21 januari 1986
Een van de grootste feilen die ik, stoffelijk gezien, op aarde zie, is een soort eenzijdige onverschilligheid. Men denkt alleen zijn eigen gedachten, men hoort alleen wat daarop betrekking heeft en loopt de werkelijkheid van anderen steeds voorbij. Een wat treurige zaak, want iedereen meent het uiteindelijk wel goed. Hij is alleen niet bereid om na te gaan of de anderen ook bereid zijn om daar iets aan te doen.
Dus stoffelijk gezien zou ik zeggen is de beste hoop die je een ander kunt geven, proberen hem te begrijpen, luisteren naar hetgeen de ander te zeggen heeft en niet direct klaar staan met uw eigen beelden en oplossingen.
En dan de geestelijke kant van de zaak. Dat omvat veel meer, maar het is veel minder direct zichtbaar. U weet allemaal dat er bepaalde dingen bestaan waar eigenlijk, wetenschappelijk gezien en logisch gezien, nu niet zoveel over te zeggen valt. En ik denk dat de geest en het werken van de geest onder dit hoofd zouden moeten vallen.
De geest is energie, zelfs kracht. Wetend bewustzijn, verschillend van het uwe, maar toch vaak met een gelijke en vergelijkbare inhoud. De geest kan op aarde waarnemen en doet dit hoofdzakelijk door gedachten en uitstralingen af te lezen. Een geest die zuiver stoffelijk wil helpen kan dat eventueel weleens doen. Wanneer je beschikt over het juiste medium en je hebt voldoende energieën, dan kun je voorwerpen verplaatsen, iets in materie veranderen. Je kunt misschien een zieke genezen, een geestelijke operatie uitvoeren. Je kunt zorgen dat geen besmetting ontstaat bij operaties onder primitieve omstandigheden maar daar blijft het een beetje bij. Wat u verder kunt doen is hoofdzakelijk het overdragen van gedachten en in bepaalde gevallen het opwekken van gevoelens.
De geest wil de mens graag helpen, maar de mens moet dan ook bereid zijn om die hulp te aanvaarden, dit is een heel belangrijk punt. Als wij proberen u te inspireren en u probeert een geestelijke vlieg weg te jagen, dan zijn wij er ook bij. Wanneer wij proberen u kracht te geven en u blijft in een dal van diepzinnige droefheid begraven, dan zal de geest niets voor u kunnen doen terwijl u zelf aan ‘t werken bent aan een opkomende suikerziekte of één of andere psychisch veroorzaakte ziekte, tot reuma toe.
Dus, er moet een zekere harmonie, een zeker gelijk zijn in bepaalde opzichten bestaan. Een geest kan u inspireren maar de geest kan niet nieuwe denkbeelden in uw hoofd prenten. Wel is het mogelijk de begrippen die er bestaan in u op een andere wijze samen te voegen en daarnaast kan heel vaak uit het onbewuste, het onderbewuste van de mens geput worden zodat je daar toch wel een aantal gegevens aan toe kunt voegen.
De boodschap zal dan die van de geest zijn. De taal waarin ze wordt gegeven, de impuls waarmee ze tot uiting komt is en blijft menselijk. En dat zal u duidelijk maken dat het niet zo heel eenvoudig is om de mensheid in deze tijd te helpen.
Dan kun je natuurlijk zeggen: Wij concentreren op vrede. Maar vrede is een vaag en in feite abstract begrip en absolute vrede bestaat niet in het stoffelijk bestaan en in het geestelijk bestaan alleen op de hoogste trappen van ontwikkeling. Dus die vrede wordt dan bepaald door mensen die zeggen: Wij willen vrede en wie geen vrede wil, slaan we dood en dan komt er weer oorlog. Je kunt zeggen: We gaan die mensen allemaal verdraagzaamheid bijbrengen. Maar ja, verdraagzaamheid is voor de meeste mensen iets wat ze van een ander menen te mogen eisen op grond van hun geloof, hun stellingen, hun politieke achtergrond of iets anders. Maar om zelf die verdraagzaamheid op te brengen, dat schijnt voor veel mensen moeilijker te zijn en dat zijzelf moeten toegeven op de eerste plaats, dat begrijpen ze toch niet.
