10 november 2009
Zoals altijd toch nog even de opmerking, gelieve zelfstandig na te denken en ook de geest is niet alwetend en onfeilbaar, toch ook wel belangrijk in deze tijden.
Ik zou graag vanavond met jullie een beetje uitweiden over hetgeen u vorige maal te horen hebt gekregen van de broeder van de Witte Broederschap (27-10-2009), en vooral zou ik graag even met jullie spreken over toch twee belangrijke punten die hij naar voor heeft gebracht, voor de komende tijd.
Het eerste belangrijkste punt, wat u zich hoogstwaarschijnlijk wel herinnerd, is: “houd het eenvoudig”, “eenvoud”. En het tweede punt daar direct aangekoppeld was “eenheid”, “samenwerking”.
We leven op het ogenblik in een tijd, en dat ziet u wel en dat merkt u overal rondom u op, van veranderingen en verschuivingen. Het oude zoals jullie het gekend hebben is niet meer houdbaar, ondanks alle mogelijke oefeningen die er gebeuren op alle mogelijke terreinen om de oude wereld te laten bestaan, zie je dat dat telkens weer faalt. En hoe ingewikkelder men iets maakt, hoe groter de kans natuurlijk dat er op vele terreinen gefaald wordt. En het is daarom dat men vanuit de geestelijke leiding zeer sterk de nadruk heeft gelegd op “eenvoud”.
Reduceer het meeste tot de meest eenvoudige mogelijkheden en dan zul je opmerken dat je plots kansen krijgt, nieuwe zaken ontdekt die je, wanneer je heden ten dage tracht vast te houden aan de oude gewoontepatronen, gewoon aan deze nieuwe mogelijkheden voorbijgaat. Het is op het ogenblik zo dat alles wat gewoon benaderd wordt, realistisch enerzijds, wetenschappelijk anderzijds, zichzelf ten onder werkt. Wanneer u zich vasthoudt aan de structuren die er nu zijn door realistisch te denken: ”ik moet dit en ik moet dat, want dit en dat is er aangekoppeld”, dan blijft u in dat oude patroon werken en leven en dan ga je gewoon mee de ondergang in.
Hetzelfde geldt voor allen die hun hoop hebben gevestigd op het pure wetenschappelijke. Wetenschap kan een ondersteuning zijn, maar zoals ze op het ogenblik in uw maatschappij aanwezig is, is ze de maatschappij aan het vernietigen, omdat men alles uitschakelt wat eigenlijk nodig is om die wetenschap te doen functioneren.
Wanneer een wetenschapper louter en alleen volgens de wetenschap redeneert, zal hij in de komende periode geconfronteerd worden met de zwakke punten en de onmogelijkheden die die wetenschap inhoudt. Wanneer de wetenschapper echter overgaat naar de eenvoud, en vanuit die eenvoud zijn gevoel laat werken, zal hij nieuwe wegen ontdekken en deze kunnen bewandelen en zo wel degelijk vooruitgaan en nieuwe zaken kunnen aan de wereld geven.
En dit geldt voor alles. De mens die op het ogenblik iets wil vasthouden – en dat is op dit moment via alle mogelijke structuren die uw maatschappij opgebouwd heeft, en dan mag je kijken in het sociale of gewoon in de politiek, in het financiële, in het economische, noem maar op – loopt vast.
De mens die vertrekt vanuit de simpele intuïtie, gewoon: “ik voel aan dat dit voor mij juist is”, en ondanks alles dat gevoelen volgt, die maakt de juiste keuzes. En dan kan het best zijn dat er ongerijmde sprongen in uw handelen zitten, dat je zaken doet waarvan de buitenwereld zegt: “maar dit kan toch niet” of “dat klopt niet, dat is onmogelijk”, maar wanneer jij intuïtief aanvoelt: “dit is voor mij juist, dit is het pad dat ik wil gaan” dan kom je er. En dit zal op alle terreinen zo zijn.
Tracht niets ingewikkeld te maken. Dat dit in uw maatschappij moeilijk is om te doen, dat begrijpen we wel. Want uw maatschappij is op het ogenblik zo ingewikkeld dat ze zichzelf niet meer begrijpt. Je hebt zoveel regeltjes, je hebt zoveel normpjes, dat ze elkaar tegenspreken en zelfs elkaar aanvallen en vernietigen. Stoor u daar niet aan, laat zo veel u kunt al die zaken ter zijde en ga voor wat u aanvoelt dat juist is. En u hebt hier in het verleden al op vele avonden geleerd op welke manieren dat je met uw intuïtie, met uw gevoel, kunt omgaan.
