16 juli 2013
Vanavond beginnen we aan een reeks van, dacht ik, drie avonden waarin u uw vragen naar voor kunt brengen en waar dat wij ze, zo goed als mogelijk, zullen beantwoorden.
Ik stel daarom voor dat u met de vragen aanvangt.
Ben ik kwalitatief (qua discipline, vermogen) geschikt om aan de werkgroep ‘Mens en Natuur’ deel te nemen en de betreffende taken uit te voeren? En indien ja, is het dan toegestaan om de consequenties bij een innerlijk ‘ja’ van mijn kant op hoofdlijnen aan mijn partner uit te leggen en te bespreken?
De deelname aan de groep ’Mens en Natuur’, daar zie ik heel weinig problemen. Bijna, laat mij toe te zeggen, iedereen beschikt over deze mogelijkheden. Het is vooral een kwestie van zelfdiscipline.
Wanneer je aan een groep deelneemt, die dus op een geestelijke basis werkzaam is, en door die deelname is er een mogelijkheid van evolutie qua bewustzijn, maar ook qua inzicht stoffelijk, dan moet u vooral begrijpen dat dit voor de buitenwereld heel moeilijk volgbaar is. Wanneer u nu vraagt: “kan ik dit aan een partner, aan een vriend, een vriendin of zo, in grote lijnen uitleggen?”, dan zal je zelf ondervinden dat dit geen haalbare kaart is. En waarom is dit geen haalbare kaart? Wel, ik zal het heel simpel zeggen: heb je al eens geprobeerd aan een kind dat bijvoorbeeld in een eerste leerjaar van de lagere school zit, uit te leggen hoe de ezelsbrug, die je in de humaniora krijgt, in elkaar steekt? Dat is onmogelijk bijna. Zelfs als u zich zou verlagen tot het niveau van het kind van het eerste leerjaar, kun je zulke ingewikkelde technische zaken niet duidelijk maken. Waarom niet? Omdat het kind, en in dit geval puur stoffelijk, nog niet zover is dat het al deze zaken kan begrijpen, kan aaneenrijgen. En dat is ook de reden waarom dat men steeds weer stelt: wanneer je werkzaam bent in een groep, wanneer je daar lering ontvangt en deze lering omzet in praktische zaken, dat het voor een buitenstaander niet mogelijk is. Want die buitenstaander, die leeft op een ander niveau, die leeft in een andere wereld. En je gaat enkel en alleen maar conflicten krijgen door iets trachten uit te leggen.
Ik kan daar misschien een ander voorbeeld, dat de meesten onder u wel zullen begrijpen, bijbrengen en dat ook heel duidelijk is, en dan tussen volwassenen. In uw maatschappij bestaat voor uw gezondheid enerzijds allopathie, anderzijds bestaat homeopathie. De homeopathie is veel werkzamer en veel efficiënter in vele gevallen, zeker wanneer het om chronische of langdurige ziekten gaat, dan bijvoorbeeld het gebruik van de allopathie. Maar ieder van u weet dat het nog steeds door de allopaten wordt ontkend dat homeopathie kan werken. En waarom? Om de doodeenvoudige reden dat zij in hun rationaliteit er niet toe in staat zijn te begrijpen dat iets dat niet volgens hun gestelde, en dan meestal foute regels werkt, dat het zou kunnen werkzaam zijn. En daarmee verwerpt men, en dan spreek ik toch van mensen met meestal gelijke achtergrond, gelijke ontwikkeling, hetgeen wat de ander heeft ontdekt en waar deze wel, omdat hij of zij aanvaardt dat er andere mogelijkheden zijn, mee werkt, resultaten mee haalt. Dan gaat de andere partij zeggen: “ach, dat is illusie, dat is droombeeld, dat is fictie”. En zij verwerpen het omdat zij niet in staat zijn door hun rationeel beperkt denken, om te aanvaarden dat er op andere basissen werkzaamheden mogelijk zijn.
Dus, en dit geldt voor iedereen hier aanwezig en daarom weid ik zo ver uit op deze vraag, het is niet geraadzaam van te gaan praten over hetgeen je in een groep leert, hetgeen dat het resultaat is dat je behaalt. Want degene die er niet toe behoort of niet de kennis heeft, zal het niet kunnen plaatsen. Anders weer zal het zijn wanneer je mensen tegenkomt die wel vergevorderd zijn, niet behorende tot de groep, maar wel begrijpen wat er speelt omdat zij zelf, op een andere weg misschien, dezelfde kennis, dezelfde ervaring hebben opgedaan. En zo zal je zien dat, naar de toekomst toe, dikwijls nieuwe personen opduiken in uw leven waar je wel mee verder kunt, waar je wel mee over deze zaken kunt praten.
Ik denk dat dit het meest correcte antwoord is dat ik daarop kan geven. En wanneer je denkt van: “ja maar, dat kan toch niet”, mag ik u erop attent maken dat zelfs in uw dagelijkse wereld, in uw maatschappij, er heel veel beroepen zijn waar de mensen, ondanks het feit dat zij een relatie hebben, gehuwd zijn, getrouwd zijn, noem maar op, daar niet met elkaar mogen over praten. Of wat dacht u dat bij voorbeeld een diplomaat, of het nu man of vrouw is, aan de andere partner mag vertellen wat hij of zij doet. Of wat denkt u dat een rechter die uitspraken moet doen, dit mag gaan bespreken met de echtgenote of omgekeerd. En zo kan ik heel vele zaken naar voor brengen. Het is een fout idee dat, wanneer je in een relatie zit, dat je binnen die relatie alles, maar ook alles, met elkaar moet kunnen delen. Dit is nooit een haalbare kaart. U kunt afspraken maken, dat wel, maar om alles met elkaar te delen, zal het steeds fout lopen, en zelfs in beide richtingen.
Zo, ik denk dat dit voor de eerste vraag ruimschoots volstaat.
Bij de Wessac en de daaropvolgende bijeenkomst is er gesproken over een open groep. Blijft de mogelijkheid voor een dergelijke groep bestaan naast de genoemde werkgroepen?
