27 oktober 2006
Het is vanavond aan mij om jullie enkele zaken bij te brengen die vooral ervoor zullen moeten instaan dat de groepssamenhorigheid nog sterker wordt ontwikkeld dan dat we tot heden toe hebben kunnen waarnemen. Men heeft u twee weken geleden allerlei uitleg gedaan hoe dat u zich kunt terugtrekken, hoe dat u in u rust kunt opbouwen en hoe u ook een redelijk goed contact met de grotere en de hogere krachten, zoals jullie dat zo graag omschrijven, kunt bereiken via de symboliek, zo goed van lotus als van een vlam.
Wij hebben jullie zo een beetje een veertiental dagen lang geobserveerd en we moeten zeggen dat het hier en daar toch nog een beetje ontbreekt aan, laat ons zeggen, de overtuiging om er werkelijk 100% voor te gaan. We begrijpen dat wel, het is allemaal nog redelijk nieuw voor jullie en misschien hangt er nog altijd een beetje de idee: ach, we doen wel ons best maar als het niet lukt, zo erg is dat nu ook niet. Maar kijk, goede mensen, daar maakt u een kleine fout. Het is wel degelijk zeer belangrijk dat je tracht zo goed mogelijk, zo correct mogelijk uit te voeren wat hier naar voor wordt gebracht. Want het is enkel en alleen door dit te doen dat je werkelijk tot een eenheid kunt komen.
Kijk, het kan niet zijn dat uw spirituele interesse zich beperkt tot deze avond en misschien een paar minuten verder in de week. We hebben duidelijk van in het begin naar jullie toe trachten over te brengen dat we een inzet vragen. Een zeer grote inzet. En dit is ook nodig om wat we willen bereiken, de mogelijkheden die we willen geven aan deze groep, te kunnen realiseren. En daarom gaan we vandaag nog een paar stapjes verder gaan. In de hoop dat je wat ik u vandaag bijbreng, in combinatie met wat u in de vorige lessen hebt geleerd, eindelijk er zult toe kunnen komen van de idee bij u te laten spelen dat de eenheid van de groep, de harmonie tussen de leden van de groep, op de eerste plaats komt en dat al de andere zaken eigenlijk maar bijzaak zijn.
Ik weet, het is voor de meeste onder u een zware opgave. Want u leeft in een wereld, ach, waar toch zo veel belangrijke zaken moeten gebeuren, nietwaar. U moet de politiek volgen, u moet inkopen doen, u moet van alle andere zaken want u hebt toch allemaal zo heel belangrijke zaken te volvoeren. Maar of deze zaken allemaal zo belangrijk zullen blijven in de toekomst is nog maar de vraag. Gezien hetgeen wat we overschouwen en wat we trachten in banen te leiden, kunnen veel van die zaken soms wel eens plots leiden tot meer problemen en moeilijkheden dan dat je op het eerste zicht verwacht. Daarom wil ik jullie vandaag trachten duidelijk te maken dat u één grote zaak in jullie leven zult toch moeten trachten om te boren, zult moeten trachten te veranderen en die zaak is: te denken met het woord “dit is van mij; dit is het mijne.”
Kijk, al wat je bezit, goede mensen, is voor jullie een beperking, is voor jullie een binding die maakt dat je niet kunt komen tot een volledige ontwikkeling. Nu weet ik wel, u leeft in een maatschappij en in die maatschappij bestaan spelregels, daar kunt u moeilijk te buiten. Dat klopt allemaal. En ik ga hier ook niet pleiten dat jullie alles weggeven en zonder iets zouden de straat opgaan. Zoals het bekende verhaal van Franciscus die dus alles achterliet en naakt de wereld introk. Dat is ook de bedoeling niet, verre van. De bedoeling, en zeker van deze avond, is de aanzet te geven dat u beseft dat al wat u bezit in wezen niet het uwe is op het ogenblik dat u het niet gebruikt. Dat is belangrijk dit door te hebben.
