18 januari 2005
Gewoontepatronen.
Gezien de evolutie die we nu doormaken is het nu belangrijk, dat u bewust gaat worden dat de zaken die in u leven behoren tot de zeer starre, niet-buigzame gewoonten, dat deze bij ieder van u afgebouwd worden. Dat is belangrijk, als je verder wilt gaan met de ontwikkeling van deze groep. Maar het heeft een tweede voordeel. Je leeft in een zeer veranderlijke tijd; een tijd die het niet meer toelaat dat gewoontepatronen blijven bestaan. Je komt, of je bent er al, in de invloedssfeer van Aquarius. Aquarius betekent voor iedereen: souplesse, het vloeien van water.
Denk terug aan uw eerste oefening, waar u zich moest trachten voor te stellen hoe je in harmonie kwam met water, en liefst helder water. Wel, één van de belangrijke zaken, naar de toekomst toe, is dat u ook – en ik besef dat dit zeker niet zal gaan van de ene dag op de andere maar dat dit, steen na steen, moet opgebouwd worden – flexibel wordt; dat je – en praktisch iedereen van u heeft dat probleem, dat u zich blijft vastankeren aan oude waarden, oude gewoonten – die vastankeringen loslaat, stap na stap.
’t Is belangrijk, op alle gebieden. Want je gaat zien, door alles wat rondom u evolueert, gewoon in de wereld, de groep even buiten beschouwing gelaten, dat je met vaste waarden steeds minder bent. Dat, wanneer je je wilt houden aan vaste regels, je steeds meer in moeilijkheden komt.
Nu, dat is algemeen wat op het ogenblik op de aarde voor ieder mens plaatsgrijpt. Wanneer je nu in een groep als deze wilt gaan werken, uzelf wilt gaan ontplooien, is het nog belangrijker dat je, binnen dit geheel, deze flexibiliteit rustig opbouwt. Ik weet het, het is soms heel moeilijk voor mensen om oude patronen los te laten. Maar door deze gewoonten los te laten, komen er veel nieuwe mogelijkheden in de plaats. Plus, je hebt het voordeel dat, door de oefeningen die je doet, je een tegenwicht krijgt tegen al wat je denkt dat je moet doen.
Gewoon omdat door het één worden, enerzijds met de elementalen, anderzijds met uw eigen innerlijk, je de relativiteit gaat kunnen aanvaarden, gaat kunnen waarnemen van wat u belangrijk acht. Zo kun je zeggen dat de ene mens het bv. heel belangrijk acht dat hij in een bepaalde job zit. De andere mens zal het heel belangrijk achten dat hij een bepaald materieel voordeel heeft. Maar al die zaken zijn in wezen van ondergeschikt belang t.o.v. de mogelijke kennis die je opdoet binnen deze werking van zulke groep. Om dan nog maar te zwijgen over de gewoontepatronen. “Het is 7 uur ’s morgens. Ik moet opstaan. Ik moet een tas koffie drinken, enz.” of “’t Is avond. ’t Is dat uur. Ik moet dat tv-programma bekijken.” Zo zijn er duizenden zaken. Ieder van u kan zo wel iets naar voor brengen.
Je moet leren heel bewust te zeggen: “Nee, nu doe ik dat even niet. Nu sta ik niet om 7 uur op maar om 6 uur en ik ga nog even luilekker een boek lezen. “ Ik weet dat het een voorbeeld is dat tot lachen aanzet. Maar doordat ik zo’n voorbeeld geef, zal het beter blijven hangen, zul je er beter mee kunnen omgaan. Want het probleem voor iedereen in de komende tijd gaat zijn dat, waar je toch zo aan verankerd bent, wat je denkt dat niet anders kan, dat het zo moet, dat dat soms wel eens plots kan wegvallen. En dan sta je daar. Dan sta je daar ineens met een leegte. Dan kun je het niet invullen. Dan voel je u verloren.
Wanneer je tot het besef komt dat het niet hoeft dat je zo leeft, dat het niet hoeft dat je bv. alle dagen uw badkamer schrobt, dat het ook anders kan. Ieder van u gaat in de komende maanden momenten meemaken dat zaken die hij of zij evident vindt, niet meer kunnen behouden blijven. Dat kunnen we niet tegenhouden. Het ligt nu eenmaal in de lijn der dingen. Het behoort tot het geheel van de kosmos. Maar doordat je het dan meemaakt, zul je er veel flexibeler tegenover kunnen staan. En dan is het belangrijk dat bij dat loslaten of kunnen loslaten van uw vastgeroeste gewoonten, dat je ook steeds meer vandaag gaat leven. Dat je steeds meer gaat gefocust zijn op: “Wat kan ik vandaag goed doen? Wat is er nu voor mij belangrijk? En dat doen. U niet focussen op wat binnen 6 maanden belangrijk is, binnen een jaar, laat staan dat u zich focust op uw pensioenleeftijd. Vergeet dat. Want de meesten hier zullen opmerken dat, wanneer zij die ouderdom zullen bereikt hebben – als je het bereikt – dat helemaal het idee die je nu hebt over de mogelijkheden, niet meer aanwezig zullen zijn.