Een open groep, en ik weet waar de vragensteller hierop doelt, daarmee heeft men naar voor gebracht dat er mogelijkheid is tot wisseling, dat er mogelijkheid is dat er zich nieuwe personen in aansluiten. Het denkbeeld van de vragensteller over een open groep van: ik ga daar eens aan deelnemen wanneer het mij uitkomt of mij past, zo zit het niet. Als je u aansluit in een groep, dan ben je daar deel van en dan houdt u zich aan de overeengekomen spelregels van de groep. Zo simpel is het eigenlijk. Er is niet op het ogenblik – en dat is iets anders – in de planning, toch niet voor zover ik dit kan nagaan, dat men in deze contreien nog met avonden zou beginnen die volledig vrijblijvend toegankelijk zijn om eens naar de geest te komen luisteren en daarna lekker een tasje koffie te drinken en er een beetje over te praten en ’s anderendaags terug, volgens de orde van de dag, bezig te zijn en eigenlijk vergetende wat je de avond daarvoor hebt geleerd. Ik denk dat – wanneer we het nakijken, de vele jaren dat dit mogelijk is geweest en wat dit heeft als resultaat opgebracht – dat dit in deze streken weinig zinvol is van zoiets nog te doen. We kunnen ons veel beter toespitsen op al diegenen die werkelijk iets willen bereiken, die werkelijk geestelijk verder willen komen, dan dat we eigenlijk nog avonden zouden organiseren ter ontspanning en vermaak des volks. Deze periode is voorbij. Dus, een ‘open groep’ wil gewoon zeggen, in onze ogen, dat het mogelijk is dat geïnteresseerden, echt geïnteresseerden, er zich bij aansluiten. Dat zij de moeite nemen om, als het ware, kennisnemen van hetgeen noodzakelijk is om mee te kunnen functioneren als volwaardige deelnemer van het geheel. Zo, ik denk dat dit toch ook duidelijk is.
Wat als iemand zich wil engageren tot de andere groep ‘Aarde’ maar weinig affiniteit voelt met een aantal van de reeds aanwezige groepsleden, het met sommigen misschien zelfs moeilijk heeft. Ondermijnt dit dan de groepswerking niet?
In de eerste plaats moet de vragensteller zich afvragen wat erbij zichzelf fout zit om te stellen dat er een spanningsveld is tussen de leden van de groep en uzelf. Zo simpel is het. Wanneer je in de ‘werkgroep Aarde’ wilt functioneren, dan zult u in de eerste plaats moeten voor uzelf leren accepteren dat er in de wereld rondom u aardig wat verschillen bestaan. Wanneer u problemen hebt met deze verschillen, dan ligt dit aan uw eigen ingesteldheid, niet aan de anderen. Kijk, ik zal het trachten duidelijk te maken met een simpel voorbeeld: wanneer u er bij voorbeeld niet tegen kunt dat iemand rood haar heeft, dan is dit niet de schuld van diegene die met rode haren is geboren, maar zit hem de bron bij u. Dat wil zeggen dat het misschien mogelijk is geweest dat u in dit leven of een vorig leven een conflict hebt gehad met iemand die roodharig was, dat u dat conflict niet hebt kunnen verwerken en dat daardoor, wanneer u nu geconfronteerd wordt met een roodharige, je vindt dat je daar niet mee kunt harmoniëren en zo verder. Dit is een simpel praktisch voorbeeld om u aan te tonen dat je moet, en dat geldt voor iedereen, niet naar de anderen gaan kijken, hoe de anderen zich gedragen, wat de anderen doen, maar dat u enkel en alleen naar uzelf moet zien, dat u zelf doet wat er van u, als het ware, verlangd wordt, zo goed mogelijk. En als u dat doet, dan zult u opmerken dat het u niet stoort wat anderen doen.
Dus als die persoon die kwestie voor zichzelf niet opgelost krijgt, kan hij beter niet in die groep stappen?
Dat is een zeer juiste opmerking. En dat is mogelijk, want het is mogelijk dat de prikkels, die zich voordoen, door die persoon, als het ware, niet kunnen opgelost worden omdat, voorlopig misschien, het doorzicht ontbreekt vanwaar deze prikkels komen. En dan is het beter voor de harmonie van de groep dat u de groep verlaat en daar niet in deelneemt. Dan is misschien de andere groep meer geschikt omdat, laat ons het voorbeeld terugnemen, u daar niet geconfronteerd wordt met het rode haar, om het zo uit te drukken. En dan kan het zijn dat je in de andere groep een evolutie doormaakt die u na verloop van tijd zo ver kan brengen dat u voor uzelf ontdekt en inziet wat het werkelijke probleem is, in het voorbeeld met het rode haar, en dit voor uzelf kan oplossen. U bent nu eenmaal op aarde gekomen, u bent geïncarneerd om te leren. En ook in deze zaken zitten leerscholen. En diegenen die al een tijdje meedraaien in de groepen die tot hiertoe bestaan hebben, zullen best beseffen dat er steeds nieuwe mogelijkheden zijn en dat je u niet moet, hoe zou ik het zeggen, achteruit gesteld voelen, tekort gedaan voelen, omdat er iets in u is dat je nog niet kan plaatsen of verwerken. Ik denk dat ieder lid van de groep wel hier of daar soms een probleem heeft. Maar al naargelang uw karaktereigenschappen die je meegekregen hebt met uw voertuig, zal de ene daar gemakkelijker mee om kunnen gaan dan de andere. Ook hier zitten bepaalde keuzes achter. En ten slotte, de raad die ik u kan geven voor deze problemen, is: vecht er niet tegen, ga er niet tegenin. Maar aanvaard van uzelf hoe u bent en werk ermee. En dan kom je het verste.
Ik heb nog een aansluitingsvraag op de vorige. Ik heb altijd gedacht dat het eigenlijk ging om de inhoud van wat er gebracht wordt in de beide groepen, niet om de personen waar je eigenlijk de harmonie mee vormt. Want er is, volgens hetgeen ik begrepen heb, toch een verschil tussen hetgeen in de ‘groep Aarde’ wordt gebracht en in de ‘groep Mens en Natuur’. Dus dat kan wel een serieus conflict teweegbrengen voor diegene die deze keuze moet maken.