Wel, lieve mensen, het wordt tijd dat je hetgeen wat je geleerd hebt in de praktijk gaat omzetten. De tijd is voorbij om te zeggen: “ja, daar hebben we nu mooi naar geluisterd, dat weten we weer en we gaan over tot orde van de dag en we gaan weer gewoon verder zoals altijd”.
Lieve vrienden, dit gaat in deze niet meer. U zult keuzes moeten maken voor uzelf, niet voor de anderen, voor uzelf. Maar u kunt niet meer doorgaan met gewoon de orde van de dag zoals vroeger. Want als u dat doet dan gaat u mee in hetgeen waar de broeder van de Witte Broederschap u voor gewaarschuwd heeft. Leer de wereld anders bekijken, leer gewoon ook de waarden en belangrijkheden juist in te schatten en de juiste belangrijkheden voor u. En wat is er meer belangrijk voor een mens dan dat hij in evenwicht is met de kosmische wetmatigheden. Want wat brengt het op in deze periode dagdagelijks tot God te bidden, wanneer God je toch niet hoort en de kosmische wetten zich gewoon rondom u voltrekken.
Is het dan niet beter dat u hetzij via gebed, hetzij via meditatie, of welke titel u eraan wilt geven, het juiste aanvoelt en voor het juiste gaat, niet voor ingewikkelde procedures maar simpele gegevens. De tijd dat bijvoorbeeld de magiër dagen nodig had om een procedure voor te bereiden en ze dan exact uit te voeren – wat dan ook nog eens veel tijd vroeg, met alle mogelijke rituelen en ornamenten die hij gebruikte – is verleden tijd. De echte magie zit nu in uw gedachtewereld. Wanneer u voor uzelf intuïtief volgt wat in u opborrelt, wat tot uw mogelijkheden behoort, dan gaat u zien dat de magische wereld de reële wereld wordt.
Ik kan het misschien op een simpelere manier uitdrukken. Het beste wat u heden ten dage kunt doen, is het hele wereldgebeuren rondom u bekijken als een heel groot toneelspel, een toneelspel waarin u een acteur bent. Maar wanneer dat toneelspel ten einde is, dan komt maar eerst de werkelijke wereld, zolang als u op toneel staat is het een illusie. Maar besef dat als u een goed acteur bent u ook zonder moeite van rol kan veranderen indien dat noodzakelijk is. Vandaag speelt u, laat ons zeggen, een ridder, en morgen speelt u een landarbeider, het maakt niet uit. Het is uw werk, het is uw taak, en het stoort u niet dat u de ene dag die figuur moet spelen en de andere dag een andere figuur. Want eens dat het doek naar beneden is gegaan, kunt u gewoon in uw werkelijkheid verder leven.
Ik denk dat dit, wanneer u goed nadenkt over dit voorbeeld, een belangrijke hulp voor u kan zijn en dan kan ik daar ineens “eenheid” aan vastkoppelen.
In deze tijd is het effectief belangrijk dat je een sterke eenheid vormt met degenen die met u samen reeds lang op pad zijn. Een groep zoals deze is op zich al een zeer sterke kracht, ondanks de vele verschillen die er bestaan. Maar de kwestie is dat je ondanks de verschillen toch een eenheid kunt vormen, u kunt focussen op één sterk geheel.
Verder is het belangrijk dat ieder van de groep als individu zijn krachtigste zaken, zijn sterke kanten, in de groep kan delen en in de groep kan leggen. Dat betekent dat de kracht van zo’n groep zich vermenigvuldigd met het aantal deelnemers, omdat iedere deelnemer van de groep met zijn eigen kracht, zijn eigen sterke kant, zijn eigen gave, of hoe je het wilt uitdrukken, een meerwaarde vormt. Dit wil zeggen, dat wanneer je twee personen in de groep hebt, je al direct een kracht van 4 bezit, en komt daar een derde bij dan zit al aan een 12-voud en zo verder. En zo krijg je dat je vanuit de eenvoudige simpele groep, die samen komt om gezamenlijk te luisteren, gezamenlijk te mediteren, toch een zeer grote werking kan doen uitgaan. Dat een groep als deze voor deze omgeving, daar kun je toch gerust zeggen voor een groter deel van Vlaanderen, een deel van Oost-Frankrijk en zelfs een groot deel van Nederland, een deel van Duitsland, bepalend is van hoe de evolutie zich voltrekt. Je zou dat niet zeggen, maar toch is juist de kracht van zo iets enorm sturend. Hoe eenvoudig en simpel de samenstelling van deze groep ook moge zijn. Doordat je aansluit met anderen, krijg je een veel grotere overdracht, een veel groter geheel. Met als gevolg dat er aardig wat veranderingen op een nog redelijk aanvaardbare wijze zich kunnen voltrekken.
