2 maart 2007
Zoals gewoonlijk moet ik u aan het begin van deze avond er opmerkzaam op zijn dat wij sprekers van deze groep niet onfeilbaar, noch alwetend zijn, en dat wij het op prijs stellen dat u over het gebrachte zelfstandig nadenkt.
En dan is het mijn taak vanavond u een beetje meer informatie te bezorgen, zoals beloofd is aangaande het werken met kracht naar de toekomst toe in het kader van de kosmische tendensen van Aquarius.
Wanneer we nu gaan spreken over ‘kracht’, over ‘energie’ dan zou ik graag toch wel het volgende onder uw aandacht willen brengen. Op het huidige ogenblik heeft men in uw maatschappij allerlei zaken naar voren gebracht, onder allerlei mooie namen, dat mensen met kracht, of kosmische kracht, of Goddelijke kracht, zouden werken. Gelukkig, en dit zeg ik er toch bij, gelukkig beseft men niet wat men uitspreekt om te beginnen en is deze gedachte eigenlijk maar een loze gedachte. Deze gedachte dekt meestal niet de lading.
Want als het werkelijk mogelijk zou zijn te werken zoals velen het zich voor geven dat zij doen, dan zouden er op aarde al zeer vele ongelukken gebeurd zijn. Mensen beseffen blijkbaar niet dat het onmogelijk is van met de hoogste krachten te werken, zonder dat er een heel grote transformator tussen staat, en heel veel aftakkingen zijn tot het ogenblik dat de kracht aangepast is aan u om er werkelijk iets mee te doen. En dat is hetgeen wat dat ik deze avond breng, wel in een eerste gedeelte, want we kunnen er van op aan dat om u een beetje wegwijs te maken in het werken met energieën er wel meer avonden aan zullen te pas komen.
Maar goed, laat ons beginnen bij het begin en dat is dus duidelijk maken dat wanneer u gaat spreken van krachtsoverdracht, energie, genezende kracht, noem maar op, of hoe u het wilt omschrijven, dat er wel een ernstige opbouw nodig is om dit tot uitvoering te kunnen brengen.
Ach, ik spreek niet over hetgeen wat de mensen doen. Want 99% op het ogenblik van degenen die, al dan niet goed bedoeld, en laat ons aannemen dat de meerderheid het zéér goed bedoelt, gaat gewoon werken met zijn eigen energie en maakt een overdracht van het potentiaal dat in hun eigen voertuigen aanwezig is, zonder dat zij, (soms denken zij dat wel dat er een connectie is), maar dat zij werkelijk dus met hogere krachten geconnecteerd zijn.
Wat gaan we zien naar gelang de evolutie verder gaat? Dat is dat deze situatie, zoals ze zich nu meestal op aarde voordoet, langzaam maar zeker zal wijzigen en er zullen steeds meer mensen komen die wel degelijk beseffen hoe zij kunnen werken met de grote kosmische Krachten. Of, laat het ons soms misschien zeggen zoals sommige religieus denkende mensen het graag horen: met de Kracht van God. Wat is een naam, nietwaar? Kijk, het is van groot belang te beseffen dat wanneer wij spreken over Lichtkrachten, Lichtkrachten die werkelijk op deze stoffelijke wereld wonderen kunnen doen, daar is geen twijfel aan. Maar deze Lichtkrachten zijn meestal van zulke grootorde dat ik misschien maar het best een klein praktisch voorbeeld er bij haal.
Op het ogenblik, op uw wereld, gebruikt u elektriciteit als toch één van de voorname energiebronnen. En waar elektriciteit opgewekt wordt, en getransporteerd wordt, dat gaat meestal over hoogspanningskabels en zo verder. Er zou niemand van u aan denken, ik veronderstel het toch, om energie te nemen, even deze hoogspanningskabel te gaan vast pakken terwijl hij op de aarde staat, om zo energie op te laden. Want u beseft dat als u dat zou doen, dat u aan onze zijde misschien u zou komen beklagen dat de energie te krachtig was!
Zo is het ook met deze kosmische energieën. Deze kosmische energieën zijn in verhouding zo krachtig, dat zij voor de mens als individu niet verwerkbaar zijn. En daarom is het van belang dat wanneer je werkelijk u wilt aanzetten op deze krachten, dat u kunt gebruik maken van bepaalde transformatoren, van bepaalde instellingen. En meestal zal het het beste zijn dat u, wanneer u aan onze zijde een contactpersoon hebt, of een bepaald beeld hebt, sommige mensen zullen zeggen: ‘ja, ik ken broeder die of die’, andere mensen zullen misschien denken in termen van heiligen, en misschien weer anderen gaan denken in termen van engelen. Dan kunt u vanuit uw stoffelijk denken een omzetting maken naar die eerste lijnbevoorrading, u zou kunnen u instellen op een gekende broeder van onze zijde, of u stelt zich in op een engel, het komt meestal op het zelfde neer.
De gedachtekracht hier, en dat is toch belangrijk, de gedachtekracht draagt in die mate zover dat de wisselwerking, wanneer u een beetje dit aanleert, er op kan ingesteld zijn, en dat u zo kunt komen, laat me toe te spreken van een soort persoonlijke hulp of begeleider, wanneer u regelmatig u daarop instelt moet het daarom niet altijd dezelfde entiteit of dezelfde kracht zijn. Voor u zal de erkenning dezelfde zijn, en voor u zal de mogelijkheid zijn van kracht over te nemen en er eventueel mee te werken en door te geven.
Het is belangrijk dat u beseft dat wanneer u met krachten wilt werken, wanneer u zegt: ‘kijk, ik wens iemand,(mag een zieke zijn, maar het mag ook iemand zijn die andere problemen heeft) te helpen met kosmische kracht’, dat u goed beseft, dat u niet kunt zeggen: ‘ik stel mij open voor de grootste, lichtende krachten die er zijn, en dat zij nu maar het werk voor mij doen!’ Want als dat moest lukken, dan zou dit voor de meeste nog erger zijn dan getroffen worden door een bliksem. Deze Lichtkrachten zijn zó groot en zo intens dat zij voor de doorsneemens niet haalbaar zijn. Zelfs kan ik u zeggen dat velen aan onze zijde er ook niet aan toe zijn om daar rechtstreeks contact mee te hebben. Dit gaat altijd via bepaalde sferen en kan langzaam maar zeker opgebouwd worden. Voor sommigen onder u die hier al wat meer ervaring hebben met deze bijeenkomsten weten wanneer er een Wessac-bijeenkomst is, voor het medium ook een opbouw in verschillende stappen wordt gemaakt, om de celebrant van die avond de mogelijkheid te geven door te komen. Stel dat op dat moment deze stappen niet ondernomen zouden worden, en we zouden een rechtstreeks contact leggen met die celebrant, dan is de kans zeer groot, dat het medium dit niet zou overleven. Wat nooit de bedoeling kan zijn.
U kunt nu eenmaal niet op de grond staan, een hoogspanningskabel gaan aanraken en zeggen: ‘nu neem ik maar alle energie in mij op’. Daar wordt nogal eens luchtig over gegaan bij de meesten.
