Projecties

uit de cursus ‘Praktisch occultisme’ (hoofdstuk 7) – april 1974

Projecties.

Als wij zeggen projecties, dan bedoelen wij het op een afstand reproduceren van een deel van jezelf. Er zijn ongeveer honderd varianten, die ik niet alle kan behandelen in dit korte bestek. Ik zal de nadruk leggen op:

1. Projectie in ruimte en tijd
2. Projectie naar de sferen
3. Wisselprojectie vanuit de sferen

Projectie in ruimte en tijd

Het “ik” vindt een harmonische factor in ruimte, in tijd, of in beide en vereenzelvigt zich met een punt buiten eigen ruimte en tijd gelegen van waaruit een waarneming geschiedt (meestal gelegen in de toekomst, soms in het verleden) welke het mogelijk maakt om in eigen ruimte en tijd een beschrijving van een gebeuren te geven. In dergelijke gevallen is er wel een punt waarmee wij rekening moeten houden. Wij kunnen niet iets doen of waarnemen waarmee wijzelf niet harmonisch zijn. Aan de andere kant kunnen wij natuurlijk onze eigen harmonie sterk uitstralen en op grond daarvan allerhande waarnemingen doen en impulsen verkrijgen.

In doorsnee is deze waarneming voor de mens een toevalsproduct. Het loopt toevallig zo samen dat men iets ziet. Dat het ook bewust kan, ontgaat de meesten. Dat komt omdat zij het wezen van deze projectie (ten dele van eigen wezen) niet voldoende beheersen of daaromtrent niet voldoende weten. Om tot een dergelijke projectie te komen is het nodig dat u een punt heeft dat voor u qua waarneming belangrijk is en dat u kent. U kunt bv. proberen hier voor dit gebouw (dat u kent) waar te nemen over vier à vijf maanden. Daarvoor behoeft u niet hier te zijn in deze ruimte, u kunt zich overal bevinden. De voorstelling is belangrijk. Het tijdstip dat u zich voorstelt is ook belangrijk voor het bereiken van de projectie; het is niet belangrijk voor de waarneming.

Als u namelijk een doel kiest, dan is het lang niet altijd zeker dat u ook in de roos schiet. Als ik een doel kies in ruimte en tijd, dan gaat het om een harmonische factor. Die harmonische factor zal niet altijd te vinden zijn binnen het door mij bepaalde tijdstip. Mijn waanneming zal zich dan richten op het eerstvolgende punt in de tijd waarin een harmonische factor optreedt ten aanzien van de ruimte waarop ik mij heb ingesteld. Hier is het dus gewoon een kwestie van: wat wil ik? wat denk ik?

Een ander punt dat men wel eens vergeet is dat alle projecties geschieden door een verplaatsen van uw bewustzijn. U kunt dus niet gelijktijdig wilskrachtig bewust uzelf projecteren vanuit uw lichaam en elders waarnemen. Daarom zegt men wel:

De wil tot projectie is het scheppen van een toenemende beïnvloeding van het eigen wezen, welke mede in de gevoelssfeer grote spanningen oproept waarna het denkbeeld dat is opgewekt teloorgaat in de waar­neming. Deze waarneming zal over het algemeen allereerst bestaan uit denkbeelden. Dit is een belangrijk punt.

Als u gedachten krijgt of flarden van gedachten, dan kunnen dit aan­duidingen zijn van een waarneming die gaat komen. Houdt u zich teveel met deze gedachten bezig, dan onderdrukt u verdere waarnemingen die uit de projectie kunnen voortkomen.

Het is moeilijker om zich terug te projecteren in tijd. Toch is ook dat soms mogelijk. Als u weet dat een bepaald punt in uw leven kritiek is, dan kunt u later – mits bewust genoeg – proberen uzelf te waar­schuwen. Let wel:
U kunt daarmee het gebeuren in het verleden niet wezenlijk verande­ren. U kunt alleen uzelf voorbereiden op een ontwikkeling, die volgens uw ervaren te fel is aangekomen en juist daardoor verwarring in u heeft veroorzaakt, die u een lange tijd kostte om daar overheen te komen. U kunt dus niet een schok ongedaan maken, maar u kunt ervoor zorgen dat die schok wordt verwacht zodat u daarop juist reageert. Dit kunt u doen ten aanzien van uzelf en van een ander, maar alleen in geval u zelf direct bij de schokwerking betrokken bent geweest. Voorbeeld: Laten wij zeggen dat u iemand wilt waarschuwen voor het overlijden van een echtgenoot, een kind, vader of moeder, noemt u maar op. Dat kunt u niet doen, indien u er alleen maar van heeft gehoord. Indien u bij de begrafenis bent geweest, dan is het nog twijfelachtig of u in staat bent zo ver terug te gaan dat die waarschuwing enige zin heeft. Maar indien u kort voor het overlijden op bezoek bent geweest bij de overledene of een contact heeft gehad waarbij werd gespro­ken over de overledene met de persoon die u wil waarschuwen, dan kunt u naar dat punt terug projecteren en daar de impulsen geven waardoor inderdaad de schok wordt verminderd.

Het zal u duidelijk zijn dat bij al deze projecties het “ik” zich ervaart als volledig bevoertuigd, ook als hij dat in wezen niet is. U kunt u niet voorstellen dat u ergens als geest tegenwoordig bent. U weet namelijk niet wat het is om geest te zijn. U kunt dus alleen den­ken dat u stoffelijk aanwezig bent. Maar – en dat zult u dan wel ontdek­ken – dat er iets is wat u belemmert door te dringen tot anderen; zij letten er niet op. U zult dan zien dat u enige reactie kunt wekken. Met die reacties is het dan toch wel mogelijk om bepaalde resultaten te bereiken.

Als men heel bewust is, bestaat er ook nog de mogelijkheid ‘een dub­bel’ uit te zenden. Ook dit is een vorm van projectie. Deze gaat ook in ruimte of tijd of ruimte en tijd. In een dergelijk geval wordt het “ik” geheel vereenzelvigd met een situatie, welke hetzij elders ligt, hetzij in de toekomst. Naar het verleden zijn deze projecties niet mogelijk. Op het ogenblik dat u zich volledig heeft geconcentreerd en uzelf als het ware ziet staan in de situatie waarin u handelend wilt optreden, kunt u zich van daaruit normaal bewegen. Wat meer is, u zult in vele ge­vallen, indien u dit zeer noodzakelijk acht, indien u het dus werkelijk met uw gehele wezen wilt, uzelf ook kenbaar maken. Het is mogelijk op deze wijze over grote afstanden boodschappen over te brengen.

Is men niet geschoold in deze vorm van projectie – en dat zal voor de doorsnee mens toch wel gelden – zo is het verstandig om bij deze pro­jectie uit te gaan van de rusttoestand van anderen. U kunt iemand, die rustig en ontspannen is beter bereiken dan iemand, die druk bezig is. Als u iemand die ontspannen is bereikt, dan zal dat voor deze persoon vaak een visuele waarneming zijn. Ontdekt u dat uw woorden niet worden verstaan, dan moet u bereid zijn met tekens duidelijk te maken wat u wilt.

In andere gevallen blijkt dat u wel wordt gehoord, maar kennelijk niet volledig gezien. Trekt u zich daar niets van aan, brengt u ge­woon de boodschap over.