Het is belangrijk te beseffen dat u als mens, deel van de kosmos, de Vader in u hebbende of toch trachten dat te beseffen, dat de Vader uw deel is, dat eigenlijk alles wat bestaat ook het jouwe is. En dat alles wat bestaat je eigenlijk toekomt en kunt gebruiken, maar dit geldt voor elk lid van de schepping. Er is niets of niemand op aarde die kan zeggen, wanneer we het bekijken volgens de kosmische wetten: dit is van mij en van niemand anders. Je kunt enkel maar zeggen: dit gebruik ik en ik dank de Schepper ervoor. Op het ogenblik dat je zover kunt komen dat je in het besef van wat je bezit, dat het eigenlijk uw bezit niet is maar dat het een deel is van het geheel waarin u leeft, dan zult u ook niet lijden op het ogenblik dat u van dat bezit iets kwijt raakt.
Maar ik denk dat dit voor iemand die leeft in een maatschappij zoals deze heel moeilijk is. Jullie hebben allemaal geleefd en als het ware steeds meer bezit opgestapeld. Ach, en ik denk niet enkel en alleen hier in de vorm van een eigendom, huis, geld maar ook in de vorm van mensen. Want, goede vrienden, u bezit niemand. U bezit niet uw man of vrouw of omgekeerd, de man bezit de vrouw niet. Ik weet, in deze maatschappij gaat men ervan uit wanneer men gehuwd is, of in de moderne vormen wanneer men een samenlevingscontract heeft of hoe dat men dat allemaal zo mooi wilt omschrijven, dan is de man of de vrouw van u.
Niets is minder waar. Het is juist door die gedachtegang dat je in harmonie komt met zeer vele chaotische en duistere krachten. Wanneer er een relatie bestaat, kan de relatie alleen bestaan uit het feit dat je zegt: ik geef om de ander en daar ga ik voor. Maar je kunt nooit zeggen: de ander moet van mij zo of zo zijn. Of de ander mag niet dit of dat want ik eis dit. Ik weet dat dit voor de meeste onder jullie zeer moeilijk valt. Want de meeste hebben een man of een vrouw en zij vinden dat zij daar recht op hebben.
Goede vrienden, zolang dat je die gedachten handhaaft, zul je in deze tijd het steeds moeilijker en moeilijker krijgen. Of dat je nu met die man of die vrouw al 10, 20, 30, 40 jaar samen bent, maakt niet uit. Het is een verkeerd gedachtebeeld. Het beeld: ‘het is van mij’ kan niet gehandhaafd worden en zeker niet in een groep die een spirituele ontwikkeling wilt en daar dan ook in deze tijd mee wilt omgaan om de aarde de mogelijkheid te geven de juiste veranderingen door te voeren.
Het is van belang dat u langzaam maar zeker, en u kunt dit best proberen via meditatieve processen, deze denkbeelden loslaat. Dat u gewoon vanuit de idee vertrekt dat je deel bent van een groot geheel, dat je in dat geheel alles kunt wat noodzakelijk is, alles bezit wat noodzakelijk is om te komen waar je moet komen. Maar dat je ten opzichte van uw medemens, zelfs ten opzichte van de natuur, geen eisen kunt stellen. Als je dat denkbeeld in u kunt laten rijpen en ontplooien, dan zult u zich veel of snel kunnen vrijmaken van zeer veel negatieve gedachtevelden, van zeer veel agressie, van zeer veel strijd. En dat is nodig.
Want we kunnen binnen een gesloten groep als deze geen strijd noch agressie gebruiken. Ditzelfde geldt ook voor alle materiële zaken. Ik zeg niet tegen jullie: doe alles van de hand, dat is de bedoeling niet. Wat je bezit, mag je gerust bezitten maar u moet beseffen dat het u ieder moment kan ontnomen worden, kan ontnomen worden door zaken die gebeuren maar ook door de noodzaak dat u ervaart dat u de ander moet helpen. Dan moet u kunnen afstand doen van uw bezit.
Op het ogenblik dat de gedachte in u blijft leven: dat is mijn huis, mijn tuin, mijn auto, mijn bankrekening, dan gaat u mee met het negatieve dat zich nog steeds sterker is aan het opbouwen en dan kunt u tegenkomen dat vanuit die negatieve golf bijvoorbeeld je uw auto kwijt geraakt. Of dat je uw huis of uw tuin kwijt raakt. En als je dat dan meemaakt, dan ben je droevig. En ben je nog veel sterker onderhevig aan het demonische dat op het ogenblik zich manifesteert.
