25 januari 2011
Bij het begin van deze bijeenkomst: hou er rekening mee dat wij niet onfeilbaar zijn noch alwetend en wij stellen het ten zeerste op prijs dat u zelfstandig nadenkt.
Vanavond zou ik graag beginnen, en dit in het kader van wat in jullie leeft, om over de mens zelf het een en ander duidelijk te maken. Jullie zijn allemaal mensen, daar twijfelt niemand aan, denk ik. Jullie hebben allemaal al een gans leven achter de rug; de ene wat langer, de ander wat korter, maar uiteindelijk hebben jullie in de stof toch allemaal aardig wat stoffelijke ervaringen opgedaan. Wanneer je dat nu even bekijkt, dan kunt u zich toch wel de vraag stellen waarom u als mens in uw leven in een bepaalde richting gaat. Waarom u bepaalde zaken meemaakt, tegenkomt en andere zaken totaal aan u voorbijgaan. U kunt denken dat het uw lot is, maar dat zou een zeer simpel antwoord zijn. U kunt denken: “Ik probeer zo en zo alles voor elkaar te krijgen.” En dan zult u moeten toegeven dat de ene keer misschien wel iets lukt maar dat de andere keer, ondanks het feit dat u het op dezelfde wijze probeert aan te pakken, grandioos verkeerd gaat. Hoe denkt u dat dat komt?
Wanneer een stofmens zou leven zoals hem voorgehouden wordt dat het leven is, dan zou eigenlijk bijna alles moeten vastliggen. Dat wil zeggen, dan zou u op voorhand zeker moeten zijn: “Als ik dit doe, zal dat gebeuren; als ik zo denk, kan dat zich voltrekken.” Maar wanneer we dit in de praktijk bekijken, dan zien we dat dit plaatje niet klopt. Omdat er zo veel factoren zijn, die de mens beïnvloeden, waar we eigenlijk geen weet van hebben. En als u van zaken geen weet hebt, dan hebt u daar ook geen vat op. Veel mensen gaan zoeken om zaken op voorhand trachten aan te voelen, te weten, te beheersen. En als u rondom u kijkt, dan zijn er heel veel scholingen, die gegeven worden, met alle mogelijke invalshoeken. Maar de meeste van die invalshoeken blijven heel dicht bij de stof. En nu is het juist zo dat de stof zelf eigenlijk voor u, als mens, maar een klein bepalend deel is. Dat wil zeggen dat we voor een groot deel ervan uit kunnen gaan dat niet-stoffelijke invloeden op u een enorme impact hebben en ervoor zorgen dat in uw leven van alle mogelijke zaken plaatsgrijpen, alle mogelijke ervaringen worden opgedaan, die u stoffelijk eigenlijk niet kunt inschatten noch voorzien.
De mens leeft op een planeet, op de aarde. De mens denkt dat hij de aarde beheerst, in die zin dat, gezien zijn kennis van de planeet, hij ervan overtuigd is dat hij deze aarde redelijk sterk kan sturen en dat hij op deze aarde een zeer belangrijke factor is. Dit is de eerste en de grootste fout, die de mens kan maken. Voor de aarde is de mens niet meer dan de mier, die in uw tuin rondwandelt. Wanneer u een mier in uw tuin ziet rondwandelen, of meerdere mieren, dan kunt u daarnaar kijken en dan vindt u dat misschien wel interessant en boeiend maar voor de rest zal dat u niet raken. En of die mier nu verdwijnt en er een andere mier komt, ook dat zal voor u weinig uitmaken. Zo bekijkt de aarde de mens. Voor de aarde is de mens niet meer dan die mier. En misschien, als ik het nog juister wil definiëren, voor een mens is een mier nog interessant want die beweegt en die doet. Maar in feite zou ik beter zeggen dat de mens voor de aarde niet meer is dan een korrel zand op een oneindig strand. Dat hoort de mens natuurlijk niet graag want de mens vindt zich op aarde zeer belangrijk. Maar in wezen bent u voor de aarde echt niet meer dan een klein onderdeeltje.
Ik denk niet dat iemand van jullie, wanneer u uw haar laat knippen of wanneer u uw nagels knipt, dat u zich daar zorgen om maakt. Dat wordt afgeknipt en weggedaan; dat heeft zijn taak volbracht. Wel, de mens is voor deze planeet niet meer dan dat. Als u dat kunt aanvaarden, dan bent u al een heel grote stap vooruit. Want dan weet u dat het voor u geen haalbare kaart is om te trachten deze aarde aan uw wenselijkheden aan te passen. Maar het tegendeel, dat u misschien wel, door de aarde vanuit een andere optiek te benaderen, met deze in harmonie kan zijn en zo wel degelijk een bepaalde invloed kan creëren.
Wanneer ik daar even op verder ga – en dat is niet onbelangrijk omdat velen onder u enorm geïnteresseerd zijn in de krachten van de aarde, geïnteresseerd zijn bv. in de elementalen, in alle natuurlijke verhoudingen, de krachten; u kan deze omschrijven als aardekrachten, vuurkrachten, elementalen, noem maar op. Er zijn zeer vele van deze zaken, die wel degelijk ook naar de mens toe een invloed hebben. Dus op het ogenblik dat u zich in de juiste positie kunt plaatsen op deze planeet, hebt u al veel voor. Want dan weet u dat u wel uzelf kunt wijzigen maar niet wat rondom u is. En dat kan u een hele stap vooruit helpen.
De mens heeft de gewoonte om de aarde te omschrijven: de aarde is een blauwe planeet. Waar men juist deze formulering gehaald heeft in het verleden, is waarschijnlijk vanuit het beeld van de bepaalde nuances, die ontstaan bij zon- en maanlicht t.o.v. water. Maar de aarde is hoegenaamd geen blauwe planeet. Want wanneer u spreekt over de kleur blauw, dan zal bij vele mensen het idee rijzen dat de aarde bv. in harmonie is met de sfeer blauw. Een logisch gevolg uit wat men zegt: De aarde is een blauwe planeet. Nu, misschien voor velen een beetje verbazingwekkend maar de aarde is geen blauwe planeet, kosmisch gezien. De aarde is, kosmisch gezien, een rode planeet. De aarde behoort tot de kosmische sfeer ‘rood’, al gans de tijd dat de aarde bestaat. Maar dat verandert veel. Want als u weet wat ‘rood’ betekent, kunt u ook nagaan waarom op de aarde bepaalde zaken kúnnen gebeuren, waarom bepaalde evoluties plaatshebben. Het verklaart ook veel waarom de aarde geschikt is als incarnatieplaneet voor de mens.
