22 december 2005
Zoals gewoonlijk aan het begin van onze avond, denk zelf na over het gebrachte en besef dat wij ook aan onze zijde niet onfeilbaar en ook niet alwetend zijn. Dus het is steeds van belang dat u over het gebrachte zelfstandig nadenkt.
Ik had graag vanavond met jullie even nagepraat over de kering van het licht die we dit jaar hebben meegemaakt. We moeten toch zeggen dat wat deze nacht plaats heeft gehad, zeer speciaal is geweest en dat je dit in, laat ons zeggen, duizenden jaren bijna, niet meer hebt meegemaakt. Diegenen die, zoals we gevraagd hebben, zich daarop hebben ingesteld, zullen allicht wel iets waargenomen hebben. Sommigen zullen waarschijnlijk het een en ander misschien wat sterker gezien of ondervonden hebben; de een misschien meer op geestelijk gebied, de ander misschien een beetje op materieel gebied.
Wat is er aan de hand? Wat is er nu eigenlijk gaande?
U weet, we hebben u gevraagd van ieder individueel erover te mediteren en een beetje ook voor zichzelf trachten uit te maken welke richting het nu uit moet. De situatie is als volgt: vanuit de kosmos is er op dit moment een golf, je zou dit kunnen noemen: een energiegolf. Die golf, als we er een kleur moeten aan toevoegen zoals jullie nogal eens gewoon zijn, zou je kunnen zeggen dat dit wit licht is, maar helemaal omkleed door hardrood, als je het zo bekijkt. Maar in wezen is het het volgende: het is een golf die eigenlijk ervoor gaat zorgen dat de aarde zich in de komende – en dan spreek ik over lange tijd, ik spreek hier niet over dagen maar ik spreek hier over honderden jaren – dat de aarde zich volledig kan reinigen, volledig kan zuiveren van alles wat er ontstaan is, wat de aarde heeft aangetast de laatste eeuwen, om het zo uit te drukken. En natuurlijk, planeten reageren niet zoals mensen. Een planeet reageert ook veel langzamer. Tijd is daar iets totaal anders dan dat de dimensie ‘tijd’ voor u is.
Goed, op korte termijn is het wel voor jullie van belang, in die zin dat deze golf die de ganse aarde inpakt als het ware, je moet het zo zien. Je zou kunnen zeggen: kijk, ik zie een grote mist en die mist omvat volledig eigenlijk de planeet aarde. Met als gevolg dat de invloeden die daaruit ontstaan zeer sterk zullen inwerken op alles wat levend is. Maar ook doordat de aarde volledig wordt bekleed, gaan veel zaken die op dit ogenblik volgens normale wetenschappelijke normen eigenlijk plots een beetje anders functioneren, gaan zaken zich plots anders manifesteren. In vele gevallen zal men het niet eens opmerken, maar zal men uren, dagen, soms maanden later plots geconfronteerd worden met resultaten van gebeurtenissen die men helemaal niet had kunnen incalculeren en die helemaal niet volgens de logica van de wetenschap konden of voorzien werden. Dat is het ene punt.
Het andere punt is vooral naar wat ‘leven’ toe is. Je moet rekening houden doordat de aarde zich reinigt, je het een beetje kunt bekijken als zijnde: we gaan alles wat op dit ogenblik niet in harmonie is met de uitstraling van de aarde, trachten op te ruimen. En dit gaat na verloop van tijd ook inhouden dat heel veel van wat je nu kent aan natuur enz. zal wijzigen. Dat gaat allemaal langzaam maar zeker gebeuren. Natuurlijk zul je – en dat is evident maar dat is niet abnormaal – de normale natuurrampen kennen, maar in een versneld tempo. Je zult over aardbevingen kunnen spreken, zeebevingen, vloedgolven, branden enz. Dit is gewoon eigenlijk het uiten van de elementen die meehelpen om deze opkuis te volvoeren. En dat is eigenlijk de essentie van deze toch zeer uitzonderlijke zonnewende. Het zijn zaken die samenlopen.
Ieder van jullie beseft dat je leeft op de snee eigenlijk tussen het oude, het vissentijdperk, en het nieuwe, het aquariustijdperk. En dat, om het met jullie woorden uit te drukken, deze twee tijdperken nogal opposiet tegenover mekaar staan met zeer boeiende resultaten natuurlijk voor diegenen die ervoor openstaan. Want geestelijk leven jullie in een tijd waarin je, zeker wat uw geestelijke ontwikkeling aangaat, je bewustzijnsweg aangaat, mogelijkheden ervaart in deze tijd die in geen enkel andere tijd eigenlijk aan de orde zijn.
Dat wil zeggen dat, wanneer je daarvoor openstaat, dat je bij wijze van spreken, in dit leven verschillende levens in één keer kunt, voor uw geest, bereiken. Ach, het valt misschien niet zo direct op natuurlijk. Je leeft nog altijd in een maatschappij die denkt dat alles zal blijven verder draaien zoals het is. En uw geest heeft daar eigenlijk ook een beetje lak aan, hoor, maak u daar geen zorgen over. Wat voor uw geest belangrijk is, is wat je nu, de dag vandaag, kunt leren. En voor de ene zal dat misschien zijn dat zijn wereld plots verandert. De ene zal misschien het groot lot ineens hebben en denken dat alles goed is. De ander zal misschien ineens niets meer hebben en ook moeten zien hoe alles goed is. Ik stel het heel cru. Ik stel het heel extreem. Maar in wezen, voor jullie geest is het toch een belangrijke ervaring telkens.
