27 april 2007
Zoals gewoonlijk aan het begin van de bijeenkomst: denk zelf na. Wij zijn niet alwetend, dus het is belangrijker dat u zelf uw eigen stommiteiten begaat, dan dat u alleen maar zou na-apen wat wij zeggen.
Vanavond zou ik graag met u wat verder gaan over de moderne vormen van werken met energieën, met krachten en zeker hoe deze langzaam maar zeker op deze aarde verder zullen evolueren. En ik zal proberen u enkele kleine praktische tips te geven waarmee uzelf een beetje aan de slag kunt, zelf een beetje kunt oefenen.
U weet, u hebt allemaal uw eigen uitstraling, uw eigen aura. En niet alleen die uitstraling, die gaat samenvloeien met de uitstraling van uw broeders en zusters, maar ook in omgekeerde zin, gaat u van alle invloeden via uw eigen uitstraling kunnen ontvangen en zelfs zullen deze invloeden in zekere mate uw denken en uw handelen gaan beheersen.
Daarom is het van belang, zeker wanneer u naar de toekomst toe graag mensen zou helpen die uw hulp vragen, en u gaat werken met energieën, zoals in de vorige bijeenkomsten reeds is uitgelegd (Geestelijke kracht en zijn wisselwerkingen – 30 maart 2007), dat u ook de mogelijkheid hebt van uzelf een beetje af te schermen. En een afscherming is eigenlijk heel simpel op te bouwen, daar moet u geen grote magische procedures voor doen.
Wanneer u gewoonweg voor u het beeld opbouwt dat u zich in een zacht wit licht, eventueel een beetje gelig getint, u omkadert. Dan kunt u ervan op aan dat u al een redelijk goede bescherming opbouwt. En wanneer u dan in uw gedachten daarbij u voorstelt dat geen enkele negatieve of demonische invloed door dit licht uw aura kan bereiken, dan mag u zeggen dat er weinig kans bestaat dat u op dat ogenblik beïnvloed wordt.
Wanneer u zoiets opbouwt, dan gaat dat niet veroorzaken dat u zelf niet kunt werken. Want u kunt vanuit uw eigen aura steeds energie overdragen naar diegenen die daar om vragen. Het gaat wel voorkomen dat, wanneer u dus zo’n beeld voor u vormt, er op het ogenblik dat u met energie wilt werken, u aangetast wordt door andere, minder goed bedoelende energieën, die eventueel rondom u zijn, en zoals we dikwijls meemaken, energieën die eigenlijk niet direct bedoeld zijn om u te schaden, maar die op zich gericht zijn en zo trachten te parasiteren terwijl u eigenlijk iemand wilt helpen. En daarom is deze heel simpele afscherming eigenlijk iets ideaal.
Maar u kent dat allemaal: in de oude afbeeldingen van heiligen zie je nogal eens dat ze met een stralenkrans omgeven zijn; wel, het is eigenlijk op deze basis dat u zich dit moet voorstellen.
Nu kunnen er andere zaken mee een rol spelen waar u dus ook kracht en energie voor uzelf kunt uithalen. U kunt bij voorbeeld, wanneer u zich nogal moe voelt, wanneer u zich nogal uitgeput voelt, in de natuur gaan. En dan liefst niet, zoals het hier in de omgeving is, dat u overal een boom hebt staan met drie fabrieken rond, maar liefst het omgekeerde: een woud met misschien ergens hier of daar een boerderijtje of veel landbouwgrond, of het is gelijk wat, maar zo weinig mogelijk bewoning. Als u dat opzoekt, dan kunt u daar in alle rust bijvoorbeeld gewoonweg op een weide gaan zitten. Als er een boom staat, en dan spreken we liefst over een eik, een beuk, een berk, dat zijn eigenlijk voor de mens de drie meest geschikte bomen om energie op te doen. En dit is al heel lang een feit dat, wanneer deze bomen bijvoorbeeld samen staan in een driehoek, dat binnen die driehoek een zeer sterk energetisch veld ontwikkeld wordt, juist door de uitstraling van die bomen.
Wanneer u de mogelijkheid hebt van zo’n driehoek te vinden, dan gaat u maar op de grond zitten, eventueel tegen een stam als u dat liever heeft, maar u mag ook gewoon op het gras gaan liggen – u moet dit natuurlijk niet doen wanneer het water giet, dat begrijpt u wel, maar u doet dat wanneer het weer aangenaam is – en als het enigszins kan, dan oriënteert u zich zo dat u met uw voorhoofdchakra noordgericht bent en dat uw stuitchakra op dat ogenblik zuidgericht is, dat uw lichaam zich eigenlijk op de noord-zuidas van de aarde bevindt. En dan stelt u zich gewoon voor dat uw uitstraling, zoals ik daarjuist heb gezegd: zoals u die voor uzelf voorstelt, zich gaat vermengen met het veld enerzijds van de bomen, als u er drie hebt: van de drie bomen, hebt u er maar één, goed, dan is het van één boom en, wat ook belangrijk is, dat uw uitstraling zich vermengt met de uitstraling van de aarde.
Dit klinkt ook misschien een beetje raar in uw oren omdat je denkt: “Die aarde straalt toch overal hetzelfde uit.”
Op het ogenblik dat u zich op de grond neerzet, of eventueel gaat liggen, dan gaat u zich volledig in deze krachtvelden laten opnemen. Het is kwestie van u openstellen en doordat u op dat ogenblik u hebt voorgesteld dat u omgeven bent door dat licht en afgeschermd, dan kunt u binnen die afscherming een laadveld creëren, een soort spanningsveld zou u kunnen zeggen. Dus het is niet zo dat dat dan de aura of de kracht van de aura van de aarde en van de natuur, van de bomen, dus helemaal rondom u in de atmosfeer zal oplossen. Nee, op dat ogenblik trekt u dat in uzelf en neemt u voldoende energie op.
Dat wil zeggen dat iemand die bijvoorbeeld dit kan doen nadat hij of zij een dag zeer hard gewerkt heeft en fysiek vermoeid is, op dat ogenblik, wanneer u zo ongeveer een vijf- tot tiental minuutjes gerust hebt, maximaal vijftien, maar dat moet u dikwijls zelfs niet halen, dat uw lichaam volledig gerecupereerd is, dat ook uw energie die dus de communicatie in uw cellen veroorzaakt, zich volledig heeft hersteld, waardoor ook de fysieke vermoeidheidsverschijnselen verdwijnen.
Dit is een heel oude truc, hoor, een truc die al heel lang bestaat en die meestal maar gebruikt werd door de meer ingewijden; vooral in de tijd van de druïden was dit nogal van toepassing en was dit efficiënt.
U moet dit natuurlijk niet gaan proberen te doen naast een autostrade of in de geburen van een druk vliegveld of zo, want dat is niet aan de orde. Maar u kunt dit dus doen in een redelijk rustig natuurgebied. En als u werkelijk de perfectie ervan wilt hebben, dan doet u dit best ’s morgens, bij de opgaande zon, wanneer de dauw verdwenen is en wanneer de zon de warmte begint te geven, dat is eigenlijk het juiste ogenblik. Maar dat moet natuurlijk ook nog gaan.
