20 november 1973
Wanneer u geesten oproept, onverschillig hoe, is dit verkeerd. Je moet nooit proberen om iemand die in onze wereld is te roepen. U kunt wel, en dat is heel iets anders, een gelegenheid scheppen waar diegenen die zich uiten willen, zich kunnen uiten. Dat is de eerste praktische tip die ik u kan geven. Wanneer u iemand roept, doet u dit bij name, met omschrijvingen. U probeert dus iemand naar u toe te dwingen. Dat is niet goed, omdat u niet zeker weet of de persoon in kwestie bereikbaar is, of die persoon zonder schade tot u zou kunnen komen en ten laatste, omdat u dan zoveel definities geeft van hetgeen u wenst, dat iedere komediant aan onze kant, en die zijn er heus ook, daar gebruik van zou kunnen maken en die zou zich dan kunnen uitgeven voor willekeurig wie. En aangezien wij een heel klein beetje gedachten kunnen lezen, lukt dat meestal heel aardig.
Wanneer u iemand oproept dan is de kans, dat u een reëel contact met de geroepen persoon krijgt misschien één op duizend. Nu lijkt mij dat het risico, ook van uw kant uit, te groot is om dat op u te nemen.
In de tweede plaats: Wanneer contact moet worden gemaakt tussen mens en geest, dan is dat een kwestie van een soort harmonie, een op elkaar ingesteld zijn. Een geest kan moeilijk in een spottend gezelschap komen, wanneer hij zelf niet die aard van spot in zich draagt. Je haalt dus naar je toe wat je zelf bent. Zorg ervoor dat je een beetje een rustige sfeer hebt. Die sfeer kan je maken door muziek, u kunt desnoods bidden dat kan ook nooit kwaad – ik zeg niet dat het altijd wat uithaalt – het brengt een zekere instelling met zich mee.
Wanneer wij dit nu allemaal vooropstellen dan vraag je je af: hoe staat de geest er tegenover? Het feit dat wij hier regelmatig zijn en dat in vele andere kringen entiteiten zich, zonder geroepen te zijn, vrijwillig melden bewijst wel dat er bij ons een zekere behoefte bestaat en een neiging bestaat tot contact met uw wereld.
Wanneer u echter dat contact direct aan proeven gaat onderwerpen, dan maakt u de zaak voor uzelf en voor de ander onnodig moeilijk. Laat de gegevens komen zoals zij komen en controleer die later, zover dat voor u mogelijk is. Dat geeft u de kans om een redelijk, zij het wat parapsychologisch, onderzoek te doen. Het geeft aan de ander de kans om zonder de remmingen en tegenwerkingen, die bij een dergelijk onderzoek heel vaak ontstaan, in elke afwijzing e.d. van een deel der aanwezigen bv., dus te komen tot redelijke contacten.
De geest is niet onder één noemer te brengen. Er zijn entiteiten die, zoals men dit officieel noemt, aardgebonden zijn. Dit wil zeggen: persoonlijkheden die zich van hun toestand wel bewust zijn, of enigszins bewust zijn, maar die proberen zoveel mogelijk te leven als een mens en dat impliceert dat zij het erg prettig vinden om met uw emoties te spelen, dat zij het erg prettig vinden om u te bewegen tot daden die u, vanuit uzelf niet zonder meer zou gesteld hebben. Wanneer u daarmee te maken krijgt dan is dat, op zijn minst genomen, voor u onaangenaam. Wanneer u zich aan dergelijke suggesties en entiteiten zonder meer overgeeft, kan het weleens gevaarlijk zijn. Er kunnen hier vormen van afwijkingen voorkomen, ten aanzien van het normgedrag, die waarschijnlijk als schizofrenie en in een enkel geval weleens als paranoia geclassificeerd worden. Dan komt u dus ergens terecht waar men zegt: dat u geen kwaad kunt doen, maar het kwaad is aan u gebeurd.
Daarom, zorg ervoor dat u een zo goed mogelijke instelling hebt. Probeer niet entiteiten op te roepen, nogmaals. Ik kan het niet genoeg herhalen.
Ga uit, desnoods, van een discussiepunt over hogere waarden. Bespreek het onderling en ga daarna over tot pogingen contact te bereiken. Onthoud dat alle middelen, ook een medium dus, voor beïnvloeding vatbaar zijn. Dat wil zeggen dat u, of in geval van een trancemedium, de persoonlijkheid van een medium mede een rol speelt.
