11 december 2012
Zo. Vanavond zou ik graag met jullie een klein beetje verder gaan op de weg die je in vorige zitting hebt belopen. Namelijk de evolutie die op dit moment gaande is en ook, naar de kering van het licht toe, de invloeden die toch aardig wat rol gaan spelen. En het is vooral omdat deze groep vooral een groep is die nogal mystiek getint is, dat we deze richting kunnen uitgaan.
Wanneer je denkt dat je als mens de waarheid kent, dan ben je jezelf aan het bedriegen. Een mens die overtuigd is dat de handelingen en de daden die hij stelt de juiste zijn, dan kun je ook zeggen dat je uzelf iets op de mouw speldt. Dit klinkt misschien raar in eerste zaak, maar je mag niet vergeten dat je, wanneer je als mens zegt: dit is de waarheid, dat je enkel en alleen maar uw waarheid proclameert, dat je enkel en alleen maar vertrekt van de punten die jij kent, waarvan jij denkt dat ze juist zijn. Maar je vergeet dat het ganse geheel veel groter is, dat de kosmos eigenlijk alles inhoudt en dat je als stofmens niet de mogelijkheid hebt om daar een volledig overzicht van te hebben. Maar ook niet als geest. Want wat voor de geest de waarheid is, is ook maar de waarheid die hij kan vaststellen, die hij kan waarnemen. En dit is een beetje met alles op het ogenblik wat rondom u gebeurt. U hebt vaste ideeën, u hebt vaste gewoontepatronen en u vindt ze goed. Maar zijn zij wel zo goed? Dat is nog maar de vraag. Zijn zij dikwijls niet ten nadele van de ander? Misschien dat je het niet dadelijk opmerkt, maar toch.
En waarom begin ik nu met deze, misschien nogal moeilijk voor jullie te vatten, uitleg? Wel, heel simpel: omdat je gaat zien dat de systemen waarin u tot ontwikkeling bent gekomen als stofmens die, laat ons zeggen, de laatste 100 jaar toch zeer sterk opgang hebben gemaakt, nu langzaam maar zeker terug zullen verdwijnen. En dit is hard noodzakelijk. Want het leven, zoals het nu gaat voor de mens, is voor de geest in veel gevallen dodend. Daarmee wil ik zeggen dat een heel groot deel van de mensheid geestelijk geen stap meer vooruit komt. En dit is juist door hetgeen dat de laatste eeuw als dusdanig opgang heeft gemaakt. De mens is voorbij de grens gegaan die eigenlijk voor hem, of haar, belangrijk was, namelijk de eigen ervaringswereld, namelijk de eigen strijd om het bestaan.
U bent in een wereld gekomen hier waar zogezegd alles voor je gedaan wordt, waar je een leven leidt dat verre van natuurlijk is. En kijken we een beetje verder op de aarde, dan zie je continenten waar men ook vergeten is van te strijden voor het leven, waar men liever gewoon alles ontvangt en zo maar verder dobbert. Ach, dit klinkt misschien hard, want in uw huidige maatschappij hier moet je die arme mensjes, die honger hebben en die niets hebben, buiten wapens om mekaar te koeioneren of anderen te doden, die moet je toch helpen. Dat is natuurlijk een beeld dat hier in uw maatschappij is opgehangen, omdat niet die mensen zouden geholpen worden, dat is de essentie niet, maar omdat dat economisch zeer waardevol is en dat daar aardig wat aan verdiend is. Maar al deze zaken, hoe je ze ook bekijkt, zitten fout, zitten fout voor de mens die hier op aarde incarneert om geestelijk verder te geraken. Daarom zul je ook zien dat deze structuren, ook diegene waarvan je denkt: ‘hoe is het mogelijk?’ langzaam maar zeker zich zullen moeten opheffen. Want het is voor de mens en de geest belangrijk dat hij zélf tot actie over gaat, dat hij zelf voor zichzelf verantwoordelijkheid draagt en dat hij, vanuit die verantwoordelijkheid, ook zorgt dat, wanneer er een nageslacht is, dat dit nageslacht op een juiste wijze kan ontwikkelen en mogelijkheden heeft om in deze wereld zijn geestelijke weg te gaan. En dit is iets totaal anders dan wat je tot heden, via religie en filosofieën, te horen kreeg. Al deze heilige huisjes, neem het gerust van mij aan, zij zijn op drijfzand gebouwd en gaan in de toekomst meer en meer wegzinken in het moeras van de chaos. En daar komen we nu bij de kering van het licht, langzaam maar zeker.
De kering van het licht, zeker tijdens de winterperiode, is altijd een zeer belangrijk moment, omdat je zou kunnen zeggen dat de constellatie tussen de aarde, de zon en de maan op een bepaald ogenblik tot een soort van stilstand komt, waardoor er een zeer sterke geestelijke uitwisseling mogelijk is. En deze uitwisseling, die activeert dan weer de nieuwe tendensen die overal, langzaam maar zeker, gaan de kop opsteken. Dan zal je zien dat weer veel van de voorspellingen die door uw leiders gedaan zijn naar het nieuwe jaar toe, dat deze eigenlijk helemaal niet uitkomen, dat het zelfs niet aan de orde is. O, men zal heel snel komen met verantwoordingen dat ‘dat of dat is geschied en dat dit niet voorzienbaar was’, maar daar gaat het eigenlijk niet over. Het gaat er hem over dat je, langzaam maar zeker, zal zien dat hetgeen dat normaal was, eigenlijk niet meer houdbaar is en dat je als mens, wil je verder kunnen, steeds meer op uzelf zult aangewezen zijn, steeds meer úw waarheid, om het zo te zeggen, te gaan toetsen aan de mogelijkheden die de kosmos u geeft. En daar kun je zeggen, dat je als groep redelijk sterk staat. Want wanneer je als groep in een zelfde richting denkt en werkt, dan heb je een brandpunt, een brandpunt van kracht, een brandpunt van harmonie. Dan kun je zeggen: Kijk, met deze kracht, met deze harmonie, kunnen we weer verder.
Het is het besef dat je niet moet rekenen op de ander. En of je nu de ander bekijkt als medemens, als staat of gelijk als wat, dat maakt niet uit. Het komt er op neer dat jij beseft ‘als ik handel, dan kom ik vooruit’. En wanneer dat besef zich uitbreidt, dan kan je met gelijkdenkenden samen aardig wat realiseren. Want uiteindelijk mag je niet vergeten dat de nieuwe filosofieën of, zoals het hier nogal eens omschreven werd, de nieuwe wereldleer, dat deze gebaseerd is niet meer op ‘de ander zal het wel voor u doen en daar boven zit een God die kijkt en die u wel genadig zal zijn’. Maar het is gebaseerd op hetgeen dat u zelf doet, waar u zelf de handen uit de mouwen steekt, waar u eventueel samen met de ander aan de slag gaat en beseffende dat alles in u aanwezig is. En dat is ook één van de zeer moeilijke punten voor de mens, omdat de mens zich ziet als zijnde een stukje van het geheel. Dat is eigenlijk, wat we zouden kunnen zeggen vanuit de geest, de dierlijke impulsen die in het voertuig aanwezig zijn, de idee van tijd, de idee van eeuwigheid en zo verder die voor de mens eigenlijk een last zijn. Want noch tijd, noch eeuwigheid bestaat als dusdanig.