Daarbij komt dan nog, dat wil ik als praktisch gegeven naar jullie even overbrengen, let op dat u deze oefening bijvoorbeeld niet doet tussen naaldbomen. Want naaldbomen zijn wel heel goede, lieve bomen, maar zij kunnen deze reactie voor uw lichaam niet veroorzaken. De reactie van een naaldboom is voor het lichaam juist het omgekeerde dan dat van de loofbomen, die genoemd zijn. Wat wel mogelijk is, dat is dat, wanneer u enorm gespannen bent, geënerveerd bent, bijvoorbeeld: u hebt heel zwaar ruzie gemaakt en u loopt de muren op en het is avond, dan is het interessant om bijvoorbeeld tussen naaldbomen te gaan. Naaldbomen gaan uw spanning doen afnemen, op dat ogenblik, alleen bij valavond en avond. Dus u gaat op dat ogenblik, wanneer uw spanning te groot is, en de oppervlakte van de naaldbomen is groot genoeg, dat wil ook niet zeggen: één naaldboom, daar bedoel ik mee dat u een serieus bos hebt waar u in kunt wandelen, zult u opmerken dat het effect van de uitstraling van die bomen is dat uw spanning, uw enorme zenuwspanning eigenlijk, afvloeit waardoor er een rust kan ontstaan. Wat echter naaldbomen niet voor u zullen doen, is dat u in energie recupereert. Dit gaat op dat ogenblik niet gebeuren. Wanneer het echter ochtend is, voor de zon opkomt en tot de zonsopgang, en u gaat dan in een naaldwoud wandelen, dan gaan u zenuwen zeer sterk geprikkeld worden. Want dan doet de naaldboom juist het omgekeerde. Dan krijgt u een zeer sterke prikkeling, maar er is geen overeenkomst met de energiemogelijkheid die u kunt opladen bij loofbomen. Daar kunt u uw eigen potentiaal heel evenwichtig maken, krachtig maken waar u iets mee kunt doen. Dat geheel is niet direct in naaldbomenomgeving haalbaar. En dat zijn toch kleine details, maar details die voor u die graag daarmee experimenteren, van belang zijn. Als u met iets begint, moet u toch wel echt weten waar u gaat aan beginnen.
Broeder, op het moment dat u bijvoorbeeld u aan zee bevindt en daar zijn niet direct bomen in de omgeving, kunt u dan de oefening om op te laden op dezelfde manier doen?
Er zijn meer mogelijkheden. Ik heb hier één van de vele mogelijkheden naar voor gebracht om krachten op te doen. Wanneer u aan de zee bent, maar ik zie nog niet direct hier in uw omgeving een kust waar het haalbaar is om op een rustige wijze te recupereren; wanneer ik zo zie hoe uw Belgische kust is, dan denk ik dat dit erger is dan het winkelcentrum van een grootstad als Antwerpen. Daar kunt u nog naast elkaar lopen; ik denk, aan uw Belgische kust, daar trapt u op mekaar. Ik denk niet dat een kust als dusdanig, wat dat betreft, ideaal is om energie op te doen. Ik denk eerder dat zeer velen die in massa in hun ijzeren paarden kustwaarts trekken, juist er naartoe trekken om nog meer negativiteit op te laden en meestal met een of ander naar huis te komen. Maar goed, wanneer u naar een kust trekt, bijvoorbeeld waar geen volk is, waar het rustig is, dat wil niet zeggen dat er nooit iemand mag zijn, maar waar je grote gebieden hebt die rust hebben, waar geen mensen in massa rondlopen, waar geen massatoerisme is, dan kunt u zeker, wat de zee of de oceaan aangaat, u daarmee ook in harmonie stellen. En, het is dan wel op een iets andere wijze dan in een woud, maar u kunt ook daar zeer veel kracht opdoen.
Kijk, het principe zou daar kunnen zijn dat u zich gewoonweg voor het water zet; ook weer indien het mogelijk is, dat u een houding aanneemt die noord-zuid is, het is ook hier weer interessant om het voorhoofdchakra naar het noorden te richten, en u dus van daaruit gewoonweg heel rustig te laten opnemen in de geluiden die de zee of de oceaan naar voor brengt. En dan kunt u van daaruit ook weer een energetische oplading verkrijgen.
Deze is niet dezelfde als die u op aarde tussen de bomen en op gras oplaadt, maar naar het werk toe, zal dit voor beiden evenwaardig zijn, dat moet gezegd worden.
Wanneer we dit verder zouden gaan analyseren, zou u kunnen zeggen dat iemand die zich oplaadt aan de zee bijvoorbeeld met zeer veel kracht zal kunnen werken waar zaken in een lichaam moeten wegvloeien, afvloeien, verdwijnen ten opzichte van iemand die zich in een bos op aarde zich oplaadt, meer zal kunnen werken waar zaken moeten hersteld worden, opgebouwd worden.
Wanneer u met energieën wilt werken in de toekomst, zult u moeten leren aanvaarden dat er zeer veel verschillende mogelijkheden zijn en dat niet alles exact hetzelfde is.
Een praktisch voorbeeld: u hebt twee personen die u wilt helpen; de ene is een persoon met suikerziekte, de andere persoon heeft een been gebroken. Voor de persoon die een been gebroken heeft, kunt u heel goed werken vanuit de energieoplading van de loofbomen. De persoon die suikerziekte heeft, kunt u helpen met het beeld van het vloeiende water waar u energie oplaadt. Want bij die persoon moet u zaken kunnen laten wegvloeien. U zou u moeten kunnen voorstellen dat het water op dat moment een zuiverend aspect bij die patiënt heeft waar bij de botbreuk het de opbouw is van de aarde en het herstel van de aarde waardoor het bot zich terug in zijn normale toestand herstelt.
En zo kunnen we natuurlijk nog verder zaken gaan uitleggen. We kunnen dit ook bekijken alleen naar lucht; we kunnen dit ook gaan bekijken naar vuur. Maar dat was niet het programma voor vanavond en het zou het in eerste instantie toch nog te ingewikkeld maken. Ik laat het eigenlijk het liefst bij het punt dat u het leert doen op aarde, tussen de bomen; en ten tweede, als u graag aan het water bent en u kunt ergens zijn, en dat zie ik hier niet direct in uw omgeving als mogelijkheid, waar u rustig bent, dan kunt u dat toepassen. Maar dan zult u, naar mijn bescheiden mening, voor zover ik toch een beetje de kaart van Europa ken, toch vele honderden kilometers moeten rijden voor u iets gaat vinden waar u niet door toeristen overrompeld wordt aan de kust. Maar goed, dus ik denk dat de mogelijkheid voor de aanwezigen hier dichter ligt en de kans groter is wanneer u werkt met de vaste natuur
In onze tuin staat een heel oude dikke kastanje. Welke mogelijkheden geeft die?
Als dat één boom is, een solitair, dan kunt u met die kastanje wel degelijk hetzelfde doen als dat u zou doen bij voorbeeld met een eik of met een beuk. Alleen is het zo dat de uitstraling van een kastanje iets agressiever is, sterker is. Op het ogenblik dat u een beetje geprikkeld bent en overgevoelig bent, dan kan het wel zijn dat die kastanje u kan helpen, maar dan zal u toch moeten in uw beeldopbouw heel goed ervoor zorgen dat u de spanning die u hebt, kunt laten afvloeien via bijvoorbeeld zijn wortels.
Dus elke boom,heeft zo een beetje zijn eigen karakteristieke kenmerken om een wisselwerking te creëren, energetisch. Niet alleen naar de mens toe, maar ook naar zijn omgeving en ook zeker naar dieren toe. Maar een kastanje, zeker als die boom al wat ouderdom heeft, daar kunt u zeer veel wijsheid uit puren.
En populieren? Hebben die nog een invloed?
Populieren hebben een invloed maar zijn niet zo geschikt om direct kracht op te bouwen en mee te werken, om de doodeenvoudige reden dat zij te los zijn van structuur. U zou het een beetje de wind van de natuur kunnen noemen. Ze zijn pioniersbomen. Ze zorgen ervoor dat de andere bomen een vaste voet kunnen krijgen. Maar in de context van werken met energieën zijn zij eigenlijk diegenen die het voorbereidende werk doen. En ik zou, wat gewone populieren aangaat, en ook de Italiaanse populier en ook de canadapopulier, die hier veel is, bekijken als een boom die voor u wel aangenaam kan zijn, zeker een canadapopulier, omdat die een voordeel heeft wanneer hij in blad staat, dat hij een ratelend geluid geeft en dat is voor de mens, wanneer hij oplet, zeer ontspannend, zeer rustgevend. In die context kun je zeggen: dit zijn bomen die voor een mens nog wel een waarde hebben, maar wanneer het erover gaat je eigen energievelden op te laden, dan zijn die bomen daar minder voor geschikt. U mag ook niet vergeten dat de functie van populieren vooral is de waterhuishouding van het oppervlaktewater van de bodem te structureren. En daar krijgt u dan ook weer dat vooral mensen die van typologie ‘water’ of ‘wind’ zijn er nog redelijk iets mee kunnen doen. Op het ogenblik dat u mensen hebt die van typologie ‘vuur’ of ‘aarde’ zijn, zijn die bomen zeker minder geschikt.
