Magie en het dagelijks leven

Dinsdag, 27 november 1979

 Laten we dan maar beginnen magie te omschrijven. Magie is een wetenschap, die niet logisch aantoonbaar is. Die een eigen logica bezit en gebaseerd is op de overdracht van geestelijke waarden, naar effecten die ook stoffelijk waarneembaar zijn.

Wat het dagelijks leven is, dat weet u waarschijnlijk zelf wel. Ik hoef daar niets van te zeggen. Wanneer wij zeggen: magie en het dagelijkse leven, dan moet u zeker niet denken in de richting van een rituele magie. Rituele magie vergt enorm veel voorbereiding en met een beetje goede bezwering ben je altijd nog wel een week á tien dagen zoet. Heel vaak moet je maanden wachten tot de juiste stand van de sterren. Er zijn andere dingen, die u allemaal kent. U hebt ongetwijfeld allemaal wel eens gehoord dat als je iemand al maar in zijn nek blijft staren, hij omkijkt. Niet altijd waar, maar toch te vaak om te zeggen, dat het helemaal onzin is.

U kent allemaal het gevoel, dat je iets kunt. Meestal zeg je: “ik ben niet gek”, en je loopt door. Met andere woorden er is in u iets een soort monitor, die op een gegeven ogenblik zegt: Dit zou je kunnen doen, dit moet je niet doen, of: zó moet je doen. Dat is in de magie van het dagelijkse leven wel heel erg belangrijk.

Als we nu een voorbeeld nemen wat iedereen wel een beetje kent in deze kringen. Paranormale genezing. Er zijn mensen, die er ontzettend moeilijk mee doen. Ze zitten te zuchten, te steunen, te bidden of ze zitten met de handen in het rond te zwaaien totdat ze je hele aura door elkaar geroerd hebben. Het kan werken. Waarom? Wel, grotendeels omdat het ritueel – dat is het in feite – een autosuggestieve werking heeft. Het brengt degene, die genezen wil in een toestand waarin hij gelooft, dat hij genezen kan. Wanneer dat nu niet zo is, wanneer je al die dingen niet nodig hebt en alleen het gevoel hebt, dat je kunt genezen, dan hoef je niemand aan te kijken. Je vraagt je dan alleen af of je het wel of niet wilt. Je kunt het. Wil je het wel, dan concentreer je je gewoon op degene, die je genezen wilt en dan zie je de resultaten. Een ander ding is, dat u misschien wel de goede en de kwade dagen kent . De goede dag is als u op staat en het gaat allemaal perfect. De post is er op tijd. Wanneer je met openbaar vervoer gaat komt de bus er precies aan als u er ook aan komt. U hoeft niet te wachten. Degene, die u spreken wilt is onmiddellijk beschikbaar en nog in een goed humeur ook. En al dat soort dingen.

Je hebt de kwade dagen. Wanneer je de stekker van de elektrische waterketel in het stopcontact doet slaat de stop door. Dan blijkt, dat je je 10 minuten verslapen hebt omdat de wekker achterloopt.Wanneer je dan eindelijk toch nog op tijd – volgens jou dan – bij de bushalte bent, zie je de bus net in de verte gaan en je kunt gedag zwaaien. Dan loopt zo’n hele dag ook zo. Degene, die je spreken wilt, is er niet. Wanneer je iets doen moet is het materiaal er niet. Nu zult u zeggen, dat u daar niets aan kunt doen en dat het toeval is. Dat dacht u. Een deel er van hangt samen met uw eigen mentaliteit. Kijk, dat u zich verslaapt daar kunt u waarschijnlijk niets aan doen, ofschoon u, wanneer u een autosuggestieve methode gebruikt ongetwijfeld uzelf precies kunt aanwennen op een bepaald uur te ontwaken. Zeg je, dat je om vijf uur op moet, dan bent u om vijf uur op. Zegt u, dat het tien uur mag worden, dan bent u tien uur wakker. Die methode bestaat wel. Eigenlijk is dat ook een vorm van magie. Wanneer je gaat slapen moet je je goed voor ogen stellen hoe laat je wakker wilt zijn. Neem daar bij voorkeur een bepaald merkteken voor, al is het maar een stand van wijzers van een klok of mijnentwege dat de buurman de deur uitgaat of iets anders wat regelmatig op dezelfde tijd gebeurt. Wanneer u zich op die manier herhaalde malen concentreert, wordt u op tijd wakker. Maar goed, u hebt het niet gedaan. U hebt zich verslapen. Wat moet je nu dan doen. Je kunt zeggen, dat je die tijd moet inhalen. Neen, daar is geen reden voor. Ik ga eenvoudig verder of er niets aan de hand is. Alleen de vaste tijdstippen, zoals het ogenblik dat de bus komt, houd ik in de gaten en haal ik mezelf wel voor over.

