5 januari 2010
We beginnen weer een nieuwe jaargang en proberen gelijktijdig het oude niet geheel te vergeten.
Ik geloof niet dat ik u hoef te vertellen dat we niet alwetend of onfeilbaar zijn, dat weet u. En gezien de situatie van deze avond, pakken we de zaken een beetje anders aan, maar daarom niet minder waardevol.
Weet u ik ga proberen om de zaken eens een beetje op een rijtje te zetten en dan vanuit mijn standpunt natuurlijk, het behoeft de uwe niet te zijn, maar luister eens.
We zitten op het ogenblik in een periode van storm en chaos, u lijkt dat misschien niet zo erg als u erin zit, maar ik kan u verzekeren dat er op het ogenblik op deze wereld overal zeer belangrijke veranderingen gaande zijn en dat dit vooral te maken heeft met de confrontatie van mensen met hun eigen gedrag. Men probeert het oude te behouden en dat kan niet, men wil het nieuwe anderen opdringen in zijn eigen versie en dit is onmogelijk. De mensen hebben vergeten dat samenwerking ook zelfwerkzaamheid betekent, ze hebben steeds meer het idee gekregen dat anderen hun ideeën en idealen en dergelijke maar moeten uitdragen en eventuele gevolgen daarvan moeten dragen. Dit in aanmerking nemende zal elke mislukking op dit terrein in feite een overwinning zijn, want de mensen moeten leren dat je juist wanneer je behoort tot een gemeenschap, een groep, een godsdienst of wat dan ook, dat je ook inderdaad moet samenwerken met elkaar. Christen zijn is niet een kwestie van kerks zijn, het is een kwestie om innerlijk de christelijke gedachten te doorleven, waardoor ze in je leven een bepaalde betekenis kan krijgen.
De aarde zelf is ook bezig om zichzelf aan te passen aan nieuwe omstandigheden. Dat er sprake is van een klimaatverandering zullen de meeste onder u al wel hebben kunnen opmerken en kunnen accepteren. De aarde zelf bereidt zich voor op een nieuwe periode, dat is niet de periode waarin het oude behouden gaat blijven, het is een periode waarin de voortdurende zelfvernieuwing voert tot een verandering van wat de mens gemeenschap of maatschappij noemt. Bezit is daarbij veel minder belangrijk dan u zich nu kunt voorstellen, want bezit is niet altijd gelijk aan prestatie, maar het is prestatie die telt, de betekenis die je hebt voor anderen. Nu is de mens niet alleen, hij is verbonden met de aarde, kleine veranderingen in de atmosfeer bijvoorbeeld kunnen grote invloed hebben op de gevoelens van de mens, zelfs op zijn levensmogelijkheden.
Kleine temperatuursveranderingen in de grote oceanen kan een grote verandering gaan betekenen, al is het nog niet onmiddellijk acuut, langs de kustlijnen bijvoorbeeld. Maar de zekerheden vallen weg en die onzekerheid is het geboortewee van de nieuwe tijd, omdat wij behoren bij de aarde zullen wij kijken naar de aarde en naar hetgeen zij voortbrengt.
Wat eerst misschien giftig of verwerpelijk leek, kan morgen de redding zijn voor vele mensenlevens. Wat eerst dwaasheid en bijgeloof scheen, kan morgen opeens blijken van zeer grote betekenis te zijn voor de ontwikkeling van de toekomstige mens en datgene wat hij nog steeds wetenschap zal blijven noemen. We zullen zien dat bezit en belang alleen kan bestaan binnen een gemeenschap die diezelfde waarden nastreeft en erkent en waar dat dit niet meer het geval is of waar de belangen van de groepen te sterk uiteenlopen, zien we situaties ontstaan zoals bijvoorbeeld in Afrika, Somalië, waar het volk verhongerd omdat anderen denken dat ze daardoor machtiger en rijker worden. Maar is een mens die alleen in de woestijn staat machtig en rijk? Toch gaat het die kanten uit.
