31 juli 2012
Vanavond hebben we eigenlijk een feestavond. Ik weet niet of dat jullie er aandacht aan besteed hebben maar als jonge magiërs zou je toch moeten weten dat deze nacht een speciale nacht is, de nacht van 31 juli op 1 augustus, althans in deze moderne tijd. Het is het feest van Lughnasadh. Lughnasadh is de oude Keltisch naam, die in de tijd van de druïden, dus uw verre voorouders, gebruikt werd om het oogstfeest aan te duiden. De oogst was voorbij en er werd dus een dankfeest gegeven te ere van de goden van de oogst. Nu moet u niet denken dat dit zo specifiek op de datum, zoals nu omschreven, werd gedaan. Uw verre voorvaderen kenden geen maandindeling, laat staan een jaarindeling. Zij leefden volgens dat de zon opkwam, de zon onderging en de periodes, die zij kenden, waren de maanstanden. Nu toevallig heb je nog hier het grote geluk dat dit jaar de volle maan van de oogstmaand eigenlijk maar 24 uur later valt. De datering van het feest, zoals je nu kent, is ontstaan eind 18e begin 19e eeuw, toen de toenmalige kruidenvrouwen en magiërs zich met de oude gegevens gingen bezighouden en men in de toenmalige moderne tijd graag bepaalde zaken vastlegde.
Maar waarom breng ik dit naar voor? Wel, omdat dit toch een zeer grote waarde heeft. Eerstens, Lughnasadh wordt op het ogenblik wereldwijd bijna, of toch in het noordelijke halfrond, door zeer velen gevierd; zeer velen geven de aandacht aan dit feest, niet alleen in Europa maar ook in Amerika en in Azië. Het grote voordeel is dat u dan een gedachtekracht krijgt, die toch zeer sterk is en die voor de aarde een zeer positieve inhoud kan hebben.
Nu zou ik eerst even graag teruggaan naar uw voorvaderen. Want wanneer u naar de toekomst toe meer eigen wilt zijn met de aarde en met de mogelijkheden die de aarde u geeft, is het toch wel van belang dat u enig inzicht krijgt in het ontstaan van deze riten. Want naar de toekomst toe zult u dan bij machte zijn u daar zelfstandig op in te stellen en daar ook meer voordelen uit te halen zodat u naar uw omgeving toe daarmee ook positieve en harmonische resultaten kan bereiken.
Wanneer we teruggaan naar het oogstfeest, dan ontstond dit eigenlijk op het moment dat de laatste korenhalm was binnengehaald, en dan kwam de druïde en deze nam de laatste aren die werden binnengevoerd en hij nam daar de zaden uit of het graan, zoals u het misschien beter kan omschrijven. Die hoeveelheid graan had een bijzondere betekenis. Eerstens was het omdat de oogst was binnengehaald en dat alles toch redelijk positief verlopen was. Anderzijds was het ook als een dankbaarheid naar de goden, de wisselwerking tussen de natuur en de goden. In dit geval kun je vooral stellen: het luchtelementaal want de naam die door de druïden aan dit feest gegeven werd, wijst naar het luchtelementaal. Weinigen zullen dat weten. Maar dat is zijn oorspronkelijke bron. Want Lughna is eigenlijk het Keltisch voor luchtelementaal, als ik het taalkundig moet omzetten. Maar goed, dat is bijzaak.
Het kwam erop neer dat de voorganger van het volk, of de groep, de druïde dus, de laatste zaden nam en dan werd er een ganse plechtigheid gehouden, een dankplechtigheid enz. Tijdens deze dankplechtigheid zou de druïde de zaden uitstrooien. Nu, en dat is niet geweten in deze tijd, men denkt dan dat hij de zaden uitstrooide als een symbool van vruchtbaarheid of dankbaarheid. U mag dat zo beschouwen maar in werkelijkheid lag het een beetje anders. De druïde was ook iemand die de tekenen van de natuur kon lezen en wat voor mensen in die tijd belangrijk was, was om te kunnen bepalen waar zij voor stonden ten opzichte van de komende herfst, de komende winter.
De druïde gooide dan, onder een ritueel gebeuren, deze zaden over de akkers. U moet dat zo zien dat een ganse bevolking – natuurlijk geen duizenden mensen, dat was toen niet zo, maar toch tientallen of honderden, naargelang de grootte van de nederzetting, daarbij aanwezig was. En dus op de plaats waar de druïde dat deed – meestal was dat ergens op een akker, niet wat u soms zou denken op de heilige plaatsen, waar de eiken stonden, dat was voor andere rituelen geschikt. Hier was het wel degelijk op een akker, waar men juist het koren van gehaald had – gooide of wierp hij zaden. En dan was het belangrijk, men ging kijken hoe deze zaden neer kwamen. Wanneer de zaden gezamenlijk neerkwamen, in groep, dan wist men dat men stond voor een zeer strenge winter. Wanneer de zaden echter verspreid neer kwamen, dan was men zeker dat het een zachte winter zou worden.
Nu, voor jullie is direct dan de rekening gemaakt: een harde winter, oh, wat zullen die mensen afgezien hebben. Een zachte winter, ze zullen gelukkig geweest zijn. Kijk, hier hebt u weer zo een van die fenomenale geschiedkundige misinterpretaties. Zij hadden maar al te graag een harde winter want een harde winter betekende voor hen gezondheid, betekende voor hen dat alles goed bewaard werd, betekende voor hen dat zij een goed voorjaar zouden hebben. U moet het bekijken vanuit de context van mensen, die leefden met en in de natuur, in een volledige vorm van harmonie, die u zich niet meer kan inbeelden.
Wanneer echter de zaden verspreid werden, wisten ze dat er veel ziekten op komst waren. Dat ondanks het feit dat het misschien niet heel hard ging vriezen, dat er misschien geen dikke lagen sneeuw zouden zijn, dat zij veel kans hadden op hongersnood enz. omdat hun vruchten des lands daar niet tegen konden. Ze begonnen te schimmelen, te rotten, en z. Dus u ziet even hoe verschillend de interpretatie kan zijn. Er waren nog meer interpretaties, maar ik ga u dat allemaal besparen. Ik wil dit maar aanbrengen omdat u zou begrijpen vanwaar eigenlijk deze zaken zijn ontstaan. Dat moet u weten dat dit gedurende duizenden en duizenden jaren in zwang is geweest tot het moment dat eigenlijk door de opkomst van de katholieke kerk hier in deze contreien deze zaken ondermijnd werden.