Wanneer ik iets moet laten liggen, best, dat kan. Door op die manier kalm en rustig te zijn en uzelf niet op te jagen, blijkt ineens dat u die bus nog net haalt, al moet u misschien wel wat harder lopen. Dat u misschien wel even moet wachten, maar dat u toch degene kunt spreken, die u spreken wilt, etc. Wat is er n.l. gebeurd. In het geval, dat alles mis gaat, laat je jezelf opjagen. Dat wil zeggen, dat je je eigen uitstraling, maar ook je eigen contact met de wereld in de war brengt. Dat klinkt allemaal een beetje gek, maar ze hebben tegenwoordig al uitgekiend, dat zelfs de maan door haar eigen fase en haar stand ten aanzien van de aarde invloed kan hebben op het menselijk gedrag, op het zenuwstelsel. Waarom zouden we dan niet aannemen, dat de mens zelf ook dat evenwicht kan verstoren. Dan is het de meest simpele manier om dat evenwicht zo snel mogelijk te herwinnen. Wanneer we evenwichtig zijn, pakken we weer de juiste signalen op. Dan gaan we net die halve minuut eerder weg, waardoor we de bus wel halen. Dan voelen wij degene, die we wilden bezoeken aan en hij herinnert zich, dat we zouden komen en maakt nog even ruimte vrij. Zo verloopt die dag. In het dagelijkse leven kun je dus al uitgaan van het standpunt, dat de toestand die ik in mijzelf weet te handhaven wel degelijk invloed heeft op de wijze waarop ik de wereld buiten mij ontmoet. Als dat geen magie is, dan weet ik het niet. Je hoeft alleen maar op een bepaalde manier te denken en je situatie verandert. Niet alles, maar het gaat beter. De mens moet in zichzelf rust hebben. Pust is de basis van de magie. Wanneer een magiër begint met een bepaalde rituele plechtigheid, dan zult u horen, dat hij zich gaat voorbereiden. Dat voorbereiden begint met het aanpassen van zijn voedsel daarop. Eventueel vast hij gedurende een paar dagen. Hij zorgt, dat hij lichamelijk helemaal fit is, dat hij concentratieoefeningen doet. Pas wanneer hij helemaal het gevoel heeft, dat hij klaar is, dat hij in evenwicht is en alle zelfvertrouwen heeft, dan kan hij wel proberen op hij allerlei machten kan bezweren. Of het lukt of niet, hij zal in ieder geval niet van zijn a propos afraken. Dat is belangrijk.

Magie kent verder harmonischen en disharmonischen. Zwarte magie is over het algemeen gebaseerd op het doen ontstaan van een disharmonische op een zodanige wijze, dat de resulterende harmonische factoren bij u terechtkomen.

