5 maart 1982
Niemand weet alles, ook wij niet en fouten kan een ieder maken, dus zelf nadenken is geboden en niet alleen hier. Ons onderwerp voor heden werd door u aan het begin van het verenigingsjaar gesteld en handelt over: De opbouw en afbraak van astrale schillen.
Om te voorkomen dat geschillen of misvattingen ontstaan, allereerst enkele eenvoudige punten: wat men een astrale schil noemt is in feite een astraal voertuig. De astrale wereld kunt u zich het beste voorstellen als bestaande uit zeer fijne materie die door gedachten, ingevingen een bepaalde vorm kan krijgen.
Wanneer u bv. geboren wordt, zo hebt u op het ogenblik van uw geboorte nog geen astraal lichaam. Het ontstaat eerst wanneer u van uzelf, als levend organisme, bewust begint te worden. Maar het is en blijft vaag. Eerst wanneer een steeds duidelijker ‘ik’ beeld ontstaat wordt het steeds verder opgebouwd tot het uiteindelijk een perfecte gelijkenis is van uzelf.
Heb je echter een groter aantal jaren met die ‘ik’ voorstelling geleefd, dan is er zoveel energie terecht gekomen in het voertuig dat de bindingen tussen de delen daarvan steeds meer vast worden. Dan gaat u dood of over, indien u dit verkiest, maar het resultaat is hetzelfde. Er komt nu een tijd waarin u dit voertuig niet bepaald nodig hebt. Het astrale voertuig heeft dus geen bezieling meer, maar toch blijft dit voertuig nog langere tijd bestaan.
Een dergelijke opbouw is ook denkbaar wanneer vele mensen een gelijke voorstelling hebben van iets, zelfs wanneer het niet in werkelijkheid bestaat. Denk als voorbeeld aan een kerk waar de mensen allen opzien naar het beeld van de H. Ali Jakkes, een heilige die daar wordt vereerd. Een voorstelling van die heilige is door de een of andere beeldhouwer eens geschapen. Hij ziet er ongeveer uit als een Nero met een kruis in zijn handen. Iedereen denkt dus steeds aan die vorm en noemt deze Ali Jakkes. Dat gaat misschien wel 100 of 150 jaren zo door. Dan is hierdoor een astrale vorm ontstaan met de inhoud die men toekent aan die heilige.
Stel dat men algemeen aanneemt, dat deze sant goed is tegen de hoest, de roest en veepest, dan ontstaat niet alleen een astrale schil, maar bovendien een die bij voldoende kracht ook zal reageren op hoest, roest en veepest en wel volgens de algemene verwachtingen.
Een astrale schil is dus in feite iets wat feitelijk 0p spontane wijze pleegt te ontstaan als gevolg van langdurige of intense gedachten. Er zijn dan ook nog al wat schillen.
Wanneer je bv. erg bang bent voor de duivel – wat in vrome omgeving nogal eens voorkomt – dan maak je in feite zelf een astrale duivel. Dus wanneer u ooit een duivel astraal ziet verschijnen, behoeft u niet meer te vragen wie hem die horens heeft opgezet. Je weet dat de vrome christelijke gemeenschap dit heeft gedaan.
Met dit al zal het u nu wel duidelijk zijn dat astrale schillen dus in zeer ruime mate overal aanwezig zijn. Maar wat gebeurt er wanneer niemand meer aan een dergelijke voorstelling denkt?
De vorm wordt steeds bleker, zij krijgt geen nieuwe energie er zijn geen gedachten meer waardoor de samenhang tussen de deeltjes nog wordt versterkt. In het begin lijkt het of de schil in de rui is maar al snel wordt zij steeds vager en vager. De eigenschappen die er in gelegd zijn komen steeds minder tot uiting daar er energie meer is waardoor de schil nog kan reageren. Op de duur is er alleen nog een ijle wolk over.
Is er nu nog één persoon die steeds maar weer aan die heilige, die godheid enz. denkt, zo zal de betreffende vorm nog een tijdlang blijven bestaan. Maar zij is ook dan gemeenlijk vaag, kan niet meer ageren en reageren. Waarmee u ook duidelijk zal zijn geworden, dat de schil dus wel iets anders is dan de z.g. astrale projecties. Om te voorkomen dat wij zo dadelijk daarin vastlopen wijs ik er op, dat er op aarde nogal wat spookgedaanten en gestalten zijn. U kent er wel voorbeelden van, zoals de witte vrouw die over de tinnen van een oud schots kasteel heen ploegt te wandelen, de ridder zonder hoofd en de duistere karos die op bepaalde nachten over bepaalde wegen gaat of zelfs de trein die nog steeds rijdt 0p een traject waar al lang geen treinen meer rijden.
Deze dingen hebben niets te maken met de astrale schillen waar wij het vanavond over hebben. In dergelijke gevallen is nl. de voorstelling in de omgeving vastgelegd. Sterke emoties kunnen in materialen als bv. natuursteen zodanig sterk worden vastgelegd dat, wanneer er maar iemand in de buurt komt die gevoelig is voor die uitstralingen — dit is noodzakelijk voor het gespook — de beelden en emoties a.h.w. activeert en daaraan dan zijn eigen krachten toevoegt. Op deze wijze ontstaat dan een verschijnsel dat waarneembaar is. Andere mensen voegen hun emoties aan de kracht toe en voor je het weet kan een ieder de duistere koets zien die langsrijdt of ziet men en hoort men de jammerende ridder zonder hoofd.
Trouwens, in deze dagen hoor je niet veel van die ridders zonder hoofd die lopen te jammeren. Er zijn nog wel vele politici die de kop zo nu en dan verliezen, maar die jammeren dan weer niet. Dat doet de belastingbetaler, maar meestal eerst veel later, wanneer hij begint te begrijpen wat die zaak hem gekost heeft.
Nogmaals altijd is een astrale schil iets, wat door gedachtekracht wordt opgebouwd. De astrale schil heeft een zekere zelfstandigheid wanneer er voldoende energie is in gelegd en zal dan reageren volgens het gemiddelde van alle denkbeelden die haar te samen hebben gevormd. Zij kan vaak hierdoor over een overmaat aan kracht beschikken die zijzelf dan volgens het haar ingelegde programma kan ontladen. Ik hoop het zover duidelijk genoeg en niet te ingewikkeld te hebben gezegd. Wij komen nu aan het opbouwen van een astrale schil. Dit is een techniek die in bepaalde magische scholen, vooral bij de lama’s, wel werd onderwezen.
Wanneer je steeds weer denkt aan één bepaalde gestalte en kent daaraan een bepaalde rangorde en kracht toe, dan kun je op de duur een dergelijke schil niet alleen opbouwen, maar deze zelfs zozeer verdichten dat zij op de duur een voortdurend kenbare manifestatie wordt. En een van de opdrachten die je in deze kloosters en magische scholen wel kon krijgen luidde: ga in eenzaamheid wonen en bouw jezelf een astrale knecht op.
Vaak vindt men dit in het begin leuk. Een bediende wil een ieder wel hebben en een astrale knecht is over het algemeen ook nog zeer goedkoop aan onderhoud. Eerst later beseft men dat en nog wel iets meer aan vast zit:
Op het ogenblik dat je die astrale knecht niet meer voortdurend ziet als je eigen schepping gaat je knecht reageren als een soort mens. Al wat er in jou bestaat, wordt immers weerkaatst in dit voertuig nu het door jou erkend wordt als een soort zelfstandige persoonlijkheid. Vanaf dit ogenblik is je knecht geen werkelijke knecht meer maar zal hij proberen, jou te domineren, al is het alleen maar omdat jij natuurlijk er naar streeft je knecht te domineren.
Is dit punt eenmaal bereikt dan krijg je de opdracht, nu deze schil ook weer af te breken. Want het afbreken van schillen is een techniek die in deze scholen en vooral in bepaalde kloosters wel zeer uitvoerig werd onderwezen.
