18 oktober 1988
Aan het begin, zoals gebruikelijk nog steeds: Wij zijn niet alwetend, wij zijn niet onfeilbaar. Denk zelf na. Beter uw eigen fouten te begaan dan zonder na te denken de dwaasheden van anderen en zelfs hun waarheden na te volgen.
Wij zitten op dit ogenblik in een periode waarin de Orde, zoals u bekend zal zijn, haar werk langzaam maar zeker moet besluiten. Dat houdt in dat we willen proberen in korte tijd zoveel mogelijk informatie te geven en daarbij ook zoveel mogelijk praktische waarden voor u aan te stippen. Ik zal deze inleiding houden en daarna de gelegenheid geven daarover vragen te stellen.
Een veranderende wereld. Degenen onder u die zich bezighouden met wat op deze wereld gebeurt, worden geconfronteerd met allerlei eigenaardige zaken en verschijnselen. Laten we nemen bijv. de ecologie. Overal op hol geslagen. Men weet niet wat men eraan moet doen. Dieren en diersoorten worden aangetast en sterven uit. Onverwachte overstromingen en droogteperioden in alle randgebieden op de wereld. Stormen, ja, we houden er wel rekening mee, maar in bepaalde gevallen vernietigen ze juist die gebieden die men zich eigenlijk voor exploitatie had uitgekozen. Oerwouden sterven langzaam af en daarmee veranderingen in de aardatmosfeer. Grote hiaten in de ozonlaag. Waar komt het vandaan? Niemand weet het. En degenen die denken dat ze het weten ontdekken dat ze het verkeerd hebben gezien. Daarnaast economisch allerhande moeilijkheden. Conflicten van allerlei aard die in dit jaar zijn ontstaan. Overeenkomsten die in dit jaar dan officieel zijn gesloten en uiteindelijk toch nog niet helemaal kunnen worden doorgevoerd.
U kunt het voor uzelf uitrekenen. Het is een tijd waarin het ongewone eigenlijk normaal is geworden en het normale ongewoon. Wat dit betekent voor u? Ja, als u een mens bent, waarschijnlijk dat u twee jaren van nogal chaotische veranderingen en verhoudingen tegemoet gaat. De waarde van de munten verandert. De economische samenwerking tussen landen verandert. Je kunt het zo gek niet zeggen of het is er wel.
Als je het geestelijk bekijkt, dan zit je natuurlijk op een heel ander standpunt en dan ga je begrijpen dat vele dingen eenvoudig moeten verdwijnen of moeten veranderen omdat datgene wat tot stand is gekomen niet meer aanvaardbaar is. Zelfs de wetenschap loopt in bepaalde opzichten vast. Men kan nog wel het oude verder uitbreiden, maar van een feitelijke vernieuwing of grote verandering is al jarenlang geen sprake geweest. Er wordt over vrede gesproken en iedereen bereidt zich voor op oorlog, nog steeds.
De geest zegt vanuit zich: dat is begrijpelijk. De aarde heeft een grote bevolking. De mensen willen alles behouden wat ze hebben, maar wanneer dat gebeurt gaat de aarde daaraan ten gronde. Dus moeten er situaties komen waardoor die verandering onvermijdelijk wordt
En als je dat zo bekijkt dan wordt je ook duidelijk dat er andere middelen nodig zijn om in die veranderende wereld jezelf te kunnen handhaven. Het zijn deze zaken waarmee ik mij vanavond vooral wil bezighouden. De theorie kent u waarschijnlijk wel en zo niet kunt u ze overal wel lezen. U hebt iets in u dat ziel of geest wordt genoemd. Verwisselbare begrippen omdat de terminologie in de verschillende richtingen anders gehanteerd wordt. Er is een God. Wat is die God? Niemand weet het. Wat wil die God? Niemand weet het werkelijk. Iedereen doet maar alsof hij het weet. Maar één ding is zeker: Overal waar stilstand is volgt ondergang. Verandering is onvermijdelijk en noodzakelijk. Of u nu gaat kijken in schijnbaar orthodoxe instituties als een kerk of u gaat kijken naar een sociale opbouw, overal zult u zien: Het kan niet meer verder gaan zoals het ging. Er zijn nieuwe zaken. En nu kunnen wij zeggen dat ze er niet zijn, of doen alsof ze onbetekenend zijn en niet veranderen, maar in wezen zijn zij de verandering.
