18 april 1978
Aura-telepathie-afstemmingsvermogen-eenvoudige proefnemingen.
Wij zijn enige tijd bezig geweest met een behandeling van verschillende aspecten van het paranormale en de mogelijkheden die een mens heeft om daarvan gebruik te maken. We hebben het onderwerp “gedachtekracht” indertijd afgehandeld en ik zou nu deze keer een beetje meer materiële zaken eigenlijk onder uw aandacht willen brengen.
Het is een situatie waarin u verkeert. Ik weet dat veel van hetgeen ik zeg, stelling is, dus niet bewezen, ten hoogste aannemelijk gemaakt. Toch zou ik u willen verzoeken om dit voorlopig als werkhypothese te aanvaarden.
Ik stel dan: de zon bevindt zich en dat sinds ongeveer honderdduizend jaar in een voor die zon niet normale toestand. Het heeft ondermeer te maken met een temperatuurdaling in de kern, een verandering van uitwisselingsprocessen, voor u niet zo belangrijk, tenzij u er zich mee bezighoudt. Wat wel belangrijk is, is dat hierdoor die zon een bepaalde vorm van straling is gaan produceren. U zou kunnen zeggen dat ze het dichtste komt bij een trage neutrinostraling, dat ze zich a-magnetisch gedraagt en dat ze de neiging heeft om dus op bepaalde invloeden af te gaan, anders gezegd: zoals een statische elektriciteit, punten van ontlading te kiezen. U zult denken wat heeft dit te maken met het paranormale? Maar deze kracht namelijk wordt inderdaad door het menselijk lichaam opgenomen. Er zijn trouwens ook andere dragers denkbaar, maar de mens doet dit in ieder geval.
Het menselijk lichaam ervaart dit als een toename van levenskracht of vorm van energie. Hierbij spelen zich in het menselijk lichaam bepaalde omzettingsprocessen af en het resultaat is dat deze kracht in de aura, de eigen uitstraling van de mens, een bijzondere werking kan vertonen.
Wat is er aan de hand met de aura van een mens? Er zijn heel wat verschillende stellingen over. Er is zelfs iemand, een Engelsman, die door bepaalde lenzen keek, een glaasje met kleurstoffen ertussen, o.a. een soort van cyanideblauw en die zei: Ja, ik zie die aura van een mens als een grauw of zilverachtig vlak, dat is natuurlijk niets!
Anderen hebben het zeer nauwkeurig omschreven, ik denk bijvoorbeeld aan C.W. Leadbeater. Maar al deze dingen berusten op een waarnemingsvermogen dat voor kort in het geheel niet te bevestigen was. Sedert de Kirlian-fotografie weet men in ieder geval dat er inderdaad uitstraling is en dat in die uitstraling bepaalde afwijkingen voorkomen waardoor als het ware prognostisch, werkingen van meer stoffelijke aard kunnen worden afgelezen.
Nu moet u zich dit voorstellen: een aura bestaat uit een energielichaam, dat is een betrekkelijk dunne laag die vlak langs uw huid loopt, in de meest vitale gevallen, een kwart centimeter meer niet. Daarachter krijgen we een uitstraling die een deel warmtestralen bevat o.m. en die we dan lichamelijke uitstraling noemen.
Deze kan zelfs onder omstandigheden twintig tot vijfentwintig centimeter bedragen. Daarbuiten krijgen we dan een laag die in dit verband voor ons het meest interessant is. We krijgen namelijk een uitstralingslaag, die in kleur veelal variërend is in tinten van geel en rood en het zenuwstelsel voor een groot gedeelte weergeeft en het wonderlijke is nu, dat, wanneer deze energie door de mens wordt opgenomen, de kleur hier aanmerkelijk verandert. We zien dat deze aurakleur oploopt naar een zeer licht citroengeel. Wanneer die kleur aanwezig is, dan blijkt ook gelijktijdig dat een impuls van emotie, die daar normaal in dit deel, van de aura wordt gemanifesteerd, als een rode vlam of een verkleurende vlam, een soort schichtkarakter krijgt. De emotie is korter in de uitstraling zichtbaar, maar ze is veel intenser en gedraagt zich ongeveer als de slagbaan bij een onweer: de ionisatiebaan van het onweer.
Hieruit zou u misschien al mogen afleiden, als u het voorgaande aanneemt, dat we hier dus te maken hebben met een vorm van levenskracht. Wat blijkt nu verder? Het verder deel van de aura kan uitwaaieren, normaal tot 50, 60, 65 cm, maar kan zich schijnbaar tot in het oneindige uitbreiden. Het omvat blauwe kleuren. Veelal lichte, blauwe kleuren, soms met een ietsje zilver erin en het blijkt dat hier mentale processen van allerlei aard, dus niet alleen de bewuste, maar ook de onderbewuste etc. een rol spelen.
Nu blijkt dat op het ogenblik dat een gedachtenproces zich afspeelt en deze oplading plaats vindt, er een vermindering van energie in de tweede laag van de aura ontstaat, maar gelijktijdig een aanmerkelijke versterking van de uitstraling van de derde laag.