Je begint door elke maal wanneer je de schil ziet, deze in gedachten terug te brengen tot hetgeen zij is: een machteloos astraal wezen. Je neemt zo een groot deel van de krachten in dit wezen weer weg: door ontkennen van de mogelijkheden daarin, voorkom je dat de schil verdere energie van je verkrijgt. Gelijktijdig zal de schil zich willen tonen om reacties te wekken en daarbij steeds weer een deel van de daarin nog aanwezige energieën gebruiken.
Zo verliest de schil dus steeds meer mogelijkheden en op de duur ook samenhang. Hou je het lang genoeg vol, dan is de eens door u opgebouwde dienaar weer geheel verdwenen. Maar het kost je meer beheersing om af te breken dan te bouwen. Dat wel.
Dit proces van opbouwen en dan weer vernietigen wordt in bedoelde lamakloosters en bepaalde meer geestelijk gerichte scholen overigens meer beschouwd als een soort kunstje, waardoor een leerling zijn beheersing aan zichzelf en anderen kan bewijzen.
Maar hoeveel mensen bouwen zonder het te beseffen voor zich ook niet soortgelijke astrale schillen op? Wanneer u voortdurend bezig bent – dus niet zo nu en dan maar bv. elke avond – te staren naar de portretten van vader en moeder en u deze weer voorstelt, ja in stilte eigenlijk een beetje tegen hen zit te praten, dan bouwt u die voorstellingen astraal op.
Gaat u dan naar een helderziende, dan ziet deze heel duidelijk uw vader en moeder bij u. Waarop u denkt: ha, hallo, zij zijn er, dus ik word beschermd. Vergeet dat dan maar. Want wat gezien werd was alleen een schil door uzelf opgebouwd – door voortdurend met deze denkbeelden bezig te zijn – en vertoont dezelfde kwaliteiten en eigenschappen die u aan dit denkbeeld toekende.
Zeker, de uitingen van een dergelijke schil lijken dan wel overtuigend, maar in feite zijn zij dit niet. Zij zijn immers alleen maar een weerkaatsing van uzelf. Vraagt u aan die schillen welk weer het morgen zal worden, dan tapt de schil uit u af wat u verwacht en dit is dan het antwoord dat hij u geeft. Een dergelijke schil kan dus alleen naar u terugspelen wat er in uzelf leeft.
Ik hoop niet, dat ik hiermee bepaalde bezoekers en bezoeksters van helderzienden te zeer ontgoocheld heb. Maar het is zeker iets waar u werkelijk rekening mee dient te houden.
Wanneer u nu aan bv. tante Sjaan in geen 36 jaren hebt gedacht en volgens de helderziende staat zij ineens achter u dan zal het wel een echte manifestatie zijn. Maar indien de waargenomene iemand is waarmee u zich elke dag bezig houdt, zo hebt u geen algehele zekerheid maar doet u er toch verstandig aan te denken dat u dit beeld dan wel zelf opgebouwd hebt. En mogelijk komt u tot de conclusie dat u, nu u deze vormen eenmaal onbewust hebt opgebouwd, het beter is wanneer u deze weer vernietigt. U moet dan ook gaan afbreken. Maar u kunt dit natuurlijk niet op de wijze waarop een geschoold magiër of lama dit zou doen.
Bij het afbreken moet u daarom het volgende dan goed onthouden: elke keer wanneer u aandacht geeft, zij het positief dan wel negatief, zowel aan de vorm als aan de kwaliteiten die u er aan had toegekend, zal de schil in vermogen groeien.
Op het ogenblik dat je, je bewust van haar bestaan, zegt dat zij er niet werkelijk is en je dan ook verder gedraagt alsof zij er niet is, neemt u kracht en breekt u dc schil af. Wel nemen dan enige tijd de manifestaties eerst toe, maar door daarop dan niet te letten beëindigt u het bestaan en de invloed van de betreffende astrale schil. Zo eenvoudig is het eigenlijk, nu wil ik nog even een ander gebied bespreken, want de meeste mensen zullen wel redeneren: astrale schillen? Heb ik geen last van. Ik heb meer last van hondenhopen op straat dan van dergelijke zaken.
Dat kan waakbewust wel waar zijn, maar wanneer je uittreedt wordt het anders. U weet wat uittreden is? Dit betekent dat je een deel van je persoonlijkheid buiten je lichaam verplaatst en daardoor in werelden gaat waarnemen en beleven die niet behoren tot je lichamelijke werkelijkheid.
U kunt dan ook in de astrale wereld komen en deze bevat natuurlijk zeer vele verschillende schillen. Ontmoet je er een dan is het goed mogelijk dat het sinterklaas is die je een astraal presentje aanbiedt dat naar later blijkt, ook niets waard is. Maar het is even denkbaar dat u een draak tegenkomt en wanneer die dan vuur spuwt kunt u zich daaraan heus verbranden zeker zolang je gelooft dat het een werkelijke draak is of maar kan zijn. In de astrale wereld staat u op voet van gelijkheid met alle daarin bestaande schillen, ook degenen die kunstmatig zijn veroorzaakt, de voertuigen die bepaalde geesten mogelijk nog wel eens als een soort tussenschakel gebruiken om naar de aarde terug te gaan.
Al die schillen zijn voor u dan net zo echt als de bokser van de buren is voor de postbode: iets waar je voor uit moet kijken anders mis je zo dadelijk een stuk bedekking voor je zitvlak. Daarom moet je je zeer wel realiseren waar je je bevindt en wat je doet. Er blijkt nl. in dit geval een eigenaardige mogelijkheid te ontstaan:
Wanneer de meest dreigende astrale demon op u af komt – denk maar aan een soort Balinese tempelwachter zo iets, want die zijn heel mooi maar voor mensenogen nogal verschrikkelijk – moet je nooit denken: mijn God wat is dit? Want op het ogenblik dat u zo reageert bent u kwetsbaar. Een dergelijk wezen, al is het maar een schil, kan u krachtens de daarin gelegde kwaliteiten u dan mishandelen en mogelijk zelfs doden, wat uw lichaam dan op een hartverlamming komt te staan.
U kunt echter ook reageren: God wat droom ik nu weer? Dit is onzin. Om dan gewoon verder te gaan. Dan loop je door die schil net zo gemakkelijk heen als een mens dit kan doen door de projectie die middels een lantarenplaatje op een rookwolk werd geprojecteerd.
Het wezen reageert niet meer op u en kan ook niets doen omdat er geen erkenning is.
Waaruit je weer iets kunt leren. De astrale schil bestaat niet alleen krachtens denkbeelden en erkenning, maar ontleent ook haar vermogen tot beïnvloeden aan die erkenning. Waar er geen bewuste aanvaarding is van het fenomeen wanneer het zich vertoont en geen onbewuste onderwerping aan de waarneming, daar is de waarneming alleen naar een soort spook of droombeeld. De voorstelling kan u niets doen, of u nu in een astrale wereld bent of op uw menselijke wereld. Op het ogenblik echter dat men zich onderwerpt aan het beeld dat ontstaat – het als een soort werkelijkheid aanvaardt dus – wordt men kwetsbaar voor alles wat de voorstelling aan eigenschappen in zich draagt.
Is dit alles u duidelijk? Ik heb het maar in de termen voor de tweede of derde klas lagere school behandeld. Ik kan het wel veel technischer gaan doen maar vraag mij af, of u daarvan dan 00k iets wijzer wordt. Toch wil ik nu proberen punten wat zakelijker neer te zetten. Hoe bv. is het mogelijk dat gedachtekracht vormend optreedt voor deze fijne materie? Hetgeen ik zeg is natuurlijk een hypothese want op aarde is niets hiervan bewezen. Maar goed.