En nu gaat u dat misschien niet graag horen, maar als u wilt verder gaan in uw evolutie, zult u dit toch moeten aanhoren en moeten aanvaarden. Het klinkt misschien cru maar de aarde is een planeet voor zeer primitieve incarnaties. Dat wil zeggen, op het ganse geestelijke spectrum, dat degenen die op de aarde incarneren, eigenlijk in een leerschool zitten, als je het met jullie leersystemen zou vergelijken, dat vergelijkbaar is met kleuterschool of maximaal lagere school, zeker niet verder. Maar dat wil niet zeggen dat dat minderwaardig is, hé. In de kosmos zijn dat mogelijkheden, mogelijkheden die door uw eigen geest gezocht zijn om bepaalde ervaringen op te doen. Maar als u beseft en weet dat de aarde een rode planeet is, dan begrijpt u ook waarom er op deze aarde zoveel zaken gebeuren, die gebonden zijn aan zeer sterke emotie; die gebonden zijn aan geweld, aan angst en aan de andere kant ook heel sterke emoties van goed voelen, geluk, enz. Dit heeft te maken met het ganse sfeerbeeld. Ik kan u bvb. zeggen, als vergelijking, dat de planeet Venus een planeet is waarvan men kan zeggen dat het een ‘gele’ planeet is. Zij staat totaal anders t.o.v. mogelijke ervaringswerelden dan de aarde.
Nu, dit wetende, zult u ook al meer inzicht kunnen krijgen in waarom deze aarde is, wat ze op het ogenblik is. Waarom het niet mogelijk is op deze aarde, zoals sommigen dromen, dat daar een maatschappij bestaat, waar alles koek en ei is, waar alles vredig is, waar iedereen met iedereen overeenkomt. Dit is voor deze planeet met haar eigenschappen geen haalbare kaart. Toch niet voor een ras als de mensheid is. Nu, dat wetende, opent dat weer nieuwe perspectieven want nu weet u waar al enkele zwaartepunten komen te liggen.
Wanneer we nu verder kijken, dan moet u de mens bekijken als – sta mij weer toe iets te zeggen, wat u misschien niet prettig vindt – een dierlijk organisme. Ach, ik weet het, de mens zet zich graag boven het dierlijke, maar dat is niet juist. Als u ziet vanwaar het menselijk lichaam komt, dan hebt u een volledige evolutie doorgemaakt, die vanuit een volledig dierlijke status zich heeft ontwikkeld tot wat de mens nu is. En in die ontwikkeling is de geest meermaals tussen gekomen omdat wij vanuit onze zijde steeds weer naar een meer beseffend voertuig zoeken om ervaring te kunnen opdoen. Dat wil zeggen dat in de tijd dat uw verre voorvaderen uit het water kwamen en langzaam maar zeker leerden op de aarde om te gaan als amfibie–half aardwezen, dat in die ganse evolutie steeds weer door ingrijpen er een wezen is ontstaan, dat uiteindelijk heeft geleerd om redelijk zelfstandig te zijn, om na vele mutaties, na vele wijzigingen uiteindelijk is gekomen tot een voertuig, dat redelijk zelfstandig kon denken. Dat is een van de eerste fases geweest, een paar miljoen jaar terug, dat het begin is van het menselijk voertuig zoals het er nu uitziet. Het zag er toen niet zo uit. Maar goed, de evolutie is gekomen.
U moet er rekening mee houden dat, wat u bv. op het ogenblik nog zegt: uw derde oog, in oorsprong wel degelijk een oog is geweest. In de legendes, die nog rondgaan, over dat verre verleden, bvb. over het rijk van Mu, daar spreekt men van éénogige wezens. Dat ook zijn voorgangers van jullie. En zo zijn er verder en verder evoluties gekomen. Het buikzenuwcentrum, of uw zonnevlecht, is ook zo een van de oudere informatiecentra van dat wezen, dat ook verder is geëvolueerd.
Ik vertel dit zeer kort en zeer snel. Waarom? Omdat u zou begrijpen dat u in uzelf een pak genetisch materiaal of genetische codes of hoe u het ook wilt noemen, erfelijkheidsmateriaal, hebt zitten waar u niet het flauwste idee van hebt wat er allemaal in u aanwezig is. Maar het zit wel in u. Elke cel van u heeft deze oude gegevens in zich. En dat is een zeer interessante zaak, ook voor de geest. Want daardoor wordt elk lichaam unieker en unieker. Daardoor heb je op aarde geen twee personen, die exact hetzelfde zijn. Waardoor ook de lering veel boeiender wordt. Dat is bvb. het grote verschil, dat je nog hebt bij dieren, waar punten van bestaan, waar de meeste gegevens in een zelfde lijn liggen. Dit heb je niet meer bij de mens. Zo zijn we erin geslaagd – en daar zit de geest voor een groot stuk tussen – om een voertuig te creëren, dat heden ten dage ‘de mens’ is. En dit is langzaam maar zeker steeds bijgestuurd.
Dus, als u dat nu al weet, dan gaat uw beeld van de mens op aarde ook weer wijzigen. Dan moet u er nog rekening mee houden dat u als mens niet alleen dat stoffelijk gegeven bent, die grote hoop cellen, die zich omvormt tot beenderen, spieren, zenuwen, noem maar op, maar dat daar ook vanuit onze zijde telkens weer opnieuw een bevoertuiging aan gegeven wordt, dat opdat die mens leefbaar zou zijn, een geest zich daarmee verbindt. Nu krijg je weer een andere invloed. Want de geest, die dat lichaam zoekt of zich daarmee verbindt, heeft al een redelijk lang bestaan achter zich. U moet niet denken dat een geest in de stof gaat incarneren bvb. wanneer hij pas zou geschapen zijn. Ik tracht het zo duidelijk mogelijk te stellen, vertrekkende van dat een geest op een bepaald moment ontstaat. Ik ga nu niet afwijken naar de kosmologische studies daarover. Laat ons dit gewoon even aannemen: een geest ontstaat en een geest maakt een evolutie door in bewustzijn. Want uiteindelijk, kort gezegd, is het eindpunt terug het beginpunt: de ganse Goddelijke Kern, of de Bron, of hoe u het wilt zeggen. Maar laat ons bij het mens-zijn blijven.
De geest gaat dus een ganse evolutie door. De geest, en niet de dimensies, die u als beperking hebt in de stof. Dat wil zeggen: tijd, ruimte enz. is niet aan hem besteed. Maar goed, hij gaat een ganse evolutie en op een bepaald ogenblik in die evolutie gaat hij op zoek naar meer mogelijkheden. En dan is bv. dat menselijk voertuig één van de mogelijkheden. Nu zeg ik: één van, want de geest heeft ook andere kansen. U hoeft niet als geest te kiezen voor de mens, u kunt daarvoor kiezen, of het kan een uitweg zijn. Maar u hebt ook aan onze zijde andere mogelijkheden. En ik kan u zeggen, zelfs u als mens, wanneer u terug aan onze zijde komt, dat het best mogelijk is dat u helemaal geen interesse meer hebt in een menselijke vorm en dat u dan verder gaat. En wanneer u toch iets anders wilt, in stoffelijke vorm, ergens anders een incarnatie zoekt.
