Tovenaars en wonderen

uit de cursus ‘Wereldontwikkeling‘ (hoofdstuk 2 ) – november 1982

De tovenaars en de wonderen.

In de wereldgeschiedenis spelen dergelijke dingen een veel grotere rol dan men in deze tijd geneigd is toe te geven. Misschien komt dat omdat veel van de wonderen gerationaliseerd zijn en veel van de magie is weggedoken achter de wetenschap. Toch moet u goed begrijpen dat vanaf het eerste ogenblik dat de mens zich bewust begon te worden van de onbekende goden en de onbekende wereld, hij voortdurend bezig is geweest om die wereld te beïnvloeden, om met die wereld iets te doen. In heel veel gevallen komt hij tot de conclusie dat het veel beter is om het gezag van een god of desnoods van een overleden held of voorvader aan te roepen dan om uitspraken namens zichzelf te doen. Dat hebben wij tegenwoordig nog.

In deze tijd zijn er mensen die hun uitspraken baseren op statistieken zonder zich toe te geven dat die statistieken op zichzelf onbetrouwbaar zijn omdat ze slechts een verleden ontwikkelen en een bepaalde tendens kunnen aangeven, maar daarbij nimmer kunnen ingaan op de feitelijke mogelijkheden en noodzaken. Iets wat namelijk de laatste tijd keer op keer is gebleken.

In de oude tijd was dat niet zo. Dus wat gebeurde er? Er was de een of andere tovenaar die begon te dansen, die met de gekste bekkentrekkerij en de meest dwaze sprongen zichzelf in een toestand van semi‑trance bracht. Misschien ontving hij ook werkelijk boodschappen, maar als hij ze niet ontving, dan gaf hij ze toch. Ik geloof dat dat een van de aspecten is die we in de gaten moeten houden.

Er is werkelijk magie. Er zijn werkelijk magische wetten. Er bestaan heus tovenaars en ook veel heksen. Maar eigenlijk is een groot gedeel­te van hetgeen waarmee we kennis maken, aangekleed. Het wordt vermomd als iets wat het niet helemaal is. Als je probeert na te gaan wat er in het verleden aan wonderen en aan eigenaardige dingen heeft plaatsgevonden, dan sta je werkelijk versteld. Er zijn mensen die in de onderwereld zijn afgedaald. Er zijn mensen die met God hebben gesproken. Er zijn mensen die door engelen worden bezocht. Er zijn mensen die door de vogelen des hemels worden gevoed. Er zijn mensen die een geur van rozen verspreiden. Dat was, zeker gezien de hygiënische omstandigheden in hun tijd, een mirakel. Waarom al die verschijnselen? Wat zit er achter?

Er zijn een paar wetten. Een ervan is dat naarmate ik intenser geloof, ik meer opensta voor al datgene wat in overeenstemming met mijn gevoel ten aanzien van dat geloof bestaat. Het gaat dus nooit om de juistheid van het geloof zelf (in tegenstelling tot wat men meestal pretendeert), het gaat doodgewoon om de juistheid van je instelling, van je gevoels­wereld en daardoor van je ontvankelijkheid. Misschien zouden we het zo kunnen zeggen. Een intens beleefd geloof of een intens beleefde emotie wekt een lichamelijke toestand die terugslaat op de geestelijke mogelijkheden. Daardoor wordt men ontvankelijker voor allerlei paranormale verschijn­selen. Dat het helemaal niet alleen maar kunstjes waren, dat hebben ze al ontdekt in het verre verleden in de eerste beschavingen.

De jagersvolken bijvoorbeeld die onderling een telepathisch contact onderhielden, die een magisch oriënteringsvermogen hadden, niet alleen ten aanzien van windrichtingen of vaste punten, maar zelfs ten aanzien van trekkende kudden wild of bestaande gevaren. Die dingen waren heel normaal.

Als we kijken naar de begintijd van Atlantis, dan blijkt dat de men­sen die weerberichten eigenlijk geestelijk aflezen. Ze hebben in die tijd niets wat lijkt op de Bilt, maar ze zijn wel in staat om verandering van wind enz te voorspellen, soms tot twee weken vooruit en met een redelijke nauwkeurigheid. Want in de Atlantische tijd had men betrekkelijk primitieve vaartuigen en men moest soms grote uitgestrekte wateren overste­ken. Het is dus wel duidelijk dat die mensen daaraan iets hebben gedaan.

