31 augustus 2010
Het is aan mij om vanavond de start te geven van de nieuwe werkingen tussen onze zijde en de stof. U hebt al met wat we doorgegeven hebben, kunnen vaststellen dat er aardig wat gewijzigd is. De leringen, die u gaat krijgen, zullen van een ander niveau zijn, zijn aangepast aan wat komen gaat. Er moet ingegrepen worden, en zeer sterk ingegrepen. En daarvoor hebben we in de stof mensen nodig, die er willen voor gaan. Daarom hebben we, voor we vanavond van start gingen, ook al enkele kleine moeilijkheden ingebouwd om alzo een selectie te verkrijgen. Deze selectie is een noodzaak. Wanneer we in de komende tijd willen kunnen beschikken over krachtswerkingen in de stof, dan is het nodig dat diegenen, die daaraan meewerken, daar voor 100% kunnen achter staan. Verder moet je het werk, dat we gaan aanvangen, niet beschouwen als een werk van korte duur. Voor de stof zal dit een werk zijn dat ongeveer rond de tachtig jaar zal duren. Dus uw opvolgers, en waarschijnlijk nogmaals de volgende generatie zullen wat u hier aanzet maar eerst kunnen afronden en voltooien.
Gezien hetgeen wat komende is, hebben we ook de noodzaak ingezien dat de lering aangepast moet zijn maar dat deze binnen het kader van degenen, die zich toegezegd hebben van mee te werken, moet blijven. En hier gaan we heel strikt op toezien. Hetgeen dat gebracht wordt, mag niet buiten de kring gaan waar het in gebracht wordt. Degenen die hun hebben bekend tot deze groep hebben daar toegang toe; anderen niet. En ik wens hier zeer nadrukkelijk te stellen dat dit ook geldt voor mensen die samenleven, onder welke vorm ook. Hetgeen dat gevraagd en gebracht wordt, blijft voor u, niet voor uw partner, niet voor vriend of vriendin, niet voor goeie kennis. De reden is niet zozeer dat we de verspreiding willen tegengaan. Er zijn twee belangrijke punten waarom we dit zo strikt stellen.
Eerste punt: bescherming van het medium. We leven in een tijd, die omgekeerd gaat evolueren dan wanneer de oude mediums in dienst waren. Zij hebben een tijd meegemaakt, beginnende van intolerantie naar tolerantie. Nu gaan we juist de omgekeerde weg. We komen in een tijd van tolerantie, die gaat naar zeer scherpe intolerantie. Wij voelen ons verantwoordelijk voor iedereen, voor het medium maar ook voor ieder lid van de groep. Dat is de eerste reden waarom dat het niet mag doorgegeven worden.
De tweede reden, en niet minder belangrijk, is dat in de lering telkens sleutels vervat liggen, die toegang geven tot bepaalde krachten, tot bepaalde mogelijkheden. Deze sleutels worden ingeput, als het ware, in de groep. Wanneer iemand ervan gebruik zou maken, die niet binnen de beschermingskring van de groep zich bevindt, kan dit lichamelijk zeer ernstige schade veroorzaken. We zullen op bepaalde momenten van jullie verlangen dat je bepaalde oefeningen doet, die niet evident zijn voor mensen, die niet de juiste sleutel en de juiste kennis in deze wereld, in deze sferen bezitten. Het is een noodzaak dat we hier alle mogelijke voorzorgen nemen. Indien we dit niet zouden doen, zijn we verantwoordelijk voor de gevolgen. En het is niet alleen om de twee redenen dat de opnamen speciaal moeten bewaard worden en niet mogen verspreid worden. Er is nog een derde reden, maar die hebben wij ook niet in de hand, waarom dat alles terug moet uitgeschreven worden. Wij voorzien, in het snelste geval tegen eind 2011, anders enkele jaren later, dat er een volledige uitval zal zijn van uw huidige systemen door kosmische inwerkingen . Daarmee wil ik duidelijk bedoelen dat u niet meer bij machte zult zijn om zaken, die digitaal zijn vastgelegd, nog opnieuw op te roepen, en dit is niet alleen voor de opname die hier gebeurt, maar dit geldt voor de ganse aarde, voor jullie ganse opgebouwde systeem. Hoe dit juist zal plaatsvinden, maak u daar geen kopzorgen over. De dag dat het gebeurt, zult u zich deze eerste zitting heel duidelijk herinneren. Daarom is het noodzakelijk om de gegevens niet verloren te laten gaan, dat zij – dit is misschien teruggaan naar de oude tijd – toevertrouwd worden aan papier en ook beveiligd worden in een archief.