Als ik alles op een rij zet, ik heb nu maar een paar feiten genoemd, dan kom ik tot de conclusie dat dit jaar en ook de volgende jaren voor u veel verrassende ontwikkelingen in petto zullen hebben en u zult erg op uw hoede moeten zijn wanneer u het oude niet kunt loslaten. U moet met datgene wat het uwe is veranderen, deze veranderingen kunnen gelukkig betrekkelijk geleidelijk gaan. Maar je moet steeds weer inspelen op de nieuwe condities en de nieuwe omstandigheden, ook geestelijk.
Beste vrienden, eens was de aarde iets waar iedereen goden vermoedde en zijn voorvaderen aanbad en aanriep, daarna is de wereld een wereld geworden verdeeld in godsdiensten. Maar God is iets anders dan een godsdienst, de mens moet leren dat God een innerlijke waarde is die hij alleen in zichzelf kan beleven en die geuit moet worden op de wijze waarop ze wordt beleefd. De groep hier, wanneer zij althans als groep actief blijft, zal een stabiliserende werking hebben, dit wil zeggen een geleidelijke overgang mogelijk maken en dit betekent voor meer mensen, zonder grote nadelen of schade, dat zij deze veranderingen kunnen ondergaan.
Het zijn de praktische dingen die hierbij horen. In de eerste plaats werk zelf naar uw kunnen en vermogen, twijfel niet aan uzelf, maar probeer gewoon de kracht die in en rond u is te laten werken. Ten tweede, overwegingen van materiële aard kunnen soms voor u buitengewoon belangrijk zijn. Onthoud echter een ding, zodra u slaaf wordt van een bepaald rooster, van bepaalde denkbeelden of regels, vervreemd u van uzelf en dus ook van de kracht die in u uzelf woont. En ten slotte, wij zijn nu eenmaal verwant met de aarde. Zoek in alles wat u doet zoveel mogelijk naar het natuurlijke, beschouw natuurlijke materialen en middelen als een uitdrukking van geestelijke kracht, niet als iets wat u nodig hebt, u kunt zonder. Leef uw leven zoveel mogelijk in vreugde. Vreugde is in het leven zeer belangrijk in deze tijd, want zeer veel mensen schijnen ‘de roes’ te verwarren met vreugde, maar werkelijke vreugde is een gloeien in jezelf het is een ‘je verwant voelen met de hogere gebieden’, het is als het ware meer zijn dan alleen jezelf.
Dit kan zeer belangrijk voor u zijn, probeer dit ook in uw normale werk, uw normale leefomstandigheden, voortdurend voor ogen te stellen. Probeer de vreugde van het leven te vinden in uzelf en ook te behouden. Deze vreugde vergroot uw vermogen om krachten van buiten op te nemen, u kunt hierdoor een grotere en sterkere invloed uitoefenen op anderen. Ik weet dat het leven niet altijd even gemakkelijk is op aarde en dat er wel eens dingen zijn dat je zegt: “Ach, moet dat nu?” Maar aan de andere kant, wanneer die dingen belangrijk zijn, en belangrijkheid maak je zelf, dan kun je onder de last bezwijken. Wanneer je zelf diezelfde last als onbelangrijk beschouwt, dan word je steeds sterker, je kunt zelf meer lasten dragen zonder daarbij in somberheid, moedeloosheid, daadloosheid te vervallen.
Samenwerking in deze tijd, zeker geestelijk, is noodzakelijk. Maar vrienden de samenwerking is iets meer dan alleen maar samen mediteren, het is iets anders dan alleen bepaalde denkbeelden aanhangen. Het is werkelijk met je hele wezen aanvaarden wat er in je leeft en ook wanneer dat misschien rationeel niet te aanvaarden is, toch uit te gaan van datgene dat in je opwelt en dit uit te drukken in je acties, je transacties, in de wijze waarop je de mensen benadert en er mee omgaat.
Verder zou ik zeggen, probeer niet slechts één ding te zijn op aarde. Dat de mens op aarde zo ver is kunnen komen is te danken aan zijn veelzijdigheid. Realiseer u dat u verscheidenheid nodig hebt, aanpassingsvermogen, maar dat het aanpassingsvermogen pas zin heeft wanneer u daarbij uitgaat van uw innerlijke kracht, uw innerlijke vrede, uw innerlijk geluk. Gelukkig zijn is een term die weinig zegt, geluk is een samensmelting van vrede en vreugdige verwachting om die blijheid weer te hebben.
