28 december 2012
Vanavond zou ik het graag hebben met jullie over het kosmisch bewustzijn en de mogelijkheden tot kosmische bewustwording. Dat is misschien nogal een zware materie voor de laatste avond van dit jaar maar gezien jullie toch een groep zijn die graag op het mystieke gaat, denk ik dat dit wel een waardevol supplement is.
De mens gaat nogal eens gemakkelijk spreken over kosmisch bewustzijn en bewustwording zonder eigenlijk te beseffen wat dit inhoudt. Wanneer we spreken over een kosmisch bewustzijn, dan moeten we toch rekening houden dat dit alomvattend is, dat dit alle mogelijkheden inhoudt en dat is voor de mens nogal moeilijk aanvaardbaar, laat staan uitvoerbaar. Oh ja, er zijn in uw geschiedenis figuren geweest die de uiting gaven van het kosmisch bewustzijn, grote leraren en zo verder. Maar, sta mij toe te zeggen, dat dit toch een heel kleine minderheid is geweest.
Wanneer we dit nu eens nader gaan bekijken en naar de mogelijkheden gaan kijken die u als mens hebt, dan moeten we vaststellen dat, wanneer je als mens naar het kosmisch bewustzijn uitreikt, je aardig wat aan uw gewoontepatroon zult moeten schaven. Wanneer ik zo algemeen kijk naar de mens, dan zie ik dat de stoffelijke bewustwording en zelfs de geestelijke bewustwording meestal best meevalt. Dat men via meditatie aardig wat kan bereiken. Maar, bereik je daardoor het kosmisch bewustzijn? Dat is nog maar de vraag. Want kijk, als je als mens nog maar ten opzichte van de wereld, ten opzichte van de medemens één enkele restrictie stelt, dan gaat u al dit kosmisch bewustzijn blokkeren. Want iemand die deze ontwikkeling graag zou willen gaan, moet er van vertrekken dat ieder persoon op aarde de volledige vrijheid bezit. U bezit die ook. Maar het is niet zo evident dat u dit aanvaardt van iedereen. Zou er iemand hier aanwezig zijn die durft te beweren dat hij iedereen op aarde neemt zoals hij of zij is, dat er geen bezwaren gemaakt worden ten opzichte van de daden die anderen stellen en zo verder? Ik denk het niet.
Dit is al één eerste groot struikelblok. Het voor uzelf beperkingen stellen, in zekere zin eisen stellen naar anderen toe waar anderen, volgens u, zouden moeten aan beantwoorden.
Wanneer we de kosmische bewustwording bekijken, dan valt dit weg. Dan moet je als mens, wanneer je daarmee wilt omgaan en u verder in verdiepen, kunnen aanvaarden dat een ander mens totaal andere gedachten heeft, totaal andere handelingen doet; zelfs zaken waar u langs geen enkele kant mee akkoord kunt gaan, mag u dan op dat ogenblik niet meer storen.
En wanneer we de lijn verder doortrekken ten opzichte van uzelf, dan is het noodzakelijk dat u voor uzelf ook durft gaan voor alles dat in u leeft, dat in u bestaat. En dit is ook weer een moeilijke grens om te overschrijden. Wanneer ik jullie maatschappij bekijk, dan lopen de meeste van jullie mooi in lijntjes, volgen de meeste van jullie mooi de wetjes en zo verder. Zelfs wanneer men voor zichzelf aanvoelt dat deze of deze voorschriften of wetten eigenlijk toch niet stroken met uw eigen gedachte, met uw eigen aanvoelen van, laat ons zeggen, ‘goed en kwaad’. En zo kan ieder van u aardig wat zaken naar voor halen die eigenlijk botsen met het kosmisch bewustzijn. Want wanneer je u wilt gaan verdiepen in deze ‘sferen’, om het zo te zeggen, en ik zeg speciaal niet ‘werelden’ maar ‘sferen’, dan is het belangrijk dat niet alleen uw innerlijk en uw innerlijke gedachtegang zich kan harmoniëren met het kosmisch bewustzijn, maar dat ook in de praktijk dit wordt omgezet. Want alleen de gedachte hier is voor een voortgang eigenlijk onvoldoende. Want wanneer je enkel denkt: ach, het zou zo of zo moeten zijn en eigenlijk zie ik dat ik zo zou moeten handelen, maar ja, ik ben gebonden aan bepaalde afspraken in de maatschappij, ik ben gebonden aan bepaalde contracten, aan bepaalde regels, ik voel innerlijk dat dit wel niet juist is, maar in de praktijk kan ik dit niet waarmaken want ik leef toch maar in die maatschappij”. En daar gaat het natuurlijk fout lopen. Daar ontstaat de kortsluiting.
Kijk, we moeten even een beetje verder analyseren. Als ik het bekijk waarom de meeste mensen er niet in slagen zich boven het gewone stoffelijk denken te plaatsen, dan zie ik twee grote punten die daar een enorme rol spelen: aan de ene kant heb je de angst, aan de andere kant heb je de begeerte. En daar kunnen we eigenlijk het ganse menselijke doen mee omschrijven. En wanneer de stofmens zo goed de angst als de begeerte niet in de hand heeft, dan kunnen we zeggen dat het in het leven van die mens nogal chaotisch en ongeremd aan toe kan gaan. Ik moet hier altijd denken aan een oude professor die ik, in de tijd dat ik hier nog op aarde rondliep, en die mij onderwees en dat uitlegde op een heel begrijpelijke manier. En sta me toe dat ik even zijn kort verhaal aan u voorleg. Misschien is dit iets voor jullie dat het overdenken waard is en waar je in de komende weken misschien meer aan zult denken dan dat je verwacht.
Mijn leraar vertelde mij dat eigenlijk de mens of de twee krachten in de mens, zoals ik zeg, vooral gebaseerd zijn op angst en begeerte. En hij zei: “Kijk naar een koets die getrokken wordt door twee paarden. Het ene paard heet angst en het andere paard heet begeerte. Nu kun je een menner hebben die deze twee paarden heel goed onder controle kan houden en daardoor zijn rit, die hij moet maken, tot een goed einde brengt. Maar wanneer je een menner op de bok krijgt die deze paarden niet onder controle heeft, wat krijg je dan? Dan krijg je een chaotische rit die waarschijnlijk eindigt in de totale vernieling. Dus,” besloot mijn leraar, “is het van groot belang dat de menner op de bok iemand is die weet hoe hij moet omgaan met zijn paarden, die weet hoe hij zo goed de angst als de begeerte in harmonie laat samen lopen om zo tot het juiste resultaat te komen.”
Dit is een les die ik nooit vergeten heb zolang ik in menselijke gedaante op jullie planeet rondhuppelde. En dit heeft mij aardig wat bijgebracht. Want het heeft mij telkens weer doen gaan nadenken, wanneer ik met iets geconfronteerd werd en ik had angst, dan was steeds weer de vraag: waarom heb ik deze angst? Wat kan deze angst mij doen?
Als ik het in deze tijd mag vertalen, dan zou ik zeggen: kijk, velen onder u hebben een grote angst voor terrorisme, om betrokken te worden in zaken waar zij geen vat op hebben en waar zij misschien beschadigd uitkomen. Anderen hebben angst voor vreemde medemensen. Het is allemaal begrijpelijk in uw maatschappij. Alleen zou ik je de raad willen geven, als ik dat mag: ga analyseer eens uw denkbeelden van angst. Waarom hebt u angst voor een terroristische aanslag? Omdat in de eerste plaats het u via de media wordt aangepraat dat de gevaren er zijn. Maar wanneer u met uw gezond verstand gaat nadenken, dan moet u toch zelf beseffen dat de kans dat u zo iets meemaakt, ontzettend klein is, zelfs zo klein dat we bijna kunnen zeggen dat het niet bestaande is. Als je zo de zaken gaat onderzoeken, dan kun je deze angst controleren en in de hand houden. Zij gaat u niet meer sturen. Uw gedachte gaat positief zijn en vanuit die positieve gedachtegang kan u verder. U zou zelfs kunnen voor uzelf stellen dat: stel dat het zou gebeuren, pak dat het één kans op een miljard is en ik kom daarbij om, ja, het leven gaat gewoon verder. Dus, zo erg is het dan ook weer niet en ik ben van alle andere aardse problemen verlost.
