2 juni 2005
Waarom toren van Babel? Die de Wessac hebben meegemaakt weten welke invloeden de aarde aan het bereiken zijn. Wanneer je rondom u kijkt, dan zie je dat je eigenlijk, op dit moment, een beetje zit in eenzelfde situatie als in de tijd dat men de toren van Babel aan het optrekken was.
Dat bijbels verhaal heeft een ware achtergrond. Er is een moment geweest dat men zulk een project is begonnen. Men wou zo ver komen dat er een verbinding was tussen de aarde en wat men toen dacht: Het rijk der hemelen of de Godheid. Dat project is ten koste gegaan van zeer vele mensen. De gewone arbeider, de gewone slaaf heeft daar enorme inspanningen voor moeten doen. Er is een enorm groot gebouw ontstaan, een soort torengebouw met zeer vele verdiepingen en het was zo dat op al die verdiepingen soorten godsdiensten aanwezig waren. Het waren priesters die: de ene aanbad een Godheid, een andere aanbad een andere Godheid. Hoe meer verdiepingen er waren, hoe meer soorten van religies er waren, hoe meer verschillende priesters er waren, die allemaal dezelfde gedachte hadden dat zij enkel en alleen het voor het zeggen hadden, het juist hadden, het juiste beeld, het juiste inzicht hadden. Daardoor ontstond, in die tijd een eindeloze verwarring want wat de ene wou, wou de andere niet. Daardoor is uiteindelijk, na vele, vele jaren van werken het ganse project in duigen gestort, door de innerlijke twisten, door de tweestrijd.
Waarom vertel ik het nu? Heel simpel. Wanneer u kijkt in de tijd waarin u leeft zie je een beetje hetzelfde gebeuren. Europa, de westerse wereld is een toren van Babel aan het bouwen. Men vergeet wat de mens echt bezielt, voor wat de mens op aarde aanwezig is. Men vergeet ook te vragen aan de mens wat hij eigenlijk verlangt. En de leiders doen maar op. Dan verschieten ze dat in een huidig stadium er bepaalde reacties komen van mensen die zeggen: We spelen niet meer mee. Toch blijft men zoals in de tijd van de toren van Babel zeggen;” We moeten verder gaan en we moeten dit en we moeten dat”. Hoe meer men dit zegt in deze periode, hoe meer dat alles verder uit elkaar zal gedreven worden, om uiteindelijk in een totaal fiasco te eindigen.
En daarom wil ik vanavond er jullie op attent maken dat het belangrijk wordt dat je bepaalde zaken zelf in de hand gaat nemen. Dat je u in het dagdagelijkse leven steeds minder laat domineren door wat men boven uw hoofden beslist. En dat je langzaam maar zeker vanuit uzelf en uw aanvoelen – en dat is belangrijk – de weg gaat die je voelt die je moet gaan. En dan ga je heel veel resultaten kunnen bereiken.
Ik weet niet iedereen die hier aanwezig is, is op de Wessac geweest, ondanks het feit dat men wel aanvoelde dat men erbij hoorde. Maar dikwijls waren redenen van andere aard die men zichzelf wijs maakte, voldoende om te zeggen: “Eigenlijk kies ik voor iets anders.” Dit is, naar de toekomst toe iets wat je langzaam maar zeker zult moeten vermijden. Wanneer uw eigen innerlijke stem, uw eigen aanvoelen zegt: “Dit is voor mij noodzakelijk, dit is mijn weg” dan wordt het belangrijk dat je daarnaar handelt, dat je daarvoor gaat. En niet dat je zegt: “Ik moet eerst… want, zo en zo zijn de spelregels”
Als je dat doet ga je zien dat, hetgeen wat je dan doet uiteindelijk toch verkeerd loopt want je bent er niet mee in harmonie, je bent er eigenlijk mee in tweestrijd. Je wilt iets doen maar je doet het niet omdat je denkt dat de maatschappij, de wetgever, voorschriften, regels zeggen dat het anders moet. Daardoor ontstaat in uzelf een spanning en die spanning die leidt dan er toe dat je verkeerde beslissingen neemt, dat je verkeerde reacties naar u toe krijgt.