Men heeft dan ook in den beginne een andere naam aan deze feestelijkheden gegeven omdat men de mensen wou wegtrekken zogezegd van hun heidense kennis en dan noemde men dit feest Lamas om uiteindelijk het feest over te brengen naar wat u nog heden ten dage kent als het feest van Onze Lieve Vrouw op 15 augustus of zoiets, dacht ik. Dus men heeft geprobeerd gedurende de laatste 1000 jaar, niet 2000 maar 1000 jaar, deze zaken van hun waarde te ontdoen. Dit is niet gelukt, en wat zien we? Dat de laatste 200 jaar langzaam maar zeker men terug de waarden, die achter het oorspronkelijke feest steken, is gaan herontdekken. En een van de belangrijke punten – en daarom wil ik het op een avond als deze zeker naar voor brengen en uw aandacht er op trekken – is dat uw voorvaderen wisten dat in deze periode, de volle maan van augustus tot de volle maan van september ongeveer, maar dat varieert een beetje; laat ons zeggen de maand augustus, dat men – en in het Duits is er een spreekwoord: in augustus sterft men niet; en dit klopt – en en nu is het belangrijk dat jullie dit goed onthouden want je kunt er iets mee: In deze periode is de aarde naar de mens toe op zijn krachtigst. In deze periode geeft de aarde de mogelijkheid om zeer vele disharmonieën, die in uw lichaam aanwezig zijn, te ontmantelen, te laten verdwijnen, te genezen. Maar u moet wel de ingesteldheid hebben van de harmonie met de energieën van de aarde.
Uw oude voorvaderen wisten dat. Bijvoorbeeld wanneer dieren of dierenvoedsel moest bewaard worden. En nu ga ik even terug naar de druïden. Zij zouden gehooid hebben, vóór het feest van Lughnasadh. Waarom? Omdat zij wisten dat de bodem dan de meeste krachten aan de kruiden, aan het gras, gaf. Wat men toen kon bewaren, was goud waard voor het overleven van de dieren, die zij hadden. Maar ook de druïden wisten dat. Want het is in deze periode dat zij vooral hun kruiden gingen plukken. Het is in deze periode dat zij alles verzamelden. Meestal was dit heel vroeg na de ochtenddauw om de planten en de kruiden als krachtigste te kunnen hebben. Zij verwerkten dit enz.
Nu, als u daar even bij stilstaat dan kunt u ook vandaag met deze gekende waarden aardig wat bereiken. En gezien jullie toch de intentie hebben om de krachten van de natuur te gebruiken en jullie ingesteldheid magisch te werken, dan is het nu het moment om te leren aanvoelen wat uw voorouders duizenden jaren terug kenden.
En vergeet niet, alles maar ook alles aan kennis is rondom u aanwezig. Dus als u in deze periode u instelt op de aarde, u instelt op de kennis die aanwezig is hier in de sferen rondom u, dan kunt u aardig wat ontdekken, dan kunt u aardig wat nieuwe kennis als het ware plukken uit de sferen rondom u, in deze periode. Deze periode geeft u de mogelijkheid om uw eigen lichaam in een grotere harmonie te brengen maar ook om uw kennis, niet alleen theoretisch maar ook praktisch, te vergroten.
Dat is eigenlijk de ware betekenis van Lughnasadh: het feest van de oogst. De krachten zijn nu in volle werking op dit ogenblik. Wij hebben binnen enkele uren volle maan. De volle maan staat, als ik het goed voor heb, in de nacht van 1 op 2 augustus, ik denk zo rond een uur of drie op zijn hoogtepunt, op zijn krachtigst. Wanneer u de moeite zou nemen om in deze periode u open te zetten voor de kennis en de harmonie aangaande dit feestelijk gebeuren, dan kunt u aardig wat voor uzelf ontdekken. U zult misschien kunnen vaststellen dat u in een ver verleden ooit veel meer kennis van de natuur had dan nu. En door u zo open te stellen, kunt u deze kennis als het ware terug naar boven halen. U zult misschien verbaasd staan van wat er aan ideeën en weten in u opborrelt en dat is mooi meegenomen. Zeker in een groep als deze. En wanneer jullie dan de moeite doen, wanneer jullie zo een vaststelling hebben: “kijk, dat voel ik aan, dat neem ik waar”, dit te delen met de andere leden van de groep, dan zult u ervan versteld staan hoeveel verborgen kennis plots tot jullie nieuw domein gaan behoren. En niet alleen geldt dit voor de kleine groep, die wij hier zijn, maar dit proces speelt zich nu af bij vele duizenden groepen over het ganse noordelijk halfrond.
Want we kunnen stellen, en we zien dat met plezier aan, dat de laatste jaren steeds meer mensen geïnteresseerd zijn terug aan deze materie. Overal zie je paganistische groepen ontstaan. Overal zie je ook via andere wegen interesse voor de natuur. Het is misschien op het ogenblik nog een sterk accent van de vrouwelijke kant, die daaraan geïnteresseerd is, maar goed het maakt niet uit. Het feit is er dat de bewegingen volop in ontwikkeling zijn en, dat mogen we niet onderschatten, langzaam maar zeker een ontzettend tegengewicht vormen ten opzichte van uw moderne maatschappij, die op het ogenblik op een roetsjbaan naar de chaos zit. Al degenen die nu dit anders aanpakken, het anders gaan bekijken, niet meer de aarde gaan bekijken als het product, dat je moet uitbuiten zoveel je kunt, maar de aarde gaan bekijken als de moeder als het ware die het mogelijk maakt om in harmonie te leven met alles wat er is, is een totaal ander gegeven. En naargelang we steeds meer mensen zien, die dat gaan beseffen, die daarmee bezig zijn, krijgen we de vernieuwing. Langzaam maar zeker zal die zich ontwikkelen. En daar ben je deel van. Daar ga je in mee. Want al het andere, ach, bekijk het even. Alle glitter en glamour gaat onderuit. Al wat men u zogezegd belooft van wat mogelijk is, stort in elkaar. Degenen, die een beetje volgen wat er op de wereld gebeurt, uw wereld die zo machtig is met zijn energie. Kijk wat de laatste dagen in India is gebeurd. 650 miljoen Indiërs zitten zonder elektriciteit; geen metro, geen treinen, geen verkeerslichten, niets dat werkt. 650 miljoen Indiërs, die in paniek zijn, die niet weten hoe ze het moeten redden. En dan hebt u nog een kleine 400 miljoen, die nooit van elektriciteit gehoord hebben, die er helemaal geen last van hebben, die gewoon leven nog volgens de oude ritmen met de natuur. Maar uw super-de-luxe, en de Indiër die zo modern is, die in technologie zo ver staat, moet terugvallen op een paar dieselgenerators, die het, verdraaid, dan slecht doen of niet doen zoals men verwacht. Weer de kwestie verkeerd. Men had alles zo mooi ingepland maar plots is het daar. Oké, het is misschien nog een beetje ver van uw bed. Maar zo ver is het niet van uw bed. Want u behoort tot die aarde. En het plant zich gewoon verder. En daarom zeg ik, wij kunnen vandaag het feest vieren van Lughnasadh. Wij kunnen vandaag ons één voelen met de krachten van de aarde, met de krachten van de natuur rondom u, beseffende dat we nu de mogelijkheid hebben om, laat het mij technisch zeggen, dat begrijpen jullie beter, de batterijen van jullie lichaam op te laden om de komende maanden door te komen.