Je kunt dus nooit in deze tijd eventjes algemeen iets recht zetten. Je kunt alleen gebruik maken van de kwaliteiten die aanwezig, zijn en wanneer je over voldoende energie beschikt, kun je tijdelijk misschien iemand van zijn remmingen ontdoen en daardoor brengen in een toestand waarin hij dingen kan zeggen die hij anders niet zegt.
Kun je daar de wereld mee helpen? Ja, je kunt natuurlijk iemand zijn mond voorbij laten praten, iemand dingen laten zeggen die wel waar zijn, maar die hij eigenlijk geheim had willen houden. Bij bepaalde strategen, politici en dergelijke kan dat dan wel van belang zijn. Je kunt iemand ertoe brengen om geheime papieren te vergeten en daardoor een proces van redenering of eventueel van verzet op gang brengen dat zonder die impuls niet zou zijn ontstaan. Je kunt mensen een gevoel van onbehagen bezorgen. Ik hoop niet dat u daar op het ogenblik onder lijdt. Dat onbehagen kan dan gebruikt worden om een afstand te scheppen. Daardoor worden denkbeelden bijvoorbeeld niet zo gemakkelijk ontvangen. Suggesties worden voor een deel ongedaan gemaakt en dat kan in bepaalde gevallen althans een soort volksbezetenheid voorkomen. Maar het gaat niet altijd op. Wanneer de spreker eenmaal een greep heeft op zijn gehoor, zij het emotioneel, zij het rationeel, dan kun je die afstand niet meer scheppen.
Wat kun je verder doen? Je kunt proberen mensen die laat me zeggen toch al wat ziekelijk zijn, een beetje zieker te maken en daardoor hun direct ingrijpen in bepaalde omstandigheden uit te schakelen. Daarnaast kun je natuurlijk ook proberen iemand wiens werk je heel belangrijk vindt voor de mensheid een tijdje langer in leven te houden door hem extra krachten te geven terwijl hij zonder dat veel vroeger zou zijn gestorven.
Het is dus allemaal een kwestie waar je een kanttekening bij moet maken. We weten veel, we kunnen weinig, we doen iets. Het denkbeeld dat er ergens een macht is, een geestelijke, de Witte Broederschap bijvoorbeeld of bij anderen de Ruimtevaarders die zo dadelijk zullen komen en tegen de mensheid in en tegen eigen fouten en hebbelijkheden in, ergens orde op zaken gaan stellen, dan zitten we in ieder geval zeker op het verkeerde paard te wedden. Laten we goed begrijpen: de geest kan alleen werken met wat er in de mensheid leeft en niet met iets anders. Een ruimtevaarder, aangenomen dat die er zijn, die op aarde landt met machtige wapens en een veel hogere beschaving, alles wat u wilt, die wordt nog steeds geconfronteerd met een primitieve wereld waarvan hij probeert de gebruiken te respecteren of die hij eenvoudig wil onderwerpen en koloniseren. In geen van beide gevallen worden alle misstanden eenvoudig uit de weg geruimd.
Ik geloof dat je als geest nog het beste werkt wanneer je probeert zoveel mogelijk mensen duidelijk te maken dat alles maar betrekkelijk is. Ik weet dat dit relativisme bij een hele hoop mensen niet bepaald welkom is. Ze willen zekerheid, de vaste regel, het recept voor het eeuwig geluk en als het even kan voor welvaart, gezondheid op aarde. Maar dat is eenvoudig niet te geven. Dat bestaat niet. Je kunt alleen maar werken met datgene wat de mensen zijn, wat ze doen, wat ze willen. Zijn er mensen die doen wat je juist acht op dat ogenblik, dan versterk je hun mogelijkheden. Zijn er mensen die iets gaan doen wat niet juist is volgens u om welke reden dan ook, probeer je dat af te remmen, eventueel zelfs door anderen telepathisch en emotioneel daarop te wijzen dat er iets verkeerds aan de hand is.