En we hebben gezien, in deze overgangsperiode van ‘de Vissen’ naar ‘Aquarius’, dat er van allerlei mogelijke scholen zijn ontstaan. Scholingen op alle mogelijke terreinen, met alle mogelijke naamgeving. Dit is op zich niet slecht, want dit heeft er toe geleid dat zeer vele mensen interesse kregen voor de mogelijkheden die zij hadden; was het misschien niet juist, toch zijn zij op denksporen gezet waardoor dat zij verder konden.
Nu is het belangrijk, gezien dat we in het volle van Aquarius aan het komen zijn, dat u langzaam maar zeker gaat beseffen hoe deze zaken functioneren. Want wanneer u verder blijft aanhaken aan de oude theorieën die in grote massa zijn verspreid, dan gaat u krijgen dat u samen met de afbraak ten onder kunt gaan. Want tussen dit en een kleine halve eeuw, zal dat oude totaal van de kaart geveegd zijn. Zullen mensen die daar nog in geloven eigenlijk zichzelf voor een muur plaatsen en zichzelf beperken in hun ontwikkeling.
Want de Aquariusmens en de generatie die nu aan het opgroeien is, zal langzaam maar zeker de kennis gaan gebruiken die effectief in de kosmos aanwezig is, maar op een veel juistere en evenwichtigere manier. En het zal vooral gaan over het feit van : ‘kijk, we werken met kracht, we kunnen mekaar helpen, goed, dat doen we dan,’ en het zal er niet om gaan van: ‘ik heb dat geleerd, en nu ben ik zo ver gevorderd en heb ik de mogelijkheid om dat en dat te doen, en u niet!’ Het zal eerder zijn van: ‘okay, mijn waarde vriend, bewijs maar dat u met de kracht kunt werken. En als u met de kracht kunt werken, dan wordt u aanvaard’. Maar u wordt niet aanvaard omdat u van de één of de ander een papiertje hebt gekregen waarop staat dat u de zoveelste graad in ‘werken met kracht’ hebt behaald.
En dan zult u zien dat wanneer u met dat oude, dat behoort eigenlijk tot de afbraak van de ‘Vissen’, dat u daar niks meer mee kunt doen. Dat er op dat ogenblik vele anderen zullen opstaan die wel degelijk aanvoelen, beseffen van: ‘ho, de kracht is er, ik kan er iets mee doen.’ En zij gaan niet gaan stellen van: ‘wij werken met de hoogste lichtende Kracht’, of: ‘ik ken die en die tekens’, of: ‘ik ben gehonoreerd van dit te doen,’ nee. Zij zullen zeggen: ‘ik voel in mij dat ik verbonden ben met de kracht en vanuit die verbinding met die kracht kan ik werken’. En doordat zij zich zo opstellen, maken zij, bewust of onbewust, (en zeker in het begin zal het nog voor velen een redelijk onbewust gegeven zijn), maar maken zij contact met degenen die het dichtst bij hen staan en die hen het best kunnen helpen.
Het is als het ware of zij leggen ‘linken’ met onze zijde, want het verschil tussen de stof en de geest wordt in de komende eeuwen, dunner en dunner. Er zal ook een betere wisselwerking ontstaan, maar juist daardoor zal er ook de mogelijkheid voor de mens die bepaalde aanleg heeft, bepaalde gevoeligheid heeft, de mogelijkheid zijn om deze te gebruiken om de ‘linken’ te leggen.
En niet alleen de juiste Kracht op te nemen, maar ook via de inspiratieve weg, en soms gewoon met oversluiering, ook de juiste gedachten er bij te krijgen. En ik kan misschien ook hier een klein voorbeeld geven. Stel u voor: u hebt gewoon iemand die het noorden kwijt is. Dankzij uw aanvoelen kunt u een evenwicht brengen in de energiestromen van deze persoon. Niet door grote gebaren, niet door van alle mogelijke hokus-pokus, maar gewoon door het beeld op te bouwen dat het evenwicht aanwezig is en dat u dat overdraagt aan die persoon.
Een kleine vaststelling wil ik er nog wel bij doen, is, dat dit ook enkel zal gebeuren op vraag van de persoon. Het zal nooit gebeuren op uw aanvraag. Want dat blijft universeel geldig; dat iemand die hulp nodig heeft, hulp moet vragen! Het is heel belangrijk van dat te beseffen. Het is vooral voor de harmonieën in evenwicht te houden, om het zo uit te drukken! Maar u gaat gewoon met uw aanvoelen en uw ingesteldheid deze persoon die uw hulp vraagt, die het nodig heeft, kunnen helpen. U zult gewoon door te werken op de zonnevlechtchakra evenwichten emotioneel kunnen herstellen, u zult door beïnvloeding op de keelkopchakra zijn gedachtepatronen in evenwicht kunnen krijgen.
Maar dan zal er nog iets belangrijkers bij komen voor deze hulpverlener. Doordat hij zich kan ‘linken’ aan onze zijde, of denkt hij nu: ‘ik ‘link’ mij aan een entiteit, of: ‘ik ‘link’ mij aan een aartsengel’, of een engel of een heilige, zal in dit geval niet uitmaken. Hij stelt zich open met de vraag: ‘hoe kan ik deze persoon het best verder helpen?’ Niet alleen om het fijnstoffelijke en het stoffelijke in evenwicht te krijgen, maar ook om de geestelijke wereld van die persoon, gebonden aan zijn stoffelijke gedachtewereld, in evenwicht te krijgen. En dan zal je zien, dat er twee wijzen gewerkt gaat worden. U zult als helper geïnspireerd worden om het juiste naar voor te brengen, de juiste woorden te kunnen uitspreken en terzelfder tijd zal er een interactie ontstaan tussen de geest van de persoon die het noorden kwijt is, en de kracht waarop u ingespeeld hebt. En die driehoek zal er dan voor zorgen dat de persoon die het noorden kwijt is terug de juiste richting kan vinden. Door dat toepassen van overdracht van energie, een overdracht die ook binnen dat driehoeksysteem gebeurt, die voor de helper als dusdanig geen verlies geeft, buiten een heel klein beetje, maar dat is altijd. Maar niet als dusdanig dat u er zelf schade door zou lijden, maar gewoon doordat u deze evenwichten teweeg brengt. En dan krijgt u door een samenwerking met de juiste krachten en de juiste ingesteldheid, het juiste resultaat.
En ook dan zal men er niet op staan van een resultaat te hebben dat op het ogenblik in deze maatschappij eigenlijk als resultaat geldt. Want op het huidige ogenblik denken jullie nog: wanneer iemand ziek is, moet hij genezen zijn om resultaat te hebben. Dat is een oud denkpatroon, en zeker naar Aquarius toe is dit een fout denkpatroon. Wat van belang is, is, dat de persoon die u helpt zijn evenwichten terug vindt. Dat die binnen die evenwichten verder kan evolueren. Wanneer deze evenwichten inhouden dat er een scheiding ontstaat tussen de stof en de geest, omdat de geest zijn weg verder wilt gaan, dan zal door uw hulp deze scheiding wel degelijk plaatsvinden! Wanneer dit nu zou gebeuren in het huidige maatschappelijk denken, dan zegt men: ‘Dat kan niet! Want dan sterft die persoon!’
