31 augustus 2007
Aan het begin van deze bijeenkomst, zoals gewoonlijk, denk zelf na. Wij van onze kant zijn niet alwetend, noch onfeilbaar. Buiten God zal dat waarschijnlijk niets of niemand in de ganse Schepping zijn. Dus wij kunnen het ten zeerste appreciëren dat u over het gebrachte zelfstandig nadenkt en zeker een eigen mening vormt. Ga het pad dat voor u het beste geschikt is.
Hoe in de toekomst het denken in deze wereld zich voor de mensen gaat ontwikkelen, daar wens ik u over te onderhouden. Nu merk ik op dat al dadelijk mensen zijn die denken: weer over gedachtekracht. Nee. Dat is niet direct de bedoeling. Het denken van de mens is een essentieel gebeuren om in deze wereld een vooruitgang te kennen. De mens staat er te weinig bij stil dat door zijn denken hij eigenlijk het ganse wereldgebeuren kan wijzigen. De meeste mensen denken weinig na. Zij hebben liever dat zij geleefd worden, dat anderen voor hen denken.
Ik ga een heel klein, eenvoudig voorbeeld geven. Wanneer u vele jaren terug op deze aarde als primitieve mens rondliep, dan bestond nog niet het middel om zaken te vervoeren. Heel lange tijd heeft de mens gewoon zaken versleept. Op een bepaald ogenblik, misschien door een toeval, rolt een omgekapte boom, waarvan alle zijtakken zijn afgedaan, naar beneden. Op dat moment is er iemand die zich gaat afvragen hoe komt dat zulke zware boom zo maar naar beneden rolt? Die man is dan gaan proberen van zulk een boomstam onder de sledes te steken en kwam tot het besluit dat u toch zo veel gemakkelijker iets kon transporteren. Men heeft hem er bijna voor gedood. Want dit kon niet. Dit zou de wereld zo veel schade toebrengen en veranderen. Dat was het primitieve denken van de zeer primitieve mens, heel in het begin van de ontwikkeling van de mensheid. Of toch deze huidige mensheid. Als die man niet had nagedacht over hetgeen wat er gebeurde, had u op dit ogenblik nog steeds geen wiel ontdekt. Dat is eigenlijk hetgeen wat ik wil zeggen; dat u met denken de wereld kunt veranderen. Waarom ga ik daar zo sterk op af?
We staan dus voor grote veranderingen, van Aquarius, dat weten we allemaal. We hebben in het Vissentijdperk filosofieën gekend, velerlei, de meeste zijn omgebogen tot religies en in vaste kaders gegoten. Daardoor heeft men de mens afgeleerd zelfstandig na te denken over de zaken, maar heeft men er voor gezorgd dat de mens aannam wat zogezegd de leiders, de voorgangers hen zegden dat ze moesten geloven. Voor het merendeel van de mensen heeft dit de laatste 2000 jaar voldoende geweest. Buiten enkele uitzonderingen die wilden verder denken. Maar dit was het ganse patroon waarin het Vissentijdperk zich kenmerkt. Enkele denkers hebben er wel voor gezorgd dat er bepaalde verschuivingen zijn, maar daar gaan we ons deze avond niet mee bezig houden. We gaan naar de toekomst kijken.
Dan wordt het denken belangrijk. Want wat zien we? Dat we in de aanloop naar Aquarius op deze aarde een wereldleraar hebben gekend en een wereldmeester. Deze twee figuren hebben de grondslag gelegd van de totaal nieuwe denkrichtingen die de komende duizenden jaren deze aarde zullen overspoelen. Nu kunt u denken: ja maar, wij hebben daar toch nog maar heel weinig van gehoord, wij weten daar weinig van. Dat kan misschien wel zo zijn, alhoewel al hetgeen ze gebracht hebben is naleesbaar. Maar waar ik naar toe wil gaan is het volgende: dat door hetgeen wat zo goed deze wereldmeester, als deze wereldleraar gebracht hebben, is bij velen er een vonk overgeslagen en zijn gaan nadenken. Dan kunnen we meestal wel spreken over de jongere generaties; de ouderen zijn meestal in het oude geloof vast blijven hangen. Maar als u nu de wereld bekijkt, dan ziet u toch dat op velerlei plaatsen overal kleine groepjes mensen zijn die nadenken over de nieuwe beleving, de nieuwe ervaring van het Goddelijke, de Krachten van de Kosmos, de krachten die u zelf hebt. Alsook de reden waarom u hier op aarde rondloopt. Dat was nog maar 30 jaar terug niet zo evident. Toen werd de nieuwe wereldleer pas gebracht door de wereldleraar en wereldmeester.
Op dat ogenblik heeft men op bepaald moment aan de wereldmeester gevraagd waarom dat hij zich eigenlijk beperkte tot maar af en toe een lering te geven en er niet voor te zorgen dat dat ineens met grote oplage verspreid werd. Zijn antwoord daarin was heel simpel: wanneer ik dat zou verspreiden zoals u dit vraagt, zal de mens er niet over nadenken. Wanneer de mens er niet over nadenkt, dan is het eigenlijk waardeloos. Maar wanneer één mens nadenkt over hetgeen gebracht is, zet hij zeer velen aan om ook te gaan nadenken. Zo krijgt u een heel breed spectrum van mensen die allen zelfstandig gaan denken over hetgeen wat één persoon gebracht heeft. Doordat zij zelfstandig denken kan de ganse nieuwe idee zich steeds verder en verder verspreiden.
Wanneer we nu, vele jaren nadat deze twee grote ingewijden op aarde rondgewandeld hebben, dit nagaan, dan moeten we zeggen: ja, zij hebben daarin gelijk. Want, kijk welke verschillende ideeën er op het ogenblik gangbaar zijn. Hoe de mens zelf is begonnen zijn eigen God te zoeken. Hoe de gedachten zijn veranderd, dat er niet ergens een sturend wezen is, maar dat u de God in uzelf moet zoeken, zoals gebracht is. U ziet ook hoe langzaam maar zeker de verstarde religies op terugweg zijn. U ziet hoe overal, misschien is het voor sommigen niet direct duidelijk omdat u niet elke situatie kunt overzien en inschatten, maar vanuit onze zijde kunnen we dat zeer goed overzien, hoe overal het vastgeroeste denken, zeker wat het spirituele aangaat, begint te bewegen, begint te wijzigen. Ja, zelfs in een islam. U zou het misschien op de eerste moment niet zeggen, maar zelfs daar beweegt er reeds veel. Dat is juist doordat mensen een eigen mening, een eigen gedachte gaan vormen.