Projectie naar de sferen

Deze is vergelijkbaar met projectie in ruimte en tijd. Als u een begrip wilt hebben van wat er in een sfeer plaatsvindt, dan is het noodzakelijk dat u daar a.h.w. stoffelijk tegenwoordig bent. Nu kunt u de stof niet transformeren tot iets wat geestelijk helemaal aanwe­zig is. Dat gaat eenvoudig niet. Maar u kunt uw bewustzijn wel zo programmeren dat een beleving van een sfeer door u als het ware lichamelijk wordt ervaren en geïnterpreteerd. In deze gevallen is het niet erg belangrijk dat wij precies weten waar wij naartoe gaan. U kunt uitgaan van het standpunt: Ik wil naar een lichte sfeer, en u kijkt maar waar u terechtkomt. Een vraagtekenreis in deze richting is dus haalbaar.

Als u daar aankomt, zult u altijd weer zien dat u in een wereld leeft die niet helemaal te interpreteren is. In sommige gevallen heeft men het gevoel in een soort twee-dimensionale wereld te staan op een ouderwets schuiftoneeltje, met uitgeknipte poppetjes die u aan een stokje of een draadje heen en weer beweegt en met coulissen en maar twee dimensies hebben. In zo’n geval gaat u er gewoon doorheen, precies zoals u wilt. Vraag u niet af: waarom zie ik dit zo? want daarmee verstoort u elke waarnemingsmogelijkheid. Als u gewoon de zaak aanvaardt zoals ze is, dan zult u na korte tijd bemerken dat u zich ook oriënteert in zo’n twee-dimensionale of meer-dimensionale wereld als­of het uw eigen wereld is.

Projecteert u uw wezen naar een bepaalde lichtende kracht of een lichtende sfeer toe, dan is het zeer belangrijk dat u zich in het be­gin niet laat overrompelen door het “anders zijn” der dingen. Ga ge­woon verder alsof er niets aan de hand is. Eerst dan kunnen uw waarnemingsvermogens gaan functioneren. Eerst dan bent u in staat om al hetgeen daar bestaat zodanig te vertalen dat u het naar uw lichaam kunt overbrengen. In dit geval kunt u bepaalde personen opzoeken. Onthoud echter:
U kunt alleen een andere persoon in de sferen werkelijk bereiken, indien deze op u reageert.

Soms denkt u dat u iemand ontmoet en is dat niet waar. Daarvoor bestaat er een heel eenvoudige werkmethode. U kunt zo iemand niet iets vragen wat u alleen weet, want als het een projectie van uzelf is (een afsplitsing van hetgeen u in die geestelijke sfeer heeft gesteld), dan geeft hij alle antwoorden die u zelf weet. U kunt echter wel op het volgende letten:

De ogen

Zo’n wezen heeft in de sferen natuurlijk geen werkelijke ogen, maar voor u zijn er ogen, omdat u waarneemt op stoffelijk vlak. Ogen, die leeg zijn, waarin geen iris aanwezig is, duiden aan dat wij te maken hebben met een masker. Het is dus niet degene die wij willen spreken of het is eenvoudig een waanvoorstelling.

Het gebaar

Probeer met zo iemand een handdruk te wisselen. Als de hand­druk in spiegelbeeld wordt gegeven (dus links naar rechts of rechts naar links, omdat u tegenover elkaar staat), dan weten wij: dit is een spiegeling, dit is niet echt. Hebben wij te maken met een reële persoonlijkheid, dan zal deze door ons op dat ogenblik als een werkelijke stoffelijke gestalte worden ervaren. Dat wil zeggen, dat de handdruk rechts rechts is of links links, maar nooit gelijk. Dat is namelijk iets wat de mens nooit doet.

Kleding

Als men zo iemand ontmoet, heeft men de neiging te kijken wat hij aan heeft. Het is wonderlijk, de mens is vaak in de sferen meer mode-bewust dan op zijn eigen wereld. Maar dit is bijkomstig. Laat u niet afleiden hierdoor. Een gouden mantel of een wit gewaad zegt niets. Dit is immers uw eigen interpretatie van iets, meer niet. Daarom moet u zich geheel richten op de persoon en altijd op de mededeling.

Kijkt u gewoon rond in een sfeer, dan moet u proberen het ge­heel te overzien en niet naar details te kijken. Laten we zeggen dat u denkt in een bloementuin te lopen. Dan moet u dus niet kijken welke soorten bloemen daar staan. U moet gewoon kijken naar het geheel van de kleurwerking. Dit is erg belangrijk omdat deze indruk­ken, ontdaan van allerhande details waarmee u onwillekeurig gaat fantaseren, u helpen om de reële boodschap die u ontvangt of die u heeft uitgestraald, te zien.

Wederkerige projectie (wisselprojectie) vanuit de sferen

Dit is vandaag het moeilijkste punt. Bij een wederkerige pro­jectie gebeurt er in feite dit:

In mijn stoffelijke vorm probeer ik door mijn instelling, wil en ten slotte gestuwd door bepaalde spanningen, die ik in mij heb opgewekt, mijzelf te ontmoeten in een sfeer en wel zo hoog mogelijk. Hier sta je eerst tegenover jezelf. Het doet een beetje denken aan “Alice in Spiegelland” (Through the Looking glass). Je staat tegen­over een spiegel en je ziet jezelf daarin. Indien dit effect optreedt, is het belangrijk dat u uzelf niet blijft beschouwen, maar als het ware door de spiegel probeert te stappen. U zult met ver­bazing ontdekken dat u plotseling in plaats van twee delen één geheel bent geworden. Daar uw stoffelijke projectie nu één is geworden met een van de hogere geestelijke voertuigen, kan een groot gedeelte van de kennis en de kracht daarin aanwezig, worden over­gedragen aan het stoflichaam.

Maar het stoflichaam is tijdens de projectie niet bewust. En daar zit nu het haakje. Als u die impulsen krijgt en u zou dat onmiddellijk weten, dan is het gemakkelijk genoeg om ermee te werken. Maar wat u beleeft is voor het lichaam later eigenlijk een soort droom. Om op die droom te reageren vergt vaak meer vertrouwen dan de mens kan opbrengen. Probeer daarom altijd, wanneer u eenmaal uzelf in een hogere sfeer hervonden heeft, één enkel signaal of één enkel teken met uzelf af te spreken: een gebeuren dat u geestelijk zou kunnen veroorzaken of een bepaald beeld dat u als geest misschien vooruit kunt zien en dat u vastlegt voor dat lichaam.

Als wij namelijk kracht overdragen vanuit een hogere sfeer naar onszelf, dan kunnen wij dat weliswaar doen mede met ons stoffelijk bewustzijn, maar wij moeten de zaak activeren. Zodra wij weer in de stof zijn teruggekeerd en ons gehele bewustzijn geïntegreerd is met de menselijke rede, die daar meestal domineert, dan zullen wij die krachten niet meer ontladen. Wij hebben dan het gevoel dat het on­werkelijk is. Daarom bouwen we er een soort trekker-mechanisme in.

Dit trekker-mechanisme bestaat in een sterk uitzenden uit de geest, zoals je daar bent, naar je lichaam toe als bevel. Op het ogenblik dat dit of dat gebeurt of wordt gezien, heb je de kracht om dit of dat te doen. Doe dat! Hier is sprake van een zelfsuggestie die uit een hogere geestelijke sfeer wordt opgelegd aan het stoffelijk voertuig.