En daarmee staan we midden in de moeilijkheden want hoeveel op aarde gebeurt niet in de naam van God? Wie kan zeggen wat God is? Wie kan zeggen wat God wil? Wie kan u vertellen dat u namens God nu het recht gegeven wordt om anderen te domineren, te onderwerpen, uit te buiten of wat dan ook? Dat is natuurlijk maar praten naar je eigen gevoelens, je eigen richting. Het heeft niets met God te maken, maar door de hoge autoriteit die men daarin ziet brengt het er velen toe zichzelf te rechtvaardigen bij hetgeen ze doen.
Het is misschien een vreemd voorbeeld van menselijke dwaasheid maar Duitsland in de wereldoorlog wilde de wereld, in ieder geval Europa, tot een eenheid maken, maar beschouwde zichzelf als het uitverkoren volk, het herren rasse. En de voormannen die wisten dat aan de mensen zo dwingend voor te leggen dat er mensen zijn geweest die in concentratiekampen bewaker speelden en het heel erg vonden, maar het deden omdat ze zagen dat dit hun plicht was tegenover het volk. Zoals er eens inquisitoren en groot-inquisitoren zijn geweest die andersdenkenden hebben doodgemarteld, levend hebben laten verbranden omdat het helaas nodig was voor het heil van hun zielen, Gods wil en het belang van de Kerk. Er zijn nu mensen die nog steeds dodelijke wapens ontwikkelen omdat ze daarmee de vrijheid, de democratie moeten beschermen. Wanneer we kijken wat democratie is, dan komen we tot de treurige vaststelling dat ze niet bestaat en ook niet bestaan kan in de massaliteit die moderne samenlevingsvormen nu eenmaal met zich brengen. Anderen bewapenen zich vol wantrouwen tegen de wereld om uiteindelijk de doem van het kapitalisme te doen uitsterven, dit terwijl hun eigen samenleving gebaseerd is op het staatskapitalisme.
Het gaat er dus helemaal niet om of het kapitalisme is, maar alleen wie het kapitaal, en daarmee de macht, in handen zal hebben. Als u die dingen nu eens overweegt, dan zult u het met mij eens zijn dat het heel erg moeilijk is om daar als geest iets aan te doen. Dan zult u het met mij moeten eens zijn dat de mens zelf moet beginnen. Zolang woorden als democratie, vrijheid, ja ook geloof, toekomst, in verschillende talen hetzelfde schijnen te betekenen, terwijl ze in verschillende groepen een totaal andere inhoud en betekenis krijgen, moet je leren luisteren, moet je pogen de ander te begrijpen.
Wanneer u de feiten ziet, kijk niet alleen maar naar hetgeen er gebeurt. Probeer de redenen daarvoor te begrijpen. Probeer de consequenties daarvan te overzien. Oordeel niet over hetgeen vandaag is. Oordeel over datgene waarvan vandaag maar een tijdelijk symptoom is. U denkt ja, dat wordt weer een oratio pro domo, dat wordt weer praten over verdraagzaamheid. En u hebt gelijk. Een onderwerp als dit eist gewoon nadruk op verdraagzaamheid. We hebben geen hoge pretenties. We zeggen niet tegen u: Heb uw naaste lief. We weten dat het soms zeer moeilijk is, vooral als de buurman elke keer weer het een of ander doet waar je hinder van hebt. Maar verdraag elkaar. Probeer elkander te begrijpen en bovenal, negeer mekaar niet. Respecteer het als iemand alleen wil zijn, alleen gelaten wil worden, rust wil hebben. Maar aan de andere kant heb eerbied voor die ander, voor zijn denkbeelden, zijn problemen, zelfs wanneer ze voor u van weinig betekenis lijken. Ze kunnen voor de anderen wel van betekenis zijn.