Probeer maar eens als mens ‘eeuwigheid’ te definiëren. Dat lukt u niet. U bent daarvoor te beperkt. Maar wanneer u beseft dat u deel bent van het geheel en dat het geheel volledig, maar ook volledig, in u aanwezig is, dan, bij die gedachte heb je de mogelijkheid om voor uzelf aardig wat te bereiken.
Als je beseft dat uw voertuig wel beperkingen kent, maar dat je niet strijdt tegen die beperkingen maar ze aanvaardt als deel van het groter geheel, dan kom je al een eind verder. De grote fouten die, naar mijn inziens, dikwijls door de mens worden gemaakt, is: te gaan strijden tegen zaken die hij of zij vindt dat dit niet kan. Dikwijls in een moreel sausje gegoten, soms in het kader van ziekte, andere weer in het kader van religieuze filosofieën. Maar heb je er al eens bij stil gestaan dat al deze theorieën, die u in een bepaalde richting steeds hebben gedreven, eigenlijk voor u weinig resultaat hebben geboekt? Wanneer u zich laat afhangen van wat anderen u vertellen, en oh ja, ook wat ik hier naar voor breng, is van belang dat u er zelf over nadenkt, dat u er zelf mee aan de slag gaat. Maar de mens heeft de neiging van te zoeken naar meesters. De mens heeft de neiging van te zoeken naar goeroes, naar ingewijden, en noem maar op, want ‘de meester heeft gesproken en het is zo’. Ook dat is weer één van de grote misinterpretaties die de mens maakt. Wanneer je de werkelijke meesters in de geschiedenis bekijkt, dan zal er geen enkele zijn die tegen jou zegt van ‘je moet zo’ of ‘je mag niet’. Zelfs wanneer je een figuur als Jezus Christus bekijkt, dan doet deze dit niet. Oh, de katholieke vorm van Jezus Christus doet heel veel, maar dat is hij niet. Dat zijn zijn woorden niet, daar is hij niet voor verantwoordelijk.
Eenzelfde zaak geldt voor de Boeddha. Veel zaken worden hem in de mond gelegd die hij nooit naar voor zou hebben gebracht. En zo kun je de hele geschiedenis door, steeds weer opnieuw, deze fouten vinden. Maar nu zitten we in de evolutie, zo ver, dat het een tijdperk is dat afgesloten is, dat die oude gedachtegangen door de kosmische tendensen, die nu de aarde bereiken en de aarde omvamen, niet langer houdbaar zijn. En diegene die dit, tegen wil en dank, wil laten bestaan, zal moeten vaststellen dat dit ten koste gaat van hemzelf.
Dit klinkt misschien heel raar, maar al diegenen die er nu prat op gaan van leiders te zijn van een volk, leiders te zijn van een continent, de verkozenen des …. zij zijn de eersten die voor zichzelf zullen moeten vaststellen dat al deze zaken waardeloos zijn. En ja, ‘zij zullen gaan strijden en vechten voor wat zij vinden dat hun recht is’. En zij zullen dit proberen ten koste van vele anderen. U zult het in de toekomst meer en meer duidelijk zien. Zij zullen de mooiste verhalen naar voor brengen. Zij zullen beloftes maken waarvan u op voorhand weet: dit is onuitvoerbaar, onrealiseerbaar. Maar zo tracht men nog het oude voor zichzelf in stand te houden. Met als gevolg dat je in die klucht die opgevoerd wordt wereldwijd aardig wat drama’s zal zien gebeuren. Drama’s die u niet moeten storen als u weet wat er gaande is, als u weet dat de nieuwe filosofieën, de nieuwe gedachtegangen gewoon, langzaam maar zeker, verder doordringen in het weefsel dat ‘mensheid’ heet. Want dat is een noodzaak. De aarde verandert zich. De aarde vernieuwt zich, langzaam maar zeker. O, dat gaat niet zo in een snelheid zoals de mens leeft, dat is een feit. Maar je mag niet vergeten dat het weefsel ‘mensheid’ een deel is van die aarde. En waar in de aarde harmonieën wijzigen, moet dat weefsel ‘mensheid’ mee wijzigen. Want als dat niet wijzigt, kan dit niet blijven existeren.
Dit is misschien moeilijk begrijpelijk voor mensen die altijd gedacht hebben dat ze boven de natuur staan, dat ze boven alles boven staan en dat ze het summum van de schepping zijn. Maar de mensheid is niet meer dan de zandkorrels van het strand, die mee moeten gaan met de getijden. En wanneer die zandkorrel zich daartegen gaat verzetten, dan wordt die zandkorrel eigenlijk opgelost door de krachten van het geheel. En dat is iets dat je in de nieuwe tijd goed voor ogen moet houden: ofwel ga je mee met de vernieuwing, voel je hoe de energieën en de krachten van de planeten zich herschikken en er trachten voor te zorgen dat deze planeet harmonisch kan zijn, harmonisch kan functioneren en de drager kan zijn van aardig wat leven dat door de geest kan gebruikt worden om verder ervaringen op te doen, om verder bewustwording te ondergaan. En dat is eigenlijk de essentie van de nieuwe tijd, de essentie die erop neerkomt dat, wanneer je in harmonie bent met de aarde, kunt aanvoelen wat voor u het beste is, welke handelingen je het beste doet, waar je het beste heen gaat of waar je het beste blijft. In tegenstelling tot het oude dat enkel en alleen maar strijd kende.
Er is reeds jaren door ons naar voor gebracht hoe deze ontwikkelingen tot stand komen. Maar we zien nog steeds dat de meeste mensen er niet open voor staan. Ondanks het feit dat we kunnen zeggen dat wereldwijd er al aardig wat naar voor is gekomen. Vele groepen, zoals deze, zijn werkzaam. Aardig wat geschriften zijn neergeschreven, waar aardig wat sleutels van de vernieuwing in aanwezig zijn. Oh, en dit is niet enkel in uw moderne westerse wereld. De grootste veranderingen en de grootste doorbraken zitten hem op het ogenblik in de werelden waar de oorlog woedt. Dit is misschien ook zo weer een contradictie die jullie denken daarin te vinden. Maar juist waar nu er spanningen zijn, juist waar er nu veel ellende, menselijke ellende en miserie is, ontwaakt zeer snel het nieuwe bewustzijn, veel sneller dan in de wereld waarin u leeft en waarin u denkt dat u zo verder kan en alle rechten hebt om zo verder te leven. Oh, u hebt misschien in uw achterhoofd een beetje angst voor de grote nieuwe economische wereldmachten die aan het ontwikkelen zijn. En dan denkt u vooral aan Azië met bevolkingen van China en India. Maar dit is bezien vanuit een klein westers perspectief. Dit heeft niets met de werkelijkheid te maken. De zogezegde fenomenale economische ontwikkelingen in Azië zijn een even grote illusie als de waarde van uw banken hier, om het economisch te vergelijken. Dan weet u wat het waard is. Ook deze volkeren kunnen er niet onderuit. Maar het heel rare zal zijn, dat niet in deze gebieden de op het ogenblik sterk gedreven door begeerte economen en industrieën het zullen maken, maar dat juist diegenen die in deze gebieden bezig zijn met de oude waarden van de volkeren, het juist wel zullen realiseren, waar het ganse moderne weefsel eigenlijk tot ontbinding gedoemd is.