Maar vanavond gaat het over de mens. Op een bepaald moment in de evolutie van de geest gaat die geest een voertuig zoeken dat ‘mens’ heet. Die geest heeft dan een enorme ervaringswereld achter zich. Dat wil zeggen dat die zal proberen in dat voertuig zijn stempel te drukken. En hoe verder de geest geëvolueerd is, hoe sterker ook hij zijn stempel op dat stoffelijk voertuig kan drukken. Dat wil zeggen dat hier ook weer dat lichaam een zekere manipulatie zal ondergaan. De geest zal proberen de mens zo te plaatsen dat hij datgene, waarvoor hij het lichaam gezocht heeft, zo snel mogelijk kan ervaren, doorleven. Natuurlijk ziet u dan weer de erfelijke eigenschappen en alle andere invloeden, want er zijn er nog menigeen. U hebt niet alleen de invloed van de aarde op de mens, u hebt niet alleen de genetische codes, die in dat stoffelijk pakket zitten, maar u mag niet vergeten dat niet alleen de geest, die het voertuig bestuurt, invloed heeft, maar dat daarrond ook nog vele andere krachten een rol spelen. Die gaan dan ook nog eens invloed hebben op dat menselijk lichaam. Laat mij nu gewoon nog maar de bestaande kosmische wetten naar voor brengen. Dat zijn structuren in de kosmos, die door een mens gewoon doorleefd worden zonder dat hij daar iets kan aan veranderen. U kunt een kosmische wet niet wijzigen. U kunt proberen zaken tegen te gaan, proberen zaken te ontwijken, maar wat vanuit de kosmos op deze aarde aankomt, daar kunt u niks aan veranderen. U kunt veel proberen, maar dat gaat niet. Dus, dat beïnvloedt u ook.
En dan krijgt u nog alle mogelijke andere kleinere energieën, die aanwezig zijn. Laat ons bvb. denken aan de invloed van de sterren, de planeten en alles, wat rondom u is, dat via stralingsvormen u beïnvloedt. Ieder mens, die geboren wordt, vanaf het ogenblik dat het nieuwe leven zich ontwikkelt, is er een beïnvloeding. Dat wil zeggen, vanaf het moment van conceptie, vanaf het moment dat de foetus zich gaat ontwikkelen in het moederlichaam, is er een sturing en beïnvloeding. Zelfs astrologen staan daar weinig of niet bij stil. Want zij gaan ervan uit dat er maar eerst een grote invloed is op het moment van de geboorte. Ze hebben daar in zekere zin gelijk. Maar de ganse zwangerschapsperiode van de moeder heeft een enorme impact op het kind. Wat in die periode gebeurt, welke stralingsvelden de moeder bereiken, door het moederlichaam heen gaan – en dan bedoel ik niet direct technische straling van uw moderne wereld maar ik bedoel wel degelijk atmosferische stralingen, stralingen komende vanuit uw zonnestelsel enz., zelfs invloed van verderaf – zijn meebepalend hoe het ganse systeem gaat ontwikkelen, welke mogelijkheden zullen aanwezig zijn. Zelfs kunnen we in vele gevallen zeggen hoe de hersenontwikkeling zich zal voordoen. Dat wil zeggen, hoe het nieuwe kind, de nieuwe mens zal kunnen denken, welke gevoeligheden het zal hebben, welke eigenschappen het zal hebben, welke sterke kanten het zal hebben en welke zwakke punten. Een mens heeft daar heel weinig erg in.
Ik weet wel, in uw zeer moderne maatschappij wordt er nogal eens van uitgegaan dat moderne straling van toestellen enz. een grote impact hebben. Zij hebben een impact maar u moet dat niet vergelijken met de impact, die de straling van de ganse atmosfeer heeft, dat ligt wel even anders. Wanneer u dus dat allemaal weet, dan kunt u zeggen: “Kijk, dat is nu de mens, die hier rondloopt; die mens, die gedurende een aantal jaren ervaringen opdoet, van alles meemaakt om uiteindelijk, wanneer hij of zij geluk heeft, na een aantal jaren terug in verval te geraken en uiteindelijk dat voertuig te zien afbreken om uiteindelijk totaal te verdwijnen. Maar dit is niet erg. Ach, de mens vindt het erg, want dat is natuurlijk. De stof heeft in zich – en dat is een van de eigenschappen van de stof – te willen blijven bestaan. Maar kijk gans de aarde na, blijf even op uw planeet, kijk gans uw planeet na: niets, maar niets op deze aarde blijft eeuwig bestaan. Alles wijzigt. Sommige zaken worden miljoenen jaren oud, dat is juist. Andere zaken leven, bij wijze van spreken, maar een fractie van een seconde. Die grote verschillen zijn er. Maar dat is juist omdat u de zaken in de dimensie van tijd bekijkt. Maar in de ganse schepping, of de ganse kosmos, bestaat tijd eigenlijk niet en maakt het niet uit of iets op aarde miljoenen jaren bestaat of maar een paar seconden. Het is. Maar nu wijk ik even af.
Ik wil terugkomen op die mens. Die mens leeft, doet ervaringen op. Op zich, hoe zwaar dit ook mag klinken, is dat stoffelijk voertuig, dat menselijk lichaam, eigenlijk heel onbelangrijk. Het dient alleen maar tot mogelijkheid van de geest om ervaringen op te doen. Daarvoor is het nuttig en daarvoor is het voor de geest – belangrijk, is veel gezegd, het is nuttig. Want wanneer we als geest een menselijk lichaam verliezen – ach ja, we vinden dat op sommige momenten erg, wanneer we dachten dat we er nog iets mee konden doen. Maar, om het menselijk uit te drukken, we liggen daar niet wakker van. We gaan verder. Het is zoals u in de stof een mantel zou verliezen. Een mantel, die gebruikt is, die al wat versleten is en je raakt hem kwijt, je vergeet hem ergens. U vindt dat misschien niet aangenaam, het was u lief, maar uiteindelijk gaat u er niet van wakker liggen en als u een mantel nodig hebt, schaft u zich een andere aan.
Dat is eigenlijk de essentie: dat lichaam en alles, wat dat meebrengt, dat is voor de geest interessant werkmateriaal, maar ook maar zeer tijdelijk. Want uw menselijk leven – of u nu 10 jaar bent, 20 jaar, 30 jaar, 40 jaar , 50 jaar, 60 jaar, 70 jaar, 80 jaar, 90 jaar, noem maar op – voor ons, als geest, zijn dat maar fracties. En dat is misschien zeer moeilijk te vatten voor de mens omdat de mens zeer tijdgevoelig is. En zeker hoe jonger u bent, hoe minder u dat zal zeggen. Maar hoe ouder u bent, zult u al opgemerkt hebben dat de tijd niet zo’n rechtlijnig vaststaand gegeven is. Wanneer u hier al 50 jaar op deze planeet hebt rond gelopen, hebt u t.o.v. tijd een totaal ander gevoel dan wanneer u hier 20 of 30 jaar hebt rond gelopen. Maar wanneer u 70, 80 jaar bent, dan ligt dat tijdsgevoel nog totaal anders. Ook dat is een interessante factor van beleving voor de geest. Omdat de geest daar dan weer heel mooie ervaringen kan uithalen.
