12 oktober 1973
Wij zijn niet alwetend of onfeilbaar. Denk dus zelf na. Wanneer je in deze tijd probeert na te gaan, wat er zoal bestaat op gebied van geheime leer, word je geconfronteerd met bv. de rosenkreuzers in verschillende vormen, de verschillende soorten loges van de vrijmetselarij, met de theosofie.
Gaan we deze leerstelligheden na, zo valt ons op, dat in elk daarvan gezocht wordt naar een weg, waardoor de mensen innerlijk bewust kunnen worden. Praktisch allen kennen een christelijke bijtoon en allen kennen een reeks leringen en proeven, waardoor een soort inwijding tot stand komt.
Die inwijdingen zijn nogal verschillend. In enkele gevallen gaat het om proeven, waarbij suggestibiliteit een rol kan spelen. In andere gevallen gaat het meer om het ik, bv. om het vinden van een juist symbool.
Wanneer ik over deze leringen zou moeten spreken, zo mijn onderwerp weinig betekenis hebben. Daar naast vinden wij in deze tijd echter een groot aantal openbaringen en pseudo-openbaringen,gebracht door allerhande maharadji’s, guru’s, e.d. Daarin brengt men de mens de oosterse filosofie en speelt de innerlijke verstilling, de mogelijkheid in jezelf aan de wereld te ontvluchten, een grote rol.
Minder direct zien wij iets dergelijks in yoga. Ook in de yogaleringen zijn bepaalde geheime leringen en openbaringen soms aanwezig. De kern van alle verborgen leringen ligt echter volgens mij in de grote kracht, die zich in deze dagen op aarde heeft gemanifesteerd en daar een vernieuwing van leer heeft gebracht.
Het geheel is een openbaring – ik kan het niet anders noemen – waarin de mens wederom zichzelf moet zoeken en vinden. Niet dus een reeks van geboden. Niet de mens, die in een slaafse gehoorzaamheid aanneemt, wat wordt gezegd, maar een leer voor de mens, die gelijktijdig praktisch leeft in die wereld en toch de zin van deze wereld moet gaan doorschouwen, zodat hij steeds vrijer wordt.
Dit vinden van de innerlijke vrijheid, is naar ik meen, de voornaamste leer, die op het ogenblik circuleert. Wij hebben de wereldmeester en leraar, wij kennen de grote onderwijzers en de kleine ingewijden, elk met hun werk. Allen te samen zullen zij u moeten brengen, wat voor deze tijd belangrijk is. Dat dit geen totale nieuwe leer behoeft te zijn, zal elk van u wel duidelijk kunnen worden. Zo brengt het ware boeddhisme bv. de mens voornamelijk innerlijke rust. Maar deze innerlijke rust alleen is niet voldoende. Je moet daarbij leren handelen volgens een bepaald patroon en leren beseffen volgens een bepaald patroon.
In het christendom is Jezus leer in de eerste plaats een voorbeeld van de wijze, waarop een mens leven moet.Dit klinkt ook door in de woorden, die men hem in de mond legt: Ik ben u de weg, de waarheid en het leven. In al deze gevallen – ik zou er meer kunnen citeren – gaat het dus om een weg,die je volgt en de omschrijving van deze weg is verzand in dogmatisme, in filosofie, in getheologiseer.
Ik wil nu proberen u grotendeels in citaten, een beeld te geven van datgene, wat in deze tijd als openbaring, maar voorlopig nog vooral als verborgen leer, het belangrijkste is. Hierbij speelt uit de aard der zaak mijn eigen instelling een rol. Ik kan dan ook niet pretenderen, dat hetgeen ik u heden voorleg, het geheel van alle kosmische aspecten duidelijk zal belichten.
Ik meen echter wel, dat hetgeen ik u voorleg voor de mens in het westen voldoende belangrijk is en hem een zuiver inzicht geeft in de geestelijke veranderingen, die zich in de komende periode zullen moeten afspelen. Ik citeer: Leven is beleven. Beleven is slechts zinrijk, indien het beleefde voor ons aanvaardbaar is en wij in het beleven niet slechts ons zelf zoeken, maar onze eenheid met de wereld, met de kosmos.
