21 februari 1989
Het is een bekend verhaal waarschijnlijk, maar we zijn niet alwetend, we zijn niet onfeilbaar en het komt erop neer dat u zelf zult moeten nadenken over datgene wat er gezegd wordt.
We zijn de laatste tijd bezig om de zaak zeg maar een beetje af te sluiten, een beetje af te ronden. Er verandert in de wereld zo ontzettend veel op dit ogenblik dat veel dingen die steeds als normaal en zeker werden beschouwd, anders uitvallen.
Wat zou u zeggen, bijvoorbeeld van de blizzards die Missouri geteisterd hebben terwijl u nog steeds zit te wachten op een winter die kennelijk voorbij sukkelt zonder u aan te spreken. Wat te denken van de vergiftiging van de zee, de robbensterfte en al die dingen? Waar je ook kijkt, het kan niet meer zoals het was. Het oude is aan ‘t vervallen. En dan kun je blijven preken en redeneren, dan kun je wetenschappelijk of anders georiënteerd, mooie woorden geven en wijsheid, maar wanneer degenen die het nu werkelijk voor het zeggen hebben, daar niet naar luisteren, wanneer er niets gebeurt, wat heb je dan nog?
Het kwam ook voor ons in de Orde, dat geef ik eerlijk toe, (wij hebben ook onze gewoonten net zoals u) een beetje als een klap, toen na beraad met de Witte Broederschap ineens werd besloten om een andere manier van werken te gaan volgen. Een manier van werken die veel directer is aan de ene kant, maar aan de andere kant de mogelijkheid om mensen te benaderen zoals ik dat vanavond nog doe, eigenlijk langzamerhand ziet verdwijnen. De tijd van de grote mediums is een beetje voorbij. Wat nu belangrijker wordt is directe beïnvloeding? Proberen om bepaalde zaken ten goede te keren. Proberen bepaalde geschillen op te lossen zonder dat de mensheid zich daarbij ten gronde richt. Verbondenheden tot stand brengen die onvermijdelijk zijn ook al willen de mensen het eigenlijk niet. En dat betekent enorm veel werk.
Daarnaast is men nog verder gegaan. Ja, wij noemen dat dan maar een inwijdingsprocedure. Het is in feite een verruiming, een innerlijke verruiming tot stand brengen bij mensen die daar vatbaar voor zijn. Daar wil men ook nog meer aan gaan doen en dan kunnen wij niet meer zeggen: Ja, maar we moeten nog een lezing houden. Dat gaat ons eigenlijk een beetje aan het hart. Het is zo’n gewoonte geworden, praten met u over allerhande dingen, meningen naar voren brengen, standpunten verkondigen, gezichtspunten openen, en dan uw gedachten aflezen en daarop reageren om u weg te sturen met toch een beetje meer innerlijke ruimte, een klein beetje meer innerlijke vrede. Dat is een karweitje, een klein karweitje maar het toont zo leuk.
En nu gaat het anders worden. Maar het is niet alleen voor ons, u bevindt zich voor het ogenblik in de grote reeks jaren van verandering. Nog een jaar of twee en dan moet de nieuwe tendens overal a.h.w. beweging veroorzaken, verschuivingen veroorzaken. Verandering van machtsevenwichten, enorme economische verschuivingen. Het is eenvoudig niet tegen te houden. En als je daar als mens tussenin zit en je weet niet waar je aan toe bent, dan kan ik mij voorstellen dat u denkt: Vergaat de wereld nu binnenkort? Zie ik het niet meer? Zijn het geen mensen meer die om mij heen leven?
En juist dat punt, dat proberen we dan in een laatste reeks lezingen duidelijk te maken. En vandaag zou ik daar een paar dingen over willen zeggen. Wat ik naar voren breng is ten dele aantoonbaar, ten dele niet. Het is geen wetenschap. Beschouw het als een werkhypothese en kijk wat er mee te doen is.
