Licht en duister

8 December 2009

Zoals gewoonlijk wil er nogmaals opmerkzaam op zijn dat u zelfstandig dient na te denken over het gebrachte en beseffende dat niemand in de kosmos de waarheid in pacht heeft.

Vanavond zou ik graag, als voorbereiding naar de terugkeer van het licht, jullie even onderhouden over licht en duister. In tegenstelling wat de meesten van u zullen denken is het niet de bedoeling om een louter getheoretiseer, maar wel een praktische les die bruikbaar is, zeker in de komende tijd.

Ik zou de avond willen beginnen met een verhaaltje, een verhaaltje dat reeds eeuwen gekend is, eeuwen oud is, en misschien zijn er onder jullie die het ooit gelezen hebben. Het gaat namelijk over de godheid “Ofie”.

Ofie was een Oosterse godheid die vooral gekend was ten tijde dat jullie hier in de middeleeuwen leefden. Ofie was vooral een god die aanroepen werd om hulp te krijgen en het was een zeer goedaardige god, wanneer iemand hem hulp vroeg dan hielp die god. Dit ging zo eeuwen na elkaar door, generatie na generatie die hulp vroegen aan Ofie, die kreeg hulp. Tot op een mooi ogenblik dat in het Oosten de eerste paters aantraden en hun geloof gingen verkondigen aan de oosterlingen. Zo was er een pater die in contact kwam met Ofie. Maar omdat deze pater enkel en alleen geloofde dat iets wat goed was, of wel van de engelen moest komen of van een erkende heilige, erkende hij niet en aanvaardde hij niet alle goedheid en alle hulp die hij kreeg van Ofie. Hij maakte van Ofie zijn duivel, en de echte duivels maakte hij tot zijn engelen. Daardoor bracht hij eigenlijk het kwaad, hij liet mensen vermoorden die zich niet wilde bekeren, hij liet van alle mogelijke folteringen uitvoeren om de ziel te redden van die arme mensen die niet het geloof aanvaardden, het echte geloof volgens hem. Hij was ervan overtuigd dat hij het goede bracht en in wezen was hij het werktuig van de duivel.

Waarom vertel ik u dit verhaaltje kort en snel? Om van in het begin duidelijk te maken, vrienden, dat wat wij dikwijls duister noemen eigenlijk geen duister is, en wat wij licht of goed noemen, dit soms ook niet is. Want in de kosmos is alles in evenwicht. Voor de mens effectief bestaat er een nuance tussen licht en duister, maar steeds weer moet het een evenwicht kennen. Je kunt zeggen: oké, 80% van wat we doen is licht en 20% van wat we doen is duister, maar het totaal van 100% is er steeds.

Nu zit het grote probleem er meestal in dat wij geen idee hebben van wat het werkelijke licht inhoudt of wat het werkelijke duister is. Omdat we als mens enorm beperkt zijn, de mens zit vast aan een stoffelijk voertuig, en al de andere voertuigen daar heeft hij soms wel enig gevoelen naar, of inspiratie van, maar uiteindelijk gaat de stof in de meeste gevallen domineren. In de stof gaat u dan zoeken naar voorschriften, naar regeltjes en daar gaat hij dan van zeggen: “kijk, dit is goed en dat is slecht”.

Vergetende dat alleen door hemzelf kan geoordeeld worden over licht of duister naar gelang dat je het zelf aanvoelt en waarneemt. Niet volgens de voorschriftjes, want anders krijg je net als ons patertje, dat volgens de voorschriften dacht dat hij goed handelde en mensen ter dood bracht en mensen martelde in de naam van God en in de naam van de bevrijding en het Licht.

In deze tijd is het van belang, vooral omdat we toch nu in de duisterste dagen van het jaar zitten, dat u beseft dat alles verschillende kanten heeft. Dat niet omdat men tegen u zegt dat is fout, dat kan niet, dat mag niet, dat het daarom ook zo is. Hetzelfde geldt in de maatschappij waar men zegt: “Ja kijk, dit moet je doen want dat is goed, hiervoor ga je beloond worden”. Vele zaken in uw maatschappij die als goed aanvaard worden en bekeken, zijn in wezen voor de meeste mensen duister. Andere zaken die verworpen worden zijn dikwijls lichtend, maar worden aanzien als duister. En wanneer u niet oplettend bent, wanneer u zich gewoon maar laat meedrijven door alles wat er rondom u gebeurt, dan kunt u misschien denken: “ik volg een weg van Licht” en in wezen huppelt u achter een duivel aan.

