15 februari 2008
Wij aan onze zijde zijn niet onfeilbaar, wij weten ook niet alles, dus wij appreciëren het ten zeerste dat u over het gebrachte zelfstandig nadenkt.
Ons onderwerp: de verschillende groepsgeesten en hun invloeden in de verschillende sferen.
Op zich is dit een zeer uitgebreid werkterrein en het is ook wanneer we gaan spreken over groepsgeesten, een zeer moeilijk terrein voor de stofmens, om zich daarin te kunnen verplaatsen. Want u hebt als mens het idee dat u eigenlijk volledig onafhankelijk functioneert, dat u door uw denken en uw handelen beslist wat er gebeurt of wat u doet. In de stoffelijke wereld is dit tot op zekere hoogte correct. Maar, zoals u weet, er spelen veel andere invloeden mee, en deze invloeden zorgen er ook voor dat u soms denkt dat u volledig uit vrije wil een bepaalde handeling doet, maar eigenlijk is het toch niet zo. Eigenlijk zijn er andere indicatoren die mee bepalen waarom dat u tot zulk een handelen komt.
Wanneer we de Kosmos rondom u bekijken, dan zien we dat er niet alleen invloeden zijn van planeetgeesten, invloeden zijn van allerlei andere niet-gebonden-aan-de-stof, en dan durf ik zeggen energieën, omdat het nogal moeilijk is hier direct een naam op te plakken. Een mens doet dat graag. Een mens gaat nogal gemakkelijk praten over engelen of andere wezens, maar dat zijn definities van de stofmens. In wezen gaan de zaken veel verder dan deze definities.
U zou het zo moeten bekijken: u hebt een lichaam en dat lichaam wordt bestuurd door de hersenen. U zou die hersenen kunnen bekijken als zijnde een soort groepsbewustzijn. Daaronder zijn nog verschillende andere organen. Al deze organen hebben de idee dat zij zelfstandig zijn. Echter, zij worden gestuurd en hangen af van die hersenen die we als groepsbewustzijn zien. Zo kunt u dit naar de mens toe ook bekijken. De mens denkt dat hij dus zelfstandig functioneert. Maar hij vergeet dat hij hier in deze contreien door verschillende groepsgeesten eigenlijk gestuurd wordt.
En u zou daar als het ware een rangorde kunnen aan geven. Zoals u zou kunnen zeggen: we vertrekken met de hersenen, we gaan van de hersenen naar de organen, van de organen gaan we naar het bloed. En uiteindelijk komen we tot de cel, die ook denkt in dat geheel van volledig zelfstandig te functioneren. Doch als u ziet welke trappen wij gedaan hebben, dan klopt dit niet helemaal. Zo ook is het voor u gesteld. Wanneer we nu kijken naar u als groep die hier zit, dan kunt u zeggen, dat de meeste eigenlijk onder de groepsgeest van het blanke ras ressorteren. Maar in deze tijd dit zeggen, ja, dat klinkt al niet meer mooi. Dat past eigenlijk al niet meer, want het is al fout wanneer dat u in de idee van de huidige mens de mensheid gaat opdelen in rassen.
Nochtans, is het wel degelijk zo dat een ras bestaat, en dat de geaardheid van een ras bepaald wordt mede door wat de groepsgeest van dat ras eigenlijk inhoudt, en met dat ras wil bereiken. Ik kan daar nog verder in gaan en zeggen dat de keuze waarom dat u gekozen hebt voor het blanke ras, en niet voor het negroïde ras, ligt volledig bij uw verleden. Het is volledig gewild. En het is ook zo dat er een groot verschil is van ingesteldheid in de stof tussen het blanke ras door de invloed van de groepsgeest of als u het gele ras noemt, ook beïnvloed door zijn groepsgeest. Dus al deze zaken zijn eigenlijk verschillend en daardoor krijgt u ook dat wanneer u deze mensen gaat vergelijken, die ogenschijnlijk allemaal mens zijn op deze aarde, in wezen toch van elkaar verschillen en dikwijls niet de mogelijkheid hebben om elkaar te begrijpen. Niet omdat de taal verschilt, maar gewoon omdat de sfeer waarin zij zich bevinden totaal anders is dan de sfeer van de andere. Ik weet dat dit in de moderne tijd zeer moeilijk aanvaardbaar is. Toch klopt dit.
Wanneer we dan verder gaan, dan zien we dat deze rasgeesten weer overkoepeld worden door andere entiteiten die meerdere mogelijkheden tot stoffelijke incarnaties overkoepelen. Deze gaan er weer voor zorgen dat er bepaalde keuzes kunnen gemaakt worden. Daaraan gelieerd en dan wordt het misschien nog een beetje ingewikkelder, zien we dan de groepsgeesten die zich vooral bezig houden met de planeten. Met sterren. Ook deze hebben dan weer invloed op de groepsgeest van degene die de stoffelijke incarnaties controleert. Gaan we zo weer verder, krijgen we weer grotere groepen, maar dan wijken we eigenlijk al zo ver af voor u dat het denkelijk weinig nog interessant is.
Kijk, sinds de periode dat ik aan Gene Zijde ben heb ik mij een beetje bezig gehouden met het ontrafelen van al die verschillende invloeden, van al die verschillende groepssferen. En ik ben eigenlijk tot de conclusie gekomen dat hoe verder ik zocht, hoe meer ik de zaak ontrafelde, hoe minder eigenlijk het duidelijk werd. Daarmee wil ik zeggen dat de invloeden van de verschillende groepsgeesten, van de verschillende sferen die daaraan verbonden zijn, zo in elkaar vervlochten zijn, dat het, hoe verder u gaat hoe ingewikkelder het eigenlijk wordt. In feite zou u kunnen zeggen dat het een beetje een overeenkomst is microkosmos- macrokosmos. Wanneer u in beide richtingen gaat wordt het onoverzichtelijk; zo goed in het kleine als in het grote.
En dan denk ik, dat is mijn persoonlijke opinie, dat wij niet bij machte zijn, op de plaats waar wij ons bevinden, u op aarde, ik in de sfeer, juist aan de andere zijde, van de ganse samenstelling van deze Kosmos te omvatten. Ik denk dat we daar nog veel verder in het Licht moeten doordringen om de juiste evenwichten en de juiste verbindingen te kunnen zien. En waarschijnlijk komt het dan neer, zoals een vriend van mij hier al meermaals gezegd heeft, dat alles eigenlijk één is, dat alles is, hoe u het ook draait of keert. Want wat bij mijn onderzoek naar de verschillende groepsgeesten en sferen is opgevallen, is dat wanneer u de zaken vanuit het positieve Lichtende bekijkt, dat daar tegenover altijd dezelfde wereld staat in het negatieve, in het duistere.
En het rare van dit gegeven is dat hoe de strijd ook gebeurt, het evenwicht steeds bewaard blijft. Het gevolg daarvan is, hoe meer dat u, u daarin verdiept, hoe ingewikkelder het wordt. Want u ziet dus de verschillende groepsgeesten die de mens sturen, maar daar tegenover staat dan weer dat deze positieve invloeden direct gelieerd zijn aan wat we naar ons toe zouden kunnen zeggen: duistere invloeden en dat daar steeds weer opnieuw evenwichten in gevonden worden. Evenwichten die zich niet spiegelen direct in uw stoffelijk leven. Omdat u te beperkt bent in uw mogelijkheden om steeds weer het ganse plaatje te overzien.
