15 maart 1977
De grote moeilijkheid voor de doorsnee mens is gelegen in het feit dat hij tegen zichzelf verdeeld is. Ik weet niet of u die periode hebt gekend, van je wilt wel en je wilt niet, en eigenlijk zou het zus moeten en het gaat zo, maar als het zo gaat, dan wil je eigenlijk toch weer dat. Je bent dus een beetje tegen jezelf verdeeld, ik kan het niet anders omschrijven. Wanneer dat allemaal nou betrekkelijk evenwichtig is, dat het elkaar in balans houdt, is er niets aan de hand.
Maar wat gebeurt er, wij worden innerlijk heel vaak beroerd door zaken die we niet kunnen uitleggen. Het zijn vaak gevoelens soms zijn het wonderlijke denkbeelden die we zelf onmiddellijk verwerpen. Wanneer dat gebeurt, dan worden we zodanig geobsedeerd door dat ene verschijnsel, dat we eigenlijk al het andere een beetje vergeten. Daardoor gaat één deel van ons wezen tijdelijk de rest van ons wezen overheersen. Ik zou het simpel willen zeggen allemaal, maar dan moet ik toch iets ingewikkelder beginnen.
De mens heeft een aantal geestelijke voertuigen en al die dingen die passen op één of andere manier bij elkaar, ze zijn een geheel. En je kunt eigenlijk niet zeggen dat ze om elkaar heen sluiten zoals sommige mensen denken.
Nu kun je zeggen, het zijn sferen, laten we ze nummeren in zeven. Je kunt natuurlijk veel verder gaan. Je kunt gaan tot ruim 140. Maar dan krijgen we dus hier 1 – 3 – 5 oneven. Stel je even voor dat die aan deze kant met elkaar verbonden kunnen worden, door een harmonie. Daar weer tussen 2 – 4, en daarboven hebben we weer 6 enz.
De aardigheid is nu dit: wij reageren zodra wij in de stof moeten leven wel altijd op dat sfeertje 1, op dat eerste geestelijke voertuig, daar zijn we mee verbonden. Maar wanneer we daar op een juiste wijze mee werken, dan worden we harmonisch met het derde geestelijke voertuig, dus niet met het tweede, maar met het derde. En nu het wonderlijke, hierdoor begint het tweede geestelijk voertuig plotseling actief te worden. U zult zich afvragen, waarom deze wonderlijke indeling. Nou die voertuigen die ik oneven heb genummerd, dat zijn allemaal geestelijke voertuigen die samenhangen met het bewustzijn. De voertuigen die ik even genummerd heb, 2, 4 enz. zijn voertuigen of sferen, of krachten, of toestanden, want al die namen zijn doeltreffend, waarvan je kunt zeggen dat ze behoren tot energie, tot krachten. Wanneer dus 1 en 3 harmonisch zijn, werkt 2. Wat doet 2? Hij straalt kracht uit die nu ook meer lichamelijk ervaren wordt. Wat is het resultaat daarvan: een beter aanvoelen van je omgeving ondermeer, een vermogen om sommige dingen te zien, een tikje helderziendheid, wat psychometrie misschien, een tikje bewuste telepathie ook. Zou nu 1, 3 en 5 harmonisch worden, dan komt 4 erbij. 4 omvat gaven als telekinese, bewuste uittredingen enzovoort. Het zijn dus altijd weer bewustzijnstoestanden. Is daarin voldoende harmonie, dan ontstaat automatisch ook een sterke beïnvloeding van een kracht die we dan weer kunnen gebruiken.
Nu heb ik geprobeerd om dit zo simpel mogelijk te zeggen, maar je moet dat dus wel even begrijpen. Het zijn als het ware tandingen die in elkaar grijpen. Maar een sfeer kan pas werken dus, wanneer een andere sfeer harmonisch is daarmee. Dat is het typerende hier. Wanneer we nu innerlijk evenwicht zoeken, dan zullen we dat in de eerste plaats natuurlijk moeten doen door ons te ontspannen. We moeten ons leegmaken, we moeten proberen alle angsten, alle begeerten een beetje van ons af te zetten. En dan krijgen we vanzelf al een rusttoestand.
Maar wat gebeurt er in die rusttoestand? Ons lichaam raakt geheel afgesteld op nummertje 1, sfeer 1, voertuig 1. Het betekent dat door het geheel van het bewustzijn dat geen strijd kent, op dat ogenblik, ook 2 wordt geactiveerd, er ontstaat een vergrote gevoeligheid, en daardoor, dat is het wonderlijke, een grotere mogelijkheid, zowel jezelf te kennen, als om de wereld te begrijpen. Maak je daar gebruik van, dan verandert je wereldvisie. Verandert je wereldvisie, dan kan je daardoor innerlijk ook veranderen. Zo simpel ligt dat.