Ik denk dat ieder van u hierin wel voor zichzelf voorbeelden kan vinden. Bijvoorbeeld, ik zal een klein algemeen voorbeeld geven dat iedereen in uw maatschappij wel kent. In uw maatschappij worden er allerlei acties gevoerd tot hulp van…. tot ondersteuning voor…. De ene keer zal het zijn om de bestrijding van die ziekte, de andere keer zal het zijn om die arme mensen die geen eten hebben, en zo verder. Het klinkt misschien verbazingwekkend voor u, maar het merendeel van die acties zijn puur duisternis. Waarom? Omdat de meeste van die acties ontspruiten uit een idee, en dat is dan nog het minst erge, van: wij zijn de betere, wij kennen het beter, wij weten het beter, wij hebben het beter, wij hebben een meerwaarde, en dan gaan we van daaruit die arme sukkelaars maar eens helpen, en het andere, nog veel slechtere is: hier kunnen we echt goed aan verdienen.

Maar u weet zo goed als ik, dankzij uw moderne media, dankzij uw kranten, en noem maar op, worden de mensen warm gemaakt om maar te spenderen daaraan, om maar geld te laten binnen stromen. De mens denkt: ach, ik doe hier iets goed, maar in wezen, en dit klinkt misschien nog het zwaarste van allemaal, is degene die hier schenkt degene die het kwaad doet. Waarom? Omdat hij in vele gevallen zaken in stand houdt, omdat hij voorkomt dat bijvoorbeeld in hongergebieden oorlogen zouden opdrogen of stilvallen, omdat hij voorkomt dat mensen zelf het heft in handen gaan nemen. Langs de andere kant dikwijls zien we, als het bijvoorbeeld gaat over ziektes enz., dat hij daardoor juist ondersteunt dat er nog een grotere uitbreiding kan komen van de ziekte waar men zogezegd voor opkomt. Doordat men van alle mogelijke heren gaat financieren die er alle belang bij hebben dat het blijft bestaan en nog erger wordt. Maar dit valt in de maatschappij zogezegd niet op, want het is ingekleed als zijnde goed, je bent een goede mens wanneer je aan al deze officiële acties geeft, wanneer je stort op girorekening zoveel of is het nu bankrekening, het maakt niet uit. Maar dat bijvoorbeeld uw gebuur niet weet van welk hout peilen te maken, ach ja, dat kunnen we ons niet aantrekken, daar bestaat het OCMW voor nietwaar, of een andere organisatie die het maar moet oplossen.

Denk hier eens over na, lieve vrienden, dan zal u opmerken dat we nu zeker in deze duistere periode van het jaar door veel van deze zaken gemanipuleerd worden, ook in uw eigenste omgeving. Er zijn veel zaken waarvan u denkt, of misschien niet meer bij nadenkt, en het bij wijze van spreken als een automatische handeling volvoert, maar die bijdragen tot de algemene duisternis.

Als je dat in deze dagen kunt beseffen en je kunt zeggen: “Nee, dat is niet mijn wereld, ik voel aan dat het anders moet”, dan kunt u zich in het Licht zetten en dan kunt u zich afschermen tegen, ik zou bijna zeggen, het parasiteren van het duister in de maatschappij. Daarom is deze les erg praktisch, omdat zij u aanzet tot nadenken over de daden die u stelt. U aanzet tot nadenken over uw eigen gedachtepatroon. Hebt u voor uzelf al ooit geprobeerd u voor te stellen wat voor u werkelijk lichtend is, wat voor u werkelijk goed is? Misschien tot uw verbazing zult u moeten vaststellen dat hetgeen wat u dacht dat goedheid was, eigenlijk het duister is. En ieder van u, wanneer hij of zij gaat nadenken over deze woorden, zal zulke zaken kunnen vinden. Zaken waarvan je zegt van: “Ja, maar ik doe dit toch om te helpen, ik geef mensen mogelijkheden, ik doe dit voor dit of voor dat”, maar als je dan even verder denkt en verder kijkt, dan merk je verdraaid op dat het gevolg van hetgeen waarvan u dacht dat u goed deed, eigenlijk niet zo positief is.

