24 november 2006
Op een avond als deze zou ik graag met jullie even praten over hetgeen wat dat zich nu op de aarde allemaal aan het voltrekken is en wat ook in het kader van de werking van deze groep nogal van belang is. We naderen op het ogenblik de donkerste periode van het jaar. En zoals jullie reeds weten, binnen enkele weken gaan we naar de kering van het licht toe. Maar intussen zitten we in een periode waarin deze aarde eigenlijk een beetje voor overgang zorgt. Overgang in alle mogelijke vormen.
In de oude tijd sprak men dat Fenris over de aarde dwaalde. Fenris was het symbool van de dood maar was ook het symbool van de heropstanding, de vernieuwing. Want dankzij deze wolf werd het oude en het zwakke dat voor de aarde niet meer bruikbaar was, opgeruimd. En kon zo langzaam maar zeker in de periode die daarop volgde, weer het nieuwe herontstaan. Op het ogenblik moeten we er rekening mee houden dat we niet alleen in een wisselfase zitten van duister, binnen enkele weken naar licht maar dat we tevens ook in een wisselfase zitten die veel groter is, die veel meer omvat en waarvan de duurtijd ook veel langer is.
U zult opmerken in de komende weken dat deze groep met nogal wat dood, nogal wat afscheid geconfronteerd zal worden. Je zult opmerken dat in de wereld rondom deze groep heel wat zal verschuiven. Je zult opmerken dat zaken die je voor uzelf als zijnde heel normaal achtte, eigenlijk plots niet meer zo normaal zijn en plots zich onder andere vormen voordoen, dat zaken zich wijzigen. En dit zal nog wel een tijdje duren.
Maar met de samenkomst van midwinter zullen we de mogelijkheid hebben om op dat ogenblik bepaalde zaken in de goede richting te sturen. Tot de kering van het licht, mijn beste broeders en zusters, is die mogelijkheid niet aanwezig en zullen we gewoon moeten ondergaan wat plaatst grijpt. Daarom kan ik er niet genoeg de nadruk op leggen. Dat het van belang is dat jullie hetgeen wat wij tot hiertoe hebben trachten bij te brengen en aan te leren, beter en sterker gaat uitvoeren. Dat je nog meer dan te voren tracht te functioneren als een eenheid.
Dat je in deze donkere dagen van het jaar probeert eigenlijk een beetje het licht voor elkander te zijn. Je moet op elkaar kunnen rekenen. Dat is heel belangrijk. En vanuit die samenhorigheid, vanuit die samenwerking, kun je dan werkelijk ook meer betekenis hebben en meer handelen naar de buitenwereld toe. Daarom is ook de vraag dat ieder lid van deze groep de moeite zou willen doen om vanaf heden bij zichzelf thuis een kaars te laten branden. Een kaars te laten branden die niet meer gedoofd wordt voordat de kering van het licht heeft plaatst gehad.
Ja, hier zijn mensen die denken: maar zo een grote kaars, die kan ik niet vinden. Het is de bedoeling dat u gewoon een paar kaarsen hebt die wanneer de ene is opgebrand, de andere kan verder branden. Dat begrijpt u wel. Er wordt van u niet verwacht dat u een kaars van vijf meter hoog zet om al die weken nog te overbruggen. Maar het is van belang dat bij ieder lid van de groep deze kaars brandt als symbool van licht in deze duistere periode.
En het is niet enkel bij jullie dat de kaars brandt; er zijn nog vele anderen ook die met dezelfde ingesteldheid als jullie werken, waar op het ogenblik deze kaarsen ontstoken zijn. Daarbij komt dat het aan te raden is, als het enigszins tot de mogelijkheden behoort, dat je deze kaars in een vertrek plaatst waar je eventueel rustig kunt mediteren. Waar weinig andere bezigheden plaatsvinden dan zaken die te maken hebben met meditatie of rust.
Alzo kun je in uw eigen omgeving een sfeer opbouwen waar wanneer het nodig is, en wees overtuigd het zal nodig zijn, u zich kunt terugtrekken en met de groep als dusdanig in contact komen vanuit het meditatieve proces. Het is ook aangewezen dat je in deze periode u ook zoveel mogelijk distantieert van alle mogelijke groepen die op dit moment nogal voor wat agitatie kunnen zorgen in de maatschappij. Ik weet het wanneer we nu even rondom ons kijken, alleen in uw klein landje hier, is er veel onrust. En iedereen kan dit misschien erg vinden dat mensen hier of daar problemen hebben, maar al deze problemen zijn in wezen ontstaan uit deze mensen zelf.
Zij zijn zelf de basis van hetgeen waar zij nu mee geconfronteerd worden. Kunt u zeggen: ja, maar klopt dat wel? Ja. Het is door het eisenpatroon of begeertepatroon of wenselijkheden dat deze mensen op dit moment in de confrontatie komen. De ene verliest zijn werk, de andere wordt ziek, en nog een andere komt naar onze zijde. En ieder denkt: dit is toch onrechtvaardig. Dit kan toch niet. Maar jullie hier aanwezig moeten al kunnen begrijpen, al kunnen vatten dat op deze aarde niets gebeurd waar je niet zelf voor verantwoordelijk bent.
En daarom geven wij nu de raad: distantieer u van hetgeen wat zo gebeurt. Ga niet mee in de ideeëngolf: wij willen meer, wij eisen dit, enzoverder. Of: het is ons recht. Echter, wanneer iemand die in deze donkere tijd het waarlijk moeilijk heeft en uw hulp vraagt, dan kan u deze hulp geven. Maar steeds onder de mogelijkheden en condities die van u uit vertrekken. Want velen zullen trachten hulp te eisen om bepaalde privileges te handhaven die spijtig genoeg niet meer te handhaven zijn.
Zulke mensen kunt u niet helpen, want indien u deze een helpende hand zou reiken, zou u ze alleen maar bevestigen in hun waanideeën en zou u zelf mee in deze duistere richting gezogen worden. Daarom, en we hebben het u vroeger ook reeds gevraagd, tracht regelmatig de rust op te zoeken van de eenzaamheid, tracht regelmatig te komen tot een schouwen in uzelf, tot een ontdekken wat voor u in deze ontwikkeling het voornaamste is.
Verder, zou ik zeggen, in de komende weken: tracht zo veel mogelijk één te zijn met de rustende natuur. Eén te zijn met de aarde. Tracht te beseffen dat bijvoorbeeld een stuk hout even belangrijk is voor deze aarde, voor deze natuur, als bijvoorbeeld uzelf. Ach, wees hier niet mee beledigd. Het stuk hout heeft zijn taak. U hebt de jouwe. Maar besef dat in welke conditie het hout ook is, belangrijk is. Wanneer het hard en droog is, kan het bijvoorbeeld dienen om u te verwarmen. Wanneer het zacht en bijna volledig ontbonden is, verrot is, kan het dienen als vruchtbaarheid voor het nieuwe dat zal ontluiken uit de aarde. Het stuk hout dat in het water terecht komt kan misschien de reddingsboei van de drenkeling zijn.
