14 september 2007
Als u het goed vindt, zou ik graag met u praten over de grote veranderingen die onder Aquarius binnen het denken van de mensen gaat plaatshebben. We zouden dit kunnen omschrijven als zijnde de nieuwe filosofie, sommigen spreken over de nieuwe leer. Wat gaat deze veroorzaken, tussen dit en een kleine eeuw.
We hebben, wanneer we enkele duizenden jaren teruggaan op deze aarde, voor de mens een kleine filosofische wijziging gehad wanneer de christelijke filosofie zijn intrede deed. Het grote verschil met al het voorgaande was dat men begon met een eengodendom. Men erkende één God, men erkende een opperwezen.
Voordien waren er verschillende opperwezens bij de meeste volkeren. Nu staan we op een punt dat dat erkennen van dat ene opperwezen eigenlijk gaat wijzigen, gaat verdwijnen. Het is misschien moeilijk voor u voorstelbaar dat wanneer we een eeuw verder zijn, dat toch de meerderheid van de mensen op aarde God niet meer zullen zien als een persoon die boven hen staat. Maar zij zullen vooral God beschouwen als een Kracht, een Energie. Waarbij ieder God in zich draagt.
Dit is natuurlijk een totaal ander concept dan wat u tot heden gekend hebt en waar eigenlijk uw ganse cultuur op stoelt. Want in feite, wanneer we kijken wat er aan de orde is in deze maatschappij: u hebt een soort godsbeeld, u kunt dit vertalen in alle mogelijke vormen. Wanneer we in de tijd zagen dat het communisme in delen van Europa de overhand had, dan kon u denken: dat zijn atheïsten. Nee, dat was niet waar. Zelfs dat communistisch denkbeeld had een soort goddelijkheid. Het was dan wel de staat en de leiders die dat vertegenwoordigden maar ook zij waren diegenen die beslisten wat goed of kwaad was. Zoals het in uw contreien de kerken en alle mogelijke sekten waren die zegden: God zal dit en God zal dat. Dus u hebt tot hiertoe een straffende, belerende god gekend. Maar u weet zo goed als ik, zeker diegenen die al wat langer met het spirituele bezig zijn, dat zo’n wezen eigenlijk niet bestaat. Dat is nu juist het fundament van de nieuwe filosofie die in grote mate onder Aquarius de maatschappij zal wijzigen.
U moet niet denken dat de maatschappij zal wijzigen omdat men een uitvinding doet of omdat de wetenschap dit of dat toebrengt. Nee, alles begint bij de gedachtewereld van de mens; de mens die langzaam maar zeker zal verwerpen dat er een God is die over alles oordeelt, die eigenlijk straffend optreedt. Het gevolg daaruit gaat zijn dat heel veel waarden in uw maatschappij gaan wijzigen. Want op het ogenblik dat het algemene besef gaat doordringen dat er geen straffende godheid is, dat zonde niet bestraft wordt door een God met vagevuur of hel, dan krijgt u een totaal andere benadering van de mensen onder elkaar. Tegelijkertijd zal u opmerken, en dit heeft ook te maken, niet alleen met de nieuwe leer maar ook met de tendens van Aquarius, de kosmische invloed die op aarde komt, dat men gaat ondervinden dat binnen dit denken oorzaak en gevolg veel scherper op elkaar zitten. Het is niet omdat voor de maatschappij het beeld van een alles overheersende God of een Kracht wegvalt en dat het beeld gaat naar de Kracht in u, of de God in u, de goddelijke Vonk in u, of hoe u het gaat omschrijven in de toekomst, dat daardoor de wereld eigenlijk in een soort chaos terecht komt. Nee, verre van.
U zal opmerken, juist doordat de mens bevrijd is van deze ketenen, hij alles anders gaat benaderen, dat hij veel minder behoefte zal hebben om die goddelijke regels of die geboden, die dan vooral de priesters in naam van God hebben verspreid, om deze te overtreden. Waarom? Omdat de mens die voor zichzelf aanvoelt deel te zijn van deze Kracht, van dit geheel, gans de wereld rondom hem ook daar deel van ziet en deze anders gaat benaderen. U kunt zich nog niet voorstellen, hoe de wereld zal wijzigen wanneer de komende generaties de religieuze denkbeelden van één godheid, die alles overheerst, achter zich laten; wanneer deze generaties gaan stellen, zeker naar de instituten toe die dit nog willen verdedigen en nog zullen proberen dit lang te verdedigen want het is een macht en men geeft niet graag de macht af wanneer men deze heeft. Maar wanneer iedereen tegen het instituut zegt: “Jij mag dat wel geloven maar voor mij heeft dat geen waarde, voor mij bestaat dat niet.”, dan valt deze macht weg van deze religies, deze instituten, deze machtszieke priesters, bisschoppen, moellahs. Want wanneer u in naam van God niet meer kunt zeggen: “Als u zo niet leeft, dan zult u gestraft worden.” Wanneer de persoon in kwestie dan tegen u zegt: “Het kan wel zijn dat dit geldig is voor u maar ik voel het zo niet aan want ik voel de Kracht in mezelf en ik ga voor dat gevoel in mezelf.”, dan springt u niet ver meer.
Dit zal één van de eerste grote fundamenten zijn die in de totale maatschappij, tussen dit en maximaal 2 generaties, enorme verschuivingen zal veroorzaken waardoor de nieuwe filosofie steeds meer tot ontplooiing komt. Niet omdat er profeten komen, niet omdat allerlei personen van alles gaan verklaren. Nee, omdat de mens het gaat aanvoelen in zichzelf en gaat trachten vanuit zichzelf God te beleven. Doordat hij dat probeert, creëert hij ook een harmonie met zijn medemens waardoor de verhoudingen in de maatschappij totaal anders gaan komen te liggen. Dat is één van de grote pilaren in de verandering.
