Mensenrechten in Aquarius

image_pdf

2 juli 1984

Zoals u allemaal wel weet, zijn wij ‘niet alwetend of onfeilbaar, denkt u alstublieft zelf na, vorm zelf een oordeel, trek uw eigen conclusies. Het onderwerp hebt u, geloof ik, wel gehoord. Dat is: ‘Mensenrechten in Aquarius’.

Laten we dan maar eens nagaan: Wat zijn mensenrechten? Als we het op het ogenblik bekijken, zijn mensenrechten voor een groot gedeelte pretenties die ontstaan zijn door het feit dat mensen elkaar niet respecteren. Wanneer je komt in een gemeenschap, en dat is de Aquarius-gemeenschap, waarin allerhande factoren toch een beetje wegvallen zoals bezit, de belangrijkheid van macht, van aanzien, dan denk ik dat je veel minder de mensenrechten nodig hebt, althans op papier.

Want wat zeggen ze bijvoorbeeld: ‘Een mens heeft recht op arbeid’. Dat zou je anders moeten formuleren: een mens heeft recht om te werken, wanneer hij er zin in heeft. En als hij er geen zin in heeft, hoeft hij niet te werken, maar hij moet ook niet verwachten dat hij iets krijgt. Zo simpel ligt het.

‘Een mens heeft recht op vrijheid van godsdienst’. Ja, natuurlijk, zolang die godsdienst zich niet keert tegen de gemeenschap, is er helemaal geen reden om dat iemand te verbieden.

En dan zeggen ze: ja, ‘maar een mens heeft het recht op politieke vrijheid’. Wat is dat recht op politieke vrijheid? Het recht op politieke vrijheid is volgens mij het recht om te kiezen door wie je bedrogen wordt. Maar dat merk je toch wel.

Ik geloof niet dat dergelijke dingen zo erg belangrijk zijn. O, ik weet het wel, mensen maken in deze dagen nog ontzettend veel van politiek bijvoorbeeld. Maar ja, als ik ondeugend ben, dan roept u maar: “foei” dan word ik netter. Maar vindt u het nu zo vreemd dat wanneer de bestuurders van de wereld mannen zijn die gezien hun leeftijd de impotentie bereikt hebben of benaderen, maar fallische symbolen (atoomraketten) oprichten om hun man zijn alsnog te demonstreren? Ja, neemt u me niet kwalijk. Maar wanneer je dan dergelijke mensen ook macht geeft, wanneer er een traditie van macht ontstaat, dan bent u de klos. Eerst moogt u betalen daarvoor en later kunt u ze nog op uw kop krijgen ook.

In Aquarius denk je anders over die dingen. De meeste mensen denken: Aquarius, dat is zo het koninkrijk op aarde. Nu, vergeet het maar. Als er iets menselijk is, dan is het afgunst, een beetje jaloezie, dat soort dingen. De neiging om zichzelf op de voorgrond te schuiven, eenzijdigheid van denken, dat zijn allemaal menselijke eigenschappen. Daar ben je met Aquarius niet af. Maar wat zijn dan typerende kentekenen van een Aquarius periode?

In de eerste plaats: Aquarius denkt voor een deel technisch, hij is dus niet bovenmenselijk of zo, helemaal niet. Maar hij zal een techniek beschouwen als werktuig. Hij laat zich er dus minder snel door beheersen. Dat is al een heel belangrijk punt. Op de tweede plaats: Aquarius richt zijn aandacht meer op het geheel dan op persoonlijke relatie. Dat is natuurlijk niet 100% waar, de menselijke maatschappij, dat weet ik ook wel, is van mensen, maar het betekent wel dat het eigenlijk altijd draait om het geheel en niet om de delen.

Alleen, Aquarius is ook in zekere mate mystiek aangelegd, Aquarius brengt wat, zullen we zeggen, paranormale mogelijkheden en daardoor is Aquarius gelijktijdig heel sterk gericht op het individu. Maar hij ziet het individu met al zijn rechten als iets wat gerespecteerd moet worden, zolang als het past in het geheel.

Wanneer dat in de huidige tijd wordt uitgewerkt, ja, dan wordt het iets van “Jan Rap en zijn maat” (gespuis). Dan kom je terecht in een wereldje, waarin niemand gaat uitmaken wat dan goed is.

Maar in Aquarius doe je het anders. Dan zeggen ze bijvoorbeeld: nu ja, goed, iedereen heeft recht van spreken. Waarom moeten dan een paar mensen uitmaken wat er gebeuren moet of belangrijk is. Wanneer er een nieuwe weg moet worden aangelegd, nou goed, ieder die eraan meebetaalt, die kan erover praten, die kan meepraten. Referendum noemen ze dat geloof ik deftig. Referendum is datgene waar de politici het meest bang voor zijn, omdat mensen met gewoon gezond verstand vele ambtelijke beslissingen dan ongedaan zouden maken.

Dus goed, dan zitten we daar en wat zegt Aquarius verder? Zegt die: jongens, jullie mogen allemaal een hutje bouwen. Dan zegt die: ja, goed, maar dan moet je terrein hebben, voor iemand die hutjes wil bouwen, nietwaar, dus geef ze maar een speelterrein. Maar wat moeten wij doen voor de grote menigte? We moeten zorgen dat ze woongelegenheid hebben, dat hebben de mensen nodig, zeker op de noordelijke breedtegraden. Nou, weet je wat? We bouwen dus zo rendabel mogelijk. We zorgen dat werkplaatsen, winkels, ontspanningsmogelijkheden allemaal a.h.w. in één en dezelfde omgeving aanwezig zijn, waar we ook woonomgeving maken.

En dan zegt Aquarius ook: ja, hoor eens, we vinden het natuurlijk leuk, die oude mensen van vroeger, nietwaar, met hun autootjes, die heel duur per acht, of per vier of per zes cilinder door het landschap raasden en het milieu verontreinigden, maar dat moeten wij eigenlijk niet hebben. Dat is maar gevaar, dat is allerhande last. Waarom zouden wij niet zorgen voor een tweeledige mogelijkheid?

In de eerste plaats: lokaal. Lokaal zorgen we voor zoveel mogelijk continu verkeer. Dus geen grote trams, maar automatische banen met, laten we zeggen, vier tot zestien zitplaatsen in wagens die een bepaald traject kunnen afleggen. En eventueel zelfs voor bepaalde wissels die geprogrammeerd kunnen worden. Prima, geen last en we zijn van een hele hoop van het verkeer af.

In de tweede plaats: Binnen de woongemeenschappen, trottoir roulant, dus rollende trottoirs, trappen, eventueel verschillende soorten van lichten, waarom niet? Iedereen moet gemakkelijk kunnen komen waar hij naar toe wil, maar hij moet dat kunnen doen met gebruikmaking van algemene middelen. Een eigen auto? Och, hoort dat bij de rechten van de mens? Maar de BOVAG (bond voor automobielhandelaren en garagehouders) hoort dat natuurlijk wel.

Maar heeft de mens wel het recht, laten we nu eens eerlijk zeggen, om voor zichzelf zoveel ruimte, maar ook zoveel waarde van het milieu op te eisen? Dan zal Aquarius zeggen: nu, dat vinden wij eigenlijk niet. Aan de andere kant, er zullen toch wel wat autootjes moeten zijn, elektrocars misschien, denkt u maar aan een bepaald toekomstbeeld. Weet je wat,- die zegt: we maken dus bepaalde, zeg maar, verhuurgarages, waar je in kunt stappen en dan kun je met je wagen rijden waar je wilt; en als je terugkomt, dan betaal je ervoor, klaar, alles inbegrepen; een groot gedeelte natuurlijk met magnetische geleiding, besturing om ongelukken te voorkomen.

Op die manier heeft Aquarius dus eigenlijk een wereldbeeld geschapen, waarin huidige denkbeelden van mensenrechten eigenlijk maar een heel beperkte rol spelen. Die zegt: ja, als die negers onder elkaar willen vechten, dat is hun zaak. Het enige wat wij niet mogen doen is ze de wapens leveren, laten ze die zelf maar maken. Tegenwoordig is het precies omgekeerd. Iedereen zegt: Ze mogen niet met elkaar vechten, maar we leveren ze wel wapens. Dus wat dat betreft zien wij een draaiing.