Hieruit kunt u het volgende afleiden. Er komt een energie, die naar ik meen van de zon komt. Deze energie wordt opgenomen door mensen: wanneer ze zich in een bepaalde toestand bevinden en dat blijkt dan meestal een toestand van lichamelijke rust, emotionele evenwichtigheid te zijn.
In de derde plaats: Deze energie is in het lichaam, vermoedelijk in de zenuwbanen, daarnaast in de aura aanwezig, en ten laatste, bewuste en onbewuste mentale processen worden in hun werking naar buiten toe hierdoor aanmerkelijk versterkt. Overdracht van de kracht zelf vanuit de tweede laag van de aura schijnt ook mogelijk te zijn. Zij beweegt zich dan als een soort fluïdum en kan niet worden gezien als een zichtbaar iets. ‘t Is net als een soort lichtende strook, is foutief denken, maar het is een soort trilling die doet denken aan warme lucht boven zand, zo’n soort zindering en die verplaatst zich dan meestal naar de handen, althans naar de extremiteiten of naar het voorhoofd en van daaruit beweegt ze zich in een lichtuitbreidende baan in de richting waarop ze kennelijk dus is bedoeld.
Dit zijn maar beginfeiten, maar nu komen we bij de werkelijkheid van het menselijk bestaan. In de eerste plaats: Is het mogelijk om energie op te nemen? Antwoord: Het blijkt dat er bij verschillende vormen van acupunctuur een betere reactie wordt bereikt bij daglicht dan in een alleen van met kunstlicht voorziene kamer.
Tijdens de nacht zijn dergelijke procedures meestal niet zo goed, d.w.z. ze geven minder resultaat. We moeten dus wel aannemen dat er dus iets is wat het menselijk lichaam beïnvloedt. Zou het alleen een kwestie zijn van prikkeling van zenuwknooppunten, dan zou de zaak anders liggen. Dan zou het dus ‘s nachts of bij daglicht, diep onder de aarde of hoog in de wolken, hetzelfde moeten zijn. Dit is kennelijk niet het geval: er is sprake van energie en als die energie er is dan moet elke mens er zich mee kunnen opladen en niet alleen maar iemand die door toeval, misschien via acupunctuurnaalden of iets anders, daar tijdelijk tot in staat is.
Ik probeer u hier kort een paar gegevens te verstrekken over die opname. In de eerste plaats heb ik al gezegd: evenwichtigheid. Een mens die bijna onverschillig is en ontspannen en daarbij zich in daglicht bevindt, en dan moet ik erbij zeggen dat het beter is wanneer u zich niet bevindt onder plastiek, dat schijnt de zaak erg af te remmen, dan laadt u energie op. Deze energie heeft niets te maken met een lucht-aarde potentiaal, want of u nu op de grond ligt, of op een geïsoleerde bank, de oplading blijft dezelfde. Het komende seizoen kunt u daar misschien gebruik van maken. Wanneer u echter die energie hebt opgedaan, en dat is een ander punt, dan blijft ze voor een deel immanent, ze blijft dus opgeslagen in de persoonlijkheid tot op het ogenblik dat er een ontladingsmogelijkheid ontstaat. Dit blijkt te gebeuren op elk ogenblik waarbij we ofwel te maken hebben met niet stabiele psychische invloeden, ofwel te maken hebben met voorwerpen met een eigen structuur en lading. Hierbij zijn kristallen bijzonder snel altijd weer aan het onttrekken. Ze nemen vaak veel te veel energie op en kunnen die onder omstandigheden trouwens ook afgeven.
Wanneer u iemand wilt genezen, paranormale genezing is nu eenmaal een van de meest voorkomende zaken, dan zou u dus, wanneer u die energie hebt opgedaan, gemakkelijker energie, van een halfstoffelijke of zuiver-stoffelijke aard, over kunnen brengen naar een ander. U kunt niet een specifieke genezing tot stand brengen, maar u kunt het gemiddeld energiepeil van het gehele organisme beter verhogen en daardoor krijgt het betere mogelijkheden om zichzelf te helpen. Maar wanneer u nu te maken hebt met een voorwerp dat emotioneel geladen is, hoe dan ook, dan zitten we op het terrein van de psychometrie, zoals men het wel eens noemt.
U hebt zelf een verhoogde kracht, d.w.z. dat u gemakkelijker trillingen opneemt en dat u dus ook gemakkelijker impulsen krijgt; maar impulsen moeten verwerkt worden. Dat is nu heel de situatie: instellen is belangrijk, dat is punt één, daarnaast het onmiddellijk en spontaan reageren. U moet er rekening mee houden dat u geneigd bent om op hetgeen u zegt, zelf emotioneel of lichamelijk te reageren en dat betekent dan heel vaak dat daarmede uw prestatie aanmerkelijk daalt.
Hoe psychometreert u. Op de eerste plaats hebben we iets nodig waarvan een ander bijvoorbeeld de oorsprong of inhoud kent en uzelf niet: Het is een vereiste dat u niet weet wat er is en dat er iemand is in het gezelschap of daarbuiten die kan verifiëren.
In de tweede plaats moet u emotioneel rustig zijn. Dus doe het niet wanneer uw prestige op het spel staat, voordat u erg zelfverzekerd zijt geworden. Doe het met een paar vrienden misschien waarbij u denkt, nou, zit ik voor gek, zij gaan het ook proberen, dan zijn we quitte.
