16 oktober 1984
Laten we beginnen met het volgende: We zijn niet alwetend of onfeilbaar aan onze kant. We stellen het erg op prijs wanneer u zelf nadenkt.
Men heeft gevraagd of men iets zou kunnen zeggen over aardstralen. Ik wil proberen u het een en ander over aardstralen duidelijk te maken. Het is nogal een omstreden onderwerp, dat weet ik, maar de situatie van de aarde kennende zou het toch aannemelijk moeten zijn dat zoiets kan bestaan.
We hebben te maken met een aardkern die zeer sterk verdicht is. Ze heeft vele bestanddelen, maar de voornaamste zijn nikkel en ijzer. Daaromheen bevinden zich een aantal sferen en deze bestaan o.m. uit vloeibaar gesteente en nog zowat. Daarboven ligt dan een, zeg maar heel taaie stroop. In die stroop vinden we dan ook weer gesteenten, maar dat zijn dan wel schotsen en boven die schotsen drijven dus de continentale schotsen en die taaie stroop die kan dus, onder omstandigheden, bijvoorbeeld uitbarsting van binnenuit, tijdelijk oververhit worden. Ze kunnen daarnaast uitbarstingen veroorzaken van vulkanen. Er kan een overmatige gasuitlaat plaatsvinden waardoor dus in de atmosfeer van alles kan veranderen. Dat laatste is overigens in de laatste miljoen jaar niet meer voorgekomen.
Wanneer u nu deze basissituatie hebt, dan is het duidelijk dat u leeft op een betrekkelijk dun laagje gesteente en dat daaronder een enorme werking gaande is waarbij zelfs bepaalde omzettingsprocessen een rol spelen. Door de enorme kernverdichting, worden er nogal wat vrije elektronen afgestoten, wanneer er een omzetting plaats vindt. Dat betekent dan weer dat er een lading ontstaat in het vloeibaar gesteente en dat gesteente op zichzelf krijgt daardoor ook weer een uitstraling die ten dele elektrisch is, maar dat wordt meestal afgeremd, maar ook voor een deel magnetisch. Is die magnetische uitstraling sterk genoeg dan krijgen we ter plaatse een tijdelijke, of zelfs een langere tijd blijvende afwijking in het aardmagnetische veld. Wanneer we te maken hebben met die elektrische straling wordt ze zo sterk afgeremd dat wat er overblijft eigenlijk maar betrekkelijk zwak is, maar dat kan wel de lading van de atmosfeer waar het terecht komt, veranderen. De aardatmosfeer namelijk, heeft een eigen elektrostatische lading. Het is dus statische elektriciteit, datgene wat u in sterke mate tot uiting ziet komen bij bijvoorbeeld een onweer. Maar er is altijd een statisch spanningsverschil en dat spanningsverschil kan nogal eens oplopen. Maar de mens is gewend aan een spanningsverschil van 50 tot 100 volt maximum. Dat is ongeveer zijn leefmilieu. Op het ogenblik dat die spanning lager wordt, wordt er dus a.h.w. elektriciteit afgetapt. Het is een vereenvoudigde voorstelling van de feiten maar een groot gedeelte van uw eigen lichamelijke functies heeft ook iets te maken met een soort bio-elektriciteit, d.w.z. er zijn dus impulsen die elektronisch meetbaar zijn en die zich gedragen als zeer zwakke elektrische stromen. Dat kun je ongeveer bij de hersenen zien: encephalografische optekening van kleine spanningsverschillen en spanningspieken. Je kunt het echter ook zien bij verschillende spierweefsels, voornamelijk de dwarsgestreepte spieren. Wanneer nu dus op een gegeven ogenblik, meer dan normaal, op één plaats, de lading van de atmosfeer veranderd wordt, zal er invloed worden uitgeoefend op alle organismen die zich daarbinnen bevinden.
Wat zijn dus die aardstralen? In feite alleen uittredende, betrekkelijk geringe ladingen die echter de statische lading van de atmosfeer en de omgeving veranderen. Wanneer we nu verder ons realiseren dat wanneer, door welke omstandigheid ook, een meer geleidende laag op een bepaalde plaats ontstaat, waardoor die straling wat minder wordt afgeremd, dan krijgen we daarboven een zone, die men, volgens mij niet helemaal ten onrechte, de aardstraal noemt.
Aardstralen vertonen zich altijd in betrekkelijk korte, meestal rechte banen. Is er een levend wezen in, dan kan, afhankelijk van de structuur van dat wezen, dat zich aangenaam daarin voelen of onaangenaam. Bepaalde plantensoorten bijvoorbeeld groeien bijzonder sterk wanneer ze zich juist bevinden in een dergelijke zone, terwijl ook katten bijvoorbeeld en sommige insectensoorten een grote voorkeur hebben voor deze zones met een lagere statische lading dan de atmosfeer. Je zult zeggen: Ja maar, wordt die statische lading dan niet aangevuld door de omgeving? Dat is nu juist een eigenschap van die statische elektriciteit, dat ze dus niet zo gemakkelijk afvloeit, omdat de lucht in feite nog als een diëlektricum functioneert. Hebben we eenmaal te maken met die aardstraal, dan is de vraag: Hoe sterk is de werking? Er zijn enkele gebieden met aardstralen bekend, maar dan moet u hier niet zijn maar in de buurt van de equator, waarbij de werkingshoogte van de aardstraal tot een kleine honderd meter komt. Je hebt andere gebieden, zoals hier in België en ook in Duitsland wel voorkomen, waar die werkingshoogte tien meter maximaal is.