Een samenleving moet worden opgebouwd op samenwerking. Samenwerking is niet mogelijk zonder onderling begrip en een onderling begrip kan alleen daar bestaan waar mensen niet hun eigen stellingen, denkbeelden of belangen ten koste van alles willen verdedigen. En daar zit u dan met uw probleem. Het is gemakkelijk om uit te roepen: Ja, in deze wereld zijn zoveel hongerenden. Kijk, als u dat vindt, dan kunt u van uw eigen bankrekening, uw eigen loon, later een bedrag daarvan afzonderen en dan kan er misschien wat aan gedaan worden.
Maar u moet niet eisen dat anderen er wat aan gaan doen, want dat is uw zaak, niet die van een ander die misschien heel anders denkt, heel anders leeft.
Verdraagzaamheid betekent ook dat anderen niet willen of kunnen nastreven wat jij belangrijk of begerenswaardig vindt. Wanneer u in deze geest leert samenwerken, en ik gebruik het woord geest in een andere betekenis maar niet zonder dat ik daarmee een bedoeling heb, wanneer u in deze geest gaat samenwerken, ontstaat er een onderling uitstraling of geestelijk contact. Dit geestelijk contact is ook voor entiteiten die buiten de stof leven veel gemakkelijker te zien, veel gemakkelijker aan te vullen en zelfs in zekere mate in rangschikking te veranderen, een soort manipulatie dus.
Er bestaat iets dat men vaak een gemeenschappelijk bovenbewustzijn noemt. Er is een denken, een bewustzijn, een weten van de gehele mens waarbij de sterkste, de meest voorkomende factoren eigenlijk een beetje op ieder ander worden afgedrukt. U leeft in een situatie waarin heel veel mensen de situatie hopeloos achten. U leeft verder in een periode waarin Engels gezegd, “armoured high-jack” toch wel een heel grote rol speelt. Ja, als het mij nu maar goed gaat, dan zal ik verder wel zien. Daardoor zijn tegenstellingen ontstaan. Waar zelfzucht is, kunnen we deze niet ongedaan maken. Zomin als je het bewustzijn van één enkele mens kunt aanvullen met iets wat er niet is, kunt ontdoen van bepaalde dingen. Zomin kun je dat bovenbewustzijn beïnvloeden en daardoor stromingen die daarin van belang zijn, onderdrukken.
Datgene wat rond de mensheid zweeft is datgene wat u, allen tezamen, veroorzaakt. Er is een wereld van hopeloosheid, wantrouwen, zelfzucht, achterdocht en vooral van een gevoel van ik weet het, ik heb gelijk. Het is duidelijk dat daar niet al te veel aan te doen is. Toch probeer je altijd een zekere invloed uit te oefenen. Wat onze eigen groep betreft gebeurt dat bijvoorbeeld op bijeenkomsten in verschillende delen van de wereld. Wat daar gebeurt is het volgende: We brengen mensen samen. We proberen die mensen in een zo emotionele toestand te brengen dat ze tijdelijk gelijk of ongeveer gelijkgericht zijn. Let wel, het is een suggestieve werking maar het is geen dwang, laat staan een soort hypnose met post hypnotische bevelen. Zodra deze eenheid voldoende sterk is proberen we die eenheid ook nog te richten op bepaalde punten die op aarde van belang zijn, bijvoorbeeld vrede. Dat is natuurlijk niet een alomvattende vrede, maar het is een begrip van eenheid zonder strijd en dat aspect is bruikbaar. We nemen dan zoveel we krijgen kunnen uit de geest bij elkaar. U vindt daar de Orde, u vindt daar de vertegenwoordigers van de Witte Broederschap, soms hele hoge geesten en ook een hele hoop die eigenlijk pas in onze wereld weer eens zijn komen kijken. Dan stralen wij een kracht uit die met deze emotie, let wel, emotie beladen is. We zenden dus geen denkbeelden, we zenden een gevoelswaarde. Deze gevoelswaarde kan door heel veel mensen ontvangen worden omdat een zekere behoefte aan zekerheid en rust aan alle mensen eigen is. Deze zullen daardoor ertoe komen hun eigen denken, hun eigen handelen misschien zelfs in deze richting te veranderen. Het is tijdelijk, maar het kan een grote verandering betekenen in bepaalde problemen.
