10 april 2012
Zoals altijd wensen wij in het begin van de avond er jullie nogmaals opmerkzaam op te zijn van zelfstandig na te denken en ook te beseffen dat de geest niet altijd de waarheid in pacht heeft. In de geestenwereld, lieve mensen, zijn er zeker zoveel verschillende strekkingen en meningen als er in de mensenwereld zijn. En het is goed dat u daar rekening mee houdt. Dat wil niet zeggen dat alles dat vanuit onze zijde komt direct tegenstrijdig zou zijn, dat niet. Maar er zijn nogal wat mogelijkheden in benadering en daardoor kan het soms voor de mens zijn dat zaken, schijnbaar, soms tegengesteld naar voor komen. Echter, wanneer u daar verder op doordenkt, zult u wel degelijk opmerken dat, wanneer we spreken over het Licht, over de Goddelijke Kracht, dat dit één geheel is, anders ingekleurd misschien, maar toch één geheel, en dat we allen eigenlijk over hetzelfde spreken.
U hebt het misschien bij de laatste bijeenkomst eigenaardig gevonden dat wij de nadruk erop gelegd hebben van in een regelmaat allen samen te komen zodat, zeker voor de stof, het groepsverband aangesterkt wordt. Nu hebben wij daar niet enkel het accent op gelegd omdat jullie hier even gezellig zouden samen zijn gedurende enkele uren. Want, zoals sommige van u denken: “is dat werkelijk nodig, want uiteindelijk voor de geest, en daar werken we dan toch mee, bestaat geen afstand, bestaat noch tijd noch ruimte, dus kunnen we dat even goed op deze wijze doen zoals we dat al jaren doen.” Wij kunnen jullie daarin volgen wanneer je spreekt over de geest. Zelfs kunnen we dit aanvaarden wanneer je spreekt over uw eigen geest, die soms wel op zichzelf bepaalde leringen gaat zoeken. Echter moet je wel met het volgende rekening houden: u bent mens, en in de eerste plaats bent u mens, en een mens is gebonden aan stoffelijke wetmatigheden. Nu is het zo, en we hebben u daar in vorige lessen toch al dikwijls opmerkzaam op gemaakt, dat de vernieuwing bezig is en dat er aardig wat verschuivingen gaande zijn. Ook verschuivingen die voor het stoffelijk lichaam soms een grote impact kunnen hebben. Als ik er aan denk wat op het ogenblik de kosmische invloeden zijn die op deze aarde aan het inwerken zijn, dan kunnen we stellen dat voor de meeste mensen het zenuwstelsel enorm onder druk staat.
Ach, u merkt dat misschien niet zo direct op omdat u zegt: “Ja, ik val wel eens uit mijn rol, ik ben misschien soms wel eens nerveuzer, maar dat is het werk of het is dit of het is de lente en zo voort en zo voort.” Dit mag u allemaal zo beschouwen, maar het punt is dat op het ogenblik op elk stoffelijk voertuig, en daarmee bedoel ik niet alleen de menselijke vorm, maar ook bij de dieren is het zo, een enorme impact is van hetgeen wat nu in de kosmos gebeurt.
De volgende golven die aankomen, gaan nog verder gaan. Dat wil zeggen dat niet alleen de impact, die nu vooral op uw zenuwcellen is, waarschijnlijk ook op andere systemen van uw lichaam gaat inslaan. En dat ganse geheel dat we zien gebeuren, dat is één van de redenen waarom we vragen van meer samen te komen. Want u mag het volgende niet uit het oog verliezen: wanneer je hier lichamelijk aanwezig bent, wanneer we hier samen zitten, dan hebben we de mogelijkheid van een zeer harmonische lichtende kracht rond deze groep en binnen deze groep op te bouwen. Het zijn niet alleen de woorden die ik spreek die op een avond als deze van belang zijn. Maar het is ook het ganse netwerk van broeders, hier aanwezig, die de sfeer opbouwen, die ervoor zorgen dat ieder van u, hier aanwezig, een beetje aan energie meer meekrijgt. Dat ieder van u iets sterker gaat staan ten opzichte van hetgeen wat aan de orde van de dag is. En dan zeker, wanneer we een avond als deze afronden met een gezamenlijk meditatief proces, verkrijg je dat je via uw fijnstoffelijke lichamen een zeer sterke kracht opbouwt, een kracht die omgezet wordt voor uw lichaam in een stoffelijke energie waardoor u, misschien zonder dat u er echt bij stilstaat of het echt beseft, vele zaken van storingen in uw lichaam aan u kan laten voorbij gaan.
Houd er echter wel rekening mee dat het van het grootste belang is dat u zich in deze tijd zeer soepel opstelt. Daarmee willen we zeggen, en dit zeggen we vooral naar mensen die nogal verankerd zijn aan vaste patronen, durf deze loslaten als je voelt dat ze u tegenwerken, als je voelt dat je erdoor beperkt wordt. Durf loslaten, durf anders te zijn dan dat je tot op heden bent geweest. En wanneer je u zo instelt en dan samen met de kracht van de groep, dan kun je er van op aan dat je, zelfs in deze moeilijke tijden, overal wel doorheen komt en overal ook de nodige hulp kan geven en voor uzelf de nodige leerscholen daaruit kunt trekken, wat niet onbelangrijk is. En dan zal voor u de verandering van tijd een zeer positief gegeven zijn. Ondanks alles wat u rondom u ziet, zal uw wereld op een positieve wijze evolueren, op een positieve wijze veranderen. Want de mens kan op het ogenblik wel zeggen of roepen van: “De wereld moet veranderen; we moeten dit, we moeten dat!” Maar de wereld zal niet veranderen, lieve mensen, als u zelf niet begint uzelf te veranderen. De wereld blijft zoals hij is, met alle mogelijkheden die daarin aanwezig zijn. En het is de mens zelf die enkel zichzelf kan veranderen en doordat hij zichzelf verandert, verandert de wereld rondom hem.