Je zal zien dat in de komende jaren vooral de oude Chinese waarden in een nieuwe vorm zullen naar voor komen, waarden van de mens zelf. De mens die er is voor de ander. De mens die er is voor de natuur. En hetzelfde zal je zien in een land als India waar ook de oude gedachten helemaal verfrist, aangepast aan de nieuwe kosmische tendensen, een ontwikkeling zullen bereiken. En misschien nog tot het meest verbazingwekkende zullen het de nu zogezegde oorlogslanden zijn die een totaal andere weg zullen inslaan. Waar je zult opmerken dat het fanatisme naar de achtergrond verdwijnt, zichzelf zelfs niet in stand kan houden, ondanks alle terreur en dat daar ook de nieuwe gedachtebeelden, nieuwe ideeën in de harmonieën met het geheel tot ontplooiing kunnen komen. Het houdt wel in, en dat weet je, dat een groot aantal van diegenen die op het ogenblik daar leven, aan onze zijde terug zullen vertoeven. Maar dit is geen ramp. Het leven is altijd maar een doorgang. En wanneer je in dat leven niet verder kan, omdat je gevangen zit in draconische filosofieën, is het dan zo erg dat je er rapper uit stapt? Is het dan zo erg dat je zegt: “Ach, met dat voertuig kan ik niks meer, ik ga gewoon verder in de geest?” Integendeel. Het heeft weinig zin op deze planeet rond te lopen en niets van evolutie, geestelijk, te kunnen waarmaken. Oh ja, dit klinkt voor de ouderen zeer cru. Want het leven is zo heilig. Het leven is boven alles heilig.
Lieve mensen, hebt u al eens naar de natuur gekeken? Dan zult u opmerken dat de natuur een harmonie is, maar waar niets heilig is. Alles heeft zijn doel. Alles past in de grote puzzel die de kosmos is. En wanneer zaken in dat geheel vastlopen, dan is het beter dat zij losgelaten worden, dat men er geen hinder meer van heeft. Ook dat is de basis van het nieuwe dat zich vormt. In dat geheel zal het mogelijk zijn om, na verloop van nog een paar eeuwen, een aarde te hebben waar het goed is om terug naartoe te komen, waar het goed is om als geest nog enige ervaring op te doen. We staan nu niet meer op de vooravond van de veranderingen, we staan ín de veranderingen. Zij zijn bezig. En als je goed oplet, zal je kunnen waarnemen dat dan plots daar weer iets wijzigt dat je niet had verwacht of voorzien en kort daarop weer op een andere plaats iets totaal anders zich voordoet. Besef dan dat dit deel is van deze verandering. Stoor u daar niet aan. En zeker, naar de toekomst toe, ga er niet in mee.
U zal in de komende maanden en jaren steeds meer en meer te maken krijgen met allerlei acties die u trachten te overtuigen van u in te zetten voor de ander, voor de sukkelaars en zo verder. En het zal omkleed worden op een prachtige wijze, dat diegene die daar niet aan meedoet, zich bij wijze van spreken zeer schuldig moet voelen en voorgesteld wordt als zijnde diegene die zeer egoïstisch is en zo verder. Trap er niet in! Al deze zaken zijn de stuiptrekkingen van het oude. Zij zorgen er alleen voor dat alles sneller kan afgebouwd worden. Maar diegene die er in meegaat, wordt zelf mede het slachtoffer van hetgeen hij zogezegd gaat bestrijden.
Distantieer u. En zeker, lieve mensen, ga niet in discussie. Probeer niet uw gedachte, uw aanvoelen van wat juist is, naar voor te brengen ten opzichte van degenen die pretenderen dat alles zo moet en dat je mee moet doen aan die acties. Dat je u moet opofferen voor de ander en zo verder. Alles begint bij uzelf. En wanneer u aanvoelt dat u ergens iets kan waarmaken, dan doet u het. Maar u doet het omdat u het aanvoelt, omdat het vanuit u vertrekt. U doet het niet omdat men zegt: “ge moet sociaal zijn” of “ge moet heel gelovig zijn”, want daar zal ook nogal eens op gespeeld worden. “Ge moet medemenselijk zijn, ge moet dit, ge moet dat.” Dit zijn de oude leuzen van de machthebbers die hun macht niet willen afstaan. Of het nu van religieuze potentaten komt of van politiekers, reguliere machthebbers om het zo te zeggen, het maakt niet uit. Het is de oude strijd om verder alles in de hand trachten te houden. Het zijn oude waarheden die zij zelf voor zichzelf hebben gecreëerd, maar helemaal niet meer passen, en zelfs nooit gepast hebben, in de werkelijkheid, in de harmonie van de kosmos.
Het oude tijdperk is voorbij. En het laatste deel van het oude tijdperk, 2000 jaar christendom, is voor de mensheid, als dusdanig, een ramp geweest. Kijk het na. De mensheid zelf heeft de zeer waardevolle filosofieën die op deze aarde verspreid werden helemaal gefnuikt. Men heeft nieuwe theorieën geschreven, aangepast voor de machthebbers. Men heeft een leer van liefde, en of je nu het christendom pakt of je pakt het boeddhisme of je pakt zelfs de islam, je pakt het hindoeïsme of je pakt de Mayacultuur, het maakt niet uit, de basissen waren dezelfde. Het waren leren, gebaseerd op liefde. Het waren leren, gebaseerd op harmonie met de kosmos. Al deze zijn vervangen geworden door een straffende godheid, een straffende godheid die in wezen nooit bestaan heeft of zal bestaan, maar die de mens gecreëerd heeft als afgod om zo de ander te kunnen onderdrukken.
En wanneer je dan kijkt, zijn de laatste 2000 jaar voor de mensheid op vele terreinen een drama geweest. Maar zolang dat deze mensheid nog kon leven in de natuur en met de natuur en de mogelijkheid had nog te ontsnappen aan de dictatuur, dan konden er nog aardig wat zaken geleerd worden. Maar vanaf het ogenblik dat er de industrialisatie gekomen is, op het ogenblik dat uw moderne tijd was aangebroken, dan is de mensheid zeer snel afgedreven naar het totale chaotische. Oké, het zat in de kosmos en het was een evolutie. Maar nu zijn we aan een andere evolutie begonnen die, langzaam maar zeker, sterk optrekt en die u nu de mogelijkheid geeft vanuit uzelf zelfstandig te gaan werken, u zelfstandig te gaan ontwikkelen, op zulke wijze dat uw stoffelijk leven voor uw geest heel waardevol kan zijn. En dat je in dit leven nu, in deze periode van verandering, ontzettend veel, geestelijk, kan leren, kan meemaken, waardoor je in de mogelijkheid komt, om het simpel te zeggen, van een ontwikkeling door te maken die het u zelfs mogelijk maakt van langere tijd de binding met de stof te kunnen loslaten en voor sommigen geestelijk aardig wat verder te gaan en waarschijnlijk geen noodzaak meer te hebben tot stoffelijke ervaring. En dit is één van de waardevolste punten die mogelijk zijn. Er zijn maar weinig periodes geweest, lieve mensen, waar dit voor de mens mogelijk was. De periodes van kruispunten van eeuwen, om het zo te zeggen, of van tijdperken, droegen dat meestal in zich. Wij hebben dat gezien in de u gekende menselijke tijd: de overgang van Aquarius. Wij hebben dat gezien bij de periode van Osiris en Isis en nu zien we dit weer. Ach, voor de menselijke vorm is het ook verschillende malen geweest, maar daar hebt u weinig aan. De aarde is aardig wat ouder dan dat uw astronomen weten. Maar het heeft ook weinig zin van daarover verder te gaan. Maar weer zit je in een periode, en deze duurt nooit zo lang, waar je deze mogelijkheden hebt. En dan zou ik zeggen: grijp deze mogelijkheden aan. U allen, hier aanwezig, hebt aardig wat, in de jaren die voorbij zijn gegaan, kunnen leren. U hebt aardig wat mogen aanhoren. Maar uiteindelijk, en dat wil ik toch nog even accentueren, is er jullie altijd gezegd geworden, steeds weer opnieuw: je moet zelf nadenken, je moet zelf uw eigen mening vormen en vooral: je moet handelen.
