15 oktober 1991
Wij zullen vanavond spreken over de staf en het kleed. Misschien weet u dat de kledij, zeker van de Oude en Opperste Druïden, een grote kap had. Deze kap is geschikt om het gelaat af te schermen. Daarnaast draagt men over het algemeen de staf, zij het van essen-, zij het van beukenhout, deze staf is op een bepaalde manier bewerkt.
Een derde punt dat men wel draagt is de zgn. sikkel, die niet verward moet worden met de landbouwsikkels zoals die later zijn gebruikt, die zijn veel kleiner. De sikkel van de druïde is een wapen en een magisch maansymbool en kan gebruikt worden, zowel om magische bezweringen te doen, offers te brengen, alsook je te verdedigen en mensen te doden.
De staf is het symbool van de zon of de levende kracht. Er is een voortdurende wisselwerking tussen de wereld waarop je leeft en de hemel en de sterren die daar staan. De belangrijkste ster is de zon. De kracht van de zon stroomt neer in de natuur en schept het leven, daarnaast schept zij evenzeer de dood. In tegenstelling tot de maan, die de krachten doet ontstaan in bv. de planten, maar ook in de mensen en daar een zeker ritme van leven inlegt, is de zon een constante factor. De staf draagt over het algemeen, gesneden, dan wel gekerfd, een zonnesymbool.
Wanneer ik de staf uitstrek boven willekeurig wat, een mens die ziek is, een offer of een steen, of naar een boom, dan zet ik hiermee de kracht van de zon in verbinding met de kracht van de aarde. Alles is een wisselwerking. In deze wisselwerking kennen we drie verschillende fasen; ik maak het zo eenvoudig mogelijk.
De eerste fase is altijd de fase van de materie, hier gaat het altijd om grotere concentraties van bepaalde kleinste delen, bepaalde samenstellingen van kleinste delen. U zou kunnen zeggen, dat zijn concrete waarden tot verdunningen, zeg 1 op 30, wanneer je met water verdunt. Dan kennen we daarnaast een tweede gebied, dit gaat om de ijle delen. De ijle delen, ik gebruik maar weer dezelfde vergelijking, zou je kunnen vergelijken met een oplossing van ongeveer 1 op 300 tot 1 op 700. Wanneer je deze gebruikt, dan spreek je een terrein aan dat u over het algemeen zult aanduiden als astraal, ofschoon ook de levenskracht daarmee in verband staat. Gebruiken wij zeer hoge verdunningen, laten we zeggen van minimaal 1 op 1000, tot zelfs 1 op 20.000, dan werken wij in wat wij noemen het gebied van de geest, het gebied van de zuivere psyche, maar van het ware ik.
Wanneer je op deze wijze die indeling neemt, dan is het duidelijk dat ik de staf kan gebruiken om een soortgelijke reactie op te roepen. Wanneer ik mij concentreer op materie en ik straal de kracht daarvan uit, dan heb ik een kracht die inwerkt op het materiële lichaam van een mens, op de materiële structuur van een offer en eventueel ook op de materiële wisselwerkingen die in de natuur bestaan. Gebruik ik dezelfde staf, maar stel ik mij een paar kleine deeltjes in een soort leegte voor, dan zal mijn concentratie mij voeren tot het werken in een astraal gebied. Hierin kan ik zowel demonen verdrijven als bepaalde verschijnselen die in de mens kunnen bestaan; u kent die gemeenlijk onder de term van fobieën. Wij kunnen hier nieuwe evenwichten scheppen, omdat de kracht van de zon en de werking van de aarde, samentreffend op de juiste wijze, in alle materie en in alle fijne materie veranderingen tot stand kunnen brengen. Denk ik daarentegen alleen aan één enkel symbool van een materie, een materiedeeltje, en het mag ijzer zijn of zwavel, of wat dan ook, het kan een heel klein druppeltje zijn van een plantensap, als ik mij dat klein genoeg voorstel, dan wordt de werking er een van wat men noemt de geest. Deze geestelijke werking heeft betrekking op het gehele wezen van de persoon in kwestie, op het gehele wezen van een boom waarop ik mij richt en al die andere voorbeelden en het zal u duidelijk zijn dat hier geen veranderingen van materiële aard kunnen plaatsvinden, maar ik kan bv. wel het groeipatroon van een boom veranderen. Ik kan niet een steen splijten op deze wijze, maar ik kan wel zwaktepunten veroorzaken, waardoor het splijten mogelijk wordt. Ik kan niet iemand andere denkbeelden opdwingen, voor hypnose is dit dus niet bruikbaar, maar ik kan wel – en dat is heel belangrijk – de eigenschappen die geestelijk in een mens bestaan, inclusief een bepaald gedeelte van hetgeen u nog psyche zou noemen, zodanig veranderen dat daarin een nieuw evenwicht ontstaat. Dat nieuwe evenwicht weerkaatst dan over het algemeen op astraal gebied, op het gebied van de levenskracht en ook van het lichaam. De staf is dus een zeer belangrijk instrument.