Maar ook hier is het van belang dat je beseft dat je deel bent van die groep, elk moment. Dat het niet zo is van: “ach, om de 14-dagen zitten we gezellig 1-uurtje samen en dan gaan we over tot de orde van de dag” en vergeten we dat we tot zoiets behoren.
Nee, je moet het besef behouden dat je tot die groep behoort, dat je tot die kracht behoort, en dan ga je ook eenvoudigweg in het dagdagelijkse kunnen handelen als iemand van zo’n groep. Dan gaat u, wanneer uw hulp gevraagd wordt, je hulp kunnen geven, zelfs wanneer het op een terrein is dat niet direct het jouwe is. Maar doordat je deel bent van dat geheel, heb je toegang tot de kennis die erin aanwezig is en kun je dikwijls intuïtief de juiste woorden zeggen, de juiste daden stellen.
Ik zou bijvoorbeeld een praktisch voorbeeld kunnen geven, dan zal het u direct duidelijk zijn. Stel u hebt iemand die uw hulp vraagt, iemand die pijn lijdt bijvoorbeeld, maar u bent niet geschoold in het medische. Maar u krijgt het gevoel van op de plaats waar de pijn is gewoon uw handen te leggen en dat gewoon een beetje aan te strijken. Je weet niet van waar dat idee komt, maar je voelt aan dat je dat moet doen en je ziet dat het bij diegene, die uw hulp heeft gevraagd, effect heeft, de persoon voelt zich beter, de pijn vermindert. U moet daar geen moeilijke verklaringen achter zoeken. Door het feit dat u vertrokken bent vanuit het groepsbeeld en er in de groep wel iemand is die iets kent van magnetisatie, krachtsoverdracht, het afzwakken van een stoorveld, heb je dat intuïtief overgenomen en uitgevoerd.
Dit is nu gewoon een simpel medisch gegeven, maar het kan ook op andere terreinen zijn. Het kan zijn dat u zich ergens naartoe begeeft en dat u eigenlijk de weg kwijt bent. Doordat u beseft dat u deel bent van de groep, en u zich daar gewoon op instelt, komt u ineens terecht waar u moest zijn, zonder dat u eigenlijk weet: “hoe heb ik die keuzes nu gemaakt, het was niet nodig”, want er was iemand van de groep die wist waar het was, waar je moest zijn. En die connecties gebeuren spontaan, die liggen binnen dat krachtveld, binnen dat kader, binnen dat amalgaam van alles wat iedereen in zich heeft. Maar het is belangrijk dat je wel degelijk beseft dat het geestelijke werk, die geestelijke ontwikkeling, niet iets is van een uurtje per dag, maar het doordrenkt eigenlijk mijn volledige leven. En ook hier moet je niet achter ingewikkelde formules zoeken over hoe het werkt. Het werkt in zijn volle eenvoud, het werkt volgens de wetten van de kosmos die steeds ervoor zorgen dat het evenwicht er is; zo eenvoudig ligt het. Ik denk dat, als ik nu even hier jullie gedachten aflees, jullie het idee hebben dat die eenvoud voor jullie te moeilijk is. Maar, lieve vrienden, het is niet zo, je moet er gewoon naar handelen.
Het probleem bij jullie is dat je nog te veel vasthangt aan oude gewoontes, dat je teveel afhangt van programmaties die je gedurende uw leven steeds weer herhaald hebt en waarvan je denkt: “dit kan ik niet anders”, “dit kan ik niet loslaten” want als ik dit loslaat wie ben ik dan, waar sta ik dan. Het is juist door het loslaten van hetgeen je geprogrammeerd hebt dat je uw eigen waarden vindt, dat je kunt gaan in uw eigen kracht. Er is voor een mens op aarde niets nefaster dan altijd maar hetzelfde te herhalen, een gewoontepatroon. Wanneer ik hier zou zeggen: “het is maandag, op maandag eten we fritten, op dinsdag eten we gebakken aardappelen, op woensdag eten we stamppot, op donderdagen eten we spaghetti, op vrijdag eten we vissoep. En dit zo jaar na jaar, alle dagen hetzelfde, niet afwijkende van het geheel. Nu ik denk dat u dan gaat denken: “ja maar, dat kan toch niet”, dan gooi je toch op den duur die aardappelen naar iemands kop, misschien wel.