Het is heel mooi van op een avond als deze heel aandachtig te luisteren. Maar u doet ons geen plezier met alleen maar ‘ja’ te knikken en dan huiswaarts te gaan en gewoon verder te leven zoals het was. Je doet ons echter wel een groot genoegen van zelf na te denken en vooral: zelf te handelen. Ach, en wees niet bang, je mag als mens fouten maken, daar is niks mis mee. Je kan beter verschillende malen na elkaar een fout maken om uiteindelijk toch een goed resultaat te behalen, dan dat je niets probeert en uiteindelijk geen enkel resultaat hebt maar zit te verpauperen, als het ware. De kracht van de mens is dat hij, steeds weer opnieuw, kan proberen. De kracht van de mens is dat hij mag fouten maken, daar is niks mis mee. Zolang je maar leert uit uw fout. Zolang u beseft: oh, dit is niet de weg, ik zal het anders proberen. En door steeds weer opnieuw te proberen, behaal je resultaat, word je als mens geestelijk sterker, geestelijk rijker, geestelijk volwassener misschien. Maar dat is soms niet gemakkelijk, dat beseffen wij heel goed. Omdat je allemaal in jullie achterhoofd houdt: “ja maar, we moeten toch kunnen voorzien dat…“ en “we mogen ons toch niet in een positie brengen dat…“ en dan komen er van alle mogelijke invullingen, de een zo, de ander zo, niet beseffende dat je niet eens weet of dat zoiets zich zal voltrekken.
Ik vind het altijd grappig wanneer er entiteiten overgaan en bij ons komen en hun beklag doen over het feit dat ze dat en dat en dat allemaal voorzien hadden en nu staan ze bij ons en ze hebben er niks aan. Leef vandaag, ga vandaag voor hetgeen dat in u leeft. Stoor u niet aan wat het binnen zoveel jaar zal zijn. Jullie moesten toch als mens al lang doorhebben dat alles wat men u gedurende jaren heeft voorgespiegeld nooit uitkomt. Harde werkers onder u hebben zeer veel gespaard voor later een rustig goed pensioen. Zie maar waar uw centen naartoe zijn en waar dat illustere pensioen dat u 40 jaar geleden werd voorgesteld, wat dit nog betekent. En zo is het met veel zaken.
U hebt de laatste jaren de illusie gekend van de bankrekening. Maar u hebt nu ook de illusie van uw medische wereld die de ene blunder na de ander aan het maken is. U hebt de illusie van de steeds groeiende economie die niet meer weet waar ze met zijn producten moet blijven. En dan de illusie van degene die zegt: “Maar ik eis dat het zo blijft en men moet voor mij zo zorgen!” Nee, lieve mensen, dat is juist het rotte in de maatschappij: de gedachte dat het zo moet blijven, de gedachte dat het uw recht is. Er is maar één recht voor de mens, dat is hetgeen dat hij zelf doet. En al de rest is de illusie die geschapen is door de ander om zich boven jou te kunnen plaatsen.
Zo. Ik denk dat je rustig wat stof hebt om na te denken, eigenlijk een kleine voorbereiding op hetgeen dat de zonnewende u zal brengen. Hou er rekening mee dat de krachten die op het moment van de kering van het licht zeer sterk zullen zijn, een zeer sterke impact zullen hebben. Hou er rekening mee dat hetgeen dat voor de mens belangrijk is in deze periode van te feesten en doen, voor sommigen hard zal kunnen tegenvallen. Hou er rekening mee dat de wensen die uitgesproken gaan worden, niet realiseerbaar zullen blijken. Hou er rekening mee dat ofwel je in harmonie gaat met de nieuwe krachten en dat je daarin tracht voor uzelf het waar te maken, dat je beseft het Licht dat aanwezig is, dat je beseft hoe deze Krachten de harmonieën in u kunnen doen opborrelen en u deel kunnen maken van de vernieuwing en u zo een leerschool aanbieden die uitzonderlijk is, of anders, ja, dan gaat het gewoon mee in de afbraak die de verandering inhoudt. Nu, ook daar moet u zich geen zorgen om maken, want in de kosmos is alles in evenwicht. En voor de kosmos maakt het weinig uit welke weg u kiest. Uiteindelijk zal het eindresultaat er toch altijd zijn. Maar wanneer u, heel simpel gezegd, de weg van het Licht kunt gaan, waarom zou u dan gaan ploeteren in het duister? Wanneer u kunt genieten van de harmonieën die je door het Licht kan waarnemen, waarom zou je dan u vastzetten in een cocon van onevenwicht, van duister dat niet uw weg is? Als mens en de geest die u gekozen heeft, heeft gekozen voor het Licht, is een zoeker in het Licht. Dus, lieve mensen, ga voor het Licht en je zal zien, vele mogelijkheden zijn op uw pad weggelegd.
En hierbij wil ik het voor vanavond houden. Ik dank jullie voor de aandacht en ik wens jullie bij de kering van het licht een enorm inzicht, enorme harmonie, een vreugdegevoel zodat je beseft dat je de keuze kan maken die voor u de meest belangrijke is.
Vragen.
En nu mag u beginnen met de vragen.
Waarom is de spreker in het tweede gedeelte nooit dezelfde als die in het eerste gedeelte?
Oh, zeer simpel. Als mens denkt u dat het gemakkelijk is misschien een spreker te laten doorkomen en dus er voor te zorgen dat het steeds dezelfde is.
Wij weten dat er nogal wat, in bepaalde omstandigheden, showen en dit en dat gegeven worden waar zogezegd altijd dezelfde entiteit zijn verhaal komt doen. Niets is minder waar. U moet het volgende voorstellen, dan zult u begrijpen waarom dat dit bijna geen haalbare kaart is.
De voorbereidingen tot de mogelijkheid van een dieptrance is reeds uren bezig, in menselijke tijd uitgedrukt, alvorens jullie hier samen zijn. Een geestelijke spreker wordt zogezegd vastgelegd voor een bepaald moment.
Dat wil zeggen, uw eerste gedeelte zijn er afspraken. Maar u mag niet vergeten dat de geest niet zoals de mens gebonden is aan tijd. Dus er spelen zich aardig wat zaken af tussen het doorkomen van de entiteit en hetgeen wat dat u te horen krijgt. Wanneer nu het medium een pauze houdt, zoals dat hier de gewoonte is, is het niet mogelijk voor ons om aanwezig te blijven gedurende die pauze, gezien wij aardig wat andere taken te vervullen hebben.