In het occultisme hebben wij altijd te maken met typen van mensen, met vormen van hoofd en handen en al die dingen meer. Wij hebben daarover in vorige lessen reeds voldoende gezegd en voor verdere gegevens bestaat daarover een uitvoerige literatuur. Onthoudt u nu dit:

Als ik in een hogere sfeer wil werken en ik wil mijn krachten of mijn bedoelingen richten op een bepaalde persoon, dan kan ik dat niet alleen doen op diens uiterlijk zonder meer. Vanuit een hogere geeste­lijke sfeer kun je namelijk niet actief ingrijpen op grond van uiterlijk, maar alleen op grond van karakteristieken, dus eigenschappen van die persoon. Onthoud dit, als u wilt werken met iemand. Het eenvoudigste voorbeeld:

U heeft een patiënt (geestelijke genezing) en u wilt die patiënt helpen. U bent in staat om door een wederkerige projectie een deel van uw willen, uw bewustzijn over te brengen in een hogere geestelijke sfeer en gelijktijdig van daaruit uw lichaam en wereld te beïnvloeden. Dan heeft het geen zin u alleen op de naam van die persoon te richten. Dat heeft alleen zin, indien in ons stoffelijk voertuig voordien een indruk be­stond van de eigenschappen van die persoon. Als de gelijkheid met de wer­kelijkheid meer dan driekwart bedraagt, dan zullen wij altijd wel resultaten boeken.

Nu is wederkerige projectie natuurlijk wel iets wat niet alleen maar plaatsvindt vanuit de stof naar een hogere geestelijke wereld.
De mens is een complex ego met vele voertuigen. Sommige van die voer­tuigen leven weliswaar in een wereld van trillingen en energie waarin geen vormen voorkomen, maar ze blijven zich toch bewust van het stoffe­lijke dat u bent.

Nu is het mogelijk dat uw eigen geest bepaalde stoffelijke spannin­gen of reacties opmerkt en daarop wil reageren. In dat geval gaat er dus niet een deel van het stoffelijk voertuig naar boven, maar wordt a.h.w. een deel van de kracht en de energie van één van die geestelijke voertuigen in uw lichaam geprojecteerd.
Wanneer deze projecties plaatsvinden, dan zullen daardoor vele wonderlijke verschijnselen kunnen ontstaan, die soms zelfs reële licha­melijke ervaringen bevatten.

Als bv. een groot gedeelte van de spanningen in een mens op seksueel vlak liggen, dan is het mogelijk dat de geest probeert deze factor op te vangen, door het tegengestelde deel van de sekshormonen die in het lichaam aanwezig zijn (iedereen heeft een man-vrouw evenwicht in zich) tijdelijk dermate te stimuleren, dat het mogelijk wordt een z.g. bevredigingsdroom te veroorzaken, die als een realiteit wordt ervaren. Wij spreken dan in het oude bijgeloof van “incubus” en “succuba”. Wij den­ken dan aan demonen die een bepaalde rol spelen. Zij bestaan werkelijk, maar het merendeel van deze verschijnselen wordt eerder door de geest zelf veroorzaakt.

Op deze manier probeert men een verandering van evenwicht in het lichaam tot stand te brengen. Voor een hoger voertuig kan dit zeer be­langrijk zijn. Als iemand een taak heeft, die op dit moment stoffelijk op een bepaalde manier moet worden vervuld, of grote spanningen of veranderingen op stoffelijk niveau moeten worden verwerkt, zo zullen geeste­lijke voertuigen dus op u inwerken. Maar er is altijd het “feedback”-­verschijnsel; dus een deel van hetgeen u in een schijndroom of wat dan ook lichamelijk ervaart, zal weer reflecteren naar het voertuig en dit moet deze invloeden neutraliseren. Het geestelijk voertuig kan dus niet gewoon de impulsen opnemen zoals ze in de stof zijn gekomen. Het moet als het ware veranderen wat aankomt.

Deze veranderingen nu heten dan sublimaties. Niet de sublimatie van bepaalde esoterische richtingen, maar het omvormen van de bele­ving tot een geestelijke kracht. Hierdoor kunnen inderdaad op een be­paald geestelijk vlak excessieve krachten ontstaan, maar die krachten zijn niet op het geestelijk niveau bruikbaar. Zij zullen altijd moeten worden teruggespeeld naar de materie. In ieder geval is het belang­rijk dat u begrijpt wat dat terugspelen ten gevolge kan hebben.

Deze inwerking vanuit een geestelijk voertuig zult u zelf nooit kunnen beïnvloeden. De projectie, die een deel van uw geest naar de stof uitzendt, onttrekt zich geheel aan elke controle. U zult in vele gevallen niet eens concreet kunnen bemerken wat er gebeurt, tenzij u volledig van dit verschijnsel op de hoogte bent en daarmee enige er­varing heeft.

Maar wat gebeurt er, als uw reactie een krachtexces veroorzaakt op het niveau van het actieve geestelijke voertuig? Deze bereikt u stoffelijk, maar dan zult u die ook moeten gebruiken. En hier komt weer een punt dat voor het praktisch occultisme van belang is.

Bij dergelijke ervaringen zal bij de mens vaak een gevoel van luste­loosheid en onrust ontstaan. Het is wonderlijk, want die lusteloosheid is alleen maar een gebrek aan doel. Het is meer: “ik weet niet wat ik wil” dan: “ik kan niets”. Heeft u een dergelijk gevoel en is daaraan de een of andere droombele­ving vooraf gegaan, probeer dan die kracht onmiddellijk op iets of iemand in uw wereld te richten. U kunt het gebruiken om te genezen, u kunt het gebruiken om gedachten over te brengen (telepathie wordt door deze impulsen meestal gemakkelijker en sterker te richten), maar u moet die kracht kwijt. Indien u haar zelf behoudt, dan vormt ze een grote lusteloosheid waarbij u zich eigenlijk van hot naar her beweegt en voor niets tijd en de nodige interesse weet op te brengen, ofschoon u tijd genoeg zou hebben.

De gevallen die ik heb behandeld en die deel uitmaken van drie hoofdrichtingen, heb ik gehaald uit ruim honderd projectiemogelijkheden die er vanuit en voor de mens bestaan.

Dan zullen wij rekening moeten houden met het feit:

Alle krachten die worden gewekt, zullen vanuit ons in een wereld of in een sfeer moeten worden gebracht. Wij kunnen geen energieën op deze wijze opgewekt in onszelf behouden. Wij kunnen geen enkele waarde, die door projectie in ruimte of tijd voor ons is ontstaan, voor onszelf behouden. Wij kunnen er niet beter van worden, wij kunnen er niet minder van worden, wij blijven wie wij zijn. Indien er krachten optreden, dan zul­len wij die altijd aan een ander moeten geven.

Voor degenen die bewust uittreden naar bepaalde sferen om de geest te helpen, is het misschien ook wel goed om zich te realiseren dat het in deze gevallen heel vaak niet gaat om een concrete uittreding, daar ze een lichamelijk besef behouden van hetgeen zij doen. En dat wijst dus meer op een projectie dan op een uittreding. Bij een uittreding kun je naderhand alleen een deel van je indrukken overbrengen. Die zijn dan sterk fragmentarisch, maar ze zijn over het al­gemeen wel erg kleurig. Bij een projectie echter is er altijd een volledige sequentie. Er zijn geen sprongen in; er ontbreken geen details aan.

Als de mens heeft geleerd zich te richten op totalen en niet naar de details te kijken, dan krijgt hij een volledig beeld. Met dat beeld, dat hij terugbrengt uit een sfeer of uit ruimte en tijd, zal hij soms ook wat moeten doen. De krachten verschillen. Bij een uittreding in tijd ontstaat er een mate van wat men tijdsenergie zou kunnen noemen, vooral als hij uittreedt in de toekomst. Uittredingen in de toekomst betekenen het ontstaan van een potentiaal in zichzelf dat moet worden ontladen. Uittredingen in de eigen tijd in de ruimte betekenen een gering energieverbruik, dat over het algemeen geen verdere maatregelen vergt. Bewuste projectie in tijd impliceert energie, die alleen in de eigen tijd geuit kan worden en wel voor­namelijk via lichamelijke activiteit. Dat laatste moet u a.u.b. goed onthouden.

