3 november 2005
De Tweede Werkelijkheid: Oosterse Visie – deel 1
De Tweede Werkelijkheid: Oosterse Visie – vragen
Graag merken we op dat deze geluidsopnamen destijds zo correct en zo zorgvuldig mogelijk zijn uitgeschreven (zie tekst hieronder). Wij wensen ons evenwel te verontschuldigen voor eventuele fouten of onjuistheden die in de teksten zouden zijn geslopen.
Voor deze avond: Een broeder uit het Oosten met zijn visie op de tweede werkelijkheid en de mogelijkheden daarmee. Zo krijg je het eens te horen met misschien een paar praktische tips van wat er allemaal mogelijk is op het ogenblik dat u zich maar even kunt vrij maken van uw vastgeroeste gewoontepatronen.
De Boeddha zij met u.
Men heeft mij gevraagd heden voor jullie mijn ervaringen die ik gedurende niet enkel mijn stoffelijk bestaan maar ook mijn bestaan in de geest aangaande mijn studie, om het zo uit te drukken, van de mogelijkheden van de tweede werkelijkheid aan u trachten naar voor te brengen.
Neem mijn taalgebruik niet kwalijk. Ik ben een beetje beperkt daar ik een taal gebruik die voor mij de eerste keer is dat ik daarmee werk.
De tweede werkelijkheid is voor de mens in veel gevallen een illusie, een beeld waarvan hij denkt dat het niet kan waar zijn, dat het niet past, niet kan bestaan in zijn leven. Maar daar moet ik op zeggen dat zowel de ervaringen die ik in deze stof, maar ver van deze plaats heb kunnen opdoen, bewijzen, aantonen dat de tweede werkelijkheid even reëel is, even sterk bestaat dan hetgeen wat de mens denkt dat zijn eerste of zijn werkelijkheid is.
Wanneer wij als monniken in onze kloosters hebben getracht de kosmos te doorgronden, zijn wij tot het besluit moeten komen dat onze gedachten even sterk bestonden dan onze handelingen. Wij hebben moeten vaststellen dat onze geest, wanneer ons lichaam in een diepe meditatie verzonken was, zich door de sferen en via de wegen van de kosmos gewoon verplaatste, dat we de mogelijkheid hadden van te mediteren in het klooster van de 7 wonderen en tezelfdertijd les te geven in het klooster van de 4 wijzen. En zo konden wij zonder de middelen die jullie nu gebruiken alle boodschappen doorgeven, konden wij gewoon, doordat wij verzonken in de rust van de meditatie de boodschappen van de anderen ontvangen.
Want op het ogenblik dat de stoffelijke mens vergeet dat hij of zij gebonden is aan deze wetten van de stof, en dit kun je door te verzinken, door uzelf te vergeten in het meditatieve proces, dan gaat uw geest uit en gaat uw geest daar naartoe waar hij van node is. En dan zal degene die, zoals in ons geval, de lessen wou leren, ervaren dat u er zijt, ervaren dat u voor hem of haar daar stoffelijk in zijn of haar denken aanwezig bent. En men zal kunnen waarnemen, lessen kunnen ontvangen zoals het nodig is. De kern van het geheel – en dat heb ik door er mij vele seizoenen mee bezig te houden, want, in onze stoffelijke tijd, wij spraken in seizoenen – en door mij er zo lang mee bezig te houden, kan ik wel zeggen dat ik heb kunnen doorgronden dat er geen echte grenzen bestaan, dat er alleen maar grenzen bestaan in onze eigen gedachten, in ons eigen stoffelijk denken. Maar dat op het ogenblik dat wij in staat zijn om deze grenzen gewoon te negeren, wij de vrijheid hebben om in de ganse kosmos overal aanwezig te zijn, eventueel lering op te doen of lering te geven al naargelang de situatie.
Ik heb geleerd, vastgesteld dat, op de moment dat ik het duister dierf aanschouwen, ik in staat was om degene die zich in het duister had genesteld, het licht te geven waar hij zo sterk naar zocht.