En zo kan ik verder gaan. Maar ik denk dat ik met deze kleine voorbeelden duidelijk gesteld heb waar ik naar toe wil. Voel u met uw aarde één. Tracht aan te voelen wat de aarde u vertelt. Tracht aan te voelen wat bijvoorbeeld de winden u vertellen, wat zij aan boodschap voor u bij hebben. Tracht aan te voelen wat de neerslag betekent. Niet alleen een hinderlijk gebeuren wanneer u u buiten bevindt maar tracht het eens te bekijken als voeding voor de bodem. Tracht het eens te bekijken dat die neerslag die u misschien zo kan hinderen, ervoor zorgt dat u niet verdorst. Dat die neerslag ervoor zorgt in het voorjaar dat er nieuwe vruchten, nieuw voedsel ontstaat. Tracht het zo eens te benaderen.
Tracht wanneer je ergens vuur ziet, te zien welk licht het naar u toe verspreidt. Welke warmte dat het u geeft. Tracht daarmee een eenheid te hebben waardoor je beseft dat het vuur niet alleen vernietigend is maar dat het vuur ook opbouwend kan zijn. En als je dit in deze donkere periode van het jaar kunt in uzelf opnemen, begrijpen, aanvoelen, ermee omgaan dan zult u opmerken dat deze donkere periode heel veel lichtpunten inhoudt.
Dat ondanks de kilte, de ijzige winden, de ijskoude neerslag, de aarde die overal aan blijft kleven, ofwel te hard wordt waardoor je niet meer gemakkelijk overgaat. Het vuur dat misschien meer tot zich neemt dan dat u verwacht had. Dat dit allemaal zaken zijn die gewoon tot uw leefwereld behoren. Zaken die je als mens niet moet trachten te gaan analyseren. Niet gaan trachten, zoals men tegenwoordig nogal eens graag doet, te gaan kijken van: hoe zit dit in mekaar, en hoe ontstaat dit en hoe functioneert dit?
Dit is voor de mens van heden eigenlijk niet zinvol, maar gewoon kunnen aanvaarden dat dit krachten en energieën zijn zo goed als dat u als mens kracht en energie zijt. En dat wanneer je deze op de juiste wijze benadert, met deze een evenwicht en een harmonie vormt, zij voor u de mogelijkheden inhouden om niet alleen als individu ermee werkzaam te zijn maar als groep er werkelijk zeer veel resultaten mee te behalen. U ligt dan of u staat dan aan de basis van de vernieuwing.
U bent zoals bijvoorbeeld eeuwen terug de kathedraalbouwers. U kunt dan iets beginnen, iets heel belangrijks, zeer groots, de vernieuwing die de aarde doormaakt. En je kunt als groep daar aan de bron van liggen. En dit zal dan voor de groep de waarde inhouden, de voldoening kunnen inhouden, van daar aan deel te nemen. Zoals bij de kathedraalbouwers zij de voldoening smaakten van aan zo een prestigieus werk voor hun God te kunnen deelhebben. Diegene die eraan begon, heeft nooit gehoopt van 200-300 jaar later het eindproduct te zien. Dat was ook van geen belang. Voor hen was van belang dat zij daarin konden werken. Dat zij hun ziel daar konden uitdrukken en dat zij dit deden als het ware voor hun God.
Hoe je hem ook omschreef of zou benoemd hebben. Ondanks het feit dat ik hier spreek over kathedralen en dat dit voor u meestal aan een katholieke religie was gebonden, was dit voor de ontwerpers en de bouwmeesters van deze bouwwerken niet deze katholieke religie die telde maar was het wel degelijk een ingesteldheid, een esoterisch zoeken dat zij zo in uitdrukking konden brengen. Want wat u misschien niet weet, is dat velen van deze bouwers helemaal niet katholiek waren. Uiterlijk wel. Maar dat zij in hun innerlijk en in hun eigen milieu totaal andere spirituele waarden naleefden. Maar dit terzijde.
Ik wil jullie alleen maar trachten duidelijk te maken waar het vandaag om gaat. Wij staan aan het begin van de grote vernieuwing. Begin is misschien al niet meer juist want nog een kleine vijftal jaren en de eerste periode zal afgerond zijn. Dan zal het ongeveer nog een 200-250 jaar duren alvorens alles voltrokken is. Maar goed, intussen is het dankzij mensen als jullie dat de nieuwe mogelijkheden zich kunnen volvoeren. En daarom is het ook zeer belangrijk dat jullie proberen, zoals we in de vorige lessen reeds naar voor hebben gebracht, u zoveel mogelijk vrij te maken van de oude gewoonten, van de oude gedachtepatronen.
Tracht in uzelf de zekerheid te ontwikkelen, de kracht te ontwikkelen dat alles in u aanwezig is en dat in dit stoffelijke leven dat u nu leidt, u de juiste weg zult bewandelen. Een weg die de mogelijkheid creëert om het nieuwe, het kosmische gedachtegoed, de gedachtewereld of hoe ik het moet uitdrukken, op deze aarde tot ontplooiing te laten komen. Nu is dit gedachtegoed al aanwezig maar je kunt het in deze donkere periode van het jaar als volgt stellen: Het gedachtegoed zit als klein ontkiemd zaadje onder een dik plak van afgevallen bladeren die als het ware nog een bescherming geven tegen de kilte, de koude, de vorst enzoverder die nog komen gaat. Maar dit gaat weg. Dit verandert.
En dan kan dat kleine ontkiemde plantje beginnen groeien, beginnen ontwikkelen en je zou kunnen zeggen dat jullie op dit ogenblik, met de mogelijkheden die je hebt, zo kleine plantjes zijn. Je bent nog afgedekt als het ware door het oude van het Vissentijdperk. Er drukt misschien op jullie nog een heel dik pak bladeren. Maar in jullie kern is al dat plantje aan het groeien, is al aan het ontwikkelen. En daar zit het belang erin. Dat je u niet laat verstikken door de bladeren die erop liggen. Maar dat je uw kennis gebruikt om door die rottende bladeren heen u vrij te maken naar de nieuwe lente toe.
En als je dat doet dan zul je zien, dan zal ieder van jullie in zijn eigenste omgeving een heel belangrijke persoon zijn voor al diegenen die het nieuwe wel aanvoelen maar het niet direct kunnen plaatsen. En dan kun je met de opgedane kennis, met de opgedane ervaring, betekenis hebben voor anderen. Maar dan moet je wel eerst het oude achter kunnen laten. En dat oude, mijn beste broeders en zusters, is voor velen nog problematisch. Want hier zijn er bij jullie die nogal eens gemakkelijk, wat je met een modern woord noemt, op shoppingtoer gaan. Die zich nogal eens gemakkelijk laten beïnvloeden door van alle mogelijke oude theorieën, oude gedachtegangen.