Wanneer iemand klaagt bijvoorbeeld dat er veel te veel agressie is, dat er veel te veel misdaad is, dan moet die niet verschieten dat hij of zij er zelf mee geconfronteerd wordt. Op het ogenblik dat u zich daar niet aan stoort en dat u voor uzelf op een rustige wijze door het leven kan gaan, dat u voor uzelf in evenwicht bent en tevreden met uw evolutie, dan gaat u zien: dan verandert die wereld rondom u. Dan hebt u geen last van agressie, dan hebt u geen last van misdaad, hoe gek het ook is. Want het past niet in uw wereld, het past niet in uw wereldbeeld. Op het ogenblik dat u er zich zorgen om maakt, dan krijgt u er last van. En zo kunnen we elk facet van uw dagdagelijkse leven nagaan.
Als u zich zorgen maakt om uw gezondheid, op welk terrein ook, dan moet u er niet van verbaasd staan dat uw lichaam dit gaat beamen. Op het ogenblik dat u vanuit uzelf vertrekt dat uw lichaam steeds wel zal doen wat het moet doen en voor u het noodzakelijke waarmaakt, zodat u steeds verder kan gaan op de weg die u moet gaan, dan zal u zien dat u aardig wat minder last hebt van dat lichaam. En dat zaken waar anderen enorme problemen mee krijgen, bij u dit misschien gewoon een kleine storing is die zo weer voorbij is en dat je weer verder kan. Op dit ogenblik, lieve mensen, hebt u zelf heel veel in de hand. Het is misschien voor iedereen niet direct zo duidelijk, want u wordt overspoeld met informatie langs alle zijden, liefst informatie die u onzeker maakt, die u angstig maakt. Wanneer u daarop ingaat, ja, dan is dat uw wereld. Op het ogenblik dat u dit niet aanvaardt, dat u gewoon stelt voor uzelf: “dit is mijn ding niet, hier hou ik mij niet mee bezig”, kan je verder en zal je zien dat de wereld beantwoordt aan hetgeen wat in jou leeft als zijnde harmonisch, als zijnde lichtend, als zijnde kracht.
En daarom vinden wij het zo belangrijk van regelmatig met elkaar contact te hebben. Door regelmatig met elkaar contact te hebben en door gezamenlijk te denken, gezamenlijk aan te voelen, ben je één met deze positieve krachten. Laad je, als het ware, uw ganse stoffelijk en fijnstoffelijk systeem op met een positieve geladenheid waardoor je veel gemakkelijker, wat er ook rondom u gebeurt, de zaken op een juiste manier kan benaderen, ze in een juist kader kan plaatsen waardoor het veel gemakkelijker wordt uw eigen evenwichten, uw eigen positief denken te handhaven.
Zo, dat wou ik even naar voor brengen op deze avond. Ik hoop dat jullie daar even bij blijven stilstaan, ieder voor zich. Dat ieder voor zich daar zijn eigen besluiten uit trekt en tracht dit uit te werken op de meest, voor zichzelf, efficiënte, harmonische wijze.
We leven in een tijd dat we de mogelijkheid hebben, wanneer we juist gebruik maken van de energieën die op het ogenblik zich overal ontwikkelen, van bijna te komen tot het realiseren wat de mens zou zeggen: ‘wonderen’. Op dit ogenblik zijn de krachten uit de kosmos van deze grootorde dat, wanneer u ze op een juiste wijze aanwendt, u in staat bent van vele zaken af te remmen, om te buigen. En u moet dit niet zien over grootse dingen. Want hoe groter u iets ziet, hoe minder kans op slagen u heeft. U kunt zeggen: “Ja kijk, ik ben voorstander dat de kap van het Amazonewoud zou stoppen; dus ik ga deze energie daarvoor gebruiken”. Daar zult u niet in slagen. Maar wanneer u zegt: “In mijn omgeving wil men een paar mooie bomen omhakken om bijvoorbeeld wat parkeerplaatsen aan te leggen”, dan hebt u grote kans dat u met de krachten die nu aanwezig zijn en die je bezit, het realiseert dat die aanleg niet doorgaat en dat de bomen blijven staan. En zo is het met vele zaken.
Wanneer er ergens een dreiging is van een ramp, bijvoorbeeld zware wateroverlast, dan moet u niet gaan proberen in deze tijd van tegen de rivier te zeggen: “Je mag dat niet doen.” Dat gaat niet. Maar u kan er wel voor zorgen dat uw naaste omgeving droge voeten blijft behouden door uw ingesteldheid, door de juiste benadering.
Dezelfde zaken zijn mogelijk naar gezondheid toe van mens, dier en plant. Wanneer ergens, en er komen er, maak u geen zorgen, een epidemie uitbreekt, dan kan u zeggen: “En ik wil deze epidemie de wereld uit”; zou u niet lukken. Of u kan zeggen: “Kijk, ik scherm mij af of ik scherm diegenen af waarvan ik weet die er vatbaar voor zijn.” En dat zal u zien, dan lukt het u wel. Wanneer u probeert in deze tijd als mens gewoon het kleine te doen, het kleine rondom u, dan verandert u uw wereld. Dan creëert u mogelijkheden om voor de ganse wereld de vernieuwing te laten ontplooien.