Wanneer u het voorwerp hebt, probeer het altijd eerst met uw uitstraling af te tasten, ga er eerst dus eens even met uw hand overheen zonder het aan te raken. Wanneer u daarop impulsen krijgt, onverschillig welke, zeg het, al is het nog zo krankzinnig. Daarna neemt u het voorwerp voorzichtig beet -bij voorkeur met beide handen opnemen- u brengt lading over en daarna brengt u het in uw eigen aura. En dan kunt u doen zoals u wilt: u kunt het op het voorhoofd leggen u kunt het gewoon ergens hier houden (wijst op de borst), u kunt het desnoods met de ene hand tegen een ander lichaamsdeel aandrukken. In al die gevallen zullen de resonanties, die in een voorwerp latent, dus rustend aanwezig zijn, in beweging worden gebracht. Voor u is de grote kunst daarop te reageren. Reageer dus onmiddellijk, associërend. U ontvangt de indruk en u hoort “rond”, dan zegt u “rond”. Hoort u “help”, dan zegt u “help” en hoort u “kattenstaart” dan zegt u “kattenstaart” of het slaat op hetgeen waarmee u bezig bent of niet. Geen bewuste controle, spontaan reageren. Leg de uitspraken vast, later wordt het verband veelal duidelijker.
Doe dat enkele malen. Wanneer u ontdekt dat u inderdaad wat resultaat gaat registreren, wordt het tijd om u te richten op voorwerpen waar een meer complexe geschiedenis aan vastzit: Het gaan dan om meer dan de bestemming of eigenaar. Probeer het met voorwerpen of foto’s die betrekking hebben bijvoorbeeld op een emotioneel nogal belangrijke gebeurtenis en die in handen is geweest van iemand die erbij betrokken was. Laat die foto in een witte envelop doen. Probeer te vermijden dat er op enigerwijze plastic bij betrokken is. Ook wanneer de foto uit plastic vervaardigd is, gaat het minder goed, Dus, leg weer dat ding neer, leg eerst uw hand erop, totdat u het gevoel krijgt dat er lading in is, dat het iets gaat kleven. Neem dan de foto tussen uw beide handen en begin wederom vrij te associëren; Op die manier kunt u uw gevoeligheid trainen. U zult zeggen: mens wat heb ik eraan? In de eerste plaats is het een aardig gezelschapsspel. In de tweede plaats is het, zoals ik het beschrijf, ongevaarlijk. U kunt er uzelf en anderen niet mee schaden. In de derde plaats verhoogt het uw eigen gevoeligheid en het geeft u een steeds verdergaand gevoel van zekerheid ook op paranormaal terrein. En daar evenwichtigheid erg belangrijk is, zowel voor het opnemen van energie alsook voor het juist reageren op niet-zintuiglijke prikkels die u bereiken, zult u inzien dat dit zelfvertrouwen erg belangrijk is.
Hebt u op deze manier een en ander geëxperimenteerd met de psychometrie, dan zou ik u aan willen raden over te gaan naar een volgend experiment. Gebruik hiervoor de meest simpele dingen, bijvoorbeeld telepathische overdracht. Wanneer u die toestand zelf bereikt en er is een ander die soortgelijke proeven neemt, zodat u beiden enigszins getraind bent, dan moet u gaan zitten en gewoon een pak kaarten nemen en elke kaart even vasthouden, ernaar kijken, ze kort tegen uw voorhoofd drukken, nog eens kijken, wegleggen, volgende kaart. De andere moet dan de kaarten in dezelfde volgorde hetzij noteren, of eventueel, als ze voor hem liggen, samenstellen tot een boek. U zult ontdekken dat daarin in het begin nogal wat fouten bij liggen en dat is ook belangrijk want u heeft namelijk vaak een tijdsverschuiving. Het kan zijn dat u twee of drie voor of twee of drie achter loopt. Daarom is het belangrijk dat het hele experiment dus in een volgorde verloopt die willekeurig is, door niemand van tevoren kan worden aangevoeld, handelt om bekende symbolen, en de variëteit van die symbolen niet te groot.
U zult ontdekken dat u met iemand op die manier een telepathisch rapport kunt ontwikkelen. Wanneer u twee of drie keer zender zijt geweest, moet u twee of drie keer ontvanger spelen.
Doe een dergelijke proef niet te vaak, dus hoogstens twee of drie proeven op één dag. Heeft u dit rapport eenmaal, dan is de volgende proef: U verwijdert zich van elkaar, de afstand mag één of meer kilometer bedragen. De ene registreert zaken die hij waarneemt de andere tekent deze op. Hierbij moet u wel opgeladen zijn, u moet dus over voldoende energie beschikken, maar het is voor de betrouwbaarheid van de proef beter, wanneer u zich bevindt in een vertrek waar u niet direct naar buiten kan kijken. Herhaal ook deze proeven een paar maal en u zult ontdekken dat u een telepathische correspondent hebt ontwikkeld. Kies hier altijd iemand waarvan u zeker bent dat u goed samenwerkt. Het kan van veel belang zijn. Het geeft u de mogelijkheid mededelingen door te geven over een praktisch onbeperkte afstand wanneer u voldoende op elkaar is ingespeeld, dit terzijde.
