Niets is zoals het lijkt dat het is

13 september 2010

Vanavond zou ik graag u onderhouden over volgende uitspraak: ‘Niets is zoals het lijkt, dat het is.’ En dit is een sleutel, als het ware. U leeft in de stof. U ziet, u hoort, u smaakt zaken, u ruikt zaken, en zo verder. Uw zintuigen geven u prikkels. En daarrond bouwt u een bepaald idee op. Dat idee kan correct zijn maar in het merendeel der gevallen zal de interpretatie van hetgeen u waarneemt, dikwijls niet overeenkomen met de realiteit. Dit was in het verleden zo en dit is heden ten dage nog veel erger geworden. Wanneer we hier samen zijn als groep om vooral bepaalde praktische zaken te leren, want zoals vorige maal gesteld is: de bedoeling is wel degelijk dat hier een praktijk ontstaat waarmee je in de nieuw ontwikkelende wereld u kunt handhaven, waarmee je kunt werken, dan is het van groot belang dat u steeds opnieuw, en opnieuw, achter de schermen kunt kijken van wat u denkt waar te nemen. Je veronderstelt dat, wanneer we hier bezig zijn met esoterisch denken, magisch werken, dat dat in de eerste plaats nogal gebaseerd is op het niet vaststelbare en sommigen onder u misschien zelfs het denkbeeld in hun achterhoofd houdende: het is toch maar misschien illusie. Hier ook geldt de sleutel dat niets is wat het lijkt dat het is. Want hetgeen wat u soms bedenkt als: dit is maar illusie, kan in de kosmos de harde realiteit zijn en hetgeen waarvan u denkt: “ah ja, dit vind ik wel realistisch”, kan in de kosmos puur illusiebeeld zijn. Daarmee, mijn waarde broeders en zusters, heb ik elke zekerheid in wezen nu van onder jullie voeten geveegd. En dit is nodig omdat u, stap na stap, tot het besef kunt komen dat er veel meer mogelijk is dan u ooit kunt denken en dat langs de andere kant de stoffelijke wereld, waar u zich nu in bevindt, niet de beperking is, de grens is van uw kunnen, van uw mogelijkheden.

Het besef dat uw stoffelijke wereld maar een klein deel is van de ganse wereld waarin u zich beweegt, zal het voor jullie mogelijk maken de grootste veranderingen op de juiste wijze door te komen. Uw stoffelijk lichaam, hoe zwak het ook is, is in de ganse opbouw van uw wezen nog geen tiende deel van wat in deze stof, op deze aarde actief is. Dat wil zeggen dat al hetgeen wat de stof betreft eigenlijk maar een klein ondergeschikt gedeelte is van uw leerschool hier op aarde. U hebt, buiten uw stoffelijk voertuig – en die theorie zult u wel door de jaren heen geleerd hebben – uw fijnstoffelijke voertuigen, uw geestelijke voertuigen, dat zijn werelden die door elkaar vloeien en die, wanneer je er op de juiste wijze mee omgaat, heel goed bruikbaar zijn. Dat wil zeggen dat bijvoorbeeld ieder van de aanwezigen hier theoretisch – ik zeg nog niet praktisch, want daar moet nog veel geschaafd en gevormd worden – maar theoretisch de mogelijkheid heeft van tezelfdertijd ergens anders aanwezig te zijn, ergens anders waarnemingen te doen en tegelijkertijd hier het stoffelijk voertuig te laten functioneren. Zo moeilijk is dit niet op het ogenblik dat u de sleutel gebruikt, die ik u hier vanavond als titel van de avond heb gegeven.

Er zijn in de geschiedenis van de mens verschillende van deze zaken geregistreerd. Als het hier in het Westen is gebeurd, dan zijn deze personen achteraf heilig verklaard; was het in het Oosten, dan zijn het boeddha’s geworden en zo verder. Ik wil alleen maar naar voor brengen dat hetgeen je in de komende weken voor uzelf gaat moeten proberen uit te testen, is waarnemen buiten uzelf, waarnemen buiten uw stoffelijk lichaam. Het is niet zomaar dat we vorige maal u gevraagd hebben van deze twee kleine oefeningen, de eerste met het denkbeeld van God en de tweede met: wat is er nu deze dag voor mij goed gebeurd, hebben gegeven. Sommigen kunnen misschien gedacht hebben: ”Ach, dat hebben we vroeger al lang gekregen, dat kennen we, dat is eigenlijk oude koek verpakt in een nieuw papiertje” , maar zij vergissen zich. Zij vergissen zich in die mate dat juist door deze oefeningen je in een bepaald patroon komt, in een bepaald sfeer-gebeuren komt, waardoor andere mogelijkheden zich daarbij kunnen aansluiten.