Waarom wordt hij uit verschillende houtsoorten gesneden? Over het algemeen gebruiken wij voor de oplossingen van grotere inhoud de beukenstaf. Waarom? De beuk is de, zeg maar, elektrische verbinding tussen de aarde en de hemel, haar lading is zeer groot en geeft dus een grotere beheersingsmogelijkheid voor alle moleculaire atomaire structuren. Gebruik ik het essenhout, dan zal ik werken met veel grotere verdunningen in vergelijk. Ik werk nu met krachten waarbij de materie niet zo belangrijk is, maar wel haar verhouding tot het andere, desnoods het niet. In beide gevallen ziet de staf er praktisch gelijk uit, als je het verschil in houtsoort vergeet. In beide gevallen zal degene die de staf hanteert de kap over het hoofd getrokken hebben. Dit doet men om te voorkomen dat sympathische werkingen terugslaan op degene die de bezwering uitvoert. Wanneer ik op deze manier bezig ben, dan zal ik dat heel vaak ook kunnen doen voor geneesmiddelen, je kunt bv. genezend water maken, je kunt aan bepaalde oplossingen van plantensappen en zelfs aan bepaalde gekwetste plantendelen, bijzondere eigenschappen toekennen. Die eigenschappen moeten principieel aanwezig zijn, maar ze zijn normaal niet geuit, door de bezwering en de staf maak ik deze a.h.w. actief.
Waarom is de kleding wit in dergelijke gevallen? Wit is de zuiverheid, het alomvattende, in het alomvattende bestaan alle mogelijkheden. De kunst van de druïde die werkt op deze wijze is nu juist om te zien waar tekorten bestaan bij degenen die hij behandelt, bij de bomen die hij behandelt, de materialen waarmee hij bezig is. Daartoe moet hij een ideaalbeeld uitstralen. Het ideaalbeeld wordt vanuit het voorhoofd geprojecteerd, daarom moet altijd datgene waarmee hij bezig is, wat hij tracht te veranderen of te beïnvloeden, binnen zijn gezichtsbereik zijn. Dit betekent niet dat hij er vlak bij behoeft te zijn. Wanneer hij een boom wil beïnvloeden die net aan de horizon zichtbaar is, is dit mogelijk. Wij moeten echter het beeld in onszelf kunnen dragen en voortdurend vernieuwen, daarnaast het beeld van datgene wat moet geschieden en de wijze waarop.
Denk dus even na, dit is uit de druïden cultuur, u denkt waarschijnlijk dat u er niets aan heeft, maar de werkelijkheid is anders. U wilt genezen, dan zult u deze zelfde methoden kunnen gebruiken. U wilt iemand op afstand behandelen, wanneer u een voldoende voorstelling van die persoon hebt, is het op deze wijze mogelijk krachten – in welke hoeveelheid of beschikbare mogelijkheid dan ook – te projecteren naar een persoon. De afstand die op aarde schijnbaar reëel bestaat, telt dan niet, beïnvloedt ook niet de sterkte van de kracht die wordt overgedragen.
