9 november 1965
Wij hebben een tweetal gastsprekers en ik mag deze beiden kort voorbereidend voor u introduceren.
De eerste spreker mag ik niet nader bij naam aanduiden. Hij zal u zeer waarschijnlijk enige inlichtingen geven omtrent de strategie van de Witte Broederschap en al wat daarbij verder te pas komt. De tweede spreker zal u misschien wel zijn naam noemen. Ik weet dat niet zeker. Deze is zelf georiënteerd in meer kosmische zin. Hij zal u ongetwijfeld meteen en ander kunnen zeggen omtrent kosmische waarden en bewustwording.
Ik begrijp wel, dat net voor u altijd een beetje vreemd is om deze gasten te ontvangen. U probeert ze ergens te plaatsen, u probeert er achter te komen wie en wat ze geweest zijn. Ik zou u de raad willen geven doe dat niet. Een gastspreker komt hier niet om zich kenbaar te maken. Wanneer hij dat begeert, kan hij dat anders doen of hij kan zelf vertellen wie hij is.
Maar door hier te komen probeert zo’n gastspreker u bepaald feitenmateriaal te geven. Hij probeert daarnaast vaak een zekere sfeer op te bouwen. Een sfeer, die u misschien niet altijd esoterisch zult vinden, maar die in zich bepaalde kernwaarden van het menselijke zijn bevat en waardoor het mogelijk is een deel van uw onderbewustzijn te stimuleren.
De poging u op deze wijze a.h.w. subliminaal nog iets mee te geven is eigenlijk van meer belang dan de vraag; wie is het en; wat zegt hij. Want juist deze dingen, die u in het onderbewustzijn worden gegeven, stellen u vaak in staat om wanneer het noodzakelijk is verbluffend juist te reageren. Zij maken het u mogelijk uw eigen normale reactie tegenover het leven en het gebeuren te wijzigen, zonder dat u daarbij eerst behoeft na te denken. Geloof me, dat kan in deze dagen erg belangrijk zijn. Er is dus sprake van een beïnvloeding van het onderbewustzijn daarnaast een poging om uw bewuste denken en leven eveneens te verrijken en te beïnvloeden.
0-0-0-0-0-0-0-0-0
Eerste gastspreker.
Ik mag u op deze bijeenkomst voorlichten omtrent bepaalde beslissingen, ontwikkelingen en plannen, zoals deze binnen de grote Witte Broederschap op dit moment bestaan. Ten dele omvatten zij feiten, die uw eigen wereld direct betreffen. Daarnaast echter is er sprake van een aantal werkingen en invloeden, waarbij u en uw wereld niet onmiddellijk dus bewust in het geding komen.
Om zeer eenvoudig de tabel van ontwikkelingen, zoals wij ons die voorstellen, u voor te leggen, allereerst:
Het volgende jaar wordt gezien als een ontwikkelingsjaar. In deze periode zal ongetwijfeld wel hier en daar wat onrust heersen, maar wij mogen dan toch aannemen, dat voor handelsrelaties en zakelijke betrekkingen over het algemeen een redelijke stimulus gegeven mag worden. Wanneer dit volgende jaar teneinde spoedt, zal de nadruk sterker komen te vallen o.m. op Japan en Azië terwijl ook in China zelf bepaalde ontwikkelingen verder bevorderd worden. Dit zal resulteren in grote internationale moeilijkheden, waarin ook de U.S.A. en Rusland betrokken raken. Door dit te doen menen wij een juiste nadruk te kunnen leggen op de werkelijke geestelijke ontwikkeling, die juist in dit turbulente Azië van vandaag mogelijk is. De neiging tot absolutisme en ook verzet, zoals zij daar thans bestaat, maakt het de eenling vaak moeilijk in te dringen in de geestelijke waarheid en waarden, waarin hij zijn verleden, zijn vroeger bestaan en ook doelbewust de mogelijkheden van het huidig bestaan voor zich gaat erkennen.
Het zal u duidelijk zijn dat verzet hiertegen ook van religieuze zijde zal rijzen. Wij houden reeds nu rekening met een bijna geheel terugdringen van de christelijke zending uit Azië en Afrika, hoofdzakelijk onder invloed van de islam. Wij hebben er zorg voor gedragen, dat binnen de islam geestelijke ontwikkelingen plaatsvinden, die naast het toch wel zeer dogmatische geloof, dat de Ahmediya zelf pleegt te prediken ruimte laten aan een meer esoterisch denken, dat ook voor de meer primitieve mens van Afrika geschikt is.
Het krijgsplan houdt verder in; een grote reeks moeilijkheden en ontwikkelingen o.m. voor de U.S.A. en Rusland in de jaren tot 1969. Deze twee jaren kunnen worden gebruikt om alle verdere evenwichten, die bestaan en niet wenselijk zijn, te verstoren. De rustperiode, die is ingelast in menig opzicht, werd noodzakelijk door een te grote oorlogsdreiging, die zich in dit jaar heeft geuit en het gevaar voor het gebruik van strategisch atomair materiaal o.m. vanuit Rusland, maar ook door de U.S.A. Wanneer zij verder in de knel komen te zitten in Azië. Er moest dus een periode van stabilisatie en ontspanning volgen. Om te voorkomen dat die stabilisatie een al te groot zelfvertrouwen krijgt, zal de natuur ingeschakeld worden om op deze wijze dus toch de mens voortdurend met zijn eigen onvermogen te confronteren.