Dit zijn de grote lijnen. Wanneer we nu echter de mens als individu gaan bekijken, dan spelen er nog enkele andere invloeden een grote rol, iets waar we ook dikwijls over kijken.
U hebt al een reeks van incarnaties achter de rug, u hebt bepaalde leerscholen gevolgd, en door juist die richtingen te volgen bent u weer verbonden aan een groep. Weer zou je hier kunnen zeggen: een soort groepsgeest. Niet een groepsgeest die een ras beïnvloedt, maar een groepsgeest die een idee eigenlijk beïnvloedt. En in sommige gevallen zou ik zelfs durven zeggen: een sfeer opbouwt waar u bepaalde leringen steeds weer gaat in volgen en laten voltrekken.
Zo zien we dat sommigen van degene die hier aanwezig zijn, leringen hebben opgedaan in het oude Egypte. Een ander deel van u heeft vóórdat Columbus Noord-Amerika ontdekte, ervaringen opgedaan en lering opgedaan door te leven bij de Noord-Amerikaanse indianen. En nu wordt het boeiend. Gezien dat ongeveer beide leringen die opgedaan zijn gelijklopend zijn in waarde, is door de evolutie die u aan onze zijde hebt doorgemaakt er een samensmelting gekomen, waardoor dat u op een bepaald moment een incarnatie gezocht hebt in deze streken, omdat juist in deze streken de filosofie zich ontwikkelde waar u nu mee bezig bent. Die eigenlijk dan weer een verlengde is van de beide bronnen waar u ooit veel hebt opgedaan. Nu wil ik niet zeggen dat u tussendoor niet meer op aarde rondgelopen hebt. Dat hebt u meer dan genoeg nog gedaan.
En dan komt daar ook weer het eigenaardige bij, dat zelfs in een groepje als dit en waar de mensen toch redelijk ver voor deze contreien uit elkaar wonen, dat er altijd wisselingen en bindingen zijn geweest. Ook weer gestuurd door de kracht die ontstaan is in dat verre verleden. Wanneer we dan gaan kijken voor de periode van Egypte, Noord-Amerika, wat zien we dan? Dat het oude Atlantis opduikt en dat, en daar komt u wel eigenlijk van voort, u weggetrokken bent, samen met de Witte Priesters van toen en dat er splitsingen zijn gebeurd. De ene zijn in Afrika gebleven, of wat je nu als Afrika kunt omschrijven, de anderen zijn helemaal over wat nu de pool is getrokken tot Noord-Amerika. Raar maar waar. Voor beide groepen blijft hier een groepsgeest die dit stimuleert. Die de mogelijkheden heeft opengehouden om telkens weer opnieuw in deze omgeving te incarneren en lering op te doen. En zo weer samen te smelten. En wat zien we dan? Wanneer we uiteindelijk de stof terug verlaten, dat we ook weer in een groep gaan samenkomen. U gaat over, u doorloopt enige sferen, u moet u aanpassen en voor sommigen zal het misschien aangenaam vermeien zijn in Zomerland en zult u daar een tijdje genieten van de rust. Maar uiteindelijk komt u weer, of legt u weer de contacten binnen dat overkoepelende van die groepsgeest en gaat u verder zoeken.
En dan ziet u weer, maar over het gewone verloop in de Kosmos, dat men, wanneer men voldoende ervaring weer heeft aan onze zijde opgedaan, men binnen deze groepsgeest gaat zoeken naar weer nieuwe ervaringen. Het kan dan zijn dat de groepsgeest van de stofmens voor u niet meer de ervaringen inhoudt die u zoekt. En dan kan het zijn dat u een switch maakt naar een groepsgeest van andere stoffelijke ervaringen. Of zelfs naar een groepsgeest van niet-stoffelijke ervaringen. U kunt zo vele zaken gaan opdoen en leren. Maar steeds zult u opmerken dat u eigenlijk geholpen wordt door iets wat boven u helpt, stuurt, aanwezig is. Niet dat die groepsgeest u tot iets verplicht. Het is niet zoals in de maatschappij, waar u dus verschillende kasten kunt hebben en dat elke andere die boven de ene staat de andere verplicht iets te doen. Zo is het niet in de Kosmos. De vrijheid blijft behouden. Maar toch weer zoekt u als entiteit hetgeen wat u het meeste kan bijbrengen, het meeste kan leren. En dit kan zowel voor de ene in de richting van het Licht zijn, als voor de andere, die het Licht verwerpt, in het duister.
U hebt gesproken over een groepsgeest waarbij men niet-stoffelijke ervaringen kan opdoen. Welke ervaringen worden daarmee dan bedoeld?
Kijk, u bent mens geworden omdat u in de sferen geen bepaalde leringen meer kon waar maken. U had de stof nodig om bepaalde emoties te kunnen ervaren. Wanneer u dit niet meer nodig hebt, kan het zijn dat u in de sfeer verder gaat en dat u daar allerlei ervaringen die zullen te maken hebben met het Licht, of de opgang in bewustzijn naar het Goddelijke. Deze ervaringen zijn voor een stofmens moeilijk te plaatsen, omdat u elke ervaring toetst aan iets stoffelijks. Maar dit is niet noodzakelijk zo. Wij kunnen in de sferen zeer veel leren, zeer veel trappen in bewustzijn naar het Licht toe gaan, zonder dat er enige stoffelijke ervaring is. Dat enkel en alleen gebaseerd is op dus niet-stoffelijke ervaringen.
Ik heb daarjuist het woord engel aangehaald. Engel is een uitvinding van de mens. Engelen, of aartsengelen, bestaan in wezen niet. Maar de mens heeft er behoefte aan alles mooi in vakjes te zetten en op te delen en te kunnen benoemen. Nochtans, wanneer u tot een engel bidt, of wanneer u een aartsengel aanroept, u wel degelijk respons zal krijgen vanuit de sfeer. En u mag dan als stofmens denken: ik heb Gabriël aangeroepen, en nu heb ik een boodschap gekregen dat dit Gabriël is geweest. In wezen hebt u een kracht aangeroepen. Een kracht die aan onze zijde geen naam draagt. Is ook niet nodig. Eens dat u, voorbij Hoog-Zomerland bent, hebt u geen behoefte meer om u te onderscheiden met naam en toenaam of titel van uw mede-entiteiten. U bent op dat ogenblik een kracht, een energie. Ik tracht het zo simpel mogelijk uit te leggen. Maar het is moeilijk begrijpbaar voor de mens, dat besef ik best. Omdat het niet tastbaar is, niet vatbaar. U bent dus op dat ogenblik een energie, een kracht die op zijn weg in het Licht verder evolueert en in dat Licht steeds grote ervaring opdoet en, heel belangrijk, hoe verder u in dat Licht gaat, hoe meer dat die individuele persoonlijkheid in dat grotere geheel wordt opgenomen.