Hebt u de telepathische vermogens ontwikkeld, dan gaan we over naar de volgende proeven.
Wederom zorgen, opgeladen te zijn; dus eigen energieën, eigen innerlijke rust zoveel mogelijk bevorderen. Kies u bijvoorbeeld een persoon waarvan u weet dat hij overleden is en bij voorkeur binnen vijf, zes jaar geleden. Probeer u op die persoon te richten; niet die persoon aan te roepen, maar gewoon het beeld van die persoon op te bouwen met de behoefte eventuele contacten of mededelingen te ontvangen. Alles wat doorkomt, alle signalen die u krijgt, hoe vreemd, hoe onbegrijpelijk, hoe symbolisch ook, noteren, vastleggen en eventueel op een recorder inspreken, later kunt u nagaan of het betekenis heeft.
Wanneer u een aantal van die experimenten hebt gedaan, bent u geen medium, onthoud u dat goed, maar u hebt geleerd uw eigen gevoeligheid te vergroten voor entiteiten en invloeden die niet stoffelijk van aard zijn. U moogt daarbij nooit reageren op contacten die u niet zelf eerst gewild hebt. Dat is heel belangrijk, anders wordt het gevaarlijk, Hebt u op deze manier gecorrespondeerd, dan zult u tot de ontdekking komen dat vergelijkbare signalen vaak worden uitgestraald door dieren, door planten, door huizen zelfs, kortom door alles wat er rond u is.
Leer u daartegen afschermen, maar stel regelmatig u ook weer open. Bijvoorbeeld: wanneer u een straat inkomt: afgeschermd, midden van de straat, even open; onmiddellijk weer afsluiten, verder gaan. Op deze manier krijgt u langzaam maar zeker een schets in uw hoofd, een schets die stralingen, sfeer en ook eventueel krachten van astrale en andere aard omvat. U kunt, wanneer u over voldoende energie beschikt, vervolgens die krachten oproepen, aantasten of verdrijven. Ook dit kan in vele gevallen belangrijk zijn.
Dan gaan we over naar een volgend punt: afstemmingsvermogen. Elke mens kan zich afstemmen op bepaalde zaken. Een aardig voorbeeld daarvan is iemand die leeft in een tamelijk luidruchtige omgeving. Hij zal voor de normgeluiden, die altijd aanwezig zijn, praktisch doof zijn. Geluiden die een ander in het lawaai niet eens kan horen, onderscheidt hij echter selectief en juist. Wanneer u zich dit selectiesysteem even te binnen brengt dan zal het u duidelijk zijn dat we ook op een andere manier kunnen werken.
Wanneer wij geladen zijn en we brengen bijvoorbeeld een stukje lood in de aura of een stukje steen, neem een stukje lei, een stukje gneis, wat u toevallig bij de hand hebt, dan zult u gaan ontdekken: voor mij heeft dat een bepaalde invloed, ik voel dat op een bepaalde manier aan. Probeer voorlopig te werken met één klasse van materiaal, dus bv. met enkele vloeistoffen. U neemt bijvoorbeeld water, u neemt een paar belangrijke zuren en u neemt wat olie of olieproducten; leer die onderscheiden, probeer aan te voelen of ze anders zijn. Op deze manier fixeert u in uzelf een beeld van deze hoeveelheden en dit zijn kleine hoeveelheden waarmee u werkt. Het zal u duidelijk zijn dat een dergelijke, eigen vibratie of uitstraling in alle materie aanwezig is; het heeft een eigen responsstructuur.
Wanneer u zich daarop richt en u bent energetisch geladen dan zendt u als het ware een soort radarstraal uit die alleen maar terugkaatst, dus die tinkt op het ogenblik dat de betreffende materie wordt geraakt. U werkt dan, zij het mentaal, op een wijze die vergelijkbaar is met de meestal op onwillekeurige impuls gebaseerde werkwijze van de wichelroedeloper. Op een soortgelijke wijze kunt u een groot gedeelte van het werk dat men met een pendel pleegt te doen, leren, zeker wanneer het gaat over vergelijking van waarden, bijvoorbeeld kwaal en geneesmiddel, om maar iets vreemds te noemen, of bruikbaarheid of samenvoegbaarheid van bepaalde stoffen.
U heeft nu een hele reeks experimenten gedaan, dat nemen we dan tenminste aan, natuurlijk, want de meesten doen dat niet, dat weet ik ook wel, en we komen nu op een punt waarbij we zeggen, nu ja, ik heb dus gevoeligheid. Ik kan deze gevoeligheid bewust dirigeren, ik kan zelfs bepalen waarmee en op welke wijze ik contact opneem. Maar in alle gevallen zult u bemerkt hebben dat eigen innerlijke rust, vrede, of bijna onverschilligheid, een noodzaak is voor een goede prestatie.
In de tweede plaats zult u hebben ontdekt dat u die energie nodig hebt. En nu heb ik die energie ingevoerd als een stelling en niemand weet eigenlijk waar ik het precies over heb.
