27 juni 2004
Laat mij nog even opmerken, voor we beginnen, dat wij, sprekers van deze groep, niet alwetend noch onfeilbaar zijn en dat u over het gebrachte zelfstandig dient na te denken.
Het is deze avond de laatste avond wat betreft de cursus van kosmische leringen. Het is een avond waarop we een evaluatie kunnen maken van wat deze cursus jullie heeft bijgebracht.
Ik denk dat voor de meesten van de aanwezigen hier, nadat zij alles doorgenomen hebben wat ter hand is gesteld, waarschijnlijk wel een bredere kijk op hun leven hebben gekregen en dat ze l.m.z. , meer en meer, tot het besef zijn gekomen dat het niet alleen maar hier op deze aarde rondhuppelen is, maar dat je van een leven een zeer interessante leerschool kunt maken. En wanneer je een beetje rekening tracht te houden met de gebrachte filosofie, met de kosmische waarheden die erin verwerkt zitten, dat je zelf een zeer sterke greep kunt krijgen op wat u gebeurt; dat u zelf uw eigen leven in een zeer positieve richting of weg kunt brengen, waardoor de incarnatie die u nu doormaakt, zich ver boven vele andere incarnaties, die je allen reeds hebt doorlopen, zal kunnen uitstrekken; juist omdat je nu de kans hebt om tot een ware beleving te komen van bepaalde kosmische waarden. Je moet niet denken dat u als mens te klein, te beperkt bent om te kunnen leven volgens wat je hier de laatste maanden hebt geleerd, integendeel.
Het is juist door deze waarden zoveel mogelijk in uw leven trachten waar te maken, dat je een overdracht zult maken naar de velen rondom u en dat je zo l.m.z., zonder dat je er zelf erg zult in hebben, een grotere betekenis, een echtere betekenis, kunt hebben voor de mensen die rondom u zijn; en zeker voor de mensen die u nauw aan het hart liggen.
We ronden nu vanavond deze cursus wel af, deze studie van de kosmische filosofieën, van de Nieuwe Leer, enz. maar, beste vrienden, dit wil niet zeggen dat je nu de boeken mag dichtdoen. Nee, nu begint het maar pas. De kennis die u hebt opgedaan, kun je steeds raadplegen, kun je steeds nog verder voor u zelf uitdiepen, maar het is belangrijk dat je in de toekomende tijd, de jaren die je nog voor u liggen hebt, dat je dit steeds meer in praktische toepassing brengt. En dat zal jullie helpen om in deze zeer woelige en wisselende tijden, op een stabiele wijze, dit allemaal te kunnen ondergaan, beleven en er voor jullie de nodige bewustzijnslessen uit te trekken. En je zal opmerken dat, hoe ouder je wordt en hoe meer je deze zaken in toepassing brengt, hoe vlotter uw leven zal verlopen. Je zult l.m.z. steeds verder afdrijven van de gangbare problematieken die deze westerse maatschappij kent en in de toekomende tijd gaat kennen.
Je gaat meer en meer, van op afstand, alles kunnen beschouwen. Je gaat, bijna zonder er bij stil te staan, aanvoelen wat er aan het gebeuren is, welke richting iets uitgaat; en wanneer men u iets tracht te vertellen, wat er eigenlijk werkelijk gezegd wordt, en dat zal in vele gevallen iets anders zijn dan men met woorden uitdrukt.
Dit maakt voor u dat je een beetje de buitenstaander kunt worden in deze maatschappij; een buitenstaander, niet als iemand die er niets mee te maken heeft, verre van, maar een buitenstaander die dankzij zijn of haar aanvoelen, dankzij de voorkennis die je in u draagt, velen ter hulp kunt komen, een reikende hand kunt geven.
Dat bedoelen we hier met diegene die buiten deze maatschappij staat. Want u zult opmerken dat zich in de komende tijd wijzigingen gaan voordoen, wijzigingen in gedrag van mensen.
Ach, je zult het niet zo dadelijk scherp opmerken maar als die zaken gebeuren, zul je zien: daarvoor heeft men ons gewaarschuwd; en je zult begrijpen wat er gebeurt; je zult niet direct gaan zeggen: dat is de schuld van die of die maar zul je doorhebben dat deze mensen gewoon meegenomen worden in de stromingen die over deze aarde gaan en dat zij niet beseffen wat er aan de hand is. Het is op zo’n moment dat, wanneer je dat dan doorziet, wanneer je aanvoelt; hier mag ik niet in meegaan; hier moet ik gaan volgens mijn aanvoelen, volgens mijn kennis, dat je op die wijze een ware meerwaarde kunt zijn voor de maatschappij waarin u leeft.
Ach, ik weet het wel, je bent met een beperkt aantal maar vergeet niet dat wanneer elke mens die hier aanwezig is, betekenis kan hebben voor tien anderen en die tien anderen dan weer betekenis voor tien anderen; zo krijg je een uitzaaiing van mogelijkheden. En zo krijg je ook dat, zoals reeds vroeger is gesteld, dat kleine zaadje dat gezaaid is, uiteindelijk wordt tot die prachtige boom. Wanneer je het zaadje ziet, kun je je niet voorstellen wat de boom is. En als je later de boom ziet staan, in zijn glorie, in zijn pracht, met zijn kruin, met zijn stam, zijn bladeren, enz., kun je je nog moeilijk voorstellen dat het ooit zo’n klein zaadje is geweest.