Hetzelfde kunnen we bekijken vanuit de hoek van begeerte. Ach, de mens van tegenwoordig begeert ontzettend veel, ontzettend veel. Alleen is de vraag: hebben wij alles wat wij begeren echt nodig? Wordt het meeste dat wij begeren ons niet aangepraat? Wordt ons niet de idee gegeven dat wij dat allemaal nodig hebben om volwaardig te kunnen leven, om als een gelukkig, harmonisch mens te kunnen leven in uw maatschappij?
Wanneer u dat nagaat, dan zult u opmerken dat heel veel zaken, die u begeert, wanneer u ze in uw bezit krijgt, u eigenlijk meer zorgen verschaffen dan genot. Het blijft eender welk gegeven, hoeveel zaken zijn er, beminde vrienden, waar u, wanneer u ze in uw bezit hebt, geen problemen mee hebt? Dat zal heel weinig zijn. Zijn we dan niet beter dat we ook onze begeerte, op welk terrein het ook is, of het nu op materieel terrein of op lichamelijk terrein of op gedachteterrein is, maakt niet uit, beperken tot hetgeen dat we aanvoelen wat voor ons hoogstnoodzakelijk is.
Als ik zie hoeveel er van jullie dagdagelijks energie steken in zinloze herhalingen omdat zij vinden dat het zo hoort, allerlei zinloze karweitjes, werkjes. Dan vraag ik mij toch af: met wat is deze mens eigenlijk bezig? Je komt er zelfs geestelijk niet mee vooruit en stoffelijk maakt het u alleen maar, in het ergste geval, ziek. Waar is de vrije mens? Waar is de vrije mens die probeert te leven op een wijze dat hij zoveel mogelijk met alles in evenwicht, met alles in harmonie is? Want dit is de aanzet tot de mogelijkheid van kosmische bewustwording. En ergens in jullie achterhoofd verlangen jullie dit allemaal. Maar wanneer we zien hoe u zich in deze maatschappij gedraagt, en ik zeg niet dat u zich slecht gedraagt, daar gaat het zelfs niet over, maar gewoon hoe u zich gedraagt, dan moet ik denken aan mijn professor die zegt: “Ja, er zit een menner op de bok die er niks van terecht brengt en de paarden angst en begeerte gaan hun eigen gang, gaan hun eigen weg”. En dan zie je hoe bij de mens er steeds meer tegenslagen zijn. Dan zie je hoe er bij de mens dikwijls ziekte ontstaat en zo verder. En dan vraagt de mens zich af: “Maar waarom toch? Waarom komt dit op mijn weg? Ik tracht toch zo goed mogelijk te leven.”
Wanneer je dan gaat nadenken, dan zal je moeten toegeven dat dat ‘zo goed mogelijk leven’ dikwijls toch maar een nalopen is van hetgeen dat u denkt dat volgens u juist is, binnen het kader van uw angsten en uw begeerten. Niet vanuit een kader van vrijheid, een vrijheid die u zelf moet nemen, een vrijheid die u ook de anderen moet toestaan.
Ach, en ik zeg niet, ik besef dat best, ik ben ook mens geweest, nog zo wreed lang geleden niet, maar in de tijd dat ik hier rondliep, was het misschien een beetje simpeler dan in deze tijd, als ik het goed bekijk. We hadden minder behoeften. Wanneer we een dak boven ons hoofd hadden en we hadden ons voedsel en af en toe een goede pot, en ja, af en toe een beetje teveel, maar ja, dat was normaal in die tijd, dat was niet zo erg, dan konden wij verder. Wij werden niet bewerkt, dagdagelijks zoals jullie, van alles wat je zou moeten bezitten. Kijk, wanneer ik een sou in mijn zak had, dan was ik de wereld te rijk. Ik moest er geen tien hebben. Dat was zelfs gevaarlijk, want dan zouden de beurzensnijders mij te gemakkelijk te pakken stekken. Maar wanneer ik die ene sou had, dan kon ik wel samen met mijn vrienden in de Blauwe Gans een paar potten drinken. En wij waren gelukkig. Wij maakten ons niet druk. Wij maakten ons ook niet druk over hoe het binnen enkele jaren zou geweest zijn. En als we werk hadden, dan werkten we, ja. En als er geen was, dan zagen we wel hoe we rond kwamen.
Ik moet zeggen, in mijn tijd was ook de vriendschap onderling veel sterker. We hielpen mekaar, gewoon. We hielpen mekaar te overleven. Maar binnen dat hadden wij, en ik hoop dat u nu niet verontwaardigd wordt, een groter besef dan wat we nu bij de huidige mens zien. Kent de huidige mens nog veel vriendschap? Als ik het bekijk van mijn zijde, moet ik zeggen dat hoe moderner de wereld is geworden, hoe minder de mens elkaar kent en hoe minder de mens voor elkaar over heeft en hoe meer de mens speelt op regeltjes en eist dat de ander, en ik zeg wel: de ander, deze regeltjes volgt.
In wezen durf ik zeggen dat de huidige maatschappij het voor de mens veel moeilijker maakt dan de paar eeuwen geleden dat ik hier rondliep. En dan durven ze nog beweren dat wij het slecht hadden. Ik denk dat in die tijd, voor de geest, om het zo te zeggen, het in een stoffelijk voertuig gemakkelijker was om het kosmisch bewustzijn te ervaren en ervoor te gaan dan dat het op het ogenblik in jullie maatschappij met jullie moderne illusies mogelijk is.
Je moet daar eens goed bij stilstaan, beminde vrienden. Denk daar eens rustig over na. Doe het desnoods, zoals wij in onze tijd deden, met een goede pot er bij. En wij staken dan meestal nog een pijp op, maar ja, dat mag in deze tijd niet meer hé. Dat zijn zo ook van die manipulaties die nergens op slaan, alleen op de machtswellust van enkelen die de anderen willen domineren.
Het is gek hé, als ik uw wereld bekijk: in uw wereld worden dikke boeken geschreven van hoe u verder kunt komen, geestelijk, en in bewustzijn enzovoort. En hoe meer ik al deze zaken bekijk, hoe meer ik moet vaststellen dat de kans op geestelijke vooruitgang, en zeker op bewustzijnsverruiming, kosmisch gezien, met de dag slinkt.
Nu hebben jullie het grote geluk, want dat is wel waar, dat je in een overgangsfase zit en dat je misschien, als het u wat meevalt, nog meer zaken zult zien wijzigen. Dat de strijd om hetgeen dat, zogezegd geestelijk, belangrijk is wat de anderen u willen opleggen, dat je gaat zien dat dat nog verder uit elkaar spat. Dat velen in vele gevallen elkaar gaan verscheuren. Want er zijn maar weinigen op aarde die, naar de medemens toe, zeggen: “Kijk, ik heb u dit te vertellen, maar het is mijn waarheid en u moet zelf erover nadenken en u doet ermee wat u wil.” Dit zijn de uitzonderingen. Meestal is het omgekeerd. Meestal tracht men de ander te ketenen aan zijn gedachte, aan zijn filosofie. En wat speelt hier weer achter? De twee grote begrippen die ik naar voor heb gebracht: enerzijds de angst, anderzijds de begeerte. Ook op deze terreinen. Want de angst van diegene die predikt, is meestal dat zijn volgelingen niet braafjes zullen doen wat er gepredikt werd.
Kijk naar de tijd van de kansel: of de dominee er nu stond of de pastoor er stond of een ander, wat maakte het uit. Men bedreigde u met alle mogelijke demonen en helse vuren. Dat was de angst die men trachtte levendig te houden. Maar het was de angst die zij kenden omdat zij bang waren, wanneer anderen het niet zouden geloven, dat ze zelf hun eigen geloof in vraag moesten stellen. En anderzijds het begeren naar macht de ander te onderdrukken, macht over ieder en iedereen. En wat hebben we gezien in deze streken? Dat het niet haalbaar was, dat het eigenlijk langzaam maar zeker zichzelf ten onder heeft gebracht. En nu zitten we weer op een keerpunt en nu is misschien de religie, de religie van de materie, misschien de religie van de vrije begeerte, op alle terreinen moet alles kunnen, ongelimiteerd. Voor mij. De ander, oh, daar kan ik geen rekening mee houden.