Ach, soms zijn ze verpakt in een new age-kleedje en worden ze gegeven als zijnde de grote verlichting. Maar neem gerust van ons aan, wanneer je meestal achter de schermen gaat kijken van deze grote verlichtingen, dan is het gewoon het oude Vissentijdperk dat zich daar afspeelt. En dat ook voor de afrekening zorgt. Want in de nieuwe tijd, in de nieuwe periode die nu langzaam maar zeker zich kan opbouwen, telt als het ware niet meer, wat dat u persoonlijk toch zo begeerlijk acht. In de nieuwe tijd en hetgeen waar wij jullie naartoe trachten te brengen, is alleen van belang, wat in u leeft. Is hetgeen wat je kunt uiten, is hetgeen wat je kunt doorgeven van belang. En is het niet meer het plaatje van: ik ben de groot ingewijde, of ik ben meester in dit of dat, of ik ben op de zoveelste trap van bewustwording.
Al deze verhalen behoren tot deze Vissen. Maar naar de nieuwe ontwikkelingen toe is er geen plaats meer voor. En zal je zien dat dan zeer velen die zich nu opwerpen in uw eigenste omgeving – en de meeste van jullie kennen er wel zo een paar, komen ermee in contact – dat zulke individuen en personen langzaam maar zeker wel met het oude mee zullen verdwijnen. En dan is het belangrijk dat de leemte die achtergelaten wordt, velen die eraan hingen, dat deze nog kunnen opgevangen worden, en eventueel wanneer het mogelijk is, verder geholpen.
Maar je kunt maar komen tot hulp geven wanneer je zelf eerst uzelf hebt kunnen doorgronden. Wanneer je zelf eerst ontdekt hebt, vastgesteld hebt, hoe je functioneert. Wat uw sterke kanten zijn. En hoe je in harmonie met de ander u verder kunt ontwikkelen. Het is op dat ogenblik ook voor ieder van u noodzakelijk dat je komt tot een samenwerking, een bijna onvoorwaardelijke samenwerking, een samenwerking die gaat over alles. Daarmee bedoel ik dat er geen sprake kan zijn van: ja maar, ik ben beperkt omdat ik in die of die situatie mij bevindt, of ik kan dit toch niet doen want ik heb een verantwoordelijkheid volgens de maatschappij daar.
Want deze verantwoordelijkheden, deze beperkingen, zullen naar de toekomst toe alleen maar mee in de afbraak gaan. En wanneer u zich daartoe blijft verbinden, ten nadele van de eigen groep, dan zul je tot uw grote spijt ervaren dat je mee de verkeerde richting uit deint. En dat zou spijtig zijn. Daarom, beste broeders en zusters, dat wij op het ogenblik er zo’n belang aan hechten dat je echt gaat voor uw groep. Dit is ook de reden geweest dat de vorige broeder jullie de zaken duidelijk heeft trachten te stellen op zijn eigenste wijze bij jullie vorige bijeenkomst.
Wij hebben gezien dat het wel een beetje heeft verschuiving teweeggebracht maar het is toch nog niet in die mate dat we kunnen zeggen dat we ieder van jullie mee op de trein hebben. We proberen dit. Maar oude gewoontes in een menselijk voertuig zijn soms moeilijk te veranderen. Maar waar een beetje goede wil is, waar een beetje verlangen is om toch te komen tot die werkelijke eenheid, dan kunnen we wel zeggen dat de kans nog altijd aanwezig is dat u erin slaagt en daarom ook trachten we jullie de zaken zo duidelijk mogelijk aan te brengen en steeds kleine stapjes met jullie verder vooruit te gaan.
En wanneer je nu, wat ik in het begin van deze avond gevraagd hebt, de moeite wil doen om gebruik te maken van de kaars. Deze te laten branden, wanneer je dit wilt plaatsen in een rustige omgeving waar je ook een beetje kunt mediteren, waar je ook weer de eenheid van de groep kunt opbouwen, dan ben je weeral een schakel dichter bij elkaar. En dan is er nog misschien een heel kleine zaak. Het is misschien symbolisch. Maar we zouden het in deze groep wel kunnen proberen toe te passen: Dat ieder van u de moeite zou nemen in deze periode zich een maretak aan te schaffen. Of een mistletoe zoals men dat vroeger noemde. Of vogellijm. En dat je deze maretak in uw woonplaats aanbrengt in deze 6 donkere weken waar we voorstaan.
Dit is een heel oud symbool vanuit deze streken. Dit is het symbool van, ik zou het kunnen uitdrukken in deze tijd, het spirituele reveil. Het is het symbool dat duizenden jaren terug door de druïden gebruikt werd als zijnde het nooit stervende en het steeds hernieuwende licht. Weinigen weten dit. Meestal wordt maretak gebruikt omdat het in deze periode mooi is enzoverder. En omdat het ja een beetje de feestelijkheid in huis brengt. Maar de ware gebruiks- of magische werking, ik zal het zo uitdrukken, van deze plant is spijtig genoeg door de meeste vergeten. Slechts weinigen hier in uw westerse maatschappij zullen de werkelijke waarden en de kracht van deze mistletoe nog kennen.
En het is misschien toch niet zo moeilijk voor jullie in deze moderne tijd om een takje aan te kopen en dit in uw woning aan te brengen. In de woning. Niet voor de woning. In de woning. Is ook een oude symbolische magische waarde. Want wanneer je het buiten de woning aanbrengt dan krijg je eigenlijk het oude effect, dat je alles wilt buiten houden. En dat is hier niet de bedoeling. De bedoeling is dat je de krachten van het licht binnen haalt. In de oude tijd werd deze plant wel eens gebruikt bijvoorbeeld om een bepaalde regio af te schermen omdat men daar soms dan weer bepaalde magische riten deed. Maar zover wil ik met jullie niet gaan.
Ik wil enkel maar door deze kleine symboliek jullie nog iets dichter naar mekaar brengen, nog iets meer tot eenheid laten komen. En dan zul je zien, dan zal ook weer de wisselwerking vlotter gaan. En langzaam maar zeker kan ieder van jullie meer de anderen gaan begrijpen, en wanneer je de andere beter gaat begrijpen, dan ga je ook elkaar beter kunnen aanvaarden. En op het ogenblik dat je elkaar beter kunt aanvaarden ga je ook, zonder dat het gevraagd wordt, voor elkaar daar zijn. Voor elkaar betekenis hebben. En ga je één kracht vormen.