Nu zullen er heel veel mensen zijn, die zeggen: ja maar ik doe zo ontzettend mijn best om dit of dat te bereiken. En de mensen die dat erg geforceerd doen, die zullen zien dat ze maar eigenlijk één kans hebben om goed resultaat te bereiken, ze moeten het doen ten koste van anderen. Er bestaat eenvoudig geen uitweg, geen andere methode.
Stel je nu echter, dat die mensen evenwichtig zijn, dan blijkt dat ze dat als vanzelf waarmaken, maar ook veel juister, want ze voelen aan wat ze moeten doen. Ze staan niet alleen in een leegte te staren. En ze werken zichzelf ook niet in de moeilijkheden, want ze overzien wat er gaat gebeuren, wat er kan gebeuren. Ze kunnen dus veel gemakkelijker het probleem aan.
Nu weet u allemaal dat in uw wereld op dit ogenblik ontzettend veel mensen sterk eenzijdig bezig zijn. Ze houden zich bezig met bepaalde problemen en ze vergeten daardoor al het andere. En sommige mensen doen me denken aan een nieuwsblad. Wat staat er op de eerste pagina: ruzie tussen ministers, moord hier, mishandeling daar, doodslag daar, ongeluk en aardbeving. Net of dat er niets anders gebeurt. Nu kun je van zo’n nieuwsblad nog begrijpen dat ze dat doen. Wat vinden de mensen lezenswaardig: alleen datgene wat niet normaal is nietwaar, het abnormale dat trekt aandacht. Maar onder de mensen is er wel degelijk evenveel goed als evenveel kwaad. Alleen kijk je niet naar het goede. In elk leven zijn evenveel mogelijkheden ten goede, als ten kwade, maar je kijkt, of alleen naar het goede, of alleen naar het kwade, en daarom valt het altijd tegen.
Nu stel ik dit: wanneer je eenzijdig streeft en daardoor tegen jezelf verdeeld wordt, dan zal dat niet alleen geestelijk uitwerking hebben, maar ook materieel in je lichaam. In dat lichaam is het noodzakelijk dat cellen regelmatig vernieuwd worden, dat allerhande afvalstoffen regelmatig en juist worden afgevoerd. Kortom dat die hele stofwisseling alles goed verwerkt, dat er goede zuurstoftoevoer is, en wat dies meer zij.
Nu zijn de energieën die dat voor een groot gedeelte dirigeren, zenuwenenergieën, zenuwprikkels. Die kun je misschien een beetje vergelijken met bio elektriciteit of zoiets maar op zich is dat eigenlijk niet zo belangrijk. Het belangrijke is dit: wanneer een zenuw te sterk geladen wordt, dan krijgen we oncontroleerbare reacties. Wanneer in een zenuwstreng om welke redenen ook te weinig energie is, dan ontstaan er vertraagde reacties. Wanneer juist ten aanzien van de automatismen van het lichaam, de reacties vertraagd en zwak doorkomen, dan betekent dit, dat het lichaam oppervlakkiger werkt en zich minder snel aan behoeften en noodzaken aanpast, En dat impliceert weer dat er gemakkelijker een vervuiling ontstaat in het lichaam, dat voedingsstoffen etc. minder juist worden aangevoerd. Het betekent dat de afval eigenlijk een beetje blijft liggen hier en daar. Men zou zelfs kunnen zeggen dat dit onder meer een ouderdomsverschijnsel is, maar ja goed, daar gaan we aan voorbij.
Nu stel ik voor u: innerlijk evenwicht kan alleen gevonden worden, wanneer je leert je los te maken van alle dingen die je normalerwijze bezighouden. Je moet ze niet opzijzetten, maar ze moeten je niets meer doen. Het is geen onverschilligheid, ook dat niet, maar het is een begrip voor de werkelijke betekenis van de feiten. De tegenslagen zijn niet zo erg, want je komt er toch wel. De meevallers zijn niet zo groots want het meeste daarvan vergaat toch weer in korte tijd. Evenwicht is het besef van eigenlijk de relativiteit, de betrekkelijkheid der dingen.
Een belangrijk punt is ook, dat je jezelf juist ziet, het ik-beeld dat wij voor onszelf ontwerpen, dat is meestal nogal curieus, dat is heel eigenaardig. We ontwerpen in ons een soort superman. De ene mens die heeft iemand in zich die kracht en energie heeft om iedereen naar zijn wil te buigen, de ander ziet zich als een profeet en wonderdoener, en de derde misschien ziet zich als het balsem voor alle lijden der mensheid of iets dergelijks. Meestal zijn het niet eens van die gekke dingen die je droomt. Zo zou je graag willen zijn, maar zo kun je niet zijn.