Wij kunnen wel proberen onszelf gelijk te blijven met de geest, met wat mooie mystiek, maar wat komen we er verder mee wanneer we niets doen? We moeten leren van binnenuit te werken. Er zijn een paar heel eenvoudige methodes om voor jezelf wat extra kracht te vergaren. Stel voor jezelf elke dag een rustperiode in. Die rustperiode is belangrijk omdat uw lichaam zo ontspannen mogelijk is en uw gedachten die u niet stil kunt zetten – dat vergt enorm veel wilskracht en concentratie – uw gedachten dus laat u razen, zonder elke gedachte verder te willen vervolgen. Vertel uzelf geen verhalen. Wees een ogenblik passief. Hierdoor krijgt u de mogelijkheid zowel geestelijk als stoffelijk uw eigen energiepeil weer tot stand te brengen. Gaat u verder, bent u op een gegeven ogenblik wat vermoeid of gespannen, wen u aan het heel eenvoudige: Een paar maal diep ademhalen en het aantal tellen dat uw ademhaling duurt uw ademhaling ook stop te zetten om ze daarna stootsgewijs uit te stoten. Het resultaat is dat u daarmee uw eigen zuurstofgehalte aanmerkelijk verbetert en, dat u een vollediger ademhaling krijgt. Resultaat: gezondere mogelijkheden voor het lichaam, ontspanning voor het zenuwstelsel en daardoor grotere beheersingsmogelijkheid.
Wanneer u in de wereld geconfronteerd wordt met alles wat er om u heen gebeurt, dan kan ik begrijpen dat u er zich graag druk over maakt. Er zijn veel mensen gemarteld in Argentinië, Chili of waar dan ook. Dat is erg. Maar u kunt er niets aan doen. Constateer het en ga verder totdat u er iets kunt aan doen. Het is natuurlijk verschrikkelijk wanneer allerhande mensen in moeilijkheden komen, dat de jeugd dit of dat, of dat die oudjes zus of zo zijn. Maar het is nu eenmaal zo. Aanvaard wat is en ga verder op de plaats waarop u zich nu bevindt en probeer daarbij voor uzelf en uw medemensen positief te zijn. Niet kijken naar het slechte, kijken naar het goede. Een boer kent een heel oud recept: Wanner er veel onkruid is in een korenveld, dan kun je het, voordat je het weer inzaait, wel degelijk van onkruid ontdoen. Maar wanneer het uitgezaaid is, laat het. Het koren schiet hoger op dan het onkruid en verstikt datgene dat voor de opbrengst te schadelijk zou zijn. Zou u het gaan bestrijden, dan zou heel waarschijnlijk uw opbrengst minder zijn, de arbeid daarentegen meer.
Wanneer u leeft, dan zijn er positieve dingen. Maak er gebruik van. Leef ermee. Maak er gebruik van als je kunt en als er dan andere dingen zijn, constateer het en ga verder uw eigen weg. Wat vandaag goed is, kan morgen verkeerd zijn. U bent de enige werkelijke arbiter in deze. Wat in u goed is en volgens u goed is, is datgene wat u zelf moet zijn, niet wat u aan anderen moet doen of opleggen. Wanneer u op deze wijze reageert, dan kunt u veranderingen over ‘t algemeen redelijk snel verwerken.
Daarnaast is er natuurlijk een tweede chapiter, een tweede hoofdstuk want elke mens heeft, dat zal u bekend zijn, zijn geestelijke krachten. Ik ga u proberen een paar eenvoudige regels te geven waardoor u die krachten beter kunt gebruiken.
In de eerste plaats: aanvoelen. Helderziendheid dat wordt voor de meeste mensen een idee van: Ik wil visioenen zien. Reageer op de denkbeelden die onverwacht in u opkomen. School uzelf om onmiddellijk te reageren op impulsen, ook wanneer die zeggen: stop, of schiet op. U zult ontdekken dat u op die manier een in u bestaand aanvoelen van noodzaken en mogelijkheden veel beter gebruikt en dat u op den duur weet, zonder te weten waarom, dat u iets moet doen, al is het maar uit het raam springen omdat een ogenblik later, al weet u niet welke reden u hebt daarvoor, een of andere gasleiding ontbrandt en er een explosie komt. U hoeft niet te weten waarom. U moet wel weten wat. Leer ermee te werken. U kunt aan vele gevaren ontkomen.