Zo, mijne beste vrienden, dat was even een korte inleiding die ik nog wou meegeven.
Ik weet dat je hier met vragen zit en ik zal nog, zo goed als ik kan, antwoord op uw vragen trachten te geven.
Mag ik u verzoeken uw eerste vraag naar voor te brengen?
Vragen.
Is het mogelijk ons nog enkele kerngedachten mee te geven en deze op een rijtje te zetten?
De kerngedachte is heel simpel: Wees één met uw God en besef dat al wat leeft, al wat bestaat, deel is van die God waar u één mee bent.
Als u dat voor uzelf kunt waarmaken, dan bent u in harmonie met de schepping. En het is, in de toekomst, de harmonie die van het grootste belang zal zijn.
Vroeger zouden we gezegd hebben; heb uw naaste lief, zoals uzelf.
Het komt er op neer, maar het is uitgebreider, perfecter. Vertrek vanuit de God die je dankzij meditatie, dankzij gebed of hoe je het wilt noemen, kunt aanvoelen.
Ach, ik spreek hier niet over kerkelijke riten of gebeden. Een mens die gewoon aan zijn God denkt en gewoon met zijn Schepper spreekt, daarvan kun je zeggen dat hij of zij oprecht bidt of oprecht mediteert.
Stel u open voor de krachten van deze Kracht in u. En als u dat doet, zult u opmerken dat u steeds verder in de harmonie van het Kosmische kunt doordringen, dat u steeds verder in evenwicht zult zijn met wat rondom u gebeurt.
Ach, niet de grote zaken, de spectaculaire zaken, maar de kleine zaken die je als doorsnee mens niet eens opmerkt, niet eens aanvoelt. Maar stel u voor: over enkele dagen krijgt u een golf van wit licht over u heen. Vele mensen zullen daardoor geprikkeld zijn, zullen daardoor agressief worden. Vele problemen zullen ineens duidelijk zijn en men gaat vechten voor zijn gelijk. Want men ziet, dankzij deze golf van licht, de zaken op zijn scherpst.
Op het ogenblik dat u dat ervaart en u kunt dat vanuit de harmonie beleven – oh, u gaat ook alles op zijn scherpst zien, maar u gaat beseffen dat dit deel is van die harmonie, dat dit behoort tot dat geheel – en u gaat dan daar de juiste harmonische houding tegenover aannemen en niet, zoals de massa rondom u, de emotionele, op zichzelf gerichte houding, die weer gaat leiden tot alle mogelijke spanningen en uitwassen.
Dat is de kern van wat gebracht is. Besef dat de God waarvan je deel bent – of zeg je liever: de Kosmische Kracht, het kind moet een naam hebben en hier in het Westen hebben wij de gewoonte om deze Kracht als God te betitelen; maar je mag gerust zeggen: de Vader, de Schepper; je mag ook zeggen: de Al kracht; een woord geeft niet; het is maar zoals je het in u voelt – en als je dat naar buiten toe kunt uitdragen en gebruiken, dan heb je de kern van wat je hier de voorbije maanden hebt besproken en geleerd. En dan zal je zien, dan ga je ook alle andere waarden die daar in liggen, die voor de mens belangrijk zijn, daar in weerspiegeld vinden. Dan ga je de mogelijkheid hebben om van uw medemens te houden, onvoorwaardelijk. Dan ga je de mogelijkheid hebben om t.o.v. bepaalde zaken een verdraagzaamheid tentoon te spreiden die anders niet mogelijk zou zijn. Omdat je beseft dat wat je ziet, wat gebeurt, wat je aanvoelt, behoort tot dat grote geheel. Niet dat je alles zult kunnen verklaren, niet dat je alles zult kunnen begrijpen, dat is iets anders. Maar in uw binnenste zul je aanvoelen dat het deel is van dat geheel, waarvan u ook deel bent. En juist door dat aanvoelen en die harmonie, kun je dan als mens weer vele stappen verder gaan.
Ik hoop dat dit voldoende is.
Wat kunnen geesten eigenlijk zien van onze wereld? Ziet u ons hier bv. zitten of ziet u slechts energieën? Hoe weet u wat zich in onze wereld afspeelt?
Heel simpel. Hebt u ooit gevraagd aan een blinde hoe hij u ziet? Het is niet omdat de blinde niet kan zien, dat hij geen beeld kan vormen van wat er rondom hem is. Wanneer u dit zo aanhaalt, dan moet ik zeggen: het klopt. Als geest ga je geen krant lezen. Waarom? Het is niet nodig. Zelfs als wij het zouden kunnen, heeft het geen enkel nut of waarde. Want als geest neem je waar. Het is misschien moeilijk voor een mens dit te vatten. Maar wanneer ik hier tot u spreek, zou ik theoretisch de ogen van het medium kunnen gebruiken en zou ik dan, zoals de ogen van het medium u weergeven, u kunnen zien.