Hier blijkt reeds, dat de instelling, die van de mens wordt gevraagd, er een is, waarbij de onwetendheid van vroeger terzijde kan worden geschoven. Het gaat hier kennelijk om een wijze, waarop men bestaan omzet in leven. Ik citeer verder: Elke beleving, aangenaam of onaangenaam, betekent een verandering in uw innerlijk en in uw mogelijkheden. Deze veranderingen zult gij naar de wereld terugkaatsen. Maar de manier, waarop gij deze aan de wereld teruggeeft, wordt door uzelf mede bepaald.
Hierdoor kunt u uit de beleving zelf een nieuwe relatie vinden met de wereld zelf. Maar de wereld die gij ziet, is hierbij voor u de vertegenwoordiger van alle werelden, die gij niet kent en die gij niet ziet. Gij vindt dus een nieuwe harmonie, waarbij steeds meer werelden en krachten een rol kunnen spelen in uw innerlijk.
Het gaat hier om een relatie, die ik persoonlijk als praktisch magisch beschouw, een licht, een kracht, een werking, die niet alleen beperkt blijft tot het innerlijk tot de esoterische beleving, maar die ook naar buiten toe actief optreden. Het is niet verwonderlijk, dat onze leraar in het oosten sprak: “Hij, die te voet gaat, terwijl hij haast heeft en over een vervoermiddel kan beschikken,is een dwaas. Maar hij, die het vervoermiddel kiest, omdat het er nu eenmaal is, terwijl hij geen haast heeft, is nog een grotere dwaas ….”
Hier, met deze simpele wijsheid, wordt ons gezegd, dat we moeten leren te leven in het tempo, dat voor ons zelf goed en noodzakelijk is. “Tijd,” zo spreekt een andere meester van deze tijd, “is de waan van de mens. Want ofschoon zijn leven steeds verder gaat, is het niet de tijd, die bepaalt, wat hij volbrengt, maar hij zelf.”
Wie zijn bereiken bindt aan de tijd, bereikt niet, omdat men dan nimmer als mens voldoende tijd zal vinden om alles voor zich waar te maken, wat men innerlijk als noodzakelijk erkent.Hij, die echter uitgaat van de verwezenlijking van zijn persoonlijkheid en zijn innerlijke waarheid zal ontdekken, dat hij voldoende tijd overhoudt voor alle aspecten van het menselijke leven.
Misschien is dit wel een typische reactie op de toenemende neiging van de mens zich vooral te haasten. En wanneer ik terugschakel naar een kleine leraar, die nog heden voornamelijk in Zuid-Amerika werkzaam is, zo doe ik dit niet in de eerste plaats om zijn eigen belangrijkheid, maar om de belangrijkheid voor mij van een commentaar, dat hij kort geleden aan enkele van zijn toehoorders gaf.
Deze toehoorders stelden hem n.l. de vraag: Maar hoe kunnen wij dan vrij worden? Waarop hij antwoordde: “De vrijheid, die een mens bereiken kan, is de vrijheid van illusie. Hij, die niet leeft met zijn denkbeelden maar met de feiten, zal kunnen leven krachtens zijn innerlijk licht in een werkelijkheid, die niet met het droombeeld verandert. Daardoor erkent hij de eeuwige wetten in zichzelf en kan hij de bron daarvan in zichzelf ontdekken.”
Wat overigens niet het antwoord was, dat men van hem verlangde. Men had een meer revolutionaire reactie verwacht. Toch is iets van de politiek, zij het gemeenlijk indirect, in vele commentaren van meer ingewijden steeds weer te beluisteren.
Wie macht bestrijdt, moet nimmer trachten een macht over te nemen. Want zo houdt hijzelf in stand, wat hij bestrijdt. Hij die aanvaardt, wat is en de werking daarvan voor zich steeds kleiner weet te maken, vindt een bevrijding, waarvoor degenen, die een macht actief tracht te overwinnen of te vernietigen, alleen een slavernij rest.