Het is belangrijk. Wanneer je bezig bent met zaken die in een verre toekomst liggen, ben je bezig met illusies, en maak je een grote fout, in die zin dat je meestal aanhaakt bij astrale figuraties die opgebouwd zijn; beelden die niet werkelijk zijn, maar die de maatschappij als werkelijk hanteert omdat zoveel mensen deze waanideeën hebben. Maar ik zeg het nogmaals: Je zit in de nieuwe tijd en spijtig genoeg, zul je zien, houden die waanideeën niet. U kunt de idee hebben bv.: “Als ik deze job houd, dan zal ik binnen 20 jaar zoveel op mijn bankrekening staan hebben.” Daar kunt u misschien wiskundig gelijk in hebben. Alleen moet je even nadenken dat een nul een nul blijft. En of u nu voor die nul nu een 1, een 2 of een 3 zet, wanneer die 1, die 2 of die 3 in wezen niet meer waard is dan die nul, dan mag u het mooiste getal op uw bankrekening staan hebben, je zult er niet veel mee kunnen doen. Maar je hebt wel, wanneer je die periode zou bereiken, heel veel mogelijkheden laten liggen; waar de ander, die vandaag leeft en zich niet aantrekt dat dat op die rekening theoretisch zou komen, vandaag zeer veel kan doen, zeer veel kan realiseren naar die toekomst toe, dat wanneer hij of zij in die toekomst komt, zo veel heeft geleerd en omgeschoold is, dat die wel met die vele nullen een resultaat kan bereiken omdat, doordat men leeft in het moment en toepast wat kan op dat moment, de ervaring en de flexibiliteit heeft om, wat er ook gebeurt, steeds verder te kunnen. Waar diegene die in de illusie en de “scheingestallt’ heeft geleefd naar die toekomst toe, op dat moment voor een voldongen feit staat, geen ervaring en geen souplesse heeft en dan, zoals je in deze tijd meermaals ziet, tot de waanzin gedreven wordt.
Daarom, lieve vrienden, is dit allemaal zeer belangrijk. Ga niet mee in wat rondom u op dit ogenblik allemaal opgebouwd wordt. Wanneer we uw maatschappij op het ogenblik bekijken, dan zien we eigenlijk een show met vele komieken die u komen vertellen hoe grappig het allemaal is. Het kan niet beter. Het kan niet mooier. Het kan niet grootser. Het kan niet schoner. Alleen: je weet hoe een theater is: de man die op de bühne staat, ziet er stralend uit, is mooi gegrimeerd, draagt als het ware een masker, een mooi kostuum, enz. Maar eens hij van de bühne is en je kijkt achter het doek, dan zie je maar eerst wat voor een rommeltje het is. Dan zie je, wanneer het masker wordt afgenomen, wat het werkelijke gelaat is en dan zie je dat dat schone kostuum maar met haken en ogen aaneenhangt. Want ja, het moet maar even dienen voor de show. Het is geen kostuum dat je in het dagelijks leven kunt gebruiken want de mouwen zouden er zo uitvallen en alles zou zo uit mekaar komen. Want het is, och arme, och here, in mekaar gedriegd.
En zo is het op het ogenblik in uw maatschappij. De show wordt gegeven op alle terreinen en wanneer u daarin gelooft, dan moet u er niet van verschieten dat, wanneer het doek gevallen is, je terecht komt in de chaos. Want wees nu eerlijk. Kijk even naar de maatschappij rondom u. Ieder van u heeft de laatste tijd meegemaakt of gehoord dat mensen het niet meer zien zitten, een eind maken aan hun leven. Mensen zitten in de ellende. Mensen worden agressief. Je ziet zaken rondom u gebeuren waarvan je zegt: “Maar hoe is het mogelijk? Waarom gebeurt zoiets? Wie doet zo’n dwaasheid? Waarom wordt men zo kwaad? Wat voor zin heeft het?”
En je ziet constant hoe dit allemaal rondom u stijgt; gewoon omdat het doek gevallen is en deze mensen niet meer verder kunnen omdat zij in de illusie geloofden, die hen op de mouw is gespeld. En daarom is het belangrijk dat u zich van die zaken zoveel mogelijk distantieert en dat u ‘vandaag’ leeft; dat u mediteert, dat u de oefeningen doet die hier naar voor zijn gebracht. En dan zult u zien, dan zal de wereld rondom u ook wel verder bestaan maar de impact naar u toe, de invloed naar u toe, gaat veel minder zijn. En u gaat, in tegenstelling met diegenen die dachten dat het theater werkelijkheid was, de juiste waarde zien, de juiste verhoudingen kennen en op het juiste moment kunnen reageren.
Afscherming.