Zo hebben we bijvoorbeeld in de laatste bijeenkomst bepaalde dingen in het Midden-Oosten bereikt waardoor veel erger werd voorkomen en gelijktijdig toch een lichte toenaderingsmogelijkheid kon ontstaan in landen van het Midden-Oosten en in de stemming in landen als Libië, Israël en indirect ook Libanon. Libanon zelf is minder te beïnvloeden omdat er te veel fracties zijn die niet naar elkaar luisteren. Is dat hulp uit de geest? Ja. Maar in het algemeen ziet u wel dat de mogelijkheden toch wel beperkt zijn.
Wat kun je doen als geest voor de eenling? Een mens die innerlijk gelooft, dus innerlijk aanvaardt ook al is het niet bewezen, is hierdoor beïnvloedbaar. Wanneer iemand gelooft in zijn genezing, zal dit genezingsproces aanzienlijk sneller verlopen of zal een verval veel trager optreden. Let wel, dit zijn punten die bewijsbaar zijn. Stel nu dat iemand wil geloven in genezing en dat je in staat bent om daar kracht aan toe te voegen. Je kunt de aura als geest wel ongeveer zien, ongeveer want je ziet bepaalde delen toch niet duidelijk. Maar in die aura zijn bepaalde onevenwichtigheden te zien. Door krachten gericht naar zo’n mens te brengen, kun je dus de gezondheid verbeteren of tenminste de mogelijkheid tot genezing. In andere gevallen weet je dat het lichaam niet meer in staat is goed verder te gaan wat er ook gebeurt. In dat geval kun je bepaalde dingen afsnijden, bepaalde krachten a.h.w. nog verder wegnemen. Dan wordt de pijngevoeligheid veel minder. Heel vaak wordt de bewustzijnsdrempel iets hoger. De omgeving kan dan minder irriteren en storen en met enige hulp onzerzijds is dan een zachte dood mogelijk, zelfs wanneer theoretisch gezien de patiënt alleen in zeer grote pijn en ellende zou kunnen overgaan. Dat zijn belangrijke dingen.
En dan zijn er een hele hoop mensen die denken: Ja, vroeger hadden we goden, daarna kregen we heiligen en nu hebben we de geest, dus laat mij eens een geest aanroepen. Beste Henri, beste Leo of hoe ze je ook kennen, beste vriend, maak dat ik mijn “huppelepup” vind. Ja, vroeger had Antonius die baan, nu schijnen velen te denken dat wij het over kunnen nemen. Je kunt dan, als je contact hebt, heel vaak uit de persoon aflezen waar het voorwerp zich bevindt. Een vriend van mij heeft dat heel handig opgelost. Een dame was haar breiwerk kwijt. Ze riep zijn hulp in. Hij wist niet hoe hij haar telepathisch kon bereiken en hij heeft haar toen bewogen te gaan zitten op de stoel waar dat lag. Zij was toen zeer gevoelig door deze attentie getroffen.
Je kunt dus ook in kleine dingen wel iets doen. Maar hoe negatiever een mens is, hoe minder kans je hebt om er iets positiefs naartoe te sturen. Een mens die werkelijk bezig is met iets, kun je helpen om het beter te doen. Maar iemand die steeds maar blijft overwegen of hij het wel of niet zou doen kun je niet helpen. Je kunt wel de suggestie geven: doe het wel, maar dan komen altijd weer de argumenten van niet doen toch altijd weer naar voren. Je kunt niemand tegen zijn wil beïnvloeden. Je kunt niemand veranderen zonder gelijktijdig enorme aansprakelijkheden voor jezelf te aanvaarden, terwijl daarbij het resultaat uiteindelijk vraagwaardig blijft.
