10 januari 2012
Vanavond gaan we van start met het zwaardere geestelijke werk. Dit houdt in dat we er het accent willen op leggen dat een bepaalde discipline van jullie zal gevraagd worden. Dat je op een bepaald ogenblik voor uzelf duidelijk zult moeten stellen van: kijk, ik ben deel van die werking en ik zet mij daar volledig voor in. Want anders gaat het voor u zeer moeilijk worden om u te handhaven binnen de werkingen die je als individu naar de toekomst toe gaat ontwikkelen.
Vanavond ga ik jullie de basis meegeven van wat je zou kunnen zeggen: een uittredingscontemplatie. Het is iets dat heel weinig gekend is. In sommige magische groepen wordt getracht dit via magische rituelen te bereiken. Sommige magische kringen kunnen dit via zeer sterke inspanningen enzoverder. Anderen gaan dit proberen te bereiken via allerlei middelen, maar dan kan je er van op aan dat je slechts in jezelf aan het wroeten bent en nooit de werkelijkheid bereikt. Zelfs in de oude culturen wist men dat. Maar dit is op het ogenblik niet van belang.
Van belang is dat we zo ver geraken dat jullie in staat zijn, via contemplatieve weg, in een sfeer te komen, die het mogelijk maakt tot uitwisselingen, niet alleen op geestelijk terrein, maar ook in de hogere sferen. Dit zal naar de toekomst toe voor ieder van jullie een zeer interessant werkinstrument worden. Omdat je hierdoor, wanneer je dit onder de knie krijgt, toegang hebt tot veel meer kennis en mogelijkheden dan dat je via de doorsnee gekende wegen, ook in spiritueel terrein, kunt bereiken.
Nu moet u niet denken dat u daarin gaat slagen na enkele oefeningen. Het gaat er wel om dat u zich ten volle inzet en tracht uit te voeren wat we hier naar voor brengen, volgens uw beste kunnen. Ieder van u zal redelijk individueel de ervaringen opdoen. Het is niet iets waar je kunt zeggen dit is de formule en zo gaat het. Dat is de weg die men in de magie probeert, maar die nogal eens dikwijls tot falen leidt, omdat niet ieder met dezelfde formule overweg kan. Wij hebben besloten van dit op een totaal andere wijze aan te pakken en jullie te begeleiden tot het moment dat je de doelen bereikt.
U hebt al aardig wat basis geleerd. We hebben u gevraagd van voor uzelf een soort heilige ruimte te creëren. Een plaats waar u mediteert. Waar u zaken aanwezig hebt die voor u een spirituele waarde inhouden enzovoort. Nu gaan we een klein stapje verder.
Wanneer je aan deze contemplatieve oefening begint, is het van belang dat de ruimte waarin u het doet, dat u deze voorafgaandelijk zuivert. Zuiveren wil zeggen dat, wanneer het enigszins mogelijk is, er zonlicht binnenkomt. In de winterperiode zal dit soms lastig zijn, maar we kunnen ervan op aan dat zelfs een kleine krachtige zonnestraal al een goede aanzet kan zijn.
Vervolgens is het van belang dat er gebruik wordt gemaakt van zuiverend reukwerk. Het beste is dat wierook gebruikt wordt. Maar niet elke wierook is er geschikt voor. Voor deze oefening zijn er maar een paar die we naar voor kunnen schuiven als aanvaardbaar. Geen samengestelde geuren, maar de zuivere geuren zoals sandelhout, jasmijn of lotus. U hebt de keuze uit deze drie. Iedereen zal er wel een geur in kunnen vinden die voor hem of haar aanspreekt. Het is ook niet de bedoeling dat deze geuren gemengd worden. Het is de bedoeling dat de geuren zuiver in gebruik zijn. Psychedelische wierook enzoverder wordt achterwege gelaten. Alle preparaten die ook maar enigszins geestverruimend kunnen zijn worden achterwege gelaten. Want op het ogenblik dat u daarmee omgaat, zal het misgaan. En dat moet voorkomen worden.
U kunt vooraleer u aan het contemplatieve gedeelte begint deze wierook ongeveer een half uurtje voor het begin laten branden. Het is ook geraadzaam dat u even de ruimte waar u het doet rondgaat met de wierook, zodat de geurstoffen zich in de volledige ruimte goed, evenwichtig kunnen verspreiden.
Vervolgens gaat u zorgen dat u onder geen beding gestoord kan worden. En dat is al een punt dat in uw moderne wereld soms moeilijk ligt. Zeker omdat u allemaal nogal gebonden bent aan allerlei mogelijke snelle communicatiemiddelen. Zorg ervoor dat deze niet in u geburen zijn, dat deze zijn uitgeschakeld, zodat u rustig aan het contemplatieve gedeelte kan beginnen, zonder storing.
Als het zover is, dan zet u zich gemakkelijk. U zorgt ervoor dat u geen spannende kledij draagt. Want dit kan storend optreden, waardoor uw eigen sessie gestoord wordt. Dat kan nooit de bedoeling zijn. U maakt het u gemakkelijk.
Zet u in een gemakkelijke zetel of stoel of u mag ook gaan liggen. Vervolgens zorgt u dat u rustig ademt. Het is niet de bedoeling, zoals in sommige meditatieve oefeningen, dat u zeer diep gaat ademen. Bij deze oefening zou dit storend werken. Het is de bedoeling dat u rustig ademt.
De meesten onder u zullen in een zithouding zijn en dan is het ook van belang dat u er op let dat u noch uw voeten, uw enkels of uw armen kruist. Dat uw voeten rustig los naast elkaar zijn, in een gemakkelijke wijze, en dat uw armen naast uw lichaam zijn. Zit u in een stoel met een leuning, dan kunnen de armen rustig op de leuning liggen. Het is van belang dat je hier geen kruisingen maakt. Dat alles rustig, vrij kan vloeien, zonder dat er met elkaar een verbinding is.
Dan komen we aan het kerngedeelte. U hebt de keuze in contemplatie over wat u wilt gaan nadenken. Maar let op, het is steeds over één zaak! Er zullen er zijn die misschien willen contempleren over een roos. Anderen misschien over een edelsteen of een halfedelsteen. Wat noodzakelijk is of van belang is, is dat het voorwerp waar je wilt over contempleren voor u aanwezig is. Dat u dit bij aanvang kan bekijken. Ik zeg wel bij aanvang. Want u zult heel snel opmerken dat door het fixeren van, hetzij een roos, hetzij een gesteente of zelfs een afbeelding, bijvoorbeeld een Christusfiguur, juist door er u op te concentreren zal er al heel snel een soort optische vermoeidheid ontstaan, waardoor u de ogen gaat sluiten.