Waarom droom je dat? Omdat dit voor jou vervulling zou kunnen betekenen. Het zou alle problemen die je hebt met jezelf uit te weg ruimen. Wanneer je nu een dergelijk beeld te sterk op de voorgrond stelt, dan zul je automatisch meer van jezelf eisen op ogenblikken dat je niet werkelijk en zonder schade aan die eisen kunt beantwoorden. Je gaat op het ene punt te veel doen, en op het andere punt schiet je daardoor te kort.
Het is duidelijk dat die lichamelijke gesteldheid dan ook zijn weerslag moet hebben op geestelijk terrein. Er is een gebrek aan inzicht, aan overzicht, er is vooral ook, dat mogen we er toch wel even bij noemen een te beperkt contact, zelfs met het eerste laagje van het geestelijk ik, dat toch in het stoffelijk bewustzijn een grote rol behoort te spelen.
We hebben dus ook niet meer de correctie vanuit de geest die haar eigen doel heeft met dit leven, en daartoe de balans van de belevingen soms wat wijzigt. Je staat hulpeloos, want je wordt nu gedreven door krachten die je niet kent. Hoe groter dit effect wordt, dit gevoel voortgedreven te worden en niet meer anders te kunnen, hoe groter je eigen onevenwichtigheid, en dus weer hoe beperkter je mogelijkheden.
De vraag is of je dat gemakkelijk kunt doorbreken. Er zijn natuurlijk wel altijd mantras te vinden, die door hun suggestieve werking invloed hebben op de mens. De ene herhaalt eeuwigdurend een gebedsformule, de ander misschien maakt gebaren, staart naar godenbeelden, naar gekleurde vlakken, of is bezig met één van de vele vormen van zelfhypnose waardoor een mens op de duur een beheersing hoopt te bereiken over zichzelf. Maar zijn die dingen meer dan hulpmiddelen? Wanneer u lucifers hebt, kunt u een vuur aansteken. Als u geen brandstof hebt kunt u dan nog een vuur aansteken, ook al hebt u duizend keer lucifers? Dan wordt het een heel moeilijke zaak. Dus is er meer nodig, dat wil ik alleen maar zeggen, dan alleen maar die sleutel, die formule of die discipline, wat het ook is. Het is een innerlijk proces, en dat innerlijk proces van evenwichtigheid kan gesteund worden door al wat ik genoemd heb, maar het kan er niet door ontstaan. Ik hoop dat ook dat duidelijk is.
Nu kom ik met een paar stellingen aandragen, die misschien voor u interessant kunnen zijn, en hopelijk zelfs bruikbaar. In de eerste plaats, wanneer ik in mijzelf evenwichtigheid kan herwinnen, al is het voor een korte tijd, dan zal ik mits ik geen voorstelling maak van hetgeen zou moeten gebeuren of gebeurd is, maar alleen probeer te visualiseren wat voor mij vrede of goed is, een resonantie kunnen bereiken met hogere voertuigen van de bewustzijnsklasse, hierdoor zullen die voertuigen die tot de energieklassen behoren, eveneens sterker geactiveerd worden dan normaal. Je kunt met enkele ogenblikken van absolute evenwichtigheid en vrede in jezelf, reeds zoveel energie aan het ik toevoeren, dat je daardoor vele ergernissen en kwalen vergeet, je lichaam zou zelfs beter kunnen gaan functioneren, en daarnaast, dat is erg belangrijk, je denken wordt hierdoor als vanzelf eveneens evenwichtiger. Het is deze evenwichtigheid waarop je dan kunt steunen wanneer je wilt verdergaan.
Er zijn mensen die denken: wanneer ik dat nu eenmaal een klein beetje onder de knie heb, dan kan ik wel eventjes naar de hoogste wereld of sfeer uittreden. Dat is natuurlijk niet waar. Want daarvoor moet je eerst zo ver komen dat je weer verschillende voertuigen van de bewustzijnsklasse geactiveerd hebt, dan pas namelijk ontstaat de kracht in die andere voertuigen, waarmee een dergelijke bereiking mogelijk is en ook verdragen kan worden. Dan kun je de grote verschillen in, zeg maar spanning, inhoudtrillingen, elke naam is goed, de grote verschillen dus van energie, kun je dan verwerken. Naarmate je leeft in een wereld die rumoeriger is, is het belangrijker dat je aandacht besteedt aan het innerlijk evenwicht. De methode om dat te doen, in de eerste plaats, leer tot op zekere hoogte lichamelijke beheersing leer tot op zekere hoogte je eigen gedachten bewust richten en beheersen: leer altijd voor jezelf een punt te vinden, waarin je op dat moment vrede hebt. Niets is belangrijker dan een enkel woord, begrip, denkbeeld of daad te vinden, die voor jou de uitdrukking van werkelijkheid en absolute vrede betekent. Heb je die gevonden, dan is dat je werkelijke sleutel. En die sleutel kan alleen gebruikt worden indien je voldoende beheersing bezit. Dat is duidelijk. Stelling: het hoogste licht kan in ons alleen dan actief worden, wanneer het geheel van ons bewustzijn in alle voertuigen dermate gelijkgericht is, dat hierdoor de volledige kracht van ons eigen wezen open staat voor ons, en daardoor ook krachten van buiten kunnen worden verwerkt, zonder dat ze in ons wezen een kortsluiting of schade veroorzaken.