Witte magie is niets anders dan het scheppen van een harmonische factor, ook wanneer dat betekent, dat daardoor niets extra naar jou toe komt. In uw leven zwarte magie bedrijven kan. Je kunt ook in het dagelijkse leven een zodanige concentratie kennen, dat je het daardoor een ander onmogelijk maakt zichzelf te uiten of zichzelf door te zetten. Het is niet erg verstandig. Wanneer een disharmonie bestaat zul je er altijd door beroerd worden. Het is hetzelfde als iemand, die enorm snel met een boot vaart. Overal ontstaan golven. De anderen hebben er last van. Hij heeft er plezier van totdat de motor afslaat. Dan ligt hij te dobberen op alles wat terugkomt van zijn eigen golven. Zo gaat het als je het verkeerd doet. Je kunt het dus beter rustiger aan doen. Die witte magie bestaat gewoon uit het aanvaarden van elk harmonisch aspect in je leven. Wanneer je in een kamer komt zijn er misschien 20 dingen waaraan je je kunt ergeren.Constateer ze en ga verder. Kijk of er een punt is waar je blij mee kunt zijn. Iets wat mooi is, iets wat u voor een ogenblik interesseert. Of iets wat u herinnert aan iets wat u zult gaan doen. Met deze dingen moet u aan de gang. Het andere komt dan als vanzelf. Dan komt die orde makkelijker, dan wanneer u met tegenzin eerst iets gaat ontruimen. Dan zult u zelf blijmoediger zijn. U zult daardoor ook – en dat is misschien nog wel veel belangrijker – alles in uw omgeving blijmoedigheid geven. Zelfs uw kamerplanten gaan beter groeien. Die voelen dat ook aan. Alles wat in uw omgeving is, reageert. Dat kan zover komen, dat als u een gammele tv. heeft, die besluit om dan deze keer maar eens feilloos te gaan functioneren. Het klinkt krankzinnig, maar het is zo.

Over het algemeen is tussen harmonie en disharmonie maar een heel klein verschil. U kunt het zelf zien. Balanceer maar iets, een stokje op een ander stokje. Wanneer je precies het midden hebt is het makkelijk, maar wanneer je ook maar een halve mm. er naast zit, dan moet je al manoeuvreren. Ben je er een mm. naast dan is het bijna niet te houden, tenzij je zeer bekwaam bent.

Op dezelfde manier moet je kijken naar de dagelijkse leven. Ik moet een perfecte harmonie zien te vinden, elk ogenblik weer. Ik moet me elk ogenblik weer positief instellen. Ja, ik weet wel, positief instellen, dat is iets wat klinkt als het kabinet Van Agt ten aanzien van de belastingen. Positief dat wil zeggen aanvaardend zoeken naar datgene waar je zelf mee kunt functioneren, waar je zelf mee kunt reageren. Nu kan het zijn, dat u te midden van mensen loopt. U woont in een gezin. U woont ergens met een hele hoop buren. U werkt op een druk kantoor. Dan kan er een dag zijn, dat u zegt, dat ze u eigenlijk hinderen. Dat komt gewoon voor. U kunt n.l. een splitsing maken tussen uiterlijk en innerlijk. Ik ga mijn aandacht dan niet aan die personen wijden. Ik groet vriendelijk, geef antwoord, maar ik ben er zelf eigenlijk niet bij. Ik zoek dat ene punt waarin ik harmonisch kan zijn. Het eigenaardige is, dat dan die afwijzing tegenover de anderen na korte tijd verdwijnt en dat ook – vreemd genoeg – die anderen niet zo lastig zijn als ze anders zouden zijn. ‘t Is gewoon wat je uitstraalt. Nu zijn er mensen, die zeggen: “Wat hebben we in het dagelijkse leven voor magie. Neem me niet kwalijk zeg. Dít is de waarheid en niets dan de waarheid. Zo waarlijk helpe mij God almachtig.” Ja, ja de Heer zal je helpen. Soms heb ik het idee, dat de duivel er meer achter staat. Er wordt nog wel eens wat uitgekraamd als de waarheid en niets dan de waarheid. Dat is ook in feite magie. Het beroep op God als getuige betekent eigenlijk dat wanneer je dan nog verkeerd praat hij je met een donderslag laat verdwijnen. Dat dachten ze vroeger. Tegenwoordig denkt men: “Als het de waarheid is, dat is het donderen.” Zo gaat dat. Gewoon magie dus. Het eten van een mens gaat vaak gepaard met rituelen. Misschien is dat gewoon, zegt u. Als u met kaarslicht eet en er staat een glas wijn op tafel, al is het maar een gewone landwijn en het eten wat op tafel komt is dan misschien ook niet perfect, maar er is wel een ambiance geschapen. Er is iets gemanipuleerd in die omgeving, er is een sfeertje. “Oh ma belle Napoli, amore, amore, amore….” Er zijn mensen, die dit niet zo zien en zeggen: “We moeten de diepe zin zoeken, amorque, amorque, amorque….”

