Bovenzinnelijke waarnemingen

12 september 1985

De titel van dit onderwerp zal althans volgens velen bovenzintuiglijke waarnemingen moeten luiden. Gezien de wijze waarop wij hopen het onderwerp te behandelen lijkt mij bovenzinnelijke waarnemingen beter, omdat hiermee niet alleen wordt gerefereerd aan de zintuigen. Er zijn een groot aantal verschillende buitenzintuiglijke waarnemingen. Wij denken aan uittredingsbelevingen, waarnemingen op afstand, maar ook aan vormen van telepathie en al wat daarmee gepaard gaat. In de praktijk wordt dat allemaal herleid tot de mens. Het lijkt mij echter juister om uit te gaan van de geest en van de krachtvelden die in en rond de mens aanwezig zijn. Want al zal de vertaling altijd weer door de hersenen geschieden, de werkelijke uitwisseling van gegevens vindt nu eenmaal plaats via deze krachtvelden en niet via een of ander geheimzinnig zintuig.

Laten wij eerst kijken naar de structuur van de mens, maar nu vanuit een meer geestelijk standpunt. Rond de mens treffen wij de aura aan. De aura is te verdelen in drie verschillende hoofdlagen. U kunt verder nog een splitsing maken, maar dat lijkt mij overbodig. Elk van deze lagen correspondeert bovendien nog weer met bepaalde geestelijke en half‑stoffelijke voertuigen.

In de mens zelf bevinden zich een aantal levensstromingen die eveneens wetenschappelijk niet aantoonbaar zijn, maar die men in oude vormen van geneeskunde wel aantreft bv. in China. Deze stromingen op zich bepalen voor een deel de zuivere reactie van zenuwstelsel en bloedsomloop, maar daarnaast hebben ze ook wel degelijk reactiemogelijkheden ten aanzien van de hersenen, de kleine zowel als de grote. Het zijn deze krachten die voor de buitenzinnelijke waarneming meer verantwoordelijk zijn dan wat dan ook.

Wanneer u uittreedt, dan is de bekende verklaring, je gaat al dan niet met een astraal of een ander lichaam weg. Dat is een verklaring die deels juist is, maar ook deels onjuist. Deels juist omdat de ik-voorstelling inderdaad een astrale of andere figuur kan projecteren, die een verdund dubbel lijkt van de persoon die in rusttoestand achterblijft. De werkelijkheid is, dal de kracht wordt uitgestulpt. Als u ooit een amoebe heeft gezien of een pantoffeldiertje, dan kent u de uitstulpsels die zich soms tamelijk ver kunnen uitsteken en daardoor eigenlijk lichaamsmaterie op een afstand van de feitelijke kern van het lichaam projecteren. Iets dergelijks doen wij met energie. Maar deze energie heeft de mogelijkheid tot een veel verfijndere verbinding en kan daardoor veel verder worden geprojecteerd. Om dat het hier gaat om iets dat een kruising is tussen emissie en trilling, kunnen wij wel aannemen dat een dergelijk projectie, mits het punt waar je heen gaat bekend is, kan plaatsvinden met lichtsnelheid. Als je waarneemt, dan doe je eenvoudig een indruk op. Deze indruk kan gereconstrueerd worden in de hersenen en kan dan een beeld worden van een plein, een huis, een mens of wat anders. In werkelijkheid zijn het echter een zeer complexe reeks signalen die voor een deel toch wel zelfs op atomair vlak liggen. Deze stralingen worden als geheel in de hersenen vergeleken met de trillingen van de zintuigen. Op grond van deze vergelijking ontstaat dan de beeldwaarneming of de woordwaarneming.

Als er een geestelijk voertuig bij betrokken is en we niet uittreden naar de wereld waarin de mens leeft maar naar elders, dan staan we voor nog veel grotere moeilijkheden. Er zijn namelijk niet voldoende analogieën aanwezig om al datgene wat wordt waargenomen ook te vertalen. Er zijn grote hiaten in de vertaling. Over het algemeen zal de mens dan proberen te rationaliseren en de hiaten met kunstmatige herinneringen op te vullen. Geestelijke waarnemingen zijn afhankelijk van het trillingsniveau dat men kan verdragen. Wij spreken over trilling om de zaak te vereen­voudigen. In feite is het een kwestie van besloten velden, wervelende velden en daartussen bestaande emissies. Maar goed, laten wij zeggen trillingen.