Laat mij proberen u een paar experimenten te beschrijven die men heeft gedaan in verband met levenskracht of zonnestralen. Een experimentator, het was in de V.S.A. ik meen in Californië, maakte een aantal kistjes die hij aan de binnenkant bekleedde met aluminium. Daarin bracht hij aarde. In die aarde bracht hij korrels, ik meen van een of ander graan. De aluminiumlaag, waarmede de bekleding was gemaakt, werd verbonden met een aardleiding, met een waterleidingaardleiding zal ook goed zijn. Daarna maakte de man een aantal deksels zo groot dat ze over het hele kistje uitstaken. Het waren dus gewoon rechte plaatjes, alweer van aluminium. Hieraan vestigde hij wederom, ik meen met klem en soldeermethode draden. Sommige van die deksels werden nu opgesteld op een hoogte van enkele centimeters, sommige tot een hoogte van vijftien centimeter boven die bakjes. De draden werden verbonden met platen die in de zon lagen. Enkele daarvan lagen in de volle zon, een aluminium en een koperplaat, grootte ongeveer vergelijkbaar met die van het deksel; een andere koperplaat (messingplaat beter gezegd werd dus in een permanente schaduw gelegd, maar wel in een ruimte waar daglicht was. Nu werden sommige dozen niet aangesloten, andere dus aan die platen verbonden. Het vertrek nu waar die dozen stonden was volledig lichtdicht gesloten, zo goed als dat mogelijk was. Theoretisch zou er misschien van enig kiemen sprake kunnen zijn, maar niet van een opkomen van het gewas op enigszins redelijke wijze. Wat gebeurde er? Ofschoon het graan soms kiemde in de dozen waarvan de deksels niet waren aangesloten, gebeurde dit wel in alle dozen waarboven zo’n aangesloten deksel zich bevond. De groei begon en het bleek dat de dozen die waren aangesloten op dat plaatje koper in de schaduw, wel gewas brachten, maar ze vormden geen chlorofyl, geen bladgroen. De doos waarin graan was met een deksel aangesloten op het aluminiumplaatje in de zon, vormde bladgroen en gedroeg zich normaal. Aangesloten op de plaat koper in de volle zon, werd het gewas wel met bladgroen wat groter, maar het begon al snel verdorrings- of verbrandingsverschijnselen te vertonen die doen denken aan gewas dat te lang in fel zonlicht heeft gestaan. De afstand van de deksels bleek in de meeste gevallen mede van invloed. Het gewas reageerde trager waar het deksel hoger was aangebracht. De optimale afstand voor het eerste opkomen van het graan bleek vijf centimeter te zijn.
Maar nu de vraag: Is het dan mogelijk dat zonlicht geleid wordt als elektriciteit? Tot op heden is daaromtrent niets bekend.
In de tweede plaats: Reageert aluminium zodanig anders op zonlicht dan koper, dat hierdoor een groot verschil in stroomsterkte denkbaar is?
Tot op heden is ook, voor zover mij bekend, ook hier niets van gebleken behalve bij deze, overigens meermaals herhaalde reeks experimenten.
Dan blijft dus de stelling over dat die platen iets niet definieerbaar uit het zonlicht, omzetten in iets wat geleidbaar is of wat zich laat geleiden door metaal, gewoon draad, en verder dat die straling daardoor niet zodanig van aard verandert, dat die, beneden gekomen, niet meer een reactie in de plant oproept. De eenvoudigste oplossing natuurlijk is dat het gaat om een vorm van levenskracht.
Wanneer ik u dit verhaal vertel dan zult u zeggen: Is dit waar? Ja, het is waar, het is geregistreerd en een aantal mensen hebben zich er, om eerlijk te zijn, bijna kapot om gelachen. Ze zeiden: dat kan niet. Wilt u dus weten of het kan of niet, dan kunt u dit, al was het maar met één doosje, met een paar graszaadjes, zelf eens een keer proberen. Maar als het zo is, dan moet u ook aannemen dat die energie er is en dan krijgt het geheel van het door mij gestelde, dacht ik, dan toch wel een andere nadruk. Er is iets en als dat iets er is, waarom zou het dan op een plaat wel en op een mens niet werken? Waarom zou het dan ook niet mogelijk zijn volgens een vergelijkbaar systeem de mens op te laden, met levenskracht?
Het zijn allemaal maar vragen, maar het lijkt mij doenlijk, wanneer u daarmee begint. Zeker is het in ieder geval volgens mij dat wanneer planten hun gedrag aanmerkelijk wijzigen onder deze invloed en bij juiste verhoudingen een volledig normaal groeiproces, zelfs in het duister, kunnen voltrekken, dat ook een mens die grote energietekorten heeft of onevenwichtigheden van zenuwenergie daar aanmerkelijk veel voordeel zou kunnen uittrekken. Gelijktijdig zou het aantonen, indien het experiment zou slagen, dat het door mij gestelde ten aanzien van opname van die kracht in de aura op zijn minst genomen mogelijk is. Als het mogelijk is, is het de moeite waard om te kijken of het werkt. Want heel veel mensen in deze tijd vergeten één ding: dat het beter voor de mens is wanneer hij zoveel mogelijk dingen zelfstandig en zonder hulpmiddelen leert onderscheiden, daarop leert reageren; zo juist mogelijk leert de toekomst aan te voelen of de waarden van het verleden in een omgeving te herkennen. De mens van heden is sterk afhankelijk van allerlei vaak energieverslindende apparatuur. Hij leeft in een kunstmatig milieu waarin zijn normale aanpassing aan niet zo kunstmatige levensomstandigheden op zijn minst genomen, moeilijkheden gaat baren, Dit eveneens, bijna zekere dat gezien de ontwikkelingen zoals ze de laatste tijd op de wereld plaats vinden, de meesten het met veel minder zullen moeten leren doen. o.a. met minder energie; maar daarnaast ook, ongetwijfeld met veel minder kunstmatige ondersteuning van hun zintuiglijkheden. De mens zal moeten teruggrijpen op zijn eigen grotere gevoeligheden en hij zal met de kennis die hij nu bezit, en dan denk ik aan de biologische, de natuurkundige kennis, de chemische kennis die hij bezit, leren werken zonder dat hij beschikt over alle moderne computers om allerhande dingen voor hem vast te stellen.