Wordt het dan geen tijd om te veranderen, vrienden? Wordt het dan geen tijd om de zaken een keer anders aan te pakken in plaats van het steeds maar volgen van voorschriften, ideeën, filosofieën en u misschien eens open te stellen voor wat er in uzelf leeft en wat de bron in u manifesteert als zijnde voor u als stofmens, wat lichtend is? Ik geef jullie hier op een briefje, het zal anders zijn dan dat u tot hiertoe gedacht had. U zou bijvoorbeeld in de komende dagen, tot wanneer we aan midwinter zijn en wanneer het licht keert, daar eens regelmatig over kunnen mediteren. U daar eens een werkelijk grondig zelfonderzoek over uitvoeren en trachten hetgeen wat u aanvoelt dat zou moeten wijzigen, om dat werkelijk te wijzigen, om dat te veranderen. Misschien is het in de eerste plaats niet zo gemakkelijk, want voor u als stofmens is het gemakkelijkste om mee te lopen met de kudde, dan hebt u het minste problemen. Ach, u mag veel afgeven van wat u kunt verdienen, dat is waar. Maar dan hebt u geen problemen nietwaar.

Maar even zelfstandig nadenken en uw gevoel volgen dat zegt van: hier kloppen zaken niet, waarom zou ik dit volgen als ik zie dat de wereld daar niet beter van wordt, maar in tegendeel dat eigenlijk alles meer en meer achteruitgaat. U zit op het ogenblik met een wereldconferentie over het milieu, we gaan allemaal een keer zorgen dat het milieu verbeterd. Hele mooie intenties en er zullen grote woorden gesproken worden en wat gaat het resultaat zijn? Ik zeg het u dat de wereld nog sneller zal verloederen. Want tussen hetgeen wat deze conferentie naar de wereld uit wil stralen, en hetgeen de heren achter de conferentie willen, zit licht en duister tegen elkaar. En gezien dat we weten dat alles moet veranderen en dat de akkoorden die men gaat willen sluiten behoren tot het oude, geef ik u op een briefje dat hetgeen wat men u gaat vertellen wat goed is, van: je moet zo gaan leven, en je moet dit doen en je moet dat doen, dat binnen enkele jaren zal blijken dat u allemaal bedrogen bent, van de eerste tot de laatste.

De aarde zal het zich niet aantrekken, die gaat zijn evolutie, maar degene die nu op dit moment voor zichzelf zegt: “dat is belangrijk, daarvoor ben ik op aarde, daarvoor ga ik, en laat al die grote belangrijke heren en dames maar zeggen, ik ga voor wat ik aanvoel wat juist is, daar ga ik voor”, die zal opmerken dat de aarde hem niet nadelig behandelt. Die zal opmerken dat juist door het feit dat hij of zij in harmonie is met deze planeet niet meemaakt wat al de anderen, die wel meegaan in die euforie van “wij gaan het een keer veranderen”, zullen doormaken. Want die euforie van “wij gaan het veranderen, wij gaan dit en dat doen” is vals. Niet dat ik zeg dat het niet goed is dat mensen trachten de aarde proper te houden, daar gaat het niet over. Maar de hele entourage, de hele opbouw en de echte doelstelling daarachter, lieve vrienden, is vals, is duister om het zo te zeggen.

En het is noodzakelijk. Want het is noodzakelijk dat de aarde terug zijn nieuwe patroon gewint. Het oude kan maar verdwijnen door volledig op te houden te bestaan, en dat is nu juist wat deze brave heren in Kopenhagen niet wensen. Zij wensen het verdergaan van het oude systeem, een beetje opgepoetst, dat is alles. Maar dat wenst de aarde niet, en dat wenst de geest bij wijze van spreken ook niet. Want de geest die wenst te incarneren op de aarde heeft niets aan een aarde waar geen weg naar meer bewustwording is, waar geen ervaringsmogelijkheid in de stof meer is. Een geest heeft niets aan een maatschappij waar alles van bij de geboorte tot terug de overgang is voorgeschreven, beschermd, afgeschermd, en zo verder.

Daarom is het belangrijk dat u voor uzelf gaat ontdekken wat voor u Licht betekent, wat voor u duister betekent. Niet om het duister te bestrijden, nee, plaats u gewoon in het licht, het duister zal u respecteren, zo goed dat het Licht het duister respecteert, want beide zijn een eenheid.

Kijk, een mens gelooft dat hij geschapen is door God, hoe dat je dat inkleedt maakt niet uit, maar God is alles. God is zowel Licht als duister, God is de harmonie, de eenheid en wij als mens wij hebben een weg te gaan. En wij hebben keuzes, wij hebben een vrijheid, de meesten onder ons zijn al heel lang de weg van het Licht aan het bewandelen. Maar hoe verder je in het licht komt hoe meer dat je ontdekt dat alles één geheel is en hoe meer dat je kunt aanvaarden dat andere zaken die voor jou als duister omschreven zouden worden, voor anderen Licht kan zijn.

