26 mei 2005
Zoals gewoonlijk wil ik zeggen dat wij het op prijs stellen dat je zelfstandig blijft nadenken en uw eigen mening blijft vormen.
Ik zou in het eerste deel van deze avond een beetje een nabeschouwing willen doen van wat gekomen is via de Wessac en wat dit voor jullie in werkelijkheid heeft betekend. En tegelijkertijd een soort evaluatie aan jullie geven van wat je tot hiertoe bereikt hebt.
Het is ons opgevallen dat we hier een groep mensen hebben die zoekende zijn en die heel graag met krachten willen kunnen omgaan, dit willen kunnen hanteren, dit willen kunnen toepassen in het dagelijks leven. Alleen blijkt, na de test die jullie hebben afgelegd, zonder dat jullie het zelf wisten, want zo gaat het nu eenmaal wanneer je met natuurmagie of andere magische praktijken bezig bent. Je moet niet verwachten dat wij u gaan vertellen wanneer wij jullie een test opleggen. Dit doen wij zeker niet, maar het zit verpakt in wat we jullie geven. Dan moeten we zeggen dat er langs de ene kant de interesse en de hoop, om dit woord even te gebruiken, bij de meesten wel aanwezig is maar dat er slechts weinigen van jullie hier, er werkelijk een prijs willen voor betalen. Met een prijs bedoel ik hier geen geldelijke zaak maar een inzet.
Het is ons opgevallen dat we jullie de hint hadden gegeven om het Wessac-feest te vieren onder bepaalde condities. We hebben jullie, één voor één, heel grondig geobserveerd en dan moeten we tot de constatering komen dat alle redenen goed zijn om alles te brengen zoals het voor jullie het beste past, het beste ligt en dit, beste vrienden, geldt voor ieder hier. Dit gaat niet wanneer je werkelijk in de materie, waarin u zo geïnteresseerd bent, resultaten wilt bereiken. Want dan maak je uzelf fabeltjes wijs; en het is hier geen fabeltjeskrant.
Wanneer bepaalde zaken naar voor geschoven worden, dan is het van belang te volgen wat je aanvoelt. En uw aanvoelen in deze, dat bij de meesten wel aanwezig was, zelfs min of meer gestimuleerd was, is – en ik moet zeggen – bij sommigen op zeer handige wijze onderdrukt. Men heeft zichzelf iets gaan wijsmaken. Nu kijk, er zijn geen potten gebroken, hoor. Het was maar een eerste test. Maar het duidt er wel op – en dat zou toch voor iedereen duidelijk moeten zijn – dat, wanneer je echt naar de toekomst toe een resultaatsverbintenis hebt of wilt aangaan, dat als je met wat we aanleren werkelijk kunt werken, werkelijk een betekenis kunt hebben voor de mensheid en voor de aarde, dan zal jullie ingesteldheid zich toch op korte tijd moeten wijzigen. Want anders ga je zijn zoals zovelen. “Och, we hebben een interessante cursus gevolgd; we weten iets meer over wat ‘de krachten’ zijn.” Maar uiteindelijk is dat theorie. De praktijk blijkt hier achterwege te blijven. En dan ben je niet veel vooruitgekomen, integendeel. Dan kan de theorie zelfs in sommige gevallen een beperking in evolutie zijn.
Ach, en als ik jullie gedachten zo waarneem, dan tracht iedereen op het ogenblik het voor zichzelf nog goed te praten. Kijk, de echte leerling die met de krachten wilt kunnen werken, die de kosmos en de aarde hem geeft, hem schenkt, die doet dit niet. De echte leerling gaat proberen om de zaken voor zich uit te voeren zoals ze bij hem of haar aangevoeld worden. En dat is belangrijk. Nu, van onze zijde hebben we ervaringen in deze en weten we dat we in eerste proefjes – en effectief, vrienden, dit is nog maar een eerste proef geweest – dat we daar niet te spectaculaire resultaten moeten van verwachten. Hoe zou het ook kunnen? U zit nog te veel gebonden aan uw materiële omgeving, aan uw gewoontepatronen, aan alles wat op u afkomt.
Het is niet voor niets dat we, de laatste keer dat we hier samen gekomen zijn, u trachtten duidelijk te maken om nu eens even te proberen om wat jij zelf waarneemt, wat jij zelf aanvoelt, te volgen. En dan zie je jullie denken: “Ach ja, dat is waar, en we mogen ons niet laten doen, enz.” Maar op het ogenblik dat puntje bij paaltje komt, dan blijft alles bij het oude. Nu, we trachten jullie zoveel mogelijk te helpen, maar begrijp ons goed dat het in deze tijd van enorme verandering het heel moeilijk is iemand te helpen wanneer hij of zij de ogen gesloten houdt voor wat er werkelijk rondom hem gebeurt. En dan zul je het probleem hebben dat je gewoon met de grote massa meegesleurd wordt. En dat was nu juist wat je niet wou. Je wou juist aan de andere zijde staan. Je wou juist de reikende hand kunnen zijn.
Och, het kan nog steeds, hoor. Maak u daar geen zorgen over. Alleen zul je moeten beseffen dat je bij de volgende test – en die komt er; wanneer, dat zul je wel ervaren en wanneer het voorbij is, zul je het ook weer weten – een beetje meer tracht uw ware gevoel te volgen. Tracht uit te voeren wat in u ligt. En dat houdt in dat de mening van anderen, al zijn het leden van de groep, of omdat je vindt dat je omdat je gehuwd bent, je moet opletten voor je man of voor je vrouw of voor je kinderen, of als je niet gehuwd bent … maar om die en die reden, werk enz … Je kunt het niet te zot bedenken of je hebt jezelf wat wijs gemaakt.