Hierin ziet u, dat de leringen van deze tijd gebonden zijn aan het gebeuren van deze tijd en aan problemen van deze tijd. En wanneer wij dieper proberen door te dringen in de innerlijke krachten en alles, wat daarmede samenhangt, kunnen wij ons wederom wenden tot de verschillende boodschappers, die in deze tijd de aarde betreden hebben of beïnvloeden.
Ik citeer: “Gij zijt deel van één geheel. Het geheel uit zich door u, indien gij het geheel aanvaardt. Slechts indien gij het geheel niet aanvaardt, uzelf ziende en meer niet, zult gij machteloos blijven.” Wat erop neerkomt, dat je nimmer aan jezelf kunt denken als een eenling, die tegenover de wereld staat, zonder gelijktijdig een groot deel van je mogelijkheden voor jezelf weg te nemen. Een juiste opmerking, naar ik meen. “ Al wat gij begeert, bezit gij reeds in uw gedachten. Dat wat gij bezit in uw gedachten, zult gij bezitten in werkelijkheid, indien uw wezen deze gedachten volledig onderstreept.”
Dit is een commentaar, die uit het nabij oosten stamt en van betrekkelijk recente datum is. Het werd gesproken door een volgeling van de wereldmeester. Hier wordt duidelijk gemaakt, dat je alles, waarvan je droomt ook wezenlijk bezit, wanneer je dit geheel kunt aanvaarden. Wat wil zeggen met alle gevolgen daarvan en in alle samenhangen.
“Zij”, zo spreekt dezelfde apostel – indien ik hem tenminste zo mag noemen -,“die zoeken naar goud, begraven zichzelf onder de voortbrengselen der materie. Zij die zoeken naar een innerlijk licht, een innerlijke waarheid, sullen echter een licht vinden, dat hen opwaarts draagt, tot zij kunnen overzien, wat materie betekent.”
Weer een lering in tegenstellingen, zoals ook de volgende: “Luister in uzelf, en in uzelf zult u antwoorden vinden, waarvan u de oorsprong niet kent. Want u kent de oorsprong niet van uw werkelijk bestaan. Zo ken u ook niet de bron die in u spreekt. Ik zeg u echter: wie luistert in zichzelf, vindt de waarheid, waaruit hij leven kan buiten de beperking van de materie of vormende sfeer.”
Een mooi commentaar. En misschien mag ik nu nog even teruggrijpen naar een deel van een lering, die in het nabije oosten enige tijd geleden werd uitgesproken, handelend over de verhouding tussen mens en kosmos.
“Wie een hemel predikt, predikt u een nieuwe aarde. Maar die nieuwe aarde is deze oude aarde, waarop de mens nieuw is. Niet de aarde moet veranderen, de mens moet veranderen. Wie spreekt van een hel dreigt u met datgene, wat gij dagelijks zult ondergaan, tenzij u geestelijk daarboven weet te verheffen. Dan echter zal het dreigement volledig zinloos zijn geworden. Laat u daarom niet lokken met een hemel, laat u niet dreigen met een hel, maar probeer liever te leven met het licht,dat nu in u bestaat, opdat u de werkelijkheid van het leven, die meer is dan welke hemel ook, in uzelf moogt erkennen en vanuit en voor uzelf waar moogt maken.”
Het zijn stellingen, die u ongetwijfeld reeds meerdere malen in vele vormen ontmoet hebt. Maar zij zijn belangrijk in het kader van dit onderwerp. Want wanneer wij zoeken naar de verborgen wijsheid, waarheid en openbaring van deze tijd, dan moeten wij wel beseffen, dat in deze dagen de openbaringen, de nieuwe wijsheid en leer niet verborgen worden door deze te verhullen, te begraven in een mystieke waas, of op te sluiten achter de poorten van een inwijdingssysteem.
Zij zijn veel eenvoudiger verborgen. Zij liggen elke dag voor u, maar alleen indien u weet, wat de betekenis is of kan zijn zult u haar herkennen. Men heeft eens gezegd, dat het oude spel kaarten, u bekent als de tarot, in wezen een boek is waarin de ingewijde omtrent alle problemen en wijsheden van de kosmos kan lezen en zo kan overdenken. Toch kunt u er kaart mee spelen, ook.