Kijk niet naar alles wat negatief is, negativisme is er buiten u om al genoeg, dat heeft de wereld rondom u heus niet extra nodig. Kijk naar de goede dingen die er zijn, zoek naar de nieuwe en betere benaderingen die voor u mogelijk zijn t.a.v. hetgeen u doet en of u nu een putjesschepper bent, of u bent een minister-president, of u bent een arts, of u bent een tuinier, het maakt allemaal geen verschil uit. Werk vanuit uw innerlijk kracht, pas u aan aan datgene wat er gebeurt aan, aan die omstandigheden die u, al zou u ze nog zo graag willen, niet werkelijk kunt beïnvloeden, maar waarvan u wel de gevolgen kunt veranderen. Het gaat er niet om dat de mensheid dezelfde blijft die ze is, of dat ze nog wijzer geworden uiteindelijk uitroept: “ik ben niet slechts de koning der aarde, ik ben de koning van de kosmos”, want dergelijke eigenwaan zie je bij veel mensen, wat u nodig hebt, is ook een mate van zelfbeheersing. Ja, u zult zeggen: “waar gaat u naar toe, wat bedoelt u daarmee?”
Wanneer de aarde zichzelf opnieuw groepeert en daar – vanuit uw standpunt – een deel van haar aanzien mee verandert, dan doet zij dit omdat ze, gezien de omstandigheden, de werkingen van de zon bijvoorbeeld, het contact met andere planeten en dergelijke, op deze wijze het meest juist zichzelf kan zijn. Wanneer u alleen maar probeert uiterlijk hetzelfde te blijven, dan ontstaan er breuken, bevingen, erupties, noem maar op. U kunt dit niet zonder uzelf te vernietigen, lieve mensen. Maar wat u wel kunt, dat is grijpen naar die dingen in u die steeds weer aangepast zijn aan de omstandigheden, dat is een heel belangrijk punt, die gebruikt kunnen worden om anderen iets gelukkiger, iets vrolijker, iets beter te maken, je hebt de werkmiddelen, wanneer u genezende kracht in u hebt, straal ze uit.
Dat ook op dat terrein wonderen mogelijk zijn, zal u steeds weer bewezen worden. Het schijnbaar onverklaarbare wordt verklaarbaar wanneer wij begrijpen hoe innerlijke kracht een grote rol speelt, maar die innerlijke kracht mag zich dan niet negatief opstellen. Zij mag niet bezig zijn met het trekken van grenzen, het vernietigen van hinderpalen, zij moet open zijn en de wereld omarmen, maar in de omarming van de wereld vooral zichzelf zijn en zo in de wereld de eigen innerlijk vrijheid en kracht uitdragend, waardoor de banden – want er bestaan er heel wat in de menselijke samenleving – steeds minder knellend worden en hun onbelangrijkheid steeds duidelijker naar voren treedt. Toch zult u dat werkelijk moeten doen, lieve mensen.
Ach, vraag uzelf in de eerste plaats eens af :“ben ik innerlijk wel rustig en blij?” Vraag uzelf eens af: “wanneer ik mij concentreer, voel ik mijn verbondenheid met het licht, met de kosmos, beleef ik dit als het ware als iets in mij?” Vraag u af :“ben ik niet te veel gebonden aan gewoonten en gebruiken, in hoeverre kan ik deze aanpassen aan wat ik werkelijk ben zonder anderen ermee te hinderen, te schokken, te storen, om aan te vallen?” Als u zich deze vragen stelt dan moet u daar niet zomaar even op antwoorden, nee, nee, denk er even over na, probeer in uzelf te voelen wat er voor u belangrijk is.