We hebben jullie geleerd dat, wanneer je resultaat wilt boeken met wat we u bijbrengen, je het beeld moet kunnen vormen, het voor u werkelijk moet zijn. Deze proef had u kunnen bewijzen dat, ondanks alles waarvan je gedacht had dat het niet mogelijk was, het toch mogelijk was geweest. Ik weet het, we hebben een beetje vals gespeeld. Maar dat hoort nu eenmaal bij de test. Door jullie de mogelijkheid te geven om toch aan een Wessac deel te nemen, kon je uw geweten sussen. Niet dat we jullie dat kwalijk nemen. Want we hebben hier getracht, voor ieder die eraan wou deelnemen, er nog zoveel mogelijk kracht in te leggen en u nog zoveel mogelijk de vruchten te laten voelen, plukken, hebben. Maar dat was eigenlijk niet de essentie. Dat was, zoals bij een valschermspringer: wanneer het hoofd-valscherm niet opengaat, het reserve-valscherm er is om te voorkomen dat je een beetje te brutaal op de grond landt en helemaal niet meer moet valschermspringen.
Kijk, we hadden de laatste zes maanden ongeveer – en beluister maar alles wat hier verteld is – dit gebeuren voor jullie opgebouwd. We hebben jullie leren denken hoe zaken in elkaar zitten, praktische gegevens gegeven, kleine tips nog maar, geen zaken waarmee je wonderen gaat doen, dat is begrijpelijk, maar het was allemaal heel schoon opgebouwd.
Ieder van u heeft al een klein beetje besef van wat krachten zijn, hoe de aarde reageert. En dit ga je nodig hebben in de komende tijd omdat in de natuur – en diegenen die op de Wessac hier aanwezig waren en die iets vernomen hebben over welke stralingen of kleuren, om het in kleuren uit te drukken, de aarde bereiken – beseffen dat het groen met het rood en het bruin gecombineerd, gaat betekenen dat de aarde zotte kuren gaat doen in uw ogen. En het zal niet blijven bij een vulkaan die even zijn deuren openzet maar ook de zeebodem kan nog rustig een paar keer verschuiven, en zo van die zaken meer.
Vuur zal weer een enorme rol gaan spelen, noem maar op; allemaal niet zo heel abnormaal. Alleen, wanneer alles samenkomt, wordt het wel eigenaardig. En diegene die erdoor getroffen wordt, zal zich dan niet afvragen of dit nu wel normaal is of niet, maar zal moeten zorgen dat hij of zij, wanneer hij niet aan onze zijde terechtkomt, achteraf verder kan, wat niet zo evident zal zijn in veel gevallen. Al deze zaken, daar hebben we u willen op voorbereiden opdat je, wanneer zich zoiets zou voordoen, je zelfstandig genoeg zou kunnen reageren en handelen. Maar om dat te kunnen, beste vrienden, moet je eerst van uzelf overtuigd zijn, moet je eerst kunnen luisteren, moet je eerst durven een beslissing nemen en niet, zoals je tot op heden allemaal gedaan hebt, alles een beetje laten sudderen en uiteindelijk opzijschuiven.
U hebt allemaal gehoord, of diegenen die het niet gehoord hebben, zullen het misschien al vernomen hebben van zij die het wel gehoord hebben, dat de voorbije Wessac in het teken gezet is van de hoop. Dat daar nu een naam is aan gegeven, komt onder meer omdat het Verborgen Priesterrijk er ook een heel grote rol in gespeeld heeft. Er zijn andere accenten gelegd. Het is niet alleen de grote overkoepelende ‘Witte Broederschap’ maar ook de anderen die daarin een richting hebben trachten te geven. En vanuit onze zijde konden we ons daar wel degelijk achter zetten, dat ‘hoop’ eigenlijk het woord is dat de mogelijkheid biedt om de mens door die verschuivingen, door deze veranderingen te helpen.
Er is duidelijk gesteld, dat zult u ook gehoord hebben, dat we zeker niet voor het einde der tijden staan, verre van, maar dat we juist aan het begin van het nieuwe staan, het nieuwe dat nu volop aan het ontluiken is. Maar het zullen enkel diegenen zijn die de flexibiliteit bezitten om zich binnen dat nieuwe te bewegen, die dat zonder veel kleerscheuren kunnen doorkomen. Als je nu zo rondom u kijkt, dan zie je een toename – en je moet echt niet ver kijken nietwaar, gewoon rondom u in uw buurt, je moet niet naar andere landen kijken, kijk naar uw eigen landje – hoe alles op zijn kop komt te staan, hoe men tracht al het oude te bewaren, te bevestigen en hoe het telkens weer fout loopt. Als je er dan nog hier en daar wat natuurfenomenen bijkrijgt, dan heb je een mooie cocktail. Met wat we u tot hiertoe geleerd hebben, zou je dit moeten kunnen hanteren; zou je tussen de regels moeten kunnen lezen; zou je u niet mogen laten meeslepen door de emoties die loskomen bij alle geweld of ongelukken, bij alle moordpartijen, …
Wanneer je ziet dat de natuur raar doet – en wees nu eerlijk, een maand mei zoals we nu gehad hebben, is een heel rare maand geweest – de aarde heeft ervoor gezorgd dat haar bodem in deze maand een abnormale vruchtbaarheid kon hebben, een vruchtbaarheid – let op, vrienden, niet voor de zaken die u goed vindt maar wel voor zaken die de landbouw, en zelfs de stadsmens, niet zo zal appreciëren. Want wanneer je zo ineens een golf van allerlei nieuwe insecten over u heen krijgt, wanneer juist uw mooie bloementuin wordt afgegeten of uw koren wordt opgevreten of uw aardappelen worden aangetast, en dit niet één jaar maar jaren na elkaar, dan voel je u daar niet gelukkig mee. Maar dat is nu eenmaal de opkuis.