Er zijn dus maar heel weinig gevallen waarin men iets dergelijks wil doen en daar zit u dan. Wat zou de geest voor ons in petto hebben? Als we volledig eerlijk zijn, weinig. Denkbeelden, een mogelijkheid om harmonischer of een klein tikje positiever te denken. Een aanwijzing dat je toch zelf ook iets moet doen en wanneer je daar iets mee doet, wat extra energie. Misschien een extra inspiratie, zodat het beter gaat, dat u meer kunt bereiken. Meer dan dat zit er eigenlijk niet in. En dat brengt me dan aan het einde van dit eerste stukje. Geen commentaar? Dan gaan we verder.
Kijk eens, ik heb u al gezegd dat veel van de mentale en een deel van de emotionele uitstraling van de mens op een gebied liggen dat voor de geest kenbaar is en waarin die geest eventueel zou kunnen manipuleren. En dat is belangrijk want de geest heeft haar eigen wereld. Ze heeft haar eigen wetten, haar eigen bestaansdenken en dat zult u later wel merken, dat verschilt nogal van de menselijke. Een geest kan niet terugvallen in de menselijke rol. Men kan heel veel van het menszijn terugbrengen, maar bepaalde inzichten en emoties kun je niet meer veranderen zodat ze weer menselijk zijn. De geest zal dus de eenling kunnen helpen, bijstaan, volgens datgene wat vanuit de wereld van de geest juist zou zijn en dat betekent dat het niet altijd op aarde even goed uitpakt. Ik herinner mij een geval waarin werd gevraagd op welke wijze men kapitaal winstgevend best zou kunnen beleggen. Het antwoord was: goud en goudgerande aandelen. Dat was inderdaad waar. Voor ons is het verschil tussen één of twee jaar op aarde nu niet bepaald zo groot. Voor de persoon die deze zaak probeerde op te volgen helaas wel. De stijging kwam inderdaad. De winstmogelijkheid bedroeg inderdaad meer dan de door ons geschatte 40 of 50 % maar het duurde te lang en dus was er met verlies verkocht. Dat illustreert het verschil.
Tijd is voor ons een zo persoonlijke zaak dat je inderdaad alleen leeft van die momenten dat je bezig bent, dat je bewust bent. De rest van de tijd besef je niet als zodanig. Je hele bestaan is een aaneenrijging van ogenblikken van actie. Er is geen tussenliggende tijd omdat er geen mogelijkheid bestaat een tijdspanne te zien die tussen twee acties, tussen twee gedachtenontwikkelingen ligt. Daardoor bestaat er in de geest geen tijdsconcept dat zonder hulpmiddelen uit de stof met de uwe zelfs enigszins analoog kan zijn. Wanneer we zeggen: u wordt morgen geholpen, kan het nog drie maanden duren. Wanneer we zeggen het kan nog drie maanden duren, kan het morgen zijn of over zes maanden. Dat ligt aan het ik-besef van de entiteit die de prognose brengt of de belofte geeft. U zult altijd zelf moeten denken.
Geen geest kan uw verantwoordelijkheden overnemen. Geen geest kan precies weten wat de toekomst brengt. Zelfs wanneer alle feiten van de toekomst gekend zijn is hun tijdssamenhang onoverzienbaar. Dat houdt in dat u zelf moet denken. U bent degene die op grond van uw wereldbesef de mogelijkheden bezit. Blijken die mogelijkheden overeen te stemmen met wat een entiteit zegt, dan zult u daarnaar handelen. U zult u niet binden aan een tijdspanne die door een geest wordt gegeven. Ze komen vaak uit, ik geef het toe, maar niet altijd. U zult dus zelf uw beslissingen moeten nemen. We kunnen u raad geven maar alleen de raad die u nodig hebt om uzelf juister van uw mogelijkheden bewust te worden. Wij kunnen u niet zeggen hoe deze te gebruiken omdat daarvoor het verschil van wereld en van wet te groot is.