Maar als u zou weten hoeveel mensen met vele andere zaken, dan in dit voorbeeld, dit wel doen daar zou je van versteld staan. Daarom is het misschien goed dat jullie allemaal, bij jullie zelf, in de komende dagen eens een klein onderzoekje doen. Gewoon bij jullie zelf een keer gaan kijken welke patronen volg ik steeds, en waar ben ik aan gebonden, waar durf ik niet van afwijken. Op het ogenblik dat je kunt erkennen waar je aan vast zit, dan ben je al zover dat je de verandering inluidt en die verandering moet heus niet spectaculair zijn, die verandering moet heus niet ingewikkeld zijn, maar gewoon heel simpel. En ook hier weer is het van belang dat je bij uzelf te rade gaat, ook hier weer is het belangrijk dat je uw gevoelen volgt, uw intuïtie, de innerlijke stem, de innerlijk kracht, of simpel gezegd: “luister naar uw eigen geest.” En in deze periode is het de best haalbare kaart door gewoon in stilte naar uzelf te luisteren, te ontdekken wat voor u op dit eigenste moment de juiste richting is, wat de mogelijkheden zijn en misschien dat je dan op bepaalde zaken zult moeten terugschroeven. Maar wat je materieel terug moet schroeven, dat zul je opmerken, zal geestelijk vertienvoudigd vergoed worden. Want hoe meer je u kunt bevrijden van hetgeen wat u ketent, hoe vrijer je kunt handelen en hoe verder je kunt komen. En zeker wanneer je dit samen kunt uitvoeren, wanneer ieder van u zichzelf een klein beetje kan bijsturen, dan ga je zien, dan ga je in de toekomende tijd prachtige resultaten halen, dan ga je effectief op de meest juiste wijze de zeer velen rondom u, die in zware ellende zitten, kunnen helpen.
Want u hebt allang door, met alles wat er rondom u gebeurt, dat de komende maanden, zelfs jaren, voor niemand rooskleuring gaan zijn. Behalve wanneer je je ervan kunt distantiëren en juist de kracht kunt zijn voor de ander om verder te gaan. Degene die in de komende tijd de helpende hand kan zijn, is degene die het meeste resultaat uit de verandering zal halen, op de meest eenvoudige wijze. Dikwijls zal een vriendelijk woord, een kleine geste, meer kunnen realiseren dan eender welk groot onderzoek, daar staat men niet bij stil. Men is de laatste jaren te veel, steeds weer, overweldigd door alle mogelijke informatie, alle mogelijke tegenspraken van informatie en zo verder. Dat men het bij wijze van spreken niet meer aandurft om gewoon zichzelf te zijn en gewoon te zeggen: “kijk, ondanks alles wat men hier vertelt en doet, voel ik het zo aan en ik ga ervoor”. En toch is dit de enige weg, de enige mogelijkheid, in de komende tijd.
U zit in een tijd waarin men iedereen angstig maakt voor allerlei ziekten, men vindt van alles uit om de mens in een mooi gareel te krijgen zodat men kan manipuleren en doen, en er het liefst nog zoveel mogelijk winst op te maken, ook hier moet je naar de eenvoud. Dat wil zeggen, laat u niet sturen door alle grote medische uitleggen die er gebeuren, maar blijf bij het gezonde verstand. En dan zal u zien dat al die grootse uitweidingen op drijfzand gebaseerd zijn, zelfs geen fundament hebben van waarheid, maar gebaseerd zijn op de illusie van de wetenschapper, dat hij het beter weet dan de Schepper zelf, en dit zul je in de komende maanden vele malen kunnen ervaren. En dit niet alleen op gezondheidsterrein, ook nog op financieel terrein en op economisch terrein.
Of dacht u misschien dat de verschuivingen gedaan waren. Ach, lieve vrienden, wanneer een sneeuwballetje van een berg begint te rollen dan is het niet meer te stoppen, en hier zijn meerdere sneeuwballetjes tegelijk naar beneden aan het rollen. De kwestie is dat je verstandig genoeg bent en aan de zijkant gaat staan, en niet probeert er tegenin te gaan. Want degene die probeert de lawine tegen te houden, wordt met die lawine meegezogen, meegenomen. Maar diegene die zegt: “oh, daar komt het, ik ga even opzij zodat het kan passeren”, de simpelste oplossing, die ziet het dan aan zich voorbijgaan en kan dan wanneer de lawine gepasseerd is, kijken wat hij aan mogelijke hulp nog kan bieden, waar het nog mogelijk is.
