15 september 2015
Vanavond gaan we een tweede stelling onderbouwen.
U hebt vorige les een eerste naar voor gekregen, dus dat je een beetje moest zien met wat je had en u niet gaan vergelijken met wie meer had maar tevreden zijn met wat je bezit. Bij sommigen, en dat hebben we opgemerkt – want we lezen hier en daar wel wat gedachten af – heeft dit nogal wat tot confrontaties met zichzelf geleid. En we hebben ook opgemerkt dat sommige vanuit die optiek ook gemakkelijk de gedachte naar voor brengen: “ja maar, dat hebben we allemaal al gehoord”. Anderen hebben weer andere gedachtegangen gehad maar we moeten zeggen dat eigenlijk dit naast de kwestie is. Want de gedachte dat u het allemaal al kent of weet, maakt dat u niet doordringt tot wat wij u geven, niet tot de kern van de zaak. In elke les die u gaat krijgen, zitten zaken die u ooit eens gehoord hebt. Zo ook in de vorige les. Maar ik wil er dadelijk bij opmerken dat u ze wel eens gehoord hebt, maar in veel mindere mate van toepassing hebt gebracht in uw leven. Dat is misschien wel iets waar je in de komende tijd wat verder mag over nadenken. Want nadenken moet je doen want daar kun je de beste lessen uit halen.
Ik wil maar zeggen, en dat hebben we vorige les ook duidelijk gesteld, dat het niet alleen de woorden zijn die hier uitgesproken worden die van belang zijn. Het is ook de sfeer die we opwekken en de wisselwerkingen die we met ieder van u en zijn geestelijk deel realiseren. Deze meerwaarden zijn zeer sterk. En als u eerlijk bent, dan zal u de laatste weken dit opgemerkt hebben: dat bepaalde zaken in uw leven plots zich eigenaardig voordoen. U moet daar niet specifiek naar zoeken, je moet daar geen specifieke aandacht aan geven, het is voldoende dat u af en toe een vonk opmerkt die duidelijk maakt dat er zaken aan het gebeuren zijn. En denk niet dat het onbelangrijk is, de regels die we naar voor brengen. Die eerste regel is misschien een harde regel geweest maar zal zeker naar de toekomst toe voor ieder van u ontzettend belangrijk blijken te zijn: het kunnen loskoppelen van wat de maatschappij eigenlijk steeds weer en steeds weer en steeds weer opnieuw u tracht wijs te maken dat u hier bent om steeds meer en meer te hebben en te wensen te bezitten. De grootste fout als je op weg bent naar bewustwording, dat is daarin te trappen. Maar goed, dit was de vorige les, u kunt daar rustig nog verder over nadenken.
Vandaag komt regel twee die misschien nog belangrijk is, maar wel gekoppeld is aan de eerste. Namelijk, in de les van vandaag gaan we praten over de dood. Wanneer u wilt evolueren, wanneer u met magie wilt kunnen werken, wanneer u in bewustzijn wilt verder komen, dan mag de dood geen barrière zijn. Om te beginnen, moet u de dood kunnen ervaren als een heel normaal gegeven in het leven. De dood mag u geen angst inboezemen. De dood mag u niet afschrikken. Maar dit is voor mensen in deze tijd en in deze maatschappij zeer moeilijk. Want vanuit uw cultuurachtergrond hebt u geleerd van angst te hebben voor de dood, spreekt u liever niet over de dood, is dit iets dat eigenlijk zo ver mogelijk weggestoken wordt en als het niet anders kan, ja, dan worden we er even mee geconfronteerd maar laten we het zo snel mogelijk weer achter ons. Dit is, zeker wanneer je verder wilt komen, geestelijk, een van de grootste barrières die je zo opbouwt.
En ik wil even teruggaan naar de oude tijd, de tijd voordat de monotheïstische godsdiensten eigenlijk de mensen begonnen iets wijs te maken, alleen maar om hun eigen macht te verzilveren. Vroeger, zelfs voordat de eerste grote culturen zijn ontstaan, werd de dood als iets heel normaal beschouwd en had de mens daar ook geen verdriet over. Men aanvaardde dat als een deel van het leven en men aanvaardde ook dat alles gewoon verderging. Dat is een van de belangrijke punten. Alles gaat steeds gewoon verder. Wanneer u in de natuur kijkt, vindt u geen enkel wezen, buiten de mens, dat angst heeft voor de dood, geen plant, geen dier. Nu gaan wetenschappers direct op hun achterste benen staan en zeggen: “dit klopt niet want we kunnen vaststellen dat wanneer een dier of een boom stervende is, dat er andere afscheidingen plaatsgrijpen”. Dat klopt maar die afscheidingen hebben niets met de dood te maken. Wanneer je bij een dier vaststelt dat het bepaalde afscheidingen voor zijn dood meemaakt, is het niet voor de dood maar is het in vele gevallen gewoon het besef van de pijn en heeft het niets met sterven te maken. Als het dier blijft leven en die pijn blijft, blijven die afscheidingen ook. Ditzelfde gebeurt bij plantensoorten. Maar een dier, zo goed als een plant, aanvaardt de dood als een normale situatie, verzet zich daar als dusdanig ook niet tegen. En dat is het evenwicht op aarde, het evenwicht in de natuur. In het begin van de mensheid was dit voor de mensheid ook normaal. En we krijgen evoluties. En daar wil ik nu met jullie naartoe.
Je hebt heel veel inwijdingsrituelen gehad alvorens je komt tot waar de druïden op de voorgrond komen. Ik ga u in deze les besparen van alle rituelen naar voor te brengen want dan kunnen we hier avonden praten en dat is de bedoeling niet. De bedoeling is dat wij u de basis geven, het gevoel laten doorleven dat de dood alleen maar een deur is die opengaat waardoor je stapt en verdergaat. Waarom is dit zo belangrijk? Om te beginnen, is dit belangrijk omdat daardoor de angst wegvalt en we op het ogenblik in een sfeer zitten, zoals reeds vorige maal gezegd is, waar angst de grote drijver is, onzekerheid, ook een van de grote speerpunten. En wanneer je dan angst hebt voor de dood, dan ben je heel gemakkelijk gekoppeld aan zeer krachtige astrale gebieden die u meer schade zullen berokkenen dan voordeel brengen.