Dit is eigenlijk de grond geweest waar duizenden jaren geleden het ganse Babel-project aan ten gronde is gegaan. En waar nu uw huidige Avondland juist dezelfde weg opgaat. Maar, in deze hebt ge één voordeel, een groot voordeel: Wanneer je leert te luisteren naar wat in u leeft en je kunt even uw begeren, dat meestal gestuurd is door alles wat rondom u is, opzij houden en de zuiverheid van uw aanvoelen gebruiken, dan ga je zien, dan leeft ge nu in een tijd die u heel veel mogelijkheden gaat bieden. De meesten die het Wessacgebeuren ondergaan hebben, zullen waarschijnlijk ook achteraf bepaalde emoties eraan overgehouden hebben, bepaalde gevoeligheden. Misschien hebt u al gemerkt dat bij uzelf kleine zaken gewijzigd zijn. Juist omdat je met deze krachten in harmonie bent geweest. U moet niet denken dat van vandaag op morgen alles anders zal zijn. Het zal juist met heel kleine zaken gaan. Maar wanneer je enkele jaren verder zijt, zal je opmerken dat die heel kleine zaakjes een enorme verandering hebben teweeggebracht. Dat die de bron zijn geweest, dat je in een bepaalde richting zijt gaan denken, dat je in een bepaalde richting zijt gaan handelen, waardoor dat je zaken hebt bereikt die je anders in een normaal mensenleven waarschijnlijk nooit had kunnen bereiken.
U hebt gehoord en sommigen van u hebben het gezien en ervaren welke kleurenspelingen er op deze aarde, op dit ogenblik in volle kracht aanwezig zijn. Dan hebt u ook opgemerkt dat de groene kleur een zeer belangrijke rol speelde voor de aarde. Nu moet je rekening houden dat de aarde eigenlijk jullie moeder is. Je bent uit de aarde voortgekomen en stoffelijk gezien ga je er terug naartoe. En als die moeder plots tegen haar kinderen gaat zeggen: “We gaan eens orde op zaken stellen “dan kun je wel verwachten dat er bepaalde wijzigingen ontstaan. Hier is het dan ook weer belangrijk dat je kunt aanvoelen wat de aarde wenst, wat er gaat gebeuren en dat je in dat aanvoelen mee kunt gaan op de juiste wijze zodat je de juiste beslissingen neemt, de juiste handelingen onderneemt.
Want langs de andere kant heb je het “wit licht” dat er was, waarvan men stipuleerde dat het eigenlijk melkachtig was, mistig was. Dit is de basis waardoor veel zaken door velen niet gaan gezien worden. Wanneer je in een herfstperiode of een winterperiode een dikke mist hebt dan is het soms moeilijk u te oriënteren, zelfs op een plaats die u heel goed kent. Door de mist verandert alles, althans uw denkbeeld, uw visuele beeld verandert.
In wezen verandert er niets, het is alleen de mist die de zaken anders omkleedt. En als je dat beseft dat we in een periode komen waar deze mist effectief voor alles wat er gebeurt de zaken anders inkleurt, als je dat beseft, dan weet je: “hé, ik moet mij daar geen zorgen om maken want ik weet eigenlijk hetgeen voor mij van belang is, hetgeen waar ik aan werk, dat blijft, alleen is het minder duidelijk te zien, maar het stoort mij niet omdat ik weet dat dat in wezen niets verandert.” En dat is belangrijk dat je dat weet, dat je dat beseft. Want doordat we langzaam maar zeker gaan zien dat op zeer vele plaatsen dat mistige zal ontstaan, zal je ook opmerken dat velen onrustig worden. Mensen gaan onzeker zijn en waar mensen onzeker worden daar volgt alles, en daar ook weer is er een belangrijke taak voor jullie weggelegd. Niet alleen voor jullie ook voor vele anderen die op hetzelfde spoor zitten dan wat we nu op het ogenblik aan het uitvoeren zijn.