Men zegt niet meer: Wij zullen uitmaken hoe andere mensen moeten leven, onze levensstandaard is goed. Nee, laat ze leven zoals ze willen. Laat ze geloven zoals ze willen. En als ze spijkers in een fabriek willen slaan, ons is het best. En als ze grote kathedralen willen oprichten, zolang ze zelf voor de instandhouding en het onderhoud zorgen, geen bezwaar. Willen ze een koning hebben, schitterend, als ze zijn salaris maar kunnen betalen. En willen ze er een president hebben, nou, ook goed, nietwaar. Het is kostbaarder in de directe kosten, aan de andere kant heb je dus weer erfelijk minder mogelijkheid op ellende, dat zoeken ze zelf maar uit.

Maar onder elkaar zeggen wij: Wij zijn niet de baas, wij zijn niet de slaaf, wij zijn mensen. En dan kom je tot een formulering van het mens-zijn die eigenlijk gelijktijdig mensenrecht omschrijft. Een mens is een wezen dat denkt en daardoor heeft hij verantwoordelijkheden tegenover andere wezens, daardoor heeft hij het recht om beroep te doen op andere wezens. Wanneer iemand als mens een beroep op je doet, zul je als medemens dit beroep niet kunnen weigeren, tenzij er een vigerende reden is, bijvoorbeeld je eigen onvermogen. Maar dan ben je toch een heel eind op weg. Met andere woorden, als er op straat wordt gevochten, kijkt iedereen tot één van de beide partijen, hulp roept, om hulp roept. Daarna worden ze gescheiden en daarna moeten ze zelf dan maar uitmaken hoe ze verder voort willen gaan. Het is natuurlijk heel wat anders als tegenwoordig. Ze zeggen: drugsscene, ja, het is erg vervelend, natuurlijk. Wanneer iemand ons vraagt om hulp, zullen we hem helpen, maar als hij eraan dood wil gaan, dan is het zijn goed recht. Als iemand niet meer wil leven en hij wil sterven, moet hij dat zelf weten. Alleen, laten we niet beslissen over het leven van anderen, dus laten we nooit omstandigheden scheppen waardoor een ander als het ware gedwongen wordt om te blijven voortleven.

Dan gaat die wereld het menselijk zijn ook nog vertalen in mijn betekenis, ontleend aan datgene wat ik voor anderen daadwerkelijk kan zijn. Ja, dat is ook een beetje lastig, hè.

Tegenwoordig zijn mensen heel voornaam, omdat ze erg lastig zijn voor anderen. Maar dan geldt dat natuurlijk niet meer. Je zegt ook niet meer: ik ben medicus, dus ik heb recht op inkomen. Men zegt: ik ben medicus, dat is mijn taak, ik moet zieken genezen.

En wanneer ik het niet alleen kan, zal ik anderen vragen, help me of geef me de middelen daartoe; die zal ik krijgen. Maar het is mijn taak om te genezen en niet in de eerste plaats om status te hebben. Vervelend, maar waar. En men zal zeggen: nu moeten we allerhande tehuizen hebben voor ouden van dagen. Natuurlijk, we zullen de centen vragen die we moeten hebben waar mensen zijn die zeggen: wij willen ouden van dagen verzorgen. En als die ouden van dagen dat dan graag willen, nu, dan mag dat. En als ze het niet willen, nu, dan niet.

Maar je gaat natuurlijk ook wel relaties scheppen. Er zal geen dwingende band meer zijn zoals het maatschappelijk lange tijd is geweest, nietwaar: mannetje-vrouwtje-huwelijk, dat zoeken ze zelf maar uit. Maar mannetje-vrouwtje-kinderen, mannetje-vrouwtje aansprakelijk voor kinderen. Kinderen groot, mannetje en vrouwtje oud, kinderen aansprakelijk voor mannetje en vrouwtje.

Dat is nu eenmaal menselijk. Op deze manier geeft Aquarius dus aan de ene kant enorm veel mogelijkheden, maar aan de andere kant schep je ook situaties waar u op het ogenblik met uw huidige opvattingen van de mensenrechten een beetje over gaat staan te kwispelstaarten, denk ik.

Wat bijvoorbeeld te denken van dit. ‘Ja, er zijn gebieden waar mensen van de honger sterven’. Nu, dat is oké, we zullen ze even voeden. En als ze op krachten zijn, dan gaan ze maar aan het werk en dan zien ze maar dat ze zelf aan voedsel komen. Wij zijn niet aansprakelijk voor jullie leven. Als je ons vraagt om hulp, best. Wil je weten hoe je landbouw kunt bedrijven, best. Wil je weten hoe je water kunt putten, best, we zullen je helpen, we zullen het je leren. Maar voor de rest moet je het zelf doen.

Als er misschien een paar – zelfs in Aquarius zou het kunnen voorkomen, nietwaar – een paar landjes zijn, nietwaar, waar de één een beetje tolt (Ayatollah Khomeiny is op dat ogenblik dictator in Iran) en de anderen ook niet helemaal rechtop staan, en die zeggen: we gaan oorlog voeren, dan roept iedereen: nu, wat is hier aan de hand: het hele gebied afsluiten, komt niets in, er komt niets uit. De winnaar kan het melden, vanaf dat ogenblik is die weer opgenomen in de gemeenschap.

Ja, dat zijn dingen, die – ik denk niet dat u dat allemaal zo prettig vindt – Ik denk dat u aan mensenrechten denkt als een recht op verzorging, het recht op arbeid, het recht op spel en ontspanning, het recht op inkomen, kortom, allemaal rechten die u in feite ten koste van anderen wilt hebben.

Of u dat nu leuk vindt of niet, maar het is toch eigenlijk zo. U zegt: ja, ik leef, ik ben Nederlander, dan heb ik toch recht op een inkomen. Dan zeggen ze tegenwoordig: ja, want ‘solidair zijn’, trouwens ook zoiets geks. Heeft u er wel eens op gelet wat solidair zijn tegenwoordig betekent? Solidair zijn betekent: achter elkaar blijven staan, zolang het niets kost of voor jezelf voordeel oplevert.

Als je het goed bekijkt, is socialisme vaak door zijn pretentie, die menselijk niet waar te maken is, in feite asociaal. En datzelfde kunnen we zeggen van liberalisme. Want de mensen die voor de vrijheid strijden, strijden in feite voor hun eigen vrijheid om anderen te knechten.

Aquarius zegt: ja, maar dat kun je toch niet doen, man, dat kun je toch niet doen. Spreken over de vrijheid en anderen aan banden leggen, nee. Je moet een situatie scheppen, waarin een ander als vanzelf zich invoegt in de zaak.

Aquarius zegt niet: inbrekers, die moet je allemaal opsluiten, nee, bij ons zeggen ze: maak er slotenmakers van, nietwaar. Misschien helpen ze een ander om betere sloten te maken, maar als dat niet het geval is, dan vernielen ze in ieder geval minder, klaar. Dat is nuchter. Dat is niet erg aanvaardbaar, ik weet het.

Mensenrechten in Aquarius, dat is eigenlijk proberen om een familie te stichten die werkt onder een verenigingsregel. ‘Dat kan toch niet?’ Uw maatschappij is er één waarin de samenhang verloren begint te gaan. Er zijn ontzettend veel mensen die zeggen: “ik, ik, ik”, dan een hele tijd niets, dan komen “de mijne” en dan komt er een hele tijd niets en dan komt degene die je de schuld geeft. Dat is natuurlijk geen systeem, dat is duidelijk. En daarom zal je in Aquarius juist gaan zeggen: lieve mensen, wanneer je je gedraagt als een mens, dan zijn al die reglementen overbodig. Dan kun je wel bepaalde handregels hebben, natuurlijk. Er zijn bepaalde regels nodig, bijvoorbeeld links en rechts, nietwaar, voor het verkeer, voor voetgangersverkeer, anders loop je elkaar maar steeds tegen het lijf en dat kan misschien nog wel prettig zijn, dat ligt eraan wiens lijf natuurlijk, maar dan krijg je zo heel veel van die mensen die voortdurend aan het dansen zijn, weet u wel. Die voor elkaar opzijgaan, maar precies in dezelfde richting verdwijnen, dus er moeten handregels zijn, maar die regels zijn niet dwingend.