Nu gaan we van de andere kant beginnen.
Elk voertuig dat bewustzijn kent, heeft een eigen wereldbeeld. Dus als ik zeg eerste geestelijk voertuig, dan hoort daar een wereldvoorstelling bij. Die voorstelling is in feite illusie. Ze bestaat dus niet helemaal echt zoals je het ziet. Dat geldt voor je eigen wereld ook trouwens. Ga je naar die tweede wereld, dan is er een tweede beeld en zo verder. Wanneer u nu soms eens een keer uittreedt, contact maakt met andere werelden of sferen of even een trip maakt diep in uzelf, dan zult u ontdekken dat er tussen die wereldbeelden verschillen bestaan. Wanneer je een stoffelijk wereldbeeld hebt en je legt er een geestelijk wereldbeeld naast, dan zie je dat een hele hoop incongruenties ontstaan. Zaken die in de ene wereld wel, in de andere wereld niet voorkomen. Er zijn bepaalde zaken die in beide werelden voorkomen. Nu geldt als vuistregel: al datgene wat in mijn besef van een geestelijke wereld, en van de daar onderliggende lagen of stoffelijke wereld voorkomt, zal voor mij als werkelijkheid kunnen gewaardeerd worden, op het ogenblik dat het in beide werelden gelijk is, dus ook niet vergelijkbaar, maar gelijk van betekenis. Hoe meer ik die gelijkheid van betekenis in verschillende voertuigen kan aantreffen, hoe juister ik dus de werkelijkheid leer kennen.
Ik weet; al dat andere is er misschien wel, maar het zal wel niet zo zijn als ik het kan of waardeer, maar dit is voor mijn wezen waar. De waarheid kennen voor je eigen wezen dat impliceert ook een ik-beeld, een ik-voorstelling. Niet meer de superman of de supervrouw! De vergissing die je elke dag maakt als je in de spiegel kijkt of zo, maar echt werkelijk: dit ben ik. Je gaat je eigenschappen en ook je noodzaken beter zien en formuleren. Wanneer dit in bewustzijnswerelden gebeurt, dan zal het feit van die erkenning, dat we die waarheid vinden dus, een absolute gelijkrichting veroorzaken tussen de energie van twee krachtlichamen.
Laat ik het zo zeggen: een krachtlichaam is een elastiekje, het wordt uitgerekt in een bepaalde richting. Wanneer nu hier de geestelijke lichamen qua bewustzijn dus, dezelfde waarheid beginnen te krijgen, staan die elastiekjes gelijk. Dat wil zeggen, dat je er dus een veel groter gewicht mee in dezelfde richting kunt schieten. Zolang ze in verschillende richtingen staan, heffen ze elkaar op. Kunt u dat volgen?
Nog een ander ding, weet u wat een rugbyscrum is? Nou dat zijn een hele hoop mannen, die uit sportieve overweging met zware harnassen aan, om beschadiging te voorkomen, tegen elkaar aan staan te drukken en zolang ze tegen elkaar aan staan te drukken gebeurt er praktisch niets. En dan betekent een scrum dat elke partij probeert iets meer te draaien of iets harder te drukken dan een andere. Daar komt het eigenlijk op neer. Wanneer je dus normaal te maken hebt met die krachtvoertuigen dan zijn het verschillend gerichte krachten. Dus wat A in deze richting wil doen, wil B in deze richting doen. Ja dat botst, dat heft elkaar op.
Gelijkgerichtheid in de krachtvoertuigen ontstaat, wanneer een gelijke waarheid erkend wordt in verschillende bewustzijnswerelden. Dan kom je nog tot een paar conclusies. Naarmate ik een grotere eenheid van besef verwerf, uitgaande van een evenwichtigheid in mijn eigen persoonlijkheid, zal ik beschikken over grotere energieën, en ik zal ze bewuster kunnen richten. Dat houdt dan in dat elke mens die begint een innerlijk evenwicht te vinden, sterk wordt. Het betekent dat iedereen die innerlijk onevenwichtig is, onder omstandigheden over zeer grote kracht beschikt, maar altijd op een oncontroleerbare wijze; en altijd op een zodanige manier dat andere krachten van zijn eigen wezen toch weer, wat hij tot stand probeert te brengen, tegenwerken. Het is misschien een oud adagium, maar: verenigd staan wij, verdeeld vallen wij. Dat geldt voor al die voertuigen van uw eigen ik ook. Nu lijkt het dus, of het allemaal afzonderlijke wezens zijn. Dat is natuurlijk niet waar. Maar net zo goed als uw denken een geheel is met uw emotie, en toch daarin tegenstellingen kunnen ontstaan, zo kan dat geestelijk dus ook.
