23 februari 2006
Zoals altijd: denk zelf na. Hou er rekening mee, ook aan onze zijde zijn we niet alwetend en zijn we ook niet onfeilbaar; en zou ik vanavond graag even met jullie een paar zaken bespreken, een kleinigheid meegeven waar je in de komende tijd veel gaat aan hebben, om dan in het tweede gedeelte aan mijn collega de mogelijkheid te geven dit gedeelte volledig te wijden aan meditatie. Het is misschien een beetje raar voor jullie dat we tegenwoordig meer en meer een tweede deel louter meditatief houden, maar dit heeft alles te maken met de gebeurtenissen die overal plaatsgrijpen en de evenwichten die we trachten op deze wijze te houden.
Wat vanavond betreft, u mag straks, wanneer u dit wenst, enkele vragen stellen aangaande hetgeen hier gebracht is geworden de vorige malen. Maar eerst zou ik willen zeggen: we hebben jullie gedurende de laatste 14 dagen nogal sterk opgevolgd. Wij hebben getracht bij iedereen zowat door te dringen en vast te stellen en te helpen, eventueel in hetgeen wat men allemaal probeert uit te voeren, en we moeten zeggen dat de meeste van jullie eigenlijk wel typische menseneigenschappen hebben. Dat siert jullie natuurlijk als stofmens dat je goede eigenschappen hebt, maar als je deze eigenschappen in een periode als deze teveel laat spelen, dan kunnen de zaken voor u wel een keer in een verkeerde richting lopen.
Wat bedoel ik hiermee? Wanneer we tegen jullie zeggen van: kijk, probeer een keer van uw levenshouding te veranderen, dan weten we heus wel dat dit niet gemakkelijk is en dan weten we heus wel waar we daarmee naartoe willen en hoe belangrijk dit op korte tijd gaat zijn. En wat zien we nu gebeuren? En neem mij niet kwalijk: als ik jullie soms bezig zie, moet ik een beetje lachen; jullie zijn allemaal zeer gevat in het vinden van: hoe moet ik dit, of hoe moet ik dat en voor uzelf dan te stellen van: zie je wel hoe goed ik het doe. Maar lieve mensen, zo ga je mee in de algemene chaos. Hou daar rekening mee. Wanneer we vragen van bijvoorbeeld: wijzig gewoontepatronen, dan is dat wel degelijk om u voor te bereiden op hetgeen wat op jullie weg gaat komen en jullie zal dwingen, omdat je niet anders zal kunnen, van zaken anders te doen. En wanneer je dat dan niet geleerd hebt, is dat soms wel eens lastig. Dat is het punt 1.
Wanneer we in het tweede geval naar jullie toe hebben gezegd van: leer bijvoorbeeld een offer brengen, dan ligt dit in dezelfde lijn. Het is niet dat wij aan onze zijde graag hebben dat jullie dit zouden doen. Neen, het is voor jullie. Wij zien dat in de toekomst er bepaalde zaken zullen moeten geofferd worden, omdat ze gewoonweg geen haalbare kaart meer zullen zijn in deze maatschappij. Dit gaat op terreinen gaan waar je u nu nog niet aan verwacht. Alles loopt nog teveel op wieltjes, om het zo te zeggen, toch hier in deze streken. Enerzijds is dat aan jullie zelf te danken, dankzij jullie inzet. Dankzij de meditaties die gebeuren van deze groep, van andere groepen enzoverder, blijven hier nog bepaalde mogelijkheden en evenwichten. Maar gezien alles aan het verschuiven is en alles aan het veranderen, ik moet hier toch geen nieuwsberichten geven, u ziet toch genoeg wat er rondom u gebeurt, kan het ook niet anders dan dat u uw oude patronen, uw oude gewoonten ook zult moeten bijsturen. En daar zitten we wel met het feit dat jullie heel handig zijn in uzelf wijs te maken van: ik stuur wel bij of ik doe het anders. Maar je weet in de kern van uw hart dat je dat eigenlijk niet doet. Dat je wel de uiterlijkheden aanpast, maar hetgeen wat echt moet gebeuren – en dat is toch belangrijk – dat is: het innerlijk moet zich anders opstellen. Je moet kunnen vertrekken vanuit een echte andere innerlijke houding. Je moet voor bepaalde zaken echt kunnen gaan. En dan ga je zien, wanneer er dan zaken rondom u gebeuren, wanneer bijvoorbeeld de dood rondom u is, wanneer bijvoorbeeld ziekte rondom u is, wanneer er ongelukken zijn, dan zul je dit kunnen benaderen vanuit een ander oogpunt. Dan ga je niet mee in de algemene jammerklacht. En ga je nog minder mee in het redelijke duistere dat zich op het ogenblik rondom bijna iedereen aan het voltrekken is.