Goed. Dan gaan we beginnen aan een kleine volgende oefening; een oefening die ook niet te onderschatten is, die belangrijk is, nl. u leren afschermen. Ach, jullie denken hier al: “Dat kennen we allemaal; geen probleem; we weten dat wel een beetje. We stellen ons voor van zo of zo en het is klaar.”
Lieve vrienden, waarom komen jullie dan nog zoveel moeilijkheden tegen? Waarom loopt het bij jullie nog zo dikwijls fout, wanneer je je toch zo goed kunt afschermen? Wel, om de doodeenvoudige reden dat je het misschien allemaal wel een beetje weet, dat je het allemaal al wel eens in een boekje gelezen hebt en al eens geoefend hebt, maar dat je eigenlijk nog niet doorgedrongen bent tot de kern. Het is niet omdat je eenmaal iets gehoord hebt, dat het voor u al direct een haalbare kaart is.
Ach, ik weet het wel, in uw maatschappij wordt veel hocus pocus verkocht en hoe duurder de hocus pocus, hoe efficiënter meester, in geen resultaten behalen, bedoel ik natuurlijk.
Kijk, ieder van u – en dat moet ik hier zeker niet gaan uitleggen – beseft dat hij een aura heeft, of een fijnstoffelijk lichaam. Ieder van u beseft dat daar fijne energiebanen in aanwezig zijn en dat uw fijnstoffelijk lichaam een serieus sterke uitstraling heeft. Zoals we hier samen zitten, kunnen we zeggen dat de aura van ieder hier volledig vervloeit in de aura van de anderen. Dat is een goede zaak. Dit is zeer positief. Want daardoor leer je elkaar beter aanvoelen, leer je mekaar beter begrijpen en kunnen evenwichten in aura’s hersteld worden en kunnen ook positieve krachten, positieve zaken, binnen dit groepje spontaan overgedragen worden. Dat binnen een groep als deze uw aura openstaat en er een wisselwerking is, is niet meer dan normaal. Maar stel u voor dat u bv op een overvolle tram of bus zit. Je staat, bij wijze van spreken, op elkaars tenen te trappen en diegenen die zitten, hebben bijna altijd een extra passagier op de schoot. Dan ook krijg je een vermenging van aura’s, gewild of ongewild, maar je krijgt een menging. En de gevoeligen onder u zullen al opgemerkt hebben dat, wanneer zij in zo’n massa zitten, dat zij plots bv. bepaalde ideeën krijgen of bepaalde zaken aanvoelen die meestal toch niet al te best zijn. Ja, vanaf het moment dat je bv. naast een man staat die juist zware ambras heeft gemaakt met zijn echtgenote en die op weg is naar zijn werk, dan zal de sfeer die je overneemt niet al te best zijn.
In omgekeerde zin, wanneer je naast een dame staat die juist betreurt dat ze een halve trouwboek heeft en die aan het denken is hoe ze er kan van af geraken, wel die sfeer is niet al te best. Neem me niet kwalijk, dames en heren, maar ik tracht het een beetje zo ludiek mogelijk te houden omdat het dan voor u gemakkelijker, begrijpelijker en aannemelijker te aanvaarden is. Dus al die sfeertjes en sferen die al die verschillende aura’s uitstralen, beïnvloeden op dat ogenblik ook uw welbehagen, uw goed-voelen, uw eigen aura.
Ik spreek dan nog niet van, wanneer je bv naast iemand staat die een bepaalde ziekte heeft of die pijn heeft. Want ook dat kan, op dat ogenblik, wanneer je dicht genoeg bij elkaar bent, overgedragen worden. Het kan zelfs zo ver gaan dat – en dat is dan voor de virologen een interessant gegeven – zelfs via uw aura, via uw energiebanen, op deze wijze bepaalde besmettingen worden doorgegeven. Er is meer onder de zon dan de wetenschap tot hiertoe kan aannemen. Maar goed, waarom vertel ik u dat allemaal? Omdat je zou beseffen dat, wanneer je in het dagelijks leven u verplaatst, dat je beïnvloed wordt langs alle kanten; dat je dat meeneemt, dat je dat in u opneemt. Daardoor is het soms te verklaren waarom mensen, als ze thuiskomen, slecht gezind zijn. En het omgekeerde soms, wanneer je juist naast iemand gestaan hebt die heel gelukkig is, dat je u goed voelt.
Dat laatste is niet zo slecht. Dat eerste is minder goed. Wanneer je nu begint te oefenen, zoals jullie hier bezig zijn, en uw eigen gevoeligheden gaat aanscherpen door het eenwordingsgevoel met die elementalen door uw eigen persoonlijkheid dichter te benaderen, dan ga je ook, wanneer je tussen de mensen staat, veel gemakkelijker en veel sterker zaken opnemen en waarnemen. En dat is nu juist niet de bedoeling. Al die ballast hebben we heus niet nodig in onze rugzak of in onze aura.