Het kan zeer snel gaan. Onze inschatting ligt over een paar jaar maar het kan sneller zijn. Wij hebben daarop heel weinig vat omdat dit te maken heeft met uw eigen zonnestelsel en de krachten, die op het ogenblik langzaam maar zeker aan het groeien en aan het ontwikkelen zijn. Het heeft met de aarde zelf zeer weinig te maken. De aarde zal deze krachten ondergaan. U hebt misschien tot op heden steeds gedacht van: ach, al wat ze vertellen, het loopt wel los. Wel, lieve vrienden, het zal loslopen. En daarom is het van belang dat we kunnen rekenen op mensen, die vanaf nu zich anders gaan instellen, die ook de maatschappij anders gaan bekijken zodat, wanneer de zaken zich voltrekken, er toch een aantal personen zijn in de stof, die dit kunnen beheersen, weten wat er gebeurt en de juiste maatregelen kunnen treffen. Onze bedoeling, en dit hebben we wel overwogen, is van in de komende jaren zoveel mogelijk positieve ingesteldheid aan te leren, aan te kweken zodat we vanuit een niet-bestrijden maar vanuit een opbouw de vernieuwing kunnen aanpakken. Het voorkomen van angst, onzekerheid is essentieel. Het andere is dat je zult moeten afstappen van het idee dat uw maatschappij eigenlijk het summum is; dat u als mens eigenlijk zich alles kunt toe-eigenen, permitteren. We zijn verplicht van, zelfs misschien in een versneld tempo, de ik-instelling te ontmantelen, de begeertepatronen zoveel mogelijk te ontmantelen maar ook de valse ideeën, die langzaam maar zeker bij ieder van u zijn ingeslopen hoe het leven eigenlijk moet zijn en hoe je moet leven.
Een klein voorbeeld is jullie overdreven bezorgdheid voor hygiëne. Uw overdreven bezorgdheid voor hygiëne heeft ervoor gezorgd dat jullie allemaal vatbaar zijn geworden voor allerlei kwalen, die vijftig jaar geleden op deze aarde hier nog geen schijn van kans zouden gehad hebben. Je moet daar zelf maar eens gewoon over nadenken. U verspilt uw tijd met van alle handelingen, die uiteindelijk op uw weg van bewustwording, waarvoor uw geest gekozen heeft om op deze aarde te verblijven, gewoon overbodig en nutteloos zijn. Wanneer ik zeg dat, van al de aanwezigen die dit horen, 75 % van hetgeen je doet, verloren is, voor uw geest totaal ongeschikt, dan ben ik in mijn uitdrukking nog heel mild. Toch vinden jullie dat jullie allemaal goed bezig zijn. Neem het mij niet kwalijk dat ik het zo zeg, maar dit is ook één van de wegen, die je zult ervaren in de toekomst. Je zult voor uzelf, langzaam maar zeker, moeten gaan erkennen wat nu echt belangrijk is en wat bijzaak is. En voor de ouderen onder u is dit misschien nog het moeilijkste want daar zien we dat zij meestal in vaste patronen zijn komen te zitten en hebben een ontzettende angst van deze patronen te wijzigen of los te laten. Toch, welke leeftijd u ook hebt, wilt u meekunnen, wilt u uw eigen geest de mogelijkheden geven om de juiste invloeden op te nemen, om te zetten en mee te werken, dan zult u langzaam maar zeker uw leven daarin moeten wijzigen.