Dit is ook voor jullie misschien niet direct incalculeerbaar hoe dit functioneert, maar dit hoeft ook niet. Daardoor krijg je dat, naar de opbouw toe van een avond als deze, er steeds voorzien is in meerdere sprekers. Het hangt er dan van af hoe juist het samenvalt wie er door komt. Het is ook zo, en dat mag je niet vergeten, het is ook heel belangrijk, de affiniteit van het medium met bepaalde sprekers.
In het eerste gedeelte krijg je meestal sprekers die aardig wat ervaring hebben en reeds langere tijd met dit werk, niet alleen hier voor u maar voor vele andere groepen, bezig zijn. Het tweede gedeelte, en dat zult u misschien wel opgemerkt hebben, wordt meestal bemand, om het zo uit te drukken, door sprekers die dichter bij het medium staan en die een heel goede wisselwerking hebben met het medium, omdat dit het gemakkelijker maakt naar antwoorden toe van alles samen te brengen. Want u kunt misschien wel denken dat wij aan onze zijde alles weten als geest, maar dat is niet zo. Wanneer u een vraag stelt, kan het best zijn dat wij verschillende anderen moeten raadplegen alvorens wij een juist antwoord kunnen geven op de vraag. Daar is het dan weer belangrijk dat er een zeer goeie harmonie is tussen het medium zelf en diegenen die doorkomen omdat, en dat is misschien ook weer moeilijk om dit juist te vatten, het bespelen van de hersenen niet zo evident is. En wanneer ik als beantwoorder van de vraag mijn aandacht richt naar mijn broeders om bijvoorbeeld hulp te krijgen in het antwoord, dan kan het zijn dat op dat moment de hersenen een ander signaal doorgeven, waardoor het weer voor de spreker moeilijk wordt om dan weer juist de gegevens over te brengen. Dus, het is een heel ingewikkeld systeem dat, naar buiten toe en voor jullie, eigenlijk simpel lijkt. Want jullie zien het medium, dat zet zich neer, dat stelt zich in en we zijn vertrokken. Maar daar zit een enorm mechanisme achter, om het zo te zeggen. En juist daardoor is het geen haalbare kaart om in het tweede gedeelte eenzelfde spreker aan te halen als in het eerste gedeelte.
Een ander punt wat daarbij komt, is dat in het eerste gedeelte de sprekers meestal van een redelijk hoog trillingsniveau zijn. Dat wil zeggen dat dit voor het lichaam van het medium zeer zwaar is. Waar in het tweede gedeelte wij dichter bij het medium staan, waardoor dat we het trillingsniveau in het lichaam van het medium meer kunnen normaliseren, waardoor er minder vermoeidheid achteraf gaat optreden.
En nu hebt u de volledige technische uitleg ver gehad. Ik denk dat je daar wel iets mee bent.
Broeder aansluitend op het eerste gedeelte, graag wat concrete tips om het nageslacht verder te helpen op zijn of haar weg.
Om het nageslacht verder te helpen op zijn of haar weg?
Ach, kijk eens hier. Ik zou zeggen, ga voor hetgeen je voelt, wat er in je leeft. En leer dat ook naar uw nageslacht, om het zo te zeggen, van jongs af aan, aan. Leer vooral dat kinderen, zeker in hun jonge fase heel gevoelig zijn nog voor alles wat de geest aangaat. Het spijtige is dat in uw moderne maatschappij de kinderen daar direct op terecht gewezen worden en dat ze daar zoveel fantasie niet mogen rond hebben. Met alle gevolgen van dien.
Daar zou een grote positieve invloed kunnen zijn wanneer je als ouder naar het nageslacht toe het kind laat doorleven wat het u aanbrengt. Wanneer een jong kind tegen u zegt dat het speelkameraadjes heeft, dan moet u niet zeggen: ‘je moet zo veel fantasie niet hebben, want dat beeld je je in’. Het kind beeldt zich dat niet in. Het kind ziet wel degelijk nog die speelkameraadjes. Alleen de volwassene is niet meer in staat deze waarnemingen te doen. Doordat het kind nog niet al die grenzen heeft gezet, heeft het veel meer mogelijkheden.
Zo ook wanneer een kind bijvoorbeeld zaken vertelt die het niet kan weten, komt veel voor, gaan de ouders of de volwassenen meestal zeggen: ‘je moet zwijgen en je moet zo iets niet vertellen want het is niet waar’. Fout. Luister naar wat het kind te zeggen heeft. Je kunt er ook nog mee geholpen zijn. Want heel veel kinderen zijn, zeker in de beginperiode, laat ons zeggen, tussen een leeftijd van ongeveer 2,5 – 3 jaar tot 6 à 7 jaar, heel telepathisch. Veel zaken staan nog als het ware open. Maar doordat de ouder het ontkent en zegt van: ‘je moet zo veel fantasie niet hebben’ en in sommige gevallen zullen de ouders zeggen: ‘en je mag niet liegen ventje of meisje’, gaat het kind denken van: oh, hier klopt iets niet. En omdat een kind altijd tracht, zeker in die periode, zijn ouders goed gezind te zijn, gaat het dat voor zichzelf wegduwen en dat is niet aan te raden.
Nu, ik kan jullie wel een interessante tip daarin geven. Maak u niet te veel zorgen, want door de kosmische tendensen gaan veel van die zaken zich veel sterker manifesteren en ga je krijgen dat, ondanks het feit dat veel ouders er niet voor open staan of het niet begrijpen, de evolutie bij het kind toch zo zal zijn dat het niet volledig verdwijnt. En dan kun je gerust hebben dat in de periode van de puberteit zich het terug gaat openen en ontwikkelen. Wat dan weer natuurlijk met de ouders of degenen die dan voor het kind zorgen, tot conflicten kan leiden. Maar in de puberteit staat het kind al veel sterker, zit het op het spoor van de volwassenheid en gaat het niet meer zo maar aanvaarden wat de volwassene naar voor brengt.
Verder zou ik zeggen: breng uw kinderen bij dat zij ook in de toekomst zelf nadenken, dat zij niet zo maar klakkeloos alles aannemen wat hen wordt voorgeschoteld. Dat is één van de belangrijkste punten. En verder, maak hen duidelijk: als ze in het leven iets willen bereiken, dat zij het zelf zullen moeten doen. Maak hun duidelijk dat de illusie van de socialistische maatschappij waarin u leeft een illusie is die nooit kan waarmaken wat ze pretendeert dat ze zou gaan waarmaken. En dat zult u in de komende jaren meer en meer zien. Ten andere de ganse socialistische of communistische gedachtegang, zelfs de kapitalistische gedachtegang gaat er onderuit. Want tussen kapitalisme, socialisme of communisme is in uw moderne wereld eigenlijk geen verschil. Het zijn dezelfde fenomenen, alleen anders betiteld met een ander kleedje ingekleurd. Maar in wezen zijn ze juist dezelfde. En als je mij niet gelooft, dan moet je maar eens een analyse maken van wat kapitalisme is, een analyse maken van wat het huidige socialisme is en een analyse maken van wat het communisme is of was en dan zal je zien dat er echt geen verschil in zit. Je krijgt dezelfde structuren, dezelfde werkingen en het is voor de mens dezelfde kwaal.