Nu is dat allemaal niet zo erg. Als u in een dergelijke aardstraal zonder meer terechtkomt, och, dan kan u dat in de loop van de tijd energie kosten, dat is een feit en daarvoor kunt u dan weer wat meer gaan wandelen, zeg ik niet trimmen, want trimmen is meestal een onverantwoord gebruik van je krachten in naam van de gezondheid waarmee je de dokter aan werk helpt, maar u gewoon bewegen, zoveel mogelijk in frisse lucht, diep ademhalen, als het even kan in de buurt van begroeiing waar dus over het algemeen een grotere zuurstofrijkdom aanwezig is, overdag, wel te verstaan. Dan is er verder weinig of niets aan de hand. Zou u een zeer lange tijd vertoeven in een dergelijke zone, dan kunnen zich ziekteverschijnselen vertonen. Maar deze ziekteverschijnselen zijn altijd nog eigen aan uw lichaam, d.w.z. er wordt geen ziekte opgewekt. Alleen de weerstand tegen bepaalde dormante ziekten wordt iets geringer.
Dan zijn er nog een hele hoop mensen die zeggen: Hoe kunnen we die aardstralen vinden? Ze zijn bijna niet aan te tonen. Het zou theoretisch mogelijk zijn om de statische verschillen te meten en als men dat heel zorgvuldig zou doen, zou men de door mij genoemde banen inderdaad kunnen constateren. Daarom gebruikt men meestal een ander middel en dat is gebaseerd op de gevoeligheid van het menselijk lichaam plus een bepaalde begaafdheid, de zogenaamde wichelroede. Een wichelroedeloper kan, let wel, ik zeg kan, inderdaad de loop van aardstralen aangeven.
Dan is er natuurlijk nog de vraag! Moet men daar wat tegen doen? Wanneer uw bed op aardstralen staat, ja. Dan zou ik dat doen omdat u, afhankelijk van uw aard en karakter, de helft tot een derde van uw leven doorbrengt in deze sponde; al dan niet actief zijnde. Dan heb je dus inderdaad iets waarvan je zegt: we kunnen dat wel een beetje verplaatsen. Aangezien de gemiddelde breedte van een aardstralenveld meestal niet veel groter is dan een meter, kun je binnen een kamer al heel gemakkelijk even het meubilair wat verhuizen en dan kunt u dus, wanneer u zegt ik voel mij hier onbehaaglijk, een plaats uitzoeken die een meter verder ligt en waarbij een rechte baan van een meter waarin uw bed heeft gestaan, niet meer door het bed wordt doorsneden.
Het is erg gemakkelijk en goedkoop ook want de aardstralen doen eigenlijk geen kwaad. In landbouwbedrijven is het wel een klein beetje anders. Kijk, tegenwoordig staat het vee veel meer op stal. Als er aardstralen zijn dan kan dat bij melkkoeien de melkopbrengst, de melkvetopbrengst aanmerkelijk naar beneden toe werken. En wanneer je te maken hebt met varkens, en ze hebben aardstralen, dan moet u niet verwachten dat je daar gezonde dieren van krijgt. Die hebben dan meer neiging dan normaal om allerlei eigenaardige gewoonten te ontwikkelen: ze groeien wat minder en het spek wordt een beetje vozer.
Dus, wat dat betreft, in een landbouwbedrijf zou je er eens op moeten letten of er bepaalde dieren aan een zekere kant zijn die erg veel last hebben en dan zou je kunnen zeggen, nou, die moeten we verplaatsen en als het niet mogelijk is dan moeten we eens gaan vragen of er misschien een afscherming mogelijk is. Ik kom daar zo dadelijk op terug, die afschermingen zijn inderdaad mogelijk.
Hebben we te maken met mensen die zeer lang bedlegerig zijn, ik denk hier aan zieken in inrichtingen, ziekenhuizen, hospitalen of wat dan ook, die daar een maand, twee maanden soms liggen, terwijl ze gemeenlijk al verzwakt zijn, dan kan inderdaad ook zo’n aardstralenbaan schadelijk zijn. Ze is dan eigenlijk een aftappen van de energie die men nodig zou hebben om zijn kwaal te kunnen overwinnen en in een dergelijk geval zou je dus zeggen: Wanneer we het niet afschermen, dan moeten we in ieder geval de patiënten verplaatsen naar een andere hoek, in zoverre dat mogelijk is. En als er dan patiënten moeten liggen, laten we dan gezonde zieken nemen, lopende patiënten of zo, die niet voortdurend gedwongen zijn juist deze, toch levenskracht eisende situatie te ondergaan.
In fabricageprocessen kan het een voor- of een nadeel zijn. Het is bijvoorbeeld zo dat in fotochemie bijvoorbeeld een ontwikkelmachine voor kleurenfoto’s, die in een aardstraal ligt, over het algemeen een veel mooier en scherper beeld aflevert dan de gelijksoortige machine die misschien vijf meter verder ligt, en die verder precies dezelfde filmen, dezelfde opnamen enz. moet verwerken. En dat ligt gewoon aan het feit dat er wat minder statische elektriciteit is en dat heeft dus op die chemische reactie een heel goede invloed. Hetzelfde kun je zeggen wanneer je foto’s maakt. Wanneer er aardstralen zijn, dan is het heel eigenaardig, maar dan ligt uw film vlakker. Daardoor zal ook in het algemeen de opname scherper, helderder zijn. Ja u zult zeggen: het is onzin, maar u kunt het eens proberen.
