25 september 2012
Ik zou graag vanavond met jullie nog wat verder uitdiepen wat de bedoeling is van de mens hier op aarde maar vooral wat de bedoeling is van de geest ten opzichte van het werken met het stoffelijke voertuig. Och, ik weet het, u hebt daar in het verleden al zeer veel over gehoord en gelezen maar ik wil vanavond toch een beetje dieper doordringen, een beetje naar de echte waarden gaan, en die liggen meestal niet zomaar voor het rapen.
U leeft op het ogenblik in een maatschappij, in een wereld, die aan het veranderen is. Dat merkt u alle dagen, dat ziet u alle dagen. Wat u echter niet direct kunt vaststellen, zijn de ware achtergronden die deze veranderingen eigenlijk doen ontstaan. O ja, we leven in het Watermantijdperk en het Watermantijdperk staat voor vernieuwing. Maar dat is al meermaals aan bod gekomen op deze aarde, verschillende malen zelfs. Wanneer we ongeveer een 80.000 jaar terug gaan, bij de eerste grote ramp van Atlantis, dan op dat ogenblik was diezelfde kosmische invloed aanwezig. Die kosmische invloed heeft ervoor gezorgd dat er een groot deel van de toenmalige, ik kan niet direct zeggen dat dat menselijke vormen waren, waarvan degenen die op aarde leefden, van de eilandengroep waren weggetrokken en dat zij dus zich hebben afgescheiden van de wereld, die toen bestond. Een wereld die ook dacht dat hij voor eeuwig zou blijven bestaan en dat het systeem, dat zij aanhielden, het juiste was en dat dat niet vernietigd kon worden.
Nu zijn we zo veel duizenden jaren verder en we komen op een soort zelfde punt. Alleen moet er gezegd worden dat er een verschuiving is in waarden.
Wanneer je het volledige verloop na Atlantis ziet tot heden, dan zie je dat er dus een leer is ontstaan over een monotheïstisch god, en dat is onder verschillende systemen gebeurd. Ik denk hier niet alleen aan het christendom maar ook aan de oorspronkelijke Egyptische godendommen en zelfs daarvoor, dus andere religies die er geweest zijn, maar dat doet voor jullie vanavond heel weinig ter zake. Het komt erop neer dat de essentie was dat de mens op aarde leefde en zich moest aanpassen aan wat de godheid naar voren bracht via zijn priesters. En dit heeft zich, de ene keer al sterker, de andere keer al minder sterk blijven manifesteren tot nu ‘Aquarius’ terug is aangebroken en dan zien we dat dit oude systeem overal afneemt en verdwijnt. Maar, en dat is toch belangrijk, in deze overgangsfase heeft de mens nog veel te veel de neiging om zich te richten naar al deze oude richtlijnen. De meesten, zeker de ouderen onder u, zijn nog geprogrammeerd: dit mag, dit is goed, dit mag niet, dit is kwaad enz., zonder dat men zich afvraagt: past dit wel in mijn bestaan, in mijn leven.
We hebben dan gezien dat de laatste 100 jaar het mensdom, en ik leg het accent op dom, zichzelf is gaan ondermijnen. Wanneer we spreken over de Eerste Wereldoorlog, de Tweede Wereldoorlog, dan zien we dat de sterke mens, de jonge krachtige mens met de goede genetisch zaken in zich, uitgemoord wordt en dat degene die eigenlijk niet geschikt is om het menselijke ras verder te zetten, meestal bleef leven. Klinkt hard, hé. Maar toch is het zo. Daarvoor, voor deze twee oorlogen, had je ook wel oorlogen maar was dit minder aan de orde en was dit meer een oorlog van man tot man dikwijls en kon degene, die het goede materiaal in zich droeg, dit gemakkelijk doorgegeven. Het is echter bij de eerste grote wereldoorlog met moderne wapens, dat dit systeem is veranderd en dan krijg je een tweede waar het systeem nog erger wordt.
Waarom breng ik dit naar voor? Wel om het volgende: Op dit ogenblik ziet u dat er in het menselijke ras echt een afbraak bezig is. U ziet overal hoe ziekten, die niet bestreden kunnen worden maar die men wel bestrijdt, opduiken. Je ziet ook hoe men ten alle kanten daar een totaal verkeerde benadering heeft, een benadering om ook dit moeilijk punt tot een financieel gewin te maken. Waar ik naartoe wil met jullie, is het volgende: Op het ogenblik is een zeer groot deel van de stoffelijke voertuigen eigenlijk niet geschikt, zelfs totaal ongeschikt, voor de geest om werkelijk verder te kunnen. Nu, dit alles is eigenlijk planmatig voorzien omdat vanuit dit geheel het nieuwe moet kunnen ontstaan. Het nieuwe dat er in ontstaat, is iets waar dat voor jullie op het ogenblik bijna niet aanvaardbaar is en zelfs niet voorstelbaar. Door het feit dat de stoffelijke voertuigen door alles en nog wat worden aangetast en dat de mens – stofmens, ik spreek niet over de geest, ik spreek over de mens zelf – de dwaasheid heeft om in plaats van daarmee juist om te gaan, en ik kom daar straks op terug, dat men gaat strijden, creëert men mogelijkheden die totale veranderingen voor dit voertuig inhouden. Met als gevolg dat je zult kunnen opmerken, maar dat dan aan onze zijde natuurlijk, dat tussen dit en een kleine eeuw het menselijk voertuig er al aardig anders zal uitzien en functioneren en binnen een tweetal eeuwen dat het menselijke voertuig niet meer vergelijkbaar zal zijn met het u nu gekende menselijke voertuig waar u zo een dankbaar gebruik van maakt.
Dit klinkt misschien allemaal zwaar en misschien allemaal ingewikkeld. Maar waar ik naartoe wil, is het volgende. We zitten in deze wijzigingen. Wij hebben u in vorige les (11/09/2012 Mierengedrag) al aangebracht om voor uzelf na te gaan waarom u hier bent, wat u wilt bereiken enz. Nu is het belangrijk, en daarom mijn lange inleiding, dat degene die, zoals jullie, bewust spiritueel bezig zijn, bewust zoekende zijn, gaan voor wat zij aanvoelen, voor wat in hen leeft.
Daarmee wil ik het volgende zeggen: Dat, om te beginnen, schuldgevoelens nergens meer op hun plaats zijn. En nu kunt u denken: ja maar, maatschappelijk gezien, en we hebben toch onze normen. U hebt normen, die gemaakt zijn om een maatschappij in een bepaalde richting te doen functioneren. Maar cru gezegd, denkt u dat het voor de geest van belang is wie met wie de slaapkamer deelt? Nee. Wanneer mensen het echt voor elkaar hebben, dan kan het zijn dat zij met volle toestemming afspraken maken en deze nakomen. Maar vergeet niet, en dat is niet onbelangrijk, jullie menselijk lichaam is een dierlijk lichaam, heeft dierlijke behoeften. Men heeft daar handig met de religies op ingewerkt en zo heeft men heel veel complexe ideeën kunnen creëren waar mensen een schuldgevoel kregen en zo kon men dirigeren.