Eens dat je beseft en eens dat je voor uzelf het gevoelen van het goddelijke in u kunt waarmaken, hebt u een eerste kleine pas gezet naar werken met de andere delen van uw persoonlijkheid. En dit kan enkel gebeuren via een zeer sterke zelfdiscipline. Zo krijgt u, langzaam maar zeker, het gevoel van wat uw fijnstoffelijk lichaam is, want het zit in dat geheel, maar ook van wat uw geestelijke lichamen zijn. Want ook hier, ach er bestaat een kennis bij jullie, die ontken ik niet, maar de geest is ook niet één product, zoals u het bekijkt. De geest is ook opgebouwd uit meerdere sferen. Want lichamen komen daar niet aan te pas, er is geen stoffelijkheid. Maar dat beseffende en daarmee kunnen omgaan, geeft u de mogelijkheid om zaken te zien, vast te stellen die door diegene, die zich louter beperkt tot de stof, niet vaststelbaar en niet haalbaar zijn. De stof is voor u niet meer of niet minder dan een handig werktuig waar u niet teveel drukte moet om maken. Wanneer u in uw tuin werkt en u gebruikt een spade of een hark, dan is dat handig. Maar daar stopt het. U gaat toch niet treuren over een hark of een spade of noem maar op wanneer deze versleten is, wanneer deze niet meer doet voor wat het geschikt is. In de meeste gevallen ga je het gewoon vervangen door een ander en ga je uw werk verder zetten.

Wanneer je dit naar een stoffelijk lichaam bekijkt, dan zeg je: “Mm, die vergelijking voelt voor mij niet zo goed aan.” Maar effectief, daar is weer die sleutel. Uw stoffelijk lichaam is niet wat het lijkt dat het is. U hebt in de stof van kinds af aan geleerd hoe belangrijk en zo voort, en zo voort. Maar in wezen is dat lichaam niet meer dan een werkinstrument. En wanneer de geest, en daar bedoel ik het ganse pakket mee, met dat werkinstrument niet veel meer aan kan, dan is het het beste dat dit losgelaten wordt. En dan kan de geest weer op een andere wijze in evolutie verder. Maar dit stelt zich niet, nu, op dit ogenblik. Wat zich stelt, is: u bent met uw gereedschap aan het werk en u gaat dat gereedschap kunnen gebruiken wanneer u ook oog hebt voor wat dat u het kunt gebruiken. En het is niet zo dat het gereedschap dat bepaalt. In de mensenmaatschappij, de stoffelijke maatschappij, is het effectief de stofmens, het gereedschap dat bepaalt, wat er gaat gebeuren en zo voort, denkende dat het gereedschap, neem mij uw omschrijving niet kwalijk, de idee heeft van: “Ik weet het, ik ken het, ik voel het aan, zo is het.”, niet beseffende dat dat gereedschap alleen maar beïnvloed wordt door alle mogelijke factoren rondom zich. En het gereedschap gaat erin geloven, met alle gevolgen van dien. Maar wanneer je nu gaat beseffen dat je moet opletten als gereedschap, dat je moet aandacht hebben voor wat die andere medespelers zijn, dan gaat plots uw hele wereld in de stof er anders uitzien. Dan ga je geen angst hebben voor wat komen gaat. Of dat dan, zoals dat op de weg ligt, uw financiële wereld totaal instort, gaat voor u niets uitmaken. Of wanneer er chaos ontstaat omdat vanuit de kosmos, in stof uitgedrukt, zware ongekende magneetstormen over de aarde razen, veroorzaakt door uw vader-planeet, de zon; ach, wat maakt het u uit. U weet dat u deze zaken van op afstand kan bekijken en dan is het heus geen catastrofe meer wanneer plots alle mogelijkheden voor het gereedschap uitvallen en dat er op een andere wijze moet worden gewerkt om verder te kunnen. Want dan hebt u geleerd van ook te luisteren naar wat de andere delen van uw persoonlijkheid in te brengen hebben. Dan kunt u aanvoelen waar u op dat ogenblik u het beste bevindt, wat u eigenlijk het beste onderneemt om in de veranderende situaties verder te gaan. Dan bent u niet gebonden aan de illusie van: “Dit is van mij; dit is mijn bankrekening.” of “Dit is mijn huis.” of “Dit is mijn auto.” Wat ben je ermee wanneer deze niet meer rijdt? Ja, als je genoeg werktuigen vindt, die hem willen duwen, dan kan hij misschien nog rollen. Wat ben je met een groot stenen dak boven uw hoofd waar je niets meer in kunt laten functioneren? Dan ben je beter af wanneer je aanvoelt waar je wel kunt zijn en waar je wel kunt functioneren. Maar dat zijn zaken die je moet leren. Dat zijn de zaken, die vervlochten liggen in de sleutel dat niets is zoals het lijkt dat het is.