Elke mens heeft een uitstraling, een aura. In die aura bevinden zich een aantal wervelingen of knooppunten, ook wel chakra genoemd. Wanneer de mens een zeker evenwicht heeft is zijn uitstraling in feite een bron van enorm veel kracht. Hij kan met die krachten anderen helpen. Hij kan die krachten gebruiken om bepaalde uitstralingen die minder geslaagd zijn, a.h.w. af te remmen, af te dempen. Hij kan zelfs het gevoelsleven van anderen voor een aardig gedeelte bereiken en ik wil niet zeggen manipuleren, maar toch evenwichtiger maken.
Vraagpunten. In de eerste plaats: Wat voor energie en hoe? In de tweede plaats: Hoe, doe je dat? Hoe kun je het sturen? De energie is oer energie. Dat betekent eigenlijk dat het in zichzelf een soort enorm statisch veld is dat alleen maar kenbaar wordt wanneer er veranderingen in optreden. Je weet wel, je hebt zo een onweersbui. Het hangt er als een dreiging, maar je hoort nog geen donder, je ziet nog geen bliksem. En dan ergens is de lading op twee punten zodanig, dat een overslag plaats vindt en ineens zijn er enorme geluiden van luchtverplaatsing: het onweert. Statische elektriciteit, wrijvingselektriciteit eigenlijk.
Stel u voor dat er krachten zijn die evenzeer rustend zijn. Wanneer daar geen tegengestelde krachten zijn komt er niets in beweging. Maar wanneer er een ontladingspunt is kan de ontlading plaats vinden. Alleen is het een veld dat begrensd is. Uw eigen uitstraling is begrensd. Het is geen open veld dat zonder meer een interactie kan aangaan met elk mogelijk punt van ontlading of eventueel van ontvangst van lading. U zult daar dus iets voor moeten gebruiken. Hoe werkt dat dan? We hebben kosmische krachten. Wanneer we die in beweging kunnen zetten, innerlijk een vorm van geloof, van concentratie, iets mystieks misschien, dan ontstaat een mogelijkheid dat in ons ontladingen plaatsvinden. We kunnen die energie dan verder geven. We kunnen niet al die energie zelf behouden. Maar we kunnen ze uitstralen. Er moet dus niet alleen een ontvangen van krachten zijn, maar altijd wel een uitstralen van krachten.
U hebt misschien weleens gehoord van magiërs waarover verteld wordt dat ze doodsmagie bedrijven. Ze sturen een geest uit om een tegenstander van iemand die ze betaalt meestal, te doden en als die dan een goede bescherming heeft, dan is het gevaar groot dat de magiër zelf overlijdt. Dan zult u zeggen, ja dat is dan een geest die het doet. Meestal niet, het is meestal een uitstralen van kracht. Die kracht moet je eerst opwekken, daar dient het hele ritueel voor. De magiër wordt a.h.w. een vergaarbekken van energie, maar hij moet die energie ook kwijt kunnen. Is er geen doel, dan stulpt dat zich uit als een soort pseudopode in de richting die hij bedoeld heeft maar ze kan niet bereiken, ze kan niet ontladen en keert terug. In feite sterft zo iemand dan aan congestie van te veel levensenergie. Krankzinnig, maar het is wel waar.
