Het ontstaan van de Witte Broederschap

image_pdf

11 september 1980

Het ontstaan van de Witte Broederschap op de aarde en in de sferen.

De Witte Broederschap is een naam. Het is niet iets dat men een organisatie kan noemen. Het is een samenwerking van een groot aantal entiteiten. De naam ‘wit’ wordt tegenwoordig voornamelijk gebruikt omdat de leidende krachten daarvan zich in wat men noemt het witte licht plegen te bewegen. Dat is een behoorlijk hoge sfeer. Zoals voor elke groep is er ook een begin geweest. Daarvoor moeten we dan zo ver teruggaan in het verleden dat historici een kleine beroerte krijgen of het over fabuleren zullen hebben.

De mensheid heeft vóór de huidige beschaving (dan denken we daarbij aan de opkomst vanuit Egypte) toch nog wel andere beschavingen gekend. In die beschavingen was het leven anders dan tegenwoordig en veel van wat toen wetenschap heette, zou men nu magie noemen. Erg belangrijk was daarbij dat de mens in die tijd veel dichter stond bij de werelden van de geest dan in de laatste duizend jaar voorstelbaar was. Men had contact met geesten, althans met persoonlijkheden die niet behoren tot het normale stoffelijke continuüm. Hier begint dan de Witte Broederschap langzaam maar zeker te ontstaan, want mensen moeten zich om goed te kunnen leven ontwikkelen. Ontwikkelen betekent niet alleen meer middelen ter beschikking krijgen, maar het betekent vooral een juister inzicht in jezelf en in je mogelijkheden weten te verwerven.

Er is een periode geweest (pre‑Atlantis nog) waarin een aantal mensen probeerden hun eigen wegen te gaan. Het is de tijd waarin de eerste ruilhandel ontstond en ook de eerste vestigingen (de marktplaatsen) waar de nomaden en de trekkende jagers onderling producten ruilden. In die tijd bleek dat de mens reeds sterk eenzijdig was georiënteerd en dat hij maar al te vaak eerst keek naar hébben en dan pas naar zíjn. De priesters uit die periode (dat waren vaak priesters van lichtkrachten) hadden voor zich een methode ontwikkeld om de contacten met de geest te vereenvoudigen. Dat ging oorspronkelijk met vuur, later ging dat niet waterreflexen de z.g. spiegelvijvers die we nog terugvinden in de oude steden van Babylon zoals Ur. Zij ontdekten nu dat het nodig was de mens te helpen, hem te stimuleren. En daar men in die dagen nog meer gebruik maakte van occulte gaven dan tegenwoordig, was het ook eenvoudiger om mensen soms ten goede te beïnvloeden. In het begin was het hier iemand die dat deed en daar iemand die dat deed zonder dat ze het eigenlijk van elkaar wisten. Maar omdat ze daardoor gelijk gestemd raakten en alleen gebruik maakten van die methode om met de geest te communiceren, werd als vanzelf een band geschapen. Men zou dit misschien het vroegste begin van de priesterfilosofen kunnen noemen.

Degenen van hen, die overgingen, bleven betrokken bij de ontwikkeling van de volkeren waarin ze geleefd hadden. Later kregen ze ook meer interesse voor andere volkeren en voor de ontwikkelingen die daar plaatsvonden. Er was dan nog steeds geen sprake van een feitelijke Witte Broederschap, dat moet u wel begrijpen. Maar er was wel een groot aantal be­wuste geesten die zich bezig hielden met het lot van de mensheid en ge­lijktijdig met allerlei geestelijke zaken. Dan ontstond Atlantis. In het begin een rijk van vissers en van wat gevluchte boeren. Het waren eilanden waar slaven de eigenlijke werkkrachten vormden en die door hun bijzondere positie (de plaats waarop zij zich bevonden) ook belangrijke koloniserende handelsrijken konden worden. De wijzen waren in het begin in die eenvoudige gemeenschappen zoiets als de toverdokters die men nu nog bij vele stammen kan terugvinden. Zij genazen de mensen, zij gaven raad, zij losten problemen op en ze waren ook de arbiters als het over morele zaken ging. Zij woonden meestal in de eenzaamheid en als het even mogelijk was, zochten ze het hogerop. Ook dat is niet zo gek, als u zich realiseert dat in die dagen de lucht veel vochtiger was, dan tegenwoordig. Voor hen was het dus doelmatig om naar hoger gelegen gebieden te gaan, ook al voor hun ademhaling, hun stofwisseling en dergelijke dingen.

Deze witte priesters (zo werden ze langzamerhand genoemd) konden niet meegaan met de intriges en de jacht naar bezit en status die de lagere mensheid begon na te streven. Zij vonden dat eenvoudig onaanvaardbaar en weigerden steeds meer adviezen te geven op stoffelijk gebied. Zij hadden natuurlijk ook hun leerlingen. Er waren daaronder die zeiden: Ik zie niet in waarom ik op rauw graan moet leven, als ik beneden een prima kok erop na kan houden. Dus gingen ze naar beneden en begonnen voor zichzelf. In het begin betitelden zij zich waarschijnlijk nog wel als een soort filiaal van de echte wijze, maar al heel gauw maakten zij zich hun eigen goden. Zij legden de mensen hun eigen weten op en ze werden eigenlijk een deel van het machtsstreven dat de mensen nu eenmaal eigen is. Vanaf dat ogenblik begonnen de witte priesters nog veel intenser dan voorheen contact te zoeken met de hoge krachten. Zij zochten veel intenser dan vroeger naar de geheimen van de natuur die voor hen belangrijk konden zijn en naar de middelen om de mensen alsnog een begrip bij te brengen van eenheid waardoor de ontwikkeling van het menselijk ras kon voortgaan.