En effectief, we leven op het ogenblik in een wereld waar bijna iedereen de ander tracht te overtuigen van zijn grote gelijk, op welke wijze ook. En dat grote gelijk houdt in: macht. Maar wat ben je met die macht wanneer deze afgedwongen wordt? Dan is dit ook een grote illusie. Het omgekeerde is waar. Diegene die helemaal niets eist en gewoon zijn weg gaat en tegen de ander zegt: “Als je wilt meegaan, mag je, maar ik verplicht jou niet; samen kunnen we misschien wel meer maar uw wil is daarin vrij.” Dan krijg je al een totaal ander gegeven. En dat is iets waar je in de komende tijd meer en meer rekening mee zult moeten houden, wil je niet op een bepaald moment voor het voldongen feit staan dat bijvoorbeeld stenen niet eetbaar zijn. Ik druk het zacht uit. Daarom ook is het voor jullie nu de moment om trachten in praktijk om te zetten dat je uw gevoeligheden, en voor de ene zal dit misschien liggen meer op het terrein van zien, de ander meer op het terrein van horen, voelen, noem maar op, tot ontwikkeling gaat brengen. En dit kun je best door vanuit alle rust te proberen van uw geest uit te sturen. Met ‘uitsturen’ wil ik zeggen: gewoon gaan zien, gaan waarnemen, buiten u. Ach, en u moet daar geen schrik van hebben. Je zult niet geblokkeerd geraken. Ik weet, er zijn veel verhalen over maar verhalen hangen af van de auteur van het verhaal. Hetgeen ik voor jullie vanavond naar voor breng, is een haalbaar gegeven, niet te moeilijk maar ook weer de noodzaak van oefening, de noodzaak van steeds opnieuw te proberen en steeds opnieuw het gevoel in u op te nemen.

En waar ik met u naartoe wil, is dat het voor u een werkelijkheid wordt; dat u dit kunt gebruiken in uw dagelijkse bezigheden; dat u tussen dit en enkele maanden, toch vóór het einde van het jaar de gevoeligheid hebt ontwikkeld van: “Dat komt op mij af, daar moet ik rekening mee houden, dat zie ik gebeuren, daar moet ik rekening mee houden, zo kan ik mij aanpassen”. Op deze wijze gaat u zich bevrijden van de enorme berg van foute informatie, die u tot op heden dagelijks te verwerken krijgt. Zo gaat u kunnen voorkomen dat u over bepaalde zaken angstig gaat worden omdat u daardoor de mogelijkheid hebt te zien hoe de vork werkelijk aan de steel zit en niet hoe de maatschappij u wilt laten zien dat het volgens haar normen is. Vergeet niet dat we in de periode zitten, en dat weten jullie allemaal, van de afbraak. Niemand van jullie zal het einde van die afbraakperiode meemaken. Zelfs de jongsten, die hier aanwezig zijn, zijn al te oud om dat mee te maken. Deze periode gaat nog een redelijke tijd duren. Zoals vroeger reeds is gesteld, kunnen we stellen dat dat tot het jaar 2250, 2300 zal zijn voordat je zou kunnen spreken van wat je noemt ‘het gouden tijdperk’, dat terug aanbreekt, dus waar de Aquariuswaarden op evenwicht zijn, waar dus alles op zijn maximale werking kan functioneren.