Als we dat allemaal hebben opgesomd, dan komen we aan de belangrijke vraag: Kunnen we er iets tegen doen? Ik heb geprobeerd u de geaardheid van de aardstralen zo duidelijk mogelijk uit te leggen en dan zal het u misschien bekend zijn dat geleiders de eigenschap hebben om statische ladingen af te voeren en toe te voeren. Als u een eenvoudig metalen gaas zou gebruiken en u zou dat gewoon uitstrekken over het gebied van de aardstralen en tenminste 50 centimeter daarbuiten aan alle kanten, dan zou u daardoor een egalisering tot stand brengen. Er wordt dan aan de gehele ruimte wel wat meer energie onttrokken, maar dat is in verhouding tot datgene wat in de aardstraal zelf aanwezig is, zeer gering. De nadelige invloed wordt veel minder.
Datzelfde kun je ook doen in een stal als, bij wijze van spreken, je een fijnmazige bewapening aanbrengt in een betonvloer waar de koeien moeten staan. Voor een ziekenhuis geldt precies hetzelfde. Je kunt onder de vloerbedekking eveneens zo’n roostertje aanbrengen en als je dan heel erg precies te werk gaat, dan moet je er wel voor zorgen dat het niet geaard is, dus dat het geen contact maakt met geleidende materialen die met de aarde verbonden zijn.
Er zijn mensen die hebben er van alles en nog wat op gevonden. Er bestaan ik geloof zoiets van een 300-tal verschillende kastjes die allemaal aardstralen weghalen. Over het algemeen zijn het zeer eenvoudige apparaten. Ze hebben gemeenlijk een spoel in zich of een soort transformatortje, in enkele gevallen ook een condensator. De bedoeling is eenvoudig dat daarmede dus een inductiestroompje wordt ontwikkeld dat dan compenserend zou werken. Gezien en de gebruikte materialen en het effect, vind ik over het algemeen de prijzen ongeveer 2000 Bfr. overdreven. Ik hoop niet dat iemand mij dat kwalijk neemt, ik zeg het u precies zoals het is. Er bestaan andere kastjes die iets meer werkzaam zijn. Hierin maakt men gebruik van verschillende op elkaar gelaste metalen die ten aanzien van elkaar een diëlectrisch effect hebben. Hier zijn minimale stroompjes aan het pulseren en dan kun je inderdaad een heel gering magnetisch veldje produceren, dat onder omstandigheden, maar alleen zeer plaatselijk, effect kan hebben op de werking van de aardstraal en dan is het effect meestal nog niet zo dat de aardstraal werkelijk wordt onderdrukt, maar ze wordt wel wat gediffuseerd, wat uit elkaar gedreven, gespreid als het ware en daardoor is het totaal effect minder desastreus dan bij een zeer sterke aardstraal op één plaats het geval zou kunnen zijn.
Dan zijn er verschillende omstandigheden waar u rekening kunt mee houden. Wanneer u niet zeker bent dat er aardstralen zijn, maar u vindt wel dat in een bepaald vertrek of op een bepaalde plaats een onaangename sfeer hangt, dan neemt u gewoon kool, koolstof dus of Noritpoeder. U spreidt dat uit in een bakje. Het bakje hoeft niet groot te zijn, t.t.z. met een oppervlakte van 10 cm² maximaal en minimaal 2 cm². Het laagje daarin behoeft slecht 2 of 3 mm dik te zijn. U zet dat gewoon daar neer en u laat het daar ongeveer een week tot tien dagen staan, daarna controleert u het. Is de kooi dus inderdaad aan het werken gegaan, dan kunt u zien dat er een verkleuring is. Het is net of er schemerige, groene draden in zijn, maar schudt u ermee, dan verdwijnt dat weer. In dat geval zijn er aardstralen aanwezig. Het kan ook zijn dat de koolpoedermassa die u gebruikt hebt een beetje vaster is geworden. Dat wijst er niet op dat er aardstralen zijn, maar dat u waarschijnlijk last hebt van vochtigheid. Wilt u dat laatste nogmaals controleren, dan neemt u één of ander hygroscopisch materiaal, u kunt bijvoorbeeld gewoon keukenzout nemen, u zorgt dat het goed droog is, u zet het daar neer en gaat de volgende dag kijken. Heeft het veel vocht aangetrokken dan weet u het: het is vocht waar u last van hebt en dat is aansprakelijk voor uw reumatiek en niet een aardstraal. Dit is allemaal betrekkelijk nuchter. Ik weet dat er veel mensen zijn die zeggen dat aardstralen niet bestaan. Ik weet ook dat er mensen zijn die zeggen dat aardstralen allerbelangrijkst zijn. Beide hebben ongelijk. Aardstralen zijn een gewoon natuurlijk verschijnsel en er bestaan heel veel van die verschijnselen die dan toch ook weer voor mensen van belang zouden kunnen zijn en daar maakt men geen drukte over. Laat mij een voorbeeld geven. Bepaalde flatgebouwen hebben een zulkdanige wapening dat een soort kooi van Faraday ontstaat. Hierdoor wordt de mens voor een deel van de natuurlijke straling van de atmosfeer afgesneden. Dit kan bij gevoelige types voeren tot zenuwoverspanning, de zogenaamde, flatneurose en dergelijke. Het is dus doodeenvoudig één van de vele verschijnselen. Heb je er last van, dan is het meestal voldoende om een verplaatsing van je lievelingsstoel, je bed en dergelijke tot stand te brengen want als tante Agaat op visite komt en ze zit op een aardstraal, dan heeft ze er heus geen last van als het maar een uurtje duurt. En als ze drie uur blijft zitten dan gaat ze zich wat ongemakkelijk voelen en gaat ze eerder naar huis. Je kunt ook geen moord plegen door iemand in een aardstraal te zetten, er zijn andere en eenvoudiger methodes voor die ik u vanwege wettelijke en menselijke overwegingen niet verder mag uitstippelen.