Ik weet het: de mens heeft graag megalomane projecten, zo groot mogelijk. “We gaan de honger uit de wereld halen; we gaan de honger bestrijden.” En hoe meer men de honger bestrijdt, hoe meer men honger creëert. “We gaan genetisch gewijzigd voedsel produceren.” Sinds men er mee bezig is geweest, is er nog zo weinig voedsel geweest als voorheen. Want de benaderingen zijn totaal fout. De mens denkt met grootse projecten zeer kortzichtig. Daarmee kan je er van op aan dat ze alle gedoemd zijn om te mislukken. Dat in tussentijd enkele multinationals er garen uit spinnen, is weer iets anders. Maar het ganse plaatje is het plaatje van de ondergang.
Wanneer u zich daar niet aan stoort, wanneer u voor uzelf zegt: “Ach, er is voedseltekort in de wereld, dus ik ga zien of ik mijn eigen voedsel kan produceren”, dan hebt u de juiste attitude. Wanneer u geconfronteerd wordt met een bepaalde ziekte en u begint niet alle mogelijke gekende en ongekende gegevens daarvan op te stapelen en trachten uit te werken, maar u laat dat allemaal terzijde en u stelt zich gewoon in dat de harmonie zich terug herstelt, dat de evenwichten zich terug herstellen, dan zult u, of de ziekte nu u raakt of een ander, heel snel een goed resultaat kunnen boeken. U staat als mens daar veel te weinig bij stil. U zoekt het meestal veel te groots en veel te ver. Tracht steeds, in alles wat er gebeurt rondom u, de zaken zo eenvoudig, zo simpel mogelijk te benaderen, te bekijken. Op het ogenblik dat u dat doet: naar de simpelste oplossing kijken, de simpelste manier van benaderen zoeken, dan zult u zeer snel een juist antwoord kunnen vinden, een juiste handeling kunnen uitvoeren.
Kijk, iemand heeft, en ik geef dit als voorbeeld, permanent hoofdpijn. Dan kunt u zeggen in deze moderne tijd: “Ja, we gaan deze even naar het hospitaal sturen, alle mogelijke testen doen van de hersenen, alles gaan uitfineren en misschien kunnen we dan wel vaststellen waar die hoofdpijn vandaan komt en misschien vinden we dan wel een juist verdovingsmiddel enzoverder.” Als je wat geluk hebt, ben je daar aardig wat tijd mee bezig en is dit misschien zeer rendabel voor uw economie. Maar u kunt ook een andere weg bewandelen. U kunt gewoon vanuit uzelf, bijvoorbeeld tijdens de meditatie, u voorstellen dat de persoon die aan deze hoofdpijn lijdt, in harmonie is. Of u kunt, als u die persoonlijk heel goed kent, met uw handen gewoon even over het hoofd gaan. En ja, misschien lukt het u wel van, in de eerste plaats, de pijn draaglijk te maken om vervolgens ze totaal te doen verdwijnen, omdat u de persoon in kwestie in evenwicht krijgt. Ik geef dit nu als voorbeeld, maar in praktijk gebeurt dit op dit ogenblik zeer veel. Beide gevallen: de louter medisch-technische kant, waar zeer velen aan vastzitten en dan de gewone menselijke kant van: “laat eens zien, wat kan ik doen? Het is misschien niet veel maar ik doe het.” En dan heb je meestal daarin een goed resultaat. Zo is het met veel zaken. Maar je moet ervoor gaan. Je moet niet zeggen: “Ach ja, er zijn op het ogenblik artsen, dokters, klinieken; ja, ga daar maar naartoe en we lossen dat daar dan wel op.” Of andere zaken: “Ja, daar bestaan instituten voor; daar bestaan specialisten in; mensen die daar jaren voor gestudeerd hebben, ga daar maar naartoe.”
Lieve mensen, neem mij niet kwalijk: hebt u nog niet opgemerkt dat hoe meer u met specialisaties geconfronteerd wordt, hoe minder resultaten er geboekt worden. Dat is heel mooi, wanneer je bijvoorbeeld een meubelmaker hebt die prachtige tafelpoten kan beeldhouwen, maar die er niet in slaagt van vier poten gelijk onder een tafel te krijgen. Wat ben je dan met die prachtig gebeeldhouwde tafel? Niet veel. Dan ben je beter met een gewone vakman, die zegt: “Ja, vier poten en een blad en de tafel staat er en je kunt ze gebruiken.” Het is misschien een oud liedje dat ik hier zing, maar de dag van vandaag, lieve mensen, is het meer aan de orde dan ooit tevoren. En ik denk dat ieder van u voldoende voorbeelden in zijn of haar directe omgeving naar voor kan brengen om bevestigd te zien wat ik hier vanavond aan jullie breng of meedeel.
De Kracht, lieve mensen, zit in u! U hebt mogelijkheden te over! Maar tot op heden zijn ze te weinig in gebruik. Tot op heden loop je nog teveel mee in het oude patroon. Ach, dat is geen verwijt, hoor, dat is menselijk. U bent daarin opgegroeid en u bent ermee vergroeid. Maar we zitten op het moment van de verandering en wat wij trachten te doen naar de mensheid toe, is niet de ganse mensheid ineens te veranderen, want dat gaat niet, maar wel hier en daar op te bouwen dat men voor zichzelf, langzaam maar zeker, de zaken anders gaat bekijken, anders gaat aanpakken en gaat durven gaan voor hetgeen wat men in zichzelf waarneemt, in zichzelf voelt. En daarom zijn groepen als deze zo belangrijk. Sommige kunnen het alleen aan, maar dat is de grote minderheid. In groepsverband sta je veel sterker, kun je samen gaan voor hetgeen dat mogelijk is in uzelf. En ja, je moet het zelf doen. Zelfs in groepsverband moet u het zelf doen. Maar wanneer u zich in de rug gesteund weet door al de anderen, zal dit gemakkelijker gaan dan wanneer u denkt dat u een eenling bent op de weg van de verandering.