En waarom?
Omdat het ene is hetgeen dat je zelf in evolutie in ontwikkeling wilt leren en het andere is de mens waar dat je je mee in harmonie voelt. Dus, volgens mij, kan dat serieus een tegengestelde vormen.
Ik denk dat u hier zaken door elkaar haspelt. Wanneer u, zoals de vragensteller stelde, u in een groep bevindt waarin anderen u storend voorkomen, dan is het zo dat, inhoudelijk, die groep u niet ligt en dan mag u voor uzelf zeggen van: de kennis die daar gebracht wordt, die wens ik te kennen, maar die kunt u niet kennen want u kunt zich niet openstellen voor de harmonie die nodig is om deze kennis in u op te nemen. Ik denk dat ook de fout niet mag gemaakt worden van een bepaalde waarde te hechten aan de groepen. De mens heeft nogal eens de neiging te zeggen van: dit staat een trap hoger dan dat. Dat klopt niet. Ik zou veel liever zeggen: het is anders. En in dit ‘anders’ kunt u zich harmonisch voelen of, zoals door de vragensteller of vragenstelster gesteld werd, niet harmonisch voelen. En wanneer u zich in een groep achter de façade zet van: “ach, er zijn personen waarmee ik niet harmonieer”, dan harmonieert u ook niet met het inhoudelijke. Want als u met het inhoudelijke zou harmoniëren, zouden die personen u niet storen. Of dat ze volgens mijn voorbeeld nu rood haar of grijs haar of blond haar of zwart haar hebben, maakt niet uit. Daar moet u goed bij stilstaan. En dan kan het best zijn dat de andere groep u veel meer ligt. En dan zal het inhoudelijk waardevoller zijn voor u, ondanks het feit dat men kan denken van: “ja, ‘Aarde’ is anders of meer, en dat is fout, dan ‘Mens en Natuur’. Ze zijn beiden verschillend en ze gaan een verschillende weg gaan. Maar anderzijds, voor diegenen die daaraan deelnemen, zijn ze even waardevol. Ik hoop dat dit duidelijk is?
Als we het soms moeilijk moesten hebben met onze onmiddellijke omgeving, worden die, of wij, ook gesteund dan? En steunen jullie ons om toch in harmonie te blijven?
Dat is toch evident. Wanneer u behoort toch een groep, dan hebt u zich toch alleen maar op de groep te richten om daar alle steun en kracht van te krijgen. U mag de groep nooit zien als zijnde alleen maar de stoffelijke aanwezigen. Het aantal entiteiten dat mee de stoffelijke groep steunt, is enorm. En wanneer u in de stof een probleem ondervindt en u stelt zich open voor de broeders van de groep, dan mag u er zeker van zijn dat er altijd meerderen zullen zijn die uw vraag om hulp zullen ontvangen en die erop zullen reageren waardoor het juiste rondom u kan gebeuren. Dat is toch iets dat ieder van u reeds lang moest begrijpen.
Wanneer u zich inzet voor iets, staat u nooit alleen. U kunt ervan op aan dat de hulp er steeds zal zijn, maar u moet wel ervoor open willen staan. Want soms merken we op dat we bepaalde inspiratie doorgeven, maar dat de personen in kwestie soms, en dit is soms ook weer karakterieel, het wegwerpen en verder gaan op het verkeerde ideeënpad. Omdat ze, ten koste van alles dikwijls, in strijd willen gaan met de ander. En wanneer we dat vanuit onze zijde u trachten duidelijk te maken dat deze strijd geen zin heeft en je toch verder strijdt, dan moet je er niet van verschieten dat wij soms redelijk, laat ons zeggen, lastig uit de hoek kunnen komen. In die zin dat, om te voorkomen dat een lid van de groep te ver gaat, wij even ons geestelijk been ervoor zetten waardoor je dan, ja, hoe zou ik het zeggen, niet al te geestelijk maar wel stoffelijk tegen de muur dreunt. En als we dat doen, ja, dan is men meestal niet goed gezind. Maar ook dat, vrienden, is een vorm van ondersteuning en hulp. Het is soms beter dat je even ergens tegen botst dan dat je een tijdje later u totaal in de vernietiging loopt. Daar heb je niks aan.
Maar wanneer u beseft: ik ben lid van een groep, een geestelijke groep, en die geestelijke groep, die streeft vooral een harmonie na en u stelt u bij problemen open op de groep en je volgt dan uw aanvoelen, je volgt dan de beelden die bij u binnenkomen, de ideeën die opborrelen, dan durf ik zeggen dat ieder van u, onder welke omstandigheid ook, het meest juiste zal meemaken. En het is misschien op dat moment voor u dikwijls niet duidelijk. Want de stof kan soms moeilijk zaken aanvaarden. Maar u zult dan toch, na verloop van tijd, kunnen vaststellen dat hetgeen dat toen gebeurde, toen je hulp vroeg, ondanks het feit dat je toen dacht dat dat niet het juiste was, na verloop van tijd blijkt dan wel dat dit het meest juiste was. Want je mag één ding niet vergeten: wanneer je onze hulp vraagt, dat wij de situatie beter overzien en hetgeen dat eraan gekoppeld is, beter waarnemen dan dat u als stofmens dit kunt waarnemen. U bent beperkt, zeer beperkt. Dat hebben wij gelukkig niet. En daardoor kunnen we zaken voor u in gang zetten die u in de eerste plaats niet kunt plaatsen, waar u misschien in de eerste plaats misschien zelfs een beetje, ja, boos om bent, maar waarvan achteraf blijkt, wanneer alle puzzelstukjes samenvallen, dat dit de meest juiste zet was.
Alles hangt ervan af, vrienden, hoe sterk u vertrouwen hebt, niet alleen in ons, maar ook, en dat is niet onbelangrijk, in uw eigen geest. Want het is via uw eigen geest dat we het sterkste voor u kunnen werken.
Zo, ik hoop dat dit voldoende beantwoord is.