Zoek desnoods naar symbolen voor de innerlijke vrijheid, voor die verbondenheid met Licht en al dat andere, en realiseer u daardoor wat de basis is van uw kracht. En verdraaid, zeg nooit: “een ander is sterker”, denk aan geestelijke kracht eerder als iets wat je moet leren gebruiken. Al heb je weinig kracht, dan kun je vaak nog zeer veel doen. Zoals bijvoorbeeld een judoka, door de kracht van zijn tegenstander te gebruiken veel zwaardere mensen toch tegen de mat weet te leggen. U kunt veel meer dan u denkt, wanneer u gebruik maakt van de krachten die rondom u zijn. Er zullen in de komende tijd, en nu spreek ik over het hele jaar, nogal wat koppen vallen, u zult het overal zien gebeuren, heel wat mensen – ook die u misschien niet kent – die toch in uw omgeving belangrijk waren. Verheug u er niet op als uw tegenstander bijvoorbeeld het loodje legt, want dan komt hij in onze wereld en wie weet wat hij daar nog allemaal kan uitspoken, zeg alleen tegen uzelf: wat is het gebeuren en wat moet ik hier zijn?
Kijk, de grootste altruïst is de mens die te midden van egoïsten zich als egoïst gedraagt en gelijktijdig zorg draagt voor allen. Onthoud dit maar goed, dan weet u waarschijnlijk wel welke kant we zullen uitgaan dit jaar. Wij kunnen ons niet bezighouden met allerhande politiek en andere zaken, wij kunnen ons niet bezig houden met alles wat ergens op de wereld gebeurt. Want heel vaak is dat gebeuren alleen maar een blinddoek die u wordt voorgehouden opdat u niet bemerkt wat er in uw eigen omgeving aan het afspelen is. Zoek in uw eigen omgeving, werk met uw kracht in uw eigen omgeving, werk niet alleen zo nu en dan met die kracht maar probeer haar steeds meer een direct en actueel deel van uw bestaan te maken. Niet dat die kracht u vertelt wat u moet doen, maar als u voelt dat iets werkelijk moet gebeuren dan neemt u die kracht, dan werkt u die in de juiste richting en dan zult u eens zien wat er allemaal mogelijk is, want u hebt oneindig veel mogelijkheden.
En dan misschien, vraag uzelf eens af waar u vrede kunt vinden, een ogenblik jezelf kunt vergeten. Ach, de ene is dol op muziek en de andere zit misschien naar een zonsondergang te kijken, weer een ander zit liever langs de kustlijn het water van de oceaan af te speuren, ieder heeft zo zijn eigen manier. Vraag u gewoon af: waar ligt voor mij het rustpunt en probeer dit rustpunt, deze beleving, deze gevoelsbeleving, voor uzelf zo vaak mogelijk te herhalen. Kunt u dit niet feitelijk, bouw dan een herinneringsbeeld op, laat u zelf in het herinneringsbeeld als het ware zwelgen totdat u het gevoel hebt dat de krachten in u zijn.
Leef vanuit uw innerlijke kracht, verwerp nooit de middelen en de mogelijkheden die de wereld u biedt. Er zijn veel dingen die u gewoon met de handen of misschien met bepaalde stoffen gemakkelijker tot stand kunt brengen, dan met geestelijk kracht alleen. Maar besef wel dat zonder geestelijke kracht achter zich, deze dingen vaak niet of verkeerd werken. De menselijke geest en zijn denken, zijn voelen, maar ook zijn geestelijk bestaan spelen een grote rol in alles wat er gebeurt, alles wat er voor hem gebeurt, maar ook wat er vanuit hem tot gebeuren wordt.
Bedenk eens, wat u naar voor brengt is niet alleen het product van een impuls, doe wat u weet of wat u voelt dat gedaan moet worden. Hoe je het tot stand brengt dat is je eigen business, heb je het gedaan, rust er niet bij, beroem je er niet op, beklaag je er niet over, maar ga verder. Laat elke dag als het ware een nieuwe geboorte en een nieuwe slaap, een nieuwe dood zijn. Dat klinkt misschien cru maar dan leeft u, leven in twee werelden tegelijk. En wie leeft in twee werelden die weet wat gevaarlijk is, die weet wat goed is, die weet voor zichzelf welke weg hij of zij wil kiezen. En wie een weg kiest kan ze alleen gaan wanneer hij zich niet beroept op de afgelegde afstand, maar slechts kijkt naar de afstand die nog af te leggen is. Als je een berg beklimt en je hangt in de touwen, dan ga je niet naar beneden kijken om te zien hoe hoog je al bent, dan kijk je naar boven hoe je verder kunt klimmen en klauteren, tot je de top bereikt hebt.