Ik hoop dat je mij niet kwalijk neemt dat ik het zo duidelijk naar voor breng. Ik weet, ieder hier aanwezig doet zijn best en het is zoals ik daarjuist gezegd heb: je doet het op de wijze dat je eigenlijk als mens denkt dat je het kunt doen. Maar juist daar wringt het schoentje. We zijn hier samen om zaken te leren die in de eerste plaats te maken hebben met uw geestelijke ontwikkeling, niet met uw materiële status of uw materiële ontwikkeling. En dat is toch even waar je in de komende tijd zult moeten over nadenken. Jullie moeten langzaam maar zeker beseffen dat al die materie, ach, ze is bruikbaar, het is misschien handig maar het is zo tijdelijk, het is zo van voorbijgaande aard. Wat je vandaag nog denkt dat je bezit of zeer waardevol acht – en dit kan gaan over materiële zaken, dit kan gaan over mensen, dit kan gaan over geld, noem maar op – kan morgen totaal verdwenen zijn, kan totaal anders zijn. En als je dit vanuit een geestelijk punt kunt benaderen, dan kunnen deze verschuivingen, wat er ook gebeurt, u eigenlijk niet raken. Dan zie je door de façade heen wat er werkelijk plaatsgrijpt. Wanneer dan mensen rondom u sterven, dan zie je wat er werkelijk gebeurt. En dan word je niet geconfronteerd met de stoffelijke ellende als dusdanig. Ach, je ziet ze wel, je maakt ze wel mee, maar de kern van uw wezen wordt gevrijwaard en je kunt op de juiste wijze handelen. Je kunt op de juiste wijze naar de anderen, die in het leed zijn, reageren. En dit is niet alleen voor dood, dit is ook voor alle andere zaken die kunnen gebeuren. Want voor de stofmens, en toch de huidige stofmens, is in vele gevallen dood het beste wat hem kan overkomen. Maar wanneer er ongelukken gebeuren, dan kan het voor de stofmens zeer moeilijk worden dit te aanvaarden. Of wanneer je plots moet opmerken van: de ene dag bezat ik alles en andere dag bezit ik niets meer; of: de ene dag had ik 100% en 101% zekerheid in deze maatschappij en 24 uur later heb ik 0% zekerheid en heb ik niets meer. Het zijn die zaken die u langzaam maar zeker moet kunnen benaderen en ook naar uw medemens toe en dit is belangrijk, daar de juiste houding, de juiste attitude in aan te nemen, dat u kunt helpen op de juiste wijze.
We kunnen natuurlijk nog naar de toekomst trachten zoveel mogelijk hier voor jullie evenwichten te bewaren, en geloof mij, wij doen ons best om jullie op een zo juist mogelijke manier vooruit te helpen. Maar je zult er in de nabij toekomst geen van allen aan kunnen ontsnappen dat je er zult moeten zijn voor de ander, dat je zult geconfronteerd worden met zaken waar meer van u zal gevraagd worden dan alleen een vriendelijke glimlach of een storting op een bankrekening. En daar wordt het belangrijk. Het is belangrijk voor ieder van u op zulk moment een ware betekenis te kunnen hebben voor uw medemens, voor uw naaste, voor uw verwante. En juist door die ware betekenis te kunnen hebben, zul je ook, wat uw ontwikkeling qua bewustzijn is, verder kunnen geraken. En zo zul je stapje na stapje kunnen opbouwen.
Op dit ogenblik trachten we zoveel mogelijk de bestaande groepen nog in stand te houden. Maar nu reeds moet ik jullie zeggen dat dit ook niet onbeperkt houdbaar is. Want wat zien we? We zien dus langzaam maar zeker, en gelukkig, dat ieder van jullie in deze groep, maar ook in andere groepen – want op het ogenblik zijn we met zeer vele groepen bezig – dat er ontwikkelingen zijn, dat je mogelijkheden die in u aanwezig zijn, langzaam maar zeker toch tot groei brengt. Maar daardoor krijg je ook dat de paden die tot op dit ogenblik redelijk gemeenschappelijk liepen, langzaam maar zeker verder en breder gaan worden. Het is lijk de boom die geplant is en die we geleid hebben tot ontwikkeling, nu als het ware een kruin gaat vormen. En je weet: een kruin van een boom kan groot zijn en kan uitlopen. Elke tak is daar evenwaardig, naar welke richting hij ook gaat. Maar het is dan: deze takken op hun beurt gaan dan weer andere takjes de mogelijkheid geven tot ontwikkeling. Zo moet je het zien. En dan krijg je vanuit de kern, waaruit je vertrokken bent, enorme mogelijkheden. Dat wil niet zeggen dat je niet meer samen zult werken. Maar het wil zeggen dat er vele wijzigingen gaan optreden en indien je naar de toekomst toe – en ik spreek hier toch maar over enkele maanden – steeds verder kunt doordringen in uw ontwikkeling zul je de mogelijkheid hebben dit over te dragen en zul je zien dat op spontane wijze u met nieuwe mensen in contact gaat komen. Mensen waarvan u waarschijnlijk op dit ogenblik het bestaan nog niet kent of vermoedt maar die zullen bijdragen tot de ontwikkeling. Want gezien de evolutie gaan al diegenen die nu bezig zijn om de aarde de mogelijkheid te geven van zich te hernieuwen, om het zo uit te drukken, om de volle kracht van de nieuwe heerser te uiten op deze aarde, wel al die mensen die daarmee bezig zijn, al de entiteiten, al de geesten die daarmee bezig zijn, dat vormt als het ware één groot web.