U hebt de laatste jaren, de meesten onder jullie toch, aardig wat geleerd. Men heeft u aardig wat praktische, nuttige tips gegeven. Het is nu van belang dat u voor uzelf daaruit puurt wat voor u het meest efficiënt is. Het is niet mogelijk voor een mens van alles wat je hier de laatste jaren hebt geleerd, van dat een voor een, steeds opnieuw uit te werken. Dat is ook niet de bedoeling. Het is een evolutieproces. En het evolutieproces zal voor ieder van u iets anders liggen. De een zal het meer moeten aanvoelen, de ander zal het meer met gedachten moeten kunnen projecteren en weer een ander zal het weer op een andere wijze moeten kunnen uitwerken. Zoveel mensen, zoveel mogelijkheden. Maar je hebt allen voldoende materie gekregen waar ieder van u iets in kan vinden om verder uit te werken, om ermee aan de slag te gaan. Want dat is het punt van vandaag: aan de slag gaan, niet bij de pakken blijven zitten, zoals men zegt. Want als u gewoon afwacht en niets doet, wordt u gewoon meegezogen met de bewegingen die bezig zijn. En dan komt achteraf wel het zelfbeklag. Maar het is uw vrije keuze.
Wanneer ieder van u vanaf nu durft zichzelf in vraag te stellen, durft zichzelf opnieuw te beschouwen, vast te stellen wat uw sterke eigenschappen zijn en u los te maken van hetgeen waar je al jaren in verankerd zit, dan heb je de mogelijkheid van op korte tijd een zeer snelle geestelijke evolutie door te gaan die in uw reeks van incarnaties tot een van de waardevolste incarnaties zal kunnen behoren. Maar het is uw keuze. Niemand kan het voor u doen. U moet het zelf doen. En het gaat er niet om van: “Ja maar, ik moet beantwoorden aan dit of ik moet beantwoorden aan dat”, want dat weten we: dat zijn de argumenten die steeds weer opnieuw door de meesten naar voor worden geschoven, om zich te verbergen voor hun zwakheid en niets hoeven te doen. Maar dan kiest u voor de chaos, zo simpel is het in deze tijd. En u zult opmerken, naargelang de evolutie in de komende maanden, dat dit nog zal versterken. In omgekeerde zin kiest u voor de harmonie, voor het Licht, voor de vernieuwing, heeft u de mogelijkheid om het Licht in u te laten opbloeien. Ik weet het, u hebt al veel wegen aangereikt gekregen, u zit met oefeningen die u mogelijk moeten maken van ermee verder te gaan. Dit is allemaal heel mooi, dit was allemaal heel vast omlijnd, maar uiteindelijk moeten jullie beseffen dat je het zelf moet doen. Het zelf doen, is vandaag het hoofditem. Het zelf doen, houdt vandaag de Kracht in. Het zelf doen, is vandaag het punt van harmonie. En lieve mensen, daar zou ik graag hebben dat u in de komende weken sterk over nadenkt. Want het zal waarschijnlijk een van de hoofditems zijn bij het Wessac-gebeuren. Het Wessac-gebeuren dat, langzaam maar zeker, aan het naderen is, de opbouw is al volop bezig, en het accent waarschijnlijk, voor zover wij kunnen inschatten op dit moment, zal liggen op het zelf doen. De krachten die vrijkomen, zullen krachten zijn, waarschijnlijk, die voor de mens die ervoor open wil staan en ermee wil omgaan, goud waard zijn. Maar anders zullen ze waarschijnlijk aan u voorbij gaan. En het is nu eenmaal zo, de verandering gebeurt. Of u nu meegaat, of u niets doet, het maakt niet uit. Deze krachten zijn groter dan hetgeen de mens zich kan voorstellen.
Je zou het kunnen vergelijken met de zandkorrel van het strand tegenover de oceaan. De zandkorrel kan zich verzetten tegen de oceaan en wordt dan wel ergens te pletter geslagen, zodat nog meer fijn zand ontstaat. Of de zandkorrel kan zich in harmonie zetten met de stroming van de oceaan en ontdekt nieuwe werelden, spoelt mee aan overal waar de oceaan hem over laat rollen. De keuze is aan jullie. Vanuit onze zijde kunnen we enkel en alleen maar jullie een bepaalde keuzemogelijkheid voorleggen. En we kunnen niet zeggen: “Je moet.” We kunnen alleen maar een spiegel voor uzelf houden en wanneer u goed in die spiegel kijkt, dan kunt u daarin zien wat voor u het juiste beeld is. Durven in uw eigen spiegel kijken, durven uw eigen beeld aanschouwen en ervoor gaan, beseffende dat u alle krachten in u hebt. Want uiteindelijk, lieve mensen, ieder van ons is deel van het grote geheel en is deel van de Kracht van het grote geheel.