Ik heb als derde punt de sikkel genoemd. De sikkel is inderdaad een wapen, maar het geeft ons ook de mogelijkheid om a.h.w. bepaalde dingen af te kappen. Wanneer je op een bepaald deel van het lichaam druk uitoefent, kun je daardoor in een ander deel van het lichaam pijn veroorzaken, dat zal u bekend zijn. Wanneer ik op een bepaald niveau van de psyche, bv. het herinneringsvermogen of de emotie van een mens, druk uitoefen, ontstaan resultaten in andere delen van het denkvermogen. Wanneer een mens dat heeft gedaan of een magiër, een druïde, en ik ontdek dat hier sprake is van een blijvende en voortdurende beïnvloeding, zal ik moeten kappen, d.w.z. dat ik een snijbeweging maak met de sikkel, daarbij mij realiserend dat de kracht van de maan en de zon samenvloeien en dat hierdoor elke beïnvloeding wordt beëindigd. Pas wanneer ik dit gedaan heb, kan ik gaan zien wat eventueel het resultaat van die beïnvloeding is geweest en zal dan, als vooromschreven, verder aan het werk tijgen om daar evenwicht te scheppen en onevenwichtigheden ongedaan te maken, pijnen eventueel te laten verdwijnen en wat dies meer zij. U hanteert geen sikkel, maar de sikkel is symbool en gelijkmatig magisch gebruikt, een werktuig dat een eigen kracht heeft door de concentratie, de bezweringen, etc. U hebt die dingen dus niet, maar u hebt wel uw eigen denken. Wanneer in uw voorstelling een mes, of iets wat er mee vergeleken kan worden, ontstaat, en u weet waar een storing bestaat, dan laat u in gedachten dit mes daarlangs gaan, opdat geen beïnvloedingen van buiten, hoe dan ook tot stand gekomen verder, op uw patiënt kunnen inwerken. Wanneer er een plant is die onjuist groeit en u wilt voorkomen dat deze misvorming of zelfs verdorring voortgaat, dan gebruikt u het mes van uw gedachten om alle beïnvloedingen, niet behorend tot zon en maan, dus eenvoudig af te snijden, af te kappen.
Het lijkt of dit een beetje simpel is, maar dat is het niet, de voorstelling hebben wij nodig om de werking te wekken. Ook wanneer de voorstelling schijnbaar zinloos is in het geval waarmee wij werken, dan nog schept zij de condities waardoor wij op verschillend niveau krachten kunnen laten uitgaan, zonder gestoord te worden door beïnvloedingen van derden of beïnvloedingen die bv. uit de omgeving zouden voortvloeien. Het isoleren van de patiënt of van het onderwerp van ons werken is dus minstens zo belangrijk als het direct beïnvloeden, door de levenskrachten sterker te doen worden, door a.h.w. delen van wat wij zien als genezend middel, in grotere of kleinere hoeveelheid, in verhouding tot onze voorstelling, dus te laten uitgaan.
Elke stoffelijke voorstelling moet worden opgebouwd. De kap die wij dragen helpt ons daarbij. Wanneer het hoofd neerwaarts wordt gebogen en de ogen worden gesloten, dan is men weliswaar een ogenblik kwetsbaar voor de omgeving, maar gelijktijdig kan men beelden in zich opbouwen zonder door de omgeving beïnvloed te worden. Dat laatste is voor magisch werken van groot belang. U hebt geen kap, breng dan desnoods de handen voor de ogen en concentreer u op datgene wat u wilt doen. Kent u de genezende middelen of krachten, zoveel te beter, gebruik deze voorstelling mede. Kent u ze niet, denk aan het perfecte zonlicht en laat de patiënt of het onderwerp waar u mee bezig bent als maanlicht de kracht van de zon weerkaatsen. Hierdoor wordt een natuurlijk evenwicht gesuggereerd en tekorten worden aangevuld.
Bedenk, alle kracht die groei brengt, kan ook dood brengen. Denk niet dat hoe meer kracht, hoe meer resultaat – iets wat bij bepaalde taken op aarde ongetwijfeld het geval is – werkzaam blijft, ook wanneer u met meer geestelijke of zelfs met op vitaliteit gebaseerde werkingen te doen hebt. De dosering van kracht is zeer belangrijk. Om deze kracht juist te doseren, kunnen wij verschillende middelen gebruiken. Ik heb u reeds aangeduid dat je bv. water, maar ook andere stoffen, a.h.w. kunt laden met een bepaald beeld. Ik heb u gezegd dat de druïde hiervoor de staf gebruikte, u kunt hiervoor bv. de gestrekte hand gebruiken. Gebruik altijd voor het geven van krachten de rechterhand, voor het veroorzaken van ontladingen, of het wegnemen van verschijnselen, de linkerhand. Dit is het meest natuurlijke voor de mens en heeft met het zon-maanbeeld te maken, waaruit onze vorm van werken en magie is voortgekomen.