Het belangrijke van dit alles is, dat u gaat begrijpen wat er zich in u afspeelt. Een mens, die opeens en zonder enige reden erg opgewekt en blij is, die mag daar voor mij van genieten. Maar hij moet zich toch wel afvragen: waarom? Een mens die opeens en zonder kenbare reden bedroefd is, moet zich afvragen: waarom, wat is er? Niet dat je een direct antwoord krijgt, maar de vraag op zichzelf dwingt je, om je situatie in ogenschouw te nemen. En dat houdt in dat er al een tegenwicht ontstaat.
Het is eigenlijk zoiets als bij droomuitlegging. Sommigen van u kennen misschien wel het groot zigeunerdroomboek, of het klein Egyptisch droomboek, of dergelijke dingen. Sommigen hebben zich misschien zelfs beziggehouden met de analytische droomverklaring zoals die door bepaalde psychiaters en psychologen is uitgedokterd. Dan moet u eens goed kijken hoeveel droombeelden er niet zijn, die eigenlijk het tegengestelde betekenen. U hebt een heel angstige droom, u begraaft iemand. Nou dan denk je natuurlijk: wat een ellende komt er op me af. Het blijkt dat dit een evenwichtswerking is, want het werkelijke gebeuren is eerder blijmoedig. Er gebeurt iets goeds. Je ziet jezelf begraven worden, volgens het Egyptisch droomboek betekent dit: je hebt een lang leven. Volgens het zigeunerdroomboek: u gaat een gelukkige periode tegemoet en ontmoet veel mensen. Nou dat moet je dan maar in een kist doen schijnbaar. En volgens de analytische verklaring betekent het: de angst voor de dood voert tot een scherpere realisatie van het leven, doordat de doodsangst in de droombeleving wordt afgereageerd. Ik geef u daar alle drie de verklaringen.
Wat je dus als angst voelt kan wel eens precies het tegenovergestelde betekenen. Wat je voelt als bedroefdheid kan wel ook eens het tegenovergestelde zijn. Het is lang niet altijd zo, dat U emoties zoals ze schijnbaar ongefundeerd in u rijzen, een reële ontwikkeling weergeven. In heel veel gevallen scheppen ze eerder aan evenwicht, met uw huidige psychische toestand, zodat een nieuwe ontwikkeling op de juiste wijze beleefd kan worden. Dan zitten we natuurlijk meteen weer in de knoop met de logica die gaat zeggen: ja maar hoe kun je nou weten wat er morgen gebeurt. Nou je kunt het schijnbaar wel aanvoelen. Er zijn een hele hoop mensen die dat kunnen. Behalve mensen die daar dus hun beroep van maken, die hebben dus ook allerhande veronderstellingen ten aanzien van de toekomst en die hebben dan ook de kunde om later te verklaren waarom ze het mis hebben gehad. Maar de werkelijkheid is dus altijd: wij proberen automatisch haast in onszelf een evenwicht te scheppen. Hierbij speelt het eerste geestelijke voertuig, de eerste: geestelijke laag een rol. Zij tracht namelijk een zodanige compensatie voortdurend tot stand te brengen, dat het innerlijk evenwicht te handhaven is. Maar als de mens zelf daar niets aan doet, dan blijft er toch altijd wel een tekort ontstaan. Dan ga je teveel van het ene uiterste naar het ander. Hoe meer je leert om als het ware beschouwend, zowel de vreugde als de smarten van het leven te overzien en voor jezelf te waarderen, hoe sterker je zult worden in je mogelijkheden om erkennende wat er aan de hand is, ook de kracht te gebruiken die je erbij nodig hebt.
Het is een praktische les misschien vanavond, en ik kan me voorstellen dat er een hoop zijn die zeggen: ja maar wat heb je eraan. Ach dat zou u zelf moeten proberen natuurlijk. En dan komt al direct de grote vraag, welke mens is innerlijk evenwichtig, wie moet wat uitmaken. Dat wordt erg moeilijk. Er zijn mensen, die hebben zich op abnormale mensen gespecialiseerd, maar je kunt toch niet zeggen, dat ze zelf helemaal normaal zijn. Anders zouden ze zich namelijk niet één kunnen voelen in de wereld van die andere. Je kunt ook niet zeggen dat een rechter de norm kan bepalen, zover het een innerlijk evenwicht betreft. Die haalt zijn wijsheid ook uit wetboeken en jurisprudentie. Ik geloof dat je veilig kunt zeggen: mijn eigen norm kan ik alleen zelf vinden, zij is namelijk voor mij bepaalbaar, doordat er ogenblikken zijn waarin mijn gedachten en gevoelswereld in een volledige harmonie verkeren, zonder dat ik hierdoor gestuwd word naar enigerlei uiting of uiterlijkheid of emotie die voor mij onbeheersbaar wordt, mij kan domineren. Als je dat zo zegt, dan weet je waar je eigen punt van bewustwording ligt.