Wanneer u medemensen ziet, krijgt u soms indrukken van ja dat is licht en dat is duister, ik neem maar de simpelste dingen. Of: wat is dat mistroostig of wat straalt er blijheid uit en elke variant die u verder bedenken kan natuurlijk. Wanneer u dat aanvoelt, probeer daarop in te haken. Wanneer iemand mistroostig is, kijk of u voor die mens iets kunt doen. Als hij zegt: ga verder, dan is het uw zaak niet. Wanneer iemand blijmoedig is, probeer iets van die aanstekelijke blijheid te voelen en zelf verder te dragen. Wanneer er in u beelden opkomen of een bepaalde droom gefixeerd blijft, zeg niet: Dat is een voorspelling. Dat is maar zelden geheel waar. Maar zeg tegen uzelf: Dat is voor mij van belang.
Noteer de dingen desnoods en kijk of u dergelijke verschijnselen, tekenen, voertuigen, mensen tegenkomt. Gebeurt dat, houd er rekening mee dat de tendens van de droom, dus niet het beeld, maar de richting die het beeld aangeeft, voor u en die andere zeer waarschijnlijk werkelijkheid wordt. U leert wat vooruit te zien in de tijd. Vraag u nooit af hoe of waarom. Vraag u af: Is het waar? Kan ik er mee werken?
Heel veel gaven worden eenvoudig tenietgedaan omdat men probeert ze aan anderen en zichzelf te verklaren. Het gaat er niet om wat de oorzaak is. Het gaat erom wat u kunt doen. Zo min als het voor u belangrijk is te weten hoe een elektrische of een atoomcentrale werkt, maar het wel belangrijk is dat u weet welke de knop is die u om moet draaien als u licht wilt hebben of warmte of iets anders. Leer de knoppen draaien in uw eigen geest. De verklaringen komen later wel eens.
Dan hebben we de overdracht van levenskracht. Heel vaak zult u een medemens willen helpen. Maar u kunt een medemens nooit helpen, tenzij deze geholpen wil worden. Als u iemand tegen wil en dank helpt, dan maakt u het vaak erger in plaats van beter en u bent zelden in staat het geheel van zo’n mens, zijn leven, de oorzaken en zelfs de feiten te overzien. Help eenieder die hulp nodig heeft zolang hij deze vrijelijk aanvaardt. Beloof niets, maar geef wat je kunt. Vertrouw er daarbij op dat de dingen in u, u zullen bijstaan. Geef ze geen naam, maar besef ze als een kracht. Hierdoor zult u als vanzelf anderen kunnen helpen en anderen beter begrijpen alsook het verloop van paranormale genezing tot suggestieve beïnvloeding toe.
Het is ook duidelijk dat u in een wat warrige wereld vaak geconfronteerd zult worden met de zogenaamde waarheid. Er is iemand die uit zal roepen: Ja, astrologie, dat is onzin? Een ander zegt juist: Ja, maar ik ben astroloog en ik wil wetenschappelijk haar waarde en betekenis bewijzen. Wie van de twee heeft gelijk? Geen van beiden. Het gaat er niet om of je bewijzen kunt dat die astrologie en haar stellingen juist zijn, dat doet niet ter zake. Feiten doen ter zake. Het houdt in dat u in uw benadering en fenomenen uit moet gaan van datgene wat waarneembaar en produceerbaar is, dat als het kan, herhaald kan worden gedaan.