Maar dit gaat niet alleen over dat onderwerp maar het gaat over zeer vele andere onderwerpen ook. Men heeft tot op heden, en dit was in afwerking van het oude, de mens altijd in een bepaald keurslijf gedwongen en als je daar niet aan beantwoordt, dan ben je zondig, dan ben je slecht, dan ben je kwaad, dan ben je in overtreding met dit of met dat, en dus moet je daarvoor zogezegd een straf ondergaan. Maar nu, met de nieuwe kosmische tendens ligt het wel helemaal anders en het gaat snel. Er bestaat geen vaste regel meer. Knoop dat heel goed in jullie oren. Er bestaat maar één regel en dat is de wisselwerking, de harmonie tussen u en de bron. En in ‘Aquarius’ gaan we veel gemakkelijker zeggen: de bron is vrouwelijk, is de godin. En we trachten het oude beeld van die heerser, die god werd genoemd, opzij te schuiven. Niet dat we God opzij schuiven, want of we nu spreken over god of de godin, of de bron, dat is allemaal hetzelfde, maar voor u als mens zit daar enorm verschil in. Voor u als mens zit daar een gevoelen in dat u aan die regels moet beantwoorden want er is er hogere kracht boven u, die eventueel u zal bijsturen of straffen, of noem maar op.
Vergeet het. Er is boven u geen hogere kracht. Er is alleen in uzelf de kracht, de harmonie met de bron, om het zo te zeggen, en naargelang u dat aanvoelt, kunt u u verder geestelijk ontwikkelen. Maar dat houdt in dat u langzaam maar zeker voor uzelf steeds meer afstand moet doen van alle vaste regeltjes en voorschriften, die u in een keurslijf hebben gedwongen, waar u eigenlijk uw eigen geestelijke ontwikkeling mee beperkt, zelfs achteruit helpt.
We kunnen stellen dat op dit ogenblik, zeker wat betreft religieuze voorschriften maar ook meestal maatschappelijke voorschriften deze kunnen geklasseerd worden voor de huidige mens als een uiting van het duister. Nu hoor ik jullie denken: ja maar, duister en licht zijn één. Dat klopt. Maar u bent op het ogenblik mens. Uw geest heeft gezocht in de stof om ervaringen op te doen. Wel, wanneer u nu in deze stof aanvoelt dat u bepaalde zaken moet ontwikkelen, mee bezig moet zijn omdat u voelt dat dit uw weg is, maar de maatschappij zegt ‘nee, dat kan niet, dat mag niet’ en u houdt zich daar aan, dan gaat u uzelf als het ware terugtrekken in het duister en het licht eigenlijk ontkennen.
Op het ogenblik dat u zegt: “ik stoor mij niet meer aan wat de maatschappij zegt, ik ga ervoor”, dan zult u niet alleen resultaat boeken, maar dan zal alles wat in harmonie daarmee kan zijn, u ondersteunen. Het zal niet lopen volgens de maatschappelijke normen, echt niet. Maar u zult wel op dat ogenblik u gelukkig voelen, u zult wel op dat ogenblik u evenwichtig voelen en u kunt steeds verder gaan. Belangrijk is dat, wanneer u zich zo gedraagt, u leeft van dag tot dag en niet leeft met de gedachte, zoals men u van kleins af aan u heeft trachten wijs te maken dat u steeds moet zorgen dat de toekomst voor u zeker is, dat u zeker moet zorgen dat u een goed inkomen hebt. U moet zeker zorgen, als u oud genoeg bent, dat u een goed pensioen hebt. U moet zeker zorgen, als u sterft, dat u een goede begrafenis hebt.
U begrijpt dat dit in de nieuwe tijd helemaal niet meer aan de orde is. Zie rondom u. Zie hoe de gevechten ontstaan. Zie rondom u. Zie hoe al die zekerheden, die zogezegd vroeger waren opgebouwd, verdwijnen. Dus op het ogenblik dat u kunt vertrekken vanuit uw eigen, en dit is geen vloekwoord, van uw eigen goddelijkheid – want u bent deel van die bron, u bent deel van die kosmos, van dat geheel – wel dan kunt u vooruit, dan kunt u allerlei zaken aanleren. Doet u dat niet, dan gaat u heel gemakkelijk, wat we nu ondervinden, behoren tot het overgrote deel van de mensheid, dat zwaar ziek wordt, dat onomkeerbaar ziek wordt, hetzij het de fameuze kankers maar ook andere, zenuwziekten, noem maar op. En dan komt u in het patroon: ‘wij gaan daartegen strijden’. Juist verkeerd. Indien iemand in zo’n patroon zit, zou die zich moeten afvragen, om te beginnen, waarom dit bij hem is ontstaan. Wat is de achtergrond van wat zich hier voordoet? En in plaats van te gaan bestrijden, juist ermee te gaan werken, juist het omgekeerde doen. Dan zou u eigenaardige resultaten zien. Och, er zal een groot deel zijn, dat zeer snel onze zijde is. Het is geen probleem want het bestaan gaat verder. Maar anderzijds zult u ook zien dat zeer velen, door er anders mee om te gaan, plots in een andere gezondheidssituatie komen en weer verder kunnen. Maar goed, dat is eigenlijk het deel, waar wij ons weinig moeten mee bezighouden.
Waar wij ons moeten mee bezighouden, is: wat leeft er in ons en wat in ons leeft, trachten uit te werken. Stel, u bent iemand, die bv. een beetje kennis heeft van kruiden, van zalfjes, van kruiden enz. En u hebt de mogelijkheid om voor uzelf bepaalde zalfjes te maken en daar uw medemens mee te helpen, wanneer hij bv. pijn heeft of andere kwaaltjes. Nu kunt u stellen: als ik dit ga doen, dan moet ik eerst dat aanvragen, dan moet ik daar een vergunning voor hebben, dan moet dit, dan moet dat, dat moet zus, dat moet zo. In deze maatschappij bent u al een paar jaar bezig om waarschijnlijk als eindresultaat te krijgen dat u niet voldoet aan die en die normen en dat u geen zalfje mag maken. Intussen is al lang de medemens, die u wou helpen, ofwel ergens anders naartoe of zit in zo een situatie, dat uw zalfje niet meer kan helpen. Wanneer u nu uw gevoel volgt, dan zegt u: “je m’en fous”, ik veeg hier mijn kas aan, in het Nederlands gezegd. En u maakt uw zalfje en u geeft het aan degene, die er behoefte aan heeft en u trekt zich niets aan van alle andere voorschriften. Het resultaat zal zijn dat u direct kan helpen, maar vooral belangrijk is niet dat u direct de ander kon helpen maar dat u voor uzelf iets hebt gerealiseerd wat voor uzelf een goed gevoel geeft. U komt meer in harmonie, meer in evenwicht, niet alleen met degene, die u helpt maar met de ganse natuur rondom u. En dan zult u opmerken dat u niet alleen één zalfje kan maken maar dat de natuur u vele zaken aandraagt waardoor u meer andere zaken kan doen.