In de kerstperiode zetten wij altijd een kerstboom binnen. Dat is een naaldboom en het is voor de sfeer. Maar is dat, energetisch gezien, dan foutief?
Kijk, die kerstboom is in vele gevallen al dood als hij binnenkomt.
Energetisch gezien is het eigenlijk een symbool van vroeger. En het is zeker niet het katholieke symbool van het kindeke Jezus. Maar dan moet ik met u enkele duizenden jaren teruggaan. Dan moet u zich voorstellen dat de mens leefde in de winterperiode en dat, in tegenstelling tot nu, de loofwouden de overhand hadden. Het is in die periode, en vooral in de hoger gelegen streken, vooral waar die bomen al groeiden, dus redelijk berggebied met kloven en dalen, waar de mensen redelijk afgezonderd zaten, dat men, op het ogenblik dat men dacht dat de zon ging terugkeren, dus midwinter eigenlijk, u moet het allemaal niet bekijken zoals u het nu kent, men had een lange, donkere periode achter de rug en de naaldboom was toen, samen met de maretak, maar in vele streken is die niet te vinden, was de kerstboom of de spar de enige boom die groen had en was het symbool en voor de mens het idee van: ‘het licht komt terug’. En dat symboliseerde die kerstboom: de terugkeer van het licht. En die boom werd midden in het dorp gebracht, als ik het een dorp mag noemen. In de beginfase was dat een bewoning die eerstens met wat hout, met wat stenen, soms met wat zand was omgeven waar hutten stonden, als ze al hutten hadden, soms waren het spelonken. Maar voor de mensen was dat het symbool van: kijk, nu langzaam maar zeker keert het. En daarmee haalde men dus die boom in hun midden. Dat is eigenlijk de oorspronkelijke symboliek van die kerstboom. Daar zijn dan, naargelang de evolutie, en zeker hier in deze streken waar de Kelten in hun godsdienst een groot belang hebben gehecht aan de natuur, zijn daar dan ook goden aan verbonden geworden en is het werkelijk het symbool geworden, telkens weer, van het weerkerende licht. Het had niets te maken met de geboorte van de Heiland. Maar gezien dat symbool in onze streken redelijk lang al aanwezig was, is dit bij de kerstening van deze streek gewoon overgenomen en heeft men dit dan in het kader van Kerstmis gaan brengen. Maar oorspronkelijk was het dus de gedachte, de zekerheid voor de mens dat het licht na een lange periode terugkwam, dat de vruchtbaarheid terugkwam … daarvan is het eigenlijk het symbool.
Als u dit nu binnen zet, en gezien het meestal beperkt is tot één boom, zal dit niet zoveel nadeel geven. Ik denk dat er meer nadeel in die periode gebeurt door de ongelimiteerde eetpartijen en drankpartijen dan door dat boompje.
Zo, is de bomenrubriek afgerond? Dan ga ik verder.
Wanneer u nu zo uw eigen potentiaal hebt kunnen stabiliseren, kunnen laden en u gaat dan over naar hulp geven aan diegenen die het u vragen, dan moet u toch met twee zaken rekening houden. U kunt enerzijds vanuit uw eigen kracht, vanuit uw eigen energie aan de ander energie overdragen, dat is één facet. We hebben in de vorige bijeenkomsten al gesproken hoe u, u moet instellen en zo verder, maar onthoud nu: energie overdragen, maar een even belangrijk aspect is, wanneer u echt grondig wilt werken, energie wegnemen. Dan moet u niet denken: “Oei, wat gebeurt er nu? Gaan we mensen nog zieker maken?”
Nee, wanneer u met energie wilt werken, moet u goed beseffen dat, om een menselijk lichaam in evenwicht te hebben en goed te laten functioneren, ook het energieverloop in evenwicht, in harmonie moet zijn.
Nu kunnen er twee zaken zich voordoen: een persoon is zwak; dit kan voortkomen uit allerlei toestanden, heeft energie tekort. Die kunt u bijgeven. Wanneer u deze persoon bijgeeft, voor de meeste onder u die rechtshandig zijn, gebruikt u uw rechterhand en u stelt zich voor dat vanuit uw hand de energie overgaat naar die persoon. U laat een stroming ontstaan en u laat de doorstroming zo dat uw linkerhand ontvangende is. En zo herstelt u simpelweg het evenwicht.
Maar het kan ook zijn bijvoorbeeld dat een persoon teveel aan energie heeft.
Stel: u hebt iemand die een zeer zware woekering in het lichaam heeft. Ik neem speciaal dit omdat dit het meest duidelijke voorbeeld is en het minst discussies kan oproepen. U weet, wanneer iemand een woekering heeft, dan betekent dat dat de cellen zich beginnen delen en delen en steeds meer energie naar zich toetrekken om te overleven. Een woekering in een lichaam is geen ziekte. Een woekering in een lichaam is de drang naar verder bestaan, de drang om te blijven bestaan. Dat daardoor het voertuig voor de rest niet meer functioneerbaar is, daar trekt de cel zich niets van aan. De cel is geprogrammeerd om te blijven leven, zolang mogelijk. Dus, daar begint de prikkel. Daar is energetisch teveel kracht aanwezig.
Wat doet u dan? Dan gaat u niet kracht bijgeven! Want als u dan kracht bijgeeft, dan stimuleert u de woekering zodat ze zich nog veel sneller kan verspreiden.
Daar gaat u kracht afnemen. En kracht afnemen, doet u met uw linkerhand. U stelt zich gewoon voor dat er een doorstroming ontstaat vanuit uw linkerhand die het overtollige aan energie meepakt en via uw rechterhand komt. U houdt uw linkerhand in de aura en via uw rechterhand ontvangt je het teveel aan kracht wat u dan, zoals gekend, afslaat of achteraf, dat is toch belangrijk, onder stromend water laat wegvloeien. Het is zeker niet in zulke situatie de bedoeling dat u die energie gaat opnemen. Dat moet u te allen tijde vermijden. U zou het kunnen doen, maar in de meeste gevallen zal die energie dan voor u nadelig zijn. Dus u moet, wanneer u dit doet, en sommigen die heel gevoelig zijn, zullen onmiddellijk, wanneer hun rechterhand de overtollige energie opvangt, een lichte pijnprikkel voelen. U mag deze pijnprikkel niet verder laten gaan dan uw pols alvorens u afslaat en alvorens u afspoelt. Op dat ogenblik kunt u zo de stimulans en de overtollige energie die die cellen hebben, doen afnemen.
In vele gevallen kunt u daarmee ook een proces stoppen wanneer, en dat zal ik er dadelijk bij zeggen, het proces niet dermate ver gevorderd is dat het op vele verschillende plaatsen tegelijkertijd zich in het lichaam heeft ontwikkeld. Wanneer het lokaal is, kunt u daarmee zeker de zaak inkapselen en totaal afremmen.
Dus, wanneer er energie teveel is, neemt u ze weg en laat ze wegvloeien in de kosmos, u houdt ze zeker niet bij. Wanneer er energie nodig is, geeft u energie. En ook hier krijgt u, wanneer u energie geeft, bijvoorbeeld vanuit uw rechterhand naar uw linkerhand, dan krijgt u een gesloten circuit. Ook na het geven van energie, is het belangrijk dat de persoon die dit gedaan heeft, even met de handen wappert en eventueel, indien mogelijk, onder lauw stromend water de handen en polsen afspoelt. Zo gaat u niets overnemen van wat in het andere lichaam aanwezig is en kunt u op een heel simpele wijze heel krachtig helpen.
U moet altijd trachten een inzicht te krijgen van wat er aan de hand is, als u zo wilt helpen. Wanneer er teveel is, moet u laten wegvloeien. Wanneer er te weinig is, moet u bijgeven, dat is belangrijk. En wij zien dikwijls nogal eens dat deze regel met de voeten wordt getreden met als gevolg dat de resultaten niet zijn zoals verwacht.