De tijd daarna zal gebruikt worden om een ontwikkeling in Rusland mogelijk te maken en daarbij hopen wij een vreedzame revolutie tot stand te brengen. Is dit niet het geval, dan kan rond 1972 niet vermeden worden, dat Rusland enige agressie o.m. in Azië en ook in West Europa zal begaan. Dit zou o.m. voor Duitsland wel zeer onaangenaam zijn. En als gevolg hiervan zou dan een grote revolutie vanzelf kunnen worden gewekt.
Omwenteling in het Russisch bestuur is dus rond 1972 tot 1975 absoluut noodzakelijk, hierdoor kan wederom binnen een te sterk atheïstisch denken ook enig begrip van godsdienstigheid worden gebracht en kunnen de nu bestaande kernen van vooral geestelijk en esoterisch denken binnen dit gebied zich uitbreiden en de nodige stabiliserende invloed op de labiele geest van de mens binnen deze gebieden doen gelden.
In de daarop volgende jaren hopen wij de middelen te scheppen voor ruimtelijke exploratie en gelijktijdig contact met wezens van andere werelden. Door deze beide mogelijkheden te concretiseren rond 1985 zal nl. de oorlogsspanning, die anders bijna niet te vermijden is en zeker voor het jaar 1997 tot een bijna al-vernietigende en waarschijnlijk het hele zonnestelsel beïnvloedende oorlog zou voeren, toch zodanig worden beknot, dat de expansie naar buiten toe en het scheppen van een nieuw doelwit voor de agressie van de mens, hier gelijktijdig wetenschappelijke ontwikkeling, zelfbeperking en wereldvrede kan geven.
Dit echter zijn alleen de uiterlijkheden. Er is zoals u bekend zal zijn een tijd aan de gang, waarin inwijding, maar vooral ook een algemener bewust worden in de massa noodzakelijk is. Het is hier niet meer de vraag van enige levens korter of langer op deze wereld. Het wordt hier de vraag of deze wereld nog verder als scholingsplaats voor zielen kan dienen. Deze inwijdingstechnieken ondergaan enige wijzigingen. Wij zullen waarschijnlijk een groot gedeelte van het spiritistisch en kerkelijk werk, dat wij in deze periode hebben volbracht, onderbreken. Die onderbreking, zal voor het gemiddelde liggen rond 1972. In enkele gevallen zal zij reeds vroeger merkbaar zijn. Gelijktijdig gaan wij proberen om – maar nu aan de hand van wat men thans populair wetenschappelijke voorlichting noemt – een mentaliteit te scheppen waarin beheerster en zuiverder leven wordt bevorderd terwijl gelijktijdig ook via enkele wetenschappelijke ontwikkelingen en ontdekkingen, die wij zullen bevorderen, de mens zich meer bewust zal worden van het verborgen innerlijk wezen. Dit is van het hoogste belang. Uw wereld is vandaag ziek, of u dit wilt toegeven of niet. Haar steeds groeiende bevolkingsaantal maakt indien geen veranderingen optreden in de praktijk een grote sterfte nodig binnen 10 jaar. Of deze door oorlog of op andere wijze tot stand zal komen is niet van belang.
Wij kunnen dit voorkomen, wanneer de mens zelf tot beperking overgaat. En die beperking zal hij zich alleen opleggen, wanneer hij een innerlijk visioen kan verkrijgen, waardoor deze opofferingen – want zo zal hij ze in het begin ongetwijfeld zien – zin krijgen. De gebondenheid, die het patroon vormt van een overbevolkte wereld, zal eveneens plaats moeten gaan maken voor een grotere vrijheid. Want een mens, die verplicht is op een bepaalde plaats te werken gedurende een bepaalde tijd, vindt nimmer de ontspanning en de vrijheid, die noodzakelijk zijn voor de hoogste geestelijke bereiking. Juist wanneer er eenzelfde vrijheid van keuze, zowel bij arbeid, arbeidsplaats als arbeidstijd aanwezig is, – een eigen kiezer waarbij de consequenties van die keuze ook gedragen worden -, zal de massa vanuit zich kunnen opgroeien.
Wat dit betekent voor de minder redelijke en onmiddellijk kenbare arbeid van onze Broederschap, wil ik u voorleggen. Het is belangrijk, dat de mens het element tijd een beetje anders gaat beleven. Reeds in de afgelopen maanden heeft men met vele middelen getracht o.m. door het stimuleren van droomleven en voorgevoelens in de mens een begrip wakker te maken voor een toekomst, die reeds nu bestaat.
Er is getracht om die mens, via gevoelens van concrete eigenwaarde in geestelijke en stoffelijke zin, te brengen tot een juistere beoordeling van zichzelf in een gemeenschap. Dat dit helaas heeft moeten voeren tot een aantal haast onoverwinnelijke problemen voor vele mensen was niet te vermijden.
Ik geloof niet, dat ik u daar veel over behoef te vertellen. Dit zijn mensen, die eenvoudig hun huidige positie niet aan kunnen en hetzij dit leven verlaten, of eenvoudig zich terugtrekken van de wereld om in een egocentrisch wereldje voort te vegeteren. De anderen echter zullen langzaam maar zeker wakker geschud worden.
Bij vele jongeren zijn we erin geslaagd hun bepaalde visioenen te geven. Deze visioenen worden helaas bij velen van hen nog gezien als iets wat optreedt, wanneer je high bent. Maar ze zullen al heel snel beseffen, dat het stemmingen zijn en niet middelen, die deze eigenaardige toestand teweegbrengen. Ze zullen leren, dat je door een bepaalde concentratie, een bepaalde sfeer, in jezelf schoonheid kunt ervaren. Dat je je eigen normale mogelijkheden aanmerkelijk kunt vergroten.