En zo kan u stellen dat de grote ingewijden bijna volledig in dat grote Licht zijn opgegaan. Dat Goddelijke. En dan komt u tot die eenheid. Ik durf zeggen, ik ben dit al redelijk lange tijd aan het bestuderen en ben nog steeds niet, na zo lange studie, bij machte om dit als entiteit volledig te plaatsen of te bevatten. Ik kan wel naar u zeggen dat de ervaringen die ik heb kunnen opdoen al van een onbeschrijfelijke mooi en hoog niveau zijn in mijn gedachtewereld. Het geeft mij een enorm geluk, maar ook weer voor de mens is dit zeer moeilijk definieerbaar. Omdat u uw individualiteit eigenlijk opgeeft. Maar dat is wat u vraagt. De ervaringen die niet stoffelijk zijn.
Wij denken: een mens sterft, hij is er niet meer. Klopt niet. Hij gaat gewoon verder. Het is anders, maar u gaat gewoon verder. En het is met alles zo. U kunt de idee hebben: ik zie een ster sterven. Ze is er niet meer. Klopt niet, die ster is wel degelijk daar, maar in een andere dimensie. En zo zult u opmerken dat wanneer u aan onze zijde bent, zeker in de eerste periode na de overgang, dat deze werelden, waarvan u dacht dat zij toch zo realistisch waren, ook dikwijls maar een illusie zijn. En dat zaken waarvan u dacht dat zij niet meer bestonden, wel degelijk er nog zijn.
U denkt misschien dat hier geen Romeinse bezetters meer rondlopen. U vergist zich. Wanneer u aan onze zijde naar hier kijkt, dan ziet u hier, deze plaats in de geburen van de stroom een basiskamp van de Romeinen. U ziet hier een massa Romeinen wandelen. En tezelfdertijd, wanneer u wat verder kijkt, ziet u een Duits kamp en kijkt u wat opzij, dan ziet u een oude-Belgen-nederzetting, maar de discussie is hier allang gaande dat er geen Belgen bestaan, dus weet ik niet juist wat ik moet zeggen want Vlamingen bestonden toen nog niet, en de taal die zij spraken was ook iets anders dan wat u nu spreekt. Al deze sferen, deze toestanden, zijn nog steeds aanwezig. Niet voor u merkbaar, u loopt er los-en-door. U rijdt met uw wagens door de legioenen van de Romeinen die hier marcheren, zonder dat u het beseft.
Als ik het goed begrijp dan lopen gewoon de tijden door elkaar.
Klopt: tijd bestaat niet. Alles is. Dat is het rare in de schepping en ook moeilijk te begrijpen. Maar dit is ook het mooie als u bij ons komt. U gaat ervan genieten. En u hebt er misschien vroeger ook al van genoten!
Wanneer u dan u geheroriënteerd hebt en u bent in die Zomerland-sferen en u zit daar rustig te kijken, op dat ogenblik, wanneer u denkt: ach, ik wil eens zien hoe het was in de tijd van de oude-Belgen, dan ziet u die oude-Belgen daar dobbelen, niet met de dobbelstenen van nu, maar met keien, u ziet ze daar ook bij wijze van spreken vechten, u ziet alles. U doorleeft het, u bent er bij! Want hetgeen wat ooit geweest is, verdwijnt niet. Is er en zal er altijd zijn. U kunt dan denken: ik ga naar Stonehenge. En u zult daar de offering zien die de priesters deden. Of u ziet de kathedraal van Chartre bouwen. En weet u wat dan nog het aangename is? Dat u dan ook de zaken ziet die achter de schermen gebeurd zijn. Dat u ziet hoe de puzzel in mekaar past. Voor degenen die geïnteresseerd zijn in historie, is dit natuurlijk heel boeiend. Alhoewel, na verloop van tijd, bent u dit beu. En wenst u wel iets anders. En dan ga je weer verder in de sferen. We zijn een klein beetje van het onderwerp afgeweken, maar ik denk dat het als kanttekening toch wel goed meegenomen is, en zeker de verduidelijking op de vraag van wat doe je dan, niet stoffelijk?
Broeder, ik vraag me af, blijft u dan steken als u bij die Romeinen bent.
Nee, dat heeft er niets mee te maken. De tijd is de tijd niet. Dus die Romeinen die zijn daar wel degelijk geweest, voor de stofmens, maar in die Kosmos blijft dat beeld aanwezig. En, ik weet dat het klinkt misschien moeilijk, het beeld dat u ziet is het beeld dat geweest is. Maar die Romein die hier in de moerassen een kamp heeft gebouwd, en dus bewaking langs de Schelde heeft gedaan, die Romein is ook overgegaan, is ook opnieuw geïncarneerd. Maar het beeld en alles blijft exact aanwezig. De sfeer blijft. Alles blijft.
Dus ze stappen bij u in de tijdmachine?
Ja, een mens wil alles in de stof vertalen, maar in wezen klopt dit, als u dat menselijk wilt zien. Daarom is het ook best mogelijk, theoretisch althans, praktisch bent u er nog niet, alhoewel er proeven geweest zijn, dat een mens zich in de tijd kan verplaatsen. Maar nu gaan we sciencefiction vertellen. Maar ik mag u toch opmerken dat er toch zo goed door het Pentagon als door de Sovjet-Unie indertijd experimenten zijn gedaan, sommigen zijn min of meer geslaagd, de meesten hebben nogal doden meegebracht. Maar die de basis hadden van hetgeen wat hier naar voor gebracht wordt. Zelfs in de Sovjet-Unie was men verder dan in Amerika, en zij hadden het grote voordeel, gezien zij vertrokken dat zij in niets geloofden, konden zij heel neutraal eigenlijk te werk gaan en hebben ze in wezen de beste resultaten geboekt. En in die tijd keken ze niet op een mensenleven, dus ze hadden meer mogelijkheden dan hun Amerikaanse concurrenten, alhoewel dat die ook niet altijd naar mensenlevens kijken.
Als u zegt dat u kampen ziet uit het verleden, dus vanuit het heden, u ziet die werelden door elkaar lopen, het verleden en het heden, ziet u ook de beelden van de toekomst?
Bekijk het zo en houd het simpel: er bestaat in de sferen niets dat niet bestaat. Wij kennen dit niet. Wij kennen ook geen enkele stoffelijke ervaring zoals u die kent. Maar doordat voor ons de tijd niet bestaat, hebben we wel de mogelijkheid van een enorm overzicht te hebben van wat er eigenlijk in de Kosmos aanwezig is. En zo kunnen we natuurlijk ook weer verder evolueren. En naar gelang dat u als geest de weg van bewustzijn verder gaat, krijgt u dan ook meer de mogelijkheid om een juistere filtering te doen wanneer je opnieuw iets in de stof wilt beleven.