Het eeuwige dilemma van de stofmens – en ik wil hier niet direct op verder gaan omdat het voor jullie hier op dit moment belangrijk is – is dat je de weg van het Licht gaat. Maar de weg van het Licht waarvan jij aanvoelt dat Licht is, dat goed is, en niet hetgeen wat de pastoor op de preekstoel of de imam op zijn toren heeft afgeroepen. Het is belangrijk dat u het vindt in uzelf, dat u naar de Bron kunt gaan en dat u vanuit de Bron aanvoelt: “zo is het”.

Als je nu in de komende weken, tot we samen komen met midwinter, u hier even mee bezig houdt, maar echt mee bezig houdt en misschien zelfs is het nuttig dat u het met elkaar eens uitwisselt, dat u de zaken eens met elkaar bespreekt en tracht aan te voelen hoe ieder van u het ziet. Zodat u als groep ook in het Licht kunt werken, zodat u als groep een gezamenlijk beeld hebt, een gezamenlijke kracht opbouwt, dan kan ik u zeggen, dan gaat u in deze tijd als groep en als individu binnen de groep, zeer veel mogelijkheden hebben. Dan gaat u niet alleen krachten kunnen gebruiken om mensen die lichamelijk misschien wat minder goed zijn te helpen, dan gaat u kracht kunnen gebruiken om in uw omgeving bijvoorbeeld bepaalde catastrofes af te zwakken of te vermijden. U gaat vele mogelijkheden hebben, maar u zult deze mogelijkheden maar kunnen gebruiken wanneer u beseft hoe het werkelijk in elkaar zit, wanneer u durft doordenken, wanneer u zich durft open te stellen voor het Licht, en dit op elk terrein.

U moet leren aanvaarden dat de aarde haar eigen wetmatigheden heeft, dat een mens die leeft op aarde, eigenlijk maar het voertuig van een geest is en dat deze geest tracht via dit stoffelijke voertuig zo veel mogelijk ervaring op te doen. En ja dit kan pijnlijk zijn, ja dit kan soms zwaar vallen, maar besef dat niet alles wat glitter en glamour is in de stof, de weg is die uw geest of de geest van een ander wil gaan, in tegendeel. Besef dat de geest niet een weg zoekt van geborgenheid van bij de geboorte tot bij de overgang. In tegendeel, de geest zoekt ervaring, de geest zoekt confrontatie, zo goed dat u nu u kunt confronteren tussen Licht en duister zoekt deze in de geest het ook, want de geest is al eeuwen op zoek naar het juiste pad, de juiste verhoudingen, de erkenning van zichzelf. Want is het niet erg dat vele mensen wanneer zij overgaan geblokkeerd geraken omdat zij verkeerde ideeën over Licht en duister hebben, omdat zij zichzelf altijd goed hebben gevonden en bij de overgang constateren dat zij zichzelf een illusie hebben voorgespiegeld en op dat ogenblik, in volle schaamte zich afsluiten van alle hulp om verder te gaan.

Is dat niet erg, vrienden? Is het dan niet beter dat je in de stof al het besef hebt hoe je moet omgaan met deze zaken, zodat je wanneer het moment komt voor u, of voor een ander, dat u open uw weg kunt gaan, dat u kunt erkennen wie of wat u geweest bent en dat er geen angst is omdat de anderen u kunnen zien zoals u werkelijk bent.

Dat is een leerschool op aarde die dikwijls heel moeilijk is, want wees nu eerlijk, wie van u durft zich uiten, durft te zijn zoals hij of zij werkelijk is. Praktisch niemand, want ieder heeft zo zijn geheime kantjes, ieder heeft zo zijn geplogenheden waarvan hij of zij denkt: het is maar het beste dat de anderen het niet weten. En in de stof heb je nog de mogelijkheid om uzelf wijs te maken dat de anderen het nooit zullen weten. Maar eens dat u terug naar onze zijde komt, vrienden, dan hebt u die mogelijkheden niet. Eens dat u het stoffelijke lichaam verlaten hebt, staat u bij wijze van spreken – stoffelijk uitgedrukt – naakt, volledig naakt en kan iedere geest, iedere entiteit – want er is aardig wat meer dan alleen maar geesten die vanuit de stof komen – waarnemen wie en wat u juist bent. Dat is voor velen soms juist een stap te ver.