En nu merk je soms niet op dat er misschien mensen vlak naast u lopen die hetzelfde doen als jij, maar doordat je één geheel gaat vormen, gaat die uitwisseling gemakkelijker ontstaan en ga je gemakkelijker krijgen dat er samenwerking komt. Ach, het zal nooit zijn met grote groepen van honderden of honderden. Neen. Het zal altijd zijn met kleine samenkomsten, enkele mensen. Maar juist doordat het op vele plaatsen kan gebeuren en dat het dus steeds enkele mensen zijn, is het juist zo krachtig, is het juist zo een groot potentieel dat ervoor zal instaan dat alles voltrokken kan worden zoals het eigenlijk moet gebeuren. Ach, en ik weet het, u weet dat ook, dat is niet zoals de stofmens denkt dat het moet gebeuren. Aquarius houdt nu eenmaal geen rekening met een economische werkelijkheid die u kent, houdt geen rekening met industrieën en berekening van, nog minder met statistieken, nog minder met gezondheid. Wat gebeuren moet, gebeure en daar worden jullie stilaan een zeer voorname speler in.
En misschien denken jullie nu: ja, we zijn nu al enige maanden bezig, eigenlijk hebben we er toch nog niet veel van terecht gebracht. Sommigen onder u zijn een beetje revolutionair, anderen zijn een beetje weemoedig, weer anderen zien het soms niet juist zitten, maar dat heeft eigenlijk allemaal zijn reden. Ieder van jullie heeft zijn typische karakter. En om naar de toekomst verder te kunnen, zijn er toch bij ieder van jullie een paar zaken dat we moeten afbreken, een paar zaken die eigenlijk naar de nieuwe ontwikkelingen niet kunnen blijven bestaan, want zij zouden u beperken, zij zouden u afremmen. En dat is meestal niet aangenaam. Want de mens vindt meestal van zichzelf dat hij toch nog zo slecht niet in mekaar zit. En daar moeten we soms wel wat bijschaven. En daardoor gaat de ene bijvoorbeeld wat met zijn gezondheid sukkelen, de andere gaat bijvoorbeeld een beetje zwartgalliger zijn en een ander zal misschien te optimistisch worden. Maar het zijn juist door deze zaken te beleven, dat je kunt komen naar de nieuwe evenwichten. Zo goed diegene die te optimistisch is, zal moeten ervaren van: hela, zo kan ik het niet aan, dan diegene die bijvoorbeeld juist het omgekeerde is, ook moet ervaren: nee, dit is niet de weg. En dan kun je denken: ja, maar de optimist heeft het toch gemakkelijker en diegene die melancholisch is of depressief heeft het veel moeilijker. Ach, ik denk niet dat je daar veel onderscheid in gradatie kunt maken. Het is een persoonlijke ontwikkeling die voor ieder, wat zij ook inhoudt, even moeilijk is om dragen. Maar het is juist dat dat je door moet maken om te kunnen komen waar je moet komen. Ach, en denk niet dat jullie dat alleen moeten doormaken.
Wanneer je even door de geschiedenis van de mensheid kijkt, dan kunt u opmerken dat alle grote lichtende geesten die op deze aarde ooit gewerkt hebben, ooit iets gerealiseerd hebben voor de mensheid, ook steeds eerst door deze miserie moesten. U mag eender welke grote geestelijke spirituele, filosofische geest naar voor brengen, of u nu spreekt over een Boeddha, die alles moet achter laten, of u spreekt over een Mohammed die in de woestijn bijna creveert, of u spreekt over een Jezus die ook in de woestijn bezeten werd of u spreekt over een Osiris, al deze filosofen, zelfs de laatste, de wereldmeester en de wereldleraar, hebben dit ook moeten doorgaan. Dus misschien is dit voor jullie een troost te weten dat dat in de stof eigenlijk maar de enige mogelijkheid is. Het oude dat in u leeft, moet verdwijnen. Je kunt met dat oude niet verder, want dat oude behoort tot hetgeen wat de aarde eigenlijk opruimt. En daarom kun je misschien zeggen: hoe harder de noot is om kraken, hoe sterker het nieuwe of de nieuwe mogelijkheden voor jullie gaan zijn.