Ik zal een ander voorbeeld nemen en ik blijf graag nogal in dat gezondheidscircuit omdat dit op het ogenblik op aarde één chaos is. Jullie denken wel dat jullie hier op het ogenblik heel ver staan maar als ik het bekijk vanuit onze zijde, dan denk ik: o, we zitten niet in de Middeleeuwen, we zitten nog in de vroege Middeleeuwen, wat de geneeskunde op het ogenblik aangaat. Techniek, oké. Maar dat is niet de basis van de werkelijke genezing, dat is iets anders.
Maar stel, u bent iemand die voelt: ik heb de kracht. Ik ben één met, noem maar op, u mag dat zelf invullen. Velen van het vrouwelijke geslacht zullen zeker in deze tijd zich gaan één voelen met de tendens van de godin. U voelt dat, u hebt dat in uw vingers. En nu komt u bij iemand, een goede vriend of vriendin, maakt niet uit, ach, wat heeft die het toch lastig, zit in de zorgen en u ziet of u voelt, de ene zal zien, de ander zal voelen, maakt niet uit; wanneer u openstaat daarvoor, dan neemt u waar. U neemt waar dat door de emotionele zorgen van uw kennis, dat het ganse zonnevlechtsysteem geblokkeerd zit. Een spanning op de plexus solaris, heel mooi gezegd, en u voelt aan: als ik nu eens deze persoon tussen mijn handen neem en doorstraal, dat ontspant dat systeem, dan verdwijnt die spanning en dan help ik die. Eerst misschien een betere fysiek maar doordat ze fysiek zich beter gaan voelen, zal het ook emotioneel beter kunnen gaan, zal het ook geestelijk beter kunnen gaan.
Volgens de voorschriften van deze maatschappij mag je dat niet doen want u hebt niet dat briefje van zeven jaar geïndoctrineerd te zijn, of langer. U kent dus daar niets van. Als u zich daaraan stoort, ja, dan gaat u zelf gefrustreerd geraken en dan hebt u misschien nog rapper pijn dan degene, die bij u komt en dus aantoont dat het bij hem fout zit. Dus ook hier is degene, die optreedt en zegt: ik voel hier dat ik, wanneer ik dit doe, resultaat heb. Juist. Je krijgt de harmonie en door dat te doen, krijg je resultaten. En zo kun je dit doortrekken naar duizend-en-één andere zaken in uw bestaan.
Belangrijk wordt dat u in de toekomst meer en meer gaat voor hetgeen je aanvoelt dat voor u juist is. Wanneer u ergens komt en u krijgt een idee in uw hoofd dat u zou moeten meedelen, begint dan niet te redeneren: “Ach, als ik dat zeg, wat gaan ze zeggen of wat gaan ze van mij denken? Ik kan dat toch niet maken.” Als u dat doet, blokkeert u uzelf, brengt u uzelf in disharmonie en hebt u geen resultaat. Maar u komt ergens en u voelt aan dat u hier iets moet zeggen. En u zegt: “Beste vriend, let op want u gaat dat of dat doen; ik zou het niet doen want het gaat mis lopen.” Nu, dan is het nog altijd aan die beste vriend om te beslissen: luistert hij of luistert hij niet. Maar jij hebt gedaan wat je aanvoelde wat juist was.
En zo kan je met heel veel zaken, die in u leven, die aanwezig zijn, beginnen werken, ermee omgaan en u minder en minder storen aan alles wat men u tracht wijs te maken. Het grote voordeel zal zijn dat u meer en meer spontaan inzicht gaat krijgen in de weg, die voor u open ligt en dat u veel minder last zal hebben van alles wat in de afbraak en in de chaos, die steeds maar versterkt, gebeurt. Want je kunt er niet meer buiten, lieve broeders en zusters, je kunt er niet meer buiten. Wanneer je vandaag de dag rondom u kijkt, dan heb je overal zaken waar u zich kan aan storen. Er gebeurt van alles wat volgens uw norm eigenlijk niet kan, waar u zich druk om maakt. Maar u doet dat in vele gevallen onbewust omdat heel veel normen u als het ware ingepompt zijn.
Wat maakt het u uit dat er rondom u een groot deel van de jeugd nietsnut is, niets liever doet dan de boel op stelten te zetten, van van alles te creëren, dat in uw ogen niet deugt. Goed. Denkt u dat het anders was een paar honderd jaar geleden? Nee. Allee, laat ons zeggen, bevolkingen maken dat mee, dit zijn ups en downs. Je ziet dat altijd. We hebben dat gezien, als ik kan beginnen van aan Atlantis, als je dan al spreekt van menselijke zaken. Maar we hebben dat gezien in alle andere culturen, of dat dit nu hier was of in Zuid-Amerika of in Noord-Amerika of in Azië, het is steeds een weerkomend verschijnsel. Als u zich daaraan stoort, dan beperkt u uw mogelijkheden. Als u daaraan voorbijgaat, dan opent u als het ware voor u nieuwe wegen en kan je verder. Het is niet simpel want u leeft in een bepaald patroon, het zogezegd cultuurpatroon van de mens. Ach, is fantastisch. Hebt u er ooit bij stilgestaan dat dat cultuurpatroon altijd zeer dubbelzinnig is.
Jullie zijn allemaal heel goede, gedistingeerde mensen, hé. Maar wanneer er iemand anders een andere mening heeft en het komt tot strijd, dan gaat u er prat op dat u de vijand naar onze kant helpt. Het is fenomenaal hé. Diezelfde persoon, die daar zonder enig probleem in een oorlogsomstandigheid ons werk bezorgt, gaat wanneer het in een andere omstandigheid is, bvb. zijn eigen leven riskeren om iemand te redden. Kunt u het u voorstellen? Hebt u daar al eens bij stil gestaan, hoe u zijt als mens?
Natuurlijk, aanwezigen uitgezonderd, dat weten we wel, maar daar gaat het nu niet over. Ik wil alleen maar het volgende zeggen: Het is belangrijk dat u zich meer en meer afzijdig gaat houden van al die normen, van al die voorschriften. Belangrijk is dat u gaat voor hetgeen wat in u leeft. De tijd van: we deden het allemaal in een groepsverband, en hier bedoel ik met groepsverband familie, land, noemt maar op, vereniging, het is gelijk, dat behoort tot het volledige voorbije. Nu is het belangrijk, en de essentie ligt anders, dat u wanneer u handelt, vertrekt vanuit uzelf. Uzelf staat op dit moment in de evolutie van de kosmos centraal. Niet om uw medemens te domineren of te overbluffen of te doen. Nee. Maar om uw eigen ontwikkeling in dat goddelijke, als het ware, volledig zelf volgens eigen verantwoordelijkheid te laten verlopen. En, o ja, dan kunt u dit ook weer gezamenlijk dikwijls, zoals u hier in een groep zit, dat tot uiting brengen. U kunt elkaar ondersteunen, maar niet zoals het vroeger was: “Wij ondersteunen elkaar omdat er gezegd wordt dat het zo moet, want als u het zo niet doet, dan doet u zonde, dan zult u gestraft worden.” Nee. Nu doet u het omdat u aanvoelt dat dit de weg is die u gaan moet, en degenen die met u in harmonie zijn, zijn welkom en samen kunt u daarvoor gaan. En als er iemand zegt: “Nee, dit is niet mijn weg”, heeft hij het volste recht, gaat zijn eigen gang, gaat zijn eigen weg.
