De onbestemde goden

‘Wereldontwikkeling’

Inleiding.

Wereldontwikkeling impliceert vele verschillende aspecten. Wij zullen echter de nadruk leggen op occulte ontwikkelingen omdat deze in de wereld een veel grotere rol spelen, en hebben gespeeld, dan men misschien veronderstelt. Vanaf het begin van de mensheid heeft het occulte, de stemmen van voorvaderen, onbegrepen verschijnselen, bijgeloof en andere zaken een grote rol gespeeld.

Wanneer wij verder teruggaan dan die eerste homo sapiens, dan komen wij zelfs terecht bij een leven dat absoluut wordt gedomineerd door geestelijke krachten waarin groepsgeesten nog als een zichtbare verschijning optreden en het gehele leven eigenlijk door wetten en ritmen wordt geleid die een dergelijke groepsgeest vaststelt. Sindsdien zijn er vele dingen veranderd.

De wereld van vandaag heeft aspecten, die soms doen denken aan de laatste dagen van Atlantis. Er zijn aspecten in van een wetenschap, die zichzelf tot een supergeloof heeft verheven en gelijktijdig aspecten van een ontstellende honger naar datgene wat nog steeds paranormaal heet.

Als wij proberen de ontwikkeling van de wereld te schetsen, dan kunnen we dat alleen doen in vergelijkende termen. Wij moeten duidelijk maken welke gaven de mens in het verleden heeft gehad, hoe ze toen hebben gefunctioneerd en daar tegenover stellen hoe deze gaven vandaag de dag eventueel nog bestaan en zo ja, hoe ze functioneren.

Daarnaast hebben we natuurlijk te maken met kosmische invloeden en beïnvloedingen die ook een heel grote rol spelen. Deze dingen bij elkaar vormen dan een beeld van een wereld die op dit moment noodzakelijkerwijze moet veranderen, niet alleen de menselijke samenleving maar ook de relatie van de mens met de natuur.

Wij hopen u in de reeks lessen die we voorzien hebben, een totaalbeeld te kunnen geven van alles. Wij zullen daarnaast proberen om in het tweede gedeelte van de avond door verschillende sprekers toelichtingen te laten geven op het occulte, op de manier waarop dat voor u in deze tijd kan bestaan en hoe het eventueel werkzaam is.

Daarmee zou ik gaarne overgaan tot de eerste les.

uit de cursus ‘Wereldontwikkeling‘ (hoofdstuk 1) – oktober 1982

De onbestemde goden.

In het verre verleden waren goden niet, zoals later omschreven, figuren. Zij waren vaagheden, flarden van wolken ergens in de wind, sterren, een zon, een maan. Dingen die je wel kon zien soms, maar die geen werkelijke betekenis hadden voor de mensen, anders dan door hun wijze van daaraan geloven.

Het betekende dat de mens in het verleden, veel meer dan u zich kunt voorstellen, was afgestemd op alle gebeuren in de natuur. Hij was ook veel gevoeliger voor de zaken die de hedendaagse mens meestal voorbij gaat of, zo ze optreden, door hem worden toegeschreven aan geesten, entiteiten of mogelijk zelfs aan onbestemde gevoelens en onbewuste verlangens.

Deze mensen zijn verder gegaan met het ontwikkelen van hun capa­citeiten. Zij waren bijvoorbeeld in staat op afstand waar te nemen. Zij hadden geen televisie, ze hadden geen verrekijkers en toch konden ze soms zien wat er vele dagen en duizenden kilometers verder zou gaan gebeuren. Zij wisten aan welke gevaren zij zich nu konden onttrekken, of­schoon die gevaren pas veel later in verschijning zouden treden. Aangezien juist degenen die deze kwaliteiten bezaten, de beste over­levingskansen kregen, is het duidelijk dat toen de eerste grote stam­men, de eerste dorpen, de eerste kleine rijken ontstonden, deze voor een groot gedeelte waren bevolkt door juist mensen die deze capaci­teiten, deze occulte gaven, als u het zo wilt noemen, in zich hadden ontwikkeld.

Wij behoeven ons dan ook niet te verwonderen dat er tussen de oude tempels vaak telepathische contacten bestonden en niet, zoals men tegenwoordig aanneemt, supersnelle renboden alleen. Dat men gebruik maakte van gaven als hypnose bij wijze van verdoving, is helemaal niet uit de nieuwe tijd. Het is bekend dat er speciaal hypnotiseurs werden opgeleid, die bij medische ingrepen als anesthesisten optraden. Dat gebeurde reeds in Egypte. Voorbeelden daarvan zijn vastgelegd. U kunt ze terugvinden in de historische afbeeldingen waar ze soms op muren staan gegrift en soms ook in bepaalde papyri geschreven zijn.

Als wij deze punten als uitgangspunt nemen, dan wordt duidelijk dat de goden eigenlijk eerder een soort symboolschrift zijn dat de mens gebruikt om een aantal voor hem bestaande invloeden te omschrijven. Zijn God is niet in de eerste plaats een bewust en denkend wezen. Neen, het is voornamelijk een functie ten aanzien van de persoon zelf in sommige gevallen. Maar in de meeste gevallen ten aanzien van een stad of een plaats.

Deze onbestemde goden waren nu nog steeds rond. 0, ze hebben an­dere vermommingen gekregen. Bij sommige mensen heten ze tegenwoordig heiligen. De wonderlijke fenomenen uit de tijd van de Druïden worden nu weerspiegeld in een bloedend Mariabeeldje of een tranen plengend hei­ligenbeeld. Maar de achtergronden zijn gelijk gebleven. Alleen is de mens langzaam maar zeker doof geworden voor al die indrukken en invloeden die vroeger voor het voortbestaan zo belangrijk waren en die daardoor ook vanzelfsprekender en bewuster gehanteerd werden, zelfs in veel late­re tijden, omdat de gemeenschap nu eenmaal nog primitief was, primitief dacht en reageerde.

Laten wij dan eens kijken wat er in de huidige wereld is. Wij hebben een tijd gehad van heksenvervolgingen, heksenjacht. Mensen die met natuurkrachten, natuurgeneeswijzen e.d. werkten, waren natuurlijk gevaarlijk want zij hadden een ander geloof dan de kerk goed achtte. Dus moesten ze wel door de christenen worden uitgeroeid. Het was gewoon een kwestie van behoud van monopolie. Hetzelfde zien we tegenwoordig tussen de Internationals.

Dan hebben we gezien dat er een periode komt van occulte Loges. Vooral Parijs is als broeinest daarvan bekend geworden, maar in vele andere plaatsen waren ze ook. Laten we dan niet uitsluiten de ver­schillende Loges en groepen zoals de covens (heksengroepen) die hebben bestaan in Engeland vanaf 1600 tot 1900. Al deze groepen houden zich bezig met bepaalde aspecten van het occulte. In vele gevallen worden ze eerder aangetrokken door de mogelijkheid daarin een sensatie te vin­den, een lichamelijke bevrediging of een gevoel van macht dan door de gave zelf. Het aanvaarden van de impulsen die zo een grote rol spelen, is eigenlijk maar secundair.