Vroeger, voordat ik echt in de groepen bezig was, was ik bezig met reiki. Ik ben daar toen mee gestopt en, toeval of niet, verleden week krijg ik een vraag van iemand of ik daar nog in verder doe. Ik heb dat niet gedaan, maar ik vraag mij af: is dat iets dat nog samen hoort of kan samen horen?
Kijk, wanneer u iemand tracht te helpen, is het dan van belang welke naam u aan de hulp geeft?
Waarschijnlijk niet.
Dan hebt u uw antwoord. Ik weet dat men in de laatste jaren, zeker in het Westen, warm heeft gelopen voor alles wat vanuit het Oosten naar hier werd geïmporteerd. Ik mag daaraan toevoegen, we zijn binnen de groep, dat alles wat uit het Oosten naar hier werd geïmporteerd, geïmporteerd werd door mensen die ginder het niet maakten, niet aan de bak kwamen en die heel snel door hadden dat de westerling, wanneer je iets oosters bracht, daar heel gemakkelijk in meeging en bereid was alles te geloven zolang je hem maar wijsmaakte dat het voldoende geld kostte, dus waarde in stof had, en ten tweede dat je daardoor, en dat hadden ze zeer rap door, de oosterlingen, bewuster werd. Dus men heeft gedurende jaren hier in het Westen allerlei zaken zo aan de man gebracht.
Wil dat nu zeggen dat iedereen die zoiets gevolgd heeft, daar niets mee kan? Nee. Want wat blijkt nu? Ondanks de hebzucht van de oosterling, die naar hier kwam omdat hij in zijn eigen territorium het niet kon maken, heeft deze oosterling – het zijn er velen hoor – maar laat het mij gewoon even zo uitdrukken, veroorzaakt dat in het Westen aardig wat mensen zijn gaan nadenken en overdenken van hetgeen gebracht werd. En tot hun eigen ontzetting, want dat hadden ze niet graag, waren er in het Westen voldoende mensen aanwezig die door de idee die ze gekregen hadden, anderen wel degelijk konden helpen. En of je er dan de naam ‘reiki’ op plakt of een andere oosterse naam, want ach, er zijn zoveel van deze therapieën en al wat je maar kunt denken naar hier gebracht, maakt niet uit. Het punt is dat diegene die echt gevoelig was, erdoor voor zichzelf poorten heeft geopend, waardoor hij of zij voor de medemens een grotere waarde kon hebben. En dat dan ook vanuit onze zijde, in vele gevallen, is gestimuleerd. En zo heb je een evolutie gezien dat er een heel aantal mensen na, laat ons zeggen, een korte kennismaking met al deze therapieën de vonk hebben zien overslaan en ontdekt hebben dat zij met Kracht en Licht konden omgaan. Want uiteindelijk moest de oosterling niet naar hier komen om u reiki te leren, want uiteindelijk is dit iets wat u ook in het Westen reeds honderden jaren, sta mij toe dat ik mij excuseer, reeds duizenden jaren, kent. Want is er een essentieel verschil tussen de oude priester in het Westen, die de handen oplegt en die zo Kracht doorgeeft? Of de oosterse reikimeester die zijn handen gebruikt en Kracht doorgeeft? Neen, de vorm verschilt een beetje misschien, maar beide zijn vooral gebaseerd op enerzijds het overwicht, hetzij van de oosterling, hetzij van de oude priester ten opzichte van diegene die ontvangt. Maar beide geven dezelfde energie door. En of u dat nu magnetisme noemt, reiki, kungfu, qi gong en noem maar op, ach, er is geen verschil. U werkt met dezelfde universele Kracht, kosmische Kracht en jullie moesten al lang weten dat deze lichtende Krachten niet afhankelijk zijn van een leermeester, noch van een oosterling, noch van een westerling, maar dat het vanuit uzelf vertrekt.
En wanneer er dan een buitenstaander aan u vraagt: “kunt u mij helpen met reiki?” dan mag u gerust ‘ja’ zeggen. U moet de uitleg echt niet geven wat u werkelijk doet. En wanneer deze persoon dan geholpen is door hetgeen dat u doet, dan is alles oké. Dan hebt u weer een meerwaarde gecreëerd en misschien zelfs bent u erin geslaagd van bij die persoon, hier of daar, een deur op een kier te zetten dat men verder erover gaat nadenken en dan is dit weer een meerwaarde.
Ik had ook graag geweten, of ik wel geschikt ben om verder te werken in deze groep.
Ach, ik heb in het begin van de avond al gezegd dat iedereen die hier aanwezig is, de mogelijkheden heeft en bezit om verder te werken. Ieder persoon heeft natuurlijk zijn eigenheden en het zal waarschijnlijk voor ieder zo zijn dat hier en daar wel een beetje moet bijgeschaafd worden. Maar wanneer ik het algemeen zo bekijk, dan denk ik dat er al, zonder dat er vragen zijn beantwoord, al een uitzuivering is geweest, dat er al vanuit deze groep mensen zijn vertrokken omdat zij zich hier niet meer mee konden vereenzelvigen. Dus, het feit alleen dat u de vragen komt stellen, geeft al aan dat er iets in u leeft om als dusdanig daarin verder te gaan. Dus, tot op heden zou ik zeker zeggen dat, gezien de mogelijkheden die in deze groep aanwezig zijn, ieder lid daar wel degelijk zijn functie en zijn plaats in kan hebben.
Vanwege mijn zwangerschap zal ik een aantal keren niet aanwezig kunnen zijn. Ik wil gewoon zeker weten of dat geen belemmering zal vormen voor deelname.
Kijk eens hier. Wanneer u in uw toestand hier niet stoffelijk aanwezig kan zijn, dan is dat op dat ogenblik een stoffelijk feit, maar dat heeft eigenlijk weinig te maken met uw geest, laat staan met de harmonie die aanwezig is tussen de entiteit die vindt dat een incarnatie bij u, in de sfeer die bij u aanwezig is, wel aanvaardbaar is. En in dit geval dus zelfs heel aannemelijk. Het gevolg is dat u nu eigenlijk, door uw vraag opnieuw te stellen, u in een positie brengt van onrust. Dat moet u niet doen. Men heeft vanuit onze zijde u reeds geantwoord dat dit geen storend element is, integendeel. Waarom blijft u zich dan toch ongerust maken?
