De harmonische mens

19 februari 1988

Ja, u weet het, we zijn niet alwetend of onfeilbaar, we vinden het erg prettig als u zelf nadenkt. Het is wel niet meer zo erg gebruikelijk in deze tijd, maar probeert u het! Het onderwerp hebt u ook al gehoord: de Harmonische mens.

En nu van te voren een waarschuwing. Vraagt u me niet: waar kan ik een harmonisch mens vinden? Het antwoord zal ongetwijfeld luiden: kijk in uw omgeving, maar de kans is groot dat hij net met de muziek mee is! Wat een harmonisch mens eigenlijk is?

Een mens bestaat uit nogal wat verschillende delen. Je hebt de ziel, je hebt de geest. In die geest heb je weer bepaalde bewustzijnswaarden: dan heb je de incarnatie: denkvermogen, daar zit ook weer allerhande mogelijkheden tot harmonie en disharmonie: en dan hebben we nog een keer een lichaam erbij, en dat is meestal ook met zichzelf (zo nu en dan) in strijd. Dus als je het zo bekijkt dan gaat het er eigenlijk om, om alle dingen een beetje samen te vatten.

Bepaalde dingen kun je toch wel een beetje bekijken. We weten bv., ik neem tenminste aan dat u dat ook weet, dat er een zgn. bioritme is. Een bioritme, dat wil gewoon zeggen dat u reageert, in feite, op de maanomloop. Dat u dus op een bepaalde tijd bijzonder goed denkt, op andere tijden onrustig bent en lichamelijk veel aankunt, en dat u daartussen een paar dode punten hebt.

Wanneer je weet hoe zo’n ritme loopt, ja, dan kun je daar een beetje rekening meer houden. Dat betekent dat je veel minder conflicten en problemen krijgt, en ook veel minder met jezelf in de knoop zit. Dan ga je dus al de goede kant uit. Maar er zijn nog veel meer ritmen die ons beheersen. Zo blijkt bv. dat heel veel mensen sterk vatbaar zijn voor het 3-jaars en het 7-jaars ritme van de zon. Wanneer er een periode is met zonnevlekken, dan moet u maar eens opletten, dan beginnen een groot aantal mensen zich irrationeel te gedragen. En die zijn dan zo boos op zichzelf daarover, dat ze een ander op z’n donder slaan! Dat laatste is bij mensen gebruikelijk, zoals u weet: als je niet tevreden bent over jezelf zoek je iemand aan wie je het wijten kunt, en die bestraf je dan voor hetgeen jezelf had moeten doen!

Goed. Wanneer we deze ritmen een klein beetje samenvatten, dan kunnen we zeggen: de doorsnee-mens heeft een ritme waarin per 7 jaar een variant voorkomt. Dus dan sluit de fase zich af, en ze begint a.h.w. opnieuw. Zou je die uit willen zetten, ja dan ziet het eruit als een aan de top heel licht getrapte sinusoïde. Zolang er opgang is, moeten we rekenen met meer energie dan normaal. Op het ogenblik dat we dan bovendien een versterking krijgen van het bioritme, kunnen we voor een ogenblik enorm veel verrichten, goed doen zelfs, in betrekkelijk weinig tijd.  Gaat de zaak naar beneden toe, dan krijgen we een vermindering van energie, het bioritme kan dat tijdelijk opschorten, en kan het tijdelijk verdiepen. Dieptepunten komen in deze periode het meeste voor. Zodat je dan opeens ogenblikken hebt dat niets meer schijnt te gaan.

