Veranderende wereld – 2005

24 maart 2005

Zoals steeds wil ik jullie erop wijzen dat wij van onze zijde niet onfeilbaar zijn en ook niet alles weten en dat het daarom nuttig is dat u steeds zelfstandig nadenkt over wat gebracht wordt. Dat is toch nog altijd een zeer belangrijke zaak, om dit even naar voor te schuiven.

Zo, mag ik voor vanavond vragen hoe het met jullie oefeningen de laatste weken is verlopen en welke problemen er voor jullie zijn gerezen en wat u daar zoal hebt kunnen aan doen? (15-2 en 24-2-2005)

Vragen.

• Ik vind het moeilijk om mij één te voelen met de uiting van vuur, met warmte of met licht. Dat vind ik niet gemakkelijk.

Ik wil hier even opmerken dat er toch duidelijk gesteld is dat je u niet mag trachten te vereenzelvigen met vuur. Dat houdt ook in dat u zich niet één mag voelen daarmee.

Er is gesteld dat u het proces ‘vuur’ kunt bekijken en dat u kunt trachten te doorgronden wat er juist gebeurt. Maar we hebben er, voor zover ik het nog kan nagaan, duidelijk op gewezen dat, in tegenstelling met de andere elementalen zoals aarde, water en lucht, waar we duidelijk hebben gevraagd om te trachten u daarmee te vereenzelvigen, om daar één mee te worden, dat we duidelijk gesteld hebben dat dit voor vuur niet kan of mag gebeuren.

• Maar ik dacht dat men wel mocht trachten op te gaan in de warmte of in het licht, dat van vuur afkomstig is?

Je moet hier opletten dat je geen zaken door mekaar gaat halen. We spreken hier en we hebben u zaken geleerd naar het elementaal vuur. Het elementaal vuur, in wezen, heeft wat dat betreft, op dat ogenblik in die oefening, niets te maken met het licht. Dan zit je op een totaal ander terrein, daar moet je rekening mee houden.

• Dan heb ik ook geprobeerd om mij één te voelen met een spin. De ene keer lukt dat, de andere keer lukt dat niet. Ik heb eigenlijk niets ondervonden, ik weet het niet.

Wat mij opvalt hier is dat je eigenlijk, en misschien is dat bij nog anderen ook zo, een beetje aan de kern van het gestelde voorbij gaat. Wanneer wij u die oefening laten doen t.o.v. een dier, dan is het de bedoeling dat je voor uzelf een nieuwe en, misschien voor sommigen onder u, een ongekende vorm van eenheid met de kosmos kunt naar voor brengen.

Met de beste bedoelingen heb je hier misschien van alles geprobeerd, maar ben je voorbijgegaan aan wat je moest bereiken: het kunnen aanvaarden dat alles wat bestaat rondom u, deel is van die ene grote harmonie en vanuit dat punt alles zijn plaats, zijn juiste waarde kunnen geven. Dat is belangrijk.

En ik heb de indruk dat uw spin, dat de benadering daarvan meer een angst is die je bent gaan verschuiven.

Ik denk dat het voor ieder van jullie waarschijnlijk noodzakelijk is meermaals terug te herlezen, of te herbeluisteren, wat hier gebracht wordt. Het is dus zeer duidelijk dat je zaken hoort en aan andere zaken voorbij gaat. Dat is normaal, dat is menselijk. Maar het is wel van belang dat je het herbestudeert en dat je het blijft herhalen tot je de essentie in u hebt en dan kun je resultaten boeken.

Ben ik duidelijk genoeg?

• Ik weet alleen niet op welke manier ik bv. die angst of die afkeer van spinnen moet aanpakken.

Op het ogenblik, wat u in uw leven ook afkeer geeft, dat je voor uzelf kunt inzien dat die spin onafscheidelijk deel is van uw bestaan, dat jij niet kunt bestaan als die spin niet bestaat en omgekeerd, en dat je dat kunt aanvaarden in de totaliteit van wat bestaat, dan denk ik dat je een grote stap vooruit doet. Dat heeft op dat ogenblik nog weinig te maken  met angst. Dat heeft alles te maken met inzicht. En misschien kan ik het nog duidelijker stellen: aanvoelen, gewoon weten, voelen, de eenheid van de ganse kosmos, dat is belangrijk.

• Broeder, ik denk dat ik het op menselijk vlak een beetje moeilijk heb met bepaalde situaties, met bepaalde herinneringen. En ik heb helemaal geen oefeningen gedaan. Ik heb alles eens rustig naast mij neergelegd en ik dacht er wel uit te komen, mijn leven eens te bekijken tot nu toe. Maar ik kom er helemaal niet uit. Ik weet niet wat er mij gebeurt. Nu loop ik van de ene hindernis naar de andere en bots ik maar tegen alles wat mogelijk is.
  