Wanneer u met die dingen te maken hebt mogen anderen zich desnoods het hoofd breken over de uitlegging, maar u zult daardoor weer in staat zijn om uw krachten juister te gebruiken. U krijgt een beter beeld van uw mogelijkheden. Vergeet niet dat al deze dingen ook een vorm van zelfbeheersing inhouden. Je moet de regels voor jezelf durven stellen, maar dan er ook naar durven leven. Ik vind het heel erg mooi wanneer iemand zegt: God is liefde, maar als u zelf, de mens, dan voortdurend tegen de liefde Gods, de liefde tot de naaste zondigt, dan vraag ik mij af wat hij eraan heeft. Ik heb liever iemand die zegt: God? Ik weet niet eens wat het is, maar die goed is voor zijn medemens. Die is in de praktijk goed. Wanneer u wilt proberen om anderen te helpen dan gaat het niet om waarom? Het gaat niet om hoe? Het gaat er om of u iets bereiken kunt. Kijk naar feiten, naar resultaten, naar mogelijkheden en zeg niet: Een ander kan dit beter. Zeg slechts tegen uzelf: Dit kan ik of dit probeer ik.
Er is een tijd geweest, vooral in de tijd van de gnosis, van de gnostici dat men zei: Je moet jezelf leren kennen. Een mens heeft niet voldoende denkvermogen om zichzelf te kennen. Streven naar zelfkennis kan lovenswaardig zijn zolang het uw relatie met de wereld betreft. Het zal echter nooit een volledig kennen zijn, van uw werkelijke wezen, de zin van uw werkelijke bestaan en al wat erbij behoort. Daarom zijn deze dingen niet zo belangrijk. Het is mooi om met symbolen te goochelen. Maar belangrijker is het om jezelf te zijn dan om jezelf te kennen. Juist in periodes van snelle veranderingen wil iedereen u vertellen wat u moet zijn, hoe u moet zijn, wat u moet doen, wat u moet laten. De ene roept u op om te staken, ook wanneer u het nut er niet van inziet, de ander juist zegt: U moet harder werken dan eigenlijk aanvaardbaar is voor u, want er moet geproduceerd worden. En weer een ander zal uitroepen: Ach, waarom zou je? Doe niets, een ander betaalt wel. Natuurlijk, Dat is een keuze die u maken kunt. Maar in geen van de drie gevallen bent u werkelijk uzelf. Jezelf zijn betekent gebruik maken van je eigen mogelijkheden, eigen gaven, eigen inhouden. Het betekent niet jezelf zien als hoger of lager dan een ander. Het betekent ook niet anderen voor te houden dat ze verkeerd doen. Het betekent leven zoals je voelt dat je zelf moet leven en zelf de aansprakelijkheid en de verantwoording daarvoor dragen.
Wanneer je dit kunt, dan zul je niet verder worden meegesleurd door allerhande stromingen want, geloof me, zowel het fascisme als het links extremisme zullen binnenkort de kop wel weer gaan opsteken. Het is misschien opvallend dat door allerlei kleine en onverklaarbare gebeurtenissen al die dingen mislopen. Dat het net niet gaat zoals men dacht of wilde en dat is dan de invloed die vanuit de geest en de Witte Broederschap komt. Het zijn in feite kleine wonderen die worden gedaan om de mens in staat te stellen het grote wonder te volbrengen: waarlijk zichzelf te zijn en bewust van zijn eigen innerlijk in zijn wereld met medemensen samen te leven.
Wij moeten proberen de juiste weg te vinden. De juiste weg kan niet alleen liggen in filosofie, in theorie. Wanneer u een landkaart hebt kunt u precies aanwijzen hoe u naar Ankara of zelfs naar Nepal of Hongkong kunt komen. Maar wat hebt u daaraan? U zit nog steeds voor uw kaart in uw kamer. Kijk wat het eerste doel is. Vouw de kaart op en ga op stap dan kan het nog jaren duren voor u uw doel bereikt hebt, maar u komt in ieder geval verder. Ideologieën en alle andere, toch wel zeer dogmatische stellingen, zijn in feite een landkaart. Ze tonen je waar je naartoe kunt komen. Maar als je alleen kijkt naar de regels, kom je niet verder. Probeer gewoon verder te gaan, kleine stukjes tegelijk.
Dan kun je zien dat er iets verandert en dan kun je ook de verandering rondom je veel gemakkelijker aanvaarden want dan vraag je niet dat alles in één bepaalde toestand blijft verkeren of dat u uw eigen lievelingstheorieën voortdurend kunt blijven verkondigen, herbeschouwen en nog eens uitleggen.