Een tweede grote pilaar die daar direct aan verbonden is, is dat ook de gedachte van sterfelijkheid bij de mens gaat verdwijnen. En langzaam maar zeker gaat de realisatie komen dat hij of zij aanvoelt dat het bestaan eeuwig is. Ook dit, is een ontzettende verschuiving. Nu, bij de meeste van u is het wel doorgedrongen dat bij overgang het niet gedaan is. Maar u leeft nog altijd met de idee dat de dood erg is, dat het een afscheid nemen is met veel tranen en droefenis. U moet u voorstellen dat de volgende generaties de dood gewoon gaan zien als een verdergaan. Dat dood niet meer de impact heeft op de maatschappij die het nu heeft, een definitief afsluiten, maar dat het gewoon een fase is in het bestaan. Dat men daaruit weet, aanvoelt, zeker is dat alles verder gaat. Dat men misschien zelfs, wanneer men het nodig vindt, op deze aarde terugkeert. Wanneer dat bewustzijn groeit in de komende tijd onder de jongere generaties, ook dan gaat u opmerken dat de huidige maatschappij veel vat kwijtraakt en dat zij daarop weer wijzigt. Want de oude gedachte van vroeger dat u maar één maal leeft en na het leven wordt u beoordeeld door een macht boven u om definitief ergens geplaatst te worden, zelfs bij de ongelovige, de atheïst hebben die beelden altijd een invloed gehad, zal verdwijnen. Kunt u zich voorstellen wat voor een invloed dit op de toekomstige mens gaat hebben? Wat voor een invloed dit gaat hebben op uw maatschappij en zijn denkwereld? Gans dat denken, deze twee kleine zaken, zullen een veel grotere wijziging veroorzaken dan eender welke natuurramp die de aarde kan treffen, dan eender welke pestilentie die over de aarde kan komen.
Wanneer het denken van de mens wijzigt op deze gebieden en dit is langzaam maar zeker zich aan het ontwikkelen, dan zult u tussen dit en een kleine eeuw een totaal ander beeld van de maatschappij hebben. Wanneer de volgende generaties zich ervan bewust zijn waarom zij leven, dat dit maar een leerschool is in een bestaan dat vele delen kent, dan gaat u ook opmerken, misschien de meeste aan onze zijde natuurlijk maar dat hoeft nu niet een probleem te zijn, dat bijvoorbeeld uw ganse sociale opbouw die nu bestaat, gewijzigd wordt; uw ganse medische denken, gezondheids denken gewijzigd wordt. Wanneer u nu ziet hoe men dikwijls voertuigen in stand tracht te houden die eigenlijk snakken naar overgang, naar afscheid nemen, maar die omdat het past in het kader van het denken van een oude filosofie, toch in leven worden gehouden. Dan kunt u zich voorstellen dat al deze instituten van medische wetenschap binnen dit en 100 jaar totaal anders zullen functioneren. Het zal niet meer belangrijk zijn of ik een voertuig in gebruik hou, ondanks alles. Neen, de essentiële vraag zal zijn: is dit voertuig nog geschikt voor de geest om gebruikt te worden.
Ziet u het nuanceverschil?
En dan krijgen we, ook de ganse medische context zal veranderen, het zal niet meer de arts zijn die alles te vertellen heeft, die lieve mensen lopen ook op hun laatste pootjes van de macht, het zullen langzaam maar zeker groepen van genezers worden.
De arts zal altijd zijn verantwoordelijkheid houden maar daarbij zult u zien dat binnen die context minstens even sterk bijvoorbeeld de psychologie een impact heeft en de alternatieve gezondheidswijzen, van belang zijn. Het wordt een samenwerking; het worden teams. Eigenlijk is dit niets nieuws, want wanneer u 4000 jaar terug gaat dan bestond dat systeem ook al. En dat gaf een heel goed resultaat. Nu zal dit meer zijn naar de mens toe in die zin: heeft het zin, kan het zijn dat dit voertuig nog nut heeft voor de geest? U moet er dan rekening mee houden dat in de toekomst in die teams ook telepaten, helderzienden, mediums enz. zullen werkzaam zijn. Zij zullen op dat moment volgens hun aanvoelen, volgens hun overdrachten en mogelijkheden met de geest van het voertuig tot de beslissingen kunnen komen: laten we het voertuig hier stoppen en zorgen we dat de geest de volledige vrijheid kan genieten of is het voor de geest zinvol dat hij nog verder met dit voertuig, ondanks de mankementen, enige tijd verder werkt? Het is voor u onvoorstelbaar, want u leeft in een maatschappij waar men vecht voor elke seconde van zogezegd stoffelijk bestaan. Maar toch zal, wanneer de nieuwe denkwerelden op de wereld zich hebben vastgezet en dit zal geen tientallen generaties zijn, dit gaat tussen nu en twee generaties zeker voltrokken zijn, zodat we kunnen zeggen dat binnen de 100 jaar, en dat zijn dan ongeveer vier generaties, deze zaken naar een optimale functionaliteit gaan. Zo kunnen we spreken, dat langzaam maar zeker er terug een ideale maatschappij voor de geest kan ontstaan.