Als je kunt zeggen van: Ach, wat er ook gebeurt, ik bezit alles want ik ben één met de Vader, ik ben één met de kosmos, ik ben één met de schepping, dan kan juist hetzelfde bij u gebeuren dat u uw auto of uw huis of uw tuin kwijt raakt maar door uit de eenheid te vertrekken, zal het u niet storen en zul je opmerken dat er direct evenwichten zijn waardoor je in dit leven weer verder kunt en de taken die je moet volbrengen, kunt volbrengen. Waar diegene die wel een binding heeft op dat ogenblik, zo ontdaan zal zijn dat hij of zij niet ziet wat de mogelijkheden zijn en, zich beklagende en eisen stellende, meegaat in de algemene ondergang.
Ik weet, goede vrienden, dat wat ik u nu vanavond naar voor breng voor de meeste een zware dobber is. En ik weet ook dat je uw gedachteomscholing niet zomaar op een, twee, drie zult klaren. Toch vraag ik, met grote stelligheid, van dit zo goed als je kunt te proberen. Zo goed als je kunt u vrij te maken van al deze stoffelijke begeerten die u ketenen aan een wereld, aan een maatschappij, die op dit ogenblik zichzelf aan het afbouwen is, om het nog zacht uit te drukken. Een maatschappij die, wanneer je ze blijft volgen, u nog veel leed, nog veel miserie en nog veel ellende zal bijbrengen tot het ogenblik dat je beseft dat je vrij kunt zijn van al deze zaken.
Dat je beseft dat de eenheid met de schepping, de eenheid met de Vader, inhoudt dat je eigenlijk alles aankunt. Dat je eigenlijk alles bezit wat nodig is om steeds de weg verder te gaan. Wees ervan overtuigd dat hetgeen ik nu naar voor gebracht heb niet nieuw is. Wanneer u Jezus zou horen spreken hebben tweeduizend jaar geleden, zou het ongeveer met dezelfde woorden geweest zijn. Wanneer u vier- à vijfduizend jaar geleden de god Osiris in Egypte dit zou hebben horen uitleggen, dan was dit ook hetzelfde. En nu, aan het begin van de nieuwe tijd, aan het begin van de kosmische tendens van Aquarius, herhalen we dit. Omdat dit de enige weg is om de kosmische tendensen de mogelijkheid te geven met de mensheid nog iets te bereiken. Of de mensheid beseft dat zij samen moet gaan, dat zij één geheel vormt en dat er niemand kan zeggen: ja maar, ik eis meer want ik vind dit belangrijk.
Want als dat de hoofdtoon blijft spelen, zoals dit nu is, zul je opmerken dat de oorlog, het geweld maar ook de ziekten zich steeds in sterkere mate zullen laten toenemen. Want nu kunt u misschien wel denken, ach oorlog is ver van mijn deur. Dit is wel waar maar zaken kunnen snel wijzigen. En wat betreft ziekten, goede vrienden, het is niet dat uw maatschappij hier in het Westen er zo gezond aan toe is. En daar ook speelt de begeerte van een medische wereld om steeds rijker te worden, steeds sterker te worden, steeds een grotere impact te hebben, de rol van de chaos, van de totale ondergang en de vernietiging. Het klinkt misschien allemaal hard maar wij hebben u niet beloofd dat we u alles op roze wolkjes zouden aangeboden hebben.
Dit is nu eenmaal in deze tijd niet meer mogelijk. En zeker niet naar hetgeen wat we op korte tijd verwachten, ook voor deze streken. Daarom vinden we het zo belangrijk dat we u in gedachten toch al anders kunnen laten denken. Want indien u zich blijft vasthouden, zoals u tot op heden gedaan hebt, aan uw oude gewoonten en blijft bij de idee van: het is allemaal mooi gezegd maar ik ga mijn eigen weg, wel dan zullen we tot onze grote spijt niet kunnen voorkomen dat u meegaat in die afbouw. Want we respecteren nog altijd uw vrije mening en uw vrije keuze, hoe pijnlijk het ook voor ons kan zijn te zien dat men soms uit misschien onwetendheid in een verkeerde richting laveert.
Ik hoop dat je dit allemaal rustig overdenkt en ook rustig met elkaar bepraat.