Gedachtekracht blijkt althans voor een deel voort te komen uit hersenactiviteit. Deze hersenactiviteit veroorzaakt een proefondervindelijk constateerbaar stralingseffect. Bij de waarneming van de effecten blijkt echter dat deze straling niet afhankelijk is van normale ruimtelijke condities. Bovendien blijkt de ontvangst van bv. telepathische signalen meer door sympathieën beïnvloed te worden dan door afstand of zich tussen zender en ontvanger bevindende hinderpalen.
Bij de proeven die Rhine heeft gedaan – ik denk hierbij o.m. aan zijn statistische kaartproeven – bleek dat een afstand van enkele kilometers van geen belang te zijn voor het resultaat. Evenmin bleek de aanwezigheid van muren en andere dichte hinderpalen tussen degenen die probeerden te ontvangen en de zender van geen enkel belang te zijn. Hij constateerde dat men kennelijk met een straling te maken had, maar op een niveau dat zeker niet materieel is. Hiermede wil ik beginnen. Ik zeg dan:
Wanneer een dergelijke straling al ontstaan kan, kan zij ook worden voorgesteld als een soort veld, denk aan een magnetisch veld. Wanneer je een gewoon magnetisch veld hebt, krijg je een gewoon krachtlijnen patroon wanneer je ijzervijlsel strooit. Maar welke mens denkt ook maar enkele seconden precies hetzelfde? Dat zijn er maar heel weinig,
Gebruik je een wisselstroommagneet met een lage frequentie, zo blijkt dat je een soort wuivende beweging krijgt. Zijn er nog anomalieën in het ritme van de wisselingen, dan ontstaat bij uitschakeling een krachtlijnen patroon dat nogal afwijkt van hetgeen je bij een normale magneet zult zien.
Stel verder, dat de polariteit niet wisselt. Dan zal dit anormale patroon na uitschakeling in het ijzervijlsel blijven bestaan. Kortom: losse deeltjes ijzer hebben zich tot een patroon gegroepeerd. Deze deeltjes hebben bovendien zelf enige magnetische gerichtheid ondergaan. Er blijkt dan ook een lichte weerstand te bestaan tegen elke invloed die het beeld onmiddellijk zou willen verstoren. Voorbeeld: licht blazen haalt niets uit, harder blazen wel. Maar niet zo gemagnetiseerd ijzervijlsel zal reeds bij licht blazen zijn beeld wijzigen. Ik stel nu dit: het uitstralen van gedachten – wat ook geestelijk kan gebeuren maar ik ga uit van de psychische reacties van een mens – veroorzaakt een soort velden, die met hetgeen over de magnetische velden is gezegd, stroken.
Wanneer de concentratie bijzonder sterk is zullen de deeltjes die zich in dit veld bevinden niet alleen geladen en gericht worden, terwijl ook deeltjes van buitenaf a.h.w. aangezogen worden maar het geheel zal bovendien een bepaalde samenhang gaan vertonen. De kleinste materiedeeltjes hebben dan een samenhang gekregen die vergelijkbaar is met sterk gemagnetiseerd ijzervijlsel. Als voorbeeld aanvaardbaar en begrijpelijk, geen protest van deskundigen op gebied van magnetisme? Dan gaan wij verder.
Ik stel: het menselijke denken heeft over het algemeen wel een plaatsvoorstelling t.a.v. iets waarmee het bezig is, maar die plaatsvoorstelling is altijd nogal beperkt. Dit betekent, dat de uitgestraalde gedachten in eerste instantie vooral beleefd of gereflecteerd zullen worden door wolken van fijne materie die een voldoende dichtheid hebben om te reageren.
Je kunt er dus mee rekenen dat een geconcentreerd uitgezonden gedachte vooral daar weerkaatst zal worden of functioneren op die punten waar astrale materie in voldoende mate aanwezig is, zodat de werking van de gedachte daarin kan worden opgevangen en uitgedrukt. Elders is mogelijk de kracht van de gedachte wel aanwezig, maar zij heeft geen resultaat. Wanneer ik nu voortdurend hetzelfde patroon blijf herhalen zal een eenmaal aangesproken verdichting daarop het eerst het sterkste reageren. Hierdoor ontstaat een steeds intensere samenhang in het patroon. Het is duidelijk, dat er dan wel een sterke tegenkracht nodig zal zijn om een eenmaal tot stand gekomen samenhang geheel te verstoren.
De schil wordt feitelijk dus eerst een werkelijkheid die langer dan een enkel ogenblik bestaat, wanneer opeenvolgende krachtsinspanningen met dezelfde voorstelling als basis steeds weer dezelfde hoeveelheid astrale materie beroerd heeft.
De samenhang die ontstaat is op de duur zodanig hecht geworden en zoveel vrije materie wordt hierin aangetrokken en opgenomen, dat je op de duur kunt spreken over een beeld dat je uit die materie hebt gemaakt. Een beeld overigens dat niet meer zo in één, twee, drie uiteen kan vallen of gemakkelijk in inhoud en vorm gewijzigd kan worden. Maar er horen nog andere zaken bij.
Wanneer een mens denkt, behoren daar normalerwijs emoties bij. Zeg dat de meeste emoties van een mens bestaan uit verwachting en vrees en in mindere mate blijdschap – varianten zijn denkbaar – maar dit zijn toch wel de hoofdwaarden. Dan is het duidelijk, dat die verwachtingen en vrees mee worden vastgelegd in het astrale beeld dat je hebt opgebouwd. Zolang er nu geen soortgelijke verwachting, verlangen enz. naar de vorm wordt uitgezonden gebeurt er niets. Zij bestaat eenvoudig en wanneer zij lange tijd geen aandacht krijgt verliest zij haar samenhang.
Zendt men echter de ene emotie die bij de vorming van de schil de voornaamste rol speelde weer uit, dan is deze schil geneigd alle energie die zij ‘over heeft’ en dus meer aanwezig is dan voor het handhaven van de samenhang noodzakelijk is, te ontladen in de richting van degene die het signaal uitzendt.
Astrale schillen reageren op basis van gedachtekracht en werken dan in op de wereld. Hun reacties worden door de mensen gemeenlijk ervaren als telepathische, helderziende of helderhorende impressies. Dit althans zijn de meest voorkomende verschijnselen.
Gaat men verder dan dit en is de lading zeer groot in de schil, zo is het mogelijk dat het zelfs tot een soort materialisatie komt. Geschiedt dit, dan kan de astrale schil ook in de stof ingrijpen en wel als een soort machine die is geprogrammeerd met bepaalde angsten, verwachtingen of blijdschap en probeert hieraan vorm te geven. Want de verwerkelijkingsdrang zal zo goed slaan op alle negatieve als op alle positieve reacties die in de schil zijn vastgelegd.
En wanneer wij dit alles weten lijkt het mij alleen nog belangrijk te weten te komen, hoe groot de astrale wereld dan wel is.
De astrale wereld schijnt zich voornamelijk te beperken – u bemerkt dat ik door deze formulering in feite een voorbeh0ud maak – tot de omgeving van een ster die actief is en waarbij de verhouding tussen gamma en bètastralen redelijk evenwichtig en gelijkblijvend is.
Daar, waar sterke fluctuaties ontstaan blijken astrale schillen niet of in veel mindere mate dan normaal voor te komen.
In de ledige ruimte komen astrale schillen bijna niet voor. Indien je dus probeert de omvang van de astrale wereld te bepalen kun je stellen, dat deze mogelijk zo groot is als de kosmos zelf maar dat de manifestatie mogelijkheid kennelijk plaats gebonden is en astrale schillen in feite alleen aangetroffen worden rond een zon en niet schijnen voor te komen op een afstand van 3 tot 4 lichtmaanden vanaf die zon.
Daarmede is duidelijk geworden, dat een astrale schil van bv. een planeet in Taurus of iets dergelijks zo maar even bij de aarde op bezoek kan komen. Dergelijke afstanden zijn wel op een ver geestelijk niveau te overbruggen, maar dan zijn de condities als de mogelijkheden geheel anders. Dus nogmaals, ook al zou je het proberen je kunt geen astrale schil opbouwen en die dan projecteren naar een planeet die ligt buiten het bereik van je eigen zon.