Dus, realiseer u, een aardstralenbaan is meestal niet breed. Een gemiddelde breedte op deze hoogte zou 1 m tot 1,25 m bedragen. De minimale breedte van werking is ongeveer 65 cm. Het zijn bijna altijd rechte banen. Soms hebben ze een flauwe kromming maar dat komt niet zo vaak voor. Wanneer u dus denkt dat er aardstralen zijn, verplaats eenvoudig de belangrijkste dingen daaruit en als u zaken hebt die u een beetje wilt conserveren: voor boeken bijvoorbeeld die u daar opslaat, zijn aardstralen heel goed omdat, bij verminderde lading, ook een verminderde kans bestaat tot stof- en vochtaantrekking. Dus, doodeenvoudig, je kunt met wat verplaatsen veel doen. Wil je bestrijden, maak gebruik van een eenvoudig rooster. Het is een goedkope oplossing. Maar gebruik geen plastic, plastic werkt niet, het moet metaal zijn. En ten laatste, wanneer u toch een of ander apparaat wilt kopen, misschien als een statussymbool of zoiets, de buren hebben er een, wij moeten ook, denk dan niet dat zo’n apparaat een afdoend antwoord is. Ze kunnen soms enig effect hebben, maar dat effect is meestal gering. En nog een laatste raad: Wanneer u het allemaal te omslachtig vindt, dan kunt u ook gewoon zo’n roostertje aanbrengen maar dan moet u wel zorgen dat het uitsteekt, en dat is wel erg lastig als u erin klautert.
Hebt u commentaar of vragen?
U sprak van een bakje. Moet dat in isolerend materiaal zijn of geleidend?
U bedoelt voor de kooi? Daar moogt u elk materiaal voor gebruiken dat u wilt. Aangezien porselein nog weleens door een onverhoedse voet gebroken wordt en koolstof zich verspreidt, zou ik u dergelijk breekbaar materiaal niet willen aanbevelen. Een houten bakje, een plastic bakje, het geeft eenvoudig niet. Het gaat hier om een werking die aan de oppervlakte ontstaat. De door mij getoonde symptomen, die groene draderigheid die er schijnt in te zitten, het is meer een reflectie, je moet het ook met een lamp bestralen onder een hoek van 30° inval, kun je dan verder doodgewoon allemaal zien. En als u gewoon een bakje in karton neemt, dan is er ook helemaal geen bezwaar. U hoeft niet met bijzondere materialen te werken. Het belangrijkste hierbij is het fijne koolpoeder dat dus bepaalde symptomen vertoont wanneer er sprake is van aardstralen, wanneer er sprake is van een teveel aan vocht en soms, maar dat komt maar heel zelden voor, wanneer er inderdaad magnetische storingen zijn. Dan zal het kool er een beetje heuvelig uitzien en dan kunt u het zaakje eens herhalen door een eenvoudig plakje met ijzervijlsel. Het hoeft niet eens zo groot te zijn. U zet dat neer. Wanneer er inderdaad magnetische storingen zijn, dan ontstaat er ook een patroon in en dat is dan heel vaak zelfs een vaag lijnpatroon op één of twee plaatsen van het bakje. Ziet u dat, dan weet u: er is sprake van magnetische storingen. Voldoende?
Moet het bakje open zijn aan de bovenkant?
Het moet open zijn aan de bovenkant. Als het dicht zou zijn zou het misschien gemakkelijker zijn, maar dan krijgt u veel minder snel effect. Als je dat voor aardstralen dan zou willen gebruiken kan je het na zes maanden doen, maar als je dan zwak bent en je slaapt er ondertussen boven dan wordt misschien bij zijn overlijden gezegd: God, als hij dat onder zijn bed had gezet Dus, dat lijkt me nu niet zo geslaagd. Het moet dus open zijn, ja.
Kunnen mannelijke varens aangeven of er aardstralen zijn of niet?