Mijn beste broeders en zusters, dit was de boodschap die ik u deze avond wou geven. Ik hoop dat u dit goed tot u laat doordringen. Dat u dit nog een paar maal goed herbeluistert en dat u tot deze handelingen komt die ik hier naar voor gebracht heb. En met de bede erbij dat u ook steeds nog al hetgeen wat wij u in voorgaande lessen geleerd hebben blijft toepassen en blijft herhalen. Het is niet zo dat omdat ik u hier een paar kleine zaken bijgeef, dat het ander van geen belang meer is. Het is telkens een kleine meerwaarde. Maar alles wat je hier leert, daar vragen wij u: blijf dit toepassen. Blijf de oefeningen doen. Want dat is noodzakelijk om uiteindelijk tot het totale geheel te komen.
Beste broeders en zusters, ik ga nu het medium vrijgeven. Ik hoop dat jullie in deze donkere periode van het jaar toch nog de kracht hebben en het geluk mogen voelen van aan het firmament de sterrenhemel, het licht van deze sterren, waar te nemen en te zien en te beseffen dat dit het symbool is dat binnen enkele weken het ware licht zich terug gaat manifesteren. Broeders en zusters, dat het licht steeds u mag vergezellen. Goedenavond.
Tweede deel.
Men heeft mij gevraagd in dit tweede gedeelte van deze avond voor jullie een paar vragen te beantwoorden en dan vervolgens samen een meditatie te volvoeren. Dus ik zou zeggen, lieve vrienden, als u vragen hebt, breng ze nu maar eerst even naar voor.
Vragen.
In de vorige zitting is er gesproken dat we konden werken met de krachten van de natuur. Dat wij de winden konden sturen en zo. Kunt u daar even zeggen op welke manier dat we dat het beste doen. Want er zijn zo’n beetje verschillende meningen.
Kijk, dit is nu weer typisch dat zaken naar voor gebracht worden in een andere context dan dat ze eigenlijk hier gezegd zijn. Er is hier gesteld, en u mag mij corrigeren als je denkt dat ik niet juist de zaken naar voor breng, dat het mogelijk is een harmonie met deze op te bouwen. En binnen deze harmonie te zorgen dat bijvoorbeeld, omdat u van winden spreekt, deze winden aan, laat ons zeggen, een bepaalde plaats voorbij gaan. Dat is hetgeen wat kort door mij nu geformuleerd wordt, hier naar voor is gebracht.
Inderdaad ik heb het wel niet goed naar voor gebracht.
Goed, maar dat is een totaal ander gegeven, nietwaar. Het is effectief zo van belang dat je leert van die natuurkrachten aan te voelen. Van te beseffen dat die natuurkrachten voor jullie een deel zijn van jullie bestaan. Dat het normaal is dat deze aanwezig zijn. En dat het een normale zaak is dat er een aanvoelen en een wisselwerking tussen deze krachten en uzelf kan zijn. En daar is de sleutel van hetgeen u vraagt in wezen: doordat u zich gaat instellen op deze krachten – en dat kun je dan meestal maar doordat je bijvoorbeeld geleerd hebt van u terug te trekken van alle drukte rondom u.
Ziet u hoe alle proefjes in elkaar passen. Dat je het kunt aanvoelen wat deze wind in dit geval in zich heeft. Welke bedoeling hij in zich draagt. En door er dan mee in harmonie te zijn, kun je deze bedoeling sturen. Kun je daar een invloed op uitoefenen. Maar neem gerust van mij aan dat dit niet gaat door alleen maar te denken: Ach, daar komt een tornado aan, ik zal even zeggen: ga even om de hoek. Dat lukt niet hoor. Je moet werkelijk uw ingesteldheid door hetgeen wat wij jullie al geleerd hebben, zo opbouwen dat je dat kunt realiseren. En wanneer dat je dit werkelijk goed zou doen en dat je er de moeite voor zou nemen – want dat is belangrijk, en dat ontbreekt nogal eens bij de mens, de inzet en de inspanning – dan zou je er zelfs in slagen – om het cru te zeggen, wanneer uw woning zou door brand bedreigd worden – u gewoon rustig in uw woning te zetten en de vlammen rond uw woning te laten gaan zonder dat een vlam ook maar likt aan uw woning.
Nu geef ik u dit niet als proef, hoor. U moet dit niet zomaar gaan proberen want ik besef genoeg dat jullie nog niet ver genoeg staan. Maar je kunt zelfs hier op aarde voorbeelden daarvan vinden. Die geregistreerd zijn. Het is dus wel degelijk mogelijk. Maar ik zou wat dat betreft hier u vooral toeleggen in deze streken op water en wind. Want deze zullen misschien in de toekomst jullie het meest, laat mij toe te zeggen, met jullie menselijke voort verplaatsing – voeten spelen. Als je kunt volgen wat ik wil zeggen.
Dus het is niet de bedoeling, mijn lieve vriendin, van werkelijk de winden en het water of het vuur en de aarde magisch te gaan beheersen en zo te gaan sturen dat er van alles en nog wat volgens jullie inzicht zou kunnen gebeuren. Neen. De bedoeling is, de essentie is heel simpel: Dat je beseft dat het een deel is van uw leefwereld en dat je als dusdanig daar een harmonie mee kunt hebben en daardoor kunt zorgen dat er een bepaalde geleiding is waardoor voorkomen wordt dat bepaalde zaken bijvoorbeeld zouden vernietigd worden. Verder moet je nog niet proberen gaan. Want dan zou je wel ne keer mee kunnen genomen worden door wind of door regen. En dat is dan minder aangenaam, vooral als je terug moet landen of aan wal komen.
Ik had het meer magisch gezien als wat u nu zegt. Ik heb mijn vraag waarschijnlijk slecht geformuleerd. Maar dank u.
Neen, maar het is heel goed dat u ze zo geformuleerd hebt want u bent niet de enige die zo denkt. U mag niet vergeten dat wanneer een lid van de groep een vraag stelt, dat het antwoord voor ieder van de aanwezigen geldt. Niet enkel voor diegene die de vraag stelt. Dat is toch ook belangrijk om dit nog even te benadrukken.
Een van de vorige broeders die heeft een keer de opmerking gemaakt dat er tussen ons nog teveel strijd was. En ik vind dat zo een moeilijk woord om of een moeilijk begrip, wat wordt er precies mee bedoelt met dat woord strijd.
Wel, ik denk dat we dat zo kunnen vertalen: Jullie hebben allemaal een verschillende achtergrond. Er is ook een redelijk leeftijdsverschil, een redelijk verschillende ervaringswereld en zo verder. En het grootste probleem, voor de meesten van deze groep hier, is dat men heel moeilijk zich kan vrijmaken van zijn oude geplogenheden. En juist doordat men nogal eens gebonden blijft aan oude gedaagdensferen, aan oude geplogenheden, komt men nogal eens gemakkelijk in een soort, ja, disharmonie met de nieuwe zaken die hier – en nieuw zo zijn ze ook weer niet, maar wel voor u hier aanwezig – naar voor worden gebracht. En dat begrijpen we best.