Maar daar hebt u niets aan als stofmens nu. U gaat daar terug iets aan hebben wanneer u terug bij ons bent. Er kan op dat ogenblik ook een mogelijkheid zijn, in sommige gevallen zelfs een wenselijkheid, om terug op aarde te incarneren en verder te werken, ‘t is mogelijk. Maar op het ogenblik is het nog altijd maar het jaar 2010 met al zijn veranderingen; veranderingen, die niet enkel, niet enkel, voor de aarde gelden, maar voor de ganse kosmos; veranderingen, die ook, en dit is misschien wel interessant om in uw achterhoofd te houden, voor uw ganse gekende stoffelijke planetenstelsel telt. Dat wil ook zeggen dat binnen dat planetenstelsel zaken gebeuren die, volgens de waarnemingen, niet overeenkomen met de werkelijkheid. Op sommige ogenblikken zal men bijvoorbeeld denken van: die planeet, daar gebeurt dit of in dat sterrenstelsel gebeurt dat, maar ook die zaken, wanneer zij gewoon via de stof geïnterpreteerd worden, lopen mank en blijken niet te kloppen. Het gevolg is dat men verkeerde beslissingen neemt. En waardoor dan in de stoffelijke maatschappij weer van alle gevolgen naar voor komen, die meestal niet zo aangenaam zijn. Dus het gaat hier veel verder dan alleen maar uw aarde. En daarom is ook uw rondkijken, geestelijk, niet alleen beperkt tot de aarde maar kun je dit beeld nog veel verder uitbreiden. En je zal zien, als je deze oefening langzaam maar zeker onder de knie krijgt, dat u daar heel aangename ervaringen mee kan opdoen. En anderzijds ook dat u voor, tot op heden voor u onbekenden, heel waardevolle zaken kunt doorgeven.

Ik hoop dat iedereen nog mee is, dat iedereen, hier aanwezig, dit kan volgen.
Dan zou ik nu even dit een beetje naar de praktijk nog willen toelichten alvorens ik het eerste deel afrond.
Jullie hebben een gewoonte sinds langere tijd, ieder op zijn eigenste wijze, te mediteren, te contempleren, te overdenken, noem maar op, het kind moet een naam hebben. Hetgeen dat je voor deze oefening het beste aanwendt, is in eerste instantie u even terugtrekken uit uw stoffelijke omgeving. Daarmee wil ik zeggen dat u even u plaatst waar u niet gestoord kunt worden, waar u niet opgejaagd wordt door alle mogelijke belgeluiden of andere elektronische beïnvloeding, maar een plaats waar u rustig kunt zijn. Dit kan evengoed in de volle natuur zijn, alhoewel het weer in de toekomst dat misschien niet zo goed toelaat, maar dit kan ook ergens in een rustige kamer zijn. Dit maakt niet uit. Het punt is dat u zich kunt distantiëren van alles wat er rondom u plaatsvindt. Dat u ook, zeker in de beginfase, de zekerheid hebt dat u niet onderbroken of gestoord wordt. Dan kunt u zich gewoon in gedachten ergens naartoe begeven. In het begin zal het werkelijk via stoffelijke gedachten zijn. Waar? Liefst naar ergens waar u de zaken kent, stoffelijk kent. U gaat daar naartoe en u tracht gewoon heel los, niet gestresseerd, niet van ‘ik moet’, nee gewoon los, waar te nemen. Bij de ene persoon zal dit leiden tot niets. De andere persoon zal effectief beelden zien, een volgende zal misschien horen en een ander zal misschien geuren waarnemen. Dit zijn eerste stappen. Wanneer u behoort tot de categorie van ‘niets zien, niets waarnemen’, dan gaat u gewoon u daarop concentreren, op dat niets. Dan zult u opmerken dat in dat niets in de eerste instantie kleurvariaties ontstaan. Het kan in sommige gevallen ook zijn dat u lichtflitsen waarneemt. Dit is een eerste contact, als het ware, met een andere dimensie. U gaat daar niet bij denken. U gaat niet proberen te detecteren: wat is die lichtflits of vanwaar komen deze kleurspelingen. U laat dit gewoon op u afkomen zoals de anderen, die iets zien, horen, ruiken, proeven, dit ook gewoon aanvaarden. Niet u gaan afvragen: vanwaar komt het? Diegenen, die bijvoorbeeld iets zien, kijken er gewoon naar, maar zonder fixatie. Diegenen, die iets horen, luisteren gewoon, maar zonder fixatie. Voor proeven en zo verder hetzelfde. Maar op het ogenblik dat u uw stoffelijk lichaam het commando geeft van: “Beschouw dit nader”, dan sluiten de deuren omdat de stof tegen jou zegt: “Hetgeen wat hier plaatsvindt, is een illusie, kan niet.” Maar daar is het weer zo dat de sleutel werkzaam is. Dus u observeert gewoon zonder er verder iets uit te willen maken of toe te voegen. En u zult opmerken dat daar een beweging in zit, langzaam maar zeker.