Wanneer je ziet hoe u hier in uw contreien producten produceert die de naam groenten en fruit niet meer waardig zijn, maar die er wel voor zorgen dat het ganse leefmilieu, de ganse biotoop wordt vernietigd omdat men enkel en alleen maar naar uiterlijke vorm een mooie groente, een mooi stuk fruit wilt hebben. Er is niemand meer die nog vraagt, wanneer hij een appel of een bloemkool ziet liggen, hoewel ze er mooi uitziet, of er nog voeding inzit. Het meeste van wat op het ogenblik door jullie geconsumeerd wordt, is al van een zeer laag allooi.
Wanneer we nu zien dat de aarde de substanties in de bodem aan het wijzigen is, dat de aarde zorgt dat bepaalde groepen van insecten via kleine mutaties snel kunnen ontwikkelen, dat zij van alles kunnen veroorzaken, ja, wanneer je dan zelf niet in harmonie kunt zijn met wat rondom u is, dan kan dit wel eens lastig worden. En nochtans is het simpel. Want als u een beetje aan natuurmagie kunt doen of wilt doen, zoals je hier vertrokken bent, dan kun je er gerust voor zorgen dat uw tuintje gevrijwaard blijft.
Ach, er zullen wel wijzigingen optreden, maar wanneer je ermee in harmonie bent, zullen deze wijzigingen zo zijn dat zij voor u positieve mogelijkheden creëren. En het zal niet blijven bij tuinieren, hoor. Op alle mogelijke moderne wijzen zullen zaken voorkomen die onmogelijk zijn. Ik denk hier maar aan plotse storingen in de communicatie, ik denk hier maar aan mensen die proberen om alle mogelijke zaken vast te leggen, te registreren, … en waar plots blijkt dat er ergens iets in de atmosfeer oorzaak is dat het niet lukt.
Plots gaan we zien dat heren met zeer grote, dikke wagens, met alles erop en eraan, in moeilijkheden komen. En dit geldt niet alleen voor wagens. Dit geldt ook voor vliegtuigen, dit geldt ook voor treinen. Omdat in de natuur plots golven, bewegingen optreden – en met de natuur bedoel ik ook de atmosfeer, hoor, de ganse kosmos rondom u, niet alleen het lapje grond onder uw voeten – zaken optreden die wetenschappelijk onmogelijk en ongekend zijn. En dit weten we door wat te zien was op het altaar van de Wessac, dat dit sterker en sterker en op steeds kortere tijd zich zal manifesteren. Eerst zal het hier eens iets zijn en dan trekt men zijn schouders op. De volgende twee – drie keren is het opnieuw ergens anders. Dan fronst men al de wenkbrauwen en begint men het raar te vinden. En zo begint de sneeuwbal te rollen. En daar moet je op voorbereid zijn. Wanneer je alleen maar denkt in normen van comfort en denkt dat, wanneer je op een knop drukt, je steeds elektriciteit zult hebben, dan is het misschien wel eens handig om kaarsen bij de hand te hebben of een blok hout om u te verwarmen wanneer het buiten vriest.
Dit zijn kleine waarschuwingen maar ze zijn op dit moment, omdat het buiten warm is misschien, een beetje voorbarig. Maar houd er rekening mee: alles wijzigt zich zo snel. En dat is iets wat we u vanavond trachten bij te brengen: dat je, wanneer je werkelijk verder wilt gaan waarmee je bezig bent, dat je misschien een beetje meer inzet moet vertonen, misschien een beetje meer met de zaken bezig zijn en misschien een beetje minder met alles wat stoffelijk zo belangrijk lijkt te zijn. Ja, wat moet een mens toch allemaal doen? Hij moet ’s morgens vroeg opstaan, hij moet zich klaar maken om te gaan werken, hij moet al dat werk presteren. Tussendoor moet hij alle mogelijke boodschappen doen, alle mogelijke klusjes doen, enz. Al die zaken zijn toch zo belangrijk. Ja, meneer kan toch niet te voet gaan, hij moet met de auto rijden. Ja, mevrouw moet het stof afdoen want stof kan er toch niet liggen in huis.
Ach, ik zeg maar kleine zaken. Maar het zijn allemaal zaken, vrienden, die u zoveel tijd doen in beslag nemen, waar u zoveel belang aan hecht en die in se op dat ogenblik voor u van geen waarde meer zouden mogen zijn. Cru gezegd, buiten de paar minuten per dag dat je de tijd neemt om te mediteren, zou je er eigenlijk moeten toe komen dat het grootste gedeelte van de dag, in uw gedachten toch ten minste, wat wij u leren, werkzaam is, dat je daarmee bezig bent, dat je dat tracht om te zetten. Maar dan kom je tot het punt dat je veel zaken die je nu zo belangrijk vindt – “Ach, ik moet vanavond naar een concert.” Of “Ik moet vanavond naar de voetbal kijken.” Of de andere moet naar het tennis, er zijn 1001 zaken.
Als je werkelijk in dit leven nog tot de kern van de zaak wilt komen, dan raad ik jullie toch aan om al wat we tot hiertoe gebracht hebben, in de komende tijd nog eens grondig door te nemen. Ik zou bijna zeggen dat het examenperiode is voor de studenten of ze begint toch voor de meesten. Zo is het ook voor jullie. Je moet je meer verdiepen in wat je geleerd hebt en je zou er moeten toe komen dat je uw eigen mogelijkheden – en we hebben het al gezegd: ieder van de aanwezigen hier heeft sterke kanten, heeft capaciteiten – dat je deze gaat gebruiken. En stop met de vraag wat het dan gaat zijn binnen 20 jaar. Dat antwoord kan niemand u geven. Zelfs wanneer wij in tijd overschouwen en we zouden kunnen stellen dat het binnen 20 jaar zo of zo is, kan dit even goed binnen 2 jaar zijn als binnen 200 jaar.