Kijk, ook hier weer zitten we op een punt dat het niet verder kan, dat het zichzelf tot en met ondermijnt. En daarom is het belangrijk, en zeker in een feestperiode als deze, dat u, voor uzelf, beminde vrienden, voor uzelf, veel zaken in vraag gaat stellen. Dat u voor uzelf eens nagaat: is het werkelijk noodzakelijk dat ik deelneem aan al deze zaken? Is het werkelijk noodzakelijk dat ik, laat ons zeggen, absurd veel geld ga uitgeven voor een maaltijd die voor mijn lichaam eigenlijk schadelijk is? Is het noodzakelijk dat ik inspanningen ga doen om van alles te gaan uitgeven aan allerlei zinloze gadgets en zo verder? Vraag u dat af. Ach, ik heb er niks tegen dat u lekker eet. En ik heb er niks tegen dat u cadeautjes koopt, nee dat niet. Alleen zou ik graag hebben dat u erover nadenkt, dat u niet zomaar mee in die chaotische gedachtegang van deze tijd gaat, die zo geprogrammeerd is dat iedereen moet allerlei voedsel kopen, dat voor uw eigen lichaam ongezond is en iedereen moet van allerlei spullen kopen waar je eigenlijk niks mee kan doen.
Als ik in mijn tijd kijk, dan konden wij soms ook feestvieren, maar het was simpel. Ja, we dronken misschien een glas teveel en we aten misschien een aardappel teveel maar daar stopte het. Wij hadden niet het privilege, zoals de heel rijken, van heel veel wild te eten en dan achteraf met het potje te zitten, of het pootje, hoe noem je het nu? Dan zag je ze daar maanden met een ingewikkelde voet rondlopen en “Au! pas op!” maar zij hadden voedsel tot zich genomen, in massa, dat ze eigenlijk niet hoefden te hebben. En wat zien we nou? Niet veel anders, hoor. Ga kijk maar eens in de loop van januari hoeveel gezondheidsproblemen er zullen zijn. Vraag u dan af, voor u daaraan begint: “moet ik deze begeerte volvoeren?” Of kan ik voor mij zeggen: kijk, hier is de grens. Moet ik angst hebben dat anderen zouden zeggen van: hé, wat doe jij nu? Nee, je hebt de vrijheid. Je hebt de vrijheid van te zeggen: “kijk, ik speel dit spel niet mee.” Of je hebt de vrijheid van te zeggen: “kijk, al dat ingevoerd voedsel van overal ter wereld, dat ligt mij niet.” En nu kunt u zich afvragen: bent u nu niet ver afgedwaald van dit kosmisch bewustwordingsproces?
Nee, want het kosmisch bewustwordingsproces kan enkel maar beginnen bij uzelf en kan enkel maar beginnen, beminde vrienden, wanneer u uw eigen doen en laten in vraag durft stellen. Wanneer u dit niet doet, u moet dat niet doen hé, u bent vrij, maar wanneer u het niet doet, dan gaat u mee in de kabbeling van hetgeen rondom u aanwezig is. En dan gaan angst en begeerte op hol slaan. En dan weet je niet waar je terecht komt. Maar wanneer je voor uzelf, en dit kan misschien beginnen vanuit de rust van meditatie en vanuit het innerlijk gevoel, dit naar de praktijk durft brengen, voor uzelf, dan gaat u opmerken dat u misschien niet van de ene moment op de andere ineens het Licht ziet, daar gaat het niet over, maar dat u wel in uw leven aardig anders gaat functioneren en dat de wereld rondom u u zal ondersteunen. Want dan heb je een menner op de bok die angst en begeerte in de juiste richting kan dirigeren en zo kan je komen dat je wel degelijk, langzaam maar zeker, uw ganse leven zo aan kunt passen dat u, voor uzelf, deze kosmische bewustwording begint aan te voelen, begint waar te nemen. Oh, en stoor u er dan niet aan dat degene die naast u loopt zegt dat u er niet goed meer bij bent. Want voor de medemens is er geen grotere angst dan te zien dat iemand niet meeloopt in het rijtje waar hij of zij in loopt. Dat kan niet. Er uitspringen, om het zo te zeggen in de ogen van de ander, en uw eigen weg durven gaan, u niet te storen aan alle mogelijke regeltjes en voorschriftjes, maar uw eigen weg te gaan zonder dat u de anderen natuurlijk kwaad toedraagt of berokkent, dat is niet de bedoeling. Maar in volle vrijheid zeggen: “Ik kies hiervoor en ik ga hiervoor en sorry maatschappij, maar uw regeltjes en uw wetjes, daar kan ik me echt niet in goed voelen.” En heel bewust aanvaarden de gevolgen die daar voor u uitkomen. Dan zal u opmerken dat deze gevolgen niet zijn zoals de maatschappij ze voorspelt. De maatschappij is altijd heel goed in voorspellingen die nooit uitkomen en achteraf zijn ze nog beter om te verklaren waarom ze niet uitkwamen.
Maar wanneer u gaat vanuit uw innerlijk aanvoelen voor hetgeen dat werkelijk in u leeft, dan gaat u zien dat, ondanks alles, uw wereld u zal steunen, dat u op uw eigenste wijze verder kan komen. Dat u werkelijk in harmonie kunt komen met het kosmisch bewustzijn. Dat, langzaam maar zeker, daarin een ontwikkeling zit en dat u zo, als mens, zult slagen in een leven en veel verder zult komen in een leven dan al diegenen die zich aan alle stoffelijke gebondenheden blijven vasthouden.
Oh, het gaat hier niet om materiële zaken. Sta me toe te zeggen dat het grootste deel van al wat jullie bezitten, meer voor jullie een beperking, een afremming en een ballast is dan dat je er geestelijk een stap mee vooruit komt. Nu, langs de andere kant, zo lang lopen jullie hier allemaal niet rond en eens dat je dan terug bij ons bent, ja, dan ben je er van af, van al datgene dat je zo aanbeden en vertroeteld hebt. Het moest allemaal zo schitteren en zo blinken, vooral om de anderen het zo te kunnen zien blinken. Maar goed, ik tracht gewoon maar, beminde vrienden, telkens weer u duidelijk te maken dat u in deze tijd, wanneer u wenst geestelijk vooruit te komen, wanneer u wenst van uw stoffelijk leven iets geestelijk waardevols te maken, en dat kan in deze tijd, dat u zich moet kúnnen bevrijden van alle ketens die u zo graag rondom u hebt gelegd. Omdat u van jongs af aan door iedereen ervan overtuigd bent geworden dat het eigenlijk zo hoorde. Maar hebt u eigenlijk al eens nagegaan, in jullie leven, voor de meeste onder u, wanneer zij kind waren, hoorde het zo dat je elke zondag naar de mis ging. Want als je dat niet deed, dan ging je naar de hel. Eén keer niet gaan op een zondag en je zou eeuwig branden in de hel. Buiten natuurlijk als je het ging biechten en berouw vertoonde en zo verder. Waar is die waarheid? U bent nu allemaal tientallen jaren verder. Tiens, nu brand je ineens niet meer, nu is het ineens niet meer belangrijk. Nu ja, de uitvoerders zijn er ook niet meer, men vindt ze amper nog.
De tijd dat u klein was, was het belangrijk dat u buiten kon, was het belangrijk dat u in de natuur kon en zo verder. Als je het nu bekijkt, dan zie je het omgekeerde fenomeen. Tegenwoordig is het belangrijk dat het kind achter een beeldscherm zit en zeer snel enorm veel vrienden via dat beeldscherm maakt. Nou, waar zijn de waarden van vroeger? En wat brengt het op hetgeen men nu de kinderen meegeeft? Ach ja, als je even rondom u kijkt: agressie, moord, doodslag. De jeugd kan zich niet plaatsen op het ogenblik, kijk rondom u. Maar, ze hebben zich wel aan de regels gehouden, alles volgens de regeltjes. Maar zelfs die regeltjes kunnen het niet meer, maken op het ogenblik dat het rondom u chaos wordt, dat in een stedelijke omgeving, als deze hier, met de dag onveiliger wordt.