En wij menen, dat daaruit binnen zeer korte tijd ook een gezondere leefwijze zal ontstaan. In deze mensen worden achtereenvolgens vier z.g. poorten of zegels geopend. De aantallen zijn betrekkelijk groot. Als ik moet spreken in termen van planning, dan betekent dit, dat voor het jaar 1966 het aantal, waarin meerdere poorten verbroken zullen worden en geopend, geschat wordt op 15 tot 27.000. Helaas ben ik hier even vaag als een minister in zijn voorlichting, maar een juist getal is moeilijk te geven.
In deze mensen zal niet een onmiddellijke verandering ontstaan, maar hun gevoeligheid neemt toe. Het beeld, dat zij in zich verwerven van de wereld, wordt anders en hun waardering wordt anders. De eerste reactie zal ongetwijfeld een agressieve zijn. Dat ligt in deze tijd. Maar die agressie zal gericht worden naar het geestelijk element in de wereld daarbuiten. Golven van idealisme kunnen hiervan het gevolg zijn. Meer in de mens is dit het erkennen van een nieuwe vrede.
Wanneer deze vrede en harmonie binnen het bereik komen, worden zij voor de doorsnee mens een heiligdom, een veilige plaats waarin hij steeds wil terugvluchten. Dit impliceert dat zowel geestelijk als lichamelijk alles zal worden gedaan om deze eenmaal ervaren en begerenswaardige status in het ik weer te bereiken.
Zo ontstaat een activiteit, die ook op de innerlijke mens gericht is. En wij nemen aan, dat wij binnen een twee á drietal jaren voor de meesten van hen meerdere zegels of poorten geopend of verbroken zullen hebben. Daarbij zullen zij komen tot een juistere erkenning van tijd (u noemt dat helderziendheid of sensitiviteit) daarnaast zullen velen van hen een veel groter begrip en medegevoel voor anderen krijgen.
Het doorbreken in het bewustzijn van deze derde poort brengt vaak zo grote sympathieën met zich, dat men het lijden van anderen ervaart als deel van eigen lijden. Dit betekent, dat de agressie niet meer gebruikt kan worden tot schade van anderen. Want doet men hen lijden, dan ondergaat men dit zelf zo intens, dat het bijna niet te dragen is.
De vierde poort is dan die van het geestelijk zien en zal voor velen de toegang betekenen tot bepaalde werelden van de geest en vooral ook het contact met overgeganen. Men zal waarschijnlijk in uw wereld hierover spreken als een golf van ziekelijke emotie. Want voor de wereld is dit niet zo gemakkelijk te aanvaarden. Maar door al onze krachten hieraan te geven bereiken wij, dat men begrip krijgt voor de continuïteit van het leven. En daarmee komen aansprakelijkheden, verantwoordelijkheden en bestrevingen in een ander licht te staan. Zo komt men vanzelf tot een leven, waarbij de uiterlijkheden minder belangrijk zijn, statussymbolen in vele gevallen belachelijk worden, terwijl een innerlijke waarde, door sensitiviteit bij anderen erkend, gelijktijdig een zegel betekent op een gezamenlijk contact in hogere wereld. Wanneer wij goed gepland hebben, dan zal ongeveer 6 pro mille van de wereldbevolking binnen twee jaar in staat zijn althans de derde fase te bereiken, mogelijk ook de vierde.
Wij hopen bij een verder gaan een zo grote reserve van geestelijke energieën in de mens tot stand te brengen, dat ongeveer tegen het jaar 1987 een groot gedeelte van de mensheid een zo intense geestelijke veerkracht bezit en een sensitiviteit (mogelijk zelfs een telepathische sensitiviteit) waardoor onderling contact mogelijk is, dat van oorlogen en geweld niet meer kan worden gesproken.
De gewelddadigen zullen dan zichzelf in een isolement bevinden en zeer waarschijnlijk voorlopig op kleine delen van de wereld hun eigen gemeenschappen gaan stichten. De anderen zullen voorkomen, dat dit geweld in hun eigen maatschappij nog regeert. Uit degenen, die deze agressiviteit blijven behouden (ook in gewelddadige vorm), kan worden geput voor het betreden van de ruimte en eventueel voor de nodige pionierswerkzaamheden, wanneer men bv. op uw eigen satelliet een station voor uitwisseling van contact met anderen zou willen bouwen.
Ik leg u dit alles voor om u duidelijk te maken hoezeer de Witte Broederschap rekening houdt met alle mogelijkheden en hoezeer zij ook weet waarheen zij streeft. Maar deze Witte Broederschap hoe groot en machtig u haar misschien ook ziet is ergens hulpeloos en machteloos zonder de mensen. Want het is de innerlijke gesteldheid van de mensheid, die het mogelijk maakt positieve resultaten te bereiken. Zeker, wij beschikken over de kracht om te vernietigen. Maar indien wij alle geweld in deze tijd willen vernietigen en alle dwang, dan blijft er geen mensheid over. De mens zelf moet volwassen worden. Zij kan niet tot volwassenheid gedwongen worden.