Wanneer je iets verandert in het milieu, verander je de sfeer. Die sfeer heeft niets te maken met die verandering. Inductie. Wanneer ik in mijn omgeving op een gegeven ogenblik enorm de p.. in heb en ik kan het niet redden, dan is het soms voldoende om een of twee dingen te veranderen en mijn omgeving is weer aanvaardbaar; ook al weer in het dagelijkse leven. Ach, u weet het allemaal, dames, als u die ene stoel eens op de plaats van die andere zet is er in je eigen gevoel al weer heel wat gebeurd. Dan ben je blij – totdat je man thuiskomt en vraagt waarom die stoel nou juist op die rotplek staat. Misschien heeft u het dan niet goed versierd. Je kunt met eenvoudige wijzigingen een sfeer veranderen. Wanneer je dat in de gaten houdt, dan kun je elke keer wanneer je denkt: wat is het hier gespannen, wat is het hier droefgeestig, kijken of er ergens iets is wat je stoort en dat even veranderen, verplaatsen. Gewoon verplaatsen, Misschien hang je alleen maar een schilderij recht. Het is voldoende. Hierdoor verzeker je jezelf, dat er een grotere aanvaardbaarheid ontstaat. Je straalt daardoor meer positiviteit uit en iedereen die binnen komt die weet het. Dat is hetzelfde met autorijden. Zit u wel eens op de weg? Ik heb gehoord, dat het tegenwoordig zo is, dat het moderne wegverkeer is: een kwartier met een snelheid van 120 km rijden en dan driekwart uur met 10 km. Daardoor ga je je soms ergeren. Je gaat je opwinden, moet u eens opletten. Op het ogenblik, dat u zich ergert gaat u fout reageren. Op het ogenblik, dat u een ander een vriendelijkheid bewijst, al is het maar dat u iemand in een file in laat voegen. Dan is die ander ineens prettiger gestemd en ook u. Weer een vorm van magie. Wanneer we met zijn allen ons niet zitten te ergeren, lost die file zich veel sneller op dan anders het geval is. Als je al die rode gezichten ziet, dan is het net Den Uyl in de oppositie. We maken een hele studie van uw wereld. Vandaar, dat ik ook met aangepaste onderwerpen en voorbeelden kan komen.

Samenvattend het volgende.

Wanneer u innerlijk uw evenwicht behoudt dan kunt u door uw uitstraling de wereld buiten u tot een grotere evenwichtigheid brengen. Dat is alles. In de tweede plaats heb ik u verteld, wanneer je voelt dat iets mogelijk is hoeft dat niet ritueel of omslachtig te gebeuren. Je maakt het gewoon waar op de eenvoudigste manier, die op dit ogenblik voor jou denkbaar is. Me dunkt, dat dit ook een heel eenvoudige regel is. Dan heb je nog wat andere dingen. Een er van hebben we al wel duizend keer verteld. Er zijn mensen, die zeggen, dat ze hulp vragen. “St. Antonius, beste vriend, maak dat ik mijn nieuwe porte-monnaie of m’n kousen of wat anders vindt.” Het lijkt onzin. Bovendien, St. Antonius heeft helemaal geen bureau voor de opsporing van vermiste artikelen, als u dat denkt. Wat gebeurt er? U brengt datgene wat u onbewust weet zo ver van u af, dat de spanning waardoor u het zich niet herinneren kunt, wegvalt en u dus automatisch naar de betere plaatsen toegaat. U kunt het natuurlijk ook de geest vragen. Als er een geest in de buurt is, dan hoeft hij helemaal geen Antonius te heten, dan wil hij u soms wel eens helpen. Of u nu een heilige roept of een ander, het is altijd dezelfde die komt, degene die in de buurt is en die zich interesseert.