U kunt met die energie niet iemand genezen en niet telepathisch werken. U moet deze energie kwijt. Dus ga desnoods met de schoonmaak beginnen, was de pannen af, hak hout of ga een paar uur extra trimmen. Op het ogenblik dat die spanning is afgereageerd, zult u zich misschien wat vermoeid, maar vooral heerlijk ontspannen gevoelen. Wanneer u dat gevoel heeft, dan gaat u een uurtje rusten. U zult dan waarschijn­lijk in dat uur kort maar diep slapen, daarna wordt u volkomen verfrist wakker. De indrukken, die u heeft opgedaan, blijven sterk en als u daaraan twijfelt, kunt u ze eventueel voordien vastleggen.

Bij een persoonlijke uittreding of projectie in de richting van een geestelijk wereld moet men het volgende onthouden:

Elke uittreding betekent een belasting voor het levenskoord.

Een projectie betekent dit niet, omdat de wezenlijke eenheid niet wordt verbroken, maar er tijdelijk een soort duplicaat van het “ik” in een an­dere wereld ontstaat, maar tussen u en het duplicaat een volledige communicatiemogelijkheid bestaat. Er is dan geen zilveren koord als verbin­ding. Er is een spanningsoverdracht. Bij een uittreding is er een zilveren koord. Dat zilveren koord absor­beert delen van de krachten, die u geestelijk bezit en transformeert ze overigens in krachten, die u lichamelijk gewoon kunt behouden. Bij uittreding is het niet noodzakelijk de energie zonder meer af te re­ageren. Voelt u zich echter zeer sterk of zeer harmonisch na een uit­treding, dan is het natuurlijk altijd heel goed om iets daarvan aan uw medemensen over te dragen. Voor uw eigen welbevinden is dat geen nood­zaak.

Treedt u uit door het duplicaat in een bepaalde wereld te postuleren en zo te concretiseren, dan gebeurt er iets anders. U neemt nl. als het ware draadloos alle krachten op, die op de projectie werken.
Omdat u zich identificeert met die projectie, neemt u ze op maar niet getransformeerd. U neemt ze op in hun werkelijke kracht of hun werkelijk wezen. Bent u dus door een projectie verbonden met een hoge­re sfeer, dan zult u die krachten alleen overeenkomstig de eigen karak­teristiek van die sfeer kunnen uitstralen.

Dit betekent voor bv. een Zomerlandsfeer het uitstralen van ge­voelens of emoties, het zenden van genezende krachten, maar vooral het scheppen van ontvangstmogelijkheid in anderen voor hogere krachten. Als u dus door een projectie met Zomerland verbonden bent geweest en u heeft een patiënt, dan moet u niet zeggen: Ik ga de patiënt met die krachten genezen. U zegt: Ik gebruik die kracht om in de patiënt een harmonie tot stand te brengen. Wanneer ik die harmonie naar de patiënt uitstraal (en dat kan op afstand), dan zal daardoor de patiënt zelf ont­vankelijk worden voor een groot aantal genezende krachten, die echter verder kunnen reiken dan Zomerland.

Samenvatting

1. Projectie is altijd het opwekken van een spanning in jezelf waardoor je een dubbel van jezelf doet ontstaan op andere plaatsen – of die nu geestelijk of stoffelijk zijn – en eventueel op tijden, die verschillen van uw huidig tijdsbesef. In al deze gevallen is een onmiddellijke en volledige overdracht van waarden mogelijk, mits u zich niet laat afleiden door de kleine verschillen of de verschil­len in waarneming, die vooral in de eerste ogenblikken optreden. De vertekening is immers niet belangrijk. Na korte tijd oriënteert u zich en kunt u werkelijk waarnemen in ruimte en tijd. U kunt dan werkelijk waarnemen in bepaalde sferen, u kunt reëel handelen en reëel contact opnemen.
2. Alle energieën, die sterker zijn dan wijzelf of die een veel hoger trillingsgetal hebben dan wij lichamelijk bezitten, zullen ook in ons aanwezig zijn wanneer wij werken met projectie. Deze ener­gieën moeten afvloeien, maar de verwerking daarvan zal alleen kun­nen geschieden middels ons bewustzijn zodat onze eigen wil daarbij een rol speelt.
3. Dit punt is misschien wel het belangrijkste van alles. Bijna iedereen zal onder omstandigheden zichzelf projecteren. Deze projecties of uittredingen zijn niet altijd tijdsstabiel (er kun­nen dus verschuivingen in tijd een rol spelen), maar zij zijn altijd ook zeker energie-overdracht.

U zult begrijpen dat u niet de enigen bent die aan projectie doet. Geesten kunnen onder bepaalde omstandigheden ook een projectie naar de wereld sturen. Als zij dat op een andere manier doen, dan ontstaat er zelfs een voor een helderziende waarneembaar dubbel, dat echter niet verbonden is met de persoon zelf. Nu zal een geest, die zich op aarde wil manifesteren toch graag zelf erbij willen zijn. Deze methode wordt dus maar heel zelden gekozen en dan alleen door zeer hoge krachten, die zonder een zeer grote be­perking van hun wezen en mogelijkheden geen direct contact met uw wereld zouden kunnen opnemen. Geesten echter, die om de een of andere reden hun eigen karakter willen verbergen, zullen van die projectie-techniek vaak wel gebruikmaken. Projectie namelijk komt voort uit datgene wat ik als besef projec­teer. Iemand, die geschoold is in een zichzelf bedriegen, kan dus een beeld projecteren dat niet identiek is met wat hij zelf is. Zou je zelf afdalen naar een wereld, dan kun je nooit vermommen wat je bent. Je kunt wel doen alsof je iets anders bent, maar je blijft toch jezelf. Projecteer je je echter, dan kun je een groot gedeelte van je eigen­schappen terzijde stellen of achterlaten. Wat er overblijft is dan een realiteit en kan niet zo gemakkelijk worden betrapt. Vele van de z. g. demonen, waarmee de mensen op aarde te maken hebben, berusten op derge­lijke projecties. Om u een voorbeeld te geven van wat er mogelijk is:
Er bestaat een kracht (overigens zeker geen absoluut kwade kracht) die u het best zou kunnen omschrijven als een soort inktvis wier ar­men zo verstrengeld zijn, dat ze bijna ontblote hersenen met hun verbin­dingen schijnen voor te stellen. Naar gelang van de omstandigheden zul­len een, twee, soms drie tentakels uitsteken. Indien deze entiteit contact wil opnemen met iemand op aarde (ze is zelfs een natuurgeest, ze behoort tot de buitenaardse natuurkrachten), dan zal dit wezen het moe­ten doen door een menselijke gestalte uit te zenden. Want een normaal mens, die contact krijgt met een dergelijke figuur, schrikt zich een hoedje, zet ‘m op en loopt weg. Dus wordt er een menselijke gestalte uitgezon­den. Maar nu is er iets eigenaardigs bij. Die menselijke gestalte heeft wederom in het oog iets bijzonders. Zet je op het oog, dan zie je daar een soort fading verschijnsel (een verdwijnende en weer opkomende gestal­te) en dat is, als je heel goed kijkt, een minuscuul portret van de wer­kelijke gestalte, die dit beeld heeft uitgezonden. Dat komt omdat de handelingen van deze pop (dat is eigenlijk de projectie in dit geval) worden gemanipuleerd door het werkelijke bewustzijn. Daarop zien we elke keer, als de impulsen komen, iets van de werkelijkheid doorstra­len. Hierdoor zou je dus kunnen constateren: de gestalte, die mij verschijnt, heeft deze of gene achtergrond. Een gestalte, die de ogen ge­sloten houdt, is in een dergelijk verband altijd erg onbetrouwbaar. Vraag dan maar eerst, of ze even de ogen wil openen en je even goed wil aankijken.

