20 december 2002
Aan het begin van deze bijeenkomst wens ik u erop attent te maken dat wij, sprekers van deze groep, niet alwetend of onfeilbaar zijn en dat wij het appreciëren wanneer u zelf nadenkt over het gebrachte.
Dit onderwerp is waarschijnlijk zeer passend in de huidige tijd. Wanneer we zien dat we bijna rond kerstmis zijn, dan speelt in uw maatschappij de voeding een zeer belangrijke en bijna de hoofdrol in het gebeuren in deze dagen. Als we dan kijken wat het belang van die voeding is, dan zien we achteraf dat veel mensen daar enig probleem, enig ongemak mee hebben wanneer men teveel consumeert. Dat is het eerste punt dat ik zou willen zeggen. Het belang van voeding is dat u dit met mate doet en zeker niet overdadig. Voor de rest moet u er rekening mee houden dat het voor de mens eigenlijk beter zou zijn dat hij enkel en alleen voedsel tot zich nam wanneer hij werkelijk hongerig is.
In uw huidige maatschappij, en voor zover ik dit kan waarnemen – voor mij is het al wat eeuwen geleden dat ik nog op deze planeet heb rondgelopen en voedsel tot mij heb genomen – maar voor zover ik nu hier bij jullie de voedselgewoonten bekijk, dan zeg ik: Jullie zijn veel slechter af dan in de tijd dat wij leefden en werkelijk achter ons voedsel moesten zoeken. Wanneer ik zie hoe jullie dikwijls het lichaam martelen met allerlei voedingswaren die eigenlijk niet geschikt zijn voor een alleseter zoals de mens is, dan denk ik toch liever terug aan mijn tijd waar we aten wat op dat ogenblik beschikbaar was.
En raar dat ik het jullie misschien zeg, maar in de tijd dat ik leefde, hadden de mensen dankzij hun voeding een veel gezonder leven. Er was geen overdaad, er ontbrak niets. Wanneer men een dag eens niet at, dan was dat zelfs zeer gezond, want dat lichaam kon dan de oude resten wegwerken. U zag natuurlijk geen overdadig dikke mensen, buiten natuurlijk in sommige gevallen de geestelijkheid enz. De doorsneemens was redelijk mager. U had soms wel eens ergens een herenboer die een beetje aan de corpulente kant was, maar dat was niet in overdreven mate dat dat voorkwam.
Waar ik hiermee naartoe wil, is het volgende: jullie leven op het ogenblik in een maatschappij die u eigenlijk van alles en nog wat aanpraat wat gezond zou zijn. Wanneer ik kijk naar het basisvoedsel dat jullie tot zich nemen, neem een gewoon brood, dan vraag ik mij eigenlijk af waarom u dat nog consumeert. Alle voedingswaarde is uit het basismateriaal allang gehaald en eigenlijk kan u zeggen, is een gewoon brood niet meer dan maagvulling. Dan voelt de mens zich natuurlijk een beetje ongezond en dan gaat u de arts raadplegen en die brave meneer zal u dan wel even bepaalde vitamine-extracten enz. voorschrijven, mineralen, die u dan bij de apotheker gaat halen, duur betalende, om dat te nemen om hetzelfde te bekomen als wanneer u brood zou eten waar alle stoffen nog in aanwezig zouden zijn. Maar ja, volgens de volksgezondheid en alle mogelijke inspecties die jullie hebben, kan het niet dat u dus zo nog voedsel tot u neemt. Want daar zitten allerlei gevaren aan verbonden.
Wanneer we dan verder kijken, dan zien we hoe de mens verder als basisvoedsel hier in het westen vooral aardappelen tot zich neemt. Ook hier zien we dat deze knol, die in onze tijd nog niet bestond maar waarvan we kunnen zeggen dat hij in oorspronkelijke toestand redelijk voedzaam is, wanneer de mens deze tot zich neemt, meestal ook zeer veel van zijn waarde is verloren. Alleen al het gebruik dat men hier heeft om zijn aardappel te schillen, maakt dat u al veel kwijt bent. En dan de favoriete wijze die hier in jullie midden is van die nog eens in vet te gaan klaarmaken, geeft eigenlijk dat die aardappel meer afvalstoffen in uw lichaam brengt waar uw lever en uw gal en uw alvleesklier nogal eens problemen mee hebben om dat allemaal te verwerken.
Ach, ik heb jullie eetgewoonten zo al een beetje in het oog gehouden en ik vind, er zijn soms wel lachwekkende zaken bij. Want uiteindelijk gaat u van alles tot u nemen om dan te constateren dat u zich slecht voelt. Maar ja, als u ziet hoe uw maatschappij is opgebouwd, dan is het bijna niet meer mogelijk dat iedereen hier gezond zou eten. Want dan zou de werkeloosheid nog veel sneller stijgen, met alle gevolgen van dien.
Wanneer u dan verder kijkt hoe uw reclame u steeds maar meer wijsmaakt wat voor u gezond is, wat voor u goed is, dan vraag ik mij af wat de komende generaties aan mensen gaat zijn. Ik vrees dat we gaan komen tot een reeks van mensen die eigenlijk nog juist kunnen leven op basis van alle mogelijke pillen en extracten omdat door het gebruik van waardeloze voeding meestal het lichaam het eigenlijk niet meer kan verwerken. En misschien, kunt u zeggen, zijn de studies die men nu maakt, die vele miljarden opslorpen, aangaande voeding voor kosmonauten enz., misschien wel de voedingswijzen van de toekomst.
Alleen, ik zou dan niet op aarde willen leven. Geef mij dan maar de oude tijd waar we een konijntje vingen en boven een vuur klaarmaakten, lekker aangebrand enz. Dat was nog smakelijk, het was puur natuur. Of dat we gewoon wortels uit de grond haalden en deze zo smakelijk opaten. O ja, in deze tijd mag u dat niet meer want dan hebt u alle mogelijke zware metalen mee. Nu, of u ze nu kuist of niet kuist, de stoffen zijn in deze ook aanwezig. Dit is het heel interessante: enerzijds wordt de mens voor alles en nog wat gewaarschuwd, en anderzijds krijgt hij er langs alle kanten maar toegediend.