U hebt nu de kans in deze tijd om uzelf in te zetten om de juiste weg en de juiste mogelijkheden voor u naar boven te halen. U bent nu in een periode dat u vele mogelijkheden aangereikt krijgt en misschien een tip die u kan helpen, wanneer u hulp vraagt aan ons, of wanneer u hulp vraagt in uw gedachten aan engelen, of andere wezens in de kosmos, bedenk dan dat zij u zien zoals je werkelijk bent. Dat wil zeggen – en dat is niet onbelangrijk, denk er verder over na – dat wanneer u hulp vraagt en u denkt in uw achterhoofd zo of zo en u vraagt hulp aan een lichtend wezen, dat u wel eens een demon aan de lijn kunt krijgen omdat u vergeet dat wat u in het diepste geheim denkt en dacht verborgen te houden, dat u dat uitstraalt in de kosmos.

Wanneer deze gedachten niet al te koosjer zijn, ja, dan krijgt u hulp, maar niet de hulp die u dacht te krijgen, maar de hulp die u eigenlijk best kon missen. Oké, misschien hebt u dan wel het geluk om de Lotto te winnen, misschien hebt u dan wel het geluk plots rijk te worden of materieel welvarend. Omdat de demon u al te graag op dat spoor zet, maar de prijs die u ervoor gaat moeten betalen wanneer u het inzicht krijgt van wat er werkelijk is gebeurd, is niet mals. Want waar aan de ene kant u teveel krijgt, zult u het moeten in evenwicht brengen aan de andere kant en wanneer u in uw wereld rondom u kijkt, dan zult u opmerken dat ik gelijk heb.

Dus hou er rekening mee wanneer u iets vraagt, aan welke kracht ook, dat u voor deze krachten niets verborgen kunt houden. Dat steeds weer de kosmos de ware intentie van u ziet en daarop inspeelt en daarom krijgt u soms mensen die zeggen: “ach, mij gaat het voor de wind” en andere die zeggen: “mij lukt niets of het zit allemaal tegen”, omdat zij zichzelf niet willen zien zoals ze werkelijk zijn en dat zij de mogelijkheid geven aan krachten om hen op wegen te zetten waar ze best niet op terecht zouden komen. Maar goed, dat is nu eenmaal de vrije wil van de mens.

Daarom, vrienden, tracht in deze tijd een beetje ernstig zelfonderzoek te doen, tracht in deze tijd op een zuivere wijze samen te werken niet alleen hier in dit stoffelijk groepje, maar ook met onze kant. Wanneer je dan eerlijk en oprecht voor uzelf bent, wees er dan van overtuigd, dan zal er steeds zijn wat er moet zijn om je te laten verder gaan op de weg die voor jou het meest geschikt is. Het is misschien niet de weg die stoffelijk voor jou het meest geschikt is, want de stof hanteert andere normen en waarden, maar vergeet niet dat uw verblijf hier op aarde oh zo kort is. Ach, u denkt 60 – 70 – 80 – 90 jaar dat is lang, nee lieve vrienden, wanneer u terug bij ons bent dan zult u beseffen dat dit een flits is geweest. Maar in die flits kan je enorm veel zaken leren, kan je enorm veel vooruitgang maken qua ontwikkeling, qua bewustzijn en dat is de kern waarom u hier nu op aarde rondloopt.

Is het dan niet voor eenieder van u veel aangenamer te beseffen: wanneer ik dit voertuig achterlaat, kom ik in mijn vriendenkring terecht, zij die weten hoe ik werkelijk ben en mij aanvaarden zoals ik ben en kan ik mijn tocht door de sferen, door de kosmos voortzetten.

Overdenk dit allemaal en tracht voor uzelf uit te fineren wat voor u de ware Lichtkracht is. Breng het samen in de groep en werk ermee en je zal zien, deze duistere tijd van het jaar zal misschien nog meer licht kunnen geven voor jullie dan de meest lichtende maanden van het jaar.

Dit is geen theoretische les, vrienden, hoegenaamd niet, dit is een zeer praktische les, een voorbereiding voor nog vele andere zaken die wij jullie zullen trachten bij te brengen.

Maar je kunt maar geestelijk en stoffelijk juist werken wanneer je de juiste evenwichten vindt, wanneer je de juiste harmonie vindt. Wanneer je beseft dat duister licht kan zijn en dat licht duister kan zijn, zonder daar perse achter te zoeken maar te weten van het is mogelijk, waardoor dat je kunt komen dat je niets in de schepping verwerpt. Want zolang je in deze schepping iets verwerpt, creëer je een link met het duister. Er is niets in de schepping dat kan bestaan dat niet zou mogen bestaan, want alles bestaat vanuit de Bron en daar is één grote harmonie.