Ik heb kunnen vaststellen dat, wanneer ik verzonken in meditatie of de boeddha in mij, verzonken in de gedachte van de ware onthechting, de ware vrijmaking, ik één kon worden met de krachten van het Licht en vanuit deze krachtbron alles kon overschouwen, vanuit deze krachtbron ervoor kon zorgen dat evenwichten, harmonieën zich konden verder ontwikkelen bij de broeders waar ik dagdagelijks mee leefde. Ik heb moeten vaststellen dat er geen enkele maar ook geen enkele beperking of grens bestaat op het ogenblik dat je, als mens, u laat opgaan in de Boeddha, in de kracht van de kosmos of zoals jullie het hier noemen: “God”.
Maar ik gebruik dat laatste woord niet graag want de mens heeft dat woord beperkt. De mens heeft zijn goden gemaakt. Maar deze goden die de mens gemaakt heeft, zijn eigenlijk beperkte stoffelijke wezens, die alleen maar dienen om zijn begeerte te volgen. De ware God, de ware Boeddha is het zuivere Licht en van op het ogenblik dat u zich vrij maakt voor dit Licht, dit zuivere Licht, dan vallen alle grenzen weg en kun je de weg van bewustzijn, de weg van harmonie tot de hoogste sport van deze ladder bewandelen. Ach, vele seizoenen geleden heb ik dit aardse bestaan geruild voor een bestaan in de sferen. In de stof was ik er reeds van overtuigd dat ik het stoffelijke kleed bewust kon afleggen. Ik heb dit dan ook heel bewust gedaan en heb mij zo verder kunnen oriënteren in deze, voor de mens onbegrijpelijke kosmos. En wat ik u kan zeggen is dat, zo goed in mijn wereld nu, er een tweede werkelijkheid bestaat.
De tweede werkelijkheid die ik nu tracht te doorgronden is misschien naar de stof toe van een ander niveau. Nu valt de factor stof weg. Maar alles blijft voor de rest gelijk. Wanneer ik mij voorstel dat ik hier lesgeef, dan gebeurt dit. Nochtans, moet ik u zeggen, ben ik als entiteit hier zeer ver vandaan. En toch bespeel ik deze hersenen, toch tracht ik u iets te laten ervaren.
Ach, de woorden, beminde aanwezigen, zijn maar woorden, maar tracht aan te voelen wat ik jullie hier geef. Tracht even te vergeten dat je gevangen zit in een lichaam. Stel u even open en neem waar wat ik jullie te bieden heb. Zie hoe de krachten van de gedachten die ik naar voor breng, de krachten ontstaan uit de bron, uit de Boeddha, hoe ik deze in jullie laat doorsijpelen, hoe ik jullie laat voelen dat de Boeddha, niet alleen in mij maar in jullie allemaal aanwezig is. Laat even los uw zorgen, laat even los uw kleine problemen. Vergeet even dat de aarde in beweging is. Vergeet even dat het nieuwe ontwikkelt, het oude verdwijnt.
Maar wees even één met de Boeddha, met de kracht in u of zoals jullie het zo graag zeggen, met de Vader in u. Maar dan moet ik daar direct aan toevoegen, de Moeder ook. Want dat is een beetje het probleem hier in het Westen. Jullie splitsen graag op en dat is niet mogelijk want alles in de kosmos, alles is een éénheid.
En als je spreekt, in plaats van over de kracht, over de Vader, moet je daarbij voegen de Moeder. Want deze twee zijn één. Het één kan niet zonder het ander.
En laat dan deze kracht, deze éénheid uw deel zijn. En kom dan even bij mijn gedachte. Wees niet ongerust. Kom even in de wereld die mijn wereld is. Een wereld opgebouwd uit gedachten, een wereld van Licht, een wereld van schoonheid, een wereld waarin iedere kracht de andere ondersteunt, waarin iedere kracht een onafscheidelijk deel is van de andere.