Werkt u met kruis en bord, dan zult u ontdekken dat de suggestie grote invloed heeft op de aanwezigen. Er worden woorden gespeld, die helemaal niet bedoeld zijn, omdat iedereen denkt dat zij moeten komen. Wees hier voorzichtig mee en hou hier rekening mee.
Wanneer u probeert om tranceverschijnselen te krijgen, onthoudt dat het altijd een zeker risico inhoudt. Een werkelijke trancetoestand kan gevaarlijk zijn. Dat kan alleen wanneer de zaak goed beheerst wordt, wanneer er bij proefnemingen iemand aanwezig is die in staat is inderdaad elke te zware binding te verbreken.
Een getraind magnetiseur bv. – het woord is wel verkeerd, maar de functie is wel goed in dit geval – zal door zijn persoonlijk magnetisme, zijn suggestie zéér veel kunnen doen aan dergelijke toestanden.
Dan wijs ik u erop dat altijd moet worden gewerkt in vertrekken die open zijn voor licht en lucht. Een gesloten kabinet kan natuurlijk bepaalde verschijnselen gemakkelijker maken en gemakkelijker tot stand brengen, maar het betekent gelijktijdig dat zich entiteiten daar kunnen handhaven, die tegen licht en lucht niet zo gemakkelijk bestand zijn. Hoe verder namelijk een entiteit leeft in het duister, dus zich verbergt voor de waarheid omtrent zichzelf en de wereld, hoe méér hij kwetsbaar is voor trillingen van ultraviolet. Dus zonlicht kan reinigend werken.
Houd uw bijeenkomsten met een zekere regelmaat, maar trek ze niet te lang Wanneer u een poging hebt gedaan van ongeveer dertig minuten en je hebt geen resultaat, onderbreek. Probeert u het na een uur nog een keer en krijgt u weer geen contact, leg u erbij neer, wacht een paar dagen voor u het opnieuw probeert.
In alle werkingen die met het zogenaamde spiritisme in verband staan, maar vooral wel met het contact in onze wereld, zal een deel van de zenuwkracht van de mens mede een rol spelen. Wanneer u probeert iets te forceren, dan betekent dit dat u, in uzelf, onnodige zenuwspanningen veroorzaakt en een onnodig energieverlies, terwijl u geen resultaten hebt. Is er sprake van een harmonisch contact, dan zal ook uw eigen energie, als een soort startenergie, mede gebruikt worden. Zij vloeit daarna echter praktisch geheel tot uzelf terug. In dat geval is het dus veel minder gevaarlijk.
Alles bij elkaar: Er zijn geesten aardgebonden, ik heb u daarover al wat gezegd, er zijn geesten die nog leven in de waan dat zij op aarde zijn, maar verdwaald, of in een boze droom. Ook dergelijke entiteiten kunnen gevaarlijk zijn wanneer u daarmee in contact komt, zonder dat er iemand van onze kant is om op te letten dat er niets gebeurd. Probeer dergelijke contacten zoveel mogelijk te vermijden.
Wij kennen verder diegenen die leven in een vormenwereld. De beschrijvingen die zij geven van hun wereld, zijn zeer subjectief, het zijn hun beschouwingen, hun ervaring, hun beleving. Onthoud u dat, anders zou u komen tot beelden en verwachtingen, die niet stroken met de werkelijkheid.
Er zijn entiteiten die leven in werelden welke geen vormen meer kennen, waarvoor een eigen soort trillingswereld, een ja, men zegt weleens: het is eigenlijk een wereld die lijkt op geluid. Dat is de gerichte communicatie en licht dat is de emotionaliteit die erbij behoort. En dat maakt dan die gehele wereld uit. Diegenen die uit deze wereld komen zullen, in vele gevallen, tenzij zij getraind zijn, een beroep moeten doen op de termen die bij u berusten. Dan moet u dus ook begrijpen: de dingen moeten gezegd worden in uw woorden, omdat de entiteit zelf geen voldoende materiaal voorhanden heeft, tenzij hij in dit werk bekwaam is.