De ene mens zal misschien wat meer met zijn gezondheid te kampen hebben dan de andere enz. Ieder op zijn eigenste wijze, naargelang zijn stoffelijke ingesteldheid, zal langzaam maar zeker zich daarvan moeten kunnen bevrijden. En daar wordt het interessant, want we zijn allemaal maar mensen en mensen hebben hun gewoonten, nietwaar? Wel, nu zit je op het punt dat je zo ver bent dat, wanneer je nu de dag zegt: ik bevrijd mij van mijn gewoontepatronen – en veel gewoontepatronen zijn voor de mens nogal verslavend – ik bevrijd mij daarvan, dat je daardoor mogelijkheden opent om plots een gans eind verder te evolueren.
Ach, misschien is het voor de buitenwereld en voor de omstanders niet altijd zo prettig omdat de doorsneemens, dat weten we toch, tracht steeds te behouden wat hij heeft en, indien het mogelijk is, er nog een schepje bovenop te doen. Maar je begrijpt, wanneer deze invloeden die nu samen gaan werken met de aarde, deze invloeden die één harmonie vormen met de elementalen, met alle andere geestelijke krachten die aanwezig zijn, die ook bv. zeer nauw gebonden zijn aan de uitstraling van de zon – want dat is ook nog zo iets heel belangrijk, mensen beseffen dat te weinig – maar de invloed en het aanvoelen van de zon voor de aarde is van ontzettend belang. Wanneer bv. dit met de aarde op dit ogenblik niet zou gebeuren, dan zou je bijna kunnen stellen dat de zon zich in zekere mate zou terugtrekken van de aarde. Wanneer dat zou gebeuren, lieve vrienden, dan zou dat voor de planeet zelf rampzalig zijn. Want de aarde kan maar functioneren als planeet – en dan spreek ik eigenlijk van een denkend wezen, hoor – wanneer er harmonie en een goede wisselwerking is met de zon. Op het ogenblik dat deze wisselwerking zou wegvallen, dan krijgen we bv. dat de zon bepaalde momenten, laat ons zeggen, haar vuur laat verminderen – zelfs zou het kunnen zijn dat de zon op een bepaald ogenblik zou stellen: dit ganse boeltje interesseert mij niet en ik doof voor een groot gedeelte mijn branding – dan zou je kunnen stellen dat voor grote delen van dit aards gebeuren, maar ook voor de andere planeten, er een soort van duistere tijd zou ontstaan waar bv. het minste leven, buiten nog het meest primitieve, niet meer mogelijk zou zijn. Dus, dit stelt zich niet hoor, maar ik geef het maar als mogelijkheid, maar het stelt zich op dit ogenblik niet. Op dit ogenblik is het van belang dat de aarde zelf terugkomt tot de zuivere planeet. En dat gaat enige honderden jaren duren, maar wanneer die periode voorbij is – o, en dan zijn jullie allemaal bij ons, dat is geen probleem – dan zul je opmerken dan gaat terug deze planeet zeer interessant zijn voor incarnatie. Dan ga je ook niet meer hebben dat je massa’s golven gaat krijgen van primitieve entiteiten – neem mij de uitdrukking niet kwalijk – die massaal op deze aarde neerstrijken, omdat zij aangetrokken zijn door de begeerlijkheden van deze planeet of althans wat deze planeet toch in zich had.
Dus dat is zo heel kort voor jullie geschetst wat deze nacht eigenlijk in gang is gezet. Het is voor velen misschien een wat woelige nacht geweest. Er zijn hier en daar wel een paar moeilijkheden en een paar ongelukken gebeurd op deze aarde die de komende dagen wel het nieuws zullen halen en verstrekkende gevolgen gaan hebben. Maar al bij al, wat ons opzet was om deze kracht in goede banen te leiden om overal op deze aarde rustpunten te hebben en van daaruit verbinding met elkaar, daar moeten we zeggen is dit zeer goed geslaagd. Zelfs de resultaten zijn voor ons beter dan dat we hadden durven hopen. Het is opvallend hoe over gans de wereld zeer vele mensen tot het besef zijn gekomen dat het zo niet meer verder kan en dat het aan één zeel trekken en allemaal de handen in mekaar slaan toch kan helpen. En voor jullie is dit nog op een heel rustige, zachte wijze gebeurd, maar ik kan toch stellen dat in vele delen van de wereld dit niet zo evident was als voor jullie van hier aan mee te doen, van de tijd te hebben even te mediteren en u dan nog te binden op een bepaald uur van afspraak om met deze krachten te werken.
Dus, als ik het zo mag uitdrukken, we kunnen spreken dat de Midwinter van dit jaar 2005 voor de planeet aarde bepalend is, maar tevens ook in het zoeken naar evenwicht en de mogelijkheid van de nieuwe tendensen, de nieuwe ideeën, dat is toch belangrijk, die Aquarius in zich heeft, van die vaste voet te laten krijgen en tezelfdertijd het oude, chaotische dat nog van Vissen over was, waar eigenlijk ook zeer demonische zaken aan gekoppeld waren, dat dat toch allemaal schoon naar een evenwicht is gebracht. En dat is eigenlijk wat we moesten bereiken: dat evenwicht. En het is vanuit dit evenwicht dat we dan in de komende jaren, eeuwen zelfs, verder kunnen werken.