Kom in mijn wereld, ervaar mijn wereld, zie hoe ieder in mijn wereld zijn mogelijkheden heeft want mijn wereld is de wereld van de Boeddha, is de wereld van het Licht, is de wereld van de harmonie, is de wereld van de opgang en de ontwikkeling van het “ik” tot de Boeddha. Ervaar en voel, wees één, vrienden, je bent allen mijn ware broeders, mijn ware zusters zonder enig verschil. Je bent allen op weg, zoals ik ook eens lange tijd geleden op deze aarde op weg was.
De weg was soms moeilijk. We hebben sneeuwstormen getrotseerd, we hebben moeten vechten tegen natuurkrachten. Maar dat alles had weinig betekenis. Alleen gaf het ons een zicht, een mogelijkheid, een ervaring meer en we leerden zo dat we veel meer resultaat konden boeken wanneer we ons in harmonie stelden met deze fenomenen, wanneer we leerden om te gaan met de krachten van de aarde. Op dat ogenblik dat dat besef in ons doordrong konden we de evenwichten in de natuur zo handhaven dat zelfs de zwaarste sneeuwstorm ons niet deerde. En dat was één van de eerste proeven die we als jonge novice moesten doormaken om deel te kunnen zijn van de gemeenschap, om opgenomen te worden als monnik of priester of hoe u het noemt in onze gemeenschap.
En dat kunnen jullie ook. Want het is niet een praktische stoffelijke handeling die oorzaak is dat je in harmonie komt met de uitingen van de aarde, nee, het is het herkennen, het aanvaarden van de éénheid, van de harmonie waaruit de kosmos bestaat. En eens dat je dat kunt, beheers je deze elementen zo goed dat er geen scheiding bestaat tussen mijn wereld, waar ik op het ogenblik werkzaam ben, en de wereld waar ik nu u tracht mijn wereld te laten ervaren.
De stoffelijke dood waar jullie zo’n angst van hebben is een illusie. Geen mens op aarde sterft in de ware betekenis van het woord. Elke mens op aarde sterft in de stof, zou je kunnen zeggen. Maar ook dat is een illusie.
Maken jullie zich druk wanneer je een oud kledingstuk terzijde legt? Nee, toch? Je kijkt gewoon naar de mogelijkheden die je hebt om een nieuw en aangenamer kledingstuk te gebruiken. Zo is het ook in de werkelijkheid. Op een bepaald ogenblik vind je dat uw verpakking niet meer voldoet. Je vindt dat er betere mogelijkheden zijn en je legt uw verpakking af. Je komt gewoon naar onze zijde, maar alles blijft gelijk.
Kijk, wanneer iemand van jullie hier vandaag een gele vest aan heeft en de volgende keer een blauwe, is hij dan een ander mens? Is er dan iets gewijzigd? Nee, toch? Het is niet die verpakking die de werkelijkheid is, het is die mens. En zo kom je bij ons. Je laat de verpakking achter want ze is niet meer bruikbaar en je komt in de ware werkelijkheid. Je ziet, je ervaart dan wat rond je mogelijk is en dan merk je op – dat is toch het boeiende – waar je grenzen hebben gelegen. Dan merk je op waarom dat je, toen je nog in de stof rond dartelde, het zo moeilijk had met uw tweede werkelijkheid.
Dan merk je op dat het eigenlijk, eigenlijk allemaal illusie was en dat je nu, in de echte werkelijkheid terug bent gekeerd. En dat je vanuit die illusie ervaringen rijker zijt geworden, waardoor je weer langzaam maar zeker verder kunt, waardoor je weer nieuwe mogelijkheden voor uzelf opbouwt. Kracht, harmonie, in een grootteorde hetgeen je nu, als stofmens haast niet kunt voorstellen.
Kijk, probeer, in deze tijd gewoon zeker te zijn van de Boeddha in u, zeker te zijn van de harmonie die je steeds hebt met uw ganse bestaan. Maak u niet druk over stoffelijke zaken, wat zij ook inhouden.