Niet in het bijzonder mannelijke varens, maar er zijn bepaalde varen soorten, dat geef ik toe, die dus zowel op bepaalde plaatsen met veel vocht en vaak ook op plaatsen waar enig mycelium aanwezig is, waar je ook paddenstoelen kunt vinden later, dus bijzonder welig tieren en daarbij hebben ze de neiging om hoger op te schieten waar aardstralen zijn of als u dat nu een beetje vervelend vindt om het met varens te proberen, probeer met een begonia. Je kunt daarnaast proberen met kleine anjers, de borderanjers, die ook een bijzondere groei vertonen wanneer er aardstralen zijn. Ik noem er u twee: één voor in de tuin en één voor in huis, dan hebt u genoeg. Voldoende?
U hebt gezegd in uw betoog dat aardstralen een hoogte van 100 meter kunnen bereiken. Is dat ook het geval in zeer bergachtige streken?
Dat kan het geval zijn maar dan hebben we heel vaak te maken met bergen waarin dus kraterkanalen aanwezig zijn. Is dat niet het geval, dan komt het niet voor. Wanneer u dus zegt: ik wil weinig last hebben van aardstralen, dan is een topje van de Himalaya of van de Andes buitengewoon geschikt.
Zijn aardstralen op zichzelf, of is de kruising ervan gevaarlijk?
Waar een kruising van aardstralen voorkomt is hun werking bijzonder intens, doordat een dubbele afvloeiing plaats vindt en dat betekent een zeer sterke aantasting van levens- en zenuwenergie maar dat zijn over het algemeen zeer beperkte punten waarvan een bol kan worden gemaakt vanuit het kruisingspunt van maximum 1 m. doorsnede. Wat zich binnen dat punt bevindt, ja, dat loopt _ enig gevaar en als u zich met uw hoofd er toevallig inzit terwijl u tv kijkt, dan heeft u die schelle hoofdpijn waardoor u juist het doelpunt of de moord van de maand ontgaat.
Wat is het verschil in schadelijkheid tussen wateraders en de actie van Curry-netten?
Wateraders kunnen gevaarlijk zijn, maar dat ligt voor een groot deel aan de diepte waarop ze zich bevinden en de uitbreiding van een stroomgebied of welgebied als u het zo wilt zeggen ten aanzien van de normale grondwaterstand. Dat is dus belangrijk hierbij. En wat u zegt Curry-netten, ik ken die term niet, die is waarschijnlijk van na mijn tijd maar als u dus wilt zeggen wat het is, kan ik daar commentaar op geven.
Op hoeveel meter kunnen wateraders van elkaar lopen?
Dat is een kwestie waar men geen antwoord op kan geven omdat wateraders dus in hun geheel afhankelijk zijn van de bodemstructuur mede en waarbij wateraders kunnen voorkomen met een tussenruimte van enkele meter maar ook met onderlinge afstanden van vele km. Als u het in uw eigen gebied bedoelt, dan mogen we aannemen dat de gemiddelde afstand tussen 2 wateraders die parallel hopen en dus niet in een kruisende richting op een gegeven ogenblik gemiddeld 10 meter zou zijn.
Volgens uw eerste uiteenzetting zou het dus niet waar zijn dat bepaalde ziekten zoals bv. kanker en multiple sclerose, veroorzaakt worden door de stralen maar dat ze alleen secundair zouden zijn, door de energie verzwakking van de patiënt?
Wanneer we te maken hebben met kanker dan hebben we in alle gevallen te maken met een verzwakking van het celweefsel die erfelijk kan zijn en bij het ontstaan van een kwetsuur of zuurstofarmoede bij een deel daarvan en bovendien nog de aanwezigheid van een virus, dat kan ook eventueel erfelijk al zijn overgebracht, ontstaat dan inderdaad kanker. De celdeling kan dan virulent zijn of niet virulent d.w.z. ze kan dus een ongeremd delingstempo aanhouden of kan na 1 of 2 delingen al haar delingscapaciteiten verliezen in welk geval we zeggen dat het gezwel goedaardig is. Wat betreft M.S. hebben we uiteindelijk te maken met een verval van het zenuwstelsel waarbij de hersenen een rol spelen, als zowel de zenuwkanalen langs het ruggenmerg. Wanneer hierbij nl. de kraag van de neuronen minder veerkrachtig begint te worden, dan ontstaat hierdoor een impulsverzwakking. Deze impulsverzwakking op haar beurt beïnvloedt het totaal van de spierweefsels die vanuit bepaalde zenuwknooppunten worden bediend en hierdoor ontstaan dus onbeheersbaarheden of vertraagde beheersingsmogelijkheden. Dit zijn kwalen die normaal zijn en MS kan ongetwijfeld bevorderd worden en zelfs sterk bevorderd worden wanneer iemand zich in een sterk aardstralenveld steeds weer gedurende langere tijd ophoudt maar het wil dus niet zeggen dat de aardstraal er voor aansprakelijk is. Wat betreft kanker is het precies hetzelfde, men geeft er heel veel oorzaken voor aan, maar men vergeet daarbij dat 1 van de grootste oorzaken, de psychische is. De uitbreiding van kanker in deze tijd is in de eerste plaats niet te wijten aan ongezonde levensgewoonten, maar vooral aan de angst voor kanker waardoor een bepaalde vorm van psychische uitputting ontstaat, welke kan terugslaan op weefsel en is iemand dus cancerproon dan kan alleen daardoor reeds kanker ontstaan.
Het neutralisatieproces binnen- en buitenshuis zou u dat nog even kunnen herhalen? Hoe men zich daartegen kan beschermen of afschermen en als toevoeging: is maretak een beschermende factor?