Het is daar waar we voor het eerst spreken van de z.g. Witte Priesters. Let wel, het is nog geen Witte Broederschap. Maar er zijn steeds meer denkers die zich bezighouden met de werkelijke krachten van het leven en na hun overgang interesse blijven behouden in de mensheid. Sommige van hen incarneren zelfs verscheidene malen op aarde en krijgen zo een steeds grotere belangstelling in bepaalde ontwikkelingen.

Dan komt de eerste slag. Het eerste misbruik van natuurkrachten in Atlantis, gepaard gaande bovendien met een geringe maar toch wel kosmische ramp, bracht een deel van het rijk te gronde. Degenen die er nog zijn voelden zich voor een deel niet meer thuis. En daar de meeste van de priesters hebben geleerd in de tijd te schouwen, wisten ze ook dat die ramp onvermijdelijk was. De meesten trokken weg. Een groot gedeelte van hen in de richting van de Amerika’s. Hierdoor is er een verschuiving ontstaan en is eigenlijk een geestelijke coördinatie veel meer dan vroeger nodig. De stoffelijke en telepathische contacten op aarde zijn niet meer genoeg. Het is duidelijk, dat degenen in de sferen die zich blijven interesseren in de ontwikkeling van de mensheid als vanzelf als coördinator gaan optreden.

De tweede ramp van Atlantis, werd weer voorafgegaan door een uittocht waarbij overigens heel wat materialen werden meegenomen, zelfs oude geschriften, sieraden, wetenschappelijke apparaten van die tijd en wat dies meer zij. Hun tocht voerde hen door het noorden van Afrika. Hier en daar ontstonden er vestigingen. Een deel week uit en kwam zelfs tot aan het huidige Tibet en Nepal. Weer anderen trokken in de richting van de Kaukasus en kwamen in Zuid‑Rusland terecht. Een deel daarvan boog weer terug en heeft invloed gehad op de religieuze ervaringen en benaderingen in o.m. Griekenland, Noord‑Italië, Zuid‑Frankrijk. Ze kwamen tenslotte zelfs te land in Engeland waarvan delen al onder de invloed zijn geweest van de Atlanten. Er ontstond dus een enorme uitbreiding van het gebied waarin die leringen verbreid. Het zijn nog steeds geheimleren. Het zijn filosofieën en wetenschap die aan uitgekozenen worden doorgegeven werden Zo ontstond er een netwerk van geestelijk bewuste mensen op aarde waaronder ook een aantal ingewijden. Zij allen tezamen probeerden de mensheid te helpen en in de goede richting te leiden. Het zal u duidelijk zijn, dat we nu eerst kunnen spreken van een Witte gemeenschap of Broederschap.

Die Broederschap was in het begin eigenlijk nog steeds de coördinerende factor. Als je op aarde bent, dan behoor je daar niet bij. Pas wanneer je overgaat en je dan weer met de ontwikkeling van de mensheid gaat bezighouden, kom je terecht in een groep van gelijkgestemden die in verschillende sferen wonen en die tezamen proberen de mensheid te helpen de juiste kant uit te gaan. Dan incarneren er een aantal leden van die Witte Broederschap. En omdat ze geleid worden door hun behoefte om de mensheid, lering en kracht te geven worden ze niet alleen veelal priesters, filosofen en magiërs maar blijven ze ook veel strikter in contact met de oorspronkelijke geestelijke groep dan voordien het geval was. We kunnen zeggen, dat ongeveer 6 á 7000 jaren geleden de eerste stoffelijke leden van de Witte Broederschap op aarde opereerden.

Het wonderlijke daarbij is, dat ze in zeer verschillende delen van de wereld hun werk verrichtten. Sommigen werkten bv. in India, anderen in Afrika, weer anderen in Noord‑ of Zuid‑Amerika. Er is een aarde omspannend netwerk tot stand gekomen. Maar omdat een groot gedeelte van de kennis en de wetenschap stoffelijk in de buurt van Tibet is terechtgekomen, wordt de z.g. Grote Inwijdingsweg gelegd in het Karakorum-gebergte, eigenlijk aan de voet van de Himalaya. Hier zal dan een lange tijd de plaats zijn waar geestelijke krachten zich concentreren en waarheen ook ingewijden bedevaarten maken. Van daaruit komen vestigingen tot stand.