Laat ik het zo zeggen: Wanneer je Christen bent en je gelooft dat Jezus gebood: Heb God lief boven alle dingen en uw naaste gelijk uzelf, dat dat de werkelijke regel is, probeer dit in de praktijk te brengen en laat u daarin door niets hinderen. Maar wanneer iemand u uitlegt dat dat alleen geldt voor bijvoorbeeld Vlamingen, draai hem de rug toe, ga verder. Uw naaste is de mens die u ontmoet of hij een neger is, een Turk of wat anders. Of hij pastoor is of rabbijn of mijnentwege van de Rote Armee Fraktion. De mens die u ontmoet en die u nodig heeft is uw naaste. Verwacht niet dat anderen u daarvoor zullen terugbetalen. Leven vanuit een wet betekent leven vanuit jezelf zonder daaraan eisen te verbinden ten aanzien van de wereld.
Wanneer u al gelooft zeg niet: Ja, ik ben altijd trouw geweest en nu neemt God dit of dat van me weg. Dat is onzin. Dan heb je een ruilhandel aangegaan die onmogelijk is. Probeer nooit een ruilhandeltje aan te gaan met welke kracht in de geest ook. Wanneer u dat in deze tijd doet, en de verleiding kan groot zijn, zeker voor sommigen, dan impliceert dat alleen maar dat u uzelf en uw mogelijkheden verliest. Dat u in een wereld staat en die wereld niet meer ziet zoals die is. Verwacht niet dat anderen het werk zullen doen. Verwacht niet dat anderen u zullen belonen voor wat u bent of doet. Wees uzelf en handel vanuit uw denken, uw filosofie, uw geloof, zo juist als u kunt. Heb respect voor anderen. Gun ze hun eigen persoonlijkheid, hun eigen ontwikkeling, hun eigen denken, zelfs wanneer het dwaasheid is. Beter een mens die zichzelf maakt tot meer dan iemand die niet zichzelf is en overkomt als een wijze.
We zullen in de komende tijd te maken krijgen met veel inspiratie. Heel veel mensen, ik denk vooral ook op wetenschappelijk gebied, op politiek terrein, maar toch ook wel in het normale leven, zullen allerhande impulsen ontvangen vanuit wat men de geest noemt. Hoe kun je dergelijke inspiraties herkennen? Op de duur leer je onderscheid maken tussen je eigen opwellingen en inspiraties. Zolang dit niet het geval is, zul je eenvoudig, moeten handelen of elke opwelling een inspiratie kan zijn. Vraag je dan af: Is dat iets wat anderen betreft of iets wat mezelf betreft? Wat mezelf betreft kan ik zondermeer doen. Waar anderen mee betrokken zijn of alleen betrokken zijn, kan ik dit niet doen, tenzij ik een weg vind om het te doen zonder hen te schaden.
Als u op deze manier begint met gewoon uw eigen gevoelens en uw eigen ingevingen te volgen, komt u tot een selectieproces waarbij u steeds duidelijker wordt dat invloeden van buitenaf u a.h.w. influisteren of u een bepaalde richting aanwijzen. Volg die inspiratie. Niet omdat dat van God komt of niet van God komt, maar omdat het goed is, omdat die inspiratie u de beweeglijkheid geeft in een wereld die tussen chaos en absolute ontmenselijking worstelt, om uzelf te blijven en om anderen iets van de vrijheid te geven die zij nodig hebben om mens te blijven, om zichzelf te zijn, om verder te komen.
In een groot gedeelte van de mensheid bestaan allerhande verwachtingen ten aanzien van het hiernamaals, ook bij u waarschijnlijk. En o ja, er is een Zomerland. Er zijn nog heel andere, heel gezellige sferen en er zijn toestanden die bijna onbeschrijfelijk zijn. Maar hebt u daar nu mee te maken? Als u nu bezig bent om een huis te bouwen in Zomerland hebt u grote kans dat uw eigen woning hier naar de maan gaat. En op de maan is geen atmosfeer en dan stikt u van de ellende. Realiseer u dat goed.