Wanneer we dus nu dat totale plaatje bekijken, dan krijgen we een totaal ander zicht op wat de mens is. En ik heb hier vanavond voor jullie echt niet de mens willen afbreken of zeggen: de mens is iets waarmee je geen rekening moet houden, is minderwaardig. Nee, zeker niet. De mens zelf is eerstens voor zichzelf zeer belangrijk, dat mogen we niet vergeten. Maar wanneer u een geestelijke ontwikkeling wilt gaan, ook wanneer u nog in de stof zit, dan is het noodzakelijk dat u op bepaalde momenten het juist kunt positioneren. En dan zult u veel gemakkelijker kunnen overgaan tot ontdekkingen hoe zaken in elkaar zitten. U zult kunnen overgaan tot aanvoelen van: “Als ik zo of zo handel, dan kan ik daar betere resultaten krijgen enz.” En zeker wanneer u, zoals velen hier aanwezig toch al geprobeerd hebben soms een beetje magisch, een beetje occult te werken, dan is het zeker nodig dat u beseft hoe alles in elkaar zit. Hoe kunt u als mens bv. iets magisch realiseren – en laat ons zeggen dat we enkel maar iets positiefs proberen – wanneer u niet het minste begrip hebt van hoe de invloeden rondom u aanwezig zijn, wat er in u speelt. Dan kunt u heel veel proberen maar dan zult u telkens opnieuw falen. Maar wanneer u een beetje een beeld krijgt van hoe de zaken aan elkaar gekoppeld zijn, hoe alles in elkaar zit, dan kunt u door een juiste ingesteldheid een goede invloed hebben op die aarde, op uw omgeving. Dan kunt u krachten opbouwen. U kunt ook zaken ontdekken, die u anders nooit zou vaststellen. En wanneer een groep als deze met deze zaken gaat omgaan, dan krijgt zij de mogelijkheid om krachten op te wekken, ermee te werken en ervoor te zorgen dat er bepaalde rustpunten ontstaan, dat bepaalde tendensen u voorbijgaan zonder u te schaden.
Ik zal een praktisch voorbeeld geven, een heel simpel voorbeeld: door het besef wat u werkelijk bent t.o.v. de aarde en u kunt zich één voelen met die aarde en u bent bv. iemand die heel luchtgevoelig is, dan kunt u wanneer bv. er een storm ontstaat, dankzij uw gevoeligheid ervoor zorgen dat deze niet uw pad kruist waardoor u beschermd wordt tegen alle mogelijke schade, die dat kan aanrichten. U kunt ervoor zorgen bv. dat, zoals het tegenwoordig hier nogal in de mode is, uw woning niet onderloopt. Ja, en dat kan zelfs zo ver gaan dat de woningen naast u wel onderlopen maar de uwe niet, juist omdat u een harmonie kunt aanvoelen omdat u zich op de juiste sfeer, de juiste energie beweegt. Wie rondom u zijn, gaan vechten tegen het water, tegen de aarde waardoor ze juist het water bij zich binnen trekken, met alle gevolgen van dien. Maar als u weet dat u daarmee één kunt zijn, deel kunt van zijn, en juist door deze harmonie ervoor zorgt dat het water langs u passeert. Dit zijn kleine praktische zaken, die in een tijd als deze, zeer haalbaar zijn. U kan dat zelf als mens gewoon uittesten. Maar u kan dat maar uittesten op het ogenblik dat u heel goed beseft waar uw juiste plaats is. En dat is voor vele mensen een breekpunt. Veel mensen denken dat zij de aarde kunnen overheersen, dat zij het summum zijn. Er zijn er zelfs, die denken: in de kosmos. En daar loopt het fout. Want juist door zulke denkbeelden krijg je een tegenreactie, die zo sterk is dat je er niets meer tegen kunt doen en dat je meegaat met die tegenreactie. Dit is voor vele zaken zo.
Ook zo bvb., dat is niet onbelangrijk te weten, voor ziekten. Wanneer een mens een ziekte kan aanvaarden, zal hij er veel voordeel kunnen uit halen, in die zin dat de ziekte minder ernstig op hem of haar zal inwerken. In sommige gevallen kan de ziekte gewoon ook voorbij gaan. Wanneer u beseft dat uw eigen lichaam vele mogelijkheden heeft tot zelfgenezing, wanneer u beseft dat door in harmonie te zijn met de werelden rondom u, met de krachten rondom u, dan kunt u dikwijls de juiste zaken naar u toe trekken. Kijk, in de oudheid werd er dikwijls gezegd dat wanneer u ziek bent, het kruid op enkele meters rondom u groeit, of op 100 meter voor uw deur of eender wat. En ergens klopt dat. Want wanneer u ziek bent, dan is er een onevenwicht. Maar gezien in de ganse kosmos altijd alles op evenwicht wordt getrokken, zit er een waarheid in dat, bv. wanneer je een infectie hebt in het bloed, dan zullen ergens in uw buurt bv. brandnetels ontluiken, brandnetels groeien. Wanneer je die brandnetel gebruikt, dan kunt u de infectie uit het bloed halen.
Nu, ik weet, u leeft in een moderne maatschappij met steen en beton en deze zaken zijn niet zo direct nog evident. Nochtans kun je dat ook op andere manieren toepassen. Dat wil zeggen dat, wanneer je zelfs in een stedelijke agglomeratie zit en er is in uw lichaam een disharmonie en u staat open voor wat rondom u is, dan zult u op dat moment misschien niet de brandnetel zien groeien, want die zal dan misschien op dat beton niet willen aarden, maar komt u juist iemand tegen, die tegen u zegt: “Als je bv. dat theetje drinkt, dan zult u zich beter voelen.” Ik tracht het zo simpel mogelijk voor te stellen. Maar juist doordat u beseft waar u staat, wie u bent en wat de mogelijkheden zijn, krijgt u ook die harmonieën rondom u, die u steeds op het juiste ogenblik verder zullen helpen. En dat is met vele zaken zo. Dat kan gaan over alle terreinen, die het menselijk leven kent. Dit geldt niet alleen voor ziekte maar dit kan ook bvb. over werk gaan en over andere zaken, noem maar op. Vanaf het ogenblik dat u kunt aanvaarden dat u als mens over zeer veel mogelijkheden kunt beschikken, dat u vanuit vele hoeken beïnvloed kunt worden, zal u juist door u juist open te stellen daarvoor, de juiste invloed naar u toe kunnen trekken. En dan kunt u als mens aardig wat aan. Dan kunt u een weg gaan die, niet alleen voor de mens, redelijk aanvaardbaar en aangenaam is maar vooral een weg die vooral ook voor uw geest, die u uiteindelijk doet functioneren, een zeer sterke leerschool inhoudt.
Zo, lieve mensen, dat is eigenlijk de basis die ik u wou geven vanavond. U moet er echt niet mee akkoord gaan, hoor. Maar wat ik graag zou hebben, is dat u daar toch over nadenkt, dat u dat in u laat bezinken en dat u misschien, wanneer het u past, een paar zaken probeert uit te testen. Dan zult u opmerken dat er misschien toch nogal wat nuttige tips inzitten. U kunt bvb. wat ik hier naar voor heb gebracht, eens proberen toe te passen wanneer u geconfronteerd wordt met de overgang van een kennis, een familielid, een vriend, noem maar op; iedereen komt dat wel eens tegen, en probeer het dan eens vanuit een andere optiek te benaderen. Probeer het eens in zijn ware perspectief te zetten. Dan zult u opmerken dat u treurig zult zijn; u zult triestig zijn, dat is logisch. U verliest iemand, die u lief was. Maar het zal anders zijn dan wanneer u het benaderde op de gewone wijze, zoals u altijd deed.