De straling tussen twee geesten van een bepaald niveau heeft een zekere hardheid, de snelheid waarmee de uitwisseling via die deeltjes geschiedt en daarmee de trillingen die daardoor worden opgewekt in de recipiënt, de ontvanger. Als je nu trillingen krijgt die te hoog zijn, dan kan er precies hetzelfde gebeuren als met een glas dat bij een hoge toon van de een of andere krijsende zanger of zangeres opeens de geest geeft en in stukken uiteen barst. Met andere woorden; wij kunnen niet alles verdragen. Er zijn toonhoogten (vergelijkbaar) die we niet kunnen verdragen. Op het moment dat wij verder willen gaan dan onze eigen capaciteit om stralingen (dus de daaruit resulterende trillingen) te verwerken, krijgen wij een soort pijn‑ of angstgevoel. Wij zullen ons dan automatisch terugtrekken, omdat we immers niet meer kunnen waarnemen en omdat wij alleen nog maar een gevoel hebben van absoluut onbehagen dat stoffelijk zelfs vertaald kan worden in een vlijmende pijn.

Hieruit zal u al duidelijk zijn geworden dat we te maken hebben met processen, die niet met enig zintuiglijk proces overeenkomen. Wij kunnen ze ermee vergelijken, maar verder is de analogie niet bestaand. Nu gaan we eens kijken wat er dan zo al aan buitenzintuiglijke of bovenzintuiglijke waarnemingen kan voorkomen. Hoe deze boven de zinnen liggende inwerkingen tot stand komen en hoe wij ze moeten interpreteren.

Een van de veel voorkomende verschijnselen is de vaak flitsachtige projectie van een kort beeld. Een stilstaand beeld is niets anders dan een persoon die je aanvoelt. Dit aanvoelen zal bij de mens, als hij niet in een toestand van rust of trance verkeert, over het algemeen plaatsvinden in de buitenste laag van de aura. Het wordt dan gereconstrueerd tot een beeld, maar het is een stilstaand beeld. Het kan zich misschien enigszins bewegen alsof het drijft, maar het beeld zelf heeft geen beweging; het is een soort portret. Een dergelijk beeld zegt mij alleen: Er is een persoon aanwezig die op welke wijze dan ook met mij zodanig harmonisch is dat hij in de buitenste laag van mijn aura een reactie wekt. Hier hebben we soms te maken met voorbijgangers, entiteiten, die zich van het resultaat niet eens bewust zijn. Daarnaast misschien ook entiteiten die wel proberen een contact op te nemen maar die niet in staat zijn, de andere lagen van de aura voldoende te manipuleren. Dergelijke stilstaande en flitsachtige beelden moeten dus altijd worden beschouwd als van weinig of geen betekenis, tenzij ze een aanvulling vormen hetzij op iets dat u meent te horen, hetzij op dingen die door associatie voor u op dit moment belangrijk zijn. In dat geval moogt u er aandacht aan besteden.

Hetzelfde geldt voor het helderhorend zijn. Soms hoort u woorden, maar heel vaak is het erg vaag. Als u een vage woordassociatie krijgt, is ze van geen betekenis. Luister er niet naar. Hier wordt de buiten­ste laag en zeer waarschijnlijk ook de tweede laag van de aura aangesproken. In dit geval kunnen er bepaalde emotionele overdrachten plaatsvinden. Maar als er woordassociaties optreden, dan denken wij dat wij hetgeen wij ontvangen in woorden kunnen vertalen. Zo eenvoudig is dat.

Ga je nu uit van het standpunt dat elke fluistering die je hoort belangrijk is, dan zul je je daarop gaan concentreren. Bij deze concentratie is er geen sprake meer van een directe vertaling van een ontvangen impuls, maar ga je in de hersenen aan het werk om vage geluiden samen te voegen tot woorden. In feite maak je dan zelf de woorden die je hoort. Het is dus beter dit niet te doen. Is er sprake van een z.g. resonanscontact, dan wordt doorgedrongen tot de tweede laag van de aura. De energieën die daar bestaan zijn ongeveer vergelijkbaar met uw zenuwenergie. Daar een overdracht van deze energieën voor de hersenen zeer duidelijk kenbaar is, hoort u de stem luid en duidelijk. Over het algemeen hoort u maar enkele woorden, soms een enkele zin. Langere boodschappen komen zelden voor. Als u de boodschap op deze manier ontvangt heeft ze een directe betekenis. Ze kan een manifestatie zijn van een persoon die kenbaar wil maken dat hij zich met u bemoeit of met u harmonisch is. In dat geval horen wij een naam of misschien een enkele korte waarschuwing.