Het is belangrijk dat jullie in jezelf de kracht vinden, dat jullie vanuit jezelf naar uw omgeving rust kunnen uitstralen, dat ieder van u, hier aanwezig, in de toekomst een ankerpunt kan zijn voor anderen. En daardoor kun je ervoor zorgen dat bepaalde zaken toch nog kunnen voltrokken worden zonder dat er te veel mensen onder lijden. Maar om zo ver te komen en om dat allemaal te kunnen uitvoeren, zullen jullie langzaam maar zeker meer en meer aan praktijk moeten gaan doen. Minder en minder luisteren, maar meer dan alleen maar deze avonden te beluisteren, deze avonden in praktijk omzetten.
En daarom, vrienden, zou ik vanavond jullie een kleinigheid willen leren. Het is moeilijk maar je moet wel de moeite nemen om de oefening te doen. En eens dat je de oefening doet dan zul je opmerken dat je daardoor nieuwe gevoeligheden ontwikkelt. Er is al vroeger aan jullie gevraagd:” Mediteer regelmatig” We hebben jullie gevraagd: “Leer naar uzelf te gaan, uw eigen innerlijke stem te beluisteren” enz. Hetgeen je nu, langzaam maar zeker toch zou moeten kunnen, dat is dat aanvoelen, dat luisteren naar hetgeen innerlijk in u plaats vindt. Maar de volgende stap die daaraan vasthangt is nog belangrijker. Je moet, langzaam maar zeker proberen om vanuit uzelf te gaan waarnemen buiten uzelf.
En gezien je hier toch al een redelijk coherente groep zijt is het misschien zeer boeiend om bv. een beetje onderling met elkaar meer contact te hebben door te trachten vanuit het meditatief proces u open te stellen voor iemand anders van de groep. Je kent zo langzaam maar zeker ieder die hier aanwezig is. Ga gewoon, de ene avond een keer naar die, de andere avond naar die of tijdens de dag, wanneer je het ook doet, het maakt niet uit. Maar dat je zo rustig de ganse groep contacteert, benadert. En gewoon trachten een wisselwerking te leggen tussen jou en iemand van de groep. In het begin zal dat niet simpel zijn, dan ga je denken: “Ik fantaseer” of “het is een illusie dat ik denk dat die of die dat of dat aan het doen is”. Maar wees ervan overtuigd, vrienden, wanneer je deze oefening begint te doen en je doet dit dag na dag, dat je zult opmerken dat je wel degelijk elkaar gaat kunnen aanvoelen, dat je wel degelijk gaat komen van ook gedachten te kunnen uitwisselen, beelden te kunnen uitwisselen. En dat is belangrijk. En je hebt, allen hier aanwezig, op dit moment het grote voordeel dat je dit in vertrouwen onder mekaar kunt doen. Je moet dit niet gaan bekijken als een inbreuk in privacy zoals uw maatschappij dit omschrijft. Er is zoveel privacy dat er niets meer privé is want alles is gekend.
Maar dit is de basis voor een verdere krachtige, geestelijke ontwikkeling. Het is een aanscherpen van uw eigen innerlijk in wisselwerking met uw hersendenken. En hoe beter je dat kunt, hoe meer dat je dan buiten deze groep zaken gaat kunnen waarnemen. Je gaat tussen de regels kunnen lezen. Je gaat tussen al het gebeuren kunnen de waarheid aanvoelen en dat is heel belangrijk naar de toekomst toe. Maar het vraagt oefening. En het is niet zo dat je moet zeggen: “Vandaag heb ik tijd, morgen heb ik geen tijd”. Je moet een discipline aankweken waarin u uzelf oplegt van: “ik doe het alle dagen”. Dat is punt één.
Punt twee: Je kunt een vast uur afspreken dat je het voor uzelf doet, je kan het ook variabel doen maar je houdt er een regelmaat in. Het is niet omdat je moe bent dat je het niet doet want als je daarmee begint dan ga je opmerken dat je heel snel gaat vervallen in redenen om eigenlijk veel andere zaken ook niet meer te moeten doen. En dan heeft het geen zin dat je deelneemt aan een cursus zoals deze. Het hangt volledig van uzelf af. Wij gaan niet bij u komen zeggen: “Je hebt vandaag uw oefening nog niet gedaan”. Die vrijheid laten we u volledig. Maar wat we wel kunnen zeggen is dat, wanneer je de moeite niet neemt om deze zaken trachten uit te voeren, en dit zijn nog maar kleine experimentjes, dan kun je tussen dit en enkele maanden helemaal niet meer mee met hetgeen wat we dan gaan vragen. En dan wordt het problematisch. Je wilt allemaal graag wat meer kennis hebben, ten eerste over uzelf en ten tweede waarom dat u eigenlijk hier op deze moeder aarde rondloopt en wat uw mogelijkheden zijn.