Wanneer we dit nu gaan bekijken naar de toekomst toe, dan gaan we opmerken dat de nieuwe generaties die komende zijn langzaam maar zeker meer zullen kunnen realiseren en verwezenlijken, juist omdat zij zelfstandig steeds verder over de zaken gaan nadenken. U gaat krijgen doordat men de zaken zelfstandig benadert en niet meer vanuit een voorgeschreven scenario, dat mensen gewoonweg, wanneer zij bepaalde handelingen moeten doen, puur materiële zaken gaan mengen met magie. Dat men gewoon filosofische zaken gaat benaderen vanuit occulte zaken. Omdat men zelfstandig zoekende is, gaat proberen van de mogelijkheden die gekend zijn te gebruiken en daardoor te zorgen dat er nieuwe kansen, nieuwe mogelijkheden ontstaan. Het zou een idee kunnen geven dat iemand op een bepaald ogenblik zegt, ik wil een perfecte energiebron, een perfecte motor, een krachtbron ontwikkelen, die zo weinig mogelijk energie verbruikt. En dat hij de technische kennis die er is van een motor gaat koppelen aan magische kennis, waardoor hij zou kunnen krijgen dat hij een motor heeft die ophangt zonder ergens op te steunen. Het gevolg zou dan zijn dat ge een motor krijgt die geen weerstand heeft en die veel krachtiger kan zijn. Dit is maar een voorbeeld dat zo in mij opkomt en ik ben ook geen specialist ter zake. Maar ik wil maar aantonen waar we langzaam maar zeker naar toe gaan. U zou kunnen hebben dat u iemand krijgt die goed is in masseren en die op een bepaald ogenblik merkt dat ergens bij één van de patiënten iets niet goed loopt, ondanks de manipulatie die er gebeurt. Die dan terwijl dat hij de massage toepast, zich gewoon geestelijk instelt en tezelfdertijd dus met geestelijke krachten gaat werken, of misschien zelfs gebruik maakt van magische toestanden, waardoor dat het probleem dat via de gewone, conventionele weg niet opgelost geraakt, daardoor wel zijn oplossing kan vinden.
Ik kan zo 1001 voorbeelden naar voor schuiven, maar waar het op neerkomt is dat we langzaam maar zeker gaan naar de nieuwe Aquariusmens, de mens die de wereld vanuit een andere optiek gaat benaderen. Er anders gaat over denken. Het zal natuurlijk niet aangenaam zijn voor de universiteitsprofessoren, want velen van hen zijn verstard. Zij vinden dat hetgeen wat zij te vertellen hebben meestal wel het summum is. Wanneer u dan krijgt dat het merendeel van uw leerlingen verder gaat denken dan dat u zelf denkt en dan nog resultaten boeken, dan is dit natuurlijk niet zo aangenaam voor deze mensen. Maar dat zit allemaal in deze verandering in. Dit zal op alle terreinen gebeuren.
De wetenschap gaat tussen dit en een kleine eeuw nog zeer sterk zweten. Want vele wetenschappers zullen ontdekken dat niet enkel de wetenschappelijke weg, die in de vorige eeuwen zo is verheerlijkt, alle zaligmakendheid inhoudt, maar dat langzaam maar zeker dankzij het anders gaan denken en benaderen van het individu, de wetenschap plus de magie plus het occultisme soms tot prachtige resultaten kunnen komen. Waarvan men dan wetenschappelijk natuurlijk niet een verklaring kan vastleggen, maar ja, de resultaten zijn er. Zo goed dat u nu kunt zeggen, wanneer iemand een beetje met de gezondheid sukkelt, dat u resultaten kunt hebben met alternatieve producten zoals homeopathische of andere. Waar de wetenschap er nog altijd van vertelt dat zij als dusdanig niets doen, of niet kunnen werken. Dan krijgt u plots wel dat zo’n product zeer sterk voor een bepaalde persoon inwerkt. Dat kan natuurlijk ook weer het samenspel zijn van degene die het product geeft, de kracht die van die persoon uitgaat, dan de inwerking van het product zelf. Langs de andere kant kan het ook zijn, dat is toch belangrijk, dat de persoon die het neemt, zijn denken zo programmeert dat, doordat hij van de therapeut de handeling en het product aanvaardt, daardoor voor zichzelf in zijn denken de genezing opbouwt. Dan wordt het natuurlijk voor de wetenschap een beetje te ingewikkeld, want u moet van alles gaan verwerpen, dat eigenlijk wel resultaat geeft.
Dat is dan natuurlijk in het begin een beetje de chaos en de strijd die er zal ontstaan. Maar tussentijds zitten wij hier in de overgangsfase. Het is dan ook belangrijk, dat zeker voor de ouderen onder u, dat zij wat hun denken aangaat, zich een beetje distantiëren van alle doemscenario’s. In deze wereld is het nogal eens de gewoonte van in doemscenario’s te denken. Want ja, wat gebeurt er toch allemaal rondom ons. Overal is oorlog, het geld vermindert in waarde, dat functioneert niet meer, welke crises staan er voor de deur, wat gaat er gebeuren als….? Daar vergeten ze nogal eens dat door zo te denken u ook een wereld creëert, een wereld waarin deze zaken mogelijk worden. Toch voor uzelf. Want uiteindelijk alles wat in uw wereld gebeurt vertrekt bij uzelf. Bij uw denken.
Daarom, als ik even terug mag gaan naar de gedachte van de nieuwe wereldleer, dan krijgt u dat men daar stelt van: leef vandaag. Doe wat u aanvoelt dat u vandaag te doen hebt. Doe het goed. Werk het uit. Leef er naar, maar maak u geen zorgen om wat er binnen x-aantal tijd gaat gebeuren. U hebt daar toch geen vat op. Maar wanneer u vandaag leeft volgens hetgeen in de kern van uw wezen aanvoelt van juist, dat u juist handelt, dat u juist denkt, dan kan u er van op aan dat zelfs wanneer u nog een gans mensenleven voor u hebt, dat u steeds het juiste op uw pad zult tegenkomen. En daar wordt het in deze nieuwe denkfilosofie heel boeiend. U zult het juiste tegenkomen, het juiste meemaken wat voor u van belang is. Dit wil zeggen niet hetgeen wat de maatschappij u voor ogen spiegelt wat van belang voor u moet zijn. Neen. Want daar is een essentieel verschil in.