Kijk, die kracht is dus iets dat altijd door je moet gaan maar waarvan je nooit meer dan een bepaalde hoeveelheid in jezelf kunt bevatten en bewaren. Hoe gebruik je die kracht? In de eerste plaats, sta er voor open. En open staan dat is niet: 0, ik hoop dat ik de kracht krijg. Het is alsof u zou zeggen: Ik hoop dat ik de hoofdprijs heb in de Lotto. Dat werkt ook niet. Het is u misschien weleens overkomen. Neen, u moet weten dat die kracht er is, niet met uw verstand, maar met uw gevoel. Het is een emotionele toestand. Daardoor verandert u de uitstraling van uw aura voornamelijk in de tweede laag, maar dat werkt door tot in de derde of blauwe uitstralingslaag en in die uitstralingslaag ontstaan dan a.h.w. pieken die een verstoring van krachtsevenwicht buiten u tot stand brengen. Die energie komt naar u toe, maar u kunt niet meer dan een bepaalde hoeveelheid opnemen. Nu is er een soort veiligheid ingebouwd. Op het ogenblik dat u optimale energie hebt, verdwijnen die pieken. Er is dus veel minder ontladingsmogelijkheid ook wanneer buiten u die energie nog enige tijd nodig heeft voor ze weer evenwichtig wordt. Maar wanneer u die energie verder geeft, dan kunt u daar een medemens mee genezen. U kunt bepaalde dingen a.h.w. beroeren en doorzien. Als u goed getraind bent, dan zult u zelfs materie in zijn samenhang kunnen veranderen. U hebt natuurlijk de grondbestanddelen nodig, maar u kunt ze in een nieuwe vorm samenvoegen. Dan kun je van stenen brood maken. En om een oude mop te herhalen: de bakker heeft het omgekeerde al bereikt, zeggen ze. Die maakt namelijk van brood, stenen.
Realiseer u dus dat daar allerhande dingen mee te doen zijn. Nu kan ik u niet even leren hoe dat allemaal gaat. Maar ik kan u wel iets anders leren. Geloof in jezelf. Geloof in een God of een Kracht, als je niet in God wilt geloven die in jou bestaat. Geloof dat deze kracht met alles verbonden is. Geloof, geen zekerheid, geen bewijsbaarheid, geen weten, ofschoon onderlinge samenhangen en kosmische wetten voor een deel zelfs wetenschappelijk aantoonbaar zijn de laatste tijd.
Geloof is de basis van emotionele verandering. Emotionele verandering betekent verandering van evenwichtstoestand met de omgeving. Op het ogenblik dat dit gebeurt moeten we ook weten wat we met die energie willen doen en we kunnen het dan op een nuttig onderwerp richten of we kunnen ze a.h.w. teloor laten gaan. Laat ik zo zeggen: Een huiselijk geschil komt bij u natuurlijk nooit voor, maar u weet, er zijn zo van die mensen. Dan kun je nijdig worden en de vaas die uw schoonmoeder u bij het huwelijk cadeau heeft gedaan in stukken slaan. Dan moet je zien dat je weer iets dergelijks vindt of je krijgt nog ruzie met het goede mens. Je maakt je vrouw ongelukkig en alles bij elkaar, de kinderen weten ook niet meer hoe ze moeten kijken. Maar dan kun je toch wel zeggen: Ik heb een boze bui, ik ga buiten wat houthakken. Met diezelfde energie kun je dan zoveel houthakken dat, als je er dan eens geen zin in hebt, je rustig in je luie stoel kunt blijven zitten.
Op die manier, met een heel simpel voorbeeld gezegd dus, moet je leren je energie te gebruiken, want u kunt niet altijd die emotie, die geloofsvervlechting, of hoe moet je het noemen, bereiken. De innerlijke openbaring en alles wat er mee samenhangt. Maar wat je wel kunt doen is een beeld stellen: Die kant zal de kracht uitgaan, dat zal ik er mee doen. En wanneer ze dan komt, dan heb je dat plan. Dan is die uitstraling al geregeld, dat gaat automatisch, Als u een schakelaar openzet van water bijvoorbeeld de kraan en er is hier geen water, dan gebeurt er niets. Maar zodra er hier water komt, zal het wel door die leiding gaan spoelen die u open hebt gezet. Op die manier moet je het bekijken. Dat is een punt waar je veel aan kunt hebben, want u kunt het niet alleen gebruiken om anderen te genezen, wat erg belangrijk kan zijn, maar u kunt het ook gebruiken om anderen te begrijpen. U kunt het gebruiken om uzelf a.h.w. duidelijker te maken in de wereld. U kunt het gebruiken om voorwerpen of uw omgeving op te laden bijvoorbeeld met rustgevende kracht. Je kunt er 1001 dingen mee doen. Hier is niets voor nodig buiten dat ogenblik van onredelijk zelfvertrouwen, want daar komt het op neer.