Met je denken is het ook al zo. Het denken wordt eveneens, dankzij allerhande glandulaire veranderingen die daar ook een beetje op reageren, mede beïnvloed door het maanritme. We kunnen zeggen dat je per maand – maanmaand, dus 28 dagen ongeveer – ongeveer 3 hoogtepunten hebt. Dat laatste is zonderling: je hebt n.l. 2 toppen, dat is normaal, maar wanneer er een dieptepunt komt, een dal dus tussen die 2 hoogtepunten, en we komen helemaal op dat dieptepunt, dan komen we tot stilstand, dat is het eigenaardige. Dan blijkt dat het wegvallen van allerhande invloeden o.a. de geheugenfunctie positief beïnvloedt en daarnaast heel vaak het redeneringsvermogen. Maar ja, dan moet je natuurlijk goed kunnen redeneren, anders helpt het ook niet!

De geest heeft weer een eigen ritme, en dat kun je niet in jaren uitzetten. Dat is erg jammer, het zou veel mooier zijn als je dat ook in de tijd kon uitstippelen met redelijk vaste waarden. De geest n.l. heeft perioden dat ze zeer sterk met het ego in contact is, vooral tijdens de rust van het lichaam. Dan worden de onbewuste factoren aanmerkelijk versterkt.

Die onbewuste factoren kunnen dan op aarde bv. zich manifesteren als een obsessie, een manisch gedrag of iets dergelijks, maar aan de andere kant kunnen ze ook een soort sereniteit veroorzaken, waardoor je veel meer tegen allerhande schokken bestand bent. Hier is bepalend wat het harmonisch tekort is van het geestelijke ik. Laten we het eenvoudigheidshalve uitzetten als een soort grote cirkel, een taart. Dan zeggen we: nou als dat helemaal afgerond is hebben we een harmonisch geest. Maar er zijn een aantal punten waarop we geen ervaring of onjuiste ervaring hebben opgedaan, er zijn een aantal punten uit. Wanneer nu dat hele geval draaiend wordt voorgesteld, dan weten we al vanzelf wat er gebeurt, niet waar? Hier zit dat ding, draait heerlijk langs die rondte, komt aan die uitsparing, hé, daar loopt het even vast, het wringt even, en dan draait hij weer verder. U kunt dergelijke dingen b.v. wel zien bij bepaalde klokken: als het rad een wenteling heeft gedraaid, kom het aan een verdiepinkje, daardoor wordt het slagwerk losgezet. Dat vind je in oude torenklokken nog wel.

In ieder geval hebben we hier dus ook weer te maken met punten waar disharmonie van ervaring resulteren kan in disharmonie op stoffelijk terrein. Onvrede, ontevredenheid, onbestemde angsten, onbestemde drijfveren. En, ja, dat wordt dan weer geënt in het denken. Het denken verwerpt een gedeelte daarvan, het lichaam neemt een ander deel ervan over, en het denken kan het er niet mee eens zijn, maar kan er zich niet aan onttrekken: er ontstaat wederom een aardige warboel. En als dat nou alles was! Ja, u zit te denken: komt er nog meer? Ja hoor! De ellende is nog niet afgelopen! Ik zit trouwens aan het begin van mijn inleiding, dus maakt u maar rustig een vat op, of wat!

Kijk, we hebben kosmisch ook bepaalde krachten. Wij hebben dan de gewoonte om die uit te drukken als ‘stralen’, en dan hebben we er maar een kleurduiding aan gegeven: een gele straal, rode straal, blauwe straal, en de varianten daarvan. Er zijn inderdaad kosmische invloeden, die voor een deel zelf bepaald worden door de materiele samenhang van het melkwegstelsel waartoe u behoort. Stralingsversterkingen en stralingsverzwakkingen. Ze zijn eigenlijk zeer miniem, net als de zwaartekrachtverschuivingen die door de omloop van planeten veroorzaakt worden, en je zou zeggen: kan me dat wat doen? Ja. Op zo’n ogenblik ben je mentaal en vaak vooral in het onbewuste bijzonder vatbaar voor invloeden.

