07 februari 2006
Zoals gewoonlijk aan het begin van de avond, wensen wij u erop attent te maken dat wij, sprekers van deze groep, niet alwetend noch onfeilbaar zijn – dat is ten andere niemand in de kosmos, buiten God misschien – en dat u over het gebrachte zelfstandig dient na te denken. Voor vanavond gaat het programma er zo uit zien: eerstens gaan we beginnen met jullie uw ervaring van de laatste oefening naar voor te laten brengen. (26-01-2006 – Wisselwerking met de geest, n.v.d.r.) Vervolgens ga je een nieuwe opdracht krijgen. En dan in het tweede gedeelte ga je dus gezamenlijk een meditatie meemaken.
Goed, ik hoop dat daar geen bezwaren tegen zijn. Wat we vanavond dus gaan doen is: ieder van u gaat naar voor brengen hoe hij de vorige oefening ervaren heeft, welke resultaten dat hij meegemaakt heeft enzoverder. Ach, ik weet het: jullie zitten erop gevlast van bepaalde vragen te stellen, maar neem nu eens aan dat alles niet moet lopen zoals jullie het altijd programmeren. Dat is ook een leerschool. En daarom is het van belang dat je in deze tijd flexibel leert zijn. Flexibiliteit houdt in dat je van het ene moment op de andere kunt iets wijzigen indien dit noodzakelijk is. Op dit ogenblik is het zeer belangrijk dat iedereen van de ander leert.
Vragen en ervaringen.
(vragen en ervaringen zijn verkort weergegeven)
Broeder, waar ik problemen mee heb is het mezelf aanschouwen. Wanneer ik met mijn aandacht naar de ruggengraat ga en dan van het staartbeentje naar de atlas, dan ben ik na enkele ogenblikken verschillende keren volledig weg geweest. Ben ik in slaap gevallen of niet?
Bij het contact leggen, merk ik wel dat er verschillende zaken gebeuren, maar ik ben nog niet in staat om die zaken te plaatsen, laat staan te interpreteren of echt te gaan aanvoelen wat er precies gaande is.
Kijk, hetgeen wat u hier naar voor brengt, komt bij meerderen voor. Is niet alleen bij u. En het is heel nuttig te beseffen dat het verloop van uw oefening zeer gunstig is. Hetgeen wat u moet doen, is om te beginnen uw rationeel overdenken van het gebeuren opzij te zetten en te gaan naar uw aanvoelen. Een hulp hierbij kan zijn dat, wanneer u deze oefening doet, en zoals u zegt: u komt in een soort trancetoestand, dat u, wanneer u terug bij bewustzijn komt, dat u onmiddellijk, maar ook onmiddellijk, uw eerste gedachten noteert. Het is namelijk zo dat uw gewone weg uw geest eigenlijk een bepaalde leerschool laat doormaken., waardoor uw lichaam effectief door de oefening in een soort hersenrust komt. Dit wil niet zeggen dat uw oefening niet goed is, integendeel. U geeft in deze voor uw geest een mogelijkheid om lering op te doen enzoverder.
Wat van belang voor u als stofmens hierin is, is dat u nu probeert van de impulsen die na de sluimertoestand plots in u opkomen, van die te noteren. U zult opmerken, als u dat verschillende keren doet, dat u ook zult geprogrammeerd zijn en u doet dat zelf, dat wanneer u terug bij bewustzijn komt, u wel degelijk zaken gaat herinneren. In het begin zal dat heel fragmentarisch zijn en zal dat waarschijnlijk ook iets zijn waar je rationeel weinig mee bent.
Ik geef een voorbeeld: het kan zijn dat u gewoon kleuren erkent, klank; kan ook zijn dat u ergens een beeld van hier of daar hebt, maar allemaal zeer onsamenhangend. Na verloop van tijd – en dit kan zelfs na enige dagen oefenen – zul je daar meer vorm krijgen en ga je dus duidelijker waarnemingen doen. Doordat je dat kunt realiseren, gaat ook van dat ogenblik het contact naar onze zijde toe voor u veel gemakkelijker gaan. Dit geldt voor ieder van de aanwezigen. Je gaat dan ook op dat ogenblik veel gemakkelijker de oefening kunnen doen van naar uzelf te kijken. Omdat op het moment dat je de routine hebt van uw waarnemingen na de rusttoestand vast te leggen, u eigenlijk een soort post-it notie-signaal in uw hersenen zet om de zaken bij te houden die gebeuren in deze rusttoestanden. Dus je moet niet denken, dat hetgeen wat u gedaan hebt niet goed zou zijn, integendeel. U kunt ervan uitgaan dat je daar al zeer veel in leert.
Wat mij telkens opviel ook, toen ik terug bij bewustzijn kwam, is dat ik dan vrij nerveus was. Is dat normaal?
Dat komt omdat jij u zorgen maakt over het feit dat je u niet hebt gerealiseerd wat je rationeel wou realiseren. Dit wil zeggen: je hebt uw hersenen rationeel de opdracht gegeven van iets te doen wat zij eigenlijk niet kunnen. Uw hersenen zijn nu eenmaal niet geprogrammeerd om met onze zijde contact te hebben. En daar ontstaat een spanningsveld. Besef dat dit voor niets nodig is en besef dat de wisselwerking tussen onze zijde en uw zijde op andere dan louter stoffelijke basis is gebeurd, dan zul je opmerken, zal die spanning ook verdwijnen.
Mij opladen met wit licht, dat ging goed. Buiten een keer dat dat echt altijd donkerblauw bleef. Ik ben toen ook gestopt en terug begonnen, want hoe meer wit licht ik erbij deed, het blauw bleef. En dan verder het contact leggen, dat gaf echt wel een spanning in mijn nek en ik voelde dan ook wel kracht naar mijn derde oog gaan. Maar ik zag dan wel niets. Ik voelde ook echt niets buiten die lijn.
Ook hier voor u is het van belang dat je dus tracht van zo ontspannen mogelijk dit te benaderen en belangrijk: geen verwachtingen stelt. Maar – en dit is ook weer voor ieder van de aanwezigen zeer interessant – zoals je stelt: ik heb mij in wit licht gezet en op een bepaald moment was het een andere kleur. Nu, hetgeen wat u hier naar voor brengt, wijst eigenlijk een beetje op uw mystieke eigenschappen. Daardoor krijg je die inkleuring. Maar, en dit is toch belangrijk, in het begin dat we deze oefening doen, en zeker nog de eerste weken dat je dit gaat oefenen, tracht effectief u steeds met wit licht te omkleden. Omdat, en dat wil ik nogmaals extra benadrukken, als je u in het wit licht zet, ben je gevrijwaard van alle energieën die het minder goed met u zouden menen. Zij hebben op dat ogenblik geen impact op u. Op het ogenblik dat je dat vergeet, of dat niet goed doet, dan kan het wel eens zijn dat je bijvoorbeeld een nozem in de geest aan de lijn krijgt en dan ga je u echt niet zo happy voelen. Daarom, blijf ook steeds bewust van wat er gebeurt: ik ben omkleed door wit licht. Later zul je kunnen opmerken dat bepaalde varianten in kleur zeker mogelijk zijn naargelang de gevoeligheden die in het stoffelijke lichaam aanwezig zijn.