Het is juist in deze kleine praktische oefeningen die we nu opstarten dat je de grootste ontdekkingsreis kunt maken die een mens kan dromen. Want je moet heus niet in een vliegtuig stappen of met een boot varen of over de wereld rondreizen om ontdekkingsreiziger te zijn. Je kunt veel meer ontdekken bij wijze van spreken van op de bank waar u nu op zit door uw ogen te sluiten en door u open te stellen voor alles wat rondom u is, dan dat je ooit als mens in de stof, als reis kunt waarmaken. Want, op het moment dat je u openstelt en je genoeg routine krijgt, feeling krijgt om geestelijk te werken, dan begrijp je toch dat de stoffelijke beperking voor u, op het ogenblik dat u zich instelt op de kosmische krachten, eigenlijk wegvalt. Dat voor u het dan mogelijk wordt om contacten te leggen in tijd en ruimte zonder dat daar het lichaam als dusdanig u hindert. En dat geeft u dan wel de mogelijkheid om veel duidelijker waar te nemen wat er rondom u op deze aarde gebeurt, wat de ware drijfveren dikwijls van een gebeuren zijn, wat de gevolgen zijn, zo goed positief als negatief. Maar daar ga je nog een klein tijdje over doen.
Daarom, begin heel simpel. Je neemt de tijd, je ontspant je. Je tracht dan vanuit die rust, die ontspanning een verbinding te leggen met iemand uit de groep. Je moet niet eerst dit materieel trachten vast te leggen, je moet mekaar niet beginnen opbellen: “Ik ga vanavond om 8 uur even bij u op bezoek komen”. Dat is de bedoeling niet. De bedoeling is dat je dat gewoon vanuit meditatief gegeven, spontaan doet. En het beste is dat, als u eraan begint, niet begint met de idee: “Ik ga naar die of naar die kijken”. Nee. Je stelt je eerst gewoon open op de groep en dan, degene die dan in beeld komt voor u, die je aanvoelt, daar ga je u op concentreren, daar ga je proberen een wisselwerking mee te krijgen. En dan kan het best zijn dat op dat ogenblik die persoon in kwestie ook aan jou denkt en dat je een signaal terug ontvangt. Of dat je beiden toevallig op dat ogenblik aan het mediteren zijt en dat er een zeer goede wisselwerking ontstaat.
En zo ga je langzaam maar zeker de ganse groep rond. En je moet helemaal niet overstuur zijn wanneer iemand er twee of drie keer in voorkomt en ook niet wanneer je iemand bv. niet direct vindt, dat behoort tot de leerschool. Maar langzaam maar zeker zal zich dat opbouwen en zul je er in slagen van het ganse geheel van de groep onder elke conditie waar te nemen. En als je dit dan heel goed onder de knie krijgt, kun je zeggen dan zal je telefoonrekening ook dalen. Maar is er iets gemakkelijker dan wanneer je iets aan elkaar wilt doorgeven even, heel vrijblijvend een gedachte te zenden. Deze gedachte die dan ontvangen wordt, waar je dan op dezelfde wijze een antwoord kunt van waarnemen.
Nu is dat niet belangrijk wanneer het gaat om een afspraak om naar de cinema te gaan. Maar het kan belangrijk zijn bv. wanneer iemand van de groep in een situatie is, denkt van:” Kijk, hier kan ik bv. iets doen maar ik heb hulp en kracht nodig van de rest van de groep.” Op het ogenblik dat je genoeg geoefend bent, ben je dan in staat u in te stellen en die harmonie op te bouwen en alzo van het ganse geheel van de groep, het ganse krachtpotentiaal te nemen en hetgeen wat moet gebeuren te volvoeren. En je zult zien dat naar de toekomst toe dit soms nodig kan zijn. Hoe meer dat je dan geoefend bent.