U bent deel van het geheel en dat verandert het niet. En ook vanuit onze zijde kunt u eropaan dat wij heel goed weten wat er gaande is en binnen het kader van hetgeen wat gebeuren gaat en moet gebeuren, wij aan uwe zijde staan. Waarom zouden we dit niet doen? Dus ik zou zeggen: stop nu even met dat prakkiseren, laat dit even achterwege. U bent een volwaardig deel van de groep en u zal dat volwaardig deel blijven.
Ik zou toch nog altijd graag eens inhoudelijk het verschil willen weten tussen beide groepen.
Wanneer u inhoudelijk het verschil wilt weten, dan zou ik het zo stellen: deze groep, als ik het zo mag noemen voorlopig, gaat vooral uitgaan van de algemene harmonie tussen de natuur, de mens, het leven van de mens op deze planeet, daarbij natuurlijk gekoppeld het volledige geestelijke spectrum. Dat wil zeggen dat het duidelijk vertrekpunt is dat de stof eigenlijk maar een onderdeeltje is van het grotere geheel en dat in de eerste plaats het geestelijke belangrijk is in het leven van de mens. Omdat de geest het voertuig heeft gezocht om ervaringen op te doen.
In deze groep zul je vooral leren aanvaarden, leren accepteren dat het stoffelijke voertuig eigenlijk maar een werktuig is, ondergeschikt aan uw geestelijke evolutie. Ik zou het zo kunnen stellen. Maar natuurlijk deze definities, wanneer je die gaat analyseren, houden ontzettend veel in.
Wanneer je naar de andere groep gaat kijken, dan kun je daar zeggen dat deze groep vooral een zeer praktische invulling gaat krijgen wat betreft de werking, ten eerste wat betreft de wisselwerking tussen de aarde, het ganse plaatje en de mens. Dat daarin ook het aspect van geestelijk evenwicht, gezondheid een groot onderdeel gaat zijn. Want waar de mens, zoals op het ogenblik bij velen, geestelijk totaal ontwricht is, ontregeld is als het ware, ontstaat er een zeer grote disharmonie met de planeet zelf. En die groep zal daarin praktischer geschoold worden, praktischer kunnen gaan optreden. Daarom zou ik ook zeggen dat in de ‘groep Aarde’ er een zeer sterke discipline noodzakelijk is. Waar dat we in de ‘groep mens en natuur’ wel degelijk vragen van gedisciplineerd te zijn en u te engageren, is hetgeen wat in de ‘groep Aarde’ als dusdanig aanwezig is nog een niveau zwaarder.
Daar kan dus gesteld worden, ik geef dit als voorbeeld in de ‘groep Aarde’, dat op een bepaald ogenblik er moet opgetreden worden, dat het optreden vóór alles gaat. Ik vul niet in welk optreden. Dat kan van alles zijn. Maar dat wil wel zeggen dat op dat moment je niet kan zeggen: “ja maar, ik werk van dat tot dat uur, dus het gaat niet”. Neen. Of dat je zegt van: “oh ja, maar ik heb juist een weekendje gepland, sorry”. Wanneer er gevraagd wordt van een bepaalde taak uit te voeren zal dit in de ‘groep Aarde’ primeren. En gaat wat dat het stoffelijke/menselijke aangaat naar de tweede plaats gezet worden.
Ik denk dat dat zo vooral de essentiële zaken zijn. Maar ik wil er toch direct nog iets aan toevoegen. De deelnemers van de groep doen dit uit vrije wil. Niemand, noch in de ‘groep Aarde’, noch in de ‘groep Mens en Natuur’, om het zo uit te drukken, wordt verplicht. U bent daarin vrij. Maar eens dat u zegt: “kijk, ik wil daarvoor gaan”, dan bent u ook verantwoordelijk voor uw eigen discipline. Er is niemand, en dat moet u goed onthouden vrienden, niemand die u verplicht. U hebt de volledige vrijheid van te zeggen: “neen, ik doe daar niet aan mee”. Maar op het ogenblik dat u voor uzelf beslist: “ja, ik wil erin meegaan”, dan is dat een geestelijk ‘ja’ voor u. En dan moet u beseffen dat dat geestelijk ‘ja’ inhoudt dat er op u gerekend wordt op het ogenblik dat dit noodzakelijk is.
Ach, en wees er ook van overtuigd dat het nooit de bedoeling van de geest is van de mens daarmee lastig te vallen, te pas en te onpas. Daar gaat het niet over. Maar u moet het volgende in acht nemen: we zitten in een zeer snelle, ontwikkelende, veranderlijke wereld. We zitten op het ogenblik met krachten die, ook voor uw planeet, in vele gevallen nieuw zijn. Dit heeft te maken met de nieuwe heerser. Deze krachten zullen zaken creëren en binnen dat geheel is een werkzaamheid. En ik kan heus op een avond als deze nu niet zeggen wat dat allemaal gaat inhouden. Dat weten wij ook niet. Wij kunnen veronderstellen. Wij hebben, om het zo te zeggen, een zeker beperkt, want je moet niet denken als mens dat je als geest alles, maar ook alles, kunt inschatten, wij kunnen beperkte zaken aanvoelen, voorzien, waarnemen. Maar deze krachten zijn van zulke grootteorde dat het ook voor een individuele entiteit onmogelijk is om dit volledig in zijn kader te zien.
Dus, ik denk dat wanneer iemand zegt van: “ik beslis van te kiezen voor de ‘groep aarde’, dat die heel goed weet voor wat die kiest. En dat hetgeen waar nu de meesten nogal over struikelen omdat uw westerse mentaliteit dit heeft vergeten, dat discipline en er zijn voor anderen en niet enkel nog te leven voor uw begeerteleven, dat dit voor diegenen die die keuze maakt geen probleem zal zijn.