Dit is de wereld waarin u leeft. Niet wat vroeger is geweest of wat later zal zijn, kan bepalen wat dit leven voor u en voor anderen betekent. Het is vandaag dat de dingen gebeuren. Wat gevreesd wordt of verwacht wordt morgen, komt pas aan de beurt wanneer we vandaag alles afgewerkt hebben. Dan kunnen we erover nadenken en zelfs dan moeten we wachten tot de omstandigheden feiten zijn voor we reageren. Op het ogenblik dat je de feiten vooruit wilt lopen ben je bezig met de werkelijkheid te vervalsen. Op het ogenblik dat je bezig bent voortdurend het hemelrijk voor je ogen te toveren ben je bezig met je menszijn te ontwaarden. Leef vandaag en leef jezelf. Laat je niet leven.
Ik dacht dat dat al heel wat punten zijn waar je iets aan hebt. Wanneer wij de geest beschouwen als een bewustzijn dat zich in of rond de kracht heeft gegroepeerd, dan zitten we dicht bij het wezen van mens en geest. Daar waar gedachten bestaan, zijn ze echter nooit alleen een interne kwestie. Ze zijn een uitstraling. Wanneer velen gedachten uitstralen, ontmoeten ze elkaar. En wat gebeurt er wanneer ze elkaar loodrecht tegengesteld zijn? Ze heffen elkaar op, maar daarmee, ook de impulsen waaruit ze voort zijn gekomen. Wanneer ze elkaar onder een hoek zouden raken dan ontstaat een richting. Een stuwing dus in een richting die één van beiden bedoeld heeft. En nu praat ik over twee mensen omdat dat eenvoudiger is. Maar u hebt in feite te maken met een hele hoop mensen die op een bepaalde manier geschoold zijn om te denken. Ze behoren tot een bepaalde kerk, lezen een bepaalde krant, behoren tot een politieke partij of desnoods tot een of andere instelling. Hun gedachten en hun conflicten bepalen de richting die het bewustzijn van het geheel aanneemt. Dat houdt in, beste mensen dat uw denken en uw emoties niet alleen tot uzelf beperkt blijven. Ze veranderen iets om u heen. Dan kun je dat denken zelf niet volledig beheersen, geloof me. Zelfs als geest lukt je dat niet en als mens ben je veel meer de slaaf van gedachtegangen, frustraties en wat dies meer zij. Maar je kunt wel proberen te voorkomen dat je gedachten met een zekere hartstocht worden uitgestraald, tenzij zij een bijzondere hulp voor anderen zouden moeten betekenen. Hierdoor komt een gemeenschappelijk bewustzijn tot stand waarin het gemeenschappelijk belang gaat overheersen.
Op dit moment is het op aarde zo dat elke groep eigenlijk denkt aan zichzelf. Er is een bijna egocentrisch te noemen egoïsme dat een groep beheerst. Wij hebben gelijk. Wij weten het. Wij hebben het recht. Wij zullen… en jullie hebben maar te gehoorzamen. En als u nu naar de Wetstraat gaat bij wijze van spreken of op de kade in Hoboken staat te kijken of wat, u zult dezelfde mentaliteit aantreffen. Mensen die denken: Ja, ik gun jullie allen het beste als mijn bankrekening maar hoger wordt. We willen het beste doen voor de arbeiders, maar we moeten eraan verdienen. Begrijpt u dat soort dingen? Die egoïstische tegenstellingen domineren op dit ogenblik zo sterk het geheel van de mensheid dat elke impuls tot verbetering juist daardoor wordt afgeremd. En dat kunnen we dan verbergen onder termen van dictatuur en democratie en zakelijk belang en economische overwegingen, werkgelegenheid en wat u maar wil. Maar deze mentaliteit verandert daardoor net zomin als een verandering van uithangbord een verandering betekent van het pand waaraan het is genageld of wat erin gebeurt. Dat moet intern gebeuren.