Een geest die aan het begin van zijn carrière staat, zal het er heel moeilijk mee hebben. Die gaat deze zaken ervaren als zijnde zeer verwarrend. En dan zien we dikwijls dat er een vlucht ontstaat en dat deze dan de eerste de beste mogelijkheid te baat neemt om uit die sfeer, die hij niet kan beheersen, weg te zijn. Want het klinkt wel mooi, wat ik u zeg. Maar het is wel even aanpassen wanneer u bij ons bent en u denkt: Romeinen, dat u bij de Romeinen zit, en u denkt: Kelten, dat u bij de Kelten zit, en dat u denkt indianen en u zit tussen de indianen. U moet als geest dit kunnen controleren, dit kunnen ordenen, of anders zit u voor uzelf in een chaosvorm. En dat is niet aangenaam. Dus u krijgt soms dat entiteiten die dit niet aankunnen, omdat ze nog niet genoeg ervaring hebben, gaan dan proberen zo snel mogelijk ergens in de stof zich terug te ankeren. Om toch maar een zekerheid te hebben. En dan kan het soms wel eens een verkeerde sprong zijn.
Anderzijds, op het ogenblik dat u de zaken heel mooi ordent, dan kan u binnen de verschillende groepsgeesten waaronder u valt, zeer veel ervaring opdoen.
Nu kunt u misschien de idee hebben dat u dit allemaal alleen moet doen. Dit is niet zo. Van op het ogenblik dat u als geest aan onze zijde komt wordt u geholpen. En dat is ook weer deze groepsgeest waartoe u behoort. En u hebt dan verschillende invloeden die, naar gelang uw interesse en uw ervaringswereld die u opgedaan hebt, een al dan niet grotere rol gaan spelen. U komt dan ook heel gemakkelijk tot ervaringsuitwisseling, die dan weer kunnen leiden tot een keuze van een nieuwe weg. Zoals u het jaren geleden gedaan heeft om hier nu op deze aarde rond te lopen. En terwijl dat u nu hier rondloopt, wordt u beïnvloed, niet alleen door die overkoepelende groepsgeesten, maar ook door uw vrienden en kennissen aan onze zijde. Uw geest gaat wanneer u rust, wanneer u slaapt, of wanneer u zit te mediteren, heel gemakkelijk even aan onze zijde komen buurten. Nieuwe gedachten, nieuwe impulsen opnemen, die hij dan over kan dragen op het lichaam.
Wat is het gevolg in vele gevallen? U bent wetenschapper. U zit op een probleem te broeien en te denken. U vindt geen oplossing. Wel, op dat ogenblik kan het best zijn dat aan onze zijde van de groep waartoe u behoort iemand is die dat probleem allang heeft opgelost. Hij ziet dat u daarmee worstelt, en gaat op het ogenblik dat er een overdracht mogelijkheid is u deze overgeven. En dan is het bij u: eureka!! Mijn euro is gevallen. Och, u zou er van versteld staan hoe zaken soms beïnvloed worden. En langs onze kant hebben we daar ook dikwijls het plezier van, van te zien hoe de mens denkt dat hij het dan zelf gedaan heeft, niet beseffende dat hij eigenlijk het op een bordje heeft aangereikt gekregen.
Het grote voordeel is wanneer u behoort tot een groep, die vooral het Licht hoog in het banier voert, die gaan zich niet aantrekken wie of wat het resultaat boekt. De kwestie is dat u resultaat hebt, dat u verder kunt. Dat u uw ervaring kunt realiseren. Het punt is dat men u heeft kunnen helpen. En dat u dan op uw beurt waarschijnlijk weer anderen kunt helpen. Maar zoals u ziet, in de wereld behoort niet elke mens tot een groep die, laat ons zeggen, als groepsgeest heeft: de harmonie of het Licht te bevorderen. Op het ogenblik kunnen we zeggen dat voor de aarde en de stof het duister redelijk veel impact heeft. En zeker de laatste 20 jaar zijn er enorme duistere incarnaties geweest en er komen er nog. Nu wil dat weer niet zeggen dat er een onevenwicht op aarde is. Nee. Deze evenwichten zijn er, maar voor de stofmens is het moeilijk te ervaren. Omdat u telkens weer met uw stoffelijke neus op stoffelijke feiten wordt gedrukt en beperkt bent in uw mogelijkheid om het ganse plaatje te bekijken.
U brengt mij in verwarring. In die zin, dat op het moment dat ik aan uw zijde ben, kan ik mij effectief verplaatsen naar die Romeinen. Moet ik het mij dan zo voorstellen dat ik het bekijk vanop een afstand of dat ik midden in het oorlogsgebeuren zit, waar ik een kopje kleiner kan gemaakt worden?
Kijk, wanneer u aan onze zijde denkt aan die Romeinen, dan bevindt u zich midden in dat fragment. U bent wel degelijk midden in dat gebeuren. Alleen, die Romeinen zien u niet. Want die Romeinen zijn uw beeld, begrijpt u? Dus u moet niet denken dat die Romeinen u een kopje kleiner kunnen maken, nee, die zijn heel oneerbiedig en lopen dwars door u door! En als u niet beseft, op dat moment dat het uw eigen beelden zijn, dan maakt u soms wel eens mee dat men heel boos wordt: van wat gebeurt hier nu? Waarom zien die mij niet? Maar effectief, het is uw eigen beeldvorming die dat doet.
Hoe zit dat dan eigenlijk, want een hond is helderziende, katten ook, maar die zal het dan toch ook hier moeten waarnemen?
Ja, maar nu bent u weer zaken door elkaar aan het halen die dus niet direct met elkaar te maken hebben. Dieren behoren ook tot groepsgeesten. Dieren, zeker zoals u het noemt, honden en katten, zijn zeer gevoelig, zijn helderziend. Dit klopt. Zij zien op het ogenblik wanneer een entiteit in de geburen is, zien zij deze. Nemen zij deze waar. Echter, doordat deze entiteit, of deze energie die zij zien voor hen geen bedreiging vormt, gaan zij daar meestal niet op reageren.
Stel nu dat de beeldvorming zo is dat de energievorm die zij waarnemen de meester van de poes of de hond, zou bedreigen, dan gaan zij wel grommen. Dan gaan zij zelfs, misschien, een aanval uitvoeren. Maar op het ogenblik dat dan het baasje van het dier zegt: waarom doe je dit nou? zal dit stoppen. Omdat het dier dan waarneemt dat hetgeen wat gebeurt eigenlijk zijn baasje niets doet en het baasje het zelf niet opmerkt. Maar nu gaan we ons verplaatsen in de wereld van de dieren, en die is toch wel in gedachte-opbouw en ervaring iets anders. Dieren behoren steeds tot een groepsgeest. Veel van wat zij waarnemen is in een stoffelijk bestaan veel meer gebonden aan die groepsgeest dan dat u als mens ervaart. Het is ook zo dat wanneer een dier sterft, een dier neemt dat gewoon aan als een normaal gebeuren. Een hond die sterft ervaart dit niet als zijnde ik ben dood. Een hond die sterft ook een poes, ervaren dit van: hé, er is iets anders met mij, wat, weet ik niet. En dan gaat die poes of die hond trachten contact te nemen met het baasje, maar dat baasje reageert niet meer. Het is wel raar. Waarom ziet hij mij niet meer staan? Wanneer ze dat een paar maal geprobeerd hebben, en opmerken dat eigenlijk alles anders is geworden, dat niets nog is zoals zij het gewoon waren, richten zij zich eigenlijk tot de groepsgeest, heel onbewust gebeurt dat, maar heel spontaan, en worden zij in die geest gewoon opgenomen en gaan zij hun weg weer verder. En dan kan het zijn dat het dier, door de ervaringen die het opgedaan heeft, de mogelijkheid heeft van zich af te scheiden van die groepsgeest, van de poezen, of van de honden, en zich tot een andere groepsgeest te wenden. En zo krijg je dus weer een vorm van evolutie.