Op dat ogenblik is het ook voor diegenen die op aarde willen incarneren heel gunstig omdat zij, dankzij deze nieuwe filosofie, deze nieuwe denkwerelden, de materie anders kunnen benaderen, met de materie anders kunnen omgaan. Wanneer ik u er dan bijzeg dat niet alleen dat aspect van gezondheid en overgang totaal anders benaderd gaat worden maar dat ook bijvoorbeeld het aspect van rechtvaardigheid, van gerechtelijkheid, ook een totaal andere impact zal hebben. Er zullen nog altijd, wees ervan overtuigd, rechters bestaan die bepaalde uitspraken zullen doen. Maar in eerste instantie zal dit niet meer zijn: “Ik leg u deze straf op”, maar zal het veel meer gaan van: “Kijk, daar hebt u een disharmonie ontwikkeld of gecreëerd, dus u zult dit moeten rechtzetten; u zult de consequenties moeten dragen van wat u in deze samenleving hebt veroorzaakt.” Men zal u als dusdanig niet veroordelen; men zal u de opdracht geven van de zaken terug recht te zetten, te herstellen volgens de harmonieën die aanwezig zijn. Denk nu niet: Oh, dat is dan heel gemakkelijk. Vergeet dat maar. Het is veel moeilijker te aanvaarden zelf iets te moeten herstellen dan wanneer u iets in een maatschappij eigenlijk fout hebt gedaan en daarvoor zogezegd veroordeeld en gestraft wordt. Want dan hebt u de idee: oké, de straf is voorbij, alles is rechtgezet. Dat is ook één van de grote flaters in het huidige systeem en waarom uw systeem niet werkt, waarom u steeds meer mensen achter tralies zet. Want dat helpt niet. U blijft met de disharmonie zitten. Ook hier zal u zien dat uw systeem zich volledig wijzigt. Er zullen altijd wel ongeregeldheden en fouten gebeuren. Dat is nu eenmaal eigen aan een maatschappij. Maar wanneer het systeem van die maatschappij erop gericht is in de eerste plaats te zorgen dat de fout die gebeurd is, dat die moet hersteld worden, hoe dan ook, dan gaat u soms wel eerst eens nadenken vooraleer u bepaalde dwaasheden uithaalt.
Ik zou het misschien met een voorbeeld in de huidige maatschappij kunnen stellen. U bent allemaal enorm bezig met u op vier wielen te verplaatsen van hier naar daar. Dagelijks gebeuren er vele ongevallen. Het is dan een gevecht van: wie heeft gelijk en wie is in zijn recht. Stel u nu eens voor dat ineens de rechtspraak over het verkeer zou wijzigen, dat wanneer er een ongeval gebeurt, of u in fout bent of niet, u bent verantwoordelijk voor de aangerichte schade; niet uw verzekering zal ze vergoeden maar u gaat zorgen dat deze schade ongedaan gemaakt wordt, zelfs wanneer u volledig in uw recht zou zijn volgens de verkeerswetgeving. Kunt u zich voorstellen welk een impact dit zou geven wanneer dit toegepast zou worden? Kunt u zich voorstellen dat u, rijdende, op een bepaald moment een vrouw dood rijdt die zonder nadenken de weg oversteekt. U bent niet in fout maar u bent verantwoordelijk voor de dood van die vrouw. Die vrouw is toevallig moeder van vier kinderen. Op dat ogenblik bent u de oorzaak dat die kinderen geen moeder meer hebben en is het uw plicht, uw taak, deze kinderen op te vangen en te zorgen dat zij tot volwaardige volwassenheid kunnen komen. Ik hoor u denken: dat kan toch niet, dat is onrechtvaardig want de fout ligt niet bij mij.
Goed, de fout ligt niet bij u; volgens de huidige wetgeving niet, nee. Maar ik kan u toch verzekeren, wanneer we nog wat jaren verder zijn, dat zulk een wetgeving zoals ik nu naar voor schuif, gangbaar zal worden; dat u verantwoordelijk zult zijn voor uw daden zelfs wanneer u in die daad eigenlijk betrokken wordt zonder dat u er veel aan kunt doen. Dit houdt in dat wanneer u met een wagen gaat rijden, dat u nog veel voorzichtiger gaat zijn dan nu. Dat u er niet gaat van uitgaan: ik rijd op een weg, er gaat een voetganger oversteken, hij mag dat hier niet doen, dus ik neem mijn recht op. U gaat twee maal nadenken. U gaat opmerken wanneer deze zaken zich zullen ontwikkelen, dat het verkeer wel degelijk anders gaat worden. Maar maak u daar geen zorgen over want u hebt niet meer zolang last van de auto. Langzaam maar zeker zal dit ijzeren monster toch wijzigen. De meeste zullen gewoon komen stil te staan bij gebrek aan brandstof. Want ze kunnen u wel wijsmaken dat de aarde nog voor vele honderden jaren brandstof heeft. Hou er rekening mee dat, de huidige jeugdige generatie en de aankomende jongeren zullen het al kunnen meemaken dat er een enorme schaarste gaat zijn, dat de prijzen voor een litertje brandstof onbetaalbaar worden en dat u wel naar alternatieven gaat zoeken. Sta mij toe, en hier maak ik eigenlijk geen prognoses, tussen dit en enkele decennia zal men nieuwe uitvindingen doen die ook passen in de totale nieuwe filosofie. Men zal nieuwe energiebronnen gaan gebruiken. Niet gekende. Niet energiebronnen die men nu naar voor schuift. Maak u helemaal geen illusie dat alle wagentjes op elektriciteit gaan rijden. Er gaan totaal nieuwe concepten ontwikkeld worden. Ook deze concepten ontstaan omdat de mens een totaal andere benadering gaat hebben van hoe de kosmos in mekaar zit, hoe de aarde functioneert. Ik kan u zelfs een beeld geven en dit is ook niet nieuw voor de aarde, dit heeft bestaan, dat men zich zal verplaatsen zonder wielen; dat de energievormen vooral gelegen zullen zijn in de mens zelf en dat, naargelang de harmonieën die bestaan, de verplaatsingsmogelijkheden groter en intenser kunnen zijn. Maar ik ga geen Jules Verne spelen, dat is de bedoeling niet. Maar ik wil dit inpassen in het totaal nieuwe denken, het totaal nieuwe filosofisch gegeven dat langzaam maar zeker op dit ogenblik op uw aarde aan het ontwikkelen is. De ganse nieuwe leer is reeds gebracht. De brengers ervan zijn al lang terug aan onze zijde. U kunt het een beetje vergelijken met hoe het in het verleden is gegaan. Maar met het grote verschil dat er geen volgelingen zijn, deze keer; met het grote verschil dat er geen personen zijn die kunnen opeisen: “Dit is het en zo moet het geïnterpreteerd worden.” Dit gaat niet met de kosmische invloed van Aquarius, de tendens die er nu is. Want op een minimum van tijd verstrikt u zichzelf wanneer u dit zou proberen.