We zouden kunnen stellen dat de gebieden, die we met onze lering trachten te bereiken, dat dit vooral in ons werk het Europees gedeelte is, sommige delen van Noord-Amerika en een groot deel nog van Europees Rusland. Daar stopt ons werkterrein; andere terreinen worden door andere broederschappen geholpen. Dit gebied, dat ik nu omschrijf, zal in de komende jaren vooral de filosofie van de Wereldleraar gaan volgen. En ik maak hier een duidelijk onderscheid tussen de Wereldleraar en de Wereldmeester. Want geen van de zo gezegde moderne landen kan de leer van de Wereldmeester verwerken. Daar zullen we maar eerst toe komen binnen een goede eeuw, iets minder. Andere delen van de wereld zullen dit wel kunnen, ondanks het feit dat u misschien nu denkt dat zij achterlijk zijn. Dit wil zeggen, en de meeste onder u zullen wel al kennis genomen hebben van deze filosofie, dat zeer veel van hetgeen u nu als normaal beschouwt, zal losgelaten moeten worden, niet omdat vanuit onze kant gezegd wordt: “U moet dit loslaten.” Maar omdat het, kosmisch gezien, gewoon niet anders meer zal kunnen, omdat het besef in de eerste plaats er zal moeten zijn dat je een eenheid bent en dat je binnen die eenheid voor 100 % voor elkaar verantwoordelijk bent; niet 95 %, niet 99 %, maar 100 %. Dit is iets wat u tot op heden u nog niet hebt kunnen voorstellen; en toch zul je vanuit zulke gedachten, vanuit zulke filosofie de komende jaren moeten gaan leven, wil je de juiste weg voor uw eigen bewustzijnsontwikkeling kunnen doorlopen, kunnen bewandelen.
Het is daarom ook dat we, voor wat het werk aangaat, we al in de voorbereiding naar jullie gesteld hebben dat er een soort kern moet komen, die bestuurlijk kan optreden. Wij hebben tot onze vreugde kunnen vaststellen dat er zich zeer spontaan mensen toe geroepen voelen om deze zware taak, een zware taak, met een zware verantwoordelijkheid, op zich te nemen. Maar het is belangrijk dat we niet alleen voor deze groep, maar ook naar de toekomst toe – we spreken over een periode van tachtig jaar – dat er een leiding is in de stof, die de zaken voor wat het stoffelijke aangaat, steeds in goede banen kan leiden. We gaan hier geen gewoon bestuur als dusdanig bekijken, maar we gaan wel diegene, die het meest capabel is ervoor laten zorgen dat die de zaken kan volvoeren met de helpers, die zich ook hebben opgegeven. Het gaat er niet om van het idee te hebben: ik wil dit of dat. Het gaat er om: hoe kunnen we samen het juiste uitbouwen? Diegene, die vandaag de meeste mogelijkheden heeft, doet het vandaag. De volgende dag is het misschien iemand anders. We zullen zeker in het begin dit bestuur begeleiden. De groep, die gevormd wordt, heeft o.a. als opdracht om de mogelijkheid te creëren dat meerderen toegang krijgen tot de boodschappen, die wij aan de wereld willen geven, aan de mensheid willen geven. Onder welke vorm zij dit wensen te doen, dat laten we voorlopig aan jullie over. Het is natuurlijk evident dat het gebruik hier van mediums een noodzaak zal zijn, om het zo uit te drukken. We weten op het ogenblik dat er bij redelijk wat mensen een zoeken is. We weten ook dat uw maatschappij overspoeld wordt op het ogenblik door heel veel illusie, wat het werken met mediums enz. betreft. Dit hoort nu eenmaal bij de verandering. Je hoeft u daar niet aan te storen maar voor ons is het van belang dat voor de mens, die echt zoekende is, er een mogelijkheid is om een aansluiting te vinden bij het werk, dat hier wordt uitgevoerd. Ook u, als leden van de werkgroep, zult geconfronteerd worden met zoekenden. Daarom is het ook nuttig dat je via diegenen, die daarin een beetje de structuur brengen, deze zoekenden kunt helpen, doorsturen en het nodige bezorgen opdat zij ook verder kunnen in hun zoektocht.