‘t Is misschien goed dat u de eerste maal, wanneer u een kleine reactie hebt, het afrondt, terug naar uw lichaam komt. De volgende maal ga je een stapje verder, een derde maal nog een stapje verder. Probeer niet de eerste maal al een wereldrecord te breken. Dit gaat niet. Je moet het stapje per stapje doen. U hebt nog tijd. Wanneer u dit grondig doet en wanneer u de discipline, die we u vragen, volgt dan kan ik stellen dat u binnen 14 dagen de eerste fundamenten hebt van nieuwe mogelijkheden. Nog maar het begin, maar eens dat je geraakt bent door dat fundament, dan is dat onuitwisbaar aan uw wezen verbonden. Dan heb je, om terug te komen op de vorige oefening, een toetsing gemaakt met dat goddelijke in u. Dan heb je ook een positieve ervaring, die je in die dag hebt vastgelegd.

De ganse oefening moet volledig ontspannen gebeuren. Het heeft geen nut, en hier wil ik toch de nadruk op leggen, van: “Ik ga dit even snel doen. Ja, want we hebben dat afgesproken, dus nu even tussen de soep en de aardappelen doen.” Neen, zo niet. U maakt er tijd voor vrij, al kost dat u iets anders. Want ieder van u doet in een dag zeer veel zaken, totaal overbodig. O, je hecht er belang aan. De ene hecht belang te luisteren naar elk nieuwsbericht; de andere hecht belang aan, ja, een uitstapje, de ander hecht belang aan: “die dossiers moeten afgewerkt”; een volgende hecht belang aan: “mijn keuken moet geschrobd”, maakt niet uit, en de ander zegt:” de tuin moet gedaan”; ieder kan wel voor zichzelf zaken vinden, die hij of zij zo belangrijk vindt maar die in wezen eigenlijk maar een gewoontepatroon zijn. ‘t Is juist daarin dat je zult moeten beginnen snoeien. Je kunt niet, mijn waarde broeders en zusters, jullie oude levenspatroon handhaven en meegaan in de verandering. Dit gaat niet. Begrijp mij goed: hetgeen we van u vragen, houdt ook in dat u langzaam maar zeker uw gewoontepatronen, waar u allen, maar ook allen, in vastzit, vastgeroest zijt als het ware, af gaat bouwen. O, en ik weet: dit gaat zomaar niet. Dit gaat langzaam moeten gebeuren, stapje per stapje. En we hebben nog even tijd. Maar, we hebben niet meer zoveel tijd dat we zeggen: “We zien wel volgend jaar of binnen twee jaar.” Nee, nu vindt het plaats, nu wordt ook de les gegeven, nu wordt ook om het in menselijke termen, schooltermen, te zeggen, het huiswerk gemaakt. En het huiswerk is belangrijk. Want de kleine tijd, die we samen zitten, hier, is de tijd dat we u de werktuigen geven om het nieuwe op te bouwen. Maar wij, van onze zijde, zijn niet in staat jullie handjes vast te houden en te zeggen: “Kom nu allemaal mee en ga dat allemaal mooi doen.” Je moet het zelf doen; je moet het zelf realiseren. En het eerste belangrijke punt van deze avond is dat u door de illusie kijkt en dat u komt tot wat volgens uw persoonlijk aanvoelen het juiste is en dat u vandaar uit ook dan weer verder kunt werken.

Op zich zijn dat allemaal geen moeilijke oefeningen, maar het is voor de mens van vandaag moeilijk want hij heeft het toch zo druk! Ja, elke dag de programma’s bekijken op de computer of tv, luisteren naar de radio, gaan werken, in de file staan. Wat hebben jullie het druk! Wacht maar tot je aan onze zijde bent. Dan ga je daar eens grondig om lachen, dat je niet doorhad hoe je geleefd werd, dat je niet doorhad wat er belangrijk was in het leven; dat je van alles hebt nagelopen en nagekoerst waarvan je dacht: het moet zo, het kan niet anders. En dan ben je bij ons en dan beklaag je u dat u, of toch velen, de essentie waarom men in de stof is gegaan, over het hoofd heeft gezien en niet gerealiseerd heeft. En dan is het soms spijtig maar dan zit er niets anders op dan het nog eens te proberen.