Is het rood, dan zeggen we: ja, allemaal te maken met stoffelijke zaken, met lichamelijkheid, met hartstocht en als die dingen meer. Hebben we geel licht, dan hebben we het gevoel van enorme vitaliteit, maar wat we ermee doen is niet gedefinieerd. Hebben we wit licht, dan worden we ontzetten sterk geconfronteerd met tegenstellingen. Dan moeten we zelf een evenwicht zoeken. Dat laatste is het moeilijkste. Hebben we te maken met blauw licht, dan rusten de emoties, en kunnen we helder denken, maar alleen in het menselijk systeem natuurlijk. En u weet het, een mens denkt altijd in termen van tegenstellingen.

Goed. Die invloeden die hebben dus ook weer een uitwerking op de mensen, en op de mensheid als geheel. Want op die stralingen reageert alles. Dus van het pantoffeldiertje in de druppel water, bij wijze van spreken, tot de olifant toe, en de mens staat tussen in, met de andere zoogdieren. Had ik dat mogen zeggen? Nou ja, goed, ’t is toch eigenlijk waar……! In ieder geval, ook hier weer zitten we met invloeden die disharmonie kunnen veroorzaken.

En dan hebben we bovendien nog geestelijke invloeden. We spreken dan vaak over de stralen en de heer der stralen. En in deze gevallen gaat het om een bepaalde invloed die ons tijdens ons leven eigenlijk blijft vergezellen. Je zou kunnen zeggen: het is een geestelijke geneigdheid, die invloed heeft op de mentale processen, en indirect vaak ook op het lichamelijk welbevinden.  Die stralen zijn niet altijd even sterk. Ze variëren en hun fluctuatie is gemiddeld ongeveer 7 per jaar. Dus reken maar uit dat is wat meer dan een maand. Wanneer uw Straal aan bod is, dan reageert u, volgens de waarde van die Straal, veel scherper. Zijn er dan tegengestelde werkingen, van kosmische aard, maaninvloeden of wat anders, ja, dan zit u ook weer in moeilijkheden. Ik denk dat een groot gedeelte van uw moeilijkheden eigenlijk niet eens te maken heeft met die stralingen, en met al die ritmen. Ze zijn er, maar we laten ons erdoor domineren.

Wanneer we op aarde zijn, worden we zo sterk gestuurd door omstandigheden, dat het soms moeilijk is om jezelf nog bij te brengen dat je een vrije wil zou hebben. Wil tot vrijen wel, tot een bepaalde leeftijd meestal, maar de vrije wil? Nee, van jongs af aan weet je: dat is maar erg dubieus. We moeten dus beginnen, willen we harmonisch zijn als mens, met onszelf lichamelijk, met alle gebreken en alle voordelen erbij, te accepteren zoals we zijn. Dat is gewoon ons werkmateriaal. Als je in een lelijke eend zit en je zit voortdurend maar te kankeren dat het geen jaguar is, dan ga je een verkeerde rijstijl ontwikkelen en kan dat arme kleine voertuig op een gegeven ogenblik als total loss worden afgeschreven. Dat is hetzelfde met u. In de eerste plaats, weet waar je lichamelijke normen liggen. Dat is erg belangrijk.

In de tweede plaats: overdenk alle dingen, maar probeer niet de wereld aansprakelijk te stellen of de wereld te regeren: dus de wereld te zeggen wat zij moet doen.

Probeer gewoon een ieder zichzelf te laten zijn zo goed je kunt. Hierdoor zul je weer veel conflicten vermijden, en gelijktijdig zuiverder gaan begrijpen wat zich in die wereld, en in de denkwereld ook, om je heen allemaal afspeelt. Het resultaat is dat je rustiger, dat je evenwichtiger bent. Een evenwichtig mens nu, kan gemakkelijker tot een diepe rust komen. En u weet allemaal, we hebben verschillende slaaptoestanden. Een ervan is registreerbaar: dan kom je eigenlijk alweer een beetje aan de oppervlakte van de slaap, dat is dan de droomperiode.