Onze vriend Henri had dat ook een keer. Een dame was haar breiwerk kwijt. “Vriend Henri, vriend Henri help me nu toch even m’n breiwerk te vinden.” Ze bleef zeuren. Henri was in de buurt. Hij gaf er een klein tikje en jawel hoor, met een gil stond ze op, ze had haar breiwerk gevonden. Het lag onder de krant.

U vindt dat waarschijnlijk krankzinnig. Maar in die krankzinnigheid zit ook weer een zekere methode. Wanneer wij ons richten op iets wat buiten ons bestaat, onverschillig of dat reëel is of niet zelfs, dan maken we daardoor een response vanuit een omvattender bewustzijn voor onszelf mogelijk. Dat is ook magie. Als je iets niet weet, als je iets vergeten bent, als je een oplossing wilt zoeken en je gaat er zelf intens mee bezig, dan lukt het niet. Het is net als die naam, hoe vaak hebt u dat niet gehad. Dan zegt u: ja ik had dat laatst met die meneer, meneer…. hoe heet die nou ook weer. Ik heb het geweten. Dan emmert u zo’n vijf minuten door, dat wil ik u nu niet aandoen en dan ga je verder met het verder over tante Lien en dan komt het eruit…. ja Jansen heette hij. Dit komt dan omdat je ontspannen was. Wij kunnen die vorm van ontspanning vinden door ons bewustzijn hoe dan ook buiten onszelf te projecteren. Dan dacht u waarschijnlijk, dat het zo gezellig bleef. Het spijt me voor u, maar ik moet u nog een paar andere dingen gaan vertellen.

Wanneer we geloven in iets, dan is het bijna zeker, dat het niet zo bestaat zoals wij erin geloven. Dat moet u van me aannemen. Maar er is iets. Of we dat iets nu Ja of El of anders noemen of God, hoe je het ook noemt het gaat erom dat wij buiten ons een besef hebben. Of het besef nu bestaat of niet is niet eens belangrijk. Wanneer we ons maar voortdurend richten tot een en dezelfde voorstelling. Die voorstelling wordt voor ons een sleutel, zowel tot ons eigen onderbewustzijn als ook tot bepaalde andere krachten. In de Tibetaanse magie komt een proef voor waarbij je een gestalte, een soort dienaar, helemaal op moet bouwen tot hij gematerialiseerd kan worden. Wanneer je dat gedaan hebt moet je hem weer afbreken. Alleen maar om te weten, dat het kan. Ik hoop, dat u zich die moeite spaart en aanneemt, dat het mogelijk is. Wanneer je je voortdurend beroept op een en dezelfde kracht of gestalte, dan bouw je een astraal reservoir op waarin energieën zijn. Deze energieën responderen alleen op het sleutelwoord of dat nou El is, Al, Henri, doet er niet toe. Wanneer we daar voortdurend mee bezig zijn, dan is dat het sleutelwoord. Door ons te beroepen daarop, tappen wij de extra energie af, die we astraal zelf daarin hebben opgeslagen. Dat is het eerste punt. Dat wil zeggen, dat onze mogelijkheden groter worden, doordat we beschikken over een grote hoeveelheid gedachte-energie, die aanmerkelijk groter is dan we normalerwijze op zouden kunnen brengen op een ogenblik. Door ons daarop te beroepen kunnen we alles beïnvloeden wat op deze vorm van gedachten en levensenergie beantwoordt. Dat kan genezing zijn, maar ook jezelf genezen. Dat kan een kwestie zijn van een plotselinge uitbreiding van je bewustzijn, een wegvallen van bepaalde grenzen in je bewustzijn. Het kan zijn een ervaring van zaken, die niet stoffelijk zijn. Dat wordt daardoor allemaal mogelijk. Het is erg belangrijk als je magie in het dagelijkse leven wilt bedrijven, dat je zoiets opbouwt. Wat meer is, het is belangrijk, dat je daar zo nu en dan aan denkt en dat je altijd wanneer je een oplossing zoekt, anders dan met eigen middelen, daar onmiddellijk aan denkt, daar een beroep op doet.