Oh, ik weet het, hier heeft men het idee: om onze batterijen op te laden, moeten we naar de zon, moeten we verre reizen gaan maken en dan zijn onze batterijen opgeladen. Vergeet het. Hoe verder u reist, hoe meer kans u hebt dat uw batterij juist leeg geraakt. Hoe meer kans dat u hebt dat u disharmonie in uw lichaam binnenhaalt. Oh, nu vloek ik misschien in de moderne wereld en de moderne maatschappij. Maar houd er rekening mee dat eigenlijk een menselijk voertuig niet is geproduceerd om steeds weer opnieuw, zoals jullie het doen, op een minimum van tijd u te verplaatsen over duizenden kilometers om dan in een totaal andere atmosfeer zogezegd vakantie te nemen. Dit is een van de grote bronnen van afbraak van het menselijke voertuig. Och, wat stap ik tegen zere schenen nietwaar. Maar toch is het zo. Een menselijk voertuig kan zich verplaatsen over de ganse aarde. Is geen enkel probleem. Alleen niet op de wijze waarop de moderne mens het doet. Dat is voor dat voertuig schadelijk. Waarom? Omdat u op te korte tijd veel te veel veranderingen van sferen doorgaat. En dit is niet alleen de sfeer van de geest, want dan zou u kunnen denken: “Och, wat zit die daar te lammentammen.” Nee. Het gaat ook om alle fijnstoffelijke zaken en zelfs stoffelijke zaken. Stoffelijk krijgt het voertuig niet de mogelijkheid om zich op een normale wijze te heroriënteren en in harmonie te zetten met de omgeving. Maar fijnstoffelijk ligt het nog veel erger omdat, door de snelheid van de verplaatsing, je in totaal andere sferen komt met totaal andere waarden, die in vele gevallen zeer disharmonisch zijn.
Maar goed. Nu staat de reisindustrie op zijn achterste poten. Weer een economische waarheid, die ik er onderuit gehaald heb. Ik wil enkel maar zeggen dat je op dit ogenblik – oh, u mag van mij rustig wat reizen, hoor, daar gaat het niet over – maar dat u er rekening mee moet houden dat de plaats waar u eigenlijk thuishoort, de plaats is waar u de sterkste krachten kan ervaren, de plaats is waar u uw eigen lichaam als het ware telkens weer opnieuw kan herbronnen, herharmoniseren. Zeker in de periode zoals ze nu is. En dan kunt u naar de winter toe een heel goede weerstand tegen alle mogelijke zaken hebben, die zich op het heden nog aan het opbouwen zijn.
Jullie willen allemaal graag magisch werken? Dus is het van belang dat jullie deze zaken goed onderkennen, dat jullie er niet zomaar aan voorbijgaan. En vanavond had ik de mogelijkheid, omdat juist vanavond het brandpunt is van het oogstfeest, om jullie dit bij te brengen. En je hebt nu gerust nog enkele weken de tijd om dit te overdenken, via meditatie uit te proberen, in de natuur te gaan en uw batterijen op te laden. En stoor u niet te erg aan het weer. Ik weet het, het is niet het zomerse weer dat u verlangt. Maar ik zeg u direct: wanneer u hier het zomerse weer had dat u verlangt, dan zou de kans heel groot zijn dat er op dit ogenblik heel zware epidemieën zouden uitbreken of uitgebroken zijn. Want ze zijn aanwezig. Oh, niet dat het niet langzaam maar zeker zal gebeuren, dat is weer iets anders. Maar de atmosferische situatie, veroorzaakt door uw maatschappij, is zo dat bij een lichte temperatuurstijging het mogelijk is dat er van alles uitbreekt waar men op het ogenblik geen enkel vat meer op heeft.
Uw maatschappij staat op dit moment op keerpunten. Op allerlei wijzen. En dat is een van de wijzen. En nu gaat u misschien versteld staan als ik zeg dat het dankzij groepen als deze is dat het weer hier zo is. Als de harmonieën er niet waren geweest, dan had de rest kunnen doorbreken. En dan had je misschien hier temperaturen continue gehad van rond de 30°C tot 35°C maar dan hadden er een paar beroepen goud verdiend, o.a. degenen die graag ter aarde bestellen. Dus u begrijpt dat, ondanks het feit dat u dit niet kan overzien of inschatten, dat er wel andere krachten zijn, die dit wel kunnen inschatten, die wel kunnen overzien wat er gaande is en de evenwichten trachten te behouden. En daarin zijn groepjes als deze ontzettend belangrijk. Want het is door de harmonie, die jullie opbouwen, misschien niet beseffende dat jullie dat opbouwen maar je bouwt ze op, dat je deze evenwichten nog kan bewaren en dat je een enorme chaos kan voorkomen. Want het is rondom u een sterkere chaos dan dan u denkt. Het is niet omdat uw politieke leiders op het ogenblik op vakantie zijn, dat er geen vuiltje aan de lucht is. Let maar op hoe de evolutie in de komende weken zal zijn. U zult er nog van verbaasd staan. Maar dat is iets wat u terzijde kan waarnemen maar waar u zich niet om moet bekommeren.
Hetgeen wat voor jullie belangrijk is, is dat je uw eigen geestelijke ontwikkeling verder laat kunnen evolueren. Dat je langzaam maar zeker de kennis meer en meer op doet, die nodig is om de jaren, die je nog hebt in dit leven, zo goed mogelijk harmonisch met de aarde in te vullen. En dan is uw bestaan voor uw geest zeer waardevol en dan betekent u tevens voor de aarde en alles wat er op leeft en bestaat, een meerwaarde. En dat kunt u bereiken door de inzet waar u nu mee bezig bent. Dat kunt u bereiken door te werken met wat we jullie trachtten aan te brengen. Wij kunnen alleen maar vanuit ons oogpunt u zaken aantonen, u opmerkzaam maken op, maar de werkzaamheid, die moet jezelf doen. Ieder voor zich. En wanneer ieder dat doet en je giet dat gezamenlijk in de groep, dan heb je natuurlijk een zeer krachtig brandpunt, dan heb je iets van waaruit je ook weer verder kunt. En u zal zien, u zal steeds meer mensen ontmoeten, die hetzelfde denken. Steeds meer zal u zien hoe alles zich ontwikkelt en hoe in de maatschappij de mens zich steeds meer afkeert van wat op het ogenblik eigenlijk gezien wordt als zijnde normaal. Maar neem mij niet kwalijk, wat op het ogenblik in de maatschappij gezien wordt als normaal, is in wezen voor de aarde en de evolutie van de aarde reeds abnormaal.