Men kan zich ook afvragen hoeveel verschillende mogelijkheden er bestaan in de astrale wereld. Vraag je dan maar eens af hoeveel verschillende mogelijkheden er bestaan in het menselijke ras. In feite zal de astrale wereld er nog meer hebben, omdat geestelijke werelden die met haar verwant zijn en gedachten kunnen uitstralen op een wijze die met die van de mens te vergelijken is, eveneens astrale vormen kunnen scheppen. Al geldt dan ook hier, dat de vormen die men tot stand brengt, plaatsgebonden blijven.
Theoretisch is het aantal mogelijkheden dus oneindig. Maar om een vorm te krijgen van grote houdbaarheid en eventueel ook nog grotere werkingsmogelijkheid is betrekkelijk veel gedachte energie nodig. Die energie zou bv. kunnen worden opgebracht op een ogenblik dat alle mensen opeens hetzelfde denken en verlangen. Maar dat komt zover mij bekend nooit voor. Daarom kunnen wij zeggen dat schillen gedurende een langere tijd moeten worden opgebouwd voor zij wezenlijk actief worden en dat beperkt de mogelijkheden nogal.
Het voorgaande geldt altijd tenzij de schil gevormd wordt en in standgehouden door één enkele persoon die bewust deze vorm tot stand heeft gebracht. In deze gevallen is alle activiteit alleen aan de veroorzakende persoon gebonden.
Heb je echter een geloof en denkt men daarin bv. nogal veel aan … zeg moeder Maria dan is het duidelijk dat de vorm van die moeder Maria alleen reeds door die verering astraal tot stand zal komen en in potentie en vorm steeds intenser zal worden naarmate meer mensen langere tijd aan die Maria verering deelnemen. Dat het astrale beeld dan wel heel veel weg heeft van oudere godinnen als Isis of Ishtar doet daarbij niet zo veel ter zake.
De vrouwelijke vorm en eigenschappen zijn belangrijk, maar de verwachtingen die men van dergelijke godinnen koesterde en wat men van Maria hoopt te verkrijgen verschilt niet veel. Dat de attributen in de loop der tijden wat veranderd zijn is niet zo belangrijk. Het wezen dat er de kern van vormt vertegenwoordigt een typisch menselijke reeks van emoties en blijft daardoor ongeveer gelijk.
In deze zin kun je zelfs zeggen dat de oude goden voor een groot deel voortbestaan al zijn zij veranderd in de heiligen, duivelen en engelen van de christelijke era.
Wanneer u een dergelijke kracht aanroept – ik nam dus als voorbeeld Maria, de moeder van Jezus – zo stelt u zich in op dit beeld. Wat wil zeggen dat, ook wanneer er geen wezen in de geest bestaat dat identiek is met deze voorstelling dan wel bereikbaar is voor u, vanuit dc astrale sfeer antwoord komt omdat u deze schil door uw instelling aanboort. Deze schil, die voortdurend wordt aangeroepen en vereerd, beschikt over een zeer grote hoeveelheid energie die als gedachte energie en beperkte levensenergie u kan worden toegestraald. Maar dan kan een zgn. gebedsverhoring in dergelijke gevallen bestaan uit een door eigen denken opgewekte reflex van een astrale schil.
En daarmee heb ik het meeste wel gezegd. Zo dadelijk wilt u natuurlijk de meest specialistische dingen over dit alles weten. Mogelijk weet u nog niet dat u die wilt weten, maar dat komt dan nog wel naar buiten. Ik ga mijn inleiding in ieder geval afsluiten. Onthoudt u één ding: Astrale schillen bestaan maar wanneer u hen niet nodig hebt moet u gewoon doen alsof ze niet bestaan.
Laat u nimmer overbluffen door schrikgestalten of grote bekoorlijkheden die u benaderen wanneer u in de astrale sfeer bent of mogelijk zelfs u proberen te beïnvloeden wanneer u op een bepaalde wijze denkt en dan vanuit die astrale sfeer.
Probeer u vast te houden aan uw eigen werkelijkheid. Dan kunt u elke werking teniet doen die van een dergelijke schil uitgaat. Verklaar u niet tot vijand van een schil die door zeer vele mensen te samen tot stand is gebracht.
Neem als voorbeeld de hoofdfiguur uit vele hemelpoortverhalen, de gebaarde Petrus die op zijn bankje zit. Mogelijk vindt u dit geen aanvaardbare voorstelling en meent u: dit moeten wij afbreken, weg er mee.
Maar dat zit u dan niet bepaald glad want er zijn veel te veel mensen die daarin zo geloven. De schil kan u, wanneer u zich er mee bezig houdt wel beïnvloeden, het omgekeerde is praktisch onmogelijk. Probeer dus nooit een dergelijke schil even af te breken, ook niet wanneer u toevallig met de duivel wordt geconfronteerd, met een draak of het een of andere krankzinnige dreigende wezen. Negeer die dingen zo goed mogelijk. Door te reageren bereikt u althans iets van hetgeen u wenst, nl. een onaantastbaarheid voor deze invloeden.
En denk ook niet dat u mogelijk een schil kunt vinden die wel weet wat de lottocijfers voor de komende week zijn of iets dergelijks. De schil kan immers alleen gegevens putten uit het bewustzijn van degenen die zich met dit wezen bezig houden. En aangezien niemand precies weet, welke cijfers zullen vallen kunt u geen juist antwoord verkrijgen al doet u nog zoveel moeite. Hetzelfde geldt voor het bepalen van een winnend paard. Niemand weet geheel zeker welk paard een race zal winnen zelfs wanneer men niet geheel eerlijk te werk gaat. Dus zekerheden kunt u zo niet bereiken maar mogelijk denkt u: wanneer ik die ander nu eens die schil van een duivel zou kunnen laten zien, schrikt hij zich bijna dood en leeft hij verder wel wat vromer. Ook zo iets helpt nooit werkelijk, want u brengt uzelf daarbij onder de invloed van die duivel terwijl u nooit kunt weten, hoe de ander op een dergelijke verschijning zal reageren.
U kunt ook geen schil als wapen tegen een ander gebruiken in welke vorm dan ook tenzij u – voorbehoud dus – een geschoold magiër bent en in staat bent op welke wijze dan ook een suggestieve beïnvloeding naar de bedoelde persoon tot stand te brengen waardoor deze ontvankelijk wordt voor het astrale beeld dat hem gezonden wordt.
Wat betekent, mijn vrienden, dat hetgeen wij zeggen mogelijk voor u wel interessant is, maar dat je er in feite maar heel weinig kunt mee doen. Wat maar een geluk is ook.
Ware het anders, kan ik mij voorstellen dat figuren als Reagan, Brezjnev en mogelijk ook bepaalde Nederlanders van de politiek, voortdurend door allerhande hen bedreigende astrale schillen omringd zouden zijn. Met als gevolg dat zij er nog minder van terecht zouden brengen dan zij nu al doen. Wat dus wel heel erg zou zijn.
Laat ons goed begrijpen dat de astrale wereld iets is waarmee wij leven, of wij nu in de geest bestaan of nog op de wereld. Dit gebied bestaat nu eenmaal.
Astrale schillen bestaan, zij kunnen ontbonden worden, zij kunnen opgebouwd worden. Maar wanneer wij verstandig zijn, bouwen wij hen niet en tenzij zij ons proberen te beïnvloeden en hinderen moeten wij ook niet proberen hen af te breken.
Laat ze maar. Op deze manier bereik je als mens de meest juiste verhoudingen: een astrale wereld waarmee je weinig te maken hebt, geestelijke werelden waarin je een volheid aan ervaringen op kunt doen ook zonder je kwetsbaar te maken voor astrale vormen en schillen en een wereld waarin je niet door dergelijke – uiteindelijk voornamelijk uit angst en begeertedromen voortgekomen gestalten – kunt worden gekweld.