Nu kun je dat allemaal heel erg vroom gaan formuleren natuurlijk, dan komt de lieve God erbij te pas en al het andere. Zelfs wanneer je het hebt over de geesten en over geestelijke voertuigen dan zit je in feite op geloofsterreinen. Maar aan de andere kant, je gelooft zoveel. Heeft iemand een biljet van 5.000 Fr, in zijn zak? Nou er zijn er een paar die denken, was het maar zo! Maar goed, wat is dat nou werkelijk waard? U gelooft dat het wat waard is, en een ander gelooft dat het wat waard is, en daarom is het wat waard. Maar op zichzelf is het een vodje papier, meer niet. Toch kun je er veel voor kopen. Het is een kwestie van een mate van illusie. Wanneer je in jezelf dat evenwicht vindt, dan betekent dit helemaal niet, dat elke waardering die je hebt voor het gebeuren in de wereld juist is. Het betekent wel dat je in jezelf je kracht voortdurend kunt gebruiken om dat evenwicht te behouden en gelijktijdig in de wereld meer dat te beleven wat voor jou wezenlijk aanvaardbaar is en dat is niet alleen wat je denkt.
Ze vertellen altijd: bij de brontosaurus, zit het eigenlijke brein, waar wij nu de scheiding van hart en maag zien, waar dat vlies zit. Er zijn een hele hoop mensen die hebben hier hersenen, maar hun verstand zakt soms wel lager dan bij de brontosaurus. Dan kun je zeggen: die mensen worden dus bewogen door iets wat ze niet beheersen. Dat is de dood geweest van de Sauriërs overigens. Wanneer u beseft dat dit aan de hand is, dan moet u dus in de eerste plaats terug naar het punt waarop die beheersing ophoudt, waarop je weer reëel kunt reageren, waarbij je je emoties niet ontkent omdat ze niet redelijk zijn, maar je emoties erkennende, een redelijk omschrijven daarvan vindt, en daardoor ook een redelijk richten van de energieën die erin liggen. Je moet altijd weer proberen om die evenwichtigheid te vinden. Wanneer je begint, dan lijkt het allemaal heel erg moeilijk, maar u bent als mens toch wel gewend om afstand te nemen van de dingen. U reageert heel vaak niet zoals u werkelijk bent of zou willen reageren, maar volgens normen die van buiten zijn opgelegd. U beheerst u terwijl u het eigenlijk liever niet zou doen. U beheerst u niet op ogenblikken dat uw omgeving dat niet doet, ook al vindt u zelf uw eigen uiting in feite een tikkeltje overdreven. Realiseer u dat eens.
Er is dus wel degelijk altijd een verschil tussen wat je bent of tot uiting brengt en datgene wat je innerlijk voelt en eigenlijk persoonlijk aanvaardt. Dan heb ju daartoe het beginpunt. U bent toch niet verplicht om die uiterlijkheden erbij te betrekken. Begin eerst diep in jezelf, met je eigen redelijke wereld, met je eigen gevoelens en probeer daarin die balans te krijgen. Dat valt heel erg mee, zolang je niet naar de uiterlijkheden kijkt. Wanneer je dat hebt gedaan, probeer dan om zoveel mogelijk wat ik harmonische energie zou willen noemen, te vergaren.