De mens heeft altijd gedacht dat hij de natuur kon beheersen. En u ziet dat dit niet mogelijk is. En nu krijgt u daartegenover in de maatschappij mensen, die denken dat ze de aarde moeten redden. Gaat ook niet. U kunt de aarde niet redden. Neem mij niet kwalijk, als mens, zelfs al bent u met een paar miljard, u hebt geen invloed op de functie van de aarde. U kunt het idee hebben dat u de aarde beïnvloedt. Zoals een luis in de pels van een hond het idee kan hebben dat zij bepaalt waar de hond heen loopt. Maar vergeet het. Wanneer u denkt dat u door uw vervuiling iets op de aarde wijzigt, bent u fout. Wanneer u denkt dat u door uw manier van doen de ozonlaag verbetert of verslechtert, bent u fout. Maar een mens kan dat niet begrijpen. Want dan moet hij toegeven dat hij eigenlijk ten opzichte van de aarde maar een zandkorrel is, die geen enkele impact heeft. Nochtans klopt dit, als de mens zo denkt zoals de moderne mens denkt. In tegenstelling tot wanneer u als mens u gaat trachten in harmonie te stellen met de aarde en tracht aan te voelen hoe de aarde functioneert, niet dat u dat werkelijke kunt aanvoelen, maar u kunt u deel voelen van die grote kracht en door u deel te voelen van die grote kracht, gaat u binnen die kracht juist kunnen handelen, juist kunnen functioneren, juist kunnen aanvoelen. Dat is een totaal andere ingesteldheid dan wat de huidige mens op het ogenblik heeft.
En sorry voor al degenen, die denken dat ze groen zijn, ze zijn verkeerd bezig. Wanneer u gaat strijden voor iets waar u geen impact op hebt, gaat u niet ver komen. Maar dat is nu eenmaal uw maatschappij. Maar wanneer u beseft dat u vanuit uw denken en vanuit wat u aanvoelt, moet handelen en zo handelt, dan bent u met uw planeet in harmonie en dan gaat u zien dat u vanuit die wijze van handelen heel veel kunt bereiken. En dan zal het u niet storen of de ozonlaag groot of klein is, dan zal het u niet storen of regenwouden verdwijnen of niet want dan beseft u, dan weet u dat, wanneer dat daar gebeurt, het evenwicht ginder is. Dat de aarde daar gewoon op functioneert. En wanneer dan bij wijze van spreken het regenwoud verdwijnt, dat er andere planten en andere zaken in de plaats zijn. Want steeds zal die aarde haar evenwichten intact houden.
Maar dit klopt natuurlijk niet met wat wetenschappers graag zeggen en doen. Want zij weten dat zij boven de aarde staan en veel meer kennen en weten dan die arme man, die denkt, of vrouw die denkt, dat ze met haar gedachte in harmonie met de aarde iets kan bereiken. Ach, dat zijn maar sulletjes of hoe noemen ze dat in uw taal. Maar het zijn verdraaid juist deze mensen, zoals u, die iets kunnen realiseren, die ervoor kunnen zorgen dat met de harmonie van de aarde er volledig nieuwe positieve ontwikkelingen zijn, volledig nieuwe mogelijkheden zijn. Het zijn jullie, die nu jullie eigen gezondheid in de hand hebben, die nu kunnen zeggen: “Kijk, ik laadt als het ware mijn batterijen en ik kan er tegen tot volgend voorjaar, zonder problemen.” Waar anderen dit niet kunnen en met alle miserie van dien verder moeten.
Het besef dat, wanneer u zoals nu op dit moment Lughnasadh in volle kracht zich open plooit, er deel van kan zijn, dat u alle cellen van uw lichaam als het ware met deze positieve harmonische energie van de aarde kan laden, dat u in staat bent deze over te dragen aan de natuur maar dat u ook in staat bent zaken van de natuur bij u binnen te laten vloeien omdat u beseft dat alles één kracht is, dat maakt u bij wijze van spreken onraakbaar. Wanneer u beseft dat u op deze wijze kan leven, kan werken, dan kunt u steeds verder gaan, steeds meer resultaten voor uzelf bereiken. Dan hoeft u geen angst te hebben voor morgen, zoals het merendeel van de mensheid op het ogenblik heeft.
Want wanneer u op dit moment zou instellen op de uitstraling van de sfeer, die het menselijke ras in zijn geheel op deze aarde heeft, dan zou u vaststellen dat het vooral een roodachtige, bruine uitstraling is. Een uitstraling van angst, van onzekerheid. Niet wetende wat de toekomst gaat brengen. En niet alleen bij degenen, die aan de rand van de maatschappij zitten, ook degenen die aan de top zitten. Zij hebben het nog het ergste van allemaal. Wanneer u dat beseft, dan kunt u zeggen: “Nee, ik wens daar geen deel aan te zijn, ik wens aan die angstgedachten van wat morgen komt, geen deel te zijn, want ik leef vandaag en ik ben vandaag in harmonie met deze aarde, ik besef dat ik deel ben van deze aarde, van deze krachten. Krachten van de aarde, krachten van de kosmos. En dat ik steeds weer het juiste zal meemaken en het juiste zal kunnen volvoeren wat nodig is , niet alleen voor mijn eigen bewustwording maar ook om het ganse geheel zijn juiste ontwikkeling te laten gaan.”
Dat is een heel pakket. Maar het is wat de vernieuwing inhoudt. Het is de toekomst. De toekomst ligt niet in wat men u voorspelt: een steeds voortsnellende technologie, een steeds meer uiteenvallende wetenschap, die eigenlijk op niets gebaseerd is dan op de illusie van. Maar de toekomst is gebaseerd op het besef van eenheid, van harmonie tussen al wat leeft, al wat bestaat, niet alleen op deze aarde maar in de ganse kosmos. Beseffende dat u deel bent van de kracht die dit geheel heeft opgebouwd en dat u met deze kracht kan werken, met deze kracht kan omgaan volgens uw mogelijkheden. En als u zo een ingesteldheid erop na houdt, dan kunt u zeker zijn, dan hoeft u onder geen enkel beding angst te hebben voor de toekomst. U hoeft zelfs niet aan morgen te denken.