En dan denkt u misschien: Ja maar, kunt u in de geest helemaal niets doen? Nu, je kunt wel iets doen. Er zijn bepaalde krachten, er zijn bijvoorbeeld bepaalde trillingsgebieden en dan denk ik zo aan Megahertz of hoger waarbij we inderdaad wel iets kunnen veranderen. Het is dus wel mogelijk bijvoorbeeld op een bandrecorder een stukje niet op te laten nemen, laat ik het zo zeggen. Het is mogelijk in een radio-uitzending en dan bij voorkeur als die op F. M. gebeurt, een stukje te storen als het ware, een woord te laten wegvallen. Dat kan. We kunnen verder een magneet soms beïnvloeden, wat ligt aan de grootte van die magneet, de sterkte van het aanwezige magneetveld. Maar een kleine magneet is wel te beïnvloeden. Een kompasnaald, een magnetisch kompas dan, is te beïnvloeden en kan tot een afwijking worden gebracht van 40 ° aan beide zijden dus. En dat houdt in dat je een schip, wanneer het een magnetisch kompas gebruikt, soms kunt helpen door een tijdelijke afwijking te veroorzaken. Hebben we te maken met girokompassen wordt het al veel moeilijker. Daarom kunnen we vaak voor vliegtuigen in nood niet veel doen als een kleine wijziging van koers voldoende zou zijn om het gevaar te voorkomen. We kunnen wel inspireren, maar we kunnen dan niet een zodanig suggestieve omgeving scheppen dat men meent juist te handelen en daardoor datgene doet wat wij juist achten.
We kunnen een mens genezen. Dat klinkt heel raar vaak. Maar wanneer u kijkt naar het menselijk organisme, dan moet het u opvallen dat er wel een aantal functies in voorkomen die ofwel met bio-elektriciteit te maken hebben, opgewekt door de dwarsgestreepte spieren, dan wel, wat ook voorkomt, eigenlijk een inductie zijn die aan de hand van zenuwsignalen in allerhande cellen gewekt kunnen worden. Dit valt meestal nog juist binnen ons bereik. En d.w.z. dat we bij een onderbroken zenuwsignaal bijvoorbeeld ons ertoe kunnen brengen om langzaam maar zeker kraag en uiteinde van de zenuwcel zodanig samen te voegen, dat het doorgeven van het signaal weer mogelijk is. Wij kunnen daardoor niet alles doen. We kunnen er geen stuk tussen breien, maar waar een eenvoudige onderbreking is, kunnen we ze vaak repareren.
Een mens heeft levensenergiestromen. Dat is iets wat men meer in de Chinese geneeskunde vindt dan in de westerse, maar ze zijn er wel degelijk. Deze twee stromingen dienen met elkaar in evenwicht te zijn, dat is punt één. Punt twee: ze moeten tenminste een zekere krachtsinhoud, een zekere sterkte hebben. Waar dat te kort komt, kunnen wij dat aanvullen omdat dat een vorm van energie is die weer heel dicht bij de energieën van onze eigen wereld en van de astrale wereld die we grotendeels toch wel kunnen manipuleren.
Maar kun je nu bijvoorbeeld iemand helpen om een carcinoom te verwijderen, een gezwel dus? Je kunt het niet door de mij bekende en omschreven middelen zonder meer doen. Er bestaat één mogelijkheid en dat is een zeer sterk signaal waardoor een zodanige cellenverandering ontstaat in de woekercellen, dat deze niet meer uitbreidingsvatbaar, niet meer delingsvatbaar zijn. Je kunt een inkapseling veroorzaken. Theoretisch zou je, door dematerialisatie, ook wel een deel van zo’n gezwel weg kunnen halen, mits het niet te sterk verweven is met een of ander levensbelangrijk orgaan, maar dat is theorie want dat vergt een zeer grote energie, grote precisie en voor zover mijn ervaring reikt, de samenwerking van een groter aantal entiteiten.