Bedenk verder, alle middelen die gebruikt kunnen worden om een taak te volvoeren, zijn aanvaardbaar, zolang de actie daarmee gepaard gaande niet ingaat tegen de levenswet en het levensconcept van de magiër of druïde. Ik hoop dat ik mij tot zover begrijpelijk heb uitgedrukt.
De leerling zal zijn staf eerst later krijgen, maar al zeer snel krijgt hij de kap, want de concentratie, het oefenen van het voorstellingsvermogen, het tijdelijk afstand doen van je eigen werkelijkheid, om innerlijk een andere werkelijkheid te creëren, die geprojecteerd kan worden, is een zeer belangrijke oefening. Wanneer u zich concentreert en u doet dit om krachten te sturen of weg te nemen, doe dit met gesloten ogen. Bedek zo mogelijk de ogen op een zodanige wijze dat geen direct licht, van welke aard ook, het oog kan bereiken, de schemering is aanvaardbaar, iets licht kan verwerkt worden, maar nooit een voldoend felle hoeveelheid. Hierdoor verandert het beeld dat u opbouwt en daarmee de krachtsverhoudingen die in het beeld zijn gelegen. Waar deze niet beheersbaar zijn, zijn de gevolgen niet voorspelbaar.
De leerling wordt in staat gesteld om zonder staf materie te beïnvloeden. Hij leert hierbij dat de spanning tussen zon en maan in de mens kan worden weergegeven door de handen op de juiste wijze te hanteren. Wanneer het gaat om een lijnrechte verbinding, worden beide handen a.h.w. tegenover elkaar geplaatst, op een zodanige afstand dat de leerling voelt dat nog spanning aanwezig is. Hier schept hij eerst het juiste evenwicht en verplaatst dan de handen zodanig dat het materiaal zich tussen deze handen bevindt en als zodanig de invloed van de opgeroepen straling ondergaat. De eenvoudigste manier om dit te oefenen, en ook bij ons vaak gebruikelijk, is het gebruiken van water of, als er geen zuiver genoeg water aanwezig is en de tijd van sapdrift is aangebroken, bv. het sap van berken. Berkensap is wel suikerhoudend, maar het bezit kwaliteiten die gelijk komen aan of zelfs een verbetering vormend soms van eenvoudig zuiver water. Verontreinigd water moet altijd eerst gezuiverd worden, je doet dit niet alleen door het te filteren of op andere wijze alles daaruit te verwijderen wat er niet in thuis hoort, maar ook door de juiste straling te gebruiken. De straling nl. neutraliseert stoffen die in het water opgelost zijn, zoverre als hun werking niet gewenst wordt. Hier geldt weer hetzelfde systeem, beeld opbouwen, water ertussen zetten of sap eventueel, en dan sterk denken aan zuiverheid, de reinheid van een verblindend zonlicht, waarna wij overgaan tot het hierin opbouwen van het beeld van bv. de materie of zelfs maar de werking die wij wensen. Het vasthouden van een dergelijke plastische voorstelling eist oefening. Het is duidelijk dat iemand die een leerling wil zijn zich daarmee bezig moet houden.
Er zijn bepaalde leefregels voor leerlingen. Sommige daarvan doen eigenlijk niet ter zake en hadden meer te maken met het scheppen van een soort inwijdingsband of kloostergemeenschap. Dat was over het algemeen het voortdurend en voor een tijdlang volledig nalaten van alle seksuele contacten, het nalaten van het nuttigen van bepaalde spijzen, etc. Deze dingen zijn niet dwingend belangrijk, maar zeer belangrijk is de geheimhouding. Wanneer je bezig bent met dergelijke proeven, en nog geen ervaring hebt, kun je deze geheimen niet zonder meer aan een ander overdragen, je bent niet in staat om precies te zeggen hoe een ander het zou moeten doen, ook al denk je duizendmaal dat je de lering van je meester goed begrepen hebt. Bij ons gold vroeger: mededelingen over een bepaalde werkwijze van de ene leerling aan de andere, kunnen alleen onder controle van en met toestemming van de meester plaatsvinden. Dat is geen willekeur, geen harde discipline, maar een eenvoudige noodzaak. Eén kleine verschuiving in de juiste procedure kan fatale gevolgen hebben, kan een offer onbruikbaar maken, kan een boom doen verdorren, kan een mens doen sterven, terwijl je hem wilde laten leven.