Er zullen ongetwijfeld in een gemeenschap bepaalde reglementen gehanteerd worden. Maar dat zijn geen reglementen die boven alles staan. Het zijn gewoon regels, waardoor eenieder weet hoe je met een ander het gemakkelijkst kan samenwerken. Wil die het anders doen, best, maar het is zijn eigen aansprakelijkheid Een mens is een mens, blijft een mens, onverschillig hoe hij er van buiten uit ziet. Geschillen als bijvoorbeeld in sommige delen van Nederland, Duitsland en andere landen. Turken die toch eigenlijk weg moeten en zo, nou ja, dan halen ze een beetje hun schouders over op. Dan zeggen ze: hoe kunnen de mensen zo kinderachtig zijn, het zijn toch mensen. Zolang ze zich als mens gedragen, is er toch geen enkele reden ertegen te vechten.

O, negers, nu ja, goed, negers hebben misschien andere kwaliteiten dan wíj, dat kan zonder meer waar zijn, maar in ieder geval, het zijn mensen. En als ze hun eigen kwaliteiten goed gebruiken, nu ja. Laten we eerlijk zijn, ik zou graag eens een paar van die gezellige lachende creolen uit Suriname in de tweede kamer zien, al is het alleen maar om in lachen uit te barsten, wanneer er één of andere minister in het “ambtenarees” een verklaring aflegt, waarin niemand eigenlijk toch kop of staart aan kan vinden, en daarna, wanneer vragen worden gesteld, deskundig de orde zo hanteert, nietwaar, dat iedereen denkt, nou ja, voor ik zelf getroffen word, hou ik mijn mond.

Een paar lachebekjes, dat zou schitterend zijn. Stel je voor dat er iemand iets staat te verdedigen waar hij zelf niet in gelooft. Dat er een paar heerlijke lachebekken zitten. En dan begint er één vlak achter: hohohohohoho en dan begint er eentje achter: hahahahahahahahahahaha. Weet u wat het wordt? Het wordt een lachplaat. Iedereen kijkt naar uitzendingen van het parlement al is het maar alleen om te zien wáár de bespottelijkheden liggen.

Tegenwoordig lees je dat in de krant, maar dan verstaan ze het niet. Sorry, je moet eigenlijk niet politiek geëngageerd zijn, hè. Maar ik ben politiek geëngageerd, maar ik heb het onderwerp natuurlijk een beetje bekeken en dan word je zo geconfronteerd met de onzin die er eigenlijk ligt.

Een goed huis moet worden afgebroken, omdat er een huis moet komen dat een waarschijnlijke levensduur van 60 jaar heeft – gezien de bouwwijze – dat veel duurder is, dat aan meer voorschriften beantwoordt, en dat gelijktijdig in feite minder gezelligheid en woongenot geeft, dus minder welbehagen. Hetzelfde vind ik ook eigenlijk wanneer je kijkt; kantoren tegenwoordig zijn paleizen. En moderne flats zijn parkeergarages voor mensen. Kun je daar zolang stallen en als je ze niet nodig hebt…

Het is gemakkelijk om te zeggen: de voorziening voor de gemeenschap moet het… nee, de leden van de gemeenschap moeten op hun eigen wijze en op de manier waarop dit voor henzelf aanvaardbaar is, kunnen leven.

En als ze dan zeggen: de geest zegt mij om dit te doen, best, ga je gang, je doet het; of het nu de heilige geest is, nietwaar, of die van de overgrootmoeder, dat interesseert je ook niet. Zolang als je dat doet, best, maar niet op andermans kosten, niet door anderen te hinderen.

Ik denk dat Jezus daar…, ja, nu haal ik die er ook weer bij, hè, maar het is waar, die man die heeft zoveel dingen gezegd, daar zouden ze vandaag de dag eens aan moeten denken. Wat heeft hij namelijk gezegd: “gaat uit en verkondig… “ enzovoort. En toen ze zeiden: ja, maar hoe moeten we dat nu doen? Zei hij: heel eenvoudig: je klopt aan bij een huis en je vertelt de boodschap. En als ze niet thuis zijn, dan ga je naar het volgende huis. En als ze in de hele stad niet willen luisteren, dan ga je naar een volgende stad toe. Kijk, dat is nu eigenlijk Aquarius, alleen uitgedrukt in Vissentermen. Je mag alles zijn, je mag alles doen, je mag alles verkondigen, maar je mag een ander niet lastigvallen.

Je kunt hulp krijgen van iedereen, wanneer je ze werkelijk nodig hebt. Maar je kunt niet verwachten dat een ander iets voor je opknapt wat je zelf kunt. Met andere woorden, de dames van vroeger die zo graag zakdoekjes lieten vallen, ik heb ze nog meegemaakt hoor. Het is heel eigenaardig, nietwaar – een misschien hoogstaande oorspronkelijk en later diepgaande relatie begon vaak met snotlappen… Maar dan zeg je nu, buurvrouw, raap het zelf maar op!

En als iemand zegt: ja, ik kan niet lopen, dan zeg je: nu, je zit daar goed hè… Pas wanneer hij zegt: ja, maar dat en dat is noodzakelijk, dan zeg je: ik zal de boodschap overbrengen of eventueel, ik zal je daar brengen, en dan moet je het zelf verder maar zien te vinden. En dat nu eens een keer niet alleen maar nationaal, maar ook internationaal.

Kijk eens, als je in Aquarius-termen wilt spreken, bijvoorbeeld met Lubbers, dan zeg je: man, je hebt groot gelijk, alleen, laat niet anderen ervoor betalen die er niet in geloven. Tegen Maggie Thatcher zeg je: ja, maar Maggie, je stijfhoofdigheid is prima, maar zou je dat nu niet op de grossiersprijs van Bona  kunnen uitleven of zo…

En wanneer er iemand is die zich socialist noemt van één of andere staat en ondertussen bezig is in feite om de gemeenschap uit te hollen, dan zeg je tegen hem: joh, jij mag niet zeggen dat je socialist bent, zeg gewoon dat je staatskapitalist bent. En dat zeggen ze toch in Rusland ook, het zijn allemaal staatskapitalisten. Op die manier kun je ook beter met elkaar praten. Die Russen, die kunnen zeggen: mensen, wij willen de wereld overheersen. Nou, je mag heersen wat je wilt. Je mag net doen of dat je de baas bent, als je maar niet verwacht dat wij doen wat jij wilt. Ja, maar dan pakken we degenen die het niet doen in de kraag, Ja, als je daarmee begint, dan pakken alle Nederlanders, die hulp willen roepen, degenen die het doen, in de kraag. Maar heb je iemand nodig? O, God, we zullen je wel helpen. En hetzelfde met Zuid-Amerika. Natuurlijk, we willen jullie best helpen, maar let er wel op, als jullie daar een eigen bedrijf beginnen, best, zullen we het proberen van jullie te kopen, – niet omdat jullie beter zijn dan degenen die het vroeger gedaan hebben, maar doodgewoon, omdat je kunt concurreren. Dat is wat Aquarius zegt. Dat weten de meeste mensen niet.

Ze zien Aquarius als iemand die met een grote pot zijn welwillendheid staat uit te gieten over de mensheid. Nou ja, wat dat betreft schijnt hij dan vroeger gewoond te hebben in Versailles. Daar had je het straatje bij het paleis, waar je een dergelijke zegen van boven voortdurend kon verwachten. Maar Aquarius is zakelijk. Aquarius is redelijk best willend. En ja, het is misschien niet zo netjes om het te zeggen, maar hij is een beetje opportunistisch ook. Aquarius zegt niet: wij moeten plannen voor twintig jaar vooruit. Aquarius zegt: er is een probleem, laten we het oplossen. Ja, maar als er nu weer een nieuw probleem is, nu, dat lossen we dat weer op. Wij gaan geen plannen maken, want als wij plannen maken, dan nemen wij het mens-zijn van de mens weg. Wanneer wij nu een vijfjarenplan maken, dan weten we van tevoren dat we het niet halen. Dat hebben wij van de Russen geleerd, nietwaar. Ja, om een vijfjarenplan te verwezenlijken, heb je ongeveer vijftien jaar nodig.