Maar goed, ik kom even terug naar mijn tijd. Wanneer we leerlingen toen wilden inwijden in de geheimen van de magie, en onder andere het geheim van de dood, dan was een van de proeven heel simpel: we lieten de jongeling in het woud, bij nieuwe maan, overnachten zonder enig hulpmiddel. U moet zich goed voorstellen dat de wouden van toen niet de wouden zijn die u nu kent; dat zijn bosjes. De wouden van toen waren ook bevolkt met veel meer dieren die af en toe wel eens een lekker mensenhapje lustten. Dat moet je mee in uw gedachten nemen. Dus, degene die dit wou doormaken, werd door de druïden gebracht naar een redelijk open plek in het woud, werd achtergelaten aan een woudreus met de opdracht van daar de nacht door te brengen, zich niet te verplaatsen, wat er ook gebeurde, steeds bij die woudreus te blijven liggen. Wat eraan voorafgaat, wil ik u ook dadelijk zeggen, was dat aan de persoon die dit moest doormaken, gezegd werd dat hij zichzelf onzichtbaar moest maken. U hebt vorige jaren ook geleerd hoe u dat kunt. Als u even terugdenkt: men heeft u ook bijgebracht dat je op een bepaald moment voor uw omgeving onzichtbaar kan zijn. Nu, de inwijdeling moest toen voor zichzelf zorgen dat hij niet alleen onzichtbaar was door de duisternis maar ook onzichtbaar was voor alle dieren die in het woud ’s nachts op pad gingen, die een prooi zochten. Dus hij moest zich zo instellen dat hij onbereikbaar was voor welk gevaar ook.
U kunt wel denken dat dit bij een groot deel van de jongelingen helemaal niet lukte. Maar zo werden er selecties gemaakt en konden we natuurlijk degenen die het meest stabiel waren en het best met de krachten konden omgaan, selecteren. Nu moet u niet denken dat wij in die tijd onmensen waren en dat we die jongeren opofferden aan de dieren die ’s nachts op pad gingen. Wat de jongeling zelf niet wist, was dat hij door ons beschermd werd op een heel accurate manier. Voor zichzelf had hij moeten de magische procedures van magische cirkels en zo verder voltrekken en moest hij verstandelijk voor zichzelf de zekerheid hebben gecreëerd dat hem niets kon overkomen. Wij echter, met enkele broeders, bouwden wel degelijk op een afstand zo ongeveer van plus minus een 100 meter een kring rond de inwijding om te zorgen dat binnen die kring geen enkel dier kon komen zodat er eigenlijk niets kon gebeuren. Hoe we dit opbouwden, heeft weinig nut nog om dit naar voor te brengen. Je moet een ding wel weten: dieren hebben een vaste weg ’s nachts, zij wijken niet, als er niets gebeurt, van hun pad af. En gezien wij nogal één waren met de natuur, één waren met de dieren, wisten wij heel goed hoe zij liepen en hoe zij zouden reageren. Daardoor konden we ook zeer veel voorkomen.
Maar het belangrijkste was dat de jongeling, en ik zeg jongeling, maar het kon evengoed een jonge dame geweest zijn want in onze tijd werd daar nog geen verschil tussen gemaakt, dat de jongeling een volledige emotionele doorleving doormaakte. Ik denk niet dat er van u al geweest zijn die bij volledige duisternis alleen, zonder enige bescherming, tegen een boom gaan liggen slapen in een vreemd woud. U moet zich goed voorstellen hoe er van alle gedachten die opkomen, hoe alle geluiden die u te horen krijgt, wanneer u dit niet in de hand kan houden, verontrustend zijn. Zelfs wanneer een uil gewoon maar even roept, kan dit al voor u een ontzettende angst creëren. Want er is geen licht; geen vuurtje brandt. Het is volledige duisternis en u hoort alleen de nachtgeluiden van de natuur en u hebt alleen de woudreus waartegen u ligt als bescherming. En u mag dan niet vergeten dat in die woudreus meestal ook nog dieren woonden.
Degenen die dit doormaakten, daar konden we van zeggen dat als zij erin slaagden, ze een stoffelijke dood gestorven waren door wat ze allemaal aan gedachten en aan emoties hadden doorgemaakt. Wanneer dan het licht terug opkwam, dan kon je ervan uitgaan dat degenen die het op een positieve wijze hadden doorgemaakt, die gebleven waren op de plaats waar wij hen achtergelaten hadden, dat zij sterk genoeg waren om alle verdere leringen, te ontvangen. Velen bleven niet op de plaats en vluchtten weg, gewoon uit angst omdat zij geconfronteerd werden dikwijls met beelden vanuit zichzelf. Maar degenen die erin slaagden, daar konden we verder mee. Die beseften dat er niets was dat hen kon raken, dat zij erin geslaagd waren van zichzelf magisch zo te omkleden dat niets hen kon raken. Vanuit die gedachtegang kon je zeggen dat er heel stabiele ontwikkelingen mogelijk waren waaruit dan later heel, ik zou zeggen, kundige en wijze druïden ontstonden. Maar het eerste grote punt en het belangrijkste punt was dat men de dood niet als iets angstwekkend zag, maar dat men dat aanvaardde als een gewoon deel van de natuur, een gewoon deel van al wat leven is.
Het verhaal klinkt misschien voor sommigen wreed in de oren maar dat was het niet, integendeel. Het gaf de mogelijkheid tot ontwikkelingen. Het gaf de mogelijkheid ook om vanuit die nachtelijke ervaring en de kennis die daaruit ontstaan was, ook naar anderen toe rust te geven. Ook bij anderen, die misschien niet zo sterk waren en die misschien door aanleg en erfelijkheid zwakker waren, toch het idee te geven dat de dood een normaal evolutiefenomeen, verschijnsel was in de natuur en dat dit ook voor de mens geldt. Daardoor kreeg je de mogelijkheid om vele zaken aan te leren. Daardoor kreeg je de mogelijkheid om het besef van de geestelijke bevoertuiging duidelijk te maken. Daardoor ontstond de mogelijkheid bij toch velen van hen die dit doorgemaakt hadden om een rechtstreeks gedachtecontact en –uitwisseling te hebben met onze zijde. Er ontstonden toen zeer goede mediums, omdat zij de grens overschreden waren tussen de natuur, ik zeg speciaal de natuur en het onstoffelijke. En dat is ook iets wat jullie moeten, langzaam maar zeker, in jullie kunnen vatten en ermee kunnen gaan werken.