Als we kijken naar de Witte Priesters, dan zijn er ook bij die genezen. Zij leggen handen op of ze kijken iemand alleen maar aan. Zij sturen ook wel alleen maar een boodschap: “je bent beter” en dat werkt. Op dezelfde manier werken de priesters in de stadstempel. Ook zij zenden bepaalde gedachten uit. En voor je het weet, heb je geluk of ongeluk. Als je ongeluk hebt, dan kun je dat afkopen door te betalen aan de pries­ter van de tempel.

De dingen zijn vormend geweest voor de gehele genetische achtergrond van de mensheid. Het is niet alleen maar een kwestie van mensen, dat was allemaal bijgeloof. Trouwens wat dat betreft, er zijn ook mensen die denken dat Atlantis bijgeloof is.

Als je steeds weer te maken krijgt met het paranormale en je hebt geen begrip van de wetten waaronder het functioneert, dan zijn dat wonde­ren. Dan is het een wonder als je in Egypte in een tempel zit en ze ver­tellen je wat er praktisch gelijktijdig gebeurt in een andere tempel die honderden kilometers ver weg staat. Toch was de oplossing daarvan doodeen­voudig. Men had in die tijd een niet bepaald mooi, wit, kristal, gepolijst glas. Met dat glas en de juiste concentratie was het mogelijk om telepa­thische contacten te leggen van tempel tot tempel. Je kon gewoon iets op­vragen zoals je dat tegenwoordig met de telefoon doet en het antwoord kwam terug. Dat was een wonder. Degene die dat deed, moest wel een magiër zijn. Dat er gewoon gebruik werd gemaakt van de menselijke capaciteit om gedach­ten gericht uit te stralen en te ontvangen, dat er gebruik van werd ge­maakt dat mensen onder bepaalde omstandigheden, bijvoorbeeld door optische vermoeid­heid, in een trance‑toestand kwamen waardoor ze veel verder konden terug­zien en vooruitzien dan normaal, dat wist men niet. De priesters wisten dat wel.

Het is opvallend dat in de tijd dat de orakels het meest beroemd wa­ren, deze de minst verstaanbare taal spraken. Dat is ook iets waarover je even moet nadenken. In een tijd dat door verschillende soorten drugs te gebruiken (veelal ingeademd) en door allerlei concentratievormen de men­sen hebben geleerd om werkelijk in de toekomst te kijken, om werkelijk in het verleden te schouwen, werd er een taal gesproken die moest worden geïnterpreteerd. Waarom eigenlijk? Misschien wel omdat op die manier de leek niet wist wat er werkelijk werd gezegd. Dat hebben we altijd weer gezien.

Wanneer er zich speciale groepen vormen (of dat nu de alchemisten wa­ren, bepaalde vakbroederschappen in de Middeleeuwen of tegenwoordig in de politiek of in bepaalde beroepen), wordt daar een taal gebruikt die een gewoon mens niet helemaal kan volgen en waardoor het mogelijk is om an­dere dingen te zeggen dan er eigenlijk gezegd zijn. U denkt dat dat te­genwoordig alleen nog maar voorkomt op niet‑magische wijze maar zelfs nu zijn er nog een paar Tibetaanse mediums die bij bepaalde plechtigheden demonen ontvangen of bepaalde goddelijke krachten. Ook deze mediums spre­ken een onverstaanbare taal maar er zijn altijd wel een paar vertolkers die daaruit oppikken wat gunstig is voor het volk en dat dan luidkeels verkondigen. Er is weinig nieuws onder de zon wat dit betreft.

Wat is kenmerkend voor magiërs? Heel veel mensen denken dan onmid­dellijk aan zwarte magie en al dat soort dingen. De grootste magiërs uit het verleden echter blijken eerder een soort ingewijden te zijn. Zij gedra­gen zich als bijvoorbeeld Apollonius van Tyanay. Een man die meer lering geeft dan wat anders, maar die in staat is om een katatonische trance op te heffen. Dies zegt men dat hij doden kan opwekken. Een man die in staat is om te genezen, die helderziend is, die kennelijk telekinetische kwa­liteiten bezit en daarnaast vermoedelijk ook de mogelijkheid heeft gehad om zich onstoffelijk te verplaatsen. Iets wat heel vaak is voorgekomen. De verschijnselen echter zijn weer niet gelijk aan de werking. Juist daar­op moet ik even de nadruk leggen.