Hebben wij te maken met een persoon die probeert een boodschap over te brengen, dan zullen we merken dat het geluid over het algemeen wat donkerder is zo basbaritonachtig. Dat heeft te maken met de intensiteit waarmee wordt gewerkt om die hele zin achter elkaar te kunnen uitstralen. De woorden die u hoort nogmaals komen uit uw eigen hersenen, maar in dit geval is elk woord door afzonderlijke impulsen via het tweede deel van de aura in u gewekt. Dat zijn dingen waarmee u dus wel iets kunt doen. De meest eenvoudige voorbeelden die ik zou kunnen geven om iets te verduidelijken zijn o.a.; Iemand ontdekt dat u in gevaar bent. Bijvoorbeeld: buiten uw gezichtsbereik komt er een voertuig aansnellen. U hoort ineens ‘stop’. Stop dan maar. Verder heeft het geen betekenis. Het is geen beschermengel. Het is geen goeroe. Het is alleen de reactie van iemand, die een gevaar ziende, u kort en intens kon bereiken. Omdat die contacten niet altijd ver in de tweede laag doordringen kan het voorkomen dat die stem hoog of vrouwelijk klinkt.

Het is hier misschien goed meteen te vermelden dat de stemmen die u hoort niet de natuurlijk stemmen zijn van bepaalde entiteiten of van telepaten, want die zouden het ook kunnen. Wat u hoort is eenvoudig een toonhoogte die wordt bepaald door de intensiteit plus de penetratie van de tweede laag van de aura. Uw eigen emotioneel leven kan ook worden beroerd. In dergelijke, gevallen wordt u plotseling door een soort wurgende angst bevangen. Het zweet breekt u uit. Of u heeft ineens een onverklaarbaar gevoel van blijheid. In deze gevallen reikt het signaal ‑ het moet dus een zeke­re hardheid hebben ‑ tot praktisch de binnenste laag van de aura; daar zijn het o.m. de hitte-uitstraling van het lichaam plus bepaalde andere uitstralingen van de organen die daar vooral tot uiting komen. In deze gevallen zult u niet alleen emotie ervaren, maar u dient zich ook te realiseren dat die emotie niet de uwe is, dat ze iets is dat buiten u bestaat; uw reactie daarop. Als er een boodschap mee vergezeld gaat, dat is mogelijk, dan is deze vaak vaag. Als er woorden komen, dan is het een soort doodgraversstem. Als er beelden komen, dan hebben ze doorgaans iets van bekende spookfiguren; een beetje lichtend en soms omgeven met allerlei symboliek. Ontmoet u een dergelijke uitstraling en kunt u uw emotie niet bedwingen, uw angst dus niet onderdrukken, ga heen.

Kunt u uw emotie beheersen, dan zult u zien dat niet alleen de invloed verdwijnt, maar dat ook andere fenomenen, die zich eventueel daarmee hebben geassocieerd, afnemen en a.h.w. wegsterven. Daar waar energie niet wordt geabsorbeerd maar weerkaatst, zal zij de totale energetische vorm met haar uitstraling zodanig belemmeren dat verdere manifestaties zeer moeilijk of onmogelijk worden. U zult zich afvragen, of dit alles is. Ik zou natuurlijk kunnen spreken over telekinese. Maar telekinese op zichzelf behoort volgens mij eigenlijk niet bij de bovenzinnelijke verschijnselen, laat staan dat het een vorm van waarneming is. Het is eenvoudig een deel van een krachtprojectie uit het ik waardoor, meestal gestuurd door het onderbewustzijn, manipulaties kunnen plaatshebben die stoffelijk kenbaar zijn. Dus dat laten wij even rusten.