Daardoor gaat u zien dat langzaam maar zeker gans de filosofie overal binnendruppelt, beetje bij beetje, onuitroeibaar. Ook de aarde helpt daar aan mee, in de wijzigingen. Wanneer u opmerkt dat u op een bepaald ogenblik als individu nog maar weinig kunt bereiken omdat de maatschappij rondom u alles onmogelijk heeft gemaakt, dan hebt u de keuze. Ofwel zegt u: “Je m’en fous” en gaat u uw eigen gang. Maar dan is de kans heel groot dat de huidige structuren u het enorm moeilijk maken en dat u eigenlijk toch niet bereikt wat u wenst te bereiken. Maar het kan ook anders. Er kan, zoals in de nieuwe leer naar voor is gebracht, wanneer er mogelijkheden zijn: gebruik ze dan en stoor er u niet aan hoe zij verpakt zijn. Zoals gezegd werd: wanneer u een reis moet maken, moet u niet zeggen dat u dit te voet gaat doen wanneer u een trein te uwer beschikking hebt. Wanneer u niks te uwer beschikking hebt, kunt u zeggen: “Ik doe het te voet.”
Maar in uw maatschappij, wanneer u als eenling, toch zeker zoals het op het ogenblik is, niet verder kunt, dan kan het wel boeiend zijn de handen in elkaar te slaan en met verschillende samen iets uit te bouwen. Het gevolg is dan dat u ook naar die maatschappij toe veel steviger staat. Eén persoon, ach, daar ziet een maatschappij niet naar. Maar wanneer overal mensen in het nieuwe gedachtegoed de handen in mekaar slaan en voor zichzelf gaan instaan, gaan proberen van een soort zelfredzaamheid binnen dit geheel te hebben, dan kan het moeilijk worden voor de maatschappij.
In het beginstadium zal men alles trachten te doen om dit ongedaan te maken want dit past niet. U leeft in een gedachtefilosofie dat een maatschappij sociaal moet zijn. Liefst zo sociaal dat de leiders van de maatschappij er alle voordeel uithalen en dat de rest een graantje mag meepikken, zolang het niet teveel graantjes zijn. Maar op het ogenblik dat u een omkeer in gedachten krijgt en dat het niet meer is van: Ik heb geen zin om te werken, de maatschappij moet mij maar onderhouden. Maar dat men overal gaat zeggen: Wat kunt u; bewijs het maar, u mag het doen. Dan ontstaan er andere samenstellingen binnen het systeem. Zo zal langzaam maar zeker uw oud sociale systeem, dat eigenlijk voor de geestelijke ontwikkeling van de mens nefast is, wijzigen. Want door uw sociaal systeem hebt u heel veel zaken uitgeschakeld die voor een geest belangrijk zijn om te ervaren. De meeste zijn daardoor ook ingedommeld. Ook dat zal door het nieuwe denken, het nieuwe benaderen, totaal veranderen. Om dan nog maar te zwijgen over de relaties onder de mensen zelf. Nu zit u nog allemaal redelijk vast in een soort huwelijkssysteem, samenwoningssysteem, alles volgens mooie regeltjes. Ook dit zal, naar de toekomst toe, totaal wijzigen. Ook hier wordt het anders. Een relatie zal gebaseerd worden op wederzijdse erkenning. Niet meer omdat toevallig, de hormonen u gedreven hebben om gedurende enige tijd samen te zijn om te zorgen dat er nieuwe voertuigen ontstaan. Let op, dit zal steeds blijven, de drang naar voortplanting. Want dit is eigen aan de aarde, dit is eigen aan het voertuig. Maar het wordt ondergeschikt aan. Wat belangrijk gaat worden, is of tussen de personen die dit nageslacht hebben voortgebracht, er een harmonie is. U zal opmerken, dat wanneer dit gewoon gebaseerd is geweest op emotie en er is nageslacht, dat ook daar weer een verantwoordelijkheid zal liggen; een verantwoordelijkheid tot op het moment dat het nageslacht voor zichzelf kan instaan. En dat is heus niet totdat men een universitaire bul op zak heeft, vergeet dat maar. Ook zal het niet meer zijn zoals het nu nogal eens is, dat men uitgebuit wordt om een gratis onderhoud te hebben voor de rest van het leven. Deze zaken kunnen ook niet meer. Men zal voor zichzelf moeten instaan. Maar men zal zijn verantwoordelijkheid moeten nemen ten opzichte van de daad die men heeft gesteld. Voor de advocaten van deze tijd gaat het dan slechte tijden worden, want het heeft weinig zin van te procederen.