Hetgeen ik hier kort heb opgebouwd, is een bijdrage in die richting. Het werkt op een mogelijkheid. Zoals we gezamenlijk hebben geconstateerd dat men gedachtekracht op kan wekken, kan bundelen en daarmee op zijn minst genomen eigenaardige resultaten kan bereiken. Let wel, dat zijn resultaten die niet door mij worden gesteld, maar die door de aanwezigen toen zelf zijn gesteld. Ze hebben ze zelf ervaren. Ze hebben dat voor een deel medegedeeld. Besluiten we: Wij proberen helemaal niet u zo ver te brengen dat u nu maar even lekker paranormaal gaat doen. Niet dat het op zal vallen, want de meeste mensen weten het verschil tussen paranormaal en abnormaal toch niet en abnormaal is normaal!
Waar het mij om gaat is dit: geestelijke bewustwording bestaat voor een groot deel uit ervaring. Voor de geest en het leven in de geest is dus het opdoen van ervaring in het kader van kennis en daardoor het verkrijgen van inzicht in gebeurtenissen en waarden, van het hoogste behang. Wanneer de mens daarvoor de instrumenten heeft, de geestelijke, de paranormale, dan is het alleen maar dwaas wanneer u daarvan geen gebruik maakt. Ik ben mij ervan bewust dat er heel veel wegen zijn langs welke u dit kunt bereiken: Ik heb u die zo nuchter mogelijk gegeven, een weg die enige volharding vraagt omdat die rust en dat opladen daarbij toch wel belangrijk zijn, maar die aan de ander kant kan voeren tot controleerbare resultaten, hoe simpel ze ook zijn. Het is een kleuterschool voor paranormale ontwikkeling, die ik u in een “nutshell” heb gegeven. Wanneer u begint met de psychometrie en die eerst leert beheersen, dan krijgt u vanzelf al zoveel begrip en beheersing dat de andere proeven dus ook praktisch gevaarloos zijn.
Nu zullen er mensen zeggen: Ja, maar is dit de bedoeling? Want heel vaak hoort men de mensen zeggen: Ja, maar als God dit gewild had, dan had Hij ze ons toch wel gegeven? U moet mij niet kwalijk nemen dat ik dit ook er even bij betrek. Wanneer wij aannemen dat er een God is die alles heeft gegeven, dan zijn daaronder zeker ook die mogelijkheden bevat die ik u heb aangeduid, zowel die werking van de zon als de mogelijkheden van het menselijk zenuwstelsel, de menselijke psyche en zelfs de menselijke geest behoren dan ongetwijfeld tot zijn schepping en maken deel uit van zijn wil. Of het allemaal juist is om zoiets te doen? Ik dacht dat Jezus tegen zijn volgelingen had gezegd: Ga uit en genees de zieken en drijf de duivelen uit in mijn Naam en in de Naam des Vaders. Een paranormaal proces: genezing, gedachtenuitstraling, gebruik van psychische krachten. Dan lijkt het mij op zijn minst redelijk dat de mens ernaar streeft die mogelijkheden te ontwikkelen. In andere gevallen manifesteren Jezus, de apostelen, vooral na Jezus dood, heiligen, laten we het maar houden bij het Christendom dus allerlei kwaliteiten en eigenschappen die op zijn minst genomen paranormaal zijn, wanneer iets van wat daarover wordt gezegd juist zou zijn en laten wij dat dan maar eens aannemen. Op grond daarvan kan dus het gebruik van deze krachten niet in strijd zijn met de wil Gods zoals men die ontleent aan het Nieuw Testament.
Is het mogelijk om dat op een bepaalde manier te doen? Ja, kijk, wanneer u zich wilt richten tot een kracht of entiteit dan zult u zeggen: Ja, maar dan roep ik misschien de doden op en dat mag niet, ofschoon het je aanmelden en ontvankelijk stellen nog altijd iets anders is dan oproepen. Maar indien u dit niet wilt, waarom gaat u dan niet mediteren over een van de hoogste dingen die u zich voor kunt stellen? Of als u het nog eenvoudiger wilt maken; ga naar de kerk toe. Wanneer u in die toestand bent, geladen en bereid voor het experiment en bidt tot God, zo intens als u kunt, en luister wat er voor antwoord komt. In vele gevallen zult u dan, door uw eigen instemming, entiteiten hebben beroerd die met u harmonisch zijn. Ik dacht dat er geen bezwaren zouden kunnen zijn om die experimenten te doen.