Probeer gewoon te leven zonder deze dingen. U zult er zeker veel gelukkiger mee zijn. Maar met deze inleiding heb u in ieder geval voldoende gegevens verschaft en hopelijk ook voldoende voor u begrijpelijk materiaal om van uw zijde daarop na de pauze door te gaan.
Zoals u weet zijn schriftelijk gestelde vragen het meeste welkom, al is het alleen maar omdat de meeste mensen nu eenmaal onsamenhangender spreken dan zij schrijven, wat ook niet altijd waar behoeft te zijn natuurlijk. Ik maak bv. graag een uitzondering voor de ambtelijke taal.
Schrijf dus uw vragen zoveel mogelijk op. Ik zal na de pauze trachten deze zo goed en kort mogelijk te beantwoorden. Ik maak echter wel een voorbehoud, komt u aan met punten die grenzen aan de magie, dan zal ik geen commentaar geven. Wat de rest betreft krijgt u van mij en de verbondenen – degenen die een lijntje voor mij open houden – een zo juist mogelijk antwoord.
Deel twee.
Kan een sterke magiër een astrale schil gebruiken om een medium te overschaduwen?
De mogelijkheid bestaat theoretisch zeker, al zou het resultaat waarschijnlijk erg slecht zijn. Voor een dergelijke overschaduwing gebruik je normaal een lichaam van levenskracht, deel van het levenslichaam. Een perfect bespelen is dan wel mogelijk, terwijl de programmering van een astraal voertuig niet zo volledig en bij voortduring beheerst kan worden dat je middels het medium met anderen werkelijk kunt spreken. Een schil kan alleen met een vast lesje worden uitgerust, mits dit niet ingaat tegen de in dit wezen gelegde basiswaarden.
Maar dan is een dialoog niet mogelijk, evenmin als een reageren op hetgeen zich in het gehoor afspeelt.
Is de wereldmoeder, geëvolueerd tot Maria, ook een door de mens opgebouwde astrale schil?
Ongeacht het al dan niet in de geest werkelijk bestaan van een wereldmoeder of Maagd Maria kan ik het met deze stelling geheel eens zijn.
Hoe kun je in een uittredingsdro0m een juiste houding aannemen tegenover een astrale schil daar in dromen alles gemeenlijk even reëel is als in de stoffelijke wereld?
Heel kort samengevat. Voor u gaat slapen zegt u enkele malen zeer nadrukkelijk tot uzelf: ik ga nu slapen, ik lig in mijn bed. Droom ik iets wat mij niet bevalt zo behoef ik alleen te bedenken dat ik in mijn bed lig en ik zal wakker worden.
Dit is een zelfsuggestieproces dat wanneer u het regelmatig gebruikt voor u steeds beter gaat werken. Maar zelfs reeds een eerste maal zult u ontdekken dat bij de ontmoeting met een astraal monster – waarvan u bang wordt automatisch naar dit redmiddel grijpt en wakker wordt. Waarmede u dan uw kwetsbaarheid voor een dergelijke schil gelijktijdig ongedaan hebt genaakt.
Ik las dat men een astrale schil op kan bouwen en middels deze schil dan contact met de werkelijke geest kan krijgen?
Wat u stelt is theoretisch zeker mogelijk maar wie een schil opbouwt, bouwt altijd een voertuig op met een zekere eigen persoonlijkheid, afwijkend van uw normale instelling. Dat betekent dat zelfs de contacten met de geest door de kwaliteiten van een dergelijke schil voor u vervalst zouden worden. Wanneer u een dergelijk doel nastreeft is het eenvoudiger u eenvoudig een plat vlak voor te stellen, waarop de geest zich kan manifesteren. Het astrale speelt hierbij wel een rol maar u bouwt geen werkelijke schil op. Hierdoor is de astrale wereld op het contact niet meer van invloed en wat meer is, dit hulpmiddel kan zonder meer en gemakkelijk terzijde worden geschoven wanneer eenmaal het contact met de geest tot stand is gebracht.
Vele mensen die zich op aarde onbelangrijk voelen, vormen zich in de astrale wereld beroemde schillen, napoleons enz. Hoe lang is dit vol te houden?
Meestal fantaseert men en vormt men zich die schillen niet werkelijk. Maar er komen inderdaad wel enkele napoleons, Cleopatra’s en dergelijke schillen voor.
Onthoudt echter dit: elke entiteit die u kan beïnvloeden kan u zonder meer suggereren dat hij of zij een bepaalde persoonlijkheid is, ook wanneer hij dit niet is. Daarvoor heb je dus ook als geest zeker geen bepaalde schil nodig.
Een priester die sterk betrokken is bij arme mensen en deze groep zijn gehele leven lang helpt zal na zijn dood die hulp uit geestelijke sferen door willen geven. De armen op hun beurt zullen hem willen vereren en tot heilige willen maken. Is er dan sprake van een schil?
De geest blijft vanuit zijn eigen sfeer actief, de schil is er wel maar wordt opgebouwd door de mensen die op een bepaalde wijze aan die priester geloven. Onder omstandigheden zal deze geest dan – het komt rond de 1 maal per 1000 voor – van die schil ook gebruik maken, zeker wanneer hij de juiste energieën om de mensen meteen te helpen op dat ogenblik niet zelf kan vormen of bezit, terwijl de nodige krachten reeds als kwaliteit in de schil zijn ingebouwd.
Dit laatste kan de reden ook vormen om een dergelijke schil vanuit eigen geestelijke wereld steeds weer van energie te voorzien, ook al werkt zelf daarmede praktisch niet.
Wat is de meest juiste houding wanneer door gebeurtenissen, herinneringen en dergelijke regelmatig een beeld wordt gevormd van overleden ouders? Dit beeld wijzigt zich ook door nieuwe herinneringen. In hoeverre kan men positief hiermede bezig zijn?
Wat ik nu ga zeggen vindt u waarschijnlijk erg ongevoelig. Maar wanneer u zich uw ouders herinnert, besef dan dat u door hen in dit leven kunt bestaan zoals u nu bent. Ten tweede: probeer hen waardig te zijn zover u dit, gezien uw herinneringen aan hen, mogelijk is. Richt u echter niet direct en precies tot hen. Wanneer zij met u contact willen opnemen, bemerkt u dit wel. Probeer nooit de eerste te zijn om dit contact op te nemen en begrijp heel goed, dat u een ander bent dan uw ouders, dat u ook geen verlengstuk van hen bent al bent u wel degelijk door uw ouders geconditioneerd tot u de vorm hebt verkregen waaraan u in dit leven zult moeten voldoen; indien u althans in vrede met uzelf zult willen leven.
Wat is nu eigenlijk echte gebedsverhoring?
U wilt weten hoe u een echte gebedsverhoring van de werking van een schil kunt onderscheiden? Dat is in feite onmogelijk. Wanneer u zo bewust bent dat u verschil kunt maken tussen de inwerking van een schil en de inwerking van hogere orde en direct vanuit de geest, zo bent u gelijktijdig reeds zo bewust dat u deze hulp op deze wijze niet meer nodig hebt. En dan valt dus de gebedsverhoring weg.
Bent u nog niet zo ver dan zou ik — redenerend vanuit uw standpunt — zeggen: Wanneer ik intens om iets vraag en ik krijg het, zo ben ik er dankbaar voor. Waar het precies vandaan kwam zal ik eventueel later wel bemerken.
Het spijt mij dat ik u geen duidelijker antwoord kan geven.
De eigenschappen die in een astrale schil ingebouwd zijn, zijn die alleen afhankelijk van de emoties bij de opbouw of spelen daarbij ook gerichte gedachten een rol?