Ik had daar nog een vraagje bij. Achteraf, en dat kon zelfs nog een dag later zijn, had ik nog heel veel last van mijn nek en hoofdpijn. Had dat daar iets mee te maken of sta dat daar los van?
Dat kan te maken hebben met het feit dat je teveel spanning zet om uw oefening goed te doen. Ook hier weer is het stoffelijk denken eigenlijk een beetje uw rem.
Ik zal een voorbeeld geven dat u allemaal kent. Een kindje dat leert fietsen gaat in het begin problemen hebben met rechtdoor te rijden en het evenwicht te houden, omdat het gefixeerd kijkt en heel stroef zit en zal, als er een paaltje staat, gemakkelijk tegen dat paaltje rijden. Dit is met deze oefening ongeveer hetzelfde. Je probeert het zo goed mogelijk te doen, maar daardoor breng je uzelf in een toestand van spanning. En naargelang dat je die spanning verder opbouwt, omdat je beter en beter resultaten wilt hebben, ga je eigenlijk in uw aura een soort – ik zal het in elektrische termen zeggen – spanningsverhoging op een te zwakke plaats creëren. Met als gevolg dat je dan achteraf effectief hoofdpijn kunt hebben, of een stijve nek of halswervels die een beetje tegenwringen.
Het is van belang dat je de oefeningen doet zo rustig en zo ontspannen mogelijk en dat je ook oplet wanneer je het doet, dat je niet gestoord kunt worden door anderen. Want op het ogenblik, zoals jij zegt: ik bouw dat op en die spanning is er, en er zal op dit moment bijvoorbeeld iemand op de deur kloppen die u nodig heeft, dan kan dit tot serieuze nekklachten leiden, omdat ineens daar een spanning ontstaat die niet thuishoort in het gebeuren.
Zo, je ziet dat je – je hebt er nog maar twee horen praten – van ieder wel degelijk kunt bijleren. En daarom is het zo belangrijk dat iedereen even naar voor brengt hoe zijn ervaringen zijn.
Ja broeder, ik heb het ook regelmatig geprobeerd. Het ging redelijk goed. Wat ik waarneem, is vooral een blauwe kleur – geel. Heeft dat een betekenis of…. wat moet ik mij daarbij voorstellen?
Wanneer je dus tijdens de opbouw zo een kleur gaat bekijken, dan heeft dit te maken met uw eigen ingesteldheid en heeft dit weinig of geen verband met onze zijde. Ik ben gewoon aan het kijken wat er zich bij u voordoet en dan kan ik zeggen dat die kleuren bij u redelijk wijzen, enerzijds op een onzekerheid, anderzijds het trachten om te zetten in een meer en hier ook in een mystieke vorm. Er zitten een paar, en dat zou dus als je spreekt over een goudgele tint, herkenningspunten uit het verleden bij die bij u naar voor schuiven.
Goed. Het zien van deze kleuren, daar zou ik minder aandacht aan geven. Ik zou vooral zorgen dat ik heel bewust blijf, dat ik omkaderd ben door wit licht en dan trachten aan te voelen wat er eigenlijk in u omgaat. Dan zul je opmerken dat deze speling van kleur zich waarschijnlijk gaat omzetten in een beeldvorming. En vanuit die beeldvorming zul je dan gemakkelijker ook weer ervaringen met onze zijde kunnen opdoen. Ik denk dat dat voor u op dit moment de beste weg is die je kunt bewandelen. Ook hier is het van belang dat je het rationele gedeelte zoveel mogelijk achterwege laat en dat je niet tracht de zaken te gaan in vergelijk trekken met zaken die je dus in het dagdagelijkse leven ervaart. Want dan ga je teveel hersendenken, hersenbeelden mengen met de mogelijkheden die eigenlijk fijnstoffelijk aanwezig zijn. Ben ik duidelijk genoeg?
Ja, ik omring mij wel met wit licht en via de ruggenwervel doe ik dat ook met wit licht en voel dan die prikkelingen in mijn hals. Hier in de tipi, had ik die zinderingen, maar daarna heb ik dat niet meer ervaren.
Dat is ook logisch. Hier kunnen wij rechtstreeks op u inwerken. En we hebben vorige maal bij iedereen geprobeerd u bepaalde ervaringen te laten doorleven. Maar het is van belang dat, nadat je beseft van: het gevoel kan ik wel degelijk ervaren, dat je het zelfstandig kunt oproepen. Je mag er niet van uitgaan dat wij naast u gaan staan, uw handje vasthouden en zeggen: kom, nu doen! Neen. Het is belangrijk, en dat geldt voor iedereen, dat je deze zaken volledig vanuit uw eigen wezen zelfstandig kunt opbouwen en ervaren. Want, en dat wil ik hier wel aan toevoegen, langzaam maar zeker stevenen we erop af dat ieder van u er meer en meer individueler zal voorstaan. En daarom dat we zo de nadruk leggen op uw eigen ervaringen. De tijd van gezapig samenzitten in groep, heerlijk luisteren, oefeningskes doen en voor de rest afwachten, loopt op zijn einde. En zoals de evolutie nu is, kan het redelijk snel gaan. Daarom trachten we jullie op zo’n kort mogelijke tijd zoveel mogelijk mee te geven.
Qua opbouw van de oefening zegt het mij eigenlijk niets, dat stuk van de ruggengraat en de nek. Ik voel geen prikkeling. Ik heb dat nog nooit ervaren en ik heb gewoon de indruk dat bij mij de gevoeligheid in mijn oren ligt en niet in mijn nek. Dus ik lig er eigenlijk niet van wakker. Ik denk gewoon dat dat anders aanvoelt bij mij. Nu, kwestie van de link te maken met het derde oog en te zien of aan te voelen, zie ik dus ook niets maar denk ik het aan te voelen via mijn gezicht en maak ik dan eigenlijk een beetje mijn eigen interpretatie van de oefening.
Dat je de oefening volgens uw mogelijkheden uitvoert, is niet meer dan logisch. Dat je zegt: ik ervaar niets langs mijn wervelzuil, is ook hier omdat het rationeel zoeken naar de ervaring sterker is dan het naar uw eigen lichaam luisteren. Wanneer u zegt: ik hoor en ik zie, dan kunnen we zeggen dat dit ligt in de lijn van de mogelijkheden van het voertuig, in die zin dat, wanneer je effectief luistert en u daarop traint, om het zo te zeggen, dus de gevoeligheid naar helderhorendheid
- Neen, neen, stop, stop, stop
Ach, laat mij uitspreken a.u.b. Ook hier weer ga je de verkeerde richting uit. Je gaat rationeel bekijken wat ik u tracht duidelijk te maken. En dit is iets heel anders dan wat u denkt. Wanneer ik zeg dat er een gehoor is, dan wilt dit zeggen dat, omdat bij u er een mogelijkheid zit van van onze zijde uit zaken waar te nemen, door te krijgen, die je kunt vertalen effectief als zijnde in het idee dat ik het hoor. Maar wat gebeurt er in werkelijkheid? En dit is al meermaals bij u gebeurd. Alleen is uw aandacht er niet op gefocust dat er bepaalde hints worden doorgegeven waarvan u dan eigenlijk weinig of geen nota neemt op dat ogenblik.