U leeft vandaag in harmonie en alles zal zich voor u als het ware voltrekken zoals het het beste is. En dan hebt u een rijke oogst binnengehaald, dan kunt u vanavond, vannacht, denken aan Lughnasadh, de god van het oogstfeest. Dan kunt u vandaag met deze goddelijke intentie verdergaan. Dan weet u wat er voor u op uw weg aanwezig is. De harmonie, De eenheid met de krachten van de natuur. Dan gaat u meer en meer door uw aanvoelen, door uw eigen feeling, ontdekken wat voor u bruikbaar is, welke weg voor u de beste is, wat voor u het meest werkzaam is, in tegenstelling tot alle mooie regels en maatschappelijke theorieën, die er zijn. Dan wordt u de mens, die zich niet meer stoort aan alle mogelijke en onmogelijke voorschriften maar dan wordt u de mens, die gaat voor wat in hem of haar leeft. Beseffende dat kosmische regels niet te overtreden zijn en beseffende dat menselijke regels alleen maar beperkingen zijn voor degene, die zo dom is om zich eraan te willen houden.
Dit zijn misschien zeer krachtige uitspraken maar het zijn uitspraken die op een avond als deze tellen, die op een avond als deze een meerwaarde hebben omdat zij niet alleen in een kleine groep als deze gebracht worden maar omdat zij wereldwijd gebracht worden; omdat op dit moment velen, die gelijkaardig denken en werken, met deze zaken bezig zijn en dat dit alles als een keten aan elkaar kan sluiten en zo de nieuwe krachten, de nieuwe wegen, die Aquarius inhoudt, tot volle ontplooiing kan laten komen.
Zo. Het is misschien een beetje een andere bijdrage dan dat u gewoon bent, maar gezien dat jullie met deze materie bezig zijn, dacht ik dat het toch wenselijk was dat we u vanuit de oude gegevens naar de nieuwe gegevens van een moment als dit konden brengen. Dat u daarover gaat nadenken nu. Dat u met elkaar misschien meer tot uitwisseling komt over de waarde van deze momenten. En ja, misschien zit het in deze moderne tijd een beetje te veel gefixeerd op een vaste datum. Maar langs de andere kant, ik heb het al gezegd, heeft het het voordeel dat we op deze wijze alles kunnen bundelen. Dat we op deze wijze een keten hebben, die niet alleen van Europa tot Noord-Amerika strekt maar die ook tot in Azië loopt en allen met dezelfde gedachtegang. En dat is belangrijk voor de evoluties, die bezig zijn. Enerzijds zal het de afbraak versnellen en versterken maar anderzijds geeft het de mogelijkheid voor velen onder u zich te heroriënteren en vanuit een nieuwe geestelijke denkwereld tot een prachtige werking te komen. En zo kan ook de aarde deze vernieuwing in het licht zetten, dat ze verdient.
We zullen straks de avond afsluiten met een koppeling te maken met al degenen, die nu bezig zijn met het oogstfeest of het feest van Lughnasadh. Ik gebruik graag de oude naam omdat de naam eigenlijk ere brengt aan de krachten die ermee verbonden zijn, in dit geval vooral de luchtelementalen, die alles al voor jullie gedaan hebben om in deze maanden zoveel mogelijk alles in evenwicht te houden.
Deel 2.
Het doet mij genoegen nog eens in een groep te zijn als deze. Het is een tijdje geleden dat ik nog op aarde rondliep en met mijn leerlingen samen kon zitten. Het enige wat hier eigenlijk nog ontbreekt, is mijn pijp en een pul bier maar goed. Ik zal dit maar terzijde laten en de bedoeling is dat jullie vragen hebben die ik moet beantwoorden.
Ja Broeder. Ik zie een reiger op me afkomen en de volgende keer ene bijna binnen handbereik. Wat wil dit zeggen?
Nu ik ben geen vogel deskundige. Mijn tijd was ik professor in andere zaken. Maar als u het mij vraagt wanneer u een reiger ziet en u ziet er een bijna op u afkomen dan moet u zich toch eens afvragen welke wisselwerking u bezit tussen deze dieren en uzelf. Een reiger op zich zou je kunnen zeggen is een vogel die een zeer scherp zicht heeft en die vanuit deze hoek als het ware zijn eigen bestaan kan continueren. Ik zou zeggen als u in harmonie bent met een reiger dat u moet opletten dat u niet teveel zaken over het hoofd ziet maar dat u aandacht schenkt aan de details. Dus ik zou zeggen dat het van belang is dat u zich heel sterk focust op hetgeen wat er rondom u gebeurt en dan zoals de reiger op de juiste moment handelt. Ik hoop dit voldoende is maar ik zeg het nogmaals vogelen zijn niet mijn specialiteit.
In de I Tjing wordt aangegeven in een bepaald teken: komt de achtste maand dan brengt dat ongeluk. Heeft dit te maken met een andere telling van de maanden dan de westerse kalender telling?
Nou jongens. Hier zou ik wel mijn pint bier kunnen gebruiken. Mijn leerlingen waren in de tijd niet zo moeilijk in vragen stellen als jullie maar ja. I Tjing. I Tjing is opgebouwd vanuit een oosters denkpatroon. Daar moet je al rekening mee houden dat wanneer u spreekt over de achterste maand dat dit een symboliek is. Een symboliek die je niet direct kunt omzetten naar een westerse wereld. Men heeft dit geprobeerd en als ik het goed voor heb, is het een jezuïet, zoals nogal eens dikwijls die de idee gehad heeft dat hij deze zaken heel juist kon interpreteren en omzetten. Ik zou wat deze zaken betreft het bekijken vanuit een oosterse bron en niet zozeer dit willen omzetten naar de achtste maand in het Westen. Als je het de oosterse zienswijze is dan kun je zeggen let op want een acht houdt vele verrassingen in. Totaal andere benadering. Verder kan ik er eigenlijk weinig aan toevoegen of ik zou echt moeten gaan navragen bij mijn collega’s aan mijne zijde, waar de oorsprongen liggen en zo verder. Maar ik denk dat het ons te ver zou afleiden. Kort op uw vraag geantwoord, zou ik zeggen dat deze I Tjing tekst niet moet in vergelijk gebracht worden met hetgeen wat mijn collega in het eerste gedeelte naar voor heeft gebracht aangaande de oogstmaand. Want daar zit ook nog een verschil in, hé. Dus u in uw moderne wereld zegt oogstmaand is augustus, achtste maand en alles is in mooie kadertjes omschreven. Dat was het vroeger zeker niet. En de periode dat de I Tjing is ontwikkeld was dat nog vele minder. En ik krijg hier nu even een hint om tegen jullie te zeggen, dat wat I Tjing aangaat, de achtste maand niet overeenkomt met de achtste maand in het Westen. Dat dat in die tijd op een totaal andere tijdspanne betrekking had. Dat krijg ik door. Dat kan ik zelf niet over oordelen. Zo. Voldoende?
In vorige bijeenkomst werd door jullie geantwoord dat de oefening met het blauwe licht vooral voor de aardetekens dat zij vooral daar goed mee kunnen werken. Welke kwaliteiten zijn er voor de andere typologieën?