Wanneer een magiër iets tot stand brengt, dan is dat natuurlijk schitterend. Maar hij is in de eerste plaats magiër om anders en meer te zijn dan een ander. Slechts in enkele gevallen zien wij, zoals in het geval van Gilles de Rais, dat iemand wordt gedreven door een enor­me angst. Een angst voor zichzelf, voor het onbestemde dat hij voort­durend aanvoelt en dan probeert om op vaak krankzinnige, bloeddor­stige en wrede wijze, op de een of andere manier daar een mouw aan te passen. Zo schept hij voor zich een elixer dat hem onafhankelijk maakt of hij tracht een verbond te sluiten waardoor hij in een uitzonderings­positie komt te verkeren en de angst overbodig wordt.

In deze dagen zijn de angsten vele. De angst voor het atoomgevaar, de atoombom zelf, de atoomoorlog. De angst voor al datgene wat er zal gebeuren wanneer alle bossen eens geveld zullen zijn om zakelijke be­langen en de kantoorbouw te dienen. De angst misschien ook voor de zin­loosheid en de leegte van een leven, als je je niet kunt inpassen in een maatschappij als een nuttig lid volgens de geldende opvatting. Waar deze wanhoop (dat is het ergens op de achtergrond), waar deze angst of het gevoel van onvermogen optreedt, daar zien we een vreemd verschijnsel naar voren komen. Een soort werken met bezweringen. Gelooft u, veel van de leuzen tegen de atoombom, tegen de atoomkracht, zijn op zichzelf rationeel niet verantwoord. Ergens hebben ze wel gelijk, zeker. Maar dat gelijk is in verhouding tot hetgeen zij zeggen en eisen zo enorm klein dat je eer­der kunt spreken van een soort toverformule.

In de ecologie zien we soortgelijke verschijnselen. Men staat op de achterpoten omdat er een paar bomen worden geveld. Dat is al ge­beurd zolang de aarde mensen heeft gedragen. Het gaat niet om die paar bomen. Ze vormen de aanleiding. Ze vormen de kreten. De gevoe­lens van angst en onlust worden afgereageerd. Als de bomen maar blijven staan, als de natuur maar weer rein wordt gemaakt, dan zal het leven op aarde een paradijs zijn. Dat is natuurlijk kolder want het pa­radijs op aarde kan de mens voor de mens alleen maken met de mens en niet met bomen, planten en diertjes alleen.

Het onvermogen dat zovelen aanvoelen, brengt hen er vaak toe uit te wijken naar allerlei denkrichtingen. Dan zoekt men een goeroe, een Bhagwan. Men zoekt een nieuwe manier om Jezus te beleven en te die­nen. Men wil zich enerzijds losmaken van het bestaande en anderzijds toch opgaan in een eenheid die men voor zich dan ziet als een ontrukt worden aan deze noodlotsgebondenheid die schijnt te dreigen en die gelijktijdig als een blijmoedig afweerschild kan dienen tegen alle invloeden die je om je heen voelt.

Weglopen is iets wat ontzettend veel gebeurt in uw dagen. Vroeger vluchtte men weg door een tovenaar een andere god te laten op­roepen. In uw dagen vlucht men weg door te protesteren (parlementair of buitenparlementair), door eisen te stellen waarvan men zelf eigen­lijk wel aanvoelt dat ze niet reëel zijn. Door zich te voegen bij groepen die, onder de schijn van een enig zaligmakende leer of een enig verlos­sing brengend systeem, in feite niets anders doen dan je conditioneren totdat je denkt los te staan van de wereld, die tot op dat ogenblik je wezen en je leven heeft bepaald.

Het occulte is hier allereerst gelegen in de onbestemde en niet besefte werkingen in de mens. Maar daarnaast ook in het spontaan ont­staan van allerlei rituelen die op zich, volgens de duiding, weinig be­tekenen maar die gelijktijdig een enorme werking kunnen hebben ten aanzien van de persoon maar ook ten aanzien van diens uitstraling.

Een bekend verschijnsel (wij hebben het hier vaker genoemd) is het ‘chanten’ zoals dat heet, want zingen mag je niet zeggen in het geval van het ‘hare, hare Krishna’. Een voortdurende klankherhaling, monotonie. Eigenlijk is het een vorm van zelfhypnose. Maar het is wel dege­lijk ook een jezelf afstemmen op de groep, een verbonden zijn met de groep. Wat die groep als geheel beleeft en ervaart, wordt ergens uit­gestraald. Het is een uitwisseling, die zeker ook te maken heeft met de wereld van de geest, maar die daarnaast bepaalde natuurkrachten kan aantrekken en zelfs de reactie kan bestemmen die kosmische invloeden op een dergelijke groep zullen hebben. Dat zijn dingen waar je niet aan voorbij kunt gaan.

Dan weten we dat in deze dagen steeds meer mensen zich op een wat zonderlinge manier juist getrokken voelen tot het niet‑rationele. Men heeft een logica uitgevonden op aarde, een redeneermethode. Men heeft langzaam maar zeker geprobeerd zijn gehele denken en beleven daaraan ondergeschikt te maken. Nu blijkt die rationaliteit niet altijd te werken. Het blijkt dat de geloofswaarden, de ideaalbeelden lang niet allemaal te verwezenlijken zijn, dat ze fata‑morgana’s zijn die weg wijken naarmate je daar harder naar toe loopt. En dan, ja, dan grijp je wel naar het onbestemde.

Maar als je je gaat instellen op het occulte, dan word je daarmee wel degelijk verbonden. En dan ontstaat er een zeer eigenaardige reactie. Degenen namelijk die zich, om welke reden dan ook, tevreden voelen met hun streven en hun huidige positie, ondergaan deze invloed niet. Zij scher­men zich voor een groot gedeelte daartegen af. Degenen die ongelukkig, ontevreden, onevenwichtig zijn daarentegen, voelen zich meer en meer aan­getrokken tot dat onbestemde, dat vreemde en zoeken dan naar iets wat voor hen daaraan vorm kan geven.

Als ik u zeg dat in Nederland op het ogenblik het politieke spel, inclusief vakbonden e.d., niet meer dan hoogstens 10% van de Neder­landse bevolk nog vertegenwoordigt, dan zult u misschien schouderopha­lend zeggen: nou, en wat dan? Maar die anderen beginnen langzamerhand toch gezamenlijk te denken. Er ontstaat een mate van harmonie, een mate van samenklank. Als die samenklank groot genoeg is, ontstaat er een in­vloed. Die invloed kan niet zonder meer een politicus omverwerpen. Ze kan niet een systeem wijzigen maar ze kan wel alles frustreren wat dat systeem of die politicus tracht te doen. Het is alsof de massa ‑ bewust of onbewust ‑ alle nog zo verantwoorde en wetenschappelijk gefundeerde maatregelen teniet gaat doen.