Niet gemakkelijk. Maar toch is dit de evolutie, die voor ieder toekomstig mens in dit Watermantijdperk zal tot ontwikkeling komen. O, ik weet het, u bent met een paar miljard teveel. Die paar miljard teveel, die verdwijnen wel, maak u geen zorgen, en nieuwe generaties ontstaan. Dankzij die oude generaties, die verdwijnen met alle daarin fouten, die aanwezig zijn. En het zijn er aardig wat. Maar we komen tot een ander niveau, tot een andere stap ten opzichte van de bewustwording, die mogelijk is met een stoffelijk voertuig. Kijk, het stoffelijke voertuig waar jullie zo sterk aan houden, is voor uw geest maar een heel tijdelijk gebruiksvoorwerp, eigenlijk onbelangrijk. Maar langs de andere kant wel belangrijk omdat het juist de mogelijkheden schept om ervaringen op te doen, deze ervaringen mee te nemen en zo geestelijk weer verder te komen.
Iedereen nog mee, toch niemand in slaap gevallen? Valt best mee. Nu is het ook zo dat u, wanneer u zo zich gaan oriënteren, u meer en meer toegang gaat krijgen tot hetgeen wat de aarde in petto heeft. Dat wil zeggen, door u zo te gaan opstellen, dat u langzaam maar zeker gaat aanvoelen waar de harmonieën zijn, waar u zich het beste terughoudt, om het zo te zeggen, waar u voor u zaken vindt waar u mee verder kunt. En dit kan gaan, niet alleen van luchtsamenstelling over voedsel over kruiden over drinkwater, zelfs over vuur. Langzaam maar zeker gaat u de zaken anders bekijken, anders benaderen dan de wereld rondom u en in plaats van zoals het overgrote deel van de mensheid in strijd gaat met alles, gaat u zich openstellen en zien wat de mogelijkheden zijn.
U kunt gaan strijden tegen de milieuvervuiling. Heel nobel, hé. Maar als u de lijn zou doortrekken, dat ga ik vanavond niet doen, dan zou u zeer sterk in de problemen komen met uw strijd tegen de milieuvervuiling. Maar u kunt het anders doen en dat is voor ons interessanter. U kunt zien: hoe kan ik met het milieu in harmonie zijn en hoe kan ik vanuit die harmonie het beste resultaat halen in hetgeen ik wens te realiseren? En dan kan het wel eens zijn bij wijze van spreken dat u voor uw medemens een vervuiler bent. Maar vergeet niet, als die vervuiling in volle harmonie gebeurt, dan is dit voor de aarde heus geen vervuiling en dan komt daar een heel mooi evenwicht. In tegenstelling tot degene, die gaat strijden daartegen, deze creëert een grote disharmonie en vanuit de aarde komt er nog meer ‘anti’ waardoor uw probleem steeds groter en groter wordt.
“Ja, we strijden tegen de ozonopening”, of hoe noemt u het ozongat boven de polen? “Want dit kan niet. We moeten alles terugdraaien en we gaan dit en dat en hetgeen.” Lieve mensen, eerstens: het ozongat heeft niets met u te maken. Het ozongat is een verschijnsel, dat zich regelmatig in de atmosfeer van de aarde voordoet gedurende reeds miljoenen en miljoenen jaren dat deze aarde bestaat. Toevallig hebt u er oog voor gehad en natuurlijk moest u daar een reden voor kunnen geven. Maar de reden, die u geeft, heeft niets te maken met de werkelijkheid. Zelfs als u alle CO2 zou terugdraaien, zou u kunnen zien hoe mooi dat ozongat zich verder ontwikkelt en dan weer verdwijnt. En stel dat u daar een paar eeuwen zonder CO2 zou kunnen zijn, plots is het daar terug. Nou, misschien dat ze dan moeten zeggen: “Ja, de mens is de oorzaak, dus ruimt de mens dan maar op”.
Ja, ik weet het ik, ben een beetje cassant vanavond, maar het is nodig. Het is nodig dat u over hetgeen wat hier naar voor gebracht wordt, gaat nadenken. Vorige maal hebben we gezegd dat ieder zijn eigen weg moet gaan, in die zin dat ieders eigen geestelijke ontwikkeling evenwaardig is en dat je niet moet zeggen: mijn weg is iets beter dan die van de ander. Nee. Het is juist de veelheid van wat hier aanwezig is, het potentiaal wat hier aanwezig is, dat het mogelijk zal maken dat iedereen, die ervoor gaat, gesteund door de anderen, wederzijds, tot heel goede resultaten kan komen op korte tijd en dat je gaat zien dat door de tijd heen, die je nog samen kunt doorbrengen, je werkelijk een lichtend blok kunt zijn in dat algemene duister, dat op het ogenblik overal rondwaart. En je zal ook zien dat ieder van u langzaam maar zeker door meer en meer anderen gevolgd wordt. Niet als volgelingen. Die tijd is voorbij. Maar gewoon omdat men ziet: “Kijk, die mens handelt zo, die straalt als het ware harmonie en geluk uit, die boekt resultaten; misschien kunnen wij dit ook eens proberen. Misschien kunnen wij ook eens die weg gaan.” En dan gaan steeds meer mensen zeggen: “Ja maar, dit wens ik niet meer.” Natuurlijk, uw industrie en uw economie en noemt maar op gaan dat niet graag hebben. Men zal zeker in de eerste jaren nog heel veel strijd daarin meemaken. Men zal dikwijls proberen om zaken te gaan boycotten, te ondermijnen enz. Maar dat is uw probleem niet. Wanneer u blijft gaan voor hetgeen u voelt dat juiste is en de middelen aanwendt, die tot uw mogelijkheden behoren, dan zult u zien, dan komt u waar u moet komen, ondanks alles, ondanks dat misschien de ganse gemeente tegen u zegt: “Dit kan niet.” Op het ogenblik dat u aanvoelt: ik ben één met die kracht, ik ben één met die bron, dat is waar ik voor leef, waar ik wil voor gaan, dan gaat u zien, dan lukt u dat. Maar het moet vanuit uzelf vertrekken. Het moet vanuit uw eigen overtuiging vertrekken. De tijd is voorbij dat de andere zegt: u moet het zo doen. Duizenden jaren terug was dat voor velen, die toen leefden, een mogelijkheid tot geestelijke vooruitgang. Nu is dit voorbij, en hoe verder we nu evolueren in het Aquariustijdperk, hoe sterker die individuele verantwoordelijkheid zich zal ontwikkelen, hoe sterker alles vanuit het individu zal ontspruiten. En u zult het opmerken, langzaam maar zeker ook zullen er meer en meer entiteiten incarneren, die overal via kleine ingrepen dit als het ware naar de mens brengen. O, maak u geen illusie. Het zal niet gaan met veel tamtam. Het zal niet gaan via grote bijeenkomsten. Dit is voorbij. De Waterman werkt heel soepel maar u zult kunnen opmerken dat wat ik hier vanavond gebracht heb, niet alleen hier is gebracht. Wanneer u uw oren en ogen open houdt, zult u opmerken dat het ook op andere plaatsen aan de orde is. Soms in een boek dat u leest, soms ergens iets dat u hoort van een ander. Maar wees ervan overtuigd, langzaam maar zeker zal deze Aquariustendens zich volledig op deze aarde tot ontwikkeling laten komen.