U kent allen het aanvoelen: ik heb het gevoel dat Jan zo dadelijk thuiskomt; of, ik moet ineens aan ome Dirk denken. Ome Dirk komt inderdaad kort daarop op bezoek. Dergelijke gevoelens zijn verzwakte telepathische invloeden. Op het ogenblik namelijk, dat iemand aan u denkt en daarbij een voorstelling van u heeft, bewust of onbewust, zal de energie die u normaal uitstraalt een tijdelijke pode (een soort laserstraal) richten op die persoon of naar de plaats waar u die persoon vermoedt. Wordt die persoon beroerd, dan wordt er geen boodschap overgebracht. Maar is de persoon door de aard van de trilling kenbaar. U kunt dus aanvoelen wie er aan u denkt. Het is duidelijk, dat u daardoor dan associërend zegt: Ik heb een hele tijd niet aan tante Margot gedacht en nu ineens zie ik haar voor mij staan. Zou er iets met haar gebeurd zijn? Helemaal niet. Tante Margot is met een doos gebakjes en een bos bloemen onderweg.

Realiseer u dus dat de neiging, die een mens heeft om bovenzinnelijke waarnemingen altijd zonder meer toe te schrijven aan grote geestelijke krachten die het allemaal in orde maken, in 99 van de 100 gevallen overdreven zijn.

Aan de andere kant heeft u een eigen afstemming. Die afstemming is niet alleen afhankelijk van uw huidig karakter, uw levenservaringen, conditionering eventueel, maar ook nog van vorige levens plus vaak, van intenties die in geestelijke fasen van het bestaan naar voren zijn gekomen. Het is duidelijk, dat dergelijke dingen al komen ze van binnenuit schijnbaar buitenzinnelijk zijn. Maar dat zijn ze niet. De eigen persoonlijkheid heeft de neiging op grond van alle genoemde waarden zich niet alleen om de wereld te oriënteren, maar bovendien de waarneming te selecteren en de reactiepatronen daarop af te stemmen. Daarmee kom je dan als vanzelfsprekend op een punt dat je zegt: Waar komt dat nu vandaan?

Waarom moet ik hier naartoe? Ik voel mij hierheen gedreven. Eenvoudig, vroeger heeft die plaats betekenis gehad. Of, iemand, die u uit het verleden kent, is misschien op die plaats en ervaart die intens.

Afstemming op persoonlijkheden ‑ dit wil ik ook nog nadrukkelijk zeg­gen ‑ is gemakkelijker naarmate een aantal contacten reeds hebben plaats­gehad. Als u dus met iemand intens contact heeft gehad bv. vijf incarna­ties geleden en u ontmoet die persoon, dan is het of er toch weer een vonkje overslaat. U bent op bepaalde delen van het bestaan ingesteld, zoals het ook in die ander aanwezig is. Hier is een uitwisseling van signalen en gegevens mogelijk. Als u denkt dat het overdreven is, denkt u dan maar aan al die huis­vrouwen van handelsreizigers en dergelijke figuren, die ineens tot de conclusie komen. Ik zal nu de aardappels maar opzetten, ofschoon het helemaal de gewone tijd daarvoor niet is. En inderdaad drie kwartier later komt de echtgenoot al dan niet vermoeid, opgewekt of sikkeneurig thuis. Dat ontstaat ook niet de eerste dag. Maar als je een lange tijd met elkaar in contact bent geweest, dan is er een overdrachtsmogelijkheid. In dergelijke gevallen kunnen we altijd zeggen, dat de feitelijke contacten plaatsvinden in de buitenste laag van de aura. De projectie zowel als de receptie vinden plaats in de blauwe uitstraling die de uiterste laag van dit krachtveld dat u omgeeft.

Wilt u mensen aanvoelen dan komen we op een ander punt. U heeft waarschijnlijk wel eens meegemaakt dat de een of andere magnetiseur/se of hoe dergelijke mensen zich ook noemen in deze tijd een soort aftastende beweging maakt rond u voordat hij/zij met de feitelijke behandeling begint. Deze beweging is eigenlijk overbodig. U moet dit vooral goed begrijpen. De beweging is niets anders dan een uitvloeisel van de behoefte zich te concentreren op de uitstraling van de ander. Omdat daardoor de aura’s elkaar gewoonlijk beroeren, zal er een directe overdracht plaatsvinden.

Als een persoon een ander magnetiseert, dan is het heel vaak aannemelijk dat alle drie lagen van de aura zijn gepenetreerd. Met andere woorden, de aura van de genezer doordringt geheel de aura van de patiënt. Is de genezer nu alleen ingesteld op het geven van kracht dan gebeurt er weinig of niets. Maar stel nu, dat hij is ingesteld op het lijden van de patiënt. De kans dat de pijnen van de patiënt worden aangevoeld en eventueel zelfs in de aura tijdelijk optreden op de plaatsen waar de patiënt deze voelt of in spiegelbeeld (dat komt vaak voor) is dan alleen te wijten aan deze versmelting van de aura’s waardoor er een communicatie tot stand komt. Ook hier is geen sprake van enige zintuiglijkheid al kunnen wij, gezien de situatie, het woord bovenzintuiglijk hier wel gebruiken.