Het zal uzelf misschien wel eens zijn overkomen dat u even dat gevoel had van: nu ben ik meer. Maar ook wel dat gevoel van: wat ben ik leeg vandaag. Het lijkt wel of ik opeens in de woestijn zit. Dat gevoel nu is kenmerkend voor de occulte werkingen die uw eigen persoon betreffen.

Een gevoel van vervulling, van kracht, van vermogen krijgt u op het ogenblik dat er een eenheid bestaat met u en vele anderen; dat er een gemeenschappelijkheid bestaat en  daardoor een gevoel van aanvaar­den, van kunnen, eventueel zelfs van mogelijkheid. Indien u niet in staat bent die harmonie te handhaven, valt de kracht weg en treedt dat gevoel op van eenzaam zijn in de woestijn, al dan niet bekoord door de duivel en gevoed door de raven.                                               ‑

Als we nu willen nagaan wat een eenheid tot stand kan brengen, dan moeten we een eind teruggaan in de tijd. Er is namelijk een periode geweest in Atlantis, in het tweede rijk, waarin de priesters met hun tempels een bijzonder grote macht hadden gekregen over het denken van het volk.

De tempels waren, zeker voor de eigenlijke burgers (niet de slaven), in Atlantis een soort gelijkrichters geworden. Zij brachten al die mensen tot het aanvaarden van een bepaald wereldbeeld. Zij brachten hen tot het aanvaarden van bepaalde krachten, ook als die niet onmiddellijk en bewijsbaar aanwezig waren. Daarmee heeft men ‑ zij het een korte tijd ‑ een soort luchtvaart bedreven. Men heeft gedachtekracht en magische krachten gebruikt om voorwerpen te verplaatsen. Zoals men veel later in Egypte de hoop en de verwachting van de vele honderdduizenden slaven gebruikte die bij de bouw van tempels en piramiden mede betrokken waren. Onder slaven verstaan wij in dit geval ook degenen die zich om den brode voor een korte tijd binnen het gezag van de slavenmeester gaven. Dat waren de fellahs, de boeren.

Hier werden ook bepaalde stenen kunstmatig lichter gemaakt, geleviteerd zou men tegenwoordig zeggen. Hier werden mogelijkheden geschapen die ‑ als je uitgaat alleen van het normale technische kunnen van die dagen ‑ bijna ondenkbaar zijn. Toch was de kracht die daarbij werd gebruikt magie, maar indirect ook weer de massaliteit van een denken.

Als wij in deze dagen kijken naar plaatsen als Fatima en Lourdes en we horen dat daar wonderen gebeuren, dan kunnen we natuurlijk zeggen, zoals de gelovigen, dat de H. Maagd dat heeft gedaan. U kunt ook nadenken en u afvragen of er niet enorme geestelijke spanningen kunnen worden opgebouwd als ontzettend veel gelovigen samen zijn en alleen een wonder verwachten en met alle kracht aan dat wonder denken, ook als ze het niet definiëren. Dan hebben we daar weer een gemeenschappelijke kracht die zich kan ontladen en kan leiden tot genezing of tot absolute veranderingen in de psyche van bepaalde personen die dan beantwoorden aan de gestelde eisen ter plaatse en die zeer waarschijnlijk ziek zijn of aan iets anders lijden.

Realiseer u dat deze dingen vandaag de dag nog steeds gebeuren. Het was niet alleen in Atlantis, het is er ook vandaag. Er zijn allerlei eigenaardige voorbeelden, waarmee ik dan niet direct wil overgaan tot het beschrijven van Siddhi’s die zich verheffen en verplaatsen, maar de mens wordt geleerd om dingen te verwachten en hij ziet deze dan ook in meer of mindere mate waar worden. Ook in de wereld van vandaag zijn gedachten: wel degelijk krachten.

Het verborgen rijk van de geest, van de goden is er nog steeds. Als wij het anders benoemen, verandert het daardoor nog niet zijn kwaliteiten en mogelijkheden.

Als een bezwering van vandaag een wetenschappelijke formule heet, dan is en blijft het toch een bezwering. Laten we die achterwege, dan blijkt het experiment te falen. Vreemd, maar waar. Laten we dan de conclusie trekken dat het occulte in deze dagen steeds sterker zal worden en zal gaan werken omdat steeds meer mensen zich in een situatie bevinden waarin zij zich met de gebruikelijke denkwijzen en de gebruikelijke middelen niet echt meer kunnen redden; ze hebben een uitvlucht nodig.

Die uitvlucht naar een ander bestaan zoeken ze soms in geweld maar heel vaak ook in het occulte. Hierdoor verandert de gehele sfeer rond grote groepen mensen. Er is sprake van een geladenheid, van een uitstraling en daarmee is een veld geschapen waarbinnen geesten zich gemakkelijker kunnen manifesteren.

Er is een invloed geschapen waardoor inspiratieve werkingen zich veel spontaner en sneller voltrekken dan anders denkbaar is. Het is een wereld waarin een bewustzijn zich langzaam verwijdert van de zuiver stoffelijke normen en waarden. U kunt dat soms zien in de kunst waarin men zoekt naar nieuwe wegen zonder te weten hoe ze te vinden en gelijk­tijdig toch steeds weer buitenzintuiglijke waarden probeert uit te druk­ken in vele, soms vreemd lijkende, technieken. U bevindt zich eveneens in een dergelijk spanningsveld. Dat wil zeg­gen dat ook u fenomenen zou kunnen waarnemen.

Wat deden de verre, verre voorouders met die impulsen? In de eerste plaats, zij reageerden op die ingevingen, niet als iets waar je wel eens op moet letten maar als een vaststaand feit. Het was voor een stam in die dagen niet zo gemakkelijk om een paar honderd kilometers weg te trekken. Toch deed men dat, alleen op het gevoel dat er een ramp zou gebeuren. Het vreemde is dat die ramp in de meeste gevallen dan ook plaatsvond. Soms als een vulkanische uit­barsting, soms als een overstroming of een geweldige storm. Een enkele keer zelfs als een invasie van verscheurende dieren.

De mens van vandaag zou weer moeten leren om ook wat meer op dit aan­voelen af te gaan. O, ik zeg niet dat u plotseling moet gaan verhuizen. Bovendien, de afstanden zijn te klein geworden. Wat vroeger 200 à 300 km was, is nu een reis om de wereld in een vliegtuig. Maar als u deze din­gen heeft en u houdt er rekening mee, dan zult u toch langzamerhand een beter besef kunnen opbouwen. Is dat niet belangrijk?