Natuurlijk er is nog veel werk aan de winkel en, zoals ik gezegd heb, we kunnen daar in tijd gerust een eeuw opplakken of langer. Maar voor de geest zelf maakt dat niet veel uit en als mens is het een ontzettend interessante periode om dit te proberen, om deze harmonieën proberen naar voor te brengen. Natuurlijk, en dat is ook weer zo een van die ankerpunten, de materie wordt bijzaak. Ook dit is weer voor velen een moeilijk punt. Want men vindt de materie toch zo belangrijk. Men moet dit hebben, men moet dat hebben, want anders kan men niet leven. De vraag is alleen of dit wel zo is.
Nu, ik kan u zeggen, u krijgt hulp wat de materie aangaat. In de komende jaren zal u steeds meer ervaren hoe beperkend en zelfs hoe tegenwerkend materie kan zijn. En heus, het zal er niet alleen om gaan dat er een beetje elektriciteit ontbreekt, maar er kunnen nog vele andere zaken naar voor komen, en ik zal u besparen van hier voorspellingen te doen. Maar houd er gewoon rekening mee dat u vandaag, wat u vandaag bezit, er vandaag mee omgaat, het vandaag gebruikt, maar dat u niet voor uzelf stelt: morgen moet het er ook nog zijn, en overmorgen ook. Leer gewoon, en dat is een gouden tip, die ik u geef, ieder van u: leer gewoon vandaag te leven, vandaag te werken volgens wat u harmonisch vindt, waar u u goed in vindt, op het moment. Niet een planning van binnen 10 jaar, nog minder van binnen 20, 30, 40 jaar. Want zoals de snelheid die nu in evolutie is, is er voor niemand nog een zekerheid dat het overmorgen zal zijn zoals het vandaag is. En degene, die zich daar niet aan bindt en die leeft vandaag en vandaag werkt volgens de mogelijkheden, die er zijn, wel die laveert tussen al die hindernissen, die in de komende jaren plots uit het niets soms tevoorschijn komen, die plots u voor voldongen feiten zullen stellen, waar geen terugweg mogelijk is. En als u dan gepland hebt voor zoveel jaar, dan bent u in onevenwicht. Maar wanneer u geleefd hebt, dag na dag, en dag na dag gedaan hebt wat volgens jou juist was, dan stoort dat niet, dan hebt u de flexibiliteit, wanneer de hindernis zich voordoet, van er rond te gaan. Ook hier weer is het zeer belangrijk dat u niet in strijd gaat. U zult zien dat de medemens in vele gevallen zal gaan strijden. Het gevolg zal nog grotere chaos zijn en nog meer verlies. Wanneer u het niet doet en wanneer u ziet wat uw mogelijkheden zijn en verder gaat, dan komt u het er best van af.
Kijk, ik zal het in een voorbeeldje gieten. Stel, alle verlichting valt uit, het is donker. Dan kunt u zich heel boos gaan maken, druk gaan maken over het feit dat u uw normale comfort niet hebt en dan valt u van de trap en breekt u uw benen. Bent u verder van huis. Wanneer u echter u daar niet druk om maakt en zegt: “O, ik heb hier nog wel een kaars liggen” en u steekt een kaars aan, dan kunt u genieten van kaarslicht. Misschien zelfs met een glaasje wijn, wie weet. En dan gaat u niet uw benen breken, om het zo te zeggen. Ach, ik giet het in een beetje ludieke voorbeelden, maar begrijp goed wat er achter zit. U gaat zien, op alle terreinen gaan de mensen vechten voor hetgeen wat zij wensen, wat zij willen en zij gaan alles bestrijden. En hoe meer zij alles gaan bestrijden in de toekomst, hoe minder zij gaan hebben. De werkelijke weg ligt anders. Zie wat er gebeurt, zie wat je ermee kan doen en ga verder. Is er geen licht, steek een kaars aan en geniet ervan. En als je zelfs geen kaars hebt, laat het dan zo. Zet u gewoon rustig in meditatie en geniet van een geestelijke ontspanning; en wanneer u dan terug uit die ontspanning komt, dan is het misschien daglicht. En dan hebt u weer dat licht niet meer nodig, dat artificiële licht. Begrijpt u. En zo kan het met vele zaken zijn. Wanneer men u tracht bang te maken voor ziekten, stoor er u niet aan. Ga eraan voorbij. Zegt tegen degene, die erover wil praten: “Het is uw volste recht, het is ook uw recht van ziek te zijn, het is uw recht van uw eigen lichaam te vergiftigen, of te verbranden of noem maar op. Maakt niet uit. Het is uw recht. Het is uw recht van pijn te lijden. Het is uw vrije keuze. Maar respecteert mijn keuze. Respecteert dat ik een ander idee heb en daarvoor ga, zonder dat ik tegen jou zeg dat jij uw keuze niet mag volgen.” En als je zo in de komende weken en maanden leeft, lieve broeders en zusters, dan ga je zien, dan ga je aan heel veel kunnen voorbijgaan en dan ga je voor uzelf aardig wat, niet alleen stoffelijk want stoffelijke kun je ook resultaten boeken, maar vooral geestelijk aardig wat in evolutie meemaken. En hoe sterker de wisselwerking wordt tussen uw geestelijke ontplooiing en uw stoffelijk zijn, hoe waardevoller uw stoffelijk verblijf, voor de tijd dat het nog duurt op deze aarde, is. En wanneer je dan eindelijk terug naar ons komt, dan kan je aardig wat verder en dan heb je misschien ook nog voor vele anderen hier op deze planeet aardig wat betekenis gehad, ben je in harmonie, niet alleen met de aarde als planeet, maar misschien met de ganse kosmische geest, die toch Aquarius inhoudt.
En daarmee, lieve broeders en zusters, wil ik dit eerste gedeelte afronden. Ik hoop dat het niet te zwaar was, maar wat ik vooral hoop, is: één, dat u er echt over nadenkt maar vooral dat u het in de praktijk gaat omzetten, dat u zich van uw ketens, waar u allen toch nog aan vasthangt, langzaam maar zeker kunt bevrijden zodat je op een bepaald moment zo ver bent dat u in volle vrijheid uw bewustzijnsweg kan gaan.
Tweede deel.
Vragen.
Er wordt de laatste tijd dikwijls gesproken over de godin en de vrouw, die zich daarin herkent. Ik heb zelf al gehoord dat de bron vrouwelijk zou zijn omwille van de voortplanting. Hoe zit het met het mannelijke gedeelte in deze periode?