In onze tijd, wanneer we voor zware winterperioden stonden, hadden wij de gewoonte van zeer veel zaken te gaan stockeren. Ook dan hebben wij moeten leren dat het dwaasheid was. Want onze meesters kwamen de ganse zware winters door in meditatie, in gebed. Zij hadden geen behoefte, noch aan verwarming, noch aan voedsel. Zij waren voor ons het levende voorbeeld dat, wanneer je je vrijmaakt van uw denkbeeldige stoffelijke behoeften en in harmonie stelt met de kosmos, zelfs de zwaarste winter – en ik kan u garanderen, in de tijd dat ik leefde in het Tibetaanse hooggebergte, waren de winters zwaar met zeer lage temperaturen en ook – wij hebben moeten leren dat deze uitingen van de stof eigenlijk maar een illusie zijn. Wij hebben geleerd van deze voor jullie, stoffelijke mensen, bijna onmogelijke levenssituaties, gewoon door te komen. Wij hebben geleerd van onze stof zo te plaatsen dat deze beantwoordde aan de tweede werkelijkheid, de wereld die wij hebben opgebouwd, gewoon vanuit de harmonie met de Boeddha.
En ook u kan dat verwezenlijken. Op het ogenblik dat u uw eigen gedachtebeelden, uw eigen overtuiging durft te erkennen als de ware werkelijkheid, op dat ogenblik is zij de werkelijkheid, beantwoordt de ganse kosmos aan dat beeld en wordt u, zoals wij het zeggen, de “Boeddha” en bent u de “Boeddha” voor de anderen.
Meditatie: Eén zijn met de Boeddha in ons.
Beminde mensen, sta mij toe dat ik, op dit moment, de kracht met u deel. Wees één met mij. Laat u even gewoon meedrijven op de krachten van het Licht, laat u even meedrijven in mijn wereld. Mijn wereld die de wereld is van harmonie, éénheid. Voel u één met de Boeddha in ons. Wees één met de kracht hier, laat deze kracht in u vloeien zodat u in de komende tijd deze kracht kunt gebruiken, deze werkelijkheid kunt overdragen aan al degenen die deze werkelijkheid nog niet hebben waargenomen, nog niet ontdekt. Neem deze kracht op in de kern van uw wezen. Wees één met deze kracht zodat je, wanneer ik straks hier van u afscheid heb genomen, deel blijft van mijn wereld en dat je vanuit dit deel zijn de ware weg in deze woelige chaotische tijd steeds kunt blijven volgen.
Mijn tijd om mij terug te trekken is aangebroken. Ik dank jullie vanuit mijn ganse wezen, dat jullie zo lief, vriendelijk, toegankelijk zijt geweest naar mijn woorden te luisteren. Laat mij de wens uitspreken dat we samen nog onze werkelijkheid kunnen verderzetten. Aanvaard mijn opperste, innigste dank voor uw bereidwillige medewerking. Dat de Boeddha steeds op uw weg aanwezig mag zijn. Dat het licht, over alle seizoenen heen uw geest mag leiden. De Boeddha zij met u.
Mijn beminde verwanten, waarlijk u bent mijn broeders en zusters in de ware betekenis van het woord. Ik hoop dat ik u heb kunnen laten deel zijn van mijn waarheid. Ik hoop dat u deze kracht naar uw best vermogen zult verder uitdragen. Neem mij niet kwalijk dat ik u meegenomen heb in mijn wereld maar in deze snel evoluerende tijd is het toch voor u, als stofmens, een rijke wetenschap en ervaring dat je niet gebonden ligt aan hetgeen rondom u gebeurt maar dat je heel bewust de keuze hebt van uw eigen weg te gaan en dat, ondanks alles wat men u tracht op te leggen, u steeds de vrijheid bezit van de keuze. Zelfs als deze keuze zou inhouden dat je uw stoffelijke mantel aflegt, want ondanks het afleggen van uw stoffelijke mantel, verandert er niets aan de werkelijkheid in u.
Vragen.