Als ik te maken heb met het paranormale, dan heb ik te maken met een wereld die anders is dan de menselijke. Maar elke mens behoort daar­toe. Elke mens is daarmee op de een of andere manier verbonden. Als een mens nu leert om deze verbondenheid te laten overheersen boven zijn eigen wereldbesef en hij kan dat gevoelsmatig doen, intuïtief of zelfs door sterke concentratie en meditatieoefeningen, dan is hij te­vens in staat de wetten van die andere wereld op zichzelf toe te pas­sen. Ze houden onder andere in, plaats is gelijk aan besef van plaats, kracht is altijd aanwezig en kan door de wil gemotiveerd worden. Ook zonder enige lichamelijkheid. De tijd is niet meer een kwestie van een opeenvolging van ogenblikken die niet controleerbaar zijn, maar de tijd is in zekere zin een lijn waarmee je met grote zekerheid een aantal maanden vooruit kunt zien of terug kunt zien. Er is in elke mens de mo­gelijkheid om dit te doen. Maar wat hij daarvoor nodig heeft, is het los­laten van zijn eigen wereld.

Hoe meer de mens is gebonden aan de eigen wereld, aan de wetten en regels die hij beschouwt als geldend voor die wereld, hoe minder hij kans heeft om paranormaal werk te doen. Dat is heel eigenaardig.

Wij weten dat er op het ogenblik in de wereld nogal wat onderzoekers zijn op het gebied van het paranormale. De meeste van deze mensen zijn niet in staat om zelf paranormale belevingen te hebben. Je zou zeg­gen, dat is toch eigenlijk jammer. Zeker, maar hun mentaliteit, dus hun instelling ten aanzien van alle mogelijkheden, is dermate gebonden aan vaste regels en bewijsbaarheden dat ze het onbewijsbare en niet‑regelmatige niet kunnen accepteren. Dan sluit hun gevoelswereld hen gewoon af voor het ge­beuren. Het gebeuren, dat men misschien een wonder kan noemen, als men het mechanisme niet verstaat, maar dat in zich toch berust op gewone natuur­wetten.

Dan gaan we even terug, want we hebben daar de mensen achtergelaten met de bijgelovigheden en de priesters, met al die verering van onbekende goden, de magische dansen, de stemmen van geesten die door mensen tot de mensheid zouden spreken.

Een mens, die geen leiding heeft en zelf niet in staat is beslissin­gen te nemen, heeft iemand of iets nodig. Die iemand of dat iets moet altijd aanwezig zijn. Het kan dus geen mens zijn. Het is iets waarin meer macht moet schuilen dan in de natuur, want er zijn omstandigheden waarbij je eigenlijk boven de natuur uit iets wilt bereiken. Daarom goden. Of, als je het een beetje dichter bij huis zoekt, voorouders. Het is de basis van de voorouderverering zoals die in bepaalde delen van Azië nog steeds bestaat, dan wel ‑ en dat kan ook zijn – de stem van de go­den, de stem van de wijsheid of van het licht, de meester, de goeroe, de hogepriester. Geeft u ze maar een naam.

Omdat elke keer weer, wanneer de mens voor raadselen komt te staan of problemen onoplosbaar lijken en een dergelijke beslissing voor hem de oplossing geeft, begint hij behoefte te krijgen aan het wonder.

Je kunt zeggen dat in de moderne wereld de mensen toch eigenlijk een hele hoop bijgeloof ter zijde zouden moeten zetten. In feite is dat niet waar. Zij hebben behoefte aan mogelijkheden om zich te beschermen, om bijzondere steun te krijgen en daarom geloven zij in dingen, ook zonder dat deze op zichzelf bewijsbaar juist zijn. Daarom gaan zij uit van regels die onzinnig zijn, tenzij je aanneemt dat die regels een kosmische waar­heid of wet weergeven.

Dat geldt net zo goed als je in het marxisme zegt dat alle men­sen principieel goed moeten zijn en ten aanzien van elkaar solidair, als in het geloof van heel simpele mensen die nog dansen in de nacht hier of daar en die geloven dat goede vriendjes zijn met demonen bete­kent dat je minder gevaar loopt en dat je meer kunt doen.

Het is de behoefte van de mens aan goden, aan bovennatuurlijke waarden, die hem ertoe brengt onder bepaalde omstandigheden emotioneel zeer sterk gedreven te reageren. Een reactie die niet zuiver stoffelijk is, maar wel degelijk ook op astraal niveau, op het vlak van levens­energie en soms daar boven uitstraalt. Dan kunnen we zeggen, heeft dat zin? Nou, eigenlijk wel.

Een mens kan natuurlijk zelf niet de dingen waarin hij gelooft waar­maken. Het moet een, zij het onbewuste, maar wel volledige aanvaarding zijn van hetgeen je geestelijk tot stand wilt brengen. Als je zegt, ik wil Breznjef en Reagan plotseling verstandig en rede­lijk maken, dan denk je bij jezelf dat is een onmogelijke taak. Dus kun je het niet ongeacht alle inspanning. Maar als mensen bij elkaar zijn in een bedevaartplaats bijvoorbeeld, als ze geloven dat hun gebed, de riten en misschien het aansteken van kaarsen of het gezwaai met wierookva­ten God dichterbij brengt, dan kunnen ze geloven in een wonder. En als dat geloof intens genoeg is, dan bouwt zich een enorme spanning op. Die spanning veroorzaakt dan het wonder.