De maretak heeft een wat eigenaardig proces, zoals u weet in zich. Wanneer die levend is kan die inderdaad diffuserend werken. Dode maretak daarentegen heeft weinig of geen invloed.
Dus een extract uit maretak getrokken zou dus niets uit kunnen halen?
Het ligt eraan hoe het organisme van een patiënt daarop reageert. Het zou kunnen zijn dat hierdoor de patiënt zelf tijdelijk een verandering van samenstelling ondergaat, aanpassing van het bloedbeeld, vooral waardoor een zekere diffusering ontstaat, die ongetwijfeld dan het zenuwstelsel ook ten goede komt, maar of het een werkelijk afdoende oplossing is, zou ik niet onmiddellijk kunnen zeggen, daarvoor zou ik er een hele studie moeten aan wijden maar het lijkt me toch dat op zichzelf toch het resultaat beperkt zal zijn. Gebruik het eventueel als een noodmateriaal, helpt het niet dan is er niets verloren, maar beschouw het niet als een directe mogelijkheid om alle gevolgen ten allen tijden teniet te doen of zelfs immuun te maken voor aardstralen. Dat laatste is volgens mij zeker niet het geval
Waar ook gewag van gemaakt wordt is van een links- of rechtsdraaiende kolk of waterader. In verband met ziekten bestaat eerst en vooral dat links of rechtsdraaiende en waar haalt men het of zou men het kunnen halen en welk belang heeft dat?
Links- en rechtsdraaiend? Ik weet niet op welke wijze men het bedoelt. Wateraders draaien niet maar er zijn dus wervelende wateraders, dat is inderdaad waar en daarbij kunnen we diverse wervelrichtingen vaststellen. Dan komen er in wateraders bepaalde kolkingen voor. Deze kolkingen kunnen zowel neutraal, woelingen dus, als links- of rechtsdraaiend. Zover mij bekend heeft het op aanwezig zijn van stralen of de nadelige invloeden, dit links- of rechtsdraaien weinig invloed.
Wat is een bliksempunt en wat is het verschil tussen een opstijgende en een dalende bliksem?
Een bliksempunt is over het algemeen een punt in het terrein waar dus een zeer grote geleidingsmogelijkheid aanwezig is, dan wel een weerstandsvermindering. Beide zijn mogelijk. Een ontlading dus vanuit de wolken of vanuit de aarde als die sterker geladen is naar boven toe zal vanuit deze punten veelvuldiger plaats vinden dan elders. Daar waar u te maken hebt met sterke oervoorraden ijzerverbindingen eigenlijk, ijzeroxidenverbindingen, daar zal over het algemeen ook blikseminslag eerder voorkomen dan elders. Een bliksemstraal gaat altijd van wat we – noemen naar +, omdat daar elektronen zijn verzameld. Normalerwijze zijn er wolken met daarin stofdeeltjes, waterdamp die daar in wrijving komen, daardoor ontstaat statische elektriciteit. Is de statische lading van die wolk hoog genoeg, dan kan ze door ontmoeting met een wolk die niet zo geladen is een deel van haar energie daar afgeven. We hebben dan het zogenaamde luchtonweer. Wanneer de aarde dan veel minder geladen is, dan zal naar de aarde worden afgegeven. Maar ook het omgekeerde is mogelijk en dat gebeurt vooral wanneer er nogal wat hitte en wind is. Hierdoor kunnen nl. op aarde zeer grote statische ladingen worden verzameld en die kunnen dan vanuit punten op aarde zich ontladen naar wolken die ten aanzien van die aarde dus een veel mindere lading hebben en dus + zijn.
Hebben maanstanden een invloed op de sterkte van aardstralen?
Niet direct niet. Het is zo dat de maanstanden invloed hebben op de mens, lichamelijk enigszins, psychisch iets meer en dat het gepolariseerde licht van de maan bovendien een zeer eigenaardige zenuwtoestand veroorzaakt. Die ontlaadt zich dan meestal op een aangename manier u weet wel: het vakantiereisje in het maanlicht, maar het kan ook anders gebeuren en in die toestand kan dus een vergrote vatbaarheid, of moet ik zeggen, een verminderde weerstand tegen dat effect van een aardstraal ontstaan, dat wel. In zoverre is er dus invloed maar niet zo dat de aardstraal zelf sterker wordt, aanmerkelijk sterker wordt wanneer het volle maan is en veel minder wanneer het nieuwe maan is want u moet niet vergeten dat is een omloop: als het nieuwe maan is komt die maan ook voorbij, net zo goed, alleen ze weerkaatst de zon niet.
Terugkomend op een vorige opmerking: links- en rechtsdraaiend wordt polariteit bedoeld. Zegt u dat iets meer?
Dat is mij niet bekend. Hier wordt een term gebruikt, polariteit ken ik wel, maar ik heb nooit gehoord dat 2 wateraders ten aanzien van elkaar een andere polariteit bezaten. Het is nl. zo dat water in zichzelf als een geleidend, afleidend en filterend element. Wanneer het in beweging is kunnen daardoor bepaalde effecten ontstaan. Zoals je ook kunt krijgen wanneer je een elektrische leiding hebt. Die leiding brengt door de stroomdoorloop een betrekkelijk zwakmagnetisch veld voort. Zou je nu een draaiing aanwezig brengen in die draad, waardoor ze als het ware meer ruimte samendrukt binnen een beperkte afstand, dan zou dus dat veld sterker worden, daar berust al uw spoelen op. Ik kan me dat bij wateraders ook wel voorstellen. Maar ik kan mij niet voorstellen dat de werking verschilt wanneer ze b.v. links- of rechtsdraaiend zijn.