Zo, hierbij zou ik het willen laten voor vanavond. Stof genoeg tot nadenken. U kan zo dadelijk in het tweede gedeelte nog vragen daarover stellen, eventueel ook nog andere vragen over het reeds gebrachte. Mijn opvolger zal die zo goed mogelijk trachten te beantwoorden. En dan kunnen we de avond afsluiten met de krachtsopbouw zodat iedereen vanavond huiswaarts kan keren met een meerwaarde, niet alleen geestelijk maar ook stoffelijk. En dan hoop ik dat u dit in de komende weken, naar de aanloop van de Wessac, het volgens uw beste kunnen gaat gebruiken.
Lieve mensen, ik dank jullie voor jullie aandacht, jullie intense aandacht en wens jullie veel succes in de komende tijd met de zoektocht naar de krachten in uzelf.
Vragen.
Zo, we zijn aan het vragendeel beland. Mag ik vragen de eerste vraag alsjeblieft.
Broeder, tegen een boom aanzitten of staan, is er een verschil tussen een loofboom en een den? Zo ja, kunt u dit wat meer toelichten?
Er is een groot verschil tussen de uitwerking van loofbomen enerzijds en naaldbomen anderzijds. Zij houden elkaar in evenwicht. Dit wil zeggen dat gedurende de ochtend en in de loop van de dag de krachtsontplooiing van de loofboom het sterkste is. Echter voor de naaldbomen is het juist omgekeerde. Naargelang de avond valt en het nacht wordt gaat daar de energie meer in omloop komen.
Voor de mens is de energie van een naaldboom minder geschikt dan de energie van een loofboom. Wanneer u gebruik maakt van een loofboom om kracht op te doen, doet u dit best in de ochtenduren, tot ongeveer een drietal uur na het middaguur. Naar de avond toe is dit minder geschikt. Alleen, en dat is iets anders, wanneer u iemand hebt die ontzettend nerveus is, kun je deze best bij valavond tegen een loofboom zetten, waardoor de zenuwspanning die te groot is, mee kan afgevoerd worden en waardoor de persoon in kwestie gemakkelijker tot rust kan komen.
Het gebruik van naaldbomen voor de mens is niet zo evident en daarom wens ik daar ook op een avond als deze niet te ver op in te gaan. Er zijn mogelijkheden, maar daar zitten teveel restricties aan om dit op een korte tijd allemaal uit te leggen.
U bent best dat u zich beperkt tot het gebruik van loofbomen en dan nog, als u de keuze hebt, vooral in de eerste plaats heb je eiken, beuken die interessant zijn en ook berken. En wat het meest interessant is voor de mens, maar misschien het moeilijkste vindbaar, is wanneer deze bomen ergens gezamenlijk in een driehoek staan. Wanneer u dan in het middelpunt van de driehoek gaat, tussen de drie verschillende bomen, dan krijgt u meestal het sterkste veld dat je kunt dromen, dat loofbomen kunnen afgeven. Maar in deze tijd zal dit heel moeilijk te vinden zijn.
Het is onduidelijk om in de praktijk als groep sterker en sterker met elkaar om te gaan. Is het voldoende om in de meditatie de groep op te nemen en zo een betere harmonie op te bouwen of wat wordt er effectief mee bedoeld?
Kijk, ik denk dat broeder Ambrosius in het eerste gedeelte jullie heeft trachten duidelijk te maken dat uw voertuig, jullie stoffelijk voertuig en de fijnstoffelijke lichamen die daaraan gekoppeld zijn, de mogelijkheid hebben, of toch in zekere zin moeten krijgen, om met elkaar in contact te komen en zo een energie-uitwisseling mogelijk te maken die, doordat je met velen bent, zeer krachtig kan worden.
Alleen het voorstellen op de groep kan heel werkzaam zijn. Dat ontken ik zeker niet. Alleen is de vraag of dat voor de meesten onder jullie de gedrevenheid in deze materie al zo ver gevorderd is dat je erin slaagt van met uw gedachten deze krachten werkelijk te bundelen en er mee om te gaan. En dan mag u het mij niet kwalijk nemen dat mijn idee daar rond is dat de meesten onder u dit nog niet klaren. Neem mij niet kwalijk. Misschien had u gedacht van wel. Maar de realiteit ligt ietsjes anders. Daarom is het interessant van regelmatig samen te zitten en zo deze kracht stelselmatig op te bouwen. Verder let u niets om onderling met elkaar contact op te nemen wanneer u daar behoefte aan hebt.
Daarmee is niet gezegd dat u ineens met iedereen contact moet opnemen. Maar wanneer iedereen van de groep er rekening met houdt dat hij of zij met een ander contact kan opnemen, dan krijg je automatisch een soort kettingreactie, waardoor dat de zaken naar iedereen doorgaan, zonder dat iedereen direct met elkaar contact moet hebben.
Wanneer, om het duidelijk te stellen, A en B met elkaar contact hebben, kan dit voor A en B een versterking veroorzaken. Wanneer A met C contact heeft gaat dit nog een extra dimensie toevoegen. Dat wil zeggen: door het feit dat A en C met elkaar contact hebben, B ook versterkt. Wanneer B bijvoorbeeld met E contact heeft, zal dit ook weer een versterking opbouwen voor de totale groep. Zo goed dat A met C bijvoorbeeld ook voor de totale groep een meerwaarde inhoudt.
U moet het als volgt zien: geestelijk bent u als groep overkoepeld en hebt u met elkaar energetische verbindingen. Stoffelijk zijn die er ook wanneer je onderling met elkaar contact hebt. Dit wil niet zeggen dat iedereen met iedereen direct contact moet hebben, maar wel dat ieder van de groep met een ander tot een uitwisseling kan komen en dit door de hele groep heen. En dan krijg je dat deze krachten bij ieder langzaam maar zeker sterker en sterker worden opgebouwd. Dus, voel u nooit alleen. Je bent deel van de groep en zo lang je je niet terugtrekt uit de groep, heb je de deelname, de werking van de totaliteit van de groep.