Elk mens heeft droomperioden, een paar keer per nacht. Maar als je erg evenwichtig bent, dan wordt de diepe slaap aanmerkelijk beter. In de diepe slaap nu, is het contact met de eigen geest over het algemeen intenser. Het resultaat is, dat er een betere uitwisseling bestaat tussen stof en geest, en dat daardoor bepaalde lasten, die in het onbewuste zijn opgeslagen, gedeeltelijk worden weggeveegd, gedeeltelijk in belangrijkheid worden teruggezet. Dus probeer om evenwichtig te zijn, je niet van je stuk te laten brengen, dat helpt je al een eind in de goede richting. Simpele regels ervoor: wat u zelf niet kunt verhelpen of bepalen gaat u niet aan. Datgene wat ik bij een ander constateer, gaat me alleen aan wanneer ik er iets aan kan doen. Alle stellingen van anderen zijn aardig om te overwegen, maar ik ben degene die uit moet maken wat ik ermee kan doen. (Dat geldt ook voor de lezing van deze avond).

Dan, als je bepaalde elementen hebt, die in je leven steeds weer opduiken: dat kan een angst zijn, het kunnen bepaalde dromen zijn, dan is de kans groot dat zoiets te wijten is aan bv. een vorige incarnatie, of aan een bepaalde binding die je op niet-stoffelijk vlak, dat kan van astraal af, lopen, hebt gekregen. Dergelijke dingen moeten we eerst onder ogen zien. De erkenning van de feiten is veel belangrijker dan een mooie voorstelling van je zelf maken, of alles aan ieder ander wijten. Probeer dus alles te zien in relatie tot jezelf. Dat lijkt erg egocentrisch, dat weet ik wel. Maar altruïsme kan alleen daar bestaan, waar het centrum ervan, het ego, tot rust is gekomen. Pas dan is de projectie naar buiten mogelijk, zonder dat, niet. Alles wat je dan doet is alleen maar je eigen egocentrisch ik-beeld a.h.w. aan de wereld opleggen. En daar kom je niet verder mee. Dan hebben we te maken met de geestelijke invloeden. En dan weet ik wel dat er een heleboel mensen zijn die zeggen: ja maar tot welke straal behoor ik? (het medium laat een beetje overdrijving zien), nou, als u het op die manier vraagt, waarop ik het zeg: tot de laserstralen waarschijnlijk! Oh pardon ‘laser’! nou ja, goed! U hebt gewoon een bepaalde belangstelling. Sommige dingen vallen u op, andere dingen gaan aan u voorbij. U weet wel dat ze er zijn, maar ze beroeren u niet. Kijk naar die dingen die voor u het meest belangrijk zijn altijd weer, en u ziet vanzelf tot welke straal u behoort, d.w.z.: wat de hoofdzaak van uw eigen ontwikkelingsgang is.

Onthoud dan: heb ik een dergelijke invloed in mijn leven geconstateerd, dan moet ik mij afvragen: hoe kan ik daar zo veel mogelijk positief mee werken. Ja, positief is ook een rotwoord. Sommige mensen zijn zo negatief dat het weer positief gaat werken. Positief wil in dit geval zeggen: dat ik me er niet over beklaag, en niet zeg: het had anders moeten zijn, maar dat ik me afvraag: wat kan ik ermee doen?

Gaat u dat proberen, dan zult u zien, dat u in een zeker ritme komt, dat het opeens gaat, dat je alles kunt doen. Wanneer het dan even niet gaat, zeg dan niet: o, jongens, nou gaat het niet meer. Maar vraag je af: wat kan ik anders doen? Met welke andere dingen kan ik werken? Vandaag is mijn lichaam aan de beurt, morgen zijn mijn hersens aan de beurt, overmorgen misschien mijn geest!