Je wou allemaal verder komen, we gaan verder. En dit is een van de pijlers om verder te kunnen gaan, dat is dat het stoffelijke eindpunt u niet meer interesseert, het voor u niet uitmaakt of dit eindpunt nu is of binnen 100 jaar. Want het eindpunt is geen eindpunt, het is gewoon een voortgang. En dat moet duidelijk zijn wanneer u magie wilt bedrijven. Want op het moment dat u in magie de dood ziet als een grens, als een barrière, dan kan u nooit vrijblijvend een goede magiër zijn. Dan kan u hoogstens een getalenteerde zwart-magiër worden maar nooit een wit-magiër zijn. Want wanneer u met licht werkt, en dat is toch de basis van wat we zouden kunnen zeggen ‘het wit-magisch werken’, dan is daar geen grens meer, dan weet je dat alles gewoon verdergaat, dat er geen beperking is. En dan is er ook geen angst, geen onzekerheid. Want je kunt geen magie bedrijven wanneer je ook maar een moment in een procedure angst hebt of een moment in een procedure onzeker bent. Want dan krijgt u al wat u wilt weg hebben op uw hals. Wanneer je magische cirkels trekt, wanneer je magische formules uitspreekt en je twijfelt eraan, dan hebben deze geen kracht maar kan het wel zijn dat via het negatieve er een zeer sterke invloed op u plaatsgrijpt. En het zou niet de eerste experimentele magiër zijn die op deze wijze zijn eigen ondergang heeft gecreëerd. Omdat hij de eerste regel overtrad – zoals ik in het begin van de avond gezegd heb: niet tevreden met wat hij had en meer wou in begeerte, regel 1 overtreden – regel 2: doordat hij plots angst had, onzeker werd, dikwijls, dat is meer voorgekomen, omdat zich in de procedure een of andere in hem levende demon zich manifesteerde, die hij dan door zijn beperkte kennis koppelde aan de dood en zo zijn er in het verleden aardig wat, zelfs in deze tijd nog, naar onze zijde overgekomen. In de meeste gevallen via hartstilstand omdat ze plots met hun eigen demon geconfronteerd werden en gezien zij de spelregels niet gevolgd hadden, zulke angstshock doormaakten dat het lichaam het begaf. U kunt soms denken: “ja, hij zegt veel” of “hij vertelt veel” maar we moeten toch ook zorgen dat je geen stommiteiten doet.
Dus, mijn goede leerlingen, regel 2 waar u de komende weken gaat over nadenken, is over de dood. Niet de dood als zijnde iets afschrikwekkends maar de dood als iets gewoon aanvaardbaar, als zijnde een momentum van verdergaan. En dan komt daar bij dat u dat niet alleen voor uzelf zo moet benaderen maar dat u dat ook moet uitstralen, als het ware, naar de buitenwereld, de wereld rondom u. Dat u ermee ophoudt van u druk te maken om personen die, zogezegd, ziek zijn, stervende zijn en zo voort. Ach, dat klinkt hard, hé. Dat klinkt toch onmenselijk, hé. Wel, jullie willen verder komen, jullie zullen het moeten leren. En als jullie dat klaarkrijgen, dan gaan jullie echte helpers zijn voor de mensen die overgaan. Dan gaan jullie echt mensen die in stervensnood zijn, zoals men dat zo graag uitdrukt, kunnen helpen. Want u kunt geen mens juist helpen wanneer u, zoals in uw cultuur, in uw maatschappij, de dood ervaart als iets ergs, als iets dat niet besproken kan worden, als iets dat een eindpunt is, een afscheid. Dan kunt u niet helpen. U kunt alleen maar helpen op het ogenblik dat voor u zelf duidelijk is dat het niet is wat de maatschappij naar voor brengt, maar dat het een voortgang is. Dat het voor de meesten eigenlijk een verrijking is.
U moet het goed in u laten doordringen, heel goed. U moet daar goed verder over gaan nadenken, doorleven. En dan kunt u, onder alle condities, of nu iemand plots overgaat of iemand heeft een lange lijdensweg voor overgang, dan kunt u daar bijstand verlenen. Dan kunt u dit ook op de juiste wijze aanpakken en dan kan u voor veel van uw medemensen een enorme betekenis hebben en zorgen dat het eindpunt van een stoffelijk bestaan een meerwaarde heeft en wanneer zij dan aan onze zijde komen, dat zij door de afhaaldienst, bij wijze van spreken, veel gemakkelijker in een juiste positie kunnen gebracht worden en dan, kunt u zeggen, dan bent u een beginnende, resultaat hebbende esoterische magiër. Dan, kunt u zeggen, bent u een wit-magiër die de aarde helpt. U helpt niet alleen degene die overgaat maar u helpt de ganse aarde. U helpt eigenlijk de ganse kosmos rondom u. Want degene die overgaat, is niet weg van deze aarde, is niet weg uit deze kosmos, is alleen op een andere wijze deel van het geheel. Het is belangrijk dat u zich dat allemaal eigen gaat maken. Het moet voor u een zekerheid worden. Het mag u niet meer storen of raken wanneer u hoort: “die is gestorven” of “die is ziek en is stervende” of “die is terminaal”. Dat mag u niet meer storen. Dat mag alleen bij u oproepen: het is de normale gang van zaken. En waar je dan kunt helpen, is het nu op afstand of is het in de nabijheid of zij aan zij, maakt niet uit. Maar dan kunt u op de juiste wijze de personen bijstaan. Dan kan ik u zeggen, mijn goede leerlingen, dan creëert u voor u een ontzettende meerwaarde. En dan zult u opmerken dat dit voor u telkens een bewustzijns-verruiming inhoudt wanneer u zo een helpende hand hebt kunnen geven. En dat u, keer na keer, om het zo te stellen, sterker wordt, meer inzicht krijgt, meer duidelijkheid in hoe uw kosmos functioneert, hoe u deel bent van dat geheel en dat u niet maar zo’n toevallig stukje bent dat er eerst is en weer weg is. Maar dat u wel degelijk een weg gaat waarin leven – dood – leven een afwisseling is die zich steeds weer voordoet, steeds weer opnieuw. En dat beseffende, daar kunt u verder mee werken.
In het tweede gedeelte zullen we proberen van u gevoelens mee te geven die belangrijk zijn voor deze regel zodat u er, onmiddellijk mee aan de slag kunt. En dan zal u ook opmerken dat wanneer u deze tweede regel in praktijk toepast, dat u zich, nog krachtiger dan ooit tevoren, omringd zult voelen, geholpen zult voelen door onze zijde, in eenheid met de groep. Want vanuit onze zijde doen we er alles aan om de mens verder te helpen, om hem op een zo soepel mogelijke manier voorbij zijn eigen barrières te brengen. Sommigen kunnen het maar anderen zitten vast in de angst die de maatschappij hen heeft gegeven en er moeten soms wel heksentoeren uitgehaald worden om degene die naar ons komt, uit zijn cocon te halen, als het al lukt.
Zo, dit is wat ik u vanavond wou bijbrengen. En denk nu niet: dit wisten we allemaal. Er waren zaken bij die u wist maar het meeste hebt u tot hiertoe verdrongen. Het meeste hebt u tot hiertoe, ver weg gestoken en dat kun je niet meer. Als je verder wilt komen, als je verder uw kunde wilt ontwikkelen, als je verder met krachten van de kosmos wilt werken, dan zul je moeten leren aanvaarden dat dit een regel is die in de ganse kosmos geldig is. En alleen wanneer je deze regels, deze kosmische regels doorleeft, ik zeg niet: aanvaardt, ik zeg: doorleeft, want je kunt uzelf wijsmaken dat je iets aanvaardt, maar daarom heb je het nog niet echt aanvaard. Maar als je ze doorleeft, dan eerst kun je weer een stap verder komen. En je zit eigenlijk op dit ogenblik in het juiste momentum om daarmee te beginnen werken. De herfst staat voor de deur. Je kunt in de natuur gaan. U kunt zien hoe de natuur alles loslaat, hoe de natuur helemaal geen drukte maakt om het blad dat afvalt, integendeel. Hoe de natuur zich ook niet druk maakt wanneer er zaken gebeuren, wanneer er verschuivingen gebeuren, integendeel. Het is altijd in evenwicht. En de boom die afsterft, treurt er niet om. Het dier dat overgaat, treurt er niet om. Beiden gaan gewoon hun eigen gang verder. O ja, gans de natuur gaat steeds verder, ondanks de verandering. Het is dan misschien wel in groepsgeest, maar dat maakt niet uit, het gaat verder. Niets, mijn goede leerlingen, maar ook niets gaat in de kosmos verloren. Alles gaat steeds verder, wat er ook gebeure, alles gaat steeds verder. Onthou dit goed. Wees daarvan overtuigd. Maak dit deel van uzelf. En dan kan je rustig verdergaan.