De scholing is zwaar geweest en zij zal nog zwaarder worden. Maar waar het element van het geestelijk werken sterker wordt, daar wordt het mogelijk de mens te benaderen op dit vlak van geestelijk, van kosmisch bestaan, waarin hij zelf de krachten van de kosmos kan leren indrinken. Hij komt dan op het ogenblik, waarbij hij putten kan uit de kosmische krachtreserves. Hij kan meer bewust medewerker worden van onze groep, zo hij dit begeert.
Hij zal door zijn eigen inzichten althans geen tegenstrever van onze groep meer zijn. Het denkbeeld de magie, die op pseudowetenschappelijke basis in een Aquarius-tijdperk ongetwijfeld op de voorgrond komt, te bevorderen in de eerstkomende jaren, heeft men grotendeels moeten laten varen. De mens is nog niet zo ver, dat hij kijkt naar het gebeuren in zijn werkelijke betekenis. Hij kijkt alleen maar naar de uiterlijke gevolgen. Hij heeft nog te weinig begrip voor wat er zich afspeelt in zijn eigen ik. En hij voelt nog niet aan, hoe zijn geestelijke voertuigen, zijn astraal lichaam, zijn levenslichaam, geschaad kunnen worden door het magisch werken met een voor hem dan schijnbaar zo begeerlijk resultaat.
Om de zaak te vereenvoudigen heeft de Broederschap verder besloten voortdurende voorlichting te verstrekken. En die voorlichting omvat niet alleen de mensheid, maar ook een zeer groot gedeelte van de nog niet vol-bewuste geest, die zich thans rond deze wereld nog zou bevinden. Wij hopen, dat wij door het bekendmaken van deze dingen, door het duidelijker uitleggen van het gebeuren, in staat zullen zijn een zeker respect te kweken, dat niet alleen beperkt blijft tot groepen mensen, die wat schouderophalend als dwazen of sektariërs worden uitgescholden, maar deze dingen werkelijk ook door anderen te doen aanvaarden.
In dit verband heeft een deel van onze Broederschap ook besloten om wat betreft het stellen van prognoses terug te keren tot meer concrete en directe voorspellingen, vooral wat betreft enkele staatkundige en economische verwikkelingen. Men hoopt op deze wijze het respect en daarmede het oor van het gouvernement van meerdere landen te winnen.
De mens moet ons helpen. Wij staan tussen mensheid en het Grote, dat men God noemt. De krachten uit het Oneindige bezielen voortdurend alle werelden, ook de uwe. Maar deze krachten kennen in zich een harmonie, die beantwoord moet worden. De mens en zijn wereld moeten een echo worden op de krachten, die de kosmos in zo grote overvloed en volmaaktheid uitstraalt. Wanneer er eenmaal de mogelijkheid tot een weerkaatsen van deze kracht is geschapen, dan is ook de mogelijkheid geschapen om de grenzen van tijd, van dood en ruimte te overwinnen.
Wat dit betreft heeft men ook nog besloten om vermoedelijk rond het jaar 1971 bepaalde gegevens vrij te geven omtrent de z.g. vierde dimensie, opdat hierdoor een nieuwe omwenteling op wetenschappelijk terrein – en waarschijnlijk daarmee ook op godsdienstig terrein – teweeg kan worden gebracht. Want wij kunnen de mens niet laten bestaan in zijn huidige wereld zonder gelijktijdig de zekerheid te bezitten, dat hij aan deze wereld te gronde gaat. Maar wij kunnen die mens helpen, als die mens zich laat helpen.
Ik zou in dit verband nog graag enkele kleine aanwijzingen geven, die u misschien zelf van pas zullen komen.
- Indien u bidt of mediteert, tracht zozeer de woorden vanuit uzelf waar te maken, daar u alles buiten uw meditatie of uw gebed vergeet. Wanneer deze spanning in u ophoudt te bestaan, laat de leegte voortbestaan als een vrede. En zeg niet; ik heb mijn taak gedaan en moet nu een andere taak aanvaarden. In deze periode van ontspanning kunt u grote krachten ontvangen en vooral een juister inzicht krijgen in datgene, wat uw meditatie of gebed werkelijk betekent.
- Het heeft weinig zin u zorgen te maken over de ontwikkelingen op deze wereld. Ge kunt daaraan niets doen. Maar indien gij u bezig wilt houden met bepaalde verschijnselen, tracht te begrijpen waarom de mens en het leven van de mens in de ogen van anderen in feite zo minderwaardig, zo onbelangrijk zijn geworden. Wanneer de zelfzucht van een mens het leven van een ander zonder werkelijke redenen gaat aantasten zoals in deze tijd het geval is, is er sprake niet slechts van een geestesstoornis. Dan is er sprake van een totaal verkeerd beoordelen van de waarden leven en mens-zijn. Besef deze dingen. Zie de fouten die anderen maken en vermijd ze bij uzelf, zo goed ge kunt.
- Houd rekening met uw voorgevoelens, met uw dromen, maar beschouw ze nimmer als een onontkoombare aankondiging van een toekomstig gebeuren. Beschouw ze als aanwijzingen voor mogelijkheden. Streef steeds naar datgene, wat ge zelf juist acht, ook wanneer in uw gevoel, uw voorgevoel of uw droom iets anders wordt aangeduid. Houd slechts rekening met het optreden van een belemmering of de noodzaak uw eigen wijze van streven iets te veranderen. Laat u niet van het spoor brengen!