Het zijn eigenlijk logische zaken, maar er wordt te weinig rekening mee gehouden. Het is ook zo dat wanneer u zulke handeling hebt gedaan dat je, na deze handeling rust neemt. Dit wilt zeggen: u doet iets totaal anders. ‘Rust nemen’ in deze materie wilt niet zeggen: ik ga in mijn zetel zitten en ga slapen.” Dat zou eventueel kunnen wanneer de dag ten einde is en wanneer u vermoeid bent. Maar ‘rust nemen’ in het geven van energie of het werken met energie is in uw tuin werken of u gaat een goed boek lezen of u gaat een wandeling maken in het park, het is gelijk wat. De kwestie is dat u iets totaal anders doet dan wat u juist daarvoor hebt gedaan. Het is ook niet geraadzaam, dat wanneer u iemand geholpen hebt, dat u bijvoorbeeld nog een half uur of een uur met deze persoon zou blijven napraten. Dit klinkt misschien ook een beetje onlogisch in uw oren, maar op het ogenblik dat u uw taak volbracht hebt, moet u dit afsluiten. Wanneer u bij de persoon, die u geholpen hebt, blijft, gaat er een wisselwerking zijn die op dat ogenblik eigenlijk niet gewenst is. Het is gewoon beter dat, wanneer de handeling voorbij is, dat u gewoon afscheid neemt van elkaar en dat u eventueel elkaar op een later tijdstip terugziet zonder dat er een behandeling heeft plaatsgevonden.
Schrijven en strijken doe ik rechts, maar vele andere zaken doe ik links. Waar geef ik dan energie mee?
Dat zult u voor uzelf moeten bepalen. Wanneer u als mens geboren bent, dan zijn uw twee handen evenwaardig. U kan uw beide handen voor hetzelfde gebruiken. Het is door de opvoeding en de gewoonte dat een bepaalde hand gebruikt wordt om te schrijven. Nu is het ook in het werken met energieën een ongeschreven regel, maar er kan van afgeweken worden, dat de rechterzijde de zijde is die geeft en de linkerzijde de zijde is die neemt. Wanneer u iemand hebt die 100 % links georiënteerd is, dan draait u gewoon de zaken om. Maar dat is enkel voor die persoon en die persoon zal dan het best kunnen werken zoals hij in zijn geaardheid is. Wanneer u nu zegt: “Voor mij is links en rechts nogal afwisselend’, dan geef ik u de raad: hou u gewoon aan de standaard afspraken: rechts is geven, links is nemen.
Nog een sluitstukje.
Ik weet dat er onder u zijn die ook proberen van op afstand te werken. Dat is hier in de vorige les ook al een beetje naar voor gebracht hoe u dat kunt doen. Ook bij het op afstand werken, dit wil zeggen: u werkt bijvoorbeeld op een foto of u werkt op een beeld dat u zelf maakt van iemand omdat u die goed kent, gelden dezelfde regels. Dat wil zeggen: wanneer u weet dat de persoon een been gebroken heeft, dan kunt u energie toevoegen opdat er een snellere opbouw en herstel is van het beenderweefsel, zodat de breuk veel rapper geheeld wordt.
Maar ook hier geldt: wanneer er bijvoorbeeld een woekering is of ook, en dat heb ik daarjuist misschien niet aangehaald, een zware ontsteking, want een ontsteking in het lichaam is ook een teveel aan energie, dan gaat u het beeld opbouwen dat deze energie van de persoon wegvloeit. Dus, u gaat niet naar die persoon toezenden: kijk hier, u krijgt kracht, u krijgt energie om uw ontstekingshaard of uw woekering te overwinnen. Want als u dat doet, heel bewust kracht toezenden, dan gaat de ontsteking, pak dat het bacterieel of viraal is, maakt niet uit, gaat die kracht gebruiken om zichzelf nog sterker te ontwikkelen. Met als gevolg dat er redelijk hoge koorts plots kan ontstaan. Dus dit is op dat terrein ook fout. Ook hier gaat u heel bewust zeggen: de overdaad aan energie vloeit af. En dan stelt u zich gewoon voor dat het door de aarde wordt opgenomen.
U kunt dan, dit is een belangrijk aspect gezien dat u op afstand werkt, het beeld erbij creëren dat, nadat u het teveel hebt laten wegvloeien, het lichaam zich in harmonie stelt. En dat zou dan de afsluiting kunnen zijn van de gedachte die u zendt naar diegene die u wilt helpen. Het lichaam is in evenwicht, in harmonie. Maar u begint niet met te zeggen: “Ik ga u hier enorme kracht geven want dan bent u genezen.” U kunt hem misschien wel, door hem enorme kracht te geven, genezen zodat hij aan onze zijde is, dan is hij definitief genezen en is er geen probleem meer, nietwaar? Maar dat zou u best vermijden, want dan bent u misschien in conflict met de erfgenamen.
Laat dit allemaal rustig bezinken, herlees het en tracht de kleine praktische zaken voor uzelf tot uitvoering te brengen. Probeer niet direct bij iedereen te gaan aankloppen en te zeggen: “Ik zal u even helpen.” Want wat ik zeg wat mogelijk is, is wel degelijk mogelijk maar zal maar eerst kunnen bereikt worden na veel, veel oefenen. En, neem gerust van mij aan, na veel vallen en opstaan voor diegene die wilt werken.
Want u begrijpt dat het allemaal niet zo eenvoudig is. Een menselijk lichaam is zeer complex. Iemand die een ziekte in zich draagt, is meestal niet iets dat maar aan één factor gebonden is. De kunst is om uw eigen gevoeligheid eerst en vooral goed te ontwikkelen, eventueel samen te werken in het begin met personen die er goed in thuis zijn en waarvan u weet dat zij al goede resultaten hebben behaald en zo, langzaam maar zeker, uw kunde op te bouwen.
Een raad die ik u er graag bijgeef, is: begin niet altijd dadelijk op mensen, maar oefen misschien eerst gedurende langere tijd op planten, op kamerplanten. Wanneer u planten hebt die het niet goed doen, dan kunt u daar heel praktisch op oefenen. De planten gaan u dankbaar zijn en u gaat meestal een goed resultaat kunnen behalen en als het dan nog planten zijn met mooie bloemen, dan is het voor u ook nog aangenaam.
Er zijn zo zeer vele mogelijkheden die u als oefening kunt doen vooraleer u werkelijk gaat zeggen: “Ik ga ingrijpen bij iemand anders die erom vraagt.” Alles heeft zijn tijd nodig en alles moet aangeleerd worden. Dat mag u niet vergeten. Wanneer wij u richtlijnen geven, dan klinkt dit allemaal heel gemakkelijk. Maar het is zoals u leert rijden met een auto. U kunt een gans boek gelezen hebben hoe u best rijdt, maar wanneer u in het werkelijke verkeer komt, dan ondervindt u toch dat het wel ietsjes anders ligt dan de theorie die u gelezen hebt en vraagt het voor velen zeer lange tijd om echt zich vlot door het verkeer te begeven zonder teveel brokken te maken. En dit geldt zeker wanneer u wilt werken met deze energieën en deze krachten. Maar wanneer we dit ganse pakket bekijken naar de toekomst toe, dan zal u opmerken dat er overal steeds meer mensen zullen opstaan die deze energieën, deze krachten gaan gebruiken.
Ach, we weten wel, in het begin zal daar nogal wat kaf tussen het koren zitten, maar dat kan ook niet anders en dat filtert zichzelf wel. En wanneer we dan enkele tientallen jaren verder zullen zijn, ik spreek hier niet over honderden jaren, ik spreek hier over enkele tientallen jaren, zult u opmerken dat in uw medische wereld reeds een heel groot deel van de therapieën zal gaan via het werken met energie, die de mens zelf heeft, die hij zelf kan overdragen en zo verder. Deze waarden gaan versterkt worden. En uiteraard gaat u zien dat vele jongeren die nu in opleiding zijn en die nog redelijk in de oude medische kennis geschoold worden, heel snel zullen aanvoelen dat dit niet de juiste wijze is en automatisch, wanneer zij in het praktijkleven staan, hun eigen energieën en aanvoelen gaan ontwikkelen en ermee werken.