Zo gaat u zien dat heel veel zaken gaan wijzigen. U gaat zien dat, in plaats van, zoals het nu is, mannetje – vrouwtje – kindje, dat je langzaam maar zeker nieuwe samenlevingsgroepen zult krijgen. Niet alleen omdat men, en nu gaat men zeggen: “dat kan aangenaam zijn”, nee, maar gewoon omdat men de harmonie erkent. Dit houdt ook in dat juist door deze nieuwe samenlevingen de kinderen ook een veel volwaardiger jeugd zullen kennen. Zij zullen niet meer, zoals nu, vanaf hun geboorte ergens naartoe gebracht worden en door anderen opgevoed, omdat papa en mama toch heel hard moeten werken om te beantwoorden aan de eisen die de huidige maatschappij zogezegd aan ieder jong gezin stelt. Met als gevolg dat de meeste kinderen eigenlijk al psychologisch in de knoop komen te zitten van voor ze nog maar weten dat ze psychologisch in de knoop kunnen zitten.
In de nieuwe maatschappij die gebaseerd is op deze filosofie zullen de kinderen binnen deze leefgemeenschappen steeds opgevangen worden. De moeder, de mama, zal steeds de mama blijven, maar gezien dit in een andere context zal zijn, zullen zij ook toegang hebben tot andere mama’s, tot andere papa’s die binnen het geheel even verantwoordelijk zijn voor het kind dan de authentieke mama of papa, omdat alles zal draaien op de harmonie; voor u nog onvoorstelbaar. Het zal niet meer gaan om een bloedband; men zal spreken over verwantschap. Deze term is vroeger ook al uitgesproken en ik denk dat dit in het Nederlands de beste term is voor het nieuwe dat zal geboren worden. Verwantschap zal willen zeggen dat u vrijwillig aanvaard hebt om binnen een harmonie te functioneren en daarbinnen alle verantwoordelijkheden op te nemen. Binnen deze zaken zal het dan ook weer zo zijn dat diegene die in iets de beste is, dat zal uitvoeren. Het zal er niet om gaan dat ik de oudste ben of de meest geleerde of het grootste diploma heb of de grootste mond heb. Neen, het zal gaan om wat uw kundigheid is. Die kundigheid zal uw plaats bepalen binnen de verwantschap en zo zal dit kunnen functioneren naar een optimalisatie van ieder die daar in betrokken is.
Ik kan mij voorstellen dat deze beelden voor u moeilijk liggen. Toch zult u opmerken, dag na dag, dat dit zich overal als een olievlek zal verspreiden. Dat u soms zult verbaasd staan van wat mensen beginnen, van wat men soms uitspreekt, van wat men soms zoekt. Op het ogenblik dat het op deze aarde voor de mensheid is doorgedrongen dat zij hier maar tijdelijk is en dat zij ook nog eens terug kunnen komen, dan gaat de benadering naar nieuw leven wel enigszins anders zijn. Want dan kunt u al beseffen dat wanneer er een kind in moeilijkheden is, dat u dit later ook eens zou kunnen meemaken wanneer u een verkeerde tram opstapt wanneer u terug op aarde wilt komen. Dit zijn allemaal denkbeelden die nu bij de mens niet opkomen; zeker niet bij de mens die binnen de huidige hebzuchtige structuur van vele zaken er het meeste voor zichzelf tracht uit te halen. Het is ook deze mentaliteit van uw eigen ik centraal te stellen die er op het ogenblik voor zorgt dat langzaam maar zeker de huidige structuren in elkaar storten. Hebt u nog niet opgemerkt, hoe iedereen op dit ogenblik tracht om zoveel mogelijk geld te vergaren. Hebt u dan al opgemerkt hoe weinig u met dit vele nog kunt doen? Het gaat nog slechter worden. Die spanningen gaan zo groot worden dat automatisch zeer velen uit deze race zullen stappen; vooral de jongeren. Dit is natuurlijk voor de ouderen, die gedacht hebben dat ze goed zaten, want ze hebben de aarde toch goed kunnen pluimen. Ze hebben een bankrekening met vele nulletjes. Die dan ineens tot de constatering moeten komen dat zij geleefd hebben voor die vele nulletjes op de bankrekening, dat ze vergeten zijn dat ze mens waren onder de mensen. Dan mogen ze zoveel hebben als ze willen, u kan er op een bepaald moment misschien nog iets mee kopen, maar wat bent u ermee wanneer u dan in eenzaamheid zit te vergaan?
Dan moet ik toch even de uitspraak van een oude bekende van ons aan deze zijde naar voor brengen die verschillende malen zei: “Lieve mensen, u weet toch dat een doodskleed geen zakken heeft.” Dat is juist. U mag materieel op de aarde vergaard hebben wat u wil, u mag volgens aardse termen stinkend rijk zijn, zo wordt dat toch in de Nederlandse taal uitgedrukt, nietwaar? Wel, wanneer u aan onze zijde komt en u hebt er echt aan vastgehouden, aan vastgeklampt, dan is het zeer droevig, pijnlijk voor u om te moeten vaststellen dat u aan onze zijde volledig naakt bent, niets meer hebt en dat u moet leren vanuit wat uzelf bent een waarde te maken. Dan zien we spijtig genoeg dat zeer velen in boosheid vervallen en redelijk lange tijd geblokkeerd geraken in het duister omdat ze dit niet kunnen aanvaarden; omdat ze, wat ze dachten dat ze bezaten, dat dit van hen was; dat ze nooit beseft hebben dat het alleen maar bruikleen was. Dan ziet u andere personen overkomen die in het leven misschien, volgens deze personen, straatlopers waren die niks hadden en die dan, wanneer ze bij ons zijn, doordat zij zich niet gebonden voelen aan materie maar alleen aan harmonieën, eigenlijk rechtstreeks kunnen opgaan in het Licht en hun weg verder zetten.