Zo, dit is zo hetgeen wat ik – niet als meerwaarde op de boodschap die de broeder van de Witte Broederschap heeft gebracht – u wilde brengen, u wilde aanbieden ter overdenking. Maar waarvan ik toch hoop, en alle broeders die mij hier bijstaan en inspireren, dat ze u zullen aanzetten om niet alleen na het beluisteren van de toespraak van de Witte Broederschap en te zeggen: ”ja, dat was weer mooi gezegd, of dat was eigenaardig, enz.” maar ertoe over te gaan om dit in uw dagdagelijkse leven te gaan toetsen, te gaan toepassen, dat is de reden dat ik op een avond als deze er even op verder wilde gaan.
Aan de hand van hetgeen wat hier iedereen zit te denken, besef ik dat er redelijk veel vragen bij jullie leven. Maar nu ga ik even stout zijn, de vragen die in jullie hoofd zitten op dit ogenblik, daar kennen jullie de antwoorden op. Alleen, lieve vrienden, moet ik zeggen dat je eigenlijk liever een ander antwoord begeert. Denk daar eens over na, wat ik hier gezegd heb, ik ga jullie geen vragen laten stellen vanavond omdat ik niet wil inspelen op hetgeen wat er begeerd wordt door jullie. Niet dat je dat niet mag doen, maar het is beter dan u langzaam maar zeker hetgeen wat gebracht is en de vragen die bij u ontstaan zijn, laat bezinken en overdenkt eigenlijk het antwoord dat je zelf gegeven hebt en toets het dan misschien eens aan hetgeen wat je eigenlijk zou begeren. Dan zul je voor uzelf, wanneer je eerlijk bent, het juiste antwoord aan moeten nemen en verder gaan met dat juiste antwoord, jezelf niet beduvelen.
Want dat is hetgeen wat er teveel in deze maatschappij overal gebeurt. En waarom stel ik dit zo, om nog even – als slot – duidelijk te maken dat waarom alles anders loopt dan dat de mens het voorziet, is juist omdat de mens op alles – op dit ogenblik – zijn begeerte naloopt. Zo abnormaal is dat ook weer niet, als je ziet hoe je gepusht wordt in de begeertewereld. Maar in vele gevallen wordt het moeilijk om deze begeerten te herkennen want zij zijn zo normaal geworden, je kunt er niet meer omheen.
Maar uw eigen intuïtie, uw eigen gevoel kan u wel duidelijk maken hoe het juist zit, en dat is de oefening die ik u meegeef voor de komende tijd. Wees eerlijk tegenover uzelf in het beantwoorden van de vragen die in u opkomen en dan zal je zien wanneer je dan handelt volgens je intuïtie dat je nooit alleen staat, dat je niet alleen deel bent van een groep als deze, maar dat in de kosmos er zeer vele krachten zijn die u mee steunen in de eenvoud van werken en denken, die het teken zijn van de vernieuwing.
Lieve vrienden, hierbij wil ik het laten, binnen een klein kwartiertje kunnen we verder gaan met het meditatieve gedeelte. Ik zou zeggen, onderling kun je nu even wat gedachten uitwisselen, maar houd het eenvoudig, houd het simpel en voel jullie met elkaar verbonden, dan kan ik zeggen, dan zijn jullie een lichtend geheel in de hele verandering en nog voor zeer lange tijd.
Deel 2.
Hier zijn we dan terug voor het meditatieve gedeelte van de avond.
Gezien we op dit ogenblik met meerdere vragen zitten om mensen die het een beetje moeilijk hebben met hun gezondheid te helpen, neem ik de vrijheid om vanavond het onderwerp voor de meditatie zelf te kiezen. Omdat ik dan op deze manier jullie het beste kan begeleiden om de juiste en de beste resultaten, die er haalbaar zijn, te kunnen bereiken.
Meditatie: Blijf uzelf, handel naar uw gevoel.
Wij zijn hier samen in een groep die al aardig wat ervaring achter de rug heeft en ook al aardig wat kennis heeft opgedaan. Maar het is niet altijd zo geweest dat de kennis zo gemakkelijk bereikbaar was en daarom zou ik u graag meevoeren, enkele honderden jaren terug.