Er is gezegd, als je een meditatie doet, dan kan het zijn dat je een trilling voelt, een lichte jeuk. Ik krijg een trilling langs de rechterhelft van mijn voorhoofd. Kan u daar iets over zeggen?
Het gevoel aan de rechterzijde heeft te maken met de gevoeligheid die u hebt in uw hersenhelft links en een redelijk sterke binding met uw voorhoofdchakra. U zou kunnen zeggen dat, op dat moment de gevoeligheden een beetje aangescherpt zijn waardoor de mogelijkheid ontstaat van inspiratief bepaalde boodschappen te ontvangen. Als je dat gevoel waarneemt is het misschien interessant dat hetgeen je begint te denken, ofwel inspreekt ofwel neerschrijft en dit dan terzijde legt om 24 uur later het opnieuw ter hand te nemen, te bekijken wat je naar voor hebt gebracht en dan kun je, aan de hand van wat je hebt vastgelegd, gaan overdenken wat er aan lering in zit. Bij de volgende meditatie kan er een vervolg aan gegeven worden. Op deze wijze kun je uw gevoeligheden sterk gaan ontwikkelen. Maar het is ook weer “oefenen”
Het zou ook kunnen dat die gevoeligheid niet alleen aan de rechterkant van het hoofd blijft maar dat het zich, na verloop van tijd gaat uiten ter hoogte van uw voorhoofd, dan van uw derde oog en dat je een verbinding voelt tot de atlas, uw ruggenwervel en de aanzet van de kundalini. Maar hier is het ook zo, zoals een mens eerst moet leren lopen en zijn voetjes moet leren zetten. En naargelang je er meer mee bezig bent, zul je gemakkelijker deze waarnemingen opmerken maar ga je er ook minder aandacht aan geven omdat het een automatisme wordt en het u gemakkelijker maakt om contacten te leggen.
Ik denk dat ik anders naar de maatschappij kijk, alsof er een toneelspel opgevoerd wordt waar ik soms in meedoe. En op mijn voorhoofd, net boven de ogen, voel ik iets of het straalt.
Het zijn bijna dezelfde fenomenen als onze vriend naast mij en dat zal waarschijnlijk in de meeste gevallen bij ieder van u langzaam maar zeker zich ontwikkelen. Dat is uw derde oog. Het derde oog is nog altijd bij iedere mens latent aanwezig. Alleen de ene zal er gebruik van kunnen maken en de andere zal het niet beseffen.
Op het ogenblik dat je, waar uw derde oog zich bevindt, een prikkeling krijgt, een gevoel van uitstraling, dan is het belangrijk dat je daarop ingaat.
Dat je, langs de ene zijde probeert, heel bewust bv. kracht uit te stralen. Je kan dit naar planten doen, dan zul je zien dat zij zich heel mooi gaan ontwikkelen. Je kan dit naar dieren doen, er ontstaat een betere verstandhouding en als je het een beetje in de hand hebt, kun je proberen naar mensen, altijd met een positieve gedachte.
Gelijktijdig – en dat is belangrijk – kan je via dit derde oog ook waarnemingen doen en naargelang de ontwikkeling ervan kun je zaken gaan aanvoelen en voorvoelen.
Die vertaling zal zich dan waarschijnlijk via uw derde oog aanzetten op uw atlas met als gevolg dat, wanneer je bepaalde zaken ervaart, op dat ogenblik er een rilling vanuit de atlas over uw ruggenwervel gaat. Sommige mensen kennen dat fenomeen spontaan en bezien dit soms als een zesde zintuig.
Maar wanneer je er bewust mee gaat werken, zul je opmerken dat het naar twee kanten werkt: enerzijds kun je ermee zaken beïnvloeden, anderzijds kun je bepaalde boodschappen en gevoelens ontvangen. Het is niet noodzakelijk dat deze boodschappen voor u in woorden zijn. Deze boodschappen kunnen u bepaalde gevoelens overbrengen, een bepaald aanvoelen dat dan heel belangrijk is dat je er rekening mee houdt en achteraf kunnen uw hersenen deze vertalen in gedachten.