Maar vergeet niet, hoe verder de evolutie gaat onder Aquarius, zal zelfs de stofmens er minder belang aan hechten van: ‘leef ik nu 80 jaar, of leef ik nu 100 jaar, of leef ik 20 jaar,’. Nee, men zal er langzaam maar zeker toe komen dat, wanneer men aanvoelt: ‘mijn taak, waarvoor ik geboren ben, waarvoor ik geïncarneerd ben is eigenlijk afgerond’, al is dat dan dankzij de hulp van anderen, dan zal veel gemakkelijker de geest zeggen: ‘En nu laat ik deze stof achter en ik ga mijn weg gewoon verder in de sferen.’
Ook dat is de toekomst van werken met energie. Dit klinkt op het ogenblik voor velen nogal hard in de oren, maar u kunt er van op aan dat vele ingesteldheden die op het ogenblik nogal redelijk vast in de gedachten zitten van de mensen, hoe het leven moet zijn, u moet goed kunnen leven, u moet allemaal een dak boven uw hoofd hebben, u moet een auto hebben, u moet een sociale zekerheid hebben, noem het maar op, wel, al deze zaken zullen tussen dit en een kleine halve eeuw al ver verdwenen zijn. Het is misschien voor jullie even onvoorstelbaar dat jullie sociale zekerheid niet meer zou bestaan. Zo goed dat het voor de mens van 1900 ondenkbaar was dat een sociaal systeem bestaat dat nu hier aan de gang is.
Maar voor de nieuwe mens in Aquarius, met de nieuwe denkbeelden die daar aan vast hangen, gaat het minder van belang zijn wat dat sociale inhoudt; het gaat van belang zijn van: ‘wat kan ik in dit leven voor mijn eigen bewustzijn, mijn eigen ontwikkeling realiseren’. En dan gaat men niet zitten denken, wanneer men 20 jaar is: ‘op 60 jaar moet ik nog zoveel verdienen om het goed te kunnen hebben’. Maar dan gaat men leven in het gevoelen van: ‘wat kan ik nu juist doen, wat kan ik nu goed doen? Welke betekenis kan ik hebben?’ En binnen dat geheel ga je zien dat ook veel meer mensen er zullen toe komen van te beseffen van: ‘Hola, tot hier toe heb ik voor alles heel veel moeten betalen, was ik ziek, en ik ging naar de dokter, moest ik heel veel betalen, moest ik medicijnen hebben, moest ik heel veel betalen, maar de kracht en de mogelijkheden zijn in veel gevallen gewoon rondom mij’. En dan krijgt u dat het besef ontstaat van: ‘laat mij dan eens proberen of dat ik het zelf niet kan. Ik stel er mij voor open’.
En daarmee wil ik niet zeggen dat u zonder hulp van de anderen altijd zult kunnen. Dat is weer iets anders. Maar in vele gevallen zult u in staat zijn door deze ingesteldheid van contacten te leggen met de Krachten die rondom u zijn. U zult veel beter gaan aanvoelen, hoe u, u in harmonie kunt stellen met de natuur die rondom u is. Hoe u van daaruit al voor uzelf energie kunt opnemen. Maar ook hoe u deze energie kunt transformeren naar anderen.
Natuurlijk, de huidige mens die in de moderne steden woont, is niet meer zo één met de kracht van de aarde. Alhoewel de kracht van de aarde voor het stoflichaam eigenlijk een essentiële energiebron is. Ook deze kracht, die gratis voor iedereen aanwezig is, wordt nogal eens over het hoofd gezien. Zorg dat u af en toe in de natuur komt. Dat u even de stedelijke gebieden achter u laat en dat u de natuur intrekt, om zo vanuit de rust in de natuur, u één gaat voelen met de krachten die rondom u aanwezig zijn.
Deze raad wordt zomaar niet gegeven! Want wanneer u in de natuur komt, dan kunt u daar mee één worden. Eén worden wil zeggen dat u de energie die in de natuur aanwezig is, die de stimulans is dat planten groeien, dat uw vogels vliegen, dat uw dieren eigenlijk de aarde bevolken, dan kunt u daarmee in evenwicht komen. Dan kunt u daar kracht uit putten. Dit is geen geestelijke kracht. Nee! Dit is werkelijk een stoffelijk kracht, een stoffelijke energie.
Wanneer we misschien enkele jaren verder zijn, zal de technologie er misschien in slagen te meten welke energie bomen afgeven. Weet u dat wanneer u een eik hebt, een beuk hebt, en een berk, en zij staan in elkaars geburen, en u kunt, of u hebt de mogelijkheid, van binnen de zone van een eik, een beuk en een berk te staan, dat u eigenlijk een enorme krachtbron hebt. Een energiebron, die zelfs mensen die niet meer zouden kunnen gaan, terug kunnen doen gaan. Dat besef, of dat weten was duizenden jaren terug op deze aarde aanwezig. Bij de oude religies van de Kelten werd dit gebruikt als genezingsmiddel. Men ging op zoek naar deze bomen, en liefst in een driehoek-stand. En men plaatste daar de zieke tussen. Men liet de zieke daar rusten, en wat gebeurt er? De zieke herlaadt zich, geneest. Meestal werd er dan ook nog wel gebruik gemaakt van magische krachten (ik zeg magische krachten omdat dat in het beeld van die tijd past), maar in wezen kunnen we zeggen dat het een beetje overeen komt van werken met de hogere geestelijke krachten. En het samenspel van de zieke, het plaatsen in de driehoek tussen die bomen, en de gedachtebeelden, hebben er meermaals voor gezorgd dat zware zieken en trauma’s tot het verleden behoorden.
Als u de reclame mag geloven in deze tijd, en u drinkt bronwater, dan bent u zo sterk als Jerommeke, of hoe noemt men dat mannetje hier in de geburen dat in de strips voorkomt. Maar waar verwijst dat naar? In oorsprong is het wel degelijk zo dat op bepaalde punten waar de aarde water naar boven laat borrelen, dat daar niet alleen water aanwezig is dat voor een stoffelijk lichaam een gezondheidskuur inhoudt, maar dat niet alleen. Meestal zijn die bronplaatsen ook plaatsen waar de aarde een afwijkende straling heeft, die voor de persoon in kwestie weer versterkend zijn, of evenwicht herstellend.
En zo zijn er veel zaken op aarde die er voor kunnen zorgen dat u zich als stofmens alleen al veel beter kunt gaan voelen. U even distantiëren van de drukte van de stedelijke maatschappij en de rust van een woud opzoeken. Of de monotoniteit van het water kan heel veel goeds veroorzaken. En dat is ook werken met kracht.