Dan is er heel in het kort het volgende te stellen: voor de mensen op aarde die deze paranormale contacten of belevingen meemaken is hier gewoonlijk sprake van een beïnvloeding van de aura. De wijze waarop de aura is beïnvloed is mede bepalend voor de wijze waarop de beïnvloeding wordt vertaald; dus hoe je het hoort, ziet enz.. Van reële beelden of reële woorden is, nogmaals, geen sprake.

Een geest leeft, zeker niet alleen, als hij in de stof is. Daarom lijkt het mij goed om hier ook de geestelijke kant wat duidelijker te stellen. Op het ogenblik, dat ik mij iets intens voorstel, krijg ik a.h.w. een permanent (blijvend) beeld. Als u een lange tijd heeft gekeken naar de televisie en u richt uw ogen op iets anders, dan is de kans groot dat nog enige tijd een soort lichtend vlak gelijk aan de beeldbuis voor uw ogen zweeft. Dat komt veel voor.

Als u een beeld in uzelf draagt dat zeer intens is en u leeft in Zomerland, dan is dat beeld natuurlijk niet werkelijk buiten u, maar u ziet het. Heel Zomerland is in feite een samenstel van projecties die op deze manier tot stand komen. Voor mensen is het belangrijker dat ze een gemeenschappelijk gebied hebben om met elkaar werkelijk contact te kunnen hebben. Daarom ben je geneigd om bepaalde dingen over te nemen van anderen. Laat mij het zo zeggen; iemand is in Israël geweest en wanneer hij terugkomt, praat hij plotseling veel levendiger en met vele gebaren. Dat is te begrijpen. Hij manipuleert met de handen omdat dat in die omgeving gebruikelijk was. Evenals mensen die lange tijd in Italië zijn geweest over het algemeen praten in de 4^e versnelling en daarbij eveneens bepaalde gebaren maken die echter iets verschillen. U kunt dus begrijpen hoe deze overdracht tot stand kan komen.

Je probeert met een ander contact te hebben. Maar dit betekent dat je althans deels diens wereldbeeld moet aanvaarden. Het resultaat is dat het beeld dat de ander naar buiten heeft geprojecteerd voor jou werkelijk wordt. Hierdoor ontstaat een beeld zoals je door het snijpunt van laserstralen niet bestaande figuren in de lucht kunt schetsen en etsen. Op deze wijze kan een hele wereld tot stand komen. Maar de onderdelen daarvan zullen alleen blijven bestaan zolang tenminste 2 of 3 personen dit beeld op welke wijze dan ook vanuit zich blijven projecteren. Zomerland is een projectie. Dat wil niet zeggen, dat het daar minder mooi is. Ook wat de duistere sferen betreft, want deze zijn voor 99 % projecties van de aanwezigen tegen de achtergrond van een tamelijk laag energieniveau.

Kom je in hogere werelden, dan is de aanvaarding van de persoon zo groot geworden dat een projectie van delen van jezelf, afzonderlijk of van je herinneringen, overbodig geworden. Wij krijgen dan te maken met die werelden waarin nog wel vele varianten van trilling bestaan, maar waarvan je eigenlijk niet meer kunt zeggen: er zijn vormen of er zijn klanken. Wij spreken over die wereld dan nog wel als over een waarin kleuren bestaan, maar dat is omdat er vele niveaus van energie zijn en deze aansluitend een soort regenboog kunnen vormen. Als je dan die regenboog als symbool neemt, kun je zeggen: Het is een wereld van kleuren.

Ga je nog verder, dan is er een totale inhoudsoverdracht d.w.z. een energie die afgesloten bestaat, projecteert haar gehele patroon dat in een ander tijdelijk wordt verwezenlijkt. Hierdoor wordt die persoonlijkheid overgenomen, terwijl het eigen patroon tijdelijk op de achtergrond treedt. Daarna vermengen beide patronen zich en ontstaat er dus een zeer grote wederkerige kennis omtrent elkaar. Het is duidelijk, dat deze dingen ook naar een mens kunnen uitstralen.