Ik hoop dat ik voor u een klein beetje de sluier heb opgelicht. Het is niet zo belangrijk of u dit allemaal nu als mens kunt plaatsen of begrijpen. Wat belangrijk is, is dat u beseft dat u allemaal tot een eenheid behoort. Dat u als mens het best kunt functioneren, kunt leven, ervaring kunt opdoen, wanneer u in harmonie tracht te zijn met uw medemens. Wanneer u in harmonie tracht te zijn met de wereld rondom u, met de ganse Kosmos. Het is soms niet gemakkelijk, dat weten we wel. Maar op het ogenblik dat u beseft dat u als mens toch tot eenzelfde groep behoort, beïnvloed wordt op eenzelfde wijze en dat u die kracht kunt gebruiken om elkaar te helpen in uw weg naar bewustwording. Ach, dan bereikt u veel meer dan dat u theoretisch alles mooi kunt uitspellen hoe de Kosmos in elkaar zit. En als u dan als mens op deze aarde rondloopt en u probeert vanuit uzelf zo harmonisch mogelijk te zijn met deze aarde. Al wat met de aarde gebeurt, is een normale evolutie. Wat men u wijsmaakt, vergeet dat liefst. Dit is de waanzin van de politieker die op een of andere manier macht wil hebben en niet beseft dat er met die macht niets is. Maar wanneer u aanvoelt: ik ben in harmonie, al is het maar met dat kleine plantje dat in uw woning staat, dan hebt u veel meer voor de aarde gedaan dan alle grote woorden die in alle commissies gesproken worden van: we moeten de aarde redden. Wanneer u beseft als u wandelt, in een park of een bos, dat u eigenlijk ook een deel daarvan bent, dat u als mens dit goed
kan en mag gebruiken. Maar dat u steeds weer ook moet in uw achterhoofd de idee houden dat de natuur ook een vorm is van ervaring opdoen voor krachten, voor energieën. En dat u zich daarmee één voelt, dan gaat u veel meer resultaat hebben.
Wanneer u bewondering hebt, al is het maar voor een gewone kei die onder uw voeten ligt, dan hebt u een wisselwerking tussen die aarde waar die kei toe behoort en uzelf. Het moeten heus geen diamanten zijn. Het mogen allerlei steentjes zijn, dat kan geen kwaad. Wanneer u zich één voelt met het kabbelende water, met de vogels die fluiten in de bomen, dan doet u veel meer voor de aarde dan eender welke politieker die met grote woorden komt zeggen wat u moet doen om de aarde leefbaar te houden. Wanneer u beseft dat alles rondom u vanuit dezelfde Bron komt. Het gewoon een andere vorm heeft. Maar uiteindelijk dezelfde Bron heeft. Dan kunt u in uw leven enorm veel positieve ervaringen opdoen. Dan kunt u in uw leven enorme betekenis hebben, niet alleen voor uw naasten, niet alleen voor uw medemens, maar voor de groepsgeesten waartoe u behoort. Voor de geest van de aarde, bij wijze van spreken. Zelfs voor de grote Kosmos en alles wat er is.
Want u mag niet vergeten, u bent deel van die Bron, hoe dan ook. En het komt er niet op aan onder welke verpakking, u bent er deel van. En voel u er één mee! En dan zal u opmerken, dan gaat u een stoffelijk leven hebben, ach, u zult misschien niet de grote machtige krijger van de aarde zijn. U zult misschien de gewone mens zijn waar zelfs nog geen aandacht aan gegeven wordt. Maar u zult de kans gehad hebben en ze genomen hebben op dat moment om werkelijke betekenis te hebben. Om werkelijke waarde te hebben voor deze wereld, voor deze aarde, voor deze mensheid, voor deze Kosmos. En hoe meer mensen er zo zijn, hoe beter het voor deze Schepping zal gaan. En ook, hoe sneller en hoe positiever de nieuwe kosmische tendensen van Aquarius zich kunnen vastzetten op deze wereld. En dan hebt u eigenlijk in uw leven een wereld voorbereid voor degenen die na u komen, en die ook hier in de stof weer ervaringen willen opdoen. En zo ziet u maar hebt u niet alleen voor stoffelijke zaken u ingezet, maar ook voor niet-stoffelijke.
Ik hoop dat ik u een klein beetje heb kunnen wegwijs maken in deze toch zeer ingewikkelde materie. Denk er nog eens over na, maar lig er zeker niet wakker van. Want de niet-stoffelijke ervaringen, ach, die maakt u wel mee wanneer u aan onze zijde bent. En neem gerust van mij aan, bij ons is het ook niet zo slecht.
Deel 2.
Zo, het tweede gedeelte van de avond is vooral bestemd om samen te mediteren. Maar ik kan me voorstellen dat, gezien de nogal ingewikkelde materie die onze broeder in het eerste deel gebracht heeft en waarin hij toch nogal een expert is die daarin kan opgaan, het voor jullie misschien wel enige vragen heeft opgeroepen. Als er dus mensen zijn die nog graag iets vragen, dan zal ik proberen daarop een zo duidelijk mogelijk antwoord te geven. Let wel, ik ben niet de expert zoals de broeder die in het eerste gedeelte aanwezig was. Maar goed, ik zal trachten het zo goed mogelijk te doen. Mag ik van jullie dan de eerste vraag?
Broeder, het opgaan in een groep aan de ene kant en daar tegenover de identiteit of de individualiteit die we daar dan al of niet zouden in kwijtraken. Kan u daar iets over uitleggen?
Ja, dat is eigenlijk het grote mysterie van de schepping, nietwaar. Het is namelijk zo dat, hoe meer je opgaat in het Licht, hoe meer je uw eigen individualiteit achterwege laat en hoe meer je één wordt met de Bron. En door één te worden met de Bron, wordt je ook, en dat is natuurlijk niet al te juist uitgedrukt, eigenlijk vollediger. Maar dat is het mysterie. En, lieve dame, neem van mij aan: ik zit nu wel aan de andere kant van u en ik tracht ook zoveel mogelijk te begrijpen, maar ik ben zelf niet bij machte om dit mysterie als dusdanig juist te beantwoorden. Wat ik wel zie is dat de broeders die veel hoger zijn dan ik, die veel verder in het Licht zijn, kunnen evolueren; ja, zij blijven ergens wel wie ze zijn en toch zijn ze niet meer diegene die ze ooit waren.