Tussen het kijken en het sluiten van de ogen is het van belang dat u het voorwerp dat u gekozen hebt, bijvoorbeeld de roos, dat u begint van in uw gedachtewereld deze roos tot in de detail voor uzelf te omschrijven. Het is als het ware een soort ontleding van hetgeen wat u voor u ziet.
De bedoeling van dit geheel is dat u zo gefixeerd wordt op de roos, dat al het anderen naast u als het ware wegdeemstert. Alleen bent u gefixeerd op de roos. De rozenblaadjes, de stengel, dikwijls de stampers, als u ze kan zien, de geur, de stengel met alles erop en eraan.
U kan zelf op de moment dat u deze analyse van die bloem maakt zo ver gaan dat u de struik waar ze opgegroeid is naar voor krijgt. Dat u de verbinding daarin vindt met de aarde en dat u in de bloem de verbinding met de kosmos ziet. De kwestie is dat u gefixeerd blijft op die roos. Op een bepaald moment zult u misschien aan doornen denken en willen afwijken, omdat doornen van alle beelden kunnen oproepen. Zeker als je zo bezig bent zou je heel gemakkelijk kunnen overschakelen naar een doornenkroon en naar een Christusfiguur enzoverder. Nee, u blijft bij deze roos. Geconcentreerd. U houdt u daarmee bezig.
U zal opmerken dat door het zo geconcentreerd te zijn u in een soort van, voor de mens, natuurlijke trance gaat komen. Bij de ene persoon zal dit al in de eerste keer zijn dat men dat doet. Anderen hebben er misschien zes, zeven maal voor nodig. Maar alsjeblieft panikeert niet. Het is normaal, het is iets wat u moet aanleren. Maar door het te herhalen – en zeker de eerste maanden – zou ik ieder het advies geven van daar dagelijks tijd voor uit te trekken. Geen excuses van mijn werk neemt met teveel in beslag of ik moet op reis of dit of dat. Nee. Als je wilt kunnen resultaat boeken moet u daar iets voor over hebben. U moet daar een inzet voor hebben. En dan gaat u zien, dan gaat deze oefening, dit contemplatieve gebeuren, zeer snel kunnen evolueren.
We gaan dan krijgen dat u op een bepaald moment in een soort trance komt. Op dat ogenblik dat u in deze trance komt zult u opmerken dat u niet meer alleen bent. Ieder van u zal door ons begeleid worden op dit ogenblik. Niet onbelangrijk dit te beseffen. Ieder van u krijgt voor deze oefening van onze zijde een soort gids. Deze gids zal u sturen. Ook hier willen we de nadruk op leggen dat u dit zal aanvoelen, maar dat het niet de bedoeling is dat u gaat communiceren met deze gids. U zult hem aanvoelen. U zult ook aanvoelen waar hij met u naartoe wil gaan. U volgt en u neemt waar. Dit is een punt dat voor sommigen een breekpunt gaat zijn. Zeker in het begin zal het niet gemakkelijk zijn.
U zult vaststellen: hé, ik voel hier bijvoorbeeld een zindering rond mijn hoofd, of ik voel een koude in mijn hals of een prikkel van de ruggenwervel, noem maar op. Je neemt waar dat iemand u iets zegt en u hebt de neiging van daarop te reageren. Op het ogenblik dat u dat doet, is de kans groot dat u uit trance terugkomt. Daar zijn geen potten aan gebroken. Dat is niet erg. Wanneer u uit die trance terugkomt, geven wij u wel de raad van gedurende nog ongeveer een 30 seconden toch uw ogen gesloten te houden en daarna gewoon voor uzelf te noteren wat u hebt ervaren.
Wanneer u uit trance komt, zonder dat u een prikkel hebt gevoel, is de zaak gewoon te vroeg gestopt, hoeft u geen nota’s te nemen, breekt u de oefening af en herhaalt die op een later moment. Wanneer u echter wel al een prikkel hebt gevoeld, dan wacht u 6 tot 7 uren minstens om de oefening te herhalen. U kan dan na die tijd, mag ook langer zijn, de nota’s voordat je terug begint even doornemen. Daar kunnen dan op dat ogenblik misschien voor u nog onduidelijke zaken instaan, maar wel gegevens bevatten die, wanneer je terug in trance gaat, u helpen.
Wanneer u zover bent dat u kan aanvaarden dat wij naast u staan en u begeleiden, dan gaat u opmerken dat van op het ogenblik de gids bij u aanwezig is, dat u de idee krijgt dat u ergens in een redelijke duistere omgeving aanwezig bent. Het is of u zoekt op dat ogenblik, en u gaat dat onmiddellijk ergens waarnemen, een lichtpunt. Dit duister is iets wat in uzelf aanwezig is. Je moet daar niet voor schrikken en je moet ook geen angst hebben dat je een verkeerde sfeer zit. Het is een eigenheid aan uw eigen persoonlijkheid.
U zult via de gids gestuurd worden om de lichtpunten of de flikkering van licht waar te nemen en u er op te richten. Op dat moment gaat u, wanneer u zich op dat licht richt, sommigen een tunnel onderscheiden, anderen een soort diepte met licht, weer anderen een panoramisch beeld. Dit is totaal individueel en hangt totaal af van uw eigen evolutie, ervaringen enzoverder. Dus het is niet zo dat de ene moet zeggen mijn ervaring is beter dan die van jou of die van jou is beter dan die van mij. Het is puur volgens de eigen persoonlijkheid.
U gaat in deze toestand naar die lichtmodule toe. Is het een tunnel, dan ga je er gewoon door. U zult opmerken, dat heel kort nadat u beseft hebt daar is dat licht en je u in dat licht begeeft, dat je plots in een andere wereld zult staan. We zouden dit kunnen omschrijven dat dit de wijze is om voor de mens in Zomerland binnen te stappen.
Effectief op deze wijze, samen met uw gids, staat u in de Zomerlandsferen. Daar gaat u scholing krijgen. Dat wil zeggen: u gaat eerst gewoon met uw gids tussen alles wat u ziet en u gaat waarnemen. U gaat opmerken dat men juist doet of men u niet ziet of men u niet als zijnde aanwezig bekijkt. Vergis u echter niet. Elke entiteit die u waarneemt – en u zult die waarnemen onder menselijke gedaante – neemt u wel degelijk waar en tast af.
U zult verschillende malen deze reis moeten maken alvorens u contact zult krijgen met deze entiteiten. Op een bepaald ogenblik zult u via uw gids aanvoelen dat u mag praten, dat u ze mag aanspreken en dan kan u dit doen. Op dat moment zullen er wisselwerking ontstaan en zullen er voor u leringen inzitten.