Zo, mijn vrienden, dit is zo’n beetje de schets van wat er deze nacht eigenlijk gebeurd is en welke invloed dit heeft voor de aarde. Als hier soms mensen zijn die zelf ervaringen hebben gehad waar ze vragen over hebben, ik bedoel: vragen over wat u ervaren hebt, geen vragen over wat ik nu gezegd heb, dat is niet aan de orde, maar vragen over ervaringen die u gehad hebt, dan mag u deze nog even stellen.
Ja broeder, gisteravond na de meditatie voelde ik mij plots vrij misselijk. Heeft dat eigenlijk met het hele gebeuren te maken of is het zuiver een biologisch gegeven dat er verder niks mee te zien heeft?
Dat zou ik zo niet durven stellen. Het probleem is een beetje de situatie en de gedachtewereld waarin u zich bevindt. En, u mag mij niet kwalijk nemen dat ik het zo naar voor breng, maar de energie – en ik heb het al gezegd om het jullie gemakkelijk te maken, je zou het als wit-rood kunnen beschrijven – heeft de eigenaardigheid van alles wat rondom u aanwezig is of ook wat in u aanwezig is, naar uitersten te drijven. En op het ogenblik dat u mediteert en u stelt zich daarvoor open, dan kun je wel meemaken dat en dan is dat eigenlijk voor uw lichaam niet interessant maar voor uw geest wel hoor, de leerschool die erin zit waaruit de geest een enorme ervaringswereld kan putten. Langs de andere kant zie je dat bepaalde zaken in het lichaam geprikkeld worden, met als gevolg dat je u lichamelijk minder goed voelt. Anderzijds moeten we daar direct tegenover stellen, is het voor uw eigen geest juist het omgekeerde omdat die vanuit die toestand duidelijker zich in zijn leerscholing kan profileren. Maar als ik het gewoon moet zeggen naar u als mens toe: ja, dit heeft ermee te maken. Maar dit geldt voor ieder van de aanwezigen hier. En er zijn bepaalde aanwezigen hier die de komende dagen nog andere zaken zullen opmerken. Dit is niet uit te sluiten. Maar het belangrijkste is: niet dat je daar uw volle aandacht aan gaat geven, hoe lastig het ook is, het belangrijkste is dat je tracht voor uzelf de harmonie te handhaven en in harmonie te blijven met eigenlijk, zoals we het u gezegd hebben voordat je eraan begon: erken de Goddelijke Kracht, erken de Vader in u, erken die Eenheid. En op de moment dat je die Eenheid erkent en beseft, dan gaat ook dat lichamelijke probleem gewoon op de achtergrond afzwakken.
Broeder, ik heb op een bepaald moment het wit Pegasus-paard waargenomen. Heeft dat er iets mee te maken?
Ach, wanneer u stelt dat u Pegasus hebt waargenomen, dan zou dat voor u – ik zeg voor u – kunnen betekenen dat het licht voor u een aanbrenger is van de waarheid. En in dit geval zou ik, maar dat is mijn verklaring en ik moet hier een beeld verklaren dat in u leeft, zou ik Pegasus zien als zijnde de zoeker en de strijder voor waarheid. Meer kan ik daar eigenlijk niet over zeggen.
Dat zou kunnen omdat een andere visualisatie daar geweest is. Alleen, het rode ben ik niet tegengekomen.
B)Ja maar, ik heb u gezegd: dat wat de aarde bereikt, is een golf, is een kosmische kracht. En ik heb ze trachten te omschrijven in een kleurgeving om het jullie gemakkelijker te maken. Die kracht op zich – ik zal het nog even kort herhalen – gaat alles duidelijk stellen. D.w.z. dat wat nu nog omkleed was met de mantel der liefde, kan boven komen. Het rode daarin duidt dat daarin de geprikkeldheid bij een groot deel van het leven op deze aarde versterkt wordt omdat het grote deel, toch zeker van het menselijk deel op aarde, weigert te erkennen hoe de zaken aan elkaar zitten. Er zal bv., om u een idee te geven, een zeer sterke strijd tussen wetenschap en filosofie, eventueel vertaald in religie, losbarsten. Nu is dat onderhuids bezig. Maar dit gaat allemaal als een vulkaan beginnen werken en dat gaat naar boven komen. En dat wil ik zeggen, dat is voor u die roodkleuring. In wezen moet ik er geen kleuren aan geven. In wezen is het een kosmische energie die inwerkt op alles wat leeft en ervoor zorgt dat de aarde zichzelf terug kan reinigen.
Broeder, ik ben deze nacht wakker geworden, ik weet niet meer hoe laat het was, maar toen heb ik een straling gezien, lichtblauw-zilverachtig, en ik weet niet of dit met het gebeuren te maken heeft.
Kijk, alle fenomenen, wanneer je in meditatie u in harmonie hebt gezet met het geheel en wat je, zoals u zegt vanuit uw slaap ontwakende waarneemt, is eigenlijk gewoon wat in en rondom u aanwezig is. En als u dat in die kleuring waarneemt, dan zou je kunnen zeggen: kijk, die kleuring is voor jou eigenlijk een zeer belangrijke uiting. U bent iemand die zoekende is in dat spirituele gebeuren. En wanneer je dan deze kleuring krijgt, vooral die tinten van blauw, dat duidt dat gewoon dat op dat ogenblik het ganse voor u versterkt is. En dat is dan, ik zal het misschien het simpelste zeggen, een uitstraling van uw eigen geest naar uw hersenen toe, in die zin dat je eigenlijk op dat moment waarneemt waar uw geest mee bezig is. En dat is dan op dat moment voor u dat zoeken in dat spirituele dat voor u nog steeds een zekere religieuze getintheid inhoudt. Je verbindt nog heel veel zaken, zeker onbewust, met bepaalde opvoedingseigenschappen. En daardoor krijg je zulk manifesteren van, in uw geval, dat u omschrijft als licht. En dit is zeker niet negatief, integendeel.