Het is in feite een sympathische werking. Liefde lijkt me een groot woord ervoor. Het is de aanvaarding van het andere zoals het bestaat, een soort naastenliefde misschien. In die aanvaarding namelijk breid je je eigen vermogen tot erkennen van jezelf op evenwichtige wijze uit, maar gelijktijdig activeer je hogere voertuigen, want het is niet alleen maar een kwestie van stoffelijk bewustzijn, het is ook een kwestie van een geestelijk beleven en een hoger geestelijk bewustzijn dat daarop inwerkt. De harmonie tussen geestelijke voertuigen wordt zo bevorderd. De andere resultaten behoef je niet in het bijzonder na te streven, die ontstaan vanzelf. Zelfdiscipline is erg belangrijk hierbij. En dan alweer niet de vaste leefregel, want vaste leefregels zijn eerder een uitvlucht van de luiaard, dan de beheersing van de bewuste. Maar het betekent dat je één en dezelfde norm voor jezelf voortdurend blijft aanleggen, in alle gedragingen, maar ook in je innerlijke ervaringen, in je emoties. Dat valt in het begin ook niet mee, het is een kwestie van aanwennen, steeds weer begrijpen, hé nu laat ik me meeslepen, hé die emotie hoort bij dit denkbeeld en zo werken ze. Maar als je dat nou regelmatig doet, al doe je het maar een kwartier of een half uur per dag, dan zul je ontdekken dat je toch al heel snel tot een grotere beheersing komt. Nou dan begin je het eens een keer uit te werken op je lichaam. Heeft u wel eens geprobeerd om al uw tenen afzonderlijk te bewegen bijvoorbeeld? Als je je er erg op concentreert lukt het meestal wel een beetje. Die grote teen gaat wel, maar vooral die kleine teen een eindje bewegen is verschrikkelijk, in het begin. Maar als je je erop concentreert, kan het. Concentreer je op het, zonder bewust aannemen van een bepaalde houding, tijdelijk uitzetten en tijdelijk terugvallen van een spier. Doe dat bij meerdere spieren. Probeer het gewoon eens een keer. Probeer jezelf aan te leren, houdingen aan te nemen waarin je zo ontspannen mogelijk bent, ongeacht de omstandigheden waar je je in bevindt. Het zal je blijken dat heel vaak de wijze waarop je bijvoorbeeld de knieën kruist of de handen voegt, of alleen nog maar de manier waarop je dat lichaam recht of minder recht neerzet, invloed heeft op alles wat zich in je afspeelt.
Op die manier krijgt u ook weer grotere evenwichtigheid, grotere beheersing, en de mogelijkheid om je lichaam beter te laten rusten, want nu kun je dat lichaam een ontspanning opleggen door een mentaal bevel. Dat betekent dat die lichaamshuishouding dus ook beter verloopt. Het is ook goed voor de gezondheid. En dan ben je er nog niet, want juist omdat het lichaam nu voortdurend meer terzijde kan worden gesteld, omdat je er de baas van bent, komt er als vanzelf ook een ogenblik, waarop je ontdekt dat je al je eigen bewustzijnsenergieën kunt richten op je geest, op je eigen evenwicht en op de wijze waarop elk probleem als het ware door een andere waarde in jezelf kan worden opgevangen en in balans gehouden, dan wel opgelost. Op die manier kom je steeds verder. Op die manier ga je steeds meer delen van het geestelijk voertuig inschakelen zodat het ook in het bewust stoffelijk leven invloed heeft. En naarmate je dat bewuster en vollediger leert doen kom je tot een leven dat, in de ogen van een hoop mensen misschien een beetje krankzinnig is, maar dat goede resultaten geeft in stoffelijke en in geestelijke zin. Je komt zo ver dat je op den duur het stoffelijk besef naar hogere geestelijke besefvoertuigen kunt overdragen, het besef uit die geestelijke werelden zodanig kunt comprimeren en tot evenwicht brengen dat je het terug kunt voeren naar de stof. De waarheid, de vergelijkbaarheid of gelijkheid van waarde in de voertuigen, wordt nu een krachtbron waaruit je ten aanzien van feiten van je eigen wereld voortdurend weer kunt putten.
Zoals het uit het hele betoog blijkt, is innerlijk evenwicht dus van heel groot belang. Het is gemakkelijk om het te verliezen. Zodra je dat erg vindt, zul je het veel moeilijker herwinnen. Stel je zelf zo nu en dan maar eens in onevenwichtigheid terug, mits je zodra je ze erkent, zegt: maar dat is toch eigenlijk niet de goede manier, terug naar evenwicht. Waar heb ik gefaald, wat is mijn onevenwichtigheid geworden, wat moet ik daar innerlijk tegenoverstellen.
Dat was dan een korte gebruiksaanwijzing waaraan u in deze tijd erg veel zult hebben, want u zit in allerhande situaties, die oncontroleerbaar lijken. U worstelt met allerhande problemen, die heel anders liggen en daarom ook anders opgelost moeten worden dan u ze ziet. U leeft in een wereld waarin de mensen zich opeens heel anders gedragen dan u verwacht zou hebben. Kortom u zit in een wereld van strijdigheden. Laat u zich door die strijdigheden die hoofdzakelijk uiterlijk zijn, voortkomend uit misvattingen, overrompelen, dan wordt u vlug oud hoor. En misschien wordt u niet eens oud, maar komt u meteen bij ons. En voor degene die de eeuwige jeugd begeert, is het wel een oplossing hoor. Als je de eeuwige jeugd wil hebben, moet je doodgaan. Want dan ontstaat een bestaan, waarin alleen de voorstelling en niet meer lichamelijke werkingen en energieën bepalend zijn voor de manier waarop je je voelt.