Iets van deze mentaliteit en ook dat doorzettingsvermogen is nodig, moet u proberen in deze tijd u eigen te maken. Ach, er zijn heel veel wegen, heel veel mogelijkheden, dat geef ik toe en het is geloof ik vandaag nog niet de dag dat we over elk van die dingen expliciet moeten gaan praten. Maar het algemene beeld dat ik u geef is er een waarbij u gebruik moet maken van uw kracht, van uw innerlijke kracht, lieve mensen.
U hebt in vroegere lessen ongetwijfeld veel geleerd, daarbij zijn helaas, vind ik, de lessen in magie zeer beperkt gebleven, ofschoon een benadering van de persoonlijke magie al gegeven werd. Realiseer u dat wat men magie noemt in feite alleen onverklaarbaar is omdat men de krachten en de wijze waarop ze werken niet kent. Een gedachtebeeld, een deel van de werkelijkheid kan tot een voor ieder kenbare werkelijkheid worden, dat is magie. Wanneer u eenmaal die innerlijke kracht hebt gevonden, wanneer u steeds weer weet dat u innerlijk leeft met het Licht, dan zult u ook steeds meer leren hoe een bepaalde voorstelling in het heden geboren, voor de nabije toekomst vorm kan krijgen en dan zult u het niet allemaal in detail omschrijven, er is geen blauwdruk voor nodig, zo moet het gaan en zo, dat weet de kracht, want de kracht is harmonisch met alle dingen. Maar het beeld van het gebeuren, het doel dat moet in u bestaan, beste mensen, in u.
U kunt gebruik maken van symbolen, u kunt gebruik maken van woorden, van toverspreuken als je wilt zoals ze vroeger deden, u kunt gebruik maken van klanken, van sutra’s, u kunt gebruik maken van voorstellingen waarin u zich verdiept. Wanneer u op deze manier leert werken dan zult u beseffen dat het mogelijk is om in uzelf in de kosmische kracht door te dringen en daarin bepaalde dingen tot stand te brengen. Maar dat het ook mogelijk is het proces om te keren en die kracht vanuit uzelf te richten, dat is de ware magie. En u bent voorbereid op dit soort werk, u hebt de kennis, u hebt er al heel wat over gehoord en al een aantal dingen zelfs voor uzelf zeer ernstig overdacht, vele van u hier in de groep, u bent er zelfs mee bezig geweest, maar het is niet genoeg om kennis te hebben. Lieve mensen, wat heb je aan een schriftelijke rijcursus om u te bewegen met uw auto, wanneer u dan op een autosnelweg komt en wanneer u nog nooit het stuur van een auto in handen hebt gehad?
Er is meer nodig, de praktijk moet gepaard gaan met de innerlijke erkenning. Uw eigen wereld moet deel zijn voor u van hetgeen wat in u bestaat en omgekeerd. Het erkennen van de kracht die in alle dingen leeft, is het erkennen van de kernkracht van uw eigen bestaan, het leven daarvan in andere dingen kan misschien in rustige tijden, langs bepaalde meditatieve processen, voor u werkelijkheid worden. Maar op het ogenblik hebt u die tijd niet, we zitten in de volle verandering, heus of u het gelooft of niet u hebt de tijd niet en de tijd die nog rest dringt. Daarom zeg ik u, probeer de kracht in uzelf naar buiten te richten, dat is het belangrijkste, wanneer u dat op de juiste wijze doet en dat kunt u terugvinden in de vele lessen die u al gevolgd hebt, dan zult u met verbazing ontdekken dat vele schijnbare ongunstige omstandigheden toch weer in een gunstige, of rustige, richting zich wijzigen.
Lieve vrienden, dat was hetgeen wat ik voor vanavond als eerste les, in dit nieuwe jaar, aan jullie wilde doorgeven, denk er eens goed over na. De volgende maal gaan we hier verder op door. U gaat zo dadelijk een tweede inspiratieve entiteit doorkrijgen die u een meditatie gaat brengen die aansluit op hetgeen ik u hier vanavond gebracht heb. De inspiratie die gaat doorkomen is van oosterse origine, maar daarom voor u als westerlingen niet minder interessant en zeker niet minder belangrijk. Tracht gewoon de meditatie mee te ondergaan, tracht u gewoon u er mee één te voelen en u zal opmerken dat u na het beluisteren van de meditatie, het meeleven met de meditatie, werkelijk geladen zal zijn met een lichtende, krachtige energie die dan weer bruikbaar is in de komende periode.