- In vele gevallen zult u in de komende tijd door gevoelens van onrust worden gedreven. Dit zal voeren tot de behoefte u anders te oriënteren, uw relaties met mensen, uw werkkring, uw woonplaats te wijzigen. Er moet mee gerekend worden, dat deze drangverschijnselen bij de meesten van u sterk groeiende zijn. Bedenk dat dit niet slaat op reële feiten. Het heeft niets te maken met uw woonplaats, wereld of werkkring. Die onrust komt voort uit uw onvermogen binnen deze wereld harmonie te vinden. Schep zo veel mogelijk harmonie en begrip en verander slechts dan, wanneer het onvermijdelijk is. Niet wanneer u zich daartoe geprikkeld voelt… Het is moeilijk om vrede te vinden met jezelf. Soms kun je dit bereiken door je zelf gaven toe te dichten, die een ander niet bezit. Maak van uzelf in deze dagen in eigen denken nimmer een uitverkorene. Hij, die probeert zich boven de massa te stellen, zal door zijn verblinding slaaf zijn van de krachten, die de massa sturen. Tracht uzelf voortdurend te zien als een gewoon mens, als een gewone geest, deel van de gemeenschap. En tracht binnen die gemeenschap voor uzelf waardevol te zijn, ook tegenover anderen.
Misschien hebt u dergelijke regels reeds meer gehoord en ongetwijfeld zult u ze nog vele malen horen. Want de Broederschap zal deze punten, die zij zeer belangrijk acht, volgens het principe frappez, frappez toujours bijven herhalen via, alle kanalen, die haar ter beschikking staan. Alleen wanneer de mensen deze dingen onthouden, wanneer zij leren leven met zichzelf en eerbied kunnen krijgen voor dat, wat zij zelf zijn een levende mens, zal ons werk voor de komende tijd vrucht kunnen afwerpen.
Ik meen dat ik hiermede een beeld heb mogen geven van hetgeen besloten is en hetgeen daarin voor u belangrijk is. Ten laatste wil ik dan te uwer oriëntatie nog opmerken, dat besloten is bijeenkomsten van de Witte Broederschap – ook in plenum – aanmerkelijk te intensifiëren en hun aantal te vergroten. Er zijn een drietal plaatsen op deze wereld aangewezen voor hen, die in de stof aanwezig zullen zijn. Daarnaast blijven twee geestelijke centra onafgebroken actief, zeker tot het jaar 1968.
Door deze besluiten kunt u er van verzekerd zijn, dat elk streven, dat op uw eigen waarheid en harmonie met de kosmos is gebaseerd, in alle onderdelen ondersteund zal worden. En dat uw werk zowel voor mens als geest, het werk van de geest voor de geest of voor de mens, op deze wijze harmonisch en snel ontplooid kan worden.
0-0-0-0-0-0-0-0
Ik mag hier even tussenin vallen, aangezien het volgende contact nog niet volledig bereikt is.
Ik geloof niet, dat het noodzakelijk is om commentaar te geven op deze rede. Ik hoop alleen maar, dat u begrijpt hoe belangrijk ze is. En als het u interesseert kan ik u wel zeggen, dat alleen via de Orde op 123 punten in de nu lopende 36 uren deze boodschap wordt herhaald.
En daaruit blijkt dat het voor ons toch wel belangrijk is.
Die planning moet u maar een beetje beschouwen als iets wat u weinig aangaat. Belangrijk is alleen, dat u zich niet hulpeloos en hopeloos gevoelt, wanneer dat allemaal gebeurt.
De kwestie van de prognoses zal in de Orde ook worden opgenomen. Maar ik weet dat men in de Orde met deze prognoses niet zo erg gelukkig is. Men is bang, dat daardoor een zekere sensatiezucht zou kunnen worden bevorderd. En wanneer wij bv. gaan zeggen, dat er ongeveer 15 februari een crisis in het Nederlands staatsbestel ontstaat, dan is dat tenslotte voor u toch niet van groot belang. Het is alleen maar het spel der politiek, waarin dat gebeurt.
Voor de politici belangrijk, voor u niet. Hoe ver die voorlichting dus voor de Orde zal worden uitgebreid durf ik u niet te zeggen. Wel weet ik, dat wij ons uiteindelijk zullen moeten onderwerpen ook hier aan datgene, wat de Witte Broederschap en enkele andere broederschappen besluiten.
En dan begint thans het contact met de andere spreker zich op te bouwen. Dit is niet een spreker, die overal optreedt. Dit is een meer exclusief contact, zou ik haast zeggen. En ik zou graag willen, dat u voor deze spreker wat probeert open te staan. Per slot van rekening, uit de vaagheid die wij God noemen en die wij eigenlijk niet kennen komen soms fantastisch scherpe en duidelijke uitingen en verschijnselen naar voren. En deze vriend, die zo dadelijk als gast tot u spreekt, behoort wel tot de meer duidelijke uitingen van dit kosmische, ook al door zijn begrip en door zijn inhoud.
Laat u niet misleiden door de eenvoud, want die eenvoud is juist het resultaat van begrip. En wanneer u zien kunt, is het misschien wel aardig eens te kijken welke lichtverschijnselen u kunt gadeslaan. Want ik denk zo, dat dit voor degenen, die dat ondergaan en zien kunnen, hier en daar wel verrassend zal zijn.
0-0-0-0-0-0-0
Tweede gastspreker.
Dat de vrede met u zij, vrienden.