Maar, wat heb ik daaraan? Helemaal niks. Ik ben nu eenmaal geen stoffelijk wezen meer. Ik gebruik de stof op het ogenblik om voor u een duidelijke boodschap over te brengen. De boodschap die ik u nu geef, zou ik u ook volledig inspiratief kunnen geven. Het grote verschil voor u zou zijn dat u eerstens er moeite mee zou hebben om te aanvaarden dat het van onze zijde zou komen en ook dat u een concentratieprobleem op de massa gegevens, die ik u wil verstrekken, zou hebben. Dankzij het feit dat ik nu gebruik maak van een geleend lichaam, bent u geconcentreerder op wat gezegd wordt omdat dit tot uw wereld behoort. Wij echter lezen gewoon, om het in uw woorden uit te drukken, af wat er in u omgaat. Uw gedachten zijn voor ons, ook weer in uw woorden uitgedrukt, als beelden. Die nemen we op en daardoor kunnen we heel goed waarnemen wat er omgaat in de aanwezigen. Wanneer iemand een krant leest, hoeven wij dit niet mee te lezen. Alleen door de gedachtevorming van die persoon bij het artikel, weten wij wat er inhoudelijk aanwezig is. Maar wanneer wij typisch zouden willen weten wat bv. in de krant van vandaag staat, hoeven wij zelfs die krant niet te bekijken, zoals u het zou uitdrukken, maar stellen wij ons gewoon in op het gedachtepatroon van de makers van de krant en weten wij perfect welke artikels er staan en zelfs, nog beter dan de lezer, wat we tussen de regels moeten opmerken. Want dit is dan weer zeer individueel.
Een geest is niet beperkt door de stof. Wij kennen andere dimensies dan jullie. Maar het is zeer moeilijk voor ons om dit te vertalen in simpele termen die dan nog enigszins correct zijn om weer te geven hoe een geest juist functioneert. Want wij zijn, zoals u zo mooi opmerkte, energie, dit klopt.
Maar maak u echt geen zorgen hierover. Weet u, binnen enkele tijd, laat ons zeggen : binnen vele tientallen jaren, om u gerust te stellen, zult u dit gewoon ook terug kunnen ervaren; gaat u ook terug gewoon kennis hebben van voor uw incarnatie. Want in u, in de kern van u, leeft al die kennis, al die kunde. En wanneer u slapen gaat en u treedt uit en u ontvangt lering, dan gebruikt u de kunde die in u is opgeslagen om dit uit te voeren.
Dus, lieve dame, wees niet ongerust. De kennis van het geestelijke is in u aanwezig en eens u terug, en dat is voor iedereen zo want iedereen komt terug aan onze zijde, dan neemt u dat gewoon terug op en gaat u weer verder. Dus, ik bespaar u een zeer lange en technische uitleg van hoe het juist functioneert.
Neem het gewoon aan als volgt: u zendt een gedachte uit. Die gedachte zien wij aan onze zijde als een lampje dat gaat branden. Wij lezen gewoon de boodschap van het lampje en wij weten wat jij gedacht hebt en kunnen, eventueel op dezelfde wijze, er terug op inspelen.
Er staat ook in de tekst “dat er vele soorten van mystiek zijn en dat ze geen van alle logisch zijn. De mens zelf is onlogisch. Het optreden van een figuur als Jezus is volkomen onlogisch. Het is krankzinnig je te laten kruisigen.” Ik heb me altijd afgevraagd om welke reden Jezus zich heeft laten kruisigen. Was het een inwijding voor hem? En waarom riep hij dan: “Vader, waarom heb je mij verlaten?”
Dit laatste is niet correct. De laatste woorden van Jezus waren: “Lama bakta sami? : Vader, waarom heb Jij mij verheerlijkt?”
Dit is een totaal foutieve vertaling.
Waarom Christus zich heeft laten kruisigen? Wanneer Christus deze dood niet was gestorven, dan had het christendom op deze wereld nooit voet gekregen. Het is dankzij de opoffering van zijn ganse wezen dat dit mogelijk is geworden. Kijk, als ik hier verder zou moeten op ingaan, dan zijn we tot morgenvroeg nog over dit gegeven bezig. Ik geef u de raad: er bestaan vanuit onze zijde verschillende heel interessante lezingen over dit fenomeen, waar u een zeer uitgebreid en gedetailleerd antwoord kunt krijgen wat betreft de kruisdood van Jezus.
Wat betreft uw vraag over mystiek: er zijn zoveel mystieke wegen als er mensen zijn. Want een mystieke beleving is een totaal individuele beleving. En wanneer je de mystieke beleving zou bekijken volgens de menselijke norm, dan is elke mystieke beleving geschikt om onder de noemer afwijking te plaatsen. En dan heb ik het nog mooi uitgedrukt. Maar een mens kan alleen maar een mystieke beleving doorleven wanneer hij of zij vrij kan komen van haar stoffelijke bindingen. En juist daardoor past het niet meer in deze maatschappij. En neem gerust van mij aan: er zijn zeer vele mensen die dankzij een mystieke beleving de wereld anders zijn gaan bezien en een veel grotere betekenis voor de wereld zijn gaan hebben. En dan wil ik zeker niet spreken over de gekende gevallen die meestal door religies zijn uitgebuit. Maar dan spreek ik over de vele gewone mensen die in wat zij geloofden zo zijn kunnen opgaan dat zij zichzelf even buiten het normale hebben kunnen zetten.