Naar aanleiding van het eerste gedeelte. Stel er is een epidemie en ik wil mijn familie hiervan vrijwaren. Laat ik mij dan leiden door begeerte?
Kijk, wanneer er een epidemie uitbreekt en u kan uw familie helpen en wanneer anderen uw hulp vragen, biedt u ook die hulp aan, dan kunnen we niet zeggen dat dit een begeertepatroon is.
Wanneer u zou zeggen: “Er is een epidemie en ik help enkel en alleen mijn familie”, dan zit je natuurlijk verkeerd bezig. Maar er let u niets, wanneer er een epidemie zou zijn, dat u uw familie helpt. Er zit enkel een klein addertje onder het gras. U gaat ervan uit dat uw familie uw hulp wenst. Maar u zou er wel eens rekening mee moeten houden dat sommige familieleden helemaal uw hulp niet wensen. En dan moet u sterk genoeg zijn om deze houding te aanvaarden. Wat misschien niet gemakkelijk is. Maar ieder heeft het recht zijn eigen miserie te dragen, om het zo te zeggen.
En wanneer u zegt van: “Mijn familie en iedereen van mijn familie moet met mij meegaan in deze bescherming”, ben je al verkeerd bezig, zal het ook niet lukken, maar dan kun je wel zeggen: hier zit je serieus op het verkeerde spoor.
Wanneer je echter zegt van: “Kijk, ik help”, dan gaat dit wel.
Zo, jullie mensen hebben nogal eens gemakkelijk de neiging, als ik het zo hoor, van zaken direct tot begeerte te klasseren. Het is wel zo dat een menselijk lichaam aardig wat begeertes genetisch heeft ingebouwd zitten. Maar wanneer u dit beseft en wanneer u daarmee leert omgaan, dan zult u opmerken dat dit allemaal nogal meevalt.
Wanneer u vertrekt vanuit de harmonie, wanneer u werkt met licht en u helpt daardoor uw familie of u helpt daardoor uw vrienden, die er mee akkoord zijn wel te verstaan, want dit is steeds een belangrijke schakel. Men moet dit wensen. Het is niet zo, omdat iemand ziek wordt, dat jij het recht hebt deze gezond te maken. Klinkt gek hé? Want de mens gaat er van uit: als er een zieke is, moet ik helpen.
En weet u, jullie zitten hier in een christelijke wereld, toch de meesten onder u die hier zitten. Jullie grote voorbeeld hielp ook niet iedereen. Jezus hielp enkel de zieken die eerstens er om vroegen en tweedes waar hij een harmonie mee kon opbouwen. Zelfs diegenen die hem hulp vroegen, maar waarvan hij aanvoelde dat hij geen harmonie kon opbouwen heeft hij niet geholpen. Omdat hij het gewoon niet kon.
Ik weet, in de evangeliën staan rare verhalen. Maar wanneer je een beetje tussen de regels leest, dan begrijp je deze uitspraak wel.
Wanneer hij zegt tegen de zieke die via een bed voor hem neergelaten wordt: “Vriend, uw zonden zijn u vergeven”, dan sprak hij hier over een harmonie. In wezen heeft hij nooit gezegd: “Uw zonden zijn vergeven”. In wezen kwam het er op neer dat hij met de zieke een geestelijk contact had, waardoor de zieke aanvoelde dat hij het anders aankon. En eigenlijk heeft hij hem gezegd van: “Kijk vriend, als je uw leven anders bekijkt en anders benadert en u laat uw vooroordelen los, dan bent u genezen.” Maar ja, voor een kerk is dit geen haalbare kaart. Die moet zeggen: “Uw zonden zijn u vergeven.” En de zieke begreep dit. De lamme begreep dit, van waar het kwam. En effectief, de klik ging over tussen Jezus en de lamme en op dat moment zegt hij dan: ”Vriend, neem uw bed op en ga huiswaarts.” Wat deze heeft gedaan.
Maar het is, als je iemand wilt helpen, belangrijk dat deze er voor openstaat, dat deze het wilt.
En nu ga ik misschien iets stouts zeggen in uw maatschappij. Maar weet u, het merendeel van uw huidige zieken vinden zich zeer boeiend en interessant omdat ze ziek zijn. Weet u, veel zieken op het ogenblik wensen niet genezen te worden, want dan moeten zij zich terug gaan heroriënteren in de maatschappij. En uw huidige maatschappij, in tegenstelling met andere ontwikkelingslanden zoals jullie dat noemen, is het een cachetvol gegeven te kunnen zeggen: ”Ach, ik ben ziek, ik moet behandeld worden, ik krijg dit medicijn, ik krijg dat en zo voort en zo voort.” Oh, ik weet, het klinkt cynisch. Maar het is voor uw maatschappij de harde realiteit. U hebt zelf hier een maatschappij gecreëerd waarin de mens zijn belangrijkheid vindt in te kunnen pretenderen van ziek te zijn en behandeld te worden en liefst de meest vreselijkste behandelingen, zodat je alles kan uitleggen en doen.