En zo ziet u maar dat uw voedsel op het ogenblik eigenlijk er sterk op achteruit is gegaan. Wanneer we gewoon nog maar 100 jaar teruggaan, dan kon u zeggen dat het voedsel nog waarde had. Hoe verder we zullen voortschrijden in de tijd, wanneer alles zou blijven zoals het nu is, maar ik vermoed het niet, dan komen we zo ver dat de voeding eigenlijk alleen nog een ritueel zal zijn. Maar dat het qua echte gezondheidswaarde voor de mens waarschijnlijk totaal nutteloos wordt. Maar goed, zo pessimistisch mogen we, zeker in deze dagen van rijkgevulde tafelen, niet zijn, nietwaar. Want overal ligt er al van alle lekkers klaar om geconsumeerd te worden in een periode dat men eigenlijk even zou moeten stilstaan bij de werkelijke waarde van wat gebeurt.
Want tegenwoordig denkt men dat kerstmis en het ganse kerstgebeuren niet meer inhoudt dan cadeautjes aan elkaar geven, al dan niet voedsel, en dan rijkelijk tafelen. Vergetende de miserie, de ellende die buiten is. Men staat er minder en minder bij stil. Alhoewel, moeten we langzaam maar zeker toch gaan beseffen dat in deze periode de grondslag wordt gelegd van bepaalde niet al te aangename gebeurtenissen die we waarschijnlijk binnenkort gaan meemaken. En misschien is het wel zinvol om te zeggen: Ach mensen, eet deze dagen nog maar eens goed. Misschien zou het wel eens anders kunnen worden. Misschien zou u wel eens terug kunnen komen naar een tijd waarin het interessant wordt om maar 1 maaltijd per dag te eten en gewoon de overvloed die er nu is en, neem mij niet kwalijk dat ik het zeg, het wegwerpgegeven van deze maatschappij: ‘Wat vandaag niet gegeten is, dat gaat de vuilbak in.’ Want ja, ‘een brood van 1 dag oud, dat eten we zeker niet meer op.’ Dat zou allemaal wel eens kunnen veranderen.
Want u leeft in een illusiewereld, lieve mensen. Een illusiewereld die is opgebouwd door al die zaken. Een mens die veel eet, die veel consumeert, wordt een zeer meegaand figuur. Zeker wanneer u voedsel tot u neemt dat eigenlijk voor uw denkvermogen, voor uw geestelijke ontwikkeling afremmend werkt. Hebt u nog niet opgemerkt dat iemand die zeer matig is in eten, die weinig eet, dikwijls veel spitser is qua gedachten, veel vlotter is qua taal dan iemand die dagelijks rijkelijk tafelt? Natuurlijk, iemand die rijkelijk tafelt, zal na twee flessen wijn ook wel zeer spitsvondig zijn. Dat kan best. Maar die spitsvondigheid bedoel ik eigenlijk niet.
Kijk, wanneer u, zoals in deze maatschappij, het voedsel als hoofdstelling neemt – en voor velen is dat zo – dan bekomt u al heel rap dat het denkpatroon eigenlijk geraakt wordt. Het klinkt misschien raar maar bepaalde toxines uit uw voeding gaan ervoor zorgen dat er onevenwichten ontstaan in de hormonale huishouding. Die onevenwichten gaan er dan weer voor zorgen dat uw denken een beetje fout loopt en vanuit het foute denken gaan er dan weer van alle invloeden op het lichaam inwerken. Anderzijds zien we dat door het enorme gebruik van alle mogelijke antibiotica in voedsel plus gebruik van zeer veel hormonale zaken bij het kweken van voeding dat hier langzaam maar zeker in het westen en ook min of meer al naar Azië toe, waar de afgekeurde kadavers meestal naar toe geëxporteerd worden – of mocht ik dat niet zeggen? – maar we zien heel langzaam dat die twee zaken het menselijk lichaam ook ondermijnen.
We zien dat door diegenen die redelijk veel vlees consumeren, dat zij hormonale afwijkingen gaan vertonen. Deze hormonale afwijkingen kunnen op velerlei terreinen voorkomen, en kunnen uiteindelijk ook leiden bv. tot allerlei mogelijke metastases in het bloed. Anderzijds ziet u dat alle voedsel in feite van aan de basis bewerkt wordt met medicamenten, de fameuze antibiotica, waardoor het natuurlijk afweersysteem van de mens enorm wordt aangetast. Daardoor krijgt u dat kleine infecties, futiliteiten waar de mens van voor 100 jaar nog niet bij zou stil gestaan hebben, hier al ras leiden tot enorme complicaties en dikwijls tot een verblijf van meerdere dagen of weken in jullie gespecialiseerde huizen.
We zien bij de jeugd toch, en ik denk dat ik hier geen geheimen verklap, een toename van afbraak van de weerstand. Kinderen worden gevoelig voor allerlei stoffen. Men spreekt van allergieën, maar in feite komt dit gewoon omdat het lichaam verkeerd gaat reageren door de basisstoffen die het al mee gekregen heeft vanuit het moederlichaam. We zien kinderen die zeer snel last krijgen van de ademhaling. Ook hier is het niet alleen de luchtvervuiling die een rol speelt, maar de voeding voor een groot deel. Om dan maar te zwijgen over alle kinderen die leerproblemen hebben waarvan we zien dat de zuurstoftoevoer en de doorbloeding van de hersenen min of meer op een abnormale wijze gebeurt. Al deze zaken, beste mensen, kunt u terug herleiden naar jullie perfecte voeding, althans toch volgens het Ministerie van Volksgezondheid.
Zijn er op het ogenblik mensen die niet meer mee kunnen of mensen die hier dringend commentaar willen op geven?
Ja broeder, ik heb toch een vraag: U wijst hier op de gevaren, maar wat is dan volgens u de oplossing?
De oplossing, mijn vriend, is heel simpel: Begin een beetje matiger te leven. D.w.z., begin gewoon met wanneer u eet – en dat is een simpele regel – te stoppen voordat u voldaan bent. Tweedes, tracht het aantal overvloedige maaltijden die jullie nemen, te reduceren. En tracht zoveel mogelijk zaken te eten waarvan u vindt dat ze u smaken. Niet waarvan u bent wijsgemaakt dat het lekker is. Want veel mensen op het ogenblik eten allerlei zaken die ze eigenlijk niet zo lekker vinden, maar die dankzij reclame, dankzij de kostprijs toch wel lekker moeten wezen. En u kan nu moeilijk tegen uw collega zeggen: “Ja man, die dure spullen, dat trekt op niets.” Dus, wat doet u? U eet het op.