De mens van heden speelt vaak kaart met de verborgen leringen van deze tijd, omdat hij niet beseft, wat zij wezenlijk betekenen. Hij speelt een spel van politieke bevrijding, onderlinge aansprakelijkheid en solidariteit, zonder te weten wat er achter deze begrippen schuil gaat.
De oude leringen leven overigens op in nieuwe termen. Ik citeer: “Indien u leeft en naast u is een leven bedreigd, zo zult u trachten dit te redden. Dit is dan niet uw verdienste. Want waar een ander sterft door uw falen, daar is dit falen voor u mede een sterven.”
Het zijn vaak simpele uitspraken: “Vraag niet naar datgene wat morgen komt of zal zijn, voor u al gedaan hebt, wat heden te doen is….”
Is dit geen eenvoudige wijsheid, iets wat u mogelijk op elk kantoor en in elke school steeds weer kunt horen, maar wat de mensen in hun leven toch steeds weer vergeten?
En zo u nog verder door wil dringen in leringen, die betrekking hebben op het meer innerlijke van de mens, zo is misschien deze lering, die uit het verre oosten stamt, voor u interessant.
“In u is de kracht van alle dingen. Deze kracht maakt het u mogelijk, alle dingen te kennen. Maar zo gij de kracht niet erkent zult gij niet beseffen, wat de dingen betekenen. Zoek daarom eerst het besef van de kracht in uzelf. Ga vanuit deze kracht verder en zie naar uw wereld. Uw wereld ziende zult u uzelf zien en uzelf ziende, zult u weten hoede kracht door u werkt. Uit het werken van deze kracht zult u dan, bewust, vervullen wat uw bestemming is in het geheel van het zijn.”
Ik weet dat dit wel wat anders klinkt dan moderne wijsheden als: alle politieke macht komt uit de loop van een geweer. Toch zijn deze leringen zeker niet te ver verborgen. Het laatste door mij gegeven citaat circuleert op het ogenblik zelfs in bepaalde delen van China. Maar de mensen willen het zien als een deel van hun eigen systeem van denken. Misschien heeft daarom de wereldleraar zozeer gelijk gehad, toen hij sprak:
“Zoek nimmer in de wereld de bevestiging van dat, wat u zijt, zoek in uzelf de bevestiging van de kracht, waarvan u deel zijt en zoek dan vanuit uzelf deze kracht in de wereld te erkennen”. Mogelijk een wat subtiel onderscheid, maar dan toch wel een onderscheid, dat u confronteert met de stelling: Mijn werking in de wereld is belangrijker dan mijn voorstelling van de wereld. Er zijn ongetwijfeld vele leringen geweest en vele toespraken, welke elk op een eigen wijze probeerden de nieuwe leringen, krachten en werkingen uit te drukken.
Zoals ik u in het begin reeds zeide: Hier spelen persoonlijke voorkeuren, harmonieën en sympathieën een rol. Toch is misschien dit beeld voor vele van u belangrijk genoeg: Ik droom en in mijn droom ben ik groot. Toch weet ik, dat ik nietig ben. Zo ben ik beiden tegelijk. Als ik terug keer tot het leven, vraag ik mij af: Is deze eenheid die ik mij voorstel, werkelijkheid? Want ik ben groot en ik ben klein. Indien ik besef, waar het kleine in mij werkt en waar het grote in mij werkt, zal ik misschien vaag de schim zien van datgene, wat mijn wezen betekent. Het is deze betekenis, die boven alle kringloop staat. Het is deze betekenis die alle levens regeert. Het is deze kringloop, waarin alleen ik kan leren beseffende gelijkheid, die bestaat tussen duister en licht.