Want ja, voor de westerling is het op het ogenblik een groot probleem. U hebt decennia achter de rug die opgebouwd zijn uit alleen maar de idee: “dit wil ik, dit is mijn recht”, vergetende dat al die zaken waarvan u zegt: “dit wil ik, dit is mijn recht”, in wezen een fictie is. Dit is een begeerte die gecreëerd is door een maatschappij die zichzelf boven alles heeft willen verheffen en die nu, gelukkig zou ik zeggen, langzaam maar zeker de weerslag krijgt waardoor alles wat zogezegd als zijnde uw recht is, maar dat recht is een gewoon verpakte pure begeerte, eigenlijk stilaan aftakelt en zal verdwijnen. En ja, ik zou kunnen zeggen, wanneer je in deze groepen verder gaat, dan zijn jullie misschien de pioniers van het nieuwe denken. Jullie zult waarschijnlijk druppelsgewijs aan uw omgeving, door uw manier van handelen, door uw manier van denken duidelijk maken dat de mens niet hier op aarde rondloopt om achter zijn begeertes te lopen, maar dat je hier bent voor elkaar. Dat je hier bent om elkaar te steunen en bij te staan. Dat je hier bent om in harmonie te zijn met de natuur om deel te zijn van het geheel. En dat is een totaal nieuwe zienswijze. Een totaal ander pakket dan dat de meesten tot hiertoe hebben gekend. En ja wij beseffen in de geest dat het voor de huidige generatie zeer moeilijk is om dit te aanvaarden. Maar ik kan u zeggen dat de generatie die komt, die hier naast mij zit, deze generatie zal verwijten wat zij hebben uitgespookt in hun begeerte. Omdat de nieuwe generatie die nu de aarde betreedt een duidelijk ander beeld zal hebben van waarom zij hier op aarde rondlopen. En dat de gedachtewerelden die nu incarneren er vooral zijn: “wij moeten ervoor zorgen dat deze aarde terug haar evenwicht krijgt en dat degene die deze aarde tot een vuilnisbelt hebben gemaakt, dat die het inzicht krijgen of tenminste ermee stoppen van daar mee verder te gaan. En dat is eigenlijk de grote wijziging. En u staat nu aan het punt, aan het begin, om het zo te zeggen en u kunt daarin meestappen.
Zo. Ik hoop dat ik niet te ver heb uitgeweid, maar ik tracht zo duidelijk mogelijk alle verschillende sporen naar voor te brengen omdat u in uw keuze voor uzelf een zekerheid zou kunnen opbouwen waar u naartoe wil.
Blijkbaar wordt van deze groep minder verwacht dat men op bepaalde tijdstippen ergens aanwezig moet zijn. Of begrijp ik het verkeerd?
Ach kijk, het is, ik zou het zo niet direct stellen.
Wanneer er wordt gevraagd om hier in de tipi aanwezig te zijn op een uur dat je normaal gezien moet werken en je moogt niet weg. Mogen wij er dan op rekenen dat de groep eigenlijk ons steunt ons om toch hier aanwezig te kunnen zijn?
Ach kijk, ik ga u het volgende zeggen. U bent al heel lange tijd ook met geestelijke zaken bezig. Hebt u nog niet opgemerkt dat toevalligheden soms uw pad kruisen? En wanneer u de vraag zo stelt, dan zal ik daarop antwoorden dat, zelfs wanneer uw baas ‘neen’ zegt, misschien uw baas belemmerd wordt om u tegen te houden en zelfs misschien grotere problemen heeft dan u om hier te geraken.
Stel dat er opgeroepen wordt om een of andere reden dat u hier zou moeten zijn omdat er een grote catastrofe aankomt. Ik ga een praktisch voorbeeld nemen. Ik zeg niet dat het zo is. Het is een praktisch voorbeeld om u duidelijk te maken.
Stel er ontstaat een vloedgolf die het ganse lage land hier bedreigt. En wij weten, wanneer wij een bepaalde harmonie creëren, kunnen we bepaalde zaken eigenlijk beschermen tegen die vernietigende vloedgolf. En vanuit dat punt roepen wij u allen samen. U zit op uw werk en u mag niet weg, zogezegd. Denkt u dat? Op dat ogenblik, dan zegt u: “ik ga”. En de baas die u wilt tegenhouden, dat zal dan degene zijn die de rekening zal betalen en die waarschijnlijk niet erg in harmonie met de vloedgolf zal zijn. Ach, het is een extreem voorbeeld. Maar begrijp mij goed wat ik wil zeggen.
Wanneer het noodzakelijk is dat we samenkomen, dan mag daar een leger staan, bij wijze van spreken, dat zal u niet tegenhouden. Want je zult steeds de mogelijkheid hebben om het werk waarin jij aanwezig moet zijn omdat je afspraken hebt gemaakt, dan zal je er zijn. Zo simpel zit het.
Maar ik weet, de huidige mens leeft in een maatschappij waar hij gebonden is aan van alle uurtjes en regeltjes. En hij gelooft daarin en daarmee zit hij vast. Maar op het ogenblik dat u in de andere wereld, in de echte wereld, laat het mij zo zeggen, van uw geest en van de groep u gaat verplaatsen, dan zal geen mens of geen dier u tegenhouden om uw taak uit te voeren. En dan zal je achteraf ook geen last daarvan hebben, integendeel.
Het zit eigenlijk allemaal heel simpel in mekaar, maar de mens heeft niet de gewoonte van alles te vereenvoudigen. Uw westerse mens heeft de gewoonte van alles zeer ingewikkeld te gaan bekijken en bezien. Dat moet je niet doen. Maar wees gerust, er wordt niet van iemand gevraagd iets te doen dat buiten of boven zijn of haar mogelijkheden zal liggen. Dat heeft geen enkele waarde of nut. Wat zin zou het hebben iemand te vragen van een werk uit te voeren waar je niets van kent? Wanneer we u vragen iemand, bij wijze van spreken, te verzorgen, dan is dit voor u geen probleem. Maar wanneer we aan u zouden vragen: bestuur een vliegtuig omdat je mensen van hier naar daar moet transporteren, dat zou een onzinnige vraag zijn, want er is geen mogelijkheid toe. Begrijp je? En binnen dat kader gebeurt alles. En ieder mens heeft zijn specifieke sterke kanten, zijn specifieke mogelijkheden. En die worden aangewend.