Werk steeds met datgene waarvan je voelt dat het op dit ogenblik bij je past. Probeer geen vaste regels te hanteren, dat kun je over het algemeen niet, zover het je eigen innerlijk en je eigen ontwikkeling betreft. Wanneer je ook dit gaat doen, dan heb je weer een strijdelement weggehaald. En je hebt vooral belet dat je denken alles gaat zien als tegenstelling tot het ik. Wanneer je alles gaat zien als een functie van het ik gaat het al veel beter, en heb je veel minder moeite met het leven. In het leven komen allerhande dingen voor. Als je als mens op aarde bent: vandaag heb je kiespijn, morgen staat er iemand op je tenen, overmorgen win je de 100.000 en krijg je een halve beroerte. Dus wat dat betreft moet u maar zo denken: we hebben de gekste opvattingen. Hebt u bv. gehoord dat ze in Engeland overwegen om een nieuwe maatregel te nemen voor de ouden van dagen? Ja? Die mogen binnenkort ook bij rood licht oversteken! En over 3 jaar moeten ze! Ja, dat is een variant op Tatcherisme!

Dat is nou even een grap ertussendoor. Maar om weer serieus te worden: denk nou eens even na! Wat ik doe, dat is iets wat voor mij op dit moment belangrijk is. Niet iets wat morgen belangrijk zal zijn, of wat gister belangrijk geweest is. Elke dag bepaalt zijn eigen mogelijkheden, en elke dag probeer je die mogelijkheden zo goed mogelijk te gebruiken. Zeg niet: het is verkeerd uitgevallen. Natuurlijk, dat gebeurt wel eens een keer, maar zeg alleen tegen jezelf: ik heb het beste gedaan wat ik kon, en daar ben ik tevreden mee. Als je op die manier innerlijk tot rust komt, ben je al een aardig eind op weg naar de harmonische mens. Je krijgt als vanzelf meer waarde van de geest door en misschien heb je ook nog tijd over voor een meditatietje of zo. Of als u dat niet doet – u kunt beter iets anders – er zijn 100 andere concentratiemethoden te noemen. Als u geconcentreerd bent op de hoogste kracht die u erkent, of dat nou de mensheid is of God, doet niet ter zake, maar op een geheel, probeert u daar, met uitsluiting van al het andere zich een ogenblik mee bezig te houden. Hierdoor geeft u de kern, de ziel, de mogelijkheid om zowel de geest, als indirect de stof, te verzorgen met extra energie, zeg maar. Met verlichting zeggen anderen, omdat ook het denken daardoor wordt beïnvloed.

Wanneer het denken geladen is met een kracht van zuiverheid, wanneer je gehele aanvaarding van het leven geworden is tot een accepteren van wat er bestaat, wanneer je niet meer bezig bent om de wereld te vertellen hoe ze zou moeten zijn, maar alleen bent wat jezelf voelt te moeten zijn, dan ontstaat iets wat ik inderdaad de harmonische mens zou willen noemen.

Het is een mens, die net als elke andere mens zijn problemen heeft, alleen: de problemen overheersen hem niet. Het probleem is iets wat om een oplossing vraagt, dus heeft hij de mogelijkheden daartoe, dan lost hij het (probleem) op. Heeft hij die mogelijkheid niet, dan legt hij het (probleem) voorlopig opzij. Een harmonisch mens vraagt zich niet af: is iets aangenaam of onaangenaam. Sommige mensen hebben de neiging om als ambtenaren alles wat onaangenaam is in de archiefkast te douwen, maar je moet hem toch een keer openmaken, en dan krijg je alle ellende met elkaar, ineens! Dus, aanvaard gewoon je problemen. Maar, ga verder! Vraag je af: hoe kan ik er iets goeds van maken? Als u naar het ziekenhuis moet, dan kunt u tegen uzelf zeggen: nou ja, dan kan ik in ieder geval eens een tijdje lekker uitrusten. Je kunt natuurlijk ook zeggen: wat gaat me dan allemaal gebeuren?! Maar daar kunt u niet aan veranderen, maar de nadruk leggen op dat uitrusten, ja, dat kunt u wel.