De droom van de wereld en de droom van het Al is een vrede zonder einde. Een vrede, die geboren wordt uit strijd en die toch de strijd zelf maakt tot vrede. Want uit de eenheid van de Vader, uit Wie wij allen leven, openbaart zich Zijn licht in vele golven, in vele verschillende krachten. En elk van die krachten schijnt strijdig te zijn met de andere. In hun opeenvolging beuken zij soms als razend op deze kleine wereld, waarop u leeft. En zo trekken zij hun sporen en treffen hun doelwit in vele planeten en niet alleen bij u. Zij maken de verscheidenheid, die het hoofdbestanddeel is van vrede.
Als er een wet is, die voor alle licht gelijkelijk geldt, dan is het de wet van de liefde. Zo gij een ander beseft als deel van uzelf, indien gij de geest van een ander erkent in uzelf, zo vindt gij de band tussen de verschillende krachten en stralen van licht. En indien gij vanuit uzelf leert zonder persoonlijk belang, zonder de contacten die mensen zo gaarne daarvoor noodzakelijk achten waarlijk de mensen te begrijpen en lief te hebben, dan bouwt ge uzelf een eenheid, waardoor de schijnbare strijdigheid van de kosmos voor u tot vrede wordt.
Ik kan u mijn vrede geven. Maar zo ik u mijn vrede geef, maakt gij haar tot onvrede. Ik kan u mijn vrede laten en ze zal geen vrede zijn. Ik kan u slechts de weg geven tot de vrede. En de weg tot de vrede is voor u een weg van strijd, omdat ge de schijnbare tegenstellingen, het schijnbaar onverenigbare tot eenheid moet brengen in uzelf.
Waar gij op deze wereld leeft, ziet gij niet het spel van des kosmos licht. Ge hoort van de golven der verschillende stralen, die uw wereld beroeren. De flitsen van rood en goud en blauw, die voortdurend een spel schijnen te spelen met de zielen van mensen en het gebeuren van de stof, Maar deze dingen zijn in feite één en hetzelfde.
Ergens diep in de kern van de kosmos, op een punt dat duisternis lijkt, is het begin. Het punt, waar het eerste stoffelijke zijn zich openbaarde in de werelden, die gij thans kent. En het is daar, dat met een steeds scherper wordende regelmaat de energie vanuit een andere kracht binnentreedt. Het is als een baken, dat voortdurend de stralen uitzendt, razend wentelend van sterrennevel tot sterrennevel, van ster tot ster.
Hier is het begin van de kosmische kracht, zoals gij die in de materie en in bepaalde sferen ervaart. Maar die kracht wordt niet gegeven om u te verblinden. Zij wordt niet gegeven om u gevangen te maken maar om u vrijheid te geven. Zij is geen daad van macht, maar een uiting van een onmetelijke liefde.
Deze krachten beroeren ook uw wereld. En ge vraagt u af, hoe ge met het weinige, dat ge zijt, en het weinige, dat ge kunt doen, toch nog iets betekenen kunt in dit licht. Maar een klein zaad groeit in schamele jaren tot een boom. En wat een stofje schijnt draagt bloemen van een heerlijkheid, waarvoor de grootste en hoogste sferen zich niet schamen.
Zo zijt gij. Het licht van de kosmos treft u niet machteloos, wanneer ge uzelf wilt ontdekken. Het vindt u niet weerloos en zonder begrip, tenzij gij dit zelf wilt. En wanneer dan vanuit dit kosmisch centrum de schichten worden geworpen, zo is het, opdat gij ermee rijker en sterker worden zoudt.
Fel is het blauwe licht uitgegaan. En met grote felheid zal het afwisselend met de flitsen van de rode hartstocht de wereld geselen. En die wereld zal zeggen er is een strijd tussen emotie en verstand. Ze zal uitroepen; er is strijd tussen de wetenschap en de noodzaak van de mens.
Maar die dingen kunnen één zijn, wanneer gij in uzelf niet slechts reageert op een licht, maar erkent in alle dingen is de kracht van het leven, de bron van het kosmisch zijn. Wanneer je de oude beelden neemt, dan lijkt het wel alsof de ruiters klaar staan om uit te rijden. De ruiters van honger en pestilentiën, van geweld en dood, van oorlog. Maar zij zijn alleen maar schimmen. Want de ruiters bestaan niet echt. Zij leven in de harten der mensen.
En ik zeg u: Een mens, die zich onderwerpt aan deze krachten en zich laat voortstuwen, is niet slecht. Maar hij wordt werkelijk mens, wanneer hij beseft wat hij gedaan heeft en tracht hoe dan ook een herstel te vinden. Hoe heeft men de arme Judas niet vervloekt en hebben de goddelozen geen beelden voor hem opgericht als held. En toch was deze arme Judas meer mens dan menig priester. Want hij maakte zijn fouten en erkende haar. En haar erkennende in zichzelf zocht hij om een weg te vinden haar te verbeteren. En waarlijk, zijn ziel heeft meer uw wereld betreden en meer welgedaan aan de mensheid dan alle rechtvaardigen die hem verwerpen, alle dwazen die hem als held bejubelen, omdat hij een fout maakte.
Gij denkt aan die dingen als mensen. Maar de kosmos is niet slechts menselijk. Als ge de briljante koepel zoudt kunnen zien, gesmeed uit vele wezens, behorend tot elke hiërarchie, als gij zoudt kunnen zien in welk een glorie de Tronen daar zetelen en stralen vanuit het centrum, hun kracht gevende en brengende, misschien dat ge dan beter zoudt begrijpen.