Als u naar de oorsprong gaat, dan vinden we in zoverre dit mogelijk is om uit te leggen, maar ik zal proberen er een duidelijk beeld van te geven, althans volgens hetgeen wat wij aan onze zijde al hebben kunnen ontdekken. In den beginne vinden we eigenlijk een eenheid, de bron, voor zover wij dit kunnen beschouwen, is zo goed mannelijk als vrouwelijk. Het is één eenheid, één harmonie waaruit alles voortkomt en het is vanuit het vrouwelijke gedeelte dat eigenlijk de kosmos geschapen is. En zo krijg je een ganse evolutie.
Wanneer u op aarde naar de oudste geschriften gaat, dan zult u dit als stelling terug vinden. En het is doordat in de loop der tijd – en dan moet je daarbij nemen de kosmische tendensen, die steeds weer veranderen en evolueren; ik tracht het zo uit te drukken, want het is eigenlijk niet uitdrukbaar. Maar goed. Ik wil jullie een antwoord geven – dat je op een bepaald moment gekregen hebt, dat het mannelijke zich heeft gaan manifesteren of, beter gezegd, zich heeft vrijgemaakt van het vrouwelijke met alle gevolgen van dien. U zou dit kunnen zien als een soort weg, die ontstaan is om al wat zich binnen dat mannelijke manifesteerde, een bewustwordingsevolutie te laten doorgaan.
Maar u moet goed begrijpen, wat deze vraag aangaat, dat zelfs in de hoogste geestelijke regionen – en daarmee bedoel ik toch onze broeders, die zo ver in het licht zijn dat ze voor ons bijna niet meer benaderbaar zijn – dat zelfs zij daar niet het juiste antwoord op kunnen geven. Dat is toch wel, dacht ik, belangrijk te beseffen en alle verklaringen, die we jullie trachten te geven, zijn verklaringen waarvan wij overtuigd zijn dat er een juistheid in aanwezig is zonder te pretenderen dat dit 100% juist is. Ik denk dat dit voldoende is wat betreft dit mannelijke en vrouwelijke principe.
Het is wel zo dat onder het Aquariustijdperk het duidelijk zal zijn dat het vrouwelijke, het scheppende principe op de voorgrond gaat komen. Dat houdt ook in dat het mannelijke en vooral het monotheïstische zal op de achtergrond gaan en voor het merendeel zal opgeheven worden.
Veel incarnaties dragen angst in zich, alsof ze het meebrengen met de geboorte. Dit wordt meestal bedekt maar leidt tot onevenwichten. Kan u hier iets meer over zeggen?
Ja, ik wil dadelijk opmerken dat het niet de incarnatie, is die angst meebrengt, maar dat in vele gevallen de eigenschappen van het voertuig afwijkingen vertonen waardoor dat er in het zenuwpatroon angsten kunnen ontstaan. En voor de meesten onder u, die nu leven, kan ik zeggen dat de angst genetische waarden ontstaan zijn in vele gevallen vlak voor de Tweede Wereldoorlog, is er een enorme impuls geweest door allerlei mogelijke experimenten, ik ga daar nu niet verder op ingaan, en voor de jongere generatie is het vooral geweest de lucht-atoomexplosies en daarna de ondergrondse atoomexplosies, die een enorme impact hebben gehad op het genetische materiaal van de mens. Het is niet vanuit de incarnatie. Wat wel mogelijk is vanuit een incarnatie, is – en dat zien we bij zeer velen van de laatste incarnatiegolven, laat ons zeggen 20-30 jaar geleden tot nu – dat er een vlucht is uit het duister. Maar dit zijn geen angst-incarnaties. Dat is een vlucht uit het duister.
Wanneer zij dan in, zoals er in het eerste deel jullie is duidelijk gemaakt, een voertuig terechtkomen met aardig wat afwijkingen, dan kun je natuurlijk ook hebben dat daar allerlei depressieve toestanden, zenuwtoestanden enz. uit voortkomen. Je kunt op het ogenblik zeggen dat ongeveer de helft van al degenen, die op aarde rondlopen, niet normaal zijn wat betreft zenuw- en hersenwerking. Dus trek uw gevolgen daaruit. En dat wil heus niet zeggen de Indiër, die in India woont langs de Ganges. Er zijn er hier ook, die in het Europese parlement zitten. Ik wil het maar duidelijk maken zodat u geen verkeerde besluiten trekt.
Ik voel sommige soorten moderne muziek aan als disharmonisch. Is die muziek dan ook werkelijk schadelijk voor mens, dier en natuur?
Kijk, muziek is klank. En wanneer klanken voor u disharmonisch overkomen, dan kan ik u maar een raad geven: luister er niet naar. Distantieer u ervan. Het is effectief zo dat we op dit ogenblik, maar dan gaat dit vooral naar de massaliteit, vele ontwikkelingen van, u noemt het muziek, ik zou het straatlawaai noemen, oorzaak zijn dat er van alles en nog wat ontstaat. Zeker een toename van onverdraagzaamheid, een toename van agressiviteit enz. vindt zijn oorsprong in vele van deze moderne muziekstrekkingen. Ik kan er dadelijk aan toevoegen dat aardig wat van deze klanken eigenlijk puur demonisch zijn, waar weer andere lichtend kunnen zijn. Maar het is niet zo dat u dit kunt generaliseren, dat alles wat moderne muziek zou zijn, dat dit negatief is. Want er zitten ook heel veel, en dat beseffen er weinig, onder alle mogelijke spirituele muziek zeer demonische klanken. En daar moet u wel mee opletten. Er is een tendens in de maatschappij van alles wat bijvoorbeeld uit India komt, uit Tibet, noemt maar op, van klank en muziek, van dit als hoogstaand te beschouwen en vele instrumenten met hoogstaande invloed te bekijken. En daar kun u zich zeer sterk in vergissen. Eerstens omdat veel van die zaken in oorsprong anders bedoeld waren dan de westerling denkt waarvoor ze dienen, met als gevolg dat u bepaalde klanken van bijvoorbeeld blaasinstrumenten maar ook slaginstrumenten, hier toegepast, als zeer negatieve trilling kunt waarnemen voor uw aura.
En ik ga daar een hele korte uitleg aan geven. Het is misschien interessant voor degenen, die daar iets van kennen. De mensen, ginder in het Oosten, en als we dan een paar eeuwen teruggaan bij het ontstaan van al die zaken, gebruikten vooral deze klanken om de demonen weg te houden. Om zaken dus op evenwicht te brengen zodat zij, en u moet dan de natuur ginder bekijken, in evenwicht konden leven met de natuur. Nu brengt u iets naar hier over, dat hier helemaal niet past, dat hier helemaal geen voedingsbodem als dusdanig heeft. Wat is het gevolg? Dat vele van die ritmen en klanken zeer sterk ingrijpen in het evenwicht van uw fijnstoffelijke uitstraling. Sommige van u – en ik bekijk het dan bredere dan de groep – die daarmee in contact komen, voelen aan dat het niet juist is, krijgen soms koude rillingen of voelen zich helemaal niet goed, als zij deze muziek of deze klanken, die zogezegd zo geestelijk hoogstaand zijn, aanhoren. Ik kan daar maar een raad geven: Als u dat aanvoelt, distantieert er u van en luister er niet meer mee naar of ga er niet mee om. Want anders, en daar komen we weer op het geestelijke terrein, gaat u zich binden aan krachten waar u beter niet mee in contact zou komen.