Er is een bekend brahmanenklooster in de richting van het huidige Afghanistan waar men onder meer kent: De Put der Wereld, die zeer bekend is geworden, daar in dit klooster inderdaad inwijdingen hebben plaats gevonden en plaats vinden. Datzelfde gebeurt in het zuiden en zelfs in het midden van Afrika. Ook in de buurt van Mombassa heeft een lange tijd een soort inwijdingsschool bestaan die direct deel is van de Witte Broederschap. Hetzelfde geldt voor bepaalde gebieden in de Andes (vooral in het noorden van Peru) waar we eveneens een dergelijke inwijdingsschool vinden. Het opvallende hierbij is, dat elk land spreekt in de termen van zijn eigen goden, uitgaat van zijn eigen legenden, maar dat in die scholen steeds weer dezelfde waarheden, dezelfde morele tendensen en dezelfde ontwikkelingsdwang worden geïnjecteerd. Er is nu op aarde een netwerk van mensen die deel uitmaken van de Witte Broederschap. Als gevolg hiervan wordt het wenselijk om ook voor degenen die in de stof zijn, uitdrukking te geven aan al die geestelijke krachten en tendensen die de Broeders in de geest ook wel op een andere manier kunnen opvangen. Er ontstaan de eerste ontladingen van kracht zoals we die later geconcretiseerd zien in het Wessac‑feest. Wat daarbij de Broeders heeft bewogen tot juist deze manifestatie, weet ik niet. Er zijn wel verschillende punten die een aanwijzing daaromtrent kunnen geven.

Zo was er al ongeveer 3500 jaar geleden in India een aantal dorpen, die zoals men zegt, door ingewijden werden bewoont. In diezelfde periode vinden wij trouwens ook groepen van die ingewijden in het midden van Engeland en in het noordelijke deel van Ierland. Aan het gedrag dat wij daar tegenwoordig zien, zouden we het niet geloven, maar ze zijn er toch echt geweest. Ik neem aan dat deze kloosters, want dat waren het eigenlijk of moeten we zeggen een soort niet monotheïstisch maar Esseens lijkende bewegingen, de aanleiding zijn geweest voor samenkomsten waarbij veel mensen in de stof die tot de Broederschap behoorden ook lijfelijk aanwezig konden zijn. Hun pogingen om de oude, aangeleerde magische krachten te ontplooien hebben gevoerd tot een directe wisselwerking tussen hen en degenen die in de geest leven (vaak ook de grote meesters van de Witte Broederschap) en dat op deze wijze zich langzaam aan een ritueel heeft ontwikkeld dat nu bekend staat als de Wessac-bijeenkomst. Als je dat zo allemaal beredeneert, dan vraag je je misschien af: wat hebben ze eigenlijk gedaan?

Op aarde heeft men geprobeerd een aantal mysteriën te openbaren aan de mensen. Dat is in de oudheid gebeurd in de maangodsdiensten. Daarna heeft men dat ook geprobeerd o.m. in de Istar‑ en Isis‑verering. Later komen daar de z.g. Osiris‑mysteriën bij en nog later zien we ook in Griekenland dergelijke mysteriën ontstaan. We zien dat er ook leringen worden gegeven in Spanje en dat later bijna over geheel Europa een bepaalde inwijdingsbeweging wordt gevormd.

De werkelijke ingewijden van de Mithrasdienst waren wel degelijk mensen die geleerd hadden hoe je het dier moest bedwingen om de zon te beheersen, dus het geestelijke licht. Ook zij waren zich uit de aard der zaak voor een deel, maar zeker niet allemaal, bewust van een grote gemeenschap die achter hen stond. De gemeenschap kreeg meer namen. Ook in de sferen komen er enkele splitsingen. U moet hierbij niet denken aan tegenstellingen maar eerder aan een verdeling van arbeid. Wij krijgen te maken met de Witte Broederschap zoals wij die vandaag kennen, een gemeenschap, die uitgaande van bestaande mogelijkheden probeert in te grijpen in de vooral geestelijke belevingen en ontwikkelingen van de mensheid en daarvoor stoffelijk de juiste condities tracht te scheppen.

Aan de andere kant is er een groepering die juist uitgaat van het tot stand brengen van volledig ingewijden. Ingewijden die dan in staat zullen zijn om door middel van magische krachten op aarde datgene te doen wat de Witte Broederschap voor een deel direct doet. Wij kennen deze groep als het Verborgen Priesterrijk.

Er is een andere groep die zelfs geheel uitgaat van volledige geestelijke ontplooiing, vooral na de dood. Deze groepering wordt wel eens, ofschoon niet altijd, de Broederschap van Licht genoemd, ook wel de Broederschap van Liefde.

Dan bestaat er ook een groepering die vooral meent dat je stoffelijke varianten moet scheppen (mutaties) om op deze manier nieuwe mogelijkheden voor de geest te creëren. Deze groepering zal later bekend worden als het Rijk van de Koning der Aarde. Let wel, wij hebben dus met verschillende groepen te maken, maar ze zijn alle voortgekomen uit die eerste Broederschap die nu bekend is als de Witte en waarvan een deel nog steeds onder die naam opereert. De uitbreiding in de sferen was in het begin een kwestie van Zomerland en het gebied net iets boven Zomerland. Veel verder kon je toen als mens, zelfs als bewuste mens, nog niet komen. Maar als je steeds verder doordringt in hogere werelden, dan gaat je visie veranderen en ook je mogelijkheden. Het zal u duidelijk zijn, dat in het begin de groep werkelijk bijna zuiver stoffelijk geïnteresseerd was. Later was er een mate van afstandelijkheid en ging men ook meer denken in tijdperken dan in onmiddellijk gebeuren.