Dus, het is heel belangrijk dat je leert u goed af te schermen. De beste wijze waarop is dat je u begint te oefenen met uw aura door uzelf te visualiseren. Je ontspant u, je sluit uw ogen en tracht gewoon uw aura te zien, de sfeer die rondom u hangt. Je moet niet beginnen met: “Ik zie blauw; ik zie rood; ik zie groen; ik zie oranje.” Daar gaat het niet over. Je moet u gewoon bewust worden van het feit dat er een stoffelijk lichaam is, dat er een fijnstoffelijk lichaam is. En dan ga je dat fijnstoffelijk lichaam beginnende bij uw hoofd en bij uw voorhoofdchakra – is het het gemakkelijkst bij de meesten, niet de kruinchakra, uw voorhoofdchakra – vullen met licht. Als je het er in het begin moeilijk mee hebt u dat voor te stellen, stel u dan gewoon voor dat u een verbinding maakt, in uw gedachten, met de zon, de bron van alle licht, toch voor u hier op aarde, en dat een zonnestraal invalt in uw aura ter hoogte van uw derde oog, uw voorhoofdchakra, en dat uw ganse aura zich mooi opvult met goudgeelachtig, beetje witachtig licht. ’t Komt er niet zo op aan hoe je het individueel bekijkt. De kwestie is dat je zorgt dat je een beetje in een fijnstoffelijk ei zit. Daarmee wil ik niet zeggen dat je allemaal met een ei zit, natuurlijk, begrijp me niet verkeerd; dat je zo’n vorm hebt; dat de kracht van dat wit licht, dat goudgeel-wit licht – een beetje nuance: je moet niet zeggen puur wit, puur goudgeel, nee zowat een nuance maken, maar gelijkmatig – dat dat rondom u sluit. Je stelt u voor: zowel boven uw hoofd, naast u als onder uw voeten. En dat is iets dat je gaat leren opbouwen, steeds opnieuw, heel bewust. Dan heb je op dat ogenblik een afscherming voor uzelf gecreëerd die alle andere zaken buiten houden. Dat licht heeft uw aura gevuld en doordat uw aura een egale tint heeft, volledig rondom u, heb je ervoor gezorgd dat er een afsluiting ontstaat van alle mogelijke invloeden van buitenaf. Je bent gewoon, in uw gedachten, met de lichtbron verbonden. In dit geval heb ik gezegd om de zon te nemen als grote lichtkracht. Als er onder u zijn die problemen hebben met de zon als visualisatie van lichtkracht, van mij mag je ook denken dat het God is, of iemand anders, die u dat licht toezendt, maakt niet uit, zeker nog niet in dit stadium. ’t Is belangrijk dat u voor uzelf kunt visualiseren dat die lichtkracht rondom u is.
Dat houdt ook in dat jij wel – en dat is ook een zeer belangrijk punt – wanneer je het wenst, vanuit die omsluiting van dat licht, kracht aan anderen kunt overdragen; dat je wel anderen kunt helpen wanneer je dat wilt. Dat is een heel belangrijk facet. Je mag niet de idee hebben dat je van alles afgesloten bent maar dat je ook naar anderen niets meer kunt. Want dan zit je op een verkeerd spoor.
Nu ga je dat oefenen. Het is heel belangrijk dat je dit, zeker de eerstkomende weken, dagelijks, en misschien meermaals als je kunt, oefent. Ja, en hier vallen weer gewoontepatroontjes. Want wanneer u gaat zeggen: “Ja maar, ik moet eerst nog dit werk doen en ik moet eerst dat doen”, sorry, dan ga je weer in de verkeerde richting.
Op het ogenblik, besef dat goed vrienden, is wat het belangrijkste is, het belangrijkste. En voor jullie, die iets willen realiseren, is het oefenen in de komende tijd belangrijker dan bv. een nieuw computerprogramma schrijven, een boekhouding doen of een reisje maken of een huis opkuisen, … of bv. met de poes gaan spelen, … Het is belangrijk dat je rustig aan deze oefeningen doet. Het is belangrijk, wanneer u ziet dat je even twee minuten vrij hebt, dat je het kunt doen, dat u het doet en niet zegt dat u eerst eens naar het nieuws gaat luisteren. Nee, dan doet u eerst dat. Want u zult opmerken dat door juist die oefening te doen en te herhalen, dat je er steeds beter uit komt, en wat heel belangrijk is en boeiend zal blijken – want dat zul je opmerken in de toekomst – dat je juist door u voor deze oefeningen in te zetten, je eigenlijk niks mist. Dat wat je moet te weten komen of wat er moet gebeuren, toch wel zal gebeuren. En het is niet omdat je uw afscherming hebt geoefend, dat je niet zult weten dat bv. een minister u weer wat meer geld uit uw zakken wilt slaan. U zult het wel te weten komen. En zo is het met alles. En het is ook zo, omdat je uw oefening doet, dat het niet is dat je dat werk dat je wou doen, niet meer kunt doen. Nee, misschien heeft iemand anders het wel gedaan en moet je u er niet meer druk om maken. Dat zijn zo een beetje de souplesses die in de kosmos aanwezig zijn. Maar je moet het doorkrijgen. Sta mij toe te zeggen, vrienden, je moet er fingerspitzengefühl voor krijgen. En dan zul je zien, ga je steeds meer kunnen opbouwen, ga je steeds meer kunnen bereiken.