De demonen, die deze gestalten gebruiken, zullen zich natuurlijk zeer sterk richten op wat de mensen denken. Als een baarlijke duivel u verschijnt (dit is zeker denkbaar), dan wil dat gewoon zeggen dat een entiteit, die op de een of andere manier bij u angst of begeerte wil prikkelen, deze gestalte ontleend heeft aan het menselijk denken en een dubbel heeft opgebouwd in deze zin; een projec­tie dus. Maar dat wil ook zeggen, dat die projectie zich als het ware met één vingertje kan veranderen in iets anders. Er is geen blijvende structuur. Om een voorbeeld te geven:

U kunt allemaal het verhaal van Kathy King. Kathy King was een figuur, die zich door een medium manifesteerde en zich materialiseerde. Deze materialisatie blijft gelijk van vorm. Denkt u eens aan de sprookjeswereld. Daar hebben we figuren, die – zodra ze ook maar worden aangevallen of op de een of andere manier worden aangeraakt – veranderen. Dan is opeens de mooie jonge man bv. een grote beer, van een beer wordt hij een slang, van een slang een panter, vervolgens wordt hij een enorme keisteen die dreigt neer te val­len en als dat dan niet helpt, wordt de figuur weer man. In sprookjes zien wij die veranderingen dus wel.

Die veranderingen, als je die zou willen interpreteren volgens de occulte kennis, duiden aan;

1. dat degene die daar verschijnt niet werkelijk aanwezig is,
2. dat er sprake is van een projectie die wordt gestuurd,
3. dat de projectie een bepaalde doel heeft dat door deze veranderingen mede gediend schijnt te worden.

Als u dus te maken krijgt met allerhande demonen, duivels en schrik­wekkende figuren, dan moet u maar denken: een vlo onder een vergrootglas gezien is ook een monster, toch kun je haar tussen duim en wijs­vinger doodknijpen.

Een projectie heeft nooit die hoeveelheid energie waardoor ze u werkelijk kan schaden. Ze is meer een communicatiemiddel dan een machts­middel. Dergelijke schrikwekkende gestalten zijn nu eenmaal projecties. En omdat ze projecties zijn, kunnen ze u niets doen. Realiseer u dat zij zullen of veranderen of verdwijnen. Daarom behoeft u dus voor derge­lijke figuren, gestalten of invloeden nooit bang te zijn.

Soms wordt een projectie ook wel vanuit de geest gericht en dat komt wel eens uit een lagere sfeer als een emotie. Deze emotie wordt dan door uzelf meestal vertaald. Ik neem één enkel voorbeeld:

Heeft u wel eens het gevoel gehad dat er iets aanwezig was en was dat iets duisterder dan duister, zo donker dat in het donker a.h.w. het nog dieper zwart was? Indien u die ervaring heeft doorgemaakt, dan heeft u inderdaad met een aanwezigheid te maken gehad. Maar als u nu uw ge­dachten richt op licht, dan kan dat duister maar één ding doen: het kan een gestalte aannemen die voor u aanvaardbaar is of het kan verdwijnen. Want uw projectie van licht heft elke projectie van duister op. Wilt u zich toch handhaven op dit vlak, dan moet er een gestalte, een vorm, worden aangenomen die niet identiek is met duister. Op deze ma­nier kunt u zich zelfs tegen heel veel bezweringskrachten van bepaal­de magiërs verweren.

Veel magiërs werken ook met projecties. Maar een projectie is al­tijd – en dat moet u goed onthouden! – in zichzelf krachteloos. Als de projectie kracht krijgt, dan kan ze die alleen bezitten, indien zij deze aan u ontleent. Als u die kracht niet geeft, maar daar gewoon iets tegenover stelt, kan er niets gebeuren. Dit betekent, dat u voor veel demonische gestalten niet bang behoeft te zijn. Dit gaat zo ver, dat het zelfs op astraal terrein geldt.

Als u op astraal vlak met de grootste monsters en verschrikkingen wordt geconfronteerd en u bent niet bang, dan kunt u daar doorheen lopen alsof het alleen maar een rookwolkje is. Zij kunnen u dan niet aantasten, ze kunnen u niets doen. Als zij iets kunnen doen, dan komt het omdat u door uw emotie aan die gestalte kracht geeft.

Voor u geldt bij elke projectie natuurlijk hetzelfde. Een projectie is een communicatiemiddel en geen waarnemingsmiddel. U kunt niet een projectie van uzelf op een ander stellen en feitelijk nog iets doen. Het enige dat u kunt doen is de kracht gebruiken, die de ander u ter beschikking stelt. En tenzij u in zwarte magie wilt gaan knoeien, kan ik u dat niet aanbevelen, omdat hierdoor spanningen voor u worden op­gewekt, die bij het terugnemen van de projectie voor u wel eens een lelijke klap zouden kunnen betekenen.

Hier hebben wij dan een beeld van enkele van de vele mogelijkheden, die met projecties samenhangen. Er is nog één ding waarvoor ik u in het bijzonder wil waarschuwen:

Als u een sterke wensdroom heeft en u houdt zich daarmee bezig met uitsluiting van al het andere, dan lijkt het vaak of alles die wens­droom gaat bevestigen. Zolang u het beeld vasthoudt dat het zo is, heeft u ook het gevoel dat het zo is. Maar op het ogenblik dat u verwacht dat er daardoor een actie buiten u zal zijn, is er niets meer. Denk dus nooit dat u met het projecteren van een bepaalde gedachte of een bepaalde wens zonder meer macht kunt uitoefenen. Dat kunt u alleen, indien u voortdurend zelf in die projectie aanwezig blijft en zelf de verwezenlijking ter hand neemt, anders gebeurt er niets.

De gehele occulte wereld, deze geheimzinnige en duistere wereld, is gevuld met gestalten, met waarnemingen, met krachten. Iemand, die zich hiervan bewust is en desondanks zijn eigen wegen gaat, is onaantastbaar. Dit geldt zowel ten aanzien van de meest duistere als voor de hoogste lichte kracht. Alleen de kracht waarvoor u zich openstelt – onverschillig hoe – kan op u inwerken. Het is dus erg belangrijk dat u zelfbeheersing leert. Een mens, die zichzelf kan beheersen en die niet onmiddellijk wordt overspoeld door de gevoelens van vreugde, emotie, angst of wanhoop, zal juist door zijn beheersing van al de projecties rond hem over het algemeen zijn eigen wil kunnen doorzetten of althans zijn eigen leven verder kunnen leven.

Een occultist weet dat een mens op deze wereld een beperkte vrij­heid heeft. Die beperking ligt o.m. in uw incarnatie, zij ligt in uw karakter, zij ligt in het doel waarvoor u op de wereld bent gekomen. Maar zodra u zich gaat openstellen voor andere krachten, zonder eerst uit te maken of die krachten wel bij u passen, of dit aanvaardbaar en juist is, of de voorstelling wel overeenstemt met uw eigen innerlijke werkelijkheid, dan verliest u uw vrijheid. Dus beheers uzelf. Leer uzelf altijd eerst na te denken, ook over de mogelijke consequenties. Alleen het feit dat u dit probeert te doen, is voldoende om u een zekere zeggenschap te geven over al wat er rond u is en wat u zou willen beïnvloeden.