We voorzien vanuit ons standpunt voor deze tijd een aantal nogal kritieke perioden. Kritiek vooral voor vele mensen in de meer persoonlijke sfeer. Wij voorzien voor heel veel mensen ook de ontdekking dat ze enorme fouten hebben gemaakt of vergissingen hebben gemaakt. En een poging om daar wat aan te doen zou eveneens tot grote onevenwichtigheid en dwaasheid zelfs kunnen voeren.
Wanneer je die evenwichtigheid echter nastreeft, dan kun je dit alles beter aan, en je kunt in en door dit alles beter reageren. En dan geef ik u alleen nog één raad en dan beëindig ik mijn onderwerp. Je kunt nooit door een last op anderen te laden, jezelf van een last ontdoen. Alles wat je aan een ander oplegt, draag je innerlijk mee, en dat wordt dan omgezet in een angst of in een frustratie of in een begeertefactor. En dat draagt bij tot een verterende innerlijke strijd. Probeer dus alsjeblieft niet alles af te reageren op anderen, alles aan anderen over te laten, probeer vooral ook anderen niet het slachtoffer te laten worden van jezelf, en streef naar dat evenwicht. Wanneer je uitgaat van dit evenwicht, en je eigen verantwoordelijkheden ten aanzien van de wereld dus niet aan anderen wilt overdragen, dan kun je zeer veel bereiken in korte tijd. Laat je je door de onevenwichtigheden van deze tijd meeslepen, dan zul je later tot de conclusie komen dat je misschien vele jaren van je leven vergooid hebt. En dan is het niemands schuld, buiten uw eigen schuld, omdat u onevenwichtig was.
Kunt u even de benaming geven van de cijfers van de sferen?
Ja, dat is moeilijk te doen, omdat elke aanduiding op zichzelf eigenlijk alweer een samentrekking is. Ik heb het u gezegd, theoretisch zou je moeten opbouwen tot ongeveer 140, iets meer. Maar als je het heel eenvoudig zegt, het eerste voertuig omvat een mate van geestelijk besef, maar is gelijktijdig voor ons iets wat vergelijkbaar is met levenslichaam, bewustzijn. Het is dus een samenwerking ten dele tussen stof en geest en daarnaast een bepaald geestelijk besef. Dat is het eerste voertuig. Heb je de derde laag, dan heb je dus te maken met een geestelijk voertuig dat overzicht heeft, het staat iets verder af van de ruimtelijke verhoudingen, het is nog wel tijdsgebonden, het heeft een ander besef, een andere waardering. Dat is het voornaamste wat je erover kunt zegen. Nemen we het tussenliggende sfeertje 2, dan zeggen we, kijk dit is in feite een geestelijke kracht die zich hoofdzakelijk in de gevoelswereld van de mens pleegt te manifesteren, en die ook gevoelsimpulsen over het algemeen opslaat en later verwerkt in een poging tot harmonie met de besefsvoertuigen. Ga je nog wat hoger, dan zit je dus al aan laagje vier. Dan zeg je, er zijn bepaalde kosmische krachten die tot het gehele ik behoren. In dit voertuig worden die krachten als het ware gelijkgericht, ze worden dus afgestemd. Dit afstemmingsvoertuig is een sfeer op zichzelf. Er is ook een bewustzijn aan verbonden. Alle genoemde voertuigen behoren nog tot wat we zomerlandwereld noemen, inclusief echter hoogzomerland, waarin de vorm in feite begint te verdwijnen. Nou daar hebben daarboven nog een aantal voertuigen die behoren tot trillingswerelden, en daarvan kun je dus weer zeggen: Elk voertuig behorend tot een bepaalde trillingswereld is in feite een reactie op kosmische waarden, die worden omgezet in een persoonlijke waardering van de kosmos. En wat de energievoertuigen betreft: het is de absorptie van bepaalde waarden uit de kosmos die kunnen worden omgezet in een van het ik uitgaande energie, waarvan de inhoud en de frequentie door het ik bepaald wordt. Dat is dus heel in het kort. Anders kom ik hier in allerhande termen die op zichzelf heel weinig betekenen omdat ze tot bepaalde systemen behoren.
Kunt u zeggen wat u bedoelt met: probeer niet alles af te reageren.
Mag ik u een heel eenvoudig voorbeeld geven? Een man komt binnen, staat op de mat, glijdt uit, begint onmiddellijk te foeteren, mens waarom heb je die vloer zo geboend! Dat is afreageren. Hij gaat dus onmiddellijk zeggen: mijn val is niet mijn schuld, helemaal mijn schuld niet, het is de schuld van een ander. Of iemand doet iets wat hij zelf wel goed vindt, maar er zijn anderen bij betrokken. Dan zegt hij: nee ik zou het zelf niet gedaan hebben. Die heeft het in feite voor mij gedaan. Dat is ook een afschuiven. Het is of je verantwoordelijkheden van je afschuift. Het is eisen stellen aan een ander. De verwijten maken aan een ander, terwijl je die in feite aan jezelf moet stellen