En hou er nog even rekening mee, de aarde staat op het ogenblik in een constellatie dat zeer vele zaken ontzettend sterk geactiveerd worden. Ach, ik moet u dat niet vertellen, u hebt allemaal de laatste maand, de laatste week, en ieder op zich die dit hoort heeft kunnen vaststellen dat zaken verkeerd gaan, dat zaken uit de hand lopen, kleine futiliteiten worden enorme olifanten bij wijze van spreken, en dit gaat nog een hele tijd door. Dit behoort tot de verandering en zeker in het jaar dat we nu zijn, zal dit nog redelijke lange tijd verder gaan.
Houd daar rekening mee en daarom zeg ik u, de meditatie die na de pauze volgt, is voor jullie een krachtsbron. Dat is alles wat ik voor vanavond aan u mede te delen had.
Deel 2.
Meditatie: Weerkaatsingen, zoek in uzelf de kracht.
Duisternis en licht behoren samen, wie hen scheiden wil vernietigt het evenwicht.
Kracht en zwakte behoren samen, want waar de kracht faalt kan de zwakte gewinnen. Waar de zwakte zichzelf hervindt daar zal kracht zijn, die hersteld wat noodzakelijk is.
Wanneer de horen klinkt en de roep uitgaat, dan wijden de priesters plaatsen of schepen, of gebouwen, dit is vertoon. Het vertoon is nodig als uiterlijke bevestiging van verborgen werkelijkheid. Want de mens kan het verborgene eerst aanvaarden wanneer het gestalte krijgt.
Kracht en krachtloosheid, zijn twee vormen van hetzelfde en zelfs de chaos en de bereiking zijn niets anders dan elkaars weerkaatsing. Daarom heeft het geen zin om te strijden tegen het kwaad of te streven in het Licht met een krampachtige moeizaamheid van een die zich wil verheffen boven datgene wat deel is van hem.
Belangrijk is te zijn! Te zijn met al wat in u leeft, uw dwaasheid en uw wijsheid, de chaotische manier van denken en driften, en het plotselinge inzicht, waardoor vormgeving mogelijk wordt.
Al wordt herleid tot één taal, de roep van de vogel, de klank van instrumenten zijn slechts deel van één stem.
Kleuren, verandering zijn alleen maar schetsen tot een onderdeel van een eeuwige werkelijkheid, daarom is krampachtig streven dwaas, daarom is ongebondenheid al even dwaas.
Gij zijt uzelf, gij zijt eigen wezen, eigen kracht, en eigen volledigheid van tegenstellingen. Gij zijt de dag maar ook het duister dat aansluipt, het nauw ontwaken van de nacht wanneer het licht weerkeert. Gij zijt al deze dingen, wanneer uw wezen leert om in zichzelf de kracht te zijn van één en niet slechts strijdende, zoekende delen, die oorlog zijn in eigen zijn.
Wijsheid is niet kennis, wijsheid is het begrip, kennis is alleen de formulering. Wie wijsheid bezit verwerft ook kennis. Maar wie kennis heeft en haar vereert, ontbeert de wijsheid.
De oude regel zegt: “zo gij heerser zijt van mensen, zijt ge dienaar der natuur, en zo gij slaaf zijt van de mensen, zijt gij heer in uw verbondenheid en alle taak door u volvoert.”
Wat gij zijt dient gij te blijven, want wat gij zijt is wat uw wezen is. Wat gij wordt dat kunt ge niet erkennen totdat gij zegt: “zelve ben ik dit en anders niets”.
Gesloten stand, het is de weg der wijzen die willen dat hun wijsheid niet vergaat. Maar is het niet vaak het ontbreken van de nieuwe wijsheid waardoor een vaste stand ontstaat.