Nu zit er nog iets vreemds bij. U weet zelf, harmonie, dat heb ik u al uitgelegd, maar wanneer u gedachten uitzendt dan zit diezelfde afstemming erin. Het is iets als een magnetisch veld. Die kun je ook met verschillende krachtlijnstelsels hebben, met verschillende golflengten zeggen de mensen dan maar. Uw eigen afstemming stemt u ook af, maakt u gevoelig dus ook dat krachtcentrum wat u buiten uzelf, voor alle andere projecteert bewustzijnsvormen met een gelijke afstemming.

Het sleutelwoord bepaalde de ontlading van de energie, maar niet de opname van gegevens en de opname van vrije energie. Daardoor kan die gestalte – noem het maar zo – u niet alleen kracht geven wanneer u het nodig hebt, maar daarnaast toegang tot het bewustzijn van mensen en eventueel geesten, die allemaal zo’n beetje dezelfde afstemming hebben.

Het resultaat is, dat u over meer gegevens beschikt dan in uw bewustzijn en zelfs onderbewustzijn aanwezig zijn. U zult die gegevens uitdrukken in analogieën van de in u bestaande waarden, maar het betekent toch wel, dat je heel wat meer kunt doen, heel wat meer kunt bereiken en beseffen dan zonder dat.

Een schietgebedje is iets wat sommige mensen net zo bijgelovig voorkomt als zout over je schouder gooien wanneer je het morst. Trouwens, wanneer die duivel altijd achter je zou staan wanneer het zout over die schouder gaat, dan had hij geen ogen meer, dan had hij een sterk verzilte oceaan, een soort dode zee-element. Er gaat nogal eens wat zout over die schouders. Bijgeloof, ja misschien. Maar wat is het schietgebedje in feite? Niet een gebed, dat denken de mensen. Het is een concentratie op een machtsbegrip plus op een relatievoorstelling, die niets met het ik te maken heeft. Het is een losmaken van een deel van jezelf voor een ogenblik van je eigen beperkingen. Dat wil zeggen, dat elke beperking die je zelf hebt voorgesteld, eigenlijk een ogenblik weg kan vallen. Daarom zijn schietgebedjes misschien, volgens de geldende opvattingen een beetje bijgelovig, maar ze zijn gelijktijdig onnoemelijk werkzaam als we op de juiste manier gebruikt worden. Er zijn mensen, die dat onbewust doen. Zoals één van uw cabaretiers al heeft gezegd, nietwaar, een heilige mis uit dankbaarheid voor hulp bij een inbraak. De aardigheid van een dergelijke opmerking is misschien wel, dat je er een weerspiegeling in vindt van de werkelijkheid. Wanneer ik iets beloof, aan God of aan wie dan ook, dus van mijzelf er een beperking tegenover zet, zet ik er ook een spanning in mijzelf echter, wanneer ik bereid ben voor iets te betalen, zeg maar. Dat betekent, dat ik daardoor een groter bereik krijg. Ik krijg meer mogelijkheden en meer invloed. In je dagelijkse leven kun je van dit systeem ook wel degelijk een goed gebruik maken.