Maar voor een jong dier rijp is om te zien, mag je het de ogen niet openen. En voor de geest in staat is die grootheid te verdragen, heeft het geen zin haar te tonen. Toch zijn die dingen er. Ge behoeft er niet in te geloven. Geloof in de goedheid van uzelf. Geloof dat in alle dingen zin en kracht en rede is. Geloof dat het Licht niet gegeven wordt om met blindheid te slaan, maar om u te leren zien. Uit de verdeeldheid. van de invloeden die optreden. kan eenheid geboren worden. En uit een verwarring die het duister van de hel op aarde schijnt te brengen zelfs, wordt soms het zien van God mogelijk. Niets is zinloos, tenzij ge het zelf zijn zin ontrooft.
Krachten van goud, feller dan Jupiter ’s schichten, harder dan het licht dat Jehova heeft uitgestraald in de woestijn, licht milder dan de morgen en sterker dan de middag wordt uw wereld gegeven. Voortdurend zullen de pulsen van gouden licht vanuit deze kosmische Oerkracht, dit baken van alle leven, juist u en uw wereld benaderen. Weet in uzelf dan, dat de eenheid der dingen het belangrijke is.
Leer om je naaste lief te hebben, al is hij anders dan jij. En je zult leren God te zien en God lief te hebben.
Leer begrijpen, dat zelfs het meest onzinnige een betekenis er een zin kan hebben en voor u gewin, naarmate gij meer daarin het goede zoekt. En ge zult het licht, het gouden licht en de strijd, de schijnstrijd van het blauw en het rood op deze wereld beleven, niet als een dreiging, een ondergang en een verlies, maar als een openbaring van een goddelijke liefde.
Het spel der sterren, dat gij alleen vanuit de verte kent in hun statige dans, is een spel van temperamenten. De onstabiele drift en vurigheid van uw eigen zon en de koele gelatenheid van andere, ge kunt ze haast niet met elkaar vergelijken en toch vormen zij samen een Al.
Wanneer onder uw buursterren er enkele zouden zijn met hetzelfde temperament als uw zon, er zou al snel geen bewegen van planeten meer zijn voor uw zon, en evenmin voor dat andere stelsel. Uit hun verschillen wordt het evenwicht geboren. Uit hun verschillen en hun gezamenlijk gaan ontstaat pas de werkelijke kracht van de kosmos, geopenbaard, geuit. Uit de verschillen en strijd van uw wereld zal waarlijk ontstaan het begrip voor de vrede.
En dan zeg ik u wij hebben de legioenen gewekt, die leven in het schijnbaar ledige, in het niet bestaande, dat gij kosmos of sferen noemt. En vele van hen hebben zich aangegord voor stoffelijke vormen, opdat wanneer het witte licht flitst en schichten tekent in het goud, wanneer het rood schijnbaar het blauw overspoelt ook stoffelijk de vertegenwoordigers van vrede zullen leven op uw wereld en op verschillende andere werelden.
Er zijn tijden, waarin ik denk aan werelden en leven als aan een schommel. Een schommel, die ronddraait en die moeizaam omhoog gezwaaid over het zwaartepunt heen moet komen, opdat zij haar eigen werveling kan behouden en niet in een voortdurend terugvallen zichzelf steeds weer verliest.
Steeds weer is er in het Al zo’n ogenblik en steeds weer zijn er de krachten van Licht om te stuwen, en niet alleen om te hinderen. Zou het te snel gaan, misschien zouden zij, die zich erin bevinden, het niet kunnen verdragen. Zou het te traag gaan, ze zouden terugvallen. De kosmos geeft de juiste kracht.
De Vader geeft de kracht van leven, die noodzakelijk is. En wanneer de Heren, de Heerschappijen en Tronen dichter bij de wereld komen, dan is dat alleen, omdat die wereld deel is van het geheel en belangrijk.
Mensen, denken vaak zo vreemd. Ze denken aan zonde en ondergang. Zij zien het duister niet als een toestand, maar als een plaats waar een goddelijke toorn met wreedheid straft. Maar ik zeg u; er is altijd licht en duister. En gij gaat door licht en duister. En zelfs op deze wereld maakt gij uzelf licht en duister. Maar de Vader, de Kracht die in het centrum van de kosmos.
Zijn stralen uitzendt, Hij, die de bezieler is van alle boden rond u. Hij zal niet rusten voor allen in zich licht en duister tot eenheid hebben gemaakt. Tot in alles de schijn van leven kan verbleken en in de stilstand van de uiteindelijke vrede het ware leven zich volledig openbaart.
Alles in het Al is aantrekking en afstoting en deze dingen houden elkaar in balans. Daarom dansen de planeten rond de sterren. Daarom trekken de sterren hun gang rond een middelpunt, dat mensen niet eens meer kennen.
Zo is het in uw leven. Ook gij, gij staat tussen aantrekking en afstoting. Maar wanneer gij begrijpt, dat het evenwicht daartussen het belangrijke is, dan kent gij de zin van liefde. Dan weet gij wat naastenliefde is. Dan weet gij wat de innerlijke weg is tot het lichte; de balans.
De balans tussen aantrekking en afstoting is de sleutel van deze tijd. Zoals zij altijd de sleutel is geweest van uw leven en uw ziel. En zoals zij dit zal blijven door alle tijden heen dat gij bestaat …… en buiten uw tijd.