Wanneer de wereldmeester tegen zijn leerlingen zegt dat zij steeds zullen het nodige alaam bezitten, het nodige om hetgeen wat zij als taak te volbrengen hebben uit te voeren, dan klopt dit. Wanneer hij zegt dat de mens gebruik kan maken van alles wat er te zijner beschikking is, klopt dit. De meesten onder u zullen wel het voorbeeld gelezen hebben van de man die door de woestijn ging trekken, en die verontwaardigd was dat anderen de trein namen, om hetzelfde traject in een paar uur te doen, waar hij weken over deed door de woestijn. Met het argument dat hij zo toch tot bezinning en inwijding kon komen. Waar de wereldmeester op antwoordde, dat de degene die zo dom was van zo door de woestijn te trekken, zichzelf in gedachte zo heeft opgevreten aan ergernis ten opzichte van de broeder die de trein nam en het in enkele uren deed, dat hij voor zichzelf meer negativiteit gecreëerd heeft dan wel vooruitgang. Daar werd dus duidelijk gesteld dat wanneer u iets ter beschikking hebt om een taak te volbrengen, gebruik het dan. Wees niet zo dom van te zeggen: nee, ik weiger dit te doen. In dit geval had men een trein ter beschikking, dus, gebruik de trein. Maar wanneer deze niet ter beschikking staat, of die er gewoon niet is, en u moet hetzelfde traject afleggen, dan zult u het misschien te voet of per kameel moeten doen. Maar goed, daar zit de essentie; dat het niet is zoals men vroeger nogal eens vanuit een soort dictatoriaal bestuur, dat toch aanwezig was in alle mogelijke denkrichtingen en filosofische richtingen, die zeiden: ge moet zo doen om tot een ontwikkeling te komen. Het is duidelijk dat deze denkbeelden totaal voorbij gestreefd zijn. Als we dit nu even anders beschouwen, wanneer de Egyptische farao’s de zaken benaderd zouden hebben zoals ik ze nu voorstel, dan had misschien tot op heden Egypte een groot wereldrijk geweest. Maar het is juist doordat één figuur voor alle anderen gaat spreken, waardoor de anderen niet meer nadenken, dat u tot verval komt. Want de anderen denken alleen maar hoe zij er het meeste voordeel voor zichzelf kunnen uithalen.
Kijk naar het Romeinse Imperium, hoe daar ook de ondergang ontstond op het ogenblik dat zij zelfvoldane keizers hadden, uiteindelijk wilden ze zelfs niet meer voor hun eigen land vechten. Dat was voor de anderen; ze zouden ze wel aanwerven. Ze dachten niet meer na. Ze werden bestuurd door een paar dictators, met als gevolg dat ook zo’n imperium zeer snel ten gronde ging. Zo kunnen we in de geschiedenis veel zaken aanhalen. Nu staan we dankzij de kosmische invloeden die het gewoon onmogelijk maken om deze oude gedachten die aanwezig waren in het Vissentijdperk verder te laten bestaan. Zo krijgt u dat deze kosmische invloeden de ideale stimulans zijn om een nieuwe leer over deze wereld te laten gaan. Het essentiële verschil in deze is dat de ganse filosofie van deze wereldleer vertrekt bij uzelf. Niet wat anderen gezegd hebben, neen, u moet vanuit uzelf vertrekken. U moet zelf nadenken. Vanuit dat nadenken kunt u functioneren. Kunt u uw eigen wereld opbouwen. En zult u verkrijgen dat ondanks dat het oude rondom u langzaam maar zeker zal verdwijnen, dat er rondom u zeker de eerste jaren nog veel angst en chaos zal zijn, dat u dat minder en minder zal storen. Omdat u beseft, omdat u aanvoelt, omdat u weet dat u met uw denken, met uw voelen, met uw kunde, steeds verder op uw pad kunt gaan. U bent uiteindelijk, of u hebt uiteindelijk de aarde opgezocht om bewustwording op te doen. Daarvoor bent u geïncarneerd. Ach, onder verschillende condities. U hebt allemaal een verschillend leven al gehad, en de één is al wat jonger dan de andere, maar in wezen maakt het niet uit. U komt allemaal vanuit een soort zelfde denkkanaal. Ik zou het misschien met een huidig modern woord denktank kunnen noemen. U hebt gezocht naar mogelijkheden, u hebt ze gevonden. Langzaam maar zeker, door de vele paden die u al bewandeld hebt in uw leven komt u tot een essentie. Met deze essentie kunt u weer verder werken.
Het is zeker, uw lichaam beperkt u, dat is juist. Ook de ganse opvoeding die u gekregen hebt, de achtergrond die u hebt, beperkt u. Maar desondanks deze beperkingen, desondanks alles wat deze maatschappij als muren rondom u zet, gaat u verder. Denkt u verder, voelt u aan: dit is mijn weg, dit is hetgeen waar ik voor moet gaan. Dit is hetgeen wat mij drijft. Of dat u dan 80 jaar bent of u bent er 30, of 40 of 20, het maakt niet uit. Je gaat voor hetgeen wat u aanvoelt dat uw doel is van dit leven en u gaat er over nadenken. Doordat u daarover begint na te denken, creëert u uw weg met de mogelijkheden, met de harmonieën. Dan zult u zien, wat ook op de wereld gebeurt, uw weg zal er steeds zijn. Op dat pad zullen steeds de mogelijkheden zijn die u nodig hebt om verder te komen. Tevens zult u ook steeds de mogelijkheden hebben om degenen die u om hulp vragen die hulp te geven. Deze hulp moet niet steeds in materie worden uitgedrukt. Deze hulp kan gewoon een vriendelijk woord zijn. Deze hulp kan in sommige gevallen gewoon een gebaar zijn, het kan allerlei zijn. Maar niet hetgeen wat dat uw maatschappij aan hulp voorziet. Want de hulp van uw maatschappij is de ondergang die gecreëerd wordt. Een maatschappij die wilt zorgen dat iedereen alles heeft wat hij of zij maar kan begeren, is een maatschappij die zichzelf ten dode heeft opgeschreven.
Wanneer ik daarjuist het voorbeeld gaf van het Romeinse Imperium, hoe het zichzelf heeft vernietigd. Ach, het zijn heus niet de barbaren geweest die het hebben vernietigd, want als het imperium zijn zelfde daadkracht had behouden, als laat ons zeggen 100 jaar vóór Jezus Christus, dan had het nu nog bestaan. Maar het was juist omdat men zich wentelde in eigenwaan dat het mogelijk was dat de volkeren er rond exact hetzelfde deden dan dat zij honderden jaren tevoren met de andere volkeren hadden gedaan. De barbaren dachten na en waren op zoek naar nieuwigheden. En die vonden zij daar. Dat was dezelfde basis waaruit het Romeinse imperium is ontstaan. Omdat zij in den beginne zochten achter zaken die zij niet hadden. Zij waren op dat ogenblik niet capabel genoeg om ze zelf te maken. Dus was de gedachte wat we zelf niet kunnen maken, zullen we dan maar gaan halen. Tussen haakjes gezegd, dat is ook de basis van uw huidig belastingsysteem. U vindt dat misschien raar, maar zo hebben de Romeinen geredeneerd. Wanneer die barbaren die wij, de volken buiten hun, die zij gingen veroveren, meer konden dan zij, zij konden het niet, zij hadden de capabiliteit niet. Maar zij hadden wel hun sterkte, hun militaire kracht. En dan zeiden ze: ja maar, gezien dat wij dat zelf niet moeten doen, passen we ons aan en gaan we taksen innen. Het werd allemaal wel anders ingekleed, maar het komt op hetzelfde neer.