Deze ganse procedure, zeker in het begin, gaat u de idee geven dat u gemakkelijk uren in trance bent geweest. In werkelijkheid zal u opmerken, wanneer u achteraf op u tijdsaanduiding kijkt, dat dit meestal maar enkele minuten heeft geduurd. Dit is de eerste stap. U komt in wat wij noemen de vormsferen.
Ik hoop dat het voor iedereen nog volgbaar en duidelijk is. Vervolgens gaat u, wanneer u in deze sfeer bent en u hebt rondgekeken, zeker in de eerste periode wanneer uw gids zegt: we gaan terug, onmiddellijk mee terug naar uw eigen sfeer. U komt dan langzaam maar zeker terug uit het contemplatieve gedeelte van uw eigen lichaam.
Door deze oefening steeds verder te herhalen en te herhalen, zal u op een bepaald ogenblik moeten vaststellen dat uw gids plots er niet meer bij is. U staat voor het punt waar u steeds doorgaat, het lichtpunt, en u merkt op: mijn gids is er niet meer. Geen enkel probleem. U doet gewoon wat u de vorige malen hebt volvoerd.
U gaat door dat licht naar deze vormsferen en u handelt op dezelfde wijze. Zo leert u dan, wanneer uw gids vindt dat u het aankunt, zelfstandig in deze sferen om te gaan. U zult opmerken dat wanneer u zover bent dat u in de vormsfeer kunt rondwandelen, rondkijken, dat u ook van de ene vormsfeer naar de andere zult gaan. Dit kan een tijd duren. Daarmee bedoel ik dat u dit tientallen malen herhaalt, tot het moment dat u voor uzelf vaststelt: ik heb het hier voor bekeken, ik wil verder. En dat kan.
Na de eerste stap in de vormsferen kun je weer voorbij de grens, die uzelf bent, naar wat wij noemen, de eerste niet-vormsferen. Dit wordt soms omschreven als klank- en lichtsfeer. Om vervolgens, dat is dan de derde fase, te komen in de niet-vorm of niet-stof sferen. Wat je zou kunnen zeggen: de sferen van het pure licht, van het pure witte licht, waar alles in aanwezig is.
Dat zijn stappen die we in de komende lessen (24-1, 7-2 en 21-2-2012) u verder gaan aanleren. Voor vandaag is dit de beginfase. We gaan vandaag tot de vormsferen en u gaat vanaf nu dit trachten zo goed mogelijk, telkens opnieuw te oefenen. Zodat u, in tegenstelling tot alle andere, bewust kunt uittreden, zonder dat er voor u ook maar als mens enige gevaarlijke situatie bij betrokken zou zijn. Je krijgt een gids die u zal begeleiden. Deze gids, wanneer hij zich terugtrekt, maakt het eigenlijk voor u duidelijk dat u zelfstandig kunt en dat u ver klaar bent om, wanneer alles verkend is, een volgende stap te zetten.
Wees gerust, elke stap die je verdergaat zul je opnieuw geconfronteerd worden met een gids. Ik zeg niet dat het steeds dezelfde entiteit is. Dat speelt ook geen enkele rol. Maar je zult steeds de juiste begeleider aan uw zijde hebben. Nogmaals wil ik het accent erop leggen: u gaat nu niet communiceren met uw begeleider, want dan verbreekt u alles. Dan verbreekt u eigenlijk de ingesteldheid.
U moet goed beseffen door het contemplatieve gedeelte, door het fixeren op, zoals ik in voorbeeld de roos heb gesteld, en alles wat er uit voortkomt, heb je de mogelijkheid gecreëerd om heel bewust en heel kernvol waar te nemen. Zonder enige storing. Zonder enige afleiding. Op het ogenblik dat u uw hersenen de toelating geeft om vragen te gaan stellen aan de entiteit die u begeleidt, hebt u deze sfeer gebroken en kan u niet verder. Dus houdt heel goed in het oog dat u zichzelf hierin ook onder controle houdt.
De ganse opbouw van de oefening is dat u gefixeerd bent op één punt en vanuit die fixatie verder kunt gaan. De stoffelijke wereld als dusdanig kunt loslaten. Tegen uw lichaam als dusdanig kunt zeggen: nu houdt je je even rustig, want ik ga nu werken, ik ga nu verder.
Het is daarom ook dat het van belang is de juiste geuren te gebruiken. Dat het van belang is dat je niet onderbroken wordt. Dat er geen storende elementen zijn, zodat alles vlot kan verlopen. Op het ogenblik dat er tijdens uw oefening er toch een storing zou optreden, u leeft in een drukke wereld dus dat kan altijd, er kan bijvoorbeeld een auto beginnen hard claxonneren, of een alarm afgaan ergens dat u stoort. In den beginne kan dit doordringen tot u. Eens dat u de oefening goed onder controle hebt zal zelfs zoiets u niet meer storen. Maar stel in beginfase gebeuren zo een zaken, dan zou je kunnen meemaken dat je plots de idee hebt dat je via een val terugkomt in de werkelijkheid. Dit kan een redelijk sterk schokeffect geven.
Ik geef u de raad wanneer dat zich zou voordoen, dat u zich even gedurende toch een kwartuur rustig houdt. Dat u dan iets doet dat uw gedachte totaal afleidt. Bijvoorbeeld een ontspannen boek lezen of iets anders waar je dus volledig uw gedachte met kunt laten wegdwalen, maar niet meer aan dit contemplatieve denken. Zo geeft u uw lichaam de mogelijkheid om terug na zulke schok zijn evenwicht te vinden.
Het is te hopen dat dit niet te dikwijls zo gebeurt en dat u in staat bent toch u voldoende af te zonderen en te zorgen dat er zo weinig mogelijk storing is. Het andere wat ik u verteld heb, dat je plots wakker schiet, dat zijn de normale kinderziekten die je zult doormaken door deze oefening aan te vatten.
Ik hoop dat het voor iedereen duidelijk is. Het is ook, en dat wil ik nog even vooraleer ik afrond het accent op leggen, belangrijk te beseffen dat deze oefening volledig opgebouwd wordt in harmonie met de kosmos. Ondanks het feit – en dat benadruk ik – dat u op een bepaald ogenblik in de oefening het duister zal aanschouwen. Want het duister is er deel van. Het zit ook in u. En het is juist door op dat punt te komen dat je u kunt vrijmaken. Dat je in dat duister opmerkt waar het licht zich manifesteert. Het is een harmonie, een evenwicht. Dus schrik daar niet van, want het is hetgeen wat in u leeft. Het is niet iets buiten u. Dat is het eerste gedeelte van de oefening.