Wanneer mensen gaan leren om hun gedachten meer te zien als een medewerking dan als een zelfhandhaving, dan ontstaan er nieuwe mogelijkheden. Want er is een gemeenschappelijk bovenbewustzijn dat domineert, dat mensen brengt tot zaken die ze normaal nooit zouden hebben gedaan. Men is nu bezig met een proces over wat er eens in het Heizelstadion is gebeurd. Maar wat is de werkelijkheid? De rouw van een hoop ouders? Van vrouwen die hun man moeten missen? Kinderen zonder vader? En heeft iemand dat gewild? Wel nee. Ze wilden gewoon even eens laten zien dat ze ook sterk waren, dat ze best opkonden tegen die andere schreeuwers. Brooddronkenheid of bierdronkenheid. Deze dwaasheid was helemaal niet zo slecht bedoeld en nu zitten ze met de gevolgen. Maar wanneer niet buiten degenen die erbij betrokken waren, en zeker buiten degenen die nu aangeklaagd worden niet vele mensen hadden zitten denken op die manier, denkt u dat het zo uit de hand gelopen zou zijn? Het was een algemene mentaliteit die in enkelingen zijn ontlading vond. Niet dat die enkelingen daarom moeten verontschuldigd worden. Dat is weer iets anders. Maar dat was de oorzaak.
U bent bezig om te denken dat mag niet meer en dat moet anders en we zullen weleens even laten zien wie we zijn en u doet verder niets. Maar een ander begaat de moord, een ander jaagt het verdriet in de lucht. U zit allen gezamenlijk te denken dat uw inkomen hoger moet zijn en een ander begaat een inbraak, pleegt misschien een moord om bezit. Uw maatschappij zou veel beter kunnen zijn indien u wat minder aan uzelf dacht dan aan anderen. Wanneer u de kracht van uw gedachten en emoties niet voortdurend zou richten op uw eigen ikje, op uw eigen kringetje, op uw eigen belangrijkheid en al datgene wat bij u hoort: uw huis, uw kinderen, uw auto, uw man, uw vrouw, wat dan ook.
Het gemeenschappelijk bovenbewustzijn, of zoals sommigen het prefereren te noemen: een massaal onderbewuste tendens, is wetenschappelijk aan te tonen. Niet dat dat veel zegt, want de wetenschap maakt ook blunders zo nu en dan. Maar in ieder geval wat ik hier zeg is wel aanvaardbaar dacht ik zelf op wetenschappelijke gronden.
De wederkerige beïnvloeding van de mens bestaat. Wanneer we dat weten moeten we niet wachten tot een ander verandert, dan moeten we het zelf doen. Dan moeten we niet wachten tot een ander ons de boodschap, de inwijding, de verlossing, de vrijheid geeft. Wanneer we die krijgen, best, graag. Maar eerst onszelf zijn. Eerst doen.
Kijk, dat is ook een punt dat voor velen telt. Ja, het is zo mooi het is zo moeilijk weet u wel. Maar elke keer wanneer je jezelf erop betrapt dat je bezig bent om iemand te haten of iets voor jezelf te verlangen terwijl u weet dat het geen zin heeft, rem uzelf dan eens een keer af. En als u iets lelijks ziet en u zou het willen vernietigen, kijk of er niet wat moois is. Kijk niet naar al die zwarte gebeurtenissen van de mensen. U maakt uzelf het leven moeilijker, maar u straalt ook de versterking van die factoren uit. Kijk liever naar buiten, Mijnentwege ga het land op. Kijk hoe in de herfst in de mist de kleuren goudachtig flonkeren. Hoe de eiken al wat meer beginnen te fluisteren met gedord blad en hoe de herfstwind soms met vlagen een tapijt onder je voeten legt van bruin en goud. En zeg niet: Nu moet het alleen mooi weer zijn. Maar laat je raken door de schoonheid. Als je dat doet, dan neutraliseer je ontzettend veel. Denk niet dat het alleen is wat je feitelijk doet. Het is wat je bent, wat je denkt dat even belangrijk is en evenveel invloed heeft. Ik hoop dat u ook dit punt van mij zult willen accepteren en nu komen we aan een paar laatste gedachten.