Ben ik tot hiertoe voor iedereen duidelijk? Het mag geen Babels gebeuren worden. Zijn er opmerkingen of vragen over?
Daarmee wil ik zeggen dat, deze groep zoals hij is, met de mogelijkheden die erin zijn, een redelijk sterke samenhang heeft. Het kan misschien eigenaardig klinken, want als je zo de groep bekijkt dan zie je eigenlijk een ganse generatie van mensen, van jong tot heel jong. Maar ook, en dat is toch heel belangrijk, mensen die allemaal ergens een verschillende achtergrond hebben. U denkt, dan zijn we toch zo samenhangend niet? Toch wel. Dat maakt juist de sterkte uit van deze groep. Iedereen heeft zowat zijn eigen voorgeschiedenis op geestelijk gebied. De ene al meer dan de andere, maar het is er. En de ene heeft al meer dan de andere een uitgesproken visie. En het is juist de rijkdom van die verschillen die maakt dat deze groep zo sterk kan zijn.
Weet u, een lichaam dat nooit een infectie meemaakt, is een heel zwak lichaam. Dat is de reden waarom de mens op het ogenblik, in de westerse maatschappij zo verzwakt. De dwaasheid van deze maatschappij is van te voorkomen dat een mens een infectie zou kunnen oplopen. Men gaat alles en nog wat trachten te voorkomen. Het gevolg is dat je daardoor nu met bacteriestammen zit, virusstammen enz. die niet meer te vernietigen zijn door de mens.
Het is namelijk zo dat een menselijk lichaam zijn eigen sterkte opbouwt dankzij de besmettingen die hij meemaakt. De grootste flater die uw maatschappij ooit gemaakt heeft is bv. inentingen tegen kinderziekten. Een kind moet in wezen de kinderziekten door, daar bouwt hij zijn toekomst op want het is dankzij de kinderziekten dat het lichaam zich sterk kan ontwikkelen, dat het weerstand heeft later. Zo is het ook in een groep als deze. Die verscheidenheid is juist de sterkte. Dit kan ertoe leiden dat je onderling zaken uitwisselt en dat je zegt:” Daar ben ik niet mee akkoord” Dit is niet erg, zolang je niet gaat strijden. Zolang je niet gaat zeggen:” Wat ik zeg is de enige waarheid”. Dan ga je aan politiek doen of aan religie. Maar zolang jij in een groep als deze een gemeenschappelijke noemer hebt, hier, de geestelijke ontwikkeling, en je staat daar allemaal met de neuzen in dezelfde richting naartoe, ondanks uw achtergrond, ondanks uw kennis, ben je een heel krachtig en coherent geheel. Duidelijk?
Vragen.
Je kan zeggen: “Toeval bestaat niet”. Door het feit dat wij, als personen hier zitten, is dat van jullie kant, voordat de cursus begon al voorzien dat wij hier allemaal zitten of had het ook mijn buurvrouw kunnen zijn?
Dat denk ik niet direct. Kijk, toeval bestaat niet. Wanneer we gesteld hebben: We willen wel met mensen werken, lesgeven maar de mens moet er zich willen voor inzetten, dan hadden we een overzicht over degenen die daar de mogelijkheden toe hadden. Kijk, je kunt niet altijd op voorhand zeggen: “oké, die zal dit wel doen of die zal dit niet doen.” De mens heeft een volledige vrijheid daarin. Het is ook niet onze bedoeling ook maar iemand te verplichten van bv. een cursus te volgen. Maar wat ik wel kan zeggen, is het volgende en dat is toch naar jullie toe belangrijk: “AI degenen die hier op het ogenblik bij mekaar zijn, ondanks het leeftijdsverschil, zijn niet voor de eerste keer bij mekaar, ondanks het verschil van entourage, achtergrond. Wanneer je dat gaat bekijken in de totaliteit van het bestaan dan zie je dat daar knopen liggen, verbindingen liggen. Als je het mij dan vraagt: “Is dit puur toeval dat wij samen zijn?” Dan moet ik zeggen: Nee, want toeval bestaat niet. Daarom zeg ik: “Het kan uw buurvrouw niet zijn.”