Nu zal het een beetje vreemd in de oren klinken, als ik u zeg dat vele boeddha’s en bodhisattva’s deel zijn geweest van de Witte Broederschap. Toch was dat wel degelijk het geval. Er zijn zelfs nu nog op aarde een paar tulku’s (bewuste wedergeboorten van Boeddha) die inderdaad behoren tot de Witte Broederschap. De wijze waarop men werkt, verandert natuurlijk naarmate de visie op noodzakelijkheden wordt uitgestreken over langere tijd. Zo wordt het denkbaar dat bv. Jezus wel degelijk optreedt als leider van de hoogste groepen van de Witte Broederschap. Het is dan ook begrijpelijk, dat een schijnbare tegenstelling als Mohammed daar eveneens bij behoort. En dat we in de Broederschap een aantal persoonlijkheden aantreffen die op aarde bekend of beroemd zijn geworden als stichters van godsdiensten, ofschoon zij het zelf niet zo bedoeld hebben. En wat meer is, hun werken heeft vaak door een bewuste incarnatie op instigatie van die Broederschap plaats gevonden.

In de geest lopen de sferen van het zuiver witte licht tot de paarlmoerglanzen van Zomerland in de wat lagere sferen. Overal zijn er wel entiteiten die zich verbonden gevoelen met de groep. Er zijn dan ook ontstellend grote geestelijke harmonieën ontstaan. Dat bete­kent, dat er ook heel grote geestelijke krachten beschikbaar komen. Gelijktijdig is door de visie op langere termijn en de zekerheid dat iedereen toch eens overgaat en dus ook geestelijk zijn ontwikkeling kan voortzetten de interesse in het voorkomen van stoffelijke gebeurtenissen kleiner geworden. Men zal zeker een oorlog willen voorkomen, doch alleen maar conditioneel, namelijk als het voorkomen van die oorlog inderdaad een geestelijke bewustwordingsmogelijkheid schept. Zou er een verstarring optreden, een inslapen van het geestelijk stre­ven, dan zal de Witte Broederschap een wereldoorlog zelfs aanvaard­baar moeten vinden, want zo is haar visie geworden.

Op aarde ligt dat een beetje anders, dat zult u begrijpen. Als je lid bent van de Witte Broederschap in de stof en ze hebben het erover om een wereldoorlog te beginnen, dan zeg je: Ben je helemaal gek, daar zit ik zelf ook tussen. Ik heb nog geen zin naar de geest uit te wijken zolang ik nog veel op aarde te doen heb. Hierdoor ontstaat er eigenlijk soms zelfs een soort strijdigheid. Er zijn groepen van de Witte Broederschap in de stof die proberen in de totale plannen en inzichten van de Witte Broederschap als geheel afwijkingen te veroorzaken en daardoor de mensen een hoop ellende en zorg te besparen. Denkt u niet, dat dat allemaal voor niets is. In de laatste tijd heeft men zelfs driemaal gezorgd dat een zeker bacteriologisch wapen moest worden vernietigd. Men heeft een aantal atoomproeven doen mislukken en zelfs explosies veroorzaakt alleen om daarmee een machtsontwikkeling te vertragen die men nadelig vond. Er is dus wel sprake van een direct stoffelijk ingrijpen. De Broeders in de stof zijn, meen ik, degenen die hierin de doorslag gevende stem hebben. Als het gaat om de innerlijke processen van de mens, dan telt de hoogste top. Zo ontstaat er als vanzelf ook een soort structuur.

U moet niet denken, dat de Witte Broederschap een vaste rangorde heeft: dat is helemaal niet waar. Het is niet zo, dat je daarin van rang naar rang opstijgt totdat je eindelijk een soort Witte Broederschapspausje bent aan wie een ieder gehoorzaamheid verschuldigd is. De wonderlijke situatie doet zich voor dat deze Broederschap gelijktijdig een hechte eenheid is en toch in haar opzet praktisch anarchistisch, omdat iedereen volkomen vrij is mee te doen of niet, te beslissen of niet te beslissen. Degenen die op bepaalde punten deskundigen zijn, vinden natuurlijk gehoor bij anderen. Als iemand over bijzonder veel geestelijke kracht of licht beschikt, dan zul je op die punten waarover je geen mening hebt de mening van de ander wel accepteren. Het resultaat kennen wij nu. Er is, zoals u weet, de Grote Raad van de Witte Broederschap. Dat is geen parlement, maar een voortdurend wisselende – althans in samenstelling wisselende ‑ groep die overlegt wat bepaalde krachten kunnen betekenen. Dan kennen we de z.g. Kleine Raad waarin ook een aantal stoffelijke ingewijden zijn opgenomen, die probeer om de visie van de Grote Raad weer te vertalen in hetgeen zij zelf als stoffelijk aanvaardbaar of redelijk mogelijk acht.