Pardon? Enkel voor diegene die erin gelooft. Want degene die zich daar niet aan stoort, aan die regeltjes, degene die zegt van: “Kijk, ik voel het zo aan, dit is mijn vrijheid en daar ga ik voor”, die geeft een ander signaal naar die maatschappij, daar gaat de maatschappij van chaos en geweld voor opzij. Want het hoort er niet bij. Men kan dit niet plaatsen. Men zegt dan misschien wel: “Ach, dat is een debiel, moet je niet naar kijken”. Maar het is juist deze die wel verdergaat. Het is juist deze die, in de verandering die bezig is, op het juiste paard heeft gewed. En met de juiste menner in de juiste richting kan rijden of ontwikkelen of gaan.
En weet je, u hebt de laatste tijd heel veel te horen gekregen van alle mogelijke veranderingen die komende zijn en die plaats gaan grijpen en u hebt, wanneer u het eens bekijkt, de laatste jaren ontzettend veel zien veranderen. U hebt zekerheden ineens zien verdwijnen. U hebt zaken waarvan u dacht dat het niet kon, zien ontwikkelen en zo verder. U hebt hier rond gelopen met de slogans dat de aarde ging vergaan. Maar, lieve mensen, uw aarde van over enkele jaren is vergaan. Kijk eens 10 jaar terug en kijk eens nu. Is het nog hetzelfde? Nee. Kijk eens 20 jaar terug, 30 jaar terug. Ja maar, die wereld van toen, ach, dat kan niet meer. Dus kan je zeggen dat die oude wereld, die is weg en de nieuwe, die komt eraan. En dat is het mooie. Spijtig wel dat iedereen steeds zich op onheilsboodschappen fixeert. Nee, kijk naar het nieuwe, naar de nieuwe mogelijkheden.
Hoevelen onder u hebben zich de moeite getroost om, bijvoorbeeld, de nieuwe filosofieën die gebracht zijn de laatste jaren, de laatste decennia, te bestuderen? Weinig. Oh, je hebt ervan gehoord, ja. Je hebt de wereldmeester gehad. “Maar ja, die man, die zat daar ergens in Azië. Die wereldleraar ook. En ze hebben van alles verteld. We kunnen ons daar wel in vinden maar ja, we leven nu eenmaal hier in het Westen.” Ja, klopt, maar het is wel de basis die nu de weg vormt, de mogelijkheid vormt om geestelijke sprongen te maken en het zijn de sleutels die u kunnen brengen tot het openen van de poorten, om het zo te zeggen, van de kosmische bewustwording. Want zij hebben wel zo geleefd, zij hebben wel de voorbeelden zo gegeven, zelfs in omstandigheden waar jullie, neem mij niet kwalijk, nog niet de mogelijkheid zouden in vinden van te overleven. Want nu kunnen jullie wel denken van: ach, het is erg wat er allemaal gebeurt in Azië en Afrika, met die moorden en die aanslagen en die terreur. Maar langs de andere kant zie je een ontwikkeling dat deze mensen, degenen die aanvoelen hoe het wel kan anders, ervoor gaan. En hoe zij zonder beperkingen zich dikwijls inzetten, wat in uw moderne maatschappij hier bijna niet denkbaar is.
Als je ziet, even aan de overkant van de oceaan, waar de stormen een miljoenenstad weer hebben geteisterd, dat daar groepen van mensen nu bezig zijn van de ander te helpen. Helpen in huisvesting, helpen in voedsel vergaren, helpen in alles en dat deze groepen volledig buiten de maatschappij staan, deze hulpgroepen. Zij weigeren zich te integreren. Zij doen het om hulp te geven aan hun broeder, aan hun zuster, zonder onderscheid, zonder te vragen: wie ben je? Ze kijken alleen en ze vragen alleen: “Heb je hulp nodig?”
En nu kunt u denken: ja, dat is een tijdelijk verschijnsel, maar het is dit tijdelijk verschijnsel dat het zaad is dat de ganse maatschappij daar zal ondermijnen, dat deze ganse maatschappij, die alleen maar opgebouwd is uit angst en begeerte, zal doen struikelen, zal doen vernieuwen. En heus, het is enkel niet alleen bezig in een miljoenenstad als New York, het is op vele plaatsen in dat land bezig en het zal vermeerderen en vermeerderen omdat het land steeds verder zal geteisterd worden door de natuur.
En u kunt zich afvragen: hoe zit dat? Dat is het evenwicht. Door de enorme hebzucht die daar aanwezig is, door een ongebreidelde begeerte, speelt de natuur er op in met even krachtdadige energie als de energie van de begeertepatronen. En juist doordat dat gebeurt, ontstaat de mogelijkheid dat een groot aantal mensen zeggen: “Wij spelen niet meer mee; dit spel is niet meer het onze.” Oh, let op, jullie krijgen ook jullie deel, maak je geen zorgen. En langzaam maar zeker zal het verschijnsel dat aan de overkant van de oceaan nu plaatsgrijpt, zich ook hier manifesteren. En weet u wie het ergst er tegen in zal gaan? Al diegenen die zich nu sociaal noemen: socialist, communist, noem maar op. Diegenen die voor de mens nu komen, die gaan er het ergst tegen ingaan, want zij gaan vergaan van de angst omdat zij zien dat hun theorieën niet gevolgd worden. Zij verliezen hun macht. Zij gaan zien dat er een echt systeem kan ontstaan dat de mens de mens helpt en dat hij zich niet meer aantrekt van: “ach, de regels zijn zo, jij mag dit, jij mag dat niet, jij mag zus, jij mag zo niet”. Nee, de regels gaan zijn: “beste vriend, wat kan je? Dat? Oké, doe maar.” De vraag gaat niet zijn: “heb jij daar het juiste papiertje voor? Heb je daar de juiste vergunning voor? Heb je daar de juiste toelating voor?” Dat is hetgeen wat uw maatschappij op het ogenblik ten gronde richt en dat ervoor zorgt dat de stofmens, die geestelijk verder wilt, zichzelf blokkeert, geen stap meer vooruit komt. En het zijn juist diegenen die zich daaruit kunnen bevrijden, die zich daaruit kunnen vrij maken, die de voortrekkers zullen zijn van de vernieuwing.
En, beminde vrienden, die kansen hebben jullie, grijp ze aan, laat ze niet aan u voorbij gaan. En denk niet dat het zal zijn met grote trom, nee. Het zullen kleine zaken zijn, die zich voordoen, kleine zaken in den beginne, waar je ja of nee tegen kunt zeggen. Maar waar je aanvoelt: “eigenlijk moet ik hier ja zeggen”. Doe het dan, ga er voor. En je zal zien, na de ene kleine zaak komt de andere en zo bouwt het zich op. U zult zich niet alleen gelukkig voelen, maar u zult dan ook het privilege hebben van, langzaam maar zeker, in dit leven de toegang te hebben tot het kosmisch bewustzijn en zo een leven te hebben dat heel waardevol is.
Beminde vrienden, lieve vrienden, lieve mensen, dit is eigenlijk het cadeau dat ik u in deze feesttijd wens te geven. Dit is mijn cadeau. Gebruik het, het is een handig cadeau. U bent niet verplicht van het te gebruiken, u mag het van mij op uw schouw zetten. Maar dan hebt u er weinig aan. Maar wanneer u het gebruikt, zal u zien dat het eerstens geen nutteloos cadeau is, zoals de meeste geschenken die nu rondgaan, en ten tweede dat het een blijvend cadeau is. Een cadeau dat niet maar tijdelijk meegaat, maar een cadeau dat, door het te gebruiken, steeds groter wordt, steeds groter. En weet je wat het mooie is? Als je dit cadeau, als je daarmee begint te werken, dat het cadeau zo groot wordt dat er steeds anderen ook mee kunnen omgaan. Het is als het ware of het geschenk dat ik jullie hier geef vanavond, zich vermenigvuldigt en hoe meer u er mee doet, hoe sterker het zich zal vermenigvuldigen, hoe meer broeders en zusters u ermee gelukkig zult zien, hoe sterker u de harmonie in uw wereld zult opbouwen en hoe verder u ermee zal komen.