Zo, vrienden, dat was de les die ik jullie vanavond wilde brengen, ik hoop dat ik het zo duidelijk mogelijk naar voor heb gebracht en ik hoop ook dat u daar echt intens verder over nadenkt. Dan zal u zien dat het in u een trein op gang brengt van nieuwe gedachten en nieuwe mogelijkheden.

Ik denk dat het een beetje zwaar was, dat voor iedereen het nadenken op het ogenblik aan de orde is. Dus, lieve mensen, ik ga jullie nu even laten pauzeren en in het tweede deel gaan we een meditatie doen die aansluit op hetgeen wat we hier gebracht hebben vanavond. Een meditatie die misschien ook een beetje een inkijk in uzelf zal zijn.

Deel 2.

Meditatie: Licht en duister, een inkijk in uzelf.

Hier zijn we dan voor het tweede gedeelte van de avond, mag ik jullie vragen u zo rustig en ontspannen mogelijk te zetten en misschien is het goed dat iedereen eens rustig in- en uitademt, zodat ook het lichaam binnenin een beetje tot ontspanning kan komen.

Dan zou ik zeggen, vrienden, stel u voor dat we even een kijkje nemen in de oneindige kosmos rondom ons.

De aarde is een klein stipje in die onmetelijke grote uitgestrekte kosmos die je als mens – ik zeg wel als mens hier op aarde – vermoedt dat die bestaat.

U kijkt naar boven en u ziet vele sterren, u maakt toestellen om verder te kijken dan het oog kan dragen en u ziet nog veel meer sterren. U stuurt ruimtetuigen de ruimte in om nog verder te kijken dan uw toestellen op aarde en hoe verder u kijkt hoe grootser deze kosmos, hoe oneindig deze kosmos.

Maar in wezen is dit maar een heel klein onderdeel van het geheel, de kosmos die u stoffelijk waarneemt, met uw stoffelijke mogelijkheden, is in niets te vergelijken met het grote geheel dat de schepping is.

U zit hier nu rustig ontspannen bij elkaar in dit kleine gebouw en beseft niet dat in dit kleine gebouw, in uzelf en rondom uzelf allerlei werelden bestaan en aanwezig zijn. Het is voor u niet voelbaar of niet vatbaar dat op dit eigenste moment hier vele – als ik het in de stof moet uitdrukken zijn we bijna met enkele duizenden gelijkgerichte energieën ga ik zeggen, ik ga niet zeggen entiteiten, anders krijg u een verkeerd beeld – energieën aanwezig zijn. U kunt zich dat niet voorstellen, want u kunt u niet voorstellen dat dit in deze kleine ruimte kan.

Maar wanneer u even uw gedachten loslaat, uw beperkende gedachten, en dat u even gewoon aanvaardt wat ik hier naar voor breng: u bent hier omsloten, omringd, door oneindig veel verschillende energieën, ik zou zelfs zeggen om het u gemakkelijk te maken, zelfs werelden. Ieder punt van dit plaatje heeft zijn eigen bestaan, ieder deeltje is een kosmos op zich, groter dan die stoffelijke kosmos van waaruit we vertrokken zijn. In elk partikel hier is leven, anders dan u kent en anders dan u ook maar kunt voorstellen, maar het is er. Heel dat beeld vormt een klein deel van deze schepping en dan kunt u denken: “ja, dat kan ik niet zien, dat kan ik niet vatten”, maar toch heeft dat geheel van deze energieën waar we nu over spreken een enorme invloed op u, toch beïnvloed dat uw doen en laten, toch beïnvloed dat ook wat de toekomst u brengt of wat het verleden u gegeven heeft. Al deze krachten hebben ertoe geleid dat u degene bent die u bent op de dag van vandaag, veel van deze krachten hebt u nooit beseft, hebt u nooit bij stilgestaan dat zij u in een bepaalde richting hebben gebracht. Want had u het beseft, dan had u gedacht: “ach, de duivel staat aan mijn zij”, en bij sommige andere zaken had u gedacht: “halleluja, daar heb je de engel”, maar niets is minder waar. Het totale geheel is één grote harmonische werveling, kun je bekijken als zijnde de schepping of misschien voor u simpeler uitgedrukt God, de kracht, het Licht, het zijn.