Het tweede punt dat bij u belangrijk is, is effectief: het zien. Door de combinatie van helderziend en helderhorend, en heus dat is niet wat u denkt: ik hoor toeters en bellen en ik zie daar van alle mogelijke figuren, het ligt hem wel enigszins anders. Maar door die mogelijkheid heb je een voordeel ten opzichte van eigenlijk de meeste van uw broeders en zusters hier aanwezig, omdat er een dubbele gevoeligheid aanwezig is. Door deze gevoeligheid te gaan gebruiken, kun je effectief veel sneller dan iemand anders aanvoelen, waarnemen wat er rondom u plaatsvindt en zelfs kunnen overbruggen in tijd en ruimte. Dan moet je er echter wel rekening mee houden dat dat zeer relatief kan zijn.
Met andere woorden wat is hier van belang? Van belang is hier dat je, en dat is al meermaals waarschijnlijk aan u gezegd, tracht hetgeen wat in u opborrelt, wat u als dusdanig niet stoffelijk direct kunt verklaren, dat u daarmee rekening gaat houden en dat u gaat proberen, – en ook hier zou de hulp het meest praktisch zijn van het neer te schrijven – van dan in het stoffelijke leven dit verder te controleren.
U gaat zien dat deze zaken op dat ogenblik voor u wel degelijk indicaties inhouden waarmee u uw eigen ontwikkeling verder kunt zetten. En dat u, eigenlijk redelijk gemakkelijk, met onze zijde kunt communiceren. En nu mag u verder praten.
Dank u. Dus u spreekt over helderhorendheid, maar ik hoor niets. Ik wil eigenlijk gewoon zeggen: ik heb geen prikkel in mijn nek, maar u zegt dat ik het niet wil voelen. Maar ik voel een druk op mijn oren. Maar ik hoor niets.
Neen, neen, neen. Ik zeg niet dat u niet wilt voelen. Dat is uw interpretatie weer. Ik zeg dat u het niet voelt. Dat is iets anders. Het is gewoon uw ingesteldheid, uw rationele ingesteldheid die hier voor u soms problemen maakt. De druk op uw oren, zoals u zegt, is wel degelijk horen. Maar ook hier gaat u het omzetten naar ratio. Op het ogenblik dat u dit kunt loslaten – en misschien kan ik u hier een trucje leren – op het ogenblik dat u bijvoorbeeld de oefening doet en u zet op de achtergrond een heel rustig, aangenaam muziekje dat niet stoort, dat heel rustig en ontspannend is, en u laat u gewoon meedrijven, dan zul je kunnen hebben dat je een lichte vorm van slaap ondergaat en dat je in die slaap wel degelijk de zaken gaat waarnemen. En dan laat ik in het midden of u dat wilt omschrijven als horen of als zien, maar door het achtergrondgeluid van de heel zachte muziek geef je de mogelijkheid tot ontspanning, gaat uw oor eigenlijk op dat muzikale gefocust zijn waardoor dat het andere meer naar voor kan komen en ga je het niet ervaren als zijnde een druk. Het is een oefening die je gerust kunt proberen.
Anderzijds: tracht meer in uzelf te geloven. Er zijn momenten dat u oefeningen doet, dat u heel duidelijk zaken doorkrijgt, maar dat u te snel gaat redeneren waardoor u eigenlijk uzelf beperkt en door te beginnen te redeneren, hetgeen wat doorkomt, naar de achtergrond dringt en uw hersenen de voorgrond hebben. Met als gevolg dat je dan natuurlijk niet een samenhangend geheel krijgt maar eerder iets dat onbegrijpelijk is en dat dan moeilijk voor u aanvaardbaar wordt.
Bij mij is het geen prikkeling, het is meer een soort koude rilling, gepaard gaande met pijnsteken. Waarnemingen gaan van een lichtbron naar een gele wave en verder naar een vijfpuntster in wit licht…. Later kwam ik in het Andesgebergte en dan zag ik voor de eerste keer die entiteiten achter de oogbol. Een andere keer heb ik het gevoel gekregen dat ik naar een soort regressie ging…. Wat mij een beetje beangstigd is dat ik in de dag bepaalde zaken begin te zien die ik niet kan thuisbrengen en waarvan ik toch eigenlijk het gevoel heb van dat ze aanwezig zijn. Het is vrij verwarrend voor mij.
Het zijn allemaal gewoon beeldvormingen die ontstaan vanuit de oefening. Effectief zou je kunnen zeggen dat hier bepaalde oude bestaansbeelden naar voor schuiven. In de eerste plaatst: wat is hier belangrijk? en dat heb ik hier te weinig opgemerkt in uw resumé, dat u zich door het witte licht omkleedt. De koude rilling heeft gewoon te maken met het te juist willen uitvoeren. U zet zichzelf in uw oefening onder zo een spanning dat u juist op de plaatsen waar geen ontspanning zou moeten zijn, een spanning ontstaat. Door die spanning krijg je, simpel gezegd, een soort blokkade waardoor dat je koude rilling voelt.
Dus de kwestie hier voor u is: doe deze oefeningen verder, maar in een meer rustige sfeer. Niet van zoals het nu is gebeurd: “Ik ga deze oefening doen” en dat je u daarin opboeit. Het resultaat hier, of dat dit nu zoals je dit hier allemaal zo mooi naar voor brengt uit die beelden bestaat of, zoals bij sommige anderen het moeilijk in beelden is maar enkel en alleen iets voelen enz., is hier van ondergeschikt belang. Het resultaat dat belangrijk is, is dat langzaam maar zeker – dit geldt voor iedereen – op een heel spontane, vlotte manier, ieder volgens zijn gevoeligheid, de contacten kan leggen. En dan zul je opmerken dat in vele gevallen, zoals het hier beschreven wordt, je bepaalde flarden uit uw eigen verleden kunt waarnemen.
Maar daar gaat eigenlijk de oefening niet over. De oefening gaat eigenlijk over het punt van leren opbouwen van met onze wereld een wisselwerking te krijgen. Het besef te hebben van: ik ben niet alleen, ik kan mij onmiddellijk transformeren in een contact met gene zijde. Dat is belangrijk. De weg die u gaat is een beetje ingewikkeld. Het is geen foute weg, integendeel. Je leert er veel uit en het heeft hier ook weer te maken met uw gevoeligheden. Deze gevoeligheden maken dat u veel gemakkelijker met beelden omgaat en dat u ook veel gemakkelijker zaken doorziet. Maar ook hier weer, het eerste punt is de contacten, vlot de contacten te kunnen hebben. De rest komt erna wel.