En daarom is het ook van belang dat hetgeen wat we hier zo dikwijls al naar voor hebben gebracht: van u deel te voelen met de Vader, met de Bron, dat dit werkelijk voor u een waarheid wordt, dat dit werkelijk in u leeft. Ach, ik weet wel, u kunt allemaal niet zijn zoals Jezus ooit op aarde is geweest en dat wordt ook van jullie niet verlangd. Maar er zijn wel tips, er zijn wel mogelijkheden die u kunt gebruiken en het besef dat, wanneer je alle kracht in u hebt, het besef wanneer je u één voelt met de Vader, eigenlijk voor u alles mogelijk is, dat je daardoor juist kunt reageren, de juiste hulp kunt geven, is maar een klein onderdeeltje van dat. Maar het is o zo belangrijk voor jullie. Je kunt er zo veel uit leren. Het besef dat de stof uiteindelijk maar secundair is, dat je die toch achterlaat. En of je nu hier 55 jaar op aarde rondloopt of 75 of 25, dit maakt niet uit. Het maakt uit wat je betekend hebt, wat je geestelijk hebt ervaren. Wat je geestelijk hebt opgedaan. En ja, dit is soms wel even anders dan wat de stoffelijke maatschappij verlangt. Maar dat even terzijde kunnen laten en kunnen ingaan in dat geestelijke en van daaruit leven in de stof, betekent dat je in uw leven hier op aarde een enorme vooruitgang kunt boeken. Dat je bij wijze van spreken op één leven vele levens kunt overslagen. En dit is soms wel de moeite waard, zeker wanneer je terug bij ons komt.
Goed. Lieve mensen, dit was zo een beetje het begin van de avond en hetgeen wat ik u wou brengen. U hebt goed begrepen dat we u gevolgd hebben en dat we ook zien hoe moeilijk het voor jullie is om deze oefeningen allemaal uit te voeren. En wees ervan overtuigd: we zijn jullie dankbaar dat jullie tot hiertoe zo een inspanning hebben geleverd en dat jullie bereid zijn geweest van op sommige momenten toch door zeer moeilijke toestanden heen te gaan. Zijn er onder jullie die hierover nog bepaalde vragen willen stellen of bepaalde punten naar voor willen brengen? Dan mag je dat nu eerst doen alvorens ik met het tweede deel begin. Ik hoop dat ik jullie niet te veel geslagen heb, om het zo uit te drukken, dat je even naar adem moet happen.
Vragen.
Broeder er is gezegd geweest dat, als men iemand wil helpen, dat het nodig is om offers te brengen. Maar moeten die offers ook gebracht worden als er niemand is om geholpen te worden.
Ja, het is niet zozeer voor de ander, het is in eerste instantie de leerschool voor uzelf. En vanuit dus de kunde en de kennis die je daardoor opdoet, kun je dan later dit gebruiken in hulp voor anderen wanneer deze gevraagd wordt of wanneer deze noodzakelijk is.
Kijk, laat het mij in een simpel voorbeeld stellen. Wanneer men tegen jou zou zeggen, je moet bijvoorbeeld leren met een auto te rijden omdat dit noodzakelijk is om later mensen te kunnen vervoeren, dan ga je in eerste instantie leren autorijden voor uzelf. Je gaat niet wachten tot het ogenblik dat er iemand is die je bijvoorbeeld moet vervoeren. Neen, je gaat eerst zorgen dat je goed kunt autorijden en dan kun je, op het moment dat je geconfronteerd wordt met het feit: ik moet iemand vervoeren, deze vervoeren. En dit is met het leren omgaan van offers hetzelfde. Ach, het is misschien een zwaar woord. Je kunt misschien in plaats van offers bijvoorbeeld voor uzelf zeggen: een zekere zelfbeperking. Dat klinkt misschien moderner. Maar de bedoeling is dat je dit kunt. Want op het ogenblik dat je als mens er niet naast kunt van die beperking, om het zo uit te drukken, en je hebt het niet geleerd, kan het verdomd, sorry voor de uitdrukking, heel pijnlijk zijn. Heb je het wel geleerd, dan weet je hoe ermee om te gaan en dan weet je ook wat de waarde ervan is.
Broeder, moet je ziekte altijd koppelen aan geestelijke ontwikkeling? Of kan dat gewoon weg een mankement zijn? Of is het één het gevolg van het ander?
Kijk, een lichaam is de leerschool van de geest, misschien een beetje in sommige gevallen de speeltuin. Een geest gaat zoeken, wanneer het lichaam niet doet wat de geest eigenlijk wilt, op welke wijze hij het lichaam zo kan sturen dat hij de ervaringen opdoet en de leringen die daarin zitten. Daarom is het zo gek in deze wereld te zien hoe mensen strijden tegen ziekten met alle moderne wetenschappelijke middelen. U leeft nu eenmaal in het continent van de wetenschap. Maar de wetenschap kan niet doordringen tot de kern. Zij denken dat ze door alles tot op het bot te gaan uitrafelen de kern van de zaken gaan vinden. Zij zullen er nooit toe komen en hun tijd is ook te kort om het nog anders aan te pakken.