En ook door het feit dat je uit totaal toch verschillende achtergronden komt, is het soms moeilijk om hier ook voor ons zaken zo naar voor te brengen dat zij voor ieder van de aanwezigen ongeveer op dezelfde wijze begrepen worden. U zult daar misschien nog nooit bij stil gestaan hebben. Maar het is niet evident om voor een kleine groep als jullie lering te geven die door ieder van jullie op bijna dezelfde wijze kan aanvaard, geïnterpreteerd en verwerkt worden. En doordat daar moeilijkheden aanwezig zijn en doordat dan oude zaken die in het menselijke denken opborrelen, daarbij te pas komen, ontstaat er niet als dusdanig een strijd tussen jullie onderling, want dat is het niet, ontstaat er een strijd in uzelf die soms zeer sterk kan zijn.
En deze strijd, die uit zich wel en dan kunnen soms anderen denken van: ja, het is tegen mij of het is dit of het is dat. Maar dat is het eigenlijk niet. Het is eigenlijk – en neem mij alsjeblief deze uitdrukking niet kwalijk – maar ik zou bijna zeggen: het geestelijk langzaam maar zeker volwassen worden. En dat heeft niets met leeftijd van de aanwezigen hier te maken maar het is gewoon omdat je nu geconfronteerd wordt, ieder van u, met zaken die dikwijls geestelijk ook voor u een soort controverse inhouden. Niet alleen in uw stoffelijk denken. Maar ook in uw zoektocht geestelijk. En daardoor ontstaat die strijd.
Nu, op zich is die strijd positief. Zolang dat die strijd niet overslaat in een stoffelijk denken van wat ik wil of wat ik denk, is het enig juiste, het enig correcte. Want dan sluit je eigenlijk bij het duister aan. En dat moet je kunnen vermijden. Maar goed, je bent nog maar enkele maanden bezig. En dat is voor een groep als deze met zo’n verscheidene achtergrond gewoon het opbouwperikel dat na verloop van tijd, wanneer je elkaar beter gaat kennen en begrijpen, gewoon wel achterwege gaat blijven.
En af en toe zul je dan wel eens opmerken van: tiens, vroeger dacht ik er zo over of was dit voor mij zo maar eigenlijk, ja, doorzie ik het nu en zit ik op een weg waar ik mij wel in harmonie met al de anderen kan voelen en samen deze weg gaan. Op zich hebben wij geen probleem, lieve mensen, met strijd, hoor. Want strijd is steeds een evolutie wanneer deze strijd niet gevoerd wordt voor het grote gelijk of voor de macht. Maar wanneer deze strijd gevoerd wordt in een zoektocht in uzelf naar meer bewustzijn, meer licht.
Het is vooral een strijd tegen onszelf eigenlijk om andere manieren van denken aan te nemen. Gene strijd onder mekaar, tegen mekaar. Zoals ik het begrepen heb …
Je kunt als mens nooit vechten tegen een ander. Je kunt de idee hebben dat je vecht tegen een ander. Maar in wezen vecht je steeds tegen jezelf. Maar dat hebben veel mensen niet door. Maar hoe verder je geestelijk in ontwikkeling kunt komen en hoe beter je in harmonie met elkaar kunt zijn, hoe duidelijker je deze stelling zult begrijpen.
Broeder, mag ik vragen om nog enige uitleg over die vastgeroeste oude gedachten die de meeste van de mensen hebben. Kan u daar concreter over zijn want ik vind dat moeilijk. Ik heb al een paar keer gemediteerd op wat dat allemaal inhoudt. Ik denk dat ik dat zelf niet besef.
Kijk, velen onder u hebben in hun leven alle mogelijke filosofieën gehoord, alle mogelijke theorieën gehoord over hoe het leven in mekaar zit enzoverder. In jullie geval is dit zeker zo. Jullie hebben een ganse achtergrond. Daar heb je veel uit kunnen leren. Maar, en dat is toch wel iets dat bij jullie al langzaam maar zeker moet doorgedrongen zijn, veel van die theorieën waarmee je in contact gekomen bent, zijn louter en alleen gebaseerd geweest op de fantasie van diegene die ze u verteld heeft en hebben heel weinig te maken met de werkelijkheid.
Kijk, ik zal dit cru vergelijken. Wanneer je op het ogenblik geconfronteerd wordt in deze wereld met een zeer fundamentalistische islam, die gaat vertellen dat bijvoorbeeld God bevolen heeft dat je een hoofddoek moet dragen, dat God bevolen heeft dat de vrouw eigenlijk ondergeschikt is aan de man. Dat die bevolen heeft dat wanneer een vrouw dit of dat doet, je ze mag stenigen. Dan hebt je de fantasie en de begeerte van de leraar maar dit heeft niets met de wetten van de Vader of van God te maken. Noch in de islam, noch in een andere godsdienst. Maar louter en alleen van diegene die zich aanmeet van: ik ben priester of ik ben imam en ik heb het voor het zeggen en jij gaat nou eens doen wat ik wil om mijn macht bevestigd te zien.
Ik geef dit nu als duidelijk cru voorbeeld van iets wat je dagelijks in uw maatschappij kunt ervaren. Met als gevolg dat bepaalde volkeren zich nu werkelijk aan het uitroeien zijn. Maar zij roeien zich uit gewoon omdat enkelen zeggen: het is zo, het is onze macht en wij bevestigen die. Tot op het moment dat ze zelf uitgeroeid worden, maar dat is weer iets anders. Nu, als je deze zaak omzet naar hetgeen wat u gedurende, en de anderen hier ook, in vele gevallen via zogezegde leraars mee gekregen heeft, via allerlei boeken die beweren dat zij de enige waarheid bevatten, begrijp je dan waar het over gaat? Het gaat over die zaken. En die zaken moet je kunnen loslaten. Die moet je achter jou kunnen laten. Je moet komen tot uw eigen innerlijk en vandaar vertrekken. En dan kun je verder. Maar wanneer je die oude zaken die ontstaan uit het begeertepatroon eigenlijk om macht te hebben, om aanzien te hebben van anderen, als je die voor uzelf levendig houdt, blijf je in dat afbrekende patroon. En nu in deze tijd harmonieer je met het duister. En ga je veel moeilijkheden tegemoet. Kun je dit volgen?
Kijk, en dit geldt voor iedereen: U weet, wij vertrekken hier altijd, alhoewel het hier nu minder gezegd wordt, en je weet het dat wij aan onze zijde niet alwetend zijn. Wij zijn ook niet onfeilbaar. Wanneer we jullie iets meegeven, dan trachten we dat te doen vanuit een zo juist mogelijke kennis. Een kennis die wordt opgebouwd door zeer velen die daar mee bezig zijn om dit aan jullie over te dragen. Zonder echter dat wij wensen dat jullie zich opstellen als nederige slaafjes zoals de godsdienst dat zou doen. Dat is niet de bedoeling. Onze bedoeling is jullie iets te geven waardoor je als mens en als geest een meerwaarde in dit stoffelijke bestaan kunt bereiken.