Nu ga je zeggen: “Ja maar, als ik zo’n afscherming elke keer moet opbouwen en ik bv. eens naar een concert ga en ik moet dan eerst een half uur vroeger in de zaal gaan zitten om mij af te schermen, dat is toch ook geen manier van doen.” Dat weet ik best. Dat is ook de bedoeling niet. De bedoeling is dat u, wanneer u voor uzelf de opbouw van de afscherming hebt vervolmaakt, wanneer je dat – en dat zal voor de meesten enkele weken tot enkele maanden oefenen zijn – werkelijk in u hebt, dan kun je zover komen dat je via een bepaald teken, via een naam, dat zal ieder voor zichzelf moeten uitmaken, dat kunt oproepen; en dat dat ogenblikkelijk zich voltrekt. Ik knip, bij wijze van spreken, met mijn vingers en de afscherming is voltrokken, perfect in orde, perfect werkende. Maar lieve vrienden, voordat je dat kunt, ga je nog veel moeten oefenen. Het is niet omdat ik dit nu zo verteld heb, dat je morgen allemaal met je vingers moet lopen knippen en dat je denkt dat je afgeschermd bent. Dan maak je uzelf iets wijs. Het is oefenen. Nu, er is een ander middeltje. Vroeger kruiste men de vingers wanneer men loog. Dus dat kun je ook nog gebruiken. En misschien is dat in het begin dan een opmerking, dat je jezelf in de zak aan ‘t zetten bent. Maar goed, vrienden, de kwestie is hier om de koe bij de horens te vatten en te oefenen.
Begin te beseffen dat je zaken aan het leren bent die voor de komende tijd, voor ieder van jullie, goud waard gaan zijn. Niet alleen goud voor jullie maar, dankzij de kunde die je daarmee opdoet, ga je ook veel anderen kunnen helpen. Zeker in de chaos die in de komende tijd over de wereld trekt. En je gaat een groot voordeel hebben. Je gaat niet meer zo sterk beïnvloed worden. Want wees nu eerlijk, de laatste weken zijn jullie toch gehersenspoeld. Ergens in de wereld gebeurt een kleine ramp en de commercie heeft er goud in gezien. Neem mij niet kwalijk dat ik het zo stel. Maar ik wil even een vraag tegenover al dat gehersenspoel zetten. Wanneer deze ramp bv. was gebeurd in China, zou er dan één actie geweest zijn? Nog maar enkele jaren terug heeft China een grotere aardbeving gehad dan deze die er nu was, met veel meer doden. En voor zover wij ons kunnen herinneren, is dat achteraan het nieuws, hier in Europa en in Amerika, vermeld geworden. Maar ja, wat wil je? Als je een miljard Chinezen hebt, dan kun je u daar als Westerling niet aan storen. En wanneer er enkele jaren geleden de enorme moddervloeden en overstromingen geweest zijn, waar in China toch op dat ogenblik meer dan een half miljoen mensen naar onze zijde zijn gekomen, heeft het Westen dan iets gedaan? En dat zijn allemaal zaken, wanneer je u kunt afschermen en wanneer je één kunt worden met de natuur, met deze aarde, die je gaat doorhebben. Je gaat niet meegesleurd worden in een ‘scheingestallte’ die wordt opgebouwd en die alleen maar tot doel heeft voor bepaalde belangen te dienen. En dat is iets dat je als groep goed moet gaan begrijpen. Want anders zul je als groep hier niet kunnen voorkomen dat dezelfde zaken gebeuren. De kracht van deze groep is dat je kunt sturen. Als je allen aan één zeel trekt, heb je de mogelijkheid om de harmonie met de aarde te hebben en bepaalde zaken in de hand te houden. O, je kunt niet voorkomen dat er iets gebeurt. Maar je kunt wel sturen. Wat gebeuren moet, zal gebeuren, alleen kan het wel op andere niveaus zijn. Maar dat kun je alleen maar wanneer je u kunt distantiëren van de krachten die rond de aarde gaan en die gecreëerd zijn door het duister. Ach, het duister kan veel licht hebben, hoor. Shows geven veel licht; zetten ze veel spots op. Maar toch blijft het duister. Toch blijft het zeer negatief. En daar moet je u kunnen van distantiëren. Want anders ga je mee in een illusiegedachte en die illusiegedachte laat de rest dan weer exploderen en dan ben je verder van huis dan je ooit had kunnen dromen, als je dan tenminste nog een huis hebt.
Daarom is een avond als deze, waarin we u bijbrengen hoe je u kunt afschermen, hoe je kunt werken met de eigenschappen en de krachten die in u bestaan en hoe je de harmonieën kunt opbouwen met de aarde, zo van belang.