Zo, dit was hetgeen dat ik u zo graag vanavond wou geven. Het is een boodschap van Licht, het is een boodschap van Harmonie, een boodschap voor de stofmens van geluk wanneer je durft gaan voor hetgeen dat in je leeft, wanneer je durft toetsen, wanneer je uw innerlijk voelen in de praktijk durft omzetten en zo, langzaam maar zeker, één worden met het kosmisch bewustzijn. En als slot kan ik er misschien aan toevoegen: nog geen week geleden hebt u hier samen gezeten en hebt u eigenlijk kunnen aanvoelen wat de kracht van het kosmisch bewustzijn inhoudt. U bent allen naar huis kunnen gaan met een meerwaarde. Maar u hoeft daarom niet steeds te wachten tot zo’n belangrijke bijeenkomst want de Kracht is er altijd. Het is het best van ermee te werken. Het is een kwestie van er durven voor te gaan en dan zal u zien dat de kosmos in zijn geheel, met zijn krachten uw beste reisleider is die u ooit in uw leven hebt gehad.
Zo, beminde vrienden, dit was mijn bijdrage voor vanavond. Denk er rustig verder over na, geniet nog van de feestelijkheden, stoor u niet teveel aan de grillen van de natuur, want zij kunnen soms wel eens wat water in het eten gooien, maar goed, dan weet u ook weeral wat u kan doen. Ik wens jullie veel Licht in deze dagen.
Vragen.
Het tweede gedeelte, zoals gewoonlijk, is gewijd aan uw vragen. Dus zou ik zeggen, begin maar.
Tijdens de midwinterviering hebben we licht, kracht en harmonie gekregen, die we kunnen delen met anderen. Hoe passen we dit het beste toe in ons dagelijks leven?
Ik zou zeggen, wanneer je de Kracht, het Licht in je beseft, dat er eigenlijk geen methode is die je het beste kan toepassen. Dat je gewoon jezelf bent en vanuit uw houding, vanuit uw handelen, handelt volgens hetgeen wat vanuit uw innerlijk opborrelt dat juist is en dit uitdraagt. En wanneer iemand u aanspreekt, wanneer iemand u iets vraagt, dat u volgens hetgeen u aanvoelt op de meest juiste wijze er op inspeelt. Wees gewoon uzelf en draag gewoon het gevoel van harmonie, het gevoel van eenheid, van geluk uit. Deel het met de ander.
Je kunt niet zeggen deze wijze is beter als de ander. Elke wijze zal afhankelijk zijn van het individu die er met omgaat. Van degene die het aanvoelt en doorgeeft. Dat, denk ik, dat de meest juiste houding is die je kunt hebben ten opzichte van deze Krachten.
Zou u iets meer willen vertellen over de Wereldmeester en de Wereldleraar a.u.b.?
Ja, dat wil ik zeker. De vraag is hoeveel tijd jullie hebben?
Kijk, beide figuren hebben hier enkele decennia geleden op aarde rond gelopen. En zij hebben, vooral in conflictgebieden, hun leer gebracht. Een leer die vooral is gebaseerd op gelijkheid en broederlijkheid. Een leer die veel verder gaat dan bijvoorbeeld hetgeen wat het christendom heeft gebracht.
Je zou kunnen zeggen dat de nieuwe leer een vervolmaking is van hetgeen wat het christendom aan de aarde heeft gegeven. Dat de nieuwe leer ook een vervolmaking is van wat Boeddha aan de wereld heeft gegeven. En ook ten opzichte van de andere gekende filosofieën.
Het komt er vooral op neer dat de denkpatronen die de mensheid tot op heden hoog geacht heeft van: wij zijn meer, wij zijn eigenlijk het summum in de schepping, onderuit worden gehaald doordat men stelt dat de mens een deel is van het kosmisch geheel.
Een ander belangrijk punt zou ik zeggen, is dat het accent ligt dat God niet een figuur is die boven u ergens staat en met het vingertje wijst en strafjes uitdeelt of schouderklopjes, maar dat God in u aanwezig is en dat kosmisch gezien er geen straf bestaat. Dat wil zeggen dat u verantwoordelijk bent voor hetgeen wat u doet. Dat wil zeggen, wanneer u het aardse tranendal verlaat, u verantwoordelijk bent voor hetgeen u meemaakt. U wordt geconfronteerd met uzelf. Maar het bent uzelf die ofwel in het duister duikt ofwel in het Licht gaat.
Ten opzichte van de stof kunnen we zeggen, in grote lijnen, dat niets uw bezit is. Ai, dat is een zeer punt hé. Maar de nieuwe leer stelt, en dit zal een noodzaak zijn ook naar de toekomst, dat enkel hetgeen waarmee u werkt, wat u draagt bijvoorbeeld, uw bezit is. Al het andere behoort u niet toe. En dat bezit is maar uw bezit zolang u er met omgaat.
Als voorbeeld zou ik zeggen: wanneer meneer drie kostuums heeft, zijn er twee die zeker zijn bezit niet zijn, want ze hangen in de kast. Het derde dat hij draagt is wel zijn bezit, zolang hij het draagt.
En zo kunnen we veel verder gaan met veel zaken. De basis is dat, en dit is een noodzaak naar Aquarius toe, dat men beseft dat er geen verschil bestaat in waarde tussen man of vrouw. Dat er een volledige gelijkheid is. Maar toch dat ieder zijn eigen taak hier heeft op de aarde. Dus hetgeen wat eigenlijk in uw westerse maatschappij nogal eens naar voor komt: dat een vrouw alles moet doen wat een man zou doen en omgekeerd, dit kunt u naar het rijk der fabelen verwijzen. Een vrouw is een vrouw en zal op haar eigenste wijze haar leven leiden in evenwaardigheid aan een man.
Wat kunnen we verder nog zeggen? Dat de mens de aarde en de rijkdommen van de aarde mag gebruiken in zoverre dat hij deze nodig heeft. Maar dat de aarde niet zijn bezit is. Integendeel. Dat de natuur niet zijn bezit is. Al deze zaken maken dat je een totaal andere maatschappelijke norm krijgt.
Alles ligt vooral op het accent van uw eigen verantwoordelijkheid ten opzichte van de aarde, ten opzichte van de medemens.
Ik denk dat ik zo ongeveer de hoofdlijnen heb naar voor gebracht.
Als jullie daar werkelijk verder willen op in gaan, dan raad ik u aan om te beginnen de bestaande, en er bestaan aardig wat gegeven dieptrances over de nieuwe leer, deze na te slagen.
Persoonlijk vind ik het een beetje energieverspilling wanneer we alles terug letterlijk zouden gaan herhalen wat nu reeds ter uwer beschikking is.
Vervolgens zou ik zeggen, als u werkelijk verder en dieper wil doordringen in deze filosofie die, laat mij zeggen, tussen dit en ongeveer een kleine twee eeuwen volledig op aarde zal gevestigd zijn, wel dan kunnen wij wel, indien u dat graag hebt, maar dan moet u dit toch aan het medium mededelen, kunnen we enkele avonden voorzien louter en alleen over de inhoud van deze nieuwe leer.
Je zal dan wel rekening mee moeten houden dat, wanneer wij deze leer uitdiepen u zich soms op uw tenen zult getrapt voelen. Waarom? Omdat veel waarden die u nu als vast beschouwt, zullen naar voor komen als zijnde eigenlijk niet zo zoals u er over denkt. Op zich is dit een heel goeie zaak, want het kan voor velen een mogelijkheid zijn om eindelijk eens dieper en verder te gaan nadenken.
Kijk, onder andere één principe wat voor de mens misschien moeilijk aanvaardbaar is, is dat je in wezen, wanneer je iets wil bereiken de middelen gebruikt die u aangeboden zijn, die aanwezig zijn en dat u niet eerst, zoals in uw maatschappij, nu via alle mogelijke voorschriften en bewegwijzering gaat.
Onder andere is het bijvoorbeeld zo dat op een bepaald moment de Wereldleraar stelt, dat je een idioot bent wanneer je door de woestijn gaat wandelen als je een voertuig ter beschikking krijgt. Je moet dit zien binnen het kader van de woestijnvolkeren.