De magiër is iemand, die voor zichzelf die aanvaarding weet te vinden. Je kunt geen magiër zijn en gelijktijdig zo nuchter als een pas­geboren kalf. Je gelooft in de dingen die je doet. En als dat geloof misschien nog aarzelend of alleen emotioneel en niet verstandelijk is, dan stort je je in de riten. We krijgen dan de rituele magie. Zoals men elders de heilige boe­ken heeft die in de plaats treden van het werkelijke geloofsbeleven, het werkelijke ervaren. Dan heeft men een methode nodig om zichzelf te vervreemden van een nuchtere menselijke werkelijkheid en zo het andere de mogelijkheid tot ageren te verschaffen.

Wat zijn hier weer de belangrijke punten bij? Een magiër die veel krachten wil gebruiken, heeft altijd behoefte aan hulp. Bij elk zogenaamd vote opus werkt ook de rituele magus met een aantal acolieten. Als een goeroe grote geestelijke krachten wil doen uitstromen, dan maakt hij gebruik van een grote menigte. Hoe groter de menigte die hij onder de dwang van zijn persoonlijkheid kan brengen, hoe emotioneler de aanvaarding van zijn persoonlijkheid door die menigte is en hoe groter zijn vermogen om werkelijk iets tot stand te brengen. Dit is geen sprookje wat ik u hier vertel.

Een magiër is een persoonlijkheid die gelijktijdig een goed suggestor is en die de mogelijkheid heeft zijn menselijk werkelijkheidsbegrip tijdelijk zover terzijde te zetten dat hij daardoor komt tot prestaties die paranor­maal zijn. Dan is de vraag natuurlijk, wat is magie?

Je kunt het tamelijk nuchter beantwoorden en zeggen, magie is elk verschijnsel dat oorzakelijk wordt opgewekt op het ogenblik dat het verband tussen de oorzaak en het verschijnsel niet bekend is of niet begrepen wordt. Dat is in zekere zin waar. Maar je zoudt het eigenlijk beter anders kun­nen formuleren. Magie is eenvoudig het vermogen om de krachten, die altijd in en rond de mensen aanwezig zijn, zodanig te richten dat ze ook in de eigen wereld kenbare verschijnselen veroorzaakt. Daarmee staan we ook op het punt van het wonder.

Het wonder is het onverwachte maar ook het onredelijke gebeuren. Denkt u werkelijk dat een wonder in deze dagen onmogelijk is? O zeker, wij kunnen er de schouders over ophalen, maar als iets wordt geloofd door vele mensen en dan ook nog gedurende een lange tijd, dan is er een auto­matisme ontstaan waardoor de krachten uit de geest eenvoudig inwerken op de materie. Dat zijn dan geen persoonlijkheden, dat zijn gewoon ener­gieën. Dan wordt een verschijnsel als het ware geactiveerd en in stand gehou­den doordat er astraal een beeld is gevormd dat de plaats inneemt van de gelovige en van de magiër.

Deze dingen doordesemen de hele historie van de mensheid. Slaat u maar de evangeliën op. Hoeveel wonderen worden daarin niet ver­teld? Of kijk naar het Oude Testament. Dan behoeven we heus niet terug te grijpen naar oude wijsgerige beschouwingen als de Upanishade of naar an­dere verhalen zoals de bijbehorende verhalen die er rond de Koran bestaan.

Kijk maar naar uw eigen godsdienst. Mozes en het brandende braambos, Adam wandelend met God, de engel met het vlammende zwaard. Zeker, ze zijn symbolen. Maar als we dan nog verder gaan, wat krijgen we dan? De selectie van de aanvallers door Gideon. Waarom een bepaalde proef, een Godsoordeel? Of moeten we zeggen dat het een gok is, een soort toevals­rekening? Maar dan wel een toevalsrekening met zoveel vertrouwen dat ze uitkomt.

Kijken we naar Jezus, dan merken we dat hij heus niet iedereen geneest. Hij geneest alleen degenen die met zijn persoonlijkheid in harmonie zijn. En als we kijken naar al die anderen, de wonderdoeners en heiligen. Er zijn er zoveel dat ze bijna niet zijn op te noemen, dan doen al die mensen won­deren. Maar hun wonderen doen ze onder bepaalde omstandigheden. Het is soms alsof men eigenlijk de waarde van bepaalde artikelen in een bepaalde zaak wil aantonen door middel van de kostbare uitvoering van het uithang­bord. En dat is niet voor niets.