Uiteindelijk, wanneer we kijken naar de 19e eeuw, en we zien daar een figuur als Mesmer opduiken, wat deed deze brave man? Hij gebruikte alleen de kracht van de natuur die hij aanvoelde. Ach, in die tijd gaf hij er een naam aan; hij zei: ”Het is magnetisme”, omdat dat op dat ogenblik in de mode was. Maar wanneer dat u ziet dat hij dus zwaar zieke dames in een gespleten boom zette, en dat hij er in slaagde van na een half uur deze zieke dames terug gezond te krijgen, dan moet u dat toch tot vragen verleiden. Is dit louter suggestie, kan dit wel? Men heeft het, of beter gezegd, de medische wereld van toen kon dat niet aanvaarden dat zij met hun kennis dat niet konden en hij, gewoon met, en meestal waren het wel gegoede dames, of meestal nog van adel, zulke truken uit te halen, dat hij resultaat had.
Hij heeft ooit eens een demonstratie gegeven, als ik het goed voor heb is het nog voor de Franse adel geweest, van bij een heel grote eik de dames vast te maken met koorden. Ik dacht dat er een 7-tal dames, of 12-tal dames aan het experiment hadden mee gedaan. De meeste van die dames waren nogal ongelukkig, doordat hij ze verbond met de eik via een touw en daar zijn dan een paar zaken gebeurd qua ritueel, maar laat mij dat er nu even buiten. Alleen het feit dat hij deze mensen zover kreeg dat er een wisselwerking kon ontstaan tussen de kracht van de boom (een boom van 200 jaar oud) en deze mensen, dan was deze energie, of de energiepotentiaal wat daar aanwezig was, sterk genoeg om voor de meesten een blijvend herstel te veroorzaken.
Al deze zaken zijn natuurlijk achteraf verworpen geworden en men heeft daar van alles trachten rond te fantaseren, maar ik blijf gewoon bij de naakte werkelijkheid; het naakte gebeuren. Mesmer had ook de ingesteldheid en de gave van kracht door te geven, hij had ook zijn gidsen, alhoewel hij dat anders noemde. En hij slaagde er in van dat te combineren en zelfs gelijktijdig een aantal personen gezond te maken.
Al deze zaken zijn aanwezig. U vindt ze rondom u. Ach, en vertel nu alsjeblieft niet: ‘ja, maar ik woon in een grote stad, een eik, dat is te lastig!’ De mogelijkheden die u op het ogenblik hebt om u te verplaatsen, geven voor ieder van u de kans om deze experimenten te doen. Zeker wanneer dat het nodig is. De tijd dat u dagen moest reizen is voorbij. Als we zien dat u vandaag in uw wagen stapt en op enkele uren tijd in een natuurgebied kunt zijn en zonder enig probleem. Wanneer u dagen aan een stuk in een stedelijk gebied gezeten hebt, is het goed dat u af en toe de moeite doet om voor een halve dag, of een dag, rustig in de natuur te gaan vertoeven en deze krachten in u op te nemen.
Zo goed dan dat het voor ieder van u bijna een noodzaak aan het worden is, wilt u geestelijk gezond blijven in deze maatschappij, van door dagelijks een tijd uit te trekken, al is het maar 15-30 minuten, voor even tot rust te komen, om even een kleine meditatie te doen, of een ontspanning te doen, zodat ook uw geestelijke kracht zich kan herstellen en een evenwicht kan vinden. Want wanneer dat we zien hoe de meesten onder u op het ogenblik leven en gejaagd zijn, ja, dan kunnen we toch niet anders zeggen dan dat het leven van de mens van enkele honderden jaren terug in veel gevallen toch beter was. En dan gaan de meesten van u zeggen: ‘ach, waar haalt u dat nu uit! We hebben toch alles, alle luxe en alle comfort en die mensen van over een paar honderd jaar die wisten soms ‘s morgens niet of dat ze eten hadden die dag.’ Dat klopt misschien allemaal wel, maar u vergeet één zaak: zij leefden een leven, en zij waren er voor elkaar. En zij gebruikten de mogelijkheden die zij hadden.
Wanneer u nu kijkt naar uw maatschappij dan ziet u een maatschappij met enorme kathedralen van hospitalen, die vol liggen met zieke mensen, vereenzaamde mensen dikwijls. En u hebt voor zoveel mensen, of hoe noemt u dat, die hebben per hoofd een arts. Wanneer je enkele honderden jaren terug ging dan was er nog geen denken aan! Maar, dat is dan wel het heel boeiende, die mensen kenden veel meer van hun eigen natuur. Zij wisten de natuur waar zij in leefden te gebruiken om zich te behelpen. En ook hier weer zien we dat de natuurlijke selectie er voor zorgde dat de mens kon overleven. Dit is in deze moderne maatschappij bijna uitgeschakeld, met als gevolg dat je nu een maatschappij hebt die niet meer kan overleven en waar de nieuwe golf die nu komt tot verbazing van de meesten die denken dat deze maatschappij toch zo ver gekomen is, dat deze nieuwe golf het grootste deel van de kaart zal vegen.
Want de mens die vergeet dat hij één moet zijn, of in harmonie moet zijn met zijn leefmilieu, voor zijn stoffelijke wereld, met de krachten van de aarde. U bent nou eenmaal een deel van die aarde. U kunt niet zonder die aarde. U denkt dat misschien wel, maar het is niet zo. U moet een harmonie kunnen vormen met die aarde, met die krachten. U moet die krachten kunnen aanvoelen, maar tezelfdertijd moet u beseffen dat u geboren bent, geïncarneerd bent om hier iets te leren, moet u trachten ook die harmonie mee te houden. En deze evenwichten zijn de laatste honderd jaar totaal zoek geraakt, totaal verbroken.
De nieuwe generaties die komen, gaan deze evenwichten terug herstellen. En het belang, waar dat nu in deze maatschappij op de voorgrond staat, zal gewoon zichzelf vernietigen. Want je kunt geen stoffelijk leven in stand houden door trachten te voorkomen dat dat leven moet vechten om te bestaan. De ganse aarde, de ganse Kracht van de natuur is juist gelegen in het gevecht voor het bestaan. Op het ogenblik dat u dat gevecht uitschakelt, krijgt u heel zwakke figuren.
Ach, laat mij even van de mens afstappen en u zult mij dadelijk begrijpen.
Kijk even naar de dierenwereld die u gecreëerd hebt. Ik spreek niet over de dieren die nog hier en daar in vrijheid kunnen leven. Maar al die dieren die u kweekt. Wat ziet u de laatste jaren gebeuren? Massale ziektepatronen. Dieren sterven, ondanks het feit dat al van voor zij geboren zijn, zij, bij wijze van spreken, met medicijnen zijn behandeld. Ondanks het feit dat hun voeder moet beantwoorden aan dat en dat, want anders zouden er ziektes kunnen uitbreken. Maar wat u daar doet met uw dieren, uw dieren afhouden van een natuurlijke ontwikkeling, blokkeren dat zij met de krachten van de aarde in contact komen, want wanneer u dieren laat leven op metaal, dan zit je niet meer juist. Dieren moeten in de natuur kunnen zijn. Dan krijgt u dus dat dit zichzelf vernietigt. Maar dit doet u ook met uw eigen mensen!