Broeder, op bijeenkomsten als deze, werd enkele malen gevraagd om een krachtopbouw te doen, een lichtopbouw die we dan kunnen vrij krijgen van de kosmos om in deze regio’s de mogelijkheid te handhaven bijeenkomsten als deze voorlopig verder te kunnen zetten, zodanig dat niet de demonische krachten het voor het zeggen hebben maar dat er een evenwicht kan zijn; dat eindelijk voor deze aarde het licht verder kan schijnen.
Wanneer u spreekt over ‘deze regio’s’, hoe groot mogen we dat dan zien? Want sommigen van ons komen toch wel van een heel eind hier vandaan. Nemen wij dan ook dat Licht mee?
Wanneer je aan zulke krachtopbouw deelneemt, dan ga je dat Licht effectief meenemen. Maar wees gerust: de opbouw van zulke krachten voor deze regio’s, en daar bedoelen we dan wel mee: heel grote delen van het laag gedeelte van Europa, wees gerust, de tientallen kilometers dat u hier vandaan woont, zit volledig binnen dit systeem. Maar je mag het zo niet bekijken. U weet dat de wereld aan het veranderen is. U weet dat vele zaken op zeer korte termijn verdwijnen; dat er veel nieuwe zaken zullen voorkomen. U kunt het u niet voorstellen wat er te wachten staat. Even goed als bv. in de tijd van Babylonië, met zijn prachtige straten, zijn hangende tuinen, zijn prachtige gebouwen, het zich niet kon voorstellen dat dit allemaal verdween; even goed als het Romeins imperium, op zijn toppunt van macht, het zich niet kon voorstellen dat het enkele honderden jaren later helemaal niet meer zou bestaan. En zo is het met vele beschavingen gegaan. Maar telkens weer zie je dat zich binnen dat verdwijnen van dat oude, nieuwe zaken ontwikkelen, zich nieuwe mogelijkheden voordoen. En dat is wat u in de hand hebt. Dankzij deze krachtopbouw vorm je, als het ware, rondom u, rondom uw leefgemeenschap, een koepel van licht. En wanneer je dit zo op verschillende plaatsen hebt, dan is dat zoals langs de kustlijn de vuurbakens of vuurtorens: het geeft richtingsmogelijkheid. Of het dan stormt of goed weer is, wanneer het duister is, steeds weet je dat baken te vinden. En dat is belangrijk. En houd er rekening mee: er zullen vaste waarden wankelen, verdwijnen. Want uw maatschappij is vergeten dat ze bestaat uit mensen. De ziekte van uw maatschappij is dat men alles in wetjes, in teksten, in plannen giet en er geen rekening mee houdt dat een mens in eerste instantie moet samenleven met de mens. Deze maatschappij is alle menselijk contact aan het verliezen. Kijk rondom u en zie wat voor waanzinnige uitspraken er gebeuren. Zie hoe iedereen vindt dat hij of zij het recht heeft van te eisen van de ander. Maar niemand doet de moeite om even in harmonie te zijn met de ander of even een helpende hand te reiken. Want daar zijn diensten voor. Wanneer je geen werk hebt, dan ga je maar geld halen. Wanneer je ziek bent, dan ga je maar een dokter halen. Wanneer er dit of dat gebeurt, dan haal je er de overheid maar bij.
Zo gaat het niet. En daardoor verlies je ook, toch velen in deze maatschappij, de mogelijkheid om tijdens hun leven geestelijk ook maar één stap verder te komen. Wanneer we dan nog zien dat het fanatisme, zeker op religieus gebied, ontzettend toeneemt: “Wat ik u vertel, is de waarheid en niets anders dan de waarheid en u moet geloven wat ik zeg! Gelooft u het niet, dan hak ik uw hoofd af!” Misschien nu een beetje op een mildere manier; een beetje vergif of een kogel gaat ook. Maar je ziet overal hoe het fundamentalisme de bovenhand neemt, hoe alles ontwricht geraakt. De moslim strijdt voor zijn gelijk, de christen doet het ook, de atheïst ook. En geen van allen beseft dat ze eigenlijk behoren tot dezelfde Kracht, tot dezelfde God, tot dezelfde Schepping. Dat is de ziekte van de maatschappij. En juist daarin kun je, dankzij de krachtopbouw die hier gebeuren, een wijziging brengen.
Oh, je moet niet de idee hebben dat je ineens gans Europa tot inzicht zult brengen. Dat is ook niet nodig. Maar je kunt wel diegenen die zoekende zijn, een hand reiken en verder helpen. En ook moet je er rekening mee houden dat deze krachtopbouw niet alleen door de groep hier gebeurt maar dat dit op het ogenblik in vele groepen die gelijkaardig georiënteerd zijn als de uwe over gans Europa – om van dit werelddeel te spreken – plaatsvindt. Op de andere werelddelen gebeuren soms andere zaken. Maar laat ons dicht bij huis blijven, zoals u vraagt, en dan kan ik u zeggen: wees gerust, u bent mede deel van deze afscherming!
Broeder, in de tekst staat: “Leven is het gestalte geven aan iets wat in je bestaat en zo een taak te vervullen.”
Hoe moet je dit verstaan? Is dit een taak in dit bestaan of zijnde in het lichaam ….