Zo, ik ga het hierbij laten voor vanavond. Het is zwaar genoeg geweest. Herbeluister het. Denk erover na. En vooral: werk ermee. En hoe meer je ermee werkt, hoe meer je zal opmerken dat je resultaten boekt. Maar het is niet zo dat je alleen maar met het stukje van vanavond kan werken. U moet ook al met het stukje werken dat vorige maal is gebracht. Dat is even belangrijk. Want wanneer u het andersom zou doen, dan zou u wel kunnen meemaken dat u juist het omgekeerde resultaat verkrijgt. Dat het, in plaats van in zekerheid, in onzekerheid resulteert. Dat u in plaats van rust, vrede en harmonie onrust, oorlog en disharmonie creëert. Want de regels die we u geven, mijn lieve leerlingen, die zijn aan elkaar gekoppeld, op de juiste wijze als ik ze u geef. Op die wijze ze uitvoeren, geeft de resultaten die nodig zijn. Zet in u de juiste krachten in gang, dan heeft u de juiste kosmische waarden.
Zo, ik ga het hierbij laten. Ik geef het medium vrij voor een korte pauze. Overdenk het. Eventueel, praat er al met elkaar over, rustig. Ik weet, het is geen aangename regel voor de mens. De mens praat er liefst niet over. Maar we kunnen er niet naast als we verder willen. En u weet, vragen mogen altijd gesteld worden, dat is geen enkel probleem. En dan gaan we in het tweede gedeelte een extra toets geven aan jullie emotionaliteit ten opzichte van dit gebeuren om u zo verder te helpen en, zeker naar de toekomst toe, voor u dan een steunpunt te creëren.
Zo, ik zou zeggen, tot de volgende les. Veel succes en dan zien we wel weer verder.
Deel 2
Vragen
Stel dat je een menselijk probleem hebt met een bepaalde oplossing. Je gevoel is het op het eerste zicht niet eens met die oplossing. In hoeverre weet je als persoon dat het gevoel op die beslissing gebaseerd is op een echt aanvoelen of dat het gevoel gebaseerd is op de menselijke angsten en begeerten?
Dit is weer typisch rationeel menselijk denken dat deze vraag creëert. Wanneer je een probleem hebt en er doet zich een oplossing voor en uw gevoel zegt onmiddellijk: dit is niet juist, dan moet je toch niet uzelf in vraag gaan stellen. Zeker niet wanneer je behoort tot een magische werkgroep waar één van de basissen toch is dat het gevoel in de eerste plaats meestal de meest correcte aanduiding is.
Maar goed, u bent mens en u hebt een rationele achtergrond. Dan zou ik zeggen: kijk, als je uzelf niet wenst te vertrouwen, zorg er dan voor dat u het via, ik zou zeggen, uw geestelijke kanalen bevestigd krijgt en dat kan dus gewoon in een kruiscorrespondentie gebeuren waardoor dat je enkele malen, zonder dat je er eigenlijk achter zoekt, geconfronteerd wordt met hetzelfde dan uw eerste gevoel. Dat kan zijn dat u plots in een boek iets leest. Dat kan zijn dat u iemand opbelt en die u iets zegt waardoor dat u weet: tiens, dat is dat. En als je dat zo een paar maal na elkaar hebt gehad, ja, dan weet u zeker dat uw eerste gevoel, zoals altijd, meestal het juiste is.
Kijk, het verbaast mij een beetje dat je, wanneer je met deze zaken, met deze materie waarmee je zo lang al bezig bent en in studeert, voor uzelf nog twijfelt. Gooi dat even overboord en volg hetgeen wat uw gevoelen naar voor brengt. Dan zit u meestal op de juiste wijze.
En ik zou er nog als slot een klein detail aan toevoegen: u bent deel van een groep, allemaal, als u dan toch niet zeker van uzelf bent, neemt dan contact op met uw broeders en zusters en leg het hen voor. Meestal zul je dan ook wel dezelfde antwoorden krijgen. Ik zeg niet dat je ze allemaal moet lastigvallen. Maar in een groep kun je toch altijd wel enkelen vinden die op dat moment voor u een open oor hebben.
Zo, ik denk dat dit voldoende is voor deze vraag.
Er is een volksverhuizing gaande naar Europa. Dat mensen uit oorlogsgebieden hulp nodig hebben en vragen, is begrijpelijk. Doch wordt duidelijk dat er opportunisme is en mensen met een andere doelstelling. Dit leidt voor mezelf tot verwarring. Graag uw visie over hoe hier best mee om te gaan.
Ja, de verwarring kan ik begrijpen als je ziet hoe uw media u manipuleren.
Eerstens, moet ik zeggen, er is geen volksverhuizing bezig, er is oorlogsvoering bezig. En dat hebben jullie hier in Europa nog niet door. Maar het is wel de bedoeling dat wat in het nabije Oosten gebeurt en in de Arabische landen en ook in de Hoorn van Afrika, naar Europa wordt geëxporteerd om daar dus zijn verdere evolutie te kennen.
Och, dit geheel hangt een beetje samen met de grote veranderingen die Aquarius inhoudt. Het is misschien voor deze groep interessant dat de lessen die gegeven worden, u al een beetje daarop voorbereiden. Als u een beetje nadenkt, dan weet u dat al.
Hoe moet u daar tegenover staan? Wel, zoals in de lessen wordt gebracht. U gaat niet mee met wat de maatschappij en vooral de media u wilt laten geloven. En tegenwoordig is dat nogal sterk via de sociale media en zo verder.
U moet er rekening mee houden dat op het ogenblik hier in Europa ettelijke terroristische aanslagen bijna voorbereiding af zijn en klaar zijn om te gebeuren. U moet er ook rekening mee houden dat het niet is, zoals u denkt, dat uw eigen regeringen u gaan beschermen. Integendeel. En u moet er rekening mee houden dat het ook niet is omdat de moslims hier graag de islam brengen want degenen die daar achter zitten, die hebben daar helemaal een hekel aan, om het zo te zeggen, die trekken zich dat niet aan. Het is alleen een heel gemakkelijke kaart die getrokken wordt om dus volkeren en mensen tegenover elkaar op te zetten.