Nee, laten we dat in godsnaam niet doen. Laten we gewoon vandaag de problemen oplossen. Laten we niet zeggen: hoe kunnen we er het leukst en er beter van worden? Laten we gewoon maar eens tegen elkaar zeggen: mensen, hoe kunnen vandaag zo doen dat zoveel mogelijk mensen er gelukkig mee zijn en zo weinig mogelijk mensen er ellende van hebben.

Dan zult u zeggen: dat heeft weinig met de mensenrechten te maken. In de huidige vorm, ja. Maar kunt u zich een EEG-vergadering voorstellen, waarbij de mensen niet zitten te vechten over hetgeen ze van een ander willen hebben, maar proberen te begrijpen wat ze voor een ander kunnen doen. Als ze dat in die EEG-conferentie hadden gedaan, dan was het voor heel Europa een groot succes geweest. Nu zijn ze voortdurend bezig om de ander een beetje het vel over de neus te halen en dat betekent dus dat het aangezicht van Europa al aardig geschonden is.

Aquarius zegt: Wat? Hebben wij allemaal grote instanties nodig, als U.N.O. en zo? Wat we nodig hebben zijn centra’s, waar iedereen zijn eigen visie naar binnen kan brengen. Desnoods computers die dan vergelijken en die dan zeggen: nu, dat komt het meest daar voor. En dan zijn er altijd wel mensen die zeggen: ja, daar willen wij wel wat doen.

Aquarius zegt: Mensen, als een brug gebouwd moet worden, dan moet je niet beginnen met eerst een aannemingsmaatschappij op poten te zetten. Dan zeg je: mensen, het is nodig. Waar vinden we het materiaal? Waar vinden we de werkers? En wat is de beste manier om het te doen? Nu, dan komen er eerst een paar mensen die zeggen: ja zeg, materiaal, dat kunnen we zo maken, prima voor elkaar. Ondertussen zijn er een stel anderen die zeggen: ja, maar hoe kunnen we dat nu het beste bouwen? Ja, als we het nu zo en zo doen, ja, daar hebben we een houder voor, nu, dan kunnen we het misschien zo doen. En ondertussen zijn er een heleboel die zeggen: nu ja, ik verveel me toch, nietwaar, de 18‑uren werkweek, die is dan allang gekomen, nietwaar, die zeggen: laten we in onze vrije tijd een brug gaan bouwen.

En er is een ander die zegt: ik heb zo’n reuze zin in tuinieren. Nu, dan is er altijd wel iemand die zegt: ik heb een paar rozenstruikjes over. En er zijn altijd wel woongemeenschappen die zeggen: zeg, we hebben hier nog een groot stuk vrije ruimte, als je daar nu eens een paar roosjes kunt planten. Het zijn jouw rozen om te verzorgen. Daar rekenen we op en als je het niet meer kunt, moet je het zeggen. Of als je het niet meer wil; dan zullen wij het doen. Maar tot die tijd zijn ze voor jou om te verzorgen, en zijn ze voor ons allemaal om van te genieten.

Dan ga je toch ook niet meer zeggen: ja, mijn man moet de macht hebben. Dan zeg je: juist niemand moet de macht hebben. Iedereen moet steeds weer deel zijn van de gemeenschap. De gemeenschap moet het uitmaken.

En dan zegt Aquarius: ja, maar wapens hebben we toch nodig. We hebben toch nog wapens, ja, maar wat voor wapens. Ach, de wapens die we nodig hebben om ons een mate van zekerheid te verschaffen, wanneer dat milieu niet in orde is. Een vlammenwerper kunnen we misschien nodig hebben, als er hier of daar een plantenziekte is, kunnen we er veel aan hebben. Maar wat moeten we met een atoombom doen? Per slot van rekening, zo’n ding, dat kost veel: het is nog gevaarlijk ook en wat heb je er eigenlijk aan? Weet je wat? We zullen eens kijken of we die energie die we gebruiken voor atoombommen maken en alle materialen, en alle verdere…, die kunnen we gebruiken om op een eenvoudige manier aan energie te komen. En dan, ja, er zullen heus in Aquarius ook nog wel atoomcentrales zijn, alleen zal het kernfusie en geen kernsplitsing zijn. Maar als er iemand is, die zegt: ik wil een kernsplijting-centrale hebben, dan bekijken ze het met elkaar eens een keer en dan zeggen ze: nu, zolang het niet gevaarlijk is, mag het. Maar er is wel één voorwaarde: jij en degenen die er gebruik van maken, gaan er ook vlakbij wonen. En ik denk ook zo dat het vooral in het begin, wanneer er dus tussen de ons-mensen en de ik-mensen grote spanningen ontstaan, dat is in het begin van Aquarius onontkoombaar, dat Aquarius zal zeggen: ja, waarom zou iedereen zich niet bewapenen? Natuurlijk, er zullen doden vallen, dat is jammer.

Maar aan de andere kant, wanneer iedereen weet dat de ander in staat is om zich te verdedigen, over die middelen kan beschikken, dan ben je toch wel iets voorzichtiger. Weet u dat de meest hoffelijke en hoofse samenleving over het algemeen die samenlevingen zijn geweest, waar iedereen gewapend was.

Het verre westen, nou, er is een hoop gemoord en gedaan natuurlijk, dat weet ik wel. Vooral in de films, vroeger was het zo erg niet, hoor, maar in de films is het heel erg.  Maar dat komt natuurlijk – dat is net als bij een krant – dat de film eigenlijk leeft van de ellende die je laat zien. Want de gewone dingen van alledag, daar kijkt niemand naar.

Ik heb een uitspraak van een journalist, die zei: ach, kijk hond bijt man, dat is geen bericht, man bijt hond; dat is interessant… En ik denk dat in het wilde westen dus dat het feit dat de ander wapens had en misschien bewapend zou zijn, omdat je hem niet goed kende, dat je er toch wel voor zorgde dat je iets voorzichtiger was, dat je een ander niet beledigde, dat je een ander niet te veel, nou ja, laten we maar zeggen, krenkte in zijn eer, en zijn manier van denken. Datzelfde heb je gehad in de zuidelijke staten. Maar er zijn vroeger ook perioden geweest in Europa, dat de vrijheid van denken van mensen groot was.

Weet u bijvoorbeeld dat de Rue de Paris, dat is bekend door de studenten. De studenten zeiden en deden wat zij juist vonden, wat zij goed vonden, ook wanneer de burgers er het niet mee eens waren. En dat dat uit de aard der zaak uit de hand is gelopen, staat wel vast. Studenten zijn dus mensen die idealen hebben die uit de hand lopen en die vervolgens dan het puinruimen aan anderen over laten. Studenten, excuus, het zal wel anders zijn tegenwoordig.

In Aquarius zeg je dus: ja, maar die mensen hebben recht. Wanneer de regering het recht heeft om wapens te bezitten, heeft de burger het zeker. Dan zeggen ze: “ja, maar we moeten anderen beschermen”. Nee, de mens moet leren zichzelf te beschermen. “Ja, maar wij moeten toch kunnen zorgen voor…”. U hoeft nergens voor te zorgen. U moet zorgen dat er een mogelijkheid is voor ieder, wanneer hij werkelijk wil, om voor zichzelf te zorgen.

En dat betekent als er een UNO is, dat één of andere staat dan kan beginnen te schetteren van: wij worden misbruikt en geëxploiteerd. Nu, dan kijken we er eens een keer naar en dan zeggen we: “nu, daar ben je toch zelf het meest schuldig aan”. “Ja, maar wij hebben dat niet beseft”. Nu heb je het geleerd, doe er wat tegen…

Het is geen taak van anderen om te zorgen dat je kunt leven zoals jij vindt dat dat leuk zou zijn. Het is de taak van anderen om je een mogelijkheid te geven om voor jezelf dat leven te kiezen dat ligt binnen je eigen mogelijkheden en binnen je eigen grenzen. En dat houdt een hele hoop dingen in, waar ze op het ogenblik van flauw zouden vallen. Stel je voor dat men in Aquarius zegt: Grenzen zijn informeel. Dus geen taks, geen accijns. Ja, waar moet de regering dan van bestaan? Ja, die regering moet bestaan van datgeen wat ze werkelijk waard is en dus niet uit datgene wat ze van anderen wil uitgeven. Geen grenzen meer, natuurlijk niet, het vrije verkeer. “Ja, maar dan kunnen alle bandieten bij ons binnenkomen”. Nu, dan zorgen de mensen dat bandieten zich niet thuis voelen, nietwaar.