Op het ogenblik dat een mens iets eet wat hem niet 100 % ligt, vergeet hij dat de afscheidingen in zijn lichaam toxines gaan vertonen waardoor de spijsvertering niet ideaal is. Bij de ene mens zal dat leiden tot een kleine hinder, dat bij wijze van spreken de achterdeur rapper zal opengaan. Maar bij andere mensen kan dat ertoe leiden dat bepaalde stoffen opgeslagen worden in de vetmassa. Deze stoffen zijn dan eigenlijk voor het lichaam overbodig en in vele gevallen schadelijk.
Ik zou zeggen: tracht zoveel mogelijk voedsel tot u te nemen waarvan u weet dat het zo weinig mogelijk bewerkt is. Wanneer u bv. brood eet, bent u effectief beter dat u brood eet waar u nog graankorrels en zo in vindt dan wanneer u het perfecte witte brood eet. Vergeet niet dat in vele prachtige witte broden hier in uw maatschappij allerlei toevoegingen zijn bij gedaan die helemaal geen voedingswaarde hebben, maar die enkel dienen om het brood zijn witte uitstraling te geven. Wanneer u weet dat sommige grote industrieën er niet voor terugschrikken om bepaalde kalkderivaten te gebruiken, dan heb ik waarschijnlijk u al een goede hint gegeven.
Anderzijds is het zo dat wanneer u brood hebt, dat het het beste is om het brood – als het mogelijk is natuurlijk, want de meeste broden in uw maatschappij halen dat niet – een drietal dagen na het bakken te laten rusten. Dan gaat u zeggen: “Ja maar, dan moet ik oud brood eten.” Neen, dat is geen oud brood, maar een drietal dagen na het bakken is het brood eigenlijk op zijn best. Wanneer u dat dan consumeert en u kauwt heel goed het brood, dan krijgt u voor uw lichaam iets waardevols. En waar u van het zuivere witte brood bv. een half brood eet, gaat u van het andere brood misschien twee, maximaal drie sneden eten en gaat u een beter verzadigingsgevoel hebben dan wanneer u die sponsachtige stof tot u neemt.
Wanneer u bv. groenten enz. wilt eten, tracht deze in de mate van het mogelijke zo rauw mogelijk te consumeren. Het is beter dat groenten rauw geconsumeerd worden dan wanneer zij bv. voor een groot deel gekookt zijn. Anderzijds is het ook zo dat het beter is dat wanneer u groenten wilt verwerken, ze via stoom gaart dan via koken of bakken of weet ik veel wat jullie allemaal in deze moderne tijd doen. Houd er ook rekening mee dat vele zaken die u tegenwoordig op uw bord krijgt, met allerlei producten behandeld zijn om ze een goed uitzicht te geven.
Wanneer u fruit neemt, het meeste fruit dat u in handen krijgt en dat de gewone weg heeft gevolgd, is a.h.w. met verschillende producten bewerkt. Enerzijds om te bewaren, anderzijds om een ‘schone schijn’ te geven, een schoon uiterlijk. Houd daar rekening mee. Het beste wat u kunt doen voordat u zoiets consumeert, is dat u het even wast, even afspoelt en dan zijn de meeste stoffen wel verdwenen.
Anderzijds, en dat heb ik al aangehaald: tracht overdaad te vermijden. Een mens die alles eet wat hem aanstaat, maar met mate, zal veel gezonder zijn dan een mens die maar eet om te eten. Daarvoor moet u opletten. Vele mensen bv. zitten aan een rijkgevulde tafel in deze periode – ik denk dat het nog altijd kalkoen is dat op de tafel komt, zeker – ja, dat beest is nogal groot en we zijn met niet velen, dus we kunnen dat toch niet laten liggen. En zo bekomt men dat men veel teveel consumeert. Ja, en dan moeten we dat nog eens goed doorspoelen, een flesje wijn kan daar bij horen, maar na zo’n corpulente maaltijd hebben we toch nog een tasje koffie nodig om alles weg te werken. Maar een tasje koffie zonder dan nog een gebakje, dat gaat toch niet. Dat neemt u er dan ook bij. En uiteindelijk komt er dan nog wel een pralientje of zoiets bij met als gevolg dat u in wezen veel teveel tot u genomen hebt en dat u daar de dagen daarna last kunt van hebben.
Anderzijds is het ook zo dat wanneer u kunt, het beter is dat u verse zaken tot u neemt. Alhoewel ik begrijp dat het in een verstedelijkt gebied zoals waar u hier leeft, dat het zeer moeilijk is om na te gaan hoe vers producten zijn. Maar wanneer u de mogelijkheid hebt om ergens verse producten op de kop te tikken, is dit altijd beter dan producten die al een ganse omweg gemaakt hebben om tot bij u te geraken.
De fabel dat producten die bv. voorverpakt en bewerkt zijn, gezonder zouden zijn dan producten die u rechtstreeks kan consumeren, vergeet die maar. Ik weet dat de maatschappij enorme reclameslogans heeft, dat het toch zo gezond is om groenten uit blik te eten of groenten uit de diepvries en noem maar op. Er wordt heel wat kapitaal gespendeerd om de mensen wat wijs te maken. En ook, in de opleiding tegenwoordig, voor zover ik mij heb laten vertellen, van voedselspecialisten, diëtisten enz. wordt er door de bedrijven nogal op gedrukt dat zij moeten weten dat de voedingswaarde van al die voorverpakte middelen veel hoger zijn en veel beter dan wanneer u het vers hebt.
Wanneer we dat bekijken in de werkelijkheid, moeten we zeggen dat daar ook de mens weer zichzelf aan het bedriegen is. Want men vergeet de inwerking van alle celzaken (zaken die gebeuren op celniveau?) die gebeuren in dat verpakte product. Men vergeet ook bij diepvries dat bv. op bepaalde momenten wijzigingen ontstaan in het voedsel. O, het is allemaal minimaal, dat weten we, maar het lichaam herkent het. En daar houdt men geen rekening mee.