Gerichte gedachten kunnen de vorm bepalen. De emoties bepalen de kracht en de geaardheid. Wanneer u dus een schil opbouwt en je daarbij een bepaalde voorstelling maakt daarvan, zo zul je een uiting verwachten daarvan die in redelijkheid overeenstemt met je eigen denkbeelden.
Dit zal u zonder meer duidelijk zijn neem ik aan. Wanneer dus bv. Jezus of Paulus tot een schil zouden worden gemaakt – de voorstelling die van hen heeft dan – zo manifesteert deze schil zich in overeenstemming met uw verwachting.
Dergelijke figuren zullen bv. spreken in de termen van het nieuwe testament en dus niet in de termen van uw tijd of de termen van een geestelijke werkelijkheid waarin deze entiteiten nu bestaan.
De gedachten die je dus wijdt aan de schil bepaalt wel degelijk de vorm en legt vast op welke wijze deze zich zal uiten. Maar wanneer je bv. Jezus niet lief hebt kun je zelfs vanuit de schil van Jezus die je opbouwt 00k geen liefde terug krijgen.
Kortom: uw liefde moet er eerst zijn om een antwoord in liefde terug te kunnen krijgen. Dit geldt overigens ook voor de werkelijke persoon, ook al klinkt u dit mogelijk vreemd en is het theologisch geen bepaald gezonde stelling.
Natuurlijk ik weet ook wel dat gesteld wordt dat de genade veel groter is dan alles wat wij kunnen opbrengen. Maar het feit blijft, dat zolang je met een schil te maken hebt, je altijd alleen een antwoord kunt krijgen dat in overeenstemming is met jezelf. Daarom ook hebben de groten in de geest nooit schillen opgebouwd. De mensen hebben dit wel vaak voor en met hen gedaan, maar wanneer je die schillen dan vergelijkt met de werkelijkheid blijken het in feite eerder karikaturen te zijn.
Is dit voldoende? Indien u verdere vragen hebt op dit punt ga uw gang.
Stel dat iemand een bepaalde opdracht in een schil wil projecteren. Hoe gebeurt dat dan?
Je kunt geen opdracht in een schil projecteren tenzij je eerst zelf deze schil daartoe bewust hebt opgebouwd. Dit omdat bij elke andere soort schil de opdracht die jij geeft maar een heel klein deel vormt van alle daarin voortdurend binnenkomende signalen. Het zijn echter al deze signalen te samen die de reactie van de schil bepalen en gelijktijdig alle kracht en mogelijkheden van die schil omschrijven en bepalen of beperken.
De eigenschap van een schil is dus dat deze niet vooruit kan denken maar zich altijd baseert op een verleden? Dus bijbelse personen antwoorden altijd met bijbelspreuken enz.?
Nu kent u aan de schil iets meer zelfstandigheid toe dan zij in wezen bezit. Zij kan niet teruggrijpen op een werkelijk verleden, maar alleen op de gedachten omtrent een verleden en zelfs de uiterlijkheden van deze figuur uit het verleden zoals de mensen die de schil samen tot stand brengen daarin hebben gelegd.
Gebruiken de Orde der Verdraagzamen, de geest, de Witte Broederschap bij hun werkzaamheden in de geest en de stof ook astrale schillen? Zo ja, onder welke omstandigheden ?
De orde doet dit in de praktijk nooit. Het schijnt wel eens een enkele keer voor te komen. Stel u voor dat men contact heeft met een medium dat bij voortduring over bepaalde gevoeligheden dient te beschikken terwijl het niet mogelijk is, deze persoon bij voortduring op voldoende wijze vanuit de geest te bewaken en te vergezellen. Men maakt dan naar ik hoorde wel eens een schil – die als voertuig dient voor de noodzakelijke gevoeligheden en afscherming – en dan sterk wordt gebonden aan de persoonlijkheid van een dergelijk medium.
Zover mij bekend is is iets dergelijks in de laatste eeuw echter slechts twee maal gebeurd. Noch wij, noch de Broederschap waren voor deze gevallen aansprakelijk. Wat ons betreft: wij vermijden het gebruiken van astrale schillen. Al ware het alleen maar omdat wanneer je dit eenmaal doet, je in je reacties en mogelijkheden steeds sterker zult worden beperkt door de ingelegde kwaliteiten van de schil en dit meer naarmate je er langer mee werkte.
Hoe moet je het astrale voertuig van de mens je voorstellen? Wat is de relatie met het levenslichaam en de andere voertuigen?
U hebt koud weer dus hebt u een overjas aan. Wat is de relatie tussen die jas en het pak dat er er onder draagt, de dessous die u daaronder weer draagt en uw lichaam? Je kunt het waarom en zelfs hoe van dit alles wel weergeven, maar zult volgens mij moeilijkheden hebben wanneer je zeer exact de onderlinge relaties wilt uitdrukken.
Probeer je dit desondanks t.a.v. het astrale voertuig dan kun je volgens mij zeggen: Het astraal voertuig is in wezen een zelfstandigheid die in vorm volkomen gelijkt op de ‘ik’ voorstelling van de persoon waar het bij behoort – stoffelijk dan – zijn krachten evenals het lichaam van die persoon ontleent aan de energieën die in het levenslichaam pulseren en waarbij geestelijke elementen die in die mens een rol spelen soms weerspiegeld kunnen worden.
Verder dan dit gaat het echter volgens mij niet. Het astraal voertuig is dus in feite een afhankelijkheid qua vorm van het lichaam en het daarin bestaande bewustzijn, voor levenskracht afhankelijk van het levenslichaam. Wat betreft de impulsen die er in werkzaam kunnen zijn, kunnen mogelijk ook geestelijke voertuigen een rol spelen.
Bezit het astraal voertuig van de mens dezelfde eigenschappen en mogelijkheden als schillen?
Iets meer. Een schil zoals reeds gezegd, wordt gemeenlijk opgebouwd vanuit emoties en denken van meerdere mensen. Zelfs van zeer vele mensen gedurende zeer lange tijd.
Een astraal voertuig echter is volledig georiënteerd op uw eigen persoonlijkheid en eigen gedachteprocessen. Het is in feite een soort afbeelding die grotendeels identiek is met uzelf met dien verstande dat vele voor u stoffelijk niet geheel besefte drijfveren ook als mogelijkheid in dit voertuig nog aanwezig zijn. Daardoor is het voertuig zolang u leeft werkelijk een lichaam en reageert voortdurend op elke verandering in uw eigen persoonlijkheid, past zich voortdurend daarbij aan en kan fungeren als een verlengstuk daarvan. Is dit voldoende?
Is dit het verschil tussen een schil met en een zonder inhoud?
Nu maakt u het wel weer heel ingewikkeld. Een bezielde schil die vanuit een geestelijke wereld wordt bezield kan in krachten en intentie vanuit die geestelijke wereld gericht worden. Zij kan wat vorm betreft echter niet verder bepaald worden.
De door de mens zelf voortgebracht astrale waarde, het astraal voertuig zoals men dit noemt, is echter én in uiterlijk én in innerlijke waarden, mogelijkheden en inhoud, aan de persoon waardoor het is ontstaan.
Gedeeltelijke of algehele aanpassing is dus het voornaamste verschil. Voldoende?
Hoe kan de mens zijn astrale voertuig projecteren?
Over het algemeen door zijn eigen bewustzijn uit te schakelen en zonder stoffelijke voorstellingen het geheel van zijn wezen zo intens mogelijk te projecteren op een bepaald punt, een bepaalde beleving of een bepaalde emotie. Ik kan u dit procedé echter niet aanraden. Wanneer u al uittreden wilt, kunt u dit beter doen met geestelijke voertuigen. De herinnering aan het beleven is dan misschien iets zwakker en vager maar daarvoor is de uittreding veel minder gevaarlijk en zijn de belevingsmogelijkheden aanmerkelijk groter. Voldoende?
Het bewustzijn uitschakelen?