De volgende stappen zijn voor de volgende lessen. Maar er zijn nu een klein paar zaken die ik er nog wil aan vasthaken omdat zij van belang zijn. Wanneer u na enkele weken en u hoeft hoegenaamd niet te denken dat u er zal in slagen voor volgende bijeenkomst dit allemaal perfect te doen. Dus u moet geen angst hebben van: ik heb geprobeerd en het is mij niet gelukt, wat gaat gene zijde nu zeggen? Wij weten dat, dit is een zeer moeilijke startoefening, maar wanneer u erin slaagt ze te volvoeren kunt u als mens, maar ook als geest ineens rasse schreden vooruitgaan. Dit zou je kunnen zeggen is een bewustwordingsproces. Maar daar komt het volgende bij. En dat is belangrijk dat je dat ook op voorhand beseft en weet.
Door aan deze oefening te beginnen, door deze aan te vatten en erin te slagen, zal u opmerken dat u als mens zeer sterk gaat veranderen. Dat u karakterieel heel sterk anders naar de wereld gaat kijken. Maar dat gaat zich manifesteren, niet vanuit de idee: ik ben veranderd, maar vanuit de idee dat u ziet dat de andere anders zijn. U gaat in het begin de neiging hebben van naar anderen toe te zeggen van: u bent veranderd. Soms ligt u dat soms ligt u dat niet. Beste broeders en zusters dit klopt dus niet. Het is niet de ander die is veranderd, ondanks het feit dat u die indruk hebt het is uzelf die veranderd bent.
In de eerste fase tot de vormsferen kan dit soms voor uzelf tot moeilijk aanvaardbare situaties komen. Omdat u altijd nog de neiging hebt van het accent te leggen naar de andere toe. U moet beseffen – en daarom zeg ik dit al bij de eerste les – neen, het zijn niet de anderen die anders zijn, het ben ik die anders sta ten opzichte van de anderen. Op de moment dat je dat voor uzelf kunt detecteren, vastleggen, kunt u verder. Dat wil zeggen als u kunt aanvaarden dat u anders bent, dan kunt u loslaten dat de wereld anders op u reageert. Dan hebt u daar geen last meer mee.
Dat wil zeggen – en ook weer niet onbelangrijk naar de toekomst – dat u hierdoor de mogelijkheid krijgt van alle veranderingen die plaatsgrijpen in het maatschappelijk gebeuren rondom u, vanuit een nieuwe optiek te bekijken, vanuit een ander gevoel te benaderen. Waardoor hetgeen wat in deze maatschappij plaatsgrijpt minder invloed heeft op u, minder u mee neemt als het ware, maar jij de mogelijkheid krijgt, zuiverder te zien wat er juist aan de hand is. Dat geeft u dan ook de kracht en het inzicht om, misschien voor de maatschappij totaal onbegrijpelijk maar voor u heel normaal te handelen en te komen waar u eigenlijk komen moet, zonder dat u deze maatschappelijke problemen die zich voordoen bij u in uw rugzak krijgt.
Maar u moet wel beseffen dat u het bent die door deze oefening, door deze opbouw veranderd en dat het niet de andere is. Het is heel belangrijk dit door te hebben. We zullen daar later nog op terugkomen, maar ik wil dit toch al, zeker wanneer je deze oefening aanvat, te berde brengen. Dat u dit al weet.
Wanneer het geheel zal afgerond zijn, en laat ons zeggen dat we dan toch ver in het midden van het jaar zullen zijn, dan zal ieder van u die zich ervoor ingezet heeft, anders zijn. Andere mogelijkheden hebben en ook zijn of haar leven totaal anders bekijken. En dan kun je in deze vernieuwende wereld, in deze vernieuwende sferen, kosmisch maar ook stoffelijk, een veel juistere attitude aannemen. Veel juistere beslissingen nemen. Veel juistere richtingen gaan. En dan zal u door niets of niemand nog kunnen overtuigd worden van: dit is enkel en alleen maar de weg of de waarheid. Neen, dan gaat u vanuit uzelf en vanuit uw ervaringen voor u kunnen bepalen waar u naartoe gaat en hoe u er met omgaat. Want juist door deze oefening komt u tot de kern van uw eigen wezen. En dat is eigenlijk, zeker in de evoluties die nu plaatsvinden, een niet te versmaden gegeven. Op het ogenblik dat u dat kunt, dan kan er eigenlijk niets of niemand u nog beletten uw eigen bewustwording verder te gaan.
Vragen.
Voor deze contemplatieve meditatie, moeten wij nuchter zijn of tijd laten na het eten?
Zoals mijn voorganger gezegd heeft zijn storende elementen niet aan te raden. Wanneer u een copieuze maaltijd hebt gebruikt, is het natuurlijk niet aan te raden van deze contemplatie uit te voeren. Maar wanneer u een lichte maaltijd hebt genoten kan het zeker geen kwaad. Alles moet je bekijken in de context van: eens dat ik hier aan bezig ben, mag er mij eigenlijk niets storen. Ik moet erin slagen van zo geconcentreerd te zijn dat de wereld rondom mij verdwijnt als het ware. Dat wil ook zeggen: uw eigen maagwerking of darmwerking.
Dus, je zou kunnen zeggen, liefst niet dadelijk na een copieuze maaltijd. Wanneer u echter een tasje thee gedronken hebt, zal het er niet op aan komen.
Ik heb lang geleden een verschijning gezien en ze sprak tot mij van mijn moeder die is overgegaan. Ik sliep niet en het was in een sterk emotionele toestand. Was dit een uittreding of hallucinatie? Nadien was het contact lichaam-geest bij mij verstoord.
Wanneer u een bepaalde persoon ziet, kan dit best zijn dat wanneer u onder een sterke emotie staat, dat u een waarnemingen doet en dat eventueel – en daarom hoeft dat niet direct iemand te zijn die aan gelieerd is, maar het zou kunnen – die u een bepaalde boodschap of een bepaald bericht wilt brengen of geven. Dit gebeurd laat ons zeggen hier op aarde bijna dagelijks bij vele personen. Dit is niet zo een ongekend fenomeen.
Echter en daar moet u rekening mee houden, wanneer dit fenomeen zich herhaaldelijk voor doet, dat is weer iets anders dan eenmalig, dan is het misschien wel even interessant om na te gaan onder welke condities zich dit voordoet. Je moet altijd van de eenvoudigste antwoorden vertrekken.
Wanneer je dit fenomeen ziet na bijvoorbeeld een spannend verhaal of een twist waardoor de emoties sterk zijn opgelopen, of zelfs in omgekeerde zin een enorm gelukkig of sterke emotie van geluk, dan zal je er van op aan kunnen dat dit iets is dat uw eigen hersenen produceren en dan liefst in beeldvorming die voor u herkenbaar is.