Broeder, raar maar waar, maar ik heb gisteravond het gebeuren kunnen waarnemen buiten in open lucht. De laatste tijd, als ik mediteer, heb ik de indruk dat ik eerst in slaap val en dat ik dan terug kom tussen slaap en waak en dat ik van alles beleef en meemaak. Het enige dat mij bijblijft en dat mij stoort, is het schokeffect dat ik heb meegemaakt op het laatst van de meditatie. Ik viel blijkbaar terug in mijn lichaam. Dit zou ik willen vermijden. Hoe kan ik dat? Heeft dit ook met het gebeuren te maken of ligt het ergens aan mijn ingesteldheid?
Nee, dat is een technisch gegeven. Kijk, het schokeffect dat, denk ik, meerderen van de aanwezigen hier hebben dat al tijdens meditaties meegemaakt, is heel simpel: op het ogenblik dat je in een diepe vorm van meditatie verzinkt, zal in vele gevallen uw eigen geest zich redelijk distantiëren van het rustende lichaam. Op het ogenblik dat er iets rondom u gebeurt, en daar heb je geen vat op, dat kan bv. ergens in de verte een auto zijn die claxonneert, maar het kan ook een deur zijn die dicht slaat, dat kan plots een geluid zijn dat ongedefinieerd is, is meestal voor uw hersenen voldoende om een alarm te geven. Op dat moment is er de wisselwerking tussen uw geest en uw lichaam en krijg je de idee dat je een schok ervaart, omdat de geest, om het zo te zeggen, en uw lichaam zich terug tot een eenheid profileren. Ik tracht het zo beeldig mogelijk uit te leggen, maar het is gewoon omdat uw hersenen een alarm geven naar uw lichaam van: je moet alert zijn, er gebeurt iets. Op dat moment, uw geest is met andere zaken bezig, gaat uw geest op dat alarm dat uw lichaam uitzendt, reageren. Moest uw geest dit niet doen, dan zou dit leiden bv. tot een plotse hartstilstand. Dan ben je aan onze zijde; daar zou je het ook goed hebben, hoor, daar gaat het nu niet om, maar het zou misschien niet zo interessant zijn naar de leerschool toe. En daarom krijg je dat fenomeen.
Het is niet alleen een fenomeen dat u ervaart, maar zeer velen die in meditatie gaan en zeer diep gaan en waar de mogelijkheid is dat de geest zich soms verplaatst in de sferen – moeilijk voor te stellen als stofmens maar het is gewoon zo – dat de terugroep deze schok geeft. Op zich, heb daar geen angst voor, heb daar geen schrik voor. Ik weet, het is voor het menselijk lichaam niet al te aangenaam. Dat is zo’n beetje dezelfde ervaring die je kunt hebben dat iemand droomt en plots in zijn droom oneindig diep valt; krijgt ook een schokeffect. Ligt hem ongeveer in deze gelijke lijn. Alleen is het daar in het droomgebeuren dat er een soort alarm ontstaat. Hier is het werkelijk een wisselwerking tussen uw voertuig en de geest.
Wat ik hier nog even als kleine noot, en ook voor de anderen is dit interessant, wil aan toevoegen: let op de fenomenen die je tijdens uw ingesteldheid, tijdens het meditatief gebeuren hebt ondergaan. Uw lichaam heeft gedurende langere tijd zich kunnen distantiëren van de klimaatsomgeving rond het lichaam. Dit is heel belangrijk. En ik zou zeggen: in uw geval, blijf deze zaken in de toekomst ook verder uitbouwen. Zij kunnen u, zeker in deze tijd, leiden tot een zeer grote en zeer diepe spirituele ervaring met enorme mogelijkheden voor uw eigen geest.
Zo, je ziet, vrienden, dat ieder van jullie zo zijn typische ervaringen heeft gehad. De ene zal er al gemakkelijker over spreken dan de andere. Houd er rekening mee dat je in de komende dagen een beetje oplet dat je, als ik het zo mag vragen, blijft mediteren; dat je tracht in uw meditatie steeds meer u één te voelen met deze aarde, dat is belangrijk. En daar bedoel ik alles mee: niet alleen met de mens maar ook de dieren, planten, zelfs de stenen. Je moet trachten tot het inzicht te komen in uw meditatief gebeuren dat je een volledig deel bent van dit geheel, dit geheel dat je kunt omschrijven als de Vader of als God of de Oerkracht, noem maar op. Een naam is maar een naam. Het is vooral het aanvoelen dat hier belangrijk is, dat je niets uitsluit. En ik zou bijna zeggen: bouw dit, dag na dag, verder op. En door dit dag na dag verder op te bouwen, gaat u in alle woelige periodes die rondom u zijn, steeds terug daardoor rust kunnen vinden, evenwichten kunnen vinden, ga je in harmonie kunnen zijn met wat gebeurt. Voor ieder van u is het belangrijk dat je niet in strijd gaat. Vele mensen, je zal dat rondom u zien, zullen in de komende tijd gaan strijden, nog meer dan het de laatste maanden al geweest is. Men gaat vechten voor zijn idee, voor zijn gelijk. Maar hoe meer je vecht voor jouw gelijk, hoe meer je verliest, hoe meer je deel wordt van de grote opkuis. De kracht is van aan te voelen dat je in harmonie bent met het gebeuren.