Wanneer je geboren bent in de stof, is het de bedoeling dat je bepaalde leringen opdoet. Uw geest kiest de stof omdat in de stof mogelijkheden zijn die in de geest niet aanwezig zijn. Je kunt lichamelijke emoties ondergaan. U kunt bv. genieten van de schoonheid van een bloem, de geur, de vorm. U kunt dat aanraken. U kunt daar allerlei emoties bij hebben.
Dat kan voor uw geest een noodzakelijke leerschool zijn. Ik hou het simpel; het kunnen ook vele andere zaken zijn. Maar dat is eigenlijk waarom de geest op een bepaald moment zegt: de stof kan mij iets bijleren.
Wanneer je dat in de totaliteit van het bestaan bekijkt, dan is een mensenleven voor die geest een fractie. Of u nu 50 jaar wordt, of u wordt 100 jaar, voor de geest is dat niet meer dan – om het in stoffelijke termen uit te drukken – even een huis binnen te stappen en terug buiten te gaan. Voor de mens is dit moeilijk te begrijpen omdat u met de dimensie tijd rekening houdt. Maar voor de geest maakt het weinig uit. Op het ogenblik dat uw eigen geest vindt dat het lichaam, het voertuig dat hij gekozen heeft, hem voldoende kennis heeft bijgebracht of heeft gegeven waarvoor hij incarneerde – en dan spreken we toch van een geest die al een zeker bewustzijn heeft – dan zal deze geest het lichaam gewoon terug verlaten en dan overlijd je.
Maar in wezen klopt dat niet want je wordt terug geboren. Je komt terug in uw echte vorm, de vorm waarin je reeds eeuwig bestaat. Maar je hebt een meerwaarde kunnen opdoen. Die meerwaarde breng je bij het geheel dat je reeds bezit. En zo ga je je weg in de kosmos steeds verder. En dat, kun je zeggen, is het ware doel van het leven.
In de tekst staat “dat we altijd zitten met een conflict van ons hoogste innerlijk en de uiting. Naarmate de mens innerlijk edeler is, is de kans groter dat hij misgrijpt in de materie, want er moet evenwicht zijn, ook daar.”
Kan u dit verduidelijken, broeder?
Gezien de ganse kosmos bestaat uit evenwicht, zoals ik reeds in het begin van de avond naar voor heb gebracht, u bent deel van de Vader, onafscheidelijk deel, God in u. Dit houdt in dat al wat bestaat, ook in u aanwezig is. Dit houdt in dat, wanneer u op het ene terrein heel lichtend kunt zijn, wanneer het evenwicht voor u zich onmiddellijk manifesteert in uw handelingen, u op een ander gebied, volgens de norm van de maatschappij, heel duister kunt zijn.
Nochtans, dat moet ik er aan toevoegen, hoeft voor u het duister geen duister te zijn, zoals voor u het licht geen licht hoeft te zijn. Maar enkel het “zijn” is hier belangrijk.
Kijk, ook wat deze vraag aangaat, zou ik heel ver kunnen uitweiden. Maar wat ik u nu gezegd heb, klopt tot op de letter. Want in de kosmos is alles één. Dat wil zeggen dat wat u op dit moment ervaart als zijnde duister een even grote en even belangrijke plaats heeft dan wat u als licht ervaart. Alleen zit u met het gegeven dat u behoort tot het deel van de Schepping dat voor het licht heeft gekozen en dat die weg reeds zeer lange tijd aan het volgen is.
Maar dit wil niet zeggen dat in het evenwicht van het Goddelijke, dat voor niemand vatbaar is en zeker niet, neem mij niet kwalijk, voor een stofmens; zelfs de hoogste lichtende entiteiten kunnen wel een aanvoelen hebben, maar zullen dit aanvoelen niet in woorden kunnen uitdrukken omdat er geen woorden voor bestaan. Maar het uiteindelijke is het “zijn” en in het “zijn” is alles aanwezig.
Maar als ik u een gouden raad mag geven: neem gewoon kennis van wat u is gezegd maar ga er niet verder op zoeken. Want uw weg op het ogenblik, die u ligt, is het pad van het ‘licht’.
Concentreer u daar op. Want op het ogenblik dat u daar in deze tijd te veel van afwijkt en te sterk gaat zoeken in het chaotische, in het ‘duistere’, zal het heel gemakkelijk zijn dat u te ver afdrijft van uw oorspronkelijke doel en dat u heel veel moeite zult hebben om terug de oorspronkelijke weg te bewandelen.
Niet dat ik hiermee wil zeggen dat ik u dit zou verbieden. Nee, uw keuze is volledig vrij. Maar wanneer ik het kan overzien, dan geef ik u de tip: concentreer u op het positieve; concentreer u op de Vader in u en aanvaard gewoon dat alles in evenwicht moet zijn; dat er duister kan bestaan maar dat dat duister voor u geen enkel belang noch waarde heeft. En dat in uw leven alleen het pad van het licht de waarde inhoudt.
Broeder, in de spiraal des levens, spreekt men over een middelpunt. Men gaat naar een zekere bereiking totdat men het middelpunt bereikt. Dat is een evolutieproces. Op het moment dat men daar is aangekomen, gaat men dan weer in omgekeerde zin scheppen totdat men dan eigenlijk op een bepaald punt in de chaos komt en dan begint er een nieuw proces. En dan spreekt men over een dubbele spiraal.