Tijdens mijn meditatie kom ik regelmatig terecht bij een sjamaan en een wolf. Als ik mij de vraag stel: wat is mijn weg? dan wenkt de sjamaan naar mij. Wat doe ik hiermee?
Meegaan. Simpel. Wanneer u in meditatie bepaalde beelden krijgt en deze bepaalde beelden voelen voor u positief aan, dan gaat u daar verder op in. Wanneer u in meditatie een beeld krijgt, of het nu van een sjamaan, van een priester of noem maar op is, maakt niet uit, die u bepaalde zaken wilt bijbrengen, dan is het aan te raden om u daarvoor open te stellen. Uw meditatie, en ik ga er van uit dat zij positief is, kan zo een meerwaarde bevatten. U zult opmerken dat in dit geval de sjamaan u zaken kan doen inzien, kan bijbrengen, waarmee u dan weer in het dagelijkse leven verder kunt. Wanneer er dan nog sprake is van een wolf, in dit geval is dit een begeleider. Dit wil zeggen dat u, wanneer u niet in meditatie bent, dit beeld van de wolf kan gebruiken als zijnde een symbool, dat u beschermt en u kracht geeft.
In het eerste gedeelte is er gezegd dat tussen dit en twee eeuwen de mens er eigenlijk helemaal anders gaat uitzien dan dat we er nu uitzien. Geldt deze verandering ook voor andere levensvormen, bijvoorbeeld dieren, nimfen, elfen? En hoe zit het eigenlijk met de kosmos?
Dit is een puur curiositeitsvraag, nietwaar. Ik wil daar even kort op ingaan. Effectief, alles wijzigt. Sta mij toe het in een verhaaltje te gieten. Zoveel duizenden jaren terug leefden op aarde lemuren. Dat waren levensvormen, die een bepaald bewustzijn in groep hadden, die eigenlijk vanuit het water geëvolueerd waren tot amfibie en landwezens. De voorouders van die lemuren, die volledig in het water leefden en die die evolutie zagen, die dachten: “Ach, die sukkelaars. Wat is dat een afwijking.” Langzaam maar zeker is vanuit de lemuren de menselijke vorm ontstaan. Waarvan de lemuren dachten: “Ach, wat voor een afwijking is dat.” Maar de eerste menselijke vorm had geen ruggenwervel. Dat kunt u zich misschien niet voorstellen maar het was toch zo. Ik spreek over de evolutie in de menselijke vorm. Op een bepaald ogenblik, door mutaties en van alles, u zou ziektes zeggen, krijgen bepaalde gedeelten van die bevolking een verharding en een ruggenwervel. Toen zei men: “Ai, wat zijn dat voor afwijkingen, wat zijn dat voor sukkelaars, hoe moet je daar nu mee leven?” En zo moet je het nu verder bekijken. U staat voor het punt dat, door uw eigen menselijke dwaasheden, door gebruik te maken van allerlei bestrijdingsmiddelen tegen ziekten, uw medicijnen, dat u veroorzaakt hebt dat uw cellen eigenlijk zijn gaan strijden tegen wat u allemaal aan die cellen geeft. Dat wil zeggen dat die cellen zeggen: “Wij gaan ons anders opstellen, wij gaan anders delen, wij gaan andere, ik zou bijna zeggen, organen formeren.” Maar dat neemt u niet, want u vindt dat dat niet kan. U vindt dat het oude lichaam moet behouden blijven, dus u gaat bestrijden, nog eens, met meer scheikunde. Het gevolg gaat zijn dat u een enorme massa van mensen aan het uitroeien bent. Maar doordat u dat doet, creëert u een nieuw lichaam dat, zonder dat u het beseft, tegen al die rotzooi op kan en zijn eigen vorm gaat aannemen en zijn eigen mogelijkheden. Daar zal onder meer, daarmee wil ik even jullie nieuwsgierigheid een beetje invullen, daar zal onder meer de hersenmassa totaal wijzigen en veel beter kunnen gebruikt worden. In het begin gaat men natuurlijk dat aanvallen, want dat kan niet. Dat mag niet. Maar uiteindelijk zult u het resultaat hebben dat de mens die – als je daar nog van mens kunt spreken – in menselijke vorm geboren wordt, tussen dit en een kleine 300 jaar, langer zal het toch niet zijn, een totaal ander hoofd zal hebben, totaal andere menselijke ledematen zal hebben. Maar dat hij wel zal kunnen beschikken over een wisselwerking tussen zijn fijnstoffelijke lichamen, zijn niet-stoffelijke lichamen min of meer maar vooral zijn fijnstoffelijke lichamen en het stoffelijke. Met als gevolg dat er veel meer zaken mogelijk zullen zijn qua geestelijke ontwikkeling. Als ik nu hier alle beelden aflees van wat ieder voor zichzelf aan het opbouwen is, dan is ET een heel mooi wezentje daartegen. Of is die niet meer aan de orde?
Nu kijk, het is een evolutie. En u zit hier op het ogenblik met het aanbreken, of het is niet meer aangebroken, het is al volop bezig, uw Aquariustijdperk met totale veranderingen, die heel snel zullen gaan. Maar dat houdt in dat heel veel zal vernietigd worden. Dat wat dat betreft, de komende eeuwen het niet zo aangenaam zal zijn om hier op deze aarde te vertoeven. Als u mij dan vraagt of dit ook geldt voor andere zaken, ja. Bijvoorbeeld kan ik u zeggen dat uw groen, zoals u het nu kent, zal verdwijnen, uw wouden zullen verdwijnen en de aarde zal in eerste instantie in de eerste eeuwen van bomen overgaan naar mossen en kortgewassen, struikgewassen. Er zullen totale wijzigingen ontstaan. Maar dit heeft ook gevolgen, zoals u kunt denken, voor alle andere wezens die met de aarde in evenwicht zijn. Het wil zeggen dat ook uw ganse dierengemeenschap op aarde, zoals je ze nu kent, zal verdwijnen en dat vooral, dames verschiet niet, de insecten zich zeer sterk zullen ontwikkelen en dus eigenlijk het overwicht in de toekomst zullen nemen qua dieren op aarde.