Nou. Blauw zou je effectief heel gemakkelijk bij de aarde kunnen voegen. Je zou geel tot oranje zeker voor de vuurtekens kunnen voorschrijven, om het zo te zeggen. Je zou wanneer het over puur lucht gaat vooral wit kunnen gebruiken en voor de watertekens zou ik dan op deze basis, dezelfde basis als de andere tekens, nogal gaan naar groenachtige tinten, voor zover mijn kennis aangaande kleurinstralingen is. Ik zeg niet dat dit altijd zo zal zijn maar dat is de kennis die ik daaraan heb. Ik had indertijd een collega die daar zeer sterk mee bezig was maar ik heb hem op het ogenblik niet direct aan de lijn. Anders zou ik u daar meer over kunnen vertellen. Maar voor mijzelf zou ik zeggen ja zeker, vuurtekens zou ik goudgeel nemen, zeker, lucht zou ik zeker naar wit gaan, ik heb niet gezegd helder wit, ik heb gezegd wit en water zou ik zeker associëren met groen. En aarde effectief met blauw of purperachtige. Zo ik denk dat ik daar niet ver naast zit. Zo volgende vraag.
Nou maar fluisteren is ambetant voor de anderen.
Ja. Het probleem broeder. Er zit een beetje verwarring in de vraag. Het zou gaan wat de betekenis van de oefening met blauw licht voor de andere tekens.
Ja, maar dat is een andere vraag dan dat u eerst hebt gesteld. Nu de oefening van blauw licht kan door elk teken uitgevoerd worden. Het is niet zo dat omdat je als teken in eerste instantie gekoppeld zijt, en ik spreek hier dan voor deze groep volgens de magische termen, dat het niet mogelijk is van met anderen straling te werken. Dus dat wil zeggen dat iemand die valt onder het vuur, om het zo uit te drukken, wel degelijk met blauw licht kan werken. Waarom niet? Maar het is niet het licht dat behoort tot dat element. zal het zo uitdrukken dan. Maar het is niet omdat je niet behoort tot dat element dat je er niet kunt werken. Ik zal het u heel gemakkelijk maken. In mijn tijd dronk ik heel graag een goede pul bier met een mooie schuimkraag. Daar voelde ik mij heel goed mee. Wilt dat dan zeggen dat ik bijvoorbeeld een glas Riesling wijn niet kon appreciëren. Bijlange niet. Dat kon ik ook. Maar mijn liefde ging uit naar mijn pul met een grote kraag schuim. Maar als dat er niet was, als ik in een ander etablissement was waar men dat niet schonk, en andere zaken schonk, dan hield ik van de andere zaken. Och, ik hoop dat ik het niet te ingewikkeld maak. Dus met andere woorden, ieder teken kan en mag met blauw licht werken. Waarom niet. Maar een aardeteken zal met blauw licht waarschijnlijk het verste komen.
We hebben net een handleiding gekregen hoe we onze batterijen kunnen opladen. Mag ik deze informatie doorgeven aan mijn kinderen door ze mee te nemen op de wandeling door het bos?
Wanneer uw kinderen daarvoor openstaan, waarom niet? Het is aan de kinderen dat de toekomst is. Dat dacht ik toch altijd als ik les gaf maar ben er achteraf toch een beetje op terug gekomen. Kijk. Wanneer u met jongeren te maken hebt of eigen kinderen en zij hebben interesse voor deze zaken, dan zit je al met het punt dat hun geest al in een bepaalde richting het voertuig stuurt. Dan zou ik als ik van u was, de mogelijkheid geven om kennis te nemen van hetgeen waar u mee bezig bent en langzaam maar zeker zien of dat dit voor hun aanvaardbaar is, haalbaar is. Wat ik niet zou doen en wat ik ten zeerste zou afraden is hen verplichten er kennis van te nemen. Wanneer er naar u toe vragen komen, beantwoord ze.
Geeft ze opening, geeft ze mogelijkheden. Maar wanneer ze er niet voor geïnteresseerd zijn en dat is meestal de fout die gemaakt wordt van hen te trachten in die richting te duwen, brengt helemaal niks op. Op een bepaald ogenblik kan het zijn dat een mens geïnteresseerd is of dat hij nu jong of oud is, maakt niet uit en dan kan je daar effectief uw kennis met delen. Maar in tegenstelling tot wat u in deze maatschappij gewoon bent en ja, in de tijd dat ik hier rond liep in Heidelberg was het ook zo, dan verplichte men van een bepaalde leerstof te kennen. Achteraf heb ik tot de slotsom moeten komen dat dit de grootste flater is die een mens kan maken in het leven. Geeft de mens de mogelijkheid tot ontdekken van. En dan gaat hij zoeken. En wanneer de mens zoekende is staat hij open voor kennis. Wanneer je de mens verplicht van kennis te nemen van zaken dan krijg je meestal dat ze zeggen, foert. Ja, lieve mensen, ik kan ervan meespreken. Want ik heb gedurende mijn leven aardig wat leerlingen meegemaakt. Dus vragen ze het, geeft gerust door, leert het aan, leer ze ook de verantwoordelijkheid hebben ten opzichte van de materie en dan zit je op een goed spoor. Voldoende? Ja, ik weet het, het komt misschien niet bij de huidige pedagogie overeen maar goed.
Het vinden van een dode merel voor je achterdeur is dit toeval of heeft dit een betekenis?
Ach. Ik denk dat op elk moment, op elke plaats je wel iets kan vinden dat afscheid heeft genomen van de levende wereld. Wanneer je aan uw achterdeur een dode vogel vindt of dat dit nu een merel of iets anders is, dan moet je je afvragen is het misschien toevallig dat dit dier heeft aangevoeld dat hier een positieve energie uitgaat van iemand en dat het op deze wijze of deze plaats voor het dier ideaal is van terug te gaan naar de groepsgeest. Het gaan koppelen om het zo te zeggen naar alle mogelijke verschijnselen zou ik zeker niet doen. Ik denk dat er alle dagen overal wel hier of daar een dode merel te vinden is.
Als iemand hulp vraagt omdat hij of zij zonder energie zit, mag ik dan een tip geven vanuit de oefeningen? Hoe ver kan ik hier in gaan?