En zo ziet u maar, als u gezond wilt eten, dat u misschien in deze maatschappij het niet zo gemakkelijk hebt. Het is veel gemakkelijker om gewoon buiten te stappen, naar de bakker en de beenhouwer op de hoek te gaan en zonder u af te vragen wat u eigenlijk aankoopt, te koken en gereed te maken volgens de moderne kunst, moderne ovens enz. en dit te consumeren. Uiteindelijk is het een vrije keuze die u maakt. Maar, moest ik in deze tijd leven, ik zou toch trachten te zoeken naar zaken waarvan ik weet die toch nog iets van voedingswaarde hebben én ik zou mij zeker beperken in al die verschillende aanbiedingen die er zijn.
Want u leeft nu eenmaal in een tijd waar u alle dagen, bij wijze van spreken, honderden verschillende zaken kan krijgen. Wanneer ik terugdenk aan de tijd dat ik op aarde rondliep, dan moesten we ons geen problemen maken. Een bakker kwam af en toe voor, maar voor de mens op het land was dat geen feit. Wanneer wij brood wilden, dan moesten wij daar zelf voor zorgen. Maar meestal was ons eten dat wat we die dag a.h.w. konden te pakken krijgen. Dit kon wild zijn, dit konden vruchten zijn, dit konden planten zijn enz. En voor in zover de oogst in de zomer lukte en we niet overvallen werden door allerlei roversbenden, zo konden we soms graan of andere zaken als dusdanig voor ons behouden en konden we op sommige momenten er zelfs toe komen om iets, wat jullie zeker geen brood zouden noemen maar wat ik hier voor het gemak wel brood noem, te maken.
En zo hadden wij jaar in jaar uit een zeer gevarieerde voeding. Wij hadden alles wat we moesten hebben. En, ik kan er u bij zeggen, voor zover mijn herinnering aan die tijd reikt: Wij hadden eigenlijk geen mensen die last hadden van maag, darmen enz. Het enige wat bij ons soms wel voorkwam, was maagperforatie, maar dat was dan meestal door een zwaard, en niet door de boterham.
Waarom is de valkuil er voor onze maatschappij om ongezonde voeding te presenteren aan mensen? Waarom is het voor ons zo moeilijk om die gezonde voeding te vinden?
Omdat uw maatschappij gewoon maar één taal kent: rendement, uitgedrukt in beurscijfers, uitgedrukt in geld. Degenen die verantwoordelijk zijn op dit ogenblik voor uw voedselsamenstelling, zijn de bedrijven die ook verantwoordelijk zijn voor wat aan voedingssupplementen via farmaceutica enz. op de markt komt. O, ze dragen andere namen. O, en het verschilt zoveel. Behalve wanneer u echt gaat kijken: wie heeft hier de leiding? Wat zit er achter? Dan ziet u dat daar maar enkele grote families achter zitten, die er alle belang bij hebben om gans de voedselketen van ‘de beschaafde wereld’ te manipuleren en te hanteren. En het gaat in dit geval maar om één zaak: om macht. Want wie het voedsel in zijn handen heeft, is degene die de macht heeft. En vergeet niet, zo goed in Europa als in Amerika zijn het deze mensen die eigenlijk de werkelijke macht achter de schermen hebben. Zij beslissen wat uiteindelijk uw ministers of uw parlementariërs zullen moeten beslissen.
O, het is allemaal zeer geraffineerd in elkaar gestoken. Het is een spel, dat is juist. En de gewone man merkt het niet op. Maar, denk eens even na, bekijk eens wat er gebeurt wanneer arme boeren bv. in Zuid-Amerika gewoon maar enkele eisen stellen. Zelfs kan u bekijken hier te lande hoe men met voedsel omgaat. Hoe eigenlijk de landbouwer die het goed meent, die iets wilt bereiken en die niet enkel maar dieren houdt als cijfers, hoe deze dikwijls op deze manier eruit worden gewerkt, hoe het hem onmogelijk wordt gemaakt.
En wanneer wij het van onze zijde hier bekijken, dan moeten we soms lachen. U hebt hier partijen die ‘groen’ in hun vaandel voeren en dan zeggen: Wij gaan alles doen voor een gezond leven. En wanneer u dan bekijkt wat er gebeurt en wat ze uitvoeren, dan ziet u dat zij het juist onmogelijk maken dat er nog normale evenwichten zijn. Dat zij eigenlijk, zonder dat zij het beseffen, en misschien zijn er in die partijen echt nog idealisten, maar zonder dat ze het beseffen gewoon doen wat de industrie eigenlijk al lang verlangde. Waardoor de industrie in feite nog meer macht krijgt.
Want wanneer door het ongeremd gebruik, of misbruik moet ik zeggen, van allerlei producten ziekten uitbreken, wanneer door het abnormaal houden van dieren, daar ook epidemieën uitbreken waardoor ganse gebieden a.h.w. kunnen opgekuist worden, dan denkt u: dat is een ramp. Dat klopt, dat is een ramp voor die kleine boer, voor die kleine man, maar voor die grootindustrie is dat een zegen. Want daardoor hebben ze weer macht en kunnen zij weer beter beslissen wat kan en wat niet kan. En zo worden ganse groepen van mensen die het goed menen, die idealen hebben in uw maatschappij gemanipuleerd om bepaalde ideeën te proclameren. Tracht zo veel mogelijk achter de schermen te kijken. Vraag u af, wanneer men bepaalde zaken proclameert: ‘Waarom? En wie verdient eraan?’
Wanneer u ziet dat hier in uw landen, Europa, het zover is gekomen dat al wat natuurlijk is, dat dit verboden wordt a.h.w., dan moet u zich eens afvragen: wie heeft daar iets aan? Wanneer een kleine man gewoon probeert te overleven met een koetje, een varksken, een beetje groenten enz., dat wordt hem onmogelijk gemaakt. Want ‘de normen zijn zo’. Om het cru te zeggen: uw koe mag niet meer plassen, want dan moet u betalen, want u maakt het grondwater vuil. Vergetende dat uw ganse aarde één groot geheel is, één grote aan mekaar gesloten kring. En wat men nu doet met alle mogelijke verboden naar dieren toe, naar planten toe enz., gaat men zaken breken en gaat men juist het tegenovergestelde bereiken van wat men wilt bereiken.
Men zal zuiver water willen en men gaat nog meer toxisch water krijgen. Men zal zuivere lucht willen, binnen enkele jaren is die lucht niet meer te ademen. Gewoon door alle maatregelen die nu genomen worden. Maar allemaal zijn zij vertrokken vanuit een veel grotere optiek: hoe kunnen wij meer verdienen?