En nu zit u in een wereld met allerhande veranderingen. Dan kunt u zeggen: Ja maar, het moet anders. Waarom hier droogte en daar overstromingen? Waarom hier kou en blizzards bijna tegen de tropen aan, terwijl het op het ogenblik overal al groent in toch wat noordelijker delen van Duitsland, Nederland en België. U kunt de vraag wel stellen. U kunt er uiteindelijk wel een verklaring voor vinden maar u weet niet eens of het de juiste is. Maar u kunt ook zeggen: Ik schakel mij in dit geheel in. Ik ga het niet beoordelen, ik ga er mee werken. En dan kan de traditie wel zeggen: Ja maar, je hoeft pas in maart gaan eggen en zaaien of zo. Maar als het weer er nu is en je voelt dat het goed is, waarom zou je het dan niet doen in februari of in januari? Reageer op de omstandigheden, niet door ze te beoordelen, maar door er mee te werken, door erop in te gaan, door er deel van te zijn.
En dan moet u goed begrijpen dat dat vooral in het begin iets is dat je eigenlijk voelt als van buiten je komende of het nu een geest is die je helpt of een engel of wat anders, dat maakt niets uit. Ze zijn er wel, maar het is een personificatie die u uiteindelijk niet nodig hebt. Het is a.h.w. de gezel die je helpt om een bepaald niveau van innerlijk bereiken te vinden. En in dat innerlijk bereiken ontstaat dan dat contact met een andere wereld, zeggen we. Ja, andere wereld. Waarom? Omdat de situatie niet vergelijkbaar is met al wat je als mens normaal kunt. En dan kun je leren zo’n wereld uiteindelijk vanuit jezelf te beleven.
En dan komt er iemand en die helpt je om het nog intenser en anders te beleven en dan moet je niet tegen jezelf zeggen: 0, maar nu kan die ander ervoor zorgen. Nee. Ook weer leren om die innerlijke toestand a.h.w. in jezelf te behouden en daarmee te werken.
En zo bestaan er dan enkele van die niveaus. Er zijn zeg maar drie hoofdniveaus, zeven onderniveaus en als we het helemaal uitrekenen dan komen we als we willen klasseren, wat altijd een beetje onjuist is als het over specifiek geestelijke zaken gaat, maar goed, komen we aan zo’n 144 verschillende factoren. Het zijn eigenlijk allemaal culminaties van je eigen innerlijk met andere krachten die buiten je bestaan of niveaus van kracht. Door die innerlijke weg te volgen kun je langzaam maar zeker de verbondenheid begrijpen die bestaat tussen jou en de wereld. En dan ga je ook begrijpen dat de wereld niet het enige is. Dat er ook nog andere werelden zijn, werelden van de geest en wat je allemaal nog meer hebt van dat soort dingen. En dan gaat het er werkelijk om spannen.
Wanneer je werelden samen kunt vatten dan worden een heleboel dingen duidelijk die menselijk gezien onverklaarbaar zijn. Iedereen rijdt tegenwoordig in een auto. Verbrandingsmotoren. Ja, de meeste mensen weten er wel iets van. Maar realiseert u zich dat dat in de tijd van Rome een wonder zou geweest zijn? En als duivels verschijnsel waarschijnlijk door de eerste Christenen in Byzantium al vervolgd zou zijn omdat je weet hoe het gaat.
En wat u wonderen noemt, onverklaarbare verschijnselen, is iets dergelijks. Het is de uiting van een mechanisme of een wetmatigheid die nog niet bekend is. U bent deel van het geheel. U bent werkelijk verbonden met alles, of u het toegeeft of niet. Oordeel niets. Veroordeel niets. Het is moeilijk, ik weet het. Menselijk gezien kun je er niet omheen. Je moet oordelen en veroordelen. Maar innerlijk mag je dat niet doen. Je moet deel zijn van het geheel. Je moet in die totale kracht a.h.w. opgaan, er een voortdurende wisselwerking mee aangaan vooral in het begin. En dan moet je die kracht manifesteren zoals datgene wat jij bent.