In de occulte wereld heeft men de neiging namen en bepaalde be­grippen als macht te zien. Een naam is niet macht, omdat ze het wezen aanduidt dat ik daarmee benoem. Een naam is macht, omdat ik gelóóf dat ik daardoor invloed kan hebben op die kracht of die persoon. Hier is mijn eigen instelling meer bepalend dan mijn kennis. Dit geldt bij projecties zo goed als in uw dagelijks leven. Daarom moet u altijd proberen overtuigd te zijn van uzelf, uw kunnen en uw onaantastbaarheid. Juist degene, die deze overtuiging voortdurend in zich weet te versterken, beschikt over vele mogelijkheden tot bewust waarnemen en zelfs tot handelend optreden in ruimte en tijd. Hij beschikt over de mogelijkheid om in geestelijke werelden en sferen contacten op te ne­men en kan zelfs via een wederkerige projectie uit zijn hogere geeste­lijke voertuigen die krachten en energieën naar de wereld zenden, die hij nodig heeft voor het vervullen van een taak.

De bedoeling van deze cursus is om u enig inzicht te geven in de verschillende dingen, maar het is een soort oriëntatie cursus.

Wat ik nu heb gezegd, zal voor velen van u misschien belangrijk kunnen zijn, vooral opdat er mensen zijn die bepaalde ervaringen heb­ben of bepaald ervaringen nastreven. Als zij nu dit materiaal eens doornemen, dan geloof ik dat zij daardoor toch wat gemakkelijker en met minder risico en minder zelfbedrog ook op dat terrein zullen kunnen functioneren.

Achtergronden van bewustwording.

Als wij zeggen “achtergronden van bewustwording”, dan moet u wel begrijpen dat ik daarmee doel op vele aardse zaken, die pretenderen bewustwording te brengen. Ik hoop dat dit voor u geen teleurstelling is.

Er zijn verschillende systemen en methoden, die proberen de mens bewuster te raken. Vele van deze adverteren met “gelukkig maken”. De Rosecrucian Fellowship bv. heeft nogal eens de gewoonte te zeggen: “Wilt u gelukkig worden, meldt u bij ons”.
Dan heb je nog – eerst was het Dynamics – nu is het Scientology. Dat is ook zo’n systeem: “Bent u niet gelukkig? Kom bij ons, wij maken u gelukkig.” Het kost je wel veel, maar je wordt gelukkig, tenminste dat hopen ze. Wat zijn eigenlijk de achtergronden daarvan?

Elke mens heeft bepaalde dingen in zich waarmee hij moeilijk uit de voeten kan. Je begint eigenlijk al te leven voordat je op aarde bent; d.w.z. in de tijd dat je nog niet geboren bent, maar wel reeds op komst. In deze periode kunnen de ervaringen van de moeder bepaalde indrukken wekken. Deze kunnen invloed hebben op het lichaam als geheel. Ze kunnen het zenuwstelsel beïnvloeden, enfin, er kan een hele hoop gebeuren. Dan word je geboren en word je verder geconditioneerd. Iedereen vertelt wat wel en wat niet mag. U weet het: het rechter handje is mooi, het linker handje deugt niet. Op die manier word je langzaam maar zeker een beetje verwrongen opgebouwd. De doorsnee mens die ongelukkig is, is dat vooral omdat hij niet evenwichtig is.

Nu is bewustwording juist het vinden van zoveel gegevens en erken­ningen in je leven dat je daardoor in een evenwichtig geheel netjes oud kunt worden, voortdurend meer lerend om dan over te gaan en te zeggen: Ziezo, dat hebben wij gehad.

Maar nu zijn er heel veel mensen die zeggen: Ja, maar ik weet geen raad met mezelf. En nu komen er dan systemen die zeggen: Wij maken u gelukkig. Er zijn kerken die zeggen: Als je in het klooster gaat en je geeft je over aan Jezus, dan word je gelukkig. De Jesus-people zegt: Gooi je lasten op Jezus en wees gelukkig. Waarmee ze Jezus tot een soort pakezel voor het menselijk onverstand hebben gedegradeerd.

In al deze gevallen proberen zij op de een of andere manier de span­ningen op te lossen, die er in u bestaan. Gaat u naar de Jesus-people, dan beginnen zij met te zeggen: Kijk eens, wat er is, is niet zo erg. Het verleden is afgedaan, praat daar niet meer over. Als je een fout maakt, dan zullen wij proberen je te helpen die niet meer te maken. Er is niemand die iets van je vraagt. Je moet alleen proberen om goed, om gelukkig te zijn en daar is Jezus, die je dat geeft.

Nu klinkt dat natuurlijk voor een mens die redelijk nadenkt erg sul­lig. Maar in feite suggereer je daarmee dat alles wat je hebt geleerd niet zo belangrijk is. Er is een belangrijker ding in je leven gekomen en dat helpt je, dat maakt het je mogelijk om bewust te worden, dat maakt het je mogelijk om het leven te ervaren, om a.h.w. alles wat in dat leven is te absorberen zonder van slag te geraken.

Gaat u naar Scientology, dan heeft u te maken met het verhoor dat u moet ondergaan, als u zich daar aanmeldt. Het begint meestal met een kleine cursus. Dan moet u voor nog een cursus bijtekenen en op een ge­geven ogenblik komt het grote moment, dan krijgt u een soort primitieve leugendetector in handen en begint men u alles te vragen. Precies wat u gedaan heeft, met wie en hoe en waar en waarom? Liegen kunt u niet volgens uw eigen idee, want dan gaat de meter zwabberen, dus u moet wel. Maar het gekke is, dat als de mensen dat alles zitten te vertellen, dat zij voor het eerst met zichzelf worden geconfronteerd. Velen worden er gek van. Vandaar dat Scientology niet zo’n goede naam heeft.

Anderen begrijpen eigenlijk nu pas wat zij zijn. Maar die zeggen op hun beurt: Waarom zou ik verder leven zoals ik dat heb gedaan? Zij zeggen ook: Die vrouw van mij, laat die maar zitten. En: laat de Staat maar ver­rekken, ik leef zo wel. Maar dat deugt dan weer niet. In feite is het dus een poging om de mens met zichzelf te confronteren. Veel verder dan dit gaat het eigenlijk ook weer niet. Er zijn wel allerhande pretenties. “Wij zouden u ongeveer 35 punten hoger in I.Q. kunnen maken. Nu, dat kunt u rustig vergeten. Het gaat er gewoon om: De mens moet een beetje zich­zelf aanvaarden zoals hij is en begrijpen hoe hij er eigenlijk voor staat. En als die mens dan nog voldoende zelfbeheersing heeft om met die ken­nis ook nog harmonisch en bewust verder te handelen, nu dan komt hij in­derdaad een eindje verder en wordt hij ook wat bewuster.

Als je kijkt naar bv. de Rozekruisers. De oude systemen van medi­tatie, zelferkenning, kaarsje voor de spiegel en dan staren en staren totdat je jezelf kent. Wat dat betreft, ook het verblijf in het duister, dat bij sommige Loges nog steeds voor de inwijding staat, is ook een po­ging om de mens met zichzelf te confronteren. Op de achtergrond van al die bewustwordingen staat eigenlijk het feit dat de mensen zichzelf niet kennen. Vroeger schreven de Grieken ook al: “Ken uzelve”. Tegenwoordig zijn er ook vele groepen, die dat ook schrijven. Maar “ken uzelve” betekent niet alleen maar: zie jezelf zoals je bent. Dat is vooral: aan­vaard jezelf zoals je bent.