Wat mij verbaast is dat jullie de oefening die ik jullie geef zomaar doorzien, dat daar niet meer vragen rond zijn.
U hebt gesproken over aura’s en voor stoffelijke mensen zoals wij om daar een kleur bij te denken, een trilling en u hebt gezegd: Er zijn hier maar zoveel kleuren, meestal zijn er twee mensen die dezelfde kleur hebben. Zit je dan op dezelfde lijn, dat je een sterke band hebt, dezelfde trilling?
Het zal zo zijn dat je met degene waarmee je op dezelfde kleur, hetzelfde trillingsniveau zit, dat je daar gemakkelijker een wisselwerking mee hebt. Maar het is, zoals in het stoffelijke. Wanneer het te gemakkelijk is leer je weinig. Het is van belang dat je niet alleen een wisselwerking hebt tussen de personen die dezelfde kleur of trilling in zich hebben, maar dat je dat ook kunt naar ieder ander lid van de groep ongeacht zijn trilling. Want dat is juist het sterke punt weer: Door de verscheidenheid ben je in staat van al deze verschillende zaken te gaan aanvoelen en te gaan waarnemen. Wat ben je ermee wanneer je enkel en alleen maar één facetje van de vele mogelijkheden die er zijn onder de knie krijgt? Dan blijf je beperkt. Op het ogenblik dat je de andere facetten, ook langzaam maar zeker gaat zien, aanvoelen, kunnen inschatten enz. krijg je een veel grotere rijkdom. Want uiteindelijk is het beeld van deze groep een beetje een afspiegeling van de maatschappij rondom u.
En, als je het hier in de groep kunt met de verschillende trillingen, verschillende kleuren, dan ga je dit ook later kunnen ten opzichte van het geheel wat rondom u is buiten deze groep, met alle voordelen van dien. En dan word je iemand die werkelijk een betekenis kan hebben voor deze aarde en voor de evolutie.
Men heeft mij gezegd: Een groep is maar zo sterk als de zwakste schakel.
Dat is juist. Maar wie gaat bepalen wie de zwakste schakel is? Het verbaast u misschien dat ik dat zo stel maar iedereen denkt van zichzelf dat hij niet de zwakste schakel is. Dus, waar zit uw probleem? Kijk, je kunt over alles negatieve kritiek geven, tracht dat te vermijden. Tracht ook te vermijden dat je over een groep als deze veel naar de buitenwereld uitdraagt. Want meestal zullen mensen die u zo’n argument naar voor brengen eigenlijk een beetje jaloers zijn, dat zij er niet bij zijn en jij wel. Kijk, in een groep als deze, wanneer je langzaam maar zeker deze zaken allemaal ontwikkelt dan is er een samenvloeiing, dat is pure alchemie, zou ik zeggen. En pure alchemie die geeft dan een stof die op alle terreinen even sterk is, waar geen zwak punt in zit. Want degenen die er zich niet voor openstellen, die niet de moeite nemen om de oefeningen te doen, gaan het voor zichzelf onmogelijk maken en verdwijnen dan toch uit zo’n groep. Dus maak u heus geen zorgen om zwakke schakels.
Uittreden is iets totaal anders. Dit is een wisselwerking tussen de wereld van de geest en de ander. Uw geest wordt niet gevraagd, bij deze oefening, verlaat even het lichaam en ga, het lichaam in rust zettende, kijken bij de ander, nee. Dat is een oefening die ik jullie zeker niet zou aanraden want dan moet je niet alleen uw eigen lichaam zeer sterk kunnen beheersen maar moet je ook een enorme controle hebben over uw eigen geest en dan weer, in omgekeerde zin, uw eigen geest een enorme controle over uw lichaam. Daar zitten nog te veel gevaren aan vast. Dat u uittreedt is iets anders. Wanneer u bv. slaapt, je bent volledig in rust, dan – en dat doet iedereen die hier aanwezig is, voor zover ik het kan nagaan – ga je regelmatig uw lichaam verlaten. U gaat lering opdoen die je dan weer overbrengt naar het lichaam, meestal wordt dat dan vertaald in droombeelden. Daar is het grote voordeel dat het lichaam zichzelf in een diepe rust heeft gebracht, uw diepteslaap. De uittreding zelf, naar de stof toe, is dikwijls niet meer dan enkele seconden ondanks het feit dat die enkele seconden in de stof voor uw geest, op dat ogenblik uren kunnen zijn, waarin hij leert, waarin hij zich verplaatst, waarin hij zoekt en werkt soms.