Maar op uw vraag terugkomende: ziekte is altijd oorzaak, gestuurd vanuit de geest, ja, hoe gek dit misschien ook klinkt. En op het ogenblik dat je kunt aanvoelen wat uw geest eigenlijk tracht u mede te delen, zul je opmerken dat de ziektebeelden veranderen. En ik weet, dit klink misschien gek, want u gaat dadelijk zeggen: ja maar, er bestaan toch ziektekiemen en er bestaan toch dit en dat. Tegenwoordig hoor ik zelfs dat er bepaalde kippen zijn die gevaarlijk zijn enzoverder. Nu, als je daarin gelooft, dan is dat wel zo. In onze tijd was dat ook zo, bestond er ook van alle gevaar, maar wanneer een lichaam, wanneer een geest met het lichaam een harmonie kan bereiken, een evenwicht kan bereiken, dan mag hier de zwarte ziekte uitbreken, zoals in mijn tijd als ik op de aarde was, en dan mogen er rond mij alle mensen aan sterven, wanneer het evenwicht er is, zal er geen enkele besmetting mogelijk zijn.
Maar, en dit is weer misschien raar voor de mens, het kan best zijn dat de geest leert uit de ziektesituatie en dat hij speciaal bepaalde ziektes, op bepaalde ziektes aanstuurt om het ganse emotionele pakket te doorleven. Want vergeet niet: een stoflichaam is maar voor de geest een tijdelijk voorwerp. En in de totaliteit van uw bestaan, ach 50, 60, 70 zelfs 100 jaar is peanuts. En voor de mens is het misschien soms erg dat hij zijn medemens enkele jaren zwaar ziet lijden om uiteindelijk dan totaal uitgeput naar onze zijde te komen. Maar ik kan u garanderen, lieve mensen, dat voor veel geesten dit een zeer positieve leerschool is geweest en dat zij zich daar zeer gelukkig mee achten. En ik weet, dit klinkt als een vloek in jullie oren want voor jullie is het niet aangenaam, maar ook hier weer kom ik terug naar wat ik in het begin van de avond heb gezegd: je moet leren afstand nemen. Je moet leren zaken anders te gaan benaderen. Gewoontepatronen zijn ook denkpatronen. In vele gevallen moet je kunnen wijzigen. Je wordt bijvoorbeeld ziek doordat je een fout idee hebt van zaken die je moet doen. Er zijn bijvoorbeeld veel mensen vroeger ziek geworden omdat zij dachten: wij moeten elke zondag ter kerke gaan. Wij moeten elke vrijdag vis eten. En wanneer dat dit door omstandigheden niet mogelijk was, bouwden zij in zichzelf zo een spanning op dat er onevenwichten ontstonden, met alle gevolgen van dien. Ik stel het in zo een voorbeeld maar het is zo.
In uw moderne maatschappij zou ik kunnen zeggen: kijk, de mens gaat ervan uit dat hij moet zoveel ontvangen om dat en dat allemaal te kunnen doen. Want dat hoort nou eenmaal. Daardoor wordt hij ook ziek. Of ik moet in een huis wonen, zo en zo. En het moet er zo en zo uitzien. Lieve mensen, al deze zaken, ach, we zien het genoeg aan onze zijde hoe de mens is, zijn zaken die je langzaam maar zeker volledig achter jullie moet kunnen laten. En dan ga je ook opmerken dat er nieuwe evenwichten ontstaan, waardoor ook in vele gevallen het voor de geest niet meer noodzakelijk is van onevenwichten in de stof te creëren waardoor het lichaam ziek wordt.
En nu kun je zeggen: ja maar, er zijn toch zaken die… Ik weet het. Sommige geesten zoeken een stoffelijk voertuig met gebreken, speciaal om uit die gebreken te leren. Want denk niet dat een geest die wil incarneren, zoekt naar een lichaam van een prins die een gans leven niets moet doen dan gewoon maar leven en plezier maken. Dit is enkel nog geschikt voor zeer primitieve geesten die misschien een eerste incarnatie meemaken en niet weten wat mens-zijn is. Maar een geest die werkelijk een menselijk lichaam zoekt, een menselijk voertuig zoekt, die zal in vele gevallen, en zeker hoe verder hij staat, trachten een lichaam te vinden waar de mogelijkheden inzitten om verder te komen in zijn bestaan. En wanneer hij nou eenmaal wil uitexperimenteren wat bijvoorbeeld, ja, het niet kunnen controleren van gedachten is, dan zal hij zo een lichaam zoeken met erfelijke eigenschappen. Of wanneer hij een lichaam zoekt waar bijvoorbeeld de zenuwopbouw gestoord is waardoor bijvoorbeeld multiple sclerose of iets ontstaat, zal hij een lichaam zoeken waar die kans in zit dat dat ontstaat.