Nu zou ik u alleen nog het volgende willen zeggen:
Probeer niet een trancetoestand tot stand te brengen via hypnotische methoden. Probeer het gewoon, via een normaal relaxen, waarbij de persoon probeert, zich over te geven. Maken wij namelijk gebruik van hypnotische technieken, dan vervallen wij in het verschijnsel dat men somnambulisme noemt. Een verschijnsel waarbij in de eigen persoonlijkheid een absolute toegang kan ontstaan tot het onderbewustzijn, daarnaast bepaalde geestelijke vermogens wel geactiveerd kunnen worden, maar waarbij de suggestie, van diegene die de hypnose gebruikt, bepalend is voor de resultaten. U krijgt in dergelijke gevallen, zelfs wanneer een reëel geestelijk contact mogelijk is, vertekende boodschappen. Probeert u ook dit te vermijden. Zijn hier vragen over?
Kunt u uw visie geven van: bezetenheid?
Wanneer wij te maken hebben met reële bezetenheid, dan is er sprake van een persoonlijkheid, meestal uit de minder lichtende sferen. Soms iemand die nog niet zo lang geleden is overgegaan en aardgebonden was, welke de mogelijkheid heeft gezien zich met het totale zenuwstelsel van de persoon, die hij in beslag neemt, te vereenzelvigen. Hierdoor ontstaat een modificatie van het eigen gedrag, waarbij een andere geaardheid, hetzij volledig of ten dele, naar voren komt. Deze bezetenheid behoeft niet door zogenaamde demonen of duivels veroorzaakt te zijn. Maar het is wel opvallend dat, in dergelijke gevallen, juist de duistere kanten van de persoonlijkheid naar voren treedt.
Er is echter een tweede vorm van bezetenheid: In het normaal bestaan van de mens, wordt hij ertoe gebracht bepaalde delen van zijn persoonlijkheid zo volledig te verdringen dat hij zich van hun aanwezigheid zelfs niet meer bewust is. Wanneer nu de persoonlijkheid, die hij naar buiten toe en voor zichzelf aanvaardt, in een voortdurend grotere conflictsituatie geraakt, waarbij geen oplossingsmogelijkheid gezien wordt, is er een gevaar dat deze onderdrukte persoonlijkheid als het ware gaat overnemen. Er openbaart zich dan een secundaire persoonlijkheid, die dus deel is van één en dezelfde psyche en die, hetzij incidenteel, hetzij voor langere perioden, het gezag overneemt.
In dergelijke gevallen zullen vooral: hartstochten en lusten ongebreideld geuit worden, Daarnaast is in die tweede persoonlijkheid meestal sprake van een amoraliteit (een absolute amoraliteit) die, voor de mens zelf en voor de wereld, niet aanvaardbaar is. Omdat dit gedrag, in vele gevallen, overeenstemt met het eerste wordt ook dit vaak bezetenheid genoemd. Dat is in dit geval: bezeten zijn van de verdrongen delen van het “ik”, die je nooit volledig hebt erkend.
Als wij contact zoeken is het dan mogelijk dat dit een steun is voor de overleden persoon. In het spiritisme worden dikwijls overleden familieleden opgeroepen, kan dat geen steun zijn voor hen?
Mag ik een tegenvraag stellen? Als u geconcentreerd aan het werk bent – bewust worden in een geestelijke sfeer is een geconcentreerd werkzaam zijn, geloof me, en u wordt om de twee minuten voor een onbenulligheid van uw werk afgehouden, vindt u dat storend of niet? Ja nietwaar? Op eenzelfde wijze is een dergelijk oproepen vaak storend. Je moet echter niet vergeten dat heel veel entiteiten, vooral degene die kortere tijd over zijn, een eigen bestaan op aarde nog niet helemaal hebben losgelaten. Zij zouden zich nog willen bemoeien met zaken, ze zouden raad willen geven en zij doen dit wanneer hen daartoe de mogelijkheid wordt geboden.
Vergeet niet dat een dergelijke entiteit, over het algemeen, maar een zeer beperkt overzicht heeft over de werkelijke situatie en toestanden, zodat feiten uit het verleden, die u meegedeeld worden juist zijn, terwijl feiten, die op de toekomst betrekking hebben, eerder voortkomen uit de geaardheid en de redenering van de overgegane, dan uit de constatering van toekomstige feiten zonder meer.
Dit komt héél vaak voor en als zodanig moogt u wel degelijk ook vrienden en bekenden, die contact zoeken, toelaten. U moogt ze: alleen niet roepen. Daarin ligt dus het onderscheid in dit geval.