Wanneer u bvb., wanneer iemand van u heengaat, uiteindelijk u kunt verzoenen met het idee dat deze terug geboren is in de geest, en dat geboorte voor de mens toch steeds een blijde gebeurtenis kan zijn, dan veranderen de verhoudingen totaal. Wanneer u dan dit gewoon verder laat gaan, dan zult u opmerken dat degene, die is overgegaan, eigenlijk niet uit uw leven verdwenen is maar dat die in wezen maar ‘aan de overkant van de straat voortwandelt’. En wanneer u zich daar dan liefdevol op instelt, aan denkt, dat u zich daar in plaats van triestig of ziek, uiteindelijk goed zult bij voelen. Dat je uiteindelijk ook terug, via uw gedachten, ermee kunt communiceren. Dat u een wisselwerking zult aanvoelen. En zo komt u dan weer veel sterker in het leven te staan. Het zijn maar kleine proefjes maar wanneer u ze doet, zult u telkens weer een stapje verder kunnen komen.
Hetzelfde is wanneer u geconfronteerd wordt met iemand in uw omgeving, die u graag hebt, die ziek is. Het is dikwijls door u gewoon open te stellen en durven door te laten komen, wat in u opkomt, dat u tegen zo’n persoon de juiste woorden kunt zeggen, die misschien een veel sterkere impact hebben op zijn genezingsproces dan eender welke medicatie. Maar ook hier weer moet u durven, wat rondom u gebeurt, te gebruiken. Dikwijls is het zo dat mensen wel het gevoel hebben: “Ik zou dat moeten zeggen” of “Ik zou dit moeten doen” maar ze durven niet. Want, “Wat zou de ander zeggen?” of “Wat zullen ze van mij denken?” En juist door die ingesteldheid blokkeert u dan vele mogelijkheden. Maar wanneer u durft, wat u voelt, wat in u opborrelt, te gebruiken, dan zult u ook op die terreinen zien, dat u veel mogelijkheden hebt.
Want er zijn rondom u, altijd en overal, invloeden aanwezig, die het met u goed menen. En wanneer u zich positief hebt ingesteld, dan staat u daar voor open en dan kunnen die krachten u helpen. Maar u moet ze dan ook gebruiken. Kijk, de kosmos doet het niet voor u; u moet het zelf doen. Maar op het moment dat u het zelf doet, dan krijgt u van alles wat rondom u is en aanwezig is, alle mogelijke steun met alle resultaten van dien. En hoe meer u zich daarvoor openstelt, hoe meer u zult opmerken dat u zaken kunt bereiken en hoe meer u zult vaststellen dat de wereld niet is zoals hij weergeeft in het algemeen dat hij is. Dat de wereld andere mogelijkheden heeft en inhoudt dan wanneer u veel gewoon vanuit de stof, vanuit de mens bekijkt en beschouwt. De mens denkt nog teveel dat hij, wat het leven aangaat, de aarde aangaat en alles, er veel van weet. Hij heeft geprobeerd om alles te analyseren, om alles te ontleden. En hoe meer hij ontleedt, hoe meer hij vastloopt. Want in de ontleding roept elke vraag 10 nieuwe vragen op, wanneer één vraag is beantwoord. En dat is het grote probleem. Ook omdat de mens, in zijn beperktheid, niet doorheeft dat hij teveel op één kleine plaats blijft kijken, blijft zoeken. Het is zoals een vriend van mij ooit gezegd heeft in een openbare zitting: “De menselijke wetenschap is eigenlijk een klein eilandje van kennis in een oceaan van niet gekende zaken.” En dat klopt. Maar wanneer je dan het idee blijft behouden dat dat kleine eilandje alles is en dat eigenlijk die oceaan niet bestaat, ja, dan loop je natuurlijk vast. Maar zo erg is dit ook weer niet want uiteindelijk, niemand op deze wereld blijft op deze wereld. Na een tijdje verlaat je het en kom je toch terug bij ons. En dat is altijd mooi. Veel mensen gaan ervan uit, zeker in deze moderne tijd: dood is dood, er bestaat niets meer. En dan komen ze bij ons aan en dan zijn ze meestal wel verheugd dat ze zich in de stof toch een beetje miskeken hebben. Maar uiteindelijk had u uzelf veel leed kunnen besparen door gewoon te trachten even verder te kijken dan uw neus lang was. Dan had u in dat leven dikwijls meer ervaringen kunnen opdoen, meer waarden kunnen resulteren dan wanneer u hardnekkig vasthoudt aan de menselijke beperking. Maar goed, ook dat is een vrije keuze. En die vrije keuze heeft de mens, tot op zekere hoogte; of denkt hij dat hij die heeft. Maar goed.
Dan is het aan jullie om met die kennis iets te doen. En u hebt een groot voordeel: u leeft in een tendens op het ogenblik, die het mogelijk maakt om zeer veel van deze zaken om te zetten en ermee om te gaan. Veertig jaar terug was het voor de aarde bijna niet mogelijk om deze denkbeelden in praktijk om te zetten. Nu, met de beïnvloedingen die de aarde passeren, die uw planeet in hun omkadering houdt, krijgt u in de komende honderden jaren – maar daar moet u geen rekening mee houden, de jaren die u hier rondloopt, zijn voldoende – de mogelijkheid om met deze kennis praktisch aan de slag te gaan.
U krijgt de mogelijkheid om vele eigenschappen, die in uw lichaam aanwezig zijn – en misschien bij sommigen op het ogenblik nog redelijk latent – via deze weg een versnelde ontwikkeling te laten meemaken. U zal trouwens zien, en houd het maar in het oog: in de komende jaren zal een groot deel van wat op het ogenblik in de hersenen van de mensen nog niet functioneert, gaan functioneren. Niet omdat de mens dat in gang zet, nee, maar gewoon omdat de straling, die op het ogenblik uit de kosmos door de atmosfeer gaat, een prikkel veroorzaakt, dat in de hersenen bepaalde sectoren, die tot op heden zeer inactief waren, geactiveerd worden. Hierdoor zal bv. het gebruik van gedachtekracht, de beïnvloeding via gedachten, de komende jaren veel sterker worden. Hierdoor zullen ook feelings voor bepaalde zaken, het waarnemen – bv. u hebt iemand, die medisch geschoold is; die zal plots via deze nieuwe mogelijkheden in een lichaam kunnen waarnemen: daar zit een afwijking; daar zit een stoorveld. Een andere heeft gestudeerd en is ingenieur, staat voor een brug en ziet dat in een bepaalde betonstructuur een fout zit, die niet direct zichtbaar of meetbaar is. Maar juist door de nieuwe ontwikkelingen zal dit meer en meer op de voorgrond komen en krijgen deze mensen de mogelijkheid om dit toe te passen. En u zult opmerken dat langzaam maar zeker veel van die zaken in toepassing komen. En dit wordt boeiend want zo krijgt u ook dat de nieuwe generaties dan zaken meer als normaal kunnen aanvaarden.
Waar, laat ons zeggen, in 1850 iemand, die zei: “ik ga u magnetiseren”, nog met een scheef oog bekeken werd. Dat was des duivels, dat kon niet. Of iemand, die in 1830 de kaart legde, ja, dat moest wel een duivelin of een heks zijn. 1930, 1950, het werd al meer aanvaard; maar toch behoorde het nog tot randgebieden en: “Je bent beter dat je met die lui toch niet in contact komt. Die zijn een kwink kwijt” of “dat klopt niet, dat is niet juist.”