De mens van vandaag heeft de neiging om zich bezig te houden met allerlei papieren formuleringen. Dit is de wet. Dat is je recht. Zo dient een sociale zorg eruit te zien. Zo moeten wij misdadigers op­voeden tot deugdzame mensen etc. De theorieën lopen gewoon de spuiga­ten uit. Maar die hoop papieren kan niets veranderen aan de feiten. Dat vergeet men wel eens. Pas op het ogenblik dat datgene wat er alle­maal is vastgelegd, niet volgens de letter wordt gebruikt maar wordt beleefd als een formuleringsaanleiding voor dat wat er in je bestaat, lopen de zaken anders. Dat is de moeilijkheid.

Je kunt niet een maatschappij in vaste wetten en regels alleen op­bouwen. O zeker, in de tijd van de Azteken en Tolteken is dat zo geweest. Daar had je ook een uitstekend ingedeelde maatschappij. Maar die maat­schappij kon zich dan ook niet verweren. Men kon niet uitgaan van de intuïtie omdat men vastzat aan de heilige boeken en de interpretatie daarvan. Zodat een Pizarro als een god werd beschouwd, maar dan wel iemand die, god zijnde, zich meer als een duivel gedroeg. Men had het an­ders kunnen doen, men wist het anders. Er zijn stammen geweest die niet zo aan de regels gebonden waren als juist die arme mensen die er eigenlijk voor een groot gedeelte onder­door zijn gegaan. Die stammen trokken zich terug in bergvestingen. Ze verdwenen in de oerwouden en ontliepen daardoor bloedbaden, slaven­jagers, afpersingen en wat dies meer zij.

U bent geformaliseerd in uw maatschappij. U weet het allemaal pre­cies. En als u het niet weet, dan is er een deskundige die het weet. Als die het ook niet weet, dan is daar een computer die het ongetwijfeld wel zal weten. Maar weten heeft alleen zin als het wordt aangevuld, juist door aanvoelen.

Een profetie heeft geen enkele zin, tenzij ze kan worden aangevuld met erkenning van feiten, waarschijnlijkheid en mogelijkheid zoals die in uw wereld bestaat. Daarheen moet men in de eerste plaats terug.

Leren toveren, ach, dat is in uw dagen niet nodig, dat doet u technisch wel. Maar wel leren begrijpen, leren aanvoelen, vooruit zien in tijd en ruimte. Gaven, die uw voorouders eens nodig hadden om in leven te blijven, heeft u vandaag weer nodig om mens te kunnen blijven.

De ontwikkeling van de wereld houdt in dat de mensheid steeds verder moet evolueren. Op het ogenblik dat je met een stoffelijk besef, met stoffelijke normen begint, met stoffelijke structuren en je je daar­aan vastbindt, maak je de verdere ontwikkelingen in feite onmogelijk. Op het ogenblik dat je je niet meer kunt losmaken van hetgeen er be­staat, ben je er slaaf van. Daarom heeft de mensheid in deze dagen op een andere manier diezelfde gaven hard nodig. Daarom ben ik er dan ook van overtuigd dat deze gaven in deze tijd bij steeds meer mensen zich zullen manifesteren. Dan blijft alleen nog de vraag over, hoe men dit zal verwerken.

Het zal u bekend zijn, dat er in Atlantis witte en zwarte pries­ters waren, althans volgens de tegenwoordig gebruikte termen. De witte priesters waren degenen die zich bezighielden met het licht. Die niet zochten voor zichzelf maar eerder zochten te zijn, ook door zichzelf. Daar tegenover stonden de zwarte priesters, de zwarte magiërs, die probeerden via de macht van de tempels en het gezag dat ze daaraan ontleenden, hun eigen voordeel te behalen. Het wil niet zeggen dat ze andere methoden gebruikten dan de witte priesters. Alleen hun gericht­heid en hun doel waren anders. De zelfzoeker zal altijd zwart‑magisch reageren. Degene die anderen zoekt, die vooral rekening houdt met en streeft ook voor anderen, zal wit-magisch zijn. Dan zouden we in uw tijd dus moeten zeggen: Er zijn heel wat mensen die hun paranormale gaven eigenlijk verkeerd gebruiken omdat zij ze gebruiken voor zichzelf. Niet als een middel om meer mens te zijn tegenover anderen maar als een middel om voor zich­zelf meer van anderen te verwerven, hetzij gezag, aanzien of goederen.

Daarom is er in deze dagen wel degelijk een strijd gaande, al wordt het niet openlijk gezegd. Er zijn heel wat staatslieden die zich door helderzienden laten raden, die te rade gaan bij astrologen en zich ook op andere wijze trachten bezig te houden met de onthullingen uit het rijk van het occulte. Maar zij zoeken zichzelf. Daarom kunnen ze alleen verstaan wat ze willen horen en dan misleiden zij zichzelf.

De orakels van eens hadden vaak spreuken die duidelijk genoeg wa­ren. Maar als je niet bereid was aan te nemen dat je zelf de verlie­zende kon zijn, dan waren ze een aanmoediging om je eigen val en onder­gang te bewerkstelligen. Er zijn er heel wat van overgeleverd.

In deze dagen zal de zwarte magie de mens er ook toe brengen voor zich mogelijkheden en waarden te veronderstellen, eenvoudig maar aan te nemen dat iets kan terwijl het in wezen niet zo is. Hij zal zijn impulsen niet ervaren zoals ze zijn maar hij zal ze vervormen. Deze vervorming die steeds sterker wordt, juist bij degenen die het meest invloed en ge­zag hebben in alle kringen, zou veel van de spanningen en problemen in deze wereld kunnen verklaren. Zolang de eenvoudige mensen ook in de eerste plaats aan zichzelf blijven denken, zullen ze het veld, waarin die anderen werken, versterken en daarmee de mislukking. Niet alleen voor degenen die het denkbeeld voortbrengen maar voor allen die daartegen of daarvoor zijnde ermee werken op gelijksoortige wijze. Dat zijn de problemen van deze wereld.

Ik wil besluiten met een heel eenvoudig voorbeeld dat u misschien toch wel iets kan zeggen. Als we de Joodse wet nemen, dan is ze een van de meest humanitaire die er bestaat. Kijken we naar Israël, dan blijkt dat ook in dit land on­derling menselijke waarden wel degelijk een heel grote rol spelen. Soms veel meer dan in andere maatschappijen, als we rekening ermee hou­den hoeveel verschillende vormen van cultuur en beschaving in dat land zijn samengestroomd. Maar we zien gelijktijdig dat deze mensen zich door enkelen, bezeten door het denkbeeld een soort nieuw Salomonisch impe­rium te stichten, laten verleiden om anderen onrecht te doen tegen hun wet, tegen de essentie van hun geloof in.