En wanneer je dan aan onze zijde komt, dat je een leven in de stof achter de rug hebt gehad dat u werkelijk verder heeft geholpen. Dat is de kern van alles. Daarom zullen wij ook nooit zeggen tegen iemand: u bent verplicht want anders zal de hel voor u openstaan. Wat de meeste anderen wel zullen zeggen. Van als je dit niet zo doet, dan wacht u dat en als je dit niet zo doet, dan doet u dat. Als u hier een engagement aangaat, dan gaat u een engagement aan uit vrije wil, uit vrije keuze, niet omdat een ander het doet. Niet omdat er gedreigd is met dit of dat. Ik hoop dat dit duidelijk is.
Ja, dat is duidelijk, ja. Dus, ik ben katholiek opgevoed, dus dat is hetzelfde. Die achtergrond die u meedraagt, die moet u loslaten. En dat is wel moeilijk.
Kijk, u bent katholiek opgegroeid. Maar zie wat een katholieke kerk predikt. Zie wat je eigenlijk, als je echt katholiek wilt zijn, dan verkracht je als het ware de basisleer van Christus, van Jezus. Want dan kom je in conflict met alles.
Een katholieke kerk, die gemaakt heeft dat ze de waarheden heeft weggeduwd en leugens naar voor heeft gebracht en tot evangelie heeft verheven. Sorry dat ik het zo cru zeg, maar het is de waarheid. Jezus heeft nooit een kerk gesticht. Jezus heeft nooit tegen Petrus gezegd dat hij een kerk moest stichten. Maar het verwijt, om het zo te zeggen, dat Petrus ooit gekregen heeft dat hij steenrots was, ging over het feit dat hij zo een koppigaard was, dat zijne kop zo sterk als steen was omdat hij niet wou luisteren wat er gezegd werd. Dit was een verwijt. Misschien een ludiek verwijt van Jezus op dat moment, maar was zeker niet de bedoeling om hem te verheffen tot.
Ten andere, die lieve kerkvader, om het achteraf zo te zeggen, was zelfs niet de aller intelligentste. Hij zal mij het niet kwalijk nemen dat ik het zo zeg, hoor. Want die tijd is al lang voorbij. En hij heeft in de geest, om het zo te zeggen, ja, moet ik zeggen – spijt is misschien verkeerd uitgedrukt – maar heeft al lang begrepen dat hetgeen wat gebeurd is nadat zijn meester was overgegaan, dat dat nogal de verkeerde weg is opgegaan. Maar goed, tot daar toe. Laat het ons daar niet over hebben. Maar uw ganse katholieke leer is gebaseerd op leugens. Neem mij niet kwalijk. Zoals cru gezegd, de islam op het ogenblik alleen op de leer van de kaliefen is gebaseerd en niet op de basis die Mohammed gegeven heeft.
Het is altijd de strijd om de macht. Het zijn de leerlingen altijd geweest die, wanneer de meester weg viel, de woorden van de meester zijn gaan verdraaien in hun voordeel om zo een imperium op te bouwen. Zelfs, neem mij niet kwalijk, in het boeddhisme zien we dat verschijnsel. Daar is ook de onthechting tot status verheven, wat ook Boeddha nooit zo heeft bedoeld. En zo kun je overal rondgaan. En de kern nu is dat u zich daarvan kunt vrijmaken. Dat wil zeggen, u bent katholiek opgevoed. Er zijn waarden daarin waarvan je kunt zeggen: oké, daar kan ik mee akkoord gaan. Je kunt naar het pure christendom trachten te gaan en te denken hoe Christus dit zou gezien of gezegd hebben.
En ten andere, u beschikt hier over een bibliotheek waar de originele teksten in aanwezig zijn. Originele uitspraken van Christus. U hebt ze allemaal ter beschikking. U moet ze maar nakijken. En dan zult u zien hoe dat alles is gemanipuleerd. En hoe u lange tijd, spijtig genoeg, niet ter kwade trouw bent geweest want u wist het niet, u bent zo opgevoed. Men heeft het u zo meegegeven. Maar eigenlijk een verkeerde weg hebt bewandeld. En dat zijn al de zaken waarvan wij zeggen, lieve vrienden: tracht ze achter u te laten. Tracht ze los te laten en tracht naar de essentie te komen waar je mee bezig bent.
En die essentie is misschien heel simpel. Maar het is juist, en dat is toch belangrijk, het simpele dat van belang is. Niet het ingewikkelde. Want dat is de ondergang nu van uw huidige maatschappij. Ze hebben alles zo belangrijk ingewikkeld willen maken omdat ieder toch zijn stukje zou hebben van belangrijkheid. ‘Want mijn stukje is het belangrijkste. Neen, mijn is het belangrijkste. Neen, dat van mij.’ En dan maar tegen mekaar ingaan. En men ziet niet meer het geheel. En dit doet zich voor in religie maar dit doet zich voor in alle geledingen van de maatschappij. Met alle gevolgen van dien. En daar, lieve vrienden, moet u zich kunnen van distantiëren.
Dat is ook hetgeen wat wij u hier al weken trachten bij te brengen. En we begrijpen best dat dit veel inspanning vraagt. En hoe ouder je bent als mens, hoe langer dat je ermee geconfronteerd bent geweest en hoe moeilijker. Maar daar is het mooie hier in deze groep. De meeste leeftijdscategorieën zijn aanwezig. Dus je kunt eigenlijk samenvloeien. En de een kan aan de ander veel meegeven. De ene heeft levenservaring, de ander heeft nieuwe inzichten. En door de jeugdigheid en de levenservaring te mengen krijg je dikwijls een heel mooi amalgaam. Neem mij niet kwalijk voor deze kleine bijsturing. Maar ik denk dat je toch daar even over kunt nadenken.
Broeder, u heeft ooit verteld – en ik weet ook wel dat er altijd entiteiten om ons heen zijn – maar er zijn momenten dat je aanwezigheid duidelijker is. Kan ’s nachts zijn, kan overdag zijn. Is er een moment geschikt om zaken aan te pakken?
Kijk, er zijn altijd entiteiten rondom u aanwezig. Je – ik zal het misschien een beetjes oneerbiedig zeggen – je botst er bijna tegen op. Maar je mag dat niet zien als zijnde lichamen zoals u een lichaam hebt, maar gewoon als energieën. Dat is het beste wat ik voor u kan zeggen. U hebt elektriciteit, elektriciteit is een energie. U ziet die ook niet. U neemt die ook niet waar; alleen als u de lamp aansteekt, dan weet u: ja, er gaat stroom door en daardoor brandt die lamp. Maar wanneer u met ons contact wilt hebben, en wij hebben dat vroeger al gezegd, is het meestal voldoende dat u gewoon u zich op ons instelt.