Maar goed, jullie hebben de mogelijkheid nu om er iets aan te doen. U hebt allen de intentie naar voor gebracht van: “We willen praktisch ervaringen opdoen; we willen praktisch gaan.” Wel, hier heb je de eerste praktische opdracht. Ik hoop dat u dit allen, hier aanwezig, naar goed vermogen gaat uitvoeren. En weet u wat het mooie gaat zijn voor iedereen hier? Dat wanneer je hieraan begint, dat je gaat opmerken dat het geen ramp is dat er bepaalde zaken niet gebeurd zijn of niet gevolgd zijn of niet gedaan zijn en dat, en dat is niet onbelangrijk, dat is één van de zeer belangrijke factoren waarbij u u stoffelijk beter gaat voelen. Uw stoffelijk voertuig gaat ballast kwijt geraken en doordat het ballast kwijt geraakt in de maatschappij waarin u leeft, kan er een ontspanning voor het lichaam ontstaan; een ontspanning voor het lichaam, die langzaam maar zeker dan fysiek gevolgen heeft dat je u beter gaat voelen. Dat vele zaken die nu juist, omdat je die niet in de mot hebt of niet in het oog hebt, of hoe je het hier wilt uitdrukken, oorzaak zijn dat uw lichaam protesteert. En hoe protesteert een lichaam? Door storingen op te wekken. Hier heb je eigenlijk deze avond een mogelijkheid gekregen om niet alleen geestelijk verder te komen maar ook uw werktuig een groter evenwicht en een grotere mogelijkheid te schenken.
Zo, denk daar allemaal maar eens goed over na en ga aan de slag.

Vragen.

• In de vorige zitting werd gezegd dat er ten vroegste tegen eind 2011 een volledige uitval zal zijn van onze huidige maatschappelijke systemen. We dienen onze gewoontepatronen te doorbreken, onze denkwereld te verruimen en onze levenswijze aan te passen; maar hoe kunnen we praktisch inspelen op die toekomstige uitval. We kunnen leren ons in ons hoofd en hart voor te bereiden op de veranderingen maar hoe bereiden we ons als stofmens voor?

Door er gewoon geen rekening mee te houden. Punt.
Ik wou dit even naar voor schuiven. Het accent ligt hier te sterk op het idee van wat er gaat gebeuren. Dit is niet de juiste benadering. De juiste benadering van dit gegeven is: u er niet aan te storen, in de dag te leven dat je bent, doen wat dat u aangeleerd wordt en dan zult u zien, dan gaat dit allemaal wel op zijn juiste wijze aan u voorbij.

• Dienen we bijvoorbeeld nu, bij wijze van spreken, duiven te trainen om binnenkort nog met de groepsleden, te kunnen communiceren of hoe dienen we het verder in concreto aan te pakken?

Trek het u niet aan, wij hebben u daarvoor verwittigd, u weet ervan, leef vandaag. Tracht hetgeen wat we u brengen zo goed mogelijk op te bouwen en u zult zien, deze problematiek zal niet de uwe zijn maar van de anderen, die er niet hebben willen naar luisteren.

•  Mijn zoon is al sinds zijn 16e betrokken bij de groep. Hij wil heel graag doorgroeien en zijn steentje bijdragen. Hij weet door de gesprekken met mij wat er van hem in de toekomst verwacht wordt. Maar hij staat wel vol in het leven, voetbalt op hoog niveau en is verplicht om op dinsdagen te trainen. Om op dat moment dan te moeten mediteren om directe aansluiting te hebben bij de groep, kan niet. Dan is hij zijn selectieplaats kwijt en dat kun je van een jongere niet vragen. Terwijl we die in de toekomst zo nodig hebben.

Nu, punt 1: Hier is een fout in de gedachtegang van onze broeder. Het is niet de bedoeling van zaken te vernietigen. We hebben niet gezegd dat hij een opname moet vernietigen. We hebben gezegd, en ik denk dat dit heel correct is, dat die opnames niet moeten doorgegeven worden aan derden, die niet behoren tot de groep, omdat daar, en dat kunt u in vorige les herlezen, omdat daar niet alleen teveel gevaren voor niet alleen de groep, maar ook voor het medium, aan verbonden zijn. Dus het is niet zo dat een opname na gebruik moet vernietigd worden. Dat is het eerste punt dat ik duidelijk naar voor wil brengen. De tijd, binnen enkele jaren, zal er wel voor zorgen dat hetgeen wat weg moet zijn weg zal zijn. Maak u daar allemaal geen zorgen over, beste broeders en zusters.
De vraag wat betreft de zoon, daar ligt het even moeilijk. Want hier worden stoffelijke zaken voorop gesteld in belangrijkheid en daar moet ik tot de spijt, van de vader, zeggen dat wij dit niet kunnen accepteren, zo simpel is het. Zijn ganse pleidooi van woensdag enz. is iets dat kan en aanvaardbaar is; tijd bestaat niet, maar de benadering van het probleem door hem is fout. Wanneer je geestelijk wilt werken, wanneer je een geestelijke weg wilt gaan en een ontwikkeling, dan staat dat primair. Wanneer je zegt: “ja maar, in de stof is dat en dat en dat voor mij belangrijk”, dat kunnen we begrijpen. Alleen… en ook in dit specifieke geval, zal de toekomst uitmaken dat er op een verkeerd paard wordt gewed. Dus ik geef de raad naar onze beste broeder van dit even goed te overwegen. Ach, we hebben niks hoor tegen een jonge gast die voetbalt, waarom zouden we. Maar je kunt niet, zoals het hier gesteld is, dat naar voor brengen en zeggen: “ja, het is belangrijk, dus zetten we even het geestelijke opzij.” Dat kan niet, je moet in uw leven durven keuzes maken. De rest klopt. Je kunt achteraf de zaken beluisteren. Tijd bestaat niet en effectief volledig koppelen, geen probleem.
Ik zou voorstellen dat onze broeders daar even verder over nadenken en voor zichzelf daar de juiste besluiten uit trekken. Dit was mijn antwoord.