En nu komen we aan het tweede punt van deze avond dat ik naar voor wil brengen. Wij hebben opgemerkt dat er te weinig wisselwerking is tussen jullie onderling in de periode dat je elkaar niet ziet en daarom vragen wij jullie van vanaf heden te zorgen dat u elkaar wekelijks treft. Wij stellen voor dat u de vrijdagavond houdt voor deze groep. Niet dat u wekelijks een dieptrance zult krijgen, neen. Dat blijven we behouden om de veertien dagen omdat we dan beter jullie kunnen helpen. Maar we staan erop dat u onderling afspreekt dat u elkaar iedere vrijdagavond treft, dat u de zaken bespreekt die u vanuit de lering hebt ervaren en hoe je eraan gewerkt hebt.
U kunt dan ook, wanneer u samen bent, op dat ogenblik vragen aan elkaar uitwisselen en zo gebruik maken van de kennis die binnen de groep is om elkaar te ondersteunen en te helpen. Het is noodzakelijk dat jullie dichter naar elkaar toekomen. Het is noodzakelijk dat je die inspanning doet. En op langere termijn zal dit kunnen leiden dat je samen een echt blok kunt vormen, een eenheid die dan de mogelijkheid heeft haar kennis uit te geven, uit te dragen naar derden. Want ook dat is een noodzaak. Dat langzaam maar zeker wat u nu leert, hetgeen wat nu als het ware u kneedt, u vormt, dat dat in de loop der tijd doorgegeven kan worden aan al degenen die ook zoekende zijn en die ook de intentie hebben van deze aarde en de mogelijkheden op deze aarde zo goed mogelijk in stand te houden.
Wees ervan overtuigd, goede vrienden, dat wij dit aan onze zijde zeer overdacht hebben. Dat we zeer goed beseffen wat we van jullie vragen. Het is aan jullie van daar op in te gaan. Het is jullie vrije keuze. Maar als je wilt geestelijk verder kunnen geraken, geestelijk in dit leven meer betekenis hebben dan alleen maar een stoffelijk leven op zich, dan is de inzet die we vragen eigenlijk maar een kleine pasmunt voor de resultaten die je ermee kunt bereiken.
Wij weten heel goed aan onze zijde dat wat hier naar voor gebracht wordt, totaal haaks staat op jullie dagelijks doen en laten. Maar hebben jullie al eens stil gestaan bij de wijze waarop jullie leven? Hebben jullie al eens nagedacht wat voor zin het heeft zoals jullie op dit ogenblik bezig zijn?
Je bent bezig uw eigen leefmilieu volledig ten gronde te werken. Het normale is in uw omgeving op dit ogenblik abnormaal geworden. En dit geldt voor alles. Dit geldt voor uw voedselvoorziening zo goed als voor uw spirituele ontwikkeling. Want kijk wat men u aanleert, kijk wat kerken naar voor brengen, wat religies naar voor brengen.
Dan moet je toch beseffen dat dat alleen kan leiden tot ondergang. Kijk wat dat uw stoffelijke leiders van u verlangen, wat zij u steeds meer aan leugens eigenlijk wijs maken. Dat kan ook alleen maar leiden tot een ineenstorting van alles wat u zo hoog prijst.
En kijk dan naar de natuur. Zie hoe je de natuur hebt verkwanseld. Zie hoe je gemaakt hebt dat je zelfs hier, in uw eigen streken, niet meer kunt overleven zonder invoer van voedsel. Zie hoe dat je afhankelijk bent geworden van de goodwill van bepaalde families. U hebt uw eigen omgeving ten gronde gericht. U beseft het misschien nog niet. Maar ook hier zal de aarde zeggen op een bepaald ogenblik: “het is genoeg geweest”, en zal trachten terug de zaken op haar eigenste wijze, die u niet kunt voorzien, die geen enkele wetenschapper kan voorzien, recht te zetten. En dan is het belangrijk, als zulke zaken zich voltrekken, en dat kan heel snel gaan, dat u niet meer gebonden bent aan al de zaken waar u nu gebonden aan bent. Want dan is het lijk een molensteen aan uw hals die u mee de dieperik intrekt terwijl u een scherp mes aan uw zijde hebt maar het niet durft gebruiken om de molensteen los te snijden.