Laat me ook nog, dit opmerken: Wanneer iemand u iets mee te delen heeft, dan doet hij alle pogingen om dit tot stand te brengen.
Schept u dus regelmatig een mogelijkheid, dan zult u onvermijdelijk ook die mededeling, die boodschap ontvangen, dat contact maken. Dwingt u het af, of probeert u het af te dwingen, dan, ik zei het reeds, stelt u zich in vele gevallen bloot aan bedrog. Werkt u suggestief, zodat zelfs fantasie in de plaats van de werkelijkheid kan treden en ten laatste: en dat moogt u toch zeker niet vergeten: brengt u voor uzelf een toestand teweeg, waarbij u energie kunt verliezen aan entiteiten die daarop azen. En die zijn er ook!
Er wordt dikwijls veel nadruk gelegd op reddingsseances, dewelke als bereiking zouden moeten hebben dat de “geesten” door de mens moeten geholpen worden en dan op een wijze die de mens wil. Kunt u daar uw mening over geven?
Ja. Het is een beetje moeilijk omdat het meer omvat dan u schijnbaar, gezien de stelling, helemaal begrijpt.
Het is zo: Wanneer iemand nog niet beseft dat hij overgegaan is (dood is), dan heeft dat tot gevolg dat je een schok nodig hebt om hem van zijn nieuwe situatie bewust te maken. Hierbij kan een reddingsseance inderdaad een rol spelen. Overigens is hier eerder het zich belichaamt voelen in een persoon, die toch wel zeer sterk van dat eigen lichaam verschilt, van belang, dan de vaak zeer fraaie argumenten die dan ter bekering van de dolende ziel worden opgeworpen. Het is dus mogelijk dat dergelijke seance nut heeft. De argumenten zijn vaak bijkomstig. Belangrijk is wel geloof ik – ik kan dat niet voor alle gevallen zien, maar alleen voor een beperkt aantal waarvan ik kennis heb – dat een gevoel van genegenheid, van welwillendheid aanwezig is.
Maar onthoud u nu één ding: Als je als entiteit hebt rondgedoold en eindelijk kom je ergens terecht, waar je met de mensen kunt spreken en je krijgt dan voortdurend iemand die tegen je begint te prediken over alles wat je moet doen en laten, dan krijg je ook enorme gevoelens van frustratie en, al zul je misschien om de rust van dit “even weer je kunnen oriënteren” het spel meespelen, dan zal het wel nooit werkelijke resultaten hebben.
Ten tweede: Wanneer er een seance is, dan heeft een geest de mogelijkheid aan u enige kracht te ontnemen. Sommige entiteiten die aardgebonden zijn, vinden die kracht wel prettig, hierdoor kunnen zij hun invloed op de mensen en soms zelfs op de dingen vergroten. Deze zullen dus, op één seance, zich soms in vijf of zes verschillende gedaanten aanbieden. Zij zullen in die gedaanten dan bovendien pretenderen uw hulp te aanvaarden en misschien zelfs tot het licht te komen of iets dergelijks, terwijl het hen alleen gaat om een deel van uw energie! Grote voorzichtigheid is bij reddingsseances wel degelijk geboden. Onthoud dat het belangrijker is dat zo’n entiteit dan praat, dan dat u uitdrukkelijk, en vaak hoogdravend, gaat argumenteren. Dit zou eerder ten nadele dan ten nutte van de overgegane zijn en het maakt uzelf meer aantastbaar, vooral wanneer u emotioneel in zo’ n debat zou opgaan. U geeft daardoor veel van uw eigen krachten weg, zonder te weten of u daar een reëel nut mee hebt.
Ten laatste: Realiseer u wel dat: waar het over argumenten alleen gaat, de geest – en wij doen er toch heus wel onze best voor, al onze broeders, – heel wat méér mogelijkheden heeft dan u ze op aarde ooit zult hebben. Dat houdt dus in dat wij vaak het argument al gewonnen hebben, wanneer wij iemand naar zo ‘n seance toebrengen. Dan gaat het er alleen om om een bewijs te leveren. En daarom moet u uzelf niet instellen op het denkbeeld: Ik heb zoveel zielen gered.
Als u met die instelling aan het werk bent, dan komt u meestal bedrogen uit!