Ach ik weet het, dit klinkt moeilijk. Want hoe kun je nu verdraaid in harmonie zijn met al diegenen die zich daar liggen uit te roeien? Toch is het belangrijk dat je dit niet beschouwt als zijnde negatief, als zijnde verwerpelijk, maar dat je al wat rondom jou gebeurt, kunt aanvaarden als zijnde deel van die ene scheppende Kracht. Ik weet best dat dit voor mensen heel moeilijk is dit te verwerken. Maar neem van mij aan, lieve vrienden, dit is de sleutel voor in de toekomst uw eigen geestelijke ontwikkeling op een zo harmonische basis, een juiste basis verder te zetten. Het is de sleutel in de toekomst om tussen alles wat er gebeurt, stand te houden en zelf wat jij als belangrijk acht in de ontwikkeling van uzelf, te kunnen verder laten groeien.
Elke strijd, vrienden, welke hij ook weze, zou je moeten trachten te vermijden. Niet door te gaan discussiëren van: het kan anders. Niet door te gaan zeggen: ja maar, zus of zo. Gewoon door het aan u te laten voorbijgaan en uw weg te gaan zoals jij hem aanvoelt dat hij juist is, zoals jij de Kracht in u voelt. Dat is belangrijk. En dan zal je opmerken dat je niet alleen staat. Dan zal je tot uw verbazing opmerken dat er rondom u redelijk velen zijn die eigenlijk datzelfde wensen en die samen met u, om het menselijk uit te drukken, aan hetzelfde touw trekken, in dezelfde richting. En dan zul je opmerken dat deze reiniging van de aarde eigenlijk een zeer mooi en weldadig gebeuren is, omdat je het dan kunt bezien op zijn werkelijke waarde en dat je niet meegaat in wat de mens ervan wilt maken.
Zo, u mag het mij niet kwalijk nemen, vrienden, maar ik ga dit eerste deel besluiten. We moeten een beetje, en ik zeg dit ook voor het tweede gedeelte al, rekening houden met het medium. Deze heeft een zeer, zeer zware nacht achter de rug, heeft zeer veel werk moeten verzetten, om het zo uit te drukken. Dus zou ik voorstellen dat in het tweede gedeelte, wanneer er mensen zijn met vragen aangaande de leerstof die gebracht is: tracht deze zo kort en zo bondig mogelijk te houden. Dat is één.
En ten tweede: tracht ook, wat het meditatiegebeuren aangaat, zoveel mogelijk daarin mee te gaan en één krachtige harmonie te vormen zodat je hier weer terug een brandpunt hebt waar ieder lid van deze groep steeds op kan terugvallen.
Goede vrienden, ik wens jullie nog veel licht in deze komende kerstdagen.
Tweede deel.
Het is mij een waar genoegen nog eens vanavond onder de mensen te zijn in deze kerstperiode. Men heeft mij gevraagd u voor te gaan in een meditatie. Maar indien er mensen zijn die nog eerst bepaalde vragen willen stellen, zou ik graag hebben dat u deze even naar voor brengt, zodat ik, volgens mijn beste kunnen en weten, u een antwoord kan geven.
Vragen.
Broeder, ik heb nog een vraag over afschermen, alweer. Ik weet dat het de bedoeling is dat we ons niet in grote groepen begeven op dit ogenblik, maar soms kan je niet anders. Nu, gisterenmorgen zat ik in een vrij drukke zaak, ergens, en ik heb me daar toen afgeschermd, maar ik merkte toch, ondanks de afscherming, dat ik mij daar zeer onbehaaglijk voelde.
Heeft dat iets te maken met het feit dat ik uiteindelijk toch niet goed afgeschermd was, dat ik het verkeerd doe, of wat gebeurt er op dat moment precies?
Mijn beminde vriend, ik tracht even na te gaan in welke situatie u zich bevond. Maar ik denk dat het hier niet zozeer ging om de afscherming, maar ik denk eerder dat het te maken heeft met uw fysieke conditie. Ik denk dat door de zwakte in uw lichaam je eigenlijk het gevoel krijgt van u niet, zoals u zegt, goed afgeschermd te voelen, maar in wezen is het dat de energiestromen van uw lichaam niet 100 % functioneren, met als gevolg dat je het gevoel hebt van eigenlijk belaagd te zijn, als ik het zo mag uitdrukken. Ik denk in de eerste plaats dat het voor u belangrijk is, effectief misschien, van de komende tijd weg te blijven uit groepen mensen, omdat de sferen en vooral de uitstralingen van velen naar u toe nogal eens parasiterend kunnen zijn, waardoor de reactie naar uw energievelden er een is van: niet goed voelen, gebrek enz.