Het is me nog altijd niet duidelijk. Kunt u mij dit verduidelijken?
Ik denk dat ik juist antwoord op die vraag gegeven heb wanneer ik aan uw waarde collega de uitleg over “licht en duister” deed. Deze uitleg geldt ook voor u.
Dan is direct mijn andere vraag daarbij, ik heb effectief zitten luisteren: men kiest de weg van het ‘licht’. In alles moet evenwicht zijn. Gaat die geest ook de andere weg in de totaliteit? Of zijn dat andere geesten?
Ik heb duidelijk gezegd daarjuist dat het duister op een bepaald ogenblik licht kan zijn en omgekeerd.
U bekijkt de zaken veel te beperkt door een menselijke bril. U houdt zich te druk bezig met dat ‘duister’. Maar dat hoeft u niet te doen.
Ach, u kunt genoeg teksten vinden die heel uitgebreide voorbeelden geven van hoe iets dat voor de mens duister lijkt toch licht is en hoe iets dat voor de mens licht is, toch duister is. Op dit ogenblik, en ik herhaal het nogmaals en dit geldt voor ieder van de aanwezigen, is het belangrijk dat u zich bezighoudt met wat u als licht erkent, aanvoelt.
Wat voor zin heeft het in een beerput te gaan roeren. Daar gaat u niets uit leren. U kunt veel beter in een bloemenweide gaan wandelen en genieten van de schoonheid. Nochtans is die beerput even noodzakelijk als die bloemenweide en zal die beerput, die hier symbool voor het negatieve is, voor de bloemenweide licht betekenen wanneer deze voedsel nodig heeft; en zal de bloemenweide duister betekenen wanneer zij verwelkt is en tot de mestvaalt of de beerput wordt gebracht.
Kijk, lieve mensen, ik heb nu reeds vele vragen van jullie beantwoord. Wat mij opvalt in het stellen van de vragen is dat jullie, beschikkende over zulke mooie teksten, uit deze teksten stukjes gaat halen, gaat uitpluizen en dan uzelf komt vast te zetten. En dan zeg je: hoe is dat mogelijk? U bent, neem mij de vergelijking niet kwalijk, op het ogenblik bezig, met wat we gebracht hebben, zoals het kleine kind dat een mooi stuk speelgoed heeft gekregen.
Voor de dames, laten we misschien zeggen: een pop; voor de heren misschien: een auto.
En dat kleine kind is heel nieuwsgierig. Het vindt dat speelgoed toch zo leuk dat de dames er de benen en de armen uithalen, het hoofd eruit halen, het haar eraf halen om toch maar te zien: hoe zit die pop in mekaar. En de heren demonteren met plezier de wielen van de auto, enz… om dan tot het besluit te komen dat je, wanneer je een armpje in uw hand hebt, of een wiel, dat uw stuk speelgoed eigenlijk niet meer bruikbaar is. En dan zit je te wenen want je hebt niet gevonden wat je zocht. Want je dacht: ik heb hier iets mooi en misschien, als ik het uit mekaar rafel en ik weet hoe het in mekaar zit, is het nog mooier. Maar je hebt uzelf bedrogen.
Beste vrienden, bekijk eens het geheel. Ga eens terug naar waar ik deze avond mee begonnen ben: de waarde van wat je hier hebt gekregen. Jullie zijn op het ogenblik een beetje bezig alchemie in de omgekeerde zin te bedrijven. Je hebt een klomp goud gekregen en je gaat hem smelten en uit elkaar halen om te trachten te vinden: hoe is het nu?
En dan verschiet je ervan als alles verdampt is, gesmolten, weggevloeid is, dat er niets anders overblijft dan leegte, waar je begonnen bent met een goudklomp.
Maar ik weet het wel: velen onder u hebben in een vroeger bestaan het omgekeerde gedaan. Zij hebben gezocht naar die goudklomp. Soms hebben ze hem gevonden, soms niet. Nu is hem u zo aangeboden.
Leer gewoon te aanvaarden dat je dit geschenk gekregen hebt en gebruik het. Deel het uit, deel het rond. Maar maak niet de fout van het voor uzelf te vernietigen, als je dat al zou kunnen.
Dit was een kleine toegift van mijnentwege. Ik hoop dat u het niet kwalijk neemt en het is een toegift te persoonlijke titel.
Broeder, uiteindelijk, als ik het geheel bekijk, moet ik dan tot de conclusie komen dat bewustwording eigenlijk het streven vanuit de tegenstellingen naar eenheid is? Men spreekt op een gegeven moment dat er zowel een vertekening is in de geestelijke als in de stoffelijke wereld. Dus zou ik moeten zeggen dat een groot gedeelte op illusie gebaseerd is?
Een groot gedeelte van wat u als mens meemaakt in uw leven is gebaseerd op de krachten die rondom u aanwezig zijn en die op u inwerken; krachten die je dikwijls niet beseft. Soms heb je er kennis van maar gebruik je het niet. Krachten die ervoor zorgen dat je bepaalde handelingen of denkbeelden krijgt; krachten die ook inspelen op de geest die u bevoertuigt. Maar in eerste instantie is het uw eigen geest die zal trachten te bepalen wat het lichaam kan, wat het lichaam kan verwezenlijken, naar zijn evolutie toe.