Kijk dat hangt een beetje van uw relatie af ten opzichte van de persoon die het vraagt. Wanneer iemand aan u vraagt, kan u mij helpen dan is er niets op tegen dat u op uw wijze deze helpt. Als deze persoon dat aanvaardt, oké. Maar wanneer deze persoon zou zeggen ja maar, ik wil het op deze of deze wijze, dan zegt u sorry. Of u aanvaardt het op de wijze dat ik handel of het gaat niet door. Zo simpel is het. Wanneer u de idee hebt, ik moet de persoon doorverwijzen naar bijvoorbeeld een boom omdat dit tot jullie oefeningen pakket of takenpakket behoort, dan doet u dat. Als deze persoon vindt dat dit voor hem niet geschikt is, dan trekt u zich ook gewoon terug. Degene die hulp vraagt moet beseffen dat de hulp die hij krijgt gegeven wordt volgens de mogelijkheden en de kennis van degene die hulp biedt. Degene die hulp vraagt heeft niet het recht om te eisen dat dit gebeurt volgens zijn of haar ideeën. Ik denk dat dit zeer duidelijker is. Kijk ik zal iets anders zeggen. In de tijd dat ik les gaf dan moesten mijn leerlingen ook niet zeggen hoe ik les moest geven. Ik gaf de les zoals ik aanvoelde dat ik ze moest geven en wie daar niet mee akkoord was die gooide ik de aula uit. Punt. Gedaan. In die tijd kon je dat nog. Nu is dat misschien moeilijk. Goed.
Dat waren de vragen broeder.
Zo. Dat valt best mee hé. Dan rest er mij nog alleen van met jullie gezamenlijk een meditatie op te bouwen. Een meditatie die betrekking heeft, men heeft dat mij expliciet gevraagd over dus deze avond of de avond die ge Lughnasadh heet. En ik zal dit proberen. Want kijk ik heb daaraan eigenlijk, ik ga een kleine anekdote vertellen voordat we beginnen. Mag hé? In de tijd dat ik les gaf, in Heidelberg, dan had ik een collega professor die ontzettend met deze zaken bezig was. Dat was eigenlijk iemand die ja, magie als zijnde de top vond. Wij vonden dat aan de universiteit maar zo. Ge kent dat wel. Maar goed. Gezien zijn capaciteiten werd dit zeer geaanvaard. En ik herinner mij dat hij altijd in deze periode zich bij wijze van spreken opsloot in zijn laboratoria omdat hij er van uitging dat in deze periode de krachten van de aarde zo sterk waren dat hij er wilde inslagen, om wat ik zou zeggen, het levenselixer, samen te stellen. En ik herinner mij dat deze man aardig wat geëxperimenteerd en gedaan heeft en ik durf zelfs zeggen dat hij ertoe bij heeft gedragen dat heden ten dage toch aardig wat medicijnen, niet de moderne maar meer de oudere, serieuze resultaten hebben gegeven. Hij lag ook aan de basis, laat ons zeggen van, de homeopathie was toen nog niet uitgevonden maar van toch vele extracten die hij in deze periode ontwikkelde en waar hij achteraf aardig wat resultaat mee had. En hij was nogal zeer strikt. De nacht van 31 juli op 1 augustus verdween hij als het ware in zijn laboratorium en dat was meestal tot de volle maan en dat kon soms nog aardig wat weken zijn van augustus voor hij terug tevoorschijn kwam als het ware. En telkens weer bood hij ons nieuwe drankjes aan die we dan met blijdschap tot ons namen. Niet zozeer omdat we geloofde toen in de kracht van die drankjes maar wel omdat de basis meestal lekkere alcohol was. Maar goed. Uiteindelijk moet ik zeggen dat deze professor toch voor ons aardig wat betekent heeft en ondanks dat hij niet in de wereldgeschiedenis gekend is als zijnde de grote ontdekker van weet ik veel wat, laat ons zeggen dat hij in stilte toe bijgedragen heeft dat er aardig wat nieuwe zienswijzen zijn ontwikkeld op de werking van het menselijk lichaam en de wisselwerking vooral tussen, laat ons zeggen niet alleen planten maar ook alle mogelijke andere krachten zijn ook toe tot ontdekking gekomen dat bijvoorbeeld therapieën met water en zo verder aardig wat konden inbrengen. Wil ik maar zeggen dat het niet alleen vanavond voor jullie een redelijk belangrijke avond is maar dat ook in het verleden reeds aardig wat mensen zich daar hebben met bezig gehouden. Persoonlijk moet ik nederig bekennen dat ik mij liever op die avond met enkele lekker pinten bezig hield. Maar goed. Zo. Dat was even een kleine anekdote om te stellen dat het toch een avond al deze door de eeuwen heen aardig wat aan belangrijkheid heeft meegebracht en zeker nu aan toenemende belangrijkheid naar de veranderingen toe kent.
Meditatie: Deel zijn van groepsgeesten.
En dan zou ik zeggen, ontspan jullie allemaal rustig. We zitten hier in een leuke kring. Vergeet even jullie, ik zou zeggen, lichamelijke aberraties. Stel jullie even voor dat je meer fijnstoffelijk bent als stoffelijk en dat jullie samen vloeien, dat jullie een geheel vormen. Ik zou zeggen in mijn cursussen, de wet van communicerende vaten. U wordt een met elkaar, u komt allemaal op een gelijk fijnstoffelijk niveau. Goed. Je bent goed bezig, ja. Zo. En vanuit deze evenwichten, vanuit deze harmonieën, gaan we ons nu richten op het licht. We gaan ons richten op de krachten van het goudgele licht. Want Loughnasadh of Lughnasadh, is het oogstfeest maar is ook het feest van de god van het licht en in de oude tijd werd dit vooral gevisualiseerd door de zon en de zon geeft goudgeel licht, wat daar steeds bijkwam was het licht van de maan. Want vergeet niet het feest wordt gevierd van het ogenblik dat de zon begint onder te gaan tot de zon terug op komt. Wees gerust zolang ga ik u niet bezighouden. Maar intussen tijd heb je het licht van de maan. En het licht van de maan heeft een prachtige blauwe glans dus u krijgt hier in ons midden, wanneer u zich daarop concentreert, een prachtig veld, de gloed van de zon gemengd met de gloed van de maan. Maar vergeet even deze planeten en concentreer u even op deze prachtige kleuren. Deze kleuren die zich mengen. Die een eenheid vormen. Die een zindering brengen naar uw aura. En u wordt als het ware nu geladen door deze krachten van de goden. Want uw voorouders bezaten effectief deze krachten als krachten van de goden en ik zou dit willen bevestigen. Het is niet zozeer de planeet maar het is de planeetgeest die er achter zit, die hier de belangrijkste invloed heeft en wanneer u daarvoor openstaat dan komt u in de communicatie van uw eigen aarde, deze prachtige bol met een prachtige gloed die communiceert met de maan en de zon en de andere planeten. Want nee, deze planeten zijn geen doden zaken, deze zijn levende materie, deze zijn geestelijke bevoertuigd en behoren ook tot een grotere groep. Want uw ganse melkwegstelsel en neemt dat even aan van mij, kent een groepsgeest en deze groepsgeest omkaderd dit geheel en gezien wij nu hier op deze aarde deel zijn van dit kader, zijn wij ook deel van de krachten van deze groepsgeest van uw stelsel. En wanneer we dan even verder kijken dan zien we dat de groepsgeest van uw planetenstelsel een deeltje uitmaakt van de groepsgeest van uw melkwegstelsel, wat ook dat kent een overkoepelende gedachte, een overkoepelend beeld en zo ben je verbonden met een krachtig energiebron. Met krachtige geestelijke achtergronden. Ze zijn misschien voor de kleine stofmens te zwaar maar ze zijn niet te zwaar wanneer we ze binnen het kader van het geheel bekijken en beseffen dat we daar al zijn we maar een klein onderdeeltje toch deel zijn van deze kennisgroep want daar zit een enorme kennis in. Een kennis van onbepaalde tijd van bij wijze van spreken iets wat je als mens niet kan definiëren. Ik zou zeggen een onbepaalde eeuwigheid aan gebeuren, aan kennis en het zijn juist deze zaken die nu op een avond als deze ons benaderen, het zijn deze krachten, deze energieën, deze gedachte waar we nu kunnen deel van zijn, wat we kunnen opnemen volgens de mogelijkheden die in ons aanwezig zijn. Maar die ook binnen een groep als deze een krachtige kern kunnen volgen, vormen. Een kern die voor ons steeds opnieuw aanspreekbaar is. Een kern waaruit wij via ons fijnstoffelijke kennis kunnen putten en overbrengen naar onze stoffelijk voertuig. Hoe klein het ook is in deze ganse kosmos maar niet onbelangrijk want uiteindelijk is het onze geest die dit opneemt en de geest is een energie, een energie die behoort tot deze oneindige energie en binnen gans dit kader kunnen wij functioneren, binnen dit ganse kader kunnen wij ontwikkelen en ontplooien en zo de kennis die we krijgen, steeds meer uitbreiden en delen met al degenen die zoekende zijn.