Ach, ik weet het, het klinkt totaal in jullie oren als zijnde echt onrealistisch en onmenselijk. Maar ook hier weer, lieve mensen, moet ik terugkomen tot het punt: u leeft niet op aarde om gewoonweg van alles te profiteren en te genieten. U leeft op aarde om scholing op te doen, uw geest wilt zaken doorleven en vanuit dat doorleven in het bestaan verder gaan. En nu hebt u gekozen voor een incarnatie in het Westen. Maar misschien, binnen enkele honderden jaren, kiest u een totaal andere incarnatie, misschien zelfs niet meer in menselijke vorm, omdat andere zaken er zijn die u dan weer in uw ervaring wilt opnemen. Neem mij niet kwalijk dat ik een beetje te ver afwijk, maar ik denk dat ik uw vraag toch voldoende heb beantwoord, nietwaar?
Zo, als u mij nu toestaat, dan ga ik deze avond met een kleine les besluiten. Een les die eigenlijk een beetje de afronding is van al het vorige dat wij u al hebben bijgebracht en iets waar je toch intens mee zult moeten gaan oefenen zodat je op korte termijn het totaalpakket, dat je nu eigenlijk al gekregen hebt, kunt gaan gebruiken. Kijk, hetgeen wat in de toekomst voor jullie, voor ieder van de aanwezigen hier, belangrijk gaat zijn, is dat je een beeld kunt opbouwen van wat je wenst te bereiken. Waar je wenst naartoe te gaan. En hier spreek ik echt niet, lieve mensen, over een beeld van: ik wil een dure auto of ik wil een grote villa of ik wil de lotto winnen. Daar gaat het hem hier niet over. Waar ik hier over spreek is: wat wil ik kunnen bereiken? Waar wil ik naartoe gaan? En dan is het belangrijk dat je daarvan een beeld kunt opbouwen, dat je dat beeld zo duidelijk mogelijk kunt omschrijven voor uzelf.
Ik ga het trachten heel simpel te houden. Stel u voor, u wil leren fietsen. Ja, ik hou het praktisch. Ik ga geen diep esoterisch voorbeeld geven of mystiek voorbeeld want dan kunnen jullie achteraf weer zeggen van: ja maar, wij zien het zo niet. Ik hou het simpel, lieve mensen, u wilt leren fietsen. Maar u hebt geen fiets en u kunt nog niet fietsen. Maar u hebt wel al mensen zien fietsen. De kunst is nu dat u voor uzelf het beeld opbouwt dat u een fiets bezit en dat u met die fiets rondrijdt. Dit beeld bouw je op volgens jouw gekende feiten, zo gedetailleerd mogelijk. Dit wil zeggen dat u zich voorstelt hoe uw fiets er moet uitzien. Welke kleur hij heeft, hoe de banden er uitzien, hoe de versnellingen eventueel er uitzien, hoe het stuur er uitziet, hoe de lichten er uitzien, zo gedetailleerd mogelijk. Daarna werkt u verder en ziet u uzelf alles met deze fiets doen. U ziet uzelf rijden, maar onder alle condities. En telkens opnieuw herhaalt u dat proces en zendt dat proces uit naar de aarde, naar de wereld rondom u. En dan zul je opmerken, lieve mensen, dat dit beeld dat je opgebouwd hebt van hetgeen je wilt bereiken, dat dit zich zal gaan voltrekken. Dat je die fiets, zoals je hem ziet, zult ter beschikking krijgen. Dat je zult fietsen zoals je het gezien hebt.