Indien zij daarmee verder zouden gaan, dan is het duidelijk dat Israël de lont is aan het kruitvat dat al die kleine en nieuwe staten in het Midden‑Oosten en Afrika vormen. Dan zou het een ontstellende si­tuatie kunnen scheppen, niet alleen voor de Israëli’s, niet alleen voor de Palestijnen of Syriërs maar voor de gehele wereld. Om dit te voorko­men, zal men in Israël de aloude wet ten aanzien van de mens en de mede­mens op allen moeten toepassen. Ook op de Palestijnen, ook op alle an­dersdenkenden die misschien in opvatting, gebruiken of beschaving sterk afwijken. Pas dan zal Israël zichzelf waarmaken. En het kan zich­zelf waarmaken omdat het de potentie daartoe heeft. Maar als het zich te vaak laat meeslepen in deze roes van geweld, van meester zijn, van zich niets van anderen behoeven aan te trekken, “wij zijn de enige echte mensen”, dan zal het zichzelf te gronde richten.

Dit voorbeeld is er een die op het ogenblik weer erg actueel gaat worden. Ik zou er vele andere kunnen geven. Lopend van kleine bevolking enclaves in Nederland, die menen dat ze heel anders mogen handelen en reageren op mensen die niet‑Nederlander zijn en op mensen die wél Neder­lander zijn.

Ik zou u kunnen wijzen op eigenaardigheden in Duitsland, in Enge­land. Ik zou u kunnen wijzen op de eigenaardige, ik zou haast zeggen, dubbelhartige benadering van wereldproblemen zoals de USA op het ogenblik kent, of het zelfbedrog waaronder de USRR voortdurend gebukt gaat.

Dit zijn vormen van magie. Dit is niet alleen maar politiek een schaakspelletje. Het is iets dat gedragen en gedreven wordt door opge­wekte emotionele velden. Het is iets dat steeds sterker zal moeten re­ageren op kosmische invloeden. Het is als het ware een Golem, geschapen door mensen die het goede willen maar die niet begrijpen welke macht ze hanteren en die, in het smeden van een eenheid in de volkeren en een eenheid van denken, gelijktijdig een demon hebben losgelaten die ze niet meester kunnen worden.

De ontwikkeling van de wereld toont op het ogenblik aan dat de door mij gesignaleerde gevaren erg groot zijn. Ik geloof niet dat ze in vervulling zullen gaan want er zijn steeds meer mensen die met die in­nerlijke krachten, die innerlijke stem toch iets meer doen.

In de volgende lessen zullen we proberen na te gaan wat de struc­tuur is van dergelijke velden, wat de inwerking daarvan is op de aarde en ook trachten uit te zoeken op welke wijze de politieke, economische en internationale spanningen kunnen samenvallen met de kosmische invloe­den. Als wij dat alles hebben geconstateerd, dan zullen we zeker niet na­laten ons ook af te vragen op welke wijze de mens zelf zich kan losmaken van deze, bijna demonische, dwang om daarvoor in de plaats een steeds gro­tere harmonie in vrijheid te vinden die het tevens mogelijk maakt om de invloeden, die nu regeren, langzaam maar zeker opzij te dringen.

Ik hoop dat ik in dit alles de programmering voor de volgende lessen enigszins heb duidelijk gemaakt. U moet niet verwachten dat wij in dit eerste gedeelte occulte geheimen gaan ontsluieren. Wij gaan wel bespreken wat er is en hoe het inwerkt op de wereld. Het tweede gedeelte zal meer gericht moeten zijn op de mens zelf en daarmee op het occulte, het magische, zoals dit voor de mens bestaat en vanuit de mens kan werken.

Het spiritisme.

Als wij spreken over het occultisme in deze dagen, dan is het spi­ritisme wel een van de punten die toch het sterkst naar voren treden. Het is meer dan een eeuw geleden begonnen. Het begon op een vreem­de manier. Er zijn klopgeluiden geproduceerd en soms vervalst. Er hebben wat tafels gedanst. Mediums hebben de ongelooflijkste fenomenen ver­toond zoals bijvoorbeeld een geest die zichzelf zozeer verstoffelijkte dat ze bij een bekende schrijver op schoot kwam zitten. Zij noemde zich Kathy King. Of een ander medium dat eventjes drie hoog het raam uit wandelde om na korte tijd via een ander raam weer even gemakkelijk naar binnen te wandelen, schijnbaar staande op lucht. Dat medium was Daniel Home.

Als we ons dus bezighouden met het spiritisme, dan lijkt het alsof het niet zoveel is. Een stelletje fenomenen, wat spiritistische en spi­ritualistische kerkjes en daar blijft het bij. Maar het zijn juist deze groepen die aanleiding zijn geweest tot het ontstaan van een geheel nieu­we vorsingstak van de wetenschap, de parapsychologie. Deze parapsychologie heeft een groot aantal fenomenen inderdaad kun­nen controleren en als bestaand gemeld. Of de uitleg die men eraan geeft, nu juist is of niet, weet men eigenlijk niet. Men weet alleen dat zaken als telepathie, helderziendheid, helderziendheid in ruimte en tijd, precognitie en dergelijke allemaal bestaan.

Men is verder gegaan en men heeft bewezen dat paranormale genezing mogelijk is. Men heeft bewezen dat geesten niet alleen onzin vertellen. Kortom, men heeft langzamerhand een beeld geschapen waardoor haast on­bewust een deel van de parapsychologie is veranderd in een soort occul­te mystiek.

Uzelf, die op onze bijeenkomsten komt, weet waarschijnlijk het een en ander af van het spiritisme. Daarom zou ik mij liever willen wenden tot de minder bekende facetten ervan. Er zijn nogal wat spook‑ en geestverschijningen geconstateerd. Men weet nu dat sommige daarvan kennelijk berusten op ter plaatse aanwezige invloeden plus de aanwezigheid van een medium. In andere gevallen echter heeft men te maken met enorme angstgolven die de mensen overspoelen terwijl er geen kenbare oorzaak voor is. In een geval heeft men het huis in kwestie (het was een spookhuis in Kent, Engeland afgebroken en daarna ongeveer op dezelfde plaats, helaas, een zeer modern huis ge­bouwd. De angstgolven bleken ook daarin te bestaan. Bodemonderzoek, on­derzoek naar wateraders, naar aardstralen heeft allemaal niet veel uitgehaald. Men weet niet waar het vandaan komt. Dat zou erop kunnen wij­zen dat er toch wel bepaalde punten op aarde zijn waar vreemde invloe­den werken. Of dat nu geesten zijn of demonen, zoals sommigen beweren, daar kun je je schouders over ophalen. Maar het feit blijft bestaan. Een emotionele beïnvloeding van mensen, gebonden aan een bepaalde plaats en als we andere gevallen die ik heb genoemd erbij rekenen, ook nog aan een bepaalde tijd. Dan blijkt bij nadere berekening dat de tijd in vele gevallen te maken heeft met de standen van zon en maan. Dus in­directe beïnvloeding van de zwaartekracht van de aarde.