Dan zijn er een groot aantal groepen die bij de Witte Broederschap behoort. De Orde staat ook onder de Witte Broederschap. Deze Orde zegt nu echter: Wij zijn het niet in alle opzichten met jullie eens. Wij zullen dus onze volle medewerking geven alleen aan die facetten van jullie plannen of inzichten die voor ons aanvaardbaar zijn. Zo bezien is het de meest eigenaardige organisatie die u zich denken. De krachten die men hanteert zijn over het algemeen geestelijke. Men kan ingrijpen, zeker. Men heeft het ook wel eens gedaan. Men heeft bv. indertijd Wellington aangespoord om een rust te houden en op een bepaald ogenblik die rust te onderbreken zodat hij precies op het kritieke moment het slagveld kon betreden. Men heeft op soortgelijke wijze ook het sterven van sommige mensen veroorzaakt. Zowel van Pyr Reïs, een bekende zeerover en heerser, die indertijd opereerde vanuit Algerijnse havens, als ook de dood van Nelson. Ingrijpen dus wel. Maar iemand ter dood veroordelen, d.w.z. tot een versnelde overgang brengen, betekent wel een enorme verantwoordelijkheid. Toen men daarmee begon, dacht men: Ach, dat kunnen wij gemakkelijk aan. Nu is echter gebleken dat men aan die zielen vaak een schade toebrengt die pas in de loop van eeuwen volgens uw tijdrekening kan worden hersteld. Daarom wordt men voorzichtiger. De visie die zich de laatste tijd in de Broederschap heeft ontwikkeld is ook wel, dat je de mensen de mogelijkheid moet geven om eerst op hun eigen manier hun houding tegenover de materie te veranderen. Om het eenvoudig te zeggen: Laat de mens de nadelen van het materialisme zodanig ervaren dat hij zoekt naar een andere, een innerlijke zekerheid. En als hij eenmaal daaraan begint, probeer dan de besten van hen daarbij te steunen en in te wijden zodat we een aantal kleine adepten krijgen, die dan met hun geestelijke uitstraling weer heel veel kunnen stimuleren, wat wel belangrijk is.

Dit is een kort overzicht uit de aard der zaak. Er zijn perioden geweest waarin leden van de Witte Broederschap zich als koningen en magiërs op aarde hebben gemanifesteerd en zelfs daar geïncarneerd zijn. Er zijn perioden geweest dat zelfs bepaalde priesterschappen (speciaal Witte Priesterschappen) werden ontwikkeld. Nu is dat allemaal een beetje voorbij en gaat het alleen om de grote lijnen. Ik meen echter met hetgeen ik u heb voorgelegd te hebben beantwoord aan de eis die het onderwerp stelde. Ik heb u althans enig inzicht gegeven in de ontwikkeling in de stof én in de geest van de groep die nu bekend staat als de Witte Broederschap. Ik hoop u ook duidelijk te hebben gemaakt dat zij niet concurreert met een aantal andere geestelijke groepen, maar in feite tot een taakverdeling met die groepen is gekomen. Rest mij nog u te vertellen, dat zeer veel groepen die binnen de Witte Broederschap sa­menwerken door een speciale afstemming, geaardheid, geneigdheid en ook mogelijkheden als afzonderlijke groepen naar buiten toe optreden.

De Witte Broederschap is de verzamelnaam geworden van een groot aantal geestelijke groeperingen zowel in de sferen als in de stof die tezamen proberen de mens bewust te maken. Het is daarvoor hoog tijd. Wij leven in een periode waarin de mensheid zeer snel haar geestelijke inzichten moet gaan veranderen. Wij kunnen daarvoor geen definitieve jaartallen aangeven. Wel kunnen we zeggen: 3 oktober 1980 staan er een paar dingen te gebeuren die erg belangrijk zijn voor de verdere ontwikkeling. Daar heeft u echter niets aan. Rekent u er maar op dat omstreeks 1990 er voor de mensheid een zeer harde noodzaak zal zijn te kiezen. Die keuze zal dan beslissend zijn voor alle verdergaande ontwikkelingen. Als de Witte Broederschap haar zin krijgt, dan is dat ook het begin van een totaal nieuwe opbouw die dan waarschijnlijk haar werkelijke vorm in eerste instantie krijgt omstreeks 2020 en het hele vormingsproces waarschijnlijk rond het jaar 2170 is afgelopen.

U ziet, er zijn plannen op lange termijn. Maar voor ons is tijd iets anders dan voor u, dat moet u ook begrijpen. En vooral, ons belang (nu heb ik het over de Orde en de Witte Broederschap maar ook over u) ligt in de geest. Een stoffelijk leven is kort. Maar na het stoffelijk leven moet er een verdere ontwikkeling zijn. De mogelijkheid scheppen tot de ontwikkeling is belangrijker dan het in stand houden van bepaalde mogelijkheden op aarde. Zo werkt de Broederschap voor ons allen. Hoe meer mensen en geesten zich gaan instellen op de noodzaak om het geestelijk element op de voorgrond te schuiven, des te groter de invloed van de Broederschap zal kunnen worden, zelfs ten aanzien van stoffelijke ontwikkeling. Maar de mens blijft altijd degene die het laatste woord heeft. En alleen als de natuur mogelijkheden biedt om menselijk gedrag soms te corrigeren, zal daarvan worden gebruik gemaakt.

  • Kunt u nog iets naders zeggen over toekomstige bemoeienissen van de Witte Broederschap in verband met het Aquarius-tijdperk?

Als ik eerlijk moet zijn, hier zijn mijn mogelijkheden zeer beperkt om­dat ik niet gerechtigd ben om alles maar even naar buiten te brengen. Het is wel geen staatsgeheim, maar ja…. Ik kan dit wel zeggen: Aquarius is gebaseerd op broederschap. Broederschap is iets wat de Witte Broederschap uit de aard der zaak zeer heilig is. Ze zal dus alles doen om de noodzaak tot samenwerking en wederkerig begrip te doen ontstaan. Dat het nodig is om hiervoor heel wat verwarring en soms ellende toe te staan, zal u duidelijk zijn. De meeste mensen praten pas met hun buren als er brand in de straat is.

  •  In Amerika zijn diverse groepen, zoals de Astara Camelot Bridge to Freedom, die zeggen door de meesters van de Witte Broederschap geleid te worden. Hoe gaat dat in zijn werk en heeft het voor ons zin daarmee contact op te nemen?