En zo kunt u toch hebben dat, langzaam maar zeker, terug de oude kennis op een nieuwe eigenste wijze, eigen aan de nieuwe kosmische heerser, tot ontwikkeling kan komen. Het zal niet meer zijn zoals vroeger: “Ach, het is allemaal hocus-pocus.” Het zal zelfs op redelijk korte termijn van enkele tientallen jaren door de medische wereld moeten aanvaard worden, omdat zij gewoon voor voldongen feiten komen te staan dat men op deze wijze betere resultaten gaat verkrijgen, zeker wanneer we spreken vooral over de moderne woekerziekten die er zijn dan met hun zeer agressieve therapieën die nu van toepassing zijn.
En met deze positieve noot wil ik mijn bijdrage besluiten.
Deel 2.
Mag ik vragen of over het gebrachte, niet alleen van vanavond maar ook van de vorige avonden, nog vragen zijn?
Broeder, er is dikwijls gesteld dat gene zijde en onze wereld veel dichter bij mekaar gaan komen. Maar dit geldt natuurlijk niet alleen voor de lichtende kant, dit geldt ook voor de minder lichtende kant. Hoe moeten we daar mee omgaan?
Kijk, als mens is het niet geraadzaam om om te gaan met de duistere of demonische krachten. Daarmee wil ik zeggen dat, wanneer u dit opmerkt rondom u of aanvoelt, dat u zich gewoon in het licht zet en er niet tegenin gaat, maar gewoon voor uzelf de formule gebruikt: “Dit is niet mijn wereld.” U kunt niet als mens strijden tegen deze krachten. Als u als mens daartegen, in de stof, met uw gedachten, met uw daden, zou gaan strijden, dan wordt u deel van deze krachten, dan ontstaat er eigenlijk tussen jou en het duister een harmonie die voor u schadelijk gaat zijn. U bent nu eenmaal niet deel van het duister. Anders had u een andere weg gekozen, had u een andere richting gekozen. Maar in de kosmos, en dat weet u zeker, is alles in evenwicht. Het duister kan niet bestaan zonder het licht en omgekeerd.
Maar voor u, als mens, als stofmens, die wel bevoertuigd is door een geest, bestaat wel degelijk het onderscheid tussen dat duister en het licht. Gezien uw stoffelijke beperkingen en zo verder is het van belang dat u zich hiermee niet identificeert. Dus: ‘alle strijd tegen’ is fout. Keer u er gewoon van af in die zin dat u zegt: “Dit hoort niet tot mijn wereld.”
Wanneer u werkelijk zou ondervinden dat u door duister of demonie belaagd wordt, zend dan naar dat duister of demonie licht. Ga niet zeggen: “Ik wens dit niet.” Zeg ook niet: “Satan, verdwijn!” Want door deze zaken zo te stellen, harmonieert u, geeft u kracht aan deze duistere krachten en kunnen zij een zeer grote impact op u hebben.
Ben ik voldoende duidelijk want dit is toch zeer belangrijk dat u hier juist in meegaat.
Ik kan mij van het gevoel niet ontdoen dat de grenzen momenteel meer waarneembaar zijn, maar heeft dat soms te maken met het feit dat een mens niet altijd in evenwicht is? Kan het zijn dat op een moment dat je minder in evenwicht bent, dat je het beter waarneemt? Of is dat een idee van mij?
Op dit ogenblik is het zo dat de grenzen tussen de stof en het geestelijke heel dun zijn. Het is ook zo dat op dit ogenblik er enorme demonische krachten rondom de wereld gaan. Dit houdt in, en dat vormt het antwoord op uw vraag, dat op het ogenblik dat iemand zich niet goed in zijn vel of haar vel voelt, openstaat voor deze energieën, deze energieën in zich trekt. Het is daarom dat op meerdere plaatsen reeds, ook door ons, is naar voor gebracht: “Mensen, heb geen angst voor wat de toekomst brengt.”
Wij weten allemaal dat voor de aarde grote veranderingen op komst zijn. Wij weten allemaal dat ook de maatschappelijke structuren, de maatschappelijke zekerheden en zo verder zoals u nu leeft, in elkaar stuiken, veranderen. Dit is deel van deze chaos.
Waarvan u vandaag denkt: “Ik ben zeker dat ik dit of dat bezit, waardoor ik voor de rest van mijn leven verder kan.”, kan een uur later gewoon niet meer bestaan. Niets van wat de huidige mens in de huidige systemen voorstelt dat is, behoort tot de correcte juistheid van het zijn, integendeel. Dit houdt in dat de meeste mensen op dit ogenblik aanvoelen dat zij geen grip meer hebben op zekerheid. Daar speelt het demonische, het duistere zeer sterk op in. Men creëert angst. Hoe sterker de angst in de mens wordt, hoe groter de greep van het demonische op de mens om hem ongecontroleerde handelingen te laten uitvoeren. Dit zien we op het ogenblik over de ganse aarde gebeuren. Dit kan ook leiden tot waangedachten. Dit kan leiden tot fobieën. Dit kan vele zaken veroorzaken. Wanneer we dan naar deze maatschappij, waarin u leeft, kijken, wanneer we zien hoe deze maatschappij zich voedt bijvoorbeeld, hoe jullie bijna verhangen zijn aan producten die verbonden zijn aan lijden en dood, hoe deze dan schadelijke invloeden op uw eigen lichamelijk systeem geven, dan moet u toch niet verbaasd zijn dat heel veel mensen op dit moment helemaal aan het flippen gaan.
Wij hebben al meermaals naar voor gebracht, ik denk ook in deze groepen, voor zover ik het kan overschouwen: Mensen, consumeer minder voedsel dat afkomstig is van dierenleed.
Dit houdt niet alleen in: voedsel van dieren die in gevangenschap gekweekt zijn en dan ter dood gebracht, maar allerlei levend voedsel, ook wat uit de zee komt.
Waarom zeggen we dit?
Eerstens omdat de consumptie van zulke zaken inhoudt dat u, telkens wanneer u zoiets eet, spanningsvelden in uw eigen lichaam brengt. Maar ook dat u buiten deze energetische zaken toxische zaken in uw lichaam brengt. Want alles wat op het ogenblik voor jullie verkrijgbaar is van voedsel uit doding, bevat alle mogelijke toxines die ook voor uw systemen, en dan denk ik vooral aan de hormonale evenwichten, maar ook de afweersystemen van het stoffelijk lichaam, schadelijk zijn. Met als gevolg dat, wanneer er ook maar in een lichaam enig onevenwicht is, dit onevenwicht kan versterkt worden.
Wanneer je dan kijkt naar wat er aan astrale invloeden, en ze zijn veel groter en zwaarder dan u enigszins kunt vermoeden, rondom u aanwezig zijn, dan is hier de optelling snel gemaakt en is het resultaat dat zeer velen onder u eerstens geestelijk totaal onstabiel worden, er verkeerde denkbeelden op na houden; tweedes: dat velen onder u fysieke kwalen ontwikkelen, wetende of niet wetende. Dit is deel, en dit is ook meermaals naar voor gebracht, van de algemene afbraak die bezig is. Daarom, en dan kom ik terug op het eerste gevraagde, distantieer u zoveel mogelijk van al wat u ervaart als zijnde duister, demonisch, negatief. Zeg gewoon voor uzelf: “Dit is mijn wereld niet.” En vooral: tracht u steeds opnieuw te omringen door licht. Tracht vanuit het licht te functioneren. En als u dit doet, zult u geen reden hebben om angstig te zijn, om allerlei denkbeelden op te bouwen van wat er toch zou kunnen gebeuren. We leven in een tijd die alles gaat veranderen.