Verder blijkt dat dergelijke plaatsen al in een ver verleden ge­bruikt zijn om daar offers, plechtigheden en magische riten te bedrijven. Er moet dus iets bestaan. Dat iets kun je niet wetenschappelijk benade­ren. Als ik een verklaring geef, dan is dat er een welke niet met feiten kan worden aangetoond als zijnde juist.

Er zijn bepaalde punten op aarde waar vele invloeden samenvallen, onder meer de bodemstructuur eronder, de werking van de aarde (wij zouden ‘uitstraling’ moeten zeggen ofschoon dat meestal tamelijk diffuus is) maar ook het ontvangen van kosmische stralen. Al deze dingen tezamen, plus het een of ander bewustzijn, wordt door de mens als overweldigend beleefd.

Waar zijn de mensen het meest bang voor? Voor het begrip duister. Wat is duister? Het onvermogen om te zien. Wanneer een mens wordt ge­confronteerd met een totaal vreemde wereld die hij niet kan vertalen in termen die hij kent, dan zal hij daardoor in een toestand van paniek worden gezet. Dat is kennelijk wat er op deze plaatsen gebeurt.

Dan hebben we te maken met andere verschijnselen zoals de mensen die in een ogenblik van trance of contemplatie opeens bood­schappen doorkrijgen. Waar komt dat vandaan? Het is gemakkelijk te zeg­gen. Het is een geest die het je komt vertellen. Maar dan zou dat bij­na altijd mogelijk moeten zijn. Er is altijd wel iemand die bijna slaapt. Dat kun je op avonden als deze soms heel goed zien. Er is altijd wel iemand die contempleert of sterk geconcentreerd ergens mee bezig is. In al deze gevallen is aan de toestand van openstaan meestal voldaan. Toch gebeurt dat kennelijk niet. Dan moeten wij dus stellen, het is de toestand die men zelf opwekt plus iets in de persoonlijkheid.

Nu heb ik ook daarover een theorie gehoord die ik helemaal niet zo gek vind. Een mens die vele levens achter zich heeft, zal in elk van die levens wel een aantal banden hebben gekregen met mensen die erg be­langrijk waren. Er is een soort uitwisseling geweest van psychische gegevens. Dergelijke personen kunnen elkaar gemakkelijk bereiken, ook als de een in de geest vertoeft en de ander op aarde is. Maar de geest kan niet iedereen gelijkelijk en gemakkelijk benaderen. Dat is erg inte­ressant als je er ooit zelf mee te maken hebt.

Er zijn mensen die zeggen: als ik nu maar eens een boodschap kreeg van deze of gene. Maar deze of gene heeft er klaarblijkelijk geen bood­schap aan. Dan vraag je je wel eens af, waarom? Het antwoord zou moeten zijn: omdat er onvoldoende uitwisseling van psychische waarden is geweest. Je hebt innerlijk te weinig waarden gemeen gehad om gemakkelijk een contact mogelijk te maken. Als dit contact met een boodschap niet mogelijk is geweest, kan er wel worden teruggegrepen naar een gemeen­schappelijke ervaring of beleving. Vooral wanneer ‑ aangenomen dat de een in de geest is en de ander leeft op aarde ‑ een ervaring in een vroeger leven overeenkomst vertoont met een situatie waarin men zich in het heden bevindt. Dan is het zo dat je een droom krijgt.

Die droombeelden zijn dan niet honderd procent juist. Natuurlijk niet. Maar ze geven allemaal een tendens aan. Die tendens is de bood­schap. De basis is een gemeenschappelijke beleving die bij de mens een bepaalde reeks associatieve beelden teweeg brengt. Dus als u ooit van die dromen heeft, dat zou kunnen voorkomen, dan moet u naar de ten­dens kijken. Wat droom ik precies, dat is meestal niet zo belangrijk. Maar wat is de ontwikkeling in die droom.

Als je soms dromen hebt die wat verder gaan, dan moet je geeste­lijk ook wat verder ontwikkeld zijn en dan zou je je ook moeten afvra­gen: gebruik ik misschien bepaalde symbolen in die droom? Dat is heel eenvoudig. Of je nu op de fiets zit, in een auto, in een openbaar vervoermiddel, in een vliegtuig of op rolschaatsen staat, in al die gevallen heb je te maken met een voertuig. Met andere woorden, de boodschap slaat in de eerste plaats op je voertuig, voertuiglijkheid, je lichaam.

In andere gevallen heb je het idee dat alles wazig is. De wereld verandert en je hebt zelf het gevoel stil te staan. In dergelijke ge­vallen gaat het om bewustzijn of waarneming. Het probleem en de zin van de boodschap zal waarschijnlijk psychisch zijn. Op die manier kunt u dus van uw dromen al een hoop leren.

Ook als u boodschappen hoort, dan moet u wel begrijpen dat die bood­schappen ook alleen maar komen doordat iemand uw hersens aan het werk zet. Dus vraag u af wat ze werkelijk betekenen. Probeer ze niet teveel te interpreteren. Zoek niet naar een betekenis als u er geen kunt vin­den maar vraag u af: waar slaat dat op? En als u daar een antwoord op weet, vraag u dan af: hoe stemt dat overeen met mijn gevoelens hierover? In hoeverre heeft het misschien te maken met mijn geesteshou­ding, met mijn uitstraling? Op die manier kunt u een stuk wijzer worden.

Dan blijkt dat het spiritisme niet slechts het gegoochel is met een paar geesten die zitten te praten of die misschien een houtworm imiteren, maar dan wel volgens het alfabet, maar dat spiritisme wer­kelijk een contact is waarin allerlei waarden kunnen worden uitgewis­seld. Ook waarden, dat moet u heel goed begrijpen, die te maken kunnen hebben met uw zieleleven, met uw geestestoestand, inclusief het onder­bewustzijn, of met uw lichaam. In al die gevallen wordt dit gewoonlijk ook in de boodschap aangeduid. Dus denk niet dat het een onmogelijke boodschap is maar probeer er achter te komen wat het is.

Dan zeggen de mensen ook: wij hebben de wereld van de geest. Die mensen zijn gek. Zij zien elfjes en dwergjes. Dadelijk zien zij ze nog vliegen ook. Dat is tegenwoordig erg gemakkelijk. Je behoeft maar naar boven te kijken en je ziet ze weer vliegen. Dan zeg je dat dat allemaal wel onzin zal zijn. Het is toch duidelijk, een mens interpreteert. De boodschappen die u ontvangt, ook als het iets is dat de toe­komst betreft of iets uit het verleden, worden altijd weergegeven in symbolen die u zelf hanteert.