In deze streken leefde een jongen en die jongen was gefascineerd, en dat kwam misschien toevallig doordat hij de mogelijkheid had gehad om te leren lezen en schrijven en dat hij oude werken had kunnen lezen die gingen over alchemie.
Een jonge kerel die zocht naar de kern van de alchemie, want hij had gelezen dat alchemie de mogelijkheid inhield van stoffen te veranderen. En dan ging het hem niet alleen opdat hij eventueel goud zou kunnen maken, dat was bijzaak. Maar hij was geboeid door het feit dat hij een mogelijkheid zou hebben, wanneer hij de juiste woorden kende, de juiste rituelen kende en de juiste chemische bindingen misschien, dat hij zo voor de wereld nieuwe zaken kon ontdekken en die aan de wereld kon schenken. En dat was in de gedachtewereld van een jonge kerel in die tijd toch geen onbelangrijk punt.
De stad waar hij woonde daar kende hij wel enkele mensen waarvan hij wist die redelijk diepzinnig bezig waren en hij had er al mee gepraat en gedaan, maar hij had niet de antwoorden gekregen die hij begeerde. De antwoorden die hij gekregen had waren meestal heel simpel en hij kon moeilijk geloven dat die simpele antwoorden hem verder zouden helpen. Daarom besloot hij om de wijde wereld in te trekken, hij nam zijn boeltje bij elkaar – in die tijd was dat niet spectaculair veel – hij kon alles samenbinden in een grote doek, stak er een stok door, gooide het over zijn schouder en trok de wereld in.
Onze lieve jongen heeft vele steden bezocht, het toen gekende deel van de wereld. Hij is Frankrijk doorgetrokken, Spanje doorgetrokken en overal is hij geleerden tegengekomen. Hij is in de leer gegaan bij magiërs, hij is in de leer gegaan bij dokters, geneesheren, maar nergens vond hij hetgeen wat hij zocht, zijn grote doel iets te kunnen schenken aan de wereld, waardoor de wereld beter zou worden. Uiteindelijk heeft hij de boot genomen en is hij overgezet en is ergens aan het huidige Algiers terecht gekomen. Daar kwam hij ook bij Arabische magiërs, geleerden, hij heeft daar ook van alles en nog wat kunnen vaststellen, veel zaken geleerd en gezien die geen ander mens in Europa ooit had kunnen leren of verkrijgen. En hij werd steeds ouder, maar hij vond niet hetgeen wat hij eigenlijk verlangde. Zijn kennis werd enorm uitgebreid, hij kende het hele menselijke lichaam in zoverre het in die tijd gekend was. Hij had van de Arabieren alles over de astrologie en de astronomie geleerd, wat toen gekend was. Hij kende alles, bij wijze van spreken, van wat toen van scheikunde gekend was, en toch gaf hem dat een onvoldaan gevoel.
En hij trok verder door de woestijn, hij ging mee als kameeldrijver, om uiteindelijk te belanden in het oude heilige land. Daar maakte hij kennis met heel beroemde kabbalisten. Hij was nog wel jong, maar hij was er zo mee begaan dat hij op enkele jaren tijd het hele kabbalistische systeem had doorgrond en ook hier weer vond hij niet wat hij zocht.
Hij trok verder en liet dat heilige land achter zich om uiteindelijk in het Indische bekken terecht te komen. Hier vond hij Hindoes, Brahmanen, andere geleerden, enz., ook deze wijsheid nam hij in zich op met een onvoorstelbare honger. Op een bepaald moment – hij zal zo rond half 20 of bijna 30 jaar geweest zijn – konden we vertellen dat deze jonge mens waarschijnlijk tot de geleerdste personen behoorde van de hele aarde. Maar toch ontbrak er iets, de formule die hij zocht, vond hij niet. Ondanks dat hij de sterren kom lezen, ondanks dat hij de runen kon gooien, hij kwam er niet toe om dat te realiseren waar hij voor vertrokken was. En zo heeft die omzwerving nog vele jaren geduurd. Tot hij – ik denk dat hij eind dertig was – terug hier op zijn vertrekpunt kwam, beladen met kennis, beladen met rijkdom, maar onvoldaan.