Kijk, wat je naar voor brengt, is de verandering die in u aan het gebeuren is. Je zegt dat je tegen alles aanbotst. In wezen bots je tegen de oude persoonlijkheid. Je hebt ergens al ervaren dat het anders kan. Je hebt in uzelf nieuwe evenwichten ontdekt. Maar u kunt heel moeilijk het oude loslaten. Het oude, daarmee wil ik zeggen dat je gewoontepatronen, dagelijkse handelingen, contact met mensen, enz., dat je die nog altijd als vaste punten hanteert. het Is begrijpelijk maar daardoor kom je in conflict met wat je innerlijk wilt bereiken.

Ik zou het zo als voorbeeld kunnen stellen: Wanneer u zin hebt om een appel te eten en iedereen zegt maar tegen jou dat een appel ongezond is, en je kunt die beïnvloeding niet naast u laten wegglijden, maar u houdt ze omdat u denkt dat u moet rekening houden met wat men zegt, dan gaat die appel, hoe lekker hij ook mag zijn en hoeveel zin je er ook in hebt, minder goed smaken, minder goed verteren omdat je je door teveel zaken laat beïnvloeden.

Wanneer u zover kunt komen dat u zegt: “Deze appel is voor mij belangrijk. Ik vind dit lekker en dit is het juiste voedsel, wat de wereld rondom mij ook zegt”, dan zul je opmerken dat je door die appel te eten een harmonie ervaart en van daaruit weer verder kunt gaan.

Houd er rekening mee, en dit geldt ook voor ieder van de aanwezigen, hoe verder we gaan met deze groep, hoe meer zaken je gaat leren, hoe meer oefeningen je gaat doorvoeren, hoe meer ieder van u zal opmerken dat de wereld rondom u, de mensen die je gewoon bent geweest tot op heden, de situaties die deel uitmaakten van uw dagelijks bestaan, u steeds meer gaan hinderen.

Het hinderen hier is uw weg tot bewustwording. Op het ogenblik dat u erin slaagt om deze hinder naast u te laten wegvloeien, d.w.z. u er niet aan te storen, er geen energie in te steken en zeker niet, zoals tot op heden nog teveel gebeurt, door er tegen te strijden, dan zul je opmerken dat je uw weg veel vlotter en gemakkelijker kunt gaan. En dan zul je ook opmerken dat wat nu u zeer benadert en het u dikwijls moeilijk maakt, gewoonweg in kracht zal afnemen om uiteindelijk te verdwijnen. Nieuwe mogelijkheden zullen dan in de plaats komen.

• Dat besef ik maar al te best en dat is, denk ik, ook de tweestrijd die in mij werkt. Maar is er hier of daar toch ergens geen mogelijkheid om een beter zicht op die nieuwe zaken te hebben?

De mogelijkheid zit in uzelf. Bouw het gedachtebeeld op van de weg die u wenst te gaan. Bouw de wereld op die jouw wereld moet zijn. Wanneer je al begint om dit in uw gedachten waar te maken, zul je langzaam maar zeker opmerken dat vanuit die beeldvorming ook de realiteit rondom u zich zal aanpassen.

Het punt is altijd dat de mens een wezen is dat geprogrammeerd is. Een mens wordt geboren, heeft erfelijke eigenschappen. Dat is zijn eerste programmering.

De tweede programmering is zijn opvoeding.

En uiteindelijk, de derde, is de maatschappij waarin hij zich beweegt, die hem ook in een bepaalde richting tracht te programmeren.

Al die zaken kun je opheffen wanneer je voor uzelf een beeldvorming gaat maken, dat geen rekening meer houdt met wat de maatschappij waarin je leeft, en die deze programmeringen voor u heeft gemaakt, van u verlangt. Je tracht als mens zo harmonisch mogelijk met de kosmos te functioneren. En die harmonie kan inhouden dat, naar de buitenwereld toe, je zaken doet of doorleeft die men moeilijk kan aanvaarden.

Maar is het niet het grote voorbeeld, Jezus Christus, dat die tenminste gezegd heeft tegen de rijke jongeling, die hem vroeg hoe hij het rijk van de Vader kon binnengaan, waarop Jezus antwoordde: “Laat alles achter u: vrouw, kinderen, ouders, werk, en volg mij.”

En daar zit de juiste definitie. Wanneer u zich gaat willen vasthouden aan welk facet ook van de maatschappij waarin u leeft, zult u steeds blokkeringen oplopen, zult u steeds moeilijkheden ervaren.

Wanneer u de zaken kunt loslaten en zeggen: “Hier ga ik voor, dit is mijn weg, wat de wereld rondom mij daar ook van zegge”, dan eerst zul je zien dat de vogels u zullen voeden en dat de planten uw weg zullen bezaaien.