Zo. Ik hoop dat het duidelijk genoeg is.
Als we eventueel opgeroepen worden; is het dan altijd hier in de tipi of kan dat ook op een andere locatie zijn?
Dat kan, alles kan. Maar u moet wel rekening houden, we zitten hier op deze plaats met een zeer sterk brandpunt. En dat wil ik wel even omschrijven.
Het brandpunt hier is een brandpunt dat langzaam maar zeker op verschillende plaatsen hier in de omgeving van Antwerpen is opgebouwd. En dit brandpunt, verschiet niet, is al honderden jaren in functie. Nu is het hier. Maar je kunt een cirkel trekken van een kleine 10 km in het ronde, waar steeds groepen als deze hebben samengekomen onder dezelfde condities, dezelfde opbouw. Dus het is voor ons ideaal om in zo’n brandpunt te functioneren. Dit wil echter niet zeggen dat het niet mogelijk is, door omstandigheden, dat het ergens anders zou kunnen zijn. Maar u moet niet de illusie hebben dat we een reisbureau zijn en dat we u morgen, bij wijze van spreken, naar Scandinavië sturen, overmorgen naar Afrika of naar Zuid-Amerika. Vergeet dat. Daar gaat het niet om, hoor. We zullen steeds proberen van te werken vanuit een brandpunt. Maar er is altijd een mogelijkheid dat, door omstandigheden, er ergens anders, maar dan is dit toch niet zo vreselijk ver, zou moeten samengekomen worden. Maar u moet ook rekening houden, wanneer u in een groot natuurgebied zou wonen, had u meer mogelijkheden. Maar u woont in een enorm verstedelijkt, verziekt gebied, om het zo uit te drukken. En daar zijn brandpunten niet zo intens veel aanwezig. Ach, in een straal van ongeveer 50 km rondom dit punt heb je er nog wel een paar, maar daar stopt het dan. Wanneer je, laat ons zeggen, duizend jaar teruggaat, dan had je veel meer mogelijkheden. Maar wij moeten roeien met de riemen die we hebben. En die zijn vandaag nu eenmaal zo dat, ja, de laatste honderd jaar veel zaken zijn vernietigd. En eer dat dit allemaal terug zal hersteld zijn, ach, dan helpt u al mee vanuit onze zijde. Dus, lig daar ook niet van wakker. Maar u moet niet denken dat er van jullie gaat gevraagd worden dat je de wereld afreist. Als je hier kan werken en wij hebben hier voldoende resultaat, ik kan u garanderen, dan zult u al tevreden zijn, maar zullen wij zeker tevreden zijn.
Zo. Dan ga ik nu even het medium rust geven. U kunt onderling tijdens de pauze nog rustig een en ander uitwisselen. Het tweede gedeelte vrienden zou ik gewoon trachten te houden voor een afsluitende meditatie. De vragen die nog opkomen, laat ons die dan in de tweede bijeenkomst behandelen. Dan wens ik jullie nog veel inzicht, veel licht in jullie keuzes. En ik dank jullie vooral voor het vertrouwen en het stellen van de vragen.
Deel 2.
Mij is gevraagd om jullie hier vanavond te begeleiden met een meditatie. Is er iemand die een bepaalde voorkeur heeft voor een bepaald onderwerp? Dan mag u dit naar voor brengen.
Inzicht.
Goed. Dit is natuurlijk een onderwerp dat bij deze avond zeer goed past.
Meditatie: Inzicht.
Een mens is zoekende en wanneer we gewoon rondom ons kijken, dan ontvangen wij een overvloed van informatie. En dat maakt het soms zeer moeilijk om een inzicht te krijgen in hetgeen wat werkelijk zich afspeelt rondom ons.
We hebben soms de idee dat we heel goed begrijpen wat er gebeurt. We voelen ons soms in harmonie met bepaalde gebeurtenissen, bepaalde inzichten en soms ook niet. De ene leest een boek, de andere bekijkt een film, de volgende luistert naar een opera. En in al deze zaken soms krijg je plots het idee van: dat is het, dat was nu juist hetgeen wat ik zocht. Je kan soms dagenlang zoeken achter iets en je vindt er geen antwoord op. En toevallig kom je iemand tegen die één woord tegen jou uitspreekt en, ja, daar is het inzicht. Je beseft ineens: dat was hetgeen wat ik zocht.
Inzicht, lieve mensen, dat pluk zo maar niet van de bomen. Inzicht dat komt doordat je zoekende, zonder dat je er zelf bij stilstaat, signalen uitzendt die dan weer opgevangen worden en respons geven en op deze wijze kom je heel rustig, heel langzaam tot het punt dat het ineens voor jou duidelijk wordt, duidelijk wat je zocht, duidelijk wat je moet doen.
En het inzicht, ach, dat kan zo verschillend zijn tussen de mensen. Wat voor de ene zo is, kan voor de andere totaal omgekeerd zijn. En toch hebben beiden de gedachte dat zij het inzicht in hun vraag, in hun probleem hebben gekregen. En dat is het mooie. Want stel u voor dat elk inzicht identiek zou zijn voor iedereen, altijd en overal. Ach, in wat voor saaie samenleving zouden we dan niet leven. Hoe saai zou het niet zijn als de ene het inzicht had en daardoor dat iedereen hetzelfde inzicht zou hebben. Het is juist zo mooi en zo spannend dat een inzicht zo individueel is. Dat een inzicht zo gebonden is aan de totaliteit van de persoon die het zoekt. En ja, je kan uitleveren onder elkaar, je kan vergelijken, je kan zoeken. Je kan inzichten toetsen.