Ach, wat ik nu zeg is vloeken natuurlijk voor de moderne wetenschap. Want zij zullen wel zeggen uw bewijzen kloppen niet. Maar neem gerust van mij aan, de jongeren onder u zullen nog zeker deze evolutie meemaken. En de kinderen en de kleinkinderen van u zullen er midden in zitten. Want uiteindelijk moeten de krachten terug hersteld worden, omdat deze aarde, deze planeet voor de geest nog interessant zou blijven om er scholing op te kunnen ontvangen. En dat zal met de nieuwe evolutie in Aquarius mogelijk worden.
Veel van wat u nu als evident beschouwt, veel van hetgeen wat nu in uw denken zit, zal moeten verdwijnen. En de mens zal terug moeten, om het simpel te zeggen, naar de Bron gaan. Beseffen dat de energieën en krachten er zijn, beseffen dat hij of zij overal rond zich hulp kan krijgen. Maar niet meer van: welk is uw ziekenkas, welk is uw sociale zekerheid, welke is dit, welke is dat. Nee! Dat zal niet meer aan de orde zijn. Het zal aan de orde zijn van: hoe voel ik het aan, hoe is ook de wisselwerking met de medemens.
U zult zien dat u niet iedereen kunt helpen. Want, wanneer u met krachten werkt, of dat zij nu puur stoffelijk, aards zijn, of ze zijn geestelijk, is één punt noodzakelijk: de balans moet in evenwicht zijn.
De harmonie moet er zijn. Op het ogenblik dat de harmonie er niet is, om welke reden ook, is de hulp, of de Kracht die gegeven wordt, niet werkzaam, of zelfs, in het slechtste geval kan het voor u schadelijk zijn.
Ik ga een voorbeeld geven. Stel, u hebt iemand die hulp vraagt. Maar, degene die hulp vraagt is eigenlijk uw vijand. Ik tracht het zo zwart-wit mogelijk te stellen, omdat het duidelijk zal zijn. Meestal zal het tussen de mensen onderling niet zo zwart-wit zijn, maar goed. Men vraagt uw hulp, maar de hulp wordt gevraagd door uw vijand. Iemand die eigenlijk u niet moet. U zou kunnen zeggen, ik zal het in moderne tijd zeggen: u hebt een moslim die vraagt aan een christen hulp, omdat die moslim weet dat die christen hem de juiste hulp kan geven. Maar, die moslim veracht die christen. Wel, op het ogenblik dat u dan hulp geeft, wetende dat de ander u veracht, komt u in een disharmonie en die disharmonie kan op dat ogenblik, zelfs met de beste intenties van u, voor u schadelijk zijn. Er zijn weinig mensen die dat beseffen. De juiste instelling, op dat ogenblik is, wanneer die christen weet dat die moslim hem haat en eigenlijk zou willen doden, maar nu heeft hij u nodig, dus vraagt hij hulp, de beste houding van die christen is dan op dat moment: ‘mijn lieve broeder, ik kan u niet helpen, maar misschien kun je naar die of die gaan, die kan u wel helpen’. Maar denken: ‘het is mijn plicht, want hij vraagt hulp aan mij, en ik moet hem helpen’, dan zit u, spijtig genoeg, zeker wat betreft de nieuwe kosmische tendensen, serieus verkeerd. Het klinkt misschien hard, maar wanneer u rondom u kijkt en u ziet wat er in uw maatschappij op het ogenblik gebeurt en ik heb vooral dit voorbeeld gepakt, omdat dit op het ogenblik op grote schaal al aan het gebeuren is. Kijk in Afrika, maar kijk ook in Azië.
Waar zo gezegde hulporganisaties van christelijke origine de moslims gaan helpen. Maar die moslim, die hulp krijgt, haat die christen. Het gevolg is dat er nog meer miserie komt, nog meer oorlog, nog meer ziekte en zo verder. Want daar is de harmonie: de haat. Het is de chaos. Ik weet, het past in het kader van de afbraak, ik ga daar geen oordeel over uitspreken, maar ik wil u alleen maar duidelijk maken, let op voor die mensen. U kunt niet met stoffelijke energie of kracht, of geestelijke energie of kracht iedereen zo maar helpen. Het belangrijkste punt hier is dat er een harmonie kan zijn, een aanvaarden kan zijn tussen de beiden. Als dat er niet is, ondanks alle mooie woorden, ondanks alle mooie schijn, hebt u eigenlijk een wolf in schaapskleren. En dat kunt u zeker in deze tijd van verandering, deze tijd van afbouw van het oude en het langzaam opkomen van het nieuwe vermijden.
Ik heb u, zo’n klein beetje een inzicht gegeven van wat je met krachten kunt doen. En hoe u krachten moet bezien. De volgende maal gaan we daar een beetje verder op in en zullen we trachten van bepaalde technieken, want de mens heeft dat wel nodig voor zichzelf, naar voor te brengen, en hoe u daarmee kunt werken.
En neem van mij aan, het is geen hokus pokus! U moet daar niet voor van alle mogelijke zaken gaan van buiten leren of doen. De meeste technieken om met kracht te werken zijn simpel, eenvoudig. En dat is toch voor de meeste zaken die echt werken, die echt invloed hebben, het punt. Het is eenvoudig. Van op het ogenblik dat u een studie van zoveel jaar moet gaan doen om iemand te kunnen helpen, vergeet het! Zit u op het verkeerde spoor. Sorry voor de heren geneesheren, maar u zit op het verkeerde spoor. Dat u voor sommige zaken een inzicht en een theoretische kunde moet hebben, akkoord, maar het belangrijkste is nog altijd (en dit zal ook de basis zijn voor de komende 2200 jaren en langer): wat voel ik aan, welke wisselwerkingen zijn er? En vanuit dát punt vertrekkend zult u veel meer bereiken.
Ach, wanneer u kijkt naar uw Chinese broeders, hoe zij werken met energie, hoe zij dit vooral in de oude tijd bekeken. Voor de westerling soms onbegrijpelijk, wanneer zij spraken van: ‘het lichaam heeft allemaal energiepunten’. Men heeft daar van alle mogelijke kaarten van het menselijk lichaam gaan maken en men heeft gezegd van: zo en zo, en dat en dat, dáár ligt dat. Maar de werkelijk goede geneesheren in China kenden niet eens die platen. Maar hij voelde en hij gebruikte, de één deed dat met zijn duimen, de ander deed het met stokjes, de volgende deed dat met vuur, uiteindelijk zijn er met naalden begonnen. Maar na duizenden jaren zijn zij er in geslaagd van pijn te neutraliseren, van mensen te genezen zonder dat zij daar heel geleerde termen moesten van buiten leren. Zij leerden het meestal van meester naar leerling, de leerling van de meester. Maar het was gewoon de meester die zag welk kind is met de gevoeligheid geboren, die werd uitgekozen en zijn gevoeligheid werd ontwikkeld. En dankzij het doen, de praktijk, en de ontwikkeling van de gevoeligheid kreeg u telkens opnieuw, in dat oneindige rijk, geneesheren die de naam waard waren.