Maar wanneer u in een ontspannen toestanden bent en er is niets dat u aanduidt dat zulk fenomeen plaats zou grijpen en het manifesteert zich dan, dan kun je van op aan dat hier eerstes, bij u een gevoeligheid aanwezig is en tweedes, dat men vanuit de geestenwereld u tracht iets duidelijk te maken of aan te leren.
Het feit dat de manifestatie zich voordoet naar een gekende vorm toe, hetzij een familielid dat overgegaan is, hetzij een heilige, maakt niet uit, wij zien deze fenomenen zo goed in de godsdiensten waar mensen die bepaald gefixeerd zijn op een heilige of een godheid, deze dan ook weer zien.
Denk in de katholieke kerk aan de talrijke Maria-verschijnsels. Het gaat er hem om in welke toestand u zich zelf bevindt. Als u zich ontspannen in een rustige toestand bevindt en het manifesteert zich en het herhaalt zich, dan zou ik u zeker de raad geven van er aandacht voor te hebben en hetgeen wat u aanvoelt, dat u medegedeeld wordt, daar zeker rekening mee te houden. De idee dat de verschijning tot u spreekt, is een omzetting van een gevoel dat u via uw hersenen anders niet kan verklaren. En daardoor u gaat zeggen: er is een boodschap geweest en men heeft gezegd dat dit of dat gaat gebeuren.
Dit zou ik niet te woordelijk opvatten, maar ik zou wel trachten van als dit zich zo manifesteert, vooral rekening te houden met het gevoel dat eruit voortkomt. En daar eventueel mijn handelen aan aan te passen. Ik denk dat u nu beide kanten gekregen hebt, dat u daar toch wel even kunt over nadenken.
In het eerste gedeelte werd duidelijk dat door het herhalen van de oefening, dat we de wereld na verloop van tijd anders zullen waarnemen. Heeft dit consequenties voor onze relaties (bv partners, kinderen). En kunnen wij eventueel hen helpen om dingen ook op een andere manier waar te nemen?
Het is evident wanneer u als persoonlijkheid verandert, wanneer u de zaken anders gaat benaderen, bekijken, dat dit voor de wereld rondom u invloed heeft. Daar kun je niet te buiten. Maar dat is ook zo wanneer je dit niet doet en in uw maatschappij waarin je leeft zaken tegenkomt.
Stel u voor, u hebt een werk en u verliest uw werk. U staat van de ene moment op de andere op straat. Denkt u dan dat dat geen invloed heeft op uw partner en uw kinderen? Heeft ook invloed. Alleen is die invloed niet zo positief.
Wanneer u deze oefening doet verandert u, maar u verandert ten opzichte van het bestaande op een positieve wijze. Wanneer uw partner, uw kinderen, de maatschappij rondom u deze positieve wijze van verandering kan aanvaarden, dan is er geen probleem. Wanneer zij dit niet kunnen aanvaarden, dan is dit niet jouw probleem op dat ogenblik, maar wel het probleem van degene die weigert het licht te aanvaarden en liever verder gaat in het duister. Zo simpel is het.
Kijk, ik zal het even met een verhaal duidelijk maken dat u allemaal kent. U hebt in jullie opvoeding allemaal geleerd over Jezus Christus. Een figuur die door zijn eigen volk ter dood is gebracht. Het eigen volk kon – en laat ons zeggen de machthebbers toen van het Sanhedrin – konden gewoonweg niet aanvaarden dat hetgeen wat deze Christus naar voor bracht zou door het volk aanvaard worden. Want dan vreesden zij, dat zij hun macht over het land en het volk zouden de kwijtraken en dat de Romeinen dus alles zouden overnemen waardoor dat zij niets meer waren. Nu hun redenering was, dat zij positief handelden door één persoon uit te schakelen, te laten doden, en zo het ganse volk te beschermen. In hun ogen was dit positief. In werkelijkheid weten we dat dit in feite zeer duister was. Maar het is maar vanuit welke optiek dat u het benaderd.
Wanneer u dit nu vertaald in de vraag die u stelt, dan is de Christusfiguur degene die in het licht verder gaat, ondanks alles, maar waar zijn entourage dit niet aankan. Zelfs zijn eigen leerlingen op een bepaald ogenblik verraden hem. Konden het niet dragen. Daardoor verandert er in wezen niets aan de persoonlijkheid van de Christus en alles waar de Christus voor staat. Integendeel, het versterkt nog. Maar het geeft wel aan dat de mens het niet in het juiste daglicht kan stellen en daardoor zijn eigen begeerte naar macht en overheersing op de eerste plaats zet.
Ik denk dat dit een zeer duidelijk voorbeeld is. Vertaal dat naar uw huidige maatschappij. Wanneer u verder evolueert en degenen rondom u kunnen dit niet aan of vinden dat dit niet kan, is dat hun probleem. Het enige verschil is, jullie zijn nog geen Christus, dus u moet geen schrik hebben dat ze u aan een kruis nagelen. Het enige wat kan gebeuren is dat effectief daar zaken uit elkaar gaan. Maar dan moet u zich de vraag stellen: is het niet beter dat degene die het niet aankan, die het licht nog niet kan erkennen, even terzijde van u gaat en u de mogelijkheid hebt van verder te gaan, dan dat er een strijd ontstaat? En daar hangt het weer van uzelf af.
Zoals mijn voorganger gezegd heeft, het bent u die wijzigt, dus het bent u die de verantwoordelijkheid neemt, die de consequenties neemt. En wanneer de consequentie is van: sorry, in deze relatie kan ik niet aanvaarden dat men mij zo in een patroon steekt, dan gaat u uw eigen weg.
En dan kunt u de vraag stellen: ja, maar wanneer er kinderen zijn? Ten opzichte van die kinderen is het beter dat u uw eigen weg gaat, dan dat er continue spanningen zijn. Want de spanningen zijn voor de kinderen veel nadeliger. Wat niet wil zeggen dat u geen verantwoordelijkheid draagt voor dat nageslacht tot het volwassen is. Dat wil zeggen tot het voor zichzelf kan zorgen. Niet in uw huidige maatschappij dat ze op 35 jaar nog studeren en zeggen: ja, wij hangen af van onze ouders. Daar gaat het niet over. Een kind kan vanaf zijn 16-17-18 jaar genoeg voor zichzelf instaan. Dan is ook deze verantwoordelijkheid verdwenen. Maar dit wil niet zeggen, dat wanneer u uw weg gaat, dat u deze zou afremmen omdat er een nageslacht is dat zogezegd onder uw verantwoordelijkheid valt. U kunt deze verantwoordelijkheid nemen en toch uw weg verder gaan.