Anderzijds denk ik, voor zover ik kan nagaan zoals het hier is gebracht, is het vermijden van grote groepen van mensen vooral omdat we eerstens daardoor heel gemakkelijk beïnvloed worden via de aura en zo onze gedachtebeelden, waardoor het moeilijk wordt in harmonie te blijven. Het is zo dat via grote groepen mensen, zoals je kunt aantreffen in de moderne winkelcentra of in evenementengebeurtenissen, ik zou bijna zeggen in de kerken, maar die zitten leeg natuurlijk, dat vooral de begeertedrang zeer sterk geprofileerd is. Mensen, of toch een groot deel van de mensen op dit ogenblik, denken enkel en alleen aan het vervullen van wat zij begeerlijk achten, met als gevolg dat daar een zeer sterk demonisch aangrijpen is.
U bent iemand die van ingesteldheid tracht met licht te werken maar door allerlei factoren nogal beperkt is en daardoor krijg je, wanneer je dan ergens in een plaats bent waar velen samen zijn ter vervulling van hun eigen begeerte, dat dit ook op u en uw algemene toestand dan een druk gaat leggen, waardoor dat je krijgt dat je ervaart: hé, ik voel mij hier toch niet al te gelukkig. Misschien een raad die ik u kan geven, beminde vriend, is: trek u in de komende tijd een beetje terug. Tracht een beetje, in de eerste plaats vanuit toch een zekere rust uzelf te vinden en tracht dan ook voor uzelf duidelijker naar voor te brengen welke keuzes je maakt. Het is toch, zeker in een tijd als deze, en dat telt niet alleen voor u hoor, dit geldt voor ieder van ons, belangrijk dat er tussen de keuzes die je maakt en de handelingen die je uitvoert, een evenwicht bestaat.
Zo, ik denk dat ik zo voor u, voor zover ik het kan nagaan, u op het meest juiste spoor heb gezet.
Maar werkt een afscherming op dat moment dan helemaal niet?
Ach, kijk eens hier, een afscherming werkt in zoverre dat je daar zelf van overtuigd bent. Wanneer je overtuigd bent dat, als ik het in mijn oude gewoontepatroon mag zeggen, het kruisbeeld voor u de bescherming is en u bent daar 100% van overtuigd, dan zal dit kruisbeeld voor u een volledige afscherming betekenen. Maar ook hier zien we dikwijls dat er een verschil is tussen wat je eigenlijk belijdt en datgene wat innerlijk plaatsgrijpt. En dat is altijd het breekpunt bij de mens geweest. Dat is ook zijn leerschool. En ook hier is het zo, wanneer jij uw afscherming opbouwt, maar doordat je u lichamelijk niet goed voelt en een verwarring creëert in uw denken tussen u fysiek niet goed voelen en niet afgeschermd zijn van invloeden rondom u, zo open je de poort en gaat het fysiek voelen gemengd worden met wat rondom u is.
Ach, beminde vriend, deze zaken liggen meestal in hele kleine punten en juist daardoor merk je ze niet op met als gevolg dat je dan achteraf denkt: hé, het werkt niet. Het werkt wel maar het is uw eigen ingesteldheid die, zonder dat je het dikwijls beseft, een barrière heeft geplaatst of een deur heeft opengedaan, zoals je het wilt.
Denk er eens goed over na, beminde vriend, en dan zul je wel tot de ontdekking komen dat ik u hier redelijk ver op weg heb geholpen.
Broeder, soms heb ik het gevoel dat ik bepaalde gedaanten zie. Hoe moet ik daarmee omgaan en moet ik misschien bepaalde lessen leren?
Ieder die hier aanwezig is in deze groep werkt aan zijn geestelijke ontwikkeling. Maar wanneer u werkt aan een geestelijke ontwikkeling, ga je ook bepaalde eigenschappen van het lichaam versterken. Zo houdt in dat in uw geval de wisselwerking tussen de geestelijke wereld en de stoffelijke wereld voor u gemakkelijker is dan voor sommige anderen. En in de periode die komende is, waar het verschil tussen stof en geest in waarnemen miniem gaat zijn, zal het voor u effectief en voor nog anderen hier aanwezig, het waarnemen van de entiteiten die rondom u zijn gemakkelijker worden. Meestal zul je diegenen opmerken die met u een zekere harmonische gebondenheid voelen. Het enige dat u niet mag doen, is u erop fixeren. Want dan gaat het stoffelijk lichaam reageren en gaat het fenomeen niet kunnen waargenomen worden.
De beste raad die ik u kan geven, is: wanneer u zoiets waarneemt, laat het gewoon, bekijk het vanuit uw ooghoek zonder te fixeren. En stel in gedachten gewoon het volgende: wanneer ze u een boodschap willen geven, wanneer ze u voor iets willen verwittigen, dat je bv. de afspraak maakt dat je u, ’s avonds bv. als u tijd hebt, om 7 of 8 uur, rustig zit aan een tafel, eventueel met een stuk papier en schrijfelement, en dat u afspreekt dat diegene die u wilt helpen of een boodschap geven, op dat ogenblik u inspireert en zijn boodschap geeft. U zult dan opmerken, wanneer je te doen hebt met entiteiten die u werkelijk willen helpen, dat je dan wel degelijk de boodschap zult doorkrijgen. En als je aanvoelt wat het is, dan schrijf je het gewoon op en dan kun je het niet meer kwijtraken.
Wanneer het moest zijn, maar in uw geval is dit – voor zover ik het kan nagaan – niet het geval, wanneer het dus negatieve entiteiten zouden zijn, om het in uw taal uit te drukken, ik zou het in mijn oude taal als duiveltjes uitdrukken, dan zullen zij zich daar niet aan houden en zullen zij eerden proberen u te verplichten op het ogenblik dat u het waarneemt van met hen rekening te houden. Als je zoiets ervaart, doe dit niet. Zeg gewoon: u bestaat voor mij niet, en u gaat verder. Dan zult u opmerken dat effectief het fenomeen ophoudt te bestaan en dat u er geen problemen mee hebt.