Waarom voert men oorlog? Waarom wilt men op dit moment werkelijk terug de wapens opnemen en elkaar vernietigen? Ook hier weer: om wat men denkt dat de waarheid is waar men het meest aan verdient. Alleen, ook hier zal men weer ondervinden dat tussen uw droom en de werkelijkheid een groot verschil zal zijn. En dat de zaken wel eens anders kunnen uitdraaien dan zoals u ze voorziet. Zeker wanneer het gaat op dit moment op de wijze waarop generaals denken. Want zij denken op het ogenblik van achter hun toestel. Alleen vergeten ze dat de mens die het moet uitvoeren, niet op dezelfde wijze reageert als een toestel dat voorgeprogrammeerd is.
En dat, lieve mensen, is de reden waarom men zo intensief bezig is met al deze zaken. Dit is ook in deze tijd de basis van de chaos. De chaos die er moest komen en die zich nog zal verder uitbreiden omdat anders de nieuwe kosmische invloeden zich niet op aarde kunnen vestigen. Het oude is voorbij, maar uw voedselketen, uw voedselproductie is nog geschoeid op de leest van het oude. En ook dit zal langzaam maar zeker wijzigen. Want we gaan een generatie krijgen die het niet meer zal aanvaarden om voedsel tot zich te moeten nemen dat uiteindelijk leidt tot ziekte. Om voedsel tot zich te moeten nemen om uiteindelijk allerlei vitaminen en mineralen te moeten gaan aanschaffen.
Langzaam maar zeker zullen we terug komen tot een generatie die zijn eigen voedselvoorziening zal bewerkstelligen. Die het a.h.w. zal vertikken om in grote concerns en in grote groepen aan voedselvoorziening te doen. Maar eer we zo ver zijn, moet eerst dat oude dat nu alles beheerst, afgebroken zijn. En dat kan enkel maar afgebroken worden op het ogenblik dat deze die nu de touwtjes in handen hebben, er geen winst meer kunnen uit halen, geen meerwaarde meer kunnen uit halen. En dat is eigenlijk, kort gezegd, wat u in de komende jaren te wachten staat.
Heeft iedereen voldoende gegeten? Of moet er nog een dessertje komen?
Broeder, er wordt heel veel gefilosofeerd over het al dan niet eten van vlees. Er zijn vegetariërs die vlees volledig afzweren; er zijn ook mensen die vis toelaten en dan vlees weer niet. Is dat ergens terecht? Kan u daar iets meer over zeggen?
De doorsneemens is een alleseter. Dat wil zeggen dat u vlees nodig hebt om goed te kunnen functioneren. Maar ook niet teveel. Dit is in oorsprong, dat moet gezegd; door de vele wijzigingen in omgeving kan u zeggen dat voor sommige mensen het beter is om zo weinig mogelijk vlees te consumeren. Anderzijds, helemaal geen vlees tot u nemen, zal tot bepaalde lichamelijke problemen leiden. Het is nu eenmaal zo dat uw lichaam het nodig heeft. Maar niet zoals uw maatschappij het op het ogenblik doet van alle dagen een groot stuk vlees.
Wanneer een mens, bij wijze van spreken, om de 10 dagen, om de 15 dagen een stuk vlees eet, is dit meer dan voldoende. Wat uw vis aangaat, daarvan zou ik zeggen dat u dat ook gerust kan consumeren, maar let op: veel van de vis die u op het ogenblik opgediend krijgt, is niet meer zuiver. Deze dieren zijn allemaal door de vervuiling aangetast en dragen redelijk veel toxines in zich. Wanneer u vissen krijgt die bv. van uit de diepere streken van de oceaan komen, die zich gevoed hebben met vissen die langzaam maar zeker van de diepzee in trappen naar boven komen – bij wijze van spreken want het is een voedselketen: u hebt de diepzeevissen maar daarboven krijgt u dan weer de andere soorten en zij consumeren elkaar – zitten we hier met een probleem dat vele van deze dieren reeds aangetast zijn door radioactieve afval.
Men wilt dit niet erkennen, nochtans is het gegeven zeer juist. Door het jarenlang storten van radioactief afval, is er op grote diepte een grote verontreiniging van het daar aanwezige plankton. Dit wordt door diepzeevissen geconsumeerd, zij nemen dat in zich op. De volgende trappen gaan weer deze vissen consumeren. Het uiteindelijk resultaat is dat de vis die op het ogenblik in bepaalde oceanen gevangen wordt, een veel te hoge radioactiviteitsgraad in zich heeft. Wat tot gevolg heeft dat wanneer deze geconsumeerd wordt door de mens en wanneer deze dit veelvuldig doet, dit kan leiden tot allerlei ziekteproblemen die samenhangen met bestraling.
De mens is vergeten dat hij niet ongestraft zijn aarde kon vervuilen. Men gaat er nog altijd van uit dat men met hun afval geen kwaad kan doen, want dat men alles gewoon zó goed verpakt. Men vergeet alleen dat men niet op de hoogte is van vele inwerkingen op grote diepte, met alle gevolgen van dien. Dus, ik zou u aanraden, dit klinkt misschien gek, wanneer u vis wilt consumeren, bent u beter dat u vis gebruikt die gekweekt is, niet in de diepzee maar gewoon in viskwekerijen aan de zee. Daar hebt u kans van minder schadelijke vissoorten aan te treffen.
Dan kan u zeggen, iemand die louter en alleen vegetarisch wilt eten, dat deze ook weer het probleem zal hebben dat hij bepaalde basisstoffen zal ontbreken in zijn voeding. En dan zien we meestal dat bij vegetariërs vooral problemen zullen optreden, en kijk maar eens rond als u zulke mensen kent, in veel gevallen nogal met de spijsvertering, zelfs darmfunctie, maar vooral leverfunctie enz. We zien ook dikwijls, en dat kan u ook nagaan als u echte vegetariërs kent, dat deze mensen meestal nogal zwartgallig blijken te zijn. Dat komt omdat de productie van lever en gal niet op een natuurlijke wijze zijn werk kan doen waardoor zij teveel van deze zaken in hun bloed krijgen en zo hun eigen humeur en karakter nogal eens kunnen beïnvloeden. Wanneer echter een vegetariër af en toe ‘zondigt’, kan hij dit probleem oplossen.