Ik kan u liederen zingen, de lichten die klinken, die zingen van licht, van wolken die gaan, van het verre bestaan en wouden die ruisen de eeuwigheid prijzen.
En ik kan u spreken over de gedachten van de wijzen die zo een wijsheid eerden dat zij haarzelf vergaten. De tijd van liederen is voorbij, niet zingen meer de oude woorden, de oude krachten, de oude klanken.
De tijd van de verbondenheid die ons heeft geleid tot wat we zijn, is aan het vergaan. De vrijheid moet eerst in de mens ontstaan opdat weer wijsheid wordt geboren, vernieuwd en sterk en vol van kracht en dan pas kan de stem weer zingen over het licht, over het leven, over het rond ons altijd zweven van eeuwigheid en alle macht en kracht die met onszelf vereend, ons maakt tot uiting van het zijn, ons vrij zet van angst, de pijn van tijdgebonden leven.
Werkelijkheid is niet wat je droomt, het is wat in je leeft. Werkelijkheid is niet wat je ogen zien en je oren horen. Werkelijkheid is het antwoord dat je wezen daarop geeft. Werkelijkheid kent tienduizend sporen. Maar eerst moet je in jezelf het wetend voelen, het voelend weten, ook ontstaan, waardoor je leert met welk van duizend sporen jouw wezen nu kan samengaan.
Oude wijsheid gaat ten einde. In deze strijd om een vernieuwing, het voorkomen van de lichtloosheid van de duistere nacht, heeft ons tot een punt gebracht waarop wij zelf ondergaan, door het verstaan van de verbondenheden met de totaliteit, met heel het Al en alle kracht, en zo wordt ook bij ons, de trotsen en de wijzen, verandering tot stand gebracht.
Ik zou u kunnen loven, uw streven kunnen prijzen, maar wat er in u leeft is het enige wat niet vergaat. Leer dan diep in uzelf zoeken, totdat u zelve gij verstaat en eindelijk in stille leven verborgen achter vorm en zijn, een vrede vindt die zonder pijn met Al te samen weet te leven. Verbondenheid die buiten tijd en ruimte reeds zijn sporen trok en werd geboren misschien zelfs voor het Al ontstond.
Een leven dat in duizend levens slechts delen van zichzelf hervond, dat wordt in deze tijd verweven in spinsel van het onbegrepen lot, dat de mens weer leert te leven in, door, met, en ook als deel van God.
Wat kan ik u in deze tijd aan krachten verder geven dan wat reeds lang in u berust. Nog schijnt de zetel mij gegeven, mijn zetel hoog en deel van macht, terwijl de tijd allang geleden dat al ten onder heeft gebracht. Ik zeg u diep in het verleden was uw wezen één met kracht, laat die eenheid in uw wezen opnieuw tot stand worden gebracht en uit uw verdere krachten vormen en vormen geven aan het bestaan, waardoor een einde komt aan het wrede, het onbegrepene van waan die grootsheid zoekt, en slechts zich zelve kan verderven aan leven dat slechts leven prijst en niet beseft dat sterven het doel is waarheen het leven wijst, waaruit het leven wordt herboren. In u zijn, mede door ons zoeken, reeds sporen ontwaakt van een stille kracht die door ons allen zichtbaar wordt gemaakt en toch niet voortgebracht. De kracht van het Al, de kracht van het Licht, de kracht van de werkelijkheid, van leven zijn in deze schijnen van zijn als leidsnoer en als kracht gegeven.
Mijn woorden waren in het zoeken naar toch nog wat verstaanbaarheid, te duister nog om al opeens te vatten. Zoek na, denk na, stel u zelf open voor de kracht waaruit de wijsheid wordt geboren en waarin eeuwigheid vertoeft, opdat ge zonder angst in leven leert te zijn en niet slechts meer te streven, opdat in de verbondenheid met de mensheid, met de kosmos, met de wereld en met de aarde, u eindelijk gelukkig bent en in u kent de waarde van ‘zijn’. Moge de pijn van u gaan, moge de kracht in u groeien, en moge u strijdige gevoelens de eenheid vinden die voor u de band is met een werkelijkheid die verder reikt dan wat u kent.
Heb vrede. Ga met het Licht, beminde vrienden.