Dus, houd er rekening mee dat een mens het nog minder kan. Want u zit nu hier en u zit te denken dat u morgen dat of dat gaat doen, maar wie zegt dat het zo zal zijn? Wanneer er op weg naar huis iets gebeurt, kan het zijn dat je iets totaal anders meemaakt en dat je morgen helemaal niet kunt doen wat je nu gepland hebt. Dat is hetzelfde en het kan misschien een verwittiging zijn voor velen van u, maar houd ze achter de hand.
Binnen enkele dagen beginnen de eerste trekvogels over de wegen te zwerven en door de lucht te gaan want dan begint de vakantieperiode. Binnen een kleine maand is de grote trek bezig en dit gedurende twee maanden. We zullen een grote trek kennen dit jaar, met zeer veel slachtoffers. Hou daar rekening mee. Laat u niet meeslepen: “Omdat iedereen dit doet, doe ik het ook.” Distantieer u daarvan en als u iets wilt doen, denk erover na en zorg dat u zo weinig mogelijk afhankelijk bent van anderen. Dan kan er, wat dat betreft, het minst tegen gaan. Maar wees bereid, wanneer er ergens iets fout loopt en je kunt een helpende hand reiken, van die op dat ogenblik, wanneer je betrokken partij bent, te reiken.
En intussen, tracht de oefeningen die we tot hiertoe gegeven hebben, intenser te gaan uitvoeren. Tracht vooral aan te voelen wat de krachten zijn rondom u. We hebben u geleerd te werken met de aarde, we hebben u geleerd aan te voelen hoe de lucht zich kan plaatsen, hoe het water zich kan manifesteren. We hebben u gezegd wat u niet mag doen t.o.v. vuur. Maar we hebben u ook geleerd hoe je ermee kunt omgaan zonder dat je letterlijk, uw eigen vingers verbrandt. We hebben u geleerd hoe je u kunt instellen op de wezens die de aarde bevolken. Ach, ik weet het wel, die kleine kaboutermannetjes, je kunt ze niet zien, hé? Buiten de stenen in de hof misschien. Maar ja, dat is de menselijke fantasie; zo zien ze er nu eenmaal niet uit. Maar je kunt wel trachten, wanneer je in de natuur bent, om u één te voelen met die krachten, die krachten van de aarde, die krachten van de bomen, van de struiken, van de dieren. En hoe meer u daarin kunt opgaan, hoe harmonischer u zult zijn t.o.v. het gebeuren rondom u. En daarmee heb ik niet gezegd dat iedereen hier na vanavond moet zorgen dat hij groene vingers heeft. Dat is iets anders. Want wat ik hier zeg voor de aarde, geldt voor alles. Wanneer je je openstelt voor de krachten die nu de aarde beroeren, dan zul je opmerken dat bij u ook veel zaken gewijzigd worden. Want het is heus niet alleen dat de resultaten van een kosmische beweging een planeet doen reageren. Ook al wat leeft op deze aarde, en daar behoort u als mens toevallig ook bij, wordt daardoor beïnvloed, zowel psychisch maar ook fysiek, houd daar rekening mee. En deze invloed kan ertoe leiden dat er bv. zeer sterke onevenwichten ontstaan in de scheikunde van uw lichaam, in de hormonenhuishouding, in de erfelijkheid.
U zult opmerken dat, toch diegenen die eventueel met klinieken en moederhuizen te maken hebben, er een toename van afwijkingen zal zijn. U zult opmerken, diegenen die bv. in de bio-teelt zitten – daarmee bedoel ik dierenkweek enz. – dat er meer en meer afwijkingen komen. Als er hier zijn die iets van vissen kennen, zullen ze opmerken dat er zich plots nog meer eigenaardige zaken bij het visbestand voordoen.
Wanneer je weet dat je nu al een groot percentage van wat bv. in zeeën gevangen wordt, vernietigd wordt omdat het gewoon niet meer geschikt is voor consumptie – niet omdat men het onderzocht heeft op toxines die daarin zitten, alleen omdat het uiterlijk niet aanvaardbaar is – dan kun je er wel even bij stilstaan wat er gaat gebeuren wanneer deze tendensen zich gaan doorzetten. Op het ogenblik zijn in de diepzeeën bv. zware radioactieve stoffen aan het vrijkomen, hun spel aan het spelen. Er worden op het ogenblik ganse voedingsbestanden van vissen van de hogere lagen besmet. Deze besmetting zet zich gewoon voort tot de soorten die gevangen worden voor menselijke consumptie. En wees ervan overtuigd dat de soorten voor menselijke consumptie een minderheid is van wat er in de zeeën leeft.
Het gevolg daarvan is dat het ganse zeebiotoop op korte tijd zal wijzigen. Dat is o.a. waarom men zo duidelijk op de Wessac ‘wit licht-melkachtig’ zei. Dit verwijst ernaar dat het witte licht hier heel duidelijke zaken van wijziging in wat je ziet naar voor gaat brengen. En zo, lieve vrienden, is het hoog tijd dat je, daar zelf bewust van zijnde, uw eigen mogelijkheden ontwikkelt; dat je in de zomer die nu komt, uw voorzorgen neemt dat je voldoende kracht en energie opdoet om de komende winter, wanneer de aarde tot rust komt, door te komen. Want dan zul je al zien welke sterke wijzigingen er hebben plaatsgevonden.
En het is altijd handig dat een mens zich kan verwarmen aan zijn innerlijk vuur, even goed als het handig is dat een mens zijn gedachten kan gebruiken om anderen hulp te vragen of hulp te bieden. U hebt daar allemaal nog te weinig bij stilgestaan. Leer uw gevoel te volgen. Maar niet het gevoel dat past binnen het plaatje. Want hier zijn er veel die wel voelen, maar steeds dat voelen binnen hun plaatjes brengen omdat dat juist in het kader van wat rondom hen gebeurt, goedvinden.