Daarmede bedoel ik precies hetzelfde wat u pleegt te doen wanneer u gaat slapen of zoals sommige aanwezigen hier, wanneer zij zitten te luisteren naar een onderwerp dat hen niet interesseert. Wat wil zeggen: laat alles eenvoudig over u heen komen, Reageer er niet meer op of ten hoogste op een zeer onbewust niveau. U bent ook niet meer bezig met de werkelijkheid die u omgeeft.
Op het ogenblik dat u dus uw zintuigelijke relatie met de wereld om u heen kunt beperken tot zij ongeveer een kwart omvat van hetgeen voor u normaal is, kunt u dus stellen dat u uw bewustzijn grotendeels hebt uitgeschakeld en bent u hierdoor gevoeliger geworden voor andere invloeden en inwerkingen.
Gelijktijdig hebt u, zover uw concentratievermogen blijft bestaan veel grotere mogelijkheid om vanuit uzelf contacten op te nemen met andere dan de zintuigelijk nog kenbare werelden. Voldoende?
Sommige scholen leren dat je een astraal voertuig moet opbouwen om zo in zich levende paranormale eigenschappen tot uiting te doen komen. Met welke principes gaat men te werk? Kunt u een voorbeeld geven?
Ik zal een voorbeeld geven in de hoop dat dit gelijktijdig voldoende antwoord is. Er waren vroeger rijscholen voor chauffeurs waarbij men de aankomende bestuurders zelf een auto geheel liet monteren. Dit omdat men uitging van het standpunt dat als je precies wist hoe je wagen in elkaar zat, je die ook wel beter zou kunnen besturen. Dit laatste bleek helaas niet altijd waar te zijn. Is dit u reeds voldoende?
Zijn er psychotici of schizofrenen die hun gedrag laten voortbestaan door onderwerping aan een zelf opgebouwde astrale figuur? Zo ja, hoe hen hiervan te verlossen?
Op dit punt is mij alleen een beperkte beantwoording mogelijk. Psychotici e.d. zijn over het algemeen mensen die in een abnormale reactie en denkwereld bestaan. Het zal duidelijk zijn, dat 00k hun eigen astraal hieraan zal beantwoorden. Zie mijn voorgaande antwoorden. Het is zeker niet uit te sluiten dat zij daardoor in contact komen, met al dan niet onbezielde astrale vormen die eigenschappen bezitten.
Alleen wanneer het gaat om een bezielde astrale schil is een algehele dominantie door een astrale schil mogelijk. In dergelijke gevallen betekent dit bovendien een verderzetting van bepaalde gedragsnormen ook wanneer hiertoe voor de persoon zelf geen reden of neiging zou bestaan.
Het beste kun je nog zeggen, dat men aan de beïnvloedende kracht gebonden is omdat men alleen door de overheersing daarvan voortdurend te aanvaarden ook de beïnvloedingen zal ervaren waarop men prijs stelt. Er is dus geen sprake van een zelf daartoe opgebouwd astraal voertuig – een schil – maar van een soort psychische verslaafdheid. Hoe je kunt proberen daarin verandering te brengen?
Daar bepaalde procedures nogal gevaarlijk zijn en werken met krachten die alleen een deskundige kan beheersen, moet ik u hier alleen beperkte richtlijnen verschaffen.
Probeer allereerst de aura van de betrokkene zo goed mogelijk af te sluiten. U kunt dit doen met projectie of magnetische passes. Ten tweede: zorg er voor dat u deze afscherming afhankelijk van de reacties van de persoon – tussen rond de 48 en 72 uren – voor ten minste een uur ongedaan maakt. Blijf gedurende dit uur of meer in de nabijheid van die persoon en probeer zo positief mogelijke gedachten uit te stralen.
Door de afscherming zult u het verslavingsproces tegenwerken terwijl uw eigen positivisme op de duur in de plaats gaat treden van de astrale complexiteiten, waardoor de persoon mogelijk beïnvloed wordt.
Op deze wijze kun je dus inderdaad en wel zonder grote gevaren voor u of de patiënt zo iemand helpen. Onthoudt hierbij één ding echter. Wanneer iemand voor u niet normaal is vanuit de bij u bestaande waarderingen, zo betekent dit nog niet dat die persoon daardoor ook geestelijk gezien en volledig abnormaal is.
Juist om deze laatste redenen zal een ingrijpen op meer geestelijk niveau in de omschreven gevallen eerder storend inwerken dan hulp betekenen.
Het is dus wel heel erg belangrijk dat u, wanneer u zo iemand wilt helpen, 00k in staat bent patiënt paranormaal af te tasten en te beleven en dus niet alleen door de bekende conflict verschijnselen en eventueel ook enige empathische gevoelens geleid wordt.
U moet dus wel degelijk uitgaan van een zelf erkennen van de aanwezigheid, een zich voortdurend herhalende en tenminste deels voor u kenbare invloed die kennelijk anders van constructie en werking is dan de persoon zelf , zoals u deze ziet en aanvoelt.
Dus alleen onder die voorwaarden kunt u met goed resultaat de door mij gegeven procedure volgen. Naar ik hoop wilt u met dit beperkte antwoord genoegen nemen.
Is het mogelijk op een spiritistische seance alleen met schillen te maken te hebben ongeacht het medium?
Dit is inderdaad soms mogelijk. Over het algemeen kunt het volgende als stelregel hanteren: Wanneer een medium oproepend optreedt, is de kans dat schillen verschijnen ongeveer 96 op 100. Hebt u te maken met personen die alleen als normaal kanaal fungeren zonder meer, dan is dit mogelijkheid slechts rond 40 tot 45 ten honderd.
Hebt u te maken met een bewust medium – wat niet zo vaak voor zal komen naar ik moet toegeven – dat in staat is zichzelf af te stemmen, af te sluiten en in wezen ook zonder controle in staat blijft eigen mediale activiteiten zo nodig te blijven redigeren, dan is de kans dat schillen doorkomen – aangenomen natuurlijk: dat het medium eerlijk en positief ingesteld is – slechts rond 5 ten honderd.
Enige kans daarop blijft dus altijd wel bestaan. Let wel: bij alle verschafte gemiddelden heb ik rekening gehouden met een medium van goede wil, dat oprecht gebruik probeert te maken van zijn gave. Waar dit niet het geval is; neemt de kans dat schillen doorkomen natuurlijk zeer sterk toe. Wat naar ik hoop een voldoende antwoord voor u is.
Kan een overgegane een astrale schil in standhouden?
Dit zal dan de eigen astrale figuur zijn en dit alleen, wanneer hij of zij voldoende stofgebonden is om nog steeds een behoefte te gevoelen zich in de gedaante van zijn vroegere persoonlijkheid op aarde te bewegen.
Dat is dan voor de entiteit gemeenlijk een zeer frustrerende reeks van belevingen. Bovendien betekent vooral in de eerste tijd na de overgang een band met een astraal voertuig of schil een zeer grote belemmering voor alle bewustwording in de geestelijke wereld.
Jezus zei: “In mijn rijk zijn vele woningen”. Omvat dat o.a. astrale schillen?
Ik ben zo vrij te veronderstellen dat hij deze daarmede zeker niet bedoeld heeft. Dit ofschoon Jezus gezien alles wat wij over hem weten, soms wel degelijk als magiër optrad en werkte bij gelegenheid.
Wanneer Jezus zegt: “In het huis mijns vaders zijn vele woningen” en dus niet : “in mijn huis” probeert hij duidelijk te maken dat er niet slechts een enkele waarheid is waaraan iedere mens onderworpen is en niet slechts één enkele juiste wijze van gedrag. Wanneer je als mens bij voortduring van goede wil bent – dit lijkt mij de meest juiste omschrijving – zal er in het geheel van de lichtende werelden altijd wel één wereld zijn die bij jou past, waarin je verder kunt groeien en waarin je God kunt leren ontmoeten. Is dit u voldoende?
Zijn het monster van Loch en het spookschip de Vliegende Hollander astrale schillen?