Als groep hebt u het voordeel dat u redelijk sterk begeleid wordt. En als u werkelijk boodschappen graag zou, of antwoorden op vragen, ik zal het zo zeggen, is misschien duidelijker, wenst te krijgen, ach, wees dan een beetje beleefd. Zeg of maak een afspraak. Kijk, als mens zou je het niet interessant vinden als je met iets bezig bent dat ineens iemand op uw rug komt kloppen en zeggen: zeg, help mij ne keer. Een geest kan ook met iets bezig zijn, kan het ook op een bepaald moment lastig vinden dat hij altijd lastig gevallen wordt. Maar wij zijn zeer soepel in die zaken. Daarmee wil ik zeggen dat, wanneer u bijvoorbeeld in uw gedachten een afspraak maakt: kijk, op dat ogenblik zou ik graag een bepaald contact hebben, en u geeft dat aan de kosmos door, om het zo uit te drukken, om het simpel te houden. En het ogenblik is gekomen dat u hebt afgesproken, dan kunt u ervan op aan dat er altijd wel iemand van ons voor u ter beschikking zal zijn en op uw vraag een juiste inspiratie doorgeven.
Maar wat ik bedoel, is eigenlijk net andersom. Als een entiteit zich als het ware aanmeldt.
Neen, neen. Neen, neen. Ik heb uw vraag wel begrepen. Hetgeen wat u naar voor schuift van een entiteit die zich aanmeldt. Een entiteit die het goed met u bedoelt, meldt zich niet aan. Die zal afwachten tot het moment dat u vraagt wanneer het mogelijk is of afspreekt.
Dus als ik voel bijvoorbeeld ’s nachts: daar is aanwezigheid, dan is het eigenlijk niet positief.
Kijk, tot mijn spijt moet ik zeggen dat ook in de geest, zoals onze vriend Henri het vroeger al meermaals heeft gezegd, nozems bestaan. En je kunt wel hebben dat er soms bepaalde entiteiten zijn die bijvoorbeeld nog redelijk sterk stofgebonden zijn en die dan proberen van een of ander trucje uit te halen of een of ander, ja, gevoel naar u toe te zenden om zo met u contact te hebben. Als u zoiets ervaart – en nu kom ik naar het punt waar dat u het eigenlijk over hebt – sluit u daar gewoon voor af. U kent genoeg de trucs. Zet u gewoon in het licht en stuur deze op zijn minst nogal nevelig gekleurde gasten terug van waar zij komen.
Een instraling is nooit van uw kant, van uw groep?
Wij zullen nooit wat dat betreft u lastig vallen. Wij zullen wanneer u hulp vraagt, u trachten te helpen. Maar het is niet zo dat wij bijvoorbeeld even achter u gaan staan en op uw schouder kloppen en zeggen: hé man, luister ne keer. Vergeet dat maar.
Maar het kan zijn dat op bepaalde ogenblikken, zoals ik zei, bepaalde krachten zich manifesteren. Nu hetgeen, en ik wil u wel even helpen als de anderen mij dit niet kwalijk nemen, hetgeen wat u ervaart, is tot mijn vaststelling hier helemaal niet een entiteit of een nozem in de geest maar heeft eerder te maken met astrale energieën. En dat heeft niets te maken met entiteiten. Dit zijn opgebouwde energieën die waarschijnlijk vroeger zelf door u in leven zijn geroepen. En die, als ik u een advies mag geven, die u best loslaat. Begrijpt u het?
Ik voel het hier ook af en toe eens.
Het zijn energieën die u zelf
Stralen.
Een straal. Die dus niet een eigen energieveld hebben, om het zo te zeggen, maar afhankelijk zijn van uw eigen energieveld. Die u door uw gedachtebeelden eigenlijk opbouwt. En u bent best dat u gewoon tracht dit te doen met u in het licht te zetten; uw aura daarvoor, ik zou bijna zeggen, in het licht brengt zodat ge deze toch een beetje lastige aanhangsels kwijt geraakt.
Broeder, mag ik hier nog een klein vraagje bij stellen? U spreekt van in contact komen en eventueel meer informatie via jullie zijde te krijgen. Maar hoe kan je weten dat je met de juiste bezig zijt?
Kijk als je vanuit onze kant iets doorkrijgt, dan zal dit steeds positief zijn. Daarmee bedoelen we: je zult vanuit onze zijde geen boodschappen doorkrijgen die voor u of voor uw medebroeders en –zusters schade of iets inhouden dat niet aanvaardbaar zou zijn. Dat is een van de belangrijkste punten. Tweedes zal wanneer het van onze zijde komt en u krijgt een boodschap door, deze steeds via andere zaken bevestigd worden. Dit is hetgeen wat meestal door jullie kruiscorrespondentie genoemd wordt. Kijk, dit kan zijn dat u bijvoorbeeld de boodschap krijgt van: iemand hier aanwezig in de groep heeft u nodig. En dit zal misschien inhouden dat ge een grote verplaatsing moet doen. Wel de bevestiging daarvan zal zijn dat bijvoorbeeld een ander lid van de groep met u contact neemt en zegt: kijk, ik heb het gevoel dat daar iets aan de hand is, kunnen we daar iets voor doen? Of iets dergelijk. Versta je? Dus onafhankelijk van elkaar zal ongeveer dan dezelfde boodschap doorkomen. En het is belangrijk dat u daar rekening mee houdt. U kunt ook vragen, dat is iets anders, wanneer wij u een boodschap doorgeven dat deze een bevestiging krijgt. En dan kunt u bijvoorbeeld iets stellen waarvan je verwacht: kijk, dat dit zo of zo zou plaats hebben. Wanneer de boodschap van belang is en vanuit onze zijde komt, dan zullen wij daar alles aan doen om hetgeen wat u vraagt om duidelijkheid of bevestiging, dat zich dat zo voltrekt. U moet natuurlijk niet vragen: laat iemand onder een autobus lopen, hé. Daar gaat het nu niet over, maar u begrijpt wat ik wil zeggen.