Ik probeer de oefeningen te doen. Ik probeer met ieder lid van de groep contact te hebben maar een boodschap overbrengen of een boodschap krijgen dat lukt mij niet. Wanneer ik ‘s avonds in bed lig en ik stel me de groep voor, dan is er een harmonie als groep, geen aparte gezichten. Er is een heel sterke binding en dat gevoel overheerst het gevoel van ‘s morgens.
Het is heel belangrijk en een heel goede ontwikkeling die u meemaakt. Alleen zit de blokkade in het feit dat je echt probeert om bepaalde boodschappen door te geven, te ontvangen. Daardoor zet je voor uzelf grenzen. Je moet het gewoon laten gaan, heel rustig, heel spontaan, niets verwachten. Het feit dat je een beter resultaat boekt wanneer je gaat slapen, duidt in deze richting. Op het moment dat je deze harmonie ervaart en u valt daarmee in slaap dan gaat het voor uw geest veel gemakkelijker zijn om verder te werken, om lering op te doen enz.
De kwestie is dan dat de vertaling naar uw hersendenken vlotter moet kunnen gebeuren en dit kan op het ogenblik dat u niet volgens je oude denken denkt: “Zo zou ik het moeten ontvangen” want u verwacht nog altijd dat, wanneer u naar iemand iets uitzendt, dat je van die persoon een boodschap binnen krijgt onder de vorm van gedachten, tekst of eender wat.
Dat is hier een kleine fout. Op het ogenblik dat je niet meer tracht te ontvangen maar u gewoon open stelt, zult u opmerken dat er wel degelijk een ontvangst kan zijn, ook een afgifte van een bepaald idee van u, maar – en daar moet een mens altijd rekening mee houden – de omzetting die in uw hersenen gebeurt kan anders zijn dan u het verwacht. Het gevolg is, dat door de boodschap die bij u binnenkomt, dat je het wel voelt en dat je die gevoelens moet leren hanteren en niet verwachten dat iemand zegt tegen u: Het is oké, zo en zo, maar dat je aanvoelt van: De andere heeft het waargenomen en dat is het resultaat. Maar het feit dat je dit reeds, onbewust misschien, doet in uw slaap is al een zeer positief punt. De kunst gaat nu zijn van, langzaam maar zeker, naar uw eigen geest te leren luisteren.
Er is verschil tussen hetgeen ik in de loop van de dag ervaar en hetgeen ik s ‘avonds ervaar. Het zijn twee dingen die los van mekaar staan.
Omdat je in de dag nog te veel stofmens wil zijn, niet dat dit verwerpelijk is maar dat is op het ogenblik een beetje de barrière die maakt dat je niet krijgt wat je begeert te krijgen en dat is best ook want anders zou je wel eens kunnen verschieten van de reactie. Maar u zijt goed bezig, doe maar verder.
Zou u iets meer kunnen zeggen over mediums die rechtstreeks boodschappen ontvangen van engelen, maar in bewuste toestand?
Ten eerste: Dit heeft niets te maken met onze groep en ten tweede en dit geldt voor iedereen: Er bestaan geen mediums die boodschappen van engelen ontvangen. Omdat wat u als engelen beziet niets anders is dan gewoon de geest. De mens heeft daar onderverdelingen in gemaakt, vooral uw kerken hebben engelen gecreëerd.
Een engel, als je de ware definitie ervan wilt hebben is gewoon een geest die nooit in de stof is geïncarneerd. Maar in deze maatschappij is het een modeverschijnsel geworden van “de engel dit en de engel dat”. Dat is de commercie. Maar ook daar wat mediums aangaat is het commercie en weinig waarheid.
Ik zeg het misschien cru maar het is in deze tijd zeer belangrijk omdat je nog veel van die zaken zult zien opduiken en dat er velen zullen zijn die zullen zeggen: lk breng u de boodschap van die of die engel en zich daaruit een macht aanmeten en over u willen heersen en uw leven willen dirigeren.