De vliegende Hollander is geen astrale schil en in werkelijkheid een reeds als enigszins ouderwets beschouwd kinderspeeltuig. Het schip als zodanig bestaat niet of niet meer. De legende omtrent Van der Dekken is een legende. Wel zijn er in de loop der tijden vele ” spookschepen” geweest. Ook nu komen zij nog wel eens voor.
Dit zijn gemeenlijk wrakken die door bv. lading of andere oorzaken na het verlaten, drijvende bleven. En vooral wanneer er nog enig zeil en een mast staat op het wrak is de kans groot dat het door wind en stromingen heen en weer wordt gedreven over de wereldzeeën.
Wat het monster van Loch Ness betreft: dit bestaat feitelijk en behoort tot de nog niet zo sterk vervormde nakomelingen van de kleinere sauriërs. Er zijn meerdere van deze wezens in leven hier. Vroeger hadden zij een direct contact met de oceaan. Nu bestaat deze verbinding niet meer maar de dieren kunnen zich wel degelijk ook via onder water liggende kanalen bewegen en zijn dan ook niet alleen in of nabij Loch Ness te zien, ook al beweert men dat zij zich hier in het bijzonder manifesteren.
Overigens ligt een groot deel van hetgeen men hier meende te zien in dezelfde grootorde van betrouwbaarheid is, als de waarneming van vliegende schotels door mensen die niet beseften dat op de avond van hun waarneming Venus bijzonder helder aan de hemel stond. Voldoende?
Dat was dan de laatste schriftelijke vraag. Had u nog meer commentaar?
Men spreekt over schillen van Jezus en andere hoge personen. Bestaan die schillen echt?
Natuurlijk bestaan die. Er bestaat een gehele reeks van. Zo is er een astrale schil van Jezus die nog het meeste gelijkt op een heilig hartbeeld. Er bestaat een schil van Petrus die nog het meeste doet denken aan Hans Moser met een baard en het accent van Yul Brynner. Want het betreft hier natuurlijk door mensen opgebouwde schillen en zoals ik probeerde u duidelijk te maken spelen hierbij het menselijk voorstellingsvermogen en menselijke emoties een bepalende rol. Dat deze schillen door de persoonlijkheden in kwestie niet gebruikt zullen worden zal ook wel duidelijk zijn. Zij hebben hieraan geen enkele behoefte daar zij over voldoende mogelijkheden beschikken om zo nodig direct in te werken waar dit noodzakelijk wordt geacht en dan zonder enige beperking of vervorming als gevolg van van in een schil geconcretiseerde fantasieën van mensen.
Schillen met hoge pretentie bestaan er overigens veel meer. De goden van de hindoes bestaan allen als schillen. In de astrale wereld kunt u Indra tegenkomen, Brahma zelf, Vishnu en vele anderen. Zelfs Chandija loopt er rond, compleet met olifantenslurf.
Kortom, in schillen treft u elke vorm aan waar mensen maar in geloven of sterk geloofden. Ook Djinns, demonen, sprookjes en spookwezens waarin mensen soms een beetje geloven tref je zo aan. Maar al deze schillen zijn leeg en hun reacties worden alleen bepaald door hetgeen mensen van het verwachten en hen als eigenschap toedenken. Voldoende?
Zomerland en de bewoners van Zomerland, houden die door hun gedachtekracht het Zomerland in stand?
Zo kun je het ook zeggen. Zomerland bestaat in feite uit een groot aantal kringen waarbij men dermate harmonisch is dat men door een uitwisseling van eigen beelden en verwachtingsbeelden komt tot een gedeelde hallucinatie. Dat is wel de beste omschrijving die ik voor de werkelijkheid van dit gebied ken.
En in astrale sferen?
Hierin bestaan dergelijke kringen niet. Men kan 00k moeilijk spreken over gedeelde hallucinaties omdat het hier niet gaat om het beleven van denkbeelden maar om het verstoffelijken van enkele door velen gekoesterde denkbeelden die dan handelen volgens een zo ontstaan programma en zich niets aantrekken van hun scheppers.
Hebben alcoholmisbruik en drugs banden met de astrale wereld?
Je kunt alles daarmede natuurlijk wel in verband brengen, maar je kunt toch niet zeggen dat het een astrale schil is die deze zaken bij een mens veroorzaken.
Wel kun je zeggen, dat in vele gevallen het gebruiken van drugs, alcohol, andere stimulantia ook, voortkomt uit een bepaalde ‘ik’ voorstelling. Die ‘ik’ voorstelling is mentaal en beantwoordt niet aan eigen gevoelswereld en dus ook niet aan eigen astraal.
Door dergelijke personen wordt vaak een tweede en kunstmatige deelpersoonlijkheid, astraal opgebouwd, die dan fungeert als een soort vluchthaven voor alle onvrede met de eigen persoonlijke werkelijkheid. Om die droom te kunnen beleven heeft men echter weer behoefte aan drugs en andere stimulantia omdat men anders het verschil tussen de werkelijkheid en de kunstmatige deelvoorstelling van het ‘ik’ te zeer blijft beseffen. Zo werkt dat ongeveer.
Verslavingen zijn dus zelden alleen stoffelijk, maar je kunt evenmin zeggen dat er dus dat de een of andere hasj geest rondloopt die de mensen voortdurend toefluistert: “rook toch, rook toch” een dergelijke reclame kunt u overigens best aan de sigarettenfabrikanten over laten.
Kun je een schil vergelijken met een computer: het moet geprogrammeerd worden en doet zelf niets?
U geeft een analogie die ergens niet onjuist is, maar zoals menige analogie, van een andere zijde bezien geheel onjuist is.
Een computer wordt geheel en in alle reacties bepaald door zijn programma en reageert tot op heden niet zelfstandig op de omgeving. Elke actie en reactie volgt op instigatie van de programmeur, die het programma ook kan veranderen of aborteren.
Zouden er computers bestaan, die kunnen zien, naar mensen kunnen luisteren en op grond van deze gegevens zelfstandig reageren volgens de in het oerprogramma ingelegde waarden dan zou uw gelijkenis eerder kloppen.
U hebt echter geheel gelijk wanneer u bedoelt dat een schil in wezen geprogrammeerd is en dus alleen kan reageren volgens de daarin gelegde waarden, krachten en mogelijkheden.
Kunnen dieren zoals apen en honden ook astrale schillen opbouwen?
Dieren hebben allen een eigen astraal voertuig. Maar zij kunnen er geen kunstmatig opbouwen. Dus indien u ooit een kunstmatige schil in apengedaante ontmoet, is de kans groot dat deze is opgebouwd door een mens die zich voortdurend ergert over zijn buurman.
Maar het wordt tijd om te sluiten. Ik heb getracht u enige denkbeelden mee te geven die duidelijk maken dat je de astrale wereld beter kunt ontlopen en kiezen voor geestelijke werelden en mogelijkheden. Scherm je liever zoveel mogelijk af tegen invloeden vanuit de astrale wereld. Je hebt er weinig aan.
Wanneer je beschermd tegen deze grotendeels bijna synthetische wezensinvloeden e.d. rond je leeft, zul je als vanzelf ook een beter contact vinden met de hogere krachten die wel degelijk in en rond je bestaan. Anders gezegd: Kijk niet naar de grond, kijk naar de lucht. Kijk naar de grote wereld waar je deel van bent. Probeer iets te voelen van al die grote eenheden en entiteiten waarmee u, of u het wenst en weet of niet, verbonden bent door uw bewustwordingsgang.
Dan zult u beseffen dat je astrale zaken beter terzijde kunt schuiven en dat, zo zij zich al vertonen, zij eerder iets hebben van een poppenkastvertoning dan van een drama waarin je vluchten moet, lijdt of jezelf bedrinkt aan onzinnigheden waaraan je anders zou kunnen ontgaan.
(Vragen en slotwoord bekort)