U zegt dat we eigenlijk alleen zouden moeten eten als we honger hebben. Wat doet u dan met kinderen die eigenlijk nooit een hongergevoel hebben?
Mag ik u vragen: hoe komt u aan het idee dat een kind nooit een hongergevoel heeft?
Ik zie dat zo rondom mij dat kinderen heel slecht eten en heel weinig.
Een kind heeft altijd een hongergevoel. Wanneer een kind geboren wordt, is het natuurlijk instinct van voedsel tot zich te nemen. Dat is punt 1. Wanneer het kind opgroeit, heeft het wel degelijk een hongergevoel, alleen zal het kind proberen enkel voedsel te krijgen wat het aangenaam vind. Wanneer het kind weet: ‘ik moet patatjes eten met spinazie en ik lust dat niet’, dan zal het kind pretenderen geen honger te hebben, zelfs wanneer het honger heeft en zal het trachten achter uw rug iets anders te consumeren. Maar maak de fout niet dat een kind geen hongergevoel kent. Integendeel. Alleen kan een kind er soepeler mee omgaan dan een volwassene. Dat is eigenlijk het verschil. Maar wanneer een kind, laat ons zeggen, 24 uur niet gegeten heeft, dan zal het wel degelijk honger hebben.
In uw maatschappij is het misschien abnormaal om een kind 24 uur niet te laten eten en krijgt u daardoor dat u zegt: het kind wordt wakker, we gaan het voeding geven, een paar uur later nog wat en een paar uur later nog wat. Daardoor kan u misschien het idee krijgen dat een kind geen honger heeft omdat u het eigenlijk al vanaf de basis overvoedt. Maar wanneer het kind onder normale conditie is en het eet een dag niet, wilt dat niet zeggen dat het geen hongergevoel heeft. Laat het rustig een dag niet eten. De dag daarop zal het des te meer tot zich nemen. Het is wel belangrijk dat u dat zo bekijkt, want anders krijgt u naar kinderen toe dat u ze eerstens zaken doet eten die hen helemaal niet liggen, wat voor het kind ook niet goed is. Wat niet wil zeggen dat u een kind op alles moet toegeven. Maar u kan wel een inschatting maken dat er bepaalde smaken zijn die voor een kind nog te sterk zijn. Laat daarom het kind, zeker wanneer het een beetje ouder is en een keuze kan maken, zijn eigen keuzes zoveel mogelijk zelf maken. Leid die keuzes een beetje zodat het een evenwichtige voeding is, en dan zal u zien, dan zal het kind wel degelijk wanneer u het tijd genoeg geeft, honger vertonen.
Ik heb nog een vraagje bij dat hongergevoel. Hoe komt het dat volwassenen zo’n groot hongergevoel hebben en dat niet kunnen in proportie brengen?
Neem mij niet kwalijk voor wat ik ga zeggen, maar, maar, hebt u al ooit in een varkensstal geweest? Welk varken eet het meest? Het grootste en het dikste. Waarom? Zijn maag vraagt het meest. En dat zien we bij een mens ook. U hebt mensen die kunnen eten zonder ophouden en daar ook niet van bijkomen omdat de verbranding, en meestal de nervositeit, ervoor zorgt dat zeer veel weggewerkt wordt. Andere mensen slaan het natuurlijk op en krijgen dus overgewicht, met alle gevolgen van dien. Maar het niet weggaan van een hongergevoel, is in uw maatschappij aangekweekt.
Wanneer u moest geleefd hebben in de tijd dat ik hier op aarde was en u kwam zo soms dat u een week, in winterperiodes of slechte periodes, niets tot u kon nemen buiten wat water uit de beek, dat u niet – en dan mocht het nog niet te hard sneeuwen of vriezen – dan kan u zeggen: kijk, ik krijg echt honger. In uw maatschappij, deze maatschappij, met de mens die zich alles kan permitteren, deze kent geen echte honger. Die kent een gevoel naar eigenlijk van zich te vullen met zaken die hij of zij graag heeft. De honger van het lichaam komt in vele gevallen overeen, psychologisch althans, met dezelfde honger die de mensen hebben naar hun portefeuille. Die willen ze ook altijd maar meer vullen. Spijtig, maar dit is de basis op het ogenblik van uw maatschappij. En kijk maar eens rondom u: welke mensen consumeren eigenlijk het meest? Meestal degenen met de grootste portefeuille. Of hebt u al ooit ministers gezien die niet tafelden bij onderhandelingen? Wanneer u eens rondom u kijkt naar uw leiders, dan ziet u genoeg. Deze mensen hebben altijd honger.
Ik had nog een bedenking. Wat is het gevoel achter de honger? Is het een soort van angst of …?
Nee, het gevoel achter de honger is geen angst. Want, ik weet niet of u het weet, maar de hongerdood is de zachtste dood die een mens kan sterven. Nee, het gevoel achter honger is gewoon het lichaam dat vraagt om producten die het nodig heeft. En hoe langer het duurt eer het die stoffen krijgt, hoe meer alarm het lichaam geeft. Op het ogenblik dat het lichaam dit niet kan krijgen of niet meer krijgt, valt het hongergevoel stil. Het is hetzelfde als bij pijn: pijn kan u tot op zekere hoogte hebben. Gaat u uw pijngrens voorbij, dan stopt de pijn. Hoe erg ook de marteling is, de pijn stopt.
Hetzelfde geldt voor honger: op een bepaald ogenblik stopt het hongergevoel en leeft u gewoon verder zonder dat uw lichaam nog voedsel vraagt. Het lichaam gaat zichzelf dan a.h.w. consumeren. Langzaam maar zeker zal u dan a.h.w. uitdoven zoals een kaarsje dat opbrandt. Daarmee is het rare, wanneer u de geschiedenis bekijkt, dat wanneer er grote hongersnoden zijn, dat zeer veel mensen die daar in sterven, op een heel rustige wijze naar onze zijde zijn gekomen. U kunt natuurlijk mensen hebben die angst hebben van de dood en die waanzinnig op zoek gaan naar voedsel. Maar dat is iets anders. Onder een normale conditie zal u daar geen problemen mee hebben. En het gevoel van honger is gewoon het lichaam dat zegt: ik heb stoffen nodig om mijn werk verder te kunnen uitvoeren
Men promoot enorm de consumptie van melk voor kinderen, vooral voor kinderen. Maar ik heb gelezen dat dat niet zo gezond is. Is dat zo?