Maak jezelf een mens die voortdurend in vrede met zijn wereld leeft, behalve op die punten waar hij zelf, en zo direct mogelijk, kan ingrijpen. Wanneer je kunt ingrijpen, moet je het doen, niet omdat dat voor een ander goed is, maar omdat je anders jezelf tekort doet. Maak de dingen gewoon waar. Zeg ook niet dat bepaalde dingen een straf van God zijn. Er zijn zelfs mensen die zeggen: dat zedenverval is zo groot, dat God aids op aarde heeft gezet! Vergeet u het maar, dat was alleen een onvoorzichtigheid in een laboratorium, en daardoor ontstond een besmetting, die na een aantal jaren plotseling tot uiting kwam o.a. in de hippiegemeenschap in Californië. Zo is het toch?

Dus zeg die dingen niet. Zeg niet: “God doet dit” of “God doet dit niet”. Zeg: wat kan ik zijn, wat kan ik doen, dat maak ik waar en de dingen waar ik niets aan kan doen, die aanvaard ik voorlopig maar. Ik zeg niet dat ik er vrede mee zal hebben, maar op dit ogenblik beroeren ze me niet, want ik kan er niets aan doen. De werkelijk harmonische mens is natuurlijk volgens bepaalde inwijdingsleren nog veel meer. Daar zegt men: de werkelijk harmonische mens is hij, die in meerdere werelden gelijktijdig leeft en zich daarvan bewust is, die de krachten beheerst van de werelden waarin hij zich beweegt, en daardoor, als ‘meester’ over die werelden, in staat is elk van die werelden te dienen, opdat ze ‘schoner’ wordt.

Ja, als je dat zo zegt, dan denk je: nou ja, een straatveger maakt in ieder geval een klein begin ermee, maar het is toch werkelijk te ver gegrepen voor een gewoon mens. In twee werelden tegelijk leven is al lastig genoeg. En als je dat eenmaal meester bent, dan ontdek je dat je tegenstellingen en je problemen twee keer zo groot worden, en dat je je denken veel meer moet vereenvoudigen dan een ander zou doen, om te komen tot een hanteerbaarheid van die twee werelden waar je mee bezig bent.

Dus zeg maar niet: o, als ik eens in twee werelden tegelijk kon leven….

Ik wil geen onjuiste dreigementen uiten, en zeggen dat u dan in de geest ook belasting moet betalen, maar …. het is moeilijk. Iemand die daar een scholing in heeft, die er een heel leven aan gewijd heeft, ja, die kan dat bereiken, maar u zit hier, gewoon, en u heeft uw eigen problemen, en uw eigen zorgen.

Dan moet u niet zeggen: ik heb een ‘geloof’ nodig. Nee, u heeft geen geloof nodig, u heeft n.l. een geloof. De meeste mensen kunnen in de maatschappij alleen leven als ze in dingen geloven die onbewijsbaar zijn, en die zelfs in sommige gevallen aantoonbaar onjuist zijn. Zo zijn er heel veel mensen die vechten zich dood voor de ‘democratie’ en toch kun je aantonen dat een ‘democratie’ geen werkelijke ‘democratie’ is, maar in feite een regentenregering, die zichzelf laat verkiezen, door degenen die denken dat ze democraten zijn, om zo te komen tot de beheersing van het geheel van een gemeenschap die in de veronderstelling verkeert dat ze vrij is, omdat ze er zelf voor gekozen heeft. Ja, het is zo! En zo zou ik 1000-en-1 van die verschillende illusies kunnen opnoemen.

Het gaat er niet om wat je gelooft, heus niet. Het gaat er wel om dat je trouw bent aan je innerlijk beeld van juistheid. Dat innerlijk beeld van juistheid, dat brengt elke keer de noodzaak om weer anders te reageren. Je kunt niet terugvallen op een vaste regel, een vaste leer, een vaste waarheid. De waarheid is flexibel, om niet te zeggen: soms amorf. Maar door elke keer, elke dag opnieuw, elk ogenblik a.h.w. opnieuw te aanvaarden wie en wat je bent, met alle dingen die in je bestaan, goed en kwaad, en elke keer weer tegen jezelf te zeggen: daar maak ik nou het beste van dan bereik je de innerlijke rust.