U zult opmerken naar gelang de tijd verder evolueert dat uw maatschappelijke structuur, zoals deze op het ogenblik gangbaar is, op een pure illusie berust. En als u ziet hoeveel van de relaties die op het ogenblik functioneren, ja, dan zou ik zeggen dat op dit moment hier in deze streken van alles wat dat nog bij elkaar is, ongeveer een 35 % positieve relaties zijn en de rest pure illusie. Die om andere redenen bij elkaar zijn dan zogezegd omdat men een harmonie met elkaar heeft. Ik spreek hier niet over een seksuele binding enzoverder. Sommige relaties zijn puur lichamelijk. Maar daar spreek ik niet over. Ik spreek over echte waardevolle harmonische relaties. Dus u gaat naar de toekomst toe langzaam maar zeker naar een maatschappij waar dat soort relaties, dat u de laatste eeuwen gekend hebt, meer en meer zal verdwijnen. Niet dat de maatschappij puur individueel gaat worden. Verre van. Maar de verantwoordelijkheden en de harmonieën zullen anders komen te liggen.
Ik heb jaren geleden een accident gehad. En dan ben ik door een tunnel van licht gewandeld. Ik heb toen mijn moeder horen roepen en ben teruggekomen. Voor mij was dat eigenlijk een heel fijne ervaring. Nu is mijn vraag: als we die oefening gaan doen en we komen in andere sferen terecht, en we vinden dat daar fijn, gaan wij automatisch terugkeren of bestaat er een kans dat we niet terugkomen?
Gezien het hier een contemplatieve oefening is en die begeleid wordt, moet je geen schrik hebben dat je het zo fijn vindt dat je daar blijft. De zomerlandsferen waar je eerst in komt hebben ook wel hun negatieve kantjes. U moet niet denken omdat je aan onze zijde bent dat het daar allemaal holala, holalou, enzoverder is. Vergeet dat maar. In onze sferen zijn er ook serieuze sferen waarvan je zegt: liever niet.
Hetgeen u aanhaalt is verschillend met de ervaringen die u hier gaat doormaken. De ervaring van door de tunnel gaan, is een ervaring van: ga ik het lichaam loslaten of niet. Hier is er geen sprake van dat de verbinding met het lichaam wordt losgelaten. Het is ook niet de bedoeling van de geest van het lichaam achter zich te laten. Het is wel de bedoeling van informatie op te doen, te leren, te evolueren, dit binnen het kader van de leerschool van het stoffelijk bestaan en dan zult u op bepaalde ogenblikken tijdens de oefening het gedacht hebben of het gevoel hebben dat u misschien uren – en sommige misschien dagen – in deze zomerlandsferen rondwandelt en wanneer u dan terugkeert, zult u opmerken dat dit maar fracties van een tijd is geweest.
U moet zich heus geen zorgen maken dat deze oefening er zal toe leiden dat u een veredelde zelfmoordpoging in de stof gaat doen. Op deze wijze gaat u niet werken. U gaat ook opmerken, in de beginfase van de oefening, dat uw gids als het ware u volledig stuurt en dat u zonder die gids eigenlijk niet zoveel gaat uithalen. Het is maar na verschillende malen en de kennis te hebben ervaren, dat de gids zich op de achtergrond gaat houden en eventueel in uw ogen niet aanwezig gaat zijn. Maar vergeet niet, u komt in sferen waar wij zonder problemen ook door wandelen. Dus u bent in wezen nooit zonder hulp.
Bij meditatie bij volle maan heb ik het gevoel dat er een driehoek ontstaat tussen mij en de maan. Connectie via plexus solaris en voorhoofdchakra en de maan.
Anderzijds neem ik de volgende zaken waar in de maan, maar telkens verschillend. Dit kan een sprekende persoon zijn, woorden en nu ook cijfers. Is dit een inbeelding van mij? Of zijn die dingen waar ik rekening moet mee houden? Hoe kan ik dit dan interpreteren en hoe moet ik daarmee werken?
Het is werkelijk zo dat wanneer een mens in de sfeer komt van de maan, dat er wisselwerking kunnen ontstaan en naargelang uw eigen ontwikkeling qua gevoeligheden, gaat de maaninvloed deze bij uzelf versterken. En dit kan via verschillende fijnstoffelijke kanalen zijn. Alles hangt af van uw eigen ingesteldheid.
Stel u voor dat u zeer lichamelijk materialistisch bent ingesteld. Dan zal de maan vooral uw stuitchakra activeren. Hoe verder u echter van de materie verwijdert bent, hoe meer u met geestelijke zaken bezig bent, hoe meer er hogere chakra’s zullen door de maan als het ware geprikkeld worden. En zo kan er heel gemakkelijk een wisselwerking ontstaan.
Het is te zeggen dat u via bepaalde chakra’s de maaninvloed, en die is niet te onderschatten, in u trekt, de prikkeling over uw eigen zenuwstelsel laat gaan, als het ware ook nog eens een lading van maanenergie in de aura opslaat en dan weer via een lager gelegen chakra in wisselwerking brengt.
Zo kun je hebben, dat onder bepaalde condities er zelfs mensen zijn die erin slagen van in de periode,, vooral van volle maan, een ontzettend sterke werking te krijgen van het voorhoofdchakra, waardoor zij zaken ver op voorhand kunnen waarnemen en kunnen plaatsen.
Verder zijn, naargelang uw eigen ontwikkeling en gevoeligheid, veel zaken mogelijk. Dit wil zeggen dat wanneer u een beetje helderhorend bent, u de idee krijgt dat die over tijd en ruimte waarneemt, anderen zal het met beelden gaan, weer anderen met gevoelens.
De werking van de maan de mens is op dit moment nog veel te weinig gekend. Men denkt dat de maan vooral invloed heeft op de getijen, de natuur, het groeien en misschien een beetje stimulans van het menselijk karakter. Het gaat echter zeer ver. En men heeft nog maar heel weinig ontdekt van de wisselwerking tussen de maan, de aarde en zijn bewoners.
Maar wanneer u dit in de positieve kant beschouwt, dan kan ik alleen maar zeggen het is een zeer dankbaar gegeven dat u met deze zaken kunt omgaan. En hier zou ik het bij afronden want anders ben ik nog een uur bezig over alle mogelijkheden die de maan u biedt.
Wat heeft het Keltisch kruis aan betekenis?
Ja, daar zitten aardig wat betekenissen in. De kruisvorm zelf heeft niets te maken met het katholieke kruis, maar wel met wat de Kelten zagen als zijnde de wisselwerking tussen het noorden, zuiden, oosten en westen. En daar gaf men dan telkens weer een waarde aan.