Overdenk dit alles, goede vrienden, en tracht u te bevrijden van de ketens die u zich in dit leven hebt aangedaan. Als u dit al in gedachten kunt realiseren, dan staat u al een stap voor op al de anderen die dit niet aandurven. En wanneer je dan geconfronteerd wordt met zaken, denk dan terug dat bezit niet het uwe is dat je op dat ogenblik niet gebruikt. En dan zul je steeds op de juiste wijze verder kunnen gaan, zul je steeds ook de juiste personen naast u treffen, de juiste mogelijkheden kunnen hanteren.
Dit was hetgeen ik u vanavond wou brengen. Ik denk hiermee mijn taak te hebben volbracht. Ik wil nogmaals benadrukken dat wij niemand, maar ook niemand, verplichten ons te volgen. Dat u dit of deze keuze uit vrije wil doet. Maar dat, wanneer u zoals tot op heden het gebrachte maar zijn beloop laat, dat je tussen dit en enkele weken niet meer verder zult kunnen. Niet door ons, maar door hetgeen wat plaatsgrijpt.
Wij staan er nog steeds op dat je als mens uw eigen keuzes maakt. Daarom dat ik u de hint hebt gegeven: mediteer over hetgeen hier is gebracht. Daarom is het ook belangrijk dat u de moeite neemt om de rust op te zoeken en u wekelijks nog enkele uren uit de drukte van uw maatschappij te distantiëren en een wisselwerking te creëren tussen uw stof en uw geestelijke deel.
Ach, het zijn geen mooie verhaaltjes die we vertellen voor het slapen gaan. Het is werkelijk een verhaal dat inhoud heeft in de huidige tijd en zeer bruikbaar is, een zeer bruikbaar instrument. Zo goed dat we tegen jullie zeggen: zorg dat de eenheid in deze groep versterkt en dat onder andere de wekelijkse bijeenkomsten een succes worden. Dit moet voor u worden als een noodzaak. Een noodzaak waar u naar uit kijkt. Een noodzaak die u niet meer kunt missen. Omdat u in die groep een eenheid, een kracht, een harmonie ervaart die je nergens anders kunt ervaren of vinden. Want er zijn mogelijkheden onder jullie.
Maar dan moeten er een paar scherpe kantjes bij iedereen afgevijld worden, dan moet ieder van jullie even zijn achtergrond laten voor wat het is en durven gaan voor het licht, om het zo uit te drukken. En dan zal je zien, dan zal niet alleen de stofmens zich goed voelen in deze groep maar dan zal ook al het andere wat zich eraan lieert om jullie te helpen, met jullie een harmonie vormen zodat er een kracht kan zijn over stof en geest heen die zo sterk is dat zij de veranderingen die overal plaatsgrijpen, mee kan sturen op zo een wijze dat er, ondanks alles, nog steeds een goed gevoel bij de mens kan blijven bestaan. En dat is belangrijk. Dat de mens beseft dat, ondanks alle veranderingen, het toch de moeite waard is om dit allemaal door te maken, om dit allemaal te ervaren en om van daaruit verder te kunnen met deze waardevolle ervaring in de totaliteit van het bestaan.
Broeder, mag ik een vraagje stellen?
Neem mij niet kwalijk, het is mij niet toegestaan van op dit ogenblik op vragen te antwoorden. Laat de vragen die in u opkomen en die heel spontaan zijn, hun eigen ontwikkeling doormaken. Hetgeen wat wij op het ogenblik voor jullie doen, is de antwoorden van de belangrijkste vragen die bij jullie bestaan betreffende dit gebeuren en deze groep, via uw eigen aanvoelen te beantwoorden. Want dat is ook iets wat zeer belangrijk wordt. De ingesteldheid van uw gedachtewereld naar onze zijde.
U hebt de mogelijkheid van ons te contacteren en als u luistert, dan zult u al opgemerkt hebben of opmerken dat u wel degelijk op al uw vragen een antwoord krijgt. Misschien niet het antwoord dat u gedacht had dat u zou krijgen. Dat is weer iets anders. Maar ieder van de aanwezigen hier is op het ogenblik bij machte, wanneer je u op ons instelt, met alle kennis die we aan jullie al overgedragen hebben, in zich het antwoord op elke vraag te laten ontstaan.