Kijk als morgen uw sociaal systeem, en dit geldt zo goed voor hier in Vlaanderen als voor onze vrienden van Nederland, in elkaar klopt en je zelf verantwoordelijk wordt voor uw eigen genezing en uw behandeling, ik geef u op een briefje dat er niet veel zieken meer zullen zijn. Dat er plots wonderbaarlijke genezingen op grote schaal gaan gebeuren. Dat uw grote klinieken plots plaats over gaan hebben in plaats van plaatsgebrek. U gelooft mij niet hé? Toch zal het zo zijn. En weet u, in een niet te verre toekomst zal dit fenomeen zich, langzaam maar zeker, voordoen. En als u dan nog niet aan onze zijde bent, dan zul je misschien nog eens aan mijn woorden denken van deze avond.
Ziek zijn hier in uw maatschappij, neem mij niet kwalijk dat ik het zeg, is standing. Als morgen hier, om het zo te zeggen, terug een oorlog zou uitbreken dat je moet vechten om te overleven, moet zoeken naar voedsel om te overleven, dat je niet weet of dat je er morgen nog zult zijn, lieve vrienden, je zou zoveel zieken niet meer hebben, integendeel. Maar dat mag niet gezegd worden, want de huidige moderne mens hoort dit niet graag.
Maar als je in deze tijd verder wilt komen, wilt werken met de kosmische waarden, dan moet je dit beseffen. Dan mag je niet meelopen en u mee laten sleuren in de huidige stoffelijke mentaliteit en wereld. Je mag er naar kijken van op afstand, maar neem er geen deel aan, laat het niet de uwe zijn. Vertrek vanuit de waarden in uzelf en dan zal je zien, dan ga je aardig resultaat behalen.
Ik heb kinderen altijd serieus genomen die weigeren geholpen te worden. Zij hebben het uitgangspunt. Ik neem aan dat ze dat zelf kunnen aanvoelen of beslissen. Begrijpt u wat ik bedoel?
Neen.
Kinderen die een klacht hebben op gezondheidsgebied en ik zou die willen behandelen. Ik vraag het hen en dan zeggen ze duidelijk “neen”. Dan ga ik er ook verder niet op in. Kunnen kinderen dat zelf beslissen?
Ik denk dat u een grote fout maakt, vriend. Een heel grote fout die heel veel mensen maken. Dat is: kinderen als kinderen bezien.
Kinderen zijn in wezen volwassenen in miniverpakking. En als een kind op een vraag, wanneer het kind het kan begrijpen, daar moeten we vanuit gaan, op een vraag “neen” antwoordt, dan is het meestal omdat het kind via zijn geest, let goed op wat ik u zeg, via zijn geest u antwoordt.
Het is namelijk zo dat bij veel kinderen tot ongeveer hun puberteit, eens dat de puberteit bezig is en dat de hormonen beginnen over te nemen dan zwakken de zaken af. Maar zeker bij kinderen, laat ons zeggen, van op het ogenblik dat zij ongeveer 4,5 jaar – 5 jaar zijn tot een periode van 10 à 12 jaar, naar gelang, dat zij wel degelijk beseffen en weten wat er gaande is – volgens de volwassenen natuurlijk niet en zeker niet volgens de kinderpsychologen – maar bij die kinderen is meestal de beïnvloeding van de eigen geest zeer sterk.
Kinderen gaan u spontaan dikwijls antwoorden omdat zij aanvoelen wat hun eigen geest naar voor brengt. Het gevolg is, dat wanneer die geest bepaalde zaken wil ervaren en jij als volwassene vindt dat dit toch niet kan voor het kind en je wilt die helpen en je vraagt het aan het kind, dat je daar reactie op krijgt van: “hé man, moei u eens met uw eigen zaken, hé want ik wil dit ondergaan, ik wil dit meemaken”.
Wanneer je geestelijk werkt, moet je er steeds rekening mee houden dat je niet alleen te maken hebt met een dierlijk lichaam, maar dat dat dierlijk lichaam gestuurd wordt, zeker nog als het kind is en volwassene in spe, zeer sterk door zijn geest. Daar wordt veel te weinig rekening mee gehouden. Zo goed dat velen onder u niet beseffen dat, wanneer je in de periode zit van na de geboorte tot ongeveer, wat ik zeg, 4 jaar, 5 jaar – voor het een zal het 3 jaar zijn en voor het ander zal het 5 jaar zijn – dat hangt af van kind tot kind, dat in die periode het vooral de geest is die nog observeert. Dat in die periode vooral de geest is die bepaalde stempels gaat drukken in welke richting deze kleuter als het ware gaat evolueren. Nou ja, volgens kinderpsychologen is dit allemaal quatsch, hé. Maar ik bezie het vanuit onze zijde. En het is een feit, men vergeet te veel dat kinderen kleine volwassenen in spe zijn, want de geest die daar achter zit, die het ganse geheel stuurt en laat ontwikkelen, om het zo te zeggen, is niet aan zijn proefstuk. Het is een periode voor de geest waar dat hij nog aardig wat invloed kan hebben op het lichaam en zijn stempel er zo sterk mogelijk tracht op te drukken om later de ervaringen ermee op te doen waarvoor hij in feite dat lichaam gekozen heeft. En hoe meer de geest zijn stempel op het jonge leven kan drukken, hoe meer resultaat hij zal hebben achteraf in het volwassen leven.
Maar het is niet gemakkelijk voor de mens om dat zo te bekijken. Want wetenschappelijk bestaan wij niet. Dat weet u wel.
Meditatie: Een geheel van harmonie en lichtende kracht.
Lieve vrienden, voel jullie even één met elkaar. In die zin: we zitten hier in een bijna kring, om het zo te zeggen, bijna cirkel.
Laat ons, iedereen in zijn eigen gedachte, de ganse groep omcirkeld zien, omsloten door een aura van goudgeel licht rondom ons heen. En wij worden daar allen in opgenomen.