Een wonder maakt vandaag de dag nog steeds meer indruk dan de beste wetenschappelijke prestatie. Het doet een beroep op die vreemde verbor­gen instincten van de mens. Het geeft hem het gevoel opgenomen te zijn in een hoger geheel, leiding te mogen ervaren die anderen misschien niet krijgen, een uitverkorenheid, maar gelijktijdig daardoor een aanvaarding van krachten en verschijnselen die door vele anderen zouden worden verworpen. Er gebeurt inderdaad iets. Maar als je ergens voortdurend mee bezig bent in gedachten, dan kom je misschien tot een emotionele aanvaarding daar­van. Wat iets anders is dan een verstandelijke.

Als iedereen nu uitroept dat binnenkort de aarde zal worden vernie­tigd door atoombommen (op zichzelf onwaarschijnlijk), maar als die mensen dit nu emotioneel zozeer als een zekerheid ervaren, dan dwingen zij in feite het gebeuren af.

Het is heel eigenaardig. Er zijn mensen die eeuwen hebben gerookt, dank zij Sir Walter Raleigh (sigaren) en die nooit longkanker daarvan hebben gekregen. En nu opeens ontstaat er overal longkanker. Naarmate er meer wordt verteld dat de sigaret slecht voor u is, dat tabak giftig is, blijkt dat er meer longkanker voorkomt. Als u morgen gaat vertellen dat spercieboontjes uitslag geven, dan komt er over een jaar of twee, drie een tijd dat zoveel mensen daarin zijn gaan geloven dat degene die nog spercieboontjes eet, uitslag krijgt. Dat moet u wel begrijpen, want dat is een mechanisme dat in deze wereld nog steeds werkt.

Er zijn nog steeds mirakelen. Alleen, de magiërs zelf weten soms niet dat ze magiërs zijn. Ze weten niet wat ze doen. Ze beseffen niet dat ze voortdurend bezig zijn krachten rond zich te verzamelen, dat ze voortdurend suggestieve denkbeelden uitspreken om zo anderen als het ware tot slaaf te maken van de denkbeelden die henzelf regeren. Waar vind je die niet? Je vindt ze in de wetenschap, in de politiek, in de economie, in het zakenleven. Je vindt ze overal. Overal zijn er mensen die op deze manier proberen u als het ware te dwingen in een magische ban. Dat zou helemaal niet zo erg zijn, als hun magie niet al­tijd ook mede berustte op de angsten die in de mens leven. Let u maar eens op. Kijk naar alle publicaties en vraag u dan eens af in hoevele er een werkelijke verwachting van verbetering schuilt, een hoop wordt gewekt. Niet alleen om ze gelijktijdig weer af te breken, maar die leven wordt gegeven. U zult met verbazing constateren dat in alle berichtgeving, in alle publieke verklaringen van belangrijke men­sen, het negativisme op het ogenblik sterk overheerst. En wat meer is, je ziet dat steeds meer mensen denken dat ze gelijk hebben. Steeds meer mensen gaan emotioneel aanvaarden wat hun wordt voorgehouden. Maar dan is het toch logisch dat daardoor krachten aan het werk wor­den gezet waardoor zelfs onmogelijke zaken opeens mogelijk worden. Om u een voorbeeld te geven

De as van de aarde zal binnenkort kantelen. Er zijn optimisten die dat vertellen. Zij denken dan is de economische crisis meteen opgelost. Dat is natuurlijk onzin. De kans, dat de aardas kantelt binnen ongeveer 5 à 6000 jaar is te verwaarlozen klein, dan kom je met miljoenste delen van mogelijkheid. Maar als nu die mensen in staat zouden zijn om de hele wereld daarvan te overtuigen, wat zou dan het gevolg zijn? Inderdaad, een geestelijke kracht die op de aarde uitwerkt. Die geestelijke kracht zou kunnen betekenen een verstoring van het magnetisch veld. Dit zou weer betekenen een verstoring van de relatie met andere planeten en met de zon en daardoor een baancorrec­tie of een afstandscorrectie. Waanzinnig om het te zeggen misschien, maar die magie is er nu eenmaal.

Weet u, het was zo gemakkelijk vroeger met de onbekende goden met de bezielde natuur. Je had altijd wel een uitvlucht. Maar de won­deren worden vermoord, omdat de wetenschap een wonder niet kan gebrui­ken. Het is niet uit te leggen. De magiërs worden weggewerkt of ver­heven tot hoogleraren. Daarmee is een belangrijk element in de maatschap­pij weggevallen.