En misschien is het voor de ene gemakkelijker van het uit te spreken, waar het misschien voor de andere simpeler is om het neer te schrijven. Maar wees ervan overtuigd dat wij op dit moment reeds duidelijk voor velen van u hier ideeën hebben doen ontstaan maar wij hebben ook opgemerkt dat men soms deze ideeën verduwd omdat men vindt dat men daar toch niet mee akkoord kan gaan want er zijn toch zo veel andere belangrijker zaken in het leven. Toch zul je moeten leren van hetgeen wat je aanvoelt, trachten te volgen. En dan zul je opmerken dat je op het goede spoor zit.
Zo, ik hoop dat u mij het wilt vergeven dat ik zo krachtig tot u heb gesproken. Maar het is nu eenmaal kort dag en we hebben niet veel tijd meer. We hebben ook niet de mogelijkheid om u nog via vele bijeenkomsten jarenlang u iets trachten bij te brengen. Zoals ik zei: het is kort dag. We kunnen niet anders dan, en dit geldt niet alleen voor jullie groep maar voor alle groepen waar we op het ogenblik lering aan geven, dit op deze wijze kordaat te brengen. En het is volledig in jullie vrijheid dit te aanvaarden en ermee verder te gaan.
Tweede Deel.
Ja, aan mij de taak om deze avond een beetje een aangenamer toontje te geven na het zware eerste deel van deze avond, nietwaar, en ik denk dat iedereen daar nog wel een beetje kan over nadenken. Het is aan mij de opdracht deze avond een meditatie op te bouwen die vooral als doel heeft in deze streken bepaalde evenwichten in stand te houden en te voorkomen dat er bepaalde uitbarstingen plaatsgrijpen.
U vraagt zich soms misschien af waarschijnlijk: wij mediteren hier en wij doen hier, maar wat gebeurt daarmee? Wel het is nu niet direct aan mij om hier een verslag uit te brengen van de resultaten van zo een meditatie maar ik wil jullie toch opmerken dat dankzij de laatste malen dat u hier samen gemediteerd hebt, dat toch een bepaalde rust is kunnen gehandhaafd worden in een groot gebied rondom hier, laat ons zeggen zo ongeveer een kleine 400 tot 500 km, niet verder, maar goed tot daar toe. Dat u voorkomen hebt dat hier alle mogelijke uitbarstingen hebben plaatsgehad en dat bepaalde negatieve tendensen toch in een bepaalde richting zijn kunnen afgevoerd zodat de zaken toch nog aanvaardbaar blijven.
Onder andere is er ook, kan ik zeggen, naar iedereen toe een redelijk sterke golf van, ja, ziekte voor de mens afgezwakt. Dit wil niet zeggen dat het helemaal niet doorbreekt maar toch dat het niet zo een vorm aanneemt dat ja, bij wijze van spreken, iedereen er onder te lijden heeft. Dit zijn allemaal zaken die daar, die gebeuren door het feit dat we deze krachten kunnen sturen en ja doorgeven, combineren met de andere groepen en zo verder.
Dus denk niet, mijn broeders en zusters, dat wat je hier doet zo zinloos is, integendeel. Er zit zeer veel achter en er ontstaan, dankzij jullie medewerking, zeer veel mogelijkheden voor deze streken. Wat niet wil zeggen dat we alles zullen kunnen voorkomen of ook mogen voorkomen. Dat is weer iets anders. Maar toch, het is dankzij jullie dat op het ogenblik dus, ja, het weer nogal een beetje aan de goede kant is, laat het mij zo stellen. En laat ons hopen dat we dit nog een tijdje in stand kunnen houden en dat er ook, en dat is toch belangrijk, op grote schaal dus afremmingen kunnen gebeuren. Bon, ik heb meer als genoeg gezegd.
Meditatie: Behoud van de evenwichten.
Laat ons nu even gewoon ontspannen. Alle problemen, laat het me zo zeggen, die we gekend hebben in de dag of de voorbije dagen, laat die eventjes maar van u afglijden. Dat iedereen maar eventjes zijn rugzak met alles wat hij of zij er ingestoken heeft, uitkiepert. Geef dat allemaal maar aan de kosmos, en laat ons samen volledig onbelast, als een eenheid, trachten de kracht op te bouwen die nodig is voor deze streken en dan gaan we een avond als deze zeer waardevol kunnen besluiten.