En waarom zouden we een heerschappij voor vissers en dergelijke meer, bepalen? Als die mensen de zee leegvissen, nu ja, dan gaan ze zelf failliet. En er blijven altijd wel een paar visjes over, komt vanzelf weer in orde, daar heb je geen deskundigen voor nodig.

Wanneer er iemand is die economisch of anderszins alles precies berekent voor u, dan zegt Aquarius: ja, je kan mij nog meer vertellen. U kent misschien de definitie: een econoom is iemand die op grond van gegevens uit het verleden, de toekomst voor u precies weet te berekenen en bovendien later nog in staat is precies aan te geven hoe het komt dat de voorspelling niet is uitgekomen. Een beetje hatelijk misschien, maar bij een Aquarius periode dan denk je niet meer specialistisch. Dan zeg je niet: we hebben mensen nodig die kennis nodig hebben van het verre oosten en van het Westen en die precies beslissen wat er hier bekokstoofd wordt en die daar… Daar zeggen ze: die jongens hebben we niet nodig; we gaan gewoon uit van het standpunt: Iedereen moet de mogelijkheid hebben van alles kennis te nemen. Ieder heeft een particuliere sfeer, die moet hij dan zelf maar verborgen houden, niemand mag me aftasten. Maar wanneer hij zelf wat vertelt, mag hij ook niet meer verwijten, dat het verder gaat.

We moeten proberen om alles te overkoepelen. We hebben geen behoefte aan specialísten, we hebben behoefte aan mensen die de gegevens en de technieken die in de specialismen nu eenmaal ontstaan zijn, zodanig weten samen te voegen en weten te gebruiken dat een alomvattend resultaat mogelijk is, waarbij je dus niet het ene doet en gelijktijdig het andere eigenlijk nalaat of misschien bepaalde ongelukken veroorzaakt.

Men zegt: ja, wij moeten de moeilijkheden in het onderwijs oplossen, dus moeten wij het onderwijs vereenvoudigen. Nee, helemaal niet. We moeten wel gewoon een andere mogelijkheid scheppen, waardoor ieder volgens zijn eigen graad van opnemen zich de kennis eigen kan maken. Maar we moeten niet zeggen: wij gaan onze eisen laten zakken in het onderwijs.

Kijk, Aquarius zegt dus heel eenvoudig: ik stel geen norm. Maar om iets te bereiken moet je beschikken over een mate van kennis. Om als natie iets te bereiken, moet je betekenis hebben voor de rest van de wereld. Het is je betekenis die bepaalt wat je bent en wat je kunt. Niet de kreet dat je nog zoveel nodig hebt. We zullen universiteiten scheppen bij wijze van spreken, waar iedereen op de hele wereld, wanneer die in staat is om het onderwijs te volgen, kan komen leren. Maar laat dan niemand zeggen dat er dan nog universiteiten moeten komen voor de mensen die daar niet in staat zijn onderwijs te volgen. Dan zorgen ze maar dat ze eerst in staat zijn wel te volgen, of anders kiezen ze zich een ander doel, een andere bestemming.

Aquarius zal zeggen: het is het recht van elke mens om van alle beschikbare kunde en kennis dus inzage te nemen. Geen patenten en dingen, die kunnen misschien zakelijk bestaan, maar de kennis moet voor iedereen toegankelijk zijn.

Aquarius zegt: nu jongens, hoor eens. Wanneer je niet wilt dat een bandje opgenomen wordt, waardoor minder grammofoonplaten worden verkocht, moet je niet zeggen: we maken de bandjes duurder. Dan moet je of de grammofoonplaten beter en voordeliger maken, ofwel moet je zorgen dat de mensen aan die bandjes een hekel krijgen. Maar je moet niet zeggen: wij gaan dit wel eens even oplossen. Gewoon, geef de mensen de kans om zelf te kiezen. En ik denk dat er dan heel veel verrassingen zullen zijn.

Ik denk dat toch, zeker in de eerste periode van Aquarius, er enorm veel grote, zeer grote steden zullen zijn. Dus miljoenensteden, vaak met meer dan vier of vijf miljoen mensen.  Die mensen zijn aan een ander stuk cultuur gewend. En we krijgen dus twee culturen, zeg maar de landcultuur, die eigenlijk een stiltecultuur is en de stadscultuur die een lawaai- en duldingscultuur wordt. En tussen die twee zal wel een wisselwerking bestaan, zoals de mensen van tegenwoordig van West-Duitsland naar Oost-Duitsland, van Oost-Duitsland naar West-Duitsland vluchten, omdat ze het niet naar hun zin hebben. Ja, en ik vind dat typisch, nietwaar, dat een mens twee keer zoveel heen en weer loopt.

Want dan zeggen ze dus heel gewoon: jongens, bekijk het zelf maar. Als jij naar dat platteland wilt, best, maar één ding: je moet wel voor jezelf zorgen. En als jij van het platteland naar die stad wil, best, je mag er komen. De mensen zullen heus wel vriendelijk zijn, ze zullen je helpen. Als je zegt: ik heb geen onderdak, ach, dan is er misschien iemand die zegt: nou, je kan wel even bij mij komen. Ze zeggen desnoods: nu daar kun je wel voorlopig gaan slapen. Maar ze zeggen niet: ik heb je opgenomen. Ze zeggen heel rustig: blijf hier slapen, zie voor morgen maar een andere plek te vinden.

Ja, ik weet niet of het mij lukt, ik probeer het een beetje in populaire termen te doen om een schets te geven in feite niet alleen over de mensenrechten, maar over mensen. En de mens die vrij is en de mens die het recht heeft om zichzelf te zijn, een mens die tot op zekere hoogte, nu ja, een beetje een anarchistisch bestaan leidt, maar die gelijktijdig bereid is om rekening te houden met de groep of de gemeenschap waartoe hij behoort. Iemand die juist, omdat hij zoveel respect heeft voor zichzelf en zo staat op zijn eigen rechten, respect heeft voor de rechten van anderen, voor de wil, de wens, de codes van anderen. Het is een wisselwerking. En als je zo’n wisselwerking hebt, dan praat je ook niet meer over mensenrechten, dan praat je over mensen.

Dan zit je niet te zeuren, zoals nu bijna tweeduizend jaar is gebeurd over naastenliefde, elke zondag weer, terwijl je elke maandag weer begint een ander in de goot te trappen, dan zeg je doodgewoon: we zijn mensen, ik vind, nu ja, laten we het een beetje religieus zeggen: ik vind eigenlijk God in mijn medemens terug en laat ik daar dus goed voor zijn. Want als ik goed ben voor dat hogere wat ik in een ander zie, dan zal het met mijzelf ook goed zijn. En dan denk ik dus wel dat het een reuze schok is voor degene die een carrière willen beginnen in diplomatie en politiek. O, er zal heus nog wel gelogen worden onder Aquarius. Aquarius is soms nog wel een overtuigd leugenaar.

En op diezelfde manier denk ik: degenen die nu ambtelijk denken, dat ze moeten onthouden dat iemand die onder Aquarius een regeling ontwerpt, deze ook zelf zal moeten uitvoeren. Daar kan hij geen ander voor vinden. En als iemand wil administreren, nou ja goed, hij mag dat doen, maar er zijn technische middelen, waardoor die administratie zover nodig toch wel doorgevoerd kan worden. Waar zou ik me druk maken?

Ik denk dat de mens ergens gelijktijdig volledig anoniem en gelijktijdig medemens zal zijn. En dat houdt in dat er veel minder druk staat op de mensheid. Het is namelijk niet alleen een kwestie van maatschappelijke verandering, het is een psychologische verandering. Wanneer je op het ogenblik kinderen zegt: jullie hebben bepaalde rechten, in de gezondheid, bijvoorbeeld ‘mijn recht’, maar wanneer je tegen hen zegt: dat zijn je plichten, dan vergeten ze vaak voor hun rechten op te komen. En als je gewoon zegt: je moet het zelf maar uitzoeken en als je me nodig hebt, weet je waar je me kunt vinden. Laat ze dan stommiteiten uithalen, je hebt het zelf ook gedaan. Als we het allemaal precies zouden zeggen, dan zouden we allemaal met rode oortjes zitten, nietwaar, dus laten we ons mond maar dicht houden. Ja, het is zo.