Maar we kunnen dit ook vertalen naar uw maatschappij. En uw maatschappij zou daar niet zo tevreden mee zijn wanneer je dit in praktijk zou brengen.
Maar goed, ik wijk een beetje af. Sta mij toe dit als een algemeen beeld naar voor te brengen.
Maar de kern van de zaak is wel degelijk dat het voor de mens van belang is te beseffen dat de Goddelijke Kracht, de Bron, God, of hoe u het wilt omschrijven, in u aanwezig is en niet meer buiten u moet gezocht worden. Dat niet meer een ander u moet komen vertellen hoe u zich ten opzichte van God hoeft te gedragen en zo verder, daarmee heeft hij ontzettend veel mohammedanen tegen zich in het harnas gejaagd. Want hij is dat gaan vertellen bijvoorbeeld in Bagdad en zo verder, waardoor dat de heel brave mullahs zich ten zeerste op hun baard getrapt voelden.
Andere zaken kun je stellen dat hij bijvoorbeeld vertrekt van: dat ieder het recht heeft, het recht heeft, versta mij goed, om tot zich te nemen wat noodzakelijk is. Ook voor uw westerse maatschappij, denk ik, is het heel moeilijk in deze tijd dit te aanvaarden. Stel u voor, zoals er velen zijn op het ogenblik, die honger hebben in deze maatschappij. Ja mensen, ze zijn er wel degelijk. Dat deze in een van uw grote supermarkten binnen stappen en voedsel tot zich nemen om hun honger te stillen. Men zou schande spreken. Nochtans zal dit de juiste weg zijn. En dit is logisch. Want hetgeen wat zich nu voordoet, dat in de maatschappij op enkele plaatsen alles geconcentreerd wordt en enkel maar toegankelijk is voor degenen die het spel meespelen, is natuurlijk een dwaasheid. Want wanneer dat je stelt dat de Bron overal in aanwezig is, dan heb je, om zo te zeggen, geen poot meer om te zeggen van: dit is niet toegelaten. Integendeel.
U zult langzaam maar zeker ontdekken dat dit zich meer en meer vormt. Het is reeds bezig. U kunt denken: ja maar, we zien daar in die landen waar dat dat gebracht is moord en doodslag. Dit is effectief zo, maar het is juist doordat dit aanwezig is, dat deze leer zich langzaam kan ontwikkelen en een enorm tegengewicht gaat vormen tegen de fundamentalisten.
Dat wil zeggen dat tussen dit en een kleine eeuw het ganse fundamentalisme zal vervallen zijn tot ontzettend kleine sekten die zichzelf alleen maar kunnen in stand houden door zichzelf te vernietigen. Het klinkt misschien contradictorisch, maar zo zal het zijn; en de rest zal langzaam maar zeker binnen de nieuwe gedachtegangen hun weg vinden.
En zo zal je ook zien, waar nu de vrouw echt nog onderdrukt wordt, zij langzaam maar zeker haar plaats, haar juiste plaats, zal krijgen.
Dat dit allemaal tijd nodig heeft, ook met deze filosofie, is logisch. Een groot deel van de huidige mensheid zal eerst aan onze zijde terug moeten zijn om de jongere en de nieuwere generaties de mogelijkheid te geven deze filosofieën tot een maximum van ontplooiing te laten komen.
Maar het is ook juist deze nieuwe leer die ervoor zal zorgen dat tegen ongeveer – laat ons zeggen, maar pin er mij niet op vast – 2250 – 2300, dus de gouden tijd van Aquarius, zoals deze in die periode zal zijn, zal aanbreken. Dat wil zeggen dat eerstens de wereldbevolking terug zal gebracht zijn tot een normaal gegeven en binnen die bevolking dus er een totaal andere visie, denkwijze, benadering van het leven en de geest zal bestaan.
We zullen ook zien dat het niet meer van belang zal zijn of u een dokterstitel hebt of een ander papier, maar dat men enkel nog belang zal hechten aan hetgeen wat u kan en kent.
Dus in uw maatschappij ook nog niet denkbaar, maar dat is ook één van de basissen van de nieuwe leer. Het gaat er niet om wat u allemaal pretendeert te kennen, het gaat er hem om wat u werkelijk kan en doet. Ook, en misschien interessant voor diegenen die de politiek volgen, de politieker zoals je die nu ziet kan niet meer aan de bak komen. Het zal hier ook zijn: degene die de kennis heeft, de mogelijkheid en de kunde zal de leiding nemen tot het moment dat een ander die weer meer capabel is om de leiding te nemen, dit zal overnemen. En misschien heel ondemocratisch ten opzichte van deze maatschappij, alhoewel uw democratie een totale illusie is, je gaat krijgen dat het niet is volgens wat de massa wil, maar wel volgens de kunde van degene die het voortouw neemt.
U ziet het ganse patroon van de huidige maatschappij verdwijnt. Het is voor de mens die in deze eeuw leeft moeilijk voorstelbaar, alhoewel ik jullie de raad geef van: neem er kennis van en tracht al, voor uzelf, hetgeen wat je daarin kunt lezen en aanvoelen, vooral dat laatste, naar buiten toe te brengen.
Het zaad is gezaaid, het is vooral gezaaid gedurende de tachtiger jaren begin de negentiger jaren en nu is het volop aan het ontkiemen. U hebt de kans, als u zich daarin verdiept, van er aardig wat lessen en mogelijkheden voor uzelf uit te halen. Ook zult u, wanneer u deze leer bestudeert, u vrijer gaan voelen, beter in uw vel bij wijze van spreken, en dan zou ik zeggen, zult u ook gemakkelijker hetgeen wat de broeder in het eerste gedeelte naar voor heeft gebracht, begrijpen en kunnen uitvoeren.
Oh ja, en nog een laatste ding wil ik er aan toevoegen, dan sluit ik dit af, dan moet u er maar over nadenken en uw wensen kenbaar maken achteraf.
Wat de gezondheidszorg van de mens aangaat, zal het ook vooral zijn: degene die bewijst dat hij het kan, heeft gelijk en niet degene die prat gaat op titels of eender wat. Het is dus echt voor uw huidige maatschappij een bijna ondenkbare wereld.
Maar kijk, wanneer dat Christus hier op aarde rond liep, was het ondenkbaar dat nog maar rekening zou gehouden worden met hetgeen wat hij naar voor bracht. U moet weten dat in de tijd van Christus de gedachte dat mensen gelijk waren, dat uw naaste zou moeten bemind worden, onmogelijk leek. U leefde toen in een maatschappij waar slavernij, de mens eigendom was van degene die de macht had enzovoort.
Een totaal andere maatschappij. U kunt ze zich niet voorstellen. Ach ja, u hebt geschiedenis een beetje gelezen en gedaan en u hebt wat geschiedkundige films gezien, maar de realiteit lag hem totaal anders. Een mens was niets waard, helemaal niets. U kunt zich niet voorstellen dat bijvoorbeeld een hoofd van een gezin besliste over leven of dood van de nakomelingen. U kunt zich dat niet voorstellen. Maar dit was heel normaal en niemand zou daartegen ingegaan zijn.
Als ik het goed voor heb, is het vandaag de dag dat u herinnert van de kindermoord. U kunt u niet voorstellen dat dit gebeurde. Dat een leger zonder nadenken elke kleine uitmoordde. Maar dit was normaal. Dit is meermaals gebeurd. Dit is niet eenmaal gebeurd. De maatschappij kwam daar ook niet tegen in opstand. Want de maatschappij was zo. U kunt zich dat niet voorstellen. Zo goed dat u niet kan voorstellen wat de invloed gaat zijn van deze nieuwe leer. Of zo goed dat u geen enkel beeld hebt van hoe de maatschappij bijvoorbeeld in het oude Egypte was of verder nog in Atlantis. U moet het doen met fragmenten. En aan de hand van die fragmentarische beelden bouwt u voor uzelf een aanvaardbaar beeld op. Maar heus het is wel anders geweest.