Nu gaat u nog meer lachen wanneer ik zeg dat uw huidige leiders van uw land, van alle landen hier in de beschaafde wereld, is juist hetzelfde. Kijk naar uw land, het wordt geregeerd door incapabele. Neem mij niet kwalijk. Maar het is zo. En wat doen zij? Dat is degene die capabel is, die werkt, die iets produceert, zo sterk mogelijk belasten, zoveel mogelijk afromen, omdat zij in hun dwaasheid, in hun domheid, de macht kunnen handhaven. Wat zij niet door hebben is, dat langzaam maar zeker meerderen dat ook door hebben wat zij doen, gaan nadenken en andere wegen gaan bewandelen. Waardoor het ganse systeem ook langzaam maar zeker economisch naar de knoppen draait. Dan komt u in eenzelfde toestand als het oude Romeinse rijk. Nu staan hier niet de barbaren voor uw deur met wapens. Nee. Nu dringen de armen het rijk binnen. Langzaam maar zeker krijgt u hetzelfde. Weer in deze wereld is het belangrijk dat u denkt. Dat u uw eigen wereld opbouwt en in uzelf gelooft. Dat u gelooft in de Kracht die rondom u is. Niet gelooft in een sociaal systeem dat wel wanneer het nodig is eventueel u een aalmoes zal geven. Juist genoeg om te blijven leven en niet te verhongeren, maar niet om het recht werkelijk zelf te hebben. Want dan moet u in de politiek gaan, natuurlijk. Maar nee, wanneer u vanuit uzelf u één kunt voelen met de Krachten rondom u, met de Krachten van het Licht, dan kan er op deze wereld alles gebeuren, maar bent u niet meer raakbaar. Dan gaat u in dit Licht en met deze Kracht verder. Een groot voordeel: het is niet belastbaar.
Maar u kunt deze Kracht doorgeven, u kunt de prikkel geven aan anderen, om trachten dezelfde weg te gaan. Alleen al door uw gedachten, uw denken, waardoor dat u nieuwe zaken ontwikkelt, u hebt een probleem, ik leg er even kaart op of ik gooi de munten, maakt niet uit. Vanuit dat resultaat kan u zeggen: als we nu dat antwoord koppelen aan hetgeen wat we weten, dan staan we een stap verder. Het is niet logisch, nee, het is niet volgens de geijkte paden.
Wanneer iemand ziek is, en u volgt de geijkte paden in deze tijd, hebt u de kans dat u nog zieker wordt. Maar dan is er iemand die tegen u zegt of gewoon aanvoelt: maar man, wanneer u nou een keer laat van chocolade te eten, dan zal uw lever al beter functioneren. U drinkt gewoon een kopje kruidenthee. Gewoon zo. Spontaan. U betert. Of een ander zegt tegen u: kom, vriend, ik zal u even wat kracht geven, want ik voel dat ik toch in harmonie ben en ik neem u daarin wel mee. U betert. Waar staat u dan met al uw dure apparaten en onderzoeken? Maar juist dat zal de stimulans zijn dat de ander soms nodig heeft om ook zelfstandig te denken over het feit van: die man of die vrouw was heel simpel, zei gewoon dit of dat en dat voltrekt zich.
Waar vele anderen zaken dit niet realiseren. Of wanneer gewoon iemand tegen een ander zegt: ach, kijk, vriend, denk een beetje aan het Licht, wees een beetje humoristisch. De persoon voelt zich beter. Ach, dit zijn futiliteiten, dit zijn kleinigheden. Maar kleinigheden die een wereld kunnen veranderen, die bij degene die het ondergaat de trigger zijn om ook zo te gaan denken. Ook de zaken anders te gaan benaderen. Wanneer dat dan maar één persoon is, lijkt dat heel weinig. Maar wanneer u op een berg staat, en er valt één steentje naar beneden, ach, dat steentje op zich, dat doet weinig. Maar dat steentje raakt meerdere stenen en zo langzaam maar zeker ontstaat er een steenlawine, want al die steentjes raken weer andere, en het uiteindelijke resultaat is dat de berg zich verzet. Dat er een steenlawine is. Die steenlawine die er dan misschien weer voor zorgt dat een ravijn overbrugd wordt, waardoor misschien de wandelaar verder kan. Dan kunt u zeggen: ja, dat was toch maar één steentje. Maar dat steentje heeft dan wel de omgeving veranderd. Zo goed dat we in deze regio van de wereld op het ogenblik kunt zeggen: ach, zo’n klein vlammetje, het is toch niks, alleen gaat ze dat even in Griekenland vertellen. Daar weten ze wel wat dat voor gevolg dat kan hebben, zo één klein vlammetje. Weet u wat het eigenaardige van deze gegevens is? Mensen hebben gerekend op de overheid om hulp. Want de overheid moest de branden blussen. De overheid moest dit en dat. Al degenen die zo geredeneerd hebben zijn alles kwijt. Maar u zult misschien binnen dit en enkele maanden te horen krijgen dat er miraculeuze zaken in deze branden hebben voorgedaan. Dat er plots huizen zijn geweest waar de brand is rond gegaan, om welke reden ook. Dat er zaken zich hebben voorgedaan die eigenlijk niet konden. Alleen was het verschil dat de mensen die daarbij betrokken waren niet rekenden op hulp, maar op zichzelf. Doordat zij op zichzelf hebben vertrouwd, creëerden zij een harmonie. Die harmonie, was sterk genoeg, was voldoende om een harmonie te hebben met het elementaal lucht. Waardoor er gewoon een samenspel was tussen twee elementalen, de lucht en het vuur, daar waar de harmonie was, had het vuur niet de behoefte de omgeving te reinigen. Want ook hier weer ziet u dat het denken van de mens geprimeerd heeft. Want over al het andere, u gaat zulke zaken in Europa nog veel meemaken, voelde het elementaal aan van hier is zuivering nodig, hier is verandering nodig. Want u kunt nu wel denken, dit is een beschaafd land, het behoort toch tot onze Unie. Beschaafd als u corruptie, en onderkruiperij, en misdaad beschaafd noemt, dan ben ik met u eens. Dan is dat ook een heel beschaafd land. Daarop, op die disharmonie hebben elementalen kunnen inspelen, en krijgt u die enorme vernietiging. Die er nu toe gaat bijdragen dat degene die het overleefd hebben zich anders moeten instellen. Want ja, u kunt niet een gans land zomaar aan de brandverzekering gaan koppelen. Dan verliest u als leider ook weer teveel. Dus, zullen ze wel hun plan moeten trekken. Maar dit zet ook weer aan tot andere gedachten, tot andere denksporen. Dan gaan degene die gespaard zijn gebleven, die de harmonie hebben erkend, zullen waarschijnlijk ook voor velen de aanzet geven om zaken anders te bekijken. Met als gevolg dat langzaam maar zeker na deze branden een gans denkpatroon van de overblijvende bevolking gaat wijzigen. En dit ook gaat weer gevolg hebben voor de ganse regio en zo verder.