Kracht van het levende is hier. Een goddelijke kracht. Een kracht, die voor u leven is, wanneer ge haar niet vreest. Maar zij verdraagt geen schampere opmerkingen. Zij verdraagt geen kritiek. Zij is zo teer, dat ze wegsmelt als het eerste ijs, wanneer een vinger het beroert. Het verdwijnt. Maar ze is er. Leer uw God te aanvaarden. Leer deze kosmische krachten niet te zien als een strijd of een verwarring. Niet slechts als werking van oorzaak en gevolg. Maar als een uiting van een onmetelijke levenskracht, die vrede is, die waarheid is.
Dien elkander. Wanneer een geest tot u komt en vraagt; help mij, geef hem al uw krachten en middelen. En zo die mens zegt; laat mij, laat hem. Wanneer de wereld tegen u zegt; help mij help haar door het goede te geven, dat ge hebt. En als de wereld u zegt; ik vorder u op tegen; zeg dan: Dit kan ik niet doen. Ik geef u wat ik heb. Niet wat gij eist.
Leer de vrijheid van het geven. Het geven ommentwille van deze liefde, deze vrede, die kan bestaan tussen mens en mens, tussen mens en God, tussen wereld en God. En teken u dan de kracht van licht, zoals zij altijd rond u is. Adem het licht. Adem uw God. Adem de strijdigheden, die in u vrede worden. Adem de kosmos en het Al en maak ze in uzelf tot rust, en vrede.
Want waarlijk, dit zeg ik u: Wie vanuit zich dient en gaat ommentwille van de liefde en de eenheid, hij kent de vrede zelfs op het ogenblik, dat anderen vrezen voor de dood. En hij kent de vrede in zich, zelfs wanneer anderen zouden worden verteerd door het lijden.
Er is een grootheid en een vrede, die alle dingen te boven gaat. Een vrede, die de kosmos regeert en meer dan wat gij als kosmos kent. Het is de kracht, die gij God noemt, de Vader, het Levende Licht, dat ons omgeeft.
En Hij is niet gebonden aan daden, niet gebonden aan uw voorstelling. In uw geven leeft Hij voor u. In uw eisen wordt al te vaak uw vrede verstoord. Daarom eis niet, maar geef. Wees vrij, maar laat vooral ook anderen vrij. Waar iemand uw hulp nodig heeft, help daar. En aanvaard hulp, waar men u helpen wil. Maar dring uw hulp niet op en vraag niet om hulp, die men u niet gaarne geeft. Want de God, die in u is, geeft u alle dingen die nodig zijn, zo ge Zijn kracht in uzelf erkent en Zijn vrede.
En indien gij uzelf beroept op die Macht, dan hebt ge geen behoefte aan de geleerdheid der mensen, aan de leegheid van formules, aan het dreunend geluid van wetten, die God vermoorden in mensenwoorden. Dan hebt ge in uzelf de waarheid. En het is die waarheid in uzelf, die ge zult moeten uitdragen, zult moeten zijn, opdat ge eeuwig moogt zijn reeds nu. Opdat het licht en de golven van de kosmos, die deze wereld bereiken, in u het antwoord vinden: Ik ben één met U, mijn God. Eén ben ik met Uwe krachten, En Gij, Vader in mij, Gij werkt Uw wezen en Uw verlossing voor allen!
Dat is mijn boodschap. Hoe kan ik u zeggen wat de waarheid is van ons samenzijn? Sommigen van u verwerpen, maar velen erkennen in mij zichzelf. En in ons beiden God.
Laat deze erkenning voortleven in u, opdat dat, wat komt en voor de mensen een wrede vloed van wisselingen is, voor ons moge zijn; de erkenning van het Ene en Eeuwige. de verwezenlijking van de eeuwige vrede in mens en geest, in wereld en sfeer, tot vervuld is de belofte van de terugkeer tot de eenheid.
Moge de vrede zijn in uw harten. Moge de kracht Gods zichtbaar scherp worden tot een licht, opdat gij moogt stralen waar anderen in duisternis zijn. En moogt gij door de liefde voor het levende en het leven in uzelf verbonden zijn met alle leven en al het levende tot over de grenzen van tijd en ruimte. Dat de Schepper met u zij.
0-0-0-0-0-0-0
Het spijt mij, dat ik nog een kort ogenblik het medium in beslag moet nemen. De reden kunt ge u waarschijnlijk denken. Ik vind dat u een heel gelukkige groep bent om op een dergelijke gast ook een dergelijk antwoord te vinden.
Commentaar durf ik niet te geven. Dat komt me niet toe. Ik kan hoogstens zeggen; achter al die termen ligt eigenlijk dat ene, wat wij allemaal wel weten. We zijn niet volmaakt, als wij onszelf alleen zien. We zijn alleen volmaakt, wanneer wij weten dat we passen in een deel als een deel in het geheel, dat volmaaktheid heet.
Je kunt als mens niet volmaakt zijn. Je kunt alleen deel zijn van de volmaaktheid. Je kunt als mens nooit God zijn. Maar je kunt deel van God zijn. En je kunt als mens in je misschien geen wereldvrede scheppen.
Maar je kunt deel zijn van een vrede, die meer dan de wereld omhelst. Als dit mijn reactie is, neemt u mij dan niet kwalijk, als ik uw gedachten er misschien mee stoor. Maar er is soms een licht, dat zelfs mij kan ontroeren.
En aangezien nu de spanning van dat licht een beetje is weggevloeid, wil ik alleen maar zeggen, het was mij werkelijk een heel grote vreugde om met u samen hier in deze esoterische kring aanwezig te zijn.