Kijk, ik ben nogal een fan van de heer Jezus. Ik moet zeggen: het is één van de grote lichtende figuren aan onze zijde. Maar om nu te zeggen dat door het feit dat hij zo dicht bij de Vader genaderd is, en misschien zeg ik het zelfs niet juist maar ik probeer een uitdrukking te geven, gaat hij eigenlijk volledig op in dit Licht voor ons. Hij is een bron van Licht voor ons, een bron van lichtende inspiratie. En toch zien we dat hij op sommige momenten zich zo kan manifesteren dat hij een hulp kan zijn voor velen, als gekende figuur. Nochtans is hij in de gang naar het Licht enorm ver gekomen.
Eenzelfde zaak zou je kunnen zeggen van een Boeddha-figuur, een Siddhartha, maar we kunnen dit ook naar voor brengen bij anderen. De Wereldmeester is van hetzelfde niveau, om het zo uit te drukken. En ook telkens weer zien we dat zij proberen van, hoe verder zij komen, hoe meer hulp en betekenis te hebben voor diegenen die nog aan het begin van de weg staan.
Ik hoop dat ik u hiermee een klein beetje geholpen heb, maar neem het mij niet kwalijk: ik weet zelf niet het antwoord op deze vraag.
Broeder, er wordt soms gezegd dat mensen die overgegaan zijn zich moeten oriënteren in de sferen. Wordt daarmee bedoeld dat zij moeten leren om hun gedachten te controleren, zoals in het eerste deel werd verteld?
U kunt dit zo stellen.
Kijk, wanneer u in de stof geboren bent, dan hebt u ook bij de geboorte een tik op uw billen gekregen omdat men u verplichtte van zelfstandig te ademen. Zolang u in de buik van uw moeder was, was dit niet nodig. U hebt dan gedurende jaren alles moeten leren, eerst leren aanvoelen, leren luisteren, leren zien, leren ruiken en zo verder. U mag toch niet vergeten dat het leven van een baby enorm zwaar is, want hij moet alles leren; niettegenstaande dat je, zoals in uw geval, meerdere malen baby bent geweest. Toch moet je telkens, wanneer je incarneert, deze weg gaan om te komen tot een lichaam dat zelfstandig kan reageren en ervaring opdoen. En ik denk dat dit voor iedereen duidelijk is.
Wanneer u nu in de omgekeerde richting gaat, u verlaat de stof en u komt bij ons, dan moet u ook weer leren om wat u denkt, stoffelijk, om dit juist geconcentreerd te doen. Want wanneer u van de ene gedachte op de andere springt, dan ervaart u ook de ene wereld in de andere en dan is het een chaosje waar je niet uit komt. U moet ook leren dat u aan onze zijde, en dat is eigenlijk het moeilijkste punt bij overgang voor velen, u door iedereen gezien wordt of ervaren, anders gezegd: zoals je werkelijk bent. Dat wil zeggen: wanneer u een rotzak bent, neem mij het woord niet kwalijk, dat u aan onze zijde als een rotzak gezien wordt.
Nu, op zich is dit hoegenaamd niet erg. Alleen, op aarde proberen rotzakken zich anders voor te doen. Zij proberen zich als heel goede, brave lui voor te doen. Nu, aan onze zijde kan dit niet. Wanneer je een rotzak bent, ziet iedereen aan onze zijde hoe je bent, wat je denkt, hoe je denkt te handelen. En dit is natuurlijk lastig. Daardoor krijg je dat de meesten, die zo zijn, zich afsluiten. Ze keren in zichzelf. Zij denken dan dat de anderen het niet waarnemen. Dit is fout. De anderen nemen het wèl waar, maar doordat zij zich afsluiten ontvangen zij geen signalen meer, met alle gevolgen van dien. En het kan soms lang duren eer zij willen erkennen wie zij zijn.
Op het ogenblik dat je aan onze zijde aanvaardt wie je bent kan je verder. En in dat verder gaan, ga je dan langzaam maar zeker aanleren om de gedachten te ordenen, bij te houden, om het zo te zeggen. En dan kun je de evolutie door de sferen verder zetten. Ook wil ik daarbij zeggen dat, eens je terug bij ons bent, dat je ook nooit meer alleen bent. Nu, in de stof ben je dat ook niet, maar je beseft het niet. Aan onze zijde besef je het wel. Wat je ook doet, wat je ook denkt, steeds zijn er zeer velen die dit opmerken en die met u begaan zijn. En dat is eigenlijk de aanpassing. En voor de ene, die overgaat, duurt dat in tijd uitgedrukt: een 48 uur tot 3 dagen, en anderen kunnen daar soms 14 dagen tot 14 maanden over doen. Het hangt er gewoon van af hoe je uzelf bekijkt. En mensen, neem gerust van mij aan, het heeft niets te maken met wie of wat je was. Je mag in het leven de grootste heilige geweest zijn, wanneer je aan onze zijde komt en dit blijkt een illusie te zijn en je kunt het niet aanvaarden, dan kom je in wat we noemen: de nevel of het duister, terecht. U doet het zelf. En het kan zijn dat u op aarde, volgens de mensen, het symbool van alle kwaad bent geweest en u komt aan onze zijde en u erkent wie of wat je was, ja, dan ga je gewoon verder in het Licht, hoe cru dit ook mag klinken. En zo zie je dikwijls dat, wat op aarde als heilig beschouwd wordt, zich in het duister begeeft en wat op aarde als kwaad beschouwd wordt, dikwijls gewoon verder gaat in het Licht. Want het is niet omdat iemand zich niets wilt aantrekken van de regels van een maatschappij of leeft zoals hij denkt dat juist is, maar volgens de maatschappij natuurlijk niet aanvaardbaar, dat wanneer zo iemand aan onze zijde komt, niet in het Licht kan zijn, integendeel.
Kijk, ik heb u al gezegd: ik ben een grote fan van Jezus; dat is een beetje mijn voorbeeld. Niet dat ik tracht mij eraan te spiegelen, maar ik tracht wel wat hij gebracht heeft te ervaren en ook in de geest ernaar te handelen. En daardoor kom ik nogal eens met gelijkgestemden in contact. Of, laat ons zeggen: diegenen die dachten dat zij er op aarde de vertegenwoordigers van waren. En dan zie je veelal dat diegenen, die op aarde zegden: “Wij spreken in de naam van Jezus Christus”, wanneer ze dan aan onze zijde komen, moeten beseffen dat ze eigenlijk in naam van de duivel hebben gesproken en niet in naam van Jezus.
Goed, als zij dit kunnen aanvaarden, dan is er geen probleem. Maar velen weigeren dit te aanvaarden en gaan zelfs eisen stellen van uitverkorenheid met als gevolg dat je dan, tot onze grote spijt, moet vaststellen dat zij elke hulp weigeren, dat zij zich inkapselen en dikwijls voor, in mensentaal uitgedrukt, zeer lange tijd van alle Licht verstoken blijven, ondanks dat zij het op aarde steeds maar hadden over het Licht. Begrijpt u het?
Dat begrijp ik, ja. Maar neem nu een moordenaar, die verschillende mensen vermoordt, hij pleegt daarna zelfmoord. Het probleem is: hij moet zichzelf aanvaarden; hij moet aanvaarden wat hij gedaan heeft, wie hij is. En hij aanvaardt dat. Hij zegt: “oké, ik ben een moordenaar.” Kan hij dan verder naar het Licht?