Het is te zeggen: het westen stond voor vuur, het noorden stond voor de aarde, het oosten voor het water en het zuiden voor de lucht. Dan krijg je de kern van het kruis, waar dus de benen elkaar raken, dat noemde men in het oude Keltisch het begin van alles of het kernpunt, de Bron of het goddelijke. Ik moet het vertalen, want de Kelten gebruikten daar natuurlijk andere terminologieën voor. Maar daar bent u in deze tijd nog weinig mee. Tenslotte hebt u de kring of de cirkel die er rond was: de eeuwigheid. Dus, dat alles binnen dat geheel steeds weer in circulatie en ontwikkeling was.
Dat is op dit moment de voor u toch meest aanvaardbare verklaring. Er zitten nog wel andere factoren achter, maar die behoorden meer tot die tijd en daar bent u op dit ogenblik weinig mee. U gaat nu eenmaal ook geen mensenoffers meer brengen.
Zo, ik denk dat ik daarmee voldoende de verklaring van uw Keltisch kruis gegeven heb.
Kijk. Het ganse geheel van hetgeen wat u vanavond is bijgebracht, heeft de bedoeling dat u beter uzelf gaat leren kennen. En door beter uzelf te kennen, gaat u ook in de maatschappij waar u geïncarneerd bent, veel juister en beter kunnen werken, reageren enzovoort. Het zal niet altijd zijn zoals de maatschappij van u verwacht. Waarom niet? Omdat u nou eenmaal de zaken ziet zoals ze zijn en niet zoals de maatschappij ze wil dat u ze zou zien.
Dat wil zeggen dat door deze oefening er aardig wat mogelijkheden voor ieder van u ontstaan. Mogelijkheden op gebied van aanvoelen, maar ook hierdoor op gebied van betekenis hebben, hulp kunnen geven, bijstand kunnen geven aan anderen die zoekende zijn. Het kan zelfs voor jullie zo ver gaan dat je duidelijk voor de maatschappij rondom u, een soort ankerpositie gaat aannemen, waardoor dat je in de veranderingen die komen velen in een juiste richting kunt helpen. Maar goed, dat is de toekomstmuziek die voort kan komen uit hetgeen wat je eerst zelf hebt moeten aanleren. En ik wens er nogmaals het accent op te leggen, dat deze weg die we u hier voorhouden en bijbrengen een weg is die u gaat zonder dat daar andere fysieke middelen gebruikt worden. Dat is toch van belang.
Op dit ogenblik heerst er in deze maatschappij de idee dat men via alle mogelijke stimuli zaken in zichzelf kan ontdekken. Dit is één van de grootste flaters die in deze maatschappij op het ogenblik gaande is. Hierdoor krijg je een enorme industrie van allerlei mogelijke producten die beter niet zouden genomen worden. En ik heb het heus hier niet over een borreltje of een sigaretje. Dat begrijp je wel. Je kunt als stofmens via deze wegen nooit tot de kern doordringen. U blijft steeds, als u opwekkende middelen of wat ook gebruik, vastzitten in het patroon van uw stoffelijke hersenen en blokkeert eigenlijk alle mogelijkheden. Dit is in besef te weinig aanwezig bij velen die allerlei experimenten uitvoeren.
Maar goed, wat wij u hier op het ogenblik toevertrouwen, is de sleutel om werkelijk op een zuivere, lichtende wijze door te dringen tot de kern van uw wezen. Het ontdekken van de reden van uw zoektocht in de stof en de mogelijkheden die u hier hebt. Want uiteindelijk, waarde vrienden, uw stoffelijke leven is in de totaliteit van het bestaan maar een fractie. U kunt denken: ja, ik ben 40 jaar, ik ben 70 jaar, ik ben 80 jaar, zie eens hoe lang ik hier rondhuppel. Voor uw geest is dat niets. Maar binnen die fractie, hebt u wel de mogelijkheid van aardig wat bewustzijn op te doen en dat is toch het belangrijkste van elk leven. Zeker niet de materie want die laat je 100% achter.
Zo dan heb je nog een kleine toegift waar je nog eens goed over kan nakauwen. Als ik mag zou ik jullie nog het advies geven, en dat is mijn persoonlijke advies, de ervaringen met de oefening die u hebt, legt ze vast op papier. Noteer ze. Leg een boekje aan waarin u deze ervaringen vastlegt. U zult achteraf daar het genot van hebben om uw evolutie daarin te erkennen en ook wanneer u zaken vastlegt, dan kunt u na verloop van tijd soms heel duidelijke patronen ontdekken, waardoor u voor uzelf ook een veel duidelijker beeld van uw bestaan in de totaliteit kan opdoen. En dat is ook voor de stofmens soms wel boeiend. Ook in het kader dat u ten opzichte van de stoffelijke wereld wijzigt. Wanneer u dit voor uzelf vastlegt, hebt u als het ware door de tijd heen een mooie handleiding.
Het komt erop aan van te oefenen, te oefenen en uzelf een discipline op te leggen. En ik weet dat dit in deze tijd soms niet evident is. Want jullie hebben toch allemaal zo een druk bestaan. Jullie moeten allemaal gaan werken. En dan moet je nog ’s avonds tv kijken. Radio beluisteren, muziek beluisteren, sommige de krant lezen, sommige een boek lezen. Dat moet allemaal gebeuren. U moet nog eten, u moet een woning onderhouden, u moet een auto afbetalen, noem maar op. U hebt in de stof toch zulke drukke bezigheden. Ook dat, waarde vrienden, zul je moeten gaan rangschikken. Je zult moeten gaan beseffen dat al deze stoffelijke bezigheden soms werkelijk voor uw ontwikkeling nefast zijn. Zoals sommige mensen steeds weer dezelfde handelingen herhalen waardoor er een serieuze remming in de ontwikkeling kan ontstaan.
Je hebt mensen die verslaafd zijn, bijvoorbeeld van dat uur tot dat uur moeten we naar dat kijkkastje kijken. Anderen zijn verslaafd aan, laat ons zeggen, alles moet zo op orde zijn, want anders kunnen we niet leven. En zo kan iedereen wel zaken invullen. Waarde vrienden, dat zijn allemaal materiële zaken die ook geestelijke gezien geen enkele waarde of meerwaarde meebrengen. Vanuit de geest hebben we niets tegen dat u zich ontspant of dat u graag alles op orde hebt. Maar wanneer dit een vast gegeven wordt dat je niet meer kunt leven zonder dat, dan zit je op een grondig verkeerd spoor.