En in de scholen, wanneer kinderen dus niet meer die dwang hebben, maar wel een eigen milieu vinden, ach, ik denk dat ze dan gaan leren, omdat het voor het kind op dat ogenblik een kwestie is van zelfbevestiging. Dan gaat het er niet meer om een onderwijzer of een agent te pesten, wat heeft dat voor zin, nietwaar, je pest die man dan niet. Je ontneemt alleen jezelf aan mogelijkheden.

En als je geen zin hebt in geschiedenis, nu ja, goed, Karel de Kale doet er niet zoveel toe. En ja, je had ook Karel de Stoute nog, voor vele kinderen een voorbeeld. En dan laten we niet praten over de Lodewijken, daar zat zelfs een vrome onder. Hij was absoluut niet vroom hoor, maar hij was wel redelijk dapper. Ja, vroomheid en dapperheid, die gingen heel zelden werkelijk hand in hand. Kijk, de dapperen, die gingen naar de kruistochten, de vromen baden voor hen in de kerk en bleven lekker thuis. Dus, lieve mensen, wanneer je werkelijk die medemenselijkheid als basis neemt, dan valt er zoveel druk af. Wanneer er ergens veel is en je neemt er iets van, dan zullen ze niet zeggen: ja, mag niet.

Trouwens, ik heb het wel eens bekeken hoor. Als jonge mensen tegenwoordig, ‘in’ zijn, dan zijn ze bijna in de puree. Maar het is gewoon, ik kan mezelf zijn, ik kan werken in mijn eigen tempo, maar ik moet ook voor mijzelf opkomen. Wanneer ik een broek heb en ik val er een gat in, dat is niet erg, ik krijg een lapje en ik mag het er zelf opzetten. En als je dat niet wilt doen, nou ja, dan loop je in een tochtig kostuum, ook niet erg. Op deze manier wordt alles weer natuurlijk. Een groot gedeelte van de menselijke samenleving is dermate gereglementeerd en geregeld dat de natuurlijke mogelijkheden allemaal aan de verwering onderworpen zijn. Je ziet, je krijgt antwoorden ook. Je bent jezelf eigenlijk, je kunt jezelf niet helemaal zijn, je kunt jezelf niet helemaal waarmaken. Je kunt niet zeggen: ja, maar ik vind dat dat verkeerd gaat, dus ik werk er niet aan mee, je werkgever zal je zien aankomen. Maar daardoor zal men dus ook veel meer gewoon vanuit zichzelf willen doen en dan heb je geen behoefte meer aan al dat indelen in partjes, zelfs niet meer zo erg aan dat mijn en dijn. Je hebt er gewoon behoefte aan om mens te zijn. Nu ja, je hebt je mogelijkheden. Je hebt niemand om iets te verwijten dat het verkeerd gaat, je hebt niemand om je op te beroepen. Je kunt alleen maar hopen dat een ander je helpen zal en daarom help je een ander. Je beseft dat mensen van elkaar afhankelijk zijn.

En wanneer je dat doorvoert, zoals in Aquarius zal gebeuren, dan blijkt dat het recht van de mens wordt omschreven: elke mens heeft het recht om zichzelf te zijn, te leven en te sterven naar eigen verkiezing. Maar elke mens is daardoor ook verantwoordelijk voor zichzelf, aansprakelijk voor al hetgeen hij tot stand brengt en zal met anderen samenwerken, waar deze anderen hem dit mogelijk maken. Heeft u nog wat te zeggen of te vragen of niet?

  • U was nogal enthousiast over referendums, maar laat ik zeggen, in Zwitserland is er toch ook wel een antecedent waar…

Een referendum, dat moet u goed onthouden, heeft niet ten doel het beste te verwezenlijken. Het referendum heeft gewoon een doel de wens van een meerderheid van de gemeenschap weer te geven. En wel op basis van de stelling dat de mens het recht heeft om zijn eigen lot mee te bepalen en zelfs zijn eigen dwaasheden uit te halen. En dat geen wijze of deskundige mens het recht heeft hem te beletten te kiezen, mits hij hem ook het recht geeft om later zijn mening te herzien en in een volgende keuze dus anders te beslissen.

Een referendum is schadelijk voor elke economische en politieke continuïteit binnen het huidige stelsel. Maar een referendum is gelijktijdig wel een mogelijkheid om een samenleving zo in te richten dat de meerderheid van de leden daarvan zichzelf in die samenleving kunnen herkennen en zich niet slechts een onderdrukt en geëxploiteerd deeltje van een anonieme menigte of massa wordt. Ik geloof dat de nadruk meer moet liggen op de mens en veel minder op het mechanisme waarmee een menselijke samenleving, volgens sommigen althans, dan zo uit zou moeten zien.

  • Ja, kan zo’n samenhang functioneren, als het referendum werkt?

Die kan functioneren, wanneer ongeveer 25% van de mensen eraan deelneemt, omdat daarmee een voldoende aantal mensen onderlinge samenhang en een onderlinge mogelijkheid tot beroep kennen, dat zij de toch vaak wat individuele neiging van anderen daarmee voor zichzelf althans kunnen afleren.

En juist omdat zij een ander het recht geven zichzelf te zijn, zal diens agressie waarschijnlijk in het begin heel sterk oplopen, maar Aquarius zegt: wanneer zij aanvallen met een wapen, sla je terug. Als ze komen met een mes, trek je een mes. Als ze komen met een knuppel, neem je ook een knuppel, nietwaar. Dan komt er een knuppel met een knuppel aan, nietwaar, dan knuppel je mee. Komt er iemand met een atoombom, nou, dan kom je ook met een atoombom, gewoon doen wat u gedaan wordt. Maar erken het recht voor iedereen anders te zijn, zolang die jou met rust laat, jou laat zijn, zoals jij bent. En ik denk dat je dan heel gauw die zogenaamde zwijgende meerderheid meekrijgt. Kijk, de zwijgende meerderheid is dus een fictie ontworpen door politici om duidelijk te maken dat hun feitelijke minderheid toch een meerderheid is. Maar die zwijgende meerderheid, dat zijn de mensen die zich gewoon afvragen, ach, hoe kan ik het rustigste leven. Ik wil me daar niet mee bemoeien. En als ze dan ontdekken dat ze dat kunnen doen en toch gelijktijdig deel uitmaken, dan zullen ze langzaam maar zeker daar mee overgaan. Laten we niet vergeten dat we, als we in Nederland kijken naar de werkelijke activisten, dat we op een bevolking van 14 miljoen komen op ongeveer 300 000. Dat is niet veel. Met andere woorden, het is een kleine minderheid die zo hard schreeuwt dat iedereen denkt dat ze de meerderheid vertegenwoordigen.

Dat is natuurlijk pijnlijk, als je met zoveel bent. Maar het is een feit. Voor die feiten kun je nu blind zijn. Maar op het ogenblik dat een kwart van de mensen helemaal zegt: ja, ik ga op mijn manier leven. Als jij zegt dat ik belasting moet betalen en ik vind dat het niet nodig is, nou, dan zorg jij gauw dat er niets is om te belasten, nietwaar. Heb ik geen last meer.

Het feit dat die mensen zo gaan reageren dus, betekent dat er vrijheid, een soort vrolijkheid, een soort sfeer ontstaat, waarbij steeds meer mensen zich thuis voelen. En op het ogenblik zijn er wat groepen, waarbij dat is, maar dan moet je ‘erbij’ horen.

Maar in die Aquarius mentaliteit is dat niet nodig. Zolang je maar aanvaardt dat de ander zijn recht heeft, mag je erbij zijn. Je kunt erbij horen, als je wilt. Je kunt uitmaken hoe en op welke manier. Er zal niemand zijn die zegt: mensen, wij moeten het moraal moralistisch bezien en daarom veronderstel ik dat wij daar eerst dus bevordering van huwelijken stand moeten houden en dat wij daarnaast moeten bestrijden enzovoorts. Dus die mensen zijn er niet meer.