Ik besef zeer goed, waarde vriend, dat wat ik hier zeg niet zo gemakkelijk is voor de mens van vandaag. En ik denk niet dat iemand van u verwacht dat u morgen have en goed achterlaat en als een zwerver de wereld intrekt. Maar je kan wel, zoals ik u zei, vanuit de gedachtewereld langzaam maar zeker voor uzelf beginnen zaken op te bouwen, rustig aan zaken aan te passen en te wijzigen.
En zo zal je, dag na dag, sterker worden en zal je ook zien dat je met de andere zaken, de andere oefeningen, meer resultaat kunt krijgen.

• Broeder, die laatste oefening, die heeft me om mezelf doen lachen.

U ziet, ik heb het reeds gezegd; je hoort de resultaten al.

• Het lukte me niet. Hoe meer ik poogde, hoe minder ik slaagde. Tot ik, tussen waak en slaap, me ben gaan vereenzelvigen met een krokodil. Ik heb het dan ook nog eens naderhand gehad met een kikker. Alleen vind ik het nogal een koude belevenis.
  

De lach is de vooruitgang natuurlijk.

Kijk, wanneer u uzelf tussen waak en slaap ziet als een krokodil, dan moet u zich eigenlijk gaan afvragen vanwaar dat beeld komt. Wat beduidt dat voor mij?

En het is waarschijnlijk zo dat je dit beeld naar voor hebt gebracht om al wat in u aan angsten aanwezig is, daarin te uiten. De krokodil is het dier dat gewoon alles wat rondom u is, wat beweegt, wat u stoort, vermorzelt. Het is een dier dat er niet bij stilstaat wat het doet. Het reageert.

En wanneer je deze belevenis hebt gehad tussen slaap en waak, zou je daar even verder moeten bij stilstaan. Je zou even moeten kijken of je deze reacties kunt terugschroeven; of je de wereld kunt benaderen zonder dat je angst hebt dat anderen op jou gaan reageren zonder dat je, als de krokodil, van u afbijt.

Wanneer je daarin slaagt, zul je zien dat de ganse wereld rondom u weer zal wijzigen en dat je de volgende maal waarschijnlijk niet meer het beeld van een krokodil zult hebben, maar dat je een beeld zult naar voor schuiven van een zelfzeker dier, wat het ook weze.

Het is een zeer intense en goede leerschool die je hebt doorgemaakt. Je moet er wel, naar u toe, de juiste lessen uit halen. Je moet, wat uzelf betreft, zekerder zijn en minder problemen hebben met wat rondom u beweegt. Want dat is wat de krokodil u heeft trachten duidelijk te maken.

Wanneer je daar achteraf een kikker bijhaalt, wil dit gewoon zeggen dat je misschien enerzijds via het water al deze spanningen en al deze problemen kunt laten wegvloeien. Want de kikker is in dit geval, t.o.v. de krokodil, de zuivering, het hernieuwende.

Ik hoop dat je nu niet als een krokodil gaat reageren. Voldoende?

Nu, voor mij geeft het niet. Geestelijk hebben we geen last van krokodillen. Maar stoffelijk kan het wel tegenvallen.

Kijk, al wat de mens – en dit geldt ook voor alle aanwezigen – in een toestand van slaap of halfslaap in beelden voor zich verwerkt, houdt zeer dikwijls indicaties in. En voor ieder van u is het interessant om te trachten zulke beelden bij te houden en te bestuderen. Je leert daar uzelf zeer goed in kennen.

En nu heb ik echt niet willen zeggen dat, omdat je droomt dat je een kikker bent, dat je in uw vorig leven een kikker was, verre van. Voldoende?

• Eigenlijk niet. Weet u, broeder, oké, je kan op een gegeven moment reageren op bepaalde zaken. Blijkt nu toch dat ik al een heel lange periode, i.p.v. te reageren, het gewoon binnen hou. Hoe kan ik dat dan met die krokodil gaan samenbrengen? En daar ben ik van mezelf wel van overtuigd dat het zo is.

Kijk, ik ga even stout zijn. Ken jij of weet jij hoe een krokodil leeft? Een krokodil in het wild kan zich dagen onbeweeglijk in een soort trancetoestand in het water bevinden of soms op een warm zandstrand. Je kunt, bij wijze van spreken, op dat ogenblik op de krokodil staan dansen, zij reageert niet. Waarom niet? Zij heeft op dat ogenblik geen honger, en ook haar stofwisseling werkt op een ander niveau omdat ze genoeg eten heeft gehad.