Wanneer een kind geboren wordt, is het het beste voor het kind dat het moedermelk krijgt. Wanneer dit niet meer mogelijk is, kan overgeschakeld worden op melkproducten. Daar moet u gewoon kijken hoe sterk het kind a.h.w. is. Ik kan mij voorstellen in deze tijd dat sommige kinderen met de huidige melk problemen hebben omdat zij reeds vanuit het moederlichaam bepaalde zwakke punten hebben meegekregen. Maar wanneer het kleine kind geen zwakke punten heeft meegekregen, dan is het beste wat u kan doen het kind zuivelmelk te geven. Ook weer met mate. Een toevoeging van bepaalde andere natuurproducten zoals honing enz. is zeker aan te raden. Ondanks het feit dat men in uw maatschappij hier anders tracht naar voor te schuiven.
Melk is nog altijd voor het opgroeiende kind, voor de opgroeiende mens een basisproduct waaruit het op gemakkelijke wijze de stoffen haalt die hem helpt om zijn lichaam te ontwikkelen. De vervanging van dierlijke melk bv. door sojamelk is niet aan te raden. Dan bent u beter dat u bv. de melk die u hebt, vervangt door botermelk omdat daar op dat moment wat minder vetstoffen in aanwezig zijn. Maar van nature uit, kunnen we zeggen dat de moedermelk voor het kind het meest aan te raden is. Wat we uit onze zijde hier en de kennis die we daaromtrent hebben: de poedermelken die de laatste jaren – het is nu even minder, maar er is een periode geweest, een tiental jaren terug, dat bijna elk kind moest melk krijgen op basis van poeder enz. – daar kunnen we van zeggen: dit is totaal af te raden. Omdat deze melk niet alle substanties bevat, ondanks het feit dat men het scheikundig is gaan samenstellen, die nodig zijn om een kind alles te geven wat het nodig heeft.
Broeder, in de macrobiotiek beweert men nogal eens dat melk voor de volwassen mens helemaal niet meer verteerbaar is. Ik betwijfel dat eigenlijk, maar kan u daar iets meer over zeggen?
Hebt u een Japanner al eens naar het toilet zien gaan, mijn waarde vriend? Wel, gezien de macrobiotiek zijn oorsprong daar heeft en gezien de mimiek die de Japanner gebruikt, kan ik u toch zeggen: ik raad u aan om als volwassene melk te blijven drinken. Melk is zeker niet schadelijk. Melk wordt schadelijk wanneer u zou zeggen: ik drink elke dag 4 liter, dan ben ik met u akkoord. Maar dat kunnen we zeggen van bier, dat kunnen we zeggen van wijn, dat kunnen we van bijna alle producten die drinkbaar zijn, zeggen. Op het ogenblik dat u teveel drinkt van iets, is het niet goed. Maar wanneer u gewoon bij uw ontbijt een glas melk drinkt, daar zal u zeker niet van sterven. Integendeel, u zal kunnen lachen.
Ik had nog een vraag over het gebruik van microgolfovens, daar worden ook de gekste zaken over verkondigd. Ik had daar toch graag wat meer duidelijkheid over gehad.
Ja, lieve vriend, als ik u daar alles moet over vertellen, dan denk ik dat u hier problemen gaat krijgen met de aanwezigen over de duurtijd. Kort gezegd kan ik zeggen: de wijze waarop het voedsel klaargemaakt wordt in de microgolfoven, houdt eigenlijk een waardevernietiging in van het voedsel. Ik zou u de raad kunnen geven, er bestaan aardig wat ernstige studies over, vergelijkende studies, o.a. een paar studies via Kirlianfotografie die duidelijk aantonen dat voedsel in een microgolfoven totaal waardeloos is geworden. De reden is heel simpel: de atomaire structuur van uw voedsel wijzigt. En dat is niet aan te raden. Nu, ook hier weer, heeft de reclame goed zijn werk gedaan. Iedereen koopt zo’n spulletje, iedereen eet daar maar voedsel van en dan achteraf gaat de farmaceutische industrie weer wat meer verkopen.
Ik zou u a.h.w. niet aanraden om veel voedsel dat daarin klaargemaakt is, te consumeren. Want wanneer u dit op een regelmatige basis zou doen, kan dit zeer snel leiden tot metastases in de darmen, in de maag, in de lever. Dit wilt men meestal niet horen en is op dit ogenblik natuurlijk, gezien de vele invloeden die de mens dagelijks ondergaat, zeer moeilijk wetenschappelijk volgens jullie norm aantoonbaar. Maar wanneer u een beetje zou nagaan en uw ogen zou openhouden voor wat er rondom u gebeurt, zou u het wel kunnen vastleggen.
En met deze laatste tas koffie voor onze vriend, wens ik deze avond te gaan besluiten. En ik wens eigenlijk nog een kleine zaak van mezelf hieraan toe te voegen. Niet over het voedsel, want daar hebben we nu al genoeg van gegeten vanavond, maar we zitten nu eenmaal in de kerstperiode, we zitten nu eenmaal in een periode die eigenlijk voor de mens zou moeten leiden tot bezinning.
Een mens zou in deze dagen even stil moeten staan bij zichzelf. Even moeten gaan kijken: ‘Met wat ben ik bezig? Wat is er in mijn leven nu echt belangrijk? Waar wil ik voor leven? Wat wil ik betekenen?’
Kerstmis is eigenlijk voor jullie de boodschap van het licht. Hier, in deze contreien is het een christelijk feest. Vroeger was het gewoon het feest van de terugkeer van het licht. En dit feest heeft eigenlijk, al zolang de mensheid bestaat, altijd bestaan. Andere namen, andere vormen, het maakt niet uit. Het belang van dit feest is dat na een periode van duister, dat langzaam maar zeker het licht zich terug kan vormen. Dat u beseft dat in uzelf, wanneer u het maar toelaat, wanneer u zich maar openstelt voor de krachten van het licht die rondom u zijn, van deze krachten te aanschouwen, van deze in u te laten werken, zodat u als mens in deze maatschappij, in deze gemeenschap a.h.w. de ster kan zijn die als symbool staat voor deze periode.