En daarom zijn we aan onze zijde wel gelukkig dat we langzaam maar zeker opmerken dat dit ook gaat veranderen. U kan ervan op aan dat voor de afhaaldienst, en er zijn toch veel entiteiten die zich daar intens mee bezig houden, een betere periode zal worden. Want wanneer de mens beseft dat hij op aarde is, dat hij gebruik kan maken van wat er rondom hem is, wanneer hij het nodig heeft, maar dat het zijn eigendom niet is, ja dan wijzigt er veel. Wanneer we nu zien, om even terug te komen op dat metaal met 4 wielen, dat iedereen ervan uitgaat: “Dit is van mij en niemand anders mag er aankomen”, u moet zich voorstellen dat binnen de nieuwe filosofie het niet is: “Het is van mij” maar dat het erom gaat dat diegene die het nodig heeft, het kan gebruiken. Dat zal pijnlijk zijn voor velen die hun eigen imago verankerd hebben aan het uiterlijk van hun 4 wielen op staal. Begrijpt u wat voor gevolgen dit gaat hebben?
Begrijpt u wat het betekent wanneer de nieuwe leer zegt dat alleen maar iets van u is wanneer u het gebruikt? Dames, met kamers vol kleerkasten met alle mogelijke kleren! Wanneer iemand komt die een kleed nodig heeft en ze neemt het uit uw kast en doet het aan; “ai, dat is mijn kleed.” Neen, dat is uw kleed niet want u hebt er één aan, dat is het uwe. Moeilijk aanvaardbaar. Nochtans, bereid u erop voor, tussen dit en 100 jaar zal het werkelijkheid zijn. Uw systemen van winkels, zoals ze nu zijn, zullen veranderd zijn. Dat allemaal omdat de gedachte verandert; omdat, de mens niet meer naar één God gaat kijken, één God gaat aanbidden die heerst en straft, maar omdat de mens gaat ervaren dat alles in hem aanwezig is; dat de God of de Oerkracht of hoe hij het ook zal omschrijven, dat hij daar deel van is, dat het in hem is.
U behoort nog tot het Vissentijdperk, maar dat oude gedachtebeeld kan geen stand meer houden, dat heeft zijn tijd gehad. U staat voor de verandering en de verandering zal veel sneller gaan dan dat u zich ooit kunt voorstellen. Kijk rondom u, gebruik uw zintuigen, voel aan en u zult opmerken dat wanneer u zich in harmonie stelt met diegenen rondom u, dan zult u aanvoelen wie daar op inhaakt en van daaruit vertrekt, dan zullen deze wijzigingen geen probleem zijn. Want samen kunt u dit doorleven, kunt u dit beleven en kunt u er de nodige ervaringen uit opdoen.
Maar wanneer u zegt: “Het is allemaal mooi, heel mooie praatjes”, is uw volste recht natuurlijk, dan moet u er niet van verschieten dat u binnen deze veranderingen plots voor muren staat; dat u ineens opmerkt dat wat u dacht dat het uwe was, door anderen wordt afgepakt; misschien dan nog op een manier die u niet ligt. In eerste instantie zal het vooral de staat zijn, maak u geen illusie, onder alle mogelijke voorwendsels. Want de staat neemt u nooit iets af; die laat u alleen voor het goede betalen dat u toch niet krijgt. De les zit hierin, ga niet af op wat u als gewoonte in dit leven hebt gecreëerd van “dit is het mijne”, maar ga ervan uit: “wat ik gebruik, heb ik in bruikleen; als ik ermee werk, zal ik er goed mee werken, zal ik er goed mee omgaan, in harmonie met diegene die rond mij is.” Tracht samen de handen in elkaar te slaan, één kracht te vormen. En dan zult u opmerken dat u resultaten boekt; dat u, ondanks dat de meeste onder u nog behoren of geboren zijn onder de Vissen, het nieuwe dat zich op deze aarde aan het ontwikkelen is wel degelijk kunt aanvoelen, wel degelijk kunt beleven en er een rijker leven door krijgen. Wanneer u dan naar onze zijde komt, dan hebt u toch een serieuze meerwaarde. Het grote voordeel, langs de andere kant, is ook dat u, wanneer u in verwantschap, zaken realiseert, voor mekaar opkomt, dat u heel sterk staat en dat u, ondanks alle cowboyverhalen die de wereld rondgaan, er weinig last zult van hebben.
Op dit moment is men in deze wereld vooral bezig, zeker de machthebbers, om zoveel mogelijk angst te creëren; angst voor terrorisme, angst voor uw gebuur, angst voor alles. Dit is gewild want mensen die angstig zijn, zijn manipuleerbaar. Mensen die angstig zijn, kunt u in de vuurlinie gooien. Mensen die angstig zijn, kunt u alles afnemen. Want u kunt hen de illusie geven van: wij zorgen wel voor u, als u er maar genoeg voor over hebt. Een mens die niet angstig is en de zaak bekijkt zoals ze werkelijk is en die zegt tegen hen die angst preken: “Ach, lieve man, u kunt daar wel in geloven, maar ik niet. Ik geloof in mijn eigen kracht en in de harmonie, in het licht en ik ga mijn eigen weg, zonder angst”. Zo iemand is niet raakbaar. Dan mag er gebeuren wat wilt, dan zult u steeds komen waar u moet komen, bereiken wat u moet bereiken. Want u bent niet alleen in harmonie met de aarde rondom u, met het leven op aarde rondom u maar u bent ook in harmonie met de kracht in u, met de God in u, met de Vader in u. Wanneer u daarmee in harmonie bent, bent u ook in harmonie met al diegenen, stof of geest, die dat zelfde beeld reeds in zich dragen. Dan kunt u de idee hebben: “ik sta alleen, midden in de massa”, maar dat ‘alleen’ is gedragen door de zeer velen die dat zelfde denkbeeld, dat zelfde voelen, die zelfde harmonie, die verwantschap met u hebben. Dan kan er gebeuren wat wilt. Dan kan de sterkste atoombom ontploffen, zij zal u niet raken want u bewoont een andere denkwereld. Dat is belangrijk voor ieder van u van dit te beseffen in alle veranderingen die bezig zijn.