Het is duidelijk dat u niet in staat bent in uw wereld, in uw maatschappij, te leven zoals de Oude Druïden leefden, onder de wetten die de Oude Druïden tot een zo hechte gemeenschap hebben gemaakt, maar deze geheimhouding zullen wij ook bij u moeten eisen. Wat u leert zult u zelf eerst moeten praktiseren, daarna komt een ogenblik dat u een proef moet afleggen. Wanneer de proef met goed resultaat is afgelegd, begint u aan een volgende fase van leren. Niets van hetgeen u door uw leraar wordt bijgebracht, kan eenvoudig aan anderen worden medegedeeld.
De situatie waarin u verkeert, maakt het onmiddellijk raadplegen van een meester bijna onmogelijk, maar er is de mogelijkheid tot intuïtieve inwerking, men kan u doen aanvoelen wat juist is. Alleen t.a.v. mededeling aan derden, is dit niet voldoende controleerbaar, te geven, hier dient toestemming te worden gevraagd en afgewacht.
Het leven is een eenheid. Wij zijn één met de wouden, we zijn één met de wind, verbonden met de wateren, onze kracht bestaat in alle dingen en de kracht van alle dingen bestaat in ons. Dat is een basisregel, die hebt u meer gehoord en die zult u nog vaak horen. Wanneer ik in mijzelf iets van de kracht die in mij aanwezig is verander, door mij daarop te concentreren, verander ik niet alleen de kracht in mijzelf, ik verander alle krachten om mij heen. Dat is niet onmiddellijk merkbaar. De feitelijke verandering nl. is niet datgene waar het om gaat, het is de reactie daarop. Zoals ik u heb gezegd, als je op de ene plaats drukt, ontstaat de pijn op de andere, wanneer ik de kracht hier verander, dan ontstaat het verschijnsel niet hier, maar daar. Te leren hoe dit samenhangt, is een proces van oefenen, daarnaast van voorlichting.
Het is duidelijk dat de sikkel als werkelijk werktuig thuishoort in de handen van een ingewijde, alleen deze weet op welke wijze hij hiermee kan manipuleren en zelfs welke krachten met de bolle en welke met de holle kant van de sikkel het best benaderd kunnen worden. Maar elke leerling kan leren hoe te werken met de staf en hij kan leren wat de functie is van de kleding. Daar horen nog andere dingen bij, waarover we vandaag nog niet spreken.
Als ik opkijk naar de hemel, dan zie ik de sterren. De sterren zijn niet alleen maar een spel van de goden, wonderlijke lichten of een teken van de hemel, zij zijn een geheel van krachten. De juiste ingewijde weet dat deze krachten voortdurend wisselen en met deze wisseling worden ook de mogelijkheden van zon en maan voortdurend veranderd. De kennis van de sterren en de kracht van de sterren kan dus van heel groot belang zijn wanneer wij belangrijke dingen willen doen.
Wanneer wij bv. een dreigende storm terug willen sturen, zijn de krachten van zon en maan voldoende. Wanneer wij echter vrede willen brengen waar oorlog dreigt, hebben wij veel grotere invloeden nodig, we zullen dan moeten wachten tot de stand van de sterren, de krachtevenwichten in de hemel, zodanig zijn dat de volle kracht van de zon of de volle weerkaatsing en absorptie van de maan gebruikt kan worden voor juist dit doel. Want we kunnen hier niet werken met de eenvoudige methoden van een stoffelijke beïnvloeding, een astrale beïnvloeding of desnoods een geestelijk, psychische beïnvloeding, wij kunnen alleen werken met drie vlakken gelijktijdig en deze gelijktijdigheid maakt het onmogelijk om innerlijk en zonder meer het evenwicht te bepalen, we worden dan afhankelijk van de evenwichten die in de natuur bestaan en kunnen de krachten die daaruit voortkomen weliswaar leiden in de voor ons gewenste richting, maar we kunnen ze niet tot stand brengen en wij kunnen ze ook niet doen verdwijnen. Ook dit is een punt dat u goed moet onthouden.