Ach, dit is maar één klein gebeuren. Er komen er nog, maakt u geen zorgen. Zo zult u zien dat langzaam maar zeker de nieuwe filosofie door al deze zaken aan kracht gaat winnen. Dat waar zij eigenlijk nergens is gepredikt geworden, want dat is helemaal de bedoeling niet, zij toch in de gedachten van de mensen doorbreekt. Juist door de zaken die gebeuren. Zo gaat u zien dat langzaam maar zeker overal de wijzigingen zich steeds verder en verder doorzetten. Dat we vanuit onszelf, hoe eigenaardig het ook in een periode van afgang en ondergang, wanneer we met onszelf in harmonie zijn en juist denken, steeds meer mogelijkheden krijgen.
Vergeet even uw bezit. Vergeet dat even. Hecht er geen waarde aan. Hecht alleen waarde aan hetgeen wat u bent. Hecht waarde aan uw gedachten. Hecht waarde aan de harmonie die u kunt hebben met de aarde, met de wereld rondom u. Dan zult u opmerken, wanneer u geen waarde hecht aan hetgeen wat juist deze maatschappij rondom u zegt dat het belangrijkste is: uw bezit, uw bankrekening, wanneer u daar geen waarde aan hecht in deze tijd, dat u de minste verliezen lijdt. U zult opmerken dat rondom u iedereen alles kwijt geraakt. Het is heel raar. Maar degene die er geen waarde aan hecht, die zal steeds hebben wat hij moet hebben. Waar de anderen verbitterd geraken door hetgeen wat ze kwijt geraken. Of denkt u dat, wanneer u uw eigendommen u ziet afnemen, dat u zich zo gelukkig voelt? Wanneer u juist een heel mooi huis hebt en er een paar meters water door gaat, dat u zich zo gelukkig voelt? Of wanneer de storm alles naar hogere sferen opheft? Dat kan alleen maar wanneer u er waarde aan hecht. Wanneer u het wilt vasthouden; hoe sterker u in deze tijd iets vast houdt, hoe sneller u het kwijt zult geraken. Hoe groter uw angst is, voor alles wat er rondom u gebeurt, hoe meer tegenslagen op uw weg komen. Daarom, heb ik dit onderwerp voor u willen uitweiden. Daarom heb ik denken naar voor gebracht, want denken, zelfstandig denken, zoals u het aanvoelt, denken dat vertrekt vanuit een eenheid met de Schepping. Met de Vader, met God, met de Oerkracht, hoe u het ook maar wilt noemen. Met het Licht. Dat denken, dat zal er voor zorgen dat u de pioniers bent in deze Nieuwe Tijd. Dat zo lang u op deze aarde in de stof bent, dat u steeds weer voor anderen een meerwaarde kunt betekenen.
Als je gelooft, echt gelooft dat u altijd datgene zult hebben, wat u nodig hebt, dan zal het zo zijn.
Dat is heel correct. Wanneer u echt gelooft, dat u alles zal hebben wat u nodig hebt, dan zal het er zijn. Dat is een basis ook in de Nieuwe Leer. Alleen is er een klein addertje onder het gras. Er is een verschil tussen wat de meeste mensen denken te moeten geloven dat zij nodig hebben, en wat zij werkelijk van node hebben. Kijk, hier ga ik terug naar het begin van de les. De verplaatsing. Wanneer u van A naar B moet, dan zal er een mogelijkheid zijn. Het is misschien een auto, misschien een 2-pk-tje. Maar de meeste zullen denken ik moet een Mercedes hebben, want dat past bij mijn geloof, bij mijn status, nietwaar. Dan kan het zijn dat uw geloof u zelfs die Mercedes bezorgt. Alleen, en dan wordt het boeiend, zal in het traject deze Mercedes waarschijnlijk u in de steek laten. Het 2-pk-tje zal u op een gezellige, plezante manier ter plaatse brengen. Het is zeker zo, wanneer u overtuigd bent van iets, dat u het zult realiseren. Maar u moet dit wel ontdoen van hetgeen wat de maatschappij u heeft wijsgemaakt, dat wil zeggen, al deze begeerte-elementen. Wanneer u van A naar B moet, kan er u veel ter beschikking staan en zult u daar geraken wanneer u daar werkelijk moet zijn. Geen probleem. Al is het met een fiets, of een hondenkar. Maakt niet uit. U zult er komen; het zal er zijn. Maar het probleem is, dat de meesten geloven dat ze recht hebben op een auto met chauffeur. Dan kan het wel eens tegenvallen. En zo kunt u dat naar alles waar u in overtuigd bent poneren. Kijk, één van de beste oefeningen die ik u kan meegeven in deze tijd is: gaat even rustig er bij zitten. Mediteer over uzelf, en tracht uzelf in zijn juiste waarde te vinden. Ontdoet u, in meditatie, van alle ballast waar u mee zit. Tracht naar de kern van uw wezen te gaan. En als u van daaruit kunt vertrekken en u stelt u dan in harmonie met de aarde, u zet u in het Licht, dan is het waarlijk zo: als u er in gelooft, dat u het waar maakt.
Als ik u goed begrijp, gaat het er dus om dat u van uzelf bewust wordt wat u werkelijk wilt.
Kijk, de mens is eigenlijk tweeledig. U hebt uw stoffelijk voertuig enerzijds, anderzijds hebt u uw geest. Uw geest die geïncarneerd is om ervaringen op te doen. Laat ons simpel zeggen: om zijn weg naar bewustwording verder te kunnen gaan. Het stoffelijke voertuig is van bij de geboorte reeds bestookt met alle mogelijke gegevens hoe dit stoffelijke voertuig voor zichzelf, en enkel voor zichzelf, alles kan waar maken. Het wil zich ondanks alles, tegen alles in, in stand houden. Dan krijgt u de geest, de geest die wel bepaalde ervaringen wil opdoen, maar die dikwijls niet akkoord is met de ingesteldheid van dat stoflichaam. Wanneer u nu in uzelf kunt keren, wanneer u uw eigen geest meer impact kunt geven op dat voertuig, op dat stoflichaam, dan gaat u een groter harmonie krijgen. Gaat u ook ontdekken wat eigenlijk hetgeen is waarvoor u op aarde gekomen bent. Wat u hier hebt gezocht. Dit komt meestal niet overeen met hetgeen wat dat u doet en wat rondom u gebeurt. Want u hebt in de maatschappij geleerd dat u van alles moet doen om te overleven. In uw moderne maatschappij moet u werken, moet u dit, moet u dat, moet u geld verdienen, en moet u belasting betalen, enz.. Maar dit is eigenlijk niet de essentie van het leven. Maar u kunt het ook niet ineens uitsluiten. De kwestie is dat u een evenwicht vindt tussen het geestelijke deel van u en dat stoffelijke voertuig. En conflicten zullen er altijd wel zijn. Daarom bent u mens. Maar wanneer u een harmonie tussen deze twee spelers hebt, dan kunt u ook veel meer naar de buitenwereld in harmonie zijn. En dan gaat uw weg naar bewustwording ook soepeler verlopen. Het zou ook niet goed zijn, nu zou u kunnen denken van: maar is het dan niet beter dat ik zover kom dat mijn geest alles overneemt? Nee, dat is ook niet de bedoeling. De bedoeling is, dat er een harmonie is, dat deze harmonie het evenwicht is waarin dit leven verloopt. Het zal telkens langs beide kanten een zoeken zijn. Telkens een strijd die moet overwonnen worden, maar telkens weer door hetgeen wat u overwonnen hebt, komt u een stap verder. Tot op het ogenblik dat het stoffelijke deel van u niet meer bruikbaar is. Hoe bewuster dat u dan bent van deze wisselwerking, hoe gemakkelijker het dan ook wordt, dat u zegt van: dat voertuig is voor mij niet meer bruikbaar, ik laat het achter. Dan kunt u gewoon in uw bestaan verder gaan zonder dat u eigenlijk veel moeilijkheden hebt. Maar zover bent u nog niet. Daarvoor moet u nog een tijd hier blijven rondlopen.