Maar u wist het allemaal al lang op voorhand. Dat het zich nu voordoet en dat wanneer u dit gaat blijven volgen zoals het u opgelepeld wordt, dat u misschien op de duur, bij wijze van uitdrukking, vergeef mij, erop gaat kotsen omdat het zo ellendig en zoveel missserie is. Maar in wezen is het niet zo. In wezen ligt het allemaal anders.
Dus, wat is de beste houding? U er zo weinig mogelijk van aan te trekken. U er niet druk om maken. En wanneer je geconfronteerd wordt dat je iemand moet helpen, dan helpt je gewoon. Maar je moet niet naar die volksverhuizingen toelopen en zeggen: “kom maar binnen vrienden, wij zullen u helpen”. Eerstens, het zijn uw vrienden zeker niet. Zij komen ook meestal niet met zo’n vriendelijke bedoelingen, integendeel.
Kijk, u kunt natuurlijk zeggen: “ja, wij hebben in het verleden hier in deze contreien al zeer vele bezettingen gehad en zeer veel verschillende volkeren hebben ons overspoeld”. Wel ja, dit is de volgende overspoeling, bij wijze van spreken. Maar het is de enige mogelijkheid om, en dat wil ik wel naar voor brengen, uw huidige systeem waarvan u denkt dat het zo hoort en zo moet, onderuit te halen. Het is de enige mogelijkheid om de massa hier in deze westerse landen, die denken dat voor hen de bomen nog hoger groeien dan de hemel, dat zij recht hebben om de aarde te vernietigen als zij er maar beter van worden, om dit te stoppen. Want dit is het, lieve mensen. U mag mij niet kwalijk nemen hoor, maar velen die hier leven en wonen zijn alleen maar, ik wil het niet dierlijk uitdrukken want dan affronteer ik de dieren, maar zij kennen maar één zaak: dat is hun eigen begeerte, tot in het oneindige. Kijk rondom u en u ziet genoeg. Kijk naar de politiek. Kijk naar de Europese polititie die alleen maar aan zichzelf denken en alleen maar zichzelf trachten te verrijken. Al de rest interesseert hen niet. Maar goed, het is nou eenmaal zo. En u weet, u weet het al lang, deze structuren moeten onderuit gaan. En dan kunt u muren bouwen zoveel u wilt, de manipulatie van het internationale kapitaal, laat het mij zo zeggen, is zo sterk, niet de godsdienst hoor, maar het kapitaal is zo sterk en is zo hebzuchtig dat zij denken door deze oorlogen te voeren, dat zij er nog beter van worden.
Als ik een beetje uit de biecht klap, op het ogenblik zijn er enkele tientallen families die dit sturen over gans de wereld. En u moet niet denken dat het de president van Amerika is of de voorzitter van de communistische partij van China of weet ik veel wie. Neen, er wordt veel meer achter de schermen gemanipuleerd en geschoven dan u zich kunt voorstellen. En het zijn die groepen die trachten er munt uit te slaan. Al moeten zij de ganse wereld vernietigen wanneer zij er maar beter door worden. Niet beseffende dat zij zichzelf mee vernietigen maar dat is de dwaasheid van degene die alleen maar aan zichzelf denkt. Dat is de dwaasheid van degene die zegt: “ik vind de atoombom uit, ik kan de anderen daarmee vernietigen maar ik heb geen schade”.
Dus, het is nou eenmaal zo dat in de mensenmaatschappij degene die de meeste macht en geld heeft, meestal de domste is. Mag niet gezegd worden want zij vinden zich meestal de slimste. Maar in wezen zijn zij in het geheel de domste en die zijn op het ogenblik, en dat klinkt misschien nog raarder, voor Aquarius heel goed bruikbaar. Want door hun hebzucht en domheid creëren zij de vernieuwing. Maar de vernieuwing gaat door de chaos. Ja, je kunt niet ineens van het een op het ander stappen. Je gaat erdoor.
En als je nu eens even rustig nadenkt, lieve mensen, over hetgeen wat hier gebracht wordt, dan gaat u begrijpen dat hier voor jullie, als het ware, een beschermingsveld wordt gebouwd waarin je ziet wat er eigenlijk aan de hand is maar waar je niet in meegesleurd hoeft te worden.
Zo, en ik denk dat dit genoeg is voor deze vraag. Ik denk dat het ook duidelijk genoeg is. Maak er u geen zorgen over. Nou ja.
Sinds vorige les ben ik duidelijk duizelig. Komt dit door de inwerking op mijn geest of zijn dit gevolgen van de kosmische invloeden? Of is het wat anders?
Nou, wanneer u spreekt over gewone duizeligheid, dan zou ik zeggen: neem uw bloeddruk eens. Als die bloeddruk in orde is en daar is niets anders aan de hand, dan kan het effectief zijn dat u gewoon zaken opneemt waardoor uw lichaam voorlopig nog, ik zou zeggen, een beetje weerstand biedt omdat het voor u iets nieuws is om het te aanvaarden. Zo zal ik het uitdrukken. Niet ongekend, als dusdanig, maar wel nieuw om het te aanvaarden.
En het is zo, wij werken ook via geestelijke weg en daar kan wel degelijk een beetje een spanningsveld ontstaan. Maar, laat ons zeggen, een gezonde spanning.
Zo, ik denk dat dit voldoende is.
Tijdens de meditatie wordt mij gevraagd contact te leggen met mijn hogere zelf. Wat wordt daarmee bedoeld? Het geestelijke gedeelte dat zich buiten het menselijke bevindt?
Nu, ik zou het zo stellen, als je aanvoelt: ik moet contact nemen met mijn hogere zelf, dan zou ik dat in eerste instantie gewoon bezien als zijnde uw eigen geestelijke bevoertuiging, dus uw eigen geest. Ik zou nog niet verder gaan reiken. Want ik denk niet dat je via uw stoffelijk voertuig veel verder kunt gaan dan uw eigen geest. Uw eigen geest op zich kan dan wel contacten hebben met ons en met vele anderen en kan ook dan weer veel verder en hoger stijgen dan dat je het geestelijk kunt opnemen.
Het is ook zo dat wanneer u mediteert en u treedt uit, wat bij sommigen van de aanwezigen hier gebeurt, dat de uittreding ook ervaringen meebrengt, contacten meebrengt die u veel verder helpen, die u ook stoffelijk sterker en harmonischer maken maar die in het stoffelijke voertuig niet kunnen omgezet worden in menselijke beelden of menselijke taal of menselijke gevoelens. Gevoelens soms een beetje omdat zaken die niet vertaalbaar zijn op aarde, die in de geest voorkomen, kun je niet duidelijk maken aan een lichaam. Maar het is wel zo dat voor uw geestelijk zelf zijn dit een zeer sterke inwerking heeft, positief, die uiteindelijk wel een weerslag heeft in die mate dat uw stoffelijk voertuig harmonischer is, evenwichtiger is en ook uiteindelijk gezonder is en verder kan.