Dan zeggen de mensen: Ja, het klinkt allemaal mooi, maar wat doe ik er mee? Het zijn heel eenvoudige dingetjes die je misschien eens kunt proberen. Of er een krachtstroom staat in uw lichaam. Een naald in een kurk steken. Op de punt voorzichtig een stukje sigarettenvloei balanceren. Zorgen dat je er niet tegen blaast natuurlijk. Vooral uw handen eromheen houden. Dan begint dat ding te draaien. Het zou warmte kunnen zijn. Draai ik het om dan draait het de andere kant uit. Bewijs dat u energie hebt. Als u dat bewijs aan uzelf levert, hoe simpel en eenzijdig verklaarbaar het ook moge zijn, dan kunt u zich voorstellen: met die kracht kan ik iets doen. Ik kan met die kracht a.h.w. het geheel dichter bijeenbrengen tot het meer een werkelijke eenheid wordt, ook in gevoel. In begrip zal moeilijker zijn, maar in gevoel kan.
Wanneer die wereld verandert dan ben ik nog steeds deel van die wereld. Of de rozen nu op het ogenblik al overal blaadjes tentoonstellen dat is niet belangrijk. Maar als het zo is, voel de vreugde, voel het groeien, voel de kracht die in de natuur aan het stuwen is en voel je er deel van. Je zult ontdekken dat je meer kunt zijn, meer kunt doen, meer tot stand kunt brengen dan je ooit had gedacht. Zeg niet: Ik moet zorgen voor het jaar 2000. Dat is onzin. Want de veranderingen gaan zo snel dat wat u nu plant voor het jaar 2000 in 1995 al achterhaald is. Werk met de kracht van vandaag. Leef met de mogelijkheden van vandaag. Werk samen. Maak het elkaar mogelijk om meer te zijn, meer te doen, meer tot stand te brengen. Zeg niet: Maar die kan het, die moet het doen. Zeg: Ik ben met die ander verbonden, dan moet ik het ook leren doen. Natuurlijk, de andere is violist en jij kunt alleen maar zut, zut, ja zagen. Maar als u moeite doet en u stelt zich in op die violist, voor u het weet heeft u de dingen onder uw kin en dan kunnen de buren zeggen: o, wat vervelend, maar dan bent u een stap verder.
En nu zou ik u niet willen aanraden om viool te gaan spelen of gitaar als dat de mode is. Dat is uiteindelijk bijkomstig. Maar er zijn mensen die anderen helpen, genezers, zieners, profeten, maar ook gewone mensen die proberen sociaal anderen te helpen. Schakel uw kracht daarbij in. Wees een klein beetje mee verbonden, deel ervan. Probeer dat zelf te zijn en te doen.
Elke mens heeft een eigen aard, een eigen karakter. Dat is de uiterlijkheid. Elke auto heeft zijn eigen merk ja. Soms gaat het om hetzelfde, maar het merk is anders en daarom de prijs. Dat is met mode ook. Als er geen merk opstaat dan is ‘t goedkoop. Staat er een merk op. dan is het duur. Onzin eigenlijk. Wij kijken niet wat staat erin en wie doet het. Wij kijken: Wat is het? Dat is in deze wereld, in uw wereld van stof en geest de kracht die bestaat, datgene wat nu nodig is. De hulp aan een zieke, een bedroefde misschien. De hulp aan mensen die dreigen om te komen. De hulp die nodig is om de zelfzucht een beetje af te remmen of om overdreven ik besef eens eventjes tot de norm terug te brengen. U kunt het. U bent er deel van.