En zo is het altijd, mijn beminde broeders en zusters. Als u benaderd wordt door de duivel, om het zo uit te drukken, neem mij deze oude taalgebruiken niet kwalijk, dan is het voldoende van voor uzelf te stellen: je bestaat voor mij niet en er geen aandacht aan te geven. En dan zul je zien, dan kun je verder. Maar het vlees van de mens is zwak, nietwaar, en dikwijls is het zo verleidelijk om daarop in te gaan. Maar ja, dan moet je achteraf natuurlijk niet klagen dat je hier of daar uw vingers hebt verbrand.
Broeder, kan ik daar heel kort iets op bijvragen? Nu, er is inderdaad een paar zittingen geleden gezegd dat bij een aantal in de groep die dingen zouden optreden. Nu, er gewoon al over spreken, ondanks alle leringen en ondanks mijn gezond verstand, ga ik ervan uit: moest ik zoiets zien dat ik een hartverlamming krijg en ik direct bij u aan gene zijde zit.
U bent welkom. Daar hebben wij echt niets op tegen, hoor.
Ja maar, ik stel dat liever nog even uit.
Ach, waarom? Bij ons is het niet zo slecht als u denkt. Maar goed, ik begrijp dat u nog wenst te leren in dit leven.
Dank u. Ik ben nu mijn draad kwijt.
Wel de draad was dat u via een hartinfarct naar ons toe wou komen.
Mijn vraag was: aangezien ik er niet echt voor open sta, voor die dingen, mag ik er dan uit besluiten dat het mij momenteel niet gaat overkomen? Omdat ik er waarschijnlijk wel een barrière zal gezet hebben omdat ik daar zo’n schrik voor heb. Of moet ik mij verwachten aan een of andere demonische toestand die daar dan op zal springen?
Kijk, mijn beminde zuster, indien u in de tijd zou geleefd hebben dat ik leefde en werkte als priester, dan zou ik nu op dit moment u de zegen willen geven, zodat u zich beschermd voelt dat de duivel u niet zou kunnen lastigvallen.
Maar gezien de tijden een beetje veranderd zijn, zou ik het volgende kunnen stellen: diegenen die het goed met u menen aan onze zijde, zij zijn rondom u. Maak u daar geen zorgen over. Zij helpen u zo ver zij kunnen. En u moet hoegenaamd geen angst hebben dat zij zich zullen manifesteren wanneer jij dit niet zou aankunnen. Het grotere probleem zit hem echter in uw denkwereld, niet zozeer naar de lichtende entiteiten, maar wel naar uw rijkelijke fantasie die in u leeft, van alle mogelijke andere – en dan kom ik weer tot mijn oude context – laat ons zeggen: duiveltjes, demonen enz. Het is een fantasie die je, sta mij toe en verontschuldig mij de uitdrukking, vanuit uw jeugd een beetje hebt gecultiveerd. Je hebt dat gecultiveerd om andere zaken daarmee terzijde te kunnen schuiven. En daarmee spreekt u nu van het feit: als mij dat zou overkomen, zou ik aan uw zijde terechtkomen.
Maar u overziet één kleine zaak, zuster. Uw geest zou het niet toestaan, want uw geest zelf is zoekende. En op het ogenblik dat uw geest vindt dat het hoog tijd wordt dat het lichaam zich een beetje soepeler gaat opstellen, dan zult u waarschijnlijk via een redelijk ontspannen toestand langzaam maar zeker ook met deze fenomenen op een positieve wijze kunnen omgaan.
Maar eerst zal je nog een paar oude stofnesten vanuit uw jeugd moeten opruimen. En in de periode dat we nu zijn, de periode van het licht, wel, het is de moment om even hier de stofdoek door te halen. En dan zul je opmerken, eens dat uw stofdoek langs geweest is, dat het best aangenaam kan zijn vanuit onze zijde af en toe een schouderklopje te krijgen.
Zo, mijn lieve beminde mensen, zijn er nog die geestelijke nood hebben?
Meditatie: De komst van Jezus.
Goed, wanneer iedereen gekregen heeft wat hij of zij verlangde, is de tijd nu aangebroken om samen even stil te staan bij het gebeuren van Kerstdag. Ach, neem mij niet kwalijk dat ik dit gebeuren naar voor schuif en dat ik niet zeg bv.: Midwinter. Ik weet, mijne beminde broeders en zusters, het heeft allemaal zijn zelfde bronnen. Maar het is voor mij gemakkelijker om via dit lichaam en de mij gekende wegen u even te laten aanvoelen wat de terugkeer van het licht, zoals jullie dat zo mooi omschrijven, of de komst van dat kindeke. Dat kindeke dat voor de wereld de totale verandering, dat voor de wereld eigenlijk het licht in de duisternis was.