Het punt is dat door die evolutie je op een bepaald moment kunt komen, en dan sluit ik aan aan wat deze avond het onderwerp was, dat het stoffelijk voertuig op een bepaald moment zegt: en nu speel ik niet meer mee. En dan ga je gewoon verder aan onze zijde. Zo simpel zit het in mekaar, kosmisch.
Hoe kan ik op een simpele wijze in de nieuwe vorm van lesgeven contact maken. Bij de start van het mediteren, moet ik u zeggen, ik heb een heel ritueel, heb ik in het verleden mijn eigen opgelegd. Ik leg contact met de staf, met de kristallen bol, met de ….. nou, u begrijpt het wel.
Kijk, mag ik u een raad geven?
Heel simpel: Als u gaat mediteren, u stelt zich gewoon in op de krachten rondom u en misschien hebt u voor uzelf wel een mantra of zo iets. Een soort gebedje dat u kunt herhalen. Iets kleins, het moet niet iets groots zijn. Dan herhaalt u dat een paar keren en u zult opmerken als u dat doet, dat u weg bent. En als u weg bent, ja, dan gebeurt alles vanzelf. Wat u doet, is heel goed wat u hier vertelt, maar het is ingewikkeld om het altijd te herhalen.
Maar u kunt bijvoorbeeld voor uzelf zeggen: ja, ik ben één met de krachten van de kosmos, of iets anders. Gewoon iets dat u ligt, dat u aanspreekt. U hebt al heel veel zaken hier ook gekregen. Ik ga niet iets naar voor halen want dan gaat u zich daar vast aan houden. Maar neemt voor u iets dat gemakkelijk te herhalen is, dat u als het ware goed ligt en herhaal dat een paar maal. Dus, wat wij zeggen, in een mantra gebeuren en dan gaat u opmerken dat terwijl u dat doet, de ene keer zult u dat misschien tweemaal herhalen, de andere keer misschien twintig maal. En dan gaat u weg, dan drijft u gewoon weg. En dat is de moment.
Want velen denken dat wanneer men mediteert, men steeds moet bij zijn gedachte blijven, bij het onderwerp blijven en zo verder. Dat is goed wanneer u leert mediteren en er zoveel voor moet betalen, voor elke les voor meditatie.
Maar een eigen meditatie is dat u een bepaald gedachtebeeld hebt, effectief, of een bepaalde gedachte achter de hand en dat uw lichaam eigenlijk in een soort rust komt waardoor uw geest, zonder dat het lichaam daar nog verzet tegen pleegt, het overneemt. En dan komt u eigenlijk in een soort trancetoestand in die meditatie, u moet wel zorgen dat u niet gestoord wordt want dat kan anders serieuze shocken geven, en in die trancetoestand krijgt u effectief dat uw geest de mogelijkheid heeft tot uittreden.
En nu denkt u als mens: oei, dat duurt of dit of dat. Dit kan duren maar het kan ook een fractie van een seconde zijn. Voor de geest bestaat geen tijd. Maar in die periode leert de geest, ontvangt de geest heel veel en van dat kan hij zaken overbrengen naar uw lichaam en kun je daar stoffelijk dan weer verder mee. Probeer het maar eens. U zult zien, het gaat resultaat geven.
Na de meditatie werd er soms de gedachte gecreëerd van: de stilte en de leegte is je kracht.
Dat is ook zo. Dat is ook zo. Kijk eens hier, wanneer je in de stilte zit, dan kan je voor het stoffelijke voertuig zogezegd de leegte ervaren. Op zich is dat voor een lichaam een rust. En vanuit die rust is het dus mogelijk dat heel krachtig op de stof wordt ingewerkt. Je mag stoffelijke gedachten niet direct heel scherp nemen omdat wat je doorkrijgt meestal, zoals ik het daarjuist al gezegd heb, niet voor de stof volledig definieerbaar is.
En ik zou bijvoorbeeld hier zeggen: wanneer u spreekt over leegte, dan kunt u evengoed spreken over de Bron of over de Oerkracht, dat is ook leegte want dat kunt u ook niet vatten. Begrijpt u? Dus, en op die wijze krijgt u impulsen binnen waar dat u wel aardig wat mee kunt doen. En die zullen keer na keer rijker worden, om het zo te zeggen, geestelijk. Zo.
Wat moet ik mij voorstellen bij denkbeelden die in de dieren en in de planten leven?
Daar kunt u zich niets bij voorstellen omdat u gewoon niet een beeld kunt vormen hoe een plant of een dier functioneert.
Dieren al naar gelang de gradatie, om het zo uit te drukken, denken wel degelijk. Bijvoorbeeld een hond, een paard, een koe, een schaap, noemt maar op, hebben wel degelijk denkbeelden. Wilde dieren ook. Maar wanneer dat u bijvoorbeeld gaat naar een spin en zo verder, die denkt ook maar op een totaal andere wijze. Het is niet belangrijk hoe u vindt dat zij denken. Maar wat is wel belangrijk? Dat is dat u hen gewoon aanvaardt in uw gedachten zoals ze zijn.
Wanneer u bijvoorbeeld een hond tegenkomt en u denkt: “ach, dat is een agressief beest”, dan straalt u een negatieve kracht uit die het dier ervaart als zijnde vijandelijk. En het dier zal u niet graag mogen in zijn gedachten. En nu mag u in het bos een wolf tegenkomen en u denkt: “maar u bent een knappe jongen” – ja maar, u lacht – en vraag dat maar aan ervaren deskundigen die dat meegemaakt hebben: als u positief naar het dier reageert, zal het dier misschien wel eens naar u komen even grollen uit veiligheid, zelfs misschien eens aan u ruiken en u houdt uw gedachte en het dier denkt: “ach ja, je behoort tot mijn groep, je bent nog zo geen slechte”. Een mens die angst heeft en die denkt: “oei, dat is een gevaarlijk dier of een stout dier”, die reageert totaal verkeerd.
Hetzelfde naar planten toe. Wanneer u naar een boom kijkt en u denkt: “die boom, dat is toch een lelijke boom, dat trekt op niets; allez, zie eens, die laat hier alles vallen, die maakt hier alles vuil”, dan gaat die boom dat aanvoelen en tegen u een anti hebben. En als je dan chance hebt, dan breekt er plots een tak af en valt die op uw kop. Oh ja, u lacht, maar het kan gebeuren.
Maar wanneer een boom, zelfs als hij er een beetje belabberd uitziet en u denkt: “ach jongen, je hebt het precies wat moeilijk, maar het komt wel goed, straks schijnt de zon of straks regent het, dan kun je ervan genieten”, dan gaat die boom u positief ervaren en, hoe eigenaardig ook, hij gaat u beschermen wanneer het nodig is. Zelfs wanneer je het niet beseft. En dat is met alles zo.