Ik heb het beeld van verdunningen gebruikt hier, omdat ik dacht dat dit voor de meesten van u begrijpelijk zou zijn. Laten we eventjes in die terminologie verder denken. Wanneer ik eenmaal met kleinste delen in een verdunning in een mens een bepaald spiegelbeeld, dus een dwingende reflex eigenlijk, heb opgebouwd, dan kan ik niet zeggen: stop. Deze reflex gaat verder en kan misschien langzaam geneutraliseerd worden. Er bestaan daar middelen voor, o.a. het sap van de braakappel, mits op de juiste wijze gebruikt. Dit geldt ook kosmisch. Wanneer ik niet in staat ben een werking a.h.w. af te sluiten, blijven mij alleen de methode van het mes, het verbreken van alle bestaande verbindingen, dan wel de methode van het anders richten van de kracht. In beide gevallen zal de ontstane werking en het zo veranderde evenwicht, in datgene waarop we ons gericht hebben, blijven bestaan. Ik hoop dat ook dit begrijpelijk is.
Er zijn bij ons altijd strenge regels geweest. Misschien denkt u dat deze regels in zichzelf een noodzaak waren, zij waren noodzakelijk ter bescherming van de stand, de kunde en de vaardigheden die moesten overgeleverd worden op de juiste wijze, zij moesten gebruikt worden op de juiste wijze. En zelfs bij onze afgesloten kaste zijn misbruiken niet uitgebleven. De discipline waar het om gaat, is er een die in jezelf ligt. De leerling zal altijd zich innerlijk onderwerpen aan de in hem aangevoelde krachten. Tracht nooit zonder meer meester te zijn van krachten, versmelt er mee. Pas wanneer de krachten door u gevoeld worden als een deel van uw wezen, kunt u er goed mee werken, u behoeft ze dan niet te beheersen, u geeft eenvoudig de opdracht, zoals u de opdracht geeft aan een hand om omhoog te gaan of om neer te vallen, dat is geen bewust overleg, het is geen werkelijke beheersing, het is de overbrenging van een denkbeeld naar een lichamelijke realiteit. Het één worden met deze intuïtie, of hoe u het noemen wilt, vergt een aanvaarding ervan, ze zegt u wat juist is. Dan vraagt u zich af hoe deze juistheid bevestigd kan worden ten aanzien van al degenen met wie u samenwerkt, uw groep van Druïden of hoe u ze noemen wilt.
Wanneer u eenmaal geleerd hebt de kracht a.h.w. zonder meer te hanteren, zult u ontdekken dat het afleggen van de proeven eigenlijk een bijkomstigheid wordt. Het is voor u en anderen de bevestiging dat u water kunt laden, dat u de structuur van sappen kunt wijzigen of dat u bepaalde patiënten kunt genezen of beïnvloeden, dat is de bevestiging, maar de bevestiging die door de zgn. erkenning gevolgd wordt, is niet in zichzelf datgene waar het om gaat. Waar het om gaat, is de versmelting van de innerlijke kracht, totdat zij een normaal deel is geworden van je uiterlijk leven, denken en willen.
Er zijn eisen, helaas, er zijn altijd eisen. Leer jezelf te beheersen, de intuïtie is voor ons een werktuig, zodra zij ons beheerst zijn wij het werktuig van iets anders en dat kan ook een ander zijn. Het doel van de Witte Druïde is meester te zijn van zichzelf en zo dienaar van de kosmische evenwichten die in het beeld van zon en maan tot uiting komen. Leer uzelf beheersen, zeg niet: dit vind ik onaangenaam, dit vind ik aangenaam, vraag u af: wat is de juistheid en erken die juistheid als het enig mogelijke. Het begrip van juistheid is relatief, het wordt door uzelf bepaald, maar u moet zelf immers groeien naar deze verbondenheid met de kracht die in en rond u bestaat. En wanneer u weet dat dit eenmaal gebeurt en u meester bent van uzelf, dan hebt u de staf verdiend en zelfs dan zult u een keuze moeten maken, wilt u werken met de milde krachten van de maan, of wilt u werken met de al overheersende krachten van leven en dood van de zon. En dan maakt u een symbool, dat symbool behoeft geen staf te zijn zoals wij die gebruikten, staven van ongeveer 1,60 m. tot 1,80 m. Het kan een elk willekeurig iets zijn, mits het enigszins staafvormig is, daarin het voor u juiste symbool kan worden aangebracht en mits u het kunt hanteren wanneer u bepaalde krachten bijzonder sterk wenst uit te stralen. Dan mag het zelfs zo klein zijn dat het binnen de vuist besloten kan worden omvat. Maar daar zijn we voorlopig nog niet aan toe, vrees ik.