Eén van de punten, die we naar voor hebben gebracht, om deel te nemen aan deze groep was: het besef dat uw bestaan eeuwig is en in uw leven u zo ook te richten en te leven, te gedragen. Dit klinkt misschien raar voor mensen in de stof, maar in de komende tijd kun je, wanneer je dit uitdraagt, een veel grotere waarde hebben voor iedereen, die zoekende is, voor iedereen die misschien in angst zit, wanneer u zich kan gedragen als iemand, die weet dat de stof maar een doorgangsfase is, een heel korte doorgangsfase in een bestaan dat oneindig is. Wanneer u met dood geconfronteerd wordt, wanneer u met lijden geconfronteerd wordt en u kunt dit door uw uitstraling, door uw houding zo plaatsen dat voor diegenen, die in deze problemen zit, er een houvast is, dan heb je heel veel bereikt. Dan kun je zelfs voor mensen, die geconfronteerd worden met overgang, een meerwaarde geven en tezelfdertijd dikwijls een inzicht bewerken. Ook dit is een niet te onderschatten houding, zeer noodzakelijk in de komende tijd. Maar dan moet bij jullie, niet uiterlijk maar innerlijk, ook dat gevoelen aanwezig zijn van: “Ik besef, ik weet; mijn taak stopt hier niet op aarde, mijn taak gaat gewoon verder aan gene zijde.” Door deze houding, door deze gedachte gaat u zich ook bevrijden van zeer veel druk, zeer veel aanhechtingen, als het ware, die de gedachte die de maatschappij heeft over het leven, teweegbrengt. Ook dit is in de komende maanden als houding een noodzaak.
Ik hoop dat voor iedereen dit nog aanvaardbaar is, want we zijn er nog niet. Wat de groepswerking aangaat, is het belangrijk dat ieder van diegenen, die hier vanavond van start zijn gegaan dat hier een eenheid is; dat er geen enkele, maar ook geen enkele, afwijzing is ten opzichte van eender wie die bij deze werking betrokken is. Daarbij wil ik ook opmerken dat het ook voor ieder van de deelnemers nodig is, wanneer er een samenkomst is, van deze mee te maken. Nu beseffen we heel goed dat we in een tijd leven dat er soms omstandigheden kunnen zijn die u beletten stoffelijk aanwezig te zijn. Daar wordt geen punt als dusdanig van gemaakt gezien je gewoon ook, door u in te stellen, alles volledig kan mee beleven. Voor diegenen, die hier nu aanwezig zijn, kunnen we stellen dat uw aanwezigheid, zonder dat er een echt zware reden is, gewenst is. Het is niet zo dat we kunnen aanvaarden: “Ach, ik heb een trouwfeest.” of “Ik heb een verjaardagsfeest, dus ik ga niet.” We kunnen geen krachten uitbouwen over een langere periode wanneer we niet kunnen rekenen op die 100 % medewerking. Het is daarom ook dat de barrière was gesteld, alhoewel het een heel kleine barrière was, dat er een offer moest gebracht worden. Dit kleine offer, maar wij weten dat dit voor de mens moeilijk ligt, is een binding; een binding, die binnen deze 100 % ligt.
Ik hoop dat ik vanavond als inleider voor het nieuwe werk voldoende duidelijk ben geweest; dat ieder van u voldoende begrepen heeft waar het om gaat. En dan, vooraleer ik dit deel afsluit, is mij gevraagd u twee kleine opdrachten te geven. O, wees niet bang, het is niet moeilijk. Maar we staan erop dat iedereen deze opdrachten zo goed mogelijk uitvoert.