Hier is weer de essentie dat je voor uzelf dit kunt zien. Dat je voor uzelf dit doorleeft, voelt als zijnde: het is zo. En dan zul je zien wat er u aangetrokken heeft om als oefening te doen. Ach, bij de ene zal dit meer op het magische terrein liggen, bij de ander misschien meer op het filosofische en misschien anderen hebben het meer in de mystiek gezien. Anderen misschien meer in het praktisch helpen naar anderen. Ach, het kan zeer veel zijn en ik ga niet zeggen: het moet dit of dat zijn. Het moet zijn wat in u opborrelt. Het moet zijn wat in u leeft, wat voor u de drijfveer kan zijn van uw bestaan. Dat is belangrijk. Eigenlijk zou ik kunnen zeggen: wat het doel is dat uw geest gedreven heeft om met u in de stof in zee te gaan. En je bouwt dat op. Je begint dit best vanuit een heel simpel rustig meditatief proces. Maak het u gemakkelijk. Zet u ergens rustig waar je niet gestoord wordt en begin dit op te bouwen. Dit moet niet op 5 minuten rond zijn. Neen. Dit mag je langzaam maar zeker, keer na keer, dag na dag, stukje bij beetje verder uitwerken totdat je het volledige plaatje hebt. En belangrijk, lieve mensen, is dat je dat volledige plaatje voor uzelf houdt. Daarmee wil ik zeggen dat je bijvoorbeeld dat plaatje niet in discussie gaat stellen, zelfs niet met uw partner, als je een relatie hebt. Dit wil niet zeggen dat je onderling hier in de groep daar niet mag over praten. Dat is iets anders. En dat je mekaar wilt helpen, is ook zeer goed. Maar ik wil maar zeggen, de meesten onder u hebben contacten buiten de groep. En daar zou het fout kunnen lopen wanneer je stelt: ik ga dit even naar buiten dragen. Want op dat ogenblik dat je dat doet, zul je in de meeste gevallen juist de tegenovergestelde reactie krijgen dan diegene die je zou vermoeden die moet komen. Velen, zelfs wanneer ze u na zijn, zullen dit niet aankunnen, zullen er angstig bij worden, en zullen zelfs trachten u daarin te laten mislukken. Want ook dit, deze zaken, horen bij de verandering. Dus het is belangrijk, mijn lieve mensen, dat je de oefening doet in alle rust, voor uzelf en dat je na verloop van tijd, wanneer je het plaatje volledig hebt opgebouwd, ook kunt meemaken dat dit plaatje zich voor jou uitwerkt zoals je het opgebouwd hebt. En dit gaat dan passen in het totale geheel. En dan kan ik daar bijvoorbeeld aan toevoegen, waar onze lieve dame het zo problematisch had, dat ze vroeg van dat en: moeten wij daar altijd een doel voor hebben. Wel kijk, om de ontwikkeling van uw plaatje mogelijk te maken, zullen er s nodig zijn. En zo zie je maar hoe al uw oefeningen schoon in één geheel kunnen vloeien en hoe je van daaruit verder in de wereld kunt functioneren.
Lieve mensen, ik hoop dat dit niet te moeilijk is en dat dit voor iedereen duidelijk is. Als je er geen problemen mee hebt, u kunt de tekst herbeluisteren weet ik, u kunt de tekst herlezen, dus je hebt de mogelijkheden om alle zaken nog een keer juist in u op te nemen.
Dan mag u mij nu echt niet kwalijk nemen dat ik hier mijn deel van de avond, mijn bijdrage ga afsluiten. Ik wil nog wel opmerken dat in het tweede gedeelte er geen vragen zullen mogen gesteld worden en dat de broeder die doorkomt vooral jullie zal trachten mee te nemen in een zeer krachtige meditatie, die voor velen in deze streken een hoge noodzaak gaat zijn. Van onze zijde wil ik jullie wel al op voorhand danken voor jullie inzet en medewerking. Lieve mensen, ik wens jullie nog veel licht op jullie weg toe.
Tweede deel.
Mijn beminde broeders en zusters, men heeft mij gevraagd jullie vanavond in een meditatie te begeleiden. Een meditatie die een harmonie en een kracht zal opbouwen om in deze regionen de gemoedsrust een beetje te herstellen, omdat heel velen de laatste maanden helemaal de richting kwijt zijn geraakt. We gaan proberen niet het oude te laten verder bestaan, maar we gaan proberen, mijn beminde broeders en zusters, de mogelijkheid te geven aan het licht om het nieuwe te laten ontluiken, om het licht als het ware een damp te laten vormen tegen de zeer snelle ontwikkeling van het duister dat zich op het ogenblik in uw gebieden aan het voltrekken is. U zult opmerken in de komende tijd dat de massahysterie op sommige momenten onbeheersbaar wordt en heus, het zal niet alleen blijven in de gebieden waar de islam sterk staat, het zal ook niet blijven in de Afrikaanse gebieden, maar het zal ook deze wereld, waar u in leeft, redelijk ondermijnen en treffen. Maar wanneer wij één zijn, dan zijn we een grote kracht. Wanneer we één zijn in de Vader, dan zijn wij de aanzet die de aarde nodig heeft om de vernieuwing te laten ontluiken.
Meditatie: Eenheid.