En waar je de innerlijke rust hebt, daar kun het innerlijk licht, de innerlijke kracht bereiken: meditatie, gebed en dergelijke. Daarnaast krijg je in de slaaptoestand een verandering van het alpha-beta-ritme van de slaapdiepte: het resultaat is dat er momenten komen waarop je met je werkelijke persoonlijkheid in een bijna volledig contact bent. Dan kun je niet de tekorten die bestaan in de geest – u weet wel, dat stuk taart dat eruit was – die kun je niet onmiddellijk aanvullen. Maar je weet nu wat belangrijk is, geestelijk. En elke keer wanneer je een ervaring opdoet, menselijk gezien goed of kwaad, aangenaam of onaangenaam, die daaraan beantwoord, dan ontstaat er in jou een gevoel van bevrediging. Daarmee kun je dan weer prettiger en harmonischer leven.

Het is waanzin om te zeggen dat de mensheid harmonisch kan zijn. De mensheid bestaat ui zeer veel tegengestelde typen. Verschillende manieren van denken, van reageren, andere instinctwaarden, andere onderbewustzijnswaarden, andere geestelijke invloeden. Die kun je niet allemaal over een kam scheren. Die kun je niet normeren, maken tot een standaard-mens die volledig vredig is. Je kunt hem hoogstens tot een volledig onnadenkende onmens maken op die manier, maar verder gaat het niet.

Het gaat er niet om dat de mensheid harmonisch is. Het gaat er om dat u zo goed mogelijk harmonisch bent met die delen van de mensheid en de wereld waarmee u te maken hebt. Dat is het belangrijke punt. U zult ontdekken dat daardoor in de mensheid zich bepaalde vormen van harmonie gaan ontwikkelen die eveneens van groot belang kunnen zijn voor de geestelijke ontwikkeling van het menselijk ras als geheel en de verbetering van incarnatiemogelijkheden voor diegenen die in de geest nog staan te trappelen.

Dat zijn er overigens niet veel meer, hoor! Nee, jullie sturen ze wel in drommen weer naar ons toe, op het ogenblik, maar aan de andere kant…, nou ja, zelfs het dierenrijk heeft zich op aarde al als mens gemanifesteerd. Ik heb iemand zelfs horen zeggen dat er al een vlo als mens geïncarneerd is, maar een dergelijke spring-in-het-veld ben ik nog niet tegengekomen. Denk niet dat je de wereld kunt veranderen. Denk niet dat jij in of voor die wereld belangrijk bent. Besef dat de belangrijkheid die bestaat in jezelf ligt en direct met jezelf te maken heeft, en dat al het andere in feite alleen maar een verwijdering is van de werkelijkheid.

En als je dan eindelijk zover komt dat je gaat geloven dat je een geheel bent, dat je een werkelijke mens bent, wanneer je steeds weer ziet dat alles positief is, hoe dan ook, dan ben je niet ineens een mens die alleen maar positieve woorden spreekt, integendeel, uit angst dat een ander je voor gek houdt zul je heel wat negatieve dingen zeggen, maar je voelt de kracht in je. Je voelt a.h.w. hoe dat licht in je en om je heen, zich uitbreidt: het is alsof je het gevoel krijg dat er aan je aura een gouden randje zit: dan heb je het gevoel dat je die kracht ook kunt delen met anderen, op het ogenblik dat het nodig is. En daar gaat het om. De harmonische mens is iemand die niet geïsoleerd is, maar zichzelf ziet als een functie van de eeuwigheid, in elk moment van de tijd, en altijd weer op grond van zijn eigen inhoud en geaardheid.