Zij werkten met de krachten. Met dezelfde krachten die ik u hier vanavond heb uitgelegd. Zij brachten het in hun cultuur en in hun denkpatroon en zij werkten er mee. En al deze zaken, op dit ogenblik voor jullie, modern denkende mensen: ‘ach, dat is oud, dat is niet technisch genoeg, dat is voorbij gestreefd’. Maar u zal opmerken dat u tussen dit en enkele jaren blij zal zijn dat deze oude zaken nog gekend zijn en dat veel van deze gebruiken nog kunnen toegepast worden. Want wanneer het hier fout loopt met de huidige structuren, ja, dan zou het wel eens kunnen zijn dat u deze zaken meer dan nodig zult hebben.
Deel 2.
Dit tweede gedeelte is bedoeld voor eerst jullie vragen beantwoorden. Mag ik dus vragen uw eerste vraag te stellen?
Wat doe je indien iemand anders voor iemand hulp vraagt?
De hulp moet gevraagd zijn door de persoon zelf! En ik weet het, lieve mensen, het is voor een stofmens moeilijk te aanvaarden. Maar ik tracht hier zo zuiver mogelijk te antwoorden. En dan is het antwoord: het moet gevraagd zijn! Onder welke vorm, maakt niet uit. Maar het moet vanuit de persoon die hulp nodig heeft gevraagd zijn. Het signaal moet daaruit komen.
Kijk, ik zal nog een ander voorbeeld stellen dat u misschien zal duidelijk maken hoe fout uw wereld soms redeneert. Wanneer er een kind wordt geboren dat niet levensvatbaar is, onder de normale condities, en de artsen beslissen van het in leven te houden, gebeurt er een heel grote fout! Volgens uw maatschappij niet, want juridisch gezien en volgens de artsen, handelen zij juist. Kosmisch gezien maken zij een grote fout. Want die geest die in dat kind aanwezig is, op dat ogenblik, wil dat kind loslaten. Nu, wanneer het een bewuste geest is, zal men niet slagen in zijn opzet. Wanneer het een onbewuste geest is, of een beginnende geest, slaagt men misschien wel en houdt men een kind in leven dat eigenlijk niet in leven moest blijven.
Goed. Stel: dat kind ontwikkelt, op een bepaald ogenblik is dat oorzaak voor zeer veel lijden van anderen. Waar men niet bij stil staat is, dat die heren dokters die dat kind in leven hebben gehouden, verantwoordelijk zijn voor het lijden dat dat kind veroorzaakt aan die anderen! Dat is het kosmische evenwicht. Het gevolg is, dat zij, zelfs niet wetende dat dat gebeurt, toch, wanneer zij over gaan, met dat zullen geconfronteerd worden en daarin of daaraan zullen moeten werken om dit ongedaan te maken.
Ik weet het, wanneer u dat zo hoort, klinkt dat allemaal zeer zwaar, maar ik heb nu eenmaal niet de kosmos in mekaar gestoken. En die wetmatigheden, daar kunnen we niet te buiten. Of dat we dit nu willen aanvaarden of niet. Of dat we nu zeggen: ‘als dat zo is, vind ik God niet rechtvaardig’ of: ‘ik vind God wel rechtvaardig’ maakt niet uit. Het is zo! En je hebt één voordeel: eens dat je terug aan onze zijde bent, zie je het gehele plaatje. Word je met geconfronteerd en is het dan weer aan uzelf om daarmee om te gaan.
Kijk, een mens denkt soms, in de stof toch: ‘ach, als ik handig genoeg ben en geslepen genoeg ben, dan ziet men dat niet, dan weet men dat niet en dan kan ik daaraan ontsnappen. En als ik dat zó doe, dan heb ik dit, als ik dat zó doe, dan heb ik dat’, dat kun je met een stoffelijk voertuig. Alleen, één zaak vergeet je. Dat stoffelijk voertuig valt op een bepaald ogenblik weg, en dan sta je daar in uw blootje! Helemaal! En dan zien al de anderen hoe het in mekaar zit, wie je werkelijk bent. En ik kan u zeggen dat velen die aan onze zijde komen en met zichzelf geconfronteerd worden en zichzelf zien zoals ze werkelijk zijn, dan in het duister vluchten. Het duister is enkel en alleen het niet willen erkennen van wie je bent en dan creëren dezen voor zichzelf eigenlijk een hel die niet nodig is. Want op het ogenblik dat je de moed hebt van uzelf te erkennen zoals je bent geweest, kun je verder. Kun je er iets aan doen. Maar ja, sommige mensen, wanneer zij over komen, hebben nog zoveel menselijke neigingen in zich, dat het soms niet gemakkelijk is uw oude gewoonten achter te laten.
Indien mensen ongeneeslijk ziek zijn vragen om te sterven, mag je dan hulp geven?
Dat is hun volste recht, alleen moeten zij dus de daad zelf stellen. Dat wil zeggen, je kunt de persoon die het vraagt eventueel een drankje of een pilletje ter beschikking stellen, maar de persoon in kwestie moet het zelf nemen. Dat is toch belangrijk. Dat zelf nemen, en ik kan aannemen dat dat op bepaalde momenten soms heel moeilijk is, kan zover gaan dat je zegt: ‘ik houd uw hand vast, en ik help u’, wanneer het duidelijk gevraagd is. Dat is geen probleem. Maar, wanneer u zelf gaat beslissen over: ‘ik ga u uw pilletje geven, want je ligt me toch al te lang in de weg en aan uw leven is er toch niets aan, want je bent toch maar een vegeterende plant’, om het zo te zeggen, dan ga je toch wel een flater begaan!
Want het is niet omdat een stoffelijk voertuig bv. aan het aftakelen is, dat dit voor de geest geen belangrijke leerschool kan inhouden. Je mag niet vergeten, er zijn geesten die werkelijk dát zoeken! Dat willen doormaken, dat willen beleven. Voor de mens die daar naar kijkt, of die daar bij staat, is dat onbegrijpelijk. En die zegt dan, in volle medelijden: ‘ach, waarom dat lijden, waarom moet hij of zij dit ondergaan, wanneer ik dit pilletje geef is het gedaan.’ Voorzichtig, want je geeft dat pilletje en op dat ogenblik stop je de leerschool van de geest die hij zelf gezocht heeft. En word je weer verantwoordelijk voor het ontbrekende deel. Het is anders wanneer de persoon in kwestie werkelijk gevraagd heeft van: ‘ ik wil over gaan.’ Nu, ik kan jullie toch zeggen dat de mens die werkelijk wil sterven dit meestal zonder enige hulp kan realiseren binnen maximaal drie dagen. Wanneer een mens zich werkelijk instelt op : ‘ik wil sterven, ik wil over gaan, voor mij is het genoeg geweest’, alleen via zijn gedachtekracht kan hij binnen de drie dagen gerust aan onze zijde verkeren. Maar, de vraag is alleen maar, hoeveel willen er dat werkelijk?
Zo kinderen nog niet mondig genoeg zijn om bepaalde hulp te vragen en de ouders weten dat de klassieke geneeskunde geen hulp kan bieden, mogen zij dan beslissen om andere hulp te vragen?