Dit gaat niet meer. Wat je aanvoelt, moet je trachten onvoorwaardelijk te volgen. Op het ogenblik dat de ratio daarin betrokken wordt, is het in deze tijd verkeerd. En wanneer we ieder die hier zit één voor één bekijken, kunnen we zeggen dat praktisch iedereen de mogelijkheid heeft zijn of haar gevoel juist te duiden, juist te volgen, waardoor je de juiste beslissingen kunt nemen, de juiste handelingen kunt doen. Wanneer je aanvoelt dat je bv. op dit moment in de natuur moet gaan, dan ga je. Dan zeg je niet dat dat niet gaat want dat je moet werken van dat tot dat uur, of dat je van dat tot dat uur naar de opera moet, of dat je van dat tot dat uur … weet ik veel …
Ach, ik hoor jullie al denken dat dat toch niet kan in de maatschappij waarin we leven. Akkoord, het kan niet in de maatschappij waarin je leeft. Maar wees dan niet boos, beste vrienden, dat je rekeningen te betalen krijgt die onhoudbaar worden. Wees dan niet boos dat die maatschappij, waarvan jij vindt dat het niet kan dat jij tegen de spelregeltjes ingaat, dat die u regels geeft waarmee je niet voor- of achteruit kunt.
Het is belangrijk uw gevoel te volgen. Het is belangrijk heel duidelijk voor uzelf te zijn en consequent daarin te zijn. En laat even al die vastgeroeste gewoonten achterwege. Het is niet belangrijk welke auto u bezit. Het is niet belangrijk, toch niet meer in deze tijd, in welke woning u woont. Het is niet belangrijk of alles mooi en netjes is. Het is belangrijk dat er tussen jou en de aarde, tussen jou en de kosmos een harmonie is, een verstandhouding, dat je komt tot een juist aanvoelen, tot een juist daden stellen.
En als je dan zover bent, wanneer we u dan weer een test laten doen, dan zou het best mogelijk zijn dat het merendeel van u dan beseft wat ze moeten doen, dan aanvoelt dat hun plaats ergens anders is; dan aanvoelt dat ze tot dat behoren en dat ze daar de keten moeten sluiten, dat ze daar mee in op moeten gaan. En dit komt.
Ach, misschien zullen er zijn die zeggen dat ze het niet durven. Dat is hun volste recht. De keuze is vrij voor iedereen, maar besef wel dat we tot het punt komen dat we er moeten voor gaan. Zonder “Ja maar, ik ben nog verantwoordelijk voor dit of voor dat.”
We hebben van in het begin gezegd, en hiermee wil ik het eerste deel afronden, dat wat we u willen leren, wat we u willen brengen, niet zomaar met fluwelen handschoentjes gegeven wordt. Maar dat, wanneer je er iets in wilt bereiken, je er ook iets voor over zult moeten hebben, er iets zult moeten kunnen tegenoverstellen. En sommigen hebben in het begin gedacht dat ze daar telkens moesten zijn. Het is evident dat, wanneer je iets geleerd wordt en wanneer je iets volgt, dat voor uzelf een scholing inhoudt, dat je er bent. Er zit altijd een vrijblijvendheid in, maar deze duurt maar tot het punt dat je helemaal niet meer mee kunt. En dan ga je zelf voelen dat je ballast bent geworden want je hebt het verkeerd ingeschat. En je weet dat ballast dient om overboord gezet te worden wanneer het nodig is.
Ik weet het, jullie vinden het raar dat we zo uit de hoek komen. Jullie hadden dit niet verwacht. Want jullie dachten allemaal dat het wel niet zo’n vaart zou lopen, dat jullie toch jullie best deden. Dat ontken ik niet. In jullie eigen denkwereld doen jullie je best. Maar je zult nooit een volwaardig adept kunnen worden, laat staan dat je meester kunt worden van uzelf, wanneer u niet in praktijk gaat omzetten wat we hier vanavond naar voor hebben gebracht. En, beste vrienden, het moet niet, hoor. Na dit leven is er nog leven. En wanneer je graag nog meerdere keren incarneert, wie zijn wij om te zeggen dat je dat niet mag.
Maar anderzijds is het misschien toch wel handig, als je de kans krijgt om sneller vooruit te gaan in het bestaan, om sneller meer van het Licht te begrijpen, meer van de kosmische evenwichten, meer van het Goddelijke enz. om, nu je de volle mogelijkheden krijgt, dit te proberen. En als je dan aan onze zijde komt, de ene al wat vroeger dan de andere, dan kun je misschien best fier op uzelf zijn en zeggen: “Ik ben ervoor gegaan en het heeft resultaat gehad.”
Zo, dat was mijn boodschap voor vanavond, vrienden. Denk er a.u.b. diep over na. Herbeluister het. Laat het tot u doordringen en trek er uw besluiten uit volgens wat u waarlijk voelt en niet volgens wat men u zegt. Alleen uw eigen innerlijk voelen, innerlijk weten, telt, heeft waarde.
Zo, ik ga nu even het medium vrijgeven. Zoals u weet, heeft u nu een kleine pauze. Hou het rustig, praat met elkaar maar op een heel rustige wijze. In het tweede gedeelte zal u nog enkele vragen mogen stellen en dan zal u vervolgens kunnen afsluiten met een waardevolle meditatie die er misschien zal toe bijdragen om in uzelf uw eigen gevoel iets meer op de voorgrond te krijgen.
Vrienden, het Licht zij op uw wegen.
Vragen.
Aan mij de opdracht uw vragen te beantwoorden. Ik zal dit naar best vermogen doen. Wie begint met de eerste vraag?
We hebben in het eerste deel een uiteenzetting gekregen over een test die er zou geweest zijn. Kunt u concreet zeggen wat die test juist was?