Er zijn mensen die bijvoorbeeld niet zouden gaan slapen als niet alles ligt zoals het moet liggen. En die dat jaren en jaren van hun leven volhouden. Anderen zijn zo verslaafd aan een vierwieler dat ze die poetsen van ‘s morgens tot ’s avonds. Dat zijn allemaal zaken die voor de mens en zijn geestelijke ontwikkeling nefast kunnen genoemd worden. En nu gaan er veel op hun achterpoten staan en vinden dat dit eigenlijk er niet bij hoort. Jawel, waarde vrienden, ga bij uzelf eens na hoe je op dit ogenblik leeft. Ga bij uzelf eens na wat eigenlijk uw materiële stoffelijke verslavingen zijn. Als je dat voor jezelf al kunt beseffen en daar, al is het maar stukje bij beetje, wijziging in brengen, dan ga je al een stap vooruit.
Want wees ervan overtuigd dat door de oefening die u nu is opgedragen en waarvan gevraagd wordt ze intens te oefenen, dat deze materiële verslaafdheden niet gehandhaafd kunnen blijven worden. Want u hebt tijd nodig voor uw oefening en u zult keuzes moeten maken. Of ik ga mijn auto laten blinken of ik doe mijn oefening. En daarin, als je verder wilt komen, is de oefening, de spirituele ontwikkeling het belangrijkste.
Zo dan is het nog de gewoonte dat we hier de avond afsluiten met een meditatief gedeelte. Ik ga speciaal vanavond zeker niet contemplatief werken, want dat zou te zwaar worden.
Meditatie: Een zuil van goudgeel licht.
Laat ons allen rustig even mediteren. Even ons gemakkelijk zetten, ontspannen en genieten van de sfeer waarin we nu tezamen zijn.
Waarde vrienden, we zijn hier verenigd in het licht. Ik zou het omschrijven als zijnde: we zijn hier samen onder een zuil van goudgeel licht. We zijn verbonden met de krachten van de kosmos en door deze omkadering van dit licht vormen nu samen een éénheid, een harmonie. Langzaam maar zeker zijn we versmolten tot één kracht. Langzaam maar zeker zijn we tot het besef gekomen dat we één zijn met de Bron.
En wanneer we een bron bekijken, dan zien we dat daar permanent druppels water uit op borrelen. En elke druppel water is in wezen anders en toch is elke druppel water weer dezelfde. Want al druppels water vormen één geheel. En het is niet omdat de ene druppel water een beetje meer aarde in zich heeft en de andere misschien een stukje hout meevoert en weer een andere misschien een blaadje in zich draagt, dat zij als druppel water van elkaar verschillen. Neen, zij zijn elkaars gelijke. Zij zijn ontstaan uit dezelfde bron. Zij zijn naar boven gekomen met dezelfde lichtkracht en zij hebben zich open geplooid onder hetzelfde licht. Zij zijn samengevloeid en zo vormen zij wat wij zeggen: het stromende water.
En wanneer we dan een beetje verder kijken, van de bron af, dan zien we hoe het riviertje al kabbelt. Hoe de duizenden en duizenden druppels tot een eenheid zijn gekomen. En als we dan weer verder kijken, dan zien we hoe vanuit vele bronnetjes, die allemaal vanuit dezelfde grote bron zijn ontsproten, ook weer stroompjes van druppels samenkomen en hoe zo een ganse rivier ontstaat. Een rivier die alles in zich draagt. Die de mogelijkheid geeft dat de aarde vruchtbaar is. Die ervoor zorgt dat niets moet verdorsten. Dankzij dat ene druppeltje dat vanuit die bron is vertrokken.
En dan zouden we kunnen zeggen: we volgen het ganse proces. Want wat is het mooie? De rivier stroomt verder, bevrucht als het ware het land. Komt uiteindelijk in de zee, waar zich alles weer mengt en door de krachten van de kosmos verdampt het water. En het water gaat door de lucht heen, om zich weer om te zetten in druppels, die dan via de aarde weer binnendringen en zo terug naar de bron gaan. Waardoor de cirkel gesloten is. En zo kan het geheel weer opnieuw beginnen.
En dit, waarde vrienden, is als het ware zoals jullie leven. Jullie bent allen een druppel, die een ganse weg gaan om uiteindelijk terug één te zijn met die Bron. En door die weg die je hebt afgelegd, heb je weer een meerwaarde en kom je weer gezamenlijk samen in die kracht, verrijkt aan ervaring.
En dan hangt het gewoon van uzelf af of u terug een nieuwe reis wil ondernemen of dat u op een andere wijze deel wilt blijven van deze kracht, van deze Bron. Want vergeet niet, u kunt samensmelten terug in het geheel. Opgaan in het geheel. Zodat u niet meer als individu deze vloeibare wegen moet volgen. Want van op het ogenblik dat er besef is van eenheid met die Bron, ben je als het ware deze Bron en kan je van daaruit weer verder in de evolutie van de Bron.
En zo zie je maar, waarde vrienden, dat de krachten overal aanwezig zijn wanneer de harmonie is opgebouwd, wanneer de eenheid wordt beseft, zoals op dit ogenblik hier een trilling is van eenheid en van kracht.
U bent gefixeerd en gebundeld op het licht dat hier ons omkaderd. Gebruik nu deze kracht om voor anderen een hulp te zijn. Stuur deze kracht naar diegenen waarvan jij weet dat zij ze nodig hebben. Dat zij erom gevraagd hebben. Dat zij er iets mee kunnen. Want deze kracht is onuitputtelijk en degene die ze wilt erkennen kan ze aanvaarden. Degene die ze niet wilt erkennen daaraan passeert ze.
Maar jij, jullie, hebt nu de mogelijkheid om gezamenlijk en toch individueel de Bron te laten manifesteren voor degenen die zoekende zijn, die hulpbehoevend zijn. Het ligt in u. Geef het door. Het is maar een gedachte. Maar een gedachte waar een wereld van kracht en harmonie achter zit.
Sta mij toe dan te zeggen, dat deze gedachten die uit jullie zijn vertrokken bevestigd zijn. Dat zij voltrokken worden volgens de mogelijkheden van de Bron. En zo hebben we gezamenlijk in een harmonie die intens was, even weer de wereld een kleine beetje geholpen. Een klein beetje licht doen schijnen, een beetje richting gegeven, juist door dit licht. En zo is de avond die we hier tezamen hebben doorgebracht weer een waardevol moment geweest in ons bestaan. Een onuitwisbaar moment. Een moment van harmonie, dat ons steeds verder bij blijft en ons begeleid naar de toekomst toe. Dat het licht ons steeds mag blijven vergezellen.
Waarde vrienden, ik wens jullie veel succes.