Zo, ik denk dat ik meer dan genoeg gepraat hebt.
Nog even hierop doorgaand broeder. Als een kind, een jong kind, zichzelf een ander naam geeft. Is dat een herkenning vanuit het verleden?
Een kind kan zichzelf een andere naam geven, omdat het aan de hand van de klank van de naam een harmonische trilling ervaart.
Het hoeft niet te zijn dat die naam vroeger voorkwam, wat wel is, is dat het zich in harmonie voelt met de trilling die bij de naam hoort.
Er wordt nogal eens vergeten dat een naam, en de meeste mensen denken er niet bij na als ze een naam aan een kind geven, maar een naam kan zeer bepalend zijn hoe het karakter van het kind evolueert aan de hand van de klanken die in de naam voor komen.
En nu ga ik iets vertellen dat je misschien als mens raar zult vinden. Maar wanneer u huisdieren hebt, op wat reageert een huisdier? Op de klanken in zijn naam. Dat kan je uittesten. Of je nu een paard, een kat, een hond, zelfs een kip, maakt niet uit, je hebt die een naam gegeven, gebruik de klanken, zet er andere medeklinkers tussen, het dier blijft op dezelfde wijze reageren want de klank is de zindering die voor het dier belangrijk is. En gezien de mens, en zeker het kleine kind, heel dicht bij de dierenwereld staat, want een menselijk lichaam is een diertje, gaat het daarop dezelfde reactie geven.
Nu kan het zijn dat, door omstandigheden, er bepaalde oude waarden niet afgesloten zijn. Dat kan veel oorzaken hebben, maar dat zou te ver leiden op een avond als deze, waardoor het kind oude klanken herkent, deze klanken dan omzet in een voor u aanvaardbare naam. Maar in wezen gaat het alleen om de oude klanken en deze klanken kunnen behoren tot totaal andere taalgebieden, totaal andere taalstructuren. Dus het is niet zo dat je moet denken, als Janneke zegt: ik heet liever Piet, dat hij in zijn vorige leven Pietje heette. Zo zit het niet. Maar het kan wel zijn dat Janneke in zijn vorige leven met de ie-klank zeer veel te maken had en dat de ie-klank voor hem bepalend is geweest. En hij heeft misschien gehoord in een spelletje dat Pietje dit en dat en dan zegt hij: ‘ik Pietje’. Waar de medeklinkers niet in belang zijn, maar waar de ‘ie’ in dit geval van groot belang is.
Ik hoop dat dit voldoende duidelijk is.
Ik zou toch denken dat u mij nu voelt gaan in de richting van of dat u meer over die klanken kunt vertellen?
Kijk, vanuit de oudste tijden is klank één van de bijzonderste communicatiemiddelen geweest die zo wel voor alle dierlijk en plantaardig leven, ja, plantaardig leven, bestaat. Ook planten gaan met klanken om en verwittigen elkaar soms met klanken. Maar dat zal u nu minder interesseren. Dieren doen dit al heel lang. Vogels zingen niet omdat ze zingen mooi vinden, maar omdat ze zo met elkaar communiceren en allerlei boodschappen doorgeven. Het is met alle dieren zo.
Voor de mens, ook een dier in zijn oorsprong, heeft de klank dus dezelfde betekenis. Maar door de evolutie en de geestelijke bevoertuiging die langzaam maar zeker in dat dierlijk lichaam is gekomen, hebben we met deze klanken ook bepaalde, ik zou zeggen, zinderingen, trillingen die een overbrugging zijn tussen de geestelijke sfeer en de menselijke toestand. En daar wordt het zeer boeiend, omdat we op deze wijze gedurende de geschiedenis van het huidige menselijke ras aardig wat zaken aan de mens hebben kunnen toevoegen, hebben kunnen veranderen en zo verder en dat we nu op een punt staan dat een menselijk voertuig door klanken, alleen door klanken, aardig wat in zichzelf kan opbouwen of afbreken.
Nu lees ik hier af dat er mensen aan het denken zijn aan instrumenten en dat er mensen aan het denken zijn aan klankschalen en van alles. Ja, die soorten klanken kunnen invloed hebben. Maar dit heeft niets met naamklanken of klanken van uw eigen gesteldheid te maken.
De klanken die u zelf uitspreekt, die u zelf oproept, is iets totaal anders dan de klank die u veroorzaakt door op een schaal te kloppen of op een trommel te kloppen, dat is anders. Heeft ook zijn specifieke inwerkingen dikwijls en in vele gevallen zeer negatief soms. Omdat de trilling die veroorzaakt wordt door bijvoorbeeld bepaalde cimbalen en noem maar op, zeer onevenwichtig zijn ten opzichte van het stoffelijk voertuig.
Maar laat ons nu blijven bij deze menselijke klanken. Deze menselijke klanken kunnen, wanneer zij juist gebracht zijn, juist uitgesproken zijn of gezongen zoals vroeger, kunnen het lichaam in een heel wel bepaalde harmonie brengen omdat de zindering, de trilling in de cellen wordt opgenomen en door het ganse lichaam gaat. Dat is onder andere één van de sleutels waar de oude sjamaan en de oude druïde gebruik van maakte om bij onevenwicht en bij ziekte het herstel te creëren.
Maar er is nog iets anders bij die klanken. Dat is dat de zindering ook een energie is en deze energie kan overgegeven worden naar onze sferen. En zo kunnen wij ook vanuit onze sferen een soort wisselwerking doen ontstaan tussen de stof en de geestelijke energie. Moet ik dan bij zeggen, om het te vervolledigen: gaat via de aura, via het fijnstoffelijke en zo verder.
Maar u begrijpt, als ik dit allemaal tot in het detail moet gaan uitleggen, dat dit meer als een avond in beslag zou nemen. We kunnen daarop verder gaan als jullie dat graag hebben. Ik heb daar niets op tegen en ik kan voor jullie misschien wel eens een spreker zoeken die daar zeer in thuis is en daar veel ervaring in heeft zodat u daar een beter inzicht in krijgt. Maar het is van belang te beseffen dat klanken die u aanspreken, waar u een soort goed gevoel bij hebt, dat deze voor u ook een zeer ondersteunende, naar gezondheid toe, niet alleen stoffelijk maar ook geestelijk, ondersteunende werking hebben en dat wanneer u bijvoorbeeld in een dip zit en u gaat voor uzelf deze klanken oproepen, uitspreken, neuriën, noem maar op, dat dit voor u kan veroorzaken dat u uit die dip geraakt. Het kan veroorzaken dat, wanneer u bijvoorbeeld u fysiek niet zo goed voelt, dat u terug uzelf beter voelt. Dat zijn de mogelijkheden van klanken. U kunt beseffen dat daartegenover ook staat dat dezelfde nadelige gevolgen mogelijk zijn dan de positieve gevolgen. Dat is een logica want alles is aanwezig. Maar ik hou het nu alleen bij hetgeen wat positief is.
Broeder een peuter die ’s nachts in paniek raakt, kan dat te maken hebben met het zien van niet al te positieve zaken?