Bij het omkaderen met wit licht kan ik mijzelf niet zien als zijnde de persoon die hier zit, maar ik kan wel een andere gedaante zien in wit licht…. Ik zie wel enorm veel beelden die kunnen gaan van zeer chaotische, gewelddadige beelden naar zeer idyllische, rustgevende beelden. Wat mij ook wel opvalt, is dat ik enorm op zo’n momenten zuiver kan horen. En als ik gedaan heb met de oefening heb ik wel soms het gevoel dat ik wat in een gedrogeerde toestand de eerste momenten kan rondlopen.
Een punt dat ik hier direct wil opmerken – en dat geldt voor iedereen – is: maak a.u.b. geen onderscheid tussen: ik zet mij in het wit licht en dan ga ik naar de andere oefeningen. Het moet één geheel zijn. Als je zegt: ik zet mij in wit licht en ik zie dan een andere persoon dan mezelf, ik denk niet dat je mag zeggen dat je een andere persoon ziet, u ziet uzelf, maar in een andere omkadering. U ziet eigenlijk op dat moment een beeld dat behoort tot uw onderbewuste wereld en een beeld dat eigenlijk een redelijk sterke impact kan hebben, ook naar de stoffelijke persoon. Het is van belang dat je daar een harmonie houdt, dat je dat binnen dat kader van dat wit licht blijft behouden, maar dat je bij het verdergaan van de oefening oplet, want op het ogenblik dat je stelt: ik heb soms zaken die voor mij niet al te aangenaam zijn die naar voor komen, komt dat vanuit de dualiteit die er bestaat tussen enerzijds de onderbewuste persoonlijkheid, die totaal anders wilt dan de stoffelijke persoonlijkheid. En dat zou je moeten trachten van op het ogenblik dat je dat waarneemt – dat geldt voor iedereen – als je zoiets waarneemt, los te laten, u daar niet op te focussen, gewoon te laten wegvloeien door u terug sterker op dat witte licht te concentreren. Vanop het ogenblik dat u overgaat naar beeldvormingen die voor u aangenamer zijn, dan zit je min of meer op het goede spoor. Ook voor u geldt dat je bepaalde gevoeligheden hebt. Maar je zult eerst, en dat is toch belangrijk, uzelf stoffelijk moeten ervan overtuigen dat die mogelijkheden er zijn.
Ja broeder, ik zie dat wit licht niet. Ik kan dat wel aanvoelen of dat in mijn gedachten hebben, maar het werkelijk zien, doe ik niet. Dus zie ik mij ook niet zitten, behalve soms een wazige persoon. Wat mij altijd een beetje blijft frustreren, is dat ik vroeger spontaan altijd beelden zag en dat ik dat nu niet meer heb.
Je ziet dat velen van u meer hebben waargenomen dan alleen maar waar de oefening voor bedoeld was. Ook in uw geval, kun je zeggen, is dat zeer leerrijk. Ik wil eerst een opmerking maken wat dat wit licht aangaat. Het is niet noodzakelijk, en dat verschilt bij iedereen, dat je, wanneer je zegt: ik omring mij met wit licht, dat je uzelf dan als een schilderij in wit licht ziet staan. Kijk, ook hier weer is het zo dat deze zaken zeer individueel zijn. Op het ogenblik dat u zich instelt – luister goed – dat u zich instelt, dat u zich omkleedt met wit licht, dan bent u omsloten met wit licht. Dat is belangrijk. Je moet leren dus van bij uzelf, wanneer je in geestelijke zin iets opbouwt, de zekerheid te creëren. En niet, en het is de zoveelste keer dat ik het vanavond hier moet herhalen, rationeel te gaan denken: verdraaid, waar brandt die lamp hier? Want wit licht is geen kleur, wit zoals u ze kent is een indicatie. Wit licht is in wezen een energievorm, een kosmische trilling. En dat is iets anders dan op een schilderij iemand die dus schoon in een witte aura is geschilderd. Maar goed, u mag dat zo zien maar dat hoeft niet.
Voor de rest, zou ik zeggen, is uw ervaring redelijk gelijklopend met hetgeen wat de lieve dame hier aan mijn kant heeft verteld. Er zit als u dat bekijkt, een wisselwerking in dat u ook bepaalde zaken gaat waarnemen die te maken hebben met gebeurtenissen enerzijds, anderzijds ook met bestaansfasen. Wanneer u nu zegt: “ik ben de beelden kwijt”, dan zeg ik in uw plaats: Oef! En waarom zeg ik dat? Omdat het idee die bij u leeft, dat je alles in beeldvorming moet zien een enorme beperking is om de juiste zaken waar te nemen, de juiste inspiratie door te krijgen. Op het ogenblik dat u dat kunt loslaten en u openstellen, werkelijk de wisselwerking creëren met onze zijde en uzelf, dan gaat u dus wel degelijk de ervaringen hebben, maar moet u niet noodzakelijk alles in filmbeelden waarnemen. Het is veel belangrijker dat u – en dit geldt voor iedereen – op een bepaald moment het gevoel hebt: zo moet ik handelen en zo handelt, dan dat u een beeld hebt waar u eigenlijk niet weet wat u er eigenlijk mee moet doen.
Ik heb ook altijd getracht om mij te zien, omringd door wit licht en dat lukte mij ook niet zo goed. De opbouw van de oefening via de stuit naar de atlas en naar het derde oog, dat gaat wel goed. Wat ik wel de eerste dagen had, dat was dat ik een enorme druk op mijn nek had. Boodschappen of beelden heb ik niet gekregen. Maar wat ik wel vaak ervaar, is dat ik achter mijn gesloten ogen trillingen van energie zie. Maar dat is eigenlijk wel het enige.
Dus wanneer je bepaalde zaken waarneemt, zoals je zegt: ik voel trillingen of ik ervaar trillingen, dan is er al een wisselwerking. Ook hier weer krijg je, je zegt: ja, ik bouw dat wit licht op maar ik zie het niet en en en … en ook hier weer komt het op hetzelfde neer wat ik voor de anderen eigenlijk herhaald heb: je bent met energieën bezig, niet met schilderijen te maken.
Het feit dat u zegt: Ik voel het aan mijn ruggenwervel en dat u op bepaald moment pijn krijgt, wijst ook weer – en ik val hier vanavond, neem mij niet kwalijk, in herhaling, maar het is dus duidelijk dat het noodzakelijk was dat iedereen die hier is naar voor bracht wat hij ervaren heeft – dat u een te sterke spanning opbouwt. Ook weer de wil van resultaat i.p.v. heerlijk ontspannen en ik zie wel wat er komt.