U hebt veel gegevens over de nieuwe leer. Doe de moeite van ze tot u te nemen. Overdenk het. Spreek er met elkaar over en tracht, al is het maar met kleine beetjes, het toe te passen. Tracht aan te voelen, de kracht in u. Tracht te denken, te voelen, waar te nemen dat het bestaan eeuwig is en tracht af te stappen van de idee: “dit is van mij.” Want, niets is van u behalve datgene dat je op het moment gebruikt om verder te komen. Als u dat beseft en dat aankunt, dan zult u ook zien dat u veel droefenis en leed bespaard wordt.
Laat rustig bezinken wat ik gebracht heb. Denk aan de twee pilaren waar eigenlijk alles op gesteund is. Bekijk het eens in uw eigen leven. Tracht voor uzelf, misschien in een meditatief proces, te zoeken: “Hoe kan ik, misschien een klein beetje, van mijn oude gewoonten wijzigen om toch meer te passen in dat nieuwe?”
Wees gerust, wij vragen niet: u moet dit of u moet dat. Neen, het is de volle vrijheid die hier telt. Maar we trachten het alleen naar voor te schuiven omdat we beseffen: als u dit kunt, zeker de ouderen onder u, bent u op de goede weg. Dan gaat u opmerken dat rondom u heel snel heel veel kan veranderen.
Ik wens u veel succes in uw zoektocht, een zoektocht die, laat het mij menselijk uitdrukken, geestelijk goud waard is.
Deel 2.
Zo, we zijn aan het tweede deel aanbeland. Ik veronderstel dat er wel mensen zullen zijn die vragen hebben? Dus aan mij de eer om jullie vragen voor vanavond te beantwoorden. Begin maar met de eerste vraag.
Een verduidelijking i.v.m. de verantwoordelijkheid bij een dodelijk ongeval.
Binnen de nieuwe filosofie het zo zal zijn dat u verantwoordelijk bent voor uw daden. Het is effectief zo dat, wanneer u iemand overrijdt, zelfs wanneer u daar geen fout bij hebt, dat u verantwoordelijk bent voor haar overgang, in dit voorbeeld. Dit wil zeggen, dat u niet alleen stoffelijk verantwoordelijk bent voor wat in dit voorbeeld de kinderen aangaat, maar dat u ook gebonden bent aan diegene die u overreden hebt en naar onze zijde hebt geholpen, tot het ogenblik dat wat door uw daad niet is kunnen voltrokken worden, voltrokken is.
Of waarom dacht u dat er vroeger zo dikwijls vanuit onze zijde gezegd is dat de geest, zelfs de Witte Broederschap, de hogeren in het Licht, zich ervan weerhouden om in te grijpen in de stof en dat zij dit maar heel raar of zelden doen omdat, wanneer zij ingrijpen in een leven en dit leven zogezegd beëindigen, zij er de volle verantwoordelijkheid voor dragen om alles terug in harmonie en evenwicht te brengen.
In dit geval is duidelijk gesteld dat u verantwoordelijk bent voor uw daden, daar komt het op neer. Het zal effectief zo zijn, naar de toekomst toe, in de volgende generaties, dat wanneer u zulke zaken veroorzaakt, en dat moet geen verkeersongeval zijn, hoor, het mag ook – ik zal het cru stellen – een moord zijn, u zult voor die moord als dusdanig door een rechter, en dan moet je nog zien hoe het zal zijn in die tijd, als dusdanig geen veroordeling krijgen tot 20 jaar gevangenis; nee, u zult uzelf veroordeeld hebben, eerstens tot de gevolgen; in wezen is dit nu ook al maar de mens beseft het niet, dat is iets anders; maar dan zal men een duidelijk besef hebben, niet alleen voor het slachtoffer maar ook voor alles wat daaruit voortkomt. En ik kan u garanderen dat dit niet min is.
Er zijn op het ogenblik heel veel zelfmoordterroristen aan onze zijde die het zich al dik beklaagd hebben wat ze gedaan hebben, omdat ze na hun daad helemaal niet in een hemel kwamen en helemaal niet ontvangen werden door vele joelende jonge dames, maar dat zij geconfronteerd werden met de verantwoordelijkheid die nu op hun ligt. En ik kan u zeggen, wanneer u de dwaasheid hebt begaan van bijvoorbeeld 100 mensen mee te nemen in uw terroristische daad, dat u aan onze zijde, wanneer u dan ziet waarvoor u staat, daar niet staat te springen om dat nog eens te herhalen. En dan mag je als geest al heel blij zijn dat er heel veel entiteiten heel vergevingsgezind zijn.