Er kunnen veel oorzaken zijn. Je moet eerst zien of de peuter niet te zwaar eten gekregen heeft. Het kan zijn dat de peuter teveel gegeten heeft en daardoor de spijsvertering wat zwaar ligt waardoor hij dromen krijgt die, zoals bij een volwassene, meestal nogal angstig, chaotisch zijn. En voor een peuter kan dit problemen geven.
Als het dat niet is, kun je verder gaan en dan kom ik terug tot waar we het daar juist over hadden: het kind kan zaken waarnemen, kan zaken zien.
Ja, nu moet ik iets zeggen dat misschien niet zo aangenaam is, maar als een kind gevoelig is, is uw huidige maatschappij met zijn huidige ingesteldheid meestal niet zo aangenaam om dat waar te nemen. En wat we nogal tegenwoordig veel opmerken is dat bij gevoelige peuters zij sferen waarnemen. Sferen die kunnen opgebouwd zijn door de ouders, maar die kunnen ook van buiten komen, sferen kunnen ergens aanwezig zijn, kunnen binnengebracht zijn, sferen kunnen ergens gebonden zijn aan iets. Er zijn aardig wat mogelijkheden. Maar het gevoelige kind gaat dit waarnemen. En ja, wanneer dit dreigend is, dan krijg je dat dit kind slecht slaapt en dat dit gaat schreeuwen en op zijn wijze bescherming gaat zoeken. Er zijn duizend en een mogelijkheden.
En het is een fenomeen dat wij kennen dat meer en meer voorkomt gewoon omdat uw maatschappij alles doet, en dit klinkt misschien hard hé, maar alles doet om zijn eigen voortbestaan kapot te maken.
Wanneer ik zie hoe u op het ogenblik leeft, in wat voor gebouwen u leeft, ja, geef mij dan maar de oude hut waar ik vroeger in leefde of het oude gebouw van over 200 jaar geleden. Als ik zie wat u eigenlijk allemaal doet met de kinderen. Dat is ze echt prepareren om heel zwak te zijn. Maar ja, het is uw maatschappij. Het is zoals de broeder in het eerste gedeelte verteld heeft, het zijn de uitwassen van het oude dat zich tracht vast te houden aan zijn waarden.
Een mens beseft niet of wil niet meer beseffen dat hij deel is van die natuur. Dus wat doe je? Je verbiedt het kind van waar te nemen. Je verbiedt het kind van ziek te zijn. Je verbiedt het kind dit, je verbiedt het dat. Wat is het gevolg? Dat je in plaats van sterke voertuigen een afvalmaatschappij creëert. Want waar in de normale conditie een kind al deze zaken leert en gaat, via zijn eigen lichaam, de normale weerstanden opbouwen, wordt het nu op alle terreinen geblokkeerd.
En dan kijken we nog wat verder. Dan krijg je de moderne voeding. In mijn tijd, als ik klein was, dan kwam die voeding rechtstreeks van het land, kwam de melk van de koe, als er al melk van een koe was, zonder problemen. Nu moet, vóór dat het kind iets mag consumeren, alles bewerkt zijn. Er is geen kind meer in uw maatschappij hier dat nog gezonde voeding krijgt. En het erge van de zaak wordt dan nog dat, wanneer het voeding krijgt, men het gaat prepareren op een moderne wijze: microgolf, inductie, noem maar op, waarvan we weten, en dan zeg ik hier: wetenschappelijk onderbouwd, want de studies zijn er maar ze worden bedekt gehouden omdat dat de economie zou schaden, dat je van microgolfvoedsel zeer veel problemen gaat krijgen, omdat het voedsel geen voedsel meer is en omdat het lichaam het herkent als zijnde iets agressief. Hetzelfde geldt voor inductie en zo verder. En dan krijg je verder nog van die moderne zaken, zoals het moet zo en het moet zo, vergetende dat de meeste bouwstoffen in een natuurlijke vorm best door het lichaam worden opgenomen en in deze bewerkte vormen soms zelfs toxisch worden.
Bijvoorbeeld, weet u, het is tegenwoordig in de mode van veel voedsel te gaan stomen. Oh, dat is zo goed hé. Wel, één van de zaken, geef een kind gestoomde rode bietjes, dat is juist toxisch. Als er hier scheikundigen bij zijn, zij kunnen dit nagaan. Gestoomde rode bieten zijn toxisch. Er zitten zware toxines in waar het kind serieus kan van afzien. Zelfs schade voor het kind kan veroorzaken. En zo zijn er nog verschillende andere voedingsbronnen die door te stomen toxisch worden. Maar ja, daar kunnen wij toch allemaal geen rekening mee houden. Het is zo gemakkelijk, het is zo lekker, je doet het erin en het toestel doet het wel. Ja, want als je een biefstuk op het vuur doet, dan brandt dat aan en dan is dat verbrand, dat is koolstof en dat mag niet en dit en dat. Vergeet het!
Hoe zijn de vorige generaties groot gekomen? Uw lichaam kent dat, uw lichaam is daar gewoon aan. Maar niet aan hetgeen wat nu de laatste tientallen jaren vooral opgang heeft gemaakt en daardoor krijg je dat je in situaties komt, zoals op het ogenblik, dat er hier rustig gezegd wordt: ‘ach, de ziekenhuizen liggen vol kleuters, want ze zijn allemaal ziek aan de luchtwegen of ze zijn allemaal ziek in hun darmpjes. En de oorzaak is omdat ze samen zijn met anderen’. Ja natuurlijk. Als de een het heeft gaat het naar de ander. Maar het is niet de oorzaak omdat ze samen zijn met de andere. De oorzaak ligt hem in het feit dat van aan de basis al zij totaal verkeerd opgekweekt worden. Neem mij het woord niet kwalijk. Maar het is zo. En dat zijn ook zaken, lieve mensen, die in de toekomst zeer sterk zullen moeten veranderen. Maar ja, er is hier vroeger al gezegd dat de wereldbevolking sterk moet decimeren en dat we binnen een paar honderd jaar geen miljard meer zullen hebben. Dus om daaraan te geraken moeten we wel zulke zaken laten gebeuren, want anders lukt het ons nooit. Als we overal de sterke stevige voertuigen hebben, ja, dan kan de aarde nooit zich herstellen.
Dus laat ons zeggen, maak er u allemaal niet te druk over. Degenen die moeten overleven en die het hier verder moeten zetten, zullen het wel overleven en al de rest is wat rapper aan onze zijde terug. Voilà.
Broeder als een kleuter gevoelig is voor sferen kan men hem of haar dan helpen door bijvoorbeeld in een goudgeel spiegelend ei te zetten?
Als je erin zou slagen, zou dat gaan, ja. Het beste is, en jullie zijn daar nu toch allemaal al zo ver in dat je nagaat wat er aan de hand is en dat je dan met de kennis die je hebt, handelt.
Zoals in het eerste deel gezegd is, lieve mensen: neem de koe bij de horens en doe het zelf, handel, ik moet het toch niet allemaal voor uit u stipuleren. Handel! Doe het! En je zal zien, je gaat resultaat halen.
Dat waren de vragen broeder.
Zo. Goed. Ik dank u voor uw vragen. Ik dank u voor uw medewerking. Dan rest er mij alleen nog, lieve vrienden, de meditatie. En dan zou ik zeggen: is er iemand die graag een onderwerp van meditatie heeft? Dan zegt u het maar. Niet allemaal tegelijk natuurlijk.
Broederschap.