Kijk, in de tijd dat Jezus op aarde kwam, kon je het een beetje vergelijken zoals uw hedendaagse tijd. Het was ook nog een overgang, kosmisch gezien, tussen verschillende heersers. De oude religies waren verknecht. Die hadden vele rampen gekend en er waren machtigen, machtszieken, die de toen gekende wereld naar hun hand trachtten te zetten. Het grote verschil met heden is dat men dit toen nog man aan man deed. Men had nog de ervaringen. Nu leef je in een tijd waarin de mens kan vernietigen, kan doden zonder er zelf rechtstreeks bij betrokken te zijn. Dit maakt natuurlijk dat alle verhoudingen anders zijn. Maar de tijd dat Jezus op de aarde kwam, was ook de tijd van onrust, de tijd van verandering, de tijd vooral van velen van angst en onzekerheid.
En dan komt de zoon van God, de Kracht uit de kosmos op deze aarde. Ach, of we dit nu bekijken in de oude katholieke terminologie of we bekijken dat zoals het werkelijk is geweest, de essentie was dat er een godsgezant was, een Kracht die het goed meende met de mensheid, een Kracht die later zou zeggen: Het oude is afgesloten; Ik was het oude maar nu breng Ik u het nieuwe; Ik ben het nieuwe; een Kracht die gelijkheid bracht onder de mens; een Kracht die als voorbeeld kon dienen dat alles dat door God geschapen was, deel was van God, deel was van die Bron. Dat kindeke, dat symboliseerde dat allemaal. Dat symboliseerde ook de verandering. Het symboliseerde ook het lijden.
Ach, wanneer ik terugdenk aan de tijd dat ik op de kansel erover preekte en hoe ik naar de mensen toe hen de vreugde kon laten voelen van: kijk, hier is de boodschapper; hier is de weg, het symbool dat u leidt naar de Vader, dat u leidt naar het huis van onze Vader; het symbool dat later voor u zal sterven om alzo zijn kracht, de liefde van de Vader, de eenheid met de Vader te bevestigen. Want dat is dat kleine kindeke daar, dat onschuldige wezentje, pasgeboren, dat daar slapend in die kribbe ligt, omgeven door eenvoudige mensen die aanvoelen dat er een wonder is gebeurd, maar niet begrijpen wat er is gebeurd.
En nu, 2000 jaar later, nu eerst zal de boodschap die toen de aarde gekregen heeft maar eerst naar zijn volle uitwerking gaan. Want, mijn beminde broeders en zusters, de ware boodschap van de Vader is dat Hij u oneindig liefheeft, dat Hij u zo liefheeft dat – om in menselijke termen, want zo wil ik het nu uitdrukken – u een zoon geschonken heeft. Ach, ik weet het, het zijn symbolen maar kijk achter het symbool en zie de Kracht, zie het Licht, zie hoe dankzij dit gebeuren gedurende eeuwen en eeuwen het mogelijk is geweest voor de geest op deze aarde lessen te leren, voor de geest om te evolueren. Ach, ik weet: de menselijke geschiedenis is niet mooi; de menselijke geschiedenis is meestal een geschiedenis van duister. En toch, telkens weer, hoe je het bekijkt, hoe je het benadert, zie je telkens weer die Kracht, zie je telkens weer dat Licht, zie je telkens weer de Bron die de mogelijkheid schenkt om verder te gaan, ondanks de vele verdrukte groepen, ondanks de vele misvattingen. Telkens opnieuw, beminde vrienden, telkens opnieuw is dat kindje daar, telkens opnieuw schenkt dat kindje ons zijn lach, telkens opnieuw schenkt dat kindje ons de vrede van de Vader.
Ach, en laat ons nu even samen rond deze kribbe onze gedachten bundelen. Laat ons even één zijn met deze kleine Jezus. Laat ons even ook terug dat kindje worden en laat ons even zijn woord gedenken: “Het rijk van mijn Vader is aan de kinderen.” En waarom is het rijk van de Vader aan de kinderen? Omdat een kind nog onbevooroordeeld is; omdat een kind nog spontaan is, omdat het zich uitdrukt zoals het aanvoelt en is. En zoals het kind zich uitdrukt, zoals de eenheid met het kindeke Jezus, zo hebben wij ook die eenheid van dat kleine kindeke in ons en zijn wij als het ware ook geboren of herboren in dit Licht dat Kerstmis vertegenwoordigt.
Kerstmis, terugkeer van het Licht, ach, of we het nu bekijken vanuit een religieus standpunt of vanuit een ander standpunt, de waarde is dezelfde, de Kracht is dezelfde.
En laat ons nu die Kracht waarmee wij één zijn, mijn beminde broeders en zusters, vrijgeven aan deze wereld. Laat ons deze Kracht uitstralen, laat ons met deze Kracht één zijn, één worden met al wat leeft, met onze broeders en zusters, zodat we, ondanks deze duistere dagen, het Licht in ons hart kunnen laten stralen; zodat we in de komende dagen de uitdragers van de nieuwe boodschap, de uitdragers van de harmonie, de uitdragers van de goddelijke vrede mogen zijn, zodat we allen samen ervoor zorgen dat de komende periode rondom ons steeds het Licht moge schijnen.
Mijn beminde broeders en zusters, sta mij toe dat ik een oude gewoonte even terug naar boven haal. Sta mij toe dat ik even over jullie de zegen uitspreek. (zegent ons)
Dat de zegen van de Vader, de zegen van dit kleine kindje, symbool van het Licht, u in deze komende dagen mag bijstaan en begeleiden. Ik wens jullie nog een zalige, vreugdevolle, lichtende kerstperiode toe.
Het gaat jullie goed, mijn beminde broeders en zusters, en ik dank jullie voor het welwillend gehoor dat u aan deze oude priester nog hebt willen toestaan. De Vader zij met u op uw pad.