Zo kwam hij terug bij degene die hij eigenlijk hier had achtergelaten en waar hij tegen gezegd had dat hij de wereld introk omdat hij die ene formule, die ene alchemistische waarheid wou ontdekken, waar dat hij de wereld mee kon veranderen, de wereld beter kon maken. Toen kwam hij bij zijn oude vriend terecht, zijn oude leraar, en die vroeg hem: “Mijn goede vriend, je bent nu jaren onderweg geweest, je hebt de hele wereld gezien, je hebt gestudeerd bij de grootste geleerden, en wat is nu het resultaat?”. Ach zei hij, dat ik steeds meer en meer besef dat ik eigenlijk niets ken, dat ik eigenlijk niets weet. Want hoe meer ik in mij wilde opnemen, hoe meer vragen er telkens kwamen, hoe ingewikkelder alles werd, hoe onoverzichtelijker alles werd. Hoe groter mijn kennis moet ik toegeven, hoe ongelukkiger ik mij ging voelen, want ik bereikte mijn doel niet, ik kwam niet tot hetgeen wat ik zou willen.
Ach, zei zijn meester: “Heb je er al eens bij stil gestaan om gewoon uzelf te zijn. Heb je er al eens bij stil gestaan om gewoon te handelen zoals je voelt dat het volgens jou noodzakelijk en goed is. “Ja maar meester er zijn zoveel regels, er zijn zoveel voorschriften, er zijn zoveel wetten, structuren, dat kan toch niet. En de meester lachte. Kijk, zei hij: “Je hebt nu alles geleerd wat op dit ogenblik deze aarde u kan leren en toch ben je geen stap verder gekomen. Toch heb je hetgeen waar je achter zocht, uw alchemistische formule, niet ontdekt. Je hebt gekeken, je hebt begeerd, je hebt verlangd, je hebt u gelaafd aan meer en meer kennis zonder te beseffen dat in wezen alles wat je nodig hebt om uw formule te volvoeren, uw gegeven is vanaf het ogenblik dat je op deze aarde geïncarneerd bent. Denk daarover na, dan zul je ontdekken dat je wel degelijk beschikt over de kracht om zaken te veranderen, om zaken om te zetten.”
En de jonge man dacht daar zeer diep over na en uiteindelijk kwam hij tot het besluit dat zijn oude vriend en leraar wel eens gelijk kon hebben. Vanaf dat ogenblik liet hij al zijn kennis gewoon achter zich en probeerde hij te leven volgens de wijze van wat hij aanvoelde dat juist was. En dat was toen het rare, mensen kwamen naar hem toe, mensen kwamen raad vragen en hij gaf raad, niet ingewikkeld, maar eenvoudig. Hij confronteerde de mensen met zichzelf, hij maakte de mensen duidelijk dat de krachten in henzelf lagen en dat je die niet moest gaan zoeken in verre rijken, in grootse universiteiten, maar dat je alles, maar dan ook alles, in uzelf vindt. Dat heb je meegekregen bij uw geboorte, je bent nu eenmaal deel van die kosmos en doordat je deel bent van die kosmos, beschik je over de mogelijkheden van die kosmos, je moet ze alleen maar gebruiken.
En onze jonge vriend deed dit en doordat hij op zulke wijze zich in de wereld plaatste, werd hij al snel door de hele omgeving als een heilige bezien. Want de omgeving kon het niet plaatsen dat iemand gewoon op een simpele manier, met een simpel gebaar, met een simpel woord, rust, vrede en genezing tot stand bracht.
Die jongen had de waarheid in zichzelf ontdekt, had ontdekt dat zijn reis rond de wereld en zijn studie voor hem een noodzaak was geweest om terug te komen tot de bron, tot de kern.
Dit verhaal, beste vrienden, is een waargebeurd verhaal. Het is een verhaal van iemand die in deze streken geleefd heeft. Want het is een verhaal, wat ik jullie hier vanavond heb gebracht, om jullie duidelijk te maken dat ook in jullie alle krachten aanwezig zijn. En wanneer je dan op een avond als deze hulp vraagt voor geliefden van jullie, besef dan dat je op dit ogenblik hier gezamenlijk een enorme kracht kunt geven aan degenen die u zo lief zijn, die u zo dierbaar zijn en dat je nu op dit eigenste moment, kunt helpen. Kunt helpen dat zij de juiste inzichten krijgen, dat hun intuïtie voor hen waardevol is, dat ze de kracht in zich voelen om hun aanvoelen te volgen en zo de juiste weg te gaan. Besef hoe krachtig u op dit ogenblik bent, over welke energieën je beschikt. U bent één op het ogenblik, niet enkel met elkaar, maar met de hele kosmos rondom u. Dat is de werkelijke alchemistische formule, in de eenheid, in de eenvoud, die de kracht bevestigt. Dat hetgeen geschiede wat het beste is voor de weg naar bewustzijn van ieder die uw hulp gevraagd heeft.