• Ik zit nog met een persoonlijke vraag, broeder. Het Verborgen Priesterrijk, Orde der Verdraagzamen, Witte Broederschap, maar uiteindelijk: “what’s in a name?” Werkt het niet allemaal in dezelfde richting uiteindelijk?

Ja, wij zijn allemaal, en dat zal u misschien verbazen, aan onze zijde is die aflijning niet zo strikt. Het zijn namen die ontstaan zijn in de eerste instantie vanuit de stof om ergens een richting te geven en, dat moet gezegd, in de geest is het zo dat degene die de mogelijkheden heeft, de kennis heeft, de leiding neemt. De Witte Broederschap, daar is de leiding genomen – en dan spreek ik heel lange tijd terug, ik zet er geen jaren op – door broeders die vooral ervoor stonden van via lering en de zachte weg de zaken naar de mens toe te brengen. Het Verborgen Priesterrijk heeft een andere richting gekozen. Een richting die vooral ging van lering, maar zeer strikt, zeer geleid. Nu, door de kosmische heersers heen is het de ene maal vooral de Witte Broederschap die de leiding nam, de andere keer waren het de broeders van het Verborgen Priesterrijk. Maar ik moet daarbij zeggen, er zijn nog verschillende andere groepen, maar ik laat het nu bij deze, die u het beste kent.
Nu zijn we weer op een punt gekomen dat we moeten vaststellen dat de evolutie, niet alleen op aarde, maar kosmisch gezien zo is dat tot de stabiliteit terug is ingetreden – en dat kan nog een tijdje duren – er een sterke leiding moet zijn. Een leiding die kan beslissen van: we gaan daarvoor en iedereen volgt, ondanks dus dat wij ervan uitgaan dat iedereen de vrije keuze heeft.
De tijd van theoretiseren, zoals onze broeders van de Witte Broederschap vooral deden en vanuit de theorie trachten iets te ervaren, is op het ogenblik voor de stof een moeilijk punt. Omdat je gewoon, wanneer je bij het theoretische blijft, door de veranderingen die bezig zijn, vastloopt.
Je zult, willen of niet, moeten tot actie overgaan. En daarom ook zijn er tussen de leiding van de Witte Broederschap en het Verborgen Priesterrijk afspraken gemaakt dat wij, omdat wij er beter thuis in zijn, praktische scholing geven. En tussen haakjes wil ik opmerken dat aardig wat van onze broeders in de tijd ook scholing hebben gegeven bij de OdV (Orde der Verdraagzamen). Bepaalde cursussen van esoterie kun je terugvinden, bepaalde cursussen van sleutels en zo verder kun je ook terugvinden. Dat werd niet naar voor gebracht want het werd allemaal gewoon onder de naam OdV geplaatst buiten dat men eens zei: “kijk dit is een gastspreker”. Maar uiteindelijk is het altijd een samenwerking gebleven waar wij soms, zeker in de stof, ervoor stonden van stoffelijk in te grijpen waar men bij de Witte Broederschap er terughoudender toe was. Bijvoorbeeld het Verborgen Priesterrijk heeft zeer veel invloed gehad op de ontwikkeling, hier in het Westen, van de druïden en de volledige Keltische cultuur, die daar rond hing. En effectief, er zijn in die periode bijvoorbeeld offers geweest, bloedoffers en zo verder; dit ging daar mee samen. En daar kreeg je dan dat de Witte Broederschap er zich van afzijdig hield omdat zij een ander idee daarover hadden. Maar in tussentijd zijn we zoveel duizenden jaren verder, is ook het menselijk voertuig aardig veranderd en staan we weer op een punt dat het nodig is dat daar op een andere manier mee omgegaan wordt. Want u weet allemaal, het is al meermaals door onze collega’s van de Witte Broederschap en de ODV naar voor gebracht, de evolutie van de mensheid op aarde gaat in omgekeerde richting en zal op korte tijd enorm verminderen. Maar ook, en dat is over de paar honderd jaar, de levensmogelijkheid en alle mogelijkheden die een stoffelijk voertuig in zich dragen om een geestelijke ontwikkeling op aarde door te maken, gaan niet 100% wijzigen maar 1.000% wijzigen. Ik wil daarmee zeggen dat hetgeen de stofmens te verwachten heeft, tussen dit en enkele eeuwen, voor u op dit moment als stofmens niet voorstelbaar is.
Maar, en daarvoor zijn deze praktische oefeningen, wel aanvoelbaar en wel vanuit uw totale persoonlijkheid plaatsbaar, werkbaar. En wanneer u dan aan het eindpunt van dit stoffelijk bestaan gekomen bent, dan kunt u gewoon in de geest daarin verder en is het misschien nuttig om vanuit de geest, zoals wij het nu doen, uw nakomelingen te helpen, de mens, of misschien uzelf, binnen enkele eeuwen terug hier te staan om het in de stof weer verder te ontplooien. Maar neem gerust van mij aan, Aquarius is niet hetgeen wat jullie allemaal daarover denken. Dat zul je nog wel ervaren. Er is tot hier toe veel geschreven en gezegd over Aquarius. Maar Aquarius, als ik het in de stof mag uitdrukken, is een zeer strenge leraar die zeer veeleisend kan zijn en dat zal de huidige maatschappij, die dat niet wil aanvaarden, tot zijn schade en schande ondervinden in de komende eeuwen.