En wanneer we nu gaan kijken: 2030, 2050, zal het heel normaal zijn, zal men zeggen: “Vraag het eens aan die man, die is gevoelig daarin, wat hij daarvan denkt. Of: “Vraag eens aan die genezer wat hij ziet.” Of: “Vraag eens aan die dame hoe zij dat aanvoelt.” U zit in de evolutieperiode. Wanneer we nog 100 jaar verder zijn, dan zal men zich niet kunnen voorstellen dat de mens zo dwaas is geweest dat hij al deze waarden heeft achter gelaten. Maar ook dit weer heeft te maken met evolutie van dat menselijke voertuig op die aarde én de keuze van de geest, die wilt incarneren.
Dus u ziet, lieve mensen, ik heb jullie hier een basis gegeven maar de evolutie daarvan is in onze ogen zeer positief. Dus kunnen we deze avond hier afronden, althans toch dit deel, met een positief beeld dat we op het ogenblik aan de basis zitten van zeer sterke vernieuwingen, veranderingen, van veel nieuwe mogelijkheden. En daarom zijn groepjes als deze heel gunstig. Niet alleen de individuen binnen de groep kunnen hun eigen capaciteiten ten volle tot ontwikkeling laten komen maar ook de samenwerking in een groep, de krachtsopbouw van een groep is in deze veranderende periode goud waard. En als u dat in uw achterhoofd houdt, dan hebben we hier vanavond een zeer leerrijke avond gehad.
Vragen.
Aan mij de taak om jullie vragen te beantwoorden, dus vuur maar af.
Als individu ben ik beperkt. Is het de bedoeling en hoe kan ik mijn beperkte visie ontstijgen?
Als mens ben je door de stof in de wereld, waarin u leeft, beperkt. U zit als het ware in een stoffelijk kader gevangen. Maar wanneer u het aandurft om te denken, te zoeken – bv. meditatie of contemplatie is daar een interessant gegeven om verder te gaan dan wat op het eerste zicht aanvaardbaar is – dan kunt u zelfs in de stof deze stof overstijgen. Ik zeg niet dat dit evident of gemakkelijk is maar wanneer u er echt voor gaat, zitten daar mogelijkheden in. En hierdoor krijgt u dan een wisselwerking in vele gevallen met entiteiten, die u daarin zullen bijstaan en steunen.
U moet niet denken dat, zolang u aan de stof gebonden bent, u buiten de stof kunt treden, dat kan alleen uw geest. En dit gebeurt zelfs meermaals dan u vermoedt tijdens uw slaap. En dit kan ook gebeuren in meditatiesessies, dat u uw geest de mogelijkheid geeft om buiten de stof lering op te doen, wat omschreven wordt als uittreding. 90% van de uittredingen gebeurt tijdens de slaap, 10% gebeurt tijdens meditatieve processen. Deze uittredingen, wanneer u door oefening u erop kunt instellen, bv. voor u gaat slapen of voordat u in meditatie gaat, u daarop in te stellen en trachten een link te leggen tussen het proces van uw geest en de stoffelijke reactiepatronen, dan hebt u soms de mogelijkheid om via deze weg ook even uw stoffelijke beperking te overstijgen. Maar dit vraagt van de mens redelijk wat inspanning. Ik denk dat dit meer dan voldoende is voor deze vraag.
Een vraag i.v.m. ziekte: is dit een beïnvloeding van de gehele atmosfeer of is dit een leerschool of is het beide?
Ziekte voor een stoffelijk lichaam komt voort uit disharmonie. Wanneer er in het lichaam, om welke reden ook, disharmonie is, kan ziekte ontstaan. De ziekte op zich is voor uw geest soms een interessant gegeven waaruit hij zeer veel lering kan putten. Voor de mens zelf, als stofmens, is het minder interessant. Theoretisch kan gesteld worden dat, wanneer de stofmens steeds in harmonie zou zijn met de aarde of met zijn wereld, hij geen ziekte zou ondergaan. Maar dit is een utopie. Er is geen enkel stoffelijk voertuig bij machte om steeds weer in harmonie te zijn. Waarom? U hebt in het eerste deel gehoord hoeveel invloeden er op u afkomen en waarvan u allemaal afhankelijk bent. Juist door deze zaken is het voor de stof niet beheersbaar. Maar op zich is dit geen ramp omdat ziekte dikwijls een verrijking kan inhouden. Wanneer ze aanvaard wordt en wanneer er op een juiste wijze wordt mee omgegaan, kan het zelfs een verrijking zijn, niet alleen voor de stof maar zeker ook voor de geest.
Het is niet zo dat een geest bv. een stoffelijk voertuig dat gehandicapt is door ziekte, ziet als handicap. Integendeel, de geest ervaart dit dikwijls als een interessante scholing. Het is misschien voor de stof niet zo aangenaam om te horen maar voor de geest is het zeker meegenomen.
Men spreekt altijd over ervaringen opdoen in de stof. Als geest doen we ook ervaringen op. Waarom wil de geest in de stof incarneren, waar hij beperkt is?
Het is juist de ervaring van deze beperktheid, die voor de geest waardevol is. Kijk, de geest is energie. En als mens kan het misschien boeiend zijn om te denken: “Als ik geest ben, dan ben ik van al mijn beperkingen af en wat ik denk, is. Als ik denk dat ik op de Balearen zit, dan zit ik op de Balearen. Als ik denk dat ik ergens op de Noordpool zit, dan zit ik op de Noordpool. Of ik denk dat ik in een lekker restaurant zit, dan zit ik in een lekker restaurant.” Dat is allemaal wel waar, zomerland, zonder dat u kunt verder gaan, maar dat beperkt me. Maar op een bepaald ogenblik moet u zich goed voorstellen dat deze zaken u gaan vervelen als geest, u wilt verder. En stel u voor dat u als geest een lekker glas wijn wilt proeven; u kunt zich als geest de beste wijnen voorstellen, die er bestaan en u kunt als geest het idee hebben dat u de beste wijnen drinkt, die er ooit geweest zijn. Alleen, een energie heeft geen smaak, heeft niet de emotie van smaak. Ik tracht het simpel te houden. Dus de geest gaat op zoek naar de mogelijkheid van die emotie, dus gaat incarneren in een lichaam. Omdat, wanneer dat lichaam zich ontwikkelt, er wel mogelijkheid is om dat glas wijn te drinken en het te smaken, de emotie door te maken. Daarvoor zoekt de geest een lichaam. Nu heb ik niet gezegd dat de geest allemaal verslaafd is aan alcohol maar ik tracht dit gewoon als simpel voorbeeld naar voor te brengen waar het verschil zit. Aan onze zijde zijn wij energie, wij worden niet beperkt door stof. Maar wij kunnen niet deze zaken doorleven. Wanneer ik op een avond als deze in een lichaam de hersenen voor een deel overneem en deze bespeel, is dit voor mij als geest ook een zeer interessante leerschool want ik ben even weer gelieerd aan de stof. Ze is wel niet van mij maar ik mag ze even gebruiken. Zo goed als wij u hier lering geven, is er voor mij ook weer een deel lering in aanwezig.
Dus dat een geest naar een stoffelijk voertuig komt, is omdat hij in de sfeer waarin hij is, vastloopt – dit is ook stoffelijk uitgedrukt – en een uitweg zoekt. En die uitweg ligt meestal in de stof. In de stof kan hij van alles leren, allerlei emoties doormaken waardoor, wanneer hij de stof terug loslaat, rijker aan gene zijde komt en weer een ganse weg verder kan gaan.