Hij zal perfect in het Licht verdergaan, maar het houdt wel in dat hij, wanneer hij dat aanvaardt, ook de verantwoordelijkheid aanvaardt die hij voor zichzelf heeft gecreëerd ten opzichte van diegene die hij vermoordt heeft. Dit wil zeggen dat hij in de sferen hier aan een herstel van wat hij veroorzaakt heeft, zal werken.
Kijk, ik ga een voorbeeld geven dat voor ieder gekend is. En het is een voorbeeld dat broeders reeds vroeger naar voor hebben gebracht.
Ieder van u kent Hitler, nietwaar? Hitler was voor de westerse maatschappij een monster. Het is niet aanvaardbaar dat die man niet brandt in de hel, voor de westerling. Nu, ik kan u zeggen dat deze mens, nadat hij zijn leven heeft beëindigd, ervaren heeft wat hij de wereld heeft aangedaan, erkennende daarin wat fout was, en dat deze entiteit zeer snel, via het Licht, zijn weg heeft verder gezet. Dit klinkt als ketterij in de oren van de meesten en de meesten zullen zeggen: “Dit kan toch niet!”
Dit kan wel, omdat de kosmos nu eenmaal niet is wat de stoffelijke wereld denkt wat hij is. Daartegenover staan, en ik ga geen namen noemen en ik wil geen accenten leggen, bij voorbeeld pausen, die voor de mensheid zogezegd grote heiligen zijn, die nog steeds in het duister zitten te vechten en niet kunnen aanvaarden dat zij niet onmiddellijk benoemd zijn tot de rechterhand van God.
Kijk, dit zijn nu extreme voorbeelden die ik u aanreik. Maar, denk er goed over na en besef dat in de kosmos andere wetten, andere regels gelden dan in uw stoffelijke maatschappij. En daar wil ik dan direct aan toevoegen: probeer u zoveel mogelijk van al die voorschriften, die de mensen in naam van God dikwijls of in naam van een of andere machthebber uitvaardigen, probeer deze zoveel mogelijk naast u neer te leggen en probeer te leven volgens wat u aanvoelt als zijnde juist. Probeer in uw leven zo weinig mogelijk voor anderen negatief te zijn, probeer zo weinig mogelijk anderen te schaden. Tracht zoveel mogelijk er te zijn voor de ander. Tracht de harmonie uit te dragen. En als je voelt ergens dat het niet gaat, maak u er niet druk om, ga gewoon verder. Maar probeer niet uw mening, uw gedacht op te dringen aan een ander. En dan zal je opmerken dat je in een leven schone momenten zult hebben, misschien ook minder mooie, maar dat uw leven echt waardevol zal zijn. En dan komt u aan onze zijde en dat zult u zeer snel, nadat u zich geheroriënteerd hebt, verder kunnen op de weg van het Licht.
Broeder, mag ik nog iets vragen over Hitler. Daar verschiet ik nu eigenlijk van, die holocaust en dat daarin nog goeie dingen geweest zijn, die wij niet begrijpen. Kunt u daar wat meer uitleg over geven? Want anders kan hij toch niet verder in het Licht. Dat moet toch absoluut iets zijn dat wij niet begrijpen. Je kan de levens van die joden …
Kijk eens hier, of u nu spreekt over de holocaust van de tweede wereldoorlog, denkt u nu werkelijk dat die gedaan is? Denkt u nu werkelijk dat op uw wereld dit niet meer bezig is? Neem mij niet kwalijk, maar wat denkt u dat de Amerikanen doen? Wat denkt u dat daar tegenover door de Arabieren gedaan wordt? Wat denkt u dat er op het ogenblik in Afrika gebeurt, in naam van God, in naam van Allah? Kijk, wat denkt u dat er in Zuid-Oost-Azië nog gebeurt?
Lieve dame, de holocaust is nooit geëindigd, is steeds verder gegaan. En wanneer ik een beetje cru mag zijn, wat in de jaren 1940 is gebeurd, ditzelfde gebeurt op het ogenblik. Alleen zijn de acteurs van groep veranderd. Diegenen die in de jaren ’40 vernietigd werden, zijn nu de vernietigers van hun broeders in Palestina. Op het ogenblik is de Gazastrook het grootste concentratiekamp dat er bestaat. En de bewakers van het concentratiekamp zijn dezelfde, of de nakomelingen, van de slachtoffers van de concentratiekampen die u omschrijft.
Neem mij niet kwalijk, maar uw wereld is sinds 1940, wat dat betreft, alleen maar erger geworden. Alleen leeft u toevallig in een klein stukje gebied van de wereld waar dit niet zo bekeken wordt; waar de politiek en de media ervoor zorgen dat u de waarheid nooit weet of nooit ziet, dat u alleen maar een ingekleurde, naar de politiekers hun zin, waarheid te horen krijgt. En ja, voor de mensheid en voor de joden in 1940 en de volgende jaren waren lui zoals Hitler en zijn kompanen verschrikkelijk. Maar vergeet niet dat dit in de ganse geschiedenis van de mensheid maar een kleine druppel is. Vergeet ook niet dat die figuur Hitler ook maar een eenmalige incarnatie is, dat die ervoor reeds zeer veel had geleefd, dat, oké, het leven dat hij toen geleid heeft, in uw ogen onaanvaardbaar, onmenselijk was, juist zoals hij stond tegenover de medemens.
Maar kon dit gebeuren wanneer deze medemens dit niet zelf had veroorzaakt? Kon dit gebeuren wanneer deze medemens er niet had aan meegewerkt? Dat wordt maar te gauw en te snel vergeten. Want diegene die nu durft zeggen dat diegenen die eigenlijk in de kampen vernietigd werden, in wezen ook aan de bron daarvan lagen, die wordt nu door de staat, bij wijze van spreken, aangevallen en gestraft en veroordeeld, want je mag dat niet uitspreken.
Maar denk je nu werkelijk dat het mogelijk was geweest dat, wanneer deze, en het zijn negatieve energieën, daar ben ik mee akkoord, deze negatieve energieën niet hadden bestaan, dat dit mogelijk was geweest? Nee, het past allemaal in elkaar. En ik weet: het is voor de stofmens enorm erg zoiets te moeten meemaken, onbeschrijflijk. Maar in wezen is het voor velen, en dit is misschien moeilijk aanvaardbaar voor u, een gevolg geweest van wat zij in oorsprong eerst hadden gecreëerd. U mag toch niet vergeten dat concentratiekampen geen Duitse uitvinding is geweest. Wanneer u de geschiedenis gaat bekijken, dan zult u opmerken dat concentratiekampen reeds veel vroeger bestonden en dat bijvoorbeeld het Britse imperium er al lang vóór de Duitsers gebruik van maakten. Mag ik opmerken dat ook, u leeft nu in een landje dat op het punt staat van te buigen of te barsten, maar dat datzelfde landje ook concentratiekampen had in zijn kolonies, waar men liefst over zwijgt; dat daar, wanneer je niet akkoord was als inboorling van de kolonie, gewoon uw handen werden afgehakt omdat je niet snel genoeg was; dat u werd gemarteld of gedaan; dat u als vrouw gewoon verkracht werd, als vuil gebruikt werd, dat is ook uw volk geweest; dat waren ook uw voorouders.