Het is misschien stromend. Twee tegengestelde richting geven een tegengesteld veld en omgekeerd.
Ja, maar dan neemt u nu een punt aan, dat een waterader op een gegeven ogenblik als geleider van de aardstraal dus opneemt waarvan die energie functioneert en dan een langere tijd geen contact meer heeft daarmee. In dat geval wil ik u eventueel nog volgen. Maar dat is dus wel een voorwaarde die over het algemeen maar zelden wordt vervuld.
Bepaalde organen in het menselijk lichaam zouden dus gevoeliger zijn ten opzichte van straling dan andere aardstralen of wateraders. U zei daarvoor reeds dat het met een wichelroede op te sporen is. Bestaat er nu op de wichelroede een graduatie waardoor de uitslag van die wichelroede bepalend kan zijn welk orgaan aangetast is, ziek is?
Dat lijkt me erg moeilijk. In de eerste plaats een graduatie kun je niet aanbrengen op de wichelroede omdat de uitslag en de hevigheid en de soort van de uitslag voor een groot gedeelte wordt bepaald door onbewust impulsen en reacties van degene die ermee werkt. Punt twee: je kunt wel met de wichelroede nagaan welke organen overspannen zijn, overladen zijn en daardoor ziek en welke dus negatief of onderladen zijn en dus te weinig energie hebben en deze punten kun je met de wichelroede aangeven. Daarbij kun je echter volgens mij niet constateren of dat nu veroorzaakt wordt door aardstralen of niet. Je kunt alleen maar constateren dat een bepaald orgaan zwaar belast is en dus overmatig functioneert, dan wel te weinig belast schijnt te zijn en te weinig reageert en daardoor in feite bijna niet functioneert.
De bouw van de piramide van Cheops had dat iets te maken met deze stralingsvelden?
Niet direct. De piramide van Cheops is gebouwd aan de hand van oude overleveringen en is zoals vele van de andere piramiden tot de trappiramide toe uiteindelijk te herleiden tot oude legenden van zeg maar Atlantis waarin dus op een bepaalde bergtop een tempel stond en deze tempel was de macht der goden en van daaruit zou de levenskracht uitgaan. Dat is herhaald in Babylon maar ook in Egypte. De graftempels zoals die werden gebouwd, werden vaak gebouwd alleen als graf. In enkele gevallen en dat is de grote piramide van Chefren geweest is ze echter tevens gebouwd als inwijdingsmogelijkheid waarin men dus als het ware de dood kon doorstaan door daar een 3-tal dagen te vertoeven en dan, ofwel krankzinnig, ofwel met grote wijsheid geladen en nieuwe levenskracht naar buiten kon komen. De sfeer daarin is niet te wijten aan aardstralen of wateraders, ze is eenvoudig te wijten aan de indeling van de massa en de invalshoek van kosmische energieën.
Bio-elektriciteit hebt u zich in het late gedeelte laten ontvallen en dat ook in de mens een bio-elektrisch veld aanwezig is. Als men nu, gezien er veel is gesproken over aardstralen en daar een zeker waas over hangt, gezien de contacten enerzijds en de resultaten anderzijds niet direct meetbaar zijn, volgens u, kunnen we, neem me niet kwalijk, met deze bio-elektriciteit het menselijk denken inschakelen om daardoor een bescherming of iets dergelijks tot stand te brengen.
U kunt geen afscherming tot stand brengen. U kunt een aanpassing tot stand brengen.
Ik zou aanpassing zien als een afscherming of een onkwetsbaar zijn.
U bent handig, maar goed. Laten we de zaak even simpel stellen. Elke mens heeft een eigen uitstraling. Een deel van de aura, dat is vooral het rode deel van de aura of dat wat het dichtst bij het lichaam ligt op de Kirlianfoto meestal te zien als een blauwe uitstraling omvat dus het geheel van de menselijke reacties. Er zijn wel temperatuurreacties bij maar zeer belangrijk daarbij zitten ook impulsen die door zenuwreacties en levensreacties tot stand worden gebracht. Nu blijkt dat het denken van de mens, mits op de juiste wijze gebruik in staat is om deze reacties te bepalen en te beheersen. Wanneer u in staat bent om door concentratie, uzelf als het ware te voorzien van een bijzondere lading, dan bent u daardoor veel minder aantastbaar voor eventuele aanvallen van buitenaf omdat die dan een vergelijkbare sterkte moet hebben om u te penetreren. U hebt zich dan aangepast zodanig dat u zichzelf van een potentiaal hebt voorzien dat in staat is binnen alle potentiële omstandigheden van het milieu, zich zodanig aan te passen dat geen krachtverlies hoeft te ontstaan en dat onder bepaalde omstandigheden zelfs, kracht ontname aan de buitenwereld mogelijk is.
Kan wol gebruikt worden als bescherming?