U hebt geen idee bijvoorbeeld wat de religie van “de bijl” inhield die hier in deze streken duizenden jaren geleden hoogtij vierde. U hebt daar nog enkele restanten van zoals Carnac en Stonehenge. Totaal verkeerd gestipuleerd in de geschiedenis. Maar maakt niet uit. Maar het was voor die volkeren die daarin geloofden heel normaal van bepaalde menselijke offers te brengen. Niemand verzette zich daartegen. Integendeel. Men vond het een grote eer. U kunt zich dat niet voorstellen. Zo goed dat het misschien moeilijk voor u voorstelbaar is dat in deze moderne tijd, als u ziet naar de oorlogen die u gehad hebt, dat bijvoorbeeld Japanse officieren voor de eer zich zelfmoorden.
Kijk, u leeft allemaal in een maatschappij die heel afgelijnd is. En u leeft allemaal, neem mij niet kwalijk, met een paardenbril op. U ziet enkel dat stukje dat men u wilt laten zien. Maar u kijkt niet verder rondom u. In vele gevallen is het soms heel moeilijk. Maar goed.
Nu juist die nieuwe leer zal die paardenbril als het ware afnemen, waardoor dat je wel een beeld rondom u krijgt dat je u zal moeten verwerken. En u moet begrijpen, wanneer een paard een gans leven met een paardenbril heeft opgelopen, dat het voor het dier heel moeilijk is om wanneer u op het einde van zijn leven de bril afneemt, zo juist te leven of verder te stappen zonder ergens op te botsen.
En dit is ook voor de mens die in deze tijd leeft. Vooral de oudere met de opvoeding in vaste lijnen en vaste waarden. Gelukkig zien we nu langzaam maar zeker de overgang. En als u het geluk hebt van nog enkele tijd op aarde rond te lopen, zult u meer en meer opmerken dat de aankomende generaties steeds verder afwijken van hetgeen wat u als waarde had. En u zal waarschijnlijk dikwijls “nee” knikken en zeggen: “ik begrijp deze wereld niet meer”. Maar juist dat houdt de vernieuwing in. Dat houdt de nieuwe waarde in. Ik denk dat ik u zo een beetje in sneltreinvaart, zeer onvolledig dat geef ik grif toe, een beeld heb gegeven van wat de nieuwe leer voor deze aarde gaat betekenen.
Maar ik geef jullie de raad, als je er werkelijk in geïnteresseerd bent, ofwel vraag er enkele avonden aan te besteden zodat we typisch zaken naar voor kunnen brengen en bestuderen. En anderzijds: neemt de moeite om zelf een beetje de teksten die overal al ter beschikking zijn, door te nemen en er over na te denken.
En één van de basispunten is: dat de mens de vrijheid heeft van zelf te denken. Dat hij de vrijheid heeft van met deze nieuwe filosofie akkoord te zijn of niet akkoord te zijn. Ook dat is iets wat een totaal nieuwe richting geeft.
De nieuwe leer, de nieuw filosofie, kent ook geen priesters meer, geen bisschoppen of andere voorgangers zoals met de oude filosofieën.
Dus, het is iets totaal vernieuwend dat voor de huidige mens al zeer boeiend kan zijn, maar naar mijn aanvoelen enkel voor de meest ver gevorderden haalbaar is.
Sinds de voorbije midwinter zit ik met een raar en triest gevoel van binnen, stel ik alles in vraag. Hoe is dit te verklaren?
Dit is zeer goed. Hoe is dit te verklaren? Heel simpel. Wanneer u opgenomen bent in het Licht dat op het ogenblik zijn werking op deze aarde doet, dan zullen er veel zaken zijn die bij u in het dagdagelijkse leven gangbaar zijn die eigenlijk in confrontatie komen. Daarmee krijgt u een gevoel van onbehagen.
En dan zou ik even terug willen grijpen naar het eerste deel. Stel het in vraag. Analyseert het. En dan kunt u daar mee weg. U zult niet de enigste zijn die in deze tijd met dit probleem kampt. Alleen bent u misschien de enigste die het durft naar voor te brengen.
Maar het is zo dat zeer velen na midwinter met zichzelf in confrontatie zijn gekomen. Zeer velen zijn zelfs een beetje buiten zichzelf gegaan. Ach, men had u gewaarschuwd. Men had u gezegd: let op! Maar hoe snel vergeet de mens het niet. Hoe snel gaat de emotie van de mens niet in overdrive? En dit kan zijn naar anderen toe, maar dit kan ook zijn in uzelf. Op zich vind ik dit allemaal niet zo slecht. Integendeel. Wanneer je maar beseft achteraf van: ola, daar zit het zwakke punt.
Het is nu eenmaal zo dat de meesten onder u op het ogenblik een leven leiden waar ze eigenlijk niet gelukkig mee zijn. Zij voelen zich om velerlei redenen verplicht dit leven te leiden. En nu kom je met deze Lichtkrachten in contact die uw neus, bij wijze van spreken, er dan nog eens op drukken. Natuurlijk voel je u dan niet meer happy. Natuurlijk begint dat te wringen. Ik zou zeggen, laat het er gewoon uit weg vloeien. Ga over misschien, en dat is misschien voor de meesten de handigste weg, in meditatie, stel het in vraag, overdenkt het en plaats er tegenover wat mogelijk is. Plaats er tegenover wat wenselijk is. Niet volgens de regeltjes van de maatschappij die u voorschrijft wat en hoe. Stoor u daar niet aan. Maar ga naar hetgeen wat in u leeft en vertrek van daaruit. Als u dat doet, zult u zien dat alle Krachten die rondom u zijn, u zullen ondersteunen en dat dat gevoelen van eigenlijk ‘niet alles is in orde’ zal langzaam maar zeker overgaan naar een ‘goed voelen’ en naar een aanvoelen van “kijk, dit is de weg die ik best ga”.
En dan zou ik zeggen, het kan misschien hard klinken: maar durf te gaan voor hetgeen je aanvoelt dat voor u juist is. Het grote probleem van de meeste mensen is: dat zij wel aanvoelen wat juist is, maar niet durven gaan. De angst houdt hen tegen. Als je dat voelt, ga dan na waarom je angst hebt. Ga na wat de angst u kan doen. En dan zal je zien, als je dat analyseert, dat die angst eigenlijk u niets kan doen wanneer je gaat voor hetgeen er in u leeft. En dan kan het misschien zijn dat je maatschappelijk stappen neemt die niet zo evident zijn. Maar juist door dit te doen, kan je verder en kom je voor uzelf in een evenwicht. Maar wees er dan ook van overtuigd dat u gaat voor hetgeen wat in u leeft zonder – en dat is wel belangrijk en dat is de moeilijkheid voor de moderne mens, zeker als je wat ouder bent – zonder de eis te stellen dat alles blijft zoals het is. Dat alle zogezegde luxe, comfort, noem maar op, blijft zoals het is.
Kijk, het is nu eenmaal onmogelijk wanneer je een ei hebt en je wilt een eierkoek maken, het ei in zijn geheel te behouden. Je moet nu eenmaal de schaal breken, wil je het kunnen bakken. Dat is misschien het duidelijkste voorbeeld. Als je het wilt, moet je gaan voor hetgeen wat je wenst, wat je wilt. In vrijheid en zonder dat je de vrijheid van de ander beneemt. En dan kom je het verste in uw leven.
Zo, ik denk dat dit voldoende is. En ook ik wens het nog eens te accentueren: de meesten hebben dit gevoel ervaren, want u bent op dat moment van de midwinter, tijdens de celebratie, geraakt geworden door Krachten die veel grootser zijn dan u in uw stoutste dromen kunt dromen. En ik kan u er zelfs bij zeggen dat we voor sommigen hebben moeten afbuigen omdat het anders verkeerd zou gelopen zijn.
Maar goed. Maar de meesten die aanwezig waren hebben het in zich kunnen opnemen en zoals toen gezegd is: het zal zich langzaam maar zeker verder kunnen uitwerken in de komende maanden. Een Kracht, als ik het stoffelijk zou moeten uitdrukken, die je niet kunt omschrijven in grootorders. U zou kunnen zeggen: een atoombom is een enorme kracht. Wel de Kracht die jullie geraakt heeft op midwinter, was vele, vele keren groter. En de impact voor jullie en ook voor jullie denkwereld en het verder gaan in de wereld is van een grootorde die je nu nog niet kan overzien.