Neem mij niet kwalijk dat ik het zo zeg, maar door deze zaken en deze evolutie krijg je dan, en dat was eigen aan het Vissentijdperk, oorzaak en gevolg; dat wanneer je op de ene plaats dit liet gebeuren, het gevolg was dat bij een volgende stap in de evolutie, het andere gebeurde. En ik weet, en ik ben 100 % met u akkoord, zulke zaken zouden niet mogen kunnen gebeuren. Maar het is nu eenmaal de mens die het zelf heeft opgebouwd, zelf heeft gecreëerd. En wanneer deze mens dit niet wilt aanvaarden, zoals er velen zijn, dan komen zij aan onze zijde, kapselen zich in en blijven in het duister, in het negatieve, vluchten er terug uit en gaan terug sferen opzoeken.
Want wat ik u wel kan zeggen, lieve dame, is dat veel van de huidige terroristen, van de huidige fanatici overal ter wereld, behoren tot diezelfde groep die in de concentratiekampen van Duitsers, van het Britse Rijk, van het Belgisch Koningsdom zijn uitgeroeid, die gevlucht zijn vanuit de geest, vanuit de sferen en terug in de stof, vol haat, zich terug manifesteren. Dit is een vicieuze cirkel. Wanneer deze niet gebroken wordt, zullen deze nog zeer veel lijden meemaken. En daar tegenover staat dat bijvoorbeeld een figuur als Hitler, waar u het moeilijk mee heeft, en ik begrijp dit ten volle, die wel beseft wat hij gedaan heeft, die wèl heeft begrepen welke fouten er gemaakt zijn en zo verder, waardoor hij zich niet in het duister heeft ingekapseld, de hulp heeft aanvaard om verder te gaan en zich daardoor heeft kunnen bevrijden van datgene waar de anderen zich niet hebben kunnen van bevrijden.
Ach, ik hoop dat ik niet teveel op zere tenen heb getrapt en ik weet dat dit moeilijk is voor de mens om te aanvaarden. Maar toch, hou er rekening mee, de wereld rondom u en de geschiedenis die geschreven is, is dikwijls niet zoals het werkelijk is gebeurd of was. En het klinkt misschien zeer erg en zeker voor diegenen die het hebben moeten meemaken, maar op aarde, in de stof, maak je alleen maar mee waarmee je op dat moment in harmonie bent.
En wat zien we dan? Dat zelfs in die holocaust, in die kampen, er mensen zijn die toch daar zich kunnen profileren als vertegenwoordigers van Licht, als vertegenwoordigers van Harmonie, ondanks alles. En of zij dan stoffelijk het leven laten of niet, maakt niet uit. Voor hen betekent dit een enorme verrijking. Maar ook hier zeg ik weer: voor u, als mens, is dit moeilijk te aanvaarden.
Broeder, hoe weet een mens van zichzelf of hij in een groep, waar hij zich prettig voelt, maar niets is perfect, hoe weet hij zeker: dit is het waar ik het best tot mijn recht kom. Heeft vertrouwen ..
Ach, vertrouwen kan ermee te maken hebben. Maar wanneer u met iets bezig bent en het is iets dat bij u past, dan zul je opmerken dat alles zich daar naartoe plooit; dat u daar, ondanks alles wat er rondom u gebeurt, u daarin toch goed voelt en dan kunt u daar gewoon in verder gaan. Wanneer u met iets bezig bent dat u echt niet ligt, dan voelt u, wanneer u uzelf even wilt observeren, voldoende tegenstand, voldoende weerstand in uw binnenste om wat u doet. En dan kunt u dat het best laten. Maar wanneer u echt in iets gelooft, ervan overtuigd bent, ach, en dat mag zijn wat het wilt, hoor, er bestaat op deze wereld niet één waarheid of niet één juiste weg.
Sta mij misschien toe iets geks te zeggen: er zijn zoveel mogelijkheden als er mensen zijn. Elke mens heeft zijn eigen mogelijkheid, heeft zijn eigen weg. En het is van belang dat je aanvoelt: dit is nu echt voor mij datgene wat ik aanvoel als juist, als mijn weg. En wanneer u die dan met 100 % overtuiging volgt, dan maakt u weinig fouten. Ach, en ik weet, het is cru want u gaat denken: “ja maar, een moordenaar kan ook denken dat hij juist handelt.” Dat is waar, maar wanneer deze moordenaar echt oprecht gelooft in zijn daden, dan is dit correct in de kosmos; niet aanvaardbaar voor de stof, ik weet het. En velen zullen nu op mij kassen omdat ze zeggen: “dit gaat echt te ver.”
Maar wanneer u het mij vraagt, dan ben ik verplicht om te antwoorden volgens datgene wat ik ervaren heb en weet hoe aan onze zijde de zaken in elkaar passen.
Mag ik misschien, als afsluiter van uw vraag, antwoorden met de woorden van diegene die ik zeer bewonder. Wanneer hij stierf, wat heeft hij tegen de moordenaar naast hem gezegd? “Vriend, op dit ogenblik zijn reeds al uw zonden vergeven.” Ik vertaal het nu, maar het is eigenlijk wel anders uitgesproken, maar het kwam hierop neer dat, ondanks alle kwaad dat deze mens in zijn leven gedaan had, maar hij had het gedaan in overtuiging, dat was voor Jezus, de Christos, toch op dat ogenblik voldoende om hem te bevrijden van de menselijke schuldgevoelens, die hij eventueel zou kunnen gehad hebben. En ja, deze moordenaar, hoe cru het ook klinkt, is met de Christos meegegaan en is in het Licht zijn weg gaan verder zetten. Ik wil er direct aan toevoegen, lieve mensen, dat deze moordenaar achteraf alles in het werk heeft gesteld om, wat hij in de stof veroorzaakt had voor anderen, terug recht te zetten. Maar ik wil maar zeggen: je ziet hoe relatief een stoffelijk beeld kan zijn wanneer je het gaat plaatsen in het geheel van de grote kosmos.
Lieve vrienden, mijn tijd om nu afscheid van jullie te nemen, is gekomen. Denk na over wat ik u vanavond gebracht heb. U moet heus niet met mij akkoord zijn. U hebt het volste recht er uw eigen mening rond te ontwikkelen. Maar wat ik u verteld heb, is wat ik zelf heb kunnen achterhalen, is wat ik persoonlijk heb kunnen vaststellen en heb ik u gebracht naar waarheid, zoals ik ze ervaren heb. En wanneer je in deze stofwereld op dezelfde wijze probeert om te gaan met wat er gebeurt, dan zul je opmerken dat heel veel sluiers voor u zullen optrekken en dat u achter heel veel façades de juiste, toch voor u, mogelijke waarheid zult kunnen ontdekken.
Maar een laatste raad die ik u wel wil geven, is: wat u ook ontdekt als waarheid, hou er steeds rekening mee dat het uw waarheid is, maar daarom niet de waarheid van een ander.