Neen, schapenwol en pelsen en zo niet, een bol echter, wat ik eerst had verstaan, kan wel gebruikt worden mits het hier een loodkristallen bol betreft die op bepaalde wijze met energie geladen is. Die kan gebruikt worden om een diffuse straling af te geven en deze werkt absoluut volledig afwerend ten opzichte van aardstralen. Daarom dat ik haar noemde. Wol, dierenhuiden en dergelijke hebben op zichzelf geen beschermende waarde daartegen. Ze kunnen dus wel uw temperatuurregulatie aanmerkelijk vereenvoudigen, ze kunnen u zelfs enige statische lading geven wanneer u eronder ligt en u woelt er veel mee, maar dan kunt u nylon ook nemen, daar krijgt u ook statische lading van. Maar in alle gevallen geldt dan dat u in uw eigen nabijheid opladingsmogelijkheid schept, maar u hebt geen middel tegen aardstralen.
Ik ga nog iets zeggen over het Curry-net van daarjuist. Mensen die beweren wetenschappelijk bezig te zijn met aardstralen maken zich daar zeer druk over en volgens hen zou het aardoppervlak omspannen zijn door werkelijk een net van lijnen zo om de meter à 2,5 meter. Ik heb ze nooit vastgesteld. In België noemen die mensen dat het Curry-net en in Nederland krijgt het een andere naam, maar die ben ik vergeten.
Ik kan u alleen maar zeggen dat, zover mijn kennis reikt, van een dergelijk net met de door u genoemde maaswijdte in geen geval sprake is. De gemiddelde afstand voor zover mij bekend in deze kustgebieden en dat loopt dan zeg maar van N. Frankrijk tot de Deense kunst is gemiddeld ongeveer 10 meter. Het kan 7,5 zijn, het kan ook 12,5 zijn. De ruitgrootte wanneer eventueel snijdende stromen voorkomen of aders zal +/-aan dezelfde normen beantwoorden. Dat is alles wat ik ervan weet en wat ik ervan geconstateerd heb. En nu weet ik dat ik een geest ben, en een geest is absoluut onwetenschappelijk. Die bestaat wetenschappelijk nog niet. Men heeft mij verzocht om hierover te spreken omdat ik hiervan iets afweet en er enig onderzoek aan heb gewijd. Een net zoals u mij omschrijft, mag dan wel verondersteld worden, maar ik geloof niet dat de aanwezigheid daarvan bewezen kan worden. Punt twee: ik acht de beredenering die tot een dergelijke onderlinge afstand voeren onjuist. Ik kan u niet meer zeggen.
Wat moeten wij dan geloven van de mensen die er commercieel mee bezig zijn?
Ik zou zo zeggen dat iemand die dus bescherming tegen aardstralen verkoopt veel meer aardstralen zal ontdekken dan er zijn. En laten we niet vergeten dat bestrijding van allerlei dingen op het ogenblik een rijke broodwinning is. Kankerbestrijding b.v. gaat veel verder dan noodzakelijk is in bepaalde gevallen omdat men door de publicitaire waarde ervan een groot inkomen kan waarborgen, niet alleen aan de werkelijke onderzoekers, maar ook aan functionarissen die in feite niets anders doen dan de onheilsboodschappen verkopen die de onderzoekers niet bedoeld hebben. En als we daar rekening mee houden zouden we dus moeten zeggen: op het ogenblik is het mode geworden te ontdekken, omdat het ontdekken van gevaren inhoudt dat je bepaalde subsidies en stipendia kunt ontvangen waardoor je belangrijker werk kunt doen mits je publicitair bezig blijft met het gevaar. U vergeve mij deze opmerking. Ik geef ze alleen op grond van constateringen door mij gedaan. En wanneer men dus bezig is met aardstralen, ik vind het best, wanneer men probeert ze te ontdekken, ze te onderzoeken, ik vind dat er wel een patent middeltje is dat u tegen betaling van 25.000 fr. een veiligheid geeft van ong. 5 jaar, waarna het voor 10.000 fr. nog een keer kan opgeladen worden, dan zou ik zeggen, beste vrienden, neemt dat geld, ga naar de dichts bijzijnde staminee deel pinten uit en u doet een veel nuttiger werk voor uzelf en voor anderen. En daarmee vrienden hoop ik dat ik mijn taak redelijk heb vervuld. Ik heb misschien niet iedereen genoegdoening kunnen geven, dat is begrijpelijk. Hetgeen ik u heb voorgelegd is zo verantwoord mogelijk geformuleerd. Punt 2: wat door mij gezegd is berust op waarnemingen mijnerzijds en ervaringen door mij en mijn collega’s opgedaan en ten laatste, wanneer ik hier en daar misschien wat lichthartig heb gereageerd, ik gun iedereen zijn broodwinning in de bestrijding van aardstralen, maar ik vind het niet de meest juiste vorm van werkverschaffing. Ik meen dus dat men bij dergelijke zaken kritisch moet zijn en dat mag u mij niet kwalijk nemen. U kunt ten aanzien van mijn betoog even kritisch zijn, dan zal het u ongetwijfeld verder brengen. Bent u dat niet, dan vraag ik mij af of u meer hebt gekregen dan enkele wetenswaardigheden. Laat ik dus hopen dat u met bepaalde gegevens nog eens een keer worstelt. Maar of u het doet of niet, ik wens u in ieder geval een heel aangename, prettige en als het even kan een zegenrijke avond toe.