Waarom die experimenten belangrijk zijn? Ik heb er iets over gezegd, maar vindt u ook niet dat de mens zoals hij nu leeft, vaak maar een armzalig leven heeft? Realiseer u eens hoe het leven is. U wordt meegesleurd, of u wilt of niet. Jazeker, u kunt kiezen voor het ene geloof of voor het andere systeem, u kunt kiezen voor de ene partij of voor de andere partij, maar het komt uiteindelijk op hetzelfde neer. U zit nu eenmaal in een gemeenschap en u komt langzaam maar zeker tot een reeks belevingen die u eigenlijk niet meer kunt onderbreken. U zit in een soort rondedans zonder einde. Dat komt omdat u in dit leven zo sterk gebonden bent met allerhande sociale verschijnselen, met stoffelijke wetten, met thesen die men heeft opgesteld zodat u geen uitwijkingsmogelijkheid meer ziet. Gebruikt u echter al uw capaciteiten, dan zal blijken dat u wel keuzemogelijkheid hebt, dat u wel zelf iets kunt gaan waar maken wat er gebeurt dat u niet afhankelijk bent van anderen, de initiatieven van anderen, de mening of de goedkeuring van anderen. Dan kunt u dus in uw eigen leven bewuster een weg kiezen. Gelijktijdig kunt u de eentonigheid, de versuffing die kan ontstaan uit het voortdurend voortsukkelen in een één en hetzelfde werkje, onderbreken. U kunt een grotere mate van vrijheid krijgen en daardoor ook weer meer bewust de verantwoordelijkheid voor uw eigen leven en handelen op u nemen. Dat lijkt me erg van belang. Ik dacht dat u in deze tijd ook heel vaak het slachtoffer bent van illusies, van denkbeelden die met de werkelijkheid maar weinig te maken hebben. Deze illusies, of u het beseft of niet, zijn veelal een compensatie voor een werkelijkheidsbesef dat u niet kunt aanvaarden.
Wanneer u nu zo ver komt dat u op een ander niveau gaat reageren, dat u dus op een ander niveau prikkels ontvangt, vertaalt en verwerkt, dan zult u deze emotionele drang voor een deel kunnen ontgaan. U wordt u meer bewust van de zaak. Bewustwording is een proces waarbij u gebruik kunt maken van alles wat u is gegeven aan mogelijkheden. Volgens mij behoort het paranormale ertoe en is juist het gebruik van deze krachten, deze intensiteiten, voor de mensheid van het grootste belang.
Wanneer u met een aantal mensen samenkomt, u richt uw gedachten op een bepaald onderwerp en de totale gedachten worden door één uit de kring gericht op een persoon, dan zult u zien dat u daar resultaten mee hebt.
U kunt afstanden overbruggen. U hebt met uw gedachtenkracht, veel meer invloed dan u zou denken. U kunt niemand veranderen. U kunt niet van een of andere oude man ineens weer een jeugdige knaap scheppen die schijnbaar nog valt onder het astrologisch sterrenbeeld van de Stier. Dat zou heel erg moeilijk zijn. Maar u kunt wel degelijk iemand waarschuwen, u kunt iemand als het ware voorgevoelens geven, u kunt iemand levenskracht geven u kunt vaak zijn denken en soms zijn gevoelsleven weer in evenwicht brengen zodat hij normaler kan reageren. U kunt vaak een mens genezen. Het feit dat dat alleen al mogelijk is met gedachtenkracht, bewijst dat er met die gedachtenkracht meer gedaan kan worden.
Wanneer u gevoeligheden ontwikkelt en deze krachtprojectie daarnaast gebruikt, dan kunt u voortdurend meer optimale condities en omstandigheden scheppen voor uzelf en uw medemensen en dan zult u ontdekken dat elke poging om diezelfde dingen negatief te gebruiken, gelijktijdig terugslaan op uzelf en een onevenwichtigheid veroorzaken, waardoor uw energie steeds minder wordt, uw energieopname steeds minder mogelijk. U hebt alle redenen om positief te werken gelijktijdig kunt u uw geestelijke mogelijkheden verbeteren en daarnaast uw stoffelijke.
Alles samengevat, voldoende reden dacht ik om u eens bezig te houden met een paar simpele experimenten op het terrein van het paranormale. Zijn er soms vragen?
Broeder, vroeger deed men soms koperdraden rond een boomstam om de boom beter te doen groeien. Waarom was die draad niet gesloten?
Ja, die moet gebroken zijn. Dat hangt er ook mee samen. Weet u, vroeger waren de mensen misschien bijgelovig, maar onbewust hebben ze heel veel dingen gedaan die toch zin hadden en dan denk ik ook bijvoorbeeld aan koperen armbanden. Ik denk aan het gebruik van zeer bepaalde materialen, als bepaalde steensoorten, maar ook de combinatie van steensoorten, hout en metaal voor bepaalde versierselen en deze werden dan vaak voorzien van een symbool en golden dus als kracht brengend of onheil afwerend. In feite waren de meeste niets anders dan eenvoudige apparaten waardoor de mens, die al een natuurlijk ritme had, meer energie kon opnemen dan normaal en daardoor in een grotere stabiliteit, gemakkelijker de omstandigheden tegemoet kon treden. En dat heeft hij dus ook gedaan voor bomen. U kunt het zelfs zo doen. Misschien is het een aardig experiment.