Zeg: “Uw boodschap kan interessant zijn maar sorry, ik denk er anders over.”
Dit was voor iedereen. Er zullen in de toekomst nog meer verhalen opduiken. Hou er rekening mee. Je zit in een chaotische periode en daar wordt zeer veel gebruik van gemaakt.
We hebben zelfs opgemerkt dat uw nieuwe paus op het ogenblik volop bezig is om duiveluitdrijvers op te leiden want de duivel is terug interessant geworden.
Wanneer je het zelf niet meer aankunt is het heel handig om een figuur te creëren waar je alles op kunt steken.
Honderden jaren geleden, hebben ze veel vrouwen op de brandstapel gezet omdat zij zogezegd door de duivel bezeten waren. Anderzijds, de duivel kan alleen maar bestaan als hij gecreëerd en geschapen is door God want niets bestaat zonder dat de bron het heeft doen ontstaan.
En in de kosmos bestaat alleen evenwicht. Misschien ook nog iets om verder over na te denken.
U had het net over het gevoel van het derde oog. Het is op het moment weer aanwezig. Meestal als ik in bed lig voel ik het zo sterk zodat ik er iets moet tegenaan moet leggen of het wordt irritant.
Wat het derde oog aangaat zal bij ieder van jullie dit langzaam maar zeker meer betekenis krijgen. Je mag je derde oog niet afschermen want door zulke gedachten naar voor te schuiven, ga je onbewust remmingen creëren.
Op het ogenblik dat je aanvoelt: Ik ben in rust, ik wil gaan slapen en ik heb een prikkel van het derde oog, dan kun je gewoon, op dat moment voor uzelf stellen: Ik kom tot rust en ik geef er geen aandacht meer aan want ik wil nu slapen. Dat is één.
Het kan ook zijn dat juist door uw ontspanning om te willen slapen, uw lichaam u het signaal geeft: “Je hebt hier de mogelijkheid om tijdens deze rust lering, zaken waar te nemen, enz. op te doen.”
Als ik mediteer valt het mij op dat ik niet vertrek vanuit de gouden lotus maar vanuit de God in mezelf.
Perfect. Het kan misschien verwarring geven maar dat hoeft niet. Uiteindelijk, de naam die wij hier naar voor hebben geschoven, Gouden Lotus, is gewoon om een identificatie te kunnen waar maken tussen jullie en ons. Maar wanneer je mediteert en je kan al zo ver komen dat je zegt: “ik vertrek vanuit de God uit mezelf’ dan is dit een zeer krachtig vertrek, zeer positief. En dan kun je evengoed aanvoelen dat al de anderen bij u betrokken zijn. En, of je al die anderen onder die noemer plaatst van die harmonie die je waarneemt en je zegt: “Het is die universele kracht” of je stelt” Het is gouden lotus” dat maakt niet uit. Het is wat in u leeft, wat gebeurt, dat is wat het uitmaakt en dat is ook belangrijk.
Anderzijds en daar moet u wel op letten, mag het niet een vorm worden om u achter te verbergen. Dus, je gaat in meditatie, je gebruikt dat maar je moet ook achteraf, in het dagdagelijkse dat kunnen waarmaken. En dan kan het moeilijker worden dan degene die gewoon vertrekt vanuit het beeld: Gouden Lotus. Waarom?
Omdat, wanneer je vertrekt vanuit het Goddelijke, vertrek je eigenlijk vanuit de perfectie. En spijtig genoeg, noch de geest, noch de mens is perfect. Maar je gaat wel een kracht beroeren die, wanneer je het goed doet, weer op u inwerkt en die dan veroorzaakt dat je, door de ervaringen die je opdoet u steeds minder goed gaat voelen en dat klinkt misschien raar, in de maatschappij waar je functioneert omdat deze zich eigenlijk al heel ver heeft verwijderd van dat harmonisch gevoel.
Dus, het kan op sommige momenten wel eens boeiend zijn om even terug te gaan naar een verdiepje lager. Niet dat dat u minder in waarde maakt of minder mogelijkheden geeft.