Het ligt eraan waar u zit. Als u in Amerika zit, dan zijn er ver­schillende groepen die direct of indirect in verband staan met de Witte Broederschap. U zoudt daar zeer veel dingen kunnen horen die misschien nuttig voor u zijn. Maar aan de andere kant moet u het zo bezien: Elk deel van de wereld heeft mensen met een bepaalde trend van denken en leven. Een lering die nuttig is, moet zijn aangepast aan de mogelijk­heden en de neigingen die mensen hebben. Dan mag je soms wel proberen ze te schokken. Een vriend van ons heeft nogal eens de neiging om de mensen te choqueren in de hoop hen door die schokken dan iets bewuster te maken. Maar als u in uw eigen wereld en sfeer gewoon bezig bent met vriendschap en broederschap waar dat mogelijk is en een beetje verdraagzaam te zijn tegenover degenen waar u niets van snapt, dan draagt u daar­ mee bij aan hetgeen de Broederschap wil bereiken en zult u ongetwijfeld daardoor de banden met de Broederschap zodanig versterken dat u, als het nodig is, met die Broederschap of met de groepen waarin ze werkt in con­tact zult komen.

  • Kan gesteld worden dat de Egyptenaren zich onder invloed van de Witte Broederschap bewust op het leven na de dood hebben gericht?

Neen, dat was wel een kwestie van de eigen mode. Heel veel men­sen zijn altijd bezig geweest met: wat gebeurt er met mij, wanneer ik dood ben? Al is het maar omdat zij het zo jammer vinden dat ze zoveel moeten achterlaten. In de oudheid wilde men nog niet geloven dat je het niet kunt meenemen. Nu neem je het wel mee. In Egypte betekende dat, dat je het zo moest meenemen dat ze het je niet konden afpakken, er werd nog­ al wat gestolen uit die graven. Zo zijn ze gekomen tot de piramiden en andere grote graven. Gelijktijdig is daardoor eigenlijk ook een deel van de wijsheid over het hiernamaals veranderd in een Dodenboek dat voor de doorsnee‑Egyptenaar niet veel meer of minder was dan een magische for­mule ofwel: hoe ga ik met zo weinig mogelijk moeite voorbij aan het he­melse gerecht in de Hallen van Herinnering? Dat is niets nieuws of bijzonders. Er zijn tegenwoordig mensen, die legaten aan een kerk geven of die zich op het laatste moment laten oliën voordat ze ‘m smeren. Alles dus eveneens met de bedoeling om te zorgen dat ze geestelijk meer meekrijgen dan ze eigenlijk vergaard hebben. Dit is een algemene trend en tendens die sterker is geworden naarmate men ging beseffen dat niet alleen belangrijke mensen na de dood blijven voortbestaan.

  • Wat is de ontwikkeling van de mensheid waaraan de Witte Broeder­schap werkt? Bevat deze ontwikkeling ook een beheersing van de stoffe­lijke mogelijkheden van deze planeet, een onbeperkt kunnen handhaven van het evenwicht en van daaruit een steeds grotere mogelijkheid tot geeste­lijke ontplooiing van de mensheid?

We zouden het zo kunnen zeggen: Als de mens volledig meester is van zichzelf en zijn eigen wezen beseft, kan hij niet worden beheerst door de verschijnselen van de materie, zelfs de tijd zal hij dan beheer­sen. Hij zal dus als meester van de materie deze volledig dienstbaar kunnen maken aan zijn innerlijk besef. Als dat eenmaal is bereikt, dan denk, ik dat de Broederschap zegt: Jongens, nu nog een glas champagne en dan gaan we naar huis.

  • In de algemene esoterische psychologie wordt veel gesproken over de ‘hoofden’ van de 7 stralen. Kunt u zeggen wie en in welke hoedanigheid hiervan de hoofden zijn?

Dat kan ik niet. Er is eens op de radio een programma geweest dat heette ‘Kopstukken’. Nu kunt u wel vragen: Welke koppen waren dat? Die waren zeer verschillend. Als we spreken over de Hoofden of de Heren van de 7 stralen, dan bedoelen wij de gepersonifieerde maar niet noodza­kelijk in één persoonlijkheid uit te drukken kracht, die bepalend is voor de totale trilling van een bepaalde straal. Als zodanig dus een tendens waarbinnen een bewustwording kan plaatsvinden.

  • Hoe moet men zich zo’n inwijdingsschool nu voorstellen? Wat wordt daar onderwezen en hoe?

In de oudheid werd in een inwijdingsschool veel onderwezen wat men normaal daar niet kende. In de oude inwijdingsscholen werd onderricht ge­geven naar een wetenschap die u magie zou noemen, ook zaken als lezen en schrijven, vormen van boekhouding, kruidenkennis, het bereiden van bepaalde medicamenten en zelfs schoonheidsmiddelen, procedures voor het vervaardigen van b.v. brons, ijzer maar ook van bier e.d., het verduurza­men van spijzen. Al die dingen en nog veel meer maakten deel uit van de inwijdingsschool. Het doel van de inwijdingsschool was het brengen van innerlijke beleving en geestelijke kennis plus het tot stand brengen van een beheersing van alle middelen waardoor men die kennis op aarde juist kan handhaven. Tegenwoordig zijn er veel inwijdingsscholen waar het eigen­lijk zo is, dat men tegen veel geld veel vreemde woorden krijgt die weinig betekenen en die alle tezamen gevoegd u wijzen op de dingen die u zelf allang wist. Ze zijn echter niet allemaal zo. U kunt zelf uitkiezen voor welke het is bedoeld.