En nu iets over de wouden. Ik weet dat ze tegenwoordig haast niet meer bestaan. De wouden waren heilig, niet omdat ze iets bijzonders waren, maar omdat zij een achtergrond waren, een mogelijkheid. Door de wouden werden wij één met de krachten van de aarde en zo konden wij, innerlijk verbonden met zon en maan, met onze magie werken. Een boom grijpt naar de wateren in de aarde, vermaalt de aarde zelf tot het zand, drijft de sappen en veredelt ze en verandert ze en wordt uiteindelijk tot uitstraler van gassen, van omzettingsprocessen. De boom is dus het beeld van de juiste Druïde. Realiseer u dit. Als een boom wortelen wij in de aarde, voeden ons met de krachten die uit de aarde stromen, veranderen deze in ons wezen en uiteindelijk schenken wij daardoor de wereld een leven dat zonder ons niet mogelijk zou zijn.
Wanneer er geen wouden van bomen meer zijn, zullen mensen die wouden moeten vervangen, wanneer de boom niet meer de kracht is waarop u zich beroepen kunt, zult u de boom moeten worden, waarin de kracht werkt en waaruit ze gericht wordt. Het samenvloeien dat in de wouden gebeurde, zal moeten geschieden in u, niet als een uiterlijk gebeuren, maar als een levensproces. Daarom zal de leerling moeten leven op de wijze waardoor deze verbondenheid ook in hem tot uitdrukking komt, hij zal zich, wanneer hij werken wil met magie, dienen te onthouden van allerhande hem beïnvloedende spijzen.
Bv. wanneer je werken wilt met het zuivere water en de kwaliteit ervan wilt veranderen, moet je zorgen dat je niet kort tevoren eieren hebt gegeten of andere veel zwavelstof bevattende voedingsdelen. Wanneer je wilt werken met de lichtende kracht, dan is het beter om een aantal dagen zelfs vlees opzij te zetten. Van de leerling wordt dit gevergd, niet omdat het noodzakelijk is, maar opdat hij de discipline leert waarin hij zijn voeding automatisch aanpast aan het doel dat hij nastreeft. Voor u zal dat waarschijnlijk een beetje anders liggen, dat weet ik heel goed, u zult een dergelijke levensdiscipline niet of ternauwernood weten te handhaven, maar u moet u realiseren dat in het leerlingschap perioden van onthoudzaamheid noodzakelijk zijn en niet vermeden kunnen worden.
De periode van onthouding is altijd afhankelijk van de aard van het werk dat men volbrengt. In het ene geval is enkele uren genoeg, in een ander geval kan het een langere periode zijn. Wanneer u uw taak kiest, kiest u daarbij ook uw discipline en dat is een discipline die uw gehele wijze van leven zal omvatten. Wie niet bereid is, wanneer hij eenmaal de krachten benaderd heeft, ook daar naar te leven, wordt uitgestoten. Dat is ook in onze tijd gebeurd. Het werden dan de zgn. tovenaars of natuurmagiërs en zij konden vele dingen doen, maar zij beschikten niet over de totale kracht die in de werkelijke Druïde aanwezig is, zij kenden niet het totale ritme waarin zowel innerlijke krachten, de werkingen van zon, maan en sterren, als zelfs de klank van woorden en liederen wordt samengevlochten totdat een alomvattendheid ontstaat.
Wanneer u een dergelijk lot begeert, zal niemand van u ons dit ontzeggen, wij zullen u eveneens die vrijheid geven. Dwang is iets wat altijd slecht is, discipline is iets wat altijd noodzakelijk is, maar discipline komt voort uit degene die ze aanvaardt, niet uit degene die ze oplegt. U bepaalt uw eigen discipline, ja, u bepaalt uw eigen weg, ja, u bepaalt op welke wijze u wilt proberen leerling en misschien volwaardig Druïde te worden. En u zult moeten leren, zoals in het verleden, dat de stem van de Meester niet alleen in zijn nabijheid te horen is, maar dat hij spreekt in de leerling, niet als dwang, maar als raad, als waarschuwing, en soms als dwingende aanwijzing om ongelukken te voorkomen. Dat is alles wat ik in dit verband vandaag naar voor wil brengen.