Maar dat is een proces dat eigen is aan een stoffelijk lichaam dat in diepe rust is. Maar dat komt niet overeen met hetgeen wij u hier leren, namelijk: Ga in meditatie, ontspan u en zendt bewust uw geest, in gedachten uit. Het is misschien voor de mens in de stof soms moeilijk te begrijpen dat al die verschillende werelden mogelijk zijn. En in gedachten is het misschien zo dat je denkt van: Wat is nu het verschil dat ik slaap en mijn geest verlaat het lichaam of wanneer ik ga in ontspannen toestand mediteren en denk dat mijn geest naar daar gaat? Er is, via de sferen, zeer veel verschil maar dit zou, voor een avond als deze ons te ver leiden. Wanneer we verder zijn met de praktische kant zul je ook langzaam die zaken allemaal leren kennen en onderscheiden. Maar we moeten eerst leren gaan vooraleer we gaan vliegen.
Tweede deel.
Ben ik de zwakke schakel?
Degene die van zichzelf denkt dat hij de zwakste is, is meestal degene die zichzelf het beste kent en in vele gevallen de sterkste van allemaal. Waarom? Omdat veel mensen die denken dat zij heel sterk zijn zich een illusie aanpraten en wanneer het erop aan komt deze heel sterken, heel zwak zijn. En degene die zich meestal zwak denkt in noodgevallen zich soms voordoet als iemand die echt sterk is en die erdoor kan komen.
Ik las: Als een chakra te veel open is krijgt je een dominant en agressief gedrag.
Er wordt heel veel verteld over chakra’s en het meeste berust op illusie van mensen en heeft niets met de werkelijkheid te maken. Elke chakra heeft zijn eigen werkingsveld. Bij de meeste mensen doet de werking tot de derde, maximaal de vierde, zich voor. Bij velen doen alleen de twee onderste chakra’s hun werk. Wat wel mogelijk is – en waarschijnlijk komt dit uit een onvolledige kennis van degene die het artikel geschreven heeft – wanneer je de bovenste chakra’s of uw kruinchakra zou openen, dan ga je maken dat uw eigen geest het lichaam kan verlaten, dat de gouden koord gebroken wordt en dat dit direct zou leiden tot een hartinfarct of een hersenimplosie. Maar maak u geen zorgen, niemand van jullie hier aanwezig is in staat om dit te veroorzaken. Op de ganse wereld zijn maar enkele yogi’s in staat de kundalini zo ver te krijgen dat het kruinchakra effectief geopend wordt en dat zij daar werking mee doen. Maar zeggen dat een chakra volledig geopend is en dat je daardoor kwaad wordt, dit moet ik verwijzen naar het rijk der fabelen.
In deze maatschappij merken wij op dat er heel veel over chakra’s en aura’s verteld wordt. Maar, in wezen is dit allemaal voor niets nodig. Want, op het ogenblik dat u met uzelf innerlijk in harmonie zijt, dan creëert u evenwichten. Die geeft u door aan uw fijnstoffelijke organen. De wisselwerkingen zijn er dan en wat maakt het dan uit of je nu weet of uw hartchakra als een bloeiende lotus open staat of dat uw keelchakra nog in een rozenknop staat. In wezen maakt dit voor u niets uit. Wanneer u zich goed voelt, wanneer u aan uw ontwikkeling kunt werken, dat is het belangrijkste en de rest, maak u er niet te veel zorgen over. Daarmee zult u ook al opgemerkt hebben dat hier in deze groep u wel op de hoogte wordt gebracht dat deze zaken bestaan, dat die mogelijkheden er zijn maar dat we geen accent leggen om u de idee te geven: Nu ga je deze zaken eens gaan bewerken. Want in wezen is dat maar weggelegd voor enkelingen. Dus, als je nog mensen tegenkomt die zeggen:” Ik ben tot de negenentwintigste graad geëvolueerd en mijn kruinchakra staat te bloeien” dan zeg je: “Het is toch erg dat het zo’n slechte zomer is”…
Heeft men een beter resultaat zonder horloge?