Daarbij, beseffende,, kan ik het diepste duister betreden en toch opgaan naar het hoogste licht zonder verblind te worden. Dan eerst ben ik niet groot of klein, maar ben ik deel van al, wat is en alle tegenstelling, die bestaat. In deze tegenstelling zelf – want zo noemt de mens haar – vind ik de werkelijke en bewegende kracht, die is het Woord, dat de schepping begint en de laatste verzuchting is, waarin alle leven stilvalt. Ook dit is een citaat uit een toespraak. Wij kunnen nu natuurlijk terugkeren naar de vele “verborgen” leerstellingen en ons bezig gaan houden met de arcana. Wij kunnen ons verdiepen in de bezieldheid van sterren en planeten, wij kunnen ons verdiepen in de indeling van het hemelrijk, of proberen het onderscheid te vinden tussen de trillende werkelijkheid, de weerkaatsende maagd en der weerkaatste wereld daarbuiten.
Maar in al deze gevallen zullen wij terug moeten keren tot datgene, wat ook in de geciteerde toespraak werd gesuggereerd. Wij kunnen ons voor laten staan op onze kennis van de geheimen en misschien leren berekenen, hoe de gulden snede de uitdrukking is van de geestelijke ritmiek van de mens, neergelegd in uiterlijke vormen tot zelfs eigen vorm, die hierdoor mede beheerst wordt. Maar daarmee hebben wij de zin niet begrepen, zijn wij niet doorgedrongen tot het werkelijke geheim, misschien is ook de mens van deze nieuwe epoque nog niet rijp voor de uiteindelijke geheimen. Ik weet het niet. Maar ik weet, dat in openbaringen, die nu gegeven worden, zoals in het verleden, de sleutels liggen tot het werkelijke rijk.
Wanneer er wordt gezegd, dat Jezus aan Petrus de sleutels van het koninkrijk gaf, zo werd hij daardoor niet aangesteld tot portier. Wie de sleutels krijgt en weet, welke wereld zij ontsluiten, verkrijgt een bewustzijn, waardoor hij vele werelden omvatten kan. De sleutels zijn vele in deze tijd. Soms komen zij uit de mond van een opgeblazen jongetje van een jaar of 16,17. Soms worden zij gepredikt door een oude man, die de 60 reeds lang voorbij is, een man, die met witte haren en plechtige gebaren de mensen vertelt, dat hij de bevrijding geeft. Soms klinken de sleutels in een zakelijk jargon, soms in stemmen uit de geest, soms zijn het eerder impressies in uzelf, die u leert overmeesteren. Maar altijd weer zijn er sleutels, sleutels voor een grotere wereld; een grotere wereld, waardoor ook een grotere mens kan bestaan.
Ik kan mij voorstellen, dat u zich afvraagt, wat dit alles nu feitelijk betekent, bv. in het licht van de theosofie. Dan zeg ik u: Theosofie is een systeem, dat waarheid bevat, maar het is toch niet het systeem, dat werkelijk belangrijk is, naar de waarheid. Anderen zullen zeggen: wat is de betekenis, in het licht van dit alles, dan van mijn maçonnieke ritueel. Ik zeg hen dan: het ritueel op zich is niet bepaald belangrijk, maar wel wat er in u leeft, of dit nu door het ritueel tot stand komt of anderszins.
Zodra u vergeet alleen u zelf te zijn en deel weet te zijn van het groter geheel, zodra u niet meer zoekt naar de beantwoording van uw wensen, de weerspiegeling en weerkaatsing van uw wezen door de wereld, maar slechts een wilt zijn met de kracht, die in de wereld bestaat, vindt u de werkelijkheid. Men zal mij misschien vragen, waarom oude symbolen en rituelen verloren zijn gegaan en ik antwoord u, dat zij niet te loor zijn gegaan, maar ook nu nog in het verborgene leven. Maar zij leven vaak voort in een dwaze vorm. Degene die nu dansen voor de gehoornde bok en zich duivelsaanbidders noemen, volbrengen enkele oude rituelen zonder te weten, dat deze eens behoorden tot het vinden van een contact met krachten van de natuur, rituelen die ten doel hadden de mens één te maken met die natuur en alle krachten van de natuur.