Als u werkelijk een beetje bewuster wil leven en een beetje geluk­kiger wil leven, dan kunt u niet proberen de wereld naar uw hand te zetten. U kunt ook niet bepaalde dingen in u helemaal opzij zetten. U moet voor uzelf weten wat u bent en wat u wilt. Wat u dan doet, moet eruit voortkomen dat u – wetend wat u eigenlijk wilt en wat u bent – een bewuste keuze doet: dat lijkt nu het best en dat doe ik. Je kunt toch niet alles tegelijk hebben. Degenen, die zeggen dat zij u gelukkig zullen maken, kunnen u hoogstens de kans geven om een beetje evenwichtiger te leven, indien u tenminste in staat bent de paardenmiddelen te doorstaan waarmee ze die evenwichtigheid tot stand weten te brengen.

De kern van het geheel zou ik als volgt willen omschrijven:

Bewustwording kan alleen dan plaatsvinden, indien wij uitgaan van de werkelijkheid. Maar de werkelijkheid wordt in de eerste plaats weer bepaald door wat wij zijn.

Er zijn veel mensen, die voortdurend worden gekweld door een hon­ger naar bv. bepaalde bezittingen. Dat noemen zij dan “voorzorgen vol­gens Gods wil”, terwijl zij verduveld goed weten dat zij tegen God en alle mensen zondigen. Die mensen kunnen zichzelf voorhouden dat zij vroom en goed zijn, maar zij weten dat zij het niet zijn. Zij kunnen nooit evenwich­tig zijn. Er zijn er zelfs bij die hun toevlucht hebben gezocht in de zang­studie. En dan heb je van die mensen, die kapitalen hebben gemaakt ten koste van anderen en die dat dan a.h.w. proberen op te lossen door voor hun aandeelhouders een opera aria ten gehore te brengen. Misschien kent u dergelijke typen.

Deze mensen kunnen niet echt gelukkig zijn. Zij zullen ook nooit be­wust worden, omdat zij alles wat werkelijk is opzij schuiven en verwringen, totdat het past bij het beeld dat zij van zichzelf hebben gemaakt: de wel­willende door God gezegende, die voortdurend verder gaat en door de on­rechtvaardige wereld wordt achtervolgd en desondanks eens zal overwinnen.

Wat je nodig hebt is gewoon eerst een mate van zelfkennis. Als je mooi wilt zijn en je bent het niet, geef jezelf toe dat je het niet bent. Begin daar nu eens mee. Als je denkt, dat je erg verstandig zou willen zijn en je weet dat je het niet bent, geef dan rustig toe dat je niet even verstandig bent als een ander. Als je het gevoel hebt dat je alles hoog en vergeestelijkt moet zien, terwijl je stoffelijk toch meestal lager zakt, geef dan jezelf toe dat dat voor jou een belangrijke rol speelt. Erken nu eerst maar eens wat je allemaal motiveert, wat je werkelijk wilt, wat je werkelijk bent en wat je werkelijk zoekt in de we­reld. Dat betekent nog niet dat je dat allemaal behoeft te doen, maar dan weet je het tenminste en dan zul je ook begrijpen waarom je op een bepaalde manier gaat reageren. Je zult dan de wereld rond je niet meer misverstaan.

Mensen denken altijd: bewustwording dat is wat ik leer over de we­reld. Hoe kun je iets leren over een wereld, als je niet eens de relatie tussen jezelf en de wereld reëel durft aanvaarden?

U droomt uw dromen, natuurlijk. Maar waarom droomt u? Omdat die dro­men een deel zijn van uzelf, anders zou u ze niet dromen.

U heeft uw angsten. Geef dan maar toe dat u die angsten heeft, ook als ze niet redelijk zijn. Probeer ze niet weg te praten. Geef toe: “ik ben bang voor bepaalde dingen”, redelijk of niet redelijk en kijk dan wat er in de wereld gebeurt. U zult dan tot uw verbazing zien, dat de wereld eigenlijk veel reëler en redelijker in elkaar zit dan u ooit heeft gedacht.

U zult natuurlijk daarbij heel veel mooie idealistische dingen ver­liezen, dat is waar. Aan de andere kant zult u ervaring gewinnen.

U zult begrijpen hoe de dingen in elkaar zitten. Dat begrip is het be­gin van de werkelijke bewustwording. Want als u begrijpt hoe de dingen in elkaar zitten en het bevalt u niet, probeer er dan iets aan te doen. Maar gaat u dat niet doen door uitgaande van uw idealen al het andere te vergeten, maar gewoon door uzelf en voor zover u kunt de wereld een beetje te veranderen, zodat het beter gaat.

U heeft een voortdurende wisselwerking met de wereld. Elke keer lukt er iets of mislukt er iets. En omdat u uzelf durft aanvaarden zo­als u bent, ziet u ook waarom het gebeurt. Dan worden kosmische wetten, die eens een abstractie waren, nu een realiteit die u elke dag ontmoet.

De grote Arcana, die in de esoterie zo heerlijk versluierd zijn en alleen aan ingewijden van de hoogste graad worden medegedeeld, zijn plot­seling gewone wetjes rond u waaraan u niet kunt ontkomen. Een kind kan ze op zijn vingers natellen. En dan gaat vanzelf ook de geestelijke waar­de en de geestelijke kracht spreken. Er zijn nu eenmaal een paar dingen, die je niet kunt verklaren met: maar ik had dat gevoel. Waar komt dat vandaan? Het is niet mijn angst, het is niet mijn begeerte, dan moet het een erkenning zijn. Die erkenning komt uit. Die erkenning bestaat dus in mij. Maar als ze een keer in mij bestaat, kan ze altijd in mij be­staan.

U ontdekt in uzelf nieuwe mogelijkheden. Uw wereld wordt groter. U gaat meer overzien wat er gebeurt. U bent minder het slachtoffer van uw zelfmisleiding. Op de achtergrond van de bewustwording staat dus een zelfkennis.

Nu kunt u die zelfkennis weer heerlijk gaan bemantelen. U kunt u bv. verdiepen in de geschriften van Annie Besant en zeggen: Dat is allemaal zo mooi, zo filosofisch. Zo moet het wel zijn. En daarmee sust u alle onrust in slaap, totdat de volgende keer het leven u confronteert met iets wat u liever niet heeft. En wat heeft u dan nog? Dan heeft u niets aan Annie Besant. Als u daarop heeft gebouwd, dan heeft u helemaal niets.

Het is met het geloof en de kerk precies hetzelfde. Als je denkt dat die dingen je iets geven, dan kom je nergens. Er zijn mensen die op God vertrouwen. God zal het wel doen. Maar daardoor proberen zij hun angsten en hun besef van de wereld weg te drukken. “Ik zal wel beloond worden. Het gaat wel goed.” Maar gaat het verkeerd, dan moet je horen hoe onredelijk de mensen worden. Zij geloven plotseling niet meer aan God en daarom vervloeken zij Hem. Dat is helemaal kolder, waar of niet?

Deze mensen begrijpen dan niet meer waar zij aan toe zijn. Ze hebben dat hele leven verkeerd gezien en zij hebben dat voortdurend met God, met Gods liefde, de uitverkiezing, het recht of iets dergelijks goed gepraat. Op het ogenblik dat een leerstelling in de plaats treedt van een erkenning in jezelf, word je het slachtoffer van de omstandigheden, omdat je niet meer voorbereid bent op de confrontatie tussen het “ik” en de wereld, tussen het “ik” en de kosmos zelfs, die voortdurend blijft voortbestaan en die dan plotseling met een schok wordt gerealiseerd. Maar dan heb je al zoveel dingen gedaan, dat je niet meer terug kunt.