De tovenaars van eens waren heel belangrijk en heel noodzakelijk. Zij waren het die de stammen de moed gaven om schijnbaar gevaarlijke of onmogelijke dingen zelfs te volbrengen en daardoor zichzelf te redden. Zij zijn het geweest die in staat waren om bepaalde beschavingen te be­houden en gelijktijdig te voorkomen dat andere beschavingswerelden te sterk zouden binnendringen in de besloten gemeenschap (bijvoorbeeld in Voor-­Azië) met oorlogen die tussen stadsdelen werden gevoerd.

Het zijn de magiërs, de wonderdoeners en de hogepriesters die be­palen of er handelsoorlogen worden gevoerd of niet. De oorlog tegen Troje zou nooit gevochten zijn, als er niet priesters waren geweest, een paar tovenaars, heksenmeesters of magiërs, die de mensen duidelijk maakten dat dit onvermijdelijk was. Zelfs Djenghis Khan op zijn woeste rit door continenten, werd vergezeld van sjamanen, tovenaars. En deze eigenzinnige man, die in eigen recht al een soort ziener was, was van hun beslissingen en raad sterk afhankelijk. Het is mede door hun ver­keerde beslissing dat hij niet heel Europa heeft kunnen veroveren. Altijd weer in de geschiedenis bepalen die dingen het gebeuren.

Maar lieve mensen, waar staan wij dan? Nu kunt u wel zeggen, dat u heel erg verstandig en redelijk denkt, maar doet u dat wel? Denkt u ergens niet magisch? U noemt het misschien religieus. U gelooft ergens ook aan wonderen, of het nu het ingrijpen van God is of de mogelijkheid dat een bezwering zal slagen. U gelooft dat ergens het onbegrijpelijke, het menselijk niet helemaal te vatten bestaan om u heen, zich kan mani­festeren op duizend‑en‑een manieren en u daardoor misschien de mogelijk­heid zal geven de klem van uw huidige bestaan open te breken en weer een nieuwe vrijheid te vinden. Zo is het toch?

De Orde pretendeert niet dat zij dat is. Zij probeert alleen u te laten denken. Maar laten we dan zo verstandig zijn om toe te geven dat juist deze krachten, deze mogelijkheden een veel grotere rol kunnen spelen, ook in de wereld van vandaag, en dat openlijk toegeven. Maar dan moeten we eindelijk eens stoppen met te denken dat dat alleen voor onszelf kan gelden, dat wij de boodschap krijgen, dat wij de inwijding krijgen en dat wij de macht krijgen. Dan moeten wij beseffen, zoals eens de magiërs het al wisten, dat de macht ligt in de emotie van allen. Dat de emotie van allen het onmogelijke mogelijk maakt, maar zelfs het meest waarschijnlijke kan beletten. U moet positief denken. U moet positief leven. In een wereldont­wikkeling waarin langzaam maar zeker de mens van zeer kleine stammen is gegroeid tot iets wat heel veel lijkt op een voortdurende balansstrijd tussen continenten.

Kan de mensheid zich niet losmaken van de magie? Zeker, hij noemt zijn tovenaars anders, dat weet ik. Maar het is er nog steeds. Wordt het dan niet tijd dat wij zelf magiërs worden? Is het dan niet een beetje tijd voor ons om eindelijk eens te begrijpen dat wij allen, of we nu geest zijn of stof, hoeveel we ook geleerd hebben, of we diploma’s hebben of niet, in ons ook de kwaliteiten en krachten dragen en kunnen gebruiken. Dat wij niet alleen paranormaal begaafd moeten zijn, maar dat we gewoon in ons het gevoel van zekerheid moeten weten te vinden waardoor die krachten om ons heen gaan ageren. En dan moeten we leren die krachten niet alleen voor onszelf te gebruiken, maar om ze te delen met anderen zodat steeds meer mensen diezelfde positieve benadering, diezelfde po­sitieve emotie gaan vinden. Dan kan het geestelijke in de mensheid alle problemen die er op het ogenblik bestaan een, twee, drie uit de weg ruimen.