Dus uiteindelijk, op de keper beschouwd, hebben we geen rechterlijke macht meer nodig. Een rechterlijke macht is gewoon iemand die de pretentie heeft van te kunnen zeggen wat goed of slecht is. In wezen zou geen mens deze pretentie mogen hebben. Want niemand kan in wezen over een ander oordelen. Maar het probleem in deze maatschappij is dat u met structuren zit.
Kijk, ik ga cru zijn. Als de meeste rechters zouden beseffen wat de gevolgen voor zichzelf zijn, van oordelen over anderen uit te spreken, ze zouden onmiddellijk een andere job zoeken. Ik kan u garanderen dat heel veel rechters, die aan onze zijde terecht zijn gekomen na een leven van mensen te veroordelen, het knap moeilijk hebben om verder te geraken. Misschien dat de huidige rechters dit niet graag zouden horen en dan liefst direct een rechtspraak opzetten, maar toch mag je niet vergeten dat de essentie van een stoffelijk leven is dat de geest leert. Het stoffelijk leven op zichzelf is, in de totaliteit van het bestaan van voorbijgaande aard en heeft niet de belangrijkheid die de stofmens eraan heeft gegeven. De belangrijkheid die eraan gegeven is, is enkel en alleen omdat de meest onbewusten het hardst om macht schreeuwen. En neem gerust van mij aan dat diegenen die op het ogenblik de leiding op deze aarde hebben, behoren tot de meest onbewusten en dikwijls tot duistere geesten. Sorry dat ik het zo uitdruk; dat is de harde realiteit van de verandering die bezig is.
Broeder, die rechter moet toch in eer en geweten, voor zichzelf, oordelen en handelen?
Als hij in eer en geweten voor zichzelf oordeelt, stopt hij met zijn job onmiddellijk. Hij kan niet in eer en geweten oordelen. Dat is onmogelijk. Hij moet zich houden aan de voorschriften en die zijn niet gemaakt om in eer en geweten te oordelen, integendeel. Deze zijn gemaakt in een maatschappij, om deze maatschappij te laten functioneren volgens diegenen die de macht hebben. Dat schijnen jullie te vergeten. De ganse structuur van uw maatschappij is niet gebouwd op rechtvaardigheid, is gebouwd op de macht van de machthebbers. Besef dat, lieve mensen! En dan zal u ook beseffen dat de rechtspraak eigenlijk waardeloos is.
Want je hebt alleen maar macht op het ogenblik dat anderen u erkennen. Dat is voor een rechter ook zo. Wanneer een rechter een uitspraak doet en diegene die veroordeeld wordt, trekt er zich niks van aan, dan is die uitspraak waardeloos. Dan mag die rechter zelfs nog zeggen: “Ik sluit u op en dit en dat …”. Ach, wat zin heeft dat? Je kunt iemand opsluiten, je zult hem daardoor niet veranderen, integendeel. Begrijp je? Daar moet je op letten.
Broeder, de idee van wraak, waar toch ook veel recht op gebaseerd wordt, dat idee zal toch ook gauw gaan vervagen of oplossen.
Ach kijk, wraak is in wezen: erkennen dat je iets niet aankunt. Wraak is eigenlijk, zeker naar de toekomst toe, de grootste dwaasheid die je kunt uithalen. Want doordat je wraak neemt, is alles wat daaruit voortkomt uw verantwoordelijkheid. En dan kom ik even terug op wat deze avond al gezegd is, die zelfmoordterroristen die uit wraak meestal deze daden hebben gepleegd, hebben er achteraf veel spijt van. En daarmee wil ik niet zeggen dat wraak nooit meer zal voorkomen.
Kijk, je mag niet vergeten: een geest incarneert, en er zullen ook in de toekomst nog primitieve geesten incarneren, de aarde is een leerschool, een evolutie, en ondanks de nieuwe leer en de nieuwe filosofie en de nieuwe maatschappij zullen er altijd voertuigen zijn die dwaasheden uithalen. Maar, maar, en dat zal belangrijk zijn, het zal voor de anderen de kunst zijn daarmee om te gaan en trachten deze primitieven bij te brengen wat de werkelijke waarden zijn. Maar je zult nooit of nooit uitschakelen dat zoiets kan gebeuren.
Broeder, u zegt dat mensen steeds meer op een andere manier gaan denken op betrekkelijk korte termijn. Maar hoe zal ervoor gezorgd worden dat de mensen anders gaan denken?
Heel simpel, wanneer er niets meer is, dan moet je wel anders denken. Zo simpel is het. Kijk, zolang als jij het idee hebt als mens: alles loopt zoals men het mij wijsmaakt en je kunt daarmee omgaan, waarom zou je dan veranderen?
Maar stel u voor: op een goede morgen wordt u wakker en u komt tot de vaststelling dat plotseling alles wat van jou was, verdwenen is. Uw bankrekening staat op nul, uw eigendom is uw eigendom niet meer, de staat is ermee gaan lopen bijvoorbeeld. Wat denkt u dat er gebeurt? Uw zekerheden zijn weggevallen.
U bent ambtenaar. Stel u voor dat de staat morgen zegt: “Bedankt voor de bewezen diensten, maar gezien dat…. en om die reden moeten wij u tot onze spijt meedelen dat u het vanaf nu als ambtenaar met ¾ minder moet doen en dan moet u daar nog van afdragen, want u moet toch solidair zijn met de andere collega’s die het ook met ¾ moeten doen en u moet dan maar zorgen dat u rondkomt. Gaat u dan zeggen: “Oké!” Nee, ik denk wel dat u even gaat nadenken. De werkelijkheid is dat u als mens, zolang alles blijft zoals het is, niets leert. Je gaat maar leren door met feiten geconfronteerd te worden.