Het valt mij op dat er heel veel mensen zijn die bij droomuitleg al heel gauw gaan kijken in het grote droomhandboek van madame X. Vergeet het maar. Het zijn aardige uitleggingen maar ze kloppen in negen van de tien gevallen alleen als u toevallig eens een keer ten aanzien van dat ene begrip of dat ene woord dezelfde associaties vertoont die degene, die het boek opstelde, veronderstelde.

Er zijn natuurlijk wel een groot aantal dingen waarvan je kunt zeggen dat dat bij elke mens wel voorkomt. Bijvoorbeeld de vliegdroom, de valdroom. Daar kun je dan een betekenis aan verbinden. Maar je kunt op honderd verschillen­de manieren vallen. Vliegen kan een kwestie zijn van een uittreding. Het kan een kwestie zijn van een verstoring van de evenwichtsorganen en het kan zelfs een poging zijn om jezelf duidelijk te maken dat je niet gebonden bent aan de omstandigheden, ook al veronderstel je dat op dit ogenblik. Wees dus reëel.

Een geest komt u een boodschap brengen. U kent dat wel, het zijn de seances waarin de geest u persoonlijk toespreekt. Zuster of broeder, ik moet u namens iemand, die pas is overgegaan (vaak volgt er dan een beschrijving), zeggen dat alles goed gaat. Nu ja, leg dat maar naast u neer. Het is wel leuk dat het gezegd wordt maar het kan net zo goed uit uw eigen wens voortkomen of misschien uit de behoefte van de ander om iets vriendelijks te zeggen, dan uit de geest. Er zullen echter wel een paar dingen zijn waarvan u zegt: die weet niet iedereen. Probeer altijd een controlepunt te krijgen.

De geest moet werken via de persoonlijkheid van een medium, dat is duidelijk. Maar die entiteit heeft een inhoud die met u gedeeld werd of wordt. Probeer dan de vraag op zodanige wijze te formuleren dat vele antwoorden mogelijk zijn. Krijgt u dan het goede antwoord, merk dan de rest van de boodschap als betrouwbaar aan. Onthoud altijd dat de situatie in de geest anders is dan op aarde. U kunt nooit een absolute parallel trekken.

Dus spiritisme heeft zich wel ontwikkeld. Het heeft een weten­schap tot stand gebracht en langzaam maar zeker heeft het eigenlijk andere takken van het occultisme bijna overvleugeld. Maar het is en blijft iets wat u met voorzichtigheid moet benaderen.

Er zijn methoden waarmee men probeert iets te controleren. Bijvoorbeeld, een geest waarschuwt u. U gaat even aan de hand van uw horoscoop na of dat gevaar inderdaad dreigt. Laat dat maar. Kijk, als de horoscoop gelijk heeft, dan heeft u aan de horoscoop voldoende. Als de geest gelijk heeft, dan heeft u die horoscoop niet nodig. Over het algemeen duiden ze beide alleen maar iets aan. De definitie daarvan bestaat niet. Dat is de grote moeilijkheid. Controleer!

Elke mens draagt in zich een geest. Dat zal u zo langzamerhand wel bekend zijn. Uw eigen geest beschikt over mogelijkheden en middelen waartoe uw brein niet in staat is, die het niet kan hanteren en in fei­te ook niet bezit. Als uw geest zaken opneemt in een contact met een andere geest (dat komt nogal eens voor), dan zult u dat niet uitdruk­ken als alleen een boodschap maar als een gevoel. Dan krijgen we dit: Wanneer een medium u een boodschap geeft namens een bepaalde per­soon en u heeft gelijktijdig dat eigenaardige gevoel of er rillingen langs uw rug lopen, uw haren ineens een beetje in de war worden ge­bracht of uw nekharen gaan overeind staan, dan is de kans groot dat u innerlijk een aanwezigheid erkent die voor u een betekenis heeft. Is die ervaring absoluut onaangenaam, als u zo een innerlijke afweer be­speurt, dan doet u er beter aan om u af te sluiten. Gelukkig heeft het spiritisme dat ook nog uitgevonden.

Vroeger werden mediums, zoals dat heet, vrij gemaakt. Het lijkt op emancipatie maar het is heel wat anders. Dat betekent dat men dan magnetische passes maakt, dan is men aan het afnemen. Dat is eigenlijk niets anders dan een bestaand patroon in aura en fluïde verstoren. Dat kunt u bij uzelf ook doen. Voelt u het als onaangenaam en dreigend aan, vooral op de plaatsen waar u het voelt, probeer de zaak even weg te wapperen. Kunt u er niet bij (er is een plekje op de rug waar u heel moeilijk bij komt), probeer dan dat plekje. heel goed in uw gedachten te nemen en stel u dan voor dat u daar wel kunt afnemen. Want gedachten zijn krachten, ook in dit opzicht. Op die manier kunt u heel veel onaan­gename contacten vermijden.

Er zijn veel geesten maar niet elke geest is even aardig. Dat is net als die pastoor. Een heel goede man. Hij kwam in contact met een han­delsreiziger. Die was ook een heel goede man. Maar de pastoor was altijd bezig met ‘laat ons bidden’. De handelsreiziger met moppen en die waren altijd enigszins van toenemende steilte. De pastoor vond de handelsreiziger onuitstaanbaar en de ander hem. Niet omdat ze verkeerd waren maar ze hadden geen contact met elkaar. Er was niet iets wat ze samen konden delen. Wanneer u nu een geest ontmoet waarmee u alleen een bepaald ge­voel en verder niets gemeen heeft, dan heeft dat geen zin. Kap dat af! Probeer u dan maar met iets anders bezig te houden. Ik wil niet zeggen dat u, zoals de pastoor, dan moet zeggen: neemt u mij niet kwalijk, ik zit te brevieren. U zult ongetwijfeld wel een methode vinden om even af te nemen en weg te wapperen.

Denk niet dat alle geesten goed zijn. Een geest is nu eenmaal een entiteit, net als een mens. U zult uzelf waarschijnlijk gek vinden als u aanneemt dat alle mensen goed zijn. Waarom wordt dat van een geest dan wel verondersteld.

Anderen denken dat geesten altijd meer weten dan wij. Dat is maar heel betrekkelijk. Een geest heeft zeker aardse kennis, die heeft hij voor een deel meegenomen. Hij zal misschien ook wat hebben bijgeleerd in de sfe­ren. Maar in de sferen bestaan niet de verdere ontwikkeling en controlemogelijkheden die men op aarde heeft. Er zal dus altijd een afwij­ken zijn tussen wat stoffelijk redelijk een ontwikkeling is en wat voor de geest een ontwikkeling is.