Wij zijn natuurlijk heel blij dat u zich zo allemaal inzet, dat begrijpt u wel, maar tracht nu – en dit is ook voor iedereen van belang – de volgende dagen dit in een veel meer ontspannen, veel relaxter sfeer te doen, dat u niet meer die pijn voelt, dat u misschien een heel licht prikkeltje voelt, dat u niet meer dat koude gevoel hebt, maar dat u misschien een verfrissend windje voelt, noem maar op. Versta je? Dus probeer nu een keer gewoon te vertrekken vanuit de rust en te zeggen: jongens, ik stel mij open. Laat de harmonie vloeien.
De eerste dagen had ik wel een probleem met de opbouw van wit licht, ik had nog altijd het gedachtegoed van goudgeel licht. Het laatste gegeven dat bij de oefening is gekomen, is een zindering in mijn voorhoofdchakra en de woorden: “van dag tot dag, Zuid-Afrika, apartheid en Tafelberg”, in drie verschillende dagen. Ik ben een beetje gaan rondsnuisteren in kranten, in het nieuws, maar heb helemaal niets teruggevonden van deze woorden. Ik heb het dan ook maar gelaten voor wat het was.
Even een kleine reactie op het laatste. Ik zou op het ogenblik – en dit geldt ook voor iedereen – als je zo zaken doorkrijgt, vermijden van te gaan zoeken wat er in de wereld plaatsvindt. Dit is belangrijk. Het is niet het moment om bepaalde wisselwerkingen te laten ontstaan in gebieden waar bepaalde onevenwichtigheden zijn. Als u woorden overhoudt aan uw oefening, noteer ze gewoon, hou ze bij en u zult dan wel in de loop van de tijd die komt, opmerken welke betekenis zij hebben. Meestal niet de betekenis die jij er direct wilt aan geven.
Anderzijds, eigenlijk vind ik het grappig, als ik bekijk dat de mens qua ingesteldheid niet veel veranderd is tegen de tijd dat ik hier rondliep. Wanneer we u vertellen van: “Mensen, stel jullie in op wit licht”, waarom ga je dan experimenteren met ander licht? Een mens zoekt altijd andere zaken op. Doe dit niet in dit geval. Wanneer we tegen jullie zeggen: “Mensen, doe het zo”, dan weten we heus wel waarom dat we deze boodschap aan jullie geven. En wanneer we zeggen: wit licht, dan weten we heus wel waarom wit licht en waarom geen goudgeel of waarom geen paars of waarom geen violet. Want kort gezegd: al die energieën hebben inwerkingen, maar niet hetgeen wat voor jullie op dat moment van belang is om uw oefening te kunnen volvoeren. En je kunt via anderen energieën, welke kleur je ze ook geeft, in totaal andere sferen en met totaal andere energieën en gevolgen in contact komen dat eigenlijk nog niet de bedoeling is en waar je misschien spijtig genoeg meer last van zou hebben dan voordeel. Daarom is het belangrijk dat jullie de oefeningen doen zoals we ze hier naar voor brengen, totdat je daar werkelijk een spontane gevoeligheid in hebt en dan kun je daarin verdergaan.
Maar ik moet zeggen: het doet ons genoegen waar te nemen hoe jullie toch allemaal jullie ingezet hebben om deze contacten te leren leggen. En je zult opmerken door uw oefeningen verder te doen en vergeet ook niet, is ook nog belangrijk, wil ik erop wijzen uw eerste oefening regelmatig te herhalen, want dit gaat allemaal mooi in mekaar schuiven, in mekaar passen. Dat je zo toch kunt komen op korte tijd van uw eigen sterke kanten die je geestelijk hebt langzaam maar zeker te zien ontplooien en er langzaam maar zeker meer betekenis kan aan hebben voor de wereld rondom zich.
Gewoontepatronen doorbreken.
Goed, ik hoop dat ieder nog in de komende tijd goed nadenkt over de ervaringen die hier naar voor zijn gekomen. En het wordt hoog tijd dat ik jullie de derde les bijbreng. En deze gaat vooral over het punt van: gewoontes breken. Ja, denkt u misschien: wat heeft dit met de geestelijke ontwikkeling te maken? Mijn beminde mensen, zeer veel. De tijd waarin wij komen, gaat een tijd zijn waarin je gaat opmerken dat zaken waarvan je dacht die bijna onveranderlijk vastliggen, eigenlijk dit niet zijn. En wanneer je dan, zoals het merendeel van de mensen, zo geprogrammeerd zijt dat je niet de flexibiliteit kunt hebben van wijzigingen op te nemen, dan ga je mee in die chaos, dan ga je mee in de ellende, dan ga je mee in de vernietiging. En wat moeten jullie nu langzaam maar zeker voor jullie zelf gaan waarmaken? Dat is jullie vastgelegde, bijna voor sommige geprogrammeerd, gehersenspoeld gewoontepatroon te doorbreken.
Ik ga het in voorbeelden stellen en die voorbeelden gelden voor iedereen. Er is niemand hier speciaal geviseerd, integendeel, het zijn algemene voorbeelden. Je hebt mensen die bijvoorbeeld hun dag niet kunnen beginnen of ze moeten eerst een kop koffie gedronken hebben. Gaat niet. Het moet eerst die kop koffie zijn. Het is een simpel voorbeeld. Voor die mensen kan het belangrijk zijn dat ze bijvoorbeeld hun dag beginnen zonder die kop koffie. Desnoods met een glas water. Andere mensen zijn geprogrammeerd van: het is bijvoorbeeld vrijdag en het huis moet gekuist worden. En gans die vrijdag wordt gekuist. Je kunt een beetje vergelijken, maar gezien de katholieke geplogenheden hier minder zijn, zou je kunnen zeggen: vroeger was het vrijdag dus je moet vis eten. Neen. Je kunt eens op vrijdag een biefstuk eten. En ieder heeft zo zijn vaste gedreven gewoonten. Er zijn mensen die bijvoorbeeld zo verslaafd zijn aan hun wagen dat ze niets anders kunnen dan alles met de wagen doen. Ook dat moet je kunnen breken en moet je zeggen van: hé, ik ga het een keer op een andere wijze aanpakken. Er zijn duizend-en-één voorbeelden naar voor te halen waar wij aan vasthangen, waar wij eigenlijk robotjes zijn als stofmens. We staan er niet bij stil. Zo zijn er heren die bijvoorbeeld ’s morgens niet naar hun werk zullen gaan als zij hun das niet rond hun hals hebben. Waarom begrijp ik niet, maar enfin. Anderen, die moeten weer op een of andere manier getoiletteerd zijn of het is niet goed.