Broederschap. Goed als u dat graag hebt, dan gaan wij daarover even nadenken.
Meditatie: Broederschap.
Lieve broeders, zet jullie gemakkelijk, ontspan jullie en besef dat dit groepje wel degelijk een broederschap is.
Wat is een broederschap? Een broederschap is een groep van mensen die samen denken, die samen overdenken, die samen een harmonie vormen en binnen die harmonie er voor elkaar zijn.
Wanneer je door de geschiedenis van de mensheid heen kijkt, dan zie je heel veel broederschappen en dikwijls zegde men ‘geheime broederschappen’. In vele gevallen vond men het een eer om te behoren tot een broederschap. In andere gevallen vond men dat men boven de rest van de mensheid stond omdat men behoorde tot een broederschap.
Ah, ik moet u niet vertellen welke er allemaal bestaan. U kent ze allemaal.
Maar neem gerust van mij aan, dat soort broederschap, daar wil ik geen deel van zijn. En ik denk dat dit voor jullie ook zo is.
Een broederschap staat niet boven de ander. Een broederschap, integendeel, is deel van de ganse wereld, is deel van de ganse kosmos. Een broederschap is een samengaan van mensen en geesten met dezelfde ideeën, met dezelfde gevoelens, dezelfde interesses, maar vooral hetzelfde aanvoelen. Het aanvoelen van de Kracht van de Bron.
De ene zal het omschrijven als God, de andere als Oerkracht, weer een volgende als Od, noem maar op.
Geen van ons weet wat het is. We kunnen er over praten. We kunnen er definities van maken. Maar we komen er niet verder mee. Maar ieder van ons kan het aanvoelen. Ieder van ons kan het in zich voelen. Kan deel zijn van die Bron. Kan deel zijn van die Kracht. En dat is juist de kern van de broederschap. Het besef dat we allen één zijn. Dat in ons allen dezelfde Kracht, dezelfde energie, dezelfde mogelijkheden, de ganse kosmos, degene die we kennen, die we niet kennen, maar het is allemaal in ons aanwezig. Het is één grote Kracht. En in die broederschap bestaat geen verschil. In die broederschap zijn we allen gelijk. In die broederschap bestaat geen licht, geen duister, geen goed, geen kwaad. In die broederschap bestaat alleen de eenheid die de schepping is, die de kosmos is. En vanuit die eenheid functioneren we. Vanuit die eenheid beseffen wij wel degelijk dat we nog te beperkt zijn om dit allemaal door te hebben, om dit allemaal te kunnen kennen. Maar dit stoort ons niet. Want wanneer wij samen zijn, zijn wij de eenheid. Wanneer wij samen zijn, kunnen wij samen voor elkaar gaan, kunnen wij samen verder gaan op de weg die we gekozen hebben in deze broederschap. De weg van het Licht. De weg van het verwantschap. De weg van de harmonie en de eenheid. En dat is de ware broederschap. Dat is de ware Kracht.
En om dit nu in praktijk om te zetten, want wij spreken zo veel over: ‘doe het zelf’, gaan we nu, vrienden, de Kracht van de broederschap zijn werk laten doen.
Ieder van u heeft wel iemand, iets, noem maar op, die een beetje van deze Kracht, deze harmonie zou kunnen gebruiken. Die een klein vonkje kan gebruiken om verder te kunnen. Een klein vonkje om inzicht te krijgen. Een klein vonkje om zich beter te voelen.
Daarom vraag ik aan ieder van u: neem iemand in uw gedachten. Oh, het mogen er meerdere zijn. Maakt niet uit. En breng die hier in onze kring, die gedachten. En dan zeg ik: in naam van de Al-Kracht, in de naam van de broederschap die wij hier vertegenwoordigen, laat deze Kracht vrij. Dat deze Kracht gaat naar degene die ze van node heeft. Dat deze Kracht zich nestelt waar zij bruikbaar is. En dat deze Kracht het Licht opent voor degenen die het Licht zoeken. Dat deze Kracht de harmonie brengt voor degenen die harmonie van node hebben. Deze Kracht geven wij onbeperkt, omdat wij deel zijn van deze onbeperkte Kracht. Dat het Licht, dat ons drijft, dit bevestigd. Dat de Bron waaruit we zijn ontstaan, dit voedt. En dat dit alles zo kan voltrekken zodat ieder die het van node heeft, dit geestelijke voedsel van de broederschap in zich kan opnemen. Zo, dit zij bevestigd.
En zo, lieve vrienden, ziet u maar wat de ware broederschap hier is. Zo voelt u nu aan wat het betekent samen één kracht te zijn. Want dat ben je. Deze Kracht, dat ben je. Dat leeft in u. En door deze Kracht uit te sturen, hebt u voor uzelf uw ganse stoffelijke voertuig geladen met energie, met Licht, met harmonie, zodat u in de komende uren, dagen en weken met deze Kracht door de duistere periode van het jaar kunt gaan. Zodat je met deze Kracht anderen het Licht kan geven dat zij zo van node hebben, zonder dat u daar ook maar enig besef hoeft van te hebben. U deelt. U geeft. U laat het vloeien want u bent deel van deze oneindige Lichtkracht.
En dan kan je op een lichtende wijze, als broederschap, naar de kering van het Licht toeleven. En dan kan je de nieuwe kosmische tendensen, als het ware, bij de kering van het Licht omarmen, binnen uw broederschap opnemen, zodat je ze in volle kracht en harmonie in de komende tijd kan uitdragen. Zodat je de ambassadeurs bent van de nieuwe tijd. De ambassadeurs van de nieuwe gedachten. De ambassadeurs van het Licht. Dat is de broederschap die hier samen zit.
Zo, ik hoop dat jullie zich daar konden in vinden. En ik zou zeggen: deze meditatie, laat dit voor jullie een aanloop zijn naar de midwintergedachte of, voor de ouderen onder u, de kerstgedachte. Want uiteindelijk is de gedachte van midwinter, de energie van midwinter veel, veel ouder dan de gedachte van de kerststal. Maar in wezen zijn zij gelijk. In wezen komt het er op neer dat je als mens u één voelt. Dat je wel degelijk een broederschap bent. En als dat de waarde is die je kunt hechten aan midwinter, van kerstmis, dan ben je op het juiste pad. Dan word je niet meegetrokken met de massa waarvoor kerstmis enkel een festijn van eten is. Want dit heeft niets met de waarde te maken.
En tot slot wil ik nog een kleine hint geven. Maar niet onbelangrijk misschien. Let in de komende dagen op met wat u eet. Ik weet, het zal er weer zeer Bourgondisch op vele plaatsen aan toe gaan. Er zit alleen een klein addertje onder het gras. Veel van het voedsel dat nu wordt aangevoerd, draagt een contaminatie in zich. Let op met wat je doet. Tracht voor uzelf het zo zuiver mogelijk te houden, want u zal zien na de feestelijkheden komen de minder aangename zaken naar boven. Houd er rekening mee en u kan veel miserie voor uzelf en voor de andere voorkomen.
Lieve vrienden, ik dank jullie voor jullie aandacht, voor jullie medewerking en ik kan jullie alleen nog maar lichtende feestdagen toewensen. Dat het Licht jullie in die dagen steeds voor ogen mag staan en dan gaat alles van een leien dakje verlopen.