Men zegt niet voor niets dat bepaalde mensen groene vingers hebben. Het is gewoon een uitstraling naar de planten die het doet. Men vindt het nogal gek wanneer mensen zeggen: “ik praat tegen mijn kamerplanten en zie eens hoe mooi ze groeien”. Neen, dat is niet gek. Het is niet de woorden die u zegt, al zou je maar wat brabbelen, maar het is het gevoelen dat je ze geeft, dat je ze mooi vindt, dat ze erbij horen en zo verder. Van op de moment dat u begint van: “oh, die bloemetjes zijn wat verwelkt, oh, dat is lelijk”, dan vindt die plant u ook lelijk. Neem het gerust van mij aan. En dan gaat die echt geen moeite voor u doen om te bloeien en te doen, integendeel. Het hangt gewoon van uw gedachten af.
En als je daar rekening mee houdt, als je dat beseft: “mijn gedachten hier zijn bepalend hoe de natuur zich rond mij gedraagt”, ach, dan ben je ver. En je hoeft hoegenaamd niet te proberen van gedachten te lezen. Ik zou zeggen, u moet niet professor Barabas spelen die met zijn luistermachines planten of dieren hun gedachten gaat aflezen in de strips. Dat is mooie illusie. Maar in werkelijkheid ben je veel sterker en heb je dat allemaal niet nodig. Uw gedachten zijn voldoende als ze positief zijn.
Vliegen, muggen of muizen die ons het leven lastig maken, is dat dezelfde gedachtegang?
Dezelfde gedachtegang. Als jij last hebt van muizen en u denkt, die rotbeesten, die bijten hier alles kapot, dan zullen ze zorgen dat er nog meer kapot gebeten wordt. Wanneer u echter de gedachte geeft: ja, die dieren zij hebben ook hun nut in de natuur en zo voort, maar eigenlijk heb ik liever dat ze bijvoorbeeld in mijn tuin zijn dan in mijn huis, dan zul je heel gemakkelijk hebben dat ze zich verplaatsen.
En dat kun je ook naar gewoon muggen. Ik zal niet zeggen dat je u op één mug moet instellen. Dat heeft geen zin. Maar u kunt zich wel richten tot de groepsgeest van de muggen. En u kunt zeggen: “kijk eens hier, het past hier niet en zo verder, willen jullie zus of zo”. Als dat op een positieve wijze is, gaat u ervan verschieten hoe een mug zich zal verplaatsen. Dat is met alle dieren zo.
Op de moment dat je u niet agressief opstelt, en bij muggen kan dat wel eens moeilijk zijn als ze willen bijten want dan ga je er op kloppen of je gaat ze …. en dan trek je ze aan. Dan trek je ze aan. Hoe meer je ze wilt verdrijven, hoe meer dat je ze wilt vernietigen, hoe meer dat ze komen. Dat is nou eenmaal de evenwichten die in de natuur aanwezig zijn.
Dus, ik geef u de raad, of u nu spreekt over spinnen of u spreekt over vliegen of u spreekt over wespen of over muggen, denk positief, geef hen het recht van te bestaan. Denk: “u hebt uw taak, vervul uw taak”; u mag erbij zeggen “stoor mij niet”, dat maakt niet uit. En dan zult u zien, dan zal die mug, die wesp, die vlieg, zijn taak vervullen en u met rust laten, bij wijze van spreken. Veel ligt in de uitstraling van gedachten. De natuur is één geheel en u als mens bent er maar een deeltje van.
Bij het beluisteren van het eerste gedeelte, komt bij mij op dat bij overlijden van een naaste we het zo snel mogelijk emotioneel achter ons moeten laten. Als stofmens met onze emoties is dit toch niet evident? Graag uw mening.
Nu, dat is weer het oude denken. Kijk, wanneer u beseft, zoals men u heeft trachten duidelijk te maken in het eerste deel, dat overgang een verdergaan is, dat de persoon, het individu dat overgegaan is, niet weg is, zelfs in vele gevallen gewoon rond u aanwezig is maar u ziet het niet want u vindt dat hij dood is of zij dood is, dus zij is er niet. Neen, zij is er wel of hij is er wel.
Wanneer u dat aanvaardt, wat is dan het probleem? Maatschappelijk probleem van de emotie. “Oei, ja, die is er niet meer, oei, oei, ja wat kan ik erven, wat zijn de schulden” en zo. Of “het was toch een goeie”. “Verdorie, hij heeft maar zoveel nagelaten, hij heeft alles al opgedaan”. “Ach, en tante Mie, die was zo en zo, oh, dat is toch erg dat tante Mie dood is. Oh, erven we een huis? Goed zeg”. Dat is uw maatschappij. Sorry dat ik zo cru ben. Maar dat is uw maatschappij op het ogenblik. Laat dat los. Laat dat los.
Geef iemand het recht zijn weg te gaan en als het eindpunt nadert, dan is het eindpunt in de stof daar. Die stoffelijke frak, als het ware, betekent niets hoor, die is gewoon gebruikt geweest om te leren. En hij is versleten en u laat hem achter. Maar aan de essentie verandert niets. De persoon in kwestie die overgaat, gaat gewoon verder, daar verandert niets aan. Alles wat dat die is geweest ooit in meerdere levens, want de meesten die u hier kent, zijn niet aan hun eerste leven toe, dus die hebben die ervaring al meermalen doorgemaakt, gaan gewoon verder. Komen aan onze kant en zeggen: “oh, ik ben er weer, ik ben blij dat ik er vanaf ben, dat heb ik weeral eens geleerd”.
Kijk, je moet en ik zeg ‘je moet’, want dat is belangrijk in de komende tijd, dat cultuurdenken dat hier heerst dat dood zo erg is, kunnen loslaten. Wees in uzelf, wanneer iemand overgaat, dankbaar dat u hem gekend hebt, dat u er misschien iets van geleerd hebt, hoe klein het ook is, en laat die persoon gaan. Als die persoon die overgaat een band met u heeft, blijft die band bestaan, geen enkel probleem. En dan kan het zelfs zijn, zeker voor leden van deze groep, dat u zelfs hem ziet of haar ziet. Geen probleem. Dat u er zelfs in gedachten nog mee kunt communiceren. Komt zeer veel voor. Waar maakt u zich druk over? In godsnaam toch. En wanneer u er een slechte band mee had, wees dan blij dat u ervan af bent en dat wij met de zever zitten, om het zo te zeggen. Maar ja, zo is het toch, wij mogen het dan opkuisen in de opvang.
Dus, ach lieve mensen, kijk, dat medium dat hier zit met u te spreken, dat is ook dood op deze moment, hoor. Ja, die is dood want de geest is nu ergens lering aan het opdoen en ik zit hier met jullie aan het praten. Maar ik ben hem niet. Dus op de moment dat hij zal zeggen: “en ik moet dat lichaam niet meer”, ja, dan is het gedaan. Maar dan is onze telefoonlijn kapot, dat trachten wij te voorkomen.