En zo komen we terug tot wat reeds eeuwen lang door vele voorgangers is voorgedaan. Of dat u nu een figuur als Jezus Christus neemt, of u neemt een figuur als Siddhartha Boeddha of u neemt Franciscus van Assisi, of u neemt de wereldmeester, omdat die korter bij is geweest, allen hebben hun wonderen verricht vanuit de eenvoud. Ach, de mens omschreef het als wonderen. Maar wat deden zij, zij gebruikten de kracht die er was om de mens die hulp vroeg, geestelijk te geven wat hij nodig had en wanneer geestelijk het evenwicht zich kon herstellen dan voltrok zich ook in de stof het wonder. Maar steeds weer vertrekkende vanuit het eenvoudigste, aanvaard wie je bent, aanvaard wat je ondergaat en wees één met de schepping, één met de kosmos, en je ziet het wonder voltrekt zich. En of dit wonder nu twee duizend jaar geleden zich voltrok of het heeft zich 5 jaar geleden voltrokken, of het heeft zich vandaag voltrokken, of misschien morgen, het maakt geen verschil. Want de basis blijft gelijk, het besef van eenheid, het besef dat je vanuit die eenheid het wonder kunt laten gebeuren, zo eenvoudig is het vrienden.
Nu hebben we samen deze kracht opgebouwd en hebben we samen deze kracht laten gaan naar onze dierbaren. Nu is het misschien heel gemakkelijk gegaan omdat je begeleid werd en hier samen zit, maar besef dat je dit ook kunt wanneer ieder in zijn eigen omgeving is, besef dat je ditzelfde kunt realiseren wanneer u zich gewoon maar voorstelt dat je de groep bent, zo simpel is het.
Besef dat je alle mogelijkheden bezit die in de groep aanwezig zijn. Zo simpel is het, zo eenvoudig is de kracht. U hebt het voordeel dat u niet een half mensenleven nodig hebt om dit te beseffen, zoals onze jonge alchemist. Besef dat je ook niet alle kennis nodig hebt die er heden ten dage is om iemand te helpen, om iemand te steunen op de weg die hij of zij gaat. Besef dat je met hetgeen wat jij hebt, je alles hebt wat nodig is om te werken, om bij te staan, om het wonder te volvoeren als het ware. Hier is geen bull nodig, hier is alleen maar “de wil” nodig om te helpen, hier is alleen “de wil” nodig om mee te gaan en te steunen, hier is alleen maar “de wil” nodig om open te staan en toe te laten dat de kosmos door u zijn werk voltrekt. En dan zijn jullie stuk voor stuk ware alchemisten, dan zijn jullie stuk voor stuk ware mensen die voor de ander de steun zijn, het licht betekenen, ik zou bijna zeggen de wegwijzer zijn in hun zoektocht.
Zo zie je maar dat er veel meer in jullie aanwezig is dan dat je wilt toegeven. Gebruik het, werk ermee en je zal zien, hoe meer je dit doet, hoe gelukkiger en harmonischer u uzelf zult voelen. En wanneer er dan voor u iets nodig is, dan zul je zien dat steeds het juiste, op het juiste ogenblik, aanwezig zal zijn. Wanneer je niet twijfelt aan uw eigen kracht, aan uw eigen kunde, dan is de hele kosmos met u.
Wanneer je vrijelijk geeft en deelt dan kun je aan de kosmos niets misvragen, want dan ben je in harmonie met de hele structuur van de schepping en dan hoef je niet eerst een heel mensenleven te hebben doorlopen. Dan kun je dit van op het ogenblik dat het besef in jou gerijpt is, dat alles vanuit de eenvoud en de eenheid vertrekt.
Zo, lieve vrienden, dit was misschien een beetje anders gemediteerd dan dat u hier gewoon bent, maar daarom was de meditatie niet minder krachtig. Ik wil jullie allen danken voor de medewerking want u hebt het misschien niet direct beseft, maar u hebt enorm hulp gegeven aan diegenen die erom gevraagd hebben.
Ik sluit nu rustig deze avond af, stel er niet te veel vragen rond. Aanvaard gewoon hetgeen wat komt, dan zal je zien dat wat we hier samen gedaan hebben u een grote voldoening zal schenken. En vergeet niet, ieder van de aanwezigen hier is in staat om dit terug voor zichzelf te herhalen, behoud dat besef en u zult heel sterk staan in de komende tijd.
Nog een goede avond gewenst, dat het licht uw pad mag blijven verlichten en steeds bij u mag zijn.