Wanneer je nu droomt van een krokodil en je haalt dit naar voor, is het gewoon omdat oude zaken in u eigenlijk onderdrukt zijn, in vele gevallen, zoals ik reeds gezegd heb, uit uw opvoeding voortkomende, een bepaalde angst inhouden. En daardoor ga je dit verbergen onder een bepaalde vorm van, als ik het voorbeeld van de krokodil moet handhaven, een soort onnatuurlijke rust. En dit kun je een tijd volhouden, tot op het ogenblik dat de spanning te sterk wordt. En dan ga je reageren.

Het beeld van de krokodil past helemaal bij u. Je kunt er heel wat uit leren.

Zijn er nog krokodillen of andere dieren voor vandaag?

• Ik wist ook niet goed welk dier ik moest nemen en ik heb dan een rat genomen. Het was niet gemakkelijk, want ik voelde, als rat dan, als je ook uit dat gekend milieu of als je ergens naartoe gaat, een soort angst.

Een beeld van de rat dat je uiteindelijk gekozen hebt, heeft volgend belangrijk aspect voor u. Een rat is een kuddedier, is geen Einzelganger, maar zal steeds in kudde optreden en zal steeds doen wat de kudde doet, of de groep. De rat voelt zich maar zeker wanneer hij omgeven is door zijn soortgenoten. Zelfs in zeer angstige situaties voelen zij zich zeker, zelfs in de vlucht, wanneer de anderen juist hetzelfde doen.

Ook voor u zit hier dat je dat patroon zult moeten los kunnen laten. Dat je zelfstandig moet gaan reageren; dat je niet maar doet omdat ook de anderen dit of dat doen, maar dat je je langzaam maar zeker bewust wordt van: deze richting wil ik in mijn leven uit, dat wil ik bereiken, daar wil ik naartoe, u niet storende aan wat rondom u gebeurt. Ook dit weer zul je dankzij oefening en steeds herhalen van de oefeningen kunnen bereiken omdat je daardoor uw gezichtsveld in een andere richting verruimt en dat je dan ook weer meer mogelijkheden ziet.

• Aan welke oefeningen denkt u dan, lucht, aarde, of …

Alle oefeningen die we hier gegeven hebben om te proberen u één te voelen met de kosmos rondom u. Indien er andere dieren zijn waar je problemen mee hebt, komt het er ook op aan dat je gewoon kunt aanvaarden dat zij deel zijn van het ganse geheel. Dat je, zoals hier het voorbeeld van de rat of de krokodil, gewoonweg als mens niet zou kunnen bestaan indien deze dieren er niet zouden zijn, zelfs indien deze beeldvorming er niet zou zijn.

Het is voor iedereen hier, ik herhaal het nogmaals, van belang van langzaam maar zeker het besef te hebben dat de kosmos één groot evenwicht, één grote harmonie is. En dat je, wat er ook gebeurt, daar deel van bent. Je kunt niet zeggen: “Dit hoort er niet bij.” Want op het ogenblik dat je iets verwerpt, ben je al op de verkeerde weg aan het wandelen. Dat is heel belangrijk. Je wilt hier allen geestelijke zaken leren. Je wilt leren hoe de aarde functioneert. Maar dan moet je ook kunnen aanvaarden dat er op deze aarde krokodillen rondlopen die mensen verslinden. Dat er op de aarde ratten rondlopen die ziekten verspreiden.

Als je dit verwerpt of niet kunt aanvaarden, dan, lieve mensen, verwerp je jezelf, weiger je jezelf te aanvaarden en ga je mee in de chaos. En ik begrijp dat dit zeer moeilijk is, maar toch is dit de kunst.

• Broeder, ik vond het in de voorbije periode en zelfs de voorbije weken eigenlijk enorm moeilijk om tot meditatie over te gaan.
  Ik heb dan ook geprobeerd om de oefening te doen, zoals ze gevraagd is en heb gekozen voor de spin, maar wat ik ook probeerde, ik kreeg er heel weinig voeling mee. Die oefening lukte niet echt.
  Vandaag kwam ik eigenlijk op het idee om bij de meditatie te gaan zingen en op dat moment was het eigenlijk alsof alle registers werden opengetrokken, werd er plots een enorme kracht aangeboord, werden precies contacten hersteld en die meditatie ging eigenlijk vrij vlot. Tot ik er dan weer onze spinnen ging bijhalen en dan merkte ik dat bij het zingen die spinnen allemaal gingen lopen.

Ik hoop dat je nu niet begint te zingen. Maar wat u hier naar voor brengt en de reden waarom je zegt dat het je in meditatie niet ging: eerstens heb je een klein gezondheidsprobleem. Daar heb je mee gekampt. Dat maakt dat een lichaam op dat ogenblik niet direct de juiste trilling, de juiste ingesteldheid heeft. Maar het feit dat u zegt dat het u niet lukte tot op het ogenblik dat je begon te zingen, dan moet je er even bij stilstaan dat, wanneer je probeert te mediteren en het lukt niet op de gewone wijze, dat waarschijnlijk is omdat je uzelf niet durft zijn zoals je bent. Dat je, wanneer je bezig bent een meditatie op te bouwen, je onbewust angst hebt voor wat er naar voor kan komen. In u leven redelijk veel oude angsten. Op het ogenblik nu, met de evolutie die je doormaakt, ga je daarin eigenlijk grote kuis moeten houden.