Bedenk dus dat u, wanneer u een keuze maakt, u niet bindt aan Druïden, u bindt zich aan een evenwicht van krachten, dat steeds sterker door u beseft wordt en steeds sterker in u zal inwerken. De Druïden veranderen u niet, dat doet u zelf, maar u kunt niet blijven zoals u nu bent, denkt en leeft en werkt, wanneer die innerlijke verandering plaatsvindt. Niemand dwingt u om te veranderen, maar u kunt niet meer leven zonder daarin aanpassingen tot stand te brengen. Het is belangrijk dat u dit begrijpt.
Men heeft mij een te grote hardheid voorgeworpen een vorige maal. Ik heb getracht die te temperen, ofschoon het moeilijk is mijn eigen aard volledig te onderdrukken. Ik wil niet uw Meester zijn in de zin van uw heerser, ik wil uw Meester zijn als een gids die voorgaat op een moeilijk pad, voorgaat, want als u het pad volgt, zullen uw eigen voeten u moeten dragen.
Men heeft gezegd dat de eisen die wij stellen zwaar zijn, men heeft gezegd dat datgene wat wij naar voor hebben gebracht altijd een beetje ver weg ligt van de huidige werkelijkheid. Wat wij brengen is kosmisch! Onze aard bepaalt de wijze waarop wij dit brengen. Wat wij brengen is vandaag evenzeer werkzaam, even krachtig en even noodzakelijk, als het in de tijden van Boadicea is geweest.
Denk niet dat je alles kunt overwinnen. Slechts die zichzelf voortdurend weet te overwinnen, kan alle omstandigheden beheersen. Er zijn er geweest die dat gedaan hebben, zij zijn niet meer bekend geweest als Druïden, misschien werden ze tijdelijk hofnarren, schijnbaar speeltuig van de machtigen, maar gelijktijdig de macht die de machtigen dirigeerden. Veel zijn er aan ten onder gegaan, want wie zich vastklampt aan zijn macht en vaardigheden, gaat altijd ten onder daaraan. Maar wie de kracht in hem leeft, wie de vaardigheid in hem ziet als het werktuig hem gegeven, hij past zich voortdurend aan, hij vindt een weg die niet bestaat uit het je verheffen boven of afzonderen van datgene wat rond je bestaat, maar tot het worden van iets dat daarin een andere betekenis heeft.
Heeft het zin in deze tijden? Ja! Kijk rond u, verwarring en schijn van verwording overal, het onrecht schijnt te zegevieren, de dwaasheid schijnt koning te zijn, het onheil dreigt uit de mensen, maar ook uit de natuur. De verandering is onvermijdelijk, maar het evenwicht tussen zon en maan, het evenwicht tussen de kosmos en de aarde blijft bestaan. Wanneer er mensen zijn die dit kunnen hanteren, die hiervan deel kunnen zijn, dan kan veel anders verlopen dan nu onvermijdelijk schijnt.
De tijd van veranderingen is kort, enkele jaren. Ik kan u niet tot Druïden vormen met een volle waarde die in staat zijn om zelfs in de schijn van ondergang nog de krachten en evenwichten te beheersen. Ik kan u tot leerlingen maken. Maar de leerling kan met zijn vermogen veel op aarde beïnvloeden, hij kan veel onheil voorkomen, hij kan menige ziekte genezen. Dat is de keuze waarvoor u staat en u moogt die keuze zelf en vrijelijk maken, zonder dat enige consequentie daaraan verbonden is. De enige consequenties zijn eventuele veranderingen in uzelf, die vinden toch voortdurend plaats, laat het dan goede veranderingen zijn.
En als u zegt, deze weg is niet de onze, moge de zegen en de kracht met u zijn op de weg die u kiest.
Als u kiest voor onze weg, moge een steeds grotere eenheid ons allen tezamen vatten in deze ene Werkelijkheid van Leven, gesymboliseerd in zon en maan, en werkend op datgeen wat wij de aarde noemen.
Dit is mijn betoog voor heden.
← vorige tekst | overzicht | volgende tekst → |