Ik zou het van harte op prijs stellen dat u zeer sterk nadenkt over hetgeen ik hier gebracht heb. Dat u probeert vanuit uw denken hierover uw eigen idee en gevoel er rond te ontwikkelen. Probeert, zeker in de komende tijd, met dit denken en voelen in harmonie te zijn met de aarde. In harmonie te zijn met de ganse Kosmos. Dan bent u als schitterende diamantjes op deze planeet.
Deel 2.
Broeder, wanneer je spreekt over ‘parallelle werelden’ is dat dan hetzelfde als ‘parallelle universums’? Ik heb daarover gelezen in een boek.
Och, elk kind moet een naam hebben natuurlijk. U zou het kunnen zo bekijken, u zou ook kunnen zeggen ‘neen, een universum is weer iets anders dan een wereld. Een universum is in wezen iets groter. Als ik na ga wat hier naar voren is gebracht over parallelle werelden, dan is het vooral geweest dus de verschillende sferen die overal aanwezig zijn en waar nogal eens gelijklopende velden zijn die in vele gevallen elkaar kunnen overlappen. Nu, wanneer u over parallelle universums spreekt, wanneer we gewoon kijken naar de kosmos, dan moeten we vaststellen dat deze bestaat uit zeer vele ‘sferen’, in die zin dat dit allemaal niet direct in menselijke termen als ‘materieel’ kan omschreven worden, maar toch bestaat.
Het is voor de mens als dusdanig onmogelijk maar enig idee te krijgen hoe groot het materiële universum is, daar is de mens niet toe in staat. Eerst en vooral omdat hij, levende op een uiterste punt van een deel van de kosmos, daarmee bedoel ik, stoffelijk gezien zit u met uw zonnestelsel aan een uiterste kant van een melkwegstelsel dat zó immens groot is dat u geen idee hebt van de grootorde. Dat op zich is maar één kleine stip in het universum waar dat melkwegstelsel toe behoort, en wanneer ik u dan zeg dat wanneer je ‘t stoffelijk bekijkt in deze vorm, je ongeveer een 65-tal van deze ‘opbouwen’ hebt. Ja, waar staat u dan, waar zit u dan?
Gewoon nergens. Dan bent u zoals een mier ten opzicht van uw planetenstelsel. Maar dat is niet alles. Want vanuit deze materiële kosmos bestaan er oneindig veel andere kosmossen, want je zit met, en dan krijg je weer die parallelwerelden, beelden, van ‘denkbeelden’ ‘denkwerelden’ die allemaal bestaan. En dat is zó immens en zó verscheiden, dat het zelfs voor ons, die toch geen last meer hebben van hersenen-in-beperking niet vatbaar is. Dus de ganse grootheid van al die universums is zó oneindig, dat waarschijnlijk ook wij te beperkt zijn om daar een juist beeld over te krijgen. En effectief, wanneer dat je dan spreekt over ‘parallelle universums’, dan heb je er zeer vele! Dan heb je heel wat die gewoonweg elkaar overlappen, die ook bijna identiek zijn en zo verder.
Maar ik denk dat dit voor een kort gedeelte van een tweede deel eigenlijk een materie is die veel te groot en te zwaar is. Je zou daar werkelijk een studie van kunnen maken die meerdere mensenlevens zou kunnen omvatten, en dan heb je nog niet een klein deeltje gezien van wat er eigenlijk in deze ganse Schepping aanwezig is.
Wanneer we ‘t even houden tot uw wereld, even uw wereld bekijken, je mag niet vergeten dat er naast de wereld waar u in leeft, effectief een parallelwereld bestaat. Maar, voor die wereld bestaat dan weer uw wereld, en zo verder. In sommige gevallen kunnen we zeggen dat het mogelijk is van de ene wereld in de andere over te gaan. Maar dan zitten we weer in een materieel gerichte gelijklopende wereld. En er zijn op deze planeet enkele ‘poorten’, waardoor dat wanneer je ‘toevallig’ in de juiste condities bent, er kunt door gaan. Terugkomen is al veel moeilijker.
Je mag ook niet vergeten, en dat is ook wel boeiend, dat u leeft in een wereld waar bv. van alle zaken hebben plaats gevonden. Wanneer we kort bekijken, u hebt dus vorige eeuw een paar grote oorlogen gehad. Wel, er zijn werelden op dit ogenblik, waar die oorlogen andere overwinnaars hebben gehad. Deze werelden evolueren ook gewoon verder. Het is voor u bv. niet vatbaar of niet begrijpbaar dat u zich voorstelt dat zaken totaal anders zijn geëvolueerd. Er zijn werelden bv. waar Napoleon de grote overwinnaar is geweest, en ook deze werelden evolueren weer verder. Totaal naast andere werelden die u juist even noemt. Al deze werelden bestaan. Maar u hebt daar niets aan. U gaat daar ook waarschijnlijk nooit mee in contact komen, misschien wel wanneer u terug bij ons bent. Dan kan ‘t zijn dat, misschien uit interesse, misschien uit harmonie of eender wat, dat u contact legt met die ‘beelden’. En dat u die ‘beelden’ dan doorleeft en dat u daar dan weer uw lessen uit trekt.
Maar ik denk dat u best daar niet te veel over nadenkt, want als u daar over gaat nadenken, dan zou ‘t wel eens kunnen zijn dat u gewoonweg het noorden kwijt geraakt. En dat is nu ook zeker niet de bedoeling. U leeft in deze wereld en gebruikt deze wereld. En wanneer u eventueel, zoals u is bijgebracht in die les van die parallelwerelden bepaalde ontwikkelingen of bepaalde mogelijkheden wilt hebben, wanneer u zich gewoon openstelt, positief, u zet zich in Licht, en u stelt zich open, dan is de mogelijkheid dat via dat openstellen en via het Licht, dat u bepaalde ideeën, bepaalde gevoeligheden, zelfs bepaalde handigheden kunt opladen en dat u daardoor in dit leven andere resultaten, en misschien betere resultaten kunt bereiken.