Wanneer ik terugkijk naar vorige bijeenkomst, hebben we daar gewerkt vanuit de kracht van de vlam en we hebben daar, als het ware, een krachtige, energievolle, doorzichtige piramidale vorm naar voor gebracht. Ik zou voorstellen dat je nu hier in het midden van ons, u voorstelt dat de vlam zich ontwikkelt. En dat over deze tipi een kristallen piramidale vorm neerdaalt. Een vorm die schittert in het licht. Die aan deze plaats een uitstraling geeft, zo groot dat alle duister dat hier in deze streken aanwezig is, moet wijken. En deze uitstraling ontstaat omdat u met uw kracht, met uw inzet, de vlam die hier in ons midden aanwezig is, voedt. Want die vlam is het symbool van het licht. Die vlam is het symbool van de Vader, het licht, de Vader waar wij allen deel van zijn. Wij zijn één geheel, één krachtig geheel. We zijn een eenheid.
We laten even ons stoffelijk voertuig in rust en voelen ons één krachtige energie. Laat uw geest de vrijheid om één te worden met zijn gelijken hier. Laat de geest de vrijheid om binnen het symbool van deze vlam, de uitstraling te creëren zodat de kristallen piramide terug schittert zoals ze ooit geschitterd heeft, duizenden jaren geleden; zoals ze ooit het teken is geweest voor vele, vele miljoenen mensen dat er licht was, dat de Vader er was, dat de kracht van Osiris aanwezig was. Dat de vorst, de vorst Aesir, van daaruit zijn volk kon regeren.
Van daaruit de geestelijke impulsen kon geven, van daaruit de juiste ideeën, de juiste emoties kon sturen. En dat is wat we hier samen vanavond doen, herhalen wat duizenden jaren geleden, op een zelfde wijze, plaats heeft gegrepen. Want voor zulke zaken bestaat tijd noch ruimte. Of we nu één zijn met de kracht in de lichtende piramides van Egypte of we zijn één hier in onze kristallen opgebouwde piramide, het is dezelfde kracht, dezelfde harmonie, hetzelfde licht, dezelfde schepper die dit mogelijk maakt.
En wanneer we beseffen dat wij van die schepper de kinderen zijn, dat wij alles in ons dragen van deze ganse schepping, dan kunnen wij beseffen welke krachten er in ons leven, welke mogelijkheden wij gekregen hebben om het werk van onze Vader verder te zetten en te voltooien; om terug te komen tot die ene krachtige, harmonische, lichtende kracht die uitgaat en die voor ieder die zoekende is, een signaal, een impuls is om verder te gaan, om nooit op te geven, om steeds opnieuw te beginnen en te herbeginnen, in de kracht die ervan uitgaat.
Wees één. Laat deze eenheid uitgaan. Laat deze eenheid samenvloeien met al degenen die zoekende zijn naar dit licht. Want tijd en ruimte bestaat niet maar toch zijn er velen die zoekende zijn en het moeilijk hebben om het licht te erkennen, angstig zijn om zichzelf te beschouwen zoals ze zijn; maar dankzij uw uitstraling, dankzij uw weergave, die grenzeloos is, onbeperkt, geef je of reik je de hand aan dezen die tot heden niet hebben durven kijken.
En zo zien zij dat anderen dit wel realiseren, worden zij daarin getrokken om dit ook maar eens te proberen. En zo krijg je, dankzij jullie eenheid, dat velen die het moeilijk hebben om dit licht te erkennen en te aanvaarden, dankzij die eenheid, dit toch proberen, deze eenheid trachten te aanvaarden. En zo krijg je dat niet alleen de zoekende of dolende ziel zich kan richten tot deze bron van licht maar dat ook de aarde deze bron van licht als vernieuwende energie kan gebruiken om haar evenwichten te herstellen, om te komen tot de nieuwe mogelijkheden die Aquarius van haar eist.
Want niemand, maar ook niemand in de ganse schepping, kan de kosmische wetten ontwijken. Niemand kan de tendens die over ons gaat, nu ontkennen. De kracht van Aquarius, de vernieuwing van Aquarius, is dankzij jullie licht duidelijker en aanvaardbaarder; dankzij jullie samenwerking hier en de uitstraling die je geeft, maak je het mogelijk dat velen de vernieuwing aanvaarden ondanks alles wat er gebeurt.