Meditatie: De kracht van de harmonie.

En dan vraag ik hier, stel u een gesloten kring voor, een kring van licht, een kring van energie. En in deze kring van licht en energie zie je ieder lid van uw groep als zijnde een geïnspireerde entiteit in de volle krachtsontplooiing van het licht. Zie hoe het licht zich volledig uitbouwt boven de kring, rond de kring, onder de kring. Eén krachtige kosmische zuil van licht, verbonden vanuit de Bron tot de Bron. Want er is geen begin en er is geen einde. Dus, dit is de kracht, dit is het licht, het licht waaruit wij gekomen zijn, onze volledige persoonlijkheid geboren uit dit licht, deel zijnde van dit licht. Laat dit licht nu zijn werk doen. Laat dit licht voor allen zijn kracht openplooien, zodat ieder kan opstijgen in dit licht. Een stofmens kan geïnspireerd zijn door het licht maar de geest is het licht, is er deel van, volledig erin opgaand. En dit doen we nu als groep ook.

Wij hebben even onze mantel aan de kapstok gehangen en zijn samen krachtig, samen vloeien we, samen zijn we licht en dit licht kent geen grens. Dit licht IS. En dan zeg ik hier, gemachtigd door de Vader: “de krachten zijn bevestigd en dat, Vader, Uw wil geschiede zodat ieder die hier in deze kring deel is van Uw kracht, Uw licht, de juiste emotie, aanvoelen mag ondergaan. En dat deze kracht, deze energie vanuit deze oneindige krachtige bron zijn weg mag vinden naar alle delen van uw wezen. En dat deze energie in elk deel van uw wezen de juiste evenwichten, de juiste harmonieën mag vastleggen zodat ieder van onze groep op het juiste ogenblik de juiste keuze, de juiste stap kan zetten”. Dat is belangrijk. Want we zijn verantwoordelijk voor onszelf, maar samen zijn we één krachtig geheel en kunnen we elke keuze, elke beslissing in dit licht, in harmonie met dit licht steunen en ondersteunen en alles geven wat we hebben om deze harmonie en deze eenheid in dit krachtige licht bevestigd te zien. Deze kracht, die hier is opgewekt, zal zijn weg volvoeren. Het is de kracht van de harmonie, de kracht van de eenheid, de kracht die ook in de toekomstige tijd steeds meer en meer als werktuig door ons, door ieder van ons, zal moeten gebruikt worden.

Laat ons nu heel rustig terugkomen tot ons stoffelijke voertuig, maar voel de harmonie aan tussen de stof en de geest. Geniet even na van ook de wisselwerking tussen de vele broeders en zusters die hier aanwezig zijn in de geest en jullie in de stof zodat ieder van u door deze gevoeligheid, door deze emotie, in de komende uren en dagen kan gedragen worden.