De test was heel simpel. Jullie zijn een groep die vooral natuur-magisch geïnteresseerd is, die wil werken met krachten rondom zich. Men heeft jullie gevraagd om de Wessac eventueel bij te wonen op een afgelegen plaats. Men heeft alle mogelijke argumenten gevonden om dit niet te moeten doen en men heeft dan gezegd, omdat we een tweede mogelijkheid openhielden, zogezegd: “Het is toch hier, dan doen wij die moeite niet.”
De test was vooral gericht op het feit dat wij deze wegen uitgezet hadden en te zien in hoeverre je ervoor openstond, in hoeverre je er gevoelig voor was en in hoeverre je bent meegegaan. Het is voor ons heel aangenaam geweest op te merken dat anderen die ook, buiten deze groep om, met deze zaken bezig waren, daar wel gevolg hebben kunnen aan geven en deze test wel met goed resultaat hebben doorgemaakt.
Je moet heel goed begrijpen dat, wanneer je magisch wilt leren werken, het niet is zoals je rationeel werkt. U krijgt het niet voorgeschoteld op een papiertje van zo of zo moet je het doen. Je krijgt iets voor u en dan krijg je daar direct alle mogelijke argumenten, van uzelf of van anderen, waarom u dat toch niet zou doen en waarom het niet kan.
Enerzijds, kun je zeggen, komt het uit persoonlijkheid. Anderzijds komt het uit angst voor weet ik veel wat. Ieder had zo wel zijn reden. Maar het is dus duidelijk dat niemand van jullie erin geslaagd is om al deze zaken terzijde te zetten en voor de zuiverheid te gaan, wat het aanvoelen betreft, en daar op in te gaan. Is het duidelijk?
Dus, het is puur een kwestie geweest van: er was een aanvoelen dat we daar moesten zijn en daar is niet op ingegaan. Dus de redenering van aanzetten of iets in de redenering van tijd en ruimte bestaat niet, gaat hier niet op?
Kijk, u bent heel handig in het stellen van punten. Als ik zou zeggen dat het niet opgaat, dan zou ik een fout maken.
Dat gaat wel op. Maar in deze, zoals het hier is, in een groep die we toch trachten iets bij te brengen, iets aan te leren, is dit niet van toepassing, hoegenaamd niet. En zo zullen er nog veel zaken komen.
Zolang je – en dat is hier het breekpunt geweest – u blijft blindstaren op de maatschappelijke zaken rondom u – de ene zegt dit, de ander zegt dat; de ene beziet het zus, de ander beziet het zo – omdat het niet past in het kader van wat men dacht, en hier zijn zoveel argumenten geweest waarom niet, als er leden in deze groep zijn, en daar zit de fout.
Het ging er hem om dat er iets gesteld werd, dat er een mogelijkheid werd gegeven, en die was ginder. Die was speciaal voorbereid op het gebied waar we de Wessac gedaan hebben. Er was een opening gemaakt naar al die krachten en we hebben gewoon getest wie het aanvoelde, wie erin doorging. En we hebben tot onze spijt moeten constateren dat ieder een remming heeft gevonden om er niet in door te gaan. Langs de andere kant stellen we tot onze vreugde vast dat, ondanks dat, anderen wel hebben waargenomen wat we uitgezet hebben en er wel zijn op ingegaan.
Maar, maak u niet te veel zorgen over wat nu voorbij is. Wat voorbij is, is voorbij. Het is een test geweest. Het is een test die voor ons duidelijk maakt dat we nog heel veel werk met jullie hebben. En misschien is het een beetje onze fout dat het zo gelopen is omdat we tot hiertoe niet streng genoeg geweest zijn. Je weet dat, wanneer je een kind te veel toelaat, het zijn eigen wereldje gaat vormen. Misschien zijn we hier een beetje te soepel geweest en hebben daardoor dit resultaat verkregen. Het is voor jullie een leerschool, het is ook voor ons een leerschool.
Nu, maak u geen zorgen. U gaat daaruit als dusdanig geen gevolgen hebben. Het is niet zo dat je daardoor morgen allemaal de griep krijgt en niet meer kunt functioneren. Dat heeft daar niets mee te maken. Het is een test, een proef, die zich op een andere wijze zal herhalen tot op het ogenblik dat we zien dat de groep rijp genoeg is, dat we weer een stap verder kunnen. Duidelijk genoeg?
Oké, ik heb misschien aangevoeld dat ik naar ginder moest gaan, maar ik heb twee kleine kinderen. Ik heb als excuus, dat kan u zeggen, dat mijn verantwoordelijkheid op dat moment toch is om voor die kinderen thuis te zijn. Want ik kan ze toch moeilijk helemaal alleen laten. Mijn vraag is: Moet ik dan de groep boven de verantwoordelijkheid voor mijn kinderen stellen?
Zolang u deze redenering aanhoudt, zult u uzelf in uw eigen ontwikkeling blokkeren. Uw kinderen, neem mij niet kwalijk, zijn volwassen genoeg om een of andere opvang mee te maken zodat u zich, voor al wat u aanvoelt, kunt vrijmaken. Zo heeft iedereen hier een excuus, hoor, u bent niet alleen. De fout die gemaakt is, is dat u misschien wel degelijk aangevoeld hebt dat uw plaats daar was. Maar zoals bij iedereen hier had u argumenten die behoren tot deze wereld, akkoord, maar die, wanneer je wilt ontwikkelen in het geestelijke, van geen enkele grootteorde zijn.
Die kinderen worden daarin niet tekortgedaan, zouden niet te kort hebben, zouden het niet beter of slechter hebben gehad wanneer u voor opvang of iets anders had gezorgd, weet ik veel wat, dat laat ik aan uw denken en fantasie over, en u zich daar ter plaatse had begeven. Zo simpel is het. Maar ook zo moeilijk. En wees niet boos, neem het ons niet kwalijk, het is geen verwijt. Het was een test. En misschien, doordat je dit nu beter gaat beseffen, ga je misschien beseffen dat je het toch anders had kunnen doen waar je nu – en dat weet ik – doordat er een alternatief is gegeven, je heel snel naar het alternatief bent gestapt. Duidelijk?