En zo, mijn beminde mensen, kijk naar jullie zelf en haal een keer voor jullie zelf naar voor waar je aan vastzit, wat uw gewoontepatroon is. Dit kan van kleine details gaan zoals bijvoorbeeld: het is woensdag, we eten spaghetti. Ik zeg maar iets. Of het is zondag, we moeten een taartje met daarbij de nodige koffie hebben. Andere mensen zijn verhangen aan bijvoorbeeld bepaalde programma’s. Is modern in deze tijd. Ach, ik kan zoveel opnoemen. Van belang is dat u zich gaat oefenen. Dat wil zeggen dat u gewoontepatronen gaat breken. En pas op, neem jullie zelf au sėrieux. Daarmee bedoel ik: de man die ’s morgens opstaat of de vrouw en die haar tas koffie moet hebben of de dag kan niet beginnen, moet zichzelf niet wijsmaken: ik drink om 7 uur ’s morgens geen koffie, dus drink ik rap om 11 uur één. Want dat is gewoon u eigen in het zak zetten. De dame die zegt bijvoorbeeld of de heer – want sorry anders krijg ik hier straks nog te horen dat ik feministe of dit of dat ben – die zegt: ik kuis elke vrijdag mijn auto, moet niet zeggen en nu zal ik dat eens zaterdag gaan doen. Neen. Dan kuis je hem eens niet. Of diegene die vis eet, die moet dan niet zeggen: ja, ik zal het de vrijdag niet doen, maar ik ga het dan maar zaterdagmorgen eten. Je moet consequent leren zijn. Je moet durven zaken breken, zaken veranderen. Het is van belang. Omdat je op momenten gaat komen dat je voor voldongen feiten gaat staan en als je dan niet de souplesse hebt voor anders te kunnen doen dan wat in u geprogrammeerd is, je mee in die chaos gaat. Dat is belangrijk van dat te beseffen. Mens, maak u vrij van de zaken waaraan je gebonden bent. Dat is het eerste deel van de oefening.
Komt het tweede deel van de oefening; dat zouden we kunnen omschrijven met een oude term als: leren offeren. Leren offeren, dat wil niet zeggen dat je bijvoorbeeld een cheque uitschrijft met vele nullekes en zegt: Hier, dat is voor de arme sukkelaars. Daar gaat het niet over. Waar gaat het wel over? Het gaat over het volgende: u hebt bepaalde gewoonten. Bijvoorbeeld, u eet alle dagen een lekkere reep chocolade. In deze tijd is dat nogal in de mode. U mag ook iets anders nemen, hoor. Op een bepaald moment wil je iemand helpen. Er is uw hulp gevraagd en je wilt helpen en je doet dat. Om het welslagen te realiseren, bijvoorbeeld van die hulp, is er een offer nodig. Dat wil zeggen, is er een tegengewicht nodig. En dan kan zo een offer bestaan bijvoorbeeld door te zeggen: kijk, ik help daar en om het evenwicht te behouden eet ik bijvoorbeeld gans deze week geen stuk chocolade, maar eet ik een appel in plaats van een stuk chocolade. Dat is hetgeen in dit voorbeeld wat wij bedoelen als zijnde: het offer. U ontzegt u iets dat u gewoon bent en dat u graag hebt. Wanneer je iemand hebt die bijvoorbeeld niet graag chocolade heeft, die moet niet gaan zeggen: ik eet van de week geen chocolade meer. Eet hij toch niet. Dan ben je uzelf aan het bedriegen. Het moet werkelijk iets zijn waar je aan houdt. En dit kan ver gaan.
Het kan bijvoorbeeld zijn dat je zegt op een bepaald moment: kijk, dat resultaat wil ik hebben en tegelijkertijd speelt er of wordt er een concert gegeven waar je zot van bent en dat je heel graag zou horen. Te kunnen zeggen, ondanks het feit dat je misschien al kaarten gekocht hebt: voor dat resultaat te bereiken, ga ik niet naar dat concert. Zeg ik vrijwillig neen, ik doe het niet, ik ga iets anders doen. Ontzeg ik mij dat en dat doet mij pijn. Want ik had dat graag gehoord, ik had dat graag meegemaakt. Maar juist doordat je dat kunt opofferen kun je die energie en die kracht leggen in het feit waar dat je wou helpen en daardoor resultaat krijgen. En je zult zien, mijn beminde mensen, dit gaat op vele gebieden plaatshebben. Ik moet het jullie nu algemeen geven, maar het kan ook zijn dat zo een offer voor uzelf belangrijk kan zijn. Dat u zich iets ontzegt om iets te realiseren. Want wat gebeurt er in de kosmos? Het evenwicht wordt gevormd, de harmonie. En daaruit kun je weer verder. En het maakt ook uit naar de toekomst toe dat u door deze oefening een enorm krachtig instrument hebt om in zaken die gebeuren juist te handelen, juist te doen wat moet gebeuren en de juiste krachten te kunnen aanboren. Het belangrijkste van deze oefening gaat zijn van uzelf niet iets wijs te maken.
Ik weet, voor ieder van de aanwezigen hier en als ik zo de gedachten aflees dan zitten ze allemaal zo een beetje in de knoop, want ze vinden deze oefening, hoe simpel ze ook is, verdomd veel ambetanter dan contact nemen met de geest, want dat was wel aangenaam, nietwaar? Of even schouwen. Maar beminde mensen, wij hebben jullie beloofd van jullie zaken te leren. Wij hebben jullie niet beloofd van jullie alles op een gouden presenteerblaadje te geven. En neem gerust van mij aan: deze oefening is nog een heel schappelijke brave oefening. Maar een oefening die bij de twee vorige komt en die behouden blijven. Het is niet zo dat je kunt zeggen: ach, we gaan die oefening doen deze week en volgende week en dan komen we weer gezellig samen, kunnen we zeggen wat resultaat we geboekt hebben, dan is het voorbij en dan moeten we niets meer doen. Nee, vergeet het. De bedoeling is dat we jullie voorbereiden dat je volwaardig, ieder voor zich, naar anderen toe, ook hetgeen wat je hier aanleert, kunt doorgeven. Dat ieder van u op korte tijd een kernpunt kan zijn voor vele anderen. En om dat te kunnen realiseren, zijn deze oefeningen heel belangrijk, heel waardevol. Jullie oude gewoontepatronen moeten gebroken worden. Indien je ze niet breekt, indien je gewoon blijft verder hobbelen zoals jullie allemaal bezig zijn, ga je zien dat je gewoon meegaat in de veranderingen die gebeuren, maar niet op de juiste wijze.