Maar, als ik jullie een raad mag geven, ik zou niet specifiek op zoek gaan naar die andere werelden. Want stel dat u toevallig toch daarin geraakt, dat kan altijd, dan bent u uit deze wereld weg, komt u in een andere wereld terecht, de vraag is maar of u zich goed daarin gaat voelen! De kans is groot dat die parallelwereld toch niet is wat u ervan verwacht. En dan zit je maar met ‘t probleem dat je meestal niet meer terug kunt keren. En als ‘t een beetje verkeerd loopt, zijn we echt toch een beetje sciencefiction aan ‘t doen, niet waar? Ja, dan kunt u ofwel in een ver verleden terecht komen, en ik weet niet of u ‘t zo’n grapje zou voelen als u bv. midden in de Kruistochten terecht komt, of u kunt in een verre toekomst terecht komen, waar u helemaal niet meer begrijpt of kunt volgen hoe die wereld functioneert. Ook weer geen goeie zaak. Dus u zou al, wanneer u in een parallelle wereld overstapt eigenlijk op een soort zelfde niveau moeten komen, en die kans is natuurlijk erg klein. Dus, als ik een beetje een raad mag geven, doe er mee wat u wilt, maar je hebt het hier nog zo slecht niet, blijf rustig hier! Maak u niet te veel zorgen over wat er in die parallelwerelden gebeurt. Uiteindelijk, in die werelden maken ze zich ook geen zorgen wat er op de aarde gebeurt, hoor!
Ach, en eens dat u aan onze kant bent, en u bent een beetje vrijer, u bent zo niet meer aan dat voertuig gebonden, u bent dan een vorm van energie, dan hebt u ook meer mogelijkheden om zaken te overzien en uiteindelijk, als u dan toch andere werelden wilt opzoeken, dan zal niemand van ons u tegen houden om ergens anders te incarneren. Dat is uw volledige vrije keuze. Want dat is ook het gekke van deze wereld, dat de mensen steeds maar blijven denken en volhouden dat de aarde de enigste bewoonde planeet is en dat er geen andere levende wezens meer zijn die zo intelligent zijn als degenen die hier rondlopen. Nou, vergis u niet, lieve mensen, er bestaat aardig wat in deze stoffelijke kosmos, en ik kan u zeggen, u wordt door anderen wel bekeken, maar nu niet direct als de ‘superwezens’. Ik wil niet oneerbiedig zijn, maar ik heb daarstraks het voorbeeld van de mier gegeven. Er zijn toch wel, ik zal het maar ‘volkeren’ noemen, die dus op misschien enkele miljoenen lichtjaren van u leven, die u bekijken als zijnde ‘mieren’. Ja, zoals u de mieren bekijkt. En die zeggen: ‘ja, dat is daar wel een structuur, nogal chaotisch, nogal primitief, laat dat daar maar doen zolang dat ons niet hindert’. En u moet niet denken dat ze voor hun plezier hier komen ingrijpen, dat zal, voor zover dat wij kunnen inschatten, zeker niet aan de orde van de dag zijn.
Maar misschien wanneer u aan onze zijde bent, en u bent het bij ons beu, dat u dan naar die volkeren incarneert, dat is mogelijk. Het hangt allemaal af van hetgeen wat u zoekt en in welke sfeer dat u bent en welke mogelijkheden dat daarin zitten. Maar u moet niet denken, hoor, dat ze morgen hier op aarde komen en zeggen: ‘nu gaan we u eens even kolonialiseren’. Dat is gewoon een denkbeeld van de mens. Maar er worden wel observaties gedaan, dat is iets anders. Maar die observaties kunnen ze zelfs op deze wereld niet vaststellen. Om de doodeenvoudige reden dat al uw ultramoderne technologieën van ruimtevaart en zo verder eigenlijk nog in het Stenentijdperk zit. En ook dat kan misschien in de komende paar duizend jaar hier wijzigen, wanneer de mens eindelijk van zijn eigenwaan af wil stappen en wat in het eerste gedeelte naar voor is gebracht, dus zou kunnen via zijn denken, aanvaarden dat er andere krachten en mogelijkheden zijn. En dan kun je misschien terug komen tot wat al eens op aarde ooit het geval is geweest, dat men zich via zijn gedachten en dan de velden die dat creëert, kan verplaatsen en zo voort. En op dat moment, als je zo ver bent, dan is ‘t ook mogelijk van echte ruimtereizen te gaan maken. Zolang als je u moet gaan inpakken met een soort metalen schild en met raketten moet werken, ja, dan zul je niet verder geraken dan de volgende grot in de ruimte, bij wijze van spreken.
Ah, goed, dat is voor vandaag voldoende sciencefiction, dus lieve mensen, maak jullie niet te veel zorgen, morgen staan de marsmannetjes nog niet voor de deur!
Meditatie: Denken.
Zet jullie gemakkelijk neer, maak het jullie gemakkelijk. En dan zou ik zeggen, ik wil een beetje de meditatie vanavond aansluiten op uw denkwereld. Waar we anders tegen jullie zeggen: we gaan mediteren, laat even alles los, vraag ik nu aan jullie van: denk even na hoe u eigenlijk voor uzelf graag de wereld zou zien. Denk even na in welke wereld u graag zou leven.
Bouw dit beeld gewoon op; een beeld vrij van invloeden, van alles wat dat uw stoffelijke wereld aangaat. En als je dat beeld voor u opgebouwd hebt, breng het beeld hier in het midden van de kring. En laat dan deze beelden van jullie gewoon samenvloeien. Laat deze beelden één wereld worden. Een wereld van harmonie. Een wereld van Licht.
En wanneer je dan uw eigen wereld zo hebt opgebouwd, dan heb je een wereld die vrij is van angst. Dan heb je een wereld waar het Licht in overheerst en heb je een wereld waar al wat leeft zich toe kan wenden. Want het is een wereld die harmonie uitstraalt; het is een wereld die Licht uitstraalt. Het is een wereld die symbool staat voor wat voor de mens mogelijk is.
En wanneer we deze beelden dan samen bekijken, dan zien we negen verschillende beelden. (We waren met negen personen daar) Ieder heeft zijn eigenste harmonische beeld. En het mooie is dat, ondanks dat ieder zijn eigen beeld heeft, dit toch één krachtig geheel vormt. En we concentreren ons een beetje verder op het geheel van deze beelden. En wat merken we dan? Dat deze beelden in elkaar kunnen vloeien. Ondanks hun verschillen. Zelfs hun diepe verschillen. Met de grote verschillen passen ze als een perfecte puzzel in elkaar. En vormen zij één harmonisch lichtend beeld naar de toekomst.
Vrienden, laat ons dit beeld, óns beeld, vrij geven. Laat dit beeld vloeien in de kosmos. Wees er één mee en laat het opgaan in deze kosmos rondom u, deze krachtige harmonie, dit krachtige Licht. En ook zelfs dit Licht is voor iedereen anders. We kunnen zeggen: ‘ja, het Licht is wit, het is helder’. Maar de één ziet die nuance, de ander ziet een andere nuance. Laat het gaan.