Er bestaan daarover vele leuke verhalen:

Er was een keer een man, die helemaal niet van flensjes hield. Hij was echter pas getrouwd en dus beweerde hij dat zijn vrouw de lekker­ste flensjes maakte. Zij hield van hem, dus maakte ze flensjes. Hij hield van haar en at ze tegen wil en dank. Zo werd hij op flensjes 80 jaar. Tot op een goede dag, toen had hij het niet meer. Toen zei hij op heel ruwe toon tegen haar dat zij die flensjes voortaan niet op tafel moest brengen, die kon ze ergens anders in steken. Daar ging een gelukkig huwelijk van vele jaren bijna aan kapot. Zij vond flensjes heerlijk en gemakkelijk en ze was blij dat hij ze lustte. Hij vond flensjes verschrikkelijk, maar hij wilde haar niet kwetsen.
Zo gingen ze samen bijna de vernieling in. Is dat eigenlijk geen kolder? Je hoeft toch heus niet tegen elkaar te zeggen, dat iets goed is, als het niet goed is. Je hoeft niet te zeggen, dat iets zwart is, als je denkt dat het wit of grijs is. Je mag zeker tegenover jezelf eerlijk zijn. En als je met die eerlijkheid de wereld bekijkt, dan zul je menige vergissing voorkomen.

De achtergrond van de bewustwording is helemaal niet doordringen in de kosmische geheimen en de hogere hupsasa. De achtergrond van de bewustwording is gewoon leren leven met de werkelijkheid.

Ik heb niets tegen een systeem dat u met die werkelijkheid confron­teert, maar als dat systeem dan plotseling afdwaalt en u in een krank­zinnige situatie brengt, zoals dat gebeurde met de man die Dynamics had gestudeerd, dan deugt er iets niet.

Deze man had een tijd Dynamics gestudeerd (een systeem, die men in America had ontworpen) en kreeg toen tegen betaling het recht om zich “Master of Dynamics” te noemen. Hij zette dus rustig achter zijn naam M.D. Dat ging net zolang goed, totdat hij op een schip zat en ze daar een dokter nodig hadden. Toen kwamen ze hem halen. Ja, die man stond toen gek te kijken; met zijn Dynamics kon hij geen bevalling regelen. Zo bedriegen wij onszelf.

Op het ogenblik dat ik het gevoel heb dat ik meer ben dan een ander, omdat ik nu behoor tot de ingewijden van de zoveelste graad van dit of dat, dan kan ik beter naar huis gaan.

Als iemand zegt: “Ik ben een wijs mens, ik ben van de 33e graad.” Dan zeg ik: “Lieve man, dat is geen 33e graad. Je hebt geestelijk 40 gra­den koorts. Neem gauw een ontnuchteringsmiddel, anders crepeer je daar geestelijk aan.”

Wat je bereikt en wat je op je neemt, dat is je verantwoordelijk­heid. Dat is je eigen zaak. Maar dan moet je dat niet doen vanuit het denkbeeld, dat je meer bent dan een ander of dat je meer weet dan een ander. Dan moet je het gewoon doen vanuit het besef dat je moet leven met de werkelijkheid, die je rond je erkent.

Natuurlijk zijn er een hele hoop systemen en denkmethoden. Maar ont­houdt u van mij dit:

Elk systeem en elke denkmethode is bruikbaar, indien u uitgaat van wat u werkelijk bent. En als u een beetje begrip krijgt voor relativi­teit zoveel te beter. Want zij, die de betrekkelijkheid van de dingen zien, kunnen ook zichzelf vaak gemakkelijker aanvaarden, omdat ze be­grijpen hoe betrekkelijk goed en kwaad ook zijn, als ze in jezelf bestaan; hoezeer ze door omstandigheden kunnen zijn veroorzaakt.

Op de achtergrond van alle bewustwording staat: Leer leven met jezelf. Leer leven met de werkelijkheid en met de feiten. Erken de wetten, die onontkoombare regels, die er voor u in het leven bestaan. Zie hoe ze overal optreden en begrijp daardoor hoe u moet le­ven om gelukkig te zijn.

Waanwereld.

Je denkt dat je de wereld kent, maar het is een waanwereld omdat je de waan van je eigen wezen en de waan omtrent de medemens en de kosmos uitsmeert als een bedekkend laagje verf over de onvolkomen structuur van je leven.

Iedereen bouwt zijn waanvoorstellingen op en behoedt ze angstvallig tegen elke aantasting, omdat hij denkt dat hij in de waan gelukkiger zal zijn.

Elke wereld is een waanwereld zolang wij dat wat in ons leeft proberen te stellen als waarheid en dat wat in de wereld leeft trachten te stellen als onwaar.

Zeker, de werkelijkheid is niet vleiend. Integendeel, zij is vaak hard. Maar met die harde werkelijkheid kunnen wij leven, als wij ons besef van eigenwaarde maar niet verliezen; als wij maar niet voortdurend onze dromen proberen te stellen in de plaats van de feiten, die zich toch harder aankondigen.

Wilt u dromen? Droom rustig. Maar weet dat u droomt. Wilt u fantastische plannen maken en uzelf fantastische belevingen voorspiegelen? Daar is geen bezwaar tegen, indien u weet dat u het doet. Een waanwereld ontstaat eerst daar, waar onze gedachten in de plaats komen van de werkelijkheid, waar wij onze emoties gebruiken om de werkelijkheid te veranderen totdat ze ons schijnbaar bevrediging belooft. Een belofte, die ze nooit zal kunnen houden.

De wereld is vol van waan, vol van illusies, vol van onwerkelijkheid. Het is niet verkeerd dat zij zo bestaat. Het is wel verkeerd dat wij die wereld als een volledige waarheid aanvaarden zodra het ons past.

Wees jezelf. Leef jezelf. Leef de krachten in je wezen. Dood de waan, opdat de wereld overblijft, want de wereld is deel van de goddelijke Werkelijkheid. Maar de waan, die wij voor onszelf opbouwen, is althans voor ons een deel van het onontkoombare rad van het leven, waarin wij worden rondgeslingerd zonder pauze van wereld tot wereld en van teleurstelling tot teleurstelling.

Leef de werkelijkheid. Aanvaard de werkelijkheid zoals ze is en kies dan bewust in die werkelijkheid je eigen weg. Want zo ga je door de dromen heen tot de werkelijkheid. En in plaats van een waanwereld die je teleurstelt, vind je in de werkelijkheid de goddelijke Krachten, aanwezig in alle dingen, die toch zin en inhoud geven aan hetgeen je hebt volbracht, zelfs als je wereld het nutteloos noemt.

Misschien is dit mijn waanwereld, mijn bewustzijn en mijn bewustwording. Hou u aan de feiten. Als u denkt dat de mensen elkaar liefhebben, dan moet u nog een keer kijken. Als u denkt dat er rechtvaardigheid is, dan moet u zich eerst maar eens afvragen wat u rechtvaardigheid noemt, want dat lijkt dan meestal niet erg rechtvaardig te zijn. Maar als u eenmaal weet hoe de zaak in elkaar zit, dan kunt u ermee leven. Maar als u een mooie droom heeft, dan verandert ze plotseling in een nachtmerrie, omdat ze niet beantwoordt aan uw verwachtingen en daarvoor moet u oppassen. Dat wil ik er nog even bij zeggen.