Een mens kan ervaringen opdoen uit een vormloze wereld. Maar wat blijft daarvan over? In het beste geval misschien het gevoel van te zweven, van in een licht te zijn, van een absolute rust. Verder blijft er niets over. Er is ook niets waaraan je later een omschrijving kunt vastknopen. Als je dat doet, fantaseer je om jezelf iets te verklaren dat in feite stoffelijk niet uitdrukbaar is. Deze gevoelens kunnen zeer intens zijn, maar ze kunnen ook tamelijk oppervlakkig blijven. In deze gevallen spreken wij van een contact dat meestal via een van de chakra’s plaatsvindt. Het betreffende chakra kan alleen reageren op zijn eigen stralingspatroon. Elk chakra heeft een aantal factoren (stralingspatronen) die weer een onderdeel vormen van het totale stralingspatroon van de mens. Dit totale stralingspatroon wordt uitgedrukt in het z.g. kruinchakra. Dus als je met een chakra aanvoelt, dan kan dat heel vaag zijn. Je hebt het gevoel: ach, wat kan mij de wereld verder nog schelen. Het kan een contact zijn uit een vormloze wereld. Het is een zuiver geestelijke beleving. Maak gebruik van die stemming om actief te zijn en de dingen te doen die stoffelijk noodzakelijk zijn. U beschikt over meer energie dankzij dit contact. U heeft een grotere rust en daardoor een grotere objectiviteit als u beslissingen moet nemen. Hoe meer u zich bezighoudt met eenzijdige beschouwingen (objecten) des te groter het gevaar is dat u een dergelijk gevoel gaat beschouwen als een directe uiting of een aanvulling daarvan. Voorkom die fout. Want iets dat uw gehele wezen betreft, kan alleen via een totaal wezen worden geuit.

Krijgen wij te maken met een soort mystieke beleving waarin allerlei contacten innerlijk worden beleefd en beschreven (ik ga op in de wereld, ik zie de wereld vanuit de ruimte), dan heeft u meestal te maken met contacten vanuit Hoog‑Zomerland. Hoog‑Zomerland wordt een wereld genoemd waarin vormbegrippen nog wel worden uitgewisseld, maar waar ze eigenlijk tot symbolen zijn geworden. Wat u ontvangt is altijd symbool. Begrijp dit goed. Het kan nooit een letterlijke aanduiding zijn. Denk ook niet dat alle dingen hun betekenis hebben, omdat dat nu eenmaal in uw gedachten zo is. Als u denkt, dat iemand een tovenaar is en u heeft vroeger sprookjesboeken gelezen, dan heeft hij ongetwijfeld een kleed aan met manen en sterren erop en een puntmuts op zijn hoofd. Als u denkt dat engelen witte gewaden met gouden randen aan hebben en u ziet een entiteit, die een dergelijk gewaad aan heeft, dan zegt dat niets omtrent die entiteit. Het zegt alleen iets omtrent de krachtverhouding tussen beiden. De entiteit is hoger in energie en gelijktijdig rustig. U ontvangt die uitstraling en vertaalt haar. Het is heel belangrijk dat mensen begrijpen dat al deze bovenzinnelijke affaires herleid moeten worden tot de mens zelf. U bent het zelf die de beelden projecteert, de woorden spreekt. U bent het zelf die moet uitmaken wat u met bepaalde zaken wilt doen.

Ik kan mij voorstellen, dat als een mens vele malen wordt geplaagd door allerlei paranormale verschijnselen, je ziet allerlei gezichten, er is een soort geestelijke drummer bezig om de muren of de tafel te bewerken, dan denk je, dat moet toch wel. Luister goed. Het kraken en kloppen in uw muren, meubels e.d. zo er al geen natuurlijke oorzaak is ‑ houdt u daar vooral rekening mee – wordt altijd tot stand gebracht met behulp van een deel van uw eigen uitstraling; en wel van dat z.g. ectoplasma, dat ook uw astraal dubbel als bijzondere waarde heeft. Het is eigenlijk een deel van uw zenuwkracht en een deel van uw levenskracht. Het is de aanduiding dat er iets is. Maar wat? U kunt daar geen conclusies aan verbinden;

Verwaarloos deze dingen zoveel mogelijk. Kunt u dat niet, probeer een rapport te krijgen door de klopgeluiden en de andere verschijnselen te verbinden aan vragen. Stel echter uw vragen zo, dat ze met ‘ja’ of ‘neen’ kunnen worden beantwoordt.