Dit hebben we nu bekeken buiten onszelf, maar laat ons nu even in onszelf gaan. Dan ontdekken we dat in dat stoffelijke voertuig enorm veel verschillende, zelfs voor de mens op het ogenblik ongekende energieën aanwezig zijn. Besef dat elke cel van het stoffelijk lichaam een kosmos op zich is, dat in elke cel dezelfde werelden kunnen aanwezig zijn dan die we daar juist naar buiten toe hebben beschreven. Besef dat elke cel, van welk orgaan ook, zijn eigen koers kan varen, maar dat juist de harmonie en het samenspel maakt dat u als mens kunt functioneren.

Wanneer je daar dan verder over nadenkt, dan kan je begrijpen waarom op sommige momenten bepaalde cellen in uw lichaam zeggen: “wij veranderen van koers.” Want zo goed als de mens hier rondloopt en van idee kan veranderen en vindt dat hij of zij dit goed doet, is de mogelijkheid daar dat ook in dat stoffelijk lichaam een energie de idee krijgt van: “ik verander van koers.” Want door van koers te veranderen kan ik mijn bewustzijn vergroten, kan ik meer ervaring opdoen en zo verder. Maar oh wee, dan zegt de mens er is iets fout, ik ben belaagd door de duivel, ik voel pijn, het duister heeft mij geraakt, want mijn lichaam doet niet wat ik ervan verlang. Dit klopt niet, hetgeen wat in het lichaam gebeurt, is het zoeken naar evenwicht, naar harmonie, naar leven, naar vooruitgang, en dat kan inhouden dat het oude gegeven waar het in heeft bestaan er door afgebouwd wordt. De mens zegt dan: “oh, wat vreselijk deze ziekte”. Maar is dit wel zo, is het niet juist andersom? Dat de mens de mogelijkheid krijgt dankzij de energieën in zich om nieuwe ervaringen, nieuwe leerscholen op te doen, de zaken anders te benaderen en de krachten erkennen, hier vanuit gaan. Als je beseft dat uw lichaam zoveel meer is dan alleen maar dat kleine hoopje stof, dat in dat lichaam zoveel meer gebeurt, dat er zoveel meer connecties zijn.

Als we er alleen nog maar over denken, fijnstoffelijke lichamen die rond het stoffelijke lichaam zitten, de geestelijk lichamen die rond het fijnstoffelijke zitten. Dan bekijken we ineens de zaken totaal anders. Is het dan van belang dat dit kleine stofje in deze oneindige schepping tegen wil en dank blijft existeren, wanneer in dat stofje andere en nieuwe mogelijkheden zijn die nieuwe poorten openen, die nieuwe wegen kunnen uittekenen? Is het dan van belang u vast te houden aan iets wat eigenlijk zijn taak vervuld heeft? Is het dan niet duister te willen zeggen: “ik wens die verandering niet en ik zal strijden tegen die verandering”, in plaats van te aanvaarden dat je nieuwe mogelijkheden krijgt, dat je nieuwe kansen krijgt, dat je verder kunt. Omdat bepaalde energieën in dat voertuig ontdekt hebben wat voor hen werkelijk van belang is, welke weg zij werkelijk willen gaan?

En zo, lieve vrienden, zitten wij vol met contradicties, wij hebben geleerd als mens lijnrecht te denken: “dit is goed en dit is kwaad, dit is aanvaardbaar en dit is niet aanvaardbaar, dit is duister en dit is licht”, maar in het geheel waarvan wij onafscheidelijk deel zijn, in die Bron waarvan wij deel zijn, die schepping, de God waaruit wij ontstaan zijn, bestaat dat niet. Daar bestaat alleen die harmonie waarin alles zich kan ontplooien, alles zich kan ontwikkelen. Wij hebben de krachten gekregen, we kunnen er mee werken, maar soms vergeten wij het, soms beseffen we niet welke mogelijkheden wij hebben toegereikt gekregen. Wanneer iemand nu hulp nodig heeft, hulp vraagt, besef dan dat je in de mogelijkheid bent om met deze krachten, deze energieën alles te geven wat voor de vrager nodig is om in zijn schepping, in zijn wereld, zijn God, verder te kunnen ontplooien.

Het is niet aan ons om te zeggen het moet zo of het moet zo. We kunnen wensen hebben, maar zijn die wensen juist wanneer we eerlijk met onszelf zijn? Dikwijls zijn deze wenselijkheden egoïstisch, wij geven niet graag af, wij lossen niet graag iets wat we graag hebben en daardoor denken we soms dat we goed doen met iemand te helpen en doen we het juist verkeerde. We blokkeren of we proberen de weg, die hij of zijn moet gaan, te blokkeren. Wanneer we nu beseffen dat we enkel en alleen het evenwicht, de harmonie willen dienen, dan zullen we steeds weer, ook nu, de juiste krachten, de juiste energieën tot ontplooiing laten komen.