Wat gebeurt er nu op de moment dat jij begint te zingen? Dan boor je andere trillingsniveaus aan, niveaus waarop jij wel degelijk deze oude zaken kunt uiten en kunt laten wegvloeien. En dat is belangrijk. En of je dat nu onder de vorm van een spin ziet of je ziet dat onder de vorm van een ander dier, maakt niet uit. Het dier dat je hier naar voor schuift, is eigenlijk het dier dat uw verborgen angsten, uw vastgezette emotie vertegenwoordigt.

U gaat beginnen op een ander niveau te functioneren en u zegt dat u de spinnen ziet weglopen. Dat is heel normaal omdat dat een niveau is dat voor u bepaalde harmonieën inhoudt waardoor je dat oude op dat ogenblik kunt laten wegvloeien. Alleen zitten we hier met een klein probleempje. Je kunt dit effectief een redelijke tijd volhouden en proberen via dit trillingsniveau zaken te bereiken. Nochtans, en dat is belangrijk, zul je er rekening moeten mee houden dat ook op het normale levensniveau – en ik ga er niet van uit dat je van ’s morgens als je opstaat begint te zingen tot je gaat slapen – op dat normale niveau dus deze zaken ook kunt verwerken, kunt plaatsen. Op het moment dat je daarin slaagt, dan verandert er zeer veel. En dan kom je ook op het punt dat ik voor de anderen hier vanavond heb naar voor gebracht. Dan gaat de wereld voor u wijzigen. D.w.z. dat vele zaken, waar je nu in vastzit, die al verschillende keren oorzaak zijn geweest van biologische stoornissen, dat dat dan kan uitgewerkt worden, kan opgelost geraken.

De kunst hier voor u zal zijn uzelf te kunnen aanvaarden zoals je bent en, belangrijk, en je hebt hier allemaal ongeveer een zelfde lijn, loskomen van de ideeën die de wereld rondom u, over u gemaakt heeft. Deze muren, die moeten afgebroken worden. En dan zou je kunnen zeggen, wanneer je in het oude testament leest dat men de muren van Jericho kon laten vallen door op de hoorns te blazen, misschien dat jij uw eigen muren kunt laten vallen door te zingen. Je ziet, de geschiedenis herhaalt zich steeds.

Bent u mee?

• Ja, ja, ik ben mee. Alleen blijft het toch vrij troebel. Het is niet de eerste keer dat ik dit hoor, maar ja, het blijft verwarrend.

Het grote probleem is niet zozeer dat het troebel is maar dat je onbewust angst voor uzelf hebt. U durft uzelf niet zijn. Omdat u, vanuit uw jeugd, steeds gezegd is dat je eigenlijk zo of zo zou moeten zijn. Maar wat u is aangeleerd, komt niet overeen met wat er in u leeft. En juist door de oefening, door de meditatie, door het trachten één te worden met de elementalen enz. en in uw geval misschien ook trachten één te worden met wat in u sterk aanwezig is, het uiten met klanken, dat je dus kunt komen tot het afleggen van die oude mantel waardoor je als een nieuwe persoonlijkheid verder kunt. Maar let wel op. Wanneer we hier spreken dat je mediteert al zingend of je mediteert met klank, dat je dit gescheiden houdt van anderen. Want via deze trillingsniveaus kun je heel sterk komen tot vermengingen die – en dat is 100 % te vermijden – maken dat er bepaalde astrale aanhechtingen gebeuren. Deze aanhechtingen dan gaan u in een bepaalde richting drijven, met alle negatieve gevolgen van dien. Dus je moet er u heel bewust van zijn dat, wanneer je met klanken of met zang wilt werken, dat je dit volledig op een zuiver niveau kunt uitvoeren zonder dat je gepakt wordt door harmonieën die je beter op dat moment niet binnen uw levenslichaam krijgt.

• Als er op dat moment toch andere mensen aanwezig zijn, fysiek aanwezig zijn, volstaat het dan om de afscherming op te bouwen?

Dat zou ik u zeker aanraden, dat je een afscherming opbouwt. Het gevaar zit hem vooral op het ogenblik dat je samen met anderen bepaalde klanken, bepaalde melodieën, bepaalde trillingen realiseert.