Moment, het is zo dat, wanneer je over kinderen spreekt, dan spreken we over mensen die in ontwikkeling zijn, en die nog niet bij machte zijn zelfstandig te handelen. Dat wil zeggen dat, wanneer je een baby’tje hebt, dat je als moeder of vader daar voor kunt beslissen. Je bent verantwoordelijk voor het kind tot de volwassenheid. Niet de werkelijke volwassenheid, maar de stoffelijke volwassenheid. Dit kan een beetje variëren van persoon tot persoon.
Maar, bv. een kind van tien jaar is al gerust bij machte om een eigen mening te hebben en bepaalde zaken naar voor te schuiven. Dan is het aan de ouder om, wanneer de ouder vindt dat het voor het kind best is op deze of die wijze geholpen te worden, dit aan het kind duidelijk te maken. Niet van te zeggen: ‘en het moet zo,’ maar het kind duidelijk te maken dat dat waarschijnlijk de meest haalbare weg is.
Maar eens dat je met een persoon zit die ongeveer 12, 13 jaar, voor de heren is het iets later, dan kunnen we spreken van 14 tot 15 jaar, zijn zij reeds volledig verantwoordelijk voor hun eigen doen en laten. En wanneer je dan zou krijgen dat een kind zegt van: ‘ik wens dit niet’ en dit kind brengt dit gefundeerd voor u naar voor, dan heb je niet meer het recht van te zeggen: ‘het moet anders, want ik vind dit beter’. Maar in vele gevallen zal zich dat ten opzichte van een ouder kind niet stellen.
In geval van geestelijk gehandicapte kinderen, kunnen de ouders dat dan wel blijven helpen?
Nee, u gaat hier weer politiek bedrijven, lieve dame!
Een geestelijk gehandicapt kind is misschien wel in de stof niet ‘passend’ aan de norm, maar vergis u niet, daarom wil dat niet zeggen dat dit voor de geest geen volwaardig voertuig is waar het zijn leerschool uit wil trekken. Daar ook weer, wanneer de ouder gaat bepalen van: ‘het moet zo,’ kan dit totaal verkeerd zijn. Maar ook hier weer wil ik stellen dat het gaat om extremen van leven en dood, en zo verder. Het gaat er niet om of uw dochter of uw zoon nu een blauw kleedje wil dragen of een rood frakje, begrijp mij goed!
Maar je zou kunnen zeggen, wanneer bv. een gehandicapt kind per se envelopjes wil vouwen, ik pak dat als voorbeeld, en de moeder of de vader, vindt dat dat eigenlijk niet kan, dat het toch zou moeten leren van een klavier van een computer te gebruiken, al is het maar zo primitief mogelijk, want dat dat toch naar de toekomst van dat kind beter zou zijn, dan zit je al verkeerd. Kun je de nuance volgen?
Broeder, als iemand hersendood is, maar het lichaam is nog stervende, mag men daarbij helpen?
Wanneer iemand hersendood is, als u bedoelt, wanneer de hersenfuncties volledig zijn uitgevallen, dan wil dat zeggen dat er een schade is ontstaan die onherstelbaar is. Dan zal onder normale condities het lichaam, laat ons zeggen, 48 uur, maximaal zeven dagen, onder bepaalde condities zich nog biologisch kunnen handhaven, maar meestal zeker niet zo lang. Voor de geest kan het zijn dat deze nog een overschouw wil hebben, wat dat lichaam ondergaat, maar in de meeste gevallen van hersendood wordt de gouden koord zeer snel gebroken. En als het lichaam dan eventueel nog zou biologische functies vertonen, is dit louter een zenuw reactie van de energiebanen die nog over bepaalde mogelijke energiepulsen beschikken, maar kun je niet meer spreken dat dat een stoffelijk of menselijk leven is, laat staan dat er nog een geest is die er aan geconnecteerd is.
Wordt een baby bezield na de geboorte?
Kijk, op de moment dat je het bij ons niet meer ziet zitten, dan ga je op uitkijk van ‘waar kan ik eventueel geboren worden?’ Naar gelang uw bewustzijn heb je de mogelijkheid van juister te kiezen. Iemand die onze contreien ontvlucht, zal in het eerste beste voertuig dat zich aan meldt inspringen, en dan kan het wel eens tegenvallen.
Maar, laten we nu even ernstig blijven en u wenst terug lering in de stof op te doen. Dan gaat u zoeken naar een ouderpaar dat voor u het meest harmonisch is. Het is werkelijk vanuit de geest een aanvoelen van harmonieën. Je gaat ‘scannen’: ‘wat zijn de mogelijkheden wanneer ik binnen die harmonie geboren word? Past dat in de leerschool die ik zoek?’ En dan kan dat zijn dat de meeste van de punten die je opsomt, die je zoekt, eraan beantwoorden.
Goed, dan gaat u, wanneer het kindje als het ware gefabriceerd is, op het moment van conceptie, dan gaat u daar een optie op nemen, in de geest. Het is te zeggen, u houdt dus contact met de moeder. In die zin dat er een wisselwerking is tussen het groeiende kind en de geest. Het is nog steeds niet verbonden. De indaling van u in de stof en de binding, bij de ene zal dit rond de drie maanden liggen van de foetus, soms iets langer, dan gaat de geest zich binden aan het kind, want dan heb je al een beter beeld van wat je wenst en welke de mogelijkheden zijn. Het is zelfs ook mogelijk dat je in die periode nog zegt van: ‘Oh, nee, dit staat mij toch echt niet aan, dat milieu’, en dat je op zoek gaat naar een ander. Dat kan best. Op dat moment kan het best zijn dat een andere geest dat overneemt, die minder kieskeurig is dan jij, is mogelijk.
Van op het ogenblik dat jij u bindt aan het kind of je laat het vrij; maar neem: ‘je bindt u’, dan is het uw woning om het zo te zeggen. De volgende maanden zul je nog niet definitief continu in de omgeving zijn, je doet nog in de geest lering op en zo verder. Vanaf het ogenblik van ongeveer zes maand, zes maand een half, zeven maand, wordt de binding volledig. Dat wil zeggen, dat je nog wel contact hebt met onze zijde, maar dat je niet meer teruggaat. Bij het geboortemoment wordt de rechtstreekse binding met de geest gesloten.
En het heeft één groot voordeel, en het is ook een noodzaak dat dat afgesloten wordt, zo kan het kind ontwikkelen zonder alle mogelijke invloeden die anders gaan naar voor geschoven worden, tot zelfs wanneer het zijn eigen denken heeft ontwikkeld als eisen van: ‘ik heb ooit dat of dat.’ Daarmee sluit dat af en kom je tot uw eigen ontwikkeling.
Bij de conceptie, als die geest indaalt in het begin en de moeder beslist om over te gaan tot een abortus, na drie maand, wat zijn dan de gevolgen?
Nou, kijk, stel dat jij een optie neemt op een appartement dat gaat gebouwd worden! En ze beginnen aan dat appartement en die aannemer gaat na drie maand failliet. En je staat daar alleen nog met de blote muren. Wat ga je doen?
Een andere aannemer….