En terwijl je dit aan de kosmos schenkt, breng gewoon diegene er in waarvan je weet die met jou deze harmonie wenst te delen. Breng gewoon degenen er in waarvan je weet: ‘kijk, voor hen is deze harmonie bruikbaar, zij willen die aanvaarden, zij kunnen die aanvaarden’. Laat deze denkbeelden overvloeien. Bezie deze harmonieën als zijnde ideeën voor anderen die zoekende zijn. Zie deze harmonieën als kracht voor de krachtelozen die kracht zoeken. Zie deze harmonie als genezing voor de zieken die genezing zoeken. Zie deze harmonie als wegwijzer voor degenen die een weg zoeken. En zo kunnen we verder gaan.
Deel dit met al degenen die je kent en waarvan je weet dat die er voor openstaan en die het aanvaarden. En voel dan, maar zie ook hoe dit Licht, hoe deze harmonie zich open spreidt als een vuurwerk dat openbarst! Hoe het alles verlicht! En hoe het kracht geeft aan zeer velen.
En zo zie je maar dat het idee, dat kleine idee dat wij hadden, die gedachte die we hebben opgebouwd, die we hier samen hebben gebracht, en die we hebben laten uitgaan, hoe zij de wereld wijzigt! Hoe zij er voor zorgt dat er rondom ons voor velen ietsjes meer Licht is. Hoe rondom ons degenen die het niet willen zien, niet willen erkennen, zich terugtrekken. En hoe rondom ons het veld van Licht sterker wordt.
En zie dan, vertrekkende vanuit ons idee, hoe dit bij de anderen weer nieuwe ideeën aanbrengt, weer nieuwe gedachten. En hoe zij met dat kleine fonkeltje dat ze van jou gekregen hebben, in staat zijn hun wereld te wijzigen. Hun leven te wijzigen, en in positiviteit iets nieuw te creëren. En dat nieuwe dat in hen openbloeit, dat zet zich weer over aan anderen. Waar zij weer op hun beurt kennis aan hebben. Waar zij weer op hun beurt met in harmonie kunnen zijn.
En zo zie je maar hoe onze kleine gedachte, hoe ons kleine beeld met een oneindige snelheid zich voortplant. Hoe dat beeld zich ontwikkelt, en hoe dit voor velen de aanzet is van een nieuw denken, van een nieuw beleven.
En wanneer we dan hier terug naar onze kring komen, ieder zijn beeld, hier gezamenlijk, één geheel geworden, zijn we samen sterker. Want ieder zijn beeld, ieder zijn gedachte, is verrijkt met de beelden van de ander. En ieder heeft nu in plaats van één beeld, ineens negen beelden gekregen, ieder beeld is verveelvoudigd.
En in ieder van u is nu ook niet alleen zíjn gedachten ontsproten maar binnen uw gedachte zijn er nieuwe gedachten opgeborreld. En deze bron is in ieder van u in gang gezet. Een bron van denken, een bron van nieuwe mogelijkheden, een bron van Licht en harmonie, midden in een gebied van duister en chaos. Maar juist deze nieuwe krachtige bron, die in uw denken is ontsproten zal voor ieder van u de kracht zijn om verder te gaan. Zal voor ieder van u de mogelijkheid zijn om ieder die in de toekomende tijd uw pad kruist en uw hulp nodig heeft, vanuit deze bron te laven.
Want deze bron droogt nooit op, omdat zij gevoed wordt door het Licht en door de harmonie die van hier uit vertrekkende, samen geklonken tot een eenheid, de kracht is die we gebruiken om van ons leven een waardevol lichtend pad te maken en zo hetgeen wat in ons ontsproten is, in ons geboren is aan gedachten, over te brengen naar al degenen die er voor openstaan. En zo zal je zien, zal de ene de gedachte hebben van het Licht te geven aan de ander, zal de ander misschien de gedachte hebben van de kracht te geven aan de ander, weer een ander het inzicht en zo verder. En je zal zien, dankzij deze gedachten, dit denken zullen alle eigenschappen die in u aanwezig zijn versterkt worden. Want hetgeen u nu nog in de kiem droeg, is dankzij uw broeder en uw zusters hier dus vernegenvoudigd.
En elke kiem heeft dankzij elke gedachte een nieuwe impuls gekregen, zodat je, wanneer je zo dadelijk huiswaarts keert, zult opmerken dat de vreugde van het leven, de vreugde van de Schepping, de vreugde van het nieuwe, van het hernieuwende in u leeft, en tot uiting komt.
En wees dan niet verwonderd dat u plots de zaken anders benadert, dat u plots de zaken anders bekijkt. Wees dan niet verwonderd dat u plots beschikt over krachten waar u nooit hebt bij stil gestaan. Gebruik deze! Gebruik deze nieuwe gedachten, gebruik deze nieuwe krachten, gebruik deze nieuwe kennis in een denken van hoe uw weg in bewustzijn verder kan gaan. En hoe u met deze nieuwe gedachten scheppend kunt optreden voor uw medemens.
En zo zal een avond als deze, misschien een beetje zwaar, in sommige gevallen een beetje humoristisch, een beetje futuristisch, een parel worden in uw bestaan. Zal een avond als deze een aanzet zijn om als mens en geest in volle kracht te gaan voor de nieuwe gedachten, voor de nieuwe filosofieën die de nieuwe heerser, Aquarius, inhouden
Want dankzij deze vernieuwing van gedachte verjongt u op alle terreinen. Voelt u zich de krachtige strijder van het Licht. Voelt u zich de vertegenwoordiger van de harmonie van de Schepping. En vanuit deze functie bent u de wegbereiders van de nieuwe tijd.
Laat nu rustig alles in u bezinken. De Kracht die is opgewekt is uw deel. Laat deze Kracht in uw wezen zich vastzetten, laat deze Kracht de eenheid met uw ziel ervaren, zodat u zo dadelijk, wanneer u huiswaarts keert, gedragen bent door het Licht,door de harmonie, door de eenheid die allen hier aanwezig, uw deel zijnde.
Vergeet gewoon alle verschillen, vergeet alle strijdigheden, en denk enkel aan hetgeen u bindt. Vertrekkende vanuit dat bent u gewapend voor alles wat in de komende tijd te gebeuren staat. Bent u zelfs de gids voor velen om dezen te leiden door alles wat te gebeuren staat.
En dan kunt u zeggen, wanneer u uiteindelijk aan het einde van de rit gekomen bent: ‘mijn keuze voor dit voertuig was juist, mijn keuze van plaats was juist, en ik heb volgens mijn beste weten en kunnen getracht mijn taak, mijn opdracht in deze kosmos, in deze Schepping zo juist mogelijk te volbrengen’. En dan ben je één met de Bron, met de Kracht.
Vanuit die Kracht kun je dan verder gaan in het Bestaan. Om zo steeds verder en dieper door te dringen in het Licht, wat voor allen onze uiteindelijke taak is.