Wij zijn hier allen aanwezig, ieder van u hier aanwezig is op het ogenblik geconfronteerd misschien met wat de mens in de stof ‘lijden’ zegt, maar lijden is de vrijheid die God ons gegeven heeft om onze weg te gaan.

Wel, vrienden, gebruik nu de kracht die hier aanwezig is, de energie die hier aanwezig is, om degenen waarvan u weet die vragende zijn, op de juiste wijze bij te staan. Dit wil zeggen dat je de kracht vrij geeft zodat het juiste moge geschieden, niet opdat uw wenselijkheden vervuld geraken, Sinterklaas is voorbij. Laat nu het juiste evenwichtig zich voltrekken, dan zul je wonderbaarlijk opmerken dat de hulp die je geboden hebt dat die voor degene die ze gekregen heeft het juiste heeft doen voltrekken. Zodat degene die uw hulp gekregen heeft zich daarbij goed voelt, wat ook het resultaat moge zijn, men voelt er zich goed bij en men kan weer verder. In welke wereld, in welke sfeer ook, daar hebben wij niet over te oordelen, want wij weten niet wat de weg is die onze broeder of zuster te gaan heeft, wij hebben daar geen inzicht in. Wij kunnen ons alleen openstellen en de krachten door ons laten vloeien en als het ware de Vader de beslissing laten, omdat Hij van zijn schepping weet wat juist is, wat de evenwichten zijn, wat de harmonie is.

En zo kan je, vrienden, dag na dag helpen, zo kan je er zijn voor iedereen die zoekende is, die hulp nodig heeft en of dat dat nu fysiek of geestelijk is maakt niet uit. Met zulke instelling, met zulk een besef van: “kijk, wij zijn maar een klein onderdeel van dit geheel, een klein radertje in een enorm raderwerk dat die kosmos is”. Maar dat raderwerk is een perfect geheel, er is geen kantje dat niet perfect in het andere past, alles past perfect in elkaar.

Wel dat beseffende, dan besef je de kracht en dan ben je in staat om wonderen te doen, volgens de stoffelijke norm, omdat je u niet beperkt door de wereld waarin je leeft, maar je bent er vrij van. Nu kunt u in de kosmos, zoals nu, u openstellen en opstellen zodat u de juiste krachten, het juiste licht, de juiste harmonie doorgeeft.

Zo, vrienden, u hebt nu allen meer gedaan dan dat u op het ogenblik denkt dat u gedaan hebt. Door de bundeling hier van de krachten, hebt u vele mensen op het juiste pad gezet en u zult het zien in de komende dagen en weken dat het juiste zich voltrekt. Aanvaard hetgeen gebeurt, ga niet in strijd maar aanvaard hetgeen wat gebeurt als zijnde deel van het grote geheel, als zijnde deel van de harmonie waarin jij leeft, waarin jij uw weg gaat.

Want dan zal je zien, dan is dit niet de eerste en de laatste keer geweest, maar dan is dit voor ieder van u een aanzet voor in de komende tijd steeds degene te zijn die tracht en volvoert, met het geven van de goddelijke kracht die niet omschrijfbaar is, maar wel een enorme hulp is voor al wie in de komende tijd het van node heeft en nog zelf niet het besef heeft of kan inzien hoe de kosmos werkelijk functioneert. Dan zijn jullie de ware helpende engelen, degene die beseffen hoe de puzzel in elkaar past.

Dan zou ik zeggen, keer terug uit uzelf, voel uzelf terug één hier in de groep als stofmens. Adem nog eens rustig in en uit, zodat de krachten ook in uw lichaam het evenwicht ervaren en dan kun je na vanavond in uw dagelijkse meditatie steeds weer terugkomen tot het beeld dat je hier vanavond hebt gehad in de groep.

Steeds weer één zijn met die groep en zo het nodige doen voor al degenen die op uw beroep doen. En wees er van overtuigd, vrienden, er gaat in de komende weken veel beroep op jullie gedaan worden. Maar beantwoord het op de wijze zoals we het u hier vanavond hebben gebracht, dan zult u de juiste hulp kunnen bieden, dan zult u de ware helper zijn van de mens in nood.

Ik wens jullie veel succes voor de komende weken en de komende maanden.