Misschien dat wij, van onze zijde, het overzicht beter overschouwen dan de stofmens omdat u te beperkt bent. Maar wanneer wij jullie trachten te helpen en de raad geven van u geen zorgen te maken; leef vandaag en doe wat je denkt dat je vandaag goed kunt doen, zo goed mogelijk. Gebruik de mogelijkheden die je vandaag hebt om datgene wat je kunt uitvoeren, uit te voeren. Zit u geen zorgen te maken over wat morgen komt. Want u leeft in een streek en een gebied dat op elk moment kan veranderen. Dus, een planning op lange termijn heeft, zeker voor deze streken, geen enkele waarde. Dat is wat u zich moet voorhouden. En wanneer u dan op avonden als deze bepaalde zaken aangeleerd krijgt zoals in het eerste gedeelte, heel praktische dingen, tracht deze dan zoveel mogelijk tot uw eigenheid te maken zodat, wanneer het nodig is, u met deze zaken, met deze kennis, betekenis kunt hebben voor de anderen die rondom u zijn en die het hebben moeten ontberen om deze kennis te krijgen.
Wanneer u zo leeft, wanneer u zich zo inzet, dan moet u geen schrik, angst of onzekerheid hebben dat het duister of het demonische op u vat heeft. Want dan zal steeds de ingesteldheid van het Licht uw gezel zijn op het pad dat u gaat.
Ik hoop dat ik dit voor jullie duidelijk heb kunnen naar voor brengen. Is dit aanvaardbaar?
Broeder, een praktische vraag: om energie te geven of weg te laten vloeien, hoeveel minuten of hoelang duurt dat?
U zult waarschijnlijk in de komende lessen daar meer over te horen krijgen, maar ik zal u kort trachten te antwoorden. Wanneer u iemand energie geeft, dan zult u op een bepaald moment aanvoelen dat het evenwicht hersteld is. Wanneer u dus voelt dat de energie stroomt, zal u op een bepaald moment het gevoel krijgen van: dit is afgewerkt.
Hetzelfde zal gelden wanneer u energie wegneemt, dat u het gevoel krijgt: nu is het voldoende. Maar ik ben er zeker van dat in de volgende lessen over deze handelingen u ook meer zal aangeleerd worden. U moet weten, u staat nog in de beginfase en ik dacht dat de broeder die in het eerste deel u wat praktische zaken geleerd heeft, vooral gesteld heeft van eerst te oefenen en vooral: te oefenen op kleine zaken, dat u de feeling en het aanvoelen in uw handen krijgt. U moet, en dat wil ik er nog wel aan toevoegen, geen angst hebben dat u, wanneer u dit oefent, bijvoorbeeld teveel zou geven of teveel zou afnemen. Ik denk niet dat er hier aanwezigen zijn die al zover staan dat zij deze zaken zo sterk in de hand hebben dat zij dit zouden kunnen realiseren. Dit vraagt echt al een zeer grote ervaring.
Nu rijst bij mij de vraag, broeder, er wordt hier gesproken over energie bijgeven, afnemen; soms worden er wel eens medische miskleunen gedaan waardoor bepaalde zaken binnen het lichaam beschadigd zijn, kun je dan op dezelfde manier werken of kun je daar beter afblijven?
Wanneer iemand een been is afgezet, dan moet u niet gaan proberen om kracht te geven zodat het been terug aangroeit. Daar zal de mens, zeker hier in het Westen, niet toe in staat zijn. Ik weet, er zullen er onder u zijn die ooit zullen gelezen hebben dat bepaalde priesters in Egypte erin geslaagd zijn bijvoorbeeld bepaalde lichaamsdelen wel terug te laten herstellen. Dit is exact gebeurd, maar die zijn grote uitzonderingen in de ganse wereldgeschiedenis. Wanneer een bepaald lichaamsdeel vernietigd is of wanneer een orgaan verwijderd is, dan is dit onomkeerbaar. Het enige wat u dan kunt proberen, is van eventueel een prothese aan te brengen of een bijsturing.
Wanneer iemand, om welke reden ook, een been verloren is, dan kun je met een prothese toch een zo goed mogelijk comfort ervaren. Dit geldt ook wanneer u bijvoorbeeld een of ander orgaan moet missen en er kan een overbrugging of iets dergelijks gebeuren of er kan eventueel, maar dit is in de meeste gevallen niet aan te raden voor organen, een transplantatie gebeuren, omdat bij transplantatie andere factoren nogal een rol spelen die, zeker in deze tijd, in een bedenkelijke context kunnen geplaatst worden.
Anderzijds is het soms mogelijk om met bepaalde stoffen bepaalde onevenwichten, toch tot op een zekere hoogte, te herstellen. Deze stoffen kunnen uit de natuur komen; deze stoffen kunnen ook scheikundig vervaardigd worden, naargelang de mogelijkheden die op dit moment aanwezig zijn. Dat is ongeveer het antwoord dat ik daarop kan geven. Voldoende?
Ik zou in het geheel van deze vraagstelling kunnen zeggen: “Kijk, een mens is maar, en nu wil ik jullie niet direct shockeren, maar een tijdelijk voertuig dat door uw geest gebruikt wordt om ervaringen op te doen. Dit kan soms voor de stofmens lastig zijn op een ogenblik dat blijkt dat een voertuig niet volledig is zoals uw maatschappij een standaardbeeld heeft van hoe een mens zou moeten zijn.
Wanneer een mens zou moeten beantwoorden aan wat de maatschappij van hem of haar verlangt, dan moeten het allemaal supermensen zijn. Echter, in de natuur op deze aarde bestaat dit niet. En daar wil ik direct aan toevoegen dat het ook niet noodzakelijk is. Een lichaam mag gerust gebreken hebben. Een lichaam mag gerust tekorten hebben. Ik zal zelfs een beetje hard zijn: dikwijls zal jullie eigen geest een lichaam zoeken dat niet perfect is en dat afwijkingen vertoont, dat tekorten vertoont, omdat juist voor uw geest de leerschool die hij daaruit kan opdoen zeer belangrijk is.
Of waarom denkt u dat anders bijvoorbeeld kinderen met genetische afwijkingen blijven leven? Waarom denkt u dat gehandicapten blijven leven?
Wanneer de geest dit niet zou aanvaarden, dan zou hij gewoon het lichaam loslaten en zou het kind, of het stoffelijk voertuig, direct sterven.
Dit kan soms gebeuren wanneer een geest werkelijk heel bewust naar een voertuig heeft gezocht en bij de keuze een vergissing inziet. Dan zal het kind meestal nog sterven voor het geboren wordt. Dan gebeurt er een misval. Maar zeer vele afwijkingen zijn, hoe erg het ook mag klinken, door de mens zelf gezocht. Zeer vele leerscholen, hoe hard ze in de stof ook mogen lijken, hoe zwaar ze ook mogen zijn, zijn voor de geest die het voertuig bestuurt, goud waard. Daarmee wil ik komen tot het punt dat niet in deze maatschappij diegene is waar alles vlot loopt, die nooit problemen heeft, die nooit ziek is, waar alles zogezegd het supervoorbeeld is wat een mens zou moeten zijn, is meestal niet het voertuig dat voor een geest leidt tot bewustwording. Tot spijt van diegenen die zich zo voelen.
En daarom is het ook, en dat wil ik er zeker naar jullie toe aan toevoegen, van belang dat, wat je ook bent, hoe je u ook voelt, dat je steeds evenwaardig bent aan elkaar. Het maakt niet uit met welk voertuig u zich verplaatst. Het maakt alleen uit welke resultaten, welke leerscholen daarin aanwezig zijn, en mogelijkheden.
En wanneer we dit dan bekijken naar de toekomst toe, dan zullen we opmerken dat onder Aquarius niet de vraag zal zijn: Is dit voertuig mooi? Zijn alle evenwichten daarin aanwezig? Maar zal in de eerste plaats voor de geest, die in Aquarius wilt incarneren, de vraag zijn: Kan dit voertuig aan de leerschool, die ik wil ervaren in de stof, voldoen?