Maar u begrijpt toch wel, er is niets dat zo belangrijk is dat u daarom zou moeten treuren, integendeel. Wees in de meeste gevallen blij dat u iemand gekend hebt en dat die rustig is verder gegaan. En denk daar positief aan. En ja, wilt u een kaarsje branden bij een fotootje, dat mag. Maar zelfs dat fotootje, dat is die oude frak, die telt niet meer, want van die persoon ken je de andere mantels niet. Je kent niet de pelsmantel die er vorige keer was, of de bontmantel, of de gewone loden die hij gedragen heeft in vorige levens. Die ken je niet. Je kent hem misschien wel, maar je weet het niet want je bent misschien al een paar keer samen geïncarneerd. Dat zou mogelijk zijn.
Lieve mensen, ik wil niet zeggen dat je moet staan dansen op een graf, zoals soms gezegd wordt. Dat is niet de bedoeling. Maar je moet er ook niet treurig voor zijn. De kosmos draait verder en we gaan allemaal verder. En in vele gevallen is het soms, en dat klinkt misschien hard, een voordeel dat iemand aan onze zijde is omdat je er zo een beter contact mee kunt krijgen.
En hier stop ik. Zo, en hier wil ik dit onderwerp even afronden. Zo.
Goed, en zeggen dat ik nu met jullie een doodmeditatie moet doen. Ja, klinkt gruwelijk hé, maar het is het niet hoor. Het is het niet, echt niet. Maar het is wel in de tijd die we zijn meegenomen dat je deze emoties in uzelf kunt ontvangen, door uzelf kunt laten gaan en uiteindelijk van daaruit ook naar anderen toe een waarde kunt hebben, een helpende hand kunt zijn en misschien zelfs een helper in de stof kunt zijn van onze afhaaldiensten. Want die hebben de laatste tijd wel wat werk. Maar goed.
Meditatie : Licht
Kijk, ik zou zeggen, ontspan jullie allemaal even. Adem even rustig in en uit zodat u tot ontspanning komt, ook fysiek.
En stel u dan voor dat we gezamenlijk ergens op een rustige plaats zitten. Ik zou zeggen, we gaan ons gezamenlijk instellen dat we aan de oceaan zitten op een strandje waar niemand is, waar achter ons wouden zijn. Zo een beetje zoals in de oude tijd van de druïden en zoals jullie bijvoorbeeld Normandië en Bretagne kennen.
En we gaan daar samen in een cirkel op dat strand zitten. Gewoon allen samen vormen we één kring. Een kring die één band vormt die ons allen aan mekaar sluit. En we horen het klotsen van de oceaan, het ruisen van het water. Het geluid van het eeuwige, van het kosmische, om het zo uit te drukken.
En boven ons valt het licht op onze kring. We kunnen zeggen, de zon staat op het middaguur en zijn stralen vallen op onze kring. Symbool van het Licht. We voelen ons gewoon één. Het Licht neemt ons op. Het ruisen van de oceaan zorgt dat we volledig ontspannen geraken.
We laten onze gedachten gaan. En terwijl onze gedachten zich vrij bewegen, voelen we de lucht zich rondom ons bewegen. De lucht draait, als het ware, rondom ons en bindt ons nog sterker aan elkaar. We worden één.
We voelen hoe de zandkorreltjes waar we opzitten onder ons, ons meenemen. We worden, als het ware, één met dat geheel. En we zinken, als het ware, in het zand weg. We worden één met het strand, met het Licht, met het ruisen van de oceaan, met de wind die ons draagt. En vanuit dat beeld, vanuit dat gevoel laten we ons lichaam voor wat het is. Een stoffelijk deel, een zandkorrel op het strand van de oceaan en verheffen we ons “zijn” in het Licht en ervaren we de krachten van het Licht.
En nu vraag ik jullie: concentreer u nu gewoon op het Licht. Welke kleur je eraan toevoegt, mag ieder voor zichzelf kiezen. Je kan gaan over wit, goud, geel, blauw, purper, violet, groen, noemt maar op. Wat u het meest ligt, daar bent u één mee. En ga nu in dat Licht. Wees één met dat Licht. Ervaar de kracht van dat Licht. Laat het in u doorwerken. Vorm een eenheid met het Licht. Het Licht, het symbool van de Bron, het symbool van Begin en einde. Het symbool van de Eeuwigheid. Eén met dit Licht. Eén met deze Krachten.
En laat dan de beelden in u opkomen. Welke beelden het ook zijn, ze zijn individueel. U gaat uw weg in de geest. U ziet wat er rondom u is. U gaat. U ervaart. U beleeft. Wees één met deze beleving. Eén in de groep. Eén in de kosmos. Eén harmonie.
En dan laat je heel rustig dit bezinken in het strand, in de strandkorrel die u bent. U neemt het op. U bent een korrel van het oceaanstrand. Gedragen door de natuur van de aarde. En eens dat deze beleving in u is opgenomen, vormt u terug een lichaam, uw lichaam, en stijgt u rustig vanuit de zandkorrel terug op het strand. Zit u terug samen met uw broeders en uw zusters in de kracht van het Licht, in de kracht van de natuur. Eén met het ruisen van de oceaan. Eén met het Licht, met de zandkorrel, met de wind. Eén met de krachten van de natuur, de krachten van de aarde. U bent terug mens, verrijkt met een niet menselijke beleving. Verrijkt met het inzicht dat er geen grens is tussen stof en geest. Dat dit inzicht in u vastligt, zodat u er in de komende tijd mee kunt werken.
Dit zij bevestigd in de Kracht, in de Almacht van degene die dit heeft mogelijk gemaakt, de Bron van alles wat bestaat.
Dan mag u nu rustig het beeld van het strand loslaten en terug hier in onze gezellige ruimte u neervlijen. Eén met allen. Allen zijn één. Eén in de krachten. Eén in de harmonie. Eén in de werking.
Laat het nu rustig in u doorwerken. Ik zou zeggen, geniet even van deze korte doodperiode waar dat u ziet dat het niets inhoudt. Een overgang is och zo simpel. Laat dit gewoon verankerd zijn in uw gevoel zodat je het kunt gebruiken in de tijd die komt.
Zo, mijn lieve mensen, mijn taak voor vanavond zit erop. Het was een zwaar avondprogramma. Dus, laat het rustig bezinken en u hebt weer een ganse tijd om er over na te denken, om te verwerken en ermee aan de slag te gaan.
Ik geef u nog één tip: we zijn steeds bij u. U bent nooit alleen, wat er ook gebeurt. Hou dit steeds in uw achterhoofd zodat u er, zonder dat u er moet over denken, beroep kan op doen. En dan staat u weeral een grote stap verder.
Lieve mensen, ik wens jullie veel succes en ik dank jullie voor de moeite om met mij deze meditatie tot zo een goed einde te brengen. Want de invloed voor hier is zeer sterk geweest. Nogmaals onze hartelijke dank, een goede terugreis en tot weder horen.
← vorige tekst | overzicht | volgende tekst → |