Ach, en ik weet het wel hoor. Het leven is kort, het is een leerschool. Ach ja, en als het dan verkeerd loopt, kom je toch aan onze zijde. Geen probleem. Alleen is het misschien wel interessanter dat je, wanneer je in de stof bent, het maximale daaruit kunt puren, zodat wanneer je aan onze zijde komt, niet met lege handen komt te staan. Maar dat je werkelijk in het leven dat je geleid hebt vooruit bent gekomen, geestelijke waarden hebt ervaren en dat je dan aan onze zijde weer verder kunt. Maar goed. Denk er over na. Ga om te beginnen na hoe u in mekaar zit. Begin langzaam maar zeker wijzigingen op te bouwen. Ach, en ik wil niet zeggen dat, wanneer je gewoon zijt elke morgen met uw wagen naar uw werk te rijden dat je vanaf morgenvroeg alleen nog met het openbaar vervoer mag gaan. Dat hoor je mij niet zeggen. Of dat je, wanneer je aan koffie verslaafd bent, dat je geen tas koffie meer mag drinken. Dat hoor je mij ook niet zeggen. Wij hebben veel liever dat je het stukje bij beetje probeert en opbouwt en resultaat hebt, dan dat je morgen gaat zeggen van: en nu ga ik een keer ineens mijn leven totaal omgooien. Want beminde mensen, dat kun je toch niet. Dat is een illusie die u uzelf wijsmaakt. Maar je kunt wel de stof langzaam maar zeker wijzigen. Stap na stap. En je kunt ook in deze oefening vooral leren van het offer te gebruiken om verder te komen. Want voor de westerse mens is het verdraaid moeilijk zich iets te ontzeggen. Zelfs als het ontzeggen hem of haar verder helpt. Daarom: probeer het met kleine zaken. Ik zou zeggen, wanneer je de gewoonte hebt van bijvoorbeeld dagdagelijks een paar borrels te drinken, tracht het af te bouwen tot ene. In onze tijd was het de gewoonte van nogal dikke sigaren te roken, maar als ik het zo zie tegenwoordig is dat uit de mode, nietwaar? Anders zou ik kunnen zeggen, voor de heren, die alle dagen een sigaar roken, rookt er eentje minder. Maar goed. Maar misschien roken ze nog altijd de sigaren van hun dames zoals het in onze tijd ook was. Maar ja goed, tot daar toe. Alle gekheid op een stokje, nietwaar. Tracht ieder voor zich dit uit te bouwen, dit waar te maken. Ik weet het, het worden zware pakketten. Want je moet de andere oefeningen daar ook bij handhaven. Maar uiteindelijk zal het resultaat meer dan de moeite waard zijn.
Zo en hiermee kom ik aan het einde van het eerste gedeelte. In het tweede gedeelte zal de broeder die het begeleidt waarschijnlijk u ook niet meer de toelating geven nog vragen te stellen, maar zal u meenemen in een meditatie. Dan kunnen we in het tweede gedeelte met krachten werken om toch bepaalde invloeden en bepaalde wijzigingen in deze streken mogelijk te maken. Mijn beminde mensen, ik dank jullie voor jullie hartelijke en spontane medewerking en ik wens jullie nog veel licht op jullie weg.
Deel twee.
Mijn taak is vanavond u in de meditatie te begeleiden. Een meditatie die vooral gaat gericht zijn om steun te geven aan de aarde. Een meditatie die vooral gaat gericht zijn om vooral, ook voor deze gebieden, een beetje de juiste mogelijkheden een kans te geven. U hebt allemaal wel gemerkt dat de laatste tijd, de laatste weken, de natuur zich redelijk eigenaardig heeft gedragen. U hebt kunnen deel zijn aan een massale atmosferische bevuiling. Een vervuiling die een veel grotere impact op uw maatschappij heeft gehad dan dat men tot hiertoe heeft kunnen waarnemen. U zult daar in de komende maanden de gevolgen van zien. Er zijn nog een paar andere natuurfenomenen geweest die u al dan niet hebt opgemerkt, maar die dus een bron zijn dat heel veel zaken in gang zijn gezet en dit is niet alleen in algemene zin in de natuur maar ook, er zijn bij zeer veel mensen veel zaken in gang gegaan waarvan zij in de komende maanden wel de resultaten zullen zien. Verder heb je kunnen opmerken dat ook geestelijk de wereld helemaal aan het doldraaien is. Dat er enorme manipulaties bezig zijn. Ook deze zaken moeten we trachten in bepaalde banen te houden, om te voorkomen dat op korte tijd hetgeen wat zich nu aan het opbouwen is, zou leiden tot – en die mogelijkheid zit er vandaag de dag nog steeds in – een totale vernietiging.
Ik wil hier zeker niet diegene zijn die angst predikt, want dit past niet in een groep als deze, maar wij moeten, wat de zaken op het ogenblik zijn, onze ogen open houden en trachten niet deel te hebben aan de gedachtegolven, maar vanuit onze eigen positie, vanuit onze eigen mogelijkheden een evenwicht, een harmonie uit te sturen, zodat niet alleen hier maar in combinatie met de vele andere groepen er een sterk tegengewicht, een tegengewicht van liefde, van verdraagzaamheid, van vrede wordt opgebouwd. Daarom vraag ik jullie van samen met mij over te gaan tot opbouw van deze krachten, deze harmonieën.
Meditatie: Opbouw van krachten en steun aan de aarde.
Willen jullie zo vriendelijk zijn van u gewoon te ontspannen, uw ogen te sluiten en mij te volgen in de opbouw. Maakt u echt geen zorgen wanneer u bijvoorbeeld even weg zou soezen of wanneer u bijvoorbeeld even een deel van de woorden kwijt zijt. De woorden zijn hier veel minder belangrijk dan wel de sfeer en de energie, de kracht die wordt opgebouwd.
Vergeet even dat u mens bent. Vergeet even dat u beperkt bent door een stoflichaam. Voel u bevrijd op dit ogenblik, voel u kracht, voel u energie en laat deze kracht, deze energie, samenvloeien met uw broeders en uw zusters zodat u één krachtig geheel bent, één golf van geestelijke energie, één golf van licht. Voel de eenheid die hier aanwezig is. Voel hoe door deze eenheid je één bent met de Vader. De Vader die de Bron is van alles wat bestaat, de Vader die jezelf bent. Want zonder het te zijn kun je niet bestaan. Je bent nu eenmaal onafscheidelijk deel van de Bron, je bent de Bron.
Vloei samen, maak één grote kracht, word terug zoals in oorsprong, de eenheid, de harmonie, ervaar terug de liefde, ervaar de Bron. En zoals we nu verenigd zijn, zoals we nu één zijn, gebundeld hier in deze kring, laten we het krachtige licht uitgaan. Zie hoe vanuit onze kring het licht opstijgt als een krachtige straal, zie hoe het licht als een zuil op deze aarde staat en zie hoe dit licht zich openplooit en als een sprankelende fontein lichtflitsen geeft, druppels van licht, parels van licht geeft in de wijde omgeving. Zie hoe dit licht opgenomen wordt door al diegenen die zoekende zijn naar dit licht. Hoe dit licht opgenomen wordt door al diegenen die trachten de vrede en de harmonie te vinden. Maar zie ook hoe ons licht zich verbindt met het licht van de vele anderen die ook bezig zijn hun verwanten te helpen. Van de mens trachten terug te brengen tot de ware Bron. Van de mens het inzicht te geven dat hij onafscheidelijk deel is van dit geheel en dat hij niet dit geheel kan verwerpen zonder zichzelf te verwerpen.