De eerste opdracht is om dagelijks gedurende minimum 15 à 20 minuten een overdenking te maken met als onderwerp: God in mij. Dat overdenken. Rustig gedurende 15 à 20 minuten, dagelijks. Niet afkomen met: “O, ik had vandaag geen tijd want het was dit of dat.” Neen, u maakt er tijd voor , u doet het dagelijks. Dit zijn zaken die, door dit te doen ook de band, die je met elkaar hebt, sterker zal maken.
En de tweede opdracht is dat je voor je slapen gaat of u te rusten begeeft, elke dag voor uzelf nagaat wat u die dag volgens jou aan goeds hebt beleefd, wat die dag voor u goed is geweest, positief is geweest. Dat overdenken.
Deze twee zaken vragen wij: voer die goed uit. U zult opmerken, wanneer u uw opdrachten juist uitvoert, dat er heel snel zal aangevoeld worden dat er wijzigingen optreden.
Dit is een eerste kleine opdracht maar we zullen telkens weer opnieuw, wanneer we samenkomen, met nieuwe en steeds meer omvangrijkere zaken gaan werken zodat we kunnen komen op het punt dat je werkelijk een positieve krachtbron bent in de toch ingrijpende vernieuwingen, die in de komende tijd in steeds meer versneld tempo zullen plaatsvinden. We moeten er ook rekening mee houden, en daarom is een regelmaat in de opdracht en de oefening noodzakelijk, dat er misschien sneller dan verwacht de mogelijkheden wegvallen dat we bij elkaar zitten, stoffelijk. De tijd is kort en de vernieuwing komt zeer snel en daar moeten we op inspelen. En dan kunnen we, niet alleen voor de stof maar ook voor onze zijde, deze vernieuwing als waardevol en als een grote meerwaarde beschouwen.
Vrienden, hiermee sluit ik het eerste gedeelte.
Vragen.
Zit er een diepere achtergrond achter de volgende tekst?
‘Dat je als mens kan leven met het beeld dat het bestaan oneindig is en men zich ook zo opstelt in het tijdelijke stoffelijke leven.’
Het eerste gedeelte is inmiddels wel ingesleten, maar het tweede gedeelte is eigenlijk niet helemaal duidelijk. Ik denk hier dat het gemakkelijker is om te denken en zeggen dat is zo, maar of ik er ook naar kan handelen in moeilijke situaties kan een ander verhaal zijn. Wordt het hier ook zo bedoeld?
Ik denk dat daar een antwoord is gegeven door de broeder in het eerste gedeelte. Maar ik wil kort daar ook nog op reageren. Het is effectief zo dat we langzaam maar zeker van jullie verwachten dat in jullie levenshouding het duidelijk is dat de stof voor u geen eindpunt is maar gewoon een doorgang. Dit wil zeggen dat je de zaken anders benadert en bekijkt dan iemand die alleen maar leeft omdat hij denkt dat in de stof alles is en in die stof voor alles en nog wat moet zorgen.
Wanneer je kunt aanvaarden dat uw bestaan gewoon verder gaat, dan is het niet belangrijk of dat je vandaag dit of dat wel degelijk rond krijgt. Ik bedoel materieel stoffelijke zaken, en dan kun je ook veel meer tijd en energie spenderen aan uw eigen geestelijke ontwikkeling, aan uw eigen bewustzijnsverruiming. Het is een andere aanpak en een andere visie op het leven, dat klopt, en ieder van u zal die langzaam maar zeker zich eigen moeten maken waardoor veel gewoontepatronen, die je nu hebt omdat je de stof toch zo belangrijk vindt, zullen afzwakken of zelfs misschien helemaal verdwijnen.
Krachtsopbouw.
Dan rest er mij alleen nog deze groep te bevestigen. Deze bevestiging gaat gebeuren via een krachtsopbouw.