Geloof mij, de uiterlijke feiten zijn niet zo belangrijk als je denkt. Ze hebben zoveel verschillende gezichten. Je moet weten wat je doet. O, het is gemakkelijk genoeg te geloven in het paranormale en ook in de magie als het is om een ander te schaden. Weet u dat er op het ogenblik mensen worden getraind om anderen paranor­maal te genezen, zelfs in landen waar men het bestaan van God officieel ontkent. Maar is het u ook bekend dat men bezig is deze mensen te beproe­ven of zij misschien ook de zogenaamde ziekte betoveringen kunnen uitvoeren waar­in eens de tovenaars van de groene magie zo bekwaam waren. Dat ze geesten kunnen sturen om vijanden neer te slaan, staatslieden uit te roeien en dat soort dingen. Ook in een maatschappij die niet aan God gelooft. Ook in een maatschappij die zozeer op de bijbel trommelt en op het eigen gelijk van haar dat je toch niet zou willen geloven dat ze naar dergelijke praktijken zou willen en durven grijpen. De magie, de tovenaar, het wonder zijn vandaag de dag nog steeds in, maar alleen voor bepaalde kringen.

U bent belachelijk als u in uw krant de dagelijkse horoscoop leest. Vooral als u daar ook nog een beetje in gelooft. Dat is onzinnig en dat is overigens nog waar ook. Iets wat zo algemeen is gesteld daar kun je geen rekening mee houden.

Wist u dat vele grote staatslieden worden geleid door helderzien­den, door allerlei vreemde zieners, tovenaars en magiërs? Wist u dat in Rusland op het ogenblik een aantal paragnosten bezig zijn om helderzien­de voorlichting te verschaffen onder andere aan de Staf van het Rode Leger, terwijl ook een drietal hoge staatslieden die veel met Buitenlandse Za­ken te doen hebben zich voortdurend laten inlichten door helderzienden over hetgeen er buiten hen gebeurt? Men vertrouwt niet alleen op de spionagedienst. Men wil meer weten en men krijgt vaak die gegevens.

Realiseert u zich dat er onder auspiciën van, en op kosten van, het Pentagon verschillende proeven zijn genomen onder andere in Princetown, waarbij Amerikaanse helderzienden voortdurend bezig zijn met schouwen en werken en worden verhoord door leden van de militaire geheime dienst die deze gegevens als zeer kostbaar onmiddellijk aan de Staf overbrengt? Ik noem er maar een paar. Er zijn er nog veel meer te noemen. Zoals dat vrouwtje dat wonderen doet en handen oplegt, maar bovendien door de Italiaanse regering regelmatig wordt geraadpleegd, als er een beslissing moet wor­den genomen. Denkt u werkelijk dat dat nu dwazer is of minder dwaas dan uw lezen van de horoscoop in de krant? Het gaat er toch veel meer om wat je innerlijk denkt, voelt en wat je zelf waarmaakt. Het is die emo­tionele waarheid die bepaalt hoe u reageert op de krachten om u heen.

Zeker, de krachten wisselen voortdurend. Op het ogenblik is er weer een wisseling van kosmische krachten aan de gang. Maar is dat zo belangrijk? Het gaat er niet om wat die krachten zijn. Het gaat er om wat u bent. Hoe u zich plooit naar datgene wat u nodig heeft, hoe u voortdurend elke vorm van kracht in en door uzelf weet om te zetten in hetgeen u nodig heeft. Dat kunt u. Dat kan iedereen. O ja, het is moeilijk. Toch is het eigenlijk doodeenvoudig.

Heeft u geloof? Bid dan maar. Bid met het volledige geloof dat u kracht zal worden gegeven. Stel u die kracht en het doel van die kracht voor en probeer eens of het lukt. Begin maar met kleine dingen. U zult zien dat u verder komt.

U gelooft misschien nergens aan, maar u heeft wel het gevoel dat u meer moet zijn. Probeer diep in u te schouwen. Probeer te beseffen dat u deel bent van een groter geheel. Probeer in u iets te voelen van een kracht die met dit geheel samenhangt. Maak vervolgens hetzelfde beeld en zend die kracht uit. U zult zien dat u zelf net zo goed magiër, tovenaar, heks bent als al degenen die door de eeuwen heen beroemd zijn geworden om hun prestaties op dat terrein.

De hele wereld wordt geregeerd door deze onbewuste mogelijkheden, door deze vaak niet eens gerealiseerde emotionaliteit in de mens. De uiterlijkheden passen zich in zo grote mate daaraan aan dat moet wor­den gesteld dat de tovenaars en de wonderen, de menselijke geschiedenis meer hebben bepaald dan wijsgeren, staatslieden en generaals.

Ik tracht u dit duidelijk te maken, omdat in deze tijd uw emoties wel degelijk, en vaak op zeer kundige wijze, worden bespeeld, maar niet be­paald positief. Ik probeer u te wijzen op uw eigen mogelijkheden, opdat u zult beseffen dat u niet de slaaf bent van degenen die die emoties in u opwekken, omdat u in uzelf de mogelijkheid heeft om anders te denken, anders te geloven, andere zekerheden in u te vinden en daardoor anders te werken en anders te zijn.