Magnetisme, op het ogenblik dat u met energie werkt en u draagt een voorwerp dat een bepaalde lading heeft kan dit, in dit geheel een storend element zijn, zelfs wanneer deze horloge op een batterijtje werkt dat licht is. Je werkt altijd met een energievorm die niet overeenkomt met de krachtvelden die in zo’n horloge aanwezig zijn. Wanneer deze horloge rond uw arm zit met een metalen band dan zou je kunnen stellen dat het ganse geheel, gezien het volledig rond uw arm zit er een storend effect kan op geven. Maar dat storend effect zal misschien naar degene die je wilt helpen minder zijn, wat wel mogelijk is. Daarom, doe de horloge uit. Wanneer je bv. iemand behandelt die pijn heeft, bv. keelpijn; de patiënt is de pijn kwijt en jij zit met pijn in uw pols. Want, je bent vergeten dat het metaal gevoelig is en een lading kan opnemen die de spanning van de pijn tracht weg te nemen. Het heeft zich verankerd in de atomen van het metaal en wordt zo overgedragen op de structuur van uw lichaam. En jij zit met de pijn. De beste oplossing is, uw arm onder koud stromend water te houden tot het er is uit weggevloeid. Er bestaat bij u spanningshoofdpijn die een denk-achtergrond heeft. De plaatsen waar u zich het meeste in begeeft zijn niet de gezondste. En het één versterkt het ander. Eerst, tracht bij uzelf in een evenwicht te komen en vanuit dat evenwicht even te zien: Kan ik in de omgeving waar ik veel moet verblijven voor mezelf iets wijzigen zodat externe invloeden naar u toe minder worden.
Voor iedereen: Ieder heeft wel eens last van elektromagnetische velden die uw zenuwstelsel beïnvloeden. Een oud gezegde is: “iemand die reumapijn, artrose pijn heeft, doet er best aan om een galnoot, een wilde kastanje in zijn zak te steken. Daardoor is de pijn minder” Effectief, de uitstraling van zo’n noot kan binnen het gebeuren van het fijnstoffelijke lichte wijzigingen doen ontstaan waardoor er effectief een verbetering van de kwaal optreedt. Hetzelfde kan wat betreft de beïnvloeding. Wanneer je bv. zou overgaan tot het bij u dragen van een zwarte toermalijn, dan krijg je ook een meer diffuus maken van deze velden die in uw aura binnentreden. Het is altijd het proberen waard.
Is het mogelijk dat je een innerlijke stem kunt horen?
Ja. Wat is illusie en wat is werkelijkheid? Dat is een praktisch onmogelijk op te lossen raadsel in de stof. Maar op het ogenblik dat u zich kunt openstellen, is het evident mogelijk dat u uw eigen innerlijk hoort. Dat horen is voor u hetzelfde als dat u mij nu hoort praten. Maar wanneer men zou trachten dit wetenschappelijk vast te stellen zou men vaststellen dat dit toch niet aanwezig is.
Je hoort het in uzelf. Je denkt dat het uw oren zijn die het u zeggen maar in wezen is het uw innerlijk en dit gaat langs andere wegen. Maar wat maakt dat nu uit. Het feit dat je iets waarneemt, een stem, dat is het punt en dat u duidelijk kan helpen. Laat het rustig ontwikkelen en u zult zien, u zal er resultaten uithalen. U denkt nu dat u mij hoort spreken maar dit is een illusie. Ik kan niet spreken. Een geest heeft geen stem, geen stoffelijke mogelijkheden. Wat ik doe is, via de hersenen van het medium, beelden doorgeven die in de hersenen omgezet worden in klanken en die hoort u.