  • Wat is de kerngedachte van de mysteriën? Bestaan de mysteriën nog steeds of misschien in een andere vorm?

Het ligt eraan op welke mysteriën u doelt. Ik neem aan, dat u de Mysteriespelen bedoelt. In dat geval bestaan ze nog steeds. Eigenlijk is een mysteriespel niets anders dan een charade waarin de mens tijdelijk een godheid of een bijzondere kracht verbeeldt en daardoor zich ermee identificeert zodat hij innerlijk dé kracht die hij voorstelt zodanig beleeft dat hierdoor zijn besef en zijn mogelijkheden voor hemzelf verande­ren. Die dingen bestaan nog steeds al zijn ze in vorm wat gewijzigd.

  • Gebruikt de Witte Broederschap andere vormen van mysteriën?

De Witte Broederschap gebruikt geen vormen van mysteriën. Dat heeft ze ook niet nodig. Zij gebruikt alleen wat men noemt inwijding. Die inwij­ding is geen mysterie behalve voor de niet‑ingewijden. Mysteriën zijn er zoveel. Alles wat een raadsel is, is in wezen een mysterie. Er bestaan b.v. de mysteriën van de kabbala, maar ook van de Bermuda‑driehoek. Mysterie is alleen maar een naam die we geven aan iets wat onverklaar­baar is. Bepaalde, psychisch niet direct verklaarbare zaken, worden dan vaak omschreven als geestelijke, esoterische of magische mysteriën. Ze zijn dat echter alleen voor degenen die niets daarvan begrijpen.

  • Wat voor een groep is ‘Het Rijk van de Koning der Aarde’?

Het best kunnen wij het als volgt omschrijven: Het Rijk van de Koning der Aarde is in wezen gebaseerd op de eigen trilling van de aarde. Het hangt dus direct samen met alle natuurlijke krachten en alle natuur­verbonden krachten op deze wereld en baseert zich op de harmonieën, daar­mee en de verschijnselen die daardoor kunnen worden veroorzaakt. Het is duidelijk, dat ook die verschijnselen en invloeden de bewustwording van een mens kunnen bevorderen. Zij hebben echter het nadeel dat ze de mens vaak helemaal losmaken van zijn menselijke ontwikkeling en mores in maatschappelijk opzicht. Juist dit achten wij minder aanvaardbaar.

  • Waarom vinden de Wessac-bijeenkomsten met volle maan in mei plaats? Waarom geen willekeurige andere datum?

Dat is voor een groot gedeelte traditie. Het heeft verder ook een zeker voordeel. De maan namelijk is de invloed die op aarde het sterkst is. Ze beïnvloedt alles, de mensen, de gewassen, de dieren en ook natuur­lijk de rotsen en al wat er verder nog is. Bij volle maan ontstaat een situ­atie waarbij bepaalde krachten gemakkelijker kunnen worden opgebracht en gemakkelijker kunnen worden samengevoegd. Mei ligt aan het begin van het zonnejaar. Dat wil zeggen, dat wij te maken hebben met een verandering van de aardstand ten aanzien van de zon. En juist in deze maanden is er dus wat men noemt een groeiende kracht, die vooral rond de evenaar bijzonder sterk tot uiting komt. Hierdoor is de afleesbaarheid van de eigen processen van de zon aanmerkelijk groter, terwijl nog niet door de volle heerschappij van de zon over de aardas een gemakkelijker opvangen van stoffelijk kosmische tendensen mogelijk is. Er zijn dus wel redenen voor aanwezig, maar die datum en speciaal de volle maan is gewoon een traditie die al teruggaat tot de tijd van de maanverering, de spiegelvijvers en de tempels waarin de orakels alleen bij volle maan spraken.

  • Wat is het contact tussen de Broederschap en de geest die de aarde bezielt?

Ik weet niet of je het contact kunt noemen. Met geest van de aarde bedoelt u zeker de kracht, de ziel van de aarde. De geest van de aarde is weer anders dan de ziel van de aarde. De ziel van de aarde heeft een eigen uitstraling die direct gereleerd is met de uitstraling van de zon en indirect van die van de andere planeten. Ze is dus geestelijk gezien, a.h.w. het milieu waarin de aarde en al wat daarop leeft zich beweegt. Als zodanig bestaat er wel een contact, want de erkenning er­ van is noodzakelijk. Maar slechts de hoogsten van de Witte Broederschap ‑ ik weet niet zeker of ze het doen ‑ zouden direct contact kunnen ma­ken met de aardgeest omdat het verschil in besef en ook in tijdsbele­ving en waardering dermate groot is dat je eigenlijk al buiten ruimte en tijd moet staan om een dergelijk contact als persoonlijkheid ten volle met de ziel van de aarde te maken.

  • Dat betekent dat de geest van de planeten bijzonder hoog ontwikkeld is.