Troost u, u komt ook terug bij ons en dan zult u zien hoe dat mechanisme zo mooi in elkaar past. Maar geniet intussen met volle teugen van uw stoffelijk bestaan, het is het waard.
Men is geïncarneerd met een bepaald doel. Als die doelen gerealiseerd zijn, is dit dan het moment dat de mens overgaat of blijft de mens nog een tijdje doorgaan?
Dit hangt gewoon af van het bewustzijnsniveau van de entiteit. Wanneer een entiteit heel bewust een lichaam zoekt om een bepaalde leerschool door te gaan en de leerschool is volbracht, dan zal deze entiteit in vele gevallen gewoon het lichaam verlaten. Dan sterft een mens plots. Dat wil zeggen: hartinfarct, herseninfarct, een ongeluk, gelijk wat, maar de geest laat het los en het is met de mens, of het stoffelijk voertuig, gedaan want hij heeft het niet meer nodig. Nu, in vele gevallen op aarde zijn er redelijk wat incarnaties, waarvan de geest dit bewustzijn nog niet bezit. Dat wil zeggen dat hij in de stof incarneert en leerscholen ondergaat en hij ondergaat deze zolang het stoffelijk voertuig functioneert. Dat wil zeggen dat elke fase in dat stoffelijk leven voor die geest voldoende waarde inhoudt om deze fase te doorlopen. En dit kan ook inhouden dat dit een langzame aftakeling meebrengt. Ook hier moet u weer het volgende in het oog houden: u kunt als mens een aftakeling meemaken van 10, 20, 30 jaar, dat u voor uw medemens eigenlijk geen menswaardig leven hebt. Voor de geest telt dit niet; voor de geest is het juist die periode, die interessant kan zijn. Voor de geest is dit ook geen 10, 20 of 30 jaar. Voor de geest is dit een fractie van beleving. En daar zitten de grote verschillen. Eens het lichaam dan toch stopt met leven, als de gouden koord gebroken is, gaat de geest van die periode van ziekte, aftakeling, juist dat meenemen wat voor hem interessant was. En hij gaat gewoon verder; hij heeft daar ook geen last van. Dus het hangt er gewoon van af hoe ver de geest is in bewustzijn op het moment, dat hij een stoffelijk voertuig zoekt. En aan de hand van het voertuig, dat hij kan vastkrijgen, hoe bewuster de geest is bij de incarnatie, hoe meer gedetailleerd hij zal trachten te incarneren en een juist lichaam te zoeken. Hoe minder bewust, hoe eerder hij op de tram zal stappen, die voorbij komt, met alle gevolgen van dien. Maar sta mij toe te zeggen dat een deel van degenen die incarneren, toch op zoek zijn naar een voertuig, dat hen kan helpen en dan kan dat zijn dat het voor één kleine zaak is dat men incarneert. En dan kunt u zien dat bv. jonge mensen in de fleur van hun leven ineens doodvallen omdat de geest juist dat heeft doorgemaakt, in het begin van dat leven, wat hij zocht en dan laat hij heel bewust dat lichaam los.
Maar het kan even goed zijn dat een geest een gans leven in evolutie wilt doormaken en dan blijft hij iets langer, tot het moment dat die bewuste geest vindt dat hij met dat voertuig toch niet meer verder komt, dat het toch niet meer beantwoordt aan de signalen, die hij geeft en dat de geest dan lost. En dan zal de persoon in kwestie, bij wijze van spreken, in zijn zetel zitten of in bed liggen en plots aan gene zijde zijn. De gouden koord wordt dan afgebroken en de leerschool voor de geest is, wat dat leven betreft, voorbij.
De krachtsopbouw van vorige keer kwam van buiten mij. Is het normaal, als ik dit alleen doe en met de groep in verbinding kom, dat ik het gevoel krijg dat de kracht van binnen mij komt?
Wanneer u samen in groep iets opbouwt, dan vertrekt dat altijd vanuit de kern van uw wezen. Wanneer u alleen bent en u bouwt dit op in gedachte aan de groep, dan bent u onmiddellijk één met die kracht van die groep. Het is namelijk zo, en dat mag u niet uit het oog verliezen: u wenst in een groep te zitten, u wenst in een groep lering te ontvangen – en daar zit wel een klein voordeel aan, u staat daar misschien niet bij stil – maar doordat u gezamenlijk op zaken gefixeerd bent, vormt zich tussen jullie een band. Die band is zeer sterk, onderschat die niet. Die band kan ervoor zorgen dat u, zelfs in het dagelijkse leven, behoed wordt voor vele zaken. Die band kan ervoor zorgen dat bv. bij ziekte, u sterker bent en sneller geneest. Die band kan ervoor zorgen dat u met de juiste mensen de juiste contacten hebt. Waarom? Omdat die band één energie vormt, waarop alles zich toespitst. Die energie heeft een verbinding vanuit de Bron. Maar ieder komt uit de Bron, is deel van de Bron. En dit is hierin eigenlijk een vermenigvuldiging van het geheel. Met alle resultaten van dien.
Daarom is het ook zo dat, wanneer u in groep werkt, het het beste is in zulke groep te blijven werken. Indien u dat niet wenst, indien u uit zo’n groep wilt stappen, is het het beste dat u dat ook aan zo’n groep meedeelt. Waarom? Omdat dan de groep de weerslag kan opvangen, die ontstaat wanneer u zich daaruit terugtrekt. Wanneer u dat niet doet – en dat geldt voor vele groepen, dat klinkt misschien raar maar het is zo – wanneer u dat niet doet, staat u plots alleen. Dat wil zeggen dat alle invloeden, die door de groep automatisch afgeschermd worden, plots vrij spel krijgen, met alle gevolgen van dien. Daarom is het het beste dat, wanneer u samen mediteert, wanneer u samen handelt, wanneer u samen studeert, dit hecht intact houdt en elkaar in die mate respecteert dat, wanneer u zegt dat het voor u voldoende is geweest – en dat is uw volste recht – u dit ook aan de groep kenbaar maakt. Dan is het mogelijk om deze zaken op te vangen. Nu hebt u het voordeel in een groep als deze dat hier niet alleen stofmensen aanwezig zijn maar dat deze groep ook uit een groot aantal entiteiten bestaat. En wij, van onze kant, hebben het geluk dat we veel zaken kunnen overzien en trachten dan ook steeds weer voor iedereen alles zoveel mogelijk op te vangen. Maar soms zijn er zaken, die door ons niet kunnen opgevangen worden en daarom blijven deze spelregels toch wel interessant om kennen.
Maar, terug naar de vraag, effectief, de kracht, die u oproept wanneer u mediteert en wanneer u aan de groep denkt en wanneer u dit meditatiegebeuren binnen die groep plaatst, komt vanuit de Bron van uw wezen.
Ik denk dat dit voldoende is en een interessante aanvulling is, die u mij hier toegelaten hebt.
Ik hoop dat de avond u niet te zwaar viel en dat u voldoende stof hebt om over na te denken en misschien ook al om er een beetje mee aan de slag te gaan.