Ik zou graag jullie vragen even te vergeten wie je bent en u gewoon op dit ogenblik één te voelen met de ganse kosmos. Beseffen dat je een onderdeel bent van dat ganse kosmische gebeuren en een onderdeel dat daar niet in gemist kan worden. Want als je één partikel uit dat geheel neemt, bestaat het niet meer, bestaat er niets meer, bestaat het geheel niet meer. Dat beeld, tracht dat even voor uzelf waar te maken. Besef als je dat beeld voor uzelf waar maakt, dat het stoffelijke voertuig dat je nu gebruikt, totaal ondergeschikt is aan het ganse geheel dat je bent. Ik zou zelfs durven naar voor brengen, en het klinkt misschien een beetje oneerbiedig, maar jullie stoffelijk lichaam, bekijk het even gewoon als een kledingstuk. Een kledingstuk dat handig is maar niet noodzakelijk. Hetgeen wat in dat kledingstuk zit, dat is de essentie, dat ben jij, maar in dat geheel. Op dit ogenblik bent u niet de stofmens, op dit ogenblik bent u de kracht, lichtende kracht. Op dit ogenblik bevindt u zich niet in de stof maar bevindt u zich in de Bron. U bevindt zich in de Oerkracht, u bevindt zich in het Goddelijke of welke omschrijving u daaraan wilt geven. U wordt Isis en Osiris in één, u wordt de Kracht, u bent de Eloachim in de kosmos. Alles is, alles is, geen verleden, geen toekomst, geen heden, enkel NU, het ZIJN, de Kracht, het Licht, de Harmonie, de Eenheid, de Bron, het Woord, het Woord dat geuit is. Daardoor ben je zelf de volle Kracht want je bent het geuite Woord. We zijn allen opgenomen in dit Woord. We zijn allen opgenomen in de naam van God die we als Eloachim omschrijven. Dit zijn we, één, een Kracht, een vuur, lichtend, creërend, vernieuwend, scheppend want het vuur is het leven, is de vooruitgang. Zie hoe wij deel zijn van dit alchemistische wonder, hoe de vlam door de kosmos schiet en het nieuwe vorm geeft, het nieuwe dat uit ons is geboren, het nieuwe dat onze verrijking meebrengt. Dit alchemistische vuur zorgt er voor dat de nieuwe mogelijkheden in de kosmos hun ontplooiing kennen, zorgt er voor dat onze nieuwe weg gesmeed wordt, zorgt er voor dat het licht ons voorgaat als een baken van ontplooiing. Wij zijn deel van deze Kracht, onafscheidelijk, we zijn één met elkaar. Ieder van ons is één met de ander. Deelt deze Kracht, we zijn één met deze universele Kracht. Vanuit deze Kracht gaan we nu verder, ieder volgens zijn eigen merite, volgens zijn eigen mogelijkheden en geen van ons hier zal enige, maar ook niet enige handeling uitvoeren die ook maar de ander zou belemmeren. Alles wat hier gebeurt, is een eenheid. 100 % zijn wij een Kracht en in deze Kracht laten wij de wisselingen gebeuren die zo noodzakelijk zijn. In deze Kracht zien wij, ervaren wij de eenheid van ons bestaan, voelen wij de schakeling die wij aan elkaar hebben, de verbondenheid over de grenzen van de stof heen die we met elkaar hebben en die steeds blijven bestaan, want we hebben ze hier bevestigd, bevestigd door de kleine offers die gebracht zijn, bevestigd door de positieve gedachtegang, de positieve ingesteldheid naar dit Licht, naar deze deelhebbende alchemistische prachtige vlam.
Dit zij bevestigd. Deze stempel is gedrukt; over de grenzen van de stof en de geest heen zijn wij aan elkaar verbonden en blijven wij verbonden in de taak die we aanvaard hebben om de vernieuwing de mogelijkheid te geven zich open te plooien, om de mogelijkheid te geven aan zovele broeders en zusters om de weg te gaan die zij nog moeten gaan. En vanuit deze Kracht en deze eenheid is de stempel gezet, is het brandmerk geplaatst dat deze alchemistische vlam, deze steen der wijzen, in dit vuur nooit gedoofd of verteerd wordt. Het weze zo.