Dat is een stelling die niet beantwoord kan worden met ja of neen, omdat een ontwikkeling, die dermate sterk afwijkt van de onze, niet vol­gens onze normen gewaardeerd kan worden. Dat betekent, dat een planeetgeest op sommige gebieden voor ons ontstellend hoog en ver gevorderd is, maar dat ze op andere gebieden vanuit ons standpunt eigenlijk nog simpeler is dan het simpelste simplistische verbond. Er is geen vergelijking mogelijk, meen ik.

  • In een vroegere lezing over de Witte Broederschap is gesteld dat de Witte Broederschap niet alleen zich altijd zal kunnen handhaven tot dusver, maar zelfs al het kwade ten goede kan keren.

Dat is wel zo, als we uitgaan van de menselijke definitie van kwaad. Wanneer er een aardbeving komt, dan is dit voor de mensen een ramp en kwaad. Maar als je de mensen in hun toestand van ontsteltenis en ellen­de positief kunt beïnvloeden, kunnen ze komen tot een samenwerking die hen geestelijk onderbewust en soms zelfs bewust tilt naar een hoger be­sefsvermogen en vaak ook naar een beter aanvoelingsvermogen. Dan heb je dus uit, iets dat kwaad scheen in wezen iets goeds gemaakt. Iets anders is het natuurlijk als we te maken hebben met iemand die al­leen maar naar de chaos streeft zonder daarbij zelfs een bepaald doel voor ogen te hebben, dan kunnen wij niet zeggen: Daar maken wij iets goeds uit. Wij kunnen hoogstens zeggen: Wij zullen proberen die krachten zoveel mogelijk te isoleren. Dus deze vorm van ‘kwaad’ – tegengericht streven is misschien een betere term -, kun je vanuit de Witte Broederschap niet al­tijd ten goede keren. Maar zelfs dan zijn de uitwerkingen soms zo duide­lijk en verwarrend, dat je ze kunt gebruiken om anderen daardoor toch wijzer te maken. Dan heb je ze tenminste ten dele ten goede gebruikt.

  • Is het juist dat de Witte Broederschap eventueel ecologische evenwichten zou kunnen herstellen?

Niet in de oude vorm. Onevenwichtigheden kunnen onder omstandighe­den zodanig worden beïnvloed dat een nieuw ‑ dus niet het oude ‑ even­wicht ontstaat en dat daarin weer een vaste ontwikkelingsmogelijkheid voor een lange tijd zelfs vorm kan krijgen en plaats kan vinden.

Slotrede:

Wij zijn bezig geweest over de Witte Broederschap. Ik heb u een kort overzicht gegeven daarvan.

U heeft zich voortdurend afgevraagd: Kunnen ze iets voor ons doen? Dat blijkt uit vele van uw vragen. Het antwoord is: neen. Zij kunnen u alleen helpen om iets voor uzelf te doen en eventueel voor anderen. U bent zelf altijd mede een vigerende factor in al datgene wat van de Witte Broederschap uitgaat: of u dat nu bewust weet of niet. Het is dan ook heel erg belangrijk dat u niet denkt: hier zit een grote geestelijke groep en die zal de problemen wel oplossen. Dit ligt zelfs niet eens in de richting waarin de Witte Broederschap streeft. Maar u kunt ervan overtuigd zijn dat op het ogenblik dat u poogt een oplossing te vinden, u door inspiraties, door kracht en soms door een schijnbaar toeval voortdurend wordt geholpen. Want de Witte Broederschap streeft naar de bewustwording van de mensheid.

Als uw eigen streven in het kader daarvan valt en aanvaardbaar is voor hen, dan zullen zij alles doen om hetgeen u bent en doet te bevorderen. Zij zullen daarbij uitgaan van de gemeenschap zoals zij die op dit ogenblik waarderen en van hun inzicht in de mogelijkheden tot bewustwording zoals die bij hen bestaat, niet vanuit uw eigen visie. Maar zij zullen met u zijn en zij zullen u helpen. De Witte Broederschap voelt zich ten zeerste verwant met allen die leven op aarde. Zij proberen steeds vaster en als het kan ook bewuster de band tussen stof en geest aan te halen, opdat er eindelijk een samenwerking zal kunnen komen waarin vele, nu schijnbaar gescheiden werelden ook door de mens weer als een eenheid kunnen worden beleefd.

Haar doel is de mens dichter te brengen bij de harmonische eenheid die men misschien wel eens verkeerd als de persoonlijkheid God omschrijft, want God is meer. Hoe de Orde daar zelf tegenover staat, heb ik u gezegd. Wij zijn sinds enige tijd en nog niet eens zo lang een werkelijk onderdeel geworden van de Witte Broederschap. Wij doen dit, omdat hetgeen wij als geestelijk juist en mogelijk beschouwen zijn weerkaatsing vindt in datgene wat de Broederschap nastreeft.

Hoe de Broederschap is ontstaan en hoe ze zich gevormd en opgebouwd heeft, is eigenlijk van weinig belang. Eens zult u begrijpen dat zij, gezien de honger naar licht die in elk mens leeft, onvermijdelijk is, dat ze nu is en wat ze nu voor u kan betekenen is belangrijker.

Denk daarbij niet aan mensen en menselijke waarderingen, maar denk aan uitbreiding van bewustzijn. En in de periode waarin u leeft zeker ook aan een toename van de gevoelens van innerlijke verwantschap en broederschap waardoor de mensen elkaar gemakkelijker kunnen aanvaarden, beter kunnen verdragen en hun geestelijke krachten samenvoegend zich bewust kunnen worden van meer lichte kracht.

image_pdf