In de volgende lessen, vrienden, gaan we nog verder, stap voor stap. Het gaat moeilijk voor jullie worden. Maar, je hebt erom gevraagd. Je wou kennis opdoen, maar de prijs van de kennis is dat er van u een inzet wordt gevraagd. Maar ja, kennis zonder praktijk, daar ben je niks mee. Je kunt ganse bibliotheken gelezen hebben en alle mogelijke filosofieën naar voor schuiven. Maar wanneer je het niet in de praktijk kunt toetsen, wat ben je ermee? En dat is het belangrijkste voor een groep als deze. Je leert iets en je zit op het ogenblik in de ideale situatie om ermee te werken, om het te toetsen, om ervaring op te doen en zo samen een weg naar bewustwording te gaan die, wanneer we het in zijn totaliteit bekijken, voor de meesten van jullie, waarschijnlijk toch wel wat incarnaties zal uitsparen.
Goed, we gaan niet te veel meer filosoferen. Als er geen dringende vragen meer zijn, dan zou ik de avond willen afsluiten. Maar als u nog behoefte hebt om iets te vragen, mag u het kort nog even naar voor schuiven.
Sorry, broeder, ik zit nog met een kleine vraag. Ik heb gevolgd wat u doorgaf, van die lichtbron, goudgeel tot wit, in de vorm van een ei. Ik heb mij dat ook trachten voor te stellen maar als ik u goed begrepen heb, en daar zit ik een beetje met een probleem, moet dat een egaal ei zijn? Ik heb meer de indruk dat ik het met een uitstraling kan zien. Heeft dat belang of …?
Ja, ik denk niet dat het handig is als je een ei zou hebben waar allerhande pieken en pinnen aan zijn. Alleen al als je dat moet vastpakken om te pellen, is ’t niet handig, hé.
Het is zo dat effectief de vorm – en daarom zei ik een ei; een ei is glad, volledig glad; een normaal ei toch – dat je het ook zo ziet. Wat u zegt van uitstraling, van pieken, is eventueel – en dat zullen we later leren – een mogelijkheid om kracht over te dragen. Maar a.u.b., je moet eerst leren het ei op te bouwen eer je het ei gaat verdelen om op te eten. Begrijp je wat ik wil zeggen?.
Het ei zelf en de afscherming zelf, zie dat als een ei. Alleen, ach we zullen het grappig houden, met Pasen schilderen kinderen soms eieren. Wel, bezie het als een mooi geschilderd ei langs buiten; geen bruin, maar wit-goudgeel; die mengeling, dan is het ideaal.
En je zit binnenin dat ei, volledig. Dat is belangrijk. En wanneer je uw handen uitsteekt, dan wordt het ei ook groter. Uw handen steken niet door het ei. Het ei wordt gewoon groter, zo simpel is het. Je moet wel oppassen als je iemand een trap wilt geven, dat je de schaal niet breekt natuurlijk. Stel het u gewoon voor als een groot paasei dat je van mij cadeau gekregen hebt. Dan kom je er wel. Nog niet beginnen met afwijkingen. Nee, gewoon, lieve mensen, hou het simpel, dat is belangrijk. Ook als je met kracht wilt werken, simpel. Je kunt de moeilijkste woorden bedenken om alle mogelijke formules te maken om met kracht te werken. Dat heeft niet meer waarde dan wanneer je u gewoon instelt en zegt: “Vader, dank U voor de kracht” en daarmee gedaan. Het is wat in u leeft, het besef van eenheid, van harmonie. En daar zit het hem. De rest is verpakking.
Als u spreekt over ‘zich afschermen’, gebeurt dat ook door meditatie? Want als je mediteert, moet je u eigenlijk voor een stuk openstellen. Is dat dan geen contradictie met wat we willen bereiken?
Neen, omdat hier in uw meditatie, ik heb gezegd: stel u in op een lichtbron buiten u, dat is het gemakkelijkste, bv. de zon. Op het ogenblik dat je dat doet en uw afscherming lichtend opbouwt, bent u onvoorwaardelijk in contact met de krachten van het Licht. En doordat u in contact staat met de krachten van het Licht, zult u ook, wat uw meditatie aangaat, daardoor geholpen worden. Maar u bent afgeschermd van alle andere mogelijke invloedssferen die rondom u zijn. En daarom, als u mediteert en u bouwt dat op, is dat een pluspunt.
Tot hiertoe, wanneer u mediteerde en u mediteerde op Licht of positiviteit of harmonie of vrede, dan had u wel al een contact met deze zaken, maar tussen al die zaken dwarrelen ook andere fracties van energie, van gedachten enz … en die kunnen dan nog binnendringen.
Wanneer u meditatief de afscherming opbouwt en enkel vanuit het licht vertrekt, ga je voorkomen dat minder lichtende zaken, wat zij ook zijn, bij u toegang hebben. Dat is belangrijk. Duidelijk?