Dit verandert allemaal maar dit gaat over eeuwen. U kunt dit vanuit onze zijde volgen, het is interessant. En als je dan zin hebt, dan kunt u terug incarneren. Dus kort gezegd, de aarde, zoals u ze nu kent en zoals u ze nu gebruikt, loopt op zijn laatste benen. Laatste benen, dat wil niet zeggen dat morgen alles veranderd is, maar dat het steeds sneller, je zult opmerken natuurrampen enz., dat er een plotse afsterving gaat komen van groen. Dat de samenstelling, en dat is toch niet onbelangrijk, van de verhouding zuurstof in de atmosfeer gaat wijzigen. Op die wijze dat, doordat nu de mens zuurstof moet inademen en dat hij het klaar heeft gekregen van zijn eigen longen zo kapot te maken met alle moderne middelen dat dikwijls het een probleem is, dat we gaan zien dat er een evolutie ontstaat dat er praktisch, wat zuurstof aangaat, geen zuurstofverbruik meer zal zijn door de mens. Waar nu de verhouding ligt, als ik het goed voor heb, 70/30 zal dan misschien de verhouding – en wetenschappelijk gaat men op zijn achterste benen staan als men dat hoort – maar ik denk zo tegen 2250, 2300-2350, een verhouding hebben van misschien nog geen 10 % zuurstof. En de rest zullen allemaal andere gassen zijn. En o ja, uw mooie ozonlaag zal nog meer koepeltjes vertonen want u gaat in deze periode nog aardig wat vulkanische werkingen krijgen. Omdat onze lieve aarde ervan uitgaat dat ze het beu is dat ze zo vermassacreerd wordt, met als gevolg dat ook, toch in niet zo heel lange tijd, er serieuze verschuivingen van de continenten enz. plaats zullen hebben.
Als je dat ganse plaatje bekijkt, dan kunnen we zeggen dat, waar u nu zo zeker van bent, dat er meer dan genoeg van is, dat dat plots gaat wegvallen, dat er zich plots andere zaken gaan manifesteren. Nu, de meesten van de aanwezigen, en daarom zeg ik het, zullen dit niet meer in hun leven meemaken. Zij zullen daar de voorafgaande gebeurtenissen van zien; de echte grote verschuivingen zullen voor uw nageslacht zijn of het nageslacht van uw nageslacht. Dus je moet rekening houden dat we hier spreken tussen de 100 en 200 jaar. Maar het komt. En wees gerust, mensen, het zal positief eindigen. De aarde gaat niet verdwijnen, de aarde gaat niet een woestijn worden, waar geen leven meer mogelijk is. Integendeel, de aarde zal na de grote kuis een interessante planeet zijn om terug als geest in de stof te incarneren en er lering op te doen. En het probleem van overbevolking zal zich heus niet meer stellen in die periode.
Zo. Dat was nu een heel korte prognose. En neem mij nu alsjeblieft niet kwalijk wanneer ik een paar jaar ernaast zit. Want het is altijd heel moeilijk om dat in jaren van menselijke tijd te bepalen. Ik heb gewoon overschouwd hoe het beeld zich in de kosmos op het ogenblik heeft geformeerd. En dat heb ik u meegegeven. En als ik u nu een raad mag geven, ga dat nu niet aan de grote klok hangen. Hou die kennis voor u, want anders zou men u wellicht ergens kunnen opsluiten waar u niet wil zijn. En dan bent u weer beperkt in uw mogelijkheden.
En nu zou ik graag met jullie even een eenheid vormen, een kracht vormen, zodat we in de komende tijd als een eenheid in verscheidenheid onze weg in de ontwikkeling kunnen verder zetten.
Meditatie: Het licht van de godin.
Ontspan jullie rustig.
Vergeet even al jullie kleine problemen. Vergeet even dat we in de herfst hier zitten. Laat dat allemaal los. En keer u heel rustig naar binnen toe. Tracht in uzelf de kracht van het harmonisch zijn waar te nemen. Die kracht, die in ieder van u hier aanwezig is, laat deze opborrelen en laat deze dan samenvloeien in een groot bekken. Eén groot geheel hier in ons midden. En zo krijgen we een spel van kleuren. Een spel van klanken. Een spel van gedachten. Allen hetzelfde gericht, ach, en toch zo verscheiden. Maar wanneer dit hier samenvloeit, vormt dit één prachtige bron. Een bron waaruit het licht zich openbaart. Het licht dat alles omvat. Het licht dat de ganse harmonie van de kosmos in zich draagt. Het licht is uit ons ontsproten. En het licht wordt een met alle krachten. En dat licht is het licht van de godin. Zo volg ik verder het gedachtespoor van deze avond. De godin, de bron van het nieuwe. De godin, de bron van het woord. Want het woord is ooit gesproken. En door het woord te spreken, was de kosmos geschapen. En alles was. Alles is. Dat moment. Die kracht. Die harmonie. En wanneer we nu in deze kracht beseffen dat alleen het heden bestaat, dat alleen alles op één punt is vastgelegd. Dat vanuit dat ene punt, vanuit die bron, als het ware, vanuit de godin, alles werkt. Dan kunnen wij beseffen dat wij zo ook kunnen werken, kunnen leven, kunnen bestaan. Het verleden heeft voor ons dan geen nut meer. En de toekomst, ach, dat zien we wel. Maar in dit heden, in dit moment, nu, dat zich steeds herhaalt, is alles aanwezig, liggen al onze mogelijkheden, liggen al onze krachten; en dat beseffende, dat momentum beseffende, dat kunnen we, dat mogen we, dat moeten we gebruiken om de harmonie van de kosmos uit te dragen.
En dan zou ik zeggen, nu één zijnde in dit moment, ieder van u kent wel iemand of iets, dat op het ogenblik deel kan zijn van deze kracht, dat op het ogenblik niet beter verlangt als te mogen delen in deze harmonie, in deze kracht, er mee één te zijn. Breng deze in gedachten en projecteer deze gedachte in deze kern. Deze kern van het heden, deze kern van het nu, deze kern waar alles in aanwezig is. En zie hoe de bron dan zich open zet, en overloopt, als het ware, om te schenken aan ieder die ervoor open staat het noodzakelijke inzicht, het noodzakelijke evenwicht om te beseffen dat zij ook een eigen verantwoordelijkheid moeten opnemen en vanuit deze eigen verantwoordelijkheid kunnen bestaan, kunnen existeren, en zo steeds weer verder gaan in de ontwikkeling, die wij allen moeten gaan, omdat wij ooit, ooit de godin de rug hebben toegekeerd en de god zijn gaan aanbidden, die eigenlijk de bron is van de verschillen, die toen zijn ontstaan.
Maar dankzij het besef, dankzij de lokroep, als het ware, van de bron, dankzij de liefde van de godin en de eenheid van de krachten van het mannelijke en het vrouwelijke en het stoffelijke kunnen wij vanuit de harmonie onze weg gaan en terug een worden met die bron. Dan zou ik zeggen, laaf u aan deze kracht. Neem deze kracht in uw stoffelijk voertuig, verrijkt met alles wat hier is samen gevloeid, zodat u de komende tijd, versterkt, alle evolutie kan doorstaan. Eén zijnde met de bron. Eén zijnde met de kracht. Eén zijnde met de godin en de god van deze kosmos. Dat deze kracht in ieder van u bevestigd is.
Zo. Mijn beminde broeders en zusters, komt u rustig terug tot uw eigen voertuig. Wees terug één, geest en stof, zodat u uw weg verder kan gaan, uw stoffelijke taak afrondend, om zo uw bestaan in de eeuwigheid verder te zetten, omkaderd door de liefde en de harmonie van degene, die u geschapen heeft door het woord uit te spreken.