Wanneer er een verandering plaats vindt, en dat gebeurt in de geschiedenis regelmatig, dan is opvallend dat ze altijd vooraf wordt gegaan door een zogenaamde gouden eeuw. Gevolgd door een crisis eeuw. Je kunt het in uw eigen land zien. In de historie van alle andere landen kunt u soortgelijke zaken aantreffen. De gouden eeuw ligt achter u. De tijd van de snelle ontwikkeling, van de veranderingen die eigenlijk alleen maar mooi waren omdat iedereen zichzelf kon blijven. Nu zijn de mensen daardoor mee veranderd en ze gaan andere eisen stellen, anders denken, anders leven. Zeg dan niet: Hadden we die gouden eeuw maar terug. Maar zeg: Hier hebben we het begin van een vernieuwing, want dan ontstaat de verandering en de opbouw waarin we mee moeten gaan. En zeg dan niet: God wil het of God wil het niet. God wil over ‘t algemeen alles wat zij verkondigen en Hij wil niet wat de verkondigers slecht vinden voor de schapen, tot zelfs denken toe. Maar dat is niet op de katholieken hoor, die zijn al een heel eind bijgekomen. Maar er zijn op het ogenblik nog landen waar één of ander licht van de Islam zijn stem verheft en dan eist, werkelijk eist dat iedereen zonder na te denken het met hem eens is, roept dat wat hij wil dat ze roepen, doet wat hij wil wat ze zullen doen, veroordeelt wat hij wil dat ze veroordelen. Er zijn van die voorbeelden in deze tijd en heus niet alleen in Iran. Realiseer u dat dat dwaasheid is. U bent uzelf. U hebt eigen karakteristieken. U hebt eigen mogelijkheden en vermogens. Wat in u leeft moet naar buiten komen, moet manifest worden, niet omdat u daardoor erkenning krijgt, maar omdat u zonder dat uzelf niet meer bent.
Ja, we kunnen natuurlijk ook over treurige dingen spreken. Bankrekeningen bijvoorbeeld. Ze worden binnenkort minder waard. Ja. Binnenkort, een jaar of vier, vijf. Je hebt wel tijd om het uit te geven, maar je moet wel vlug zijn want er ontstaat een reeks ineenstortingen, o.m. van de geldhandel. Er ontstaan allerhande economische verschuivingen en dan moet u weer risico nemen als u nog rente wilt hebben. En als u risico neemt, kunt u verliezen. U hebt natuurlijk in deze tijd allerlei rechten. Recht op arbeid, op onderdak, op menswaardig leven kortom. Ja natuurlijk. Die rechten moogt u rustig proberen te behouden. Maar wanneer je ze niet van buitenaf kunt krijgen moet je ze zelf waar maken. Je eigen wijze van denken, van leven, geestelijk en anderszins, bepaalt in wezen wat je zult zijn, wat je in gemeenschap kunt zijn, voor de dood en erna. Het is natuurlijk vervelend.
En dan de politiek. Weet u wat politiek eigenlijk is? Dat is anderen kalveren met gouden horens beloven om de eigen ratten te kunnen fokken. Politiek: de macht van ons land. Onze grote functie in internationaal verband. Onze sociaal – bewogen ingrepen in het maatschappelijk bestel. Heb je het nog niet gehoord? Het komt binnenkort wel. Alleen zeggen zij het met veel meer woorden, natuurlijk dat wel. Is dat zo? Nu wel. Maar kan dat nog? Kun je nog samenwerken wanneer u dus verlangt dat de ander de zwaarste taak verricht? Dat kan toch niet. En in de landelijke politiek zien we dat. Overal allerhande splitsingen, wantrouwen bij de bevolking heet dat dan. Gewoon niet meer zien waar het om gaat. Niet meer weten wat er gaande is. En u kunt kiezen: Je kunt een schaap zijn en met de herder mee bè, bè, bè zingende naar de slachtbank lopen. Of je kunt proberen zelf te denken en dan misschien weleens levensgevaarlijke dingen doen, maar aan de andere kant jezelf zijn, mee oordelen; de aansprakelijkheid voor jezelf dragen, de aansprakelijkheid voor anderen soms aanvaarden, maar nooit altijd, volledig en voor alle tijden.