Vergeet even al uw persoonlijke problemen, vergeet even dat je man of vrouw bent, wordt één en ga met mij mee in deze eenheid. Vergeet even dat je stofmens bent, voel alle broeders en zusters hier aanwezig. Word één in geest, word één in kracht, word één in licht en ga dan met mij uit naar de heilige plaats op deze aarde. Ga met mij uit naar de Andes, voel en zie de kracht van het licht van de Bron die daar aanwezig is. Voel en zie het massief, het hooggebergte. Voel en zie de kracht die daar gebundeld is, de kracht van licht, de kracht van alle grote geesten die op deze aarde trachten de vernieuwing zo lichtend en zo duidelijk mogelijk te laten voltrekken. Zie hoe we omgeven zijn door de hoge bergen, en hoe we midden in het dal allen samen zitten. Zie hoe er geen verschil bestaat tussen mens en geest, ervaar de eenheid, ervaar de kracht. Zie hoe we omsloten zijn door de koepel van het goddelijke licht, en zie hoe dit goddelijke licht uitrijst boven het massief, zie hoe het goddelijke licht zich rond deze aarde verspreidt, als een nevel, een lichtende nevel, een schittering. Zie hoe deze schittering zich aansluit met al diegenen die met ons in harmonie zijn, met al diegenen die met ons in evenwicht zijn. En laat ons dan gezamenlijk denken, mijn beminde broeders en zusters, aan diegenen die zoekende zijn, laat ons dan gezamenlijk denken aan diegenen die dit licht gaan nodig hebben, laat ons gezamenlijk denken aan diegenen die zwerven in het duister en trachten het licht te ervaren. Breng deze broeders en zusters in uw gedachten en geef hen dit licht. Wees één met hen, begeleid hen met dit licht, laat hen de liefde van de Vader, laat hen de schittering van het licht ervaren. Laaf de dorstigen, voed de hongerigen, bevrijd degenen die gevangen zijn van hun ketenen. Laat het duister wijken en help hen, help hen in gedachten, geef hen kracht, wees één.
Eén vanuit deze oneindige Bron, deze kracht zij bevestigd in de naam van de Vader die mij opdroeg dit te bevestigen, deze kracht zij geuit in de naam van de Christos, hier in ons midden aanwezig, want dit is de bron voor deze aarde van het licht. Dit is de kracht, de harmonie, de eenheid die deze aarde zijn nieuwe elan moet geven. En zie dan hoe velen dit aanvaarden. Zie hoe, ondanks alles, dit licht de aarde de mogelijkheid geeft om zich te herpakken. Zie hoe dit licht alles wat omgeven is door het duister opheft, hoe vele zaken verdwijnen. Zie hoe het nieuwe beeld van de aarde is, evenwicht en harmonie. Zie hoe de kracht van de aarde terug alle waarden der natuur, alle waarden van het leven herstelt. Zie hoe de waanzin van de mensen verdwijnt, hoe dan terug de harmonie ontstaat. Zie hoe de aarde terug wordt tot de mogelijkheid tot geestelijke ontwikkeling en niet tot de bevestiging van de hebzucht. Zie hoe het licht schittert en hoe de aarde wordt als één grote schittering in deze kosmos, hoe de aarde haar licht uitwisselt met de Bron en hoe zij voor de ganse kosmos het nieuwe era aankondigt. Wees één met deze kracht, ga op in dit geheel, wees gewoon één met de Bron. Kracht zij hier, kracht en licht gaan uit. Licht zij hier, licht en evenwicht en harmonie gaan uit. Dit zij bevestigd in aller naam.
Even heb ik u nu meegenomen op de plaats waar het licht op deze aarde ontspringt. U bent even deel geweest van de Bron. Bevestig dit licht. Bevestig deze kracht in de kern van uw wezen, besef dat jij nu de drager bent van het licht. Besef dat u de verantwoordelijkheid hebt om dit licht steeds weer opnieuw en opnieuw door te geven, steeds weer opnieuw en opnieuw te laten schijnen. Besef dat jullie diegenen zijn die ervoor moeten zorgen dat de aarde zijn evenwichten herstelt, dat de nieuwe continenten ontstaan, dat de nieuwe evenwichten zich voltrekken. Besef dat jullie diegenen zijn die ondanks alle duister dat op het ogenblik zich voortplant, steeds weer het licht naar voor laat komen, steeds weer de mogelijkheid creëert om de mens op zijn weg en zijn zoektocht het licht te bieden, de mogelijkheid om in zijn bestaan verder te gaan en deel te zijn van het licht, deel te zijn van de kracht van de Vader, waar wij allen zijn uitgekomen, waar wij allen onafscheidelijk één mee zijn.
Vanuit deze rust en harmonie, laat ons nu terug komen tot ons eigen besef, laat ons de reis die we gemaakt hebben opslagen als de positiefste ervaring in onze ontwikkeling. Laat ons dit behouden, koesteren, als een waardevol geheel, als een waardevol gegeven dat we zonder beperkingen kunnen doorgeven en uitreiken aan ieder die het verlangt, beseffende dat, wanneer we in gedachten terug één zijn met deze kracht, wanneer we ons in gedachten terug naar deze Bron van licht verplaatsen, wij van daaruit steeds weer, hernieuwd en hernieuwd, de mogelijkheid hebben om deze harmonieën te stellen, dit licht te stellen tegenover al wat ons in de komende tijd op deze aarde zal toekomen.
Want wij zijn op het ogenblik de dragers van het licht, wij zijn op het ogenblik de dragers van harmonie, wij zijn de dragers van de boodschap van de Christos in de nieuwe era. Dit alles zij bevestigd in de eenheid met de Vader.
Dat het licht steeds uw leidsman moge wezen. Dank u voor uw medewerking.