Maar uiteindelijk, lieve mensen, het eindresultaat zal altijd zijn dat, wanneer je met uw buikgevoel aanvoelt dat hetgeen wat je zocht juist is, dat dat voor u het meest waardevolle inzicht is. En dan mogen vele anderen zeggen van: ”kijk, ik zie het zo, of ik denk dat het zo is”, zolang dat, ik zou het zo omschrijven, uw zonnevlechtchakra u het gevoelen geeft van ‘dit is het’, dan heb je het inzicht, dan weet je waaraan en waaraf. Want wanneer uw geestelijke organen zich ertegen verzetten, wanneer je aanvoelt van: ‘dit is het eigenlijk niet’, ondanks het feit dat men u vertelde dat dat het is, weet dan dat je dit niet moet volgen. Weet dan dat je het even loslaat. En zo zal je opmerken dat je inzicht en je gevoelen steeds gekoppeld kunt houden. Dat een inzicht zonder het juiste aanvoelen geen waarde heeft. En dat een aanvoelen zonder inzicht ook niet dat is. Maar wanneer dat beiden samengaan, één harmonie, dan kan je ervan op aan dat dit voor u het juiste is, dat dit voor u de juiste keuzemogelijkheid is, de juiste keuze is. En niet alleen voor de stof, maar ook voor de geest. Want dat is wel iets wat de stofmens soms over het hoofd ziet, dat uw geest u tracht te helpen, dat uw geest u tracht te doen inzien. En niet allen met mooie beelden, maar zeker en vooral met het aanvoelen van de harmonie, met het aanvoelen van de kracht, met het inzicht dat het Licht zijn rol speelt.
En dan zou ik graag nu even met jullie afwijken. En ik zou graag samen met jullie een praktisch proefje doen. Ach ja, het is meditatief.
Ik zou graag met jullie even mij concentreren op jullie stoffelijke zuster die op het ogenblik in één van jullie moderne fabrieken zich bevindt. Je weet allemaal over wie ik het heb en die op het ogenblik verzorgd wordt na een operatie.
U bent een groep die geïnteresseerd is in ‘Mens en Natuur’. U kunt hier een vervlechting maken van beide items.
Stel u even voor: jullie zuster. U kent ze allen, u kent ze al jaren, u kent haar plaatsje hier in deze constructie, in deze tipi, of hoe u het ook noemt.
Bouw even voor uzelf het beeld op dat zij hier aanwezig is, volledig in evenwicht, volledig in harmonie, zowel stoffelijk als geestelijk. Vorm dit beeld voor u, een beeld dat past hier in het geheel van de groep. Betrek haar in hetgeen wat we hier doen.
Zie hoe haar aura volledig wordt omkleed door het Licht. En ik zou zeggen: de binnenste kring van de aura is omkleed met groen, omdat groen voor het stoffelijke voertuig de natuur betekent, de natuur die het evenwicht opbouwt. Vervolgens is de tweede laag, als het ware, goudgeel. Ook hier, in dat goudgele zit het inzicht, de harmonie, de opbouw tussen de stof en de geest. En tenslotte de derde laag kleuren we in met paars. En zo krijgen we een zeer evenwichtig beeld. Dat beeld, lieve mensen, maak dit voor u waar. En uw zuster zal van u de krachten ontvangen die nodig zijn om zo snel als het toegelaten is in de stof de evenwichten en de genezing door te maken.
Deze omkadering zorgt ervoor dat er een mooie afscherming ontstaat van alle invloeden die anders nogal eens een disharmonisch aspect zouden kunnen creëren. Door deze omkadering, door dit beeld houd je dit aan de zijkant en maak je dat jullie zuster sneller kan herstellen van de ingreep die ze ondergaan heeft. En dat zij ook, zonder complicaties, op het normale tijdstip huiswaarts kan keren, zodat zij opgenomen in deze groep zich veilig voelt en heel snel haar oude bezigheden kan hervatten, om het zo te zeggen, en zo ook tot inzicht komen om op een meest juiste wijze een beslissing te nemen.
Neem mij nu niet kwalijk dat ik in deze meditatie deze kleine afwijking heb gebracht. Maar de bedoeling daarvan is om u als groep aan te tonen welke mogelijkheden u hebt. Mogelijkheden die zeer verdragend zijn, mogelijkheden die tot op heden buiten de groep ongekend zijn, maar binnen de groep wel degelijk al aanwezig.
U beschikt allen, wanneer wij hier gezamenlijk zijn, over krachten die gewoon de harmonieën creëren die er moeten zijn en zoals het ware de stoffelijke wetten terzijde zetten en zorgen dat de kosmische waarheden, de kosmische wetmatigheden hun werk, hun harmonie, hun kracht kunnen volvoeren, volgens de meest opportune wijze.
En zo zal uw zuster de mogelijkheid hebben om zeer snel zich te herpakken. Ondanks het feit dat we dit doen, blijft de keuze vrij. Zij is niet verplicht van dit aan te nemen. Maar gezien zij dit verlangt, gezien dit in haar hoofd speelt, om het zo uit te drukken, heb ik dit vanavond hier ingebracht en heb ik haar betrokken in het geheel van het gebeuren. En zo is het waardevol voor beide kanten. Uw zuster gaat er waardevolle krachten, inzichten uit kunnen halen en jullie gaat door deze harmonie beter inzicht hebben in de mogelijkheden die ieder van jullie in zich heeft. En zo zie je maar hoe alles in één krachtig geheel, binnen deze groep, werkzaam kan zijn.
Zo. Ik hoop dat u hiermede genoegen kan nemen, dat u vindt dat het onderwerp voldoende behandeld is en dat u ook een kleine voeling hebt gehad met de mogelijkheden die u hebt.
Lieve mensen, ik wens jullie in de komende weken nog heel veel Licht en inzicht zodat ieder van u, onafhankelijk van de ander, binnen deze groep een juiste keuze kan maken. En dat ook ieder lid van de groep de keuze van de ander respecteert. Want het is een individuele keuze. En dan kunnen we, langzaam maar zeker, komen tot werkgroepen die in deze tijd, voor deze streken een waarde hebben die ongezien is, die door niks kan getaxeerd worden. Maar die in de komende tijd en doorgevend aan de volgende generaties een ontzettende stempel zullen drukken op al de veranderingen en de vernieuwingen die gaan plaats grijpen.
Lieve mensen, ik wens jullie veel sterkte en Licht in jullie keuze.