En als ieder op zich hier een klein beetje de ster wilt zijn, de ster van het kerstgebeuren, de ster van Bethlehem, dan zal u zien dat er rust en vrede, harmonie rondom u aanwezig kan zijn. Dan zal u zien dat kerstmis een andere betekenis gaat krijgen dan alleen maar even een goed diner en enkele cadeautjes. Maar dat het grootste geschenk van kerstmis is dat uw hart openstaat voor uw medemens, voor uw naaste. En uw naaste in dit geval is wel degelijk de mens die naast u is. Niet degene die in Afrika honger heeft of in Azië moeilijkheden heeft, maar de mens die in uw geburen problemen heeft. De mens die in uw geburen, om het met het onderwerp van vanavond te zeggen, honger lijdt. En een honger kan niet alleen lichamelijk, maar kan ook geestelijk zijn.
En op het ogenblik dat u dat beseft, dat u daarvoor kan openstaan en dat licht van die ster ook uitdragen in uw omgeving, dan denk ik, beste mensen, dat kerstmis van het jaar 2002 voor jullie onvergetelijk zal worden. Dat dit voor jullie een enorme waarde zal hebben dat u kan meedragen over gans de periode dat het licht terug langzaam maar zeker opkomt. En dat u zo een nieuw jaar tegemoet gaat met een nieuwe ingesteldheid waardoor u veel beter gewapend zult zijn tegen alles wat het nieuwe jaar met zich zal meebrengen. En dat u dan in de komende tijd a.h.w. een vuurtoren kan zijn, een lichttoren voor de mensen die rondom u zijn.
Ik zou zeggen, lieve mensen, denk daar de komende dagen maar eens aan. Denk daar maar eens aan wanneer u aan uw rijkgevulde tafel zit. En u zal zien, u zal er zelf een betere smaak aan overhouden.
Zo, lieve vrienden, dat was wat ik er nog wou aan toevoegen. Ik weet, het is hier de gewoonte om af te sluiten met een meditatie. Ik zal ook deze gewoonte volgen. Maar vraag van mij niet dat ik een meditatie over een rijkgevulde tafel hou. Maar wat ik wel wil doen, is jullie een beetje laten aanvoelen wat de kerstsfeer, wat dat kindje van 2000 jaar geleden eigenlijk op de wereld heeft gebracht.
Meditatie: De boodschap van kerstmis.
Het was een kille nacht, een heldere nacht, maar een kille nacht. Langzaam maar zeker begaven de mensen zich ter ruste, na alle drukte die er heerste in het kleine stadje. Dat moment, in een oude stal, ingebouwd in een rotsholte lag een vrouw in barensnood. Het enige wat zij had, was gewoon het stro dat daar opgestapeld lag voor de paar dieren die in die grot moesten overwinteren. O ja, in die tijd en op die plaats kon het winteren. Er kon zelfs sneeuw vallen. Voor u misschien een onwaarschijnlijke gedachte, maar in woestijngebieden en zeker zoveel eeuwen terug, gebeurde dat zeer regelmatig.
In die nacht, een heldere nacht, een heel koude nacht werd een kindje geboren. Men zei dat het de zoon van God was. Men zegde dat het de koning van de Joden was. Men zegde dat het Heer van de Wereld was. Maar dat kleine kindje, dat heel kleine kindje, dat straalde iets uit.
In die koude nacht straalde dat een gevoel van warmte uit, van vreugde, van harmonie. En op het ogenblik dat het kindje zijn eerste geluidjes liet horen, stond hoog aan de hemel een enorm lichtende ster zo te flonkeren dat het ganse bergmassief, en vooral de grot, verlicht was. De ster werkte als een laserstraal en zette alles in een heel harmonieus licht. En dat licht, dat trok de dieren aan, de dieren die langzaam maar zeker één voor één met hun adem warmte kwamen geven aan dit pasgeboren kleine kindje. Dit kleine kindje, dat ook naar de mens in de omgeving een aantrekkingskracht uitoefende zodat zelfs degenen die onder de open hemel sliepen, zich afvroegen: ‘Wat gebeurt er?’, ontwaakten, en a.h.w. in een trancetoestand naar het kindje toekwamen.
Al diegenen die daar in die eerste uren dit kleine kind aanschouwden, voelden in zichzelf een wonderlijke verandering. Al diegenen die in de harmonie van dat licht kwamen, in de wisselwerking tussen de ster en de pasgeborene, al deze werden voor de wereld a.h.w. lichtbakens. Of zij nu herder waren of handelaar, of zij nu koning waren of slaaf, al deze mensen die dit kindje zagen, wijzigden, veranderden en werden voor hun omgeving zeer belangrijke lichtbronnen.
En zo kunnen we zeggen dat telkens weer opnieuw bij dit kerstgebeuren, wanneer dit kindje geboren is, wanneer wij ons trachten in harmonie te zetten met het licht, dat ook wij telkens weer, deze kracht in ons opnemende, voor de ander een baken kunnen zijn. En zo kunnen we elk jaar weer opnieuw de boodschap, die het ganse gebeuren voor de mens inhoudt: dat ieder mens uw naaste is en dat u moet proberen met ieder mens in harmonie te leven, zo kunnen we deze boodschap steeds weer uitdragen.
Zo kunnen we steeds weer zorgen dat de mens de mogelijkheid heeft langzaam maar zeker steeds hoger te klimmen in het licht dat hen a.h.w. geschonken wordt. En zodat de mens, het licht erkennende, gevende aan de ander, de basis kan leggen van een nieuwe maatschappij waar de mens terug mens wordt, waar de mens terug de mogelijkheid voor de geest inhoudt om zijn weg naar bewustwording in de totaliteit van zijn bestaan weer te kunnen volvoeren.
Laat dit licht en laat deze boodschap die dit kindje bij zich had, als een schat bewaard worden in uw hart. En gebruik deze schat waar het nodig is. Werk ermee en deel hem vrijelijk met anderen. Zo zal uw schat, die u hier gekregen hebt, dag na dag aangroeien, dag na dag meer worden. En zo zal u zien dat u een leven kan opbouwen dat voor u waardevol is, dat in de totaliteit van uw bestaan onvergetelijk wordt.
En met deze kleine meditatie, beste broeders en zusters, sluit ik de avond af. Er rest mij niets anders meer dan ieder van jullie nog een gezegende, zalige kerst toe te wensen. Laat het licht in jullie hart niet doven. Dat is het belangrijkste wat ik te zeggen had. Het ga jullie goed.