Als u zegt: nou, ik wil een harem als man, neemt u een harem. Als u als dame zegt: ik wil ook een klein regiment hebben, dat kan, je kan het krijgen. Laat ik het zo zeggen, als u dan gaat streaken, dan kijken de mensen wel, maar ze denken, nou ja, als je dat graag wil, maar als je dan stil blijft staan, dan is er misschien iemand die zegt: is dat nu niet koud? Begrijpt u, die mentaliteit. En juist daarom – hij wilde het al met zijn referendum – moeten we dus wel regels hebben, maar we moeten er iets over kunnen zeggen, we moeten zo weinig mogelijk regels hebben. Juist omdat we dus die vrijheid zoeken, moeten we eerst bereid zijn om anderen vrij te laten.

Vrijheid bestaat allereerst uit het erkennen van de vrijheid van anderen. Want zolang we dat niet doen, zijn we de gevangene van onze poging onze visie van vrijheid aan een ander op te leggen.

Aquarius is opportunistischer en is bovendien meer geneigd om zijn eigen weg te gaan. Als je de Aquarius mens ziet, u had het over Aquarius, moet je eens kijken: een Aquarius mens is een leergierig wezen. Een Aquarius mens zal zich dus in een Aquarius periode wat dat betreft niet helemaal thuis voelen. Want als alle anderen ook zo grillig zijn, dan weet hij niet waar hij zijn eigen grillen moet leggen. Nou ja, misschien vinden ze dan wel weer een elektronische grill voor watermannen uit. Ik wil maar zeggen: iedereen ondergaat het en degenen die die watermanmentaliteit hebben, zullen in ieder geval in dat patroon van vrijheid zich gemakkelijker bewegen, ze zullen het makkelijker hebben, maar men zal er niet aan kunnen ontkomen.

Alleen denkt u nu niet dat het een kwestie is van honderd jaar. De eerste fase, de aanloopfase dus, waarin de huidige methode van leven verdwijnt, duurt ongeveer 700 jaar. Of vanaf nu misschien 670 of 690 jaar. Het heeft te maken met astrologische veranderingen.

Daarna krijgen we een werkelijke opbouw van die nieuwe maatschappij, een periode die tegen de 800 jaar aan zal lopen. En daarna krijgen we dan weer het uitkristalliseren van, ik zou haast zeggen, een soort ordebesef dat komt dan later.

  • Verwacht u dat de wet en rechtsstelsels zullen meebuigen met deze verwachte mentaliteitsverandering? Er zullen misschien politieapparaten overbodig worden, als mensen voor zichzelf gaan zorgen.

Politieapparaten zijn op het ogenblik in feite de overbelaste demonstratie van de onmacht van het maatschappelijk bestel van datgene wat het pretendeert te zijn in de praktijk waar te maken. En wanneer de mensen zelf waar maken wat de maatschappij is, valt dus het politiebestel zoals het nu bestaat, voor een groot gedeelte weg. Dus er zullen altijd wel mensen zijn die anderen, beroepshalve bijna zou je kunnen zeggen, helpen. En ‘de politie is uw beste kameraad’, zolang ‘ie niet in de ME staat natuurlijk, maar dat is weer een ander rijm. Politie, juridische instanties, gevangeniswezen, die vallen allemaal eigenlijk langzaam maar zeker weg. En in het begin zullen de voorstanders van recht en orde, die zullen natuurlijk ontzettend foeteren tegen het feit dat hun macht en de betekenis van de wet uitgehold wordt. Maar die uitholling op zichzelf betekent gewoon dat zaken die eens een gewichtige waarheid waren, nu een lege formule worden, waar je misschien later nog eens op terug grijpt. En dat kun je ook niet altijd doen.

Er zijn heel veel dingen waar uw grootouders nog aan geloofden als onvermijdelijke harde noodzaak van het leven, waar iedereen tegenwoordig schouderophalend op reageert. Heeft u wel eens opgelet hoe het was toen die eerste verkeerslichten er waren? Rood was stop, groen was hard. En hoe is het nu? We hebben er zelfs nog oranje tussen, maar dat is typisch Nederlands natuurlijk. Oranje boven kan niet meer, maar in het midden past het nog precies. Nu, tegenwoordig is het zo: groen licht: poepie gas meer, snelheid ver boven de top, dan haal je het. Oranje licht: doorpieren, als die idioot daar niet te snel optrekt, kom ik er nog net veilig over. En rood licht is: zou ik het proberen, ik durf niet te stoppen, want die vent achter mij rijdt te hard. De betekenis van het verkeerslicht, ofschoon officieel nog precies dezelfde, is dus in de praktijk wel heel sterk veranderd, dat wou ik maar even zeggen.

  •  De tijd van Aquarius, wanneer is die begonnen?

Ja, je kunt dat niet met definitieve data beleggen, het is namelijk een fluctuatie. Maar je kunt zeggen: de Aquarius invloed is begonnen rond 1964. Volgens de astroloog zal de Aquarius werking waarschijnlijk begonnen zijn 1980 of 1981, en de feitelijke opgang van Aquarius tot een eerste Aquarius sfeer mede op aarde – ja, ik denk dat we dan heel gauw zitten voor de eerste actie in 1994 en voor het eerst werkelijke beleven van dat nieuwe sfeertje ongeveer het jaar 2020, 2024. Dus dan ligt het er maar aan waar de zaak begint. Ik zou zeggen: waar de afbraak is begonnen van toch het Vissentijdperk en langzaam maar zeker het andere de overhand is gaan krijgen, daar moet je rekenen, dus volgens mij is dat in ’96. Voldoende?

Als u het mij niet kwalijk neemt, gaan wij maar stoppen. Na de pauze komt er een andere collega. Ik hoop voor u dat die minder babbelt dan ik en beter antwoordt, maar ik heb in ieder geval mijn best gedaan en misschien heb ik toch ondanks alles een klein beeld kunnen geven van wat ‘mensenrechten’ in Aquarius betekenen. Het betekent het recht om mens te zijn. Niet het recht om van anderen te eisen.

Vragen.

  • Is er een soort evolutie in het rechtvaardigheidsgevoel van de mensen, sommige profeten vroeger, bijvoorbeeld Elia, vonden doden heel gewoon. Nu denkt men daar anders over, althans officieel. Had doden vroeger bij het recapitulatieproces na de dood ook minder consequenties?

Wanneer u het mij vraagt, is er wel een evolutie te vinden in het rechtsgevoel van de mens, maar het rechtvaardigheidsgevoel van de mens blijft eigenlijk wel ongeveer gelijk. Hier is dus geen werkelijke verandering, alleen de feiten in de wereld veranderen, de modes in de wereld veranderen en daarmee dus datgene wat men ervaart als onaanvaardbaar.

  • Men zegt wel: ieder mens heeft nu eenmaal een ingeschapen rechtvaardigheidsgevoel. Is dit wel zo?

Elke mens heeft een gevoel voor rechtvaardigheid. Het is al duidelijk wat het woord zegt: een vaardigheid om recht, dus het juiste, te beoordelen. Alleen zijn de meeste mensen, ze hebben het wel, maar Oost-Indisch doof, wanneer het rechtsgevoel hen dingen duidelijk maakt, die hen toevallig niet past.

  • Zal met een toenemende kennis omtrent oorzaak en gevolg-werkingen tijdens Aquarius het algeheel moreel niveau toenemen?

Daar is geen zinnig antwoord te geven. Een moreel niveau wordt namelijk op dit moment bepaald volgens de nu geldende zeden. Wanneer de zeden veranderen, verandert dus ook de moraliteit. Maar wanneer u zegt: Zal in Aquarius een grotere eenheid, een grotere invoeling in de ander plaatsvinden, dan ben ik geneigd dit te bevestigen.

  • Waar liggen de hoofdknelpunten met betrekking tot de kwestie van de mensenrechten in India? En wat is er aan te doen?

Het knelpunt van de mensenrechten in India ligt voornamelijk in de westerse opvatting daarvan. Men heeft in India te maken met een traditionele maatschappij, met traditionele verhoudingen en indelingen, die vele duizenden jaren oud is. En nu komt men met een nieuw concept wat misschien honderd jaar oud is en verwacht nu dat India daar in korte tijd aan zal beantwoorden. Dat kan eenvoudig niet, omdat dus de gehele waardering, zelfs van leven en dood, daar een andere is dan bij u. Terwijl ook opvattingen over recht, macht, de wijze waarop je iets waar kunt maken, in dergelijke landen geheel anders zijn dan bij u.