Wel, zo moet je het een beetje zien met abortus. Voor de geest is dat natuurlijk op dat moment spijtig, maar ja, het is pech, we kijken wel naar een ander uit. We liggen daar heus niet van wakker, hoor! Het is niet zoals in de stof dat men daar van alle verhalen rond vertelt van hoe erg dat toch wel is, en… en… en, heus niet! We zien zo snel mogelijk uit naar een andere optie. Zoals je in de stof, als je appartement niet af geraakt, en je hebt nog de centen, naar een ander gaat uitkijken.
Wat wel kan zijn, is dat het voor het moederlichaam wel ingrijpende gevolgen heeft. Dat is mogelijk. Het kan zijn dat de ganse psyche en de binding die de geest van de moeder al had met de geest die wou incarneren, dat dat leidt tot enorme spanningen op het stoffelijk zenuwstelsel en dat kan wel gevolgen hebben.
Maar wanneer u spreekt voor de ziel of iets dergelijks, daar ga je niets van maken, hoor. Het is niet zoals de katholieke kerk wil zeggen: dan ga je branden in de hel. Want die hel, die hebben ze hier gecreëerd, die bestaat bij ons niet. Begrijp je? Dus, maar het kan wel zijn, en dat is misschien wel interessant om te weten, dat, doordat er een abortus gebeurt, dat er een binding of een nieuwe binding is ontstaan tussen twee geesten. Want het kan best zijn dat de geest, die bij u wou geboren worden, een zeer sterke harmonie voelde naar uw bevoertuiging. En dan kan het misschien wel zijn dat, ik zeg misschien want dat komt wel voor, hoor, in een volgend leven, bv. de moeder die hier de abortus heeft ondergaan, geboren wordt bij een ouder waarvan de geest eigenlijk daar wou geboren worden bij die moeder.
Dan gaan we zo stilaan de avond besluiten met een meditatie. Men heeft mij gevraagd hier vanavond de meditatie zo op te bouwen dat zij een Kracht is die uitgezonden kan worden naar degenen die op het ogenblik deze Kracht kunnen gebruiken.
En ik denk dat iedereen die hier aanwezig is, wel op dit ogenblik beelden kan oproepen van mensen die eigenlijk openstaan voor dit en die dankzij deze energie weer een stapje verder kunnen komen in hun ontwikkeling.
Goed. We hebben vanavond nog een groot voordeel, we zitten bijna aan het toppunt van de volle maan en kunnen deze Kracht ook nu even gaan gebruiken.
Meditatie: Licht, kracht en harmonie in volle vrijheid.
Mag ik u vragen, u allen hier aanwezig, van in uw gedachten iemand te nemen die u lief is. Iemand waarvan u houdt en waarvan je denkt: deze persoon die zou ik nu echt graag een keer het Licht en de Kracht en de harmonie laten ervaren, in volle vrijheid. Maar dat ik daardoor misschien in deze medemens een vlammetje kan doen branden van geluk. Een klein beetje geluk geven aan de medemens.
Denk er even aan, visualiseer even deze persoon. Het mogen er meerdere zijn. Bouw het beeld op, zo goed u kunt, zie deze persoon of personen. Zie deze hier in ons midden, breng het beeld hier in het midden.
Voel de kracht die wij zelf zijn, de kracht die wij hier gezamenlijk opbouwen. Voel de energie van deze plaats, die toch door de tijd heen zijn eigen lading, zijn eigen licht, zijn eigen evenwicht en eigen harmonie heeft opgebouwd.
En voel dan hoe het licht van de volle maan, dat op het ogenblik pal boven ons staat, een mantel van licht over ons legt. Een prachtige lichtblauwe energie komt over ons. Wij zijn één in deze kracht. Wij worden één met de kracht van Luna. Haar licht doortrilt ons. Maar het licht doortrilt ook het beeld van degene die we liefhebben, van degene die we een beetje geluk geven. Een beetje harmonie.
En dan laat je binnen deze kracht dit licht open gaan. Stel u voor: je hebt de kracht van een vulkaan, je hebt de kracht van een vuur. En je laat dit uitbarsten! Deze kracht, dit vuur, deze alchemie voltrekt zich binnen dit licht van de maan, in harmonie met het water dat zuiverend optreedt. En je geeft deze kracht, ontwikkeld door het vuur, aan de wind. Zodat deze, omgeven door het licht van de maan, de kracht van de maan, de energie van de maan, uitgaat. En zie dan, visualiseer voor uzelf, hoe dit licht degene die je liefhebt drapeert. Hoe deze, die je liefhebt, een kleed krijgt van licht.
En dat degene die je liefhebt de vrijheid heeft van dit geschenk van de goden te aanvaarden, of te weigeren. Dit hangt volledig af van de persoon zelf, die u liefheeft. Maar wanneer de liefde wederkerig is, dan zal dit tot één geheel vloeien. Dan word je één geheel en dan ontplooit zich de kracht. Dan ontwikkelt zich de alchemistische vlam in elke ziel van elke aanwezige. In stof of in beeld. Maakt niet uit. De kracht is er. De werking is er.
En zo heb je, dankzij de mantel van de maan, de samenwerking van de krachten van de aarde: water, lucht, vuur, aarde, allen zijn hier nu gezamenlijk verenigd, gedrapeerd in de mantel van de kosmische harmonie, beschermd door Luna, de godin die de mensen lief heeft. De godin van de Liefde.
En de Liefde die het nu heeft mogelijk gemaakt voor uzelf het bewijs te creëren dat je niet enkel kunt werken, op een heel simpele wijze, met de krachten die uw moeder, de aarde, u schenkt, zo goed als met de kracht die de goden, via alle mogelijke kanalen, u doorgeven.
En wanneer je nog eens de behoefte hebt om deze kracht te ervaren, denk gewoon terug aan het beeld dat we hier hebben opgeroepen. Denk gewoon aan die volle maan die haar sluier van licht , lichtblauw licht, over ons legt, en daardoor ons één maakt. Er voor zorgt dat onze fijnstoffelijke lichamen, onze aura’s versmelten. Er voor zorgt dat onze gedachten één worden, dat onze lichamen één keten vormen.
En zo kun je steeds opnieuw en opnieuw betekenis hebben voor uw medemens die u liefheeft. Want wat is mooier in de stof, dan het waarlijk liefhebben van uw medemens.
Laat deze kracht bevestigd zijn, sluit de kracht van de Vader in de kern van uw wezen. En laat daar de alchemie voltrekken, zodat je, wanneer je zo dadelijk deze plaats verlaat, rijker en harmonischer huiswaarts kunt keren.
Zo, mijn lieve vrienden, hebben jullie een klein beetje kunnen aanvoelen wat je met kracht kunt ervaren. Zelfs wanneer je alleen bent en je stelt je in op deze krachten zul je kunnen ervaren dat zij je nooit of nooit in de steek laten. Want vergeet niet, ondanks dat we maar stofmensen zijn, dat de kern van ieder van u, zo goed de stof als de geest, de Vader is! De Vader van waaruit wij ontsproten zijn, en waar uiteindelijk onze weg en ons doel is terug in eenheid te ervaren. Deze kracht van de Vader is altijd in ons aanwezig. Want zonder deze kracht zouden wij niet bestaan!
En wanneer we dit kunnen beseffen dan zijn we geestelijk de rijkste wezens die we kunnen dromen, in de stof of in de geest.