Leer toch eens te beseffen dat het menselijk lichaam een voertuig is voor de geest en dat het niet zozeer belangrijk is of u met uw hersendenken al deze zaken kunt definiëren en doen, want dan bent u weer uw pop aan het uitrafelen; maar dat het belangrijk is dat u met dat lichaam voor de geest kunt aanvoelen, kunt doorleven wat de waarden zijn.
Is het belangrijk, wanneer iemand u raad vraagt en u kunt de juiste raad meegeven, of je die kennis nu gehaald hebt uit de krant, een boek, een film, of geïnspireerd is door de geest? Maakt het iets uit voor de waarde van de raad die u geeft, wanneer het de juiste raad is?
Nee, dit maakt niets uit. Het belangrijkste is dat u op het juiste moment de juiste raad hebt kunnen geven.
Maakt het iets uit voor een zieke, wanneer hij of zij het juiste medicament kan krijgen, of dit medicijn nu komt van een ver land, van een nabij gelegen land, of dat het zo of zo gemaakt is? Of het medicijn nu puur scheikundig of homeopathisch is, maakt het iets uit, wanneer het medicijn de genezing brengt? Zelfs wanneer het medicijn een 100 % placebo zou zijn, maakt het iets uit?
Neen. Het medicijn doet wat het moet doen. Het brengt de genezing. En dat is de belangrijkste ervaring. Dat is de ervaring die meegenomen wordt.
En zo, lieve mensen, kan ik nog vele voorbeelden aanhalen. Het is belangrijk dat u leert het aanvoelen, het waarnemen, het doorleven; en dat u niet alles gaat uiteenrafelen. Want hoe meer u alles uiteen rafelt tot in de kleinste details, hoe minder kennis u zult bezitten.
Och, ik weet het: wetenschappelijk gezien is dit nonsens. Maar kosmisch gezien is dit een van de wetmatigheden. Zie maar naar uw eigen wereld waar men tracht alles terug te brengen tot in het detail en waar men fouten maakt die men nu nog niet ziet; waar men besluiten trekt, wetenschappelijke definities vastlegt waarvan wij nu kunnen zeggen dat zij binnen enkele jaren als de grootste nonsens zullen verklaard worden maar die nu in het wetenschappelijk veld als onomstotelijk wetenschappelijk vaststaand bewezen zijn. Alles is zeer relatief, beste vrienden, zeker dat.
Daarom kan ik maar één zaak zeggen: In deze huidige periode, een leerrijke periode, een periode waar u tijdens uw leven veel meer kunt uithalen voor uw geestelijke ontwikkeling dan eender welke periode de laatste duizenden jaren; maar dan moet u zich distantiëren van de geplogenheden van uw maatschappij; van de vervormde denkgewoonten van uw maatschappij. En zolang u steeds terugvalt naar die patronen, zult u steeds met uzelf in botsing komen; zult u het moeilijk hebben; zult u in strijd komen met uzelf. En dat is niet de bedoeling.
We hebben hier nu gedurende maanden een lering gegeven; een lering, wanneer u deze gewoon volgens uw aanvoelen toepast en er naar leeft, u het licht in uw handen hebt. Maar doe dan niet zoals sommigen, die zeggen: het licht heb ik in mijn handen maar ik zal het rap inpakken, dan gaat het zeker niet verloren. Dan vergeten zij dat zij voor zichzelf het licht doven.
Laat het licht stralen. Hoe meer het straalt, hoe sterker het zal worden voor u.
Beste vrienden, ik vond jullie een heel boeiend gezelschap en ik hoop dat ik vanavond iets heb kunnen geven; iets dat je eigenlijk al lang bezat. Want ik kan niets toevoegen want je hebt alles. Maar toch hoop ik dat, door de antwoorden die ik jullie gegeven heb, ik in jullie hart bepaalde stromingen heb kunnen losmaken zodat je in de komende maanden, met wat hier gebracht is, nog zeer veel goeds kunt beleven.
Deze avond afsluiten, gaan we doen zoals we het gewoon zijn, onder meditatieve vorm.
Meditatie : Parelend Licht.
Ik zou zeggen: zet jullie allemaal even heel gemakkelijk; ontspan je even en laat even de gedachten aan uw stoffelijk bestaan los.
Stel jullie even voor dat je gewoon uw lichaam opzij zet. Stel u maar voor: u verlaat uw lichaam even en jullie zitten hier allemaal mooi in een groep samen. De lichamen blijven op de bank zitten, heel rustig. En jullie gaan allemaal samen één geheel vormen. Je vormt één kracht, één energie, hier in het midden van dit gebouw.
Je bent geen man meer, je bent geen vrouw meer. Je bent gewoon energie, eenheid.
Je bent niet meer jong; je bent niet meer oud; je bent gewoon energie, vervloeid tot één geheel. Je bent een kracht; en deze kracht straalt uit.
Het is alsof je een prachtige parel hebt, schitterend, en die straalt uit naar alle kanten. En zo krijg je een beeld van 360°. Je ziet alles. Je neemt alles waar. Je ziet de wereld rondom u. Je ziet ook de kosmos rondom u. Je ziet gewoon wat deze aarde inhoudt; maar je ziet ook wat het zonnestelsel inhoudt. Want het Licht is niet beperkt. Het straalt uit. Je bent één, één met deze lichtende kracht. En dan zie je, wanneer je dit allemaal in één beeld pakt, dat die lichtende kracht in die ganse kosmos één prachtige schittering is.