Wanneer ik met de oefeningen bezig ben, contact zoeken enz. dan komt mijn verstand ervoor en dan blokkeer ik daar op enz.
Je zou kunnen stellen dat je misschien in uw meditatie, dat je van daar uit de zaken laat gaan zonder dat je beredeneerd gaat proberen om bepaalde boodschappen door te sturen of te ontvangen. Je kan misschien vanuit uw ontspannen toestand gewoon de zaken laten gaan en dan zal je zien, wanneer je zo weinig mogelijk omkleding geeft, dat het gemakkelijker gaat.
Op het ogenblik dat je gewoon een boodschap van harmonie doorzendt naar iemand zonder dat je daar een bepaald beeld bij vormt, dan gaat dat heel gemakkelijk bij de ander toekomen en omgekeerd ook. Maar op het ogenblik dat u een beeld van harmonie, al is het dat u zich voorstelt dat u gearmd loopt of vriendelijk tegen mekaar zijt, wordt het al veel moeilijker. Want u zit nog altijd in uw gedachte met de idee van: Eigenlijk kan dit niet. Ondanks het feit dat je misschien al tot op heden, je al zo’n duizend ervaringen in uw leven gehad hebt, dat wel degelijk deze zaken functioneren en werken.
Maar misschien is het de overmoed die graag heeft van: lk doe een oefening en zo moet ze zijn en dan moet dat lukken. En dit kan wel waar zijn wanneer je lesgeeft in de stof maar dit werkt niet op geestelijk gebied. Want daar zijn geen vaste punten, punten die onveranderlijk zijn en die bij elke oefening hetzelfde zijn. Want als je probeert te werken met uw geest dan werk je in een andere dimensie, een andere sfeer, in een andere wereld die totaal andere wetmatigheden kent. En deze wetmatigheden die heb je nog niet onder de knie, dat kan niet omdat je nog altijd met een goed stel hersenen zit. En hoe beter die hersenen functioneren hoe moeilijker het is om, hetgeen wat die hersenen als vaste waarden ervaren hebben, opzij te zetten.
En dan zeg ik: Het is beter te vertrekken vanuit de rust, van een meditatie, dat je een beetje zweeft tussen hemel en aarde om dan dat uit te voeren, dan dat je dat heel bewust gaat proberen.
In theorie voel ik het wel aan maar om het in de praktijk om te zetten is niet zo evident.
Het grote punt hier is dat je in de theorie aanvoelt. Dat wil zeggen dat er in u al beweging is die duidelijk maakt dat er mogelijkheden zijn. Alleen zul je het zijn tijd moeten geven.
Het mag voor jullie geen barrière zijn wanneer bv. iemand een probleem heeft, dat hij dit kan voorleggen aan de anderen met de vraag om hulp. Of wanneer iemand bepaalde ideeën heeft gehoord en denkt: Dit is boeiend, om dit naar voor te brengen en bespreekbaar te maken. Deze zaken kunnen de harmonie versterken want dat is het belangrijkste.
Een tijd geleden hebben we u verteld over de golf van boosheid die zich over deze aarde beweegt. Je zal al opgemerkt hebben dat mensen zeer agressief kunnen zijn, dat er veel kwaadheid is. Daarom is het belangrijk dat je leert van, wat er ook is, dat je elkaar hebt, dat je niet alleen u richt tot ons, wij trachten te helpen hoor, maar dat je ook beseft, samen in de stof zijn wij ook een kracht, kunnen wij mekaar verder helpen.
En in de komende tijd zal dit belangrijker en belangrijker worden.
We zien dat er in deze groep mogelijkheden zitten, dat jullie tot hiertoe latent aanwezige capaciteiten zullen gaan ontwikkelen en, voor de meesten van u tussen dit en niet al te lange tijd de bovenhand gaan halen en zo werkelijk deze tijd met al zijn veranderingen, de juiste weg, niet alleen voor u maar ook voor degenen die naast u zijn, kunnen bewandelen. Dat is belangrijk.