Kijk, ik zal het u trachten duidelijk te maken. Stel dat u werkt met de klank AUM. Op zich een klank die zeer positief kan aangewend worden, een basisklank die voor u bv. de symboliek voor licht kan inhouden. Op datzelfde moment is er iemand bij jou die eigenlijk totaal anders is georiënteerd. Je hebt nog niet de kunde, of de gevoeligheid, om dit te detecteren. Wat gebeurt er nu? Wanneer deze persoon op het ogenblik dat u met die AUM-klank werkt, ook met deze klank gaat werken, zogezegd in harmonie, kan het zijn dat juist het omgekeerde, het duister in dit geval, zich van u meester maakt en dus alle zaken die in u geblokkeerd zitten, die angst voor u betekenen, die onevenwicht voor u betekenen, op dat ogenblik gaan versterken.

Het gevolg daaruit kan zijn, enerzijds dat u onbeheerst gaat zijn gedurende de komende dagen, weken soms. Maar het kan ook zijn dat op dat moment bepaalde lichaamsfuncties totaal verkeerd gaan beginnen werken omdat juist de omgekeerde energie u in beslag genomen heeft. Dit kan dan, gezien voor u de idee daar is dat deze AUM-klank een positieve klank is, zeer lang duren eer dit in uw levenslichaam is uitgewerkt.

• Hoe ga je dan te werk als je samen met andere mensen zingt of muziek maakt?

Ach, wanneer je samen gewoon zingt, zolang u geconcentreerd bent op wat u uit zonder dat u u bindt met diegenen waarmee je zingt, is er weinig aan de hand. Op het ogenblik dat u bv. in een grote groep mensen staat, is het best dat u steeds uw afscherming opbouwt. U weet het nooit, wanneer u in een koor staat of in een orkest zit, wat diegene die naast u zit in zich heeft. In vele gevallen, wanneer we spreken over een normale vorm van muzikaliteit, van klank, zal er heel weinig kunnen gebeuren omdat je op hetzelfde beeld geconcentreerd bent. Maar wanneer je zaken gaat gebruiken naar emotie toe, naar uiting toe, naar een vorm van therapie, moet je opletten. Want dan ga je heel gemakkelijk bindingen krijgen en je bent nog niet bij machte, misschien komt het wel, dat is iets anders, maar nu ben je zeker nog niet bij machte om een onderscheid te maken tussen een energie, een trilling, die voor uw lichaam een positieve inhoud heeft of een trilling die voor uw lichaam eigenlijk een parasitaire inhoud heeft. En daar moet je voorzichtig mee zijn.

Dus, mijn lieve vriend, afscherming is hier wel aan de orde.

• Broeder, ik heb nog een praktisch vraagje. Bij de Wessac viering hebben wij allemaal een kaars gekregen. Als die kaars nu bijna opgebrand is en we steken daar een andere kaars mee aan, gaat die kracht, die mee in die kaars gekomen was, daarop over?

Kijk, de kaars die u gekregen hebt, is een symbool. De vlam, in dit geval van de kaars, is het symbool van het licht. Op het ogenblik dat uw kaars opgebrand is, kun je heel gemakkelijk een andere kaars nemen en de vlam overdragen en het symbool voor u behouden.

Je moet deze zaken vanuit een magisch punt bekijken. En dan is het belangrijk wat uw ingesteldheid is. Op het ogenblik dat je, doordat je die kaars ziet branden, u terug één kunt voelen met de kracht die op dat ogenblik aanwezig was, dan blijft de werkzaamheid zoals ze op dat moment is uitgestraald. 

Veranderende wereld.

Zo, ik denk dat we hier al een zeer leerzame avond hebben doorgemaakt. Ik ga deze avond niet te lang meer trekken, gezien we er ook een beetje rekening moeten mee houden dat het medium nog niet terug 100 % in zijn kracht zit.

Maar om even de avond af te ronden, zou ik willen zeggen: U hebt allemaal redelijk sterk jullie best gedaan, ondanks het feit dat sommigen in zichzelf een beetje gedesillusioneerd zijn, omdat ze niet direct spectaculaire resultaten behalen. Maar, lieve vrienden, het is veel beter dat je stapje na stapje iets opbouwt dan dat je hier zou binnenkomen en zeggen: “Ik heb dit of dat fameus resultaat geboekt.” Want dat fameus resultaat kan misschien eens een toevalstreffer zijn en dat kan dan dikwijls de bron zijn tot desillusie achteraf, omdat het niet meer zo direct lukt.

In deze tijd, en voor een groep als deze, is het belangrijk dat je eerstens blijft verder oefenen en dat je ook zeker de harmonie onder mekaar steeds sterker maakt. Want dit zul je naar de toekomst toe meer en meer nodig hebben. Je moet voor elkaar langzaam maar zeker meer en meer broers en zusters zijn. Langzaam maar zeker is het van belang dat de verschillen die jullie zo tekenden, en waar velen onder u soms over struikelden, dat die eigenlijk op de achtergrond geraken en dat, om het met een uitdrukking te zeggen, de neuzen in dezelfde richting zijn georiënteerd.