Een kind zou zeggen: zie, daar schittert een ster aan het firmament, aan de hemel.
Maar jullie zijn die ster, die schittering. En wanneer je dan even rondom u kijkt, zie je niets anders meer dan dit grote, schitterende Licht, waarin je volledig bent opgenomen.
Je beseft uw eigen naam. Je beseft uw eigen zijn en toch weet je: er is meer. Want in die Kracht, in dat Licht, in die Eenheid, in die Harmonie, is de persoonlijkheid opgenomen, is ze verdwenen. En toch is ze er. En toch is ze er weer niet.
Ach, wat geeft het? Je bent het Licht. Je behoort tot die kracht. En dat Licht, dat deel je met alles wat rondom u is. Dat Licht, dat is gewoon, het IS.
En dan kijk je even naar uzelf, en dan zie je plots hoe je door vele levens hebt gedarteld om te komen tot deze beleving. De ene ziet zich op een berg zitten. De ander leeft in het water en weer een andere, ach, hij bouwt of doet. Ieder voor zich ervaart de leerscholen die gemaakt hebben dat zij nu deze eenheid vormen. En al die leerscholen zijn a.h.w. kleine stukjes parelmoer die die mooie parel vormen die je samen geworden bent.
Voel u één in deze kracht en laat als afsluitingsgeschenk voor alle inspanningen die u geleverd hebt, om dit Licht te doen schitteren, deze harmonie die hier nu aanwezig is, de kracht die je nu samen voelt, de eenheid die u aantrekt; neem dit op en draag dit over aan dat stoffelijk voertuig dat daar op die banken zit en geef elke cel van dat voertuig de energie, die je hier samen bent.
Neem dit als geschenk. Verlicht elke cel, elke vezel. Ik zeg zelfs: elk atoom en elke neutron van dat lichaam.
Breng daarin deze kracht, deze energie, zodat het lichaam in de tijd die komt, geladen is met deze positieve kracht; dat dat lichaam in de komende tijd een uitstraling is, een baken is, voor allen die op deze aarde zoeken naar harmonie, naar liefde, naar de Vader.
Laat dit vloeien, laat dit gaan, laat dit vloeien.
En dan, wanneer we nu deze kracht hebben vrijgegeven, besef dan dat je steeds terug kunt naar deze bron, waar we hier nu samen zitten; dat er geen beperking bestaat, geen muur, geen berg, geen deur die u tegenhoudt, maar dat het gewoon aan uzelf ligt of je dit terug wilt doormaken.
Op het ogenblik dat je u instelt en dat je zegt: ik wil terug in die harmonie zijn, dan zul je er zijn. Dan zul je terug de mogelijkheid hebben om uw eigen stoffelijk voertuig de nodige energie te schenken waardoor je, wat er ook zij in dat stoffelijk gebeuren, de juiste attitude kunt aannemen.
En laat ons nu rustig terug bezit nemen van ons eigen voertuig. En denk niet dat de parel zal barsten. Want de parel blijft bestaan. Het Licht blijft schitteren. Alleen, door deze avond samen te zijn, door deze eenheid te vormen, hebben we weer een klein beetje glans aan het Licht kunnen geven, zijn we weer een stapje dichter naar de Vader toe gegaan.
En wanneer we dan allen terug ons lichaam hebben gevonden, tracht dan het geluk te voelen.
Tracht dan de blijheid van het kind dat iets moois heeft beleefd, in u te dragen. Want er is reeds 2000 jaar geleden gezegd door onze grote voorganger Jezus Christus: “Als gij niet wordt als dezen, de kinderen van de wereld, zal je niet in het Licht kunnen opgaan.”
Want is het niet het kind dat, met een kleinigheid dat het mooi vindt, het gelukkigste wezen op aarde kan zijn?
Is het niet het kind dat, wanneer het geniet van een mooie bloem, helemaal geen vragen bij het leven stelt en op dat moment leeft in eenheid met zijn Vader, in eenheid met de Schepping?
Beste vrienden, mijn tijd van afscheid nemen, is gekomen.
Ik dank jullie voor de medewerking. Ik dank jullie voor de interesse die je gedurende maanden getoond hebt.
Ik hoop, en ik mag gerust zeggen, wij aan onze zijde, alle broeders die meegewerkt hebben om dit voor jullie zo leerrijk mogelijk, zo lichtend mogelijk te maken, dat wij jullie op onze wegen nog dikwijls mogen tegenkomen om die krachten van Licht, van energie, die deze maatschappij zo hard nodig heeft, verder uit te dragen.
Het was ons een genoegen om met jullie te kunnen samenwerken. En wees ervan overtuigd dat, wanneer je aan ons denkt, wij steeds te uwer beschikking zijn en u steeds, volgens wat mogelijk is, binnen de mogelijkheden die aanwezig zijn in uw voertuig en volgens de mogelijkheden die wij voor u kunnen uitvoeren, u steeds zullen helpen op de best mogelijke wijze.
Ik wens jullie nog zeer veel licht op jullie stoffelijke weg. En ik wens jullie nog veel licht voor de geestelijke ontwikkeling die je in de komende tijd zult gaan.