Wanneer we nu gewoon iets nemen, wat zilverpapier, of zoiets, dun aluminium dus, ga dat nu eens een keer gewoon laden met uw gedachtenkracht. Wanneer u nu een boom hebt waarin erg veel rupsen zitten of zo, dan maakt u aan die boom gewoon dat stukje vast, draai het er maar eens omheen, dat was het. Vervolgens gaat u naar huis toe en u gaat zelf of met anderen tezamen, dat is natuurlijk nog veel beter, denken dat, vanaf dit ogenblik dat stukje metaal, dat stukje papier of wat u gebruik hebt, een kracht uitstroomt die voor een rups onaanvaardbaar is.
Herhaal dit een paar dagen lang, gemiddeld een kwartier tot een uur per dag. U kunt dit ook in afwisselende groepen doen als u dit wilt. Wanneer dit gebeurd is, dan zou u waarschijnlijk op de derde dag vooral, maar mogelijk al vroeger, rond de boom een aantal dode rupsen kunnen zien, u zou verder kunnen constateren dat er veel rupsen wegkruipen van die boom alsof die behekst is. Het is namelijk een soort grapje want daar hebben de oude priesters de druïden, gebruik van gemaakt: om bepaalde heilige bomen te beschermen. Alleen hadden die geen zilverpapier en die gebruikten daarvoor meestal een lederen band waarin een aantal nagels of spijkers waren gedreven en die werd dan aan de boom gehangen. Op die manier beschermden ze hun heilige bomen. Maar het misschien leuk om dat proefje nu eens te nemen, in de moderne tijd en misschien blijkt het nog wel beter te werken dan sommige van die tamelijk giftige stoffen die men pleegt te verstuiven met grote risico’s en grote kosten. Meer vragen?
De ring, die vroeger om de boom was, heeft dat een reden dat niet volledig gesloten was?
De reden was eigenlijk veel eenvoudiger dan u denkt. Het was namelijk om te voorkomen dat de ring de boom dus zou doden door eenvoudig de sapdrift onmogelijk te maken. Zo simpel was dat en later is dat dus een gebruik geworden. Bovendien, wanneer de ring niet volledig gesloten is, zo zegt het geloof, dan blijft er een uitweg voor het kwade en dat komt dan uit een tijd, dat ze dachten dat er ook wel eens duiveltjes in een boom konden zitten. Tegenwoordig zitten ze op het dak: de televisieantennes.
Ik heb geprobeerd u in een tamelijk kort bestek materiaal te geven waarmee u kunt werken. Dat lijkt me veel belangrijker dan u allerhande mooie theorieën te verkondigen of eisen te stellen aan de wereld of aan God en aan al wat er bestaat. Maar zelf doen, uzelf ontwikkelen tot uw optimale mogelijkheden, dat is geestelijk en stoffelijk belangrijk en ook in uw wereld van betekenis. Ik gaf u deze eenvoudige reeks van proefjes en mogelijkheden, in de hoop dat u er gebruik van zult maken op uw eigen manier. Dat u voor uzelf gevoeligheden gaat constateren die u wel bezit, maar die niet tot uiting zijn gekomen. Dat u in uzelf meer mogelijkheden en zuivere ervaringsmogelijkheid vooral, gaat ontdekken dan u tot nu toe gebruikt hebt. Denk niet dat u daarvoor knap moet zijn in de zin van geleerd. Geleerdheid zult u misschien later nodig hebben, om wat u ervaart, op een juiste wijze weer te geven, te omschrijven en daar de consequenties uit te trekken. De ervaringen zelf kunt u zo bestuderen. Ik kan niet duidelijk genoeg zeggen dat het voor u erg belangrijk is en steeds belangrijker gaat worden in de komende periode dat u leert op uzelf betrouwen, dat u leert al uw capaciteiten te gebruiken op een harmonische en juiste manier. Dat u leert uw innerlijke rust te handhaven ongeacht wat er buiten u gebeurt en zo de energie op te brengen waarmee u juist kunt reageren.
Denk niet dat ik u nu een slechte toekomst zit te voorspellen, dat hoef ik niet te doen, dat doen anderen wel. De mogelijkheden voor de wereld zijn groot, de mogelijkheden voor de mensheid zijn groot. De mensheid heeft zich, zeker in de westelijke landen in een positie gemanoeuvreerd waarbij zij moet veranderen of ten onder gaan aan de beschavingsvorm die zij nu heeft opgebouwd omdat het niet alleen een beschavingsvorm maar ook een verslavingsvorm is. U kunt uzelf vrij maken, doe het. En als u het niet doet, even goede vrienden. Ik heb u deze aanwijzingen niet gegeven als een spelletje, maar eenvoudig als een keuzemogelijkheid opdat u beseft welke mogelijkheden er zijn en hoe u deze voor uzelf kunt nastreven.