De riten bestaan, de symbolen eveneens. De gekrulde horens zijn niet alleen van het dier, zij zijn ook de bekroning van een zuil en gij zult deze ook aan de top van een zuil terug kunnen vinden, gestileerd, maar herkenbaar, zowel in Griekenland als het oude Egypte. Maar het symbool heeft geen betekenis, wanneer het niet begrepen wordt. Wij kunnen bv. Spreken over de boom des levens en mooie verhalen vertellen over alle wegen en beschouwlijkheden, die ons noodzakelijk lijken. Maar ik zeg u, de boom des levens zijn wij zelf. Eerst indien wij dit zelf beseffen en ons zelf weten te zijn: de verbinding tussen wat voor ons hemel en wat voor ons aarde is, zo wordende tot voortdurende drager van het pulserende licht van de schepping, vinden wij de werkelijkheid.
Dan hebben wij niet de geheimzinnige letters nodig en de geheimzinnige wegen, dan behoeven wij niet te kiezen, niet meer te spreken over de diepste chaos en de hoogste kroon. Want dan zijn chaos en kroon deel van ons wezen; dit beseffende aanvaarden wij en stroomt de kosmische kracht door ons ik. Je kunt je niet binden aan materie, wantmaterie, die u beheerst, verdooft u voor de werkelijkheid. Gij kunt u niet onbeperkt binden aan de rede, want de rede beperkt de waarheid erkenbare waarheid voor u tot uw eigen begrip. Maar de waarheid is groter, dan u zijt.
U kunt u zelf niet binden aan een geloof, omdat een geloof berust op een formule, een formulering, terwijl elke formulering slechts een enkele lijn is in de arcering van de werkelijkheid, de oneindigheid, die de werkelijkheid Gods is. Ook dit heb ik geciteerd. De weg, die u kunt gaan in deze dagen, wanneer u wilt, is de weg, waarbij u zichzelf onafhankelijk probeert te maken van uiterlijkheden en gelijktijdig in uzelf de kracht zoekt om al, wat samenhangt met de alkracht in en buiten uzelf, toch te beroeren en waar te maken.
Zoek de eenvoud, zo roep een leraar. Want weet dat de kracht, waaruit alles is voortgekomen, één is en de verscheidenheid is slechts de weerkaatsing van deze eenheid. Keer daarom terug tot het eenvoudige, omdat in het eenvoudige u bewust kunt worden van de waarheid, die verloren gaat in de veelheid van verdeling en detail. Besef, dat u vibrerend deel zijt, zo roept een ingewijde uit, een vibrerend deel van de oneindigheid. In u is voortdurend de kracht aanwezig. Ontvang die kracht dan zo bewust mogelijk. Het is immers deze kracht, waaruit u de werkelijkheid vinden zult. Mogelijk is u bij deze citaten iets opgevallen. Steeds weer vallen woorden, die werkelijkheid betekenen, iets wat een waarheid aanduidt, die verder gaat dan de menselijke wereld. Daarin ligt het verborgene van al deze leringen en al deze openbaringen. Verborgen omdat de mens, die slechts zijn eigen wereld ziet, nooit dit meerdere zal kunnen aanvaarden.
Een mens kan de sleutels van de kosmos in zijn handen dragen, maar zal niet weten, hoe daarmee het slot der waarheid te ontsluiten. Dit is misschien het drama van uw dagen. Want velen falen, omdat zij de kracht, die in hen is, het besef dat zij in zichzelf verkrijgen, niet weten te richten op de waarheid. Maar misschien is dit ook wel de zegen van deze dagen: Omdat de mens deze sleutels steeds weer ontvangende, zich toch wil richten op de oneindigheid en de plotselinge oneindigheid weerkaatst ziet in de gemeenschap der mensen, beseft dat de goddelijkheid weerkaatst wordt in de menselijkheid.
De mens beseft mogelijk dan, dat verbondenheid met de Eeuwige het beste wordt uitgedrukt in een broederschap met alle leven. De tijd met zijn leringen, met zijn verborgen of nauw verhulde waarheden en profetieën confronteert de wetende steeds weer met het grotere licht, met de nieuwe weg.