Het klimaat is ook al aan ‘t veranderen. Wie weet vinden we binnenkort een soort nieuw Torremolinos in Blankenberge of zo. Maar het kan natuurlijk ook zijn dat u er ijsberen kunt aantreffen. Het is dus kiezen tussen mensen die in de zon ijsberen of ijsberen die beren maken. Ja, dat doen die ijsberen ook wel hoor, maar dan moet u de terminologie door hebben. Luister, verandering van klimaat betekent aanpassing. Geen star: dit is de gewoonte of dit is mijn techniek, wat is er mogelijk? Wat is er nodig? Wat kan ik doen? Dan kun je zelfs met die verandering van klimaat een verbetering krijgen, zowel in de landbouw, de veeteelt, de industrie alsook voor het gewoon leven van de mens.
Je moet niet met verwachtingen leven zonder meer. Dan ga je ten gronde. In je eigen leven ook. Je neemt bepaalde dingen als vanzelfsprekend aan en het is een hele tijd zo geweest, dat was nu eenmaal zo. Maar nu moet je er zelf aan werken. Vroeger zei men: Wij hebben elkaar lief, wij huwen, nu hebben wij elkaar. Ja, bij de neus of elders. Liefde is iets dat alleen kan bestaan wanneer je er voortdurend aan werkt. Het is een voortdurend herscheppingsproces of je dat nu bewust doet of onbewust, maar het is wel nodig. Anders verdwijnt de liefde en treedt in de plaats de sleur, de gewoonte.
En dat gaat met alle andere dingen ook. Je hebt altijd zo gewerkt, dus blijf je het zo doen. Vergeet het maar. Wat kun je op dit ogenblik? Wat zijn op dit ogenblik de belangrijke punten? Wat kun je en wat is belangrijk? Met die dingen werk je. En wat vandaag is kan morgen weer anders zijn. Zorg dat je flexibel bent, geestelijk buigzaam en in je werk en gedragingen soepel. Dat je je aan kunt passen. Heus, dat is voor de komende tijd hard nodig. En dan, we zien er nu hier en daar een afschaduwing van, ontstaan die grote blokken. We hebben er al over gesproken ik meen dat het in 1953 was, maar laat ik het even in herinnering brengen omdat het nu zo dichtbij komt. Continentale blokken die tegenover elkaar komen te staan, economisch, politiek, qua handel. Men gaat als ‘t ware verschillende kanten uit. Moet je niet zeggen: Daar is het zo. Maar: Hoe maak ik er hier iets van. En dan moet je niet zeggen: o laat ons lijden in dit ons bestemde tranendal opdat wij uiteindelijk voor ons lijden beloond worden in een hemel. Luister mensen, als je zo redeneert, maak je de aarde voor anderen tot een tranendal Dan schep je de hel op aarde. En denk je door dat te doen de hemel te kunnen winnen? Dat je in een lichte wereld en sfeer kunt leven omdat je voortdurend met een afgezakte kinnebak de straatstenen vol zorg hebt geschraapt terwijl je uitriep: Wat een ellende! Wat, een ellende! Dacht je het werkelijk? Dat wat je op aarde schept is datgene wat na de dood je wereld is. En daar kan geen lievemoederen wat aan veranderen.
Het is eigenaardig. Jezus zegt op een gegeven ogenblik, het staat in Johannes, dat zij die Hem aanvaarden niet in het duister zullen blijven. Hij zegt niet dat ze er niet zullen komen. Zowel in de stof als in de geest moet je in beweging blijven. Je moet voortdurend zoeken naar de kracht waarmee je verbonden bent. Je moet vanuit die kracht a.h.w. je omgeving herscheppen. En herscheppend verder gaan. Niet zoekende terug te vinden wat er eens was, want dat is voorbij voor jou. Verder gaan. Met Jezus zou je door het duister moeten gaan want ook Hij zelf, volgens de geloofsbelijdenis althans, daalde af ter helle en is de derde dag verrezen uit de doden. Ook u zult door die werelden moeten gaan omdat dit nu eenmaal hoort bij een kringloop, een gang waarbij je naar het licht gaat, natuurlijk, allemaal gaan we naar het licht maar waarbij je ook door het duister moet gaan, omdat anders het licht niet beleefbaar is.