Ondanks het feit dat zij alles verliezen wat behoort tot het oude, kunnen zij zich vastklampen aan dat beetje licht, dat zij misschien op oneindig verre afstand van deze plaats toch waarnemen, dankzij de kracht van uw gedachten, van uw uitstraling en dat is de waarde van een groep als deze. Dat is de kracht van een groep als deze: een kracht die veel groter is dan duizend atoombommen, een kracht die veel groter is dan eender welke orkaan, een kracht die veel groter is dan tientallen vulkanen die uitbarsten, een kracht die het symbool is, die het licht is, die het teken is van de Vader van waaruit wij allen zijn ontstaan.
Laat deze kracht, mijn geliefde broeders en zusters, zijn werking uitvoeren. Geef uw liefde aan de aarde, geeft uw liefde aan de schepping, wees ermee één en besef dat vanuit deze eenheid u het zaad bent van de nieuwe tijd. Dat u het fundament van Aquarius bent en dat van daaruit de volledige ontwikkeling die de komende jaren en eeuwen plaats heeft, kan voltrekken.
U bent misschien nog de wortel van de Lotus, de wortel die in de modder, in de verrotting, zijn voedsel zoekt en die dit voedsel naar boven stuurt en geeft aan de Lotus, zodat deze zich kan openplooien en het licht kan opnemen en dit licht via zijn stengel terug kan geven aan de wortels en zo doorgeven in dat duistere deel aan allen die zoeken naar een klein beetje licht. En zo haal je vanuit het diepste duister de zielen, die toch hunkeren naar bevrijding, weer naar boven en maak je uw bestaan tot het bestaan dat het meest waardevolle is dat je ooit kunt indenken want je helpt uw medemens, uw medegeest, het licht te ervaren.
Laat ons nu rustig tot ons zelf komen, beseffende de kracht die we geraakt en getoetst hebben. Laat ons deze lichtende kracht in onze ziel dragen. Laat ons hart ervan vervuld zijn zodat we in de komende dagen, die toch voor de aarde langzaam maar zeker de dagen van duisternis en droefenis worden, laten we dat licht dat we nu hebben ervaren in deze dagen uitdragen. Laat ons op het ogenblik, wanneer de mens treurt om zijn doden, dit licht doorgeven. Laat de mens beseffen dat dood niet dood is maar dat dood geboren is in een andere wereld. Geef de mens het beeld van de werkelijkheid. Dat het bestaan eeuwig is en dat stoffelijke dood geen afscheid is maar verdergaan op de weg die je reeds zeer lang bewandelt. En een weg die je kan bewandelen, vol van licht, vol van harmonie wanneer je maar wilt openzetten voor deze positieve lichtende krachten. En wanneer de mens dit kan beseffen, zal hij niet meer treuren om wat is geweest maar zal hij zijn aandacht kunnen richten op wat komende is en zal hij vandaag, het licht herkennende, dit licht in zich dragen en doorgeven in de toekomst aan allen die met hem of haar in harmonie willen zijn.
Laat dit, mijn geliefde broeders en zusters, voor jullie de boodschap zijn in de komende dagen. Wees in harmonie, doof het licht niet maar draag het licht uit. Wat er ook geschiedt, wat er ook gebeure, wees zeker van uzelf, dat het licht in uw hart en uw ziel niet gedoofd kan worden wanneer u dit niet wenst, wanneer u beseft dat u als kinderen van de Vader steeds aan dit licht, wat er ook geschiede, deelachtig kunt zijn.
Zo, mijn geliefde broeders en zusters, ik heb mijn taak volbracht. Ontvang onze dank voor uw medewerking. En als ik, om deze avond te besluiten, nog een kleine raad mag geven: hou u rustig in de komende dagen en weken, maak u niet druk om wat u in de media zult horen. Wees ervan overtuigd dat u beter kunt aanvoelen wat er werkelijk waar is en wat er werkelijk gebeurt dan dat u gelooft van wat men u tracht te vertellen via allerlei kanalen. Het wordt de tijd van de duisternis.
Zorg ervoor dat je geen aandacht aan die duisternis geeft maar dat je vooral oog hebt voor het licht dat in jullie aanwezig is. En dan zal je zien, dan zal de periode die je moet overbruggen tot de zon terug komt, minder erg zijn dan wanneer u zich laat meeslepen in het duister. Want het is niet ons deel. Wij zijn nu eenmaal deel van het licht.