Nu ligt het er aan in welke omstandigheden je verkeert. Er zijn wel heel simpele dingen. Dat is eigenlijk meer psychologie dan magie. Wanneer u namelijk een geheugenprestatie moet leveren, dan moet u leren om de overweging uit te schakelen. Eerst de beelden op laten komen, pas wanneer re ontstaan zijn ze redelijk neerschrijven, verwerken of gebruiken. Ook al weer hetzelfde. Wanneer wij de spanningen opbouwen van: ik moet dit weten, dan leggen we een steeds sterkere en hechtere grens tussen onszelf en het onderbewustzijn en gelijktijdig sluiten we ons daardoor af van een gemeenschappelijk bovenbewustzijn. Wanneer we dus nu die hele poging weg laten vallen, dit selectief pogen, maar in plaats daarvan gewoon spontaan reageren, dan krijgen we meer dan we nodig hebben. Veel hoort er niet bij. Dan kunnen we veel beter later selecteren wat het meest juiste is, redelijk dan dat we beginnen om redelijk het antwoord te definiëren voordat we het hebben.

Het is hetzelfde met de wetenschap. Wetenschap is hetzelfde als ervaring en feiten. Het is een ervaring, die ingepast wordt in een reeks theorieën, waarbij de theorieën de verdere ervaringen voor een deel bepalen. Neemt u me niet kwalijk, ik wil niemand tegen z’n tenen schoppen, maar soms is wetenschap zelfs, dat je een stelling hebt en dat je je leven wijt aan het voortdurend benadrukken van al datgene wat bewijst, dat je gelijk hebt en het verwaarlozen van al het andere. Dat komt ook voor. Wanneer je met wetenschap bezig bent, dan is het vaak een kwestie van intuïtie. Later kan ik verklaren hoe die relatie de meest juiste was. Op het ogenblik, dat ik de proef neem, is zij in feite intuïtief. Waarom? Omdat ik in mijzelf over veel meer feiten beschik en over veel meer kermis en aanvoelen dan ik ooit bewust naar buiten kan brengen. Daarom is die spontaniteit zeker niet zo dwaas. Wanneer het gaat over experimenten, dan kan ik me voorstellen, dat u het opschrijft. Schrijf het op en kijk of het mogelijk is. En als het mogelijk is, probeer het dan. Ook op die manier zou je in de wetenschap heel wat vooruitgang kunnen boeken. Het is ook trouwens typisch, dat de werkelijke vernieuwingen van de wetenschap heel vaak van enkelingen afkomt. Nog steeds in deze tijd van team-work en over-organisatie, nog steeds de eenling. Tot de grootste stimulans voor alles wat de moderne techniek en de wetenschap heet, steeds gekomen is van eenlingen en waarom? Omdat de eenling gemakkelijker intuïtief reageert. Als je dat in moet pakken in allerlei verklaringen voor een heel team, dan ben je de intuïtie kwijt. Intuïtieve processen zijn belangrijk. Het gekke is, dat een hele hoop mensen dat wel gebruiken voor zaken, die volgens mij – maar ja ik ben er al een tijd vanaf hoor – erg belangrijk zijn zoals koken. Je kunt nooit een goede kok krijgen als hij alle kruiderijen af moet wegen. Het is bij de goede kok, dat hij er een snufje van dit in gooit en een snufje van dat. Die zegt, dat het er wel goed uitziet, maar dat het nog niet ruikt en hij gooit er een tikje van dat in. Wat blijkt, de meest perfecte gerechten, het hele blauwe boek van een kok is op die manier ontstaan. Allemaal uit deze intuïtieve snufjes. Een snufje dit en eens even die combinatie proberen.

Wanneer u zich dat realiseert, dan zult u ook in uw eigen dagelijkse leven een beetje meer nadruk willen leggen op die intuïtieve elementen. Die zaken, die je niet helemaal kunt verklaren, maar die opkomen. Later kun je dat misschien herhalen. Best, maar je kunt het niet in het begin, de eerste keer logisch doen. Wanneer je voor problemen staat, die je niet bij de hand hebt gehad, ga op uw intuïtie af. Vermijd zoveel mogelijk gevaren. Als u de stofzuiger wilt repareren, haal eerst de stekker uit het stopcontact, anders verandert ze in een sirene door uw medewerking.