Pas als dat is gelukt, kunt u misschien een betere instelling krijgen. En dan is het niet nodig de klopjes te gaan tellen voor de letters (wat simpele spiritisten nogal eens deden in het verleden), dan is het veel eenvoudiger. Wanneer er een contact is, stel u daarvoor open. Er ontstaat daardoor van u uit een uitstulping van tenminste de buitenste rand van de aura naar het gebied waarin de persoonlijkheid, die zich manifesteert, actief is. Wat u terugontvangt aan signalen kan nimmer voeren tot een aanhechting. Onthoudt u dat goed! Dit contact is niet zonder meer gevaarlijk. Als u een gevoel van afkeer krijgt, verbreek heb contact. Als u dan gebiologeerd bent door het verschijnsel, kan het nadelig worden. Maar in de eerste schrikseconde ontstaat altijd een wegvallen van het signaal: zoek het niet meer.

Probeer geen betekenis te vinden in allerlei losstaande verschijnselen. Ze kunnen door voorbijgangers zijn veroorzaakt. Maar ze kunnen ook te maken hebben met uw werkelijke persoonlijkheid, uw geestelijke persoonlijkheid. Het is eenvoudig, op welk niveau weet u dus niet, een aanspreken van herinneringen die in u bestaan. Er is geen sprake van een harmonisch effect. Op welk niveau dit ligt, is zonder meer niet te bepalen. Het kan hoog zijn, het kan laag zijn. Maar datgene wat u beleeft, is het wakker roepen van dormante herinneringen die in u geestelijk of stoffelijk schuilen.

Ik geloof, dat ik daarmee al voldoende heb gezegd. Ik wil u alleen nog een kleine raad geven. Dat moet u mij niet kwalijk nemen:

1. Verlang als mens niet te zeer naar dergelijke contacten. Juist als uw geestelijke ontvankelijkheid en uw aura receptiviteit toenemen zult u steeds meer met voor anderen onwerkelijke verschijnselen te maken krijgen. Als u ze niet kunt interpreteren, als de betekenis ervan u ontgaat, staat u in een wereld die steeds chaotischer wordt. Verlang daar niet naar. Zoek daar niet naar.
2. Als u intens aan iemand denkt, een dierbare overledene of ook iemand die geëmigreerd is en u heeft daarbij de voorstelling van die persoon bewust of onbewust voor ogen, dan is de kans zeer groot dat de daarop volgende denkbeelden mede die andere persoon betreffen. Ze zijn niet letterlijk een mededeling van de ander, maar ze zijn a.h.w. een omschrijving, een aanvoelen, een waarneming van de ander. Probeer dus nooit om daar allerlei grote verhalen van te maken.
3. Als u iemand ziet in bv. een sterfbedscène, dan betekent dat lang niet altijd dat die persoon dood gaat. Wanneer dit gebeurt, ziet u de persoon over het algemeen met een symbool dat de aard van de dood aangeeft. Maar dit is een voorwetenschap die geestelijk bestaat, zodat het weken voor of weken na het overlijden kan voorkomen en wel op het ogenblik, dat u voor die persoonlijkheid aanspreekbaar bent; dat er een receptiviteit bij u auraal optreedt waardoor de overdracht mogelijk wordt. Deze overdrachten kunnen overigens een zeer intense beleving voor u zijn, omdat ze zeer plastisch zijn.
4. Als u bezig bent met magnetiseren of met genezen op afstand, onthoudt u dan altijd maar dit: Hoe minder u zich bezighoudt met de patiënt en diens kwaal en hoe meer u zich richt op het beter worden van de patiënt, des te kleiner het gevaar is dat u er enig nadeel van ondervindt. Als u het als vanzelfsprekend doet, is uw kans op succes aanmerkelijk groter dan als u het doet omgeven met allerlei rituelen en plechtigheden, omdat u meent dat het zonder dat niet kan. Hierdoor heeft u zich grotendeels afgesloten voor een deel van uw mogelijkheden.

Tenslotte:

Ik heb geprobeerd u duidelijk te maken welke processen bij het bovenzinnelijke een rol spelen. Alle zintuiglijke interpretaties daaraan verbonden, komen uit uzelf voort. Wij moeten er rekening mee houden dat elke mens begaafd is, want elke mens draagt in zich een geest. Elke mens heeft een aura. Elke mens heeft vele geestelijke voertuigen waarvan althans enige in staat zijn de eigen wereld van dit voertuig te ontvangen en te beleven. Het heeft dus weinig zin om iets zonder meer te willen ontwikkelen.