En wanneer je je dat realiseert, dan kun je dat ook toepassen in deze tijd met al zijn moeilijkheden. Hebt u nog geestelijke leiders nodig? In de kerk denkelijk wel. In Nederland heb ik gehoord hebben ze volks-mis-leiders, dat zijn de missen in ‘t Nederlands. En als je het mij vraagt is het dus een religieuze misser, maar dat is weer wat anders. Je moet niet bezig zijn met het oude opnieuw te verpakken. Je moet vernieuwen, jezelf en anderen. In deze tijd is de voortdurende verandering, de voortdurende vernieuwing de sleutel, zowel tot geestelijke vernieuwing als tot stoffelijk jezelf in stand houden en levenskracht en levensvreugde bewaren.
Nu heb ik een hele preek gehouden, mensen, kinderen, verschrikkelijk. Maar je moet niet preken, je moet doen. Maar wat kan ik doen? Mijn wereld ziet u niet. Wat ik in mijn wereld doe is voor u niet zichtbaar. En wat ik u zeg, ja, dat blijven woorden, tenzij u er iets mee doet. Maar misschien kunnen we het zo doen: Het gaat zo langzaam maar zeker weer naar Pasen waarbij het opvallend is dat de consumptie van suikereieren voortdurend toeneemt. Ze hebben nog geen salmonella. Het is Pasen, feest van herrijzenis, kracht. De verandering van het dode in het levende. Het is niet alleen maar een Jezus die herrezen is. Het is het ongedaan maken van wat was. Laten we dat dan voor een ogenblik in uzelf proberen te bereiken.
Er is licht en het duister trekt zich terug. Er is kracht. Wanneer je gelooft in de kracht is de kracht in je. Ze werkt door je heen. Er is een weg en u ziet die weg. Innerlijk weet u welke weg u zult gaan en dat die weg goed is, zelfs wanneer uw denken en uw menselijk ik-gevoel daar soms tegenin gaan. Het is mijn uitstraling die ik uitbreid en de kracht die ik ontneem aan het ander, opdat ze u beroert. Ik kan u geen direct bewijs geven voor al wat ik gezegd heb, maar ik heb u dit gegeven. En als u het in uzelf hebt aangenomen, hebt ontvangen, dan zult u de bewijzen daarvan vinden in uzelf, in uw gedrag, in uw welbevinden, zelfs in uw zien van de wereld.
Dat is alles wat ik kan doen. Niet veel. Tenzij u het opneemt, dan is het wel veel. Maar een levende kracht is in u, rond u. Ik heb geprobeerd u een weg te geven om die kracht meer te ontvangen. Leer die kracht vanuit uzelf geven en u zult ontdekken dat er steeds meer kracht is. Er is een bewustzijn dat alles omvat, een soort gemeenschappelijk bovenbewustzijn en een geestelijk bewustzijn dat nog veel meer omvat. Ik heb getracht om u daarmee een verbinding te geven. Als de gedachten in u opwellen zijn ze niet zinloos. Probeer ze te gebruiken, toe te passen. U zult zien dat die wereld verandert en daarmee uw eigen mogelijkheid.
En ten laatste. Deze dingen behoeft de geest niet te doen. U hebt dezelfde mogelijkheden. U bent niet machteloos of hulpeloos tenzij u uzelf daartoe maakt. Wees een eenheid. Help elkaar. Deel met elkaar de kracht, het leven en al datgene wat in uw leven op dit ogenblik nog belangrijk schijnt te zijn. Help elkaar om in vrede en vanuit de kracht te leven en te werken.
Dit is de sleutel voor de toekomst. Het is de enige werkelijke hoop voor de mensheid die zichzelf op een grens heeft gebracht die maar al te snel overschreden kan worden en vernietiging betekent. Het is eenvoudig de terugkeer naar datgene dat we God noemen, zonder daaraan gebod of eis te verbinden. Deel zijn van God de wil van God zijn en u niet afvragen wat ervan komt. En dat was het dan.
Wat mij betreft, ik dank u voor uw aandacht en ik erken in u een verbondenheid die verder gaat dan al wat een mens zich voorstellen kan.