Broeder, hoe lang is die afscherming houdbaar? Vanaf wanneer vervalt die?
De afscherming vervalt maar op het ogenblik dat jijzelf er geen aandacht meer aan geeft. Om het simpel te zeggen: je begint en je bouwt ze op. En in het begin ga je heel bewust daarmee bezig zijn. Daarna zul je ertoe komen dat je dat opbouwt en in stand kunt houden zonder dat je daar bewust, continu moet aan denken. Er zal een bepaalde gevoeligheid komen dat je weet: ik bouw het op.
Op het ogenblik dat je zegt dat het niet nodig is en je wandelt bvb in de natuur, kun je dat onmiddellijk openstellen. Maar, dat is voor later. Probeer eerst de afscherming heel goed op te bouwen en in het begin uw aandacht erbij te houden. Op het moment dat u dan in meditatie stopt of dat u andere zaken gaat doen, zal die afscherming zich oplossen. Of je moet, bij wijze van spreken, terug elke keer bewust het voor u zien, zeker in de beginfase, dat je in die cocon, in dat ei, zit of staat. Dan kun je dat iets langer houden. Maar het is oefenen.
En dit ook, deze vraag is heel goed, maar je loopt al een beetje vooruit. De kwestie is, als ieder het hier klaarkrijgt tegen het einde van februari, om voor zichzelf dit heel goed op te bouwen, dan staan we weer al een ganse stap verder. Maar het is ook van belang, ik herhaal het nogmaals, om dagelijks te oefenen. En ’t is misschien ook interessant, dat wil ik er als slot nog aan toevoegen dat, wanneer je mediteert en die oefening doet en opbouwt, dat je ook steeds teruggrijpt naar uw medebroeders en –zusters hier. Dat je steeds de groep ziet als zijnde één geheel. Ik kan het zelfs iets verder drijven: dat je de groep ook afgeschermd ziet; dat je u allemaal nog in een groter ei, dus een ei in een ei, bevindt. Duidelijk? Of maak ik het te moeilijk?
Het is ook van belang – en dat is dan het slot voor deze avond, voordat we in meditatie gaan – dat ieder lid van de groep in zijn meditatie elk ander lid van de groep als evenwaardig benadert. Vergeet in deze groep en in dit gebeuren dat er menselijke verschillen zijn tussen jullie. Vergeet gewoon dat ieder van de aanwezigen hier een eigen karakter heeft, een eigen uiting. Je moet ertoe komen dat je elkaar gewoon aanvaardt als één geheel, ieder met zijn eigen kleurenrijkdom. Want het zijn juist – dat hebben jullie nog niet door, dat zul je ook moeten leren – de enorme verschillen die hier aanwezig zijn, die deze groep zo sterk maken; die het kleurenpalet schitterend maken. Dat is belangrijk.
Het is niet zo dat, om een groep te laten functioneren en met een groep te kunnen werken, dat iedereen in de groep hetzelfde moet denken, hetzelfde moet voelen, enz. Binnen de werking van de groep heb je de egalisatie, heb je wat je leert, waarop je gefocust bent. Dat is een eenheid. Maar daarbuiten is het belangrijk dat ieder blijft wie hij is en zo een meerwaarde geeft aan deze groep.
Daarom is het ook van belang dat er tussen jullie een respect bestaat; dat je bv. niet over elkaar roddelt. Ja dames, je mag het mij niet kwalijk nemen maar … dames praten graag. En heren praten ook graag, maar dan op een ander terrein. Laat dat gewoon achterwege. Dat behoort tot uw maatschappij. Dat behoort niet tot de groep. Je kunt wel, en dat is weer iets anders, bv. gewoon met elkaar, onderling, communiceren, gewoon zaken uitwisselen. Zeker wat de oefeningen aangaat, mag je daar best met elkaar over spreken, dat je daar elkaar aanvult. Dat zijn allemaal zaken die, zeker in een groep als deze, perfect kunnen voorkomen. Wat moet vermeden worden, is dat over anderen gesproken wordt in negatieve zin. Want dit is een aansluiten, in het begin misschien zonder dat je het beseft, bij de chaos die op het ogenblik in de buitenwereld de overhand heeft. Dat moet je vermijden.
Zo, dat was nog een kleine toevoeging.
Laat ons nu rustig deze avond afronden met een meditatie.
Meditatie: Een zuil van Licht.
Zet u allemaal ontspannen. En tracht nu even te vergeten wie je bent. Vergeet even dat je man bent, dat je vrouw bent. Tracht u even gewoon voor te stellen, vrienden, dat je puur energie bent, puur kracht. Deze kracht vormt hier een eenheid. Deze kracht bundelt zich hier in ons midden.
En we gaan die kracht een uiting geven. Deze kracht, hier in ons midden, gaan we bezien als een grote zuil van goudgeel licht. Wij zijn het. Wij zijn die zuil van goudgeel licht.
En we laten die zuil stijgen, groter worden. We voeden die als het ware.