Daarnaast kun je natuurlijk een sfeer uitstralen. Een sfeer is niets anders dan een interpretatie van de omgeving, zoals u weet. Het sfeertje wordt door allerhande onbewuste waarnemingen gecreëerd en resulteert in een sfeer van behagen, onbehagen, enzovoort. Gevoelswereld is te beïnvloeden. We kunnen dan de interpretatie van de omgeving verschuiven. Daardoor kunnen we een omgeving die normalerwijze onaangenaam of schrikwekkend zou zijn, een zekere mate van aanvaardbaarheid, om niet te zeggen van aangenaamheid of gezelligheid verschaffen. Dit kan zeer sterk bijdragen tot een juister gebruik van de eigen energieën. En ten laatste kunnen wij in bepaalde gevallen angst uitschakelen. Angst is een emotie die de werking van de hersenbrug en daarnaast de reacties van de frontale hersenlobben werkelijk kan beïnvloeden. Ik heb het nu nog niet over de afscheidingen verder, dat is een apart hoofdstuk, maar wanneer je nu kunt voorkomen dat die angst ook die frontale hersenlobben bereikt, dan kun je daarmee voorkomen dat de angst panisch wordt. Er blijft een gezond verstand, een mate van logica over. Je kunt dan onder zeer angstwekkende omstandigheden in staat stellen om toch rationeel te werken.
Je kunt in bepaalde gevallen ook iemand extra kracht geven. Wat dat betreft zijn wij misschien niet zo duur als druivensuiker maar even nuttig. We kunnen tijdelijk het spierpotentieel met 15 tot 20 % verhogen, maar we kunnen niet van een persoon die met moeite zijn eigen lichaam voortsleept een krachtpatser maken die tien anderen draagt. Dat gaat niet. Maar we kunnen de energie en de spiermogelijkheden vergroten. Dit kun je ook doen wanneer het gaat om genezingsprocessen. Een genezingsproces kan bijvoorbeeld ontstaan laten we zeggen na een operatief ingrijpen. Normalerwijze is er een bepaalde tijd nodig om een juiste hechting van beide wanden mogelijk te maken. Nu bestaat er een beïnvloeding, waardoor je de tijdsfase van lage cellen kunt versnellen. Dat heeft weer te maken met onze eigen krachtsgebieden, is daardoor gemakkelijker volvoerbaar mits de patiënt vatbaar is. Je kunt daarmee de genezingstijd tot de helft of minder van het normale terugbrengen. Je kunt hetzelfde doen ten opzichte van kwetsuren, verwondingen die ontstaan zijn door andere oorzaken, zelfs wanneer geen medische behandeling aanwezig is.
We kunnen het lichaam ertoe brengen vreemde invloeden uit te stoten. Het is een krampbeweging die alleen plaatselijk in de weefsels kan worden veroorzaakt. Ze zou kunnen worden gebruikt om bij besmetting de besmettende stof a.h.w. uit het lichaam te drijven meestal tezamen met wat bloedplasma. Het zou gebruikt kunnen worden om bij een slangenbeet het gif, voordat het zich in de aderen verspreid heeft, samen te drukken en dus in parelende vorm door de insteek, de tandwond is dat dan meestal, naar buiten te laten komen.
Je hebt dus inderdaad mogelijkheden. Waarom doen we dat dan niet meer? Omdat maar weinige mensen ons daartoe in staat stellen. In vele gevallen is een sterk suggestieve, om niet te zeggen hypnotische inwerking nodig voor je besmetting kunt voorkomen en je slangengif kunt uitdrijven. De tijd die een geest daarvoor nodig heeft is vaak te lang, dan is het kwaad al gebeurd.
Verder hebben we de energieën ook zelf nodig en onze energieën zijn niet onbeperkt.