Waarom? We weten allemaal dat de wereld sterk aan het veranderen is. Ook hier, in uw streken, verwachten we in korte tijd nog zeer sterke verschuivingen. Het is belangrijk, wij hebben dat vroeger gezegd en ik blijf het herhalen, dat we rustpunten hebben, dat we mensen hebben die echt de moeite willen doen om zich in te zetten dat er geestelijke rustpunten, geestelijke krachtspunten in deze streek aanwezig zijn. En dit kun je opbouwen door wat we jullie leren, steeds meer in jullie leven te brengen en u steeds minder bezig te houden met alle andere, volgens uw maatschappij, toch zo belangrijke feiten of zaken. Distantieer u zoveel mogelijk van wat er rondom u gebeurt en tracht in de komende weken zoveel mogelijk rust in uzelf te vinden? Belangrijk!

Ga niet mee wanneer er golven van emotie, om welke reden ook, over de wereld gaan. Laat deze golven hun weg gaan, stoor u er niet aan maar keer in uzelf. Denk aan de groep en tracht daar harmonie in te vinden. Langzaam maar zeker gaan we ook naar de nieuwe samenkomst van de Wessac. We gaan dit jaar waarschijnlijk weer redelijk sterke verschuivingen te zien krijgen. De natuur heeft al op bepaalde plaatsen serieuze reacties gegeven maar het zal daar waarschijnlijk niet bij blijven. Er zullen, voor zover er een inschatting mogelijk is, ook serieuze andere rampen zich gaan voordoen. Ook hier weer is het belangrijk dat je een rustpunt vormt, dat je er niet teveel in meegaat.

Tracht gewoon steeds eerstens: u harmonisch met elkaar te voelen; het is misschien niet gemakkelijk want ieder van u heeft zijn eigen karakter, zijn eigen ingesteldheid, maar toch zul je moeten leren om boven deze zaken uit te stijgen. En tweedes: tracht u zoveel mogelijk één te voelen met het licht. D.w.z. dat je u distantieert van zeer vele emoties, emoties die langs alle kanten op u gaan afkomen. Ideeën waarvan je gaat denken: oh, dat lijkt toch positief, maar die dikwijls juist het omgekeerde zijn.

Stel u gewoon open voor het licht, niet meer, niet minder, zonder dat je daar een invulling aan geeft. En wat verder dan van belang is, is dat wanneer je ergens wilt helpen of wanneer uw hulp gevraagd wordt, dat je gewoon kunt geven, hulp en kracht, maar niet ten persoonlijke titel, gewoon als zijnde de vertegenwoordiger van de kracht, van het licht, maar dat je u als individu erbuiten houdt.

En ik kan u garanderen, het zal op sommige momenten zeer moeilijk zijn. Want je zult de neiging hebben om het persoonlijk te gaan uiten en dan zul je zeer snel op de verkeerde sporen terecht komen. Dat moet vermeden worden.

Je kunt kracht geven, je kunt licht zijn en doorgeven, maar nooit vanuit uzelf. D.w.z. stel nooit: “Ik ga hier even helpen, ik wil dit voor jou doen.” Nee, wat je kunt doen, is: “Kijk, hier heb je de kracht, hier heb je het licht, de rest moet je zelf doen.”

Het is belangrijk dat je in de toekomst de zaken zo benadert. Verder is het ook belangrijk dat jullie gewoon, als mensen onder mekaar, elkaar zoveel mogelijk ondersteunt en bijstaat. Je zult heus in de komende maanden wel opmerken waarom we dit nu zeggen. De veranderingen zullen zeer snel gaan.

Zo, zijn er nog mensen die, wat dit betreft, opmerkingen hebben of vragen? Goed, dan gaan we de avond afsluiten.

Wanneer ik zo-even hier rondkijk en gedachten van jullie bekijk, wat je uitzendt, dan zitten daar zeer veel schitterende zaken tussen. En dat is zeer bemoedigend.

Meditatie: Eén zijn.

Tracht gewoon u nu even één te voelen met elkaar. Vergeet gewoon eens, op dit moment, alles wat je tot hiertoe gestoord heeft. Laat het allemaal eens achter u.

Ach, ik weet het, we hebben een periode achter de rug van redelijk wat ziek zijn. We hebben een periode achter de rug van … ja, moeilijkheden, spanningen. Maar langs de andere kant is het ook al een periode geweest waarin we veel hebben kunnen leren.

Ziek zijn op zich is voor een mens hinderlijk. Maar wanneer je dan, na zo’n kuur van ziekte, u terug sterk en gezond voelt, dan kun je zeggen dat je weer een stapje bent vooruitgegaan. Mijn lichaam heeft weer iets geleerd en geestelijk kan ik de zaken misschien wat meer van op afstand bekijken. En dat is belangrijk, dat we even onze eigen belangrijkheid, ach, waar we allemaal toch zo aan houden, even kunnen loslaten.