We laten die hier door het dak van dit gebouw gaan. We laten die de ruimte ingaan. Je zou het kunnen bekijken als zijnde een stam van een boom, maar nu in energie i.p.v. vaste materie, goudgeel licht, harmonie symboliserend. En dit groeit en groeit, hoger en hoger. En dan zien we dat die zuil zich plots bovenaan gaat openen. We blijven het voeden. We geven het kracht, onze energie. We zijn het zelf.
De zuil opent zich en vormt een grote paraplu van goudgeel licht. Het vormt, hier rondom ons, kilometers ver, een paraplu van harmonie; goudgeel licht dat overal overtrekt, doortrekt.
Je zou het kunnen vergelijken alsof onze energie zich manifesteert als een ochtendnevel. Maar i.p.v. vochtig en kil is het nu warm, is het aangenaam, is het stralend. En dat licht, dat verspreidt zich hier en bedekt onze ganse omgeving.
En dan, vrienden, dan zien we hoe onze energie zich samenvoegt, samensmelt, één wordt met andere bronnen, punten van gelijkaardige energie. En dan zien we rondom ons overal aansluiting, overal eenheid.
We zien hoe de kracht van het Licht zich manifesteert en verspreidt; hoe wij deel zijn daarvan; hoe wij ervoor zorgen dat bepaalde spanningen wegdrijven; hoe wij ervoor zorgen dat het duister zich terugtrekt gewoon omdat wij Licht zijn, omdat wij de kracht, de energie die we van de Vader gekregen hebben, hier bundelen en gebruiken. En zie hoe die kracht mensen beroert. Zie hoe die kracht treurnis verdrijft en geluk brengt. Zie hoe de kracht het negativisme, het doemdenken, vervangt door een glimp van optimisme, door een nieuw inzicht. Zie hoe die kracht het kwade laat opgaan in het goede. Zie hoe die kracht de evenwichten herstelt; hoe alles zich kleedt in de harmonie, in het evenwicht dat de Vader in de schepping heeft gelegd. Zie hoe wij met onze energie nu onafscheidelijk deel zijn van die kracht. Zie hoe deze kracht ongeluk door geluk vervangt, duister door Licht vervangt, disharmonie door harmonie, oorlog vervangt door vrede, rampspoed door voorspoed.
Zie hoe zaken zich wijzigen. Zie hoe deze kracht de mens ertoe brengt de echte waarde van het leven te ontdekken.
En als je al die zaken, vrienden, overschouwd hebt, laat dan heel ontspannen, heel rustig, deze energie, deze prachtige, open geplooide zuil van Licht, laat deze dan zijn eigen leven gaan leiden. Geef deze kracht de vrijheid om verder te werken. Door deze kracht de vrijheid te geven, door deze kracht zijn werking te laten doen, kun je nu terugkomen tot uzelf; beseffende hoe mooi het is geweest, hoe vreugdevol om even energie, een eenheid te zijn geweest met de kosmos; hoe simpel het ook is geweest, deze eenheid te realiseren, dit evenwicht te herstellen.
Dat, lieve vrienden, is iets wat je zelf steeds terug opnieuw kunt opbouwen, wanneer je rustig in uw meditatie verzonken bent en terugkomt tot het beeld dat ik u vanavond geschonken heb; het beeld dat jullie hier één zijn, één energie, één kracht. En zo kan je, in alle eenvoud, reeds zeer velen helpen. Want deze kracht, vrienden, verdwijnt niet. Deze kracht is hier, steeds opnieuw, aanwezig.
Elke maal, elk moment dat u in uw gedachten aan deze groep, aan deze plaats denkt, hebt u de mogelijkheid om de mens deze kracht te schenken; om de mens die zoekende is naar het Licht, ermee te helpen; om de zieke ermee te steunen en te genezen; om diegenen die dwalende is, de weg te tonen.
Zo, draag dit gevoel in de kern van uw wezen met u mee, beseffende dat je één krachtige eenheid bent; een kracht die ervoor zal zorgen dat de veranderingen die gebeuren en gebeuren moeten, draaglijk over deze wereld gaan.
Zo, mijn lieve vrienden, ’t is weer tijd om afscheid te nemen. Ik ben u zeer dankbaar voor het luisterend oor dat u mij gegeven hebt. Het was voor mij zeer aangenaam om vanavond met u samen te werken. Ik ben dankbaar voor de enorme inzet die van ieder van u is uitgegaan.
En als laatste, voor ik het medium vrijgeef, zou ik zeggen: Vrienden, let een beetje op in de komende dagen, dat u zich niet te sterk laat meeslepen met alle onheilsberichten die de media nog over u zal uitkappen. Denk even terug aan ons samenkomen hier, en wat gezegd is. Dan zult u de meeste zaken in zijn juiste perspectief kunnen zien en er de juiste houding tegenover aannemen.
En heb je het even moeilijk, denk maar gerust aan ons. Wij zijn steeds in uw nabijheid; één gedachte is voldoende en wij staan aan uw zijde.