Je kunt een totaal andere mentale, morele en religieuze achtergrond nu eenmaal niet even wegvagen, omdat je een bepaalde formulering van mensenrecht zo graag op de voorgrond stelt. Maar de rechtsverhoudingen worden beter naarmate meer mensen beseffen, welke de mogelijkheden zijn die ook buiten de traditie om in een menselijke maatschappij kunnen bestaan.

  • Kunt u dit misschien nog ietsje toespitsen met betrekking tot de stoepbewoners en de gearrangeerde huwelijken en het kastenstelsel?

Bij de gearrangeerde huwelijken komen er minder echtscheidingen voor.

Het kastenstelsel in zichzelf is aan het verzwakken, maar heeft in ieder geval het grote voordeel dat een stand beslist bepaald is tot een bepaalde taak. Een krijger wil geen bijbel uitleggen en een brahmaan wil niet in de eerste plaats vechten. En geen van beiden willen ze graag boer zijn. En de boer wil verstand hebben eerst van zijn eigen landbouw en de mogelijkheid om daarmee te handelen en dan wil hij zich pas richten op de krijger en op de brahmaan. Dus je krijgt hier een taakverdeling die toch maatschappelijk wel erg belangrijk is. Mag ik u eraan herinneren dat u in de USA predikende generaals hebt en dat daar de opvattingen van christendom dus wel vaak lichtelijk karikaturaal aandoen. Zoals zakenlieden bijvoorbeeld sociaal recht proberen toe te passen en te verkopen en dat gaat ook niet altijd even ideaal.

U kunt dus gewoon kijken naar de mistoestanden in uw eigen maatschappij en u zult moeten toegeven dat het kastenstelsel, een aantal daarvan althans, wegvaagt, maar daarvoor weer andere bezwaren heeft.

Wat betreft het gearrangeerde huwelijk, ik kan mij voorstellen dat men daar in de huidige opvattingen nu niet zo trots op is, maar aan de andere kant moeten we ook wel begrijpen dat het gearrangeerde huwelijk lang niet altijd, zeker niet bij de gewone mensen, zodanig dwingend is als men hier veronderstelt. Maar juist omdat u het land te weinig begrijpt, bent u geneigd om de excepties te zien als de regel. Dat zal ongetwijfeld ook voor iemand uit India, die met u te maken krijgt het geval zijn. Ze zouden niet beoordelen aan de hand van uw werkelijke wezen.

  • Zal het principe, het huidige principe van de nu bestaande scheiding der drie machten, wetgevende, uitvoerende en wettelijke macht, in Aquarius wegvallen?

Nu, dat niet direct, maar de machten zelf vallen weg. Omdat iedereen uitvoert, omdat allen tezamen wet geven, en omdat allen vanuit zich datgene wat ze besloten hebben, proberen te handhaven tot de meerderheid beseft dat het anders beter is. En daarmee valt de macht, zoals u ze uitdrukt, weg. U leeft namelijk in een papieren maatschappij, waaraan de mensen zich niet aanpassen. Dat staat zo gedrukt en geschreven. En dan komt u te leven in een maatschappij, waarin veel minder wordt gefixeerd dan in de huidige tijd, maar waarbij de wet altijd de uitdrukking is van de wil van het gevoel van de mensen en niet datgene wat boven de mensen staat en hen in hun handelingen, hun gevoelens en opvattingen als het ware beperkt ontwikkelt.

  • Kan de entiteit ons hier zien visueel of voelen?

Ik neem u waar als uitstraling. Dat is over het algemeen verhelderender ten aanzien van uw reacties, dan uw uiterlijk.

  • Wanneer kan iemand mensen paranormaal genezen? Wie bepaalt wanneer die kracht over komt; ligt het aan de behoefte van de omgeving of aan de ontwikkeling van die betrokken mens?

Wij zijn allen omringd door kracht. Alles is opgebouwd uit kracht. Wanneer we die kracht aanvaarden zonder te proberen ze te verklaren, dan kunnen we, mits we vertrouwen genoeg hebben in onszelf, de kracht op anderen richten. Wanneer wij dus de behoefte gevoelen om te genezen, kunnen wij genezen tot het ogenblik dat wij aan ons eigen kunnen twijfelen, dan kunnen wij niet genezen. Is dit voldoende?

  • Wat is een ufo? Als dit de realiteit is, waarom zijn ze er en met welk een doel?

Ufo betekent: Unidentified flying object, dat wil zeggen een niet bekend of te herkennen voertuig of voorwerp. Ufo’s bestaan, in dier voege, dat inderdaad als ufo’s soms, meestal sloepen, als waarnemingsorganen of landingsvaartuigen van ruimtevaarders worden gemaakt. Het betreft dan over het algemeen ruimtevaarders die dan buiten de maanbaan verblijven en in enkele gevallen zelfs buiten de marsbaan.

Deze unidentified objects nemen waar, maar in sommige gevallen nemen ze ook voor bepaalde aandrijvingen reactiemassa mee en dat is dan meestal water, iets waar de planeet tamelijk rijk aan is.

  • Staat de sterfdatum vast of wordt deze bepaald door leefwijze en andere dingen; kan men langer leven als men dat graag wil?

Dat laatste zou ik niet graag bevestigen, want er zijn mensen die juist graag langer willen leven, wanneer ze eigenlijk al geen leven meer hebben. Maar de sterfdatum staat niet vast. Zij is een waarschijnlijkheid, maar ze is dus geen definitieve mijlpaal. Het leven en de levensduur worden onder meer bepaald door een aantal ervaringsmomenten die je verwerkt plus het aantal disharmonieën die je opwekt tijdens die verwerking. Het is dus eigenlijk een soort optelsom van waarden in de persoonlijkheid, die medebepalend zijn ten aanzien van de toestand en mogelijkheden van voortgaan.

  • De vorige keer werd door een geest verteld dat mensen niet geholpen worden door geesten. Hoe verklaart u dan de werking van de pendel en de I Tjing; deze zijn toch sinds mensenheugenis in gebruik?

De pendel gebruikt u aan de hand van uw eigen kracht en in vele gevallen zelfs is de uitslag van de pendel bepaald door onbewuste bewegingen, waardoor u onbewuste waarnemingen en herkenningen omzet in draaiing van de pendel en als zodanig dus u zelf afleest en herkenbaar maakt. Wat betreft de I Tjing en ook andere, zeg waarzeg-spelen, zou ik haast zeggen, hier hebben we te maken met een toeval systeem, waarbij echter de uitleg van het toeval weer in onszelf wordt overgeladen. Met andere woorden de uitleg is een associatieve weergave dat bij een groot gedeelte van het onbewust gewetene geprojecteerd wordt ten aanzien van de vraag. Ook hier geen geesten, in de eerste plaats de mens zelf. Het spijt me.

  • Kan gedachtenkracht middels het voorhoofdchakra uitgezonden, versterkt worden door de kleur van iemands sterkste chakra, bijvoorbeeld zonnevlecht of hartchakra aan toe te voegen?

Uitstraling van bewuste en dwingende telepathische impulsen hebben inderdaad plaats via het voorhoofdchakra. Dit kan niet versterkt worden door andere impulsen. Degene die dat stelt, heeft te weinig begrip van de opbouw van een chakra.

Het eerste chakrum begint met een eenvoudig vierbladige. In het vierbladige zijn twee waarden aanwezig, in elk een positief en negatief aspect. Bij elk meerbladig chakrum dat verder komt, blijven de voorgaande bladen of eigenschappen aanwezig. Er worden slechts nieuwe aan toegevoegd. Je kunt dus niet met het ene chakra de werking van het andere versterken, maar elk chakra is vertegenwoordigd in elk hoger chakra en zal bij verdere ontplooiing daarin direct meewerken aan de totaliteit van vermogens die door dit hoger chakrum kunnen worden uitgestraald.

  • Betekent dit ook dat de hogere chakra’s – is het mogelijk dat de hogere chakra’s wel geopend zijn en de lagere niet?

Dit is praktisch onmogelijk. U vraagt nu: kan een plant blad zetten, wanneer ze geen stam en geen wortels heeft?

Zo, vrienden. Ik dank u voor uw aandacht. Ik wens u verder een aangename nachtrust, en wanneer u kunt, kom eens even in onze wereld kijken, opdat u het in het Licht dat daar bestaat, de kracht vindt om de schijn van duister in uw eigen wereld te verdrijven.

image_pdf