Dat we op een moment, zoals we hier samenzijn, even vergeten wie of wat we zijn en gewoon beseffen dat we een deel zijn, een onvervangbaar deel weliswaar, van die schepping.

Even vergeten dat we mens zijn, met zijn beperktheden en even trachten aan te voelen dat we als kracht bestaan, als energie bestaan in dat geheel. En dat we op die wijze nog veel meer kunnen leren, nog veel meer ervaring kunnen opdoen dan alleen maar met dat tijdelijk stoffelijk voertuig.

Ach, we hebben daarvoor gekozen, ja. We zitten op het ogenblik allemaal met zo’n voertuig. En het ene voertuig bolt al wat beter dan het andere. Het ene voertuig heeft technisch misschien wat meer capaciteiten dan het andere, maar kom, we moeten het ermee doen.

Als we dat even kunnen loslaten en even kunnen zeggen: we storen ons niet aan dat voertuig, we stellen ons volledig open voor alles waar we deel van zijn, we voelen ons even één met die grote krachten, met die kosmos. We voelen ons één, misschien een beetje religieus gezegd, met de Vader, met de Schepper, wat Het ook weze, laat er ons geen beeld van maken, maar laat ons gewoon één zijn. En als we die eenheid ervaren, neem die volledig in u op. Word volledig één met al wat bestaat.

Ik zou zeggen: wees god onder de goden.
Nee, dit is niet fout, want zelfs God kan niet zonder jou bestaan.

Dit klinkt niet hovaardig. Dit klinkt niet pretentieus. Het is gewoon de vaststelling dat wij allen hier onafscheidelijk zijn. Dat wij allen hier één zijn met de Bron, de Bron waaruit we voortgekomen zijn, de Bron waar we uiteindelijk terug naartoe gaan. En dan, wanneer we dat bereiken, ach, dan vergeten we gewoon dat we ooit een een voertuig hebben gehad. Dat we ooit eens last hebben gehad van ziekte. Dan vergeten we gewoon alles wat we doorlopen hebben. Zoals de student die, wanneer hij eindelijk zijn diploma haalt, al lang vergeten is dat hij of zij begonnen is in de kleuterschool, de lagere school heeft doorlopen, enz. Hij heeft het allemaal wel meegemaakt maar het resultaat telt. Hij gaat verder.

En zo, vrienden, telt dit voor ons ook. Die kleine moeilijkheden, die kleine tegenslagen die wij in het dagelijks leven tegenkomen, ach, dat zijn maar kleine prikkels, twee keer niks.

We denken wel dat het erg is. En op het ogenblik dat we het doorleven, is het voor ons het belangrijkste wat er bestaat.

Maar wat ik u vanavond wil bijbrengen, is te trachten dat allemaal te relativeren. Tracht het allemaal gewoon zijn werkelijke waarde te geven, een waarde die in die grootse kracht, in dat grootse licht maar een heel klein partikeltje is. En op het ogenblik dat je dit in u kunt ervaren, op het ogenblik dat je die eenheid ook kunt overdragen naar uw stoffelijk voertuig, dan, vrienden, openen er zich voor u nieuwe wegen van licht.

Dan zul je opmerken dat al het oude maar de mogelijkheid was om dit nieuwe, dit krachtige, dit lichtende, te ervaren. En dan zul je zien, ondanks alles, dat het verleden nog weinig rol speelt. Want dat je als herboren door het leven kunt gaan, u één voelende met die grote kosmos, gedragen door die kosmos.

Zo, vrienden, dat wou ik u vanavond nog meegeven. Herbeluister het, denk er over na. Je denkt misschien dat er vanavond weinig nieuws gezegd is. Maar vergis u niet. Het is voor ieder van jullie een avond geweest waar je waardevolle geschenken hebt gekregen.

Het is de moeite om verder na te denken over de antwoorden die je gekregen hebt. En het is zeker de moeite om de kleine gezamenlijke meditatie te herbeluisteren, te trachten ze te laten doordringen in de kern van uw wezen, telkens opnieuw, zodat je de werkelijke krachten van het licht langzaam maar zeker tot de uwe maakt.

Lieve vrienden, ik wens jullie nog een lichtende weg in deze paasdagen. Dit behoort misschien tot het oude, ik weet het, maar zoals Jezus 2000 jaar geleden herrezen is en daardoor heeft aangetoond dat de kracht van het licht sterker is dan eender welke duistere kracht, zo vrienden, is het voor jullie ook mogelijk om met het licht in deze dagen te herrijzen en een nieuwe weg te gaan.