Probeer nu gewoon eens aan te voelen wat er fout is, dan weet u vaak zelf niet wat u gedaan hebt, maar hij loopt wel. Hij doet heb weer. Dat gaat met heel veel dingen zo, zelfs bij die heel ingewikkelde moderne techniek. Dat zal dan ook zeker op uw kleine dagelijkse problemen betrekking hebben.

Dan heb ik nog iets. Nu kom ik op een terrein, dat voor sommige mensen niet bepaald logisch is. Er is dus wel een hiernamaals volgens sommigen, maar dat is van te voren bepaald, je kunt naar de hemel en je kunt naar de hel, een verdere keuze is er niet, ofschoon soms iemand voor kortere tijd gebraden wordt. Als je dan alleen maar halfgaar hoeft te zijn voor je verder kunt, dan heet dat vagevuur. Er zijn entiteiten om u heen of u het gelooft of niet. Soms zijn dat wezens, mensen, die u gekend hebt die dood zijn, maar dat zijn lang niet de enigen. Er zijn heel veel van die krachten om u heen. Een deel van die krachten is ook heus wel wat minder aangenaam ingesteld soms. Er zijn heus wel entiteiten bij, die het gevoel hebben, dat ze het niet kunnen redden en die het leuk zouden vinden als bij u de zaak ook in de soep zou lopen. Ofschoon die soep meestal niet zo heet wordt gegeten als ze wordt opgediend. U straalt uit, uw eigen uitstraling bepaalt uw contacten met uw geestelijke wereld om u heen. U trekt ze als het ware een beetje aan. Het is net alsof u een soort lichtreclame hebt branden. Die lichtreclame verandert van kleur en daarmee verandert de mogelijke klandizie.

Door uw eigen uitstraling legt u dus, zonder het te willen, alleen al dat u op dit moment in die harmonische of disharmonische toestand bent, een band tussen u en andere werelden. Dat heeft een versterkingseffect. Het is zo iets als een tekenaap. Dat is niet de man die achter het tekenbord zit, maar het apparaat waarvan de stift zich over een klein patroon beweegt, terwijl via een bepaald stelsel, een grote arm dan, een vergroting op papier wordt gezet. Een pantograaf.

Wanneer u bezig bent met mentale dingen, die u op mentale bevestigt, dan vergroot u als het ware die inwerking in die geestelijke wereld, die wordt veel intenser. Een kleine invloed, die u zelf oproept, komt in vergrote mate in uw omgeving tot stand. Zolang uw eigen toestand en harmonie tussen uzelf en die geestelijke wereld mogelijk maakt, zal die versterkte werking op u en op uw omgeving neerslaan. Ze werkt er op uit. Probeer daarom altijd om de zaak zo prettig mogelijk te zien. Ik weet wel, dat het soms heel erg mooi is om je te ergeren aan die wereld waar niets van deugt. De mensen, die het weten krijgen de kans niet om aan de leiding te komen en al die mensen, die alleen maar vragen en een hele hoop eisen, die krijgen alles. Het is verschrikkelijk, ik ben het met u eens. Zelfs Vondeling, die kort geleden bij ons is aangekomen, die zag dat toch een beetje anders. Die zag, dat op zijn manier als, wat hij noemde, het proces van de samenwerking. En samenwerking is alleen mogelijk wanneer ieder iets verschillend is. Als iedereen gelijk is, is er geen samenwerking mogelijk omdat iedereen dan precies hetzelfde doet, dus er is geen uitbreiding van hetgeen waar je mee bezig bent. Het kan niet omvattender worden, het kan niet meer betekenis krijgen, het kan niet beter worden. De tegenstellingen zijn nodig.