En op een avond als deze kunnen we deze groep koppelen aan de vele groepen die op het ogenblik feestvieren. Ieder doe het op zijn eigenste wijze. De ene effectief zoals wij hier in meditatie, de anderen misschien meer via maaltijd, de volgende weer misschien meer gewoon via te filosoferen. Alle mogelijke zaken gebeuren op deze avond binnen het kader van deze kracht. Er zijn zaken waar we ons direct met in harmonie zouden voelen. En er zijn zaken waar we ons misschien niet direct met in harmonie voelen. Want ieder mens doet het op zijn eigenste wijze volgens zijn eigenste mogelijkheden en iedere groep heeft zijn typische kenmerken. Wanneer ik dit wereldwijd overschouw dan zie ik groepen bezig zoals wij hier. Andere zitten dan weer in een soort biddende houding. Anderen zijn aan het dansen. Noem maar op. Er zijn er zelfs die zich omkleden met de lucht. Maar alles vloeit samen. Want alles is gericht op deze kracht. Lughnasadh. De oude druïden kracht. Lughnasadh. Deze kracht is hier nu aanwezig. Deze kracht nemen wij op. Deze kracht vertalen wij vanuit ons fijnstoffelijk, vanuit onze aura naar ons lichaam, naar ons stoffelijke lichaam zodat alles in ons lichaam in harmonie kan komen. Zodat alles in dezelfde trilling kan komen. Zodat alle verhoudingen kloppen. Deze kracht zorgt ervoor dat alles wat ons lichaam niet van nodig heeft het lichaam kan verlaten. We geven het aan de aarde deze werkt het wel weg en tezelfdertijd sta we toe een te zijn met deze prachtige energieën van Lughnasadh. De god van de oogst. De kracht van de vernieuwing. De kracht van de eeuwige voortzetting. Deze krachten zijn ons deel. En met deze krachten gaan we in de komende dagen aan de slag beseffende dat we zo ons zelf voorbereiden op de komende herfst en winter. Dat we ons zelf zo de kracht geven om er door te gaan. Niet alleen voor ons zelf maar ook delende met al degenen die dit licht willen aanvaarden. Die deze kracht willen aanvaarden. En dan kunnen we zeggen dat ons kleine groepje hier verbonden in de keten van groepjes over gans de wereld, onze aarde een extra schittering geven, een extra uitstraling en dat het blauwe licht van de aarde zich omzet in een aura van schittering, sterker als de schittering van duizenden miljoenen briljanten die op de aarde zouden zijn want ieder van ons is als het ware nu een schitterende blauwe briljant, gekoppeld aan de velen die er met bezig zijn vanavond. Een zijnde in dit geheel, deze aarde vernieuwende in volledige harmonie met de moeder waaruit we voortgekomen zijn en waar we uiteindelijk ons voertuig terug gaan terug geven om onze weg van het bestaan in de eeuwigheid naar de bron verder te zetten.
Zo. Laat ons nu rustig terugkomen tot ons eigen stoffelijk voertuig dat we nu geladen hebben. Een stoffelijk voertuig dat ons nog een tijdje kan dienen. Dat ons nog handig kan zijn op onze weg naar geestelijke ontwikkeling maar een voertuig, ach, waar dat we niet teveel moeten aan vasthangen, een voertuig dat we kunnen gebruiken maar een voertuig dat uiteindelijk wanneer het zijn dienst gedaan heeft rustig kan achtergelaten worden want het voertuig op zich, ach, is niet belangrijk. Maar degene die het voertuig stuurt, uw geest, dat is het belangrijkste. Uw geest hij moet in deze periode kunnen evolueren, kunnen leren, ervaren, zodat hij wanneer zijn scholing of zijn cursusjaar is afgelopen met zijn bul verder kan gaan wetende, ik heb of ik ben geslaagd in de proef die ik heb aangegaan. En dat was voor mij in de tijd dat ik hier op aarde rondliep steeds weer een enorme voldoening dat ik mijn leerlingen kon laten vertrekken met hun bul dat ze geslaagd waren. Want een leerling die niet slaagde dat was voor mijn een droefenis. Gelukkig heb ik dit niet teveel moeten meemaken.
Zo. Ik hoop dat jullie nog een gezellige feestelijke avond kunnen meemaken. Zoals ik al gezegd heb, ik ben blij dat ik in jullie midden was. Alleen een beetje mijn attributen ontbraken maar ik-besef dat ik op het ogenblik in de stof niet teveel aan de orde kan brengen. Maar het was mijn een waar genoegen nog even terug als leraar kunnen optreden en te zien hoe gretig mijn leerlingen aan mijn gehoor hielden. Maar ja, je ziet zelfs een geest is daar nog niet vrij van.
Zo. Lieve mensen. Ik wens jullie nog een rijkelijk gezegende, lichtende avond toe. Geniet van wat ik zou zeggen, Lughnasadh. Houdt het in uw gedachte, ga ermee om en ik hoop u een volgende maal nog eens te kunnen ontmoeten. Dank u voor uw aandacht. Dank u voor uw medewerking. Goedenavond