Elke totale ontwikkeling van de persoonlijkheid gaat gepaard met het ontstaan van bepaalde extra mogelijkheden. Maar een mogelijkheid, die men zeer in het bijzonder ontwikkelt met verwaarlozing van al het andere, betekent over het algemeen een zeer eenzijdige ontwikkeling resulterend in een toenemende onevenwichtigheid van de persoonlijkheid niet alleen stoffelijk maar vooral ook geestelijk. Dat betekent, dat die onevenwichtigheid na de dood blijft voortbestaan.

Ik kan begrijpen dat vele mensen nieuwsgierig zijn naar onze wereld, naar bepaalde fenomenen daarvan en bepaalde zaken die op aarde als niet normaal worden beschouwd. Maar realiseer u wel dat u op aarde leeft omdat u een mens bent. Al datgene wat tot de aarde behoort, inclusief uw vorige bestaansvormen in de stof, zullen in het heden een rol spelen. Uw geestelijke elementen, uw belevingen in geestelijke werelden doen dit niet of ternauwernood. Daarom is het belangrijk dat u als stoffelijke mens eerst leert uw ogenblikkelijke mogelijkheden zo goed en zo ver mogelijk te ontplooien. Uw innerlijke rust als mens zoveel mogelijk te bevorderen. Daarna kunt u misschien verdergaan en proberen meer kosmische vormen van harmonie te beleven.

Al wat daaruit voortvloeit is echter voor u normaal. Zolang u denkt dat het iets bijzonder is ‑ of het nu uw eigen kwaliteit is of die van een ander ‑ maakt u de fout iets buiten uw wezen en uw normale beleving te plaatsen. Juist als u alles als normaal beleeft, bereikt u het meest. Dit geldt ook voor paranormale genezing, voor helderziendheid, helderhorendheid, voor projectie van gedachten en zelfs tot op zekere hoogte voor projectie van energie voor levitatie e.d.. Mensen willen heel graag de werkelijkheid ontvluchten in een filosofisch bestaan dat niet meer met de dagelijkse werkelijkheid verbonden is. Om u volledig te ontwikkelen, inclusief al datgene wat buitenzintuiglijk en bovenzinnelijk bestaat, dient u eerst uit te gaan van deze wereld waarin u leeft. Dit is uw basis. Dit is uw vertrekpunt. Ontvluchten daaraan betekent alleen contrasten scheppen tussen een innerlijke wereld en de wereld waarin u moet leven en daardoor in uzelf de onvrede vergroten in plaats van een aanvaarding van uw bestaan mogelijk te maken.

Aanvaard uzelf. Aanvaard uw bestaan zoals het is. Daarmee komt u verder. Hoe meer u uzelf kunt aanvaarden als deel van een geheel, hoe groter dit geheel wordt en hoe normaler de wisselwerking wordt tussen al wat tot dit geheel behoort. Technieken zijn aardig. Maar ze zijn alleen zinvol indien ze voeren tot een nuttig en geheel passende omgeving. Houd mij ten goede dat ik u dit heb voorgehouden. Het lijkt mij erg noodzakelijk in een wereld waarin je aan de ene kant zoekt naar het paranormale als een verlossing van het heden, waarin je zoekt naar buitenaardse ruimtewezen, omdat je zelf niet weet wat je met atoomkracht aan moet en soortgelijke dingen. Of men zoekt naar het een of ander koninkrijk waar een godgezondene of misschien God Zelf u zal geleiden en buiten en boven alle andere mensen plaatsen. Deze dingen zijn waanzin. De kunt jezelf alleen ontwikkelen als deel van het geheel waartoe je behoort.

De eeuwige kracht waartoe wij allen behoren heeft in haar evenwichtigheid die wij soms liefde, soms rechtvaardigheid noemen, dit voor ons eveneens als noodzaak en regel gesteld. Wij kunnen ons daaraan niet onttrekken. Dan wil ik besluiten met een filosoof te citeren ondanks al het voorgaande. Deze heeft gezegd;

“Als ik mij één voel met het Al, besef ik eerst hoezeer ik in mijn beperking moet blijven, want slechts zo kan ik bijdragen tot de eenheid van het Al, die ik soms beleef, maar nog nimmer heb kunnen waarmaken.”

Mag ik u dit als herinnering meegeven op uw weg?