Weet u, dankzij dat u hier samen zit, ontstaat er voor ieder van de aanwezigen hier een kracht, die voor ieder individueel nieuwe gevoeligheden, nieuwe eigenschappen aansnijdt en in gang zet. U zult dit opmerken in de komende tijd. Aanvoelen, voorvoelen zal daar zeer sterk in voorkomen maar ook gedachtekracht zal voor velen van u zich sterker gaan ontwikkelen. Dit is een normaal gevolg uit wat hier gebeurt: het samenbrengen van de ideeën, de bundeling van gedachten en de prikkel, die daardoor ontstaat. Daarom gaan we vanavond deze avond afronden met een meditatie, zoals we het gewoon zijn; een meditatie waarvan het onderwerp, hoe kan het anders, ‘de mens’ zal zijn, ‘de mens en zijn mogelijkheden’.
Meditatie: De mens en zijn mogelijkheden.
Mijn beminde vrienden, zet u allemaal gemakkelijk, zet u allemaal ontspannen. Ik zou zeggen, adem even rustig in en uit en laat bij het uitademen al uw stoffelijke problemen even wegvloeien. En stel u even voor dat u naar uzelf kijkt. Stel u even voor dat u uw eigen lichaam even bekijkt. Niet in een spiegel; nee, gewoon van buiten u naar uzelf kijken. U kunt dat, is geen probleem.
En dan ziet u daar de stofmens, het stoffelijke voertuig, dat u zo goed kent, met zijn eigenschappen, zijn sterke kanten, zijn zwakke punten, zijn begeerten, zijn zienswijze, noem maar op. Maar al bij al is het uw voertuig, uw voertuig dat het u mogelijk maakt op deze aarde deel te zijn van een evolutie; deel te zijn van een ontwikkeling, die inhoudt dat deze aarde voor nog lange tijd openstaat voor alle mogelijke entiteiten om hier te komen studeren, lering op te doen. En dat is dankzij jullie mogelijk. Want jullie zijn de wegbereiders van de nieuwe mogelijkheden. Ach, u beseft dat misschien niet zo direct maar toch is het zo. Jullie leven in de evolutieve tijd, waarin we nu zijn. Ach, buiten onze groep is het soms wat chaotisch, maar daar storen we ons niet aan. Hier zitten we samen en samen zijn we een kracht, een positieve kracht, gestuurd door het Licht. Want ja, het Licht, dat toont ons de weg. En we beseffen misschien wel dat de sferen, de stralingen vanuit de kosmos het ons soms moeilijk maken. Maar moeilijk gaat ook. Wij laten ons hierdoor niet afschrikken. We weten, we zijn geïncarneerd omdat onze geest een ontwikkeling zocht en we hebben de harmonie met onze geest om deze ontwikkeling door te gaan. Ach, vroeger hebben we hier ook rondgelopen, honderden jaren terug. We hebben toen ook onze taken vervuld maar we hebben nu aangevoeld dat het de moment was dat we hier samen iets konden betekenen. En we zijn samen gekomen, we zijn samen gaan zitten. We zijn samen gaan overdenken: Waarom lopen wij hier op deze aarde rond? En ja, we hebben ontdekt: we hebben een taak, we hebben een werk, en dat kunnen we vervullen, dit kunnen we volvoeren, samen, omdat we beseffen dat we samen één kracht, één harmonie vormen. En vanuit die kracht en die harmonie geven we een uitstraling aan de wereld rondom ons. Ach, misschien in het begin niet zo ver. Misschien in het begin is deze uitstraling maar een lichtsignaal, dat anderen amper opmerken. Maar naargelang we verder evolueren, naargelang we samen sterker worden, naargelang we het meer opbouwen, wordt de geest krachtiger, krachtiger en krachtiger. En kunnen we steeds meer mensen, steeds meer delen van de aarde bereiken en kunnen we deze krachtsontplooiing, dit positieve licht zijn werk laten doen. Waardoor rondom de groep steeds meer licht ontstaat, steeds meer kracht, steeds meer energie. Zodat vanuit de groep degenen, die zoekende zijn, hier een signaal vinden, kunnen geholpen worden. Vanuit die groep kan dan ieder op zich dit licht uitdragen, dat ieder op zich zijn eigen kundigheden tot volle ontplooiing laat komen en anderen daar deel van laten zijn en zo de vernieuwing op deze aarde laten voltrekken.
Want we zijn dan misschien als mens maar een zandkorrel op het strand, maar vergeet niet dat elke zandkorrel belangrijk is. Want neem één zandkorrel weg, en het strand bestaat niet meer. Zo is het ook met de mens: neem de mens weg en het bestaat niet meer. Want de aarde, de wereld is uw aarde, uw wereld. En zolang u, vanuit uzelf, uw wereld kunt aanvoelen, zolang u vanuit uzelf kunt handelen, functioneert het en is de wereld daar, is de aarde daar als uw dienaar en kunt u steeds verder het licht laten uitstralen. U verandert de wereld niet, u verandert uzelf. Maar door uzelf te veranderen, verandert de wereld. Zo simpel zit de kosmos in elkaar.
De kracht zit in u. Kijk naar dat stoffelijk voertuig. Zie hoe in die stof de energieën wervelen. Zie hoe in die stof de kracht van de Bron aanwezig is, welke naam u er ook wilt aan geven. Sommigen zullen willen zeggen: ’t is de ziel. Anderen zullen willen zeggen: het is de stempel van de Vader. Weer anderen zullen zeggen: ja, het is het Hoogste. Maar welke naam we er ook aan geven, maakt niet uit. Het is wat het is, zoals het Woord het Woord is en ooit gesproken heeft. Laat ons het aanvoelen, laat ons het beseffen en laat ons ermee werken.
Deze kracht is sterker dan de sterkste kracht, die u zich in de stof kunt voorstellen. Neem 1000 atoombommen, zij tippen niet aan de kracht, die in u leeft. Zij tippen niet aan de mogelijkheden, die in de kern van uw wezen bestaan. Daarom, gebruik deze kracht, wees er één mee. En dan ziet u hoe in deze groep dit samenvloeit, hoe deze kracht midden in deze groep een schittering vormt. U zou kunnen zeggen met een oude magische term: midden in deze groep is de steen der wijzen gevormd; midden in deze groep is het elixir van het leven samengesteld. En ja, dit is het, dit is de ware steen der wijzen, waar alle kracht en alle leven uit voortkomt. Dit is het elixir van het leven, niet alleen van de stof maar van het totale bestaan, het bestaan waar wij één mee zijn, het bestaan dat voor ons de weg is, dat voor ons de zin is van alles wat we doen. En dit is met ons verbonden; deze steen der wijzen, die schittert, dragen wij in de kern van ons wezen. En van daaruit delen wij dit met de rest van al wat bestaat.
En laat ons nu terug gewoon onszelf zijn. Laat onze geest en onze stof één zijn. Laat ons ons één voelen, samen zijn we de kracht, één zijn we de kracht want we zijn allen deel van dat beeld. We hebben allen in ons de steen der wijzen opgeborgen zodat we hem steeds weer opnieuw kunnen gebruiken waar nodig is. We hebben allen het elixir van het leven in ons zodat we het kunnen delen met al degenen, die zoekende zijn. Dat deze krachten in ons bevestigd zijn.