Is het mogelijk om via jullie, in een avond als deze, een boodschap van onze eigen geest door te krijgen?
Dat kan. Theoretisch kan dat. Anderzijds, zou ik zeggen, is het niet geraadzaam. Waarom niet? Omdat je dan uw leven naar hetgeen wat je gehoord hebt, zou gaan richten. En dat kan nooit de bedoeling zijn.
En als je mij toestaat, dan zou ik zeggen: wanneer u een boodschap van uw eigen geest wenst, leer dan om te beginnen eens naar je eigen geest te luisteren. Jullie weten allemaal dat je een geest hebt, maar spijtig genoeg luister je er weinig naar. Spijtig genoeg luister je liever naar alles wat rondom u, u aangebracht wordt.
Een kleine tip die ik jullie zou kunnen geven is: wanneer je echt wilt luisteren naar uw geest maak er dan een afspraak mee. Zeg tegen uzelf: op dat moment sta ik open voor een boodschap. Zorg dan dat je dat moment ergens alleen, rustig, ongestoord kunt zijn. En stel u gewoon open. Zie wat er in u opkomt. Dan geef ik u de raad: noteert het of spreek het uit, neem het op. Want hetgeen wat op dit moment in u opkomt, bent u na enkele ogenblikken weer vergeten als u het niet vastlegt. Maar sta er voor open en dan zult u heel gemakkelijk, ja ik zeg heel gemakkelijk, met uw eigen geest in communicatie kunnen treden. U hoeft echt niet via omwegen te horen wat uw geest wil. Want weet u wat daar het nadeel van is? Wanneer de geest dan iets naar voor brengt dat u eigenlijk niet graag hebt omdat u in uw leven dan bepaalde zaken moet wijzigen, dan krijgt u heel rap de reactie van: nou, ze kunnen dat wel zeggen maar eigenlijk, neen, dat was niet wat mijn geest wou. En dan krijg je juist het verkeerde resultaat van wat je zou willen bereiken. Daarom zijn wij daar niet scheutig naar om zoiets te doen.
Zo, ik denk dat het al een beetje is uitgelopen voor vanavond. Dan zou ik zeggen: we gaan de avond afronden. Is er iemand die een onderwerp tot overdenken naar voor wil brengen? Dan wil ik dit best meenemen.
Broeder zou dat kunnen: iets dat te maken heeft met de volle maan? Een meditatie over volle maan?
Ja. Als iedereen daarmee akkoord gaat?
Geen probleem.
Meditatie: Volle maan.
Kijk, probeer u even voor te stellen dat u een rechtstreekse verbinding hebt met de Krachten van de maan. Die verbinding is er, maar de mens beseft ze niet.
Maar probeer u duidelijk voor te stellen, u zit hier allemaal gezamenlijk, en via uw aura heb je een lichtweg die gekoppeld is aan de volle maan, aan deze prachtige satelliet die boven ons in de kosmos aanwezig is. En de verbinding met de maan is een verbinding die lichtblauw getint is. Zelfs met paarse flikkeringen in.
Het is een verbinding die u een gevoel geeft van warmte. Het is een verbinding die uw aura laadt met een geluksgevoel, een gevoel van eenheid, een gevoel van harmonie met de ganse atmosfeer rondom u en ook met de planeet zelf. Laat dit gevoelen tot u doordringen. Dan zult u opmerken dat vanuit de kern van uw wezen de liefde opborrelt. De liefde voor de kosmos, de liefde voor de Bron, de liefde voor de medemens, de liefde voor het bestaan.
Deel zijnde van de aarde, geboren uit de aarde, word je bevrucht door de spirituele kracht van de maan. Het is de maan die in u de nieuwe gedachte, de nieuwe beelden tot ontsluiting kan brengen. Het is de maan die de kracht en de energie u geeft om, langzaam maar zeker, de kosmische bewustwording als onderdeel van uw bestaan te zien. En zoals de maan eb en vloed regelt, zo geeft de maan u ook de eb en vloed van het inzicht. De Kracht zorgt er voor dat u steeds weer opnieuw, wanneer zij in haar volle glorie aan u verschijnt, de vernieuwing, de kracht kan waarnemen. En wanneer zij zich dan terugtrekt, dat u een periode kan hebben van rust en bezinning. En zo kan je met de krachten van deze planeet, langzaam maar zeker, uw eigen geestelijke ontwikkeling, uw eigen bewustzijnsverruiming, uw eigen kosmisch bewustzijn steeds weer maan- na maanfase op een wijze vermeerderen zodat u, langzaam maar zeker, steeds verder komt in uw geestelijke ontplooiing. Want de maan is meer dan een satelliet van de aarde.
De maan is een onafscheidelijk deel van het leven op aarde. De maan is als het ware de spiegel van de mens. Wanneer het licht van de maan voor u schijnt, dan kan u, zelfs met gesloten ogen, doordringen in uw werkelijke wereld. U kan ervaren wie u werkelijk bent. U kan tot in het detail uw eigen emotie ontrafelen. Want deze schitterende volle maan is de stuurder van uw emotie. Is de stuurder van de kosmische liefde die in ieder van u leeft. Is de opbouwer van de kosmische harmonie die in u aanwezig is. En wanneer u dit beseft, dan zou je kunnen zeggen: ik dank u, ik dank u maan voor al hetgeen wat u mij geeft. Ik dank u voor de krachten die ik van u krijg. Ik dank u voor het inzicht dat u mij brengt.
Wanneer u het zo bekijkt, dan zal de maan vanaf nu, wanneer zij daar boven aan het firmament staat, uw leidsman kunnen zijn. Dan zal de maan voor u zijn wat hij eeuwen lang voor velen is geweest: het richtpunt van waaruit het denken zich kon ontplooien.
Laat u één zijn met de maan, beseffende dat de grootste kracht gelegen is in de combinatie: aarde – maan – zon, zon – maan – aarde. En dat uw stoffelijke energie, uw stoffelijk wel voelen daaraan ook verankerd is. En dan zal vanaf heden het licht van de maan niet meer het licht zijn dat u irriteert, dat u aanzet tot spanning, dat u zichzelf voorbij loopt, maar dan zal het licht van de maan uw compagnon zijn. Uw ‘compagnon de route’ waar u samen in evenwicht uw geestelijke ontwikkeling, uw weg kan gaan.
Zo beseffende deel van de aarde, deel van de maan, deel van de zon, wij zijn een eenheid en in deze eenheid kunnen wij werken, steeds opnieuw met de krachten die zij ons ter beschikking stellen. Als we dit niet vergeten, dan hebben we alle mogelijkheden om in dit stoffelijke leven de resultaten te bereiken die onze geest ons voorlegt. Dan ontdekken we de harmonie tussen dit alles, tussen onze stof en onze geest en kunnen we de weg gaan van bewustwording die voor ons is uitgestippeld.
Zo, dit was even een korte beschouwing over de volle maan.
In tegenstelling tot wat de meesten steeds bij volle maan ervaren, moet de maan niet voor de mens negatief zijn. Integendeel. Wanneer je er juist mee kunt omgaan, zoals we nu gedaan hebben, is deze krachtsbron een bron van hoge waarde voor de mens en kun je juist op het moment dat de maan zo schittert de beste resultaten behalen die te behalen zijn onder welke vorm ook. Want de maan is niet uw vijand. De maan, en zeker de volle maan, is uw medestander. Vergeet dit niet en dan ga je er nog heel veel moois mee kunnen bereiken.
Zo ben ik gekomen aan het einde van deze avond.
Beste mensen ik zou zeggen hou het de komende dagen een beetje rustig. Geniet van de volle maan. Geniet met mate van de feestelijkheden. Maar ik zou zeggen: laat u stoffelijk niet meeslepen. Dan zult u na de feestelijkheden ook niet met een kater opgezadeld zitten, maar dan zal u een juist beeld hebben over de vernieuwing en zal u het nieuwe jaar werkelijk kunnen instappen met een open geest, een open beeld en zal het nieuwe jaar u aardig wat harmonie, licht en geluk kunnen schenken. En dat is hetgeen wat ik u ook wens.