Er werd mij in een vorige bijeenkomst gezegd dat er bij mij nog te veel verkeerde ideeën en begrippen aanwezig zijn over wat de geest eigenlijk is, welke verwerkingen, welke mogelijkheden … Op welke manier kan ik die ideeën corrigeren, of kan u mij op het juiste spoor zetten van de concrete denkwijze hieromtrent?
Ik denk niet dat een geest of een mens in staat is dit voor een ander mens te volbrengen. De enige raad die ik u kan geven, is door u niet te veel te laten leiden door al wat men rondom u vertelt, alle informatie die u krijgt over alles en nog wat, maar – en dit is weer het punt – vertrek vanuit uw eigen aanvoelen, vertrek vanuit uw eigen innerlijk.
Ik denk, voor zover ik het kan nagaan, dat het grote probleem bij u vooral is dat u veel te veel luistert naar allerlei figuren – ook misschien een beetje via geschriften – maar toch vooral via figuren die u van alles bijbrengen wat zij boeiend vinden om zichzelf belangrijk te kunnen maken. U neemt dat dan in u op en u komt een beetje in een onevenwichtige situatie omdat u dit niet geplaatst krijgt of verwerkt krijgt.
Ik denk dat het voor u belangrijk is dat u dat loslaat en dat u zich op uzelf, uw eigen innerlijk, toespitst. En ook, sta mij toe, wat u ervaart niet steeds naar de buitenwereld te brengen. Want doordat u bepaalde ervaringen steeds naar de buitenwereld brengt, krijgt u van velen – en meestal van totaal onkundigen of onbevoegden – alle mogelijke uitleg die u dan weer verder van uzelf verwijdert dan dat zij u helpt. Het simpelste voor jou zou zijn om u in uzelf terug te trekken. Ga in meditatie. Stel u in op deze groep hier, stel u daar volledig voor open en u zult heel snel vanuit dit krachtspunt de juiste voeling en de juiste opening naar uw eigen innerlijk waarnemen. Dit is de simpelste wijze en ook de goedkoopste wijze. Probeer het maar eens.
Vrienden, u hebt tijd. Misschien dat u denkt dat de evolutie rondom u, u niet veel toelaat.
Ach, leer het zo te bekijken: wat je vandaag niet klaar hebt gekregen, kan misschien morgen wel. Leer eens af om onder de druk en de stress van de leefgemeenschap te blijven zitten. In een groep als deze moet je voor uzelf kunnen aanvaarden dat het ontwarren van een knoop, het een beetje ontwarren is van: “Dit zit me eigenlijk tegen; dit had ik niet verwacht.”
Ach, dat mag gerust een tijdje duren, als je maar komt tot de juiste besluiten; en daarna tot de juiste handelingen. Dan komt het er niet op aan of dit nu is of 24 uur later.
Meditatie: Een mistig wit Licht.
Zo, vrienden, de tijd is voor mij gekomen om aan het meditatief gedeelte van de avond te beginnen.
We hebben allemaal zware dagen achter de rug. Of we dit nu willen of niet, het Wessac-gebeuren heeft ons ergens geraakt. Of we er nu bij aanwezig waren of niet, de krachten overspoelen ons; daar kunnen we echt niet onderuit.
Daarom is het misschien goed om, op een avond als deze, even te trachten ons één te voelen met wat op het altaar van de Wessac is vrijgekomen. Ach, ik weet het, dit zijn uitdrukkingen. Maar toch zit er meer achter, zit er meer in.
Tracht u even voor te stellen dat deze omgeving hier gevuld wordt met dat melkachtige, witte licht. We zien iedereen hier in een sfeer van witheid. Wanneer we dan onszelf bekijken binnen dit geheel, zonder onze verpakking, dan zien we, dan voelen we een geest die zoekende is, een geest die zich tracht te uiten. Maar omkleed in dit melkwitte licht is het moeilijk om juist te zien. Het doet u zo’n beetje denken dat we in de mist zitten. En wanneer we in een mist zitten, wanneer deze is als melkwit Licht, dan zie je niet duidelijk de contouren. Dan heb je daar problemen mee. Je weet dat er zaken zijn. Je weet dat je hier moet opletten of het gaat de verkeerde richting uit, maar je weet niet juist hoe of waar.
Dat Licht, dat zo inspirerend voor u is, is ook uw beperking. Want u dacht: “Ach, wit Licht, halleluja God, zo mooi! Halleluja, de wereld baadt in het Licht!” Maar ja, de wereld baadt in het Licht maar je kunt niet zien. Het is mistiger dan ooit tevoren. En dan zie je plots een flikkering van rood, een flikkering van bruin dat door dat mistige heen gaat. Je denkt: “Daar is ander Licht, daar moet ik naartoe, dat is het mijne!”
En wat blijkt? Het is weg. Het werd een fractie. Het was misschien een illusie. Dan zie je ineens, langs dat witte, de aarde, het groen. “Het groen, ja dan het groen, het groen, dat moet ik hebben, daar ben ik deel van, daaruit ben ik ontstaan. Dat is mijn leven, dat is belangrijk.” En dan tracht je vanuit dat witte Licht dat groene Licht te omvamen maar het lukt niet. Want dat groen is niet dat groen dat je dacht dat het was. Die aarde is plots anders, nieuw, ongekend. En toch ben je daar deel van, toch kun je er niet van weg. Je zit erin. Het is als het ware of een regen op jou valt. Je bent niet nat maar je zit onder een soort kleverig groen Licht. Het maakt jou, ja, je weet het niet meer, onzeker. Wat gebeurt er nu?