Het was misschien interessanter voor u geweest, als ik u alle oude regels van de magie zou hebben uitgelegd. Geciteerd zou hebben uit Doden­boeken en Grimoires en daarmee de tovenaars misschien beter had beschre­ven, het mirakel beter gestalte had gegeven. Onze lessen gaan echter over de ontwikkeling van de wereld.

Ik stel; Indien deze wereld der mensen zich verder moet ontwikkelen, indien de mensheid zich naar een nieuw niveau van zijn moet ontplooien, dan kan dit niet op grond van de rationaliteit zoals die nu bestaat. Het kan alleen op grond van deze innerlijke krachten waardoor men langzaam maar zeker de feiten kan sturen en zo zijn begrippen kan aanpassen aan een werkelijkheid die meer omvattend is dan men op het ogenblik beseft.

Ik stel; Elk van u is min of meer paranormaal begaafd. Elk van u is in staat om de krachten die rond hem aanwezig zijn te regeren, te dirigeren, te beheersen.

Ik stel; Elk van u die hierin faalt na beseft te hebben dat het mo­gelijk is, schiet tekort ten aanzien van zichzelf en zijn wereld. Er is geen geest, geen meester, geen goeroe, geen heilig boek dat u kan helpen, indien u niet eerst in u deze zekerheid en deze kracht ontwikkelt.

Maak uzelf tot een bewust deel van de krachten om u heen. Maak uzelf en uw denken tot een bewuste invloed die het gebeuren kan veranderen.

Maak uzelf niet tot heerser over anderen, tot meester over anderen, want dan zult u mislukken. Zie uzelf als dienaar, als helper(ster). Probeer zo uw krachten te ontplooien en u zult zien dat wonderen mogelijk zijn, dat magiërs bestaan, dat het lot van de wereld door hen in zeer sterke mate mede wordt bepaald. In grotere mate zelfs dan door atoom­bommen, wapens en handelsoorlogen.

Ik hoop dat u dit allemaal goed zult overwegen. Wij zullen ook nu weer proberen een passend tweede deel voor dit onderwerp te verschaffen. Het is niet genoeg om naar deze dingen te luisteren. Het begint pas wer­kelijk wat te betekenen, indien men probeert er iets mee te doen. Hoe uit­voeriger de regels zijn die u daarvoor worden gegeven, hoe moeilijker het voor u is. Wilt u daarmee rekening houden?

Geluk.

Wat is geluk? Soms is geluk beseffen wat je hebt. Soms is geluk krijgen wat je niet verwacht. Soms is geluk ook in staat zijn te geven wat je eigenlijk zelf moeilijk kunt missen. Geluk is de toestand waarin wij onszelf en datgene wat er om ons leeft, bestaat en wordt, erkennen en aanvaarden. Geluk is niet alleen maar het hoogste Licht of God. Geluk kan eigen­lijk ook zijn doodgewoon eventjes ademhalen en zeggen, ach, het is zo kwaad nog niet. Geluk kan zijn een mens, die een ogenblik naar je luistert of die je verstaat. Geluk is een gebed, dat je zegt en de rust die daardoor in je komt. Geluk kan alle dingen zijn. Geluk is eigenlijk het begin van de werkelijkheid, want in het geluk komen wij tot de aanvaarding. Maar waar de aanvaarding is, daar vallen het lijden en het geluk als grote emoties weg en blijft alleen over de vrede, de stilte die misschien het allerhoogste geluk is dat denkbaar is voor ons die het nog niet bezitten. Maar wie het eenmaal heeft, die kent het niet anders meer. Voor die mens is het geen geluk meer, maar is het alleen het volmaakte zijn. Daarom zou ik zeggen, mensen, zoek niet te hard naar geluk. Je krijgt heel veel dingen die je niet verwacht. Het ongelukje van vandaag kan vandaag misschien erg zijn, maar morgen blijkt het je geluk te zijn. Vandaag mis je de trein en je beklaagt je, want je had zo’n haast. Dan blijkt, dat die trein verongelukt en dan prijs je je gelukkig.

Geluk wordt zo bepaald door het standpunt dat je inneemt. Het is zo sterk. afhankelijk van hetgeen je ervaart. Maar geluk kun je in alle dingen vinden en ondanks alle dingen in jezelf. Maar zodra je het ge­luk van buitenaf verwacht, ben je ongelukkig. Want zelfs als je het krijgt, verwacht je meer dan je ooit zult krijgen.