En we gaan, zeker de eerste honderden jaren, meemaken, en dit zal misschien voor de stofmens die gewoon de mens bekijkt, erg zijn, dat er heel veel afwijkingen gaan geboren worden, dat er heel veel mutaties gaan plaatsvinden en dat de menselijke vorm in de komende 100-150 jaar, geconfronteerd gaat worden met zeer vele nieuwigheden.
Wanneer je dit als huidige stofmens bekijkt, gaat u zeggen: Dit kan toch niet aanvaardbaar zijn dat zulke levens menselijk worden genoemd.
En toch is het zo dat hier in vele gevallen redelijk bewuste entiteiten zoekende zijn om in die nieuwe levensvormen ervaringen op te doen. Dit zal ertoe leiden dat tussen nu en maximaal een 200-250 jaar het menselijk lichaam er aardig anders zal uitzien, ook andere mogelijkheden zal hebben en dat er dan weer een redelijk lange periode is dat dit voertuig heel geschikt gaat zijn voor entiteiten die ervaringen op deze aarde willen opdoen.
Intussen zit je wel met een overgangsperiode.
Ach, en je moet niet denken dat dat nieuw is voor een menselijk voertuig; dit heeft reeds verschillende malen plaatsgehad. Of had u gedacht dat u er allemaal altijd had uitgezien zoals u er nu uitziet? Wanneer u de mens van over 4000 jaar zou gezien hebben, ik denk dat u zich dan wel een aap zou geschrokken zijn.
Ik hoop dat je, wat ik hier naar voor breng, op de juiste wijze kunt plaatsen en dat u zich daar niet teveel zorgen om maakt. De meesten die hier aanwezig zijn zullen mijn woorden tot waarheid zien worden aan onze zijde, dus lig er niet van wakker, zou ik zeggen.
Hebt u hier nog aanmerkingen of vragen over?
U heeft mij in een echte tweestrijd gebracht, broeder. Ik heb eigenlijk altijd met de vraag gezeten, vanaf het moment dat het lichaam door omstandigheden een bepaalde schade heeft ondervonden en je gaat die schade bijsturen, beperk je dan eigenlijk niet je geestelijke ontwikkeling?
Ik kan hier niet regelrecht op antwoorden, want dat is mij niet toegestaan, maar ik ga u één zaak zeggen. U bent mens en als mens moet u zorgen dat uw leven als mens zo comfortabel mogelijk kan verlopen. U moet niet in het leven de heilige willen uithangen. Want de heiligen in een leven, dat zijn diegenen waarvan men achteraf de fouten nooit heeft willen erkennen.
U bent stofmens en als stofmens gaat u proberen zo, volgens jouw aanvoelen, correct mogelijk in deze stof te functioneren. Als u dat doet, heeft de geest een mogelijkheid ook hierop in te spelen en de juiste ervaringen op te doen. Wanneer een stofmens gaat denken wat het best zou zijn voor zijn geest, dan kan ik u garanderen dat je er totaal naast zit, totaal op het verkeerde spoor. U hebt als stofmens niet de mogelijkheid, niet, en ik onderlijn dat, de mogelijkheid om te weten wat uw geest zoekt. Daarvoor moet u eerst terug naar onze zijde komen. Dat is belangrijk. Daarom is het noodzakelijk dat u als stofmens leeft in de stof en zo goed als u kunt. Verder kan ik daar niets aan toevoegen.
Zo, dat was hier wel het ‘carrosseriehoofdstuk’ vanavond. Blijkbaar is men tegenwoordig niet meer zo tevreden met het menselijke voertuig.
Als ik dat bekijk in de tijd dat ik rondliep, daar kloegen we zo niet over en we hadden veel minder comfort dan jullie. Maar goed, wij hadden misschien één voordeel: we leefden meestal niet zo lang, ze joegen ons rapper over de kling dan ze het nu doen. Maar ja, als ik zo zie hoe jullie met jullie moderne technologie omspringen en hoe je dagelijks toch mensen naar onze zijde stuurt, dan is het toch niet zo’n ongevaarlijke tijd waarin u leeft, nietwaar.
Nee mensen, als ik dit zo allemaal aanhoor en jullie vragen zo bekijk, jullie laten jullie allemaal nog een beetje teveel meeslepen met wat jullie dagelijks rond jullie te horen krijgt, wat jullie zo graag de media noemen en zo verder. Leer u te distantiëren van al wat naar u toegespeeld wordt. Ik durf gerust hier naar voor brengen dat het grootste deel van wat u te horen krijgt of wat u leest in uw krant, fictie is. Dat het niet is wat men u wil doen geloven. Ach, u leeft hier in een erg boeiend landje, nietwaar. U hebt hier, als ik het goed voorheb, binnenkort verkiezingen. En u hebt hier een regering, nee, niet één regering, ik denk dat jullie twintig regeringen hebben of hoeveel maakt nu niet uit, maar u hebt hier leiders in dit landje die jullie ervan kunnen overtuigen dat zij voor jullie banen hebben gecreëerd, honderdduizenden, wanneer de werkelijkheid is dat een veelvoud ervan verdwenen is. En toch blijft men maar stellen dat men dit heeft gerealiseerd. En het gekke van de zaak is dat niemand van jullie, noch jullie journalisten die jullie alles wijsmaken, de vraag stellen: “Waar zijn eigenlijk al die banen?”
U betaalt minder belastingen, heeft men u gezegd. Ja, dat kan misschien wel zijn. Maar hebt u al eens nagegaan wat diezelfde euro waard was bij de vorige verkiezingen, tegen nu? Dan moet u al heel veel procenten minder belasting betalen om die afgang van de waarde die u hebt, te kunnen recupereren. En dan is het nog maar te zien hoe u het bekijkt, want men zegt dat u minder betaalt, maar alles is terug duurder geworden. Overal zijn meer taksen op gekomen. Ja, dat is dan indirect natuurlijk, maar u krijgt voor 100 euro minder aan belastingen te betalen per jaar. Dat je er natuurlijk 1000 meer uitgeeft aan allerlei andere zaken, dat is maar bijzaak. Daar gaat het natuurlijk niet over. Zo is het met alles.
Mensen, u moet gezond eten, hoor. U mag niet meer roken in een restaurant want dat is zeer ongezond. Ja, laat ons dan maar zwijgen van het eten dat u op uw bord krijgt; dat al vergiftigd is van voor het is klaar gemaakt.
Laat ons dan maar zwijgen over alle mogelijke campagnes die men voert opdat u toch zo gezond zou zijn. De ene dag is iedereen ziek aan het hart, de andere dag heeft iedereen kanker en de volgende dag heeft iedereen het aan zijn prostaat, de dames natuurlijk niet.
Kijk, lieve mensen, trek jullie ogen open, ga er niet in mee, maak er u niet druk over. Denk in uzelf: als die clowns, die zogezegd denken dat ze het land besturen, zich daarin gelukkig voelen: “Laat maar; maar ik ga er niet in mee. Ik ga mijn eigen weg. Ik zal wel voor mezelf zien wat voor mezelf waardevol is. Ik ga niet meedoen aan heel grote campagnes van ‘kom op tegen dit of kom op tegen dat’.” Want dan, en daar wil ik nu naartoe gaan, lieve mensen, ben je aan het duister aan het werken. Want al die zaken behoren tot de chaos, behoren tot de afbraak. De doorsnee mens heeft het niet door. De doorsnee mens loopt mee, wordt warm gemaakt voor: “Want het is toch erg …” en met de mogelijkheden die ze nu hebben, zouden de priesters van Atlantis jaloers zijn. Want zij moesten toen nog van alles opvoeren om de mensen in de tempel van hun gelijk te overtuigen. Nu moeten ze niks meer opvoeren. Ze zenden het gewoon via de tv uit en iedereen slikt het.
Maar het kwaad is hetzelfde. De demonie is hetzelfde. Wat er achter zit, verschilt niet met wat 4000 jaar geleden plaatsgreep, of nog vele jaren daarvoor. Tijd is relatief. In die tijd waren het ook de priesters die bezeten waren van macht en alles naar zich toe wilden trekken. Nu zit je met dezelfde gegevens. Je hebt een aantal groepen in de maatschappij die alles naar zich toe willen halen. Ach, en dan mag een politieker in uw landje een beetje de marionet uithangen, maar hij kan er weinig aan doen. Want alles wordt op andere niveaus gestuurd en gedaan en er wordt misbruik gemaakt van alle miserie, van alle ellende die de gewone mens in zijn dagelijks bestaan meemaakt.