Maar kijk, dat wil ik er nog even aan toevoegen voor allen hier. Probeer gewoon u open te stellen en te luisteren naar wat in u opkomt. Wanneer je vertrekt vanuit dit groepsgebeuren hier, vanuit de harmonie die er kan zijn, zullen jullie langzaam maar zeker allemaal er kunnen toe komen van op de eigenste wijze, en dat kan voor iedereen nogal verschillen, een wisselwerking en een duidelijke wisselwerking met onze zijde te krijgen. Op dit ogenblik hebt u een groot voordeel. Door alle verschuivingen, veranderingen die in de kosmos bezig zijn, is ook de afstand tussen stofmens, geest eigenlijk veel kleiner geworden. Dat wil zeggen dat zeer vele velden heel gemakkelijk nu door elkaar lopen. En dat houdt in dat wanneer je als stofmens in een ontspannen situatie, bijvoorbeeld na een kleine meditatie, dat uw lichaam, uw stoflichaam in rust is, en u zich voor ons openstelt, dat u heel gemakkelijk een wisselwerking kunt ontvangen.
En voor de ene mens zal deze wisselwerking puur in gedachten zijn. Voor de andere mens zal dit bijvoorbeeld zijn dat hij dit liefst met een pen neerschrijft. Een ander zal het misschien met een penseel op een doek doen. Ieder zal zo zijn eigenste wijze hebben. En misschien weer een ander zal beginnen praten, je kan het opnemen en achteraf beluisteren. Want ieder mens heeft zo wat in zijn eigen stoflichaam zijn eigen mogelijkheden. Ze zijn niet voor iedereen hetzelfde. Maar wat wel hetzelfde is, is dat wanneer uw ingesteldheid naar ons toe lichtend, harmonisch is, dat je ervan op aan kunt dat u geholpen wordt.
En u zult opmerken in de loop van de komende jaren, en dit zal niet alleen voor jullie in dit kleine groepje hier gelden maar op velerlei plaatsen, dat je zult opmerken dat meer en meer mensen op dezelfde wijze als u contacten krijgen, boodschappen uitwisselen. En dan zult u ook zien dat u spontaan met zulke mensen in contact komt en daardoor juist de bevestiging gaat vinden dat hetgeen wat dat je doorkrijgt, correct is. Maar ik wil nogmaals er de nadruk op leggen dat de boodschap steeds in de juiste positieve zin, in de lichtende zin moet zijn.
Want je begrijpt best dat het voor dezelfde inspanning mogelijk is dat u met het duister in contact komt. En dat is niet aan te raden. En dat moet ik er ook nog bij zeggen: zelfs is het dikwijls voor de stofmens wanneer zijn contact berust op een wenselijkheid, bijna niet waar te nemen, zeker niet in eerste stadia, dat het demonisch of duister is. En de spijtige ervaringen die we wel naar voor kunnen schuiven zijn dat een mens die verkeerde contacten heeft gedurende een langere tijd, meestal te laat opmerkt dat hij de verkeerde richting bezig is en dan meestal niet meer terug kan, met alle gevolgen van dien. Daarom nogmaals: tracht de zaken te laten vertrekken van binnen het groepsgevoel. En heel duidelijk te stellen dat je enkel en alleen met het licht in contact wilt komen. Ik denk dat ik jullie zo de beste raadgevingen heb gegeven die op het ogenblik voor ieder van u denkbaar zijn en ook omzetbaar zijn.
Ik hoop dat het niet te ingewikkeld en te zwaar is geworden.
Goed. Als iedereen voor deze avond voldoende stof tot nadenken heeft gekregen, zou ik graag deze avond besluiten met de gezamenlijke meditatie. We gaan ze niet meer te zwaar en te lang maken maar we gaan wel een bekrachtiging doen van de eenheid die we hier onder ons hebben.
Meditatie: De weg van eenheid en harmonie.
Vader, wij zijn hier samen gekomen om in uw licht de harmonie te ervaren die jij ons geeft. De harmonie die het voor ons moet mogelijk maken in deze periode van duisternis steeds weer het licht te herkennen en door die herkenning van dit licht de kracht in ons te voelen en zo samen een baken te zijn voor deze aarde. Een baken te zijn waar de aarde zich kan aan ankeren. Een baken te zijn waaruit langzaam maar zeker het licht in deze duistere periode terug zal kunnen opstaan.
Vader, wij danken u voor de kracht die u ons geeft. Wij danken u omdat wij deze kracht kunnen gebruiken en uitdragen. Omdat we met deze kracht onze broeders en zusters die hulp behoevend zijn, die zoekende zijn, kunnen bijstaan en helpen. Vader, één zijn wij met U. Vanuit die eenheid ervaren we dat ons alles is gegeven om inzicht en begrip te krijgen in de wisselwerkingen die op dit ogenblik in uw schepping plaats vinden. Geef ons het inzicht in het ontluikende zodat we het juiste spoor volgend uw gedachten op deze aarde tot ontplooiing kunnen laten komen.
Laat ons uw werktuig zijn zodat de waarheid van de kosmos bevestigd worde in de handelingen die wij dankzij u uit u mogen volvoeren. Eén zijnde in harmonie. Beseffende dat het duister een noodzaak is omdat het licht zich zou kunnen manifesteren. Beseffende dat licht en duister eenheid zijn maar dat wij, nederige energieën in stof of geest, kiezen voor het lichtende omdat dat volgens ons de weg is die wij enkel kunnen gaan. De weg van een eenheid. De weg van een harmonie die ervoor zorgt dat uw plan wordt uitgevoerd in deze kosmos. Dat uw plan zich voltrekt op deze aarde. Dat uw plan ook in ons, stof of geest, bevestiging vinde. Dat deze eenheid, deze harmonie van het licht, hier in deze groep bevestigd is. Dat het licht deze groep volledig omsluit. Zodat wij allen gelijkwaardig zijnde binnen dit licht, de taken kunnen volvoeren welke wij aanvoelen als zijnde de noodzaken die in onze ziel zijn gegrift.
Dat dit licht blijve schijnen zolang het bestaan in deze schepping, in de Vader tot uiting komt. Dat deze woorden bevestigd zijn door de allerhoogste kracht. In alle tijden en in alle omstandigheden. Het weze zo, bevestig.
Mijn lieve aanwezigen hier, hiermede heb ik geprobeerd mijn taak naar zo goed mogelijk vermogen te vervullen. Ik hoop dat ik met het beantwoorden van de vragen, soms misschien een beetje uitgebreid, jullie toch weer een stapje verder in jullie ontwikkeling heb kunnen brengen. En ik hoop ook dat door de uitleg die je gekregen hebt, je beseft en begrijpt, dat je als lid van deze groep er nooit alleen voor staat. Niet alleen in de stof kunt u een eenheid zijn. Maar het gaat veel verder dan de stof. Het gaat over de grenzen van het stoffelijke. Heb je een eenheid met ons. En wanneer je dit in uw hart ervaart, deze beide harmonieën dan weet je, wat er ook gebeuren mag, je steeds de juiste steun en hulp zult kunnen ervaren. Je moet het alleen maar aanvaarden. Je moet er alleen maar voor open durven staan. En dan zou ik zeggen, dan voltrekt zich in jullie het wonder van de harmonie, bevestigd door het licht van de Vader.