Een geest weet niet alles. Een geest kan niet alles. Benader een geest alstublieft als iemand aan wie u, net als aan een gewoon mens, vragen mag stellen. Aan wie u zekere eisen mag stellen, zolang dit geen on­beschaamde eisen zijn. Onbeschaamd is als u naar een vreemde toegaat en zegt: zeg, geef me eens een tientje. Iets wat tegenwoordig ook nogal eens voorkomt. Een heel gewone eis is als u zegt: als u zich eens voorstelt, dan kunnen we beter praten, dan weten we wie u bent. Dat is toch heel normaal. En als hij zegt: ik wil dat niet doen, dan kunt u dat accepteren of verwerpen. Maar als hij iets beweert, dan moet u ook zeggen: kunt u dat waarmaken? Als hij dat niet kan waarmaken, dan zult u er zelf eens over moeten nadenken welke fouten er eventueel in zitten of, zo er geen fouten in zitten, wat het voor u betekent. De ander kan niet uitmaken wat u moet zeggen, dat moet u doen.

Dan is er nog iets. Geesten hebben kracht. Een geest kan soms gekke dingen doen, net als de meeste mensen. Mensen hebben diezelfde kracht soms ook en meestal onder uitzonderlijke condities. We weten dat in een bepaalde periode van de puberteit, jongens zowel als meisjes, telekinetische vermogens plegen te ontwikkelen. Komen ze nu onder grote spanning te staan, emotionele spanning vooral, dan komt die kracht naar buiten en krijgen we poltergeist-verschijnselen.

U heeft die kracht ook, alleen bij u komt ze niet naar buiten. De geest heeft die kracht ook, alleen wordt ze meestal niet geuit, be­halve in zeer bijzondere omstandigheden. En dan zitten we al in de richting van de zogenaamde donkere-kamer-seances. Daarvoor moet je altijd uitkijken want op de kermis laten ze het je beter zien dan het in werkelijkheid meestal gepresteerd kan worden.

Dus realiseer u: als ik kracht nodig heb, moet ik eerst een beroep doen op mijzelf. Nooit eerst op de geest. Nooit tegen de geest zeggen: doe jij dat even. Zeg: ik heb de kracht, ik ga dat doen. Lukt het niet, dan kan ik tegen de geest zeggen: help mij. En dan vloeien die krachten samen en kun je de moeilijkste dingen voor elkaar brengen.

Spiritisme is heus niet een kwestie van: wij luisteren naar de bood­schap die ons van gene zijde gegeven wordt. Het is een kwestie van leven. Je leeft met de wereld van de geest. Je leeft met allerlei verschijnselen om je heen waarvan een groot gedeelte niet stoffelijk is. Als je enigszins gevoelig bent daarvoor, is het logisch dat je dat inpast in je eigen leefpatroon. En als je nog een stap verder wilt gaan, dan is het nog logischer dat je een beroep probeert te doen, eerst op die gave, de kwaliteit en die krachten die in jezelf liggen om dan te proberen om vanuit de geest daarin verdere mogelijkheden te ontwikkelen. Iemand heeft eens gezegd dat het heel dom is om aan de Hell’s Angels te vragen hoe je op de eenvoudigste manier bij het politiebureau komt. Ze helpen je dan meestal in de richting van het ziekenhuis.

Een geest, zonder dat je weet wie het is en zonder er rekening mee te houden wat voor soort geest het is, vragen hoe je naar een bepaalde bestemming kunt komen, is nog veel dwazer. Want in dit geval ontketen je krachten die je niet kunt overzien, die je pas nadien pleegt te bemerken en waardoor je in een situatie terecht komt waarin je helemaal geen raad meer weet.

Een geest moet eerst als harmonisch worden ervaren. Dit kan nooit liggen aan de naam welke die geest u geeft. Per slot van rekening, ik kan ook wel zeggen: ik ben Thomas van Aquino, ik ben John Wayne of ik ben Napoleon. Ik kan u zoveel vertellen. De naam zegt niets over hetgeen ik ben. Als u zich alleen met die voorstellingen bezighoudt, dan wordt u misleid. Probeer te kijken naar de essentie, naar de karakteristiek. Kijk niet naar de naam die een entiteit zich aanmeet. Kijk naar de inhoud van haar boodschap, de methode van haar betoog. Kijk niet naar de voorstelling van hoogheid die wordt geproduceerd door de een of andere entiteit die zich als een superengel manifesteert. Vraag u af: hoe voel ik de uitstraling aan? Vraag u niet af: wat kan die geest voor mij doen of ik voor die geest? Vraag u gewoon af: hoe voel ik die uitstraling aan? Als u dan eerlijk en oprecht uitgaat van hetgeen u in uzelf als goed ervaart, dan zult u tot uw grote verbazing zien dat u als vanzelf selecteert. Uiterlijkheden die een geest vertoont, namen die hij geeft, voorstellingen die hij produceert, hebben geen betekenis, tenzij ze controleerbaar zijn door een gevoel van harmonie dat, zonder verder op die tekenen te letten, tussen u en die entiteit ontstaat. Dat wil zeggen dat spiritisme in vele opzichten gevaarlijker is dan u denkt. Het betekent aan de andere kant dat het een bron kan zijn van begrip, van wetenschap, van ontwikkeling, van krachten en mogelijkheden die veel verder gaan dan u logisch zoudt kunnen verwachten of veronderstellen.

De wereld van het spiritisme is een onredelijke wereld. Het is een wereld die zich niet laat vangen in bepaalde omschrijvingen en vaste regels, daarvoor is ze te omvangrijk en teveel individueel bepaald. Maar u kunt, indien u rekening houdt met hetgeen ik u heb gezegd, uit de geest toch de juiste tip krijgen. U kunt aan de andere kant heel vaak ontdekken of een geest voor u aanvaardbaar is. De beste belofte en de mooiste raad is gevaarlijk op het ogenblik dat er niet eerst de innerlijke harmonie is, de innerlijke aanvaarding waardoor u voor uzelf licht en goed erkent.

Dan sluiten we deze les met een uitspraak die u nooit mag vergeten. Een geest leeft in een andere wereld dan u. Daarom kan die geest nooit verantwoordelijkheid aanvaarden voor hetgeen u in uw wereld doet. Dat kunt u alleen zelf. Probeer dan ook nooit de geest aansprakelijk te stellen voor uw keuzen of daden. Dan pas zult u met die geest goed verder kunnen leven, zal voor u spiritisme niet een bedreiging zijn maar een mogelijkheid tot verdere bewustwording en verdere ontplooiing van uw innerlijke persoonlijkheid, zo goed als ook een beter begrip voor uzelf en uw eigen wereld.