Van Eeden laat in de kleine Johannes opeens een kreet over het land schallen: de Grote Pan is dood. De natuur, beperkt tot de natuur is gestorven en een bezieling, meer dan alleen natuur, treedt daarvoor in de plaats. Niet meer uitgedrukt in een enkele gestalte of in vele figuren, maar in een lichtende werkelijkheid, die het al schijnt te doordringen.
Ik beschik niet over zijn taal, maar ik zou u willen zeggen: In deze tijd klinkt een kreet door het land: de giganten met hun constructen zijn dood. Nog stuiptrekken zij over de wereld, maar meer dan de constructie is het levende. De ziel van het levende vervangt de uiterlijkheid, die in vorm en gestalte het levende licht gevangen probeert te houden.
En zo ik u iets zeggen mag en moet, zo is het dit. En dit is geen citaat: Ik zie een steeds feller wordend licht over de wereld gaan, een licht, dat vele mensen verblindt, maar dat anderen ziende maakt. Ik zie, dat stemmen, die gesproken hebben, voorbijgaan en verwaaien met de wind van de tijd, die voort stormt. Maar er is een begrip, sterker dan stemmen, dat weerklinkt in de harten der mensen, dat wordt tot een lichtende trilling in de menselijke geest, die stof gebonden toch zo reeds deel heeft aan oneindigheden.
Ik zie nog niet het einde van bloed en geweld, maar ik zie wel, dat daarnaast reeds de werkelijke vrede komt: de vrede die in de mens leeft, de vrede die niet bestaat uit traktaten en wederzijds bedrog. Al datgene, wat ik lees in de verborgenheden van deze tijd, wijst mij op een licht. Al wat ik ervaar, wanneer ik in harmonie probeer te zijn met uw tijd, doet mij licht beleven. Het licht van deze tijd is de vloed van leven, de geboorte van de mensheid. De geboorte van de mensheid naar een nieuwe tijd zal misschien pijnlijk zijn. Maar leven zal zij, in licht, in een vrijheid van besef, die ondenkbaar lijkt in de benauwde beperkingen van het bestaan, dat gij nu nog werkelijkheid noemt.
Ik wil eindigen met een citaat van de grootste meester, die de laatste 100 jaar de wereld betreden heeft: “Ik zeg u niet, wordt heilig, maar ik zeg u: Erken wat gij zijt. Want een mens die zichzelf kent, kan de krachten beseffen, die in hem leven, zoals de mogelijkheden, die voor hem bestaan in de wereld. De mens, die zichzelf ken, kan de angsten verslaan, die in hem heersen en kan de begeerten beperken, die hem anders zinloos voortstuwen. In meesterschap over zichzelf zal hij de verbondenheid begrijpen, waaruit wij leven en bestaan en waardoor wij ook hier en nu tot waarheid kunnen komen.”
Ik heb u wat onbekende citaten voorgelegd, u wat meningen gegeven. Mogelijk heb ik gefaald bij de behandeling van uw onderwerp, want om daaraan recht te doen, dien ik u meer over te dragen, dan met woorden alleen gezegd kan worden. Ondanks alles heb ik u willen laten voelen en u willen zeggen: Er is licht, ook nu. Er is waarheid, er is een kracht, die u God moogt noemen. Er is leven; een leven, dat verder reikt dan uw eigen voorstellingen. En in deze dagen krijgt dat opnieuw een bijzondere nadruk en gaat het opnieuw voor u leven. Alle geheimen van deze tijd, alle verborgenheden, die u in deze dagen worden gebracht, langs welke weg dan ook, wijzen in dezelfde richting.
Naar een nieuw leven, naar een verborgenheid, die nu openbaar zal worden vanuit de mens, omdat deze het licht vanuit zich gestalte zal geven, zelfs in de stoffelijke wereld, waarin hij leeft. Ik hoop, dat ik u daarvan iets over heb kunnen brengen. Ik voor mij wilde trachten u iets van dit licht, van deze stille belofte achter de illusie, die men wereld noemt, over te dragen. Want dat is het werkelijke wezen van uw tijd.
Zoek mensen, vrede in uzelf, maar zo, dat u die vrede met anderen kunt delen. Zoek licht in uzelf, maar deel het met anderen, laat het schijnen.