Het witte Licht mengt zich; af en toe merk je die andere flikkeringen en het wordt één mozaïek. Maar je ziet het beeld in die mozaïek niet. Je wilt je niet afkeren van het Licht maar je voelt je voor een muur staan. Je voelt dat er hier iets moet veranderen. Het kan zo niet meer. En dan, op het ogenblik van uw uiterste wanhoop, op het moment dat je denkt: “Ach Heer, alsjeblief, ik weet het niet meer. Ik zet wel een stap in het ijle, ik zie wel waar ik kom.” Op dat ogenblik, op dat moment, voel je ineens de warmte, de kracht van het paarse Licht.
Op dat moment ontluikt in jou de lotus. Op dat moment gebeurt, door dat paarse Licht, de alchemistische reactie, voel je de Vader in jou, voel je: “Dat is het, dat is de ware betekenis van mijn stoffelijk bestaan; dat is de weg die ik in deze stof, met dit lichaam, in deze tijd moet gaan om te komen tot het punt dat ik voor mezelf had bepaald toen ik voor deze incarnatie koos.” En dat mooie Licht, paars-purper-violet-, ach wat doet het ertoe hoe we het juist omschrijven. Want ieder mens ziet elke kleur toch volgens zijn eigen ingesteldheid. Laat ons even de kleur vergeten maar laat ons de trilling, de sfeer van dit geheel in ons opnemen en één worden, één worden met allen die hieraan meegewerkt hebben.
Ach, je kunt zeggen: “Heren der Sferen, wij danken U dat U ons dit mogelijk maakte.” Maar is dit wel nodig? Ach, men mag beleefd zijn maar in wezen is het belangrijkst dat wat deze Heren, deze Meesters, deze Krachten in jou hebben laten openbloeien; de mogelijkheid die Ze u geven om alles wat je dacht dat zo belangrijk was, te zien in zijn ware verhouding, door dat Licht.
Niet een mooi, helder Licht dat alles schoon uittekent maar een mistig, wit Licht dat voor u het oude als het ware, in mist doet opgaan; dat de mogelijkheid geeft van uw Moeder, de aarde, te erkennen in haar nieuwe dimensie, waar te nemen wat er komen gaat, de krachten aan te voelen en wat belangrijk is: er niet voor te vluchten, maar te zeggen: “Moeder, ik sta open voor al wat jij mij leert. Moeder, ik aanvaard de mogelijkheden die jij mij geeft.”
En dan zie je hoe die kracht van het Licht niet alleen uw hart maar het hart van iedereen hier, opent en duidelijk maakt wat de weg is die je in deze prachtige nieuwe tijd kunt gaan.
En vrienden, om deze avond te besluiten, gaan we een kleinigheid doen. U bent door mijn woordenspeling allen geconcentreerd op de kracht. U bent geconcentreerd op het Licht. Hierdoor bent u harmonisch.
Wel, vrienden, gebruik deze kracht nu. Laat deze kracht nu uitgaan naar wat jij belangrijk vindt in de evolutie van de mensheid. Ach, en daarmee wil ik niet zeggen dat je die kracht aan om het even welke machthebber moet geven. Nee, hiermee wil ik zeggen dat je misschien wel iemand of iets kent waarvan je zegt dat je deze wilt laten delen in deze kracht. Neem die of iets in uw hoofd. Breng die in eenheid en harmonie met het gevoel dat je nu hebt. Geef vrijelijk door zodat wat we gezien hebben op het altaar van de Wessac, de fontein van Licht, partikels wit, groen, paars, purper, rood, bruin, …, laat ze gaan zodat je, delende met je broeder en je zuster, je reeds een klein beetje het nieuwe van deze nieuwe tijd doorgeeft. En zo laat je het alchemistische wonder zich voltrekken. Zo creëer je vanuit het oude, het onzekere, het chaotische, het angstige, de nieuwe kracht, de zuil waarop de lotus zich kan ontwikkelen zodat je de prachtig nieuwe stralen, nieuwe tijd, nieuwe mogelijkheid ziet in dit prachtig geheel dat gefundeerd is op wat ooit was en nu in zijn volle kracht voor de mensheid kan zorgen, voor de aarde kan zorgen dat het hier in de komende tijd, in de komende eeuwen waardevol is om te leven, te werken en te ontwikkelen.
Dat deze kracht uitgaat in de naam van de Vader, Die ze ons geschonken heeft; dat deze kracht uitgaat in de naam van allen die hier aanwezig zijn; dat deze kracht, die geworteld zit in Moeder aarde zich, via de warmte van de maan, mag verbreiden over de ganse aarde, gedragen door de stralen van de gouden zon zodat de Vader en de Moeder, de Geest en het Kind, samen mogen vloeien in het nieuwe geheel van de nieuwe tijd; zodat je allen vanaf nu uw eigen kracht, uw eigen mogelijkheden, kunt laten openbloeien zoals de alchemistische lotus.
Zo vrienden, mijn tijd van heengaan is gekomen.
Ik hoop dat ik iedereen hier vanavond een klein beetje opening heb kunnen geven in zijn of haar eigen goddelijk, vaderlijk gevoel dat je toch allemaal in u hebt zitten.
De kernkracht van uw wezen, of je het nu ziel wilt noemen of iets anders, wat maakt het uit, is wat steeds zal zijn en dat de drager zal zijn van elke ervaring die je nog in dit leven kunt opdoen.
Beste vrienden, denk eraan dat u er niet alleen voor staat. Eén gedachte naar ons toe gezonden, is voldoende opdat wij daar dadelijk zouden op ingrijpen. Maar één gedachte naar deze groep toe is nog sterker en krachtiger want dan heb je niet alleen de hulp van onzentwege maar zet je aan op de ware kracht die je, misschien zonder te beseffen, in deze groep reeds hebt ontwikkeld.
Dat het Licht op uw weg aanwezig mag zijn en dat de vrede van de kosmos uw leven mag sturen.