Zie hoe dit licht doordringt waar het aanvaard wordt. En voel dan hoe vanuit deze harmonie de wisselwerking ontstaat tussen de krachten van het licht en de krachten van de natuur die onafscheidelijk ook deel zijn van dit. Zie hoe de elementalen hier ook een rol spelen, hoe zij trachten de atmosfeer te zuiveren, hoe zij trachten van wijzigingen te brengen, zodat de evenwichten hersteld worden. Voel hoe de wind ervoor zorgt dat hetgeen wat verdwijnen moet, verdwijne, maar ook hoe hij bevel kan geven van tot stilte te komen en alles te laten bezinken. Zie hoe de aarde dit alles opneemt en omzet. Voel hoe het water zich onder elke vorm verspreidt en zo weer vruchtbaarheid geeft. Voel hoe het vuur de omzettingen waar maakt. Wees één met deze krachten, wat er zich ook manifestere.
Wees één, wees niet afgeschrikt wanneer de wereld, de aarde, zich manifesteert in zijn zuiverste vorm, maar voel u één, voel u in harmonie, vermijd elke strijd maar wees één met hetgeen de natuur, met hetgeen de atmosfeer, met hetgeen de aarde u geeft. Besef dat wat er ook gebeurt, voor het bestaan en de evolutie belangrijk is. Besef dat in alle zaken die zich manifesteren de Vader, die u éénheid geeft, onafscheidelijk is. U bent één en één is de Vader met u. En zo is alles in evenwicht. En vanuit dit evenwicht kan het nieuwe geboren worden.
Besef, lieve mensen, dat niets bestaat dat niet door de Vader is geschapen. Besef dat er vele zaken zijn die voor u niet vatbaar zijn, niet begrijpelijk zijn, maar dat zij toch vanuit de Vader komen, dus heb alles lief, wat er ook gebeure. Verwerp niets, want wat u ook verwerpt, verwerpt u de Vader. En daardoor verwerpt u zichzelf. Aanvaard de harmonie, wees één met de kracht. Wees één met het Licht. En zie dan hoe de krachten en de energieën zich over deze aarde buigen. Zie dan hoe vanuit de chaos het nieuwe geboren wordt. Zie dan hoe je eerst door pijn en ellende, door duister gaat om te komen tot het Licht. Zie dan hoe je vanuit dit duister de mens kan verheffen tot het Licht en tot inzicht brengende tot de Vader. En zie dan hoe alles één is, één kracht, één harmonie.
Zie hoe jij deelachtig zijt, hoe dankzij u en dankzij ons hier verenigd in kracht, al deze veranderingen, vernieuwingen, zuiveringen kunnen voltrokken worden. Zie hoe je deel bent, hoe je een baken bent in het nieuwe dat ontluikt. Hoe je het alaam bent van de krachten die ervoor zorgen dat het oude, het voorbije omgezet wordt in de nieuwe mogelijkheden, in de nieuwe voedingsbodem die voor deze aarde en voor de mens in het bijzonder het belangrijkste is.
Dat deze kracht die hier nu is opgebouwd onder ons, ons moge verenigen. Dat deze kracht steeds voor ons het bindmiddel is om verder te gaan. Dat deze kracht voor ons een baken is van waaruit wij in de toekomst verdergaan. Besef dat in hetgeen wat komende gaat, het “ik” gewist zal worden. Beseft dat in het nieuwe het “wij” de bovenhand zal voeren. Besef dat het “wij-zijn” die de ontwikkeling doormaken en dat “wij-samen” de kracht vormen. Besef dat het “wij” zijn die vanuit één energie steun en kracht opbouwen voor al die zoekende zijn. Dat vanuit het “wij” wij het nieuwe laten ontwikkelen en steeds in éénheid en harmonie de kracht laten vloeien.
Deze kracht zij bevestigd in de naam van de Vader. Deze kracht zij bevestigd, is verbonden met alle krachten in de kosmos. Deze kracht stijgt uit boven al wat menselijk is. Deze kracht is universeel. Deze kracht is de Vader, is de Bron, de Bron waarvan wij onafscheidelijk deel zijn. De Bron waaruit alles is geboren. Laat deze kracht zich nu in elk stoflichaam verankeren, gebundeld blijven in deze lichtende harmonie die we op dit ogenblik zijn. Laat deze kracht ons in de komende tijd sturen en begeleiden, zodat we steeds voor onze verwanten de juiste uitdrukking van de Vader mogen zijn. Dit zij in de naam van de Vader bevestigd.
Mijn lieve mensen, laat langzaam maar zeker uw eigen gedachten terug tot u spreken. Maar behoudt de binding die we vanavond onder elkaar hebben gelegd. Zie niet naar hetgeen wat verschilt tussen jullie, maar zie enkel naar hetgeen jullie bindt, het krachtigste wat in de kosmos aanwezig is, het krachtigste wat in de schepping bestaat: de Vader is jullie binding. Wat er ook gebeure, wees deze binding indachtig en sluit steeds de rangen opdat ieder van u de kracht en de Bron in zich steeds bevestigd ziet. En hoe verder de tijd schrijdt in deze stof, hoe meer je de kracht kunt aanvoelen en hanteren, hoe sterker je wordt. En hoe meer het licht vanuit u gedeeld kan worden met al de verwanten die zoekende zijn, hoe sterker ook u in, moment na moment, de éénheid met uw Vader ervaart. Besef deze kracht nu en in elk moment dat volgt. Besef deze kracht nu en in de eeuwigheid wat je in tijd uitdrukken kunt. Maar weet dat deze kracht reeds deel was van uw bestaan en steeds deel zal zijn van uw bestaan. Want dit is oneindig, zoals de Vader dit heeft bepaald.
Lieve mensen, broeders en zusters van deze kring, ik ga zo dadelijk het medium vrijgeven, maar ik vraag jullie deze kring niet dadelijk te breken maar rustig nog enkele minuten samen te blijven, rustig de kracht te ondergaan die hier is opgebouwd. En dan in alle rust, in harmonie, de kracht in u dragende, huiswaarts te keren in het besef dat je vanuit deze werking een onmisbare stempel hebt gedrukt op de evolutie die deze aarde, deze mensheid in deze streken doormaakt. Dit is, om het in menselijke termen uit te drukken, jullie onderlinge geheime binding, de betekenis die je hebt voor de vernieuwing van deze tijd. Wees ervan overtuigd dat wij vanuit onze zijde met u mee zijn. En dat we zullen trachten de harmonie zo sterk mogelijk aan te houden en u te begeleiden op uw weg in de stof die misschien voor de stofmens niet altijd even prettig is, maar die voor de algemene ontwikkeling, de voortgang heel belangrijk is.
Ik wens jullie nog veel licht op uw pad van bewustwording. Besef dat je steeds deel bent van de Vader. Zijn zegen is steeds uw deel.