Vervolgens laten we over dit geheel het witte licht neerdalen. En zo zijn we één krachtige entiteit op deze aarde. Zo zijn we nu één geheel van harmonie en lichtende kracht. Het goudgele licht dat ons doorstraalt, het witte licht dat ons afschermt.
Binnen dit geheel laten we de kosmische krachten in dit goudgele licht hun versterkende werking opvoeren.
Stel u zo in dat u aanvoelt dat u geladen wordt door kosmische energie. Voor de ene zal dit een gevoel van warmte geven. Voor de andere zal dat een gevoel van zindering geven. Voor een volgende weer een gevoel van strelen, van lucht enzoverder. Ieder van u op zijn eigenste wijze en toch binnen dit krachtig geheel.
Wij vormen nu op dit ogenblik een geconcentreerd geheel van licht. Je zou kunnen zeggen dat we een cirkel van goudgeel licht zijn binnen een kegel van wit licht die verbonden is met de hoogste kosmische kracht. En deze kosmische kracht geeft ons via zijn goudgele uiting de nodige energie, de nodige opbouw om ons eigen stoffelijke voertuig een harmonie te geven die nodig is om in de komende tijd harmonisch, lichtend te kunnen functioneren hier op aarde.
Wij zijn één met deze krachten. Wij zijn één met de Vader die ons deze krachten schenkt. Want hij heeft ons oneindig lief, meer dan we kunnen beseffen. Deze kosmische liefde is het goud van de aarde. Deze kosmische liefde is de vernieuwing van deze tijd. Dit alles is ons deel. Dit alles is ons geschonken. Deze krachten zijn de onze.
En onze taak is deze krachten door te geven, te verspreiden naar ieder die er voor open staat. Naar ieder die deze krachten ook wilt erkennen en aanvaarden. En zo krijgen we de kans mee te werken aan de vernieuwing van de aarde, aan de zuivering van al het oude en de opbouw van de nieuwe krachten.
Eén zijnde met de aarde, de planeet die ons het leven heeft gegeven. Eén zijnde met ons volledige stelsel, met onze vader de zon, met onze zuster de maan. Al deze krachten vloeien in ons samen. Eén zijnde met het ganse kosmische stelsel. Want alles gaat mee in deze kracht. Alles zit in deze kracht, want het is de kracht van het begin. Het is de kracht van het woord dat ooit is gesproken en geuit. Deze kracht leeft in ons. Deze kracht is nu ons deel en het is aan ons om dit woord verder uit te dragen. Het is aan ons om met onze houding, met onze attitude de aarde sterker te maken, uw wereld als voorbeeld te dienen. De nieuwe wereld te laten openplooien. Dat is de kracht van ons allen. Dat is de kracht van ons samenzijn. Dat is de kracht die nu in ons lichaam zich vastlegt. De kracht die elke cel raakt. De kracht die alles in uw wezen in evenwicht en harmonie trekt. De kracht die u straks kan delen met al diegenen die ze van node heeft en die ze wenst te aanvaarden.
Voel u één, wees één. Dit moment zij bevestigd. De eenheid is vastgelegd. Het licht heeft u in bezit genomen. Dit is bevestigd.
Nu gaan we langzaam maar zeker de kegel als het ware terug in de kosmos laten opgaan. De cirkel gaan we openen zodat we terug onze eigen individualiteit waarnemen. Beseffende dat we nu, enerzijds geladen met de kracht als individu verder kunnen, maar anderzijds dat we samen de keten vormen van de vernieuwing en dat we steeds opnieuw deze krachten kunnen oproepen wanneer we ons deze groep, waar we deel van zijn, voorstellen. Want deze groep is de bron, de nooit opdrogende bron van de krachten waarmee we aan de slag kunnen gaan. De bron die telkens opnieuw u kracht, energie en leven schenkt. Dit beseffende geeft u de kracht en het inzicht om uw taak, uw individuele taak in de vernieuwing, volgens uw aanvoelen vanuit de kern van uw wezen, vanuit de ziel van uw bestaan uit te dragen.
Ik kan er nu maar een zaak aan toevoegen. Lieve vrienden, ga in vrede, ga met de harmonie van de kosmos, ga omringd door het Licht, met de kracht van het Licht en de kosmos de nieuwe tijd stralend, lichtend tegemoet.
Zo, lieve broeders, zusters, hiermee rond ik de avond af. Denk er aan, wanneer u huiswaarts keert als dragers van het licht, dat u vanaf nu probeert van de zaken vanuit deze optiek te benaderen. U niet meer te laten meeslepen met al hetgeen zich rondom u steeds sterker en sterker zal opdringen. Gebruik uw eigen zekerheid nu. Gebruik de kracht die uw lichaam en uw fijnstoffelijk lichaam heeft geladen. Zodoende zal u zien dat de vernieuwde wereld, uw wereld zal zijn.
Zo, en misschien een laatste tip. In de tijd tot aan de Wessac is het beter u terug te trekken dan uw mening te prononceren. Wanneer u weet dat u op het juiste pad bent, hoeft u daar niet voor te vechten. Laat de andere maar in zijn gedachte en ga uw gang op een rustige wijze, zonder dat u missionaris gaat spelen. Ik geef jullie dit nog mee omdat u in de komende weken, ieder van u, waarschijnlijk meermaals met zulke zaken zal geconfronteerd worden en de oude mens heeft steeds de neiging van zijn grote gelijk te willen etaleren. Dat is nu juist de grote zwakte in deze tijd.