Alles is ergens één. De verscheidenheid is uiting van de eenheid. De eenheid kan alleen kenbaar worden door haar verscheidenheid van vormen, van gedachten. Wij zijn deel van de eenheid. Laten we dat nooit vergeten. U bent niet een bijzonder mens tenzij u Dik Trom heet. Johan Kieviet vergeef mij de vergelijking. Maar u bent een mens tussen de mensen. U bent deel van de mensheid en drager van de kracht van de gehele mensheid. U bent misschien een paar jaar in tijd, maar u draagt in u de erfenis van miljoenen jaren, zelfs stoffelijk. U bent deel van een geheel dat u niet kunt overzien. Maar het geheel is in u. Het is in beginsel, in essentie aanwezig. In beginsel. Want zonder dat zou u niet kunnen bestaan. Het is het geheel dat u vormt dat u in stand houdt, dat u in al wat u kunt zijn en niet kunt zijn, bepaalt. Maar ook in essentie, want de kracht waardoor het geheel kon ontstaan is een wetmatigheid waaraan niemand zich kan onttrekken. Er is een erkenning van de wetmatigheid in uzelf en dat betekent dat u toegang hebt tot alle krachten waaruit die wet is voortgevloeid. U staat niet alleen, maar u kunt op elk ogenblik brandpunt zijn van een geheel, zolang u dit geheel beseft.
En daarom zou ik u willen vragen: Probeer niet op dit ogenblik of op een ander ogenblik te zeggen: Maar dat behoort deze te doen, of: Die kan het beter, of: Ja maar, die moet het dan maar beslissen en doen zoals ik het goed vind. Zeg tegen uzelf: In mij leeft de eeuwige kracht. Ik weet niet wat die kracht is. Ik ken haar niet maar ik ben deel van haar. In mij is het geheel van alle tijd, ook wanneer ik slechts zeer kleine delen ervan soms kan overzien. In mij is de volmaaktheid, ook wanneer ik alleen onvolmaaktheid beleef en uit. Laat mij deze kracht in mij gebruiken en laat zij mij daarbij gebruiken dat die kracht veropenbaard zij. Opdat ikzelf mij terugvind als deel van de kracht. In de naam van deze kracht die ons allen vereend in de naam van de verbondenheid die niets uitsluit, wil ik genezen waar ziekte is, niet zelf veroorzaakt, niet zelf gewild. In naam van deze kracht waarvan ik deel ben: en die door en in mij werkt wil ik vrede geven aan allen die vrede ontberen. Rust aan hen die geen rust kunnen vinden. In naam van de kracht die al omvat wil ik alle werelden die denkbaar zijn in mijzelf zien als een eenheid zonder grenzen, zonder scheiding omdat vanuit mij de eenheid kan werken en in de verscheidenheid mijn wezen kan openbaren. Laat de kracht die van mij uitgaat, genezen. Laat de kracht die van mij uitgaat, troosten, vrede brengen, waarheid doen erkennen en waarheid doen worden tot de weerkaatsing van al wat mijn wezen beroert, wat in mij voortleeft en al datgene dat anderen beroert, vanuit anderen voortkomt.
Aanvaard de kracht die in u woont. Zij is in u. Ik kan ze niet geven. Zij is er. Word wakker en besef haar bestaan. In deze moeilijke tijden zult u uzelf soms afvragen: Wat nu? Grijp naar de kracht in uzelf. Die kracht waarvan je deel bent. Die God die in, met en door u eveneens bestaat zoals Hij door de gehele schepping bestaat. En laat die kracht het antwoord geven door wat u bent, wat u kunt, wat in u opwelt. Zelf zijn, zelf doen en zo een band vinden waarin steeds meer beseft wordt van de kracht die allen regeert, leven geeft, in stand houdt is het doel waarnaar u moet streven. Dan zal u duidelijk worden waarom een van de grote, zo niet de grootste meester op aarde heeft gezegd: Mijn vrede geef ik u; mijn vrede laat ik u. In zich die vrede aanvaardende die voor Hem het teken was van de Vader. Maar die vrede gevend aan anderen zonder haar voor zich verder te begeren. En het is daardoor dat de waarheid openbaar wordt. Het is daardoor dat de verandering mogelijk wordt zonder vernietiging, zonder disharmonie. Het leven op aarde is het uwe.
Aan de tijd kunt u zich niet onttrekken, maar deel ervan zijnde kunt u haar maken tot een zegen voor de geslachten die komen. Moge het u gegeven zijn daarin te slagen.