Je hebt er misschien nog niet bij stil gestaan maar denkt u dat het normaal is dat in uw maatschappij, uw westerse maatschappij, zoveel duizenden mensen ziek zijn, zoveel duizenden mensen in klinieken liggen, als je dat klinieken kunt noemen, of gasthuizen of … Dit is allemaal geënsceneerd om bepaalde zaken te realiseren. En als u daar een beetje bij gaat stilstaan, erover gaat nadenken, dan is wat op een avond gebracht wordt als hier, die heel kleine, simpele zaken, voor jullie goud waard. Want je kunt voorkomen dat je meegesleurd wordt in die anarchie en die chaos. En ik weet het, het is al meermaals gezegd, het is een noodzaak: je kunt het oude niet laten verdwijnen wanneer er geen grote opruiming komt. En die is bezig. Maar je moet wel zorgen dat je binnen die opruiming uzelf voldoende afschermt zodat je niet mee opgeruimd wordt.
Zo, dat was dan nog een kleine toegift van mijnentwege. En dan gaan we langzaam maar zeker deze avond besluiten, met een meditatie.
Meditatie: Een aureool van Licht.
Zet jullie allemaal rustig, ontspannen.
We gaan proberen van wat mijn broeder in het eerste deel naar voor heeft gebracht, voor jullie één voor één te visualiseren, ze te laten samenkomen en zo de kracht door te geven aan de wereld, aan de aarde zodat de aarde daarmee haar taak verder kan volvoeren.
Stel u voor dat uw eigen lichaam begint te schitteren. Kijk met uw derde oog naar uzelf. Kijk van binnenuit naar buiten toe en zie hoe langzaam maar zeker er een schittering ontstaat vanuit uw aura. Zie hoe elke chakra zijn kleuren openplooit, een gloed afgeeft zodat uw ganse lichaam omsloten wordt door een aureool van licht; een licht waar een volledig kleurenpalet in aanwezig is, maar een helder kleurenpalet, stralende kleuren. En terwijl je zo opgenomen wordt in deze uitstraling, krijg je het gevoel alsof je van uw stoel opgeheven wordt.
De uitstraling draagt u. De kracht van het aureool draagt u. Het Licht draagt u. En dan zie je hoe in deze kring deze aureolen één geheel vormen. Ze gloeien samen want je bent allen strijders van het Licht. Je bent allen de gezanten van het Licht. Je vormt één krachtige harmonie. Je vormt één krachtig aureool. En je ziet die uitstraling. Je voelt je als het ware zweven in die uitstraling. Je voelt hoe de kracht van dit licht elke cel van het lichaam doorstraalt, hoe elke cel zich laadt met deze energie. En doordat we in harmonie zijn, is de kracht zo groot dat we verbonden zijn met de Oerkracht. We zijn verbonden met het Licht, het gouden Licht, het goddelijke Licht. Het is als het ware of een straal, een waterval van licht, komende vanuit de oneindigheid van de kosmos, is één met ons aureool.
En alles in ons lichaam wordt gezuiverd, onze gedachten worden gezuiverd door het Licht. Maar ook de stof wordt ontgift; alles wordt op evenwicht getrokken. Zwakke punten worden versterkt. We zijn één kracht en in het midden van deze kracht zien we hoe alles wat er niet thuishoort, wegvloeit; hoe alles opgenomen wordt door de aarde om verwerkt te worden in de energie van de aarde. En zo zijn we één krachtig geheel, verbonden met de Oerkracht van de kosmos, in harmonie met de Moeder die ons gedragen heeft, met de Moeder die ons gebaard heeft, met de Moeder die ons nu nog voedt: de aarde.
Vanuit deze eenheid worden wij de ridders van het Licht, die in deze duistere tijden het Licht uitdragen, die het zwaard trekken, als symbool van het vuur, zoals Michaël dit in de wereld heeft gebracht. Niet het vuur dat vernietigt, maar het vuur dat Licht brengt. Want het zwaard van Michaël is een lichtend zwaard, is een zwaard dat ervoor zorgt dat diegenen die van duister omgeven zijn, een teken hebben, een signaal zien en zich kunnen keren tot het Licht. En zo kan ieder van ons met zijn vlammende zwaard het Licht betekenen voor al diegenen die in deze heikele tijden zoekende zijn naar redding, zoekende zijn naar een beetje licht, zoekende zijn naar een beetje kracht, zoekende zijn naar een mogelijkheid om te ontsnappen uit die chaos. En dan zijn daar de ridders van de tempel met hun zwaard, die door de eeuwen heen, steeds weer opnieuw, de mens die zoekende is, het Licht kunnen aanbieden, de mens die zoekende is, helpen op hun weg. Want dan zijn zij, de ware ridders die de weg naar het hemelse Jeruzalem beschermen om diegenen die trachten de waarheid te herkennen, te helpen deze weg te gaan.
En zo zijn wij, dankzij deze krachten, dankzij dit Licht, dankzij het zwaard dat ons gegeven is, diegenen die de verplichting hebben de harmonie, het evenwicht en het Licht op deze aarde uit te dragen en te versterken, onder welke omstandigheid ook, gelovende dat de kracht van het Licht u steeds zal brengen waar je nodig bent; dat de kracht van het Licht, gesymboliseerd in het vlammende zwaard, u steeds zal bezorgen wat nodig is. En vanuit deze zekerheid ben je deel van deze kracht, deel van dit Licht, strijder en ridder voor dit Licht.
En laten we nu rustig dit Licht overdragen aan Moeder aarde, zodat zij met dit Licht haar taak kan verder zetten.
Laat ons nu rustig terug op onze eigen zetel neerkomen. Laat ons nu rustig terug onze eigen aura beschouwen. Laat ons nu rustig terug zien hoe het Licht heeft doen schitteren, gezuiverd heeft; hoe het Licht er nu voor zorgt dat we de kracht hebben, de sterkte in ons hebben om, wat er ook komen gaat, dit met trots te dragen en steeds met trots het Licht door te geven aan al diegenen die zoekende zijn, wetende dat de Vader steeds met ons is, wetende dat de Moeder steeds zal zorgen dat al het noodzakelijke zich voltrekt.
En vanuit deze wetenschap kunnen wij ons nu rustig terug verspreiden en de zekerheid hebben dat we de taak die in ons is gelegd, kunnen volvoeren.
En daarmee, mijn broeders en zusters, is mijn taak voor vanavond volbracht.
Het was mij een genoegen samen met u te zijn en het heeft mij nog een groter genoegen geschonken dat ik kon aanvoelen hoe u met mij mee gedragen werd in deze meditatie.
Mag ik jullie in de komende tijd nog veel geestelijke inspiratie toewensen. Tracht te luisteren naar de stem in uzelf en u zult verder komen dan alles wat rondom u verteld wordt. Tracht steeds weer, steeds opnieuw, wat we hier vanavond hebben gedaan, u te omkleden met het Licht, het Licht dat uw medestrijder is, het Licht dat niet alleen uw gezel in de stof is, maar ook uw gezel in de geest, uw gezel van het bestaan. Want dat is het kenmerk van u, dat het Licht, onder alle condities, in alle sferen, uw metgezel is.
Dan rest er mij niets meer dan nog afscheid van u te nemen.
Wees voorzichtig wanneer u zich in de wereld begeeft. Stoor u niet aan de onevenwichten. Denk gewoon: dit is deel van de vernieuwing. Uiteindelijk zal het resultaat zijn dat het Licht zich kan voltrekken op deze aarde en dat deze aarde met haar nieuw elan voor lange tijd terug een ideale plaats is voor de geest om lering op te doen, en dit dankzij het kleine beetje dat jullie